022 interview AGM
tekst Fleur Baxmeier en Martine Bruynooge
Op de radio vinden ze het leuk om elkaar af te zeiken, maar zijn Ruud de Wild en Gijs Staverman in het echt ook zo aan elkaar gewaagd? Over robotten, vrouwen, midlifecrisis en statements. ‘Ik vind bijna alle grappen die jij maakt niet leuk.’ fotografie cornelie tollens
ruud de wild
AGM interview 023
GIJS staverman
vriend & vijand
024 interview AGM
GIJS ‘Hoe ziet god eruit?’
RUUD ‘Hip denk ik, met kleding van H&M...’
“Ruud is er zeker nog niet?” vraagt Gijs quasi-geïrriteerd. “Hij is namelijk altijd te laat.” Als de man in kwestie een minuut later binnenwandelt in het wit-rode interieur van Q-music, gaat het nog een tikkeltje harder. “Wat heb jij nou voor wond op je hoofd?” Ruud wijst op de pleisters naast de neus van zijn collega dj. “Schoonheidsfoutje?” Kortom, ze hebben er zin in. De twee hebben elkaar nog nooit geïnterviewd, en alles wijst er op dat ze hun kans gaan pakken. Geamuseerd kijken ze naar de vragenlijstjes die zij op verzoek van AvantGardeMAN voor elkaar hebben opgesteld. Ruud begint. Ruud breed grijnzend: “Wat ga je na Q-music doen?” Gijs: “Ik zou het mijn God niet weten. Ik heb altijd gezegd: als ik stop met radio en televisie begin ik een klein tentje in het zuiden van Spanje waar ik overdag duikles geef en eieren bak en ’s avonds plaatjes draai voor mensen die daar blijven hangen. Maar ik weet niet of de tijd daar nu al rijp voor is. Je zou kunnen stellen dat ik echt ben gegrepen door het virus dat bij Q-music rondwaart.” Ruud: “Die soa, bedoel je?” Gijs: “Het positieve gevoel dat hier heerst. Ik had vooraf nooit kunnen bedenken dat ik het hier zo leuk zou vin-
den. Wie weet, vind ik dat over twintig jaar nog steeds. Het klinkt misschien gek, maar ik ben vijf jaar geleden bewust gestopt met vooruit denken. Dat doe ik niet meer. Ik leef in het nu, klaar.” Gijs: “Nu ben ik! Wat is het schilderij dat je nooit hebt geschilderd?” Ruud: “Dat is een goeie. Ik haal de inspiratie voor mijn schilderijen uit songteksten en zaken die dicht bij mezelf liggen. Ik schuw de emotie die daarbij komt kijken niet – niets is onbespreekbaar. Ik denk dat het schilderij dat ik nog nooit heb geschilderd over mijn kinderen gaat, dat vind ik namelijk altijd een beetje tuttig. Maar wellicht, ooit.” Ruud: “Stel, je komt op een feestje en loopt jezelf tegen het lijf. Wat zou je zeggen en denken?” Gijs: “Dan zou ik afwachtend zijn of hij zin heeft om met me te praten, denk ik. Wat een kutvraag!” Ruud: “Is hij aardig, die Gijs? Het feit dat je je afvraagt of hij überhaupt met je wil praten, zegt eigenlijk al genoeg.” Gijs: “Ik weet van mezelf dat ik me snel afsluit voor mensen. Ik ben verlegen.” Ruud: “Verlegen? Je bent zo gesloten als de pest. Je wilt ook eigenlijk helemaal niets over je privé-leven vertellen.” Gijs licht geagiteerd: “Ik kan heus wel open zijn, maar mijn privé-leven is privé.
AGM interview 025
Ik ben toch zeker niet bekend geworden om over mijn privé-leven te praten?” Gijs: “Goed, als jij dan zo graag open wilt zijn. Hoe heb je je vrouw verleid?” Ruud: “Ik zal je wat vertellen: zij heeft mij verleid, vind ik. Maar wij komen daar nog steeds niet uit. We werkten al een tijdje samen, vervolgens ging ik scheiden van Tatum (Dagelet, red.) daarna gingen Aaf en ik wat meer samen doen en vervolgens werd ik verliefd op haar. Maar zij had nog een vriendje en reageerde daarop met de mededeling dat er geen plaats was voor mij in haar leven. Vervelend, maar na een week of zes nam ze toch contact met me op. We gingen geloof ik uit eten in Utrecht en ik ben een ontzettende schijterd, dus er moeten minstens zes flessen wijn in voordat ik überhaupt iets durf. Maar het klikte en we kregen iets. Het is later nog een keer uit geweest, maar dat hoort er nou eenmaal bij. Nu gaat het goed, we hebben zelfs samen een kind.” Ruud: “Wie mis jij erg in je leven?” Gijs: “Joop, een vriend van mij die twee jaar geleden is overleden aan een hartaanval. Ik ontmoette hem tussen twee lange relaties, was net vrijgezel en voelde me een beetje alleen. Joop nam me mee naar plekken was ik nooit was geweest, ik heb met hem André Hazesliedjes gezongen in kroegen, bingo gespeeld in theatercafé Toomler. Een fantastische tijd. Hem mis ik het meest.” Gijs: “Heb je een maffe hobby?” Ruud: “Ik spaar robotten. Alle soorten en maten, van piepklein tot kniehoog. Ik denk dat het ermee te maken heeft dat mijn vrienden me altijd Ruud Robot noemen. Ik kan niet zo goed dansen, ik durf het nooit en als ik het dan een keer doe als ik lam genoeg ben, dan beweeg ik heel houterig. Het is precies dat houterige, het vierkante en mechanische wat me in robotten aanspreekt. Ik heb geen idee hoeveel robotten ik precies heb, ze staan in een speciale kamer en ik denk enkele honderden. Allemaal heel unieke exemplaren die ik uit de Oekraïne of Rusland laat komen. Soms staan ze ook wel eens op Marktplaats, maar meer ga ik daar niet over zeggen. Ik wil andere mensen niet op ideeën brengen. Zo’n verzameling robotten is toch de natte droom van elke man.” Lachend: “Nou ja, behalve van Gijs dan.” Gijs: “Ik spaar microfoons.” Ruud: “En dan zit je mij uit te lachen
omdat ik robotten spaar!” Gijs: “Ik heb er een stuk of veertig, allemaal heel bijzondere exemplaren.” Ruud zuchtend: “Het is wel duidelijk wie hier de rare hobby heeft.” Ruud: “Stem je links of rechts?” Gijs: “Ik vond het tijdens de vorige verkiezingen ontzettend moeilijk om een keuze te maken. Uiteindelijk heb ik D66 gestemd en ik vraag me af of dat meer links of rechts is. Het is een concessiepartij, maar ik vond Pechtold op dat moment een van de leukste politici van Nederland. Volgens mij stemmen steeds meer mensen op een bepaalde partij omdat de lijsttrekker hen aanspreekt. Volslagen nonsens natuurlijk, maar ik doe er graag aan mee. Niet stemmen vind ik sowieso geen optie.” Ruud: “Ik ook niet. Iedereen heeft een grote bek over Geert Wilders, maar vervolgens gaan ze zelf niet stemmen. Dat is toch absurd? Er is hard voor het stemrecht gevochten en ik vind dat je het dan ook moet gebruiken. Ik neig zelf naar links, maar niet altijd. Eigenlijk zit ik in het midden van alle standpunten.” Gijs: “Wat is de beste plaat ooit?” Ruud: “Africa van Toto. Dat heeft de tand des tijds doorstaan, is een evergreen en maakt al vanaf de eerste keer dat ik ’m heb gehoord een gevoel bij me los. Daar moet ik wel bij zeggen dat ik dit betoog nu voor Africa houd, maar ik kan dat ook voor 99 andere platen doen.” Ruud: “Jij wilde ooit de nieuwe Willem Ruis worden, hoe staat het daarmee?” Gijs: “Dat heb je verkeerd begrepen. Eva Ruis (dochter van Willem Ruis – red.) zei ooit tegen mij: als ik naar jou kijk op televisie, dan doet dat me aan mijn vader denken. Ik kreeg een enorm rood hoofd toen ze dat vertelde en schaamde me tegelijkertijd diep, omdat ik Willem Ruis van een enorme klasse vond, iets wat ik zelf nooit heb bereikt op tv. Ik zag het als een enorm compliment, niet als een streven.” Gijs: “Wat vind je de mooiste eigenschap van een vrouw?” Ruud: “Onvoorwaardelijke liefde voor een kind. Het is een cliché, maar als een vrouw een kind krijgt, wordt er ook een moeder geboren. Echt bizar wat er dan gebeurt. Mijn ex-vrouw Tatum bijvoorbeeld, vind ik een geweldige moeder. Ik ben ook heel trots dat mijn dochter zo’n stoer wijf als moeder heeft – zo’n moeder had ik zelf ook wel willen
Gijs & Ruud
Gijs Staverman (1966) en Ruud de Wild (1969) zijn na omwegen bij onder meer TMF, 3FM, Veronica, Radio 538 en Yorin allebei alweer een paar jaar werkzaam bij Q-Music. Ruud is getrouwd met Aafke Burggraaff en heeft met haar een zoontje: Johnny Johnny. Met zijn ex-vrouw Tatum Dagelet kreeg Ruud eerder al een dochter, Toy Travis. Gijs heeft jarenlang een relatie gehad met Pearl en is sinds 2007 weer vrijgezel.
hebben. Mijn huidige vrouw is al net zo’n cool wijf. Laatst was mijn dochter jarig en toen hebben mijn ex-vrouw en mijn huidige samen haar verjaardag gevierd. Lekker seventies, maar ook zo cool. Dat heeft trouwens wel wat tijd gekost hoor, voordat deze situatie is ontstaan. Maar nu is het ideaal.” Gijs: “Ik zou ook heel graag een gezin willen hebben, maar dat wil ik alleen met de perfecte vrouw voor mij. En die ben ik nog niet tegengekomen. Ik ben een heel ingewikkeld persoon in de liefde: wispelturig, kieskeurig en moeilijk. Ik weet ook niet precies op wat voor type ik val, het belangrijkste is dat het altijd goed blijft voelen.” Ruud: “Je moet kiezen: Jeroen van Inkel of Ruud de Wild?” Gijs: “Niet om lullig te doen, maar dan kies ik Jeroen van Inkel omdat ik tien dagen met hem in een opgesloten ruimte heb gezeten voor een actie van Q-Music. Ik kende hem natuurlijk al, maar tijdens dat verblijf zijn we op een heel nieuw level gekomen. We hebben echt over van alles gesproken – en nee, het gaat je geen barst aan waarover.” Gijs: “Waar zou je nooit spijt van willen hebben?” Ruud: “Van dingen die ik niet heb gedaan. Als ik voor de keus sta dingen wel of niet te doen, nu of nooit, dan doe ik het. Ik sluit niets uit. Vroeger deed ik dat wel: ik had vliegangst, claustrofobie, hoogtevrees, dat soort shit. Maar dat heb ik bijna allemaal overwonnen en nu zeg ik nooit zo maar nee op dingen.” Ruud: “Welke grap van mij vond je echt heel vervelend?” Gijs, lachend: “Ik vind bijna alle grappen die je maakt niet leuk.” Ruud: “Goed, andere vraag dan. Wat
026 interview AGM
RUUD ‘Jij bent best een ster hè. Met die zonnebril’ GIJS ‘Je bent gewoon jaloers dat ik op een gave scooter rijd’
zou je anders doen in je leven?” Gijs: “Ik ben niet altijd trots op hoe ik relaties heb afgesloten.” Ruud grinnikend: “Gijs ‘overlapping’ Staverman noemen we ’m hier. Vandaar ook al die krassen in zijn auto.” Gijs onverstoorbaar: “Ik heb een keer een relatie twee jaar lang laten doorsudderen terwijl ik er al klaar mee was, maar dat durfde ik niet te zeggen omdat ik dacht dat zij niet zonder mij kon. Een belachelijk arrogante gedachte.” Gijs: “Wat vind jij vreemd aan jezelf?” Ruud: “Dat ik mezelf steeds weer weet te verbazen. Vroeger had ik een heel precies beeld van mezelf, zo ben ik en niet anders, maar naarmate ik ouder word blijk ik anders te zijn dan ik dacht. Ik ben standvastiger in zaken waarin ik vroeger zwalkte en ben in staat om dingen te doen waarvan ik dacht: dat gaat me nooit lukken. Zo heb ik mezelf nooit als vader gezien, maar ik vind mezelf nu toch wel een goed gelukte vader.” Gijs: “Wat vinden je vrienden vreemd aan jou?” Ruud: “Al mijn vrienden zijn kakkers: CEO’s, advocaten, doktoren, tandartsen. Ze hebben allemaal ingewikkelde banen, ik ben de enige die niets heeft bereikt op dat vlak.” Ruud: “Jij vindt jezelf best een ster hè,
met je eeuwige zonnebril?” Gijs lachend: “Jij wilt dat ik dit beaam, maar het antwoord is: nee. Je bent gewoon jaloers dat ik op een gave scooter rijd en jij op een gewone, lelijke.” Ruud: “Helemaal niet! Ik zeg dit omdat jij zelfs op regenachtige dagen met een zonnebril op rondloopt.” Gijs: “Ik had vandaag geen zonnebril op, dus ik weet niet waarop dat is gebaseerd.” Gijs: “De laatste. Hoe ziet God eruit?” Ruud: “Hip denk ik, maar wel met kleren van H&M. God bestaat niet in de hoedanigheid van hoe wij de bijbel kennen. Ik zeg niet dat God gelogen is, er is wel een God denk ik, maar dat vind ik van die gevaarlijke teksten. Ik ben tegen ‘ismes’ en het opleggen van dogma’s. Waarom stel je deze vraag?” Gijs: “Had jij voor elke vraag een reden? Anders dan mij belachelijk maken? Ik vraag dit omdat jij atheïstisch bent.” Ruud: “Niet, vuile leugenaar! Ik kom uit een heel gelovig gezin, dus ik kan niet eens een atheïst zijn. Mensen die zichzelf atheïstisch noemen geloven ook, want die zijn de hele dag bezig met niet-geloven.” Gijs: “Zo werkt het dus. Ik draag wel een zonnebril op regenachtige dagen, maar hij is geen atheïst. Tsja.” 6
