11)

RvB-CA 60

FEBEM vzw Federatie van Bedrijven voor Milieubeheer

FEGE asbl Fédération des Entreprises de Gestion de L'Environnement

ONTWERP FEBEM REACTIE VLAMAB (8/11)

Hoofdstuk I: Algemene bepalingen 1. Sommige definities komen ook terug in het decreet. Is er een volledige afstemming tussen decreet en VLAMAB en moeten begrippen in decreet niet alleen daar worden toegelicht? 2. Sommige begrippen in het besluit hebben nog geen verklaring gekregen bij de definities- graag globale screening hierop 3. 3. Het blijkt onduidelijk wat de juiste verschillen zijn in de begrippen handelaar/makelaar/tussenhandelaar … In elk geval, als er geen verschil in verplichtingen wordt aan vastgehangen dan moet er ook geen onderscheid worden gemaakt. 4. Het begrip „inzamelaar‟ ontbreekt als definitie. 5. Wat bedoelt men met „in bezit hebben‟ en „niet in bezit hebben‟? 6. Een afwijking op de afvalhiërarchie is mogelijk maar de procedure ervoor is zwaar en kan lang duren. We begrijpen dat niet snel mag getornd worden aan een van de basisprincipes in het afvalbeleid maar langs de andere kant mogen terechte vragen niet verzanden in te lange procedures. Hierdoor zouden onze bedrijven kansen missen. We pleiten er dan ook voor om de mogelijkheid te voorzien dat bij een positief advies van het platform de minister zelf al kan beslissen om af te wijken en er geen wijziging van VLAMAB moet worden afgewacht. 7. FEBEM vraagt dat bekeken wordt of voor zogenaamde Facility Management bedrijven ook geen verplichte erkenning moet worden opgelegd. Meer en meer positioneren dergelijke bedrijven zich als een dienstverlener die voor afvalproducerende bedrijven een oplossing voor het afval zoekt. Hoofdstuk II: afbakening van de afvalfase 1. Men gebruikt het begrip „materialen‟ in het decreet, maar eerder „grondstoffen‟ in het besluit (of zijn het „producten‟?). 2. De definitie voor grondstofverklaring ontbreekt in het decreet (daar wetmatig te verankeren). 3. In bijlage 2.3 ontbreekt lijst voor gebruik als brandstof. 4. Als we het goed lezen dan zal er geen verschil zijn tussen een grondstofverklaring voor einde-afval en voor bijproduct en voor de secundaire grondstoffen. Op zich vereenvoudigt dit de zaken maar we merken wel dat er voor vele stromen een grondstofverklaring nodig is. Wij zijn vragende partij om dit te beperken tot de bijproducten en enkele specifieke afvalstromen (graag een evaluatie of het zinvol is om zo‟n verklaring te vragen voor bepaalde stromen waar nu ook een gebruikscertificaat voor nodig is. Waarom is een grondstofverklaring nodig indien je aan de Europese end-of-waste criteria voldoet?

5. We pleiten ervoor om nergens namen van organisaties te vermelden (VLACO, COPRO…) maar wel te spreken over bv “erkende instellingen..” (als de naam van een organisatie wijzigt dan moet je VLAMAB aanpassen…). 6. Artikel 2.4.2.4. 1°en 2°: is er dan geen enkele limiet voor deze verontreinigingen? 7. Artikel 2.4.2.4. 3° en 4°: wat betreft de maximale massa% en volume% van de ongewenste materialen kan er beter verwezen wordt naar de fracties uit de Europese identificatieproef EN933-11 en de toepassingsnormen EN13242, EN12620, …, zoals Rb (tegels, leien, slakken,…), Ra (asfalt, bitumeus materiaal, …), FL (vlottende deeltjes). Enkel FL wordt daarbij in cm³/kg uitgedrukt, de rest in massa%. Wat met Rg (glasgehalte)? 8. Artikel 2.4.2.4. 5° asbest 100 mg/kg droge stof: berekeningswijze? Kan de sector hieraan voldoen? 9. Artikel 2.4.3 : De afbakening van de afvalfase is opgenomen voor het gebruik van uitgegraven bodem als bodem. Wat met het gebruik van uitgegraven bodem als bouwkundig bodemgebruik of in een vormvast product? 10. Afdeling 2.5. kwaliteitsborgingssysteem: kan worden opgelegd, maar is gelukkig geen standaard . Wie bepaalt voor welke afvalstromen het zal worden opgelegd? Bovendien zijn we vragende partij dat dit systeem niet voor dubbel werk zorgt. Heel wat info (bv werkplan) wordt door de bedrijven al doorgegeven aan andere overheidsdiensten. OVAM kan best eerst een inventaris maken van welke info waar al beschikbaar is en dan bekijken of het samenbrengen van deze info al niet zorgt voor meer transparantie in sectoren waarvan OVAM van mening is dat er bijkomende actie nodig is. Hoofdstuk III: uitgebreide producentenverantwoordelijkheid 1. Suggestie voor het onderbrengen van volgende stromen in artikel 3.1.1: tapijten, matrassen, keramische vezels, cellenbeton, gips, asbest(?) 2. Positief dat de landbouwfolies zijn opgenomen 3. FEBEM is vragende partij dat volgende aspecten expliciet worden opgenomen:  de beheersorganisaties kunnen als vzw geen operationele afvaldiensten uitvoeren;  indien beheersorganisaties hogere resultaten halen dan wettelijk voorzien dan moeten ze toch instaan voor de globale financiering van de behaalde resultaten (en zich dus niet beperken tot wat ze wettelijk moesten halen te financieren);  de beheersorganisaties moeten systemen oprichten die niet interfereren in de relatie tussen afvalproducent en afvalophaler; 4. Artikel 3.2.1.1. Er zijn een hele boel afvalstoffen waar een samenwerking met de gemeenten niet zinvol is (bv vetten, olie, wrakken…) – graag dit expliciet vermelden in de verschillende stromen . 5. Artikel 3.4.3.1. §3 Voor de afvalbanden is er geen verplichting meer om met de containerparken samen te werken. Is er dan een 1 voor nul plicht bij de distributie? 6. Artikel 3.4.3.2.

Ontwerp FEBEM reactie VLAMAB Pagina 2 van 5

1° Hoe moeten we de 100% begrijpen ? Hoe zijn de teller en noemer berekend? Wat indien de 100% overschreden wordt en wat met het beheer en de financiering van het surplus? 2° wie heeft de sorteerplicht? Wij menen dat de sortering aan de bron moet gebeuren 3° Wie moet de 55% recyclage halen : producenten/invoerders ? indien ja, beter verduidelijken. 7. Opname van de recyclageverplichting voor ruiten afkomstig van autowrakken aub cfr. Europese regels Hoofdstuk IV: algemene bepalingen over beheer van materialenkringlopen en afvalstoffen 1. Artikel 4.1.1. bij grofvuil spreekt men van “gelijkgestelde” afvalstoffen en bij restafval over “vergelijkbare”. Dit moet oi twee maal “gelijkgesteld” zijn. 2. De definitie van restafval is onduidelijk (zitten residu‟s van sorteringen hier ook in?) Zeker als je dit samen leest met 3.5 van de toelichting is niet te begrijpen waar men hier naar toe wil. 3. Artikel 4.2..3.2. mengverbod: afgestemd met Verwerking Verantwoord? 4. Artikel 4.2.5. Stort- en verbrandingsverboden 4.2.1.2. 4° Wat met puin dat dermate verontreinigd is dat het niet kan worden gerecycleerd? 4.2.5.2. 6° wat met actief kool, op welk niveau zit schredderresidu? 4.2.5.2. 7° wat is brandbaar? FEBEM vraagt dat in afwachting van de uitwerking van een globale visie op de toekomst van de stortplaatsen er niets wijzigt aan de stortverboden. 5. Artikel 4.2.5.3. 2° en 3°: gemengd ingezameld uitgezonderd restafval? Dit is niet duidelijk! In 4° :wat met zeefoverloop, hout… 6. Artikel 4.2.5.4 graag ook vermelden dat de minister ten laatste uitspraak doet 2 weken voor het verlopen van de huidige afwijking. 7. Regiefunctie voor composteerderes/vergisters. We begrijpen dat OVAM GFT- en groenafval zoveel mogelijk naar materiaalrecyclage wil laten gaan. Maar is het hier de bedoeling om al het bedrijfsmatig groen- en GFT-afval verplicht naar de composteerders/vergisters te laten gaan? Hoe ziet OVAM dat in de praktijk (logistiek) en wat doen we met de vele tonnen grasafval (bv uit natuurgebieden)? FEBEM vraagt dat OVAM en het overlegplatform UPOBA eerst duidelijk maken over welk afval we spreken en hoe zij dit in de praktijk zien. Het UPOBA zelf moet trouwens dringend worden geactualiseerd want is ondertussen al meer dan 10 jaar (!) oud. Hoofdstuk V: bepalingen over het beheer van specifieke materiaalkringlopen en afvalstoffen 1. Artikel 5.2.6 over het Vlaams overlegplatform: graag expliciet toevoegen dat er vertegenwoordigers inzitten van de privaatrechtelijke afvalbedrijven. 2. Artikel 5.4.2.1. KGA, bij 9° bij g) vermelden dat dit pas bij het KGA kan opgenomen worden indien de site waarop het KGA wordt ingezameld vergund is voor de opslag van gevaarlijk afval. Ontwerp FEBEM reactie VLAMAB Pagina 3 van 5

3. Artikel 5.4.2.4 § 4: dit kan niet meer anno 2010. Indien men dit als gemeente wil inzamelen op het containerpark dan is een vergunning nodig voor opslag gevaarlijk afval. 4. Is er afgestemd met de dossiers inzake ADR en decontaminatie? 5. Artikel 5.4.3.2. Ten minste de volgende niet-risicohoudende medische afvalstoffen die door hun aard of samenstelling vergelijkbaar zijn met huishoudelijke afvalstoffen, moeten afzonderlijk worden opgehaald of ingezameld : 1° glasafval; 2° papier en karton. Toevoegen: 3° PMD (de inzameling dient te gebeuren in een zak met een kleur die niet overeenstemt met de kleur van de PMD-zak voor huishoudelijk gebruik noch met de kleur van het inzamelrecipiënt voor ziekenhuisafval) 6. We vinden nergens een bepaling terug over de gevolgen van het samen voegen van niet gevaarlijk met gevaarlijk afval (resultaat altijd gevaarlijk afval?) 7. Artikel 5.6.6.2.: de voorwaarden voor gebruik zijn veel te streng.

Hoofdstuk VI: inzamelen en vervoeren van afvalstoffen 1. Artikel 6.1.1.2 §7 Bijlage VII uit de EVOA procedure krijg je niet ondertekend terug. Ben je dan niet in overtreding met de VLAMAB bepalingen? Zijn de termijnen voor archivering van de formulieren in EVOA even lang als deze uit VLAMAB? 2. Artikel 6.1.1.4, 2° : onzinnig om dit kwaliteitsborgingssysteem steeds op te leggen. OVAM heeft de mogelijkheden niet om dit op te volgen zodat dit alles louter een papieren tijger zal worden die vooral weer de reguliere bedrijven de pineut zal doen worden. Hier net al bij afdeling 2.5. wordt beter gekozen om dit te KUNNEN opleggen. Zelfde opmerking dan als bij die afdeling (hoofdstuk II, punt 8). Ook in het geval dat het systeem enkel voor gevaarlijk afval zou worden opgelegd blijven we vragen hebben. OVAM moet zich de vraag stellen hoe het instrument van de registratie een hulp kan zijn om echt op te treden tegen malafide bedrijven en hen te stoppen. Het opleggen van een kwaliteitssysteem voor bedrijven actief in het gevaarlijk afval gaat oi enkel leiden tot het nog extra controleren van bedrijven die nu al goed werken. Veel beter wordt de mogelijkheid geschapen dat OVAM periodiek sectoren kan selecteren en hen een systeem kan opleggen waarin eisen worden opgelegd die specifiek voor die sectoren relevant zijn (bv. tracering, kwaliteit, veiligheid…). Best wordt daarbij ook voorzien dat er overleg is met FEBEM + wordt er een verplicht akkoord van de minister voorzien zodat duidelijk is dat de keuze van de sector en het opleggen van de verplichtingen ook beleidsmatig gedragen worden. 3. Artikel 6.1.1.6 Het verplicht aanleveren van gegevens aan beheersorganisaties verstoort het hele evenwicht tussen operatoren en deze organisaties. Het is aan beiden om in de praktijk een vergelijk te vinden en niet aan OVAM om hier rechter te spelen. 4. In- en uitvoer (afdeling 6.2): bankgaranties moeten kunnen worden aangepast aan het effectieve risico, niet het theoretische. Ontwerp FEBEM reactie VLAMAB Pagina 4 van 5

Hoofdstuk VII: registreren en rapporteren 1. Artikel 7.1.3: doorgeven van info aan OVAM: graag toevoegen dat bedrijven enkel gehouden zijn dit te doen voor informatie die ze op geen enkele andere manier al aan andere overheden doorgeven (bv via IMJV). 2. Artikel 7.2.1.2, 4° de hoeveelheid afvalstoffen: effectieve of geschatte hoeveelheid? 3. Artikel 7.2.1.3 Wat is het nut van ASO en KGA codes (in bijlage 7.1)? 4. Artikel 7.2.2. registers van materialen die geen afval zijn: kan dit juridisch? Hoofdstuk XI: wijzigings- en overgangsbepalingen: 1. artikel 11.3 § 2: niet alleen is het niet zinvol om een kwaliteitsborgingssysteem algemeen op te leggen maar bovendien legt men hier dan nog een niet realiseerbare zes maanden op! Bijlage 2.3 (**) Coprokeuring of gelijkwaardig: De OVAM is gemachtigd om de gelijkheid te bewaken over de certificatie-instellingen. Bijlage 2.4.2 1. VITO is reeds enig tijd aan een studie bezig om te komen tot een gemeenschappelijk normenkader VLAREA-VLAREBO. Graag de resultaten van deze studie opnemen in deze VLAMAB-bijlagen (en gelijktijdig ook aanpassen in VLAREBO) zodat het al of niet indelen van een afvalstof onder bodemregelgeving of afvalstoffen/materialenregelgeving geen verschil geeft qua samenstellingseisen. Bijvoorbeeld de bepaling van de uitloging van de zware metalen. 2. De norm voor minerale olie voor gebruik in of als bouwstof bedraagt 1000 ppm. De acceptatievoorwaarden voor het storten op een categorie 3 stortplaats voor inerte materialen bedraagt voor minerale olie 500 ppm. Het zou logisch zijn moest de norm voor bouwstof maximaal even hoog zijn als deze voor „inerte materialen‟.

Ontwerp FEBEM reactie VLAMAB Pagina 5 van 5