2
1
Colofoon
2
Inhoud
3
Voorwoord
4
Van de redactie
5
Jubileumconcert
8
B versus B
11
Vers van de pers
12
Weg geweest?
13
3000 KM Scooter-reis
20
In Memoriam
21
Genoten van HRM
22
Vrijheid op 6juni 1944 duur betaald
26
Urker Mannen Ensemble
28
Op de valreep
29
Wij feliciteren
30
Mutatie / Weetjes
31
Agenda
Een tweeledig gevoel speelt me parten bij het schrijven van dit voorwoord. Een gevoel van vreugde en een gevoel van verdriet. Het overlijden van Mas Haverhoek en de vrouw van Cor Kannegieter, Nanny, neemt het op tegen de vreugde rondom ons prachtige Jubileumconcert. Hoe contrastvoller kan het zijn? Op de ochtend van ons concert in Theater Zuidplein overleed Mas. Gelukkig ben ik de avond voor het concert nog bij Mas en Gonnie langs geweest en heb nog even bij het bed van Mas naar onze CD staan luisteren. Wij hopen dat hij er nog iets van heeft meegekregen. Wat zal hij trots geweest zijn. Een goed gevoel hield ik over aan de grote opkomst bij zijn uitvaartdienst. Direct daarna door naar de begrafenis van Nanny Kannegieter, om Cor en zijn kinderen onze deelneming te betuigen. Ik wens Gonnie, Cor en de naasten van beide families veel sterkte toe met het verlies van hun geliefden. Dan de stap naar ons Jubileumconcert. Wat een avond !!! Een groot compliment aan de Jubileumcommissie en de medewerkers van Theater Zuidplein. Door hun tomeloze inzet was een omgeving geschapen waarbinnen alle deelnemers konden excelleren. De begeleidende musici, Marco Bakker en het koor onder leiding van Arjan beleefden een onvergetelijke avond. Het was een theaterproductie op zich. Het doet me dan ook goed om nadien, vanuit verschillende hoeken, complimenten te mogen ontvangen. Ook Marco Bakker liet zich ontvallen het prima naar zijn zin te hebben gehad. Mooier kan toch niet! Nu nog een opdracht aan u allen. Verkopen die CD’s !!!! Als ieder lid nu eens 5 CD’s aan de man/vrouw weet te brengen. Met enige overtuigingskracht moet dit lukken. Nu op naar ons Jubileum-Kerstconcert in de Catharijnekerk in Brielle op 23 december. Vooraf op, 16 december, een Kerstconcert in de Dorpskerk van Spijkenisse. Daar hopen wij voor het eerst in ons bestaan bewoners van Spijkenisse te laten kennismaken met ons Kerstrepertoire. Ik wens u allen een goede voorbereiding op onze Kerstconcerten. Henk van Merriënboer.
3
VAN DE REDACTIE Na weken vakantierust moest de redactie even in de hoogste versnelling. Want er stond heel wat op het verlanglijstje van de jubileumcommissie. De voorbereidingen voor de uitsmijter van dit jaar, te weten het Jubileumconcert in het theater Zuidplein eiste even een tandje bij. Het voorbeeld jubileumboek, nat van de klamme handen, kreeg zijn uiteindelijke afronding en kon naar de drukker. Op verzoek van de jubileumcommissie moest er nog even gewerkt worden aan een presentatie, die het programma “In Concert” in beeld zou brengen. Leuk idee overigens maar ga daar maar eens mee beginnen. Menig idee trok voorbij tijdens de nachtrust. De plaatjes en filmpjes moesten toch enigszins kloppen met de gezongen teksten. Dus dat werd zoeken, passen en meten. Gelukkig is het allemaal goed gekomen en heeft het publiek genoten van de gehele voorstelling. Het koor zong zowat de rails uit de metrolijn. Het stond als een huis zowel voor als na de pauze. Een geweldige avond om niet te vergeten. Maar de redactie kijkt vooruit. Aan de oproep om vakantie verhalen in te sturen is goed voldaan. Er staan twee prachtige verhalen in deze uitgave. Maar er komen nog zes edities van deze elfde jaargang, dus mannen aan de slag en verras de redactie met jullie pennenvruchten. De rubriek “Hallo, mag ik mij even voorstellen” krijgt zeker een vervolg. Er zullen ongetwijfeld mannen onder ons zijn die graag achter het fornuis staan. Zij krijgen van ons de gelegenheid om hun favoriete recept te presenteren. Tenslotte houdt iedereen toch van lekker eten, nietwaar? Dus genoeg stof om er weer een leuk boekje van te maken. Veel leesplezier!
4
JUBILEUMCONCERT TIENJARIG BESTAAN
GEWELDIGE HAPPENING IN THEATER ZUIDPLEIN
Alle bij Het Randstedelijk Mannenkoor betrokken groeperingen hadden er lang genoeg naar uitgekeken: het jubileumconcert ter gelegenheid van het tienjarig bestaan van het inmiddels gerenommeerde zanggezelschap. Op de regenachtige zaterdag 25 september was het eindelijk zover. In ruim tweeënhalf uur , van 20.00 uur tot 22.30 uur, moest het allemaal gebeuren in de grote zaal van het Rotterdamse theater. Na afloop waren de uitvoerders, de voorbereiders en de toehoorders het er over eens, dat het ook daadwerkelijk was gebeurd. 5
Het concert was in de voorbereidingen aangeduid als het hoogtepunt van de feestelijkheden rond het tienjarig bestaan. Daarom had de jubileumcommissie niets aan het toeval overgelaten. Ook Arjan Breukhoven wilde met zijn zangers goed voor de dag komen en repeteerde schijnbaar eindeloos op de uit te voeren nummers. Met zo’n voorbereiding kon het eigenlijk niet mis gaan. Toch voelde iedereen, de concertgangers in de zaal en de zangers op het podium achter het gordijn, de minuten voor het begin een gezonde spanning voor wat er stond te gebeuren. Bij de zangers viel die spanning kennelijk weg toen het gordijn open ging en Arjan Breukhoven op kwam. ‘Tebe Pojem’ het eerste, zonder begeleiding gezongen, lied kwam zuiver en indrukwekkend over het voetlicht. Het gaf de mannen voldoende zelfvertrouwen voor het vervolg. Geheel tegen zijn gebruikelijke optreden in bleek de voorzitter wel onder de indruk van de omstandigheden. Zijn openingswoord ging duidelijk minder vloeiend dan hijzelf had bedoeld en de insiders van hem gewend waren. Na het plechtige ‘Sanctus’ ontrolde het programma zich zoals de inrichters zich het hadden voorgesteld: onderhoudend en luisterrijk. Dit allemaal met een belangrijk aandeel voor het koor en hoofdrollen voor bariton Marco Bakker en het begeleidende ensemble. Bij die laatste groep viel met name op het plezier, waarmee de mannen de muiziek maakte. In het bijzonder pianist André van Vliet onderscheidde zich in dat opzicht. De absolute hoofdrol werd evenwel door Arjan Breukhoven opgeëist. Andermaal toonde hij zijn veelzijdigheid door te dirigeren, op de vleugel te begeleiden en te soleren; de muzikale duizendpoot in de ware zin van het woord.
6
Vakmensen. Zingen in een theaterzaal brengt voor een zangkoor altijd bepaalde risico’s met zich. Daarbij gaat het om de akoestiek. Hoe komt de zang over in de zaal en kunnen de afzonderlijke partijen elkaar horen, zodat de eenheid van het koor in stand blijft. De geluidstechnici gaven op die vragen passende antwoorden. Zij bleken in staat om alles zo in te regelen, dat het resultaat overweldigend was. De koorzang bezorgde menig bezoeker kippenvel. Er waren zelfs mensen, die het koor mooier van klinken dan in de Brielse Catharijnekerk. Als dat geen compliment is aan de vakmensen van Theater Zuidplein! Voeg er bij het feit, dat de afzonderlijke partijen elkaar en de begeleiding goed konden horen en het plaatje van het in alle opzichten goed ingeregelde geluid is compleet. Peter Hoevenaars.
Metamorfose. Tijdens de pauze stond de zorgvuldig voorbereide metamorfose van het koor op het programma. In de verborgenheid van de kleedkamers verwisselden de mannen hun zwarte jasjes, rode strikken en rode pochets voor respectievelijk witte en gestreepte exemplaren. Dat ging allemaal zoals de regelaars het hadden bedacht. Dus na ongeveer een kwartier kon het doek op voor een in het nieuw gestoken koor. De reactie van het publiek was hartverwarmend. In het wit ging het koor onverstoord verder op de ingeslagen weg. Echter met de aantekening, dat na de pauze alleen nummers in het Engels werden gezongen. Het geheel overziend, is het moeilijk om een nummer aan te wijzen waarin het koor boven zichzelf uitsteeg en/of het publiek het meest boeide. Maar als de keuze toch gemaakt moet worden gooien de eerste twee nummers (Tebe Pojem en Sanctus) hoge ogen. Aan het eind van het concert doorbrak Arjan Breukhoven brutaalweg het protocol. Alhoewel in het officiële programma geen ruimte was gereserveerd voor een toespraak van de dirigent kon Arjan het niet nalaten toch de microfoon te pakken. Hij nam de gelegenheid te baat om terug te kijken naar het begin, het koor en het bestuur te prijzen en duidelijk te maken dat hij HRM met heel veel plezier dirigeert. Alhoewel enigszins verbouwereerd door de actie van Arjan Breukhoven liet voorzitter Henk van Merriënboer zich niet van de wijs brengen. In zijn slotwoorden dankte hij de jubileumcommissie en alle medewerkers aan het concert. Bovendien deelde hij de mensen in de zaal mee, dat zij allemaal de eerste HRM-CD alsmede de jubileumeditie van het verenigingsblad Randverschijnselen zouden krijgen. Twee toegiften van het koor zorgden vervolgens voor een passend slot van de muzikale happening ter gelegenheid van het tienjarig bestaan van Het Randstedelijk Mannenkoor. Peter Hoevenaars.
7
B versus
B
Cantate = zangstuk De term cantate werd bedacht in de 17e eeuw om onderscheid te kunnen maken met de sonate, een speelstuk voor instrumenten. Vanaf het midden van de 17e eeuw tot laat in de 18e eeuw was de cantate voor één of twee stemmen met begeleiding van een klavecimbel en soms enkele andere instrumenten een populaire vorm van Italiaanse kamermuziek. Voorbeelden kan men vinden in de muziek van Giacomo Carissimi en de Engelse vocale solo's van Henry Purcell. Ook de Italiaanse duetten en trio's van Georg Friedrich Händel zijn voorbeelden van cantates. De cantate was het belangrijkste muziekwerk in de kerkelijke eredienst (liturgie) ter verdieping van de bijbellezing. Het evangeliemotet werd eerst vervangen door een concerterend gedeelte met aria en koordelen, na 1700 door de cantate. De bloei van dit soort kerkmuziek, begin 18e eeuw, is ook te verklaren als tegengewicht tegen de steeds intellectualistische wordende preken.
8
Bachs cantates Een cantate van Bach. Tot de bekendste cantates behoren die van Johann Sebastian Bach. Bach heeft deze muziekvorm totaal vernieuwd en tot grote hoogte gebracht. Deze stijlvernieuwing sloeg op het aanwenden van de stemmen, de originele instrumentele bezetting (bijvoorbeeld het orgel als solo-instrument aanwenden in de inleidende synfonia), de algemene compositie, de theologische onderbouwdheid, kortom het algemeen concept. Bach was al op jonge leeftijd (23 jaar) grensverleggend en inspirerend voor anderen, binnen een grote traditie bij het componeren van cantates. Tijdens zijn leven schreef Bach vermoedelijk 295 cantates, waarvan er 202 bewaard zijn gebleven. Het overgrote deel van deze cantates kwam volgens biograaf Christoph Wolff tot stand in de jaren 1723-25, toen Bach in Leipzig verbleef, waar hij wekelijks een nieuwe cantate componeerde. In 1723 heeft Bach zijn stijl gevonden, die later nog nauwelijks veranderde. Tijdens Bachs leven is slechts één cantate (BWV 71 "Gott ist mein König") in gedrukte vorm uitgegeven. Van alle ander cantates bestonden, toen hij stierf, alleen maar handschriften. Navorser Alfred Dürr slaagde erin om op basis van grafologisch en watermerkstudies aan te tonen dat Bach zijn cantates in het begin van zijn Leipzigse tijd nagenoeg "op voorraad" schreef en daarna op het bestaande bleef teren. Bachs enorme cantateproductie delen de musicologen op in vijf cantatejaargangen. De meerderheid van cantates werden door Bach geschreven als muzikale omlijsting van de zondagse kerkdienst. De cantates sloten inhoudelijk aan bij de lezingen en de preek van die zondag of kerkelijke feestdag. Het was dus thematische functionele gebruiksmuziek, maar van een hoog muzikaal niveau. Een cantate bestond doorgaans uit enkele koorzangen, aria's en recitatieven en duurde meestal 20-25 minuten. Op speciale dagen bestond de cantate uit twee delen, een deel voor de preek en een deel na de preek. In de recitatieven vond men een herhaling terug uit de lezingen. Zo vormde het eerste cantatedeel de overgang naar de preek, terwijl het tweede deel als een soort coda na de preek klonk. De meeste van Bachs cantates beginnen met een aria of met een uitgebreid openingskoor. Deze opening werd gevolgd door enkele aria's en recitatieven. Bijna alle cantates eindigen met een eenvoudig koraal.
9
De openingskoren illustreren duidelijk Bachs briljante "combinatiemethode", waarin structurele en stilistische elementen van verschillende oorsprong samenkomen. De aria's worden gekenmerkt door een regelmatige, vaak dansante ritmiek en een liedachtige, vlot in het oor liggende melodie. Eén van Bachs bekendste cantates is BWV 147 Herz und Mund und Tat und Leben. Uit deze cantatie zingen wij het bekende ‘Wohl mir, dass ich Jesum habe. De h-moll-Messe of Hohe Messe, het laatst gecomponeerde werk van Bach, is grotendeels samengesteld op basis van vroegere cantates. Vanwege het grote aantal religieuze cantates dat hij schreef noemt men Bach ook de vijfde evangelist. Bach schreef ook een aantal wereldlijke cantates. De 202 overgebleven cantates nemen in totaal een tijdsduur van 70-80 uren in. Alle 202 cantates achter elkaar beluisteren kost dus ongeveer drie volle dagen. De beroemde cantate 147 is oorspronkelijk geschreven voor de 4e zondag van advent en voor het eerst uitgevoerd op 20 december 1716 in de Herderkirche van Weimar. Bach baseerde deze cantate op teksten van Salomon Franck. Soms zie je bij Wohl mir, dass ich Jesum habe BWV 147a staan en bij Jesu, bleibet meine Freude BWV 147b. Die a en b aanduiding geeft weer dat deze cantate uit twee delen bestond. Deel 1 werd voor de preek uitgevoerd en b na de preek. Opvallend is wel dat beide koorgedeelten op exact dezelfde noten zijn gebaseerd. Dus alleen de tekst is anders. Dit stuk is zeer geliefd bij trouw- en rouwdiensten. Beide koralen bezingen Christus als geschenk als herder en leider, een soort liefdesverklaring. De muziek, de dartelende triolen, zijn als versiering van de eenvoudige koraalmelodie. De titel Jesu, joy of man’s desiring is een vertaling die later door anderen aan dit stuk is toegevoegd, maar niet oorspronkelijk van Bach is. Bron: o.a. wiki-pedia
10
Heren, Ik heb vanmorgen ( 28-9-2010) telefonisch contact gehad met Marijke Moerer (hoofd gastprogrammering Zuidplein Theater). Zij was, uit hoofde van haar functie, nieuwsgierig hoe wij j.l. zaterdag de gang van zaken ervaren hebben. Ik heb haar verteld, mede namens jullie, dat wij een geweldige avond beleefd hebben en in mijn belevenis was dat ook zo. Ook van haar kant was er lof van de toneelmeester en de mensen van de techniek over de wederzijdse samenwerking eerder op de dag. De technische mensen spraken, tijdens het concert, zelfs van een topavond als wij haar mogen geloven. Kortom, alles positief. Groeten, Ruud Glimmerveen.
11
Weg geweest? Na de vakantietijd wordt er vaak gevraagd: “Zijn jullie nog weggeweest?”
Het lag in mijn bedoeling om dan maar te zeggen: “nee hoor, lekker thuis gebleven.” Maar dan staat er een stukje in de krant en val je door de mand. Helaas!
Oververhitte Eland koelt af in supermarkt OSLO■ Bezoekers van een suPermarkt in het Noorse plaatsje Kongsvinger, ten noordoosten van Oslo, keken vreemd op toen zij een eland langs de schappen zagen rennen. De eland takelde de bloemen-en tuinafdeling van de supermarkt flink toe, waarna het zijn weg vervolgde naar de drankafdeling en de winkel verliet.
Het valt wel op, dat als laatste de drankafdeling werd bezocht. Een vakantiegroet van Piet Eland.
12
3000 km
Scooter-reis
Door Bert en Yvon Bijkerk.
Mijn vrouw (Yvon) had in de maand mei al enkele keertjes met de snorbrommer van onze zoon gereden en vond het best wel leuk. Ik heb haar toen een bromscooter voor haar verjaardag gegeven en mezelf ook maar direkt verwend en ook eentje voor mijzelf gekocht. Ze vond het al vreemd dat ik mijn oude scooter via marktplaats te koop had gezet. Met mijn zoon heb ik al eens een reis gemaakt op 2 scooters door Duitsland, Oostenrijk, Italië, Slovenie, Slowakije en Tsjechië. Na al onze verhalen over deze reis had Yvon gezegd dat haar dat ook wel leuk zou lijken. Zij was erg blij met haar cadeau, maar toen ik haar zei dat ze nu echt over zo’n reis kon gaan nadenken, krabde ze zich wel even achter haar oren. Eigenlijk was het ijs toen gebroken en zijn we vrij snel overgegaan tot het bedenken waarheen die reis dan moest gaan. Hier hebben we niet zo lang over moeten verzinnen. Dit jaar zouden we de vakantieperiode dus eens geheel anders invullen. Niet de geijkte auto-, motor- of vliegvakantie, nee dit jaar samen met Yvon op 2 (brom)scooters (ca. 50km/u) naar Spanje en terug, met als bestemmingen; Empuriabrava en Playa D’Aro in Spanje en Cap d’Agde in Zuid Frankrijk. We hebben verder niets gepland, alleen het eerste doel Empuriabrava, Camping Internacional Amberes. Dit is de camping waar mijn nicht met haar gezin op vakantie ging en zij had voldoende plaats om ook ons te huisvesten. Vertrekdatum zou worden; Zondag 4 juli 2010.
13
Ook al hadden we de avond ervoor een verjaardagsfeestje van ons dochter, we zouden vertrekken om 09:00u dus zijn bijtijds opgestaan. Het leek ons verstandig de scooters die ochtend eerst even vol te tanken omdat we anders na zo’n 40 km toch moesten tanken en het is niet fijn als je de bagage dan alweer van de scooter moet afhalen. We gingen tanken bij DC Berkel in Spijkenisse, lekker dichtbij dus ook snel weer thuis. Direkt bij aankomst thuis de bagage op de scooters gebonden, ons zoon gedag gezegd en vertrekken maar. NEE dus… mijn scooter was met geen mogelijkheid meer aan de praat te krijgen. Dus de bagage weer eraf, buddy (zadel) eraf gesleuteld en maar even de bougie nagekeken. Ik dacht dat er misschien een vuiltje tussen de elektroden zat. Nee hoor, prachtig schoon. Wat kan het toch zijn, dacht ik. Yvon vroeg of ik niet per ongeluk diesel in de scooters getankt had. Dat zou wel heel erg dom zijn dacht ik, maar voor de zekerheid even de kassabon nagekeken. Geen diesel getankt maar “Bio-benzine”. Mijn zoon stelde voor maar even een Jerry-can met gewone loodvrije benzine te halen, dan kon ik tussentijds de tank van de scooter leegmaken. Zo gezegd, zo gedaan. Na het leeghalen hebben we de nieuw gehaalde benzine in de scooter gedaan en geprobeerd te starten. Uiteindelijk begon hij met wat gepruttel aan te slaan. Voor de zekerheid even een rondje gereden, hij liep niet echt lekker maar bleef het doen. Ik kwam alleen niet boven de 42 km/u.
14
Overlegd met Yvon of wél vertrekken, of wachten tot de volgende dag om na te laten kijken wat er mis kan zijn. Ondertussen was er een buurman voor de deur die van ons zoon had gehoord wat er was misgegaan. Hij zei dat in de “Kampioen” van de ANWB een artikel had gestaan dat “Bio-benzine” niet goed is voor motoren van auto’s en dus misschien ook niet voor scooters. Daarop hebben we besloten gewoon te vertrekken en wel zouden zien hoe het die dag zou verlopen. Ik had voor de zekerheid, na het proefrijden, de motor van de scooter laten draaien. Snel heb ik toen de scooter weer in elkaar gezet en de bagage erop gedaan zodat we dus meteen konden vertrekken. We namen opnieuw afscheid en begonnen om 11:50u aan de reis. We reden eerst richting Willemstad en moesten dus met het veerpontje van Hekelingen mee. Hoe dan ook, ik zou de scooter niet uitzetten voor we moesten tanken. Nu was het toevallig die dag ook de start van de Tour de France, waar wij eigenlijk geen problemen van verwachtten omdat we om 09:00u zouden vertrekken. Ja, dit is dus een beetje anders verlopen en zodoende kwamen we voor Stabroek de eerste afzettingen al tegen. We hebben zo’n 10 km de afzetting moeten volgen, kris kras door en langs het publiek, voor we weer een beetje op de goede route konden doorrijden. Daarna ging het snel en waren we in korte tijd in Antwerpen. Daar moesten we over een brug, maar je raad het al, afzettingen met politie en al, dus we moesten weer van de route af, en da’s toch best lastig als je niet over de rijksweg mag rijden.
15
Toch na zo’n 8 km weer de route op kunnen pakken en uiteindelijk langs de oude weg richting Boom / Brussel terechtgekomen. Het werd tijd om voor de zekerheid de tanken maar weer eens te vullen, je weet immers niet of je snel een volgend pompstation tegenkomt. Dus bij het pompstation moest de scooter uitgezet worden. (bibber de bibber, zal hij straks nog starten) Nou dat viel reuze mee… ik ben ongeveer 10 minuten bezig geweest voor hij het weer deed, gelukkig zit er een hele sterke accu in. We vervolgden onze reis en gingen op weg naar Brussel waar we, ja opnieuw de Tour tegenkwamen. Echt een pechdag, maar ja dat hoort waarschijnlijk een beetje bij zo’n avontuur. In Brussel is het echt lastig geweest de route weer een beetje te kunnen oppakken maar het is ons toch gelukt. Tegen het einde van de middag zijn we uit gaan kijken naar een hotel waar we de eerste nacht zouden doorbrengen. We kwamen terecht in het Mercure hotel in Mons / Bergen. Dit ligt niet ver van de Franse grens af, dus eigenlijk zijn we deze eerste dag best nog ver gekomen, ondanks alle tegenslag die we hadden. De volgende ochtend zijn we na een heerlijk ontbijt vertrokken om 10:30u. De enige tegenslag die we de 2e dag hebben gehad was het weer, het heeft licht geregend tot ongeveer 13:00u., waarna het nog een beetje bewolkt bleef en later begon de zon zelfs te schijnen. We hadden het idee dat de reis nu pas echt begonnen was, geen oponthoud meer van de Tour, de scooter deed wat hij moest doen, starten en rijden, en we kwamen op leuke wegen en paden en door leuke dorpjes, vanaf nu was het echt vakantie en genieten van alles wat we onderweg zagen. Het vlotte wel met de km’s maar ook met de tijd. Voor we er goed en wel erg in hadden moesten we alweer naar een volgend overnachting adres gaan uitzien. We kwamen terecht in een leuk hotel in Troyes, aan de rand van het centrum. Bagage naar de kamer, lekker even douchen en het centrum in, op zoek naar een leuk restaurant. We vonden een leuk, klein restaurant in een oude straat met “kinderkopjes” wat vroeger, volgens de ober, een van de belangrijkste en drukste straten was van Troyes. De huizen zagen er dan ook erg oud, maar wel mooi uit. We hebben lekker buiten op het terras zitten eten, met een karafje heerlijke rode wijn erbij. Maar ja, de volgende dag moesten we weer rijden dus we zijn tegen elf uur maar weer richting hotel gegaan.
16
Dinsdag ochtend 10:00u., strakke blauwe lucht en al 24 graden. Gigantisch voor een lekker stukje rijden in je shirt zonder mouwen. Nog geen 2 km bij het hotel vandaan en we reden alweer tussen de weilanden over de heuvels, met prachtig uitzicht, zover je maar kunt kijken. Ik wilde even stoppen om een foto te nemen en dacht, dat doe ik bovenaan deze heuvel wel. Dat was geen slecht idee want daar stond een prachtig bouwwerk. Van een afstand leek het op een kerktoren, maar het was een soort toren met vrouwelijk heiligenbeeld erop. Prachtig, nog nooit eerder zoiets tegengekomen.
Maar wat zag ik nog meer? Ik stond er echt even van te kijken, enorme satelliet-schotels met diameters van misschien wel 15 meter, ongelooflijk zo in dat mooie landschap, waar ik zoiets wel het laatst zou verwachten. Toch van beiden wat foto’s genomen en van het uitzicht over de landerijen. Deze dag hebben we ook weer prachtige routes gereden en in een leuk zaakje onderweg zitten lunchen op zijn Frans, stokbrood met een bord vol Franse kaasjes en een glaasje wijn erbij.
17
Uiteindelijk zijn we die dag terechtgekomen in Vichy, in een ETAP-hotel. Lekker naar Buffalo-grill voor een stevige T-bone steak en aansluitend terug naar het hotel omdat we de wedstrijd van “ons” Oranje niet wilden missen. Het was heerlijk om ze, onder het genot van een flesje wijn, drinkend uit plastic bekertjes, die wedstrijd te zien winnen. Woensdag, mooi weer, je krijgt dus toch wat je verdient. Het plan is om vandaag ergens in de buurt van Millau te eindigen. Ik had al diverse mensen horen vertellen over die mooie grote brug die daar over het dal gaat. (grootste en hoogste brug in Frankrijk) Die brug wilden wij graag eens met eigen ogen zien. Volgens de TomTom is het ongeveer 270 km rijden, wat voor ons geen probleem mag zijn. Dus om ca. 10:15u vertrokken we die dag. Ik kan het wel blijven zeggen maar de route was weer onbeschrijflijk mooi en bracht ons langs hele mooie plekjes waar ik nooit van gehoord had. Wij kwamen bijvoorbeeld na ca. 160 km bij een plaatsje genaamd Garabit. Ik had er nog nooit van gehoord, maar daar ligt dus een “Trein-brug” zó mooi, nog nooit gezien of van gehoord. Het is het “Viaduc de Garabit”
Deze brug is geconstrueerd door Gustav Eiffel, ja die Gustav…
18
Haal 1 kant van de Eiffeltoren af, zaag de top eraf en plak er wat ijzer tegenaan, dan zie je die brug voor je. Echt een prachtig bouwwerk. Zo zie ik maar weer, als je op je brommertje op reis gaat kom je nog eens mooie dingen tegen. Daar hebben we wel even een half uur voor uitgetrokken om goed te bekijken.
Later die dag weer een mooi bouwwerk, ja we zijn in Millau aangekomen, mooie brug, ongeveer 10 keer zo groot / lang als de Erasmusbrug, alleen zonder zwaan. Donderdagochtend, lekker temperatuurtje, 10:00u, na een eenvoudig ontbijtje verder met de reis. We hadden het idee dat we vandaag wel eens op de 1e eindbestemming aan zouden kunnen komen, te weten Empuriabrava, Spanje. We wisten alleen niet wat we moesten verwachten van de rit door de Pyreneeën. Zouden de bergen steil zijn, krijgen we veel haarspeldbochten? We wisten niet wat ons te wachten stond. Hoe het verder verloopt tijdens deze reis zal in het volgende nummer van Randverschijnselen te lezen zijn.
19
IN MEMORIAM
Niet geheel onverwacht is Mas overleden. We wisten al langer dat hij aan een ongeneeslijke ziekte leed. Het was, ook voor Mas, een ongelijke strijd tegen een hersentumor. Bewonderenswaardig aan Mas was zijn drang om tot het laatste moment trouw de repetities van ons koor bij te blijven wonen. Zingen in Zijn Randstedelijk Mannenkoor was zijn passie. Deze instelling was ook tekenend voor de mens Mas. Zijn schoonzoon heeft dat overigens prachtig verwoord bij de uitvaartdienst. Niet alles in zijn leven is gelopen zoals hij dat het liefst gezien had. Maar als hij ergens aan begon, dan deed hij dit vol overgave. Dat was het prachtige aan zijn karakter. Zo zullen we hem ook blijven herinneren. We wensen Gonnie en zijn naasten veel sterkte toe bij dit verlies.
20
Genoten van HRM
Wat heb ik genoten van het optreden in het Zuidplein theater. Wie had dat kunnen denken dat Het Randstedelijk Mannenkoor daar nog eens zou optreden.
en dan nog wel met jaja Marco Bakker. ‘s Middags met Piet en Elly Eland en natuurlijk met mijn Piet vertrokken naar het theater Zuidplein. Een beetje vroeg, maar de auto stond lekker dichtbij de ingang. En met die regen was dat wel fijn. De mannen gingen naar de artiesten ruimte en Elly en ik gingen lekker een kopje thee drinken in het Theater café. Inmiddels werd het wel wat drukker met andere dames. Eindelijk was het tijd dat we in de zaal mochten gaan zitten en toen…………begon het feest, ja een feest was het wel voor mij. Wat een mooi optreden van al die mannen en het waren er zoveel. Echt veel kippenvel momenten en niet alleen bij mij. Wat een stem heeft die Marco Bakker hé en wat zong hij leuk met jullie mee. Ik krijg nooit genoeg van het luisteren naar het koor, maar nu kan ik iedere dag naar hen luisteren dankzij de cd die we kregen na afloop.(anders had ik hem zeker gekocht hoor)Ik hoop dat ik nog heel lang van dit koor mag genieten, heel veel succes mannen, jullie doen het super goed. O ja en wat was het leuk de wissel van de colberts na de pauze, het stond zo mooi en jullie straalden allemaal toen het gordijn openging. Groetjes van Reina Mijderwijk
21
Vrijheid op 6 juni 1944 duur betaald Dit jaar zijn wij op vakantie geweest in Normandië WestFrankrijk. Met als doel de stranden te bezoeken waar op D-day de landingen hebben plaatsgevonden van de geallieerden in de 2e wereldoorlog. Als naoorlogse jongen heb je het nodige gehoord via ouders en op school, maar aan den lijve heb je het niet meegemaakt en vandaar de interesse waar de bevrijding van Europa is begonnen. In de buurt van het schitterende plaatsje Honfleur zijn wij op een camping terecht gekomen en van hieruit zijn wij naar de diverse landingsplaatsen geweest. Voorbereidingen zijn al vanaf 1942 begonnen in Amerika en Engeland om landingsvaartuigen, pontons, caissons, tanks, schepen en munitie en opleidingen voor manschappen in het bijzonder. Ook op diverse plaatsen zijn op de Britse kust in de loop der tijd afleidingsoperaties geweest en werden ook dummy’s geplaatst van tanks en afweer. Toen de data was vast gesteld voor de invasie is er een armada van schepen vertrokken vanuit Engeland op 3, 4 en 5 juni 1944 naar Utah, Omaha, Gold, Juno, Sword beach tussen Cherbourg en Le Havre.
Zie voor de details de kaart met de kuststrook in Normandie en de diverse legeronderdelen
22
Uit verschillende landen m.n. Amerikaanse, Canadese, Engelse maar ook Poolse, Franse, Nederlandse, Belgische en Griekse legeronderdelen zijn op een of andere manier ingezet tijdens of na de landingen op 6 juni 1944. Enige getallen 450.000 -500.000 manschappen die totaal zijn ingezet 700 oorlogsschepen en 4000 landingsschepen 864 schepen en 741 kleine hulpschepen en speciale vaartuigen 20.000 voertuigen en hieronder 1000 tanks 15.000 vliegtuigen waarvan er 3500 zweefvliegtuigen Na de beschietingen op de Franse kust door oorlogsbodems en luchtlandingsdivisies zijn op de stranden de eerste militairen geland en hebben met veel verliezen o.a bij de Amerikanen op Omaha Beach de kust pas na 2-3 dagen veroverd. Direct na de invasie is er een kunstmatige haven aangelegd bij Arromanches met afgezonken (oude)schepen en betonnen caissons die speciaal voor dit doel in de Theems zijn gebouwd. Hierachter zijn dan weer pontons neergelegd om schepen te kunnen afmeren en hierop aansluitend is een drijvende Bailey brug naar het strand gelegd om het materieel van rupsvoertuigen en tanks uit te kunnen laden. Zo is er een 2e brug met het vast land tot stand gekomen voor de voedsel voorziening en seperate een 3e verbindingsbrug voor de aanvoer van munitie naar het strand.
23
Dit is logistiek gezien de grootste operatie die ooit tot stand is gekomen tussen de diverse landen en legeronderdelen en in nauwe samenwerking met toeleveranciers om e.e.a voor elkaar te krijgen.(schaarste van grondstoffen) Wat mij ook trof is de vastberadenheid van Churchill als minister en Eisenhouwer als Generaal die als opperbevelhebber de leiding kreeg over de geallieerde operatie met de naam “Overlord” Tevens op 6 juni 2010 en 66 jaar na dato op het museumplein gestaan op de bewuste plek en hebben mensen ontmoet die hier nog kunnen vertellen dat zij er ook bij waren. In het museum in Arromanches is een duidelijk overzicht van de gehele operatie voor de kust en kan je ook de restanten nog zien liggen van de caissons. Ook zijn wij op het strand bij Omaha Beach geweest en hier was een groot monument ter nagedachtenis aan hen die hier het leven lieten. Als er dan gelijktijdig een 4 motorisch Amerikaans militair propeller vliegtuig laag over komt vliegen geeft dit toch wel een moment van overdenking. Hier vlak in de buurt van St. Laurent ligt de grootste begraafplaats van de Amerikanen op het vaste land van
24
Europa, hier op deze plaats zijn ruim 9386 jonge mannen gesneuveld die hier voor onze vrijheid zijn omgekomen en dit moet je zelf gezien hebben om een indruk te krijgen wat het met je doet. Later realiseerde ik mij dat het nummer “For the Fallen” hier wel erg van toepassing is, maar vergeet ook niet de overige geallieerden die ook gesneuveld zijn en ook aan Duitse zijde is een veelvoud van dit getal omgekomen bij de slag om NORMANDIE. Dit is een kort verslagje en overdenking dat de vrijheid duur betaald is geweest en dat we hier toch geregeld bij stil mogen staan op 4 mei in Nederland en hier op 6 juni in Frankrijk de bevrijding mogen vieren. Dit geeft een dubbel gevoel als je het beleefd. Voor extra info zie op internet www.musee.arromanches kun je ook in het nederlands lezen over de landingen en het vervolg van de opmars van de geallieerde troepen. Het duurde tot half augustus 1944 voordat men uit Normandie naar Parijs (25 augustus) en verder kon naar Brussel /Antwerpen. Die 2 steden waren rond 3/4 september 1944 bevrijd. Het vervolg kennen we en het zal voor West-Nederland helaas dan nog ruim een halfjaar duren voordat men op 5 mei 1945 bevrijd werd. (11 maanden na D-Day) Een vakantie groet Hennie & Leo Molendijk
25
Urker Mannen Ensemble In het hotel hing een affiche met de mededeling “Zomerconcert”. Dinsdag 3 augustus trad bovengenoemd ensemble op in de Hervormde Kerk in Ommen. Omdat die avond niets was gepland was de beslissing snel genomen “daar gaan we heen”. Elf mannen in hun bijzondere outfit zongen de sterren van de hemel in deze bomvolle kerk. Hun presentatie was zo relaxed dat je bijna zou denken “die staan een potje te playbacken”. Het was werkelijk van uitzonderlijke klasse zoals deze mannen hun eigen volumeknop beheersten, fenomenaal. Martin Mans was ook aanwezig en ook dat was goed te merken. Met zachte hand bediende hij zijn vertrouwde instrument. Pieter Jan Leusink had het geheel goed in de hand en het gemak waarmee het programma werd gepresenteerd en uitgevoerd maakte diepe indruk. Niemand van de luisteraars haalde het in zijn hoofd om te kuchen en bij muzikale pauzes kon je bijna een spelt horen vallen. Ik heb zelden zo’n uitvoering aangehoord en daardoor was het voor de aanwezigen een onvergetelijke avond. Werkelijk perfect.
26
Nu weet ik ook wel dat deze mannen, gemiddelde leeftijd ± 35 jaar, heel veel jaren geleden begonnen waren met zingen bij het Elburg’s Knapenkoor toen ook o.l.v. Pieter Jan Leusink. Vervolgens hebben zij zich in de zangkunst verder ontwikkeld zodat zij nu misschien wel semiprofs zijn.
Ik kan me herinneren dat ik die nacht maar moeilijk de slaap kon vinden. Zaterdag 30 oktober is Pieter Jan Leusink met “THE PROMS” in de Laurenskerk te Rotterdam. ’t Is maar dat u het weet.
Gerard Streefkerk.
27
Smoking. Omdat ik een paar pondjes gewicht ben kwijtgeraakt, is mijn smoking een beetje ruim gaan zitten en dus vervangen. De “oude” uitvoering stel ik
gratis beschikbaar. Ik heb nu
maat 50. Wie kan ik hiermee een dienst bewijzen? Gerard Streefkerk.
Domine salvam fac.
In Randverschijnselen nummer zeven van jaargang tien (juni 2010) stond een uitgebreid door mij geschreven beschouwing over de opnamen van eerste echte HRM-CD. In dat verhaal besteedde ik een flink aantal regels aan de opname van het mooie lied ‘Domine salvam fac Reginam nostram! Donderdagavond 3 juni begonnen de opnamen met dat lied, maar Arjan en de opnameleider vonden het noodzakelijk om het aan het eind van de avond nog eens dunnetjes over te doen. Als eenvoudige koorzanger had ik verwacht en gehoopt, dat het uiteindelijke resultaat de toets van de professionele kritiek zou kunnen doorstaan. Helaas bleek dat niet het geval. Domine heeft de CD niet gehaald. Arjan Breukhoven heeft, tijdens de repetitie van 30 september, duidelijk uitgelegd waarom het nummer heeft geschrapt. Hetgeen niet wegneemt, dat ik het lied node mis op de CD.
Peter Hoevenaars.
28
Wij feliciteren: Op: 16 oktober 19 oktober 21 oktober 25 oktober 30 oktober 31 oktober 1 november 4 november 5 november 19 november 20 november 28 november 2 december
wordt: Jaap Roos Leendert van den Berg Ruud Glimmerveen Jaap Groenewegen Piet Eland Henjo Scholten Joost Molenaar Anton van Dijk Jan Poot Henk Bergwerff Jan Versteeg Cor Baarendse Leo van Kooij
jaar: 78 66 70 82 73 70 72 67 66 85 71 65 65
Allemaal alvast van harte gefeliciteerd en een fijne verjaardag toegewenst.
29
MUTATIE Mutatie voor het smoelenboek
Heerco Steen Hongerlandsedijk 246 3201 LW Spijkenisse Tel.0181-770451 mobiel: 06-10889122 e-mail:
[email protected]
WeetjeS Sterke dranken en waarvan ze worden gestookt Brandewijn, cognac, Grappa, metaxa Arak Calvados Slivovitsj Tequila Aquavit, gin Wodka Rum
wijndruiven, mout kokosnoot appels pruimen agaven graan en/f aardappels gerst, rogge of aardappels suikerriet (donkere rum bevat meer karamel en heeft langer gelegen)
Een Single Malt Whisky ( in Amerika overigens ‘whiskey’ genaamd) moetin een distilleerderij worden gestookt en mag alleen van mout worden gemaakt. Scotch moet in Schotland geproduceerd zijn
30
Woensdag 15 december 2010, aanvang 20.00 uur. Aanwezig 18.30 uur Groot Mannenkoor Kerstconcert bij Kaarslicht Groote Kerk te Maassluis. -Drie mannenkoren olv. Arjan Breukhoven -Boudewijn Zwart, concertcarillon -Marjolein de Wit, fluiten -Anneke Monsma, sopraan -Martin Mans, orgel Donderdag 16 december 2010, aanvang 20.00 uur. Aanwezig 18.30 uur Kerstconcert met HRM in de Dorpskerk te Spijkenisse. Donderdag 23 december 2010, aanvang 20.00 uur. Jubileum Kerstconcert in de Catharijnekerk te Brielle. Aanwezig om 18.30 uur. Zaterdag 29 januari 2011, Aanvang 14.00 uur tot 17.00 uur Mannenkoren week-end in het Dorpshuis te Hekelingen. Aanwezig om 13.30 uur.
31
