~ Studeren in het Buitenland: Nuttig? ~ ~ Sabine Geurts op de Sofa ~ ~ Vakantie in Nijmegen: 10 redenen ~

HERSENSPINSELS Tijdschrift Psychologie Nijmegen Juni/juli 2015

~ Studeren in het Buitenland: Nuttig? ~ ~ Sabine Geurts op de Sofa ~ ~ Vakantie in Nijmegen: 10 redenen ~ JUNI/JULI 2015

1

2



HERSENSPINSELS

DEZE KEER IN HERSENSPINSELS... Het Radboud heeft het verinternationaliseren van het onderwijs hoog op de agenda staan; het wordt sterk gestimuleerd om een tijdje in het buitenland te gaan studeren. Is dit eigenlijk wel nuttig?

Lees het op pagina 31

Van vakantie je werk maken; is dat mogelijk? Sabine Geurts, hoogleraar Arbeid, Stress & Gezondheid, komt in ieder geval in de buurt.

Lees het op pagina 10

Nijmegen is voor veel van ons vooral de stad waar we studeren. Toch zijn er goede redenen om hier ook je vakantie door te brengen.

Lees het op pagina 24

INHOUDSOPGAVE



A PRIORI p. 4 BRATWURST UND BIER p. 24 SPIN PAGINA p. 5 DE MIX p. 26 DE SPiNCORRESPONDENT p. 6 BREIN p. 28 JULES ELLIS p. 9 INTERNATIONALISERING p. 31 OP DE SOFA p. 10 REPORTAGE p.34 PERSOON p. 14 DE CAFÉ p. 18 GEDRAG p. 20

JUNI/JULI 2015

3

A PRIORI

FREEK OUDE MAATMAN

A PRIORI

Het zit er aan te komen. De zon is langer aanwezig, het wordt warm - soms iets tè - en je begint je zorgen te maken of je lichaam wel genoeg licht heeft gehad; drie indicaties dat de tijd nabij is, mits je het ‘goed’ hebt gedaan. Het einde van het academisch jaar. Vakantie. Eindelijk weg van al de deadlines, weg van alle vervelende modellen, theorieën, feitjes, flowcharts, presentaties, professoren en ook weg van Psychologie. No way, José. Als media-outlet voor onze studie kunnen wij, de redactie van de HersenSPiNsels, dit natuurlijk niet laten gebeuren. Voor jullie eigen bestwil! Stel je voor dat je al die met moeite vergaarde psychologische kennis zou kwijtraken - of nog erger, zou vergeten hoe geweldig onze studie is en zou vertrekken naar - God verhoede - Rechten! Wie zou dan ons blad nog lezen vol-

gend jaar, behalve alle nog naïeve eerstejaars? De HersenSPiNsels is deze editie dan ook gericht op het verbinden van onze geweldige studie aan deze periode van zon- en strandplezier, bier en Grand Marnier. Heleen geeft in Gedrag tips over hoe je het ‘aan’ kunt krijgen in het buitenland, Tamara beschouwt in Brein de voordelen van een tweede taal en in Op de Sofa spreken we met onze eigen academische vakantie-expert; Sabine Geurts. In Bratwurst & Bier richten we dit keer de blik op onze eigen studentenstad, maar we hebben ook weer een interview met een student in het buitenland; Australië dit keer zelfs! Tegelijkertijd is de SPiN-correspondent er weer op uitgestuurd, en dit keer lijkt hij toch wat sinistere kanten van SPiN te ontdekken... Veel vakantie- en leesplezier!

COLOFON HERSENSPINSELS: Jaargang 7, nr. 2, 2015 Dit tijdschrift is onderdeel van Studievereniging Psychologie in Nijmegen (SPiN) en verschijnt vijf keer per jaar. Hoofdredactie: Freek Oude Maatman Redactie: Dimitrij Lintchuk, Mesian Tilmatine, Tamara van Seggelen, Rebecca van Eijden, Mare Derks en Heleen van Renesse Eindredactie: Renske van der Steen

4



HERSENSPINSELS

Extern consulent: Felix Klaassen Voorpagina: Mare Derks Achterpagina: Mesian Tilmatine Lay-out: Mare Derks en Heleen van Renesse Redactieadres: SPiN t.a.v. Hersenspinsels Montessorrilaan 3, A.00.05, 6525 HR, Nijmegen Telefoon: 024 - 3612588 E-mail: hersenspinsels@spin-nijmegen. com

TESS BOMBEECK SPiNPAGINA

Lieve SPiN-leden, Hoewel het vrije, onbezorgde leven voor sommigen van jullie nog heel ver weg lijkt, en de laatste tentamens juist angstaanjagend dichtbij komen, is het dan toch echt bijna zover: de zomervakantie staat voor de deur! Dat betekent dat het bijna tijd is om de uni te verruilen voor het waalstrandje, je energy drink te verwisselen voor een lekker koud biertje, en je studieboeken opzij te leggen voor deze gloednieuwe HersenSPiNsels! Mooie motivatie om je nog héél even in te zetten om die laatste studiepuntjes binnen te harken. Toch…? Voor ons heeft de zomervakantie (helaas) nog een andere wissel in petto: wij zullen vanaf september namelijk plaatsmaken voor alweer het VIIIe bestuur der SPiN! Het jaar is voorbij gevlogen, en het lijkt wel gisteren dat ik me vol energie en enthousiasme op het bestuursleven stortte. De constitutieborrels, de SPiN-feesten, de lange maar gezellige dagen op de kamer, zelfs de ALV’s: ik ga ze allemaal ontzettend missen. Toch ga ik met een goed gevoel afscheid nemen van dit fantastische bestuursjaar, ik heb namelijk het volste vertrouwen in onze opvolgers en weet zeker dat zij er weer een geweldig mooi SPiN-jaar van zullen maken! Maar voordat het zover is en het echte studentenleven voor ons allemaal weer van start gaat, wil ik jullie vooral een heerlijke, warme, zonnige, ontspannen en gezellige zomervakantie toewensen! Na de vakantie zal SPiN weer voor jullie klaarstaan met koffie en thee op de kamer, gezellige en leerzame activiteiten, en nog veel meer. En ikzelf? Mij zal je zeker weten nog wel eens op een SPiN-feestje tegen het lijf lopen. Tot ziens in het nieuwe collegejaar! Liefs, Tess

JUNI/JULI 2015

5

Het Moordspel:

Wanhoop en Wantrouwen bij SPiN

DE SPiNCORRESPONDENT

SPiN organiseert door het jaar heen zo veel activiteiten dat je ze nooit allemaal kunt bezoeken. Misschien heb je ook wel eens de complottheorie gehad dat sommige activiteiten net zo nep zijn als de maanlanding. Wij van de HersenSPiNsels voelden ons - als officieel propaganda-orgaan van SPiN - dan ook geroepen om dit onafhankelijk voor jullie te checken met onze eigen Stig; de SPiN-correspondent. Ondertussen geef ik al sinds bijna een heel jaar regelmatig, onafhankelijk en compleet eerlijk verslag van SPiN-activiteiten om aan het licht te brengen welk duistere afgronden achter de façade van deze schijnbaar zo vrolijk-vriendelijk overkomende blauwe vereniging gapen, en nooit heb ik in die tijd moeite noch gevaar geschuwd om de waarheid aan het licht te brengen. Ja, ik was me zeker bewust van de tegenspoed die ik hier kon verwachten. Hier echter was ik niet op voorbereid. Niet op deze dystopische anarchie. Zoals al te vaak begon het allemaal doodonschuldig. Floor Nieuwenhuijzen, 20 jaar jong en actief lid van SPiN in de Socioculturele Commissie, vroeg me in een berichtje op Facebook of ik niet mee wilde doen met een spelletje, heel veel mensen van de studie doen ook al mee! Het was gratis, dus dacht ik, waarom niet? Oy vey, wat was ik toch naïef! Het duurde namelijk niet lang totdat het lot het zo wilde en me één dag toevallig langs de SPiN-kamer stuurde. Het was op dit moment dat me opviel wat een merkwaardige

6



HERSENSPINSELS

stemming in de lucht hing vandaag, ja; zo buitengewoon weinig liefde was te voelen dat ik mezelf dubbel moest verzekeren niet per ongeluk bij de rechtenfaculteit terechtgekomen te zijn. Maar nee, dit was het goede oude Spinoza, en die tiende van een seconde dat ik in de war geraakt was, werd schaamteloos misbruikt door een zich lafhartig in de SPiN-kamer verstoppende shmock die uit zijn dekking sprong en mij met een triomfantelijke schreeuw een SPiN-stickervormige dolk in mijn rug ramde. Alles werd zwart voor m’n ogen en bewusteloos viel ik op de grond. Het moorden was begonnen en, ay gevalt! Ik was een van de eerste schlachtoffers geweest. Nou is dood zijn over het algemeen natuurlijk best wel een bummer, zo te zeggen. Zodra ik me echter over de schaamte heen kon zetten, ineens als een klutz door de eerste sukkel die over mijn weg liep geslacht te zijn, won ik een heel nieuw perspectief op het gebeuren. De minst vaardigen waren in een vroeg bloedbad gesneuveld, en net zoals in Su-

MESIAN TILMATINE ten vanaf het begin al op een andere manier moeten verdelen, er waren toch te veel tragische incidenten geweest met jongmoordenaren die ineens hun eigen naam trokken en vervolgens de dupe werden van de waanzinnigheid. Verder vindt ze het eigenlijk best goed gaan tot nu toe, alleen heeft ze er een beetje spijt van dat ze niet mee mocht do(d)en. Aan de andere kant is er altijd nog een volgende keer om mensen te vermoorden, toch? De menselijke historie beaamt dit in zekere zin. Van dit jaar weet Floor nog wat gruwelijke verhaaltjes te vertellen: één iemand werd vermoord nadat ze gevraagd werd om voor een interview met dit tijdschrift even naar een donker hoekje mee te komen. Ja, zulke acties maken ons werk niet echt makkelijker, jongens. Dubbel tragisch hier: Floor vertelde ook dat de vermoorde persoon al super opgewonden geraakt was om eindelijk eens bekendheid te bereiken in de HersenSPiNsels. Shtunk, niet eens dat is uiteindelijk gebeurd. Roest in vrede. De meeste moorden worden echter door de zogenoemde vogelverschrikker gepleegd, een legendarische meesterkiller die ten doele heeft alle door baasopdrachtgever Silvestor Spin als wegens te weinig gemoord te hebben vogelvrij verklaarden op een zo gruwelijk mogelijke manier het leven te nemen. Men zegt dat hij meer fantoom dan man is; daadwerkelijk lijkt hij op het eerste gezicht onopspoorbaar. Maar uiteraard lukte het mij toch wel hem te vinden, want wat ze zeggen in de Volksrepubliek China is waar: de beste journalisten zijn wij dode journalisten.

JUNI/JULI 2015

7

DE SPiNCORRESPONDENT

zanne Collins’ Hunger Games zworven de overlevenden, wonden likkend en razend in bloeddorst, door Nijmeegse kroegen, over de campus en zelfs in privéwoningen, steeds op de loer liggend voor slachtoffers die zich, trillend voor angst in de veilige collegezalen en biliotheeksruimtes verstopten. Iedereen moest echter beide rollen aannemen; zowel jager als prooi, en zo was het steeds een groot plezier voor ons doden om nog levende moordenaren op heterdaad te betrappen en van achteren een stickertje op de schouder te plakken. De angstig-verbaasde blik die je dan krijgt voordat ze beseffen dat je al lang dood en geen gevaar voor hen bent: puurste psychopatenpornografie. De game masters van deze anarchistische reïnterpretatie van het Milgram-effect zijn dan ook slim genoeg om al dat vanuit achter de eenrichtingsspiegel gade te slaan, zo blijkt het; in ieder geval bereik ik Floor van de commissie later alleen nog maar telefonisch. Zij vertelt dat het idee voor de activiteit van Phocas komt, de studentenroeivereniging die op die manier blijkbaar vaker al de Nijmeegse wateren bloedrood verfde. Achteraf gezien, zegt ze, hadden ze de moordopdrach-

DE SPiNCORRESPONDENT

Diep in het doolhof van de zwak belichtte kelder van het Spinozagebouw zit ik tegenover hem, en hij kijkt diep in mijn ogen, rustig ademend, maar steeds alert. “In het begin was ik nog onervaren en heb alleen overleefd door veel geluk en wilskracht”, vertelt de tienvoudige moordenaar.“Mijn eerste moord was dan ook de moeilijkste. Ik kende haar niet, en ze werd goed beschermd door haar vriendinnen. Ik kon haar vervolgens bij meerdere achtervolgingsjachten niet pakken, en moest stiekem haar vriendinnetjes volgen om haar uiteindelijk bij het verlaten van een werkgroep aan te vallen.” Waarom bezoek je ook werkgroepen, strevertje, denk ik. “Snel werd ik professioneler en leerde dat je zonder paranoia niet ver komt. Ik leef bijna alleen nog in de neutrale zones en heb altijd moordwapens bij me.” Handig dat SPiN-stickers wat makkelijker te transporteren en verstoppen zijn dan pistolen of breedzwaarden dan! “Ik ben ook nog steeds bereid,“ gaat hij dan verder, “om mijn matras en tostiapparaat te pakken en de UB nooit meer te verlaten. De mensen hier worden steeds bloeddorstiger. Ik heb wel principes, ik vermoord geen goede vrienden en dood niemand op verjaardagen. Het liefst zou ik zelf ook vermoord worden door iemand die er echt moeite voor doet. Iemand die speciaal hiervoor bij New York Pizza solliciteert en dan bij mij in volle dienstkleding een pizzabestelling komt brengen, alleen dat hij mij dan geen rekening geeft maar een dikke headshot! Ik vrees alleen dat zelfs die weinige waarden die er nog zijn onder sociopaten straks ook niet meer van belang

8



HERSENSPINSELS

zijn.” Hij ziet het: Winter is coming. Inge van Dongen, 21 jaar, Commissaris Formeel in het VIIe bestuur der SPiN, kijkt nerveus glimlachend naar mij, er is een beetje angstzweet op haar beelderige gezicht te zien. “Ja, het is spannend”, zegt ze, “ik was eerder al een keer vogelvrij, en ben het nu ook weer sinds 27 uur. Ik kon wel heel veel bestuurstaken afmaken in de laatste tijd, omdat ik de veilige SPiN-kamer niet meer durf te verlaten. Het is ook wel gezellig hier, er zijn nog meer vluchtelingen die hier normaal nooit zo lang zouden zitten. Het probleem is dat ik niet erg goed in het vermoorden van mensen ben; daar ben ik te vredelievend voor. De enige moord die ik gepleegd heb, was dan ook zeer banaal.” “Ja, het zijn brute, sombere tijden”, geef ik toe, dan vraag ik door: “Wie gaat dan eigenlijk de therapieën betalen voor al de door deze SPiN- activiteit getraumatiseerde studenten?” Inge schrikt even, dan valt ze in haar vriendelijke, zakelijke bestuursstem terug: “Wij ondersteunen wat dat betreft de praktische leerwaarde hiervan voor studenten en zijn van mening dat de aankomende psychologen elkaar de beste hulpverlening kunnen bieden.” Ik bedank haar voor het interview en stap buiten de SPiN-kamer, waar een jonge man op mij te wachten staat. “Zij vergaderen nu”, vertel ik hem, “dat gaat even duren, maar na de vergadering gaan ze meestal frietjes eten. Dan voelt de vogelvrije zich veilig.” De man tegenover me knikt tevreden. De SPiN-correspondent heeft zijn beroepseer, maar een interview met de vogelverschrikker heeft nu eenmaal ook zijn prijs.

Toolz gaat dood. Ze had een bult achter in haar bek. Eerst maakte ik me niet zo’n zorgen: ze heeft in haar leven zoveel bulten gehad, en tot nu toe was het allemaal onschuldig. Toen de bult operatief werd weggehaald bleek dat het gezwel in het bot was gegroeid. Dat is meestal een teken dat het kwaadaardig is. Het weefsel werd onderzocht, en daaruit bleek dat het maligne melanoom was. En toen kwam de klap: de dierenarts zei dat het onbehandelbaar was, en dat het waarschijnlijk was uitgezaaid. Vanwege dat woord “waarschijnlijk” heb ik een second opinion gevraagd bij de faculteit Diergeneeskunde van de Universiteit Utrecht. Daar hebben ze een CT-scan van haar bovenlichaam gemaakt, en daarbij bleek dat het is uitgezaaid naar de longen. Onbehandelbaar. Binnen een paar maanden is ze dood. Ik ervaar dat als een persoonlijke ramp. Mijn lieveling, mijn kameraadje. Twaalf jaar lang was ze bijna dag en nacht bij me. Naar golfjes happend tijdens het zeilen, onder tafel in sterrenrestaurants, als een waterrat aan het strand, in de auto op me wachtend bij het sterfbed van mijn vader. Al die tijd was ze de nr 1 prioriteit in mijn leven. Elk moment van de dag besefte ik waar ze was en hoe het met haar ging. Dat is

JULES ELLIS

Mijn hondje

nog steeds zo. Alleen is nu het besef: Ze gaat dood. Ze lijkt wel een stuk van mezelf. Zonder Toolz ben ik eigenlijk niet meer helemaal Jules Ellis. Als ik mocht kiezen, had ik liever gehad dat ze een been amputeerden. Maar die keuze is er niet. Mijn vrienden troosten me: Ze is knap oud voor een hond (15). Ze heeft een prachtig leven gehad. Dit hoort er nu eenmaal bij als je een huisdier hebt. Je hebt alles gedaan wat je kon. Op deze manier is er tijd om afscheid te nemen. Probeer nog van haar te genieten. Die opmerkingen helpen allemaal een klein beetje. Inmiddels weet ik het anderhalve maand, en begin ik wat meer te wennen aan het idee. Vreemd genoeg is er maar 1 muziekstuk wat me troost: het tweede deel van het tweede pianoconcert van Rachmaninoff. Die trouwens ook aan melanoom stierf, zonder dat hij het wist. In de ochtenden word ik uren te vroeg wakker, terwijl ik liever bewusteloos wil blijven. Dan besef ik: ik wil het niet weten. Maar ik weet het toch. Toolz gaat dood.

JUNI/JULI 2015

9

Op de Sofa met: Vakantie-expert

Sabine Geurts

OP DE SOFA

Hé hé, eindelijk vakantie, even bijkomen van al die tentamens, onderzoeksverslagen en andere deadlines. Even helemaal niks hoeven om daarna weer met frisse moed en een hoop goede voornemens aan het nieuwe studiejaar te beginnen. En dit bijkomen is helemaal niet overdreven. Volgens Sabine Geurts, hoofddocent Arbeid, stress en herstel aan de Radboud Universiteit, is het zelfs heel noodzakelijk, hoewel je die goede voornemens wel net zo goed achterwege kan laten. We spreken haar vlak voor de vakantie, over haar werk en de ins en outs van vakantie vieren. De studie psychologie was niet de oorspronkelijke keuze van Sabine Geurts. “Toen ik op de middelbare school zat wilde ik heel graag arts worden, dus het was voor mij helemaal duidelijk: ik zou medicijnen gaan studeren. Toen ik tot mijn grote teleurstelling werd uitgeloot heb ik maar voor psychologie gekozen, dan kon ik daarna met een jaar algemene mensenkennis op zak alsnog medicijnen studeren. Na onbevangen het eerste jaar te zijn ingegaan, kwam ik erachter dat de studie veel leuker was dan ik had gedacht. Het ging ook heel goed, dus aan het einde van het jaar moest ik echt gaan heroverwegen of ik nog terug wilde naar medicijnen.” In die tijd werd er net aangekondigd dat er een nieuwe afstudeerrichting zou komen die toen neuro- en revalidatie-psychologie heette, en die zou eigenlijk een beetje in het gat springen tussen de arts en de psycholoog. “Alsof

10



HERSENSPINSELS

het zo had moeten zijn, en zo besloot ik door te gaan met neuro- en revalidatiepsychologie. Deze studierichting vond ik heel leuk, alleen mijn stage in een ziekenhuis viel een beetje tegen. Het lag heel erg op de diagnostiekkant en je had geen idee hoe jouw adviezen over het vervolg werden opgepikt of dat er een soort behandelplan uit volgde. Dat vond ik best frustrerend. Om niet te snel op te geven liep ik nog een vrijwillige tweede stage, in een verpleeghuis. Hier heb ik eigenlijk de keuze gemaakt om na het afronden van neuro- en revalidatiepsychologie door te gaan met A&O psychologie. Ik zag in dat verpleeghuis namelijk ook allerlei dingen in de organisatorische sfeer, zoals enorm ziekteverzuim en patiënten die aandacht tekort kwamen ondanks dat ziekenverzorgers echt hun best deden. Hier kon ik me erg over opwinden. Ook binnen de A&O psychologie is die gezondheidskant mij altijd

REBECCA VAN EIJDEN & SJOERD MEIJER

blijven trekken, dus nu houd ik me ook weer bezig met arbeid en gezondheidsvraagstukken.” Zelf kan ze haar stressgehalte tijdens haar baan als hoogleraar goed managen. “Wat ik soms wel lastig vind aan mijn positie is het gevarieerde takenpakket. Zowel het onderzoek doen als het geven van onderwijs en managementtaken brengen behoorlijk wat verplichtingen en verantwoordelijkheden met zich mee. Ik zeg ook niet meer altijd ‘ja’. Ik vraag me eerst af of het logisch is dat die vraag bij mij terecht komt en vervolgens of het nog iets oplevert voor de groep. Ik probeer

ook niet teveel over te werken of te piekeren. Daarnaast probeer ik privé ook echt dingen te doen waarvan ik merk dat ze goed voor mij zijn, zoals sporten, met de hond wandelen en tijd maken voor mijn man en mijn twee dochters. Dit zijn allemaal manieren, weten we uit onderzoek, om de werkdruk aan te kunnen.” De werkdruk is volgens Geurts de afgelopen jaren steeds groter geworden, wat op zijn beurt weer leidt tot meer werkstress. “Zeker de afgelopen 10 jaar zie je dat het werk steeds complexer en intensiever is geworden. Een simpel rustmoment als even wat brie-

JUNI/JULI 2015

11

OP DE SOFA

Naam: Prof. Sabine Geurts Beroep: Hoogleraar arbeids, stress en herstel Leeftijd: 50 Burgerlijke staat: Getrouwd met Maarten, hebben samen twee dochters, Daphne en Lise Huisdieren: labrador genaamd Jibbe (‘Ik dacht dat het Noors was voor nieuwe vriend maar later bleek het helemaal niks te betekenen..’) Hobby’s: wandelen met Jibbe, hardlopen, afspreken met vrienden of familie, of kort op vakantie gaan met gezin of met vriendinnen van de jaarclub uit de studententijd, met een vriendin bij het sportcentrum iets doen zoals schaatsen of boksen. Leestip: Boek van Jessica de Bloom: De Kunst van het Vakantievieren. Hoogtepunten carriére: Het winnen van de Aspasiabeurs, want inhoudt dat ze toen behoorde tot de 20% beste vrouwelijke universitair docenten in ons land (2000), De Work&Stress Top Paper Award (2006), en benoemd worden tot hoogleraar Hoogtepunten privé: Geboorte van haar dochters

OP DE SOFA

ven kopiëren en posten is er bijvoorbeeld niet meer bij. Eenvoudige taakjes zijn uit het werk gehaald, vooral door ICT. De e-mail stopt daarentegen nooit en je kunt van de ene complexe klus in de andere rollen, waardoor het tempo heel hoog ligt.” De ene uitdagende klus na de andere, strakke deadlines, dit klinkt ons studenten bekend in de oren. Het werkveld is dan ook niet de enige plek waar veel is veranderd. Ook in het studieveld is de werkdruk de afgelopen tijd verhoogd. “De studieduur is ingekort, er zijn prestatieafspraken en nu ook nog het leenstelsel dat eraan komt. Daarnaast is er ook nog het behoorlijke accent op excellentie en honoursprogramma’s. Allemaal wel heel mooi, maar het legt denk ik wel veel druk op studenten, wat hen ervan kan weerhouden om dingen naast de studie te doen, terwijl het juist de periode is waarin je op allerlei manieren aan je eigen ontwikkeling zou willen werken. Het is voor studenten nu naar mijn inschatting best wel pittig.” Daarom is het dus ook heel belangrijk dat je af en toe vakantie neemt. Het blijkt zelfs uit langlopend onderzoek dat mensen die weinig tot geen vakantie nemen meer kans hebben op hart- en vaatziekten en daarnaast is het risico op overlijden ook groter. “Tijdens vakantie kun je even helemaal afstand nemen van je werk of studie. Vaak zijn mensen de eerste paar dagen nog onrustig, maar lukt het ze daarna om het werk los te laten. En dit heeft bij de meeste mensen een heel positief effect op stemming en energieniveau’s. Helaas is het wel een kortdurend ef-

12



HERSENSPINSELS

fect. Zodra mensen weer aan het werk gaan is het energieniveau weer terug bij af. Mensen gaan vaak ook met heel veel goede moed en voornemens terug aan het werk, maar voor ze het weten zitten ze weer in de rat race van alledag.” Een tijd geleden deed Geurts mee aan een project over wat goede herstelinterventies zijn na een stressperiode, waar niet het verwachte resultaat uit kwam. Als er een mogelijkheid komt zou ze daar graag nog een vervolg aan geven. “We hebben toen onderzoek gedaan naar muziek. We verwachtten dat ontspannende muziek positieve emoties zou verhogen en arousal zou verlagen en daarmee ook voor fysiologisch herstel zou kunnen zorgen. We vonden wel een positief effect op stemming, maar geen verandering in lichaamsfuncties zoals verlaging van de bloeddruk, terwijl we dat bij het luisteren naar bijvoorbeeld een rustig voorgelezen fragment uit een boek wel vonden. Ik zou graag een combinatie van visuele en auditieve prikkels willen vinden die wel echt helpt om je hoofd leeg te maken en je in een positieve, rustige gemoedstoestand te brengen, want ik denk wel dat we heel veel kunnen hebben aan herstelinterventies. Zowel buiten het werk als bijvoorbeeld tijdens je pauze.” Momenteel doet ze samen met Finse onderzoekers, waaronder een paar ‘natuurpsychologen’, onderzoek naar ‘lunchwandelen’, wat simpelweg inhoudt dat je in je pauze een wandeling maakt in plaats van bijvoorbeeld samen met collega’s gaat eten. “Ik denk dat dat veel beter is om even helemaal

glaasje wijn, voor je het weet kom je terug met 5 kilo extra. Ik ga bijvoorbeeld ’s ochtends hardlopen en dan lekker zwemmen. Mijn favoriete vakantielanden zijn Italië en Griekenland. Ik hou van het lekkere eten, het mooie weer, de lekkere wijnen in Toscane, en het geluid en de geur van de zee en de wind helpen mij om los te komen van de druk van het alledaagse leven. Ooit, als mijn dochters niet meer mee willen, wil ik graag wat langer naar Australië of Canada gaan voor de natuur en de rust.” Voor wie ook de onderzoeks-kant op wil, raadt Geurts aan om onderzoekspractica te doen in de richting die je later op wilt. Daarna is een researchmaster belangrijk als optimale voorbereiding op een eventueel promotieonderzoek. “De A&O psychologie is naar mijn mening een goede richting om op te gaan. Er is binnen ons vakgebied veel vraag naar goed gepromoveerde mensen, aangezien we ook concurrentie hebben van de praktijk, die ook veel te bieden heeft voor (gepromoveerde) A&O-ers.

8 tips van Sabine Geurts om je vakantietijd optimaal te benutten 1. Spreek goed af hoe je de vakantie wilt indelen met degene met wie je gaat 2. Zorg dat iedereen die mee is aan zijn trekken komt 3. Bereid je goed voor, check bijvoorbeeld je auto om te voorkomen dat je halverwege langs de weg staat 4. Zorg dat je een plan B hebt voor als bijvoorbeeld het weer niet goed is 5. Zoek een omgeving op die zo weinig mogelijk lijkt op thuis, dan kun je het beste loskomen. Een plek met een andere cultuur is dus een goede optie, zolang het wel een cultuur is die je aan spreekt. 6. Vaker kort op vakantie heeft meer effect dan 1 keer lang 7. Koop tijdens je vakantie bijvoorbeeld nieuwe kleding of gebruik andere shampoo, als je die daarna weer draagt of gebruikt krijg je het vakantiegevoel even terug (tip uit ‘De kunst van het vakantievieren’) 8. Laat je laptop thuis, en ga even helemaal geen dingen voor je werk2015 of studie doen 13 JUNI/JULI

OP DE SOFA

los te komen dan wanneer je met collega’s nog blijft doorpraten over het werk. Veel mensen denken dat als je er helemaal uit gaat het moeilijker is om er weer in te komen. Het klopt dat het voor prestaties direct na de lunch misschien niet zo’n positief effect heeft, maar het werkt heel goed tegen vermoeidheid aan het einde van de werkdag, en energie en prestaties zijn niet los van elkaar te zien. Ik pleit nu overigens eigenlijk voor iets wat ik zelf niet doe. Vaak eet ik mijn lunch gewoon achter mijn computer of tijdens werkoverleggen. Maar ik ben aan het einde van de dag ook wel behoorlijk moe.” Geurts is zelf elk jaar ook wel echt aan vakantie toe. “Er zijn altijd twee momenten, de zomer en kerst, waarvoor alles af moet. Zeker in het onderwijs zijn er voor half juni heel veel deadlines. Dan is het wel echt lekker om met vakantie te gaan. Ik vind het heel fijn om op vakantie te gaan naar een warm land en niks te hoeven doen. Maar na een paar dagen vind ik het wel heel fijn om wat meer actieve dingen te doen, want je wordt wel heel lui als je niet uit kijkt. Lekker weer, lekker eten,

Uitkijkend naar Nieuwe Oevers

PERSOON

“Travelling is a brutality. It forces you to trust strangers and to lose sight of all that familiar comfort of home and friends. You are constantly off balance. Nothing is yours except the essential things: air, sleep, dreams, sea, the sky - all things tending towards the eternal or what we imagine of it.” (Cesare Pavese) Ook al laten regelmatige bezuinigmaatregels door de rijksoverheid soms iets anders vermoeden, is de universiteit als een academische inrichting in zijn oorspronkelijke zin bij verre meer dan een leerfabriek, waar regelmatig verse studenten in een hersenspoelmachine gestopt worden en na een aantal jaren, met een heleboel aan Engelstalige titels voor hun namen als waardevolle leden van de maatschappij gekenmerkt, weer uitgespuugd worden. Nee, uiteraard is de Humboldtiaanse universiteit vooral een plek waar jonge mensen zich in hun geheel kunnen ontwikkelen; waar ze leren om te leren, kritisch te denken, benieuwd te zijn naar alles wat er allemaal te zien en uit te vinden valt in deze wondere wereld. Tot ware wetenschappers groeien dus. Dit is zo in aller breedte gediscussieerd en vele moderne universiteiten presenteren zich huidig in brochures in hoogglans als operation spaces voor de door kritisch na te denken te bereikende zelfverwerkelijking; hieronder zeker ook onze universiteit, die wat dat betreft al te graag naar haar superchique en ultramodern sportcentrum verwijst - mens sana in corpore sano immers, een gezonde

14



HERSENSPINSELS

geest heeft een gezond lichaam nodig. Nog veel opmerkelijker is echter de obsessie van de Radboud Universiteit Nijmegen University met de internationalisering. Alleen is ze hiermee zeker niet: de universiteiten in Groningen en Maastricht lokken al lang internationale studenten met een groot aantal Engelstalige Bachelorprogramma’s, en in praktijk zitten alle Nederlandse hogescholen in een steeds voortdurende wedstrijd om wie de meeste uitwisselingspartnerschappen met de beste/ geliefdste buitenlandse onderwijsinstituten krijgt. Begrijpelijk, er blijken weinig redenen om dat niet te doen: iedereen profiteert daarvan, studenten willen het graag, werkgevers waarderen het, sowieso iedereen stemt bij de chorus mee: SPiN heeft een uitwisselingscommissie, deze editie van de HersenSPiNsels heeft een internationaliseringsrubriek en eentje voor Duitse studenten. Zelfs de rijksoverheid – ja, precies dezelfde die tegelijkertijd aan het bezuinigen is – blijkt helemaal enthousiast hierover: “Om de Nederlandse rol in de wereldeconomie te handhaven”, is op haar webpagina te lezen, “zijn goed opgeleide werknemers met internationale ervaring nodig.” De on-

MESIAN TILMATINE Onmiskenbaar doet het buitenland íets met jou qua persoonlijke ontwikkeling, al doordat men zijn gewone omgeving verlaat en daardoor ten minste tijdelijk al zijn denk- en gedragspatronen moet overdenken. Of dit een positieve ontwikkeling is, blijft echter veel minder duidelijk. Wel tonen onderzoeken aan dat het meeste klopt wat men over in het buitenland studeren zegt - er zijn onder andere positieve effecten op iemands interculturele competentie en veranderingen in zijn attitude tegenover andere culturen, of precies gezegd: het leren van een vreemde taal, meer interesse in internationale nieuws, vriendelijkere denkwijze tegenover buitenlanders, meer politieke, geografische en economische kennis over het gastland, meer interesse in de verschillen tussen rijke en arme mensen en het meer kijken naar niet-Engelstalige films. Men komt dus ietsje dichterbij dat te zijn wat men een wereldburger noemt. Dit heeft uiteraard een fijne klank, maar wil iedereen dat zijn? Kan iedereen dat überhaupt zijn? Er bestaat een bepaalde populatie van studenten die naar het buitenland wil gaan en uiteindelijk ook gaat, namelijk diegenen die meer artistieke vaardigheden en een hoge sociale interactiviteit hebben dan een affiniteit met technisch-natuurwetenschappelijke vakken, die blank zijn en hoogopgeleid, vrouwelijk, eerzuchtig qua schoolprestaties, verhoudingsgewijs veel drinken en een welvarende achtergrond hebben. Deze blijken in het buitenland vaak te leren morele en ethische problemen beter vanuit verschillende perspectieven te begrij

JUNI/JULI 2015

15

PERSOON

geveer 17% hoger onderwijs studenten die een deel van de studie in het buitenland afmaken en de 2,3% die een volledige opleiding buiten Nederland volgen, vindt de regering bij verre nog niet genoeg. Naast de studenten zou de overheid het liefst nog de mbo’ers het land uitgooien, daarvan profiteren zouden “met name de sectoren horeca, veiligheid, handel, financiële dienstverlening en toerisme” (duh). Voor iedereen biedt het werken en studeren in het buitenland volgens de overheid sowieso de meest effectieve manier om andere talen en culturen te leren kennen, waardoor men “tegelijkertijd [zal] leren wat het eigen land kenmerkt en ook wat landen onderling bindt.” Klinkt logisch, toch? In gelijke mate is het in dat geval dan interessant om te zien wat bijvoorbeeld Amerikaanse studenten in hun blogs schrijven over wat ze leerden toen ze in Nederland studeerden: dat is, kort samengevat, fietsen, zeer veel te fietsen, in een hele andere vorm te leren (in kleine, knusse discussieronden in plaats van in grote collegezalen – deze persoon heeft dus zeker niet psychologie gevolgd), de Hollandse Nederlandse cultuur en een grote culturele diversiteit. Wacht, wat? Ja, deze persoon was in Maastricht en geloofde gigantische culturele verschillen waar te nemen tussen Limburg, Duitsland en België. Maar als je dat zo hoort, zou dat ook een beschrijving van een Chinese student in Kenia kunnen zijn, en dan merk je waarom hier alles zo raar klinkt: het klinkt allemaal hetzelfde. Blablah, nieuwe culturen leren kennen. Blablah, goed voor je ontwikkeling. Maar hoe waar is dat eigenlijk?

PERSOON

pen en vertonen na terugkomst betere academische prestaties en communicatieve vaardigheden. Desondanks, zo laat een ander onderzoeksreeks zien, is het ook zo dat iemand alleen maar naar het buitenland sturen hem nog geen wereldburger maakt: het bleek dat de interculturele vaardigheden die studenten in het buitenland leerden makkelijk overtroffen werden door studenten die thuis bleven en gewoon een cursus hierover volgden. Had Immanuel Kant misschien toch gelijk dat je de wereld het best redenerend vanuit thuis ontdekt? Dat idee wordt ten minste ondersteund als men een beetje naar de oorspronkelijke motivatie van studenten kijkt om naar het buitenland te gaan. Deze verwachten namelijk volgens onderzoeken niet bepaald om zich academisch te ontwikkelen, nee, ze gaan er vooral van uit dat de plek waar zich hun horizon verruimd vooral in hun levers zal liggen. Geliefde doelen voor het studeren in het buitenland zijn vooral beruchte feestcentra zoals Barcelona, Berlijn en Boedapest. Dit is ook niet gek: normaal gesproken volgt het eerste verblijf in het buitenland aan het eind van de bachelorstudie, waar het meeste werk al

16



HERSENSPINSELS

achter de rug ligt en men zich een bee tje wil vermaken met zijn net gehaalde bachelordiploma in een vreemde omgeving waar alles op een avontuur lijkt. Wie zou dan Göttingen over Glasgow kiezen, alleen maar omdat die universiteit in de Duitse provincie toevallig een beetje hoger op de rankings scoort dan die van de grootste stad van Schotland? De gevolgen hiervan zijn niet te onderschatten: hoewel onderzoeken nogal tegensprekelijke resultaten opleveren over de vraag of studenten na een verblijf in het buitenland meer drinken dan daarvoor, blijkt het empirisch relatief duidelijk te zijn dat ze dat in ieder geval in het buitenland doen, en dat van tevoren ook zo verwachten. Is dat wenselijk? Daarover valt te twisten. Is het eerlijk om te beweren dat studenten voor primair academische redenen naar het buitenland gaan? Waarschijnlijk niet. Om misverstanden te voorkomen: uiteraard helpt ook bezopen in de urinerivieren op de straten van de oudestad van Sevilla te liggen bij jouw persoonlijke ontwikkeling, en de meeste van ons vinden dit zeker een leukere manier om interculturele competentie te verwerven dan een cursus thuis in Nederland te volgen. Maar de

wat Europese en Amerikaanse studenten echter kennelijk zeer graag doen. Interessant genoeg lijken het juist deze situaties te zijn, waarbij de persoonlijke ontwikkeling op een positieve manier vooruitgaat, als men hen maar met de juiste coping bejegend. Met helemaal vreemde situaties om te moeten gaan, in een onbekend land als de enige vertegenwoordiger van een cultuur waarvan men dacht dat ze helemaal niet bestaat (maar toch: fietsen, frietjes en flessenvoetbal is ook een cultuur), dit is een uitdaging waarin men kan groeien. Daarbij geeft het waarschijnlijk helemaal niet zoveel of dat in een kroeg in Griekenland, in een collegezaal in Hongkong of op de bergpieken van het Himalaya-gebergte gebeurd. Belangrijk is vooral om zich bewust te zijn van wat men doet. Het helemaal aan te nemen en vooral ook te accepteren, wanneer het teveel is. Niet iedereen is een reiziger en dat is goed zo, want wie zou anders thuis blijven om al de reizigers te ontvangen. De internationalisering is een steeds groter wordende hype en dat is mooi, want zo groeien de mensen van deze wereld weer op een vredevolle manier een beetje dichter bij elkaar. Maar zoals iedere psycholoog weet, moet een gezond mens zijn grenzen kennen en leren kennen. En als die bij Millingen aan de Rijn liggen, ga je je in Buenos Aires niet meer vermaken. Want hoe snel moderne tijden ook mogen lijken, is deze wereld toch te groot, fraai en wonderbaar om ze niet langzaam en met alle zorgvuldigheid te leren kennen - net zoals een echte wetenschapper dus.

JUNI/JULI 2015

17

PERSOON

hoge verwachtingen die mensen met uitkijk hierop hebben, zijn misschien nog gevaarlijker dan de geconsumeerde alcohol: die leiden namelijk tot grote teleurstelling als het ter plaatse dan juist niet helemaal zo leuk lijkt te zijn als verwacht. Oh, die buurt van Londen waar ik woon lijkt toch verschrikkelijk veel op Little Whinging, waar de krampachtig normaal zijn willende oom en tante van Harry Potter wonen. Oh, de nachtclubs in New York zijn helemaal niet betaalbaar. Oh, in Spanje is helemaal niet iedereen de hele tijd blij en Madrid ligt meer dan 300 kilometers ver weg van het naaste strand. Oh, in Bulgarije spreekt helemaal niemand Engels of Nederlands. Oh. Dit gecombineerd met al de stress en eenzaamheid die vele studenten in het buitenland vooral in het begin van het verblijf ervaren, kan het “avontuur” van een vreemde omgeving heel snel een nachtmerrie worden zodra men zich bewust wordt van wat dat betekent. Depressie, Burn-out-gevoelens en slechte prestaties zijn alleen nog maar de meest prominente negatieve consequenties, en door de hoge prijs in een financiële zin die men vaak betaald voor een verblijf in het buitenland komt er nog druk bij die tot schaamtegevoel kan leiden, wat in een vicieuze cirkel tot nog meer eenzaamheid en nog slechtere prestaties leidt. Vooral studenten die uit armere landen zoals China en Kenia naar Europa komen, lijden hieronder, ook door de culturele verschillen die het moeilijk maken zich te integreren, maar ook omdat deze studenten vaak juist komen om te leren en presteren en niet om te drinken -

DE-CAFÉ

DE-CAFÉ

In het DE Café loopt van alles rond, van studenten Kunstmatige Intelligentie tot Onderwijskunde en van wereldreizigers tot dagjesmensen. HersenSPiNsels heeft zin in vakantie, dus stelden we de vraag: ‘Wat is jouw meest memorabele vakantieherinnering?’ De mooie, grappige en bijzondere verhalen hebben ons er pijnlijk aan herinnert dat we zelf nooit verder zijn gekomen dan Lloret de Mar in Spanje. VROUW, ONDERWIJSKUNDE ‘Toen ik op rondreis was in Australië heb ik op een avond een hele leuke jongen ontmoet. We waren op een eiland waar helemaal geen licht is ‘s nachts, dus je zag de mooiste sterren. In het gras lagen we van de sterrenhemel te genieten. Op een gegeven moment zagen we tegelijkertijd een vallende ster, en hebben we elkaar gekust. Het klinkt misschien heel stom nu, maar het was een heel speciaal en romantisch moment waar ik achteraf nog in mijn dagboekje over heb geschreven.’ MAN, PSYCHOLOGIE ‘Een vriend en ik hadden een jaar lang onze lege bierflesjes gespaard totdat we genoeg statiegeld hadden om een nachtje te verblijven in het prestigieuze Kürhaus. Toen we daar aankwamen bleek het dat we eerst nog vijftig euro borg moesten betalen om in de kamer te mogen. Dat hadden we niet, dus we hebben snel iemand opgebeld die vijftig euro naar ons kon overmaken zodat we konden betalen. ‘s Avonds gingen we dineren. Het eten zat bij de prijs in, maar de drankjes waren des te duurder. We hebben de hele avond met één glas wijn gedaan, en zijn ondertussen omstebeurt naar de wc gegaan om water te drinken uit de kraan. Na het eten gingen we ons geluk beproeven in het casino omdat iedereen altijd superveel geld wint in het casino. Onze laatste dertien zijn volledig verdwenen in de fruitautomaten, en we hebben er geen cent voor teruggekregen. De volgende ochtend gingen we vroeg ontbijten zodat we zo veel mogelijk konden eten. Daar hebben we een fles champagne gejat, en bij vertrek hebben we nog een fles champagne opgeëist omdat we die eigenlijk bij aankomst hadden moeten krijgen. Het was de meest skere vakantie ooit.’

18



HERSENSPINSELS

MARE DERKS & HELEEN VAN RENESSE

“Ik zag de bui al hangen: letterlijk en figuurlijk.”

MAN, KUNSTMATIGE INTELLIGENTIE ‘Mijn meest memorabele vakantie was naar Dubai, zonder twijfel. Het is zo’n belachelijke stad, er is echt ziek veel geld in gepompt. Het is ook echt een bizarre cultuur. Je ziet de sneakers net onder de boerka’s van de vrouwen uitsteken. Ik was er met mijn familie heen toentertijd, maar ik zou graag een keertje teruggaan met mijn vriendin. Als je er het geld voor hebt, zou ik het zeker aanraden om Dubai een keer te bezoeken.’

VROUW, PSYCHOLOGIE ‘Drie jaar geleden was ik met een vriendin en haar ouders mee naar Italië op vakantie. We zaten ergens in de bergen in een huisje. Op een avond zaten we rustig een filmpje te kijken op onze kamer, totdat mijn vriendin mij opeens aantikt en naar de muur wijst. Heel dicht bij ons zat een dikke schorpioen op de muur! Dus wij renden meteen helemaal in paniek naar de gang. Ik weet nog dat ik toen naar de vader van mijn vriendin riep ; ‘Rob, Rob, er zit een kreeft op onze kamer!’. Maar het was echt een schorpioen. Daarna durfden wij onze kamer niet meer in en daarom sliepen we die avond op een eenpersoons bankje. Daar hebben we nog allemaal duizendpoten en spinnen langs zien komen. Nou, dat vergeet ik nooit meer!’

JUNI/JULI 2015

19

DE-CAFÉ

VROUW, RECHTEN ‘Ik ging met de middelbare school naar Riga (Letland), als uitwisseling. Net toen ik daar was ontplofte een vulkaan in IJsland. Toen konden we niet meer terug vliegen, en moesten we helemaal de bus vanuit Letland terug naar Nijmegen. Die reis duurde echt ongeveer 30 uur. Twee weken geleden ben ik met JFV naar Buenos Aires geweest en toen gebeurde bijna hetzelfde. De avond voordat we zouden vliegen ontplofte een vulkaan in Chili drie keer. Nou, toen zag ik de bui al hangen: letterlijk en figuurlijk. Ik dacht echt: dat ga je mij niet maken. Gelukkig bleek dat we wel konden vliegen. Die uitwisseling met Letland was trouwens nog wel bijzonder. Het was net alsof we 20 jaar terug in de tijd waren. Alles is nog heel streng;je mag bijvoorbeeld niet over politiek praten. En mensen staan daar om 4 uur ‘s ochtends op om naar het enige gymnasium in Letland te gaan. We zijn daar twee dagen naar school gegaan, en dat was echt een ramp. Nu kijk ik er wel met een goed gevoel op terug, omdat het allemaal zo bijzonder was. Maar op dat moment vond ik het allemaal maar niks, en ik was blij toen ik weer thuis was.’

Spoedcursus flirten en daten in het buitenland

GEDRAG

Nog maar een paar lange dagen te gaan en dan is daar de mooiste tijd van het jaar weer: de zomervakantie. Voor de mensen onder ons die na een jaartje (of meer) leven als student nog geld over hebben betekent dit vaak dat het tijd is om naar het buitenland te gaan. Tijdens het zonnen in het romantische Spanje, of het sightseeën in Groot-Brittannië zou het zomaar kunnen dat er een sexy señorita of handsome Harry langs loopt en de vonk overslaat. ‘Just the smell of summer can make me fall in love’ is een quote waar veel mensen zich in zullen herkennen (of in ieder geval tienermeisjes, red.) Op vakantie worden we sneller verliefd dan thuis. Onderzoek heeft aangetoond dat we sneller verliefd worden in aangename situaties, zoals in het warme, zonnige en ontspannen Frankrijk. We voelen ons fijn op vakantie: we hebben minder zorgen en we voelen ons mooier met een bruin kleurtje en leuke zomerkleren. Daarnaast zijn we ver weg van al het bekende, en dat zorgt ervoor dat we ons als ‘nieuw’ voelen. Wat thuis niet kan, kan hier opeens wel want je mede- vakantiegangers zie je waarschijnlijk toch nooit meer. Kortom: Allemaal ingrediënten voor het ontstaan van een intense zomerliefde. Wanneer die zomerliefde dan opeens Chinees, Oekraïens of Frans blijkt te zijn is het handig een paar verschillen in de liefde tussen culturen te weten. Daarom volgt hier een spoedcursus flirten en daten in het buitenland.

20



HERSENSPINSELS

De glimlach wordt in bijna alle landen gezien als een goeie versiertruc. Het blijkt dat mannen vrouwen die glimlachen aantrekkelijker vinden dan vrouwen die dit niet doen. In een studie naar flirtgedrag in een bar, werden vrouwen die alleen oogcontact gebruikten 20% van de keren benaderd, terwijl dit toenam tot 60% wanneer het gecombineerd werd met een glimlach. Vrouwen vinden mannen echter interessanter als zij een trotse of ondeugende uitstraling hebben. Verder blijkt uit vergelijkingen tussen verschillende culturen over de hele aardbol, dat het ritueel van elkaar aankijken, snel wegkijken en weer terugkijken naar iemand vaak voorkomt. De ogen laten zien of iemand je wel ziet zitten. Wanneer iemand je wat langer dan gebruikelijk aankijkt, weet je dat het goed zit. Dat oogcontact werkt, blijkt uit recent onderzoek waarbij twee personen die twee minuten lang onafgebroken oogcontact met elkaar

HELEEN VAN RENESSE

hebben, toenemende gevoelens van liefde voor elkaar voelen.

Een ander relatief conservatief land wat betreft flirten en daten is Pakistan. In dit Islamitische land is flirten een groot taboe. Flirten wordt gezien als schadelijk gedrag dat gelijk staat aan overspel. Het zou de sociale en culturele normen schaden. Mannen en vrouwen mogen elkaar niet aanraken in het openbaar, zelfs een hand schudden is dus not done. Toch heeft de media en globalisering ervoor gezorgd dat een deel van de flirtcultuur wel in de jongerenwereld van Pakistan is getreden. In sommige parkjes zitten mannen en vrouwen heel stiekem naar elkaar te lachen en elkaar wat te aaien. De Pakistaanse politie doet er alles aan om dat gedrag te beperken. Zij lopen de straten af op zoek naar stelletjes die in het openbaar flirten en pas als je een huwelijksbewijs laat zien, zullen ze je met rust laten. Mocht je die toevallig niet op zak hebben, is geld nog een oplossing. Rijke koppels weten de politie nog wel eens om te

JUNI/JULI 2015

21

GEDRAG

In sommige niet-westerse landen wordt oogcontact echter als opdringerig en brutaal gezien. Dit geldt bijvoorbeeld in Japan en China. Wanneer je daar mensen lang recht in de ogen aankijkt zullen ze dat opvatten als een privacy schending. Dus wanneer je ooit een date hebt met je Chinese of Japanse crush onder het genot van Foe Yong Hai of sushi, wees niet bang dat die ongeïnteresseerd is als hij/zij volkomen langs je heen kijkt tijdens een gesprek. Vaak is het zelfs zo dat Japanners mensen die ze leuk vinden volkomen negeren, gewoon omdat ze flirten een beetje spannend vinden. Wanneer je de eerste paar awkward dates hebt overleefd krijg je het volgende obstakel. In deze Aziatische landen is de invloed van de ouders op een partnerkeuze, in de meeste gevallen, groot. Als pappie en mammie je niet accepteren, kan je maar beter je spullen pakken en wegwezen. Maar mocht jullie liefde de ongemakkelijke dates en ouders overleefd hebben:

hou je Aziaat goed bij je want ze zijn misschien wel de meest zorgzame mensen op de wereld.

GEDRAG

kopen. Dus, mocht je in Pakistan je prins of prinses vinden? Zorgt dan dat je altijd genoeg roepies op zak hebt. In de meeste Afrikaanse landen was flirten een lange tijd niet gebruikelijk, maar door de invloed van het Westen komt hier langzaam verandering in. Vrouwen maken hier meestal de first-move door naar een man te staren en wanneer hij kijkt glimlachen ze naar hem. Linda Venter, onderzoekster naar cultuurverschillen op het gebied van flirten, noemt dit fenomeen ‘interessant’, omdat ‘het in de meeste Afrikaanse culturen tegen de norm is als een vrouw een man benaderd en oogcontact bovendien als agressief wordt gezien’. Deze verandering over flirten ontstaat doordat Afrikaanse mensen steeds meer Westerse tv kijken en tijdschriften lezen waardoor ze onze gebruiken overnemen. Wat wel nog steeds eigen is aan de Afrikaanse cultuur is de manier waarop mannen vrouwen benaderen: super direct. Mocht je als vrouw door de Afrikaanse Savanne lopen, schrik dan niet als een man opeens naar je roept dat je een ‘mooi achterwerk’ hebt. En schrik ook niet als je opeens blijkt te daten met een jongen die nog 4 andere liefjes heeft. In sommige Afrikaanse landen zijn ze nog erg traditioneel en is een polygamie heel normaal. Terug in Europa worden de normen en waarden wat betreft flirten en liefde weer wat milder. In Oekraïne bijvoorbeeld, hebben ze een ‘pick-up’- school voor mannen, waar zij leren hoe je vrouwen moet verleiden. Tijdens

22



HERSENSPINSELS

een eerste school-opdracht gaan de mannen de straat op om zoveel mogelijk nummers te scoren. Als je de opdrachten goed uitvoert krijg je een ‘Verleider certificaat’ en kan je jezelf een professionele versierder noemen. Dus mannen, heb je nog een beetje zweethandjes als je meisjes ziet? Dan weet je waar je moet zijn. En als je het niet zo met Oekraïne hebt, zijn er nog genoeg ‘pick up schools’ over de wereld te vinden. Helaas voor de dames, is die versierschool er nog niet voor ons. Wij moeten het nog even met de versiertips van google doen. Natuurlijk kunnen we ook de twee meest romantische landen van Europa niet vergeten als we het hebben over vakantieliefdes: Frankrijk en Italië. Versieren is daar onderdeel van de levensstijl. Iedereen doet het, de hele dag door. Vrouwen voelen zich in Frankrijk gekwetst wanneer er niet met hen geflirt wordt. Dus gentlemen, hou de deur voor je Franse lady open. Geef haar complimentjes, of vraag naar haar interesses. En voor vrouwen geldt precies hetzelfde. Wapper met je wimpers, glimlach en maak subtiele aanrakingen. In deze landen kan je helemaal los gaan, op flirtgebied. En wanneer je dan na een hartstochtelijke vakantie weer terug bent in ons koude kikkerlandje kun je natuurlijk het flirten en daten lekker voortzetten. Helaas zal dit waarschijnlijk iets minder romantisch zijn dan met je buitenlandse lief. Het blijkt namelijk uit onderzoek onder 12940 Europese vrouwen dat zij oerhollandse mannen niet romantisch

wel oké gevonden, maar de jongens die niet helpen in het huishouden zullen ook aanzienlijk minder seks hebben. De Duitse mannen onder ons hebben het iets beter (en dus de vrouwen ook), want zij kwamen als meest romantisch uit de bus. Dus besef je goed dat niet in alle landen dezelfde flirt-wetten gelden. Om misverstanden of confrontaties te voorkomen maar met deze spoedcursus moet dat zeker goed komen. Nu is het tijd om lekker te gaan genieten van je vakantie en wie weet ook van een hartstochtelijke vakantieliefde. Muchos plezieros guapa/guapo (knipoog).

JUNI/JULI 2015

23

GEDRAG

vinden en hen beoordelen als een matige kusser. Maar Nederlandse mannen, niet getreurd: je kan je status onder de vrouwkes snel weer opkrikken. Het is misschien niet waar je het meest op zat te wachten, maar door huishoudelijke klusjes voor haar te doen zal ze je veel meer waarderen. En deze waardering zal ze ook uiten. Het blijkt dat ruim 70 procent van de mannen die huishoudelijke klusjes doen elke dag seks heeft. Dit in tegenstelling tot mannen die dit niet doen, maar 10 procent onder hen heeft dagelijks plezier tussen de lakens. Ingewikkeld als het vrouwelijke volk is, is er ook nog verschil in de waardering tussen verschillende huishoudelijke taken. Een vrouw ziet haar knul het liefst stofzuigen. Mannen die afwassen worden ook nog

Bei Bratwurst und Bier

BRATWURST & BIER

10 redenen voor Duitsers (en Nederlanders) om deze vakantie in Nijmegen te blijven!

1. Zomerfeesten! De nummer één reden om in de zomer hier te zijn! Nijmegen zoals in geen andere tijd van het jaar. Door het hele centrum zijn muziek optredens voor iedere smaak, verschillende attracties om je te vermaken en diverse lekkere hapjes om tussendoor iets lekkers te eten. Gedurende de dagen kom je ook veel mensen van de studie tegen en er ontstaan snel spontane groepjes die tijdens de zomerfeesten met elkaar feesten. Tijdens het uitgaan kom je dan mensen uit de hele wereld tegen en overal zijn er unieke dingen te doen zoals dansen op de waalkade met koptelefoons bij de silentdisco! Na het feesten kom je dan ’s nachts misschien nog de enthousiaste lopers tegen die naar het startpunt gaan voor hun tocht. Festival sfeer, actie, ontspanning; alles voor je eigen voordeur.

2. Intro Je bent geen mentor omdat je geen zin of geen tijd hebt maar je houdt van feesten? Dan is de intro week alsnog ideaal voor jou! Tijdens de hele week zijn er ’s nachts in alle kroegen en clubs leuke studenten feestjes georganiseerd met goedkope drank aanbiedingen en een unieke introsfeer. De stad is vol met nieuwe mensen die allemaal op

24



HERSENSPINSELS

contact gesteld zijn, zo kun je makkelijk tijdens de vakantie nieuwe vrienden maken! En dat alles zonder overdag aan activiteiten mee te moeten doen!

3. Waalstrandje en meertjes Hoort het er voor jou bij om tijdens de vakantie je voeten in het water te kunnen doen? Dan hoef je niet ver te reizen. In Nijmegen kun je op meerdere plekken aan de waal gaan zitten een rondje zwemmen en met vrienden chillen. En als je de stroming niks lijkt dan kun je ook je fiets pakken en een van de verschillende meren opzoeken. Zo kun je door het prachtige ooij naar de bisonbaai midden in de natuur op een heerlijk strand liggen of vlak bij dukkenburg bij De Berendonck gaan liggen en zelfs een rondje gaan wakeboarden voor een klein prijsje. 4. Je hebt eindelijk tijd voor leuke dingen! De tentamens zijn over en je hebt even geen verplichtingen voor de uni. Er zijn altijd een heleboel mensen ook tijdens de vakantie die in Nijmegen blijven, zo kun je gewoon van de rust genieten en in een van de vele parks met je vrienden afspreken of al de dingen doen die al lang op je to do lijst staan.

DIMITRIJ LINTCHUK 5. En ook tijd voor cultuur Nijmegen is de oudste stad van Nederland! En in het heden een studentenstad met een rijk cultureel aanbod. Ben je hier al een keer naar het Valkhof museum geweest? Weet je waar stukken van een Romeinse muur uit de vierde eeuw te vinden zijn? Nee? Dan is het zeker de moeite waard om een keer meer over Nijmegen te ontdekken.

7. Je hebt veel tijd voor jezelf Gewoon een keer lekker een serie bingewatchen op je kamer, een nieuwe hobby beginnen of een keer uitgebreid koken. Wanneer was de laatste keer dat je wist dat er niets is wat je op het moment voor de uni hoeft te doen en dat je gewoon even lekker lui kunt doen? Precies, ik weet het ook niet meer. In de vakantie kun je eindelijk je

8. Je vrienden of familie kunnen een keer langs komen Je studeert nu al een tijdje in Nijmegen maar al je vrienden thuis zijn hier nog nooit geweest? Dan is dit het ideale moment om een keer langs te komen. Het is minder druk in de studentenhuizen en mensen zijn minder sensitief voor overlast. Zo kunnen je vrienden eindelijk een keer zien waar je woont en studeert. 9. Je kunt wat geld bijverdienen Vakantie krachten zijn altijd gewild en je kunt een baantje naar je smaak vinden. Of het nou een aantal weken is of de hele vakantie, er is altijd genoeg werk te vinden om weer wat geld binnen te halen. 10. It’s up to you! Deze lijst zou nog veel verder kunnen worden met een heleboel dingen die in Nijmegen te ontdekken zijn of leuke activiteiten voor de vakantie. Ik hoop dat jullie lijst nog veel langer wordt!

JUNI/JULI 2015

25

BRATWURST & BIER

6. Je hebt alles voor jezelf Het is wel altijd gezellig om op kamers te wonen en ook een woonruimte te delen. Maar vaak wil je ook een keer meer ruimte voor jezelf hebben. In de vakantie gaat dat zeker lukken. Zo kun je weer een keer lekker koken en de hele keuken voor jezelf hebben of vrienden langs laten komen en er is niemand de volgende ochtend vroeg op moet staan.

innere Schweinehund naar boven laten komen en eindelijk zonder slecht geweten van al die dingen genieten die je al lang een keer wilde doen maar niet genoeg tijd voor had.

De Mix

Merlijn Olthof studeert Psychologie, speelt gitaar in ‘In Orbit’ en zit in het bestuur van Cultuur op de Campus. Elke HersenSPiNsels tipt hij dé evenementen en culturele activiteiten die je niet mag missen

DE MIX

Down the rabbit hole ‘‘Down The Rabbit Hole’ staat voor avontuur, verwarring, surrealisme en psychedelica’, aldus de website. Dat is af te zien aan diezelfde website: lekker space, beetje hippie, beetje hipster, prettig onoverzichtelijk. Via the FAQ kun je vinden waar en wanneer dit festival eigenlijk is: 26 t/m 28 juni in ‘ons’ welbekende Beuningen (net buiten Nijmegen). Exacte locatie is rond het meer in de groene heuvels. Heel vet, volgens mijn huisgenoot die er vorig jaar al was. Naast goeie vibes heeft het festival muzikaal ook veel te bieden. Grote naam is Damien Rice, die met ‘my favourite faded fantasy’ onlangs een heel erg gaaf album afleverde. Dat wordt met z’n allen een flink potje janken bij het hoofdpodium. Verder kent het programma o.a. een paar oude bazen (Iggy Pop, Seasick Steve), enkele reggae-apostelen (Damian Marley JR. Gong Marley, The Cat Empire) en wat hipsterhelden (The War on Drugs, Oscar and the Wolf). Dit alles voor €125 inclusief camping, wat eigenlijk best goedkoop is. 26 t/m 28 juni, Groene Heuvels, Beuningen http://downtherabbithole.nl

26



HERSENSPINSELS

MERLIJN OLTHOF

Luister naar je Locals

Valkhof Festival Dit festival dat plaatsvindt tijdens de vierdaagse is hèt culturele evenement van de Nijmeegse zomer. Zeven dagen lang staat het valkhofpark in het teken van muziek. En wat voor muziek! Het festival staat bekend om een gevarieerd, kwalitatief en alternatief programma met zowel grote namen uit het buitenland als locale acts. Zo wordt er flink gepost-rockt met het Noord-Ierse And So I Watch You From Afar en het IJslandse(!) Solstafir. Verder is er ook veel moois uit eigen land: The Deaf, My Baby, Janne Schra en eigen stad: De Tropen, Bootleg Betty, Shaemless. Het Valkhof festival is een mooi feestje en een absolute verademing vergeleken met de podia op de Grote Markt en het Koningsplein. Ook fijn: toegang is gratis! 18 t/m 24 juli, Valkhof, Nijmegen http://valkhoffestival.nl/

JUNI/JULI 2015

27

DE MIX

Na vorige keer geschreven te hebben over Mumford & Sons en Muse, wil ik het deze keer wat dichter bij huis houden. Nijmegen heeft namelijk ook zat moois te bieden op muziekgebied. En dan wil ik het niet eens hebben over De Staat of Navarone. Waar ik het wel over wil hebben zijn de muziekwedstrijdjes die afgelopen maanden plaatsvonden. Kaf en Koren (voor studentenbands), De Roos van Nijmegen (voor Nijmeegse bands) en Nootuitgang (voor studentsinger-songwriters) gaven een mooie impressie van muzikaal Nijmegen op amateur niveau. Hoogtepunt was Roos van Nijmegen-winnaar Shaemless. Fantastische blues georiënteerde garagepunk door een stel jonkies die nog op de middelbare school zitten. Ook Call it – Lacuna (neo-psychedelica) en Avtovaz (post-rock) lieten wat moois horen bij de Roos. In de finale van Kaf en Koren was Deer Jesus de grote verassing met hele gave en ietwat foute synthpop. De prijzen waren echter voor The Mothmen (garagepunk) en These People (pop) met respectievelijk de jury- en publieksprijs. Terecht, want deze twee bands waren verreweg het strakst. Voor de liefhebber van singer-songwritermuziek heeft studerend Nijmegen ook veel te bieden. Nootuitgangwinnares Rosalie Meijer heeft een soundcloud vol mooie popliedjes en werd al gedraaid op 3FM. Hoogtepunt van die singer-songwriter wedstrijd was het liedje ‘naar jou toe’ van Tom White. Prachtig nummer, authentiek, oprecht, alles erop en eraan. En niet te glad. Kortom, heel veel moois in Nijmegen. Al deze acts zijn goed te googlen, leuk voor op een regenachtige zondagmiddag.

Tweede taal is goed voor je BREIN

Bijna iedereen gaat wel eens op vakantie. Mocht deze bijzonder leuke tijd dan nou niet in Nederland plaatsvinden, dan zal je dus een andere taal moeten spreken. Je hoopt dan maar dat mensen daar Engels spreken, anders is het al helemaal zo’n gedoe. Maar behalve dat zo’n tweede taal wel heel handig is om je verstaanbaar te maken, brengt het zeker meer voordelen met zich mee! Anders in de hersenen Hoe het er in de hersenen aan toe gaat bij het spreken van een tweede taal is sterk afhankelijk van wanneer je deze tweede taal geleerd hebt. Als je bijvoorbeeld je tweede taal tegelijkertijd hebt geleerd met je moedertaal, dan zullen in de hersenen bij het spreken ervan dezelfde gebieden actief worden. Is het echter zo dat je na je vijfde levensjaar pas bent begonnen met het leren van een tweede taal, zullen er andere regio’s actief worden tijdens het spreken. Dan zullen namelijk de spraak-motor control, de inferior frontal gyrus, linker premotor cortex en linker fusiform gyrus meer actief zijn bij het spreken van de

tweede taal dan bij het spreken van de eerste taal (Berken et al., 2015) Dit gaat echter alleen over het spreken van een tweede taal. In je vakantieland zal je ook je tweede taal moeten verstaan. Ook hier zijn andere hersenregio’s bij betrokken. Zo is het bij de eerste taal zo dat bij het luisteren altijd gebieden in de linker temporale kwab, langs de linker superior temporale groef, geactiveerd worden. Bij het luisteren naar de tweede taal worden echter regio’s in zowel de linker als rechter temporale en frontale kwab geactiveerd, soms zelfs alleen maar aan de rechter kant. De tweede taal is dus niet, net zoals de eerste taal, sowieso geassocieerd met de linker hemisfeer (Deheane et al., 1997). En wat zijn dan de voordelen? Het voorgaande gaat alleen over het verschil in hersenactiviteit bij het spreken en luisteren van een eerste of tweede taal. In de inleiding had ik jullie echter beloofd te vertellen over de voordelen van het beheersen van een tweede taal, die geleerd is voor het vijfde levensjaar (naast natuurlijk het verstaanbaar kunnen maken van jezelf op vakantie). Hier zullen we het nu dus

28



HERSENSPINSELS

TAMARA VAN SEGGELEN

BREIN

over gaan hebben. In een studie van Bailystock en Martin (2004) werd bij kinderen met een tweede taal onderzocht of ze betere cognitieve vermogens hadden dan kinderen die slechts één taal spraken. Dit werd gedaan met de Dimensional change card sort (DCCS). Dit is een test waarbij men kaarten op een specifieke manier moet sorteren, bijvoorbeeld op kleur; getal, teken of meerdere van deze tegelijk (Zelazo, 2004). Uit het onderzoek kwam naar voren dat tweetalige kinderen beter waren in de simpele versie van deze test (dus als er maar één sorteermanier tegelijk gepresenteerd werd). Ook waren de tweetalige kinderen beter bij het sorteren van de kaarten op basis van perceptuele cues, dus visuele cues, dan de eentalige kinderen. Als het ging om sorteren op betekenis waren beide groepen kinderen even goed. De conclusie die hieruit getrokken werd is dat tweetaligen betere inhiberende controle hebben voor het negeren van perceptuele informatie, maar dat ze niet beter zijn in represen-

teren. Waarschijnlijk komt dit doordat kinderen die twee talen spreken altijd al een van de twee talen moeten inhiberen en hier dus meer in geoefend zijn. Een ander onderzoek (Bialystock et al., 2004) wendde zich tot volwassenen en testte hen door middel van de Simon task. Dit is een test waarbij wordt gekeken naar het contrast in reactiesnelheid wanneer je synchroon moet reageren (bijvoorbeeld stimulus rechts, reactie rechts) ten opzichte van wanneer je asynchroon moet reageren (bijvoorbeeld stimulus links, reactie rechts).Uit dit onderzoek kwam naar voren dat tweetalige deelnemers sneller reageerden in condities die meer vroegen van het werkgeheugen. Daarnaast was het zo dat hoe ouder de deelnemer was, hoe meer voordeel hij/zij ervoer van de tweetaligheid. Hieruit trokken de onderzoekers de conclusie dat tweetaligen effectiever gebruik maakten van controlled processing, dus van gecontroleerd omgaan met reacties (denk aan inhiberen) en

JUNI/JULI 2015

29

BREIN

dat tweetaligheid dus helpt tegen leeftijd gerelateerde verliezen in executieve processen. Dat de tweetaligheid helpt tegen de leeftijd gerelateerde verliezen in executieve processen doet vermoeden dat het dus helpt tegen het ontwikkelen van dementie en Alzheimer. Hiernaar hebben Bialystock, Craik en Freedman (2006) dan ook onderzoek naar gedaan. Ze hebben hiervoor 184 ouderen met dementie onderzocht, waarvan 51% tweetalig was. Ze hebben gekeken wanneer de deelnemers voor het eerst symptomen vertoonden van dementie en het bleek dat tweetaligen dit vier jaar later kregen dan mensen die maar één taal spraken. De ernst en snelheid waarmee de dementie verergerde waren bij beide groepen echter wel gelijk. Hoe dit komt is nog niet duidelijk, maar het kan misschien zo zijn dat doordat de hersenen vanaf

30



HERSENSPINSELS

jonge leeftijd al meer werk moeten doen (lees: inhiberen van een van de twee talen) ze meer getraind blijven en daardoor dus dementie uitstellen. Tweetaligheid brengt dus genoeg voordelen met zich mee. Je kan er beter mee presteren in sorteertesten en je reactiesnelheid is vlugger. Bovendien stelt het dementie op latere leeftijd ook nog eens met gemiddeld vier jaar uit! Daarnaast is het natuurlijk uitermate handig op vakantie. Maak daarom zeker gebruik van je kennis van een “vreemde” taal. Enjoy your holidays!

. . . n i en r e d u

INTERNATIONALISERING

St

Sydney

Toen Pleuni Vervoort, derdejaars psychologiestudente, de mogelijkheid kreeg om in het buitenland te studeren vroeg ze heel veel rond naar ervaringen van andere studenten om haar keuze te kunnen maken. Dat heeft haar enorm geholpen en daardoor wil ze nu haar ervaringen delen met studenten. Haar keuze viel uiteindelijk op Zuid-Afrika. Verrassend genoeg spreek ik haar nu via Skype (vlak na mijn ontbijt en na haar avondeten) vanuit Australië. Ze vertelt me hoe deze change of plans, die bij veel studenten gebeurt als ze eenmaal hun keuze hebben gemaakt, tot stand is gekomen en hoe het haar down under bevalt. Hoe ben je in Sydney terecht gekomen? ‘Al drie maanden was ik me aan het verheugen om naar Zuid-Afrika te gaan, toen bleek dat er iets mis was gegaan met het contract waardoor het niet meer door ging. Toen begon mijn zoektocht dus weer opnieuw, terwijl bijna alle andere plekken al bezet waren. Ik had de hoop om iets anders te vinden al bijna opgegeven toen er een contract werd gesloten met een universiteit in Sydney waardoor ik op het laatste moment daar naartoe kon. Ik

had me nog totaal niet in Australië verdiept, dus ik wist niet goed wat ik kon verwachten, maar nu ben ik super blij dat ik hier naartoe ben gegaan.’ Hoe heb je je reis geregeld? ‘In anderhalve maand moest ik nog alles regelen, tijdens het afmaken van mijn scriptie. Ik moest vaccinaties halen, visum aanvragen, een zorgverzekering in Australië regelen, vakken uitkiezen, een woonruimte zoeken. Uiteindelijk is het wel gelukt, maar ik kan het niet aanraden om zo laat nog dingen te moeten regelen. Ik kon een

JUNI/JULI 2015

31

INTERNATIONALISERING

kamer kiezen op de campus, en ik heb gekozen voor een kamer voor mij alleen en geen eten erbij, zodat ik met andere mensen samen kon eten wanneer ik dat wou. Mijn huisgenoten zijn van allerlei nationaliteiten, wat ik heel leuk vind. Voor deze universiteit had ik een taalbewijs nodig, en die test heb ik twee keer niet gehaald, maar ik ben met heel veel gedoe toch aangenomen.’ Is studeren in Sydney anders dan in Nederland? ‘Ja, het is heel anders. We hebben hier voor elk vak meerdere tentamens, essays, filmpjes en/of presentaties. Ze dwingen je echt om constant met de stof bezig te zijn. Verder waren de vakken die ik had gekozen heel anders dan ik had verwacht en uiteindelijk heb ik maar 1 vak gehouden dat ik had gekozen. Ik ga een klinische master doen, maar er waren heel weinig klinische vakken. Gelukkig had ik mijn domeinvakken al gehaald dus kon ik uit alles kiezen. Ik heb daarbij echt veel hulp gekregen van het International Office hier.’

32



HERSENSPINSELS

Heb je verder cultuurverschillen gemerkt? ‘”No worries” is een typische Australische uitspraak, en dat is ook echt de mentaliteit hier. Niemand plant iets, bussen komen wanneer ze komen en als je met mensen iets afspreekt, zijn ze er altijd later. In het begin vond ik dat wel heel lastig, als ik iets wou afspreken zeiden mensen ‘ja, dat komt wel’. Inmiddels ben ik eraan gewend. Op de universiteit is wel altijd alles goed geregeld. Alle deadlines zijn bekend, wat er van je verwacht wordt is duidelijk, en er wordt heel veel geregeld voor internationale studenten. Het is ook niet dat Australische mensen laks zijn, ze doen alles gewoon rustig aan. Ze zijn wel heel vriendelijk en behulpzaam. Als ze je bijvoorbeeld zien zoeken stappen ze meteen op je af om je te helpen. Soms beginnen random mensen op straat een gesprek. Mensen zijn heel open, maar aan de andere kant wel oppervlakkiger. Alles is nice en fine maar over negatieve gevoelens praten ze niet veel. Ze steken hun kop in het zand voor alle slechte dingen die er in de wereld zijn. Wat ook anders is, is dat 70 tot 80 procent van de studenten hier Aziatisch is. Zij denken over sommige dingen

REBECCA VAN EIJDEN wel heel anders dan ik, en daar moest ik aan wennen, maar ik kan inmiddels wel goed met ze opschieten.’

Welke les heb je tijdens deze reis geleerd? ‘Ik heb geleerd dat je jezelf overal mee naartoe moet nemen. Daarmee bedoel ik dat je vaak te horen krijgt dat alles hier leuk is, maar waar je thuis tegenaan loopt daar loop je hier ook te-

Kan je Sydney aanraden? ‘Ja, ik kan Sydney heel erg aanraden. De universiteit heeft de perfecte locatie tussen de stad en het strand. Het heeft alles wat je kan wensen als student, goed onderwijs, lieve mensen, leuk uit gaan, en het is een super mooi land. Ik ben afgelopen week nog naar een wildlife park geweest waar ik kangoeroes heb gevoed en op de foto ben geweest met koala’s. Ik heb hier het gevoel dat ik overal kan gaan en staan waar ik wil, en dat is achteraf gezien iets wat in ZA misschien wel anders was geweest weest. Ik wil ook wel echt mee geven dat als je niet bij je eerste keuze terecht komt, je het alsnog super leuk kan hebben.’

JUNI/JULI 2015

33

INTERNATIONALISERING

Wat zijn vanaf nu je toekomstplannen? ‘In juni heb ik eindtentamens. Daarna ga ik een maand reizen aan de oostkust van Australië, en dan ga ik langs een meisje die ik met volleybal heb leren kennen en gaan we met een camper rondtrekken. Bij de volleybal vereniging heb ik trouwens ook heel veel mensen leren kennen, het is echt een aanrader om te sporten op de universiteit, zeker in teamverband. Vanuit waar ik dan ben kan ik via Bali naar Nederland, en dan blijf ik nog een paar weken in Bali om terug te kijken op wat ik allemaal heb gedaan.’

genaan. Ik heb mezelf ook beter leren kennen. Voor ik hier heen ging was ik nog heel afhankelijk van andere mensen, maar hier moest ik alles zelf regelen en heb ik veel meer geleerd om mijn eigen keuzes te maken, en dat ik gewoon moet doen wat ik wil. Ik ben nu wel veel sterker dan voor ik hier kwam.’

REPORTAGE

Een goed verhaal begint bij een goede locatie

Het is weer zo’n dag in de vakantie waarop je echt niet weet wat je moet doen. Je hebt nog zand tussen je billen van de afgelopen paar dagen waalstrandje en eigenlijk heb je al je geld al in dat ene vakantiereisje of festivaluitje zitten. Op de vraag waarom je psychologie bent gaan studeren heb je al tig duizend keer geantwoord dat je het gedrag van mensen interessant vindt, maar die ene anekdote die jouw verhaal ook om aan te horen maakt ontbreekt nog. Wij zijn voor jou op zoek gegaan naar die locaties waar goede verhalen over het menselijk gedrag voor het oprapen liggen. Primark In dit oerwoud van trainingspakjes, shirts met quasi diepzinnige teksten, blingbling en al het andere waar de mensheid nooit aan had mogen beginnen, lopen de meest bijzondere wezens rond. Het zijn niet slechts de Duitse families die massaal een tripje Primark ondernemen in het weekend. Ook Nederlandse families, waarbij sixteen&pregnant eerder traditie is dan taboe, zijn zwaar oververtegenwoordigd. Verhaalkansen * * * * 0 Tenzij je in foetushouding in een hoekje gaat liggen huilen, omdat je de wereld niet langer begrijpt, is dit de plek om bijzondere mensen tegen te komen. Van diefstal van een shirtje van 7 euro tot aan schreeuwende moeders die hun kinderen vanuit de pashokjes aansturen tot het halen van één maatje kleiner, terwijl het voor de rest van de wereld toch liever één maatje groter had mogen zijn. Link met psychologie * * * 0 0 Vragen als ‘waarom koos dat meisje zojuist voor een shirt met de tekst “Peace & Love”, terwijl ze even daarvoor nog met haar vriend stond te ruziën?’ zijn natuurlijk reuze interessant. Waar komt dat totale gebrek aan zelfkennis of beheersing van de Engelse taal vandaan?

34



HERSENSPINSELS

SJOERD MEIJER Tijdsbesteding * * * 0 0 Je kunt makkelijk een middag vertoeven in deze winkel zonder je ook maar een moment te vervelen.

Verhaalkansen * * 0 0 0 Er vanuit gaande dat je niet alleen naar een restaurant gaat en dat je je gezelschap toch met enige zorgvuldigheid uitkiest, zal het gedrag van je gezelschap niet direct een goed verhaal opleveren over waarom jij met de studie Psychologie bent begonnen. Link met psychologie * * * * 0 Eten is een en al psychologie. Zou ik nog meer op kunnen als ze het op een nog groter bord zouden serveren? Wat nu als ik ook nog eens supergroot bestek zou gebruiken? Als ik haar nu heel erg ga aanstaren, zou ze zich dan verplicht voelen mij ook een hapje van dat heerlijke toetje aan te bieden? Tijdsbesteding * * * * * Tenzij je met zo’n wandelende calorieteller op stap bent, die niet heeft begrepen dat eten en drinken ook leuk kan zijn, is het een top tijdsbesteding.

JUNI/JULI 2015

35

REPORTAGE

De Waagh Het gebouw met die trap aan de buitenkant tegenover de Hema en met dat beeld van een of andere vrouwmens ervoor a.k.a. de Waagh. Het is bepaald geen plek waar je naar binnen durft te lopen voor een hapje en een drankje zonder dat je papa voor je uit loopt op de dag dat hij zojuist zijn maandsalaris heeft ontvangen. De iets brutalere student heeft het weleens aangedurfd de kaart te bekijken en heeft toen tot zijn schrik gezien dat ze hier doen aan zoiets denigrerends en totaal niet de oplossing van het grotere probleem maar toch oh zo fijns als een studentendeal. Dat is weer eens wat anders dan die twee euro korting op een kratje Bavaria en een pizza bij de COOP waar je na drie dagen achter elkaar een andere pizza uitproberen toch ook op uitgekeken raakt. Acht euro voor een twee gangen maaltijd in zo’n chique gebouw is van een heel andere orde. De ik-ga-mijn-eerste-date-met-dat-vrij-onbekende-meisje-ietswatongemakkelijk-maken-door-het-hier-te-hebben-maar-ik-heb-wel-lekker-en-relatiefgoedkoop-gegeten-orde.

Fijne vakantie! Veel liefs, de redactie van de HersenSPiNsels

36



HERSENSPINSELS