- ^ Sgy ptiajv Cigapetèe! -,:,; I

mmm^^^

J^OMBRNACHTisroYLlJG WOORDEN VAN W. J. NOBELS

elfjes en rij. en ten dans

.teld.

Tr4...k.lA,..lie

EH

MUZIEK VAN W. P. A. FRANSE

zm.geneen liedje wl vre

Trd.Ja..li..clö.

de

Jte narh.ti .^wl ri5 htmeeti yed ka.ma.. raaJ Cbk'tMachtwtKljezi^t-mctheM |

ódwon tó het Te^en nuarlerfhet^teds bij'

Als d avondzon met gouden luister De aarde heeft goênacht gekust, En 't avondwindje lieflijk suizend Haar zachtkens heeft in slaap gesusd. Als geurensmoede blad en bloeme Verkwikking vindt in koele nacht. En 't vriend'lijk zilverlichtend maantje Daar boven alles trouw houdt wacht.

Leefhette..vre.deM

fiiil

CM

leef hetal5 wij.'

Dan komen de elfjes en reien ten dans En zingen een liedje vol vrede. De nachtegaal is hun een goed kameraad Ook 't nachtwindje zingt met hen mede.. En zachtkens weerklinkt over heide en veld Tralalaliere — Tralalido, Luister naar wat er door hun wordt verteld. Tralalalie — Tralalido.

— Schoon is het leven — maar leef het steeds blij. Leef het tevreden en leef het als wij I —

Sgy ptiajv Cigapetèe! -

,:

,;

I

■

-

^

mmmm^mwm^mmm^m

, -

Dans-Instituut C. KLINKERT

lik

IFIL^IÏ^A

Inschrijving nieuwe cursussen dagelijks Prosp. franco Stilkraderakadc 132 AasttWiaa. Tel. 24232

Telef. 43306 F. A. NOCÖERATH

Zaterdas 14 Augustus en «etsende avonden, 8 uur

tÊgm

Godfried de Groot

Nieuwe operette, muziek wan Margie Morris.

Specialiteit in Moderne en artistieke foto's

tm im hoofdroUea: ELSE GR ASSAD - EMILE v. BOSCH «AP DE LA MAR - JEAK JAMSSCHS

De eene was Ie slerk geparfumeerd, de andere Ie schraal en zoo bezat geen enkele de eigenschappen,, wdke moeder verlangde.

MONA LISA loilelzeep, mei haar fijne geur en bijzondere kwaliteit bleek fen volle aan de verwachtingen Ie beantwoorden.

WINDSOR-BAR Amstelstraat 20 AMSTERDAM

DE CAMERA

I

24 nummers per jaar f 1.50 per kwartaal

Het sctioonmaken van de oesterputten. een werkje dat meestal door vrouwen geschiedt

Plaatsbespreking dagelijks van 11 tot 7 uur.

Wen sie de vele reproducties van ons verhin„HelWeehbladClnemAeihealer

had moeder reeds gebruikt en geen enkele had haar volkomen bevredigd.

IM DEMAANDEN MET CChUCT

DE ZWERVER

^fmstellaan 64, Tel. 28474 Amsterdam

Hoevele soorten Toiletzeep

VAljVEEKlöTVEEK

Amstelstraat - Amsterdam DIR.

Brengt de pauze in het Flora Theater door in de WiNDSORDAB

J

Na dt voorsMKnzm gtztlliy uartit SAMENKOMST VAN ARTISTEN.

VAN OVERAL Een ijverig onderzoeker heeft vastgesteld, dat dichters jong sterven (de haag sehe „paradijsdichter" hiervan uitge2onderd). Prozaschrijvers leven in doorsnee tien jaar langer dan dichters. Zangers/ en tooneelspelers halen de 65 wel. Staatslieden en pausen slaan het record in oud worden. Een nieuwigheid, die door automobilisten zal worden geapprecieerd en door voetgangers ook, zijn de automobielhandschoe nen, van buiten wit, van binnen bruinBij het 'uitsteken van de hand is dus „het signaal" veel beter te zien.

Bij Kleine Kinderen

MONA LISA,

Asta Nielsen heeft reeds eerder onsi land bezocht, maar zal dezen winter vermoedelijk weer naar hier komen op een tournee, die ze met een ensemble door een groot deel van Europa zal maken.

haar naam waardig, heef) spoedig haar weg gevonden lof in de hoogste kringen en algemeen wordt zij er geroemd om hare „volmaaktheid"!

Toen lyit. Bird, de amerikaansche poolreiziger, do>pr de Advertising Club in New iVork werd ontvangen, zag hij bij deze gelegenheid voor het eerst op het witte doek. de filmbeelden, welke tijdens zijn tocht naar den „top van de wereld" werden gemaakt. Het moet wel een eigenaardig gevoel zijn, zoo je eigen werk en reisavonturen terug te vinden.

VRAAGT

HET

NIEUWE

MERK

TUTTI-FRUTTI FA

r-J r-k

ABR.:

'EERLIJK \ tw—.<,~

VEKA

mm

wmmmm

mt^mm

FRISCH

-

—

FUN riwiN VAN VAN SMAAK SMAAI

ROTTFR^AM

B | ABONNEERT U OP DIT BLAD | [3 WAAROM AARZELT U UW KOSTBARE SJAALS TE WASSCHEN? DE FIJNSTE WEEFSELS, DE TEERSTE KLEUREN BLIJVEN ONGEREPT, INDIEN U GEBRUIK MAAKT VAN

Oesterputten in ierseke £en bekende grap, welke telkens weer wordt verteld, is die van den ouden-snoe f>er, die op 31 Augustus, 's avonds voor het oester-festaurant stond te wachten. Toep een voorbijgaande politieagent hem vroeg, wat hij toch eigenlijk aan het doen was, antwoordde hij met zware tong. Och ... zie je ... agent. De.,, sta ,,, te wachten ... zie je ... tot het twaalf slaat en'd'r weer... zie je... een „r" in de maand is . Met het oog op oesters, begrijp jel Het is een bekend gezegde, dat oesters alleen eetbaar zijn in de maanden met eep „r" in haar naam. Pus Mei, Juni, Juli en Augustus zijn deee schaaldieren taboe. In de overige acht, meer koele maanden, kunnen de hef hebbers 'n oestertje verschalken. Die één wordt meestal minstens een dozijntje. 't Eigenaardige is, iets wat de oester met heel wat lekkernijen gemeen heeft, dat de oesters het lekkerste worden, wanneer je er meer van eet. Van dien kant bekeken, is het maar goed, dat ze zoo duur zijn. De beste garantie voor overdadig gebruik! * Het aantal soorten oesters is buitenge woon groot. Bij Primier, het beroemde visch-restaurant in Parijs, vindt men tien tallen soorten op het menu. Het formaat wisselt af van een vinger grootte, tot die van een klein bord. De smakelijkheid stijgt volstrekt niet met het formaat. * * Les huitres de Zélande, behooren zeker niet tot de grootste, maar ontegenzegge lijk tot de smakelijkste. * Wat er lekker aan een oester is ? 't Is onmogelijk te vertellen. Wie 't niet weet, 200 zei een oesterlief hebber mij onlangs, dien moet je het ook niet leeren ook. Want het eenige resultaat, dat ge er mee bereikt is, dat hij oesterlief hebber wordt en den prijs helpt opjagen.

Oesters, welke naar de putten worden gebracht om daar te worden uilgezet,

EN AlkE/WAT De cngelsche en amerikaansche pers laat zich zeer gunstig uit over Charlie Chaplin's Dog's life. Emil Jannings is met een nieuwe film bezig. Een stuk in grooten stijl, dat vermoedelijk den naam Emil, der Matrose zal dragen. De regie is in handen van Lempie Piek. In Universal City in Californie is ten behoeve der film-industrie en artisten een zeer eigenaardige collectie saamgebracht. Vele duizenden foto's telt zij en bestaat uit foto's van straten, landschappen, eigenaardige gebouwen, nationale costumes, historische monumenten, e.d Deze verzameling stelt den filmregisseur in staat om natuurgetrouw te werken. Behalve deze foto's, omvat de collectie nog andere bijzonderheden, welke het karaktei van het volk en het land aanduiden. De villa Achiolleion op Corfu, eertijds het bezit van keizer Wilhelm, is thans veranderd in een speelzaal. Men kan zich begrijpen, hoe dit feit den oorspronkelijken eigenaar ter harte moet gaan. De bezitting was door het grieksche gouvernement ge confisceerd en vorig jaar publiek verkocht.

* * *

Liane de Bout eeti jonge belgische zangeres, die met succes in Amsterdam is opgetreden.

SCHUURPOEDER

„SCHURA

Onmisbaar in elke keuken PAK IKH.?4KILO Set., ^ KILO 14ct. PRAAIE STROOIBUS INH.^KILO/O^S

■

■

Het is een waarheid, dat het zeldzame aroma van een oester een niet te definieeren attractie is, welke voor sommigen groote voor andere heel en al geen bekoring heeft. * * •* ' Oorspronkelijk werd de oester meestal „naturel" gegeten. Tegenwoordig wijdt ook hieraan de bekwame kok zijn krachten. Vorig jaar gaf Lucullus in ons blad een serie oesterrecepten, welke werkelijk iets bijzonders waren. Zelfs in de cocktail ein digt het schelpdier wel zijn leven. De ware liefhebber beweert echter, dat er niets gaat boven de versehe oestersi met wat citroen en noot. En ik ben het volkomen met hem eens.

ies Zwaaf de talentvolle leider van het Flora Theater te Amsterdam.

CINEMA PALACE «^-"S EN PASSAGE BIOSCOOP ÄÄ-f» Verlooneo vanaf 10 September de phenomenale

circusfiim

MACISTE ALS

LgEUWEWTEMMER '

Maciste op zijn

best!!!!

i^^^mmmk^i

-

TÊEKE/NE/>[

^^nAAZi HET EIGEr?

^Ticri^in DE SCHIMMENDANSEN VAN HAROLD LIVELL & LOLA WERBITSKAJA Harald Livell en Lola Werbitzkaja heb ben op het oogenblik een paar schimmendansen op hun repertoire, die zij o.a. in het Cabaret Pissuisse in Scheveningen uitvoerden. Hoewel schimmendansen als zoodanig niet geheel nieuw voor ons land zijn, leek het ons toch de moeite waard, den heer Livell eens op te laten zoeken en hem een en ander over deze merkwaardige soort dansen te vragen. Onze medewerker, de heer Herfred, wiens belangstelling voor alles wat den dans betreft, onze lezeressen en lezers kennen, vroeg en kreeg een interview met den heer Livell. Meer nog, hij gaf hem zijn volle medewerking. Natuurlijk was de vraag waarmee het vraaggesprek begon, een informatie naar de oorzaken, welke den artist er toe brach ten, dat bijzondere genre te gaan scheppen. Een genre, dat toch zooveel beperktere mogelijkheden biedt dan andere dansen. „Het heeft," zoo sprak de heer Livell, ,,op den duur een zekere onbevredigdheid bij ons doen ontstaan, dat de dansen, die wij op de ,,Bühne" brengen er voor verschillend geplaatste toeschouwers zeer verschillend uitzien en wij hebben naar middelen gezocht, om dat bezwaar te ondervangen. Eerst meende ik ,dat de film de oplos sing zou brengen, waar men voor één objectief danst en waar onze dansen slechts vanuit één gezichtspunt gezien worden. Reeds voor drie jaren schreef ik een artikel over de film om de aandacht te vestigen op haar optische eenzijdigheid. Wanneer ik een dans voor de film breng, kan ik nauwkeurig de lijnen bepalen, waarmee ik werken wil. Vervolgens kwam ik tot de slotsom, dat men met schaduwbeelden het zelfde effect bereiken kan. Deze hebber: behalve de voordeden van de film nog dit

Lola Werbitskaja In „Gotlich" Teekenin? van Level!

Lola Werbitskaja „bacchante'

voor, dat men er persoonlijk bij is. Wij noemen onze schaduwdansen: ,.Teekenen met het eigen lichaam"." „Hoe is u aan de motieven van uw dansen gekomen ?" „Wij geven op het oogenblik een drietal dansen, Faun en Nymph, Gothik en Pinguins. Wat den eersten dans betreft, in de musea in Napels vindt men talrijke oude grieksche vazen met zwarte figuren op een roodbruin fond. De naïviteit en de onmiddellijke lichamelijkheid van deze beeldjes, oefenden op mij als danser een groote aantrekkingskracht uit, evenals de beroemde danseres Sent M'Ahesa onmiddellijk geïnspireerd werd door de egyptische beelden en deze figuren ook werkelijk tot leven wist te brengen. Dit beoogen wij ook. En wees daarbij de zwartfigurige uitvoering niet op schimmendansen? Wat Gothik betreft is de zaak zeer eenvoudig. Een figuur tegen een van buiten belicht venster geeft een silhouet. Zoo kwam ik op het denkbeeld een middeleeuwsche biddende figuur in een gothisch venster op het scherm te brengen. • Pinguins is een komisch nummer. Op een sneeuwveld ziet men dieren tegen het licht in als silhouetten. Daarbij komt, dat wij een technischen truc ontdekt hebben, die sJecht in het schimmenspel te gebruiken is en die in dezen dans in zeer amüsanten vorm tot uiting komt. Uit deze drie voorbeelden kunt u zien, dat de schimmendans zeer wijde perspectieven opent, want de dansen, die wij op het oogenblik brengen, zijn nog maar in ?en beginstadium en voor het cabaret bestemd. Maar wij werken steeds verder." „Komen er nog bijzondere moeilijkheden kijken voor schimmendansen ?" „Natuurlijk, behalve de gewone danstechnische moeilijkheden heeft men nog de veel grootere, de bewegingen voor twee dimensies te ordenen, zonder de gevoelsuitdrukking te kwetsen en ik moet bekennen, dat bijvoorbeeld voor den vaasdans een jaar dagelijksche oefeningen niet te veel is geweest. Het dankbare is, dat op het witte scherm geen beweginkje verloren gaat, maar... ook geen fout." Wij geven hierbij een afbeelding van elk der drie dansen, zooals de heer Livell ze zelf voor ons blad teekende. ALBERT HERFRED.

mimm^mmmmmmm

'^&<S*lXÏ)£r^'&sld<S&^i£iTÏ^^

GMZ&ätt,y<3SXXK°

De Grieksche Vaas-dans De Pinguïns Beide teekeningen zijn door den heer Livell speciaal voor ons blad gemaakt. Lola Werbitskaja

Harold Livell - Dans met floret

«

——-^———————■«

■y

Laura la Plante, het bekoor lijkc i' u.'dif• acmcetje met de ^ou.i. .■ iiariu. is con van de meest brm:ndc: mci.sics uit Hollywood. Uud en jon^ draairt haar op de handen, want hoewel zij reeds hoog is gestegen op) de ladder van den roem, is zij zoo eenvoudig en lieftallig gebleven als zij was voor dat de füm haar over de geheele wereld bekend maakte. Met zoovelen gaat het anders: roem en geld vervormen de karakters van de jonge artistjes zoo vaak in een richting, die haar niet tot eer strekt. Laura la Plante evenwel heeft geen kuren, geen buitengewone voorliefdes, neen, zij is zoo op vn d'op het aardige, voorkomende, gewone meisje gebleven, dat zij van huis uit was. Haar jjrille jeugd was niet zoo heel gemakkelijk, het La Plante-gezin had nogal eens met financieele ziorgen te kampen en vanzelt drukte dit op de jeugd der kinderen uit dit gezin. Laura werd geboren te St. Louifi, den i en November 1904, toen haar ouders een huis bewoonden in het oude fransche markidistrict en haar eerste jaren sleet zij dan ook in • dit overvolle stadsgedeelte, waar haar vader eenLgen handel uitoefende. Zijn zaken gingen evenwel verkeerd en met het laatste restje geld, dat nog was overgebleven, vertrok de fami lie van St. Louis naar Los Angelos. Laura was toen pas negen jaar oud, haar zuster Violet vijf en een half, zoodat de kinderen deze verhuizing meer als een pleiziertje dan als een noodzakelijk kwaad beschouw den. Daar Laura een muzikaal kind was, wilde haar moeder graag, dat zij voor de muziek opgeleid werd en wel voor violiste; de dappere vrouw, die het zelf lang niet breed had, trachtte met naaiwerk er wat bij te verdienen om de muziek lessen voor haar dochtertje te betalen. Laura, die gaarne de viool hanteerde, was 'n ijverige leerlinge op de lessen en zij nam er zooveel haar moeder er betalen kon, zoodat zij reeds aardige vorderingen maakte. Het ging de familie La Plante echter in Los Angelos ook niet naar den vleeze en nogmaals vertrok zij, dezen keer naar San Diego, terwijl de vioollessen voor het jonge meisje tevens ^c-taakt werden. Toen de zomer in het land kwam, mochten Violet en Laura haar schoolvacantie bij een neef en nicht in Los Angelos doorbrengen en toen wa- het, dat het romantische hart van het jonge La Plantetjc tot de ,,movies" getrokken werd. Haar kennissen hadden haar al dikwijls verteld, dat ze mooi was en de kuiltjes bewonderd, die in haar wangen kwamen als zij lachte. Aangemoedigd door deze 1 omplimentjes en bezield met

het voornemen om zoo gauw als succes en een gemakkelijker hei kon wat te verdienen om leven. Vervuld van het geld, ook een steentje bij te dragen dat zij die dagen verdiende, tot onderhoud van het gezin, liet zij haar moeder en zuster trok zij op de studio's af. Een overkomen. ieder weet wat dat beteekent en Hoe kort wa^ echter de hoeveel teleurstellingen degenen vreugde 1 Na drie weken was ondervinden, die trachten daar er niets meer voor haar te doen, werk te vinden. Zoo ging het de Christie-studio's werden ook Laura, niemand had be- tijdelijk gesloten en Laura stond hoefte aan een vijftienjarig op straat. Dag in dag uit trok meisje, dat zoo van de school- zij er op uit om wat anders te banken kwam. Bovendien zaten vinden en lederen avond kwam de arbeidswet en de schoolwet zij thuis met de mededeeling, haar nog in den weg, zoodat zij dat haar dag opnieuw was voorhaar pogingen maar staakte. bijgegaan zonder verdienste, ten Jaren later, in 1920, slaagde zij gevolge waarvan het ijverige er eindelijk bij een nieuw be- kind geheel terneergeslagen zoek aan Los Angelos in, aan- werd. Haar moeder en zuster genomen te worden, zij mocht bleven lief voor haar, maar zij een rolletje als bruidsmeisje zelf verwenschte het oogenblik, vervullen in een Christie-come- waarop zij in een overmoedige die. Met haar neus in den wind bui haar familie had laten oververliet zij het studio, toen zij komen. Hoe weinig had zij gchaar eerste zelfvcrdiende geld ' dacht, dat alles zulk een keer ontvangen had — 5 dollar! Drie zou nemen I Voor één ding weken lang werkte zij hard en zorgde zij evenwel, dat zij niets droomde haar droomen van liet merken, als zij aan de stu-

dio's klopte 'en altijd met een glimlach naar den directeur vroeg. Daar hoorde zij op zekeren dag, dat de Christie studio's weer werden geopend; zij stond vooraan, toen de deuren de schare binnen lieten, die bereid was te komen werken en zij had het geluk voor vier dagen in de week aangenomen te worden voor 5 dollar per dag. Het was een contract voor een jaar. Toen begon de zon te schijnen in het gezin La Plante, want na dit eerste contract kreeg Laura er een van 50 dollar in de week, terwijl zij grootere rollen had te vervullen. Al spoedig werd de aandacht op haar gevestigd en Universal, de filmondememing, die altijd aandacht schonk aan jonge sterren, riep haar tot zich en weldra speelde zij hoofdrollen met Hoot Gibson. En op zekeren keer bofte zij, bofte zij geweldig, maar een meisje, dat zoo haar best doet om in het leven vooruit te komen, raag wel eens boffen. Gladys Walton, de gevierde actrice, die juist een prachtig contract met Universal had aangegaan, trouwde en verliet het doek. Laura kreeg de plaats en het contract en verhuisde met haar moeder en zuster naar een van de chique appartementen aan den Hollywood Boulevard. Ook Violet werkt voor de film. Met Reginald Deny speelde Laura in „Sporting youth", een film, waarmee zij succes had. Later volgde „Butterfly", „The teaser", „Smouldering fires", „The beautifull cheat", „The midnight sun" en „Beware of blondes". Laura is nu gelukkig, zij heeft een flink salaris, woont in een heerlijk huis, kan haar moeder geven wat zij wil en de financieele zorgen maken het leven van de haren niet meer moeilijk. Als het aardige, jonge ding zich op de Boulevards in Hollywood beweegt, wijst ieder haar aan, elk bewondert het levendige, van vreugde stralende actricetje, dat een vriendelijk woord heeft voor ieder, die met haar in aanraking komt. Zij heeft volgehouden en — is er gekomen; nu zet zij alles er op om de plaats te bewaren, die zij verkregen heeft en om er voor te waken, dat de zorgen niet weer om het hoekje van de deur komen kijken.

v

Hjiiiriiimiriimniiliimmi riiiiiiiiiiiiiiiiiiliMiiiiiiMiiiiniiiiiiiiiMiiiiiiiiiliiiiiniiMiii

ii—:.or

X ■*".*.*,* ^

X

A:

A

A

r2gZ2C

MiMiiiMmiMlliiiilllliimmiMmiiMlMiimimiiiiiiMMiiiiimiiiiiliimilV iiiiiiiciiiniiiiiiiiiiii

r

jVito JYèldi j>

ud. 1/hleribinc ^t Cobra.

//

//

V^M"1""

^nn^'''mWn^^;^^ '""

Ulli

ii

HIHI

INSTITUUT

Leidschekade 102 bij het Leidschepkln

Amsterdam — Tel. 36047 Laura inspecteert het nieuwe huis, dal ze voor haar moeder en voor zichzelve heeft laten bouwen.

iPRIVt EN CLUBLESSENI

y y vvMvvvyvvvvvvvvvvv

v

v

v

vvvvvvy

v y^.^^'^^

,,Cobra" is een boeiend film werk van de Paramount, waarin de juist overleden filmacteur Rodolpho Valentino en de lieftallige Nita Naldi de hoofdrollen hebben gespeeld. Valentino creëerde de rol van graaf Ro drigo, een knap, jong italiaansch edelman met een zwak voor charmante vrouwen, waardoor hij in veel onaangename verwikkelingen komt. De vader van een van zijn liefjes doet een poging tot chantage op den graaf. Een amerikaansch toerist. Jack Doming, wordt voor Rodrigo aangezien, maar deze redt den amerikaan uit de situatie en beiden worden goede vrienden. Doming biedt Rodrigo een positie in zijn antiquiteitenzaak in New-York aan en Rodrigo, die een kenner van kunstvoorwerpen is, accepteert. In New York komt de jonge graaf in kennis met een knappe wereldwijze vrouw, Elise van Zile, wie het te doen is om een schatrijken man. Zij tracht Rodrigo in haar netten te verstrikken, maar hij mijdt haar zooveel mogelijk. Mary Drake, de secretaresse van Doming maakt 'n beteren indruk op den jongen italiaan en hij wordt verliefd op haar. Als Elise dat merkt, gaat ze naar Mary, wie ze allerlei slechts van Rodrigo vertelt. Elise, die inmiddels be merkt, dat Jack eigenlijk de njke man is, verzet haar bakens en tracht nu Jack in haar val te lokken en spoedig zijn zij man en vrouw. Rodrigo blijft echter Jack's beste vriend. Op een avond, dat Doming

voor zaken uit is, bezoekt Elise Rodrigo op het kantoor en zooals de cobra zijn slachtoffer fas cineert, fascineert zij den knap pen man, dien zij meeneemt naar een hotel; daar komt hij even wel tot bezinning en vlucht. Hij of een ander... de ander geeft gehoor aan haar telefonischen oproep. Dan gebeurt er een on geluk, het hotel geraakt in brand en Elise komt in de vlammen om, niemand herkent haar. Doming is radeloos als zijn vrouw weg is, zoodat Ro drigo zegt wat er gebeurd is Hun mooie vriendschap zullen de beide mannen niet verbreken, maar Rodrigo zal voor eenigen tijd het land verlaten. Na verloop van een jaar keert de graaf terug; hij bemerkt dadelijk, dat er in het leven van zijn vriend 'n nieuwe phase is ingetreden. Jack verteilt hem, dat hij weet dat zijn vrouw hem bedroog en dat Rodrigo daar aan geen schuld heeft. Rodrigo ziet, dat zijn vriend ook onder de bekoring is gekomen van de secretaresse en zijn leven weer goed kan worden door een huwelijk met Mary. En Mary ? Zij beseft, dat Jack haar meer noodig heeft en in een groot sehe opoffering zal Rodrigo de laatste sporen van schuld aan 't drama, dat Elise's ongeluk werd. doen verdwijnen. Met pijn in het hart speelt hij tegenover Mary den lichtzinnigen held van duizend avontuurtjes. Hij be reikt zijn doel, Mary wendt zich af . .. de eenige ernstige, zuivere liefde in zijn leven is geof 1. rd

HET SPOORWEGONGELUK BIJ DE VINK Het vertrouwen in de veiligheid onzer jpoorwegen. een vertrouwen, dat tegenover dat. wat men b.v. in de (ransche chemms de (er stelde, wel heel groot was, is danig geschokt. Afgescheiden van het feit, dat bij dat accident het leven van vier oersonen te betreuren is, staat ook nog het onzekere gevoel, dat er toch wel iets moet haceren aan het toezicht op de spoorwegen, hier te lande, wanneer het mogelijk blijkt, dat een dergelijk ongeval ob de hoofdlijn der H. IJ, S.M, kan voorkomen. Wij geven hier een drietal foto's met één, die aan het „scnijnongeval" is ontleend, dat kort te voren als een vertooning voor demonstratieve doeleinden, bij Amslerdïftn in scène werd gezet.

DE KONINGIN WEER GEHEEL HERSTELD

De zwaar beschadigde wagens In de sloot.

De koninklijke familie In Utrecht waar H.M. de eerste steen legde voor het nieuwe diaconessenhuis. Dit bezoek was wel de eerste officieeie uitgang na de ziekte der koningin. Men ziet OD onze foto den prins, de koningin moeder, achteraan nog even prinses Juliana en dan de koningin met mej. Haspel, de besturende zuster.

Een sprekend beeld van den kracht van den schok.

Hoe de zware rails omgebogen werden.

Een tocht met de „Sumatra" De aankomst der koninklijke familie te Ijmuiden.

Een „schljnaccident" dat ter gelegenheid van het intern, congres voor hel reddingswezen, in elkaar werd gezet.

'

Een aardige kiek op het dek van den kruiser Sumatra Deze foto werd tijdens de vaart genomen.

^^

r

~

-^^ip^^'

Ectitgenoóte

HEE1NNERINGEN UITAFRIKA

Het dejeunerdinatoir, dat bij <:en deftige trouwpartij behoort, was, voorbij. De gasten hadden het bruidspaar met hun beste wenschen uitgeleide gedaan. De auto was verdwenen, die hen naar den trein zou brengen. , . In verschillende groepjes zalen de familieleden en vrienden aog na te pralen. Oom Willems had zich in zijn kamer teruggetrokken. Hij verlangde naar wat rust, naar een poosje tot bezinning komen. Wanneer Je als, vrijgezel van bij de vijftig de aangewezen man schijnt te zijn, om jongere neven %en nichten tor getuige te wezen, wanneer ze' den belangrijken stap op den weg naar het nieuwe geluk gaan zetten, och, dan komen er wel oogen blikken, waarop je rustig in een gemakkelijkcn stoel wilt zitten, om 's levens eigenaardigheden te overdenken. Vooral wanneer aan het dejeuner-dinatoir, dat bij een behoorlijke bruiloft onmisbaar is, goede champagne rijkelijk heeft gestroomd. * Het is moeilijk uit te maken, of oom Willems, zat te slapen of erg verdiept was in zijn boek. Doch zeker is het, dat hij schrok toen de deur van zijn kamer plotseling openging en het boek op den grond viel. Ongetwijfeld zou hij niet maisch zijn uitgevallen, indien de indringer een ander was geweest, dan Lilly, het twintig-jarige dochtertje van zijn oudsten broer. Lilly had een streepje voor bij oom Willems. Wat ge begrijpelijk zoudt gevonden hebben, indien ge Lilly had gekend. Ze was het vooAeeld van een charmant modern meisje. En zoo als ze daar stond, in haar bruidmeisjesjapon, och, had de ergste menschenhater haar alles vergeven. En een erge menschenhater was oom Willems niet. Eindelijk heb ik je toch. Waar was je al dien tijd. Mag ik niet in mijn eigen omgeving tot rust komen. Niet op een huwelijksdag. Bruidsmeisjes en getuigen hebben tot plicht, op den dag van het huwelijk het algemeen te dienen, decreteerde Lil A propos oom, sinds wanneer

staat 'n ouderwetsch man niet meer op, om zijn stoel aan te bieden, als 'n modern nichtje binnenkomt ? Sinds moderne logeerkamers maar een gemakkelijkcn stoel hebben, staan oververmoeide ouderwetsche ooms niet op. En wat doen moderne nichtjes in zulke gevallen? Ze gaan op 'n kussen zitten. En het woord bij de daad voegend, nam Lil een kussen en zette zich met bevallige onbevangenheid pp den grond neer. Waarover dacht de getuige? Waarom wil de president van de rechtbank zulks weten? Het geval komt mij verdacht voor, getuige. Zeventien maal, welgeteld, hebt ge andere in het huwelijk geholpeji. Waarom ben je zelf nooit getrouwd ?

Een lange geschiedenis. Plenty of time Veel te jong om 't aan te hooren. Je kunt me vertrouwen, zei Lil met grappigen emst, die haar jong gezichtje des te aantrekkelijker maakte. De oom keek haar aan. Hij sloot zijn oogen, er was een verdrietige trek over zijn gezicht. Lilly volgde met belangstelling de verandering, welke op zijn gelaat zichtbaar was.. Zou je het niet ereis vertellen pompje ? Misschien verlicht het je .... ? Misschien Nou, luister dan. Er was ereis een tijd, dat ik ernstig erover dacht te trouwen. Doch een.... slang heeft mijn geluk verstoord. Een slang ? Een slechte vrouw ? Neen, een echte slang, een

Grace is een allerliefst vrouwtje, maar haar man maakt haar verwijten over haar slordigheid en het ergert hem bijvoorbeeld, dat zij 's morgens zoo lang ongekapt loopt. Het gevolg is, dat zij zich een page' kopje laat knippen en zich in deze metamorphose, waarbij nog een nieuwe japon gevoegd is, aan manlief vertoont. Maar ook hierover is hij weer niet gesticht. Rex, de huisvriend, is gevoeliger voor de schoonheid van zijns vriends echtgenootc en tüsschen deze beiden ontspint zich een kleine, doch onschul dige roman. Ter gelegenheid van een bal wil Rex Grace een oogenblikje alleen spreken en »verzoekt haar in de bibliotheek te gaan; in het donker denkt • ix Re$ voor zich te hebben, ter -wijl het haar man is en ze zegt hem, dat hoewel haar man haar zeer onverschillig is geworden, zij hem toch trouw zal blijven.

groot« zwarte, of juister gezegd een paar. Oom, je hebt te veel champagne gedronken. Nichtje, als je brutaal wordt, vertel ik niet verder. Maar waar hebt u ooit slangen gezien buiten den dierentuin ? Weet je dan niet, dat ik een tndlang in Afrika gewoond heb. ...? Lilly wist het niet. Doch oom Willems sprak zoo positief, dat ze er niet aan dorst te twijfelen. In Zuid-Afrika heb ik haar ontmoet. Sannie, het aardige Boerenmeisje, het liefste, mooiste meisje, dat je je kimt denken. Het was van mijn kant een kwestie van liefde op het eerste gezicht. Erg .... Doodelijk. Arm oompje. Dat mag je wel zeggen, want er was ook een ander. Die zijn er altijd. Ja maar het was mijn beste vriend. De man met wien ik dagelijks omging, die met mij aan hetzelfde werk bezig was. De beste kerel dien ik ook in de wereld heb ontmoet.... Sannie waardeerde hem ook. En met leede oogen zag ik het aan, hoe het bijzonder tusschen die twee scheen te boteren. M'n gevoelens tegenover hem werden er niet beter op, toen ik bemerkte, hoe 't meisje van tijd tot tijd naar hem keek. Zou ik je wel de geheele geschiedenis vertellen, lieve kledne Lil. Doe niet zoo gek oom- Ik ben geen kleine Lil meer. Vertel mij alles

Hij voelt zich dan verplicht Grace haar vrijheid terug te geven en gaat tijdens het scheidingsproces op de club wonen. Uit baloorigheid drinkt hij op zekeren dag een glaasje teveel en begeeft zich dan naar zijn woning, waar hij Rex een blauw oog bezorgt. De scheiding is voltrokken .,. Grace zal met Rex in het huwelijk treden.... Alles is dn gereedheid, de gasten wachten. Grace zit nog in baar kleedkamer en peinst . . . .

Hel verschrikkelijke spoorwegongeluk bij Leiden, heeft ons land beroofd van twee onzer meest verdienstelijke en begaafde looneelkunslenaars.hel echtpaar Lobo-Braakensiek. Wij hebben in ons blad meermalen in woord en beeld op de preslalies dezer Iwee ras-arlislen kunnen wijzen. Thans voegen wij hier aan toe een kort en eerbiedig: In memoriam.

,,

i,,.

■..

Q£^///inaans Haar eerste man was nog zoo kwaad niet ... zij houdt hcusch nog wel een beetje van hem . . . zou hij nu heelemaal geen be lang meer in haar stellen ? Daar buiten op het grasveld -iaat een man , , , haar eerste ... hij heeft dezelfde ge dachten als zij. Grimmig kijkt hij naar de gasten die de brui:ifl van zijn vrouw bezoeken. )an ziet Grace hem en begeeft zich op het balcon. Een eigenaardig gesprek onl.-pint zich tüsschen hen; het slot is, dat de ex-echtgenoot naar binnen wipt en zijn vroeger vrouwtje in de armen sluit. Beneden wacht alles vol ongeduld op de bruid, de organist zet voor de /evende maal den huwelijksmarsch in, de gasten beginnen * yich vroolijk te maken. Waar I blijft de bruid ? • De bruid heeft m haar kleed lomer snel van kleeren ver .Msscld zi] denkt er niet

meer a.an met Re\ te trouwen, maar vol geluk vlucht zij met haar eersten man, een nieuw even tegemoet, terwijl daar beneden de geheele schaar wacht .... Een film, die geen moment loslaat, wat te danken is aan het boeiende scenario en aan de vertolking van de hoofdrollen, waarvoor Lewis Stone, Florence Vidor en Lew Cody uitgezocht waren; zij wordt in hei W. B. A eater in Rotterdam vertoond.

~^""^ Sommige gedeelten van ZuidAfrika zdjin al heel weinig geschikt voor eoiropeanen. Het klimaat heeft een fatalen invloed op hen. Zelfs de beste karakters lijden er onder. De groeiende toegenegeniheid tussehen Bendford, m'n vriend en het meisje bra^iten mij heelemaal van de wijs. Van tijd tot tijd spookten de vrecselijkste gedachten mij door 't hoofd. Eerst wildeik zelfmoord plegen. Maar oom! Je wilde alles weten, groote Lil. Toen werd ik ziek. Niet dat ik aan mijn bed gekluisterd was. Doch koorts kwelde mij dag en nacht, tijdens mijn werk en 's avonds in mijn bed. Mijn gedachten werden hoe langer hoe slechter. Zelfmoord speelde mij niet langer door den geest, doch moord. Eiken dag zag ik Bendford samen met Sannie en voor mij had ze maar nui en dan een vriendelijk woord. Ik haatte hem, doodelijk. Voortdurend werden de gedachten sterker in mij om hem te dood en. Oom .... Ja Lil, zulke dingen gebeuren meer in Afrika. Ik wil me zelf niet beter voorstellen dan ik was. Doch ook niet slechter. Ik vocht hard genoeg tegen den duivel, die zich van mij meester wilde maken. Misschien had ik hem overwonnen, wanneer die ellendige koorts.... Daarbij kwam een moment van vreeselijke verleiding. Wist ge die niet te weerstaan, zei LU, en er lag een toon van stil verwijt in haar stem. Willems gaf er geen acht op. Heb je ooit van de zwarte mamba gehoord ? Lilly schudde het hoofd. De zwarte mamba is een slangensoort, dat in Afrika voorkomt en tot een lengte van bijkans twee meter groeit. .Er zijn exemplaren gevonden zoo dik als een mansarm. Zij is uiterst gevaarlijk. Een beet van de mamba veroorzaakt in een kwartier tijd den dood1. Een wonderlijke eigenschap van de mamba, een die men zelfs bij menschen niet altijd aantreft, is, dat hel mannetje erg aan het vrouwtje gehecht is. Waarom maakt u nu toch altijd flauwe grapjes. Een beetje meer respect en als gevolg daarvan wat meer geloof zou niet misplaatst zijn, merkte Willems droogjes op en ging toen verder. Óp een avond kwam ik doodop in mijn huds terug. Ik had over de 39 graden koorts en wist maar half wat ik deed. Doch gelukkig voor mij, zag ik nog net voor ik mij op mijn bed wilde gooien, dat er zich iets onder de dekens bewoog. Blijkbaar was het een beest, dat door het geluid van mijn stappen opgeschrikt, wakker werd. Ik greep bliksemsnel

EEN WERK. WAAR WE TROTSCH OP KUNNEN ZI3N Een igen lijd geleden is een bclnnijrijk stuk heiwerk aan den sluisbouw Ie Unuiidcn, gereed gekomen. Wij geven hierbijlweefolo s van hel heien der belonpfllen. Ue eerste folo loont, hoe door middel van sloom het zand onder de palen wordt weggespoeld; hierbij wordt een druk gebruikt von 9 atmosfeer en de slangen op den voorgrond, die deze sloom toevoeren en dus onder druk slaan, ziel men in stijve bochten, omhoog gekruld. liet zware heiblok rust op de palen en drukt deze naar gelang hel zand weggespoeld is, naar benedeij. Onder de zandplaat bevindt zich een laag klei, waar doorheen geheid kan worden, zooals de tweede folo weergeeft. In den grooten ijzeren cilinder gaat hel heiblok op en neer. bewogen door stoomkracht, liet zand wegspoelen is geslaakt; de slangen, niet meer onder druk. liggen nu ook slap op den grond.

naar mijn bamboestok en bewerkte de beddelakens met de woede van een kleerenklopper. En doodde gij het beest ? Ja. 't Is een eigenaardigheid van deze slang, dat ge de ruggegraat makkelijk kunt breken. Toen ik de lakens opensloeg, bleek het een volwassen wijf jesmamb^ te zijn. Ik moest er voor zorgen, dat ik het dier gauw kwijt raakte, want anders zou d'r echtgenoot voor den donker terugkomen. Begrijp je wat er door mijn hoofd schoot ? Lilly was doodsbltek geworden. Ik heb je nog niet gezegd, dat Bendford vlak naast mij woonde. Oom, je hebt toch de doode slang niet .... Denk er aan, kind, dat ik bijkans 40 graden koorts had. Ja Lil. Ik heb het wel gedaan. Ik wist bijkans zeker, dat wanneer Bendford terug zou komen, dat hij dan een gast op hem wachtend, zou vinden. Ik droeg de doode slang in zijn huis en lei haar in een donkeren hoek van zijn zitkamer. Niemand zou mij ooit verdenken. En, zoo sprak ik tot mij zelf, 't was gewoonweg een kans voor hem net zoo goed als het voor mij was geweest. Schandelijk. Dat was het eenige wat het meisje kon uiten. Laat mij uitvertellen. Ik ging naar bed met heftige koorts. Maar desondanks waren al mijn zinnen gespannen. Ik luisterde naar wat in Bendford's huis gebeurde. Elk geluid ging mij als een mes door de ziel. Hij kwam laat terug. Natuurlijk was hij weer bij Sannie geweest. Die gedachte dreef al het goede dat in mij was, wéér weg. Dat zal wel gauw uit zijn, ventje, dacht ik. Toen hoorde ik hem de veranda doorgaan, de galerij, naar de kamer. Plotseling werd mijn beter ik weer wakker. Als een bliksemstraal had ik voor mijn geestesoog zien voorbijgaan wat er zou gaan gebeuren. Ik dacht aan

^^^^■"

Hij glimlachte zwak. Op dat moment had ik de mouw uit zijn jas gekregen. Iets viel op den grond. Ik lette er ternauwernood op. Het leek mij of de arm al reeds opgezwollen was. Zijn gezicht was staal blauw. Ik zag één rood plekje op zijn arm opgezet. Een rood plekje, 't Kon geen slangenbeet zijn. Het was.... Wat was het ? Een pen, uit zijn vestjeszak, die in z'n arm was gedrongen. En het andere ? Ik weet het niet. Auto-suggestie, zei Lilly met de zekerheid van een modern jong meisje, dat de vijfjarige had afgeloopen. Precies. Je zegt het zoo knap aJs ik het niet had gekend. In een half uur was m'n vriend weer zoo goed als hersteld. Maar toen hij mijnheer en mevrouw Mamba bij elkaar zag, werd hij wit om den neus. Willems, zd hij, hoe kan ik je danken, je hebt m'n leven gered. D'r is maar een middel, Bendford, antwoordde ik, door mij te bezweren er nooit, maar dan ook nooit met iemand over te spreken. D'r is een andere manier . , . Je weet het .. . Sannie. Ik wil wel weggaan. Toen, lieve Lilly, deed ik iets heel leelijks .... Ik vloekte. Je moet denken, we zaten half in de wildernis. Ik vloekte zoo vreeselijk en zoo hard, dat Bendford dacht, dat ik ijlde. Ik liet hem dat denken. Hij begreep ook nooit waarom ik kort daarop hals over kop uit Afrika wegging. Ik heb zelfs Sannie niet goedendag gezegd. Ik zou den onschuldigen blik uit haar blauwe oogen niet hebben kunnen verdragen. Zij huwden. Ik zond ze een zilver theestel. Maar ik heb ze nooit meer teruggezien.

mijn vriendschap en sprong op, in het voorbijgaan greep ik nog m'n stok. Bendford, Bendford, gilde ik, wees voorzichtig en meteen holde ik z'n huis binnen. Hij wasf alreeds in de kamer en had joiist een lucifer aangestoken. Bleek van schrik stond hij in het midden van de kamer. Nu wat hij zag was genoeg om den dappersten man van Streek te brengen. In ' den hoek verhief zich een geweldige slang. Hij wist natuurlijk niet, dat het er twee waren en hield het voor een monsterdier. Ik rende hem voorbij en in mijn haast, sloeg ik herp de lucifer uit de hand. Ik ranselde om mij heen. Bendford niet bedacht op deze plotselinge tusschenkomst, was op den grond gevallen. Plotseling voelde ik hoe de kronkelende massa op den grond bewegingsloos werd en ik hield op. Goddank, riep ik, maar ik voelde dat ik een flauwte nabij was. Maar ik heb nooit een ander Doch Bendford's stem bracht meisje kunnen trouwen. mij weer bij'. * * Te laat, steunde hij. Hij heeft * Lilly was zoo tactvol om te me al te pakken gehad, Willems, zwijgen. Ze sloeg haar oogen 't Kan niet.... neer en keek naar den grond, Toch. Ik voelde de beet. Met geweld bleef ik mijzelf oom Willems aan zijn gedachten meester en wist het klaar te overlatend. Maar toen bespeurde haar spelen, om de lamp aan te steken. Bendford lag op den scherpe blik iets, dat haar 't grond. Het was duidelijk zicht- bloed naar 't hoofd deed stijgen. Het boek waarin hij had zitbaar, dat het gift werkte. Zijn gezicht was vreeselijk om aan'te ten lezen lag op den grond. Heb jij dat daarnet in je zien, aschgrauw. Ik trok vastbesloten m'n mes. hand gehad, vroeg ze, en haar Waar heeft hij gebeten ? En stem klonk als die van een lid meteen scheurde ik z'n mouw van den Bloedraad. De oom antwoordde heel open. Doe het niet, stamelde hij, zachtjes: ja. Het meisje stond op, nam het met een mamba is dat overbodig. Het werkt aJ. Ik word boek en in ijzige stilte ging zoo koud, zoo slaperig. Nog ze vol majesteit de deur uit, maar een paar minuten kerel.. diep verontwaardigd. * * Zeg Sannie vaarwel. En . .. zorg * voor haar. Het boek heette: Wat ik m Houd je toch stil, snikte ik. Afrika beleefde, door kolonfl Je moet leven. Ik wil het, het Asherton. moet. (Vrij uit het engelsrii.)

\Whr&ad MiltoS Symmons, een niets doener, is door zijn oom, den houtkoning, naar een houtaankap gestuurd, in de hoop dat hij daar een kerel zou worden. Daar is Roode Mc Laughlin aangekomen met een ploeg arbeiders en oom heeft zijn opzichter. Blaze Burke, een door de omstandigheden aan den drank geraakt individu, noodig om ze te verjagen. Milton tracht zijn oom over te halen hem tot opzichter te benoemen, waarop hij Alice, zijn aanstaande vrouw, laat overkomen. Zij wordt door Roode Mc Laughlin lastig gevallen, maar Burke redt haar. Op haar vraag wie hij is, zegt hij dat hij de opzichter is, wat haar bevreemdt, want zij heeft een telegram in haar zak van haar verloofde, dat hij opzichter is geworden. Burke begrijpt, dat Symmons valsch spel heeft gespeeld. De Roode, die Alice niet kan vergeten, wil nu van list gebruik maken en zegt, tegen Burke, dat de politie hem op de hielen zit. Hij moet gauw maken, dat hij wegkomt en Alice accepteert zijn voorstel haar eerst naar haar aanstaanden echtgenoot te brengen. Burke brengt haar echter naar een eenzame hut in het woud en zegt haar daar. dat hij haar verloofde nooit zal vergeven, dat hij hem uit zijn betrekking verdrongen heeft. Hij laat haar

in den waan, dat hij haar omvoerd heeft; in werkelijkheid houdt hij echter dolveel van het bekoorlijke meisje en wil alleen een huwelijk tusschen Milton en Aüce voorkomen Dan wordt er met steenen op het dak gegooid en als Burke gaat kijken wat er gaande is. neemt Alice de vlucht. Zij wordt overvallen door een hevigen storm en komt weer op dezelfde piek terug waar zij Burke met den Roode, die hem uit de hut had gelokt, om bij Alice te kunnen komen, ziet worstelen. Alice vlucht in de hut en doet deze op slot. Als zij Burke later gewond toch binnen laat, ziet deze in met hardheid niets te zullen be-

reiken en hij brengt haar naar de opslagkamer van Timber Cove. Dan gaat hij naar de herberg en verneemt, dat de politie heelemaal niet naar hem gevraagd heeft, doch dat Symmons aangekomen is. Hij vindt hem dronken in bed liggen Daar schrijft hij een briefje, waarin hij hem mededeelt, dat een meisje op hem zit te wachten of dat hij de flesch leegdrinkt, die hij bij hem neergezet heeft. Als Burke 's avonds terugkomt, ziet hij dat Milton de flesch gekozen heeft, doch tegelijkertijd komt Alice binnen. Milton wendt koorts voor en het meisje denkt, dat Burke alles gedaan heeft om bij haar in de gunst te komen. Tijden-

ten brand, die in hei bosJi uitbreekt, leen Alice evenwel den waren aard van Burke kennen, hij gaat zelfs in het brandende bosch terug om Symmons voor haar te zoeken, doch keen onverrichterzake terug. Alice heeft er erge spijt van, dat zij Burke zoo verkeerd beoordeeld heeft, maar als zij eenmaal tot inkeer is gekomen, gaan zij met hun beiden een betere toekomst tegemoet, aldus de korte inhoud van deze sensationeele Universalfilm, in Holland uitgebracht door de Dutch-American Film Cy te Amsterdam. House Peters en Wanda Hawley vervullen de hoofdrollen, die van Burke en Alice.

A-M i 2 3

5 6

TWAALF

7 8 9 10 11 12

Haal dan ereis een pakje haarspelden voor me. Piet trok een bedenkelijk gezicht. Ze woonden pas één dag in het dorp. Zou je dat wel doen, moeder. Moeten ze nou in eens allemaal weten, dat je zoo ouderwets^bent ....

.'H'« /;rf/ Janssen beklaagde zich onlangs overz'n dokter. Nou schrijft die kerel voor, dat ik me kalm moet houden en vooral me niet moet opwinden. En ... hij stuurt mij een rekening met drie cijfers! Het laatste verstandige woord. De patient was er erg aan loe, 's Avonds was de dokter nog aan zijn bed geweest. En voor hij het huis verliet, had hij de zuster opdracht gegeven nauwkeurig op te letten en hem den anderen morgen alle symptomen, welke zich zouden voordoen, mede te deelen. Den anderen dag kwam de dokter weer en vroeg de verpleegster naar haar bevindingen. Och, zei ze, gisterenavond toen u wegging, was hij nog goed. Hij vroeg me; Wanneer komt die ouwe gek weer terug. Daarna heeft hij geen enkel verstandig woord meer gesproken.

Gelijk had hij ,Ik dacht dat je zei, dat je zeilen kon!" .Nu, we zijn twee en een halyen kilometer van de kust. Denk je dat ik a) dien tijd gevoetbald heb?" , Ntw magaiint

Beroemd Gastvrouw i ,Ad*le, mag ik je voorstellen de groote en buitengewoon beroemde,... eh.... ach nu is uw naam mij alweer ontschoten." Londen Opinion

^3

Een onverdiend standje. Maar Marietje, schaam je je niet. Kijk ereis hoe de ramen eruit aien. Ze zitten van buiten vol met modderspatten. O moeder, dat heb ik expres zon gelaten. Ik heb de ramen van binnen schoongemaakt, zoodat wij naar buiten konden kijken. Maar van buiten heb ik ze vuil gelaten. Dan kunnen die nieuwsgierige menschen aan den overkant lekker niet inzien. De laatste ruzie. Jufjrouw v. Kalker. Mijn man is een best mensch. Wc hebben maar eens in ons huwelijk ruzie gehad. Dat was in het begin van ons trouwen. Hij gaf 't eerste toe. Sindsdien geeft-ie nooit meer antwoord als Lk begin. Hij is van het sterke, zwijgende soort, ziet u. Daar hou ik van. Ook mogelijk. Moeder, verontwaardigd tot moderne dochter; Wat jelui meisjes tegenwoordig allemaal doen, daar hadden de meisjes vroeger nooit aan gedacht. Och moeder, als wij er niet aan dachten zouden we het misschien ook niet doen. De behulpzame hand. zie zaten samen in den salon en . . . hij wilde maar niet weg. Ze hadden al over alles gepraat en ze zag maar geen kans om hem te laten opstappen. Eindelijk begon hij over reizen. O. zei hij, als ik geld had, dan zou ik niets, Irever willen dan op reis gaan. Ik zou niet kunnen wachten, ik vertrok direct ....

""^^^"

Dat zal het wet Begrijpelijk Jongeling, met een nieuwen oijo : »Waar wachten jullie toch op, kinderen?" /ocM: „Wij wachten tot er muziek uitkomt." Penny magazine

Oude dame : .Zoo, ga je met je man naar Nieuw-Zeeland ? Dat is een van de landen waar ze dag hebben als het hier nacht is en nacht als wij hier dag hebben." /ong vrouwtje: .Ja, het zal wel een beetje vreemd zijn in 't begin." London Opinion

mm

Meisje: „lk hoop niet dat u het erg vindt mijnheer, maar ik heb mijn hord zoo lang in uw badkoetsje oogesloten. Hij wü iedejeen bijten van morgen."

Wieet u wat, mijnbeer Jorissen, hier is f 2.50 en begin maar al vast! /iet voornaamste. En, mijnheer, vroeg de kleermaker, hoe wilt u de zakken hebben .... Een beetje anders dan ge woonlijk. M'n vrouw hoeft niet precies te weten hoe je er in kunt komen.

Onder vriendinnen. Betty: Vind je, dat ik Charles alles van m'n verleden zou moeten vertellen? Suzy: Zon je niet liever wachten tot van den winter, dan zijn de avonden wat langer. Een moderne jongen. Piet, zei moeder, wil je een boodschap voor me doen ? Graag, zei Piet.

Onverbeterlijk. Die aanstaande »van jou, Greta, blijft 's avonds wel wat erg lang afscheid nemen, zei de vader. Wat zegt je moeder daarvan ? Och, die beweert, dat de mannen blijkbaar nooit veranderen Het geweten. Een grappenmaker, die zijn kamer in een drukke zakenstraat had, zag van uit zijn raam, hoe aan den overkant de chef van een der daar gevestigde kantoren in een heel vertrouwelijk tête a tête met zijn typiste was. Het lieve kind zat op zijn schoot. Dit zien, het telefoonboek grijpen en bedoeld kantoor opbellen, was een combinatie, welke spoedig tot stand kwam. Het paartje aan den overkant schrok natuurlijk van den telcfoonoproep. Het meisje sprong van den schoot af en de man, nochtans met zijn arm om haar middel, bracht met de andere hand de telefoon aan het oor, 't Is maar goed, dat je de juffrouw van je schoot hebt laten gaan. Maar zou je je arm nou ook niet van d'r middel afnemen ? Onmiddellijk werd het bevel gevolgd. Wie is daar? Ik, antwoordde de grappenmaker met een grafstem, lk, je geweten! 'n Troost. 'n Reizend tooneelgezelschap speelde, laat ons zeggen, in Ixstad. De eenige geschikte zaal om een voorstelling te geven was de sociëteit de Harmonie. Met den gemoedelijken pachter was men het gauw eens. Maar 's avonds bleek er minimale belangstelling voorde voorstelling. Na afloop zat de verslagen leider van het gezelschap heel bedrukt achter z'n biertje. U moet er je maar niks van aantrekken, zei de gemoedelijke pachter, 'de menschen zijn zoo raar hier. Wil' je wel gelooven, dat er geen mensch nvtr was geweest, wanneer je zelfs met een goed gezelschap was eek omen! N.V. INT. PERSFOTO-BUREAU Prins Hendrikkade 100 AMSTERDAM TEL. 43814-43815

■<

fo

/ Pers

voor ( industrie

rv-r/YC /ßec,ame

U IU O \ Particulieren

"■■

®=

■^"

^

==©

FILMPORTRETTEN 0 R- v. G. ie Breda vraagt ons om een portret van Lya Mara. WJJ kunnen hem tot ons genoegen het verlangde direct voorleggen en wel door een opname uit „An der schonen blauen Donau", in welk's'fjk Lya de rol van Miszie vervult.

DANSBONDEN =® ^ Mijn artikeltje over Dansbonden in No. 134 behoeft sinds de afgeloopen week een noodzakelijke aanvulliiag, hoewel onze lezers het misschien reeds uit de dagbladen hebben vernomen. De lang gehoopte schrede is eindelijk gedaan. De vier voornaamste organisaties van danslveraren hebben zich vereenigd tot het Nederlandsch Verbond van Dansleeraren-Vereenigingen, echter met het volle behoud van hun zelfstandigheid. Dit jaar voor het eerst zijn de vier congressen gelijktijdig 'en Tn dezelfde stad gehouden en is er één gemeenschappelijk programma vastgesteld van de dansen, d^e door alkleden van alle vier organisaties in het heel'e land zullen onderwezen worden. Deze dansen zijn de Slow Foxtrott, quick trou, on,c step, modern walz, boston, fox blues, tango, charleston en paso doblc! M,en heeft het nog niet gewaagd de demonstraties voor de pers open te stellen, zoodat ik u van de dansen zelf weinig vertellen kan. The Stomp, de nieuwste Amerikaansche dans, heeft zijn intrede nog niet gedaan. Rest nog slechts te vermelden, dat het algemeen secretariaat van het Verbond is gevestigd bij den heer S. van Stratum, Kijk in 't Jatstraat, Groningen. ALBERT HERFRED. © ©

CORRESPONDENTIE 1f

® H. te Brielle. Gaarne ben ik u van dienst geweest. Ook uw jongste vraag heb ik aan onzen medischen medewerker voorgelegd. Deze was echter van meening, dat uw vriend zijn schroom moest overwinnen en zich tot zijn huisdokter wenden. Eerst wanneer deze naar een specialiteit ven», ijst, is er een aanleiding voor om dien te raad' plegen. Elke te goeder naam en faam bekende dokter kan zulke gevallen behandelen. Laat uw vriend vooral niet langer talmen. Het zou voor hem de noodlottigite gevolgen kunnen hebben. Zeg hem dat vooral. Het is uw plicht.

FOTOSCHAAP&Co. SPUI 8 — AMSTERDAM

Leveranciers van CAMERA'S en FOTOARTIKELEN van Prima Fabrikaat

Het spelpeil. we eens naar België kijken, waar reizen Juist was ons artikel de vorige week ter moeten worden gemaakt als Brugge-Verviers, perse, of we werden attent gemaakt op een dan zijn die toch zeker niet korter dan bijv. artikel „Holland in Not" voorkomende in een Den Haag—Enschedé. Bovendien leert de der dagbladen uit Bremen. In dit artikel werd ervaring, dat, wanneer een eerste klasser eens het spel van Neerlands kampioen, Enschedé, een Zondag vrij heeft, deze dag benut wordt op felle wijze bekritiseerd. Het oordeel der voor het spelen eener friendly game, tegen Duitsche pers was eenvoudig vernietigend. een club, die bij het publiek minder bekend Unaniem was men van oordeel dat het Hollandis en dus uit een ver verwijderde plaats komt. sche clubvoetbal „nicht mir primitiv, sondern De groote reizen zijn o.i. dus geen bezwaar, ganz inferieur" was. Patz! Dat is raak! wel staat de invoering eener hoofdklasse in' Nu weten we wel, dat we een dergelijke den weg, de hierboven, door het bondsbestuur critiek door 'n Hollandschen bril moeten lezen, aangevoerde practische bezwaren tegen het m.a.w., dat de Duitschers, blind gestaard op stelsel Hoven. hun positie-spel, ons longpassing, als kijkspel Toch zou ons spel o.i. met geringe moeite minderwaardig vonden, hetgeen het, van toeproductiever gemaakt kunnen worden, wanneer schouwers standpunt bekeken, dan ook is. n.1. de voorwaartsen weder aanvingen zich Voor Jan Publiek is shortpassing veel interesgeregeld te oefenen in het doelschieten. Het santer, dan ons een weinig gecorrigeerd „kick komt tegenwoordig herhaaldelijk voor, dat de and rush." Of, dat beroemde Duitsche positieschitterendste voorzetten niet omgezet kunnen spel echter veel productiever is, dan ons worden in een doelpunt, omdat het het binnenHollandsche longpassing, staat echter nog te trio aan schutterscapaciteiten ontbreekt. bezien. Na den wedstrijd Duitschland-Holland In onze jonge jaren werden uren zoekgeschreven wij, en bij deze meening blijven wij bracht met goalschieten. Later is dat door ook nog heden: „Het Duitsche spel is alleen verscheidene trainers verboden, als zijnde zeer dan gevaarlijk, als de voorhoede een of twee slecht voor de knieën. Ik geloof echter, dat, spelers bevat van het type Pottingeren Harder, wanneer de speler zijn knieën van jongs af' die in staat zijn op een gegeven oogenblik aan beschermt door een kniekous en daar niet een hard, onhoudbaar schot te lossen." Ontmee wacht, totdat de knie er om vraagt, dat breken zulke kanonnen, dan zijn een drie- of het dan met die onwillige knieën wel los zal viertal kansen onzer voorhoede voldoende, om loopen. Zeker is 't, dat wanneer onze eenzijdige, Nederland de overwinning op dat positie-spel onbenullige speelwijze (volgens de Duitschers te verzekeren. Terecht schrijft Sport Chroniek. dan) kan worden aangevuld door een uiterst een Duitsch periodiek, dan ook: „Hetnationaal gevaarlijk schot, ons nationaal elftal het onze team der Hollanders kan gevaarlijk zijn." Oostelijke naburen op 31 Oct. a.s. het vuur nog Een feit is 't evenwel en dat wascht al het wel eens na aan de schenen zou kunnen leggen. water van de zee niet af, ons clubvoetbal is zichtbaar achteruit gegaan. Elftallen, als die Bestuursverkiezing in den N. V. B. van H.V.V., Quick (Haag), Ajax en Sparta In de Algemeene Vergadering van 16 Aug.jl. in hun glorietijden hebben we momenteel niet. werd het nieuwe reglement, na eenige jaren Het clubvoetbal is door het groot aantal eerste een bron van onaangenaamheden te zijn geklassers, of liever het groot aantal clubs met weest, eindelijk aangenomen. De bondsvooreen eerste klasse titel, verwaterd. Er zijn in zitter deelde daarna het volgende mede: „Het ons kleine.landje nu 51 eerste klasse clubs; bestuur heeft het een juist standpunt geoortoen er 20 waren was het spelgehalte stukken deeld, zich, wanneer het nieuwe reglement beter. De goede spelers gaan achteruit door werd aangenomen, démissionnair te verklaren het herhaaldelijk uitkomen tegen zooveel en stelt dus in dat geval en bloc zijn zetels zwakkere tegenstanders. ter beschikking van den Bond. Het acht zulks De remedie tegen het achteruit gaan van een goed constitutioneel gebruik, opdat men bij het spelpeil ligt dus, gezien het bovenstaande, •■ een nieuwe bestuursinrichting geheel vrij zij in voor de hand. Krimp het aantal eerste klassers de keuze van hen, die men met de leiding der weer in tot minstens op de helft en het spelzaken wil belasten." Tot zoover de heer Kips. peil zal omgekeerd evenredig stijgen. Maar dat Naar ons werd verzekerd, zou de vereeniging is zoo gemakkelijk niet. Men zal dan clubs van 2e, 3e en 4e klassers van plan zijn niet het eenmaal gegeven" predicaat „eerste klasser" minder dan 6 bestuursleden bij deze gelegenmoeten ontnemen, hetgeen natuurlijk maar heid den bons te geven. Alleen de beeren Kips, niet zoo voetstoots zal gaan. Van verschillende Hirschman en Coldewey vinden in hun oogen kanten is men gekomen met een voorstel tot genade. Voor de beeren Verwoerd, Spaan, invoering van een hoofdklasse over het geheele De Haan, Wiersema, Van Rooye en Timmerland van bijvoorbeeld de 10 sterkste clubs, mans zou men beeren willen aanwijzen, die een zoogenaamde eere-afdeeling dus. de belangen der 2e, 3e en 4e klassers 'beter De Amsterdamsche correspondent van de voorstaan, dan genoemde beeren in de oogen Sportkroniek, de heer Hoven, is zelfs eenige van bovengenoemde vakvereeniging doen. Het jaren geleden reeds op verzoek van den bondligt niet in onze bedoeling in de kolommen voorzitter, gekomen met een geheel uitgewerkt van dit blad, dat geen zuiver sportblad is, schema. Theoretisch zat het prachtig in elkaar, dieper op de questie in te gaan. We verdoch practisch bleek het, met het oog op melden haar slechts volledigheidshalve, maar promotie en degradatie, onuitvoerbaar,'omdat zouden toch gaarne de beeren bestuurderen het met het systeem Hoven zou kunnen voorder vakvereeniging van 2e, 3e en 4e Wassers komen, dat bijvoorbeeld Achilles, Assen zou er even aan willen herinneren, dat ze zelf moeten worden ingedeeld bij het Westen, of, we indertijd hemel en aarde bewogen hebben, om nemen maar een naam, N.A.C, bij het Oosten. den heer Verwoerd gekozen te krijgen.' In De heer Lowey, voorzitter van de verdien heer hebben ze zich dus blijkbaar leelijk eeniging van Westelijke eerste klassers, had vergist. Mochten de leden van meervermelde speciaal voor zijn vereeniging, H. B. S., nog vakvereeniging van de hun gunstige stemvereen ander bezwaar. Hij vreesde, dat men, houding (1288—800) willen gebruik maken, met het oog op de groote reizen, die bijom hun zin door te drijven, dan hopen we, invoering eener hoofdklasse, zouden moeten in bet belang van den N.V.B., toch ernstige worden gemaakt, het voetbalspel onpopulair dat zij zich eerst rijp zullen beraden en nauwzou maken bij de families der spelers. Zoo keurig nagaan, wien ze op het kussen brengen. erg bang zijn wij daar niet voor. Wanneer Bezint, eer ge begint I VETERAAN

Voetbalwedstrijden te Rotterdam De strijd tusschen D.F.C, en Willem II, om den zilveren bal.

Een alleraardigste kiek van Mei. Baron die te Amsterdam het kampioenschap popduiken voor dames, behaalde.

Moeskops op de rotterdamsche baan Een sprintwedslrijd tusschen Moeskops en Dialer.

De Marathonrace te Rotterdam georganiseerd door D. O. S Een foto van de deelnemers.

Het korfbalseizoen geopend Te Hilversum werd zondag'door de korfbalvereeniging Excelsior, een wedstrijd gespeeld tegen het amsterdamsche twaalftal. Links: Een kiek van de spelers van beide twaalftallen. Rechts: Een aardig spelmoment.

W '*•*' 9

.■-

■■-.■.

'- — *. ■■.■■■ ■■

-

•

>

,

t

\ i*

1

fr-i^JL-J

Om den Telesraafbeker Overzichtsfoto van den eindwedstrijd tusschen de cricketvereenigingen Rood-Wit en Quick, welke wedstrijd te Hilversum werd gespeeld.

, ,

-^^—^~

fyO'^HTVÄk^

ïï

Yoshiwara is een luststad in het verre oosten... Het Oosten dat doordrenkt is met de wondere geuren van den toovertuin, waar de zon opkomt.... In de Yoshiwara staat een huis... een opiumkit.... het huis van de misdaad. In die opiumkit leeft een sluwe chinees.... met de schoonste vrouw van Azië.... die hij vond, naakt, bloedend van slagen, voor de deuren van de British-Empire club.... die hij meenam naar zijn huis... die hij gelastte te dansen voor de vreemden.... »». Een vreemdeling komt.... een Europeaan.... uit het grijze Wasten.... een man met een bewogen leven achter zich, die op zijn reizen rust hoopt te vinden.... Hij vindt de vrouw.... de gele vrouw.... Si-shy.... Si-shy.... zelfs haar naam herinnert hem aan haar in Engeland.... aan Lizzy.... ....Het is vijf jaren geleden.... Juist toen de klokken twaalf sloegen — in den nacht der bruiloft — ontvluchtte de blanke man zijn huis en zijn jonge vrouw. Bruut greep hij dien eersten nacht naar het kuische meisje, dat nauwelijks de kloosterdeuren achter zich had dichtgetrokken en schendde haar ziel.... In diep berouw besloot hij boete te doen, te vluchten en een vrouw te zoeken, wier ziel hij niet kwetsen kon.... de vrouw zónder ziel.... In de opiumkit, verloren in de giftige dampen van de haschisch, vindt hij Si-shy, de kleine, lachende, schoone Si-shy, een hetere uit Mandsjoerije. en juist als hij haar wil aanraken, waakt de sluwe Chinees, die hem in een korte worsteling, met een van de vreemde geuren van Azië, onder een verdooving brengt, die op den dood gelijkt.... En de blanke man droomt.... droomt alle afschuwelijke beelden, die dien dag zijn gedachtenleven beheerscht hadden, verdroomt hij, of 't werkelijkheid was.... De spitse punt van den dolk van den Chinees, maakt een einde aan dit treffende drama, waarvan wij u hier bij inhoud en aanteekeningen, een serie fraaie foto's bieden van de première bij de N.V. Groot Tooneel. I. „Yoshiwara" (het huis van de misdaad) is de vrucht van een — met eenige onderbrekingen — arbeid van drie jaren. Een studie, die wil aan-

^^

■^v^ws

AAHTEEKEH! NGEK VAH

t

MAURIT3 PARSED de vrouw als ondergeschikt, nietswaardig te beschouwen, het volk van Azië.... II.

Het leven en de ziel der volkeren openbaart zich in haar groote dichtwerken. Het is merkwaardig, dat het verre Oosten ons de reine, groote verheerlijkende gedichten des harten niet biedt^ dat de triomf van den man alleen maar is: een triomf over den vijand met wapengeweld, dat het de dramatische lyriek, de bezieling van de vrouw, heelemaal niet kent. De vrouw is ondergeschikt. Het behaagde den schrijver (Hans Bachwitz) in zijn studie te behandelen een van de geweldigste conflicten van het menschelijk leven, het conflict tusschen ziel en hartstocht. Hij moest tot symbolen zijn toevlucht nemen. Zoo kan men alles in zijn stuk als symboliek beschouwen, de karakters, het milieu, het requisiet.... Uit droom, waarheid, haschisch en vervoering werd de eeuwige demonie der menschelijke ziel geboren — die den dood bekampend in een liefde zonder verrukking niet leven kan.... toonen, dat de cultuurmensch alleen maar liefde III. vinden kan, als hem in de vervoerende roes ' der zinnen een ziel tegemoet komt. De ver- Voor dit stuk kan Nietsches uitspraak in eeniging van den man en de vrouw alleen maar jg^^j von Qut und Böse" gelden: Es giebt als ontspanning van de hartstocht, is gelijk aan ßücher, welche für Seele und Gesundheit einen de daad van het volk, wiens traditie het is. umgekehrten Werth haben, je nachdem die niedrige Seele, die niedrigere Lebenskraft oder aber die „höhere und gewaltigere" sich ihrer bedienen; im ersten Falle sind es gefährliche, anbröckelnde, auflösende Bücher, im Anderen, Heroldsruf, welche die Tapfersten zu ihrer Tapferheit herausforderen." IV. Yoshiwara werd in het begin van 1923 voor het eerst te Leipzig vertoond en vond van daaruit den weg naar alle groote theaters in Duitschland. In Berlijn, Hamburg, Dresden, München bracht het duizenden toeschouwers onder den indruk. Het werd voor Amerika, Engeland, Italië en Polen aangekocht.... en zoo leeft het nu door de N.V. Groot Tooneel voor het Hollandsche publiek. Haarlem, 2 September 1926.

XEENN

VEßföVSSE^D OORDEEL oon E. PHILIPS OPPENHEBM Vertaald uit het Engelsch door J. DE HOOP SCHEPPER. Op het pleizierjacht. dat zich te midden vaneen plaatselijken nevel, door den oceaan spoedt, bevindt zich een reisgezelscnap, bestaande uil vogfels van diverse pluimage. Door een weinig bevaren gedeelte van den oceaan trekkende, passeert het jacht enkele onbewoonde eilanden en ontdekt ae gastheer plotseling. bij het ontrekken van de mist. op een groote kale rots een krus, dat vlammend tegen de heldere lucht uitkomt. De gastheer, gestoord in het geanimeerde ondernoud, dat hij had met Pauline, de dame, voor wier genoegen de tocht in hoofdzaak ondernomen was. riep den stuurman om hem te vragen of hij ook wist. hoe het eiland heette waarop dit natuurwonder zich vertoonde en of hij ook wist of het eiland bewoond was. Noch de stuurman, noch ook desgevraagd de kapitein, konden een bevredigende oolossiog vinden. Hildyard, de eigenaar van het luxe-jacht, was echter onder den indruk gekomen, daar volgens de aanteekeningen in zijn familie-archief, zijn voorouders telkens een kruis zagen, ais hun stervensuur naderde, zoo ook o.a. Sir Francis, toen hij Monmouth tegemoet reed. Hildyard geeft in stilte den kapitein bevel, zijn koers té veranderen en op het eiland aan te houden. 's Nachts wil hij alleen in een sloep, een bezoek brengen aan het eiland om het geheim van het kruis te ontdekken. Hildyard komt op het eiland en ontdekt dat het niet onbewoond is. Er bevind zich een groot huis, dat midden in een sprookjesachtigen tuin ligt. Hildyard verscnuilt zich in een boschje en ziet een meisje uit het huis komen met een viool, dat spelend en dansend zijn richting uitkomt.

Hij brandde van verlangen om te voorschijn te komen uit zijn schuilplaats, aan haar voeten neer te vallen, haar handen vast te grijpen, door aanraking en streeling van haar witte vingers zich te overtuigen, dat zij was een schepsel van vleesch en bloed, een bewoonster derzelfde wereld, waartoe hij behoorde, een vrouw die bemind en gewonnen kon worden. Zonder eenige aarzeling zou hij naar haar toegegaan zijn. doch hij kon niet. Loodzwaar waren zijn voeten. Zijn ledematen waren vastgeketend als in een nachtmerrie. Eensklaps werd hij gekweld door een ijskouden angst: — angst dat bij zijn aanraking, op den klank zijner stem, zij hem uitlachen en. op 't geluid van feeënmuziek. vervliegen zou in de dunne lucht. Zoodoende weifelde hij en onderwijl naderden voetstappen rechts van hem. Er kwam iemand aan. Ook zij hoorde 't en keek om met een glimlach tot welkomstgroet. Zijn hart bonsde van woede. Zij wachtte iemand. Misschien wel haar beminde. De voetstappen gingen rakelings langs hem; voetstappen zoo licht als van een vrouw en tegelijk een soort geschuifel van een kind, in ieder geval niet van een vrouw. Een schaduw teekende zich af op den door de maan beschenen grond. Hij kreeg een rilling, had haast geschreeuwd. Op 't eerste gezicht was 't een onmenschelijk wezen. Was hij aangeland in een wereld van geesten en monsters, waar de ziel van mannen en vrouwen vreemdsoortige vormen van schoonheid en afschuwelijkheid aannam! Neen, hij droomde niet. Hij was wakker. Het voorwerp was een mensch. Het gelaat was het gelaat van een man, maar het lichaam — o God! Hij kon 't nu duidelijk zien. Tot verademing siste een zucht tusschen zijn tanden en stierf weg. 't Was de gedaante van een mensch. Afzichtelijk, en toch menschelijk.

mmmmm

HOOFDSTUK V. Onbewust, tot niet geringe verhooging van het dramatisch effect van dit tafereeltje; kwamen de twee gedaanten, de vrouw en het gedrocht, scherp en helder uit in het maanlicht. Hij was gebocheld. Onder het korte manteltje, dat hij aanhad, was duidelijk het onnatuurlijke uitsteeksel zichtbaar, dat zijn mismaaktheid verried en alle pogingen tot verberging verijdelde. Aan den hoek der ruwhouten bank was hij gaan zitten en keerde een teer, ovaal gelaat naar haar toe. Zij stond op een pas of wat afstands van hem, zacht te neuriën en te kijken naar de zee. De man die als een schim achter de rhododendronstfuiken zich verschool, hield den adem in. Een van hen beiden zou zeker toch wat zeggen — tenminste zoo 't niet alles een firoom was — en zij. haast ondenkbaar, van vleesch en bloed waren. Hij hield den adem in en luisterde. Het gedrocht begon het gesprek. Zijn mooie, als een fluit klinkende stem verbaasde den luisteraar, 't Was niet veel harder dan gefluister en toch was iedere syllabe verstaanbaar en afgerond. „Mia Caza, je publiek is present. Het gordijn is op. Wat zal 't vanavond zijn?" Zij sloeg haar blik af van 4e zee en lachte, 't Was de lach van een vrouw van een of ander zuidelijk ras. Ook haar stem had een eigenaardige intonatie. „Vanavond ben ik een losgebroken vrouw!" riep zij zachtkens. „Ik ben gelijk de toppen der boomen bij stormweer. Ik buig, zwiep, ben aldoor in beweging. Van avond zal ik Carmen zijn!" Zij plukte een grooten, vuurrooden bloesem van een boom vlak hij haar en stak dien in het haar. De koren uit het laatste bedrijf vloden van haar lippen. Zij tilde de rokken op en wierp zich achterover in een wulpsche houding van algeheele overgave. „Speel, Andrew, speel!" riep zij. „Ik ga dansen en zingen. Ik ben een zigeunerin, de Koningin der Zigeuners! Hoezee!" Hij greep de viool op en begon vol vuur te strijken. Een vloed van vreemde, schrille akkoorden vlood de lucht in. Zij liet haar rokken los en hield de handen voor haar ooron. „Je weet wel, dat ik een hekel heb aan Carmen," bromde hij en keek haar aan met zijn koolzwarte oogen in vlam en zijn smalle lippen bevende. Als door een tooverstaf beroerd, nam zij plots haar vorige gedaante weer aan. Zij haalde de schouders op, nam den bloesem uit haar lokken, plukte dien in stukjes en/ wierp, stuk voor stuk, de bloemblaadjes naar hem toe. „Heel goed! Heel goed! Ik wil even goed iets,, iemand anders voorstellen. Wil. jij Faust zijn als ik Gretchen beul Of moet ik Cleopatra zijn en de zee toeroepen mijn Antonius over te brengen? Zeg Cleopatra, Andrew, zoo je mij liefhebt. Het vernuft en de dartelheid van Egypte zitten mij vanavond in 't bloed. Ik voel net opborrelen. Muziek, Andrew, muziek!" Zij stond nu bijna recht tegenover den man, die in dit namaak-treurspel het kleine publiek vormde. Haar gelaat was naar zee gekeerd. Zij strekte de armen uit; de wijde, open mouwen van haar. japon vielen terug en ontblootten ze. Het maanlicht deed den dofgouden band om haar middel schitteren. Op klagenden toon zong zij onderwijl: „Mijn Antonius is weg!" Hij legde de viool neer met een donker, knorrig gezicht, terwijl zij haar tot Antonius gericht smeeklied om terug te keeren vervolgde. Daarna liet zij haar armen langs haar zijde vallen en keek zwijgend

het gedrocht aan, wiens gefronste wenkbrauwen en neergeslagen blik mismoedigheid te kennen gaven. Zij haalde de schouders eenigszins korzelig op. „Andrew, wat ben je toch moeilijk te voldoen," zei zij bedaard. „Carmen valt niet in je smaak — Cleopatra mag ik niet zijn. Wat dan wel? Zal ik voor je dansen, zingen, huilen? Iets moet ik doen. Het bloed in mijn aderen is als kwik. 't Laat mij geen rust. Soms verbeeld ik mij, dat ik slechts 's nachts leef. Het daglicht benauwt mij. Ik kan dan niet vroolijk zijn. Ik ben een der nimfen van Artemis, de godin der maan. Ik ben een dochter van den nacht." „Je bent een dochter van — Satan!" Zij maakte een diepe buiging voor hem. „'t Verheugt mij," zei zij met een spotlachje. „Ik wist niet, dat ik van koninklijken bloede was. Ik had 't slechts vermoed. Ik ga heen. Je begint mij te vervelen. Bovendien begin je onhebbelijk te worden." Hij greep een slip van haar rokken toen zij voorbij zweefde en hield die vast. Zijn bleek, donker gelaat zag niet meer knorrig. Smeekend was zijn toon. Zij luisterde. „Bertha, ga niet heen. Blijf, en je moogt zijn wie en wat je wil zijn. Heb slechts eenig medelijden met mij. Bedenk — bedenk —" Zij draaide om hem heen. Hij sloeg de oogen neer en kreeg een kleur. Hun bespieder bewoog zich in zijn enge ruimte; een dorre tak kraakte onder zijn voet. Beiden hoorden 't en keken in 't rond. Angstig zagen zij elkaar aan. „Hij is ons gevolgd," fluisterde zij. „Hij staat ons tusschen de struiken te beluisteren. Ga gauw heen, Andrew! Hij is vandaag uit zijn humeur en zal je afsnauwen. Ik zal hem wel te woord staan en hem weer in zijn humeur brengen. Rep je, Andrew!" Hildyard hoorde alles. Hij behoefde zich niet meer te verbergen. Hij kwam uit zijn schuilplaats te voorschijn en stond, blootshoofds, aan den rand vau bet grasveldje. In 't maanlicht, zijn lange, welgevormde gestalte afstekend tegen de dunne lucht, zag hij er zeer knap uit. Zoodra hij gesnapt was, keerde zijn gewone sa v o ir faire terug. Hij was volkomen op zijn gemak. „Ik ben zoo brutaal geweest door te loopen," zei hij met een diepe buiging, „en weet nu niet wat ik tot verontschuldiging zal zeggen. Ik geraakte verdwaald en kon den terugweg niet meer vinden." Zij keek hem aan met een eigenaardig mengelmoes van coquetterie en angst Anders was 't met het bij haar zijnde gedrocht. Deze hield zijn mismaakte armpjes boven zijn hooid, gaf een schor geluid en waggelde langs het kronkelende pad naar het huis. Zij scheen wel lust te hebben hem te volgen. Even streed bij haar nieuwsgierigheid met angst. Haar rokken met haar hand bijeenhoudend om weg te hollen, bleef zij nog een oogenblik over haar schouder heen, naar den indringer staan kijken. Hij zag er zeer knap uit, veel knapper dan zij nog ooit een man gezien had. en hoogst fatsoenlijk. Zij zuchtte en — bleef. , , . (Wordt vervolgd.)

TOESTELLEN EN ONDERDEELEN

ANDERSEN EN POLAK P. C. HOOFTSTRAAT 40 AMSTERDAM Telefoon 26587

^^^^^^^^mm^mm •>••—••<•••••••—

»———♦——■•♦—•—•———••«»»••••»«—•••

t

»——

»»•—••••■ WW»M«M»»«

ÄKDÄR DOOR Mr. P. Ä. 3. VAN LIMDURQ BROUWER >aa»« *iiaa«<s ■••••*■■• Mf »Ma»«

Het en el ch Tinvc n rJ ^, S « e eskader te Amsterdam Unks. De Cura?ao en de Cleopatra. Rechts: De kerkparade. Matrozen van het enge.sche eskader in groot tenue.

Het nieuwe station te Bussum

De brand te Rotterdam

welke op de gemeentelijke handelsterremen woedde

XWP.y\:v

/V

M;

/U

ï

j'rrWtr^v

iminpyiery^

;!****;,/

Een aardige tentoonstelling Jury en ouder-commissie van de bloemententoonstelling door schoolkinderen, 'te Hillegersberg bijeengebracht.

Tijdens het psychologisch congres te Groningen Verlichting van het stadspark.

Het eerste stuk van de omvangrijke mozalekschllderlns. voor de nieuwe kerk te Sehm^nin^tT Een foto van den schilder Molkenboer. bezig aan de basis van het middenvak. voof^tellende de Sde mlÏsShfi?"«^*«. van den levensboom.

Op 't laatst der 16de eeuw trok Siddha Rama, door dcu eerwaarde Koclloeka en 2 dienaren vergezeld door het Himalayagebergte ten einde keizer Akbar belangrijke brieven te brengen. Zij komen bij den kluizenaar Gaurapada, die hen hartelijk ontvangt. Bij het afscheid belooft Siddha Rama zich tot Gourapada te wenden ais er in zijn leven moeilijkheden mochten voorkomen. Op den verderen tocht deelt Koellaka aan Siddha in "t geheim mede dat de kluizenaar niemand minder is dan de vroegere koning van zijn land Nandigoepta. Na een stevigen rit bereiken zij de woonplaats van Siddha's oom, Salhana. alwaar eerstgenoemde zijn verloofde Iravati begroet. Salhana waarschuwt Siddha te waken tegen de heerschzuchtige plannen van den grooten Akbar waarin een gevaar ligt voor zijn eigen land. Zij worden gestoord door de komst van den priester Gorakh. de Yogi een irrvloedrijk man aan wien Siddha wordt voorgesteld. Salhana verwijdert zich met den priester, terwijl Siddha naar een nabijgelegen vijver snelt, waar hij iravati ontdekt had. Aan hun samenzijn wordt een eind gemaakt door een verzoek van Salhana. aan Siddha, om met hem en Koetloeka het avondmaal te gebruiken. Iravati gaat naar hare vertrekken. Den volgenden morgen wordt de reis voortgezet en de keizerstad bereikt, alwaar de reeds door Koelloeka gehuurde woning wordt betrokken. Het eerste bezoek gold den eersten minister : die hem zijn neef Parviz als vriend en leidsman aanbeveelt. Zii bezoeken samen het keizerlijk pateis. Met Koelloeka gaat hij 's avonds naar Feizi. den broeder van den eersten minister, 'n zeer minzaam man. Den volgenden morgen neemt Siddha het bevel over de Radjpoets over. Na den dienst ontmoet hem een dienares, die hem uitnoodigt bil hare meesteres te komen, aan welke uitnoodiging, later door hem gevolg wordt gegeven. Wandelend door den grooten hof. heeft Siddha een onderhoud met iemand, die, zooals later b'ijkt. de groote keizer zelf is. Het gesprek wordt afgebroken door de komst van Abdal Kadir, volgeling van den Profeet, met wien de keizer een onderhoud heeft, den godsdienst betreffende. Abdal Kadir waarschuwt den keizer voor mogelijke gevaren die hem van zijn naaste omgeving bedreigen. Onmiddellijk na dit onderhoud wordt Koelloeka aangediend en ook hij waarschuwt den keizer, daarbij nadruk leggend op zijn wantrouwen tegenover Selim, des keizers zoon. Gevolg gevend aan de ontvangen uitnoodiging. ontvangt Siddha van een dame een geheimen brief die door Koelloeka quasi aan eene vriendin moet bezorgd worden. Den volgenden morgen wordt Siddha door zijn vriend Parviz afgehaald voor een tocht naar Fattipoer Sikri. de buitenresidentie van den Keizer. Siddha bezoekt, een oogenblik alleen zijnde, een Civa-tempel Hij heeft een gesprek met Gorakh. den Doergapnester, die vragen stelt omtrent Gaurapada. Het gesprek eindigt met eene bedreiging voor Siddha. De Keizer houdt een wapenschouwing. Siddha wordt voorgesteld aan Prins Selim. welke hem voor een feestila z'n paleis uitnoodigt, waar hij tot z"n verbazing z n Oom Salhana treft. Met de schoone Rembha. die op 't feest in zijn nabijheid terecht komt. heeft Siddha een gesprek, waaruit haat beschaving en goedheid blijken. Eerst laat in den nacht laat Salhana met zijn eigen Palankijn, Siddha naar huis brengen. Te zelfder tijd van het feest in Selim» paleis, ontvangt de Keizer in gezelschap van Feizi. bezoek van pater Aquaviva. die bescherming voor zijn godsdienst bij den Keizer zoekt. Siddha wordt opnieuw uitgenoodigd bij Rezia te komen, welke hem tracht te bewegen zich ter gelegener tijd met zijn troepen tegen den Keizer te keeren. Siddha geeft zijn woord als edelman, alles te zullen doen wat Rezia verlangt; en komt nadien veel in stilte met haar samen. Salhana ontvangt bezoek van Selim, tot ongenoegen van Iravati Er hadden geheime besprekingen plaats tusschen Selim, Salhana en Gorakh ten doel hebbende ten gunste van Selim zich meester te maken van den troon en waarbij de' Worgers een voorname rol zullen spelen. De volgende avonden weerklonk veel fecstgcd'aisch, dan vermaakte de prins zich met zijn vrienden en danser ssen. Op zekeren avond zocht Selim Iravati op en vroeg haar hand. Zij weigerde, zeggende Siddha trouw te blijven.

Juist wilde hij aan een der voorbijgangers vragen, wie die hem nog onbekende mannen waren, toen hij zijn vriend en begunstiger Feizi zag naderen en de vraag dus aanstonds tot dezen richten kon. — Dat zijn Franken, — antwoordde Feizi, — of zooals ze met hun meer bijzonderen naam zich heeten, Portugeezen. Zij komen uit zeer verre streken van het Westen om hier in Indië handel te drijven. — En die twee, — vroeg Siddha, — die van de andere zijde naderen, behooren die ook tot hen ? — Ook wel Franken! — verklaarde Feizi, — maar toch van de anderen onderscheiden. Het zijn Engelschen. Eenige weinige jaren later nog, en Feizi had onder die vreemde Westerlingen ook nog anderen kunnen aanwijzen, die wederom van genen verschilden. Hij had er dan kunnen wijzen op de forsche gestalte van Hollander en Zeeuw, die mannen die onder aanvoering van Pieter van den Broecke daar hun fortuin kwamen beproeven. Maar hun tijd was toenmaals nog niet gekomen. Terwijl inmiddels de beide Engelschen voorbijgingen, bekeek hen Siddha met die soort van nieuwsgierigheid, die, bij het zien van nog onbekende vreemden niet onnatuurlijk, doch ook ver was van beleefd te mogen heeten. Doch Siddha gevoelde, na 't geen hem omtrent deze lieden

was medegedeeld, te weinig eerbied voor hen, dan dat hij 't noodig rekende hun zijne gewone hoffelijkheid te betoonenjen ook Feizi zelf scheen hun nauw een blik waardig te achten. — Doch laat al dat volk voor 't geen 't isl — sprak Feizi weder, — die lieden doen ons overigens hier geen kwaad, als zij hier maar niet trachten den baas te gaan spelen, zooals dat elders wel in hun smaak schijnt te vallen! — Nu, maar dan zou ik ze toch aanstonds de deur uitzetten! — zei Siddha. — Dat zou ook stellig wel gebeuren, dat verzeker ik u! Maar nu iets anders! Hebt ge myn vos al eens gereden, zooals wij hadden afgesproken ? — Wel zeker! — amwoordde Siddha,— en met het grootste genoegen. Een alleredelst dier! — En hij begon zich te verliezen in lofreden op het paard van Feizi. — Hij bevalt u alzoo ? — >prak deze, — nu. dan zal ik hem op uw stal laten brengen. Gij kunt hem houden, als gij wilt; en in den aanstaanden veldtocht zal hij u wel te pas komen. — Maar, — zei Siddha, over dergelijke goedheid verlegen, — dat is toch waarlijk een te kostbaar geschenk, dat ik niet aan u heb verdiend! — Als ik mijnen vrienden iets aanbied, — zei Feizi, — dan dient het toch ook iets redelijks te zijn. — Maar vertel mij nu eens, ik vergat nog 't u te vragen, hoe komt ge hier in eens zoo terug ? Ik dacht dat gij met de uwen reeds naar 't leger op weg waart. — Dat was ook zoo, — gaf Siddha ten antwoord, — wij waren reeds vertrokken, maar ontvingen tegenbevel onderweg. En zoo blijven we dan nog eenige dagen in Agra. — Het zal tijd worden, — sprak Feizi weder, — om naar het paleis te gaan voor den doerbar. De Keizer ontvangt heden, zooals gij weet, de vreemde gezanten.- Ga mee, gij kunt er uw plaats innemen onder de officieren van uw rang. Het .voornaamste deel der plechtigheid was de uitwisseling van geschenken. De gezanten, en ook anderen, begaven zich ieder op zijn beurt tot den Keizer, legden de geschenken, die zij medebrachten, aan de eene zijde van de trappen der verhevenheid, waarop de troon geplaatst was, en namen dan de tegengeschenken in ontvangst, die van wege den Keizer hun werden aangeboden. Na afloop van de eigenlijke receptie bleef de Mogol nog eenigen tijd anderen ten gehoore ontvangen, en liet ook dezen en genen tot zich komen om hun openlijk eenige opdracht te geven of met een of ander ambt hen te bekleeden. Zoo in het eind ook onzen Siddha, dien zijn altijd scherp oog daar onder zijn officieren had opgemerkt. — Siddha Ramal zeide hij, wij hebben reden, over u tevreden te zijn. En uit aanmerking daarvan zijt gij van heden af Mansabdar over duizend. Blijft ons vertrouwen u waardig betoonenl Een hoog rood overtoog Siddha's gelaat. Het vertrouwen van Akbar waardig! Kon er één zijn in het leger, die het nog mirider verdiende ? En toch zijn Tand, zijnfe betrekkingen en — Rezia! Akbar intusschen zag in de ver-

M«MHHM«»

legenheid van den jongen krijgsman niet dan een licht verklaarbare en zelfs loffelijke bescheidenheid en vriendelijk knikte hij den jongeling toe, terwijl hij hem wenkte dat hij zich verwijderen mocht. Niet lang nu ook of het oogenblik was daar waarop het eigenlijke volksfeest een aanvang zou nemen. Daartoe was een uitgestrekt veld buiten de stad bestemd; en derwaarts stroomde een bonte menigte van voetgangers en ruiters. In dat gewoel mengde zich weldra Siddha met zijn vriend Parviz, dien hij bij 't verlaten van het paleis had ontmoet en die hem hartelijk geluk wenschte met zijne nieuwe bevordering. Al pratende kwamen de vrienden op het feestterrein aan. Eene onafzienbare menigte bewoog zich in de meest bonte groepen over het groote, golvende veld, waar tallooze grootere en kleinere, op allerlei wijze uitgemonsterde tenten waren opgeslagen. Op een olifant vertoonde zich de groote Mogol zelf, en in 't midden van een breeden kring van hovelingen afstijgend, begaf hij zich met htn naar de plaats waar de groote plechtigheid van den dag stond gevierd te worden. Op eene kleine verhevenheid bevond zich een vrij omvangrijke en sterke weegschaal. In de éénc schaal lagen hoopen goud en zilver en edelgesteenten; de andere nu nog omhoog gehevene, was ledig. Op deze stelde zich nu de Keizer ten aanschouwe van de honderden en duizenden zijner onderdanen, de andere schaal werd zoolang beladen tn weder ontladen, tol zij in evenwicht met den doorluchtigen persoon des Mogolswas gekomen. Daarna stapte hij bedaard weer af en het goud en zilver werd met het overige onder de omstanders verdeeld. Na afloop van de meer ernstige ceremoniën van den dag begon de eigenlijke feestvreugde eerst recht, en werden de talrijke bezoekers van het terrein met alleTlct vermakelijkheden bezig gehouden. Onder verschillende gesprekken, wandelden de vrienden nog een tijd lang voort, en besloten toen naar de stad terug te keere.r. Eensklaps echter bleef Siddha staan, U-.?vijl hij met groote verwondering naar het tentje op den rug van een der vele fraai opgesmukte olifanten keek, dien zijn oog daar toevallig ontmoette. De vrouw toch, die hij daar nevens een paar andere, öp de zijden kussens zag geleund, was niemand anders dan Rezia; en naast haar ontwaarde hij ook de hem welbekende dienares. (Wordt vervolgd.)

WIE ZINGT DAAR? DE „NEW EDISON" =

NEW«€feilSON

k COMPARISON WITH THEiLIVING ARTIST fc REVEALS NO DIFEERENCE' .

'

Wij noodigen U uit tot een bezoek.

KUNSTZAAL EDISON AMSTERDAM DEN HAAG ROTTERDAM

...'.. .

.

LEIDSCHESTRAAT 84 LANGE POTEN 15 WITTE DE W1THSTRAAT 83

-

■

^■^^ »

■

No. 75547. Chique aaiaars aaiilel »oor een der modeir.e najaarsstoffen gegarneerd met bont. Benoodigd van 135 c.M. breede stol 3.50 M., »an 10 c.M. breed bont 2 M. Verkrijgbaar in bustemaat 90. 95.100 of 110 c.M Van deze afbeeldingen, die met toestemming derftrma Weldon Ltd. te Londen, zijn gereprouccerd. zijn franco per oost geknipte patronen verkrijgbaar, tegen toe-

K PV*-^ rv*-^ rv*^ rv**5 fAjfc
H^^M

No. 75548. Eleaaalc aantel met stelle oloolen en kraag en manchetten »an bont. Benoodigd »an 135 c.M. breede stof 3.25 M. »an 10c M. breed bont 1.65 M. Verkrijgbaar in bustemaat 90. 95. 100 of 110 c.M.

Een haardracht

wel sterk afwijkend van den ..Eton-crop'

senen, waarbij ook vernietiging heeft plaats gehad door het uit« Wat de dokter zegt 4 gestorte bloed. j^crjtrw tiTt?vJ cr^jv? W^VJ Ksjrw^ Heeft iemand door een zwaar ongeval een flinke hersenschudHersenschudding. ding gekregen, dan zal de toeBij belangrijke ongevallen, stand ongeveer als volgt zijn. waarbij het lichaam in zijn ge- We vinden den getroffene dan in heel of het hoofd in het bijzonvolkomen bewusteloozen toeder een flinken stoot of schok stand. Hij geeft geen blijk aankrijgt, heeft men kans op het roepen te verstaan of aanrakinontstaan van een z.g. hersen- gen te voelen. Daarbij komt als schudding. Men kan het dus zeer belangrijk verschijnsel vaak b.v. hebben bij een val van be- braken. Voelen we den pols. trekkehjk groote hoogte (een dan is die meestal zwak, maar trap of iets dergelijks), waarbij typisch is, dat zoo vaak de het dan met eens noodig is, polsslag opvallend langzaam is, dat het hoofd zelf getroffen Vinden we dus na een zwaar wordt, de schok kan zich o.'^...jpgeval iemand die bewusteloos van de voeten door het heele ,iV, gebraakt heeft en een langlichaam naar het hoofd voort- zamen pols heeft, dan mogen planten. Ook bij lichtere ongc- wc het bestaan van een hersenvallen kunnen echter de ver- schudding aannemen. schijnselen van hersenschudding Overigens merkte ik al op, wel voor den dag komen, als dat de ernst der verschijnselen het hoofd maar een f linken zeer kan uiteenloopen. In lieh schok krijgt. Zoo o.a. ook wel tere gevallen is er geen bewusby ^zuigelingen, die uit de wieg teloosheid, maar klaagt de gevallen troffene over hoofdpijn, suffioii Hersenschudding is eigenlijk een raar woord, dat niet veel zegt. Wat er bij deze toestanden eigenlijk in de hersenen niet pluis «is, is niet goed bekend. Zeker is, dat we met den naam hersenschudding toestanden van zeer verschillenden ernst en bc teekenis samenvatten. VOOP een leek is het b.v. niet uit elkaar te houden of we met een z.g. hersenschudding te doen hebben, waarbij de hersenen door een belangrijken schok wel geleden hebben, maar niet plaatselijk vernietigd zijn, of een hersenkneuzing, waarbij wel hersenweefsel is vernietigd, of een bloeduitstorting in de her-

zending van f 0.75 en vermelding »an het nummer aan mevrouw Miliy Simons. 2e Schujrtsfraat 261. Den Haag.

en misselijkheid, gaat soms ook braken. Die zeer lichte verschijnselen van hersenschudding vinden we nu b.v. bij kinderen, die een flmken val hebben gedaan. Die gaan dan vaak wat wezenloos liggen, worden zeer bleek en braken vaak, dus de verschijnselen van een, zeer lichte hersenschudding. Dit komt zooveel voor, dat elke moeder het wel eens meemaakt. De behandeling, vooral de eerste hulp, bij een getroffene met hersenschudding is zeer eenvoudig, maar toch belangrijk. Het allervoomaamste is, zorg voor rust, daar hebben de zieke hersenen het allereerst behoef te aan. De getroffene wordt dus zoo mogelijk niet vervoerd, maar wordt rustig neergelegd.' Het hoofd wordt "op zij gedraaid (om te verhinderen, dat eventueel braaksel achter in de keel terug loopt); verder kan men koude compressen op het hoofd leggen. Is vervoer noodzakelijk, dan geschiede dit

uiterst voorzichtig en één drager zorgt alleen voor het hoofd en steunt dit zorgvuldig. We laten iemand met een hersenschudding lang rust houden, anders bekoopt hij het met hardnekkige hoofdpijn. Dezelfde behandeling geldt natuurlijk ook voor het gevallen kind, dat suf is, braakt en slapen wil. Er is een zeer algemeene en verderfelijke volksmeening, die zegt, dat men die kinderen wakker moet houden (door er mee te gaan rondwandelen of zoo iets). Dit is absoluut fout. Het kind heeft niets anders noodig dan rust. Men legge het rustig neer en late het slapen zoo lang als het maar wil. Dan is het beter als het wakker wordt. Men snelle er ook niet mee naar den dokter, maar laat die komen, als men het noodig oordeelt. Maar het eenige noodzakelijke voor 't kind is: rust. Dergelijke zeer lichte hersenschuddingen zijn overigens volmaakt onschuldig. H. L. S.

/tflEf*^

/6i/ doetneéVoor naaryenoeaen ELKE vrouw - of zij hel erkennen wil of niet - droomt zich het bezit van mooie toiletten, van fijne lingeries, van mooie teere kanten. En eiken keer, dat haar bezit door aankoop of geschenk grooter wordt, gevoelt zij zichzelf iets dichter bij hef beloofde land. Keurt U haar verlangens af? Spreekt U van ijdelheid en lichtzinnigheid der tegenwoordige vrouw? Wat wilt U? Zijn niet de etalages onzer groote modemagazijnen zelf als een droom ? Dacht U, dat een vrouw, die zich gaarne goed en smaakvol kleedt, ?.\ « dit alles voorbij ZOU aan %JIB 3 ? Neen, i tn zoolang'n vrouw V-V niet roekeloos is in haar aankocpen - zoolang zij haar financieele draagkracht niet te boven gaat - zoolang is haar met smaak gekozen kleeding geen bewijs van lichtzinnige ijdelheid.

Maar . . . wel is hel haar plicht, hel eenmaal gekochte met zorg te onderhouden. Want alle tegenwoordige weefsels en kleuren vragen om zorgvolle behandeling Voor verschieten en verkleuren zijn zij meer vatbaar dan de stevige, eenvoudige weefsels, die een vorig geslacht gebruikte. En roekeloos wordt de vrouw, die dure, maar ook de eenvoudigste kleeding verwaarloost.

Gelukkig, dat er zulk een prachtig middel bestaat voor het onderhoud, want bij het bezit der fijne weefsels behoort „Lux" U behoeft alleen maar Lux in kokend water volkomen op te lossen en een sopje te maken. Daarna voegt U koud water toe lot het sopje lauw is. Dan doel U het fijne goed dat U wasschen wilt er in en wascht het voorzichtig zonder wrijven of boenen. Alleen maar op en neer halen in het vette sop en op vuile plekken het schuim er zachtjes doorheen persen. Hierna goed uitspoelen zonder wringen, totdat i | alle zeepdeeltjes verwijderd zijn. Vervolgens het goed zorgvuldig drogen en strijken, waarna U hel goed weder als nieuw in de kast kunt opbergen ! U zult inderdaad verrast zijn over het schitterende resultaat De Lever's Zeep Mij., Vlaardingen.

Chypee .Papi^.OpIgan. enz. LI75-13

■"■^;--,^.v^a;^---::. •■-.,■

:

■

'

- ^ ■^^- .

^jßlß.

■

um

J

F Lf|Lj è E n je

^ca. 165

^ J

Pi

diep en

^

(O,

Kindje met je ki*aai.de..lLMd.je

^PP ^=k

^^

QyooX; Met je ro . z\a blan.-ke

hM.id.Je

£M

je mondje,

^r r r r

Kindje met je kraai geluidje, En je oogjes, diep en grool: Met je rozig-blanke huidje En je mondje, klein en rood. Krullekens. die goudig glanzen En je hoofdje licht omkransen. Kindje, ik draag je t tuintje door

Kindje, zie je 'k diepe gloeien Van die roodc anjelier? Zi~ je t roz der roos vervloeien Tot mat geel? en kindje, hier. Kijk de duizendschoonen pralen. Zie je hoe het zonlicht speelt En die kleurenweelde streelt?

Zoo naar achter, zoo naar voor.

8**?^

^^

voor voor voor voor voor voor

den Uw den Uw den Uw

Sport-liefhebber, Clubhuis, Dans-liefhebber, vrienden, Kunst-liefhebber, HOME.

Kindje, 'k wou dat heel je leven k in mijn arm je dragen kon. Blij ^e oog voor 't schoone geven. Vreugd' in kleurenweeld' en zon. Kindje, kon 'k je alle dagen Door het rijke leven dragen. En lief kindje, bovenal. Door hef leed dat komen zal.

WIE den "NEW EDISON" gehoord heeft WIL een "EDISON" of NIETS CATALOGUS GRATIS OP AANVRAGE BIJ DE

KUNSTZAAL "EDISON" AMSTERDAM

LE1DSCHESTRAAT 84

DEN HAAG ROTTERDAM

LANGE POTEN 15 .... WITTE DE W1THSTRAAT 88

i-f-^ijiÄiv *■ .-.. --:>>■■ ■'-

5gypliaj\ Cigarette! _ :