10 Fotodagboek 12 Het arachide project 14 Verslag Christina Meert 16 Getuigenis Marc Vervenne 18 Evenementen

Nummer 2014-4 - 17 december 2014

2 3 4 6 8

Editoriaal Vele kleintjes maken één groot Duo-legaten Soeur Mireille Materiale’s Summer School

10 12 14 16 18

Fotodagboek Het arachide project Verslag Christina Meert Getuigenis Marc Vervenne Evenementen

Maatschappelijke zetel: Kriekenboslaan 2 - 3001 Heverlee | Secretariaat: Heidedreef 65 - 2970 Schilde VU: Diane Demey - Gezonde Luchtstraat 8 - 3120 Tremelo | Erkenningsnr.: P708378 | Afgiftekantoor: 3200 Aarschot Verantwoordelijke eindredactie: Vera Gijsemans

EDITORIAAL

VELE KLEINTJES MAKEN ÉÉN GROOT

Beste lezer

De Stichting Hubi & Vinciane ondersteunt de streekontwikkeling rond Parakou via projecten in gezondheidszorg, onderwijs en ontwikkeling van ondernemingszin met een focus op landbouw.

Met de neus op het jaareinde gedrukt is het tijd u te informeren over de activiteiten van de Stichting in Benin. Onze projecten in gezondheidszorg, landbouw en onderwijs draaien op volle toeren. Tijdens het halfjaarlijkse werkbezoek, van 25 oktober tot 8 november 2014, hebben we ons ter plekke vergewist van de vorderingen. De voorliggende Nieuwsbrief is stevig gestoffeerd. Soeur Mireille is als jonge Afrikaanse vrouw de uitdaging aangegaan om als nieuwe directrice van het Hôpital Saint Martin in Papané het ziekenhuis te leiden. Twee medewerksters van het Leuvense technologiebedrijf Materialise delen hun ervaringen bij de jaarlijkse ‘Zomerschool’ in het college van Tchaourou. Christina Meert doet verslag van haar onderzoek naar het probleem van de doorstroming in het onderwijs in Benin. Zelf deel ik u mijn bevindingen mee, opgedaan in het eerste jaar van mijn voorzitterschap van de Stichting. De Nieuwsbrief bevat een overzicht van diverse initiatieven ten voordele van de Stichting alsook een beknopte voorstelling van enkele projecten. We staan stil bij het pindanotenproject dat in 2014 is opgestart met de steun van de Stichting Gilles. Naast financiële ondersteuning door een groot aantal sympathisanten melden we een aanzienlijk legaat. Het is duidelijk dat elke bijdrage, van welke omvang ook, een verschil maakt. Namens het bestuur betuig ik erkentelijkheid voor uw daadwerkelijke betrokkenheid. Zonder betrokkenheid zou de Stichting niet bestaan! Vrijgevigheid én engagement overkomen ons, vaak op onverwachte momenten. Tot slot wensen Pascale Van Assche, onze gedreven gedelegeerd bestuurder, het hele team van vrijwilligers en ikzelf u een voldoening gevende afsluiting van het bijna oude jaar én een vertrouwensvol begin van het nieuwe. Dat 2015 gevuld mag zijn met geluk en voorspoed, en met inspiratie en kracht om te bouwen aan een wereld waarin rechtvaardigheid en vrede het leven van velen menswaardiger maken. Prof. Dr. Marc Vervenne Voorzitter Stichting Hubi & Vinciane Ererector KU Leuven Nieuwsbrief SHV 2014-4 17/12/2014

2

Ook - op het eerste zicht - kleine projecten dragen ertoe bij om onze missie van dag tot dag te realiseren. Met relatief beperkte bedragen kunnen heel belangrijke stappen gezet worden. 1. Muskietennet Malaria is de eerste doodsoorzaak bij kinderen, ook volwassenen sterven er aan. Daarom is preventie essentieel. In het ziekenhuis is er voor élk bed een geïmpregneerd muskietennet voorzien, zowel op de pediatrie als op de andere diensten. De regering voorziet de ziekenhuizen elk jaar van een aantal netten, maar dat is absoluut ontoereikend. Er zijn niet voldoende netten voor het aantal patiënten. Maar netten gaan ook stuk of verdwijnen soms als de patiënt naar huis gaat. Vandaar dat er regelmatig nieuwe netten moeten worden gekocht.

50 euro = 5 muskietennetten!

50 euro = 500 maaltijden!

2. Bedeling warm middagmaal in de school Elke grotere school met gemiddeld 500 leerlingen voorziet nu in de bedeling van maaltijden. De Stichting heeft hen voorzien van een kantine, een eenvoudige paillotte (open hut) waar kookmoeders vanaf ’s ochtends het middagmaal voorbereiden voor de leerlingen. Samen met de kookmoeders sprak de directie een prijs af maar de allerarmsten kunnen ook dat niet betalen voor hun kinderen. Daarom is er een fonds zodat dat alle kinderen toch kunnen eten.

3

Nieuwsbrief SHV 2014-4 17/12/2014

3. Rubberen laarzen voor de boeren

Sinds 2011 voorziet de Stichting ook in de aankoop van rubberen laarzen voor de boeren die deelnemen aan het rijstprogramma. Zoals de meeste Beninesen hebben de boeren vooral slippers als schoeisel. Bij gebrek aan beters staan ze dus hele dagen blootsvoets in de modder. Dit is niet enkel onaangenaam maar verhoogt ook de kans op infecties. Er kunnen bv. kleine wormpjes door de huid dringen en lelijke ziektes veroorzaken. 50 euro = 5 paar laarzen!

OOK NA UW OVERLIJDEN KUNT U NOG VEEL BETEKENEN Wist u dat er een perfect legale manier bestaat om uw broers, zussen, neven en nichten of zelfs vrienden, een hoger bedrag aan erfenis te bezorgen na uw overlijden? En waar ook de Stichting baat bij heeft ? Het kan via een duo-legaat. Hiermee schenkt u een deel van uw erfenis aan uw naasten en een deel ook aan een goed doel. Dat goede doel kan in uw buurt zijn, maar ook verder weg, bv in Benin…. Als u de Stichting Hubi & Vinciane via uw erfenis steunt, maakt u vele mensen blijvend gelukkig.

Hoe gaat u te werk? U wijst twee begunstigden aan in uw testament, dat verklaart de term “duolegaat”. In het testament koppelt u de last van de successierechten aan de erfgenaam die van een laag tarief kan genieten. Deze erfgenaam betaalt niet alleen successierechten op het eigen erfdeel maar ook op het erfdeel van de andere erfgenaam. Een laag tarief aan successierechten: een liefdadigheidsinstelling met de vorm van een VZW of private stichting vormt de sleutel van de oplossing. VZW’s en private stichtingen betalen immers een sterk verlaagd erfenisrecht (in Vlaanderen 8,5%, in Wallonië 7% en in Brussel 25% of 12,5% naargelang het geval). Door een deel van uw erfenis te schenken aan het goede doel van de Stichting, neemt deze alle successierechten op de volledige nalatenschap ten laste. Zowel de eigen successierechten op het stukje dat de Stichting van u krijgt, als ook de successierechten van uw eigen erfgenamen. Om wettelijk in orde te zijn, zijn er wel enkele logische voorwaarden: - er moet een testament opgesteld zijn - er moet een legaat zijn ten voordele van een of meerdere personen - er moet een tweede legaat zijn ten voordele van een erkende organisatie of instelling (bv de Stichting Hubi & Vinciane); deze instelling wordt verplicht om alle successierechten te betalen. Wij raden u in deze ten zeerste aan om in de complexe erfenismaterie steeds een notaris te contacteren. Een notaris zal u met raad en daad adviseren en bijstaan zodat u en uw erfgenamen niet voor verrassingen komen te staan. In elk geval biedt het duo-legaat een mooie weg om erfgenamen én een goed doel te steunen, ook na een overlijden. Een mooie gedachte, toch?

Te mooi om waar te zijn? Toch niet. Het duo-legaat is een legale manier waarbij u een deel van uw bezit aan een goed doel nalaat en tegelijkertijd zorgt u ervoor dat uw naaste erfgenamen geen successierechten betalen. Hoe groter de nalatenschap en hoe verder de verwantschap, hoe groter het voordeel. Uw erfgenamen houden netto meer over.


4

5


SOEUR MIREILLE Pascale Van Assche

Eind oktober 2011 ontmoetten we voor het eerst Soeur Mireille. We spraken elkaar toen even, ze was net 2 maanden in dienst als anesthesiste. Het leek ons een jonge dame met pit! Als 17jarige koos ze heel bewust om toe te treden tot de ‘Foyer de Charité Marie-Reine de la Paix’, een orde waar de zusters niet in een klooster wonen maar een onafhankelijk leven mogen leiden. Na enkele jaren meedraaien in een ziekenhuis studeerde ze daarna verpleegkunde, gevolgd door studies anesthesie. In 2012 besliste de Raad van Bestuur in Benin om nieuwe ziekenhuisdirecteurs aan te stellen. Een degelijk bestuur was nodig met betere budgettaire controle en vooral ook een nieuwe wind. Mireille bracht de nieuwe wind. In januari 2014 spreken we Mireille terug, samen met Frieda Van Wijck. Frieda zei toen: “Ik was onder de indruk van de jonge zuster Soeur Mireille Aguessi. Gedecideerd loopt ze van de ene ziekenhuisafdeling naar de andere. Ze is nog maar 35 jaar, maar ze runt sinds kort het ziekenhuis St Martin in Papané. Pascale is heel blij dat het aartsbisdom haar heeft aangesteld. Zelf ben ik ook gefascineerd door haar dadendrang en gedrevenheid. Als jonge vrouw baas spelen over vier dokters, het is niet altijd gemakkelijk geeft ze toe. Vandaar dat ze in habijt en witte kap rondloopt, legt ze uit. Dat levert in Afrika nog altijd respect op.” In oktober ‘14 zien we Soeur Mireille terug bij de inhuldiging van de nieuwe pediatrie. Samen met de secretaris bereidde ze de ceremonie goed voor, sober maar met de gepaste Beninese folklore. Ze spreekt de genodigden toe op een warme, bijna timide manier. Het feestmaal wordt later opgediend in de kantine. Enkele dagen later, op zondagmiddag, bezoek ik haar thuis om enkele zaken te bespreken. Haar huisje staat op de ziekenhuissite. In haar keuken maakt ze het middagmaal: verse groenten, kleine stukjes vis en couscous. De groenten komen uit haar moestuin; trots toont ze me tomaten, ajuin, gombo, boontjes, en andere. Als jonge zuster leerde ze een ‘potager’ aanleggen, belangrijk voor de ‘auto–pris-en-charge’: ze wil voor zichzelf kunnen zorgen. De kokkin van de kantine brengt lege yoghurtpotjes terug. Mireille had een grote voorraad yoghurt gemaakt als dessert tijdens het feest. Ze maakt regelmatig yoghurt en de winst ervan gebruikt ze om bv nieuw bestek te kopen voor de kantine. Het huishouden is extra werk voor haar, maar een jong meisje in dienst nemen -gebruikelijk bij vele gezinnen in Benin - wil ze niet en een echte huishoudster is te duur.


6

Terwijl ik samen met de gynaecoloog het materiaal bekijk, net toegekomen met de container uit Belgie, doet Mireille even een kort dutje. Ze staat elke dag op om 5 uur, gaat naar de mis om half 7 en dan start haar dagtaak: briefing met de staf, administratie, de diensten met complexe gevallen bezoeken, overleg met leveranciers, vergaderingen van de Sanitaire Zone of met het Ministerie, verslagen allerhande. Vanaf de eerste week verdiepte ze zich in de financiën, dat was broodnodig omwille van achterstallige betalingen van haar voorganger. Ze kijkt heel streng toe op alle uitgaven; als er niet voldoende geld is wordt een aankoop uitgesteld, met uitzondering van de salarissen: het personeel wordt stipt op tijd uitbetaald. Na de lunch gaan we naar de logies voor de Gardes Malades, dat zijn familieleden die de zieken vergezellen en soms weken op de ziekenhuissite blijven. De mannen liggen wat onder de boom, vrouwen koken en doen de was. Mireille maakt steeds tijd voor een praatje. Ze maant iedereen aan om geen vuurtjes te maken in de buurt van de ziekenzalen. Ze stuurt hen naar de grote paillot die gebouwd werd als keuken . Ook de latrines worden nog te weinig gebruikt: elke dag wijst ze mensen terecht. Alleen op die manier kan de hygiëne op de site verbeteren. Op de nieuwe dienst pediatrie liggen alle bedden vol, op sommige matrassen liggen twee kindjes en er staan extra bedden in het midden van de zaal. Mireille beurt een vermoeide verpleegster op. Door de toename van veel nieuwe patiëntjes duurt haar dienst nu 24 uur. “houd de moed erin”, zegt Mireille, maar de verpleegster heeft het moeilijk. Na wat verder gepraat volgt er toch een grote glimlach en een stevige knuffel. Behalve de vele projecten (afwatering, omheining, sanitair, …) herbekijkt Mireille ook de wachtdienst voor verpleging. Bovenop haar onuitputtelijk enthousiasme en energie heeft ze een degelijke visie op wat ze wil realiseren. Terug thuis vult ze een groot bord met lunchrestjes, ze vraagt de chauffeur om dit te brengen naar de verpleegster. Het is een heel attent gebaar en het maakt haar fanclub terecht groter. 7


MATERIALISE’S SUMMER SCHOOL IN BENIN 2014 Karim Chellaoui

Deze zomer vond voor de 3de maal Materialise’s Summer School in Benin plaats. Het belangrijkste doel van dit project is enkele studenten te selecteren waarvan men vermoedt dat ze het potentieel hebben om door te groeien tot leiders binnen in hun gemeenschap. Materialise zorgt er voor dat voor deze studenten tijdens de hele studieperiode alle gerelateerde studiekosten door Materialise worden gefinancierd. Dit jaar werd een groep van 30 “baccalauréat” studenten gedurende een maand getest door Pascale Notte en Jamie Milas, twee Materialise werknemers. Ook de CEO, Fried Vancraen, was er deze zomer bij in Benin. Het bewijst de grote betrokkenheid van het bedrijf bij de projecten in Benin. Het is fijn om zien dat de Summer School op zoveel enthousiasme kan rekenen, maar het maakt de taak voor de docenten er niet gemakkelijker op. Fried, Jamie, Pascale en Euloge, de lokale coördinator van de Stichting, richtten zich daarom tijdens verschillende sessies ook rechtstreeks en persoonlijk tot de studenten om zo de meest actieve, sociale en intelligente leerlingen eruit te halen. De groep studenten werkten tijdens een sessie ook samen met de 6 Materialise beursstudenten van de Summer School 2012 en 2013. De beursstudenten vertelden over hun ervaringen aan de universiteit, hun studies en hun leven. Het is mooi om zien hoe deze studenten door hun studies geëvolueerd zijn: ze spreken klaar en duidelijk en geven zelfverzekerd antwoord op alle vragen van de Summer School studenten. De Summer School versterkt de persoonlijke groei, een waarde die zo belangrijk is voor Materialise.

De daaropvolgende dag startten de 8 studenten met hun individuele project. Het is voor de lesgevers boeiend om met hen te werken op verschillende domeinen zoals landbouw, geneeskunde tot ook bv. transportmogelijkheden. Via deze projecten verkrijgen de studenten project management skills en zoeken ze actief naar oplossingen voor lokale problemen. Zulk oplossingsgericht denken blijkt duidelijk uit een van de voorbije projecten: Baobab Express. Dit project ontstond na de laatste Materialise World Conference brainstorm over geschikte transportmogelijkheden in Afrika. Het werd verder uitgewerkt tijdens de 2012 Summer School. Vandaag telt Baobab Express reeds meer dan 50 lokale werknemers en beschikt het over 12 kleine busjes. Dit jaar werken de studenten op 8 verschillende topics: tuinieren aan het ziekenhuis van Papané, de “Garde-malades” in de ziekenhuizen, handprostheses in de regio van Parakou (http://enablingthefuture. org/), rolmodellen voor vrouwen, wakati-tenten voor het opslagen van voedselvoorraden (http://wakati.org/), marktonderzoek voor een specifieke busroute voor de Baobab Express, meerwaarde creëeren voor bushaltes en, als laatste, verbeteren van scholing en opleiding. Overdag deden de studenten veldonderzoek, ‘s avonds werkten alle studenten samen - in hetzelfde huis - aan hun rapporten en presentaties. Zo werd er tijdens het vier weken durende programma heel wat interactie gecreëerd tussen studenten en coaches. Het gaf het geheel een extra interculturele en persoonlijke dimensie. Het programma werd afgesloten met een eindpresentatie (met online streaming naar België!) en uitgeschreven rapporten. Op het einde van het programma werden er drie studenten geselecteerd: Gaston Adje, Solange Guidigbi en Constant Kassouin zijn de laureaten van dit jaar. Onze gelukwensen voor deze uitzonderlijke studenten! Meer info kan u vinden op http://www.materialise.com/blog/tag/beninsummer-school-2 en https://www.facebook.com/Summer.School.Benin

Op het einde van de tweede dag hadden de lesgevers de moeilijke taak om te kiezen wie er mocht blijven. Dit is een ingrijpende beslissing want de impact ervan op de levens van deze jongeren is immens. De keuze viel op 4 jongens en 4 meisjes. Het is een leuke vaststelling dat het aantal meisjes groter is dan de voorgaande jaren. Daarnaast blijkt ook dat meer meisjes van de eerste maal slagen in hun baccalaureaat-examens. Jongens worden meer geconfronteerd met herexamens. Nieuwsbrief SHV 2014-4 17/12/2014

8

9


FOTODAGBOEK

halfjaarlijkse missie van de Stichting

Op 25/10 vertrekt de verplichte halfjaarlijkse missie van de Stichting naar Benin. Deze keer is de delegatie aangevuld met een groep sympathisanten en trouwe sponsors. Ze zullen de projecten bezoeken en kijken er tegelijk naar uit ook het land Benin te ontdekken

Maandag 27/10: de werkweek begint ook voor de delegatie met de groet aan de vlag en het zingen/beluisteren van het volkslied in het ziekenhuis van Boko. Gedelegeerd bestuurder Pascale Van Assche stelt de delegatie voor en Voorzitter Marc Vervenne licht de rol van de Stichting toe bij het personeel. Later op de week maken we de feestelijke opening mee van de nieuwe pediatrie in het ziekenhuis in Papané.

Dinsdag 28/10: we bezoeken diverse landbouwprojecten, zien hoe droge rijst geteeld wordt, bezoeken de proefboerderij Ferme de Soukounon, en weten nu waarom arachide noten of pindanoten ook aardnoten genoemd worden. We zijn onder de indruk van de aanpak en het professionalisme van de lokale coördinatoren. Nieuwsbrief SHV 2014-4 17/12/2014

10

Dinsdag 28/10: op bezoek bij ‘école primaire Boko A’ in het dorp waar ook een van de rijstpelmachines wordt gedemonstreerd. De schoolvoorzieningen zijn erg beperkt maar de kinderen tonen fier wat ze kunnen en verwelkomen ons met zang en dans.

Donderdag 30/10: Meeting met de coördinatoren Euloge en Antoinette en de veldwerkers Franklin en Moussa. De lokale coördinatoren brengen verslag uit van hun activiteiten en stellen hun plannen voor. Dit leidt tot heel wat ideeën die we meenemen naar België om verder te bespreken en om fondsen te zoeken.

Op het programma staan nog heel wat officiële audiënties: de burgemeester, rector van de universiteit en aartsbisschop in Parakou ontvangen de delegatie en ook de ministers van Onderwijs en Landbouw in Cotonou maken tijd om ervaringen uit te wisselen en afspraken te maken. Onze boodschap luidt: we komen niet om te helpen maar wel om samen met Benin te werken aan een droom.

11


PROJECT ARACHIDE – MET STEUN VAN STICHTING GILLÈS

PINDANOTEN VOOR DE KINDEREN VAN CÉCILE KPEDUGNON

De Stichting Gillès heeft steun aan de Stichting Hubi & Vinciane toegezegd voor de opstart van het arachideproject.

Cécile Kpedugnon, een boerin uit het dorpje Mureboron van de Ndali Gemeenschap in Benin, heeft 5 hectaren land wat veel is in vergelijking met andere Afrikaanse boeren, maar het zijn helaas erg schrale gronden. Mijn grondboor begint al te knarsen op de stenen aan de oppervlakte en al gauw loopt ze vast op de ijzersteen in de ondergrond. Het gewas dat op dit soort gronden groeit, droogt snel uit en de oogst is altijd erg bedroevend.

Pascale Van Assche en Prof dr Seppe Deckers, KU Leuven

De opleiding voor de teelt van rijst en soja heeft zijn deugdelijkheid bewezen (« proven methodology »), en kan nu ook uitgebreid worden met arachide (aardnoot of pindanoot), om zo tot een verdere diversifiëring van de voedselbronnen te komen. Arachide kan bovendien dienen als grondstof voor industriële verwerking tot pasta en olie. Belangrijk hierbij is dat arachide-olie relatief weinig verzadigde vetzuren bevat en daardoor ook onder warme omstandigheden goed kan worden bewaard. Net als de rijst- en sojaprojecten heeft ook dit project verschillende luiken: - de opleiding tot de teelt van arachide voor lokale boeren - de intensieve begeleiding van de teelt bij boeren ter plaatse - de begeleiding bij de organisatie van graanbanken, dwz. schuren waar arachide bewaard wordt - de ondersteuning bij de verwerking (pellen en persen) van de arachide en de bereiding tot een verkoopsklaar product (pasta en olie).

Seppe Deckers

Maar Cecile heeft dit jaar weer hoop op een betere oogst van pindanoten. Een medewerker van Hubi & Vinciane kwam langs met een goed idee! Cécile’s veld werd met een ossenpaar geploegd in bedden en voren langsheen de helling. Geen druppel regenwater gaat nog verloren omdat het regenwater nu in de voren langzaam maar zeker in de grond kan dringen. De pindanoten op de bedden (links op onderstaande foto) groeien nu veel beter dan de schrale pinda’s rechts, geplant op traditionele wijze. Bovendien ontwikkelen er zich veel meer nootjes in de losgewoelde grond van de bedden.

In januari 2014 konden 30 boeren en boerinnen instappen in deze cursus. Ze werden zorgvuldig geselecteerd op basis van hun motivatie en hun ondernemingszin. Hierna volgt de getuigenis van een deelneemster waar Prof dr Seppe Deckers kennis mee maakte tijdens zijn werkbezoek in Benin.

Maar het kan nog beter. We graven een pindaplantje uit en stellen vast dat er maar weinig knobbeltjes aan de wortels hangen. De stikstoffixerende bacteriën zijn dus grotendeels afwezig in deze grond. Volgend jaar zullen we het zaaigoed vóór het planten besprenkelen met een mengsel van humus waaraan de nuttige bodembacteriën zijn toegevoegd. Deze kunnen tot 100 kg/ha stikstof gratis en voor niets fixeren uit de lucht zodat niet alleen de pindaoogst beter zal zijn, maar ook de yams - die Cécile daarna plant zullen ervan profiteren. Er is een nieuwe dynamiek ontstaan bij de kleine boeren van Parakou dankzij vele kleine interventies van de Stichting Hubi & Vinciane. Samen met de lokale actoren trachten we slimme oplossingen te bedenken binnen het financiële bereik van de kleine boer. Het zijn allemaal essentiële schakels van een groter geheel waarbij we trachten op een duurzame wijze voedsel te verzekeren in eerste plaats voor de kinderen in het gebied. Nieuwsbrief SHV 2014-4 17/12/2014

12

13


REISVERSLAG PARAKOU JULI 2014

Christina Meert, derdejaarsstudente sociologie KU Leuven Als derdejaarsstudente sociologie aan de KU Leuven heb ik altijd gedroomd om mijn opgedane kennis om te zetten in praktijk. Dankzij de Stichting Hubi & Vinciane werd dit mogelijk. Mijn opdracht was de schooluitvalproblematiek in Parakou proberen te schetsen aan de hand van veldonderzoek. Samen met mijn nicht Abdias Chobli ben ik midden juli 2014 naar Parakou vertrokken. Na een lange busrit (8 uur van Cotonou naar Parakou) werden we door Antoinette, één van de verantwoordelijken ter plaatse, met open armen ontvangen. Die eerste dag verkenden we ook het dorp. Vanaf de tweede dag gingen we aan de slag met het onderzoek. Eerst brachten we een bezoek aan directrice Léah, zij schetste ons kort de schooluitvalproblematiek in Parakou. De volgende dag startten we met het bevragen van de leerlingen uit het zesde jaar van een publiekschool. We kregen de gelegenheid om ook met een paar leerkrachten en directeurs te spreken. De volgende dag bezochten we een privéschool om daar ook de vragenlijst af te nemen. Het was een verrijkende ervaring en een groot plezier om in Benin, land van herkomst, dit onderzoek te kunnen voeren.

RESULTATEN Socio-economische achtergrond: Door gebrek aan financiële middelen zet een hele groep jongeren in Parakou hun studies stop. Het “gratis basisonderwijs” heeft immers zijn beperkingen: ook al betalen ouders geen inschrijvingsgeld meer in staatsscholen, dan nog draaien ze op voor indirecte kosten zoals uniform, schoolmateriaal en transport. Kinderarbeid: werk en thuis: Door nood aan extra werkkrachten op huishoudelijk vlak en op de werkvloer haken kinderen, voornamelijk meisjes, af. Uit de interviews blijkt duidelijk dat meisjes meer belast worden met huishoudelijke taken dan jongens. En dit zowel bij leerlingen van publiekscholen als privéscholen. Nieuwsbrief SHV 2014-4 17/12/2014

14

Meisjes geraken hierdoor snel uitgeput en trekken vermoeid naar school. Vele mama’s beweren ook dat de ‘beste opleiding’ op de marché Arzêkê te vinden is want de verkoopwereld is in Parakou grotendeels door vrouwen gedomineerd. Vele moeders hechten daarom weinig belang aan de scholarisatie van hun dochters. Gezinssamenstelling: Uit de interviewgegevens blijkt dat de gezinsstructuren in Parakou traditioneel opgesteld zijn. Een gemiddeld monogaam gezin telt gemiddeld 6 kinderen en een polygaam gezin ongeveer 12 kinderen. Onder hetzelfde dak wonen er vaak ook andere familieleden. Leerlingen die thuis ingeschakeld worden om vaak voor andere familieleden te zorgen ondervinden meer weerstand bij het voltooien van hun studies. Uit de enquêtes komt duidelijk naar voor dat de oudsten van het gezin de meeste verantwoordelijkheden hebben, zeker als ze meisjes zijn. Gemeenschap: religie, tradities en taboes: Het traditioneel gezinsmodel dat door islam en christendom voorgeschreven wordt, zorgt ervoor dat vele ouders het belang van onderwijs - en dan specifiek voor meisjes - niet in zien, vermits die meisjes volgens de traditie slechts huisvrouwen zullen worden. Ouders zijn voorstanders van onthouding voor het huwelijk, maar deze geloofsovertuiging wordt weinig nageleefd want vele jongeren zijn seksueel actief. Het probleem hierbij is dat de jongeren dikwijls hun studies met hun seksueel leven niet kunnen combineren. Meisjes die zwanger worden, moeten hun studies stop zetten. Er is een gebrek aan communicatie tussen ouders en kinderen en vaak starten de jongeren hun seksueel leven onvoorbereid. Onderwijsomstandigheden: In Parakou zijn er niet genoeg klaslokalen in verhouding met het aantal leerlingen. Vele lokalen zijn ook in slechte staat of de scholen bevinden zich op een verre locaties voor die leerlingen. Tijdens een hevige regenperiode of een extreem droog seizoen trekken veel kinderen minder naar school omwille van de slechte of onveilige wegen. Daarnaast is een groot deel van leerkrachten onvoldoende opgeleid en onbekwaam. In publiekscholen wordt ook regelmatig gestaakt. BEDENKINGEN EN SUGGESTIES - Op zoek gaan naar rolmodellen die de leerlingen kunnen aanmoedigen - Leerkracht zouden tijdens hun opleiding meer aandacht moeten krijgen voor het pedagogische aspect (bv. seksuele opvoeding, bijbrengen van moderne waarden) - Begeleider aanstellen die een soort van mediator kan zijn tussen leerlingen en ouders. Deze begeleider fungeert dan als vertrouwenspersoon. - Opvangcentrum creëren zodat de leerlingen hun huiswerk in een veilige en rustige plaats kunnen maken 15


TERUGBLIK EN PERSPECTIEF

Marc Vervenne, voorzitter Stichting Hubi & Vinciane Binnenkort sluit ik mijn eerste jaar als voorzitter van de Stichting af. Tijd om terug te blikken op dat jaar en te peilen naar vooruitzichten. Geheel onverwacht “tuimelde” ik in de Stichting. Als bestuurder van LUMOS UZ Leuven kende ik de organisatie van ver, omdat een vraag op tafel lag naar mogelijke samenwerking in Benin. Tijdens een informeel diner belegd door Professor Mark Waer, mijn opvolger als rector van de KU Leuven, ontmoette ik voor het eerst Pascale Van Assche, toenmalig voorzitter van de Stichting en haar neef Chris Van Assche, gedelegeerd bestuurder. Bij het genieten van het aperitief verraste Pascale me compleet toen ze plots vroeg of ik interesse had in het voorzitterschap van de Stichting. Of ik daar toch eens over kon nadenken. Lang heb ik niet moeten afwegen. Van collega’s die de Stichting aan het werk hadden gezien in Benin wist ik dat het een professionele en gedreven organisatie is, die kleinschalige projecten opbouwt en weinig overheadkosten voortbrengt. Bovendien zag ik brood in het streven naar samenwerking met LUMOS en andere partners op het gebied van de medische ontwikkelingssamenwerking met Zuidlanden. Op 1 januari trad ik aan als voorzitter van de Stichting, in opvolging van Pascale die gedelegeerd bestuurder werd en in het spoor van haar vader, Prof. Piet Van Assche, stichtend voorzitter en bezieler. Chris zette zich verder in als bestuurder, maar beëindigde onlangs op eigen verzoek zijn bestuursmandaat. De Raad van Bestuur heeft hem tot eregedelegeerd bestuurder benoemd. Met voldoening blik ik terug op het voorbije eerste jaar.

Telkens weer ervaar ik dat de Stichting méér is dan haar bestuursorganen. De najaarsmissie 2014 was niet alleen samengesteld uit de gedelegeerd bestuurder en de voorzitter, samen met een team van LUMOS, maar ook met een enthousiaste groep bestuursleden en sympathisanten van de Stichting. Die gelegenheidsgroep heeft op unieke wijze kennis gemaakt met de projecten in en om Parakou, alsook met de samenleving, geschiedenis en cultuur van Benin. Door dit directe lokale contact krijgt hun betrokkenheid nog concretere invulling en wordt hun engagement versterkt. Hun enthousiaste deelname aan de missie, met inbreng van hun persoonlijke financiële middelen om de kosten van reis en verblijf te dragen, heeft mij geleerd dat onze Stichting méér is dan projecten die door enkelingen worden uitgevoerd. Zij is een gemeenschap van geëngageerde mensen die hun kennis en ervaring, hun professionele contacten en netwerk inzetten tot welslagen van het ontwikkelingswerk met en voor Benin dat de Stichting al sinds 1981 ter harte neemt. Dat biedt perspectief en garandeert succes. Laatst vond ik daarin bevestiging tijdens een “diner pensant” dat in Leuven belegd is ter gelegenheid van een werkbezoek van Dr. Anatole Akoyi en Dr. Emile Kouthon, hoofdartsen in Boko en Papané. Samen met vertegenwoordigers van de Stichting, Memisa, LUMOS, de Faculteit Geneeskunde KU Leuven en Artsen zonder Vakantie – allen mensen die in de voorbije drie jaar in Parakou waren geweest – hebben we intens van gedachten gewisseld over de synergie van visies en expertises met het oog op het opbouwen van geïntegreerde ontwikkelingssamenwerking met de lokale partners. De uitkomst van dat gesprek was zeer hoopvol. Samen met haar geëngageerde partners, medewerkers, vrienden en sympathisanten kan de Stichting haar visie en werking verdiepen en versterken. Het wordt een boeiend nieuw jaar!

De Stichting is dynamisch en in volle transitie naar meer focus en professionaliteit in de uitvoering van haar programma’s. Een belangrijke evolutie die zich voordoet is het zoeken naar synergie met andere partners actief in het domein van medische ontwikkelingssamenwerking, landbouw of onderwijs. Niet als losstaande actieterreinen maar als nauw vervlochten essentiële dimensies van ontwikkeling. Gezondheid, voeding en vorming hangen onlosmakelijk met elkaar samen en brengen elkaar voort. Zij zijn de grondslagen voor een vreedzame en welvarende samenleving.


16

17


EVENEMENTEN TEN VOORDELE VAN DE STICHTING 7 september 2014 was het Verenigingendag in Schilde. De GROS (Gemeentelijke Raad voor OntwikkelingsSamenwerking, adviesraad aan het bestuur) was er vertegenwoordigd met o.a. projecten die de gemeente Schilde steunt. De Stichting was zichtbaar aanwezig en kon zo menig voorbijganger verleiden tot een babbel.

Groep Schrevens Renault opende een nieuwe vestiging in Zaventem en motiveerde de genodigden om een gift te doen ten voordele van de Stichting in plaats van bloemen te schenken. Bij de opening werd ons ook de sleutels van de gloednieuwe Dacia Duster overhandigd die ondertussen volop wordt gebruikt in Benin. We mochten ook deze keer weer op de bestelwagen van Patrick Supply van de firma PIFU Meubelen rekenen om in Nassogne lees- en schoolboeken op te halen voor de normaalschool in Parakou. Een leerkracht van de Waalse school trok onze aandacht op een tekst aan de schoolpoort “Chaque enfant est unique”. Elk kind is uniek en moet dan ook kansen krijgen … Dat is wat de gemeente Nassogne met hun bijdrage doet: kinderen in Benin kansen geven en de onderwijzers hierbij steunen. Dank aan de familie Batter, de gemeente Nassogne en vooral dank aan “une école sympa”, merci beaucoup.


18

Skyline Communications ontving meer dan 3 000 bezoekers tijdens de Open Bedrijvendag te Izegem op 5 oktober en gaf de Stichting tijdens die dag de mogelijkheid om de projecten in Benin voor te stellen.

Tijdens de hoogmis op zondag 16 november in de Sint-Rafaëlkerk te Raversijde kreeg Benin extra aandacht. In de viering getuigden gynaecoloog Emile Kouthon en pediater Anatole Akoyi over hun inzet ter plaatse. Lieve, de mama van Vinciane, gaf een overzicht van de steun die de Stichting al meer dan dertig jaar aan Benin geeft. Hou opnieuw de acties voor Music For Life in het oog! Ook dit jaar kan je de Stichting langs deze weg steunen. Oproep: organiseert u binnenkort een evenement en wenst u - een deel van - de opbrengst te schenken aan de Stichting Hubi & Vinciane, contacteer pascale@hubi-vinciane. Elke bijdrage, klein of groot, wordt zeer gewaardeerd.

Loop op 28/12 mee met de Leuvense eindejaarscorrida ten voordele van de Stichting Hubi & Vinciane of steun één van de lopers! meer info : https://www.facebook.com/pages/Foundation-Hubi-Vinciane

19


RAAD VAN BESTUUR VAN DE STICHTING HUBI EN VINCIANE Stichting van openbaar nut

Voorzitter: Prof. Dr. Marc Vervenne, ererector KU Leuven Gedelegeerd Bestuurder: Pascale Vandewiele-Van Assche Secretaris - Bestuurder: Muriel Verbiest-Billiau Bestuurders: Bernadette Abts - Hilde Jacquemart-Coremans Johan Cristiaensen - Dr. Frank De Paepe - Dr. Paul De Buysscher Prof. Dr. Seppe Deckers - Dr. Hein Knapen - Elisabeth Vandewiele - Jacqueline Vanheers - Dr. Jan Verbruggen Erevoorzitters: Prof. Dr. Pieter Van Assche - Prof. Dr. Marcel Norré Bespaar samen met ons op druk- en verzendkosten en ontvang onze Nieuwsbrief per e-mail, die u zelf nog kan doorsturen aan familie, vrienden en kennissen. Stuur ons een mail via [email protected] met als onderwerp: “Mededelingen per mail”.

EEN GIFT VOOR ONZE PROJECTEN? BE14 7865 8929 4683 - GKCCBEBB Stichting Hubi & Vinciane

Fiscaal attest vlgs art. 7 van het Wetboek Inkomstenbelastingen 1992, met een minimum van 40 euro per jaar. Hartelijk dank bij voorbaat!

www.hubi-vinciane.be U vindt ons vanaf nu ook op Facebook, LinkedIn, Youtube en Pinterest. Nieuwsbrief SHV 2014-4 17/12/2014

Nederlandstalige oplage: 1.200 exemplaren - Franstalige oplage: 200 exemplaren

10 Fotodagboek 12 Het arachide project 14 Verslag Christina Meert 16 Getuigenis Marc Vervenne 18 Evenementen

Recommend Documents