100% over WIJ, niet

P909011 HASSELT X

EDITIE DECEMBER 2015

EEN MAGAZINE VAN JONGCD&V

Asiel & Migratie

Getuigenis Maryam Jamshid / p.6 / Interview Nahima Lanjri / P.8 / Opvang in Sijsele / P.12 / Stemmen uit

Interview Theo Francken /p.18/

Duitsland / p.14 /

“100%

“Het gaat over WIJ, niet over wij-zij” Nahima Lanjri

de kracht van verandering”

8

THEO FRANCKEN

16 1

RADIKAAL COLOFON HOOFDREDACTEUR Pieter-Jan Crombez WERKTEN MEE AAN DIT NUMMER Aad De Marez Elise Balliauw Lukas Amez Maryam Jamshid Peter Mees Pieter-Jan Crombez Roland Mittmann Simon Amez Sofie Ghielens Vincent Orroi Wim Soons Wino Debruyne Younes Ouaqasse REDACTIE-ADRES Nationaal secretariaat JONGCD&V Wetstraat 89, 1040 Brussel tel. 02.238 38 94 [email protected] HELPDESK SECRETARIAAT tel. 02.238 38 94 (elke werkdag van 9 tot 12 uur en van 12.30 tot 16.30 uur) e-mail: [email protected] EINDREDACTIE EN VERANTWOORDELIJKE UITGEVER Peter Mees Wetstraat 89 1040 Brussel

Goeie voornemens. LIMBURG Op het moment dat je deze Radikaal leest, zijn we ongeveer 10 maanden na het aantreden van het nieuwe bureau en dus bijna halfweg onze termijn van 2 jaar: een goed moment om even achteruit te kijken, en tegelijk goeie voornemers te maken. Aan een nieuwsjaarsbrief ‘voor mijn liefste leden’ heb ik me nog net niét gewaagd.

Lente-unief, G50, ideologisch weekend Ik schreef in een vorige edito al dat we op vlak van bewegingsactiviteiten op kruissnelheid zitten. Aangemoedigd door de recordopkomsten op de nationale BBQ en de Wintertop schakelen we nu nog een versnelling hoger. Tijdens het weekend van 1 mei organiseren we voor de eerste keer een ideologisch weekend, iets waar ik een jaarlijkse traditie van hoop te maken. Ook voor de -18-jarigen, een doelgroep die wij vandaag amper bereiken, komt er komende paasvakantie een eigen weekend, het 6de (!) dat we intussen op jaarbasis organiseren vanuit JONGCD&V.

DESIGN (zoz) reclamebureau tel. 011.67 28 76 [email protected]

In aanloop naar onze Nationale Raad Jeugd willen we ook uitbreken buiten onze eigen beweging, en in heel Vlaanderen “jongeren met een mening” uitnodigen om te reageren op een aantal JONGCD&V-voorstellen die vanuit de werkgroep Jeugd vorm zullen krijgen.

FOTO’S Eline Du Mongh Glenn Van Roey Archief CDU & JU Archief JONGCD&V

Als jij zo’n types kent in jouw jeugdraad, studentenvereniging of leerlingenraad: stuur hun gegevens door aan [email protected]!

POSTABONNEMENTEN tel. 02.238 38 05

Essentieel daarbij is natuurlijk de rode – of oranje – draad die je hanteert, het verhaal dat als kapstok dient voor datgene waar wij als jongeren mee bezig zijn. In mijn vorige edito stelde ik al dat onze tijd meer dan ooit nood heeft aan het verbinden van mensen. Gelukkig voelt ook CD&V dit aan, en trekt de partij met het Wij-verhaal volledig deze kaart. Als jongeren moeten we daarbij vooral inspelen op deze thema’s waarin de moederpartij het volgens ons laat afweten. Het is immers dan dat we als jongeren de grootste meerwaarde kunnen leveren. Wel, is het niet zo dat onze partij in de eerste plaats impulsen nodig heeft om een verhaal te brengen rond diversiteit, duurzaamheid en stedelijkheid? En kan dat zonder onze achterban in de meer landelijke streken te verwaarlozen? Ik geloof van wel. (mijn ouders, schoonouders en 2/3de van de JONGCD&V-ers zouden ons mij immers niet vergeven) Een partij kan echter nooit de ambitie hebben om een brede volkspartij te zijn én een leidende partij in Vlaanderen, als ze in de steden tot de irrelevantie verglijdt.

JONGCD&V Tongeren organiseerde hun tweede Tongerse Comedy Night in café De Chili op de Grote Markt. Maar liefst 7 komische talenten maakten hun optreden, waarvan 2 Tongenaren. De avond werd afgesloten met een optreden van coverband The Peanuts. Het werd een geslaagde avond en ze kijken alweer reikhalzend uit naar de volgende editie.

ANTWERPEN JONGCD&V Hemiksem zette haar schouders onder Rode Neuzen Dag, de bekende liefdadigheidsactie ten voordele van kinderen met psychische problemen. Samen met de lokale afdeling van Vrouw & Maatschappij zetten ze op de markt een standje op, waar er ook soep werd verkocht. “De actie was een succes. Alle rode neuzen werden verkocht. Samen met de soep was dat goed voor 454 euro. Dat bedrag ronden we graag af naar 500 euro”, zegt JONGCD&Vvoorzitter Glenn Van de Wauwer.

OOST-VLAANDEREN De regio’s Dender en Waas sloegen de handen in mekaar voor hun jaarlijkse gezamenlijke bowlingavond. Onder het genot van een natje en een droogje werden verschillende spelletjes gespeeld. Strike!

WEST-VLAANDEREN

Food for thought.

Ambitie Tijd voor de goede voornemens. Waar we op bewegingvlak immers meer organiseren dan ooit tevoren, kunnen we op het politieke vlak nog een tandje bijsteken. Ja, we zijn al een aantal keren in de media aan bod gekomen, maar ik ben ervan overtuigd: the best is yet to come.

Al jullie feedback welkom op [email protected]

VLAAMS-BRABANT Wim Soons Nationaal Voorzitter JONGCD&V T @wimsoons - M 0474 85 46 84 E [email protected]

NIEUWS IN DE BEWEGING

Nieuws in de beweging

JONGCD&V stuurt zijn zonen uit, maar laat ze ook regelmatig weer binnen. In Koksijde nodigden de jongeren oud-voorzitter en Europarlementslid Tom Vandenkendelaere uit, voor een uiteenzetting over de vluchtelingencrisis en de aanslagen in Parijs. Na de vragenronde was er nog een gezellige receptie. JONGCD&V Koksijde kijkt met een goed gevoel terug op de avond: “alvast zestig mensen die een genuanceerd WIJ-verhaal meenamen naar huis!”

Ook JONGCD&V Gooik was in de ban van de Rode Neuzen Dag. Na een campagne op de Gooikse jaarmarkt en aan een lokale supermarkt, werd de kers op de taart gezet op de slotavond ‘U komt trog ook?’, doorspekt met verscheidene optredens. Burgemeester Michel Doomst dropte enkele rhymes en de avond werd afgesloten met een Cuberdonfuif. De maandenlange campagne leverde maar liefst 4.500 euro op.

Coverfoto: Mstyslav Chernov

2

RADIKAAL

3

Vluchtelingenstatuut, subsidiaire bescherming, Junckerplan,… in deze Radikaal verschijnen veel termen die je wel vaker in de media leest, ziet of hoort, maar waarschijnlijk nogal abstract zijn. Daarom deze stand van zaken: waar gaat het nu precies over?

BELGIË

EUROPA Verdeling volgens de quota van het Junckerplan

ASIELPROCEDURE WEIGERING Aanvraag

1

Bij Dienst Vreemdelingenzaken (DVZ), in een gesloten centrum of aan de grens Vanaf nu recht op opvangplaats*

ONDERZOEK Vluchteling krijgt voorlopige verblijfsvergunning Verhoor bij CommissariaatGeneraal voor Vluchtelingen en Staatlozen (CGVS)

5 2

Mogelijkheid tot beroep bij Raad voor Vreemdelingenbetwistingen: bevestiging, hervorming of schrapping van beslissing CGVS

4

59,9

miljoen

ZWEDEN

5.838



FINLAND



3.190

POSITIEVE BESLISSING

BESLISSING Is het achtergrondverhaal correct? Voldoet vluchteling aan criteria volgens Conventie van Genève? Statuut van vluchteling of subsidiaire bescherming?

1.043

LITOUWEN

DUITSLAND

5.928

45.000 40.000 35.000 30.000 25.000 20.000 15.000 10.000 1.000 500

25,5% Irak

27,5%

OVERIGE

GUINEE 2,3% RUSLAND 2,4% ONBEPAALD 2,5%

1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015

t.e.m. oktober

waarvan minderjarig

2015 t.e.m.

Landen die het meeste vluchtelingen opnemen:

LUXEMBURG

4.306

SLOVAKIJE

2.287

OOSTENRIJK

4.853

1.126

4.775

Turkije

11.946

TSJECHIË

SLOVENIË

PORTUGAL

POLEN

40.206

808

30.783

VLUCHTELINGEN KOMEN VAN ...

1.283

9.261

FRANKRIJK

ASIELAANVRAGEN PER JAAR

bij door conflicten

LETLAND

BELGIË

KROATIË

1.811

SPANJE

HONGARIJE

827

ROEMENIË

6.351

11%

Pakistan 1.510.000

10,5%

Libanon 1.150.000

8%

Iran

8%

982.000

Ethiopië

659.500 4,6%

Jordanië

654.100 4,5%

2.172

19.219

Bronnen: Commissariaat-Generaal voor de Vluchtelingen en Staatlozen; United Nations High Commissioner for Refugees; European Commission DG Migration & Home Affairs

20,9% SYRIË 6,4% 12,5%

AFGHANISTAN

1.590.000

BULGARIJE

oktober

SOMALIË

grootste land ter wereld

42.500

1.111

NEDERLAND

24ste

Dagelijks komen er

ESTLAND

Vluchtelingenstatuut: vluchteling mag zo lang als gewenst blijven.** Terugkeren naar land van herkomst enkel mogelijk na goedkeuring en voor korte periode Subsidiaire bescherming: bij risico op doodstraf of ernstige schade door behandeling of conflict. Geldig voor één jaar, maar is verlengbaar. Na vijf jaar wordt het vluchtelingenstatuut toegekend.

** eind oktober besliste de ministerraad om het vluchtelingenstatuut aan te passen, waardoor na vijf jaar een evaluatie van de situatie in het land van herkomst volgt.

RADIKAAL

VLUCHTELINGENSTROOM Vluchtelingen in 2014:

3

* door de snelle toename van vluchtelingen, kan niet iedereen onmiddellijk worden aangemeld. Hierdoor moet er pre-opvang worden voorzien.

4

WERELDWIJD

STAND VAN ZAKEN

STAND VAN ZAKEN

MALTA

425

CYPRUS

447

STAND VAN ZAKEN

5

Er is weinig verkeerd aan een rationele aanpak van de vluchtelingenproblematiek, gestoeld op cijfers, prognoses en economische factoren. In hoofdzaak gaat deze crisis echter over mensen. Maandelijks spelen zich te land en ter zee talloze familiedrama’s af. Maryam, voorzitster van JONGCD&V Limburg en oud-Bureaulid, doet haar persoonlijk verhaal en bewijst dat een positieve afloop geen utopie hoeft te zijn.

Een vluchteling genoemd worden heb ik nooit als een belediging ervaren, maar als een teken van sterkte, moed en overwinning

6

RADIKAAL

Samen met mijn familie ben ik eind november 1997 als politieke vluchteling aangekomen in België. Ik was net geen 10 jaar oud. Mijn moeder was leerkracht secundair onderwijs op een school voor meisjes en jongens en op een dag kreeg ze te horen dat ze niet langer meer les hoefde te komen geven. Van de ene dag op de andere was ze werkloos en werd ze plots een huisvrouw. Mijn vader had als militair zijn rechterarm verloren tijden de oorlog tussen Rusland en Groot-Brittannië. Het feit dat mijn zussen en ik meisjes zijn heeft toen in ons nadeel gespeeld, want we mochten niet naar school gaan. Ik had het geluk dat mijn ouders en hun families zware tegenstanders waren van het extremisme. Ik had nooit een hoofddoek moeten dragen en ze hebben mij nooit gedwongen de Koran te lezen. Bij de komst van de Taliban was ik een beetje te jong om een boerka te dragen, maar een hoofddoek was een must als je naar buiten ging. Mijn moeder vond een boerka dragen verschrikkelijk beklemmend, ze voelde zich als een gevangene achter tralies.

Als jonge Afghaanse vrouw voel ik mij enorm betrokken bij de problematiek rond Afghanistan en de vluchtelingencrisis in het algemeen. Bij het geven van lezingen over de evolutie van vrouwenrechten in Afghanistan en mijn eigen ervaringen, hoor ik heel vaak dezelfde vraag terugkomen: ‘Hoe was het om een vluchteling te zijn?’ Het antwoord op deze vraag is eigenlijk simpel: beangstigend, maar zeker ook uitdagend. Beangstigend omdat je niet alleen je land moet achterlaten, maar ook je familie, vrienden, huis en slaapkamer. Beangstigend omdat je de taal niet spreekt, de gewoonten en gebruiken niet kent en niet weet welke waarden en normen gehanteerd worden. Beangstigend omdat je geen vrienden en familie hebt die je attent kunnen maken op de culturele verschillen. Het was tegelijkertijd ook uitdagend. Uitdagend om voor de eerste keer naar school te gaan en zo snel mogelijk de taal te leren. Uitdagend om goed gedrag te vertonen in het asielcentrum, waar je gedurende vijf maanden als een familie in een kamer moet verblijven. Uitdagend om in een ongekend land een woning te vinden en kennis te maken met de buren. Uitdagend om de Vlaamse cultuur te incorporeren in de Afghaanse. Als eerste Afghaanse familie in Hasselt zijn we erg warm onthaald door verschillende organisaties en de vrijwilligers, die er dag en nacht voor zorgen dat de mensen die hulp zoeken en vragen, deze ook krijgen. Zij waren de mensen die ons inschreven op een school, ons de weg toonden naar de winkel en een kaartje stuurden op onze verjaardag. Een menswaardige behandeling doet je ook voor even vergeten dat je een vluchteling, een vreemdeling bent. Eeuwige dankbaarheid voor mensen die mij ook zagen als mens, als kind, als vrouw. Asiel en migratie heeft een zeer sterke

evolutie meegemaakt ten opzichte van 18 jaar geleden. Dat kan ik met zekerheid zeggen, aangezien ik al enkele jaren werk als gecertificeerd sociaal tolk voor de talen Dari en Farsi voor Afghaanse en Iraanse vluchtelingen. Dag in, dag uit kom ik in aanraking met mensen die mijn verhalen delen, maar ook slachtoffers die veel pijnlijkere ervaringen hebben. Niet alleen van hun vaderland, maar ook van hun reisroute. Veel vluchtelingen worden nu in opvangcentra door psychologen behandeld voor de trauma’s die ze onderweg en dus vooral in Europese landen meegemaakt hebben. Het beeld van een gestorven jongetje aan de Turkse kust is voor een groot deel van die vluchtelingen dagelijkse kost geweest. Ook het Vlaams beleid ten opzichte van de vluchtelingen heeft op vlak van opvang een positieve evolutie meegemaakt. Wij konden als gezin geen beroep doen op een advocaat die ons zou bijstaan in onze procedure. Ook waren er geen professionele tolken bij het OCMW, het ziekenhuis of de school aanwezig, zodat mijn ouders zich beter verstaanbaar zouden kunnen maken. Mijn moeder geeft al jaren les in Maatschappelijke Oriëntatie. In deze cursus worden mensen in hun moedertaal, of een andere taal die ze machtig zijn, gedurende 60 uur onderwezen over het leven in België. Ze behandelt een breed scala aan onderwerpen die de mensen wegwijs moeten maken in de Vlaamse maatschappij. Naast de lessen Nederlands en Maatschappelijke Oriëntatie, krijgen ze ook loopbaanbegeleiding door hun trajectbegeleider en zoekt men ook naar een nuttige vrijetijdsbesteding.

Er zijn velen tegen de komst van de massa’s vluchtelingen die nu onze Westerse landen ‘binnendringen’. De gebeurtenissen in Parijs zorgen ervoor dat het debat weer een andere wending krijgt. Het is duidelijk dat niet iedereen opgevangen kan worden in het Westen, waardoor het heel belangrijk wordt om de oorlogen in die landen aan te pakken. Niemand vlucht voor zijn of haar plezier en niemand laat graag het vertrouwde achter om te proeven van het onbekende. Tegen de mensen die tegen de komst van vluchtelingen zijn en de gebeurtenissen in Parijs erg vinden, wil ik zeggen: dit is het soort terrorisme dat de vluchtelingen ontvluchten. Het enige verschil is dat zij dagelijks gebombardeerd en beschoten worden. Het is nu meer dan ooit nodig om hand in hand te staan met elkaar en met elkaar in gesprek te gaan. Alleen met liefde en begrip zorgen we ervoor dat de daders van zulke gruwelijkheden in Parijs, Syrië, Afghanistan, Libanon of Palestina gestraft worden en niet hun zin krijgen. Verdraagzaamheid betekent echter niet dat we minder waakzaam moeten zijn voor bedreigingen tegen onze fundamentele waarden en normen.

GETUIGENIS: MARYAM JAMSHID

GETUIGENIS MARYAM JAMSHID

GETUIGENIS

Ik herinner mij veel van de moeilijke periode van voor onze vlucht en de maanden en jaren erna, maar dat zie ik enkel als een voordeel. Zulke ervaringen maken een jong meisje een volwassen vrouw die klaar is om de uitdagingen van een onbekende wereld aan te gaan. Een vluchteling genoemd worden heb ik nooit als een belediging ervaren, maar als een teken van sterkte, moed en overwinning!

Maryam Jamshid Voorzitter JONGCD&V Limburg @Maryamjamshid

GETUIGENIS MARYAM JAMSHID

7

INTERVIEW NAHIMA LANJRI

“Het gaat over WIJ, niet over wij-zij”

Iemand die zelden een blad voor de mond neemt is Nahima Lanjri, CD&V-Kamerlid. We peilden even naar de kwaliteit van het asielbeleid, haar eigen activiteit en de Antwerpse staat van paraatheid. Hoe kijkt u tegen de vluchtelingencrisis aan? “Ik wil eerst benadrukken dat we nu vooral te maken hebben met oorlogsvluchtelingen. Mensen die de gruwel van de oorlog ontvluchten, zoals onze grootouders de gruwel van de wereldoorlogen ontvlucht zijn. Deze mensen lopen gevaar en hebben recht op onze hulp. We zijn dat niet alleen wettelijk, maar ook moreel verplicht. Uiteraard gaat het om een gedeelde verantwoordelijkheid. We moeten de Europese buitengrenzen bewaken, maar echte vluchtelingen ook opvangen, met álle lidstaten. Een realistisch en evenwichtig spreidingsplan is daartoe de sleutel. Daarnaast moeten we hulp bieden aan landen met veel vluchtelingen en vooral de oorzaken van de vluchtelingenstroom, het geweld en de terreur in de herkomstlanden, aanpakken.” Reageert de regering adequaat op de vluchtelingencrisis? “In ons land zijn we erin geslaagd om op zeer korte tijd heel wat opvangplaatsen te creëren. Van 16.000 opvangplaatsen zijn we op een paar maanden tijd naar het dubbele gegaan. Door de snelle toename blijken er toch enkele moeilijkheden te zijn. Bij de DVZ kan men niet iedereen onmiddellijk registreren en daarom stuurt men mensen vaak naar pre-opvang. Ook de gewone opvang zit propvol, vandaar de nieuwe oproep naar de lokale gemeentebesturen om mee te werken. Bovendien leggen we nu de laatste hand aan een spreidingsplan. Liefst vrijwillig, maar als het noodzakelijk is, wordt het verplicht.”

8

RADIKAAL

INTERVIEW NAHIMA LANJRI

9

Het Junckerplan gaat over 160.000 vluchtelingen. Is dat plan achterhaald? “Het plan van Juncker is vooral een verlichting van het aantal vluchtelingen die in Italië en Griekenland toekomen. Van de 160.000 vluchtelingen moeten wij er 5.800 overnemen. Daarnaast zijn er de vluchtelingen die bij ons asiel aanvragen. Dat zijn er inmiddels bijna 30.000. De Europese Commissie verwacht tot 3 miljoen nieuwkomers in de periode 2015-2017. Dat is een bevolkingstoename in Europa van 0,4%. Dat is veel, maar in vergelijking met 60 miljoen vluchtelingen wereldwijd, eerder weinig. 86% van de vluchtelingen komt niet naar het Westen, maar zitten in de ontwikkelingslanden of hun eigen regio.”

10 RADIKAAL

vanuit gegaan dat hij de dalende lijn van Maggie De Block kon voortzetten. Hij is nu natuurlijk totaal verrast, maar dit kon iedereen overkomen. Een minister heeft weinig impact op de vluchtelingenstroom. CD&V heeft er steeds op aangedrongen om rekening te houden met de internationale context, zoals de onstabiele situatie in het Midden-Oosten. Je moet voldoende capaciteit houden om eventuele schokken op te vangen.” Om van immigratie een positief verhaal te maken, is samenwerking vereist. Hoe bent u zelf bij betrokken bij het beleid tussen de verschillende domeinen? “In de partij ben ik samen met Ward Kennes (Vlaams parlementslid, nvdr) covoorzitter van de werkgroep Asiel & Migratie. De Vlaamse regering zorgt voor taal- en inburgeringscursussen. We willen van integratie een wintegratie maken: het moet een win-winsituatie zijn. Als nieuwkomers de taal kennen en werken, zullen zij ook bijdragen aan de sociale zekerheid. Vandaar dat, dankzij minister Kris Peeters, asielzoekers na vier maanden werk kunnen zoeken, in plaats van zes. Erkende vluchtelingen mogen direct aan de slag.”

Recent bleek dat op CD&V-kabinetten het minst medewerkers van allochtone origine werken. Heeft u dat intern al aangekaart? “Dat heb ik gedaan, maar dat is een beeld dat op een bepaald moment in de kranten is gekomen. Er zijn er wel een aantal. Ik hoop dat de situatie verbeterd is en dat we het goede voorbeeld geven naar diversiteit, op voorwaarde dat ze daarvoor de capaciteiten hebben. Dat blijft belangrijk. Je wil vooral de lat niet lager leggen.” In het verleden pleitte u voor betere ondersteuning van niet-begeleide minderjarige vluchtelingen. Welke steen hebt u in de rivier verlegd? “Mijn beide wetsvoorstellen over dit thema werden aangenomen. Als gezinshereniging onmogelijk blijkt, kan het kind een verblijfsvergunning krijgen, voor het 18 is. Met mijn wetsvoorstel willen we jongeren maximaal beschermen en steeds uitgaan van het belang van het kind.”

Zeker verhoudingsgewijs… “In Libanon is een vijfde van de bevolking vluchteling. Stel dat we in eigen land zo’n 40 à 50.000 mensen opvangen, zit je nog niet aan 0,5%. Dat neemt niet weg dat we niet gewoon waren om zoveel mensen op zo’n korte tijd op te vangen.”

“Het tweede wetsvoorstel is dit jaar goedgekeurd. Vroeger zorgde de voogd voor de administratie. Dan moest er worden gekozen tussen asiel en de bescherming uit mijn eerste wet, waarna vaak de verkeerde keuze werd gemaakt. Wanneer de vluchteling een negatief advies kreeg, was men soms bijna 18. Bijgevolg kon men geen beroep meer doen op de beschermingsclausule. Om dit te verhelpen, mogen beide procedures nu gecombineerd worden. De overheid onderzoekt zelf wat de beste oplossing is.”

In het begin van de legislatuur werd er ook op Asiel en Migratie bespaard. Was de regering niet vooruitziend genoeg? “De voorbije jaren hebben we de asielaanvragen zien dalen. Toen werd afgesproken om het aantal opvangplaatsen af te bouwen, met behoud van bufferplaatsen. Theo Francken was er misschien

U bent natuurlijk goed geplaatst in Antwerpen als zeer betrokken politicus. Onlangs zei de Antwerpse OCMW-voorzitter dat Antwerpen vol zit en geen vluchtelingen meer kan opnemen. “(beslist) Ik heb daarop direct gereageerd dat zulke uitspraken niet kunnen. Dit vind ik een verkeerd signaal. Elke ge-

meente en stad moet in functie van de draagkracht iets kunnen doen. Ik weet dat heel wat vluchtelingen na hun erkenning de stad intrekken, maar je kunt perfect een systeem uitwerken waarbij je rekening houdt met die erkende vluchtelingen. Ik vind het heel knap dat Sijsele, een dorp van vijfduizend mensen, vijfhonderd mensen opvangt.” Natuurlijk doet Antwerpen al redelijk veel, in vergelijking met een aantal andere steden. Als we dat vergelijken met Geraardsbergen, waar de situatie…

“(onderbreekt) Dat klopt, maar ik zeg ook niet dat Antwerpen niets doet. Ik ben niet naïef. Antwerpen heeft al een opvangcentrum, Geraardsbergen nog niet. Antwerpen heeft veel erkende vluchtelingen waarvan een deel ook leefloon krijgt, maar daar kun je rekening mee houden in het spreidingsplan. Zeggen dat je niets doet, is een brug te ver. We vragen aan andere gemeentebesturen, ook Geraardsbergen, dat zij ook hun verantwoordelijkheid opnemen.” In Antwerpen heeft CD&V het niet gemakkelijk. De peilingen zijn be-

hoorlijk desastreus. Hoe gaan we dat aanpakken in 2018? “Ik denk dat het vooral van belang is dat wij veel meer van ons laten horen. Ik zit zelf niet meer in de gemeenteraad, maar wel in de districtsraad. Dat was een bewuste keuze, omdat ik geloofde dat we apart moesten opkomen als CD&V.” Dus geen stadslijst meer? “Neen. Ik heb geen problemen om met andere partijen samen te werken, maar ik vind dat je je gezicht moet tonen. Je moet tonen wie CD&V is, en dat is niet eens opkomen met de ene en dan de andere partij. CD&V mag toch wel haar eigen profiel hebben, dat in Antwerpen meer getoond moet worden.” “Tegelijk moeten we absoluut werken aan de vernieuwing en de verjonging. Ik zie dat nu gelukkig wel gebeuren, zowel in het partijbureau als in de districten. Nu moeten we ervoor zorgen dat we die mee in beeld krijgen. We moeten ons “WIJ-verhaal” in de stad echt meer brengen. Als we spreken over de stad, Antwerpen, Borgerhout of Ekeren, dan moet het gaan over iedereen die daar woont. Dan gaat het zowel over Maria of Jos als over Jamal of Fatima. Zij moeten er ook bij zijn, gewoon omdat ze mensen zijn van hier. Ook al is het verleden soms verschillend, de toekomst is gedeeld. Het gaat over WIJ, niet over wij-zij.”

INTERVIEW NAHIMA LANJRI

Zullen er dan sancties volgen? “(beslist) Ja. Ik stel vast dat de meerderheid van de gemeentebesturen vrijwillig meedoen, maar je hebt er enkelen die blijven weigeren. Voor hen is het helaas nodig dat je een stok achter de deur hebt, dus er komen ook financiële boetes. Wat voor ons telt is het resultaat, een evenwichtige spreiding doorheen het hele land. We vragen dat ook op Europees vlak: andere landen moeten hun verantwoordelijkheid nemen.”

Het verhaal van wintegratie in de praktijk. “(lacht) Inderdaad.”

Pieter-Jan Crombez Nationaal Bureaulid JONGCD&V @PJCrombez

INTERVIEW NAHIMA LANJRI

11

SAVE THE DATE

Onder grote mediabelangstelling kwamen in september de eerste vluchtelingen toe in de kazerne van Sijsele, waar ze worden opgevangen. Ze kregen een manifestatie van Voorpost te verduren, maar konden ook rekenen op de steun van buurtbewoners. Lukas Amez (20, broer van Simon Amez) vertelt.

12-13

24

30 april 1 mei

2527 november

CONGRES

Afterwork

IDEOLOGISCH

CONGRES CD&V

Ons jaarlijks congres vindt dit keer plaats in Oost-Vlaanderen, meer bepaald in het mooie Ronse. Hier zullen we onze standpunten rond het thema Ethiek bepalen. De komende weken trekt de werkgroep rond in alle regio’s om uitleg te geven bij de tekst. Naast de inhoudelijke discussies kan je ook interessante vormingen volgen, zowel rond het congresthema als daarbuiten. Uiteraard voorzien we de nodige ontspanningsmomenten en zullen we vanaf dit jaar opnieuw de gouden duimen uitreiken!

We organiseren opnieuw een afterwork om stoom af te blazen na een lange werk- of schooldag. Tussen 17u30 en 21u00 kan je genieten van lekkere hapjes, goedkope drankjes en super gezelschap!

Noteer alvast het weekend van de 1ste mei in je agenda! We trekken er dan op uit naar de abdij in Brugge om ons te bezinnen over de christendemocratie. We ontvangen schitterende sprekers als professor Emmanuel Gerard, imam Khalid Benhaddou, theoloog Jürgen Mettepenningen en voormalig Europees President Herman Van Rompuy. Het aantal plaatsen hiervoor is beperkt, inschrijven kan na het congres.

Eind volgend jaar trekken we opnieuw naar De Vossemeren in Lommel voor het congres van CD&V. Blokkeer dit weekend al in je agenda, want we hebben horen waaien dat er opnieuw een tsjevenfuif plaatsvindt!

OPVANG IN SIJSELE

Een bonte mix van nationaliteiten en persoonlijkheden treffen elkaar in het asielcentrum te Sijsele. Samen met een aantal studenten trok ik erheen om de kinderen onderwijs te bieden. Ondertussen ga ik reeds anderhalve maand elke woensdag richting Sijsele. We starten telkens met het motiveren van de kinderen om naar de les te komen. We bellen in de loods en roepen luidkeels ‘school’ en het Arabische equivalent ‘matrassa’. De eerste weken mochten we op een vaste groep van een 30-tal kinderen rekenen. De laatste tijd begint de samenstelling van de groep te variëren. Kinderen die doorverwezen zijn naar een ander centrum, kinderen die op familiebezoek zijn, nieuwe kinderen,… We geven telkens drie lessen: een les schrijven of lezen, een les rekenen en een functionele les. In deze laatste les leren we ze zaken als de kleuren, de dagen van de week, het verschil tussen links en rechts,… het is belangrijk dat wij ze dingen bijbrengen om het dagelijks functioneren in een Nederlandstalige maatschappij te bevorderen.

Onze school bevindt zich in het noodopvangcentrum in Sijsele. We hebben drie lokalen in het staff-gebouw. In dit gebouw zit ook onder meer de logistieke dienst en de arts. Op het domein in Sijsele is er veel aanwezig: er is een sporthal, een activiteitenhal (met pingpongtafels, voetbalspelen, zetels, wifi,…), er zijn klaslokalen en er is een eetzaal. Er gaan stemmen op dat dit van het goede wat te veel is. Persoonlijk ben ik van mening dat we die mensen hier een hartelijke ontvangst mogen geven. Na de aanslagen in Parijs beseffen we hier meer dan ooit wat terreur betekent. Deze mensen hebben geleefd in tijden van terreur, verloren familieleden en moesten op weinig comfortabele manier vluchten. Veel bewoners hebben familieleden verloren, weten eventueel niet waar hun familie is en of die zelfs nog in leven is. En toch gaan zij door met hun leven en ze willen allemaal het beste en liefst nog wat meer voor hun kinderen. Ouders willen hun kind van nog geen drie jaar naar school sturen om te leren lezen, schrijven en rekenen. Dit alles opdat hun kind een mooie toekomst tegemoet zou kunnen gaan. De blik in hun ogen die ons vraagt om hen onderwijs te bieden en de dankbaarheid achteraf is hartverwarmend. Tijdens het lesgeven vergeten we soms de vaak traumatische achtergrond van de vluchtelingen. Ondanks de betere leefomstandigheden hier in België, leeft de angst nog erg onder de kinderen. De vluchtelingen moeten af en toe op gesprek in Brussel bij de Dienst Vreemdelingenzaken. Op zo’n moment hebben kinderen nog steeds schrik dat ze hun ouders zullen verliezen. Ze zijn nog te jong om het allemaal te vatten, maar het gevoel blijft hetzelfde. Als je meer wil weten over het onderwijsproject in Sijsele, kan je terecht op hun blog: www.ontvluchtdevlucht.wordpress.com

maart

maart

WEEKEND

SAVE THE DATE

OPVANG IN SIJSELE

Lukas Amez Student Lager Onderwijs [email protected] Krijg je niet genoeg van onze activiteiten? Check dan zeker onze jaarkalender zodat je geen enkel event moet missen!

12 RADIKAAL

SAVE THE DATE

13

ken doen hun uiterste best om de toestroom onder controle te houden en nieuwe medewerkers worden dringend gezocht. Alleen met behulp van de autoriteiten en private of erkende hulporganisaties, kan die opvang worden verzekerd. In bijna iedere stad worden de sporthallen gebruikt of tenten opgezet voor het onderbrengen van de vluchtelingen. Wooncontainers zijn bijna niet meer op de markt te vinden. Overal engageren inwoners zich voor de vluchtelingen en doneren ze kleding of geven ze Duitse lessen. Omdat de sportmogelijkheden wegvallen en de staat dat geld ook voor andere uitgaven nodig heeft, zorgen anderen voor financiële steun. Vele burgers helpen op beide manieren.

STEMMEN UIT DUITSLAND

Intussen reageert de politiek op de toenemende mensenmassa. De federale regering van CDU, CSU en SPD heeft voor het eerst in 20 jaar de asielvoorwaarden verstrengd. De lijst met de veilige herkomstlanden, waardoor asielzoekers geen recht op asiel hebben, werd uitgebreid. De mensen wiens asielaanvraag werd geweigerd, worden sneller naar hun thuisland teruggestuurd. De financiële toelages voor levensonderhoud werden verhoogd in verhouding tot hun vermogen. Vervolgens komt er een eengemaakt statuut voor vluchtelingen . Het financiële en militaire engagement van Duitsland in Afghanistan houdt aan. De Junge Union verlangt een versterkt engagement in de probleemzones, waar

Wanneer het beleidsmatig over de vluchtelingencrisis gaat, wordt er steevast naar Duitsland gekeken. Hoe zit het daar precies? Worden zij werkelijk overspoeld? En wat zegt de Junge Union, jongerenvleugel van Frau Merkels CDU, er eigenlijk over? Honderdduizenden mensen, hoofdzakelijk uit de Balkan, het verre en Midden-Oosten en Noord-Afrika, zijn de laatste maanden naar Duitsland gekomen. Een specifieke reden hiervoor is dat Duitsland zijn verantwoordelijkheid serieus neemt om vluchtelingen en vervolgden een toe-

14 RADIKAAL

vlucht te bieden. De opname en integratie van de vluchtelingen kent bij ons een lange traditie – van de Hugenoten die 300 jaar geleden uit Frankrijk werden verdreven tot de inwoners van de voormalige Duitse Oostgebieden na de Tweede Wereldoorlog. Volgens de Conventie van Genève en de Duitse grondwet hebben die mensen recht op asiel. De vluchtelingen worden bij ons geregistreerd en ondergebracht, terwijl hun asielaanvraag wordt behandeld. Aan het einde van dit jaar zullen ze minstens met 1 miljoen zijn, waarvan reeds 400.000 goedgekeurd. De verantwoordelij-

de vele vluchtelingen vandaan komen. Daar moeten wij toe bijdragen door de oorzaken van de vluchtelingencrisis tegen te gaan en de levensomstandigheden van de vluchtelingen in eigen land verbeteren. We pleiten voor een sterkere samenwerking met Turkije en vragen ook om steun van de Golfstaten door hen op hun verantwoordelijkheden te wijzen. Het aanbod van Saoedi-Arabië om 200 moskeeën in Duitsland voor vluchtelingen te financieren heeft voor grote verontwaardiging gezorgd, gezien het feit dat zij zelf weigeren vluchtelingen op te nemen. We vragen een actieve rol van Duitsland en de Europese Unie in het vredesproces bij die burgeroorlogen, met behulp van een VN-mandaat om veilige zones te creëren. Op Europees niveau pleiten wij voor quota voor het verdelen van de vluchtelingen tussen de lidstaten. Die toewijzing is al mogelijk aan de Europese buitengrenzen. Als een lidstaat niet in staat blijkt om haar buitengrenzen te beveiligen, zou de Europese Unie die taak moeten overnemen. Smokkelaars en mensenhandelaars moeten nog intensiever worden vervolgd. De duurtijd van de asielprocedure moet volgens ons tot maximaal drie maanden worden teruggebracht. Voor vluchtelingen met grote kans op goedkeuring, willen we zo snel mogelijk de weg naar de

Duitse samenleving openen. Naast taalcursussen, moeten we ook een versterkte integratie op de arbeidsmarkt nastreven – ook met hulp van beperkte uitzonderingen op het minimumloon – net als een intensievere overdracht van onze vrije democratische fundamentele orde, uitgevoerd door het Federaal Agentschap Politieke Opvoeding en de deelstaten. Het congres van de Junge Union, de Deutschlandtag, heeft zich uitgesproken voor een transitzone aan de buitengrenzen, naast een nipte meerderheid voor het vastleggen van een vluchtelingenplafond. Op het CDU-partijcongres van 14 en 15 december heeft de Junge Union bovenstaande maatregelen ingediend. Wij geloven dat Duitsland de vluchtelingencrisis aankan. Daarop moeten we echter enkel de mensen opvangen die hier absoluut nood aan hebben en in hun thuisland geen uitzicht hebben op bescherming. Deze vluchtelingen moeten in onze gemeenschap worden geïntegreerd en zo goed mogelijk worden ondersteund.

STEMMEN UIT DUITSLAND

In bijna iedere stad worden de sporthallen gebruikt of tenten opgezet voor het onderbrengen van de vluchtelingen. Wooncontainers zijn bijna niet meer op de markt te vinden

Roland Mittmann Ondervoorzitter JU, Eerste Vicepresident YEPP [email protected]

Younes Ouaqasse Voorzitter Internationale Commissie JU [email protected]

STEMMEN UIT DUITSLAND

15

Als we de werkethos van een staatssecretaris mogen afmeten aan zijn agenda, leidt die van Theo Francken (N-VA) weinig twijfel. Terwijl Brussel ontwaakt, omgeven door pantserwagens, vonden we een uurtje om hem te ondervragen over zijn zwaarste bevoegdheid: Asiel & Migratie.

INTERVIEW THEO FRANCKEN

“Het krapuul moet eruit. Geen geïntegreerde scoutsleider met een Vlaams lief”

Waar is die kracht van verandering? Zien we die al op Asiel & Migratie? “Ik vind van wel. Na de verkiezingen van 2010 is er wat betreft migratie veel veranderd. De 541 dagen waren slecht voor het land, maar een zegen op vlak van migratie. In de periode van lopende zaken hebben we, zonder de PS en het cdH, wetten kunnen stemmen die het immigratiebeleid rationeler heeft gemaakt. De wet op de gezinshereniging en de afschaffing van de snel-Belgwet werden gestemd door de Zweedse coalitie avant la lettre. Zo is Maggie De Block in een nieuw verhaal kunnen stappen en zet ik het verder. Dat is 100% de kracht van verandering. De breuk met Maggie is de focus op de gedwongen terugkeer. Daar moet je kiezen, zoals minister Geens en ik doen: de illegale gevangenen weg, dat krapuul dat overlast bezorgt en een hoge recidive heeft. Niet mensen als Scott Manyo. Een geïntegreerde scoutsleider van 19 met een Vlaams lief…”

16 RADIKAAL

Interview Theo Francken

17

Het communautaire is zoals een jokari: je kan erop kloppen, maar het komt toch terug. Die zesde staatshervorming blijft een draak

Onderzoekt u alternatieven, eerder in de richting van wat Australië vandaag doet? “Pushbacks mogen niet meer. Een achttal jaar geleden werd dat gedaan in Spanje,

18 RADIKAAL

bij migranten die van West-Afrika kwamen. Daar kraaide geen haan om. In 2011 kwam er een arrest bij het Europees Hof, dat oordeelde dat vluchtelingen aan land moeten worden gebracht om een asielaanvraag te kunnen doen op het Europese vasteland. Je moet dus iedereen aan wal brengen, maar die blijven daar niet, hé. Die mensen reizen door naar België en Duitsland. Ik begrijp dat het bij sommige partners moeilijk ligt, maar je moet mij eens uitleggen hoe je zonder pushbacks een systeem organiseert als je iedereen altijd een asielaanvraag wil laten doen op Europees vasteland. Daar is mijn verstand te klein voor. Gelukkig zijn er mensen die verstandiger zijn dan ik. Ze willen hen ook niet langer dan 48 uur vasthouden, de linkse regeringen in Griekenland en Italië. Daarna zijn ze weg, hé.” Recent besliste de regering om het vluchtelingenstatuut aan te passen. Conflicten die binnen vijf jaar eindigen, zijn echter op één hand te tellen. Is dit geen window dressing? “Dat is een goede opmerking, maar aan de andere kant is dit een belangrijk signaal. We waren één van de weinige landen waar vluchtelingen onmiddellijk permanent konden verblijven. Militaire conflicten duren tegenwoordig inderdaad langer dan vijf jaar, maar ik kan natuurlijk niet in de toekomst kijken. Principieel ben ik daar sowieso voorstander van, maar het is geen wonderoplossing, dat klopt. Het is vooral een belangrijk signaal.” Analisten zijn van mening dat uw beleid eerder humaan is, maar uw communicatie is weleens scherp. Zeker op twitter bent u nogal direct. Is daar een groter idee achter, om bepaalde delen van uw electoraat tevreden te houden? “Dat is mijn stijl, hé (grijnst). Ik ben passioneel met mijn vak bezig. Dat geeft weleens vonken, zeker. Dat mag toch, een beetje vuur?”

Misschien lokt dat wel reacties uit die het debat nodeloos op scherp stellen. Stellen dat die tentjes comfortabel zouden zijn… (Fel) “Je trekt mijn zaak uit de context. Het ging over dat tentenkampje. Dat is toch wat het is, een tentenkampje? Hoe zou je het omschrijven? Ik heb gezegd dat het tentenkampje knus is, niet die tenten. Die periode moet je niet vergelijken met vandaag: nu is er geen tentenkampje meer en is het koud.”

Hoe gaat u om met de kritiek? “Dat hangt ervan af. Een goed advies dat ik als jong politicus kreeg, is dat je altijd eerst moet kijken wie er kritiek geeft, en daarna wat er wordt gezegd. Dat is een gouden stelregel die ik elke jongere in de politiek met plezier meegeef.” U werkt momenteel aan een Belgisch spreidingsplan. Waaraan meet u het succes af? “Een spreidingsplan moet rekening houden met een aantal factoren die spelen. Ook communautair moet het eerlijk verdeeld zijn. Ik geloof niet in een spreidingsplan zoals dat van Courard (Staatssecretaris van Sociale Integratie tijdens de asielcrisis van 2010, PS, nvdr) waarbij 88% moet worden opgevangen door Vlaamse gemeenten.”

Kunnen we daarin uw kritiek op Geraardsbergen kaderen, terwijl de forse uitspraken van Fons Duchateau ongemoeid worden gelaten? “Met alle respect voor Geraardsbergen, maar het is onvoorstelbaar dat die vergelijking durft te worden gemaakt. Geraardsbergen heeft geen asielzoekers, in tegenstelling tot wat de burgemeester zegt.

Ik ben passioneel met mijn vak bezig. Dat geeft weleens vonken, zeker. Dat mag toch, een beetje vuur?

(furieus) Nul! Antwerpen vangt op dit moment hónderden op en dan heb ik het nog niet over de erkende vluchtelingen. Dat verschil is interplanetair. Wat een absurde vergelijking, ik heb daar geen ander woord voor. Absurd, sorry. Al de rest is praat voor de vaak!” Voor het eerst sinds lang zitten er nog eens Vlaams-nationalisten in de federale regering, toch moet het communautaire jarenlang in de kast. Vindt u dat niet jammer? “Voor mij is het communautaire niet weg, het blijft heel belangrijk. Maar we zijn naar de kiezer gegaan met een duidelijk sociaaleconomisch programma. De kiezer heeft ons met die belofte een groot mandaat gegeven. Dan moet je consequent blijven. Het communautaire is zoals een jokari: je kan erop kloppen, maar het komt toch terug. Die zesde staatshervorming blijft een draak. Ik begrijp dat CD&V die blijft verdedigen, hoewel dat steeds minder het geval is, maar je moet maar eens aan Jo Vandeurzen vragen hoe complex het is. Het herfederaliseren van bevoegdheden is voor mij geen optie.” Dit artikel is een uittreksel van een uitgebreid vraaggesprek. Om meer te weten over de kibbelende regering, de Europese samenwerking en Theo’s pad naar de politiek, lees de longread op jongcdenv.be.

INTERVIEW THEO FRANCKEN

U heeft onlangs een ontradingscampagne georganiseerd via sociale media. Hoe beoordeelt u die? Zijn daar concrete resultaten van? “Die informatiecampagne werkte zeer goed. We bereikten 250.000 mensen op een paar uur, voor 200 euro. Dat is redelijk efficiënt voor een federale overheid. Moest alles zo efficiënt verlopen, zouden de belastingen eindelijk naar beneden kunnen (lacht). Ook de instroom van Irakezen is sterk gedaald, onder andere door die campagne. Ook door een aantal brieven die we naar asielzoekers in de centra hebben gestuurd, allen Irakezen. Ik heb trouwens enkel de mensen geïnformeerd dat er een beslissingsstop is ingevoerd en dat niet elke aanvraag leidt tot een verblijfsrecht. De oppositie beweert anders, maar dat is intellectueel oneerlijk. De beslissingsstop werd ingevoerd door de onafhankelijke CGVS, ik heb ze enkel gecommuniceerd. Als dat al niet mag, weet ik niet wat ik nog mag doen. Andere landen doen het ook.”

Aad De Marez JONGCD&V Oostrozebeke @aad_dm

Pieter-Jan Crombez Nationaal Bureaulid @PJCrombez

Interview Theo Francken

19

Het Portugese gevoel voor ritme en melodie wordt weerspiegeld in de typische Fadocultuur. In deze nationale muziekvorm komt de zogenoemde saudade goed tot uitdrukking: gevoelens van verlies, gemis, afstand en liefde

DE BUITENLANDCORRESPONDENT

20 RADIKAAL

Ons Europa herbergt één van de oudste steden ter wereld. Het is bovendien de oudste stad van West-Europa, ver voor Parijs, Londen en Rome. Die titel komt toe aan de Portugese hoofdstad Lissabon. De stad van de 7 heuvels kan terugblikken op een lange en bewogen historie. In 1755 werd Lissabon getroffen door een zware aardbeving, waarbij 15% van de bevolking het leven liet. Ettelijke instortingen, branden en hoge golven die uit de rivier kwamen, lieten een danig verwoest Lissabon achter. Niemand minder dan Voltaire, de prominente voortrekker van de Franse Verlichting, schreef vlak na de aardbeving een lang gedicht. Voltaire zou voor altijd geassocieerd worden aan één opmerkelijk citaat hieruit: « Un jour, tout sera bien, voilà notre espérance. Tout est bien aujourd’hui, voilà l’illusion. ». Poême sur le désastre de Lisbonne is nadien de introductie geworden tot zijn werk Candide. Lissabon werd grotendeels wederopgebouwd onder de destijds pragmatische premier, de latere Marquês de Pombal. In tegenstelling tot een restauratie van de middeleeuwse stad, koos Pombal ervoor om al wat overbleef te slopen. Het stadscentrum zou worden heropgebouwd volgens de principes van de moderne stedenbouw.

bijnaam, namelijk de ‘Stad van het licht’. Eten en drinken is voor de Portugezen erg belangrijk en ze doen dit bij voorkeur dan ook buitenshuis. Vele stedelingen starten hun dag met een ontbijt buiten de deur, vaak staande in een pastelaria of café, op weg naar hun werk. Op elke straathoek vind je wel zo’n pastelaria waar de typische Portugees langsgaat om snel een bica, een sterk heet kopje koffie, in een mum van tijd te nuttigen.

De Portugezen hebben duidelijk hun eigen weg gekozen als het om bouwstijlen gaat. Het Portugese gevoel voor ritme en melodie wordt weerspiegeld in de typische Fadocultuur. In deze nationale muziekvorm komt de zogenoemde saudade goed tot uitdrukking. De term beschrijft de mengeling van gevoelens van verlies, gemis, afstand en liefde. Het is een melancholisch, maar ongrijpbaar verlangen naar iets dat onbereikbaar of verloren is. Portugezen zijn van nature nochtans bijzonder levenslustige mensen. Hun levensritme laten ze bepalen door het zonlicht. Vandaar kent Lissabon een andere

Vandaag kraait haast geen Portugese haan nog naar deze waardevolle tradities. Het zonnige land wordt overschaduwd door politieke instabiliteit. Portugal werd recent het strijdtoneel van een reëel gevecht tegen de besparingen. De Portugezen trokken op 4 oktober naar de stembus om een nieuw parlement te kiezen. De centrumrechtse coalitie behaalde hierbij net geen meerderheid, maar begon toch aan een regeringsvor-

De meest opmerkelijke traditie die de Portugezen in ere houden, is de legende achter hun nationaal symbool: de veelkleurige haan van Barcelos. Het verhaal gaat over een pelgrim op doorreis naar Santiago de Compostela, die dankzij het driemaal kraaien van de haan op het nippertje aan de galg ontsnapt. Sindsdien staat de haan symbool voor onvoorstelbaar geluk, integriteit, eer en vertrouwen.

ming, op verzoek van de huidige president Silva. Hoewel de partij van premier Coelho de verkiezingen won, haalde ze minder zetels binnen dan de linkse coalitie. Regerend president Silva wil absoluut vermijden dat eurosceptici aan de macht komen in het land, waarmee hij verwijst naar de Communistische Partij en het Links Blok. Aan de basis van de huidige politieke crisis ligt de Europese steun van 78 miljard euro, die Portugal nodig had in 2011. Sinds dat jaar voerde de uittredende regering van Coelho pijnlijke besparingsmaatregelen door. Deze besparingen waren noodzakelijk om de Portugese financiën er weer bovenop te helpen. Zijn beleid bleek weliswaar succesvol: vorig jaar kon Portugal uit het Europese steunprogramma stappen. Toch gebeurde waar heel Europa voor vreesde. Amper een maand na de verkiezingen, viel de Portugese regering. De drie linkse partijen maakten voor het eerst een vuist tegen het besparingsbeleid. Het marxistische Links Blok, de communisten en de Groenen stemden de centrumrechtse minderheidsregering weg. Wat Portugal nu juist staat te wachten, is nog onduidelijk. Een oplossing dringt zich op. Als het van de Portugese bevolking afhangt, liefst nog vóór het kraaien van de haan.

Elise Balliauw Gemeenteraadslid Beveren @EliseBalliauw

DE BUITENLANDCORRESPONDENT

21

UITSMIJTER

“BIJ JONGCD&V LEER JE DISCUSSIËREN, ACTIEVOEREN EN PLEZIER MAKEN” Welke auteur of acteur mag uw leven vereeuwigen? Erwin Mortier mag een scenario schrijven, met Matthias Schoenaerts als acteur. Stel: u bent geen politicus. Welke vakvrouw is er aan u verloren gegaan? In het middelbaar droomde ik ervan in de diplomatie te gaan. Dat is uiteraard geen ‘stielman’ in de zin van traditionele ambachten, maar ik denk dat ik dit graag en goed zou doen. Op welke manier heeft ervaring uit jongerenpolitiek u geholpen bij het Vlaamse beleidsniveau? Bij JONGCD&V leer je discussiëren, naar elkaar luisteren, acties op poten zetten en vooral ook samen plezier maken. Het zijn vaardigheden die elke dag van pas komen bij mijn werk binnen en buiten het parlement. Wat is het meest beklijvende moment uit uw jongerencarrière? De persvoorstelling van de 35 jongerenkandidaten uit Brussel. Er hing een ongelooflijke vibe, die aantoont dat CD&V jongeren echt aanspreekt, zeker ook in Brussel.

Joris Poschet (°1983) is volksvertegenwoordiger in het Vlaams Parlement.

22 RADIKAAL

JORIS POSCHET

Op welke verwezenlijking bent u het meest fier? Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2012 heb ik samen met andere CD&V’ers een intensieve campagne gevoerd, waardoor we sterk scoorden en een vijfde zetel binnen haalden voor de lokale kartellijst. Daardoor konden we een einde maken aan 36 jaar FDF-burgemeesters in mijn toenmalige gemeente.

Waar heeft u vandaag spijt van? Ik had gerust wat meer mogen durven in het middelbaar en aan de unief. Zo werd ik gevraagd om preses te worden van onze studentenkring Eoos, maar voelde me comfortabeler als vice-preses. Gelukkig heb ik nadien ingezien dat ik ook als kapitein van een schip een goede job kan doen. Wie is de meest inspirerende persoon die u het afgelopen jaar heeft ontmoet? Hugo Weckx. De man is 80 jaar, nog bijzonder helder van geest en stelt zich nog altijd ten dienste van een warme samenleving. Hij was zeven jaar minister en 20 jaar parlementslid en bleef de hele tijd de eenvoud zelve, mét een genuanceerd en rechtlijnig discours. Un grand monsieur! U mag voor één dag in de huid van iemand anders kruipen. Wie kiest u en waarom? Barack Obama. Ik zou echt willen weten hoever de realiteit van de fictie als mediaberichten, films en tv-series ligt. Allicht is de werkelijkheid ontnuchterend veel banaler dan we denken.

Er zijn geen ‘quick wins’ De eindejaarsperiode is mijn favoriete tijd van het jaar. De hypercommerciële kerstsongs, gezellig onder een dekentje in de zetel zitten, dat ene jenevertje te veel op de Brusselse kerstmarkt,… het hoort er allemaal een beetje bij. Kerstmis is voor velen het moment bij uitstek om de rat race van het leven even stop te zetten en simpelweg te genieten van de aanwezigheid van familie en vrienden, de geborgenheid en het besef dat wij het hier zo goed hebben. Een tijd van introspectie ook, wat zich bij sommigen vertaalt in het oplijsten van goede voornemens om dan gewoon te doen waar we reeds mee bezig waren, of hetgeen niet doen wat we eigenlijk wilden doen. Ik steek alvast de hand in eigen boezem. Het is geen toeval dat dit ook voor de inkomsten van goede doelen, ngo’s en non-profitorganisaties hoogdagen zijn. We denken al gemakkelijker aan mensen die het minder goed hebben dan wijzelf, en zijn sneller bereid een kleine bijdrage te leveren – een goedbedoelde, maar misschien wat patriarchale gewoonte. Vroeger betaalden we een aflaat aan de Kerk en konden we ongedwongen verder zondigen, vandaag storten we een rond bedrag op een anoniem rekeningnummer en creëren we de illusie de wereld weer wat beter te hebben gemaakt. Ik steek alvast de hand in eigen boezem. Een tsunami in Indonesië of een aardbeving in Haïti is nog ver genoeg om er de slaap niet voor te laten. De crisis waar we nu mee worden geconfronteerd, heeft echter een in your facegehalte als nooit tevoren. Mensen op de vlucht voor geweld spoelen, soms pijnlijk letterlijk, aan onze kusten aan. Hele bevolkingsgroepen zien zich genoodzaakt – als een zwerm, zo wist de Britse premier Cameron zich uit te drukken – hun thuisland te ontvluchten en op gevaar voor eigen leven andere continenten op te zoeken. Zo laten de conflicten, die zich tot nog toe vooral afspeelden achter onze televisie- en computerschermen, zich tot in onze samenleving voelen. Toen ons land zelf het toneel werd van gewapende conflicten, konden we rekenen op onderdak bij onze buurlanden. Mis-

schien heb jij ook wel een grootouder die in het buitenland is verbleven? Gaston Eyskens, een van onze grootste 20steeeuwse politici, heeft aan zijn jeugd alvast een Nederlands accent overgehouden (en het kwam niet door een teveel aan tekenfilms). De tijden zijn echter veranderd: vluchtelingen zijn ook vreemdelingen geworden. Het zijn geen mensen die onze of een vergelijkbare taal spreken, geen burgers die dezelfde wetten naleefden, geen bevolking die er dezelfde gebruiken op nahoudt. Ze spreken een gebroken Engels, onthouden zich van bepaalde voedingsmiddelen – stel je voor – en zijn aanhanger van een (andere) religie. Er zijn wezenlijke culturele verschillen die we moeten overbruggen. Na de economische crisis wordt ons sociaal stelsel en weefsel opnieuw getest. Zolang de vluchtelingen hier zijn, verdienen ze een waardevolle plaats te midden onze samenleving. Hoe melig het ook mag klinken, op wintegratie moeten we volop inzetten. Die mensen zijn geen sukkelaars: veelal gaat het om behoorlijk geschoolde jonge mensen, met goesting in het leven. Niet alleen verdienen zij alle kansen, ook wij hebben enkel te winnen bij een geslaagde economische en culturele integratie, zeker nu het probleem van de vergrijzing wel erg nopend wordt. Als een partijvoorzitster beweert dat vluchtelingen minder recht hebben op sociale zekerheid, omdat we “in tegenstelling tot de Wereldoorlogen niet weten hoe lang de conflicten blijven duren”, denk dan niet te gauw “’t is weer een blauw”. In tijden van onzekerheid is elke politicus bijna wanhopig op zoek naar de juiste manier om een crisis aan te pakken. Die staat helaas niet in een handboek neergeschreven. Er zijn geen quick wins. Laten we ons in die zoektocht inspireren door rationele opinies en warme initiatieven, zoals de rede van Karel Van Eetvelt en de daadkracht van Limburg Gastvrij. Met christendemocratische groeten,

Pieter-Jan Crombez Hoofdredacteur Radikaal [email protected]

er zijn geen ‘quick wins’

23

#teamtsjeef Denkdag defensie Onze eerste denkdag is een feit! Naast de inhoudelijke debatten rond het thema defensie genoten de aanwezigen ook van een authentieke gamellenmaaltijd!

Uitstap WG diversiteit De werkgroep Diversiteit bracht onlangs een bezoek aan de Unie van Turkse Verenigingen in Antwerpen en maakte een buurtwandeling in een cultureel diverse wijk.

Wintertop Naast alle inhoudelijke workshop was er tijdens onze jaarlijkse Wintertop ook ruimte voor de nodige ontspanning. Tijdens een gezellige kerstmarkt konden de deelnemers genieten van glühwein of warme chocomelk, als opwarmer voor de fuif!

Welsprekendheidstornooi Ons 2de welsprekendheidstornooi was opnieuw een succes. Negen kandidaten namen het tegen elkaar op in 3 ronden. Uiteindelijk won Dimitri Jannis de publieksprijs én de prijs van de jury. Bekijk de filmpjes van de finalisten op onze website!

Nieuwe leden avond met Joke Schauvliege Voor de tweede maal op rij organiseerden we een verwelkomingsavond voor nieuwe leden. De kersverse tsjeven kregen de kans in gesprek te gaan met minister Joke Schauvliege.

Nationale raad Tijdens de Nationale Raad rond Armoede, Ongelijk heid en Rechtvaardige Fiscaliteit namen we met JONGCD&V enkele standpunten in.

24 RADIKAAL

Bezoek WG klimaat aan Europese Commissie Onze WG Klimaat & Duurzaamheid bracht samen met CDJA, Cdh & CSJ een bezoek aan de vice-president van de Europese commissie, en Europees commissaris voor de Energie-unie, Maroš Šefčovič om te pleiten voor een sterke rol van de EU tijdens de klimaatonderhandelingen.