06 #12

Retouradres: Carp* Lezerservice, Postbus 59111, 1040 KC Amsterdam

Baanbrekend magazine

20/9/06 #12

VOIPENDE I-BELLER GRI JPT DE MACHT ONDERWEG MET WESLEY NIEUWE TIPS VA N JEZUS MARISHA PESSL: OPVOLGSTER VAN DONNA TARTT? JONGE MANAGERS HEBBEN SPI JT: ‘ IK MISTE DE I NHOUD’ CARP-TEAM RAGT NAAR DAKAR DE VERBORGEN BN’ER

#10

3 Beeld Otto Snoek

8

de nieuwe donna tartt?

20

Succesdebutant Marisha Pessl: ‘Wachten op inspiratie heeft geen zin. Je kunt het altijd weggooien’

24 12

voip-revolutie mt tabee Jonge managers willen niet meer managen

‘Geld ophalen voor een goed doel met een barrelrally vind ik een mooi voorbeeld van praktisch idealisme, al moet je het ook niet mooier maken dan het is. Als het helpen van Afrikanen voorop zou staan, zouden ze er wel goede auto’s heenbrengen. De lol staat natuurlijk voorop. Dat ze tegelijkertijd iets goeds doen, is mooi meegenomen. Onze generatie heeft wat meer een just do it-mentaliteit dan de generaties voor ons. Wij hoeven van onszelf geen keiharde offers te brengen om iets goeds te kunnen doen. Praktisch idealisten willen het verbeteren van de wereld op zo’n manier in hun leven integreren dat het wél is vol te houden. Want

27

28

bedankt, bedankt Zanger Wesley breekt door. ‘De fans zijn hysterisch, Wes’

barrelridders Carps Amsterdam-Dakarteam: survivallen voor het goede doel in een auto van max. 500 euro

i-Bellers grijpen de macht

14

jezus als managementgoeroe Het Evangelie van Judas geeft heldere bedrijfsadviezen

INHOUD

komvandiekrent Consultant moet betrokken zijn

hoe strenger het dieet, hoe kleiner de kans dat een grote groep mensen het volhoudt. Ik heb dus liever een grote groep mensen die regelmatig wat laat, dan een klein groepje dat zichzelf uit idealisme alles ontzegt. Praktisch idealisten zijn niet zo bang om inconsequent te zijn. Zelf ga ik binnenkort ook met een Land Cruiser van Amsterdam naar Tim boektoe, puur voor het avontuur. Al compenseer ik natuurlijk wel mijn CO2-uitstoot. En de auto? Die verkopen we daar. Aan de hoogste bieder.’ Evert Nieuwenhuis , journalist en prak tisch idealist

5 7 23 31 34

devacature nu beter met bram kunst & cul [on]bekend

24 race

Tekst Luc Seton Beeld Otto Snoek

De Amsterdam-Dakar Challenge rijdt klimaatneutraal. Het ministerie van VROM koopt de uitgestoten CO2 tijdens de race terug in emissierechten.

Moraalridders op een barrelrally NEPSTRA ND, AFGERAGDE WAGE NS EN OPGEWO NDEN MA NNEN. WILLEM VOS ZIT ACHTER HET STUUR VAN EEN GEPE NSIO NEERDE VWBUS DIE DOOR EE N TREKKER DOOR HET ZA ND WORDT GESLEEPT. IN NOVEMBER MOET O NZE CARP-COUREUR HET WOESTIJ NZAND TROTSEREN TIJDENS DE AMSTERDAM- DAKAR CHALLENGE. VOOR DE KICK ÉN VOOR HET GOEDE DOEL.

We bevinden ons bij de aftrap van de Amsterdam-Dakar Challenge in Blijburg aan Zee, maar zonder voorkennis waan je je op een auto kerkhof. Op deze warme septembermiddag ligt het opgespoten strand bezaaid met auto’s die zo op het oog al half zijn vergaan. Zware ben zinedampen verstikken de lucht. Vier mannen duwen een bejaarde BMW met alle kracht door het losse zand en iets verderop is een klas sieke Mercedes-Benz jammerlijk gestrand. De bolide is al 35 en wordt liefkozend Fred genoemd. ‘Het is geen zandridder’, lacht de 26-jarige Stan Korthagen, ‘maar degelijk is ie wel’. Stan maakt deel uit van het trio de Bonte Vivanten. Ze kennen elkaar van hun studie bouwkunde in Delft. ‘We verwachten niet overal mul zand tijdens de race en we zijn trouwens nog met de auto bezig. Zo wordt hij van voren bijvoor beeld iets hoger gemaakt’, legt hij uit en op fluistertoon voegt hij eraan toe dat ze vriendjes hebben gemaakt met teams die een 4WD hebben. Uiteindelijk wordt Fred door een Nissan Patrol uit het slop gesleurd. Vriendjes maken is ook voor Willem Vos (26) en zijn teamgenoten Sander van der Loos (27) en Niek van der Ploeg (26) het doel van deze Barreldag. Willem is advocaat, Sander marketmaker en Niek financi eel rechercheur. Het zijn geen automonteurs. ‘We loeren met name op techneuten met een 4WD’, lacht ook Willem. ‘Je hebt elkaar nodig, met name in de woestijn. Daar kun je sowieso beter in een konvooi met 5 à 6 auto’s doorheen.’ De Amsterdam-Dakar-organisatie schrijft voor dat een deelnemend voertuig niet meer mag kosten dan 500 euro. Hij mag dan nog wel voor zo’n 150 euro worden opgeleukt. ‘Wij pim pen de bus voornamelijk door sponsoring in natura’, legt Willem uit.

CARP SPO NSORT het Wheels for Africa-team. Vanaf hun vertrek op 18 november tot - weder en woestijn dienende - hun aankomst rond 7 december in Dakar, zullen Willem, Sander en Niek tweemaal per week per satelliettelefoon verslag uitbrengen op Carp.nl. We houden je op de hoogte.

‘Zo werden de nieuwe koplampen gesponsord en kregen we een gratis APK. Ook stuurde ik een lijst met benodigdheden naar de Koninklijke Landmacht. Vrij brutaal vroeg ik om dingen als sleepkabels, slaapzak ken en opvouwbare scheppen. Twee dagen later werd ik teruggebeld door de ritmeester die alles voor ons had geregeld. We kunnen de bus sen tot de rally zelfs bij hen in onderhoud geven. Fantastisch toch?’ De deelnemende auto’s worden 7000 km van Amsterdam, na een rit van drie dolle weken naar Lac Rose bij Dakar, in het Gambiaanse Banjul geveild. De opbrengst gaat naar lokale ontwikkelingsprojecten. Deze variëren van de bouw van een middelbare school tot de lokale productie van een medicijn tegen malaria. ‘In totaal steunen we 42 projecten’, vertelt initiatiefnemer Arthur Verheijen (37). Hij organi seerde twee jaar geleden voor het eerst de Amsterdam-Dakar Challen ge. ‘In 2004 vertrokken we met 80 teams en brachten de auto’s ruim 100.000 euro op. In 2005 werden het 210 teams en was het eindsaldo zo’n 400.000 euro. De inschatting voor 2006 is dat de 280 teams een half miljoen bijeenschrapen, maar dat zou best wel eens 650.000 euro kunnen worden. De Nationale Commissie voor Internationale Samenwerking en Duurzame Ontwikkeling verdubbelt een deel van de gelden en de deelnemende teams zijn zelf ook enthousiast sponsors aan het werven.’ Willem Vos richtte speciaal voor de sponsorgelden de stichting Wheels for Africa op. ‘Je kunt natuurlijk niet van sponsors verwachten dat ze het geld op je privé-rekening storten. Dat wekt weinig vertrouwen. Het geld dat we inzamelen gaat naar de Stichting Humanitaire Hulp Gambia en het is in eerste instantie bedoeld voor het Bakadaji He alth Center Project. Dit wordt een ziekenhuis voor 23.000 personen in en rond Bakadaji voor primaire medische zorg. Het is daar echt heel hard nodig. Er zijn mensen die 40 kilometer moeten rijden voor een ziekenpost en dan bedoel ik niet met een auto over een geasfalteerde weg. Ze moeten over stoffige wegen met een ezelkar, iets wat wij ons hier nauwelijks voor kunnen stellen. Uiteindelijk willen we hiervoor 12.500 euro binnenhalen. Nu zitten we op zo’n 3.500, dus we hebben nog een lange weg te gaan.’ Carp-coureurs Willem, Sander en Niek vormen een team met Rogier van de Walle (30) en Pieter Schols (30), die ook in een Volkswagenbus rijden. Het zijn goede vrienden van Willem en ‘toevallig’ techneut. Rogier is production engineer en Pieter sales engineer. Twee bussen binnen het team bleek meteen al handig. ‘We lieten de eerste bus in

V.l.n.r. Rogier van de Walle, Sander van der Loos en Willem Vos

Den Haag bestickeren, vlak voor de Barreldag, maar op weg terug naar Amsterdam begon de motor te roken’, vertelt Willem. ‘Hij was oververhit en de koelslang was finaal gebroken. Met wat gaffertape hebben we dat provisorisch gerepareerd. Rijden lukte niet meer, dus heeft de andere bus ons naar Amsterdam gesleept.’ Het Wheels for Africa-team is niet het enige dat geld bij elkaar rijdt voor de Stichting Humanitaire Hulp Gambia. Oprichter Arthur Aalst is al ruim twaalf jaar actief voor Gambia. ‘Toen ik er op vakan tie was, zo’n dertien jaar geleden, ben ik erg geschrokken. Het is bizar om te zien dat wat je weet van verhalen, zich daadwerkelijk voor je neus afspeelt. Heel veel zieke, armoedige, ondervoede kinderen die zich als bange wezentjes aan iedereen vastklampen. Er heerste daar toen een sfeer van totale lethargie. Insjallah, denken ze, het is de wil van God. Insjallah me reet! We moeten onze schouders eronder zet ten. Ik ben blij dat de Challenge ons daarbij helpt.’

Avontuurlijk of niet, Willem Vos heeft ontzettend veel zin in de reis. Hij heeft net als alle deelnemers aan de Challenge vandaag zijn prikken gehaald en visums geregeld. De reislustige advocaat uit Amsterdam heeft de wereld al verschillende keren doorkruist; van Cambodja tot Brazilië en van Canada tot Zuid-Afrika. ‘Ik ben van oorsprong een boerenzoon uit Kockengen en boeren gaan niet op vakantie, die blijven bij hun dieren. Daarom wilde ik tijdens mijn studie zoveel mogelijk reizen. Ik wilde mijn horizon verbreden, mijn vleugels uitslaan. Werk, met 25 vakantiedagen, hing als een zwaard van Damocles boven mijn hoofd. Ik ben blij dat het ach teraf meevalt. Mijn kantoor sponsorde zelfs de stichting door die kosteloos op te richten. Er moet nog veel gebeuren aan de bussen en we moeten nog heel wat geld binnen harken. Maar zodra je gaat rijden, is het regelverhaal afgerond. Dan kan het grote avontuur beginnen. Het wordt een fantastische rit met vier goede vriendjes, die ik nooit ga vergeten.’ Reageren op dit artikel? Mail naar [email protected]

Info: www.amsterdamdakar.nl, www.wheelsforafrica.nl en www.shhg.nl Toch klinkt er naast lof ook kritiek op de organisatie: te log en te laks met het verschaffen van informatie. Dat zou vooral komen door de snelle groei. ‘Je kunt niet alle 580 deelnemers tevreden stellen’, ver weert Verheijen zich. ‘Sommigen willen precies weten waar ze links moeten en waar rechts, maar die aanwijzingen moet je van ons niet verwachten. Wij zijn geen Amsterdam-Beijing Rally waar je bij pech je auto inlevert om hem de

volgende dag volledig gerepareerd voor je hotel weer terug te vinden. Als dat is wat je verwacht, moet je je inschrijven voor een puzzeltocht. Ook al zijn we de laatste twee jaar erg gegroeid, we blijven dat rebelse clubje met een vette knipoog naar Paris-Dakar. Natuurlijk weten we veel meer dan we zeggen, maar als we ieder internetcafé en iedere waterplaats prijsgeven, is het toch geen chal lenge meer? Volgend jaar organiseren ook wij trouwens een race naar Peking. Natuurlijk ook een barrelrace, dat wordt dan nog wat zwaarder.’