Rijden 'sans papier' 15000 chauffeurs zonder rijbewijs op onze wegen, lezen we. Tel daarbij de ontelbare lui die hun vals buitenlands rijbewijs inruilden voor een belgisch, zonder zelfs onze taal te beheersen. Velen kochten in hun land wellicht hun rijbewijs, of dienden slechts te rijden op de weinige wegen die er in hun chaotische dorp waren zonder zich wat van een verkeersreglement te moeten aantrekken, en waar ze de politie wat in de hand stopten bij een ‘overtreding’. In Brussel rijden er zelfs taxichauffeurs rond die de verkeersmededelingen niet kunnen lezen, laat staan ons verkeersreglement en wegcode hebben kunnen lezen en begrijpen. In een land waar honderdduizenden zonder papieren mogen verblijven moet dit ons niet verbazen. Nochtans
werden
de
latten
om
een
diploma
of
een
bekwaamheidscertificat te behalen al behoorlijk laag gelegd om de integratie van vreemdelingen te ‘bevorderen’. Hoeveel rijden er bovendien rond met valse nummerplaten, zonder verzekering, …… Maar wat als u of uw familie morgen een ernstig ongeval met ze heeft? Niet dat de voormelde problemen enkel te wijten zijn aan immigranten en geïmporteerde ongehoorzaamheid en crimineel gedrag, maar wel de hoofdoorzaak. Bovendien kan, of beter durft niemand dit eens verder uitspitten en aanpakken. Het zou nochtans mogelijk zijn met alle nieuwe technische opsporingsmiddelen.
Misschien moet u bij een ongeval met een ‘sans papier’ dan maar de overheid dagvaarden wegens bewust verzuim, in gevaar brengen van onze veiligheid enz… .
15.000 chauffeurs zonder rijbewijs op Belgische wegen In België worden politiecontroles in het verkeer steeds vaker met chauffeurs zonder rijbewijs geconfronteerd. Dat heeft de krant Het Laatste Nieuws gemeld op basis van de statistieken van de Belgische politierechtbanken. Vastgesteld werd dat er vorig jaar 15.116 autobestuurders zich voor de politierechtbank dienden te verantwoorden omdat ze bij een controle niet in het bezit bleken van een geldig rijbewijs. Dat betekende een stijging met 57 procent tegenover het jaar voordien. Volgens de politierechters zouden vooral jongeren steeds vaker illegaal achter het stuur van een auto plaats nemen omdat ze niet het geduld kunnen oefenen tot ze alle voorwaarden hebben voldaan om een rijbewijs te verkrijgen. Volgens
woordvoerders
van
het
Belgisch
Instituut
voor
Verkeersveiligheid (BIVV) moet het fenomeen echter wellicht meer worden toegeschreven aan een grotere frequentie en efficiëntie van de controles dan aan een negatieve evolutie in het verkeersgedrag van de bevolking. Er wordt tegelijkertijd opgemerkt dat de wet streng optreedt tegen chauffeurs die niet over een rijbewijs beschikken. Er kunnen immers geldboetes tot 2.000 euro worden opgelegd, terwijl men ook het risico loopt om zijn rijbewijs voor het leven kwijt te raken. Ook dreigt een mogelijke gevangenisstraf van drie maanden tot één jaar. In geval van recidivisme binnen de drie jaar kunnen de sancties mogelijk worden verdubbeld. Vluchtmisdrijf
De politierechters zagen echter ook het aantal dossiers voor andere inbreuken gevoelig toenemen. Het voorbije jaar werden in totaal 293.887 personen door de politierechtbanken veroordeeld. Dat betekende een stijging met 7 procent tegenover het jaar voordien. Onder meer bleek dat er 868 autobestuurders zich na een ongeval met gewonden voor een vluchtmisdrijf tegenover de rechter dienden te verantwoorden. Dat betekende een toename met 12,4 procent tegenover het jaar voordien. Bij ongevallen met louter stoffelijke schade werd een stijging met 21,4 procent tot 6.415 vluchtmisdrijven opgetekend. Verder bleek dat 6.242 chauffeurs werden veroordeeld omdat ze in dronken toestand bij een ongeval met blikschade betrokken waren geraakt. Daarnaast moesten 2.393 bestuurders zich verantwoorden omdat ze bij een verkeersongeval met gewonden op dronkenschap waren betrapt. Die cijfers lieten respectievelijk een stijging met 11 procent en 0,2 procent optekenen. Tenslotte werden tijdens controles ook 1.794 autobestuurders geverbaliseerd die wegens eerdere inbreuken hun rijbewijs tijdelijk of definitief waren kwijtgeraakt. Dat betekende een toename met 60 procent tegenover het jaar voordien.
De automobilistenvallen “Speedcontroles” schrijft De Standaard in een van haar titels. Wat was er mis met het woord snelheidscontroles? Iedereen gebruikt wel eens Engelse woorden, ook ik maak me daaraan wel eens schuldig. Maar dat een krant dit woord in de plaats van een bijna dagdagelijks Nederlands woord gebruikt kan misschien voortspruiten uit de multiculturalisering van hun redacties. Waarom niet een ander mooi Vlaams woord gebruiken : Diefstalcamera’s of Belastingcamera’s of Automobilistenvallen, en daarvan afgeleid : Flistdiefstal of Flistbelasting bijvoorbeeld?? Want dat is waar ze eigenlijk vooral toe dienen. Op de rood-licht camera’s heb ik geen kritiek, tenzij
ze niet goed afgesteld staan.
De klos zijn vooral de mensen die moeten werken en beroepshalve veel op de baan zijn, niet de bomma die rond de kerktoren rijdt met haar gekregen rijbewijs, en meestal een groter gevaar vormt voor de veiligheid. Vlaams is dit bovendien want er staan nauwelijks camera’s in Wallonië. Voor de verkeersveiligheid zegt U? Dat is wat heel wat mensen nu geloven. Moet er dan geen snelheidsovertredingen worden vastgesteld? Jazeker, maar dat men eerst eens de snelheden op wegen harmoniseert, het bos verkeersborden eens uitdunt en niet zwicht voor elke actiegroep die langs een echte verbindings- of doorgangsbaan (steenweg genoemd) woont. We kunnen dus zeggen dat het veelal gaat om automobilistenvallen.
Kan er wat veranderen in de toekomst? Alleen al u dat wilt en u politici kiest die dat willen. Anders blijven we de
citroen, de politie en justitie de pers, de politici de hand die de citroen perst. http://www.standaard.be/cnt/dmf20150219_0 1537405
‘Speedcontroles’ flitsen 27.000 auto’s in 2014 Vorig jaar zijn bij zogenoemde ‘speedcontroles’ 27.000 auto’s geflitst. Daarover bericht VRT Nieuws. Er werd ook 10.000 keer meer door een rood licht gered… STANDAARD.BE
Er plakte er eentje minder tegen een boom. De ouders van een 21-jarige brokkenpiloot uit Koekelare wachten het vonnis van de politierechter niet af: ze verbieden hun zoon nu zelf al zes maanden zijn rijbewijs op te halen bij de politie en namen zijn bankkaart af. “We moesten de touwtjes wel in handen nemen”, vertelden ze de rechter gisteren. “Want zo kon het niet verder. ” http://www.hln.be/hln/nl/957/Binnenland/article/detail/21308 06/2014/11/25/Ouders-trekken-rijbewijs-van-zoon-zelf-in.dhtml
Voilà zo zou dat moeten kunnen. Ik ben vol respect en bewondering voor de kordate aanpak van de ouders die hun zoon daarmee echt steunen in zijn groei naar volwassenheid. Ouders die de handdoek niet in de ring gooien, en daardoor wellicht zelfs zijn leven zullen hebben gered.
Vrijwel niemand is volwassen op 18 (al vinden de achttienjarigen dat natuurlijk wel). De meesten niet eens op hun 21. Mannen zeker niet voor hun 25, en een echte verantwoordelijke vent worden ze pas rond hun dertigste. Hoe we dat weten? Wij en de vrienden om ons heen waren immers ook ooit 18. Bij vrouwen komt volwassenheid wat vroeger. Gelukkig maar voor de mannen. Dat heeft niet alleen (weinig wellicht) met erfelijkheid te maken, maar vooral met de opvoeding, met het karakter, de invloed van vrienden en omgeving, met het luilekkere makkelijke leven van vandaag, en natuurlijk met genoeg geld om ermee domme dingen te doen en te kopen wat men wilt. Nee, bestaat eigenlijk niet meer. Zelfs niet, ja maar….Alles moet snel, want anders is hun leven zo voorbij. De wereld rond per vliegtuig, desnoods per kameel, en alles hebben uitgeprobeerd voor ze 25 zijn, minstens voor ze trouwen. Niets missen, zich in stukken snijden en desnoods drie fuiven op een avond bezoeken vooraleer vroeg in de ochtend, minstens slaapdronken, naar huis te rijden met de auto en …, voor sommigen, tegen een boom te knallen. De reclame en de levensstijl van de jeugdige rolmodellen, breed uitgesmeerd op TV, in de boekjes en de zelfbenoemde kwaliteitskranten, zijn meer het baken geworden waarnaar zij zich richten, dan hun ouders. Voor sommigen gaat het leven snel, en voor sommigen is het ook inderdaad snel voorbij. Dat merken we aan de statistieken met jonge doden, de toename van zelfmoorden, de toename van criminaliteit om alles te bereiken en kunnen kopen, de productie, verkoop en consumptie van drugs die hun hele jonge en oude leven sporen zullen nalaten. Sommige kinderen doen het beter zonder ouders en misbruikt gezag, maar dat is een kleine minderheid. De grote meerderheid heeft gezag en advies nodig, nog na hun achttien, en sommigen zelfs hun hele leven, vrees ik. Gezag, als dat er nog is, als er dat nog mag zijn, is niet verkeerd wanneer liefdevol, zacht en verstandig gebruikt. Het
is beter dat via je ouders te ervaren dan via vreemden, via rechtbanken en via schade en schande. Men moet jongeren leren begrijpen dat gezag nodig is en dat men dat best laat uitoefenen door de ouders. Ik pleit voor een terugkeer naar de volwassen leeftijd van 21 jaar, en voor het herstel van het ouderlijk gezag tot die leeftijd, tenzij er door de rechter en jeugdbescherming anders over geoordeeld wordt en er misbruiken zijn. Dit zal er voor zorgen dat men zijn kinderen ‘onder controle’ heeft en wat kan bijsturen. Niet iedereen is daar even goed in, moet ik helaas toegeven, maar ouders mogen aan hun opvoedingsplicht, op risico van boete of straf, niet verzaken. Zo nodig moet vrijwillig (of opgelegd desnoods) een begeleider, co-ouder of voogd worden aangesteld. De aansprakelijkheid moet juridisch financieel ook bij de ouders liggen zoals dat vroeger heel normaal was. Natuurlijk in verhouding tot hun draagkracht, omdat men zich altijd moet kunnen herpakken en herstellen. Het moet voorbij zijn dat men de opvoeding makkelijkheidshalve , of door incompetentie, geheel afschuift op de school. Stemrecht terug vanaf 21, behalve voor de gemeente. Verkiesbaarheid vanaf 25 voor gemeente en parlement, en 35 of zelfs 40 voor het uitoefenen van o.a. een minister-functie of het ambt van rechter. Natuurlijk zal er tegen mijn pleidooi veel protest zijn, maar dit zal vrijwel uitsluitend komen van jongeren beneden 21 en van ouders die hun opvoedingsplicht willen ontlopen, of er aan verzaken. Aan zulke ouders geef ik maar één advies: begin dan niet aan kinderen. Ik vergat nog bewust een belangengroep die het met mij oneens zal zijn: de links georiënteerde politieke partijen die door het verlagen van de kiesleeftijd en de volwassenen leeftijd hoopten hun stemmenaantal en hun invloed te zien groeien. Hun motief was nooit het welzijn, de goede opvoeding en begeleiding van jongeren, maar was louter van electoraal belang.
Herinvoeren van militaire- en/of burgerdienstplicht met een degelijke opleiding en begeleiding inzake EHBO, sport, verdedigingstechnieken, rampenbestrijding enz. .., dit zonder de zuipschool die de kantines van vroeger vaak bleken te zijn. Ook al is men slim op 18, en leert men snel. Enkele dingen kan men niet krijgen, instuderen of kopen, en dat zijn mensenkennis, ervaring en maturiteit. Ik heb gezegd.
Een kater na een winter
Erwin Debruyne Van de Vereniging voor steden en gemeenten en specialist in mobiliteit en wegenbeheer deed een opmerkelijke uitspraak: “Men kan niet verwachten dat élke straat meteen gestrooid wordt. Het is opmerkelijk dat mensen ’s winters zonder morren
naar de Alpen rijden, desnoods met sneeuwkettingen, maar zodra er een paar centimeter in hun straat ligt, eisen dat de sneeuw meteen verdwijnt.”
Ruim 76000 ton zout werden gestrooid voor een een geschatte som van 4 miljoen Euro. Heel wat gemeenten klagen dat de winter hun veel geld heeft gekost. Gemeenten als Genk 80.000€, Tongeren 39.000€, Heist o/d Berg 115.000€, Wevelgem 43.375€ enz…. zitten nu met een kater. Zelfs Markedal , een kleine gemeente zit met een factuur van 40.000 €. Verwacht wordt dat de herstellingswerken aan kapot gevroren en door het zout aangetaste wegen het kostenplaatje nog flink zullen verhogen. Zo denken ze in Eeklo al aan 60.000 euro extra kosten bovenop het jaarlijkse herstellingsbudget van 250.000 euro. En zo zal het in alle gemeenten vergaan. Nu pas stellen de gemeentebesturen zich de vraag of er wel zoveel gestrooid moet worden? Mocht men inderdaad in De VS, Canada, Scandinavië, Rusland en de Alpen ook zo kwistig strooien, dan hadden de milieuverenigingen een nieuw thema om geld in te zamelen en actie te voeren. Volgens Debruyne hebben gemeenten geen verplichting om overal sneeuw te ruimen, maar wordt er wel gretig gestrooid zodat de stad niet aansprakelijk kan worden gesteld bij ongevallen. Waar eindigt en begint de aansprakelijkheid van gemeenten, maar ook waar beginnen en eindigen de aansprakelijkheden van de burgers zelf. Welke zijn de verwachtingen die ze mogen hebben van de gemeente en van de maatschappij, zijn vragen die ik me al heel lang stel. De druk op gemeenten komt er door de groei van het forensisch verkeer van steeds meer mensen die toenemend de steden ontvluchten en nu elke dag naar de steden en industrieparken
rijden waar ze werken. Mensen die gevlucht zijn van de multicultuur, de concentratiescholen, de seksuele en religieuze intimidatie, de criminaliteit en de drugs. (al zijn die drugs nu al in elk gat met een nachtwinkel te koop, een gebruik dat is meegereisd met de vluchtende stedelingen ) Alhoewel mensen veel minder uren uit werken gaan ten opzichte van pakweg 50 jaar geleden, zelfs met toevoeging van de reistijd, blijkt alle overgebleven tijd te worden gebruikt om iets anders te doen. Sporten, reizen, TV kijken, wellness- en beautycenterbezoek, cupcakes bakken, … men kan het niet zo gek bedenken of het bestaat in de ontspanningswereld … Maar zijn eigen voetpad/fietspad vegen, zelf zout strooien, zelf de gracht uitkuisen, aan de perceelgrens, dat is te veel gevraagd. Geen probleem met de tijdsbesteding van mensen in hun vrije tijd, als dat niet ten koste gaat van steeds hogere kosten. Het prijskaartje voor wat wij van de gemeenten verwachten begint zeer zwaar te wegen en zal in de toekomst onbetaalbaar blijken te zijn. Men moet zich eens dringend beginnen afvragen of de gemeenten hiervoor aansprakelijk moeten zijn en of ze al die taken die er in de jaren, toen het geld niet op kon, bijgekomen zijn om de kiezer te paaien op zich moet nemen. Een gemeente zou zich terug moeten plooien tot de kerntaken, besparen, en als het kan belastingen verlagen. Immers in andere landen met strengere winters draait de economie ook en geraken de mensen op hun werk zonder dat ze de gemeente kunnen dagvaarden. http://www.vandaag.be/binnenland/120383_burgemeesters-overwege n-te-stoppen-met-strooien.html
