'\-i- -étwêwm. i^l. > ï. rfip» \ ". MAE WEST PAi^MOüNT^FIl. i* 'J. J r J A *M M il

'\-i- -étWÊwm

Cl TH CATI

■ i^l

yiss&M: ■

- Milt m RWAKTAAL f. I.H . MS. IN

u. uwm. m. m KmpMmwa «uw

é r

w

c

IE

i^"^.

> ï

Ä ^^■^

^i

'#SF1 ■rfiP» 0/C*0:'*m

:: ;v,.

,^^4^«^ -m^'m^JF-^:^-

FAVE IN DE| UNIVERSAL-FILM „EEN UIT DUIZEND''!

\ ".

MAE WEST PAi^MOüNT^FIl

TLICE

i* 'J J r J

A

*M

M

il

:

AFBEELDING IN KLEUR MULTICOLOUR PICTURE

-^r"-

ÏÏWiTSd i" ■•« nog niet, dat »ommlge blondines gevaarlllk zijn.

Re9ie: Milton c

uth ^ Universal-film.

<ï«»»J*ai

D , ., oud Mason Noah Beery Ja George Regan ... William Gargaii Rose Whitney Dorothea Ken] Judy Williams Nan Gre^f Paul Lewis Roland Dre\ Mevrouw Lewis Polly Rowlei McNeill John Butlel

tal»«) %

l'on.

De jonge chirurg Jim Stanton, die bezig is naam te malden, is een enthousiast vlieger en hij heeft onder leiding van zijn vriend Dick Miller zijn vliegbrevet gehaald, Jims vader echter, de conservatieve dokter Stanton, is sterk tegen het vliegen van zijn zoon. Evenmin is hij het eens met diens vrije opvattingen over het leven. Zijn verloofde, Barbara Reed, is de meening van Jims vader toegedaan. Het conflict bereikt zijn hoogtepunt als Jim in een hevigen storm naar Philadelphia vliegt met een getrouwde vrouw aan boord. Het vliegtuig verongelukt, waarbij de vrouw om het leven komt, doch Jim ongedeerd blijft. De echtgenoot van de vrouw dient een aanklacht in tegen Jim, met als gevolg een krantenschandaal. Jim vindt dit alles vreeselijk, vooral als het bestuur van het ziekenhuis hem ernstig onderhanden neemt wegens ,,een gedrag dat ver beneden de waardigheid van zijn beroep is". Als hij merkt, dat zelfs zijn vader en Barbara gelooven, dat hij in intieme relatie tot de verongelukte vrouw stond, geeft Jim zijn carrière er aan en trekt naar het Westen, onverschillig wat er met hem gebeuren zal. Zonder een cent op zak komt hij te Los Angeles aan, waar hij ingerekend wordt wegens landlooperij. Tijdens het ondergaan van zijn straf, ontmoet hij Dick Miller, den vliegenier, weer. Dick bezorgt hem zijn vrijheid en weet zelfs een baan voor hem te krijgen als mecanicien op het vliegveld onder den naam Jones,

Bud Mason is in training vooJ het bokskampioenschap midJ dengewicht, doch zijn manal ger, George Regan, heeft niet veel fiducie in zijn pupil. | Er is een meisje, Judy Williamsj dat met Bud en Regan samenwerk! en verliefd is op den aanstqander kampioen, maar deze merkt haar am•er op en vecht met ongekender oed en vastberadenheid voor he(| impioenschap. Dan doet zich een struikelblok vooj zijn carrière in den vorm van d^ londe filmactrice Rose Whitney! wier charme hem training en mana-l :t vergeten. Kort daarna moet hij tegen Prince Pearl vechten,! hij verwaarloost zijn training totaal en wint alleen door zijnl

jfaMÜHtfiy* 'kWi

■«;*»

^

va

(Derothaa Krat) «B Bud (Noah B»«ry Jr.) Bos* probMrt dan TuUtrecht«! met nUuweB mo*d te baiielen.

moed. Dan is het oogenblik aangebroken, waarop Mike Shay, de kampioen, toestemt in een gevecht met Bud, maar als het contract is| geteekend, trouwt Bud met Rose en begeeft zich op de huwelijks-, reis. Na zijn terugkeer is er maar heel weinig tijd om te trainen,! maar wederom is het zijn moed, die hem de overwinning bezorgt enl daarmede het kampioenschap. f Thans begeeft Bud zich met zijn vrouw naar Europa en als hijl na een jaar terugkeert, zijn al zijn vrienden lucht voor hem. Reiganj breekt met hem, maar als Bud op den avond van zijn gevecht met! O'Keefe verneemt, dat Rose een ander boven hem verkiest, komtl zijn vechtersnatuur weer boven en hoewel hij de match verliest! breekt hij met Rose en wendt zich weer tot Regan. Deze zal hem! wederom steunen in zijn strijd om succes, terwijl Judy, wier liefde! eindelijk door hem beantwoord wordt, hem trouw terzijde zal staan.

Ditto good« Tiloatfoa. lohB Bocd. loon Tentcdno «ft .nriUp Riwloa.

L> £J^

mpfidi ZICHZELF VOND (The man who found himself).

„Zoo moot J« vochton." «egt Mc Noill logon Judy on George

Regie: Lew Landers. RKO-Radio-film. Jim John Beal Doris Joan Fontaine Dick Philip Huston Barbara Jane Walsh Stanton George Irving Nosey James Conlin Roberts Frank M. Thomas Helen Diana Gibson Patiënt Dwinght Frye Hobo Billy Gilbert

>

.

Doris op bezoek bij Stemton en Barbara. De dokter belooft haar mee naar Los Angeles te gaan.

Twee vrouwen die elkaar begrijpen. Doris en Barbara.

Dick vindt zijn vriend Jim, wien de ontbering goed is aan te zien.

De operatie in 't vliegtuig.

Door zijn medische kennis heeft Jim een goede kans om bij den ambulancedienst te komen op het vliegveld, doch hij wil niets meer met zijn verleden te maken hebben en verzoekt Dick niemand iets te vertellen van zijn vroeger leven. Maar juist dat vroegere leven van hem is wat Doris King, een verpleegster bij het ambulance-vliegtuig, zeer interesseert en zij komt er achter dat hij zijn brevet heeft. Als er dan ook een plotselinge dringende oproep komt voor het ambulancevliegtuig en Dick niet spoedig te bereiken is, haalt zij Jim er toe over het vliegtuig te besturen. Als gevolg hiervan wordt Jim bij Roberts, den directeur, geroepen en aangesteld als piloot. Dit brengt echter met zich mede, dat Jim een nieuw vliegbrevet noodig heeft, waarbij zijn ware naam ter sprake komt. Een journalist, die wil weten wie Jones in werkelijkheid is, krijgt den beambte er toe hem Jims waren naam te zeggen, maar Doris weet hem te bewegen hieraan geen ruchtbaarheid te geven. Doris bewerkt Roberts Jim aan te stellen als piloot voor den ambulancedienst, een benoeming die Jim woedend maakt. In het twistgesprek, dat hierover tusschen Doris en Jim ontstaat, zegt Doris hem dat zij weet wie hij werkelijk is en dat hij een lafaard is, die niet weet te vechten. Verbitterd gaat Jim naar zijn kamer om te pakken en te vertrekken. Dick deelt hem mede, dat Doris de stad reeds heeft verlaten en door voor te wenden dronken te zijn. krijgt hij er Jim toe zijn vasten vliegdienst op El Paso van hem over te nemen. Doris heeft zich inmiddels naar Jims woonplaats begeven, waar zij met de hulp van Jims vroegere verloofde Barbara den ouden dokter Stanton er toe overhaalt met haar mee naar Los Angeles te gaan. Barbara is inmiddels met een ander verloofd. Tijdens zijn vlucht naar El Paso besluit Jim zijn baan te houden. Hij is op het vliegveld als er een dringende oproep komt voor dokters en verpleegsters voor den trein naar Los Angeles, die in de bergen is verongelukt. Jim vliegt met een aantal verpleegsters naar de plaats van de ramp, terwijl Dick zal volgen met een vliegtuig met dokters. Bij den verongelukten trein aangekomen, vindt Jim daar tot zijn verbazing Doris en zijn vader, die uitgeput is door zijn pogingen hulp te verkenen en thans een operatie wil gaan verrichten, waartoe hij physiek eigenlijk niet meer in staat is. Jim trekt een doktersjas aan en opereert. Doris geeft een verklaring en terwijl de oude dokter Stanton vol bewondering zijn zoon gadeslaat, gaan Jim en Doris verder om den verongelukten passagiers bij te staan.

AVOLPH ZUKOß rikaansche filmwereld nog niet, die bulderend lacht om de leuze „Famous Players in famous plays". Op 12 Juli 1912 — historischen datum in de filmgeschiedenis — wordt bij de New Yorksche douane de film „Queen Elisabeth" ingeklaard. Maar één ding had Europa voor op Amerika: Tot dusver heeft Adolph Zukor den strijd voor de acteurs waren in de Oude Wereld niet bang zijn ideeën alleen gevoerd. Nu is hem een koningin om voor de lens te verschijnen. In Amerika behanter hulp gesneld: Sara Bernhard. delden de actrices en acteurs de film zeer uit de Want het ongeloofelijke geschiedt: de lange film hoogte. Een tooneelist van stand bemoeide zich met verovert met één slag het publiek. Het loopt storm de film niet. Maar in Europa verwaardigde nieop de cassa's. Wat niemand wilde gelooven, blijkt mand minder dan Sarah Bernhard zich om in 1908 waar te zijn: het publiek verlangt in de bioscoopal voor de lens de rol van de Dame met de Catheaters beschaafd amusement, op behoorlijk niveau melia's te spelen dertig jaar voor Greta Garbo en gespeeld door goede spelers'. aan deze rol dacht. En toch mislukte die film, omMet den voorsprong, dien Zukor op de anderen dat men ook in Europa nog moest leeren, dat film heeft, neemt hij de verplichting op zich om de film is, en tooneel tooneel. De naar lucht happende theaters te voorzien van de films, die ze noodig Safah Bernhard, die op het doek stond te gebaren hebben. Hij gaat „De Graaf van Monte Christo" en te tooneelacteeren, was werkelijk geen succes. op stapel zetten en „De gevangene van Zenda". En Asta Nielsen kwam en boekte groote succesElke twee weken levert zijn studio (ergens in een sen. In Italië ging men ook al films maken, naachterstraat van New York gelegen) een groote tuurlijk naar de oude geschiedenissen van het film af. Adolph Zukor laat het niet bij halve roemruchte Romeinsche Rijk. Macistes groote tijd maatregelen. kwam. De sterke man en de groote massa deden Hij is de eerste, die het voor de filmindustrie hun intrede in de film. ongehoorde feit bestaat om op de aanplakbiljetDan maakt Sarah Bernhard de film ..Queen ten ook, met groote letters nog wel, de namen te Elisabeth ', een film langer en indrukwekkender zetten van de dames en beeren, die in de film dan alle voorgaande films. Een film. die bijkans meespelen. Wat vroeger een schande was, waareen uur duurde. voor een behoorlijk tooneelspeler zich schaamde, Adolph Zukor krijgt in het verre Amerika bewordt thans een eer. Zukor heeft immers als dericht van de vermetele plannen der jonge Franschc filmindustrie. Jaren achtereen voert hij nu al in de " vies: goede spelers in goede stukken. Wie dus zijn naam met groote letters op zijn aanplakbiljetten Nieuwe Wereld den strijd voor zijn meening. dat de gedrukt ziet staan, ontvangt daarmede een brevet films lang moeten zijn, minstens een uur lang en van groote bekwaamheid. dat de beste actrices en acteurs zulke hooge salaEn de actrices en acteurs — kinderen als het rissen moeten worden geboden, dat zij hun tegenzijn — komen op deze eer af. Maar Zukor is kieszin tegen de film wel zullen moeten overwinnen. keurig. Wat het precies is, weet hij niet, maar Jaren achtereen heeft men Zukor laten praten. Men hij heeft lang voor anderen bemerkt, dat niet alle erkende zijn kwaliteiten én zijn inzicht in de mogegoede acteurs-van-de-planken ook goede-acteurslijkheden van de film, maar die verhalen van hem van-het-witte-doek zijn. Er is een geheimzinnig over de lange films, die er komen moesten en de ik-en-weet-niet-wat, dat plotseling iemand tot een dure actrices, die er in moesten meespelen die goed filmacteur maakt. Het woord foto-geniek moet verhalen nam men met heel veel korreltjes zout. dan nog uitgevonden worden, maar Zukor heeft al Als dan de tijding uit Europa komt, dat daar een een vaag gevoel van wat het zeggen wil. Daar is film van een uur lengte en met Sarah Bernhard er bijvoorbeeld dat jonge meisje: Mary Pickford. Op in. gemaakt naar een bijna klassiek gegeven, zal het tooneel een besliste mislukking, maar in de worden vervaardigd, voelt Zukor de golf onder film „de engel met de gouden krullen" waar alle zich omhooggaan. Nu is het tijd om je schrap te moeders van droomen. zetten. (Wordt vervolgd) Zukor schraapt hij elkander wat hij aan contanten bijeen kan brengen. Heel de Amerikaansche Ada Nlalsan filmwereld lacht onbedaarlijk, wanneer zij verneemt,* dat Adolph Zukor voor een Europeesche film 25000 dollar heeft betaald. Men verklaart hem voor gek. Zulk een geldverspilling heeft de wereld nog nooit aanschouwd. De film wordt een mislukking. Zoo ongeveer luiden de oordeelen van zijn vrienden en vijanden. Adolph Zukor toont zijn ouden koppigen trots. Hij gelooft in zijn eigen meening. Nog voor de film in Amerika is gearriveerd, richt hij de maatschappij „Famous Players Company" op. Een klein kapitaaltje vormt den grondslag tien jaar later zullen de aandeelcn bij elkander 25 millioen gulden waard zijn, maar dat weet de jonge Ame-

Leul« Lumlira vertoonde In 1895 In de kalden van hat Grand CaM In Parij• da aaral« films

Een koningin snelt te hulp. In den tijd toen Adolph Zukor nog worstelde met de moeilijkheden van den bonthandel, vertoonden de gebroeders Lumière in de kelders van Grand Café in Parijs de eerste films. De gebroeders Lumière hadden, anders dan Edison, geen kijk-door-het-gaatje-machine uitgevonden, maar hadden al dadelijk het principe van de projectie op een scherm toegepast. De datum van den 18den December 1895 zou een historische datum worden in de geschiedenis van de filmindustrie. Het programma, dat de gebroeders Lumière vertoonden, was rijk gevarieerd. Het was „La sortie des usines Lumières", „L'arrivéc dun train", „La mer par gros temps ' en ten slotte een komisch filmpje „De bedrogen bedrieger" of te wel „L'arroseur arrose", zijnde het verhaal van een meneer, die bloemen wil begieten en ten slotte zelf begoten wordt. ^ De uitvinding „sloeg aan". Het oude Europa interesseerde zich sneller voor het wonder van de levende fotografie dan Amerika. Maar de Europeesche film ging andere banen. Daar was George Milies, die lang voor zekere Fleischer loopen kbn, teeken- en trucfilras vervaardigde, wonderlijke filmgeschiedenissen, waarin schoenen zoo maar door de kamer wandelden en een arm zich afscheidde van een mannenlichaam om op eigen gelegenheid aan het exploreeren te gaan in een doodgewone huiskamer. Deze George Milies probeerde ook voor het eerst stemming in een film te brengen: een of ander hooggeplaatst personage was gestorven en zou begraven worden. „Dat moet een indrukwekkende film worden." dacht Milies en dus draaide hij den slinger van het opname-apparaat extra langzaam, want hoe plechtstatiger de gang der deelnemers aan de begrafenis des te indrukwekkender moest het geheel worden. Het liep allemaal echter anders af. Want toen deze zoo langzaam opgenomen film in gewoon tempo bij de vertooning werd gedraaid, draafden'de begrafenisgangers in vliegende vaart over het doek. Ja, ja, de film moest ook in Europa nog heel wat leeren. Sarah Barnhard In 1869

LAGPOARADE

Peaches O'Day | • ., KM xtr . Mac Wcst Mile Fifi j " Rechercheur Mc Carey Edmund Lowe Graves Charles Butterworth „Nifty" Baily Walter Cadett „Trigger" Mike Roger Imhof Van Raleigh van Pelten van Husen van Doon Charles Winninger Fritz Kraufmeyer , , Herman Bing Cabby Chester Conklin Inspecteur Quade Lloyd Nolan George Rector George Rector Paramount-film. Regie: A. E. Sutherland. ^^mstreeks 1890 bezat New York in Peaches O'Day een populaire figuur. Peaches was een knappe jongedame, die met acteeren en zingen in cabarets en revues aan den kost kwam, en die in tijden van werkloosheid er toe overging de Brooklyn Brug te verkoopcn aan onnoozele slachtoffers, tot wie het niet doorgedrongen was, dat deze onvervreemdbaar gemeente-eigendom is. In verband met deze liefhebberij, en haar vaardigheid in zakkenrollen, werd Peaches geregeld gearresteerd en over de stadsgrenzen gezet. Maar zij had haar hart aan New York verpand en keerde telkens terug. Ook op Oudejaarsavond 1899 kan Peaches het weer niet laten zich onder de vroolljke New Yorkers te mengen. Ze verkoopt de Brooklyn Brug nog eens, maakt kennis met een ouden millionnair, van Raleigh Van Pelten van Husen van Doon, verschaft zich uitgaanstoiletten door een winkelruit uit te snijden en krijgt een rol aangeboden in Nifty Baily's nieuwe revue. Die rol durft zij echter niet te accepteeren met het oog op de vele bevelen tot inhechtenisneming, die haar bedreigen, maar Nifty bedenkt, dat zij zich als een Fransche ster kan uitgeven, kersversch uit Europa, waarbij een zwarte pruik voor de noodige vermomming zal zorgen. Zij zal met een boot uit Boston komen en Nifty zal zorgen, dat de pers bij haar aankomst aanwezig is. Rechercheur McCarey echter gooit roet in het eten. Hij is wel is waar erg verliefd op Peaches, maar hij kent

Wallar CatlaH, Charla* BuHarwerth an Charlaf Wlnnlngar.

Ean muslak-avandja bl| dan mllllannalr. Haa Watl ipaal« dan bavantaen

zijn plicht. Als hij Peaches bij Nifty vindt, neemt hij haar mee; eigenlijk moest hij haar opbrengen, maar hij beperkt zich er om harentwil toe haar weer eens de stad uit te zetten. En hij brengt haar op de boot naar... Boston! Natuurlijk speelt hij daarmee Nifty en Peaches juist in hun kaart, en Nifty begint direct een grootscheepsche reclame-campagne voor het aanstaande optreden van de groote Parijsche ster: mademoiselle Fifi (alias Peaches O'Day). Millionnair Van Doon, tot dusver vrouwenhater, is door Peaches omgetooverd in een galant man en hij is het, die het geld voor de nieuwe revue verstrekt. De première wordt een groot succes, en de eenige, die in mademoiselle Fifi Peaches herkent is McCarey, die daar natuurlijk het zwijgen toe doet. Flfl maakt diepen Indruk op het hoofd der New Yorksche politie John Quade, een man die druk aan politiek gekonkel doet en hoopt zich tot burgemeester te kunnen doen verkiezen. Hij wil met Flfl uit, maar zij wil niets van hem weten. Dan dreigt Quade het theater te zullen sluiten, zoogenaamd met het oog op brandgevaar, doch McCarey weigert Quades bevel in dezen uit tdHberen. Hij wordt ontslagen, doch wint daamffi het hart van Flfi/Peaches. Om de revue te redden gaat Fifi bij Quade op bezoek, weet hem op een afstand te houden, rooft uit zijn archief allerlei bewijsmateriaal tegen haarzelf en eenige anderen, en bereikt dat het theater niet gesloten wordt. Kort daarop merkt Quade, dat Flfl Peaches is, maar hij kan haar niet arresteeren, omdat zijn bewijsmateriaal is verdwenen. Peaches haalt Van Doon, die voorzitter is van New Yorksch Anti-Corruptie-Comité, over om McCarey tegen Quade candidaat te stellen en dan begint er een geweldige verkiezingscampagrie, waarbij alle comedianten zich achter Peaches aan McCareys zijde scharen. Als Quade daardoor zijn kansen ziet verminderen, geeft hij zijn handlangers opdracht McCarey te ontvoeren, maar Peaches krijgt hiervan tijdig de lucht en gaat maatregelen nemen. Desondanks zien wij Quades volgelingen McCarey oplichten en op den beslissenden avond der groote meeting moet hij, gebonden

EEN EYZNDERE Regie: Nunzio Malasomma.

Tobis-film

Carmen Casini

Pola Negr

en vreugde op de autobaan ineen. Dit alles heeft haar stem geen goed gedaan, temeer,

Therèse

Josefine Dora

daar zij nog pas kort geleden genezen is van een lichte aandoening aan haar stem-

Cecil Lasko

Hermann Braur

banden. Doch den genadeslag krijgt haar

Bartell

Herbert Hübnei

prachtig geluid, als zij in het ziekenhuis,

Mevrouw Latour

Hansi Arnstaedt

waar haar zoon ligt, den man ziet, die

Colette, haar dochter

Suse Gra

Sam Milbrey

Hans Leibe)

Smith

Harald Paulsen

Cecils vader is. De dokter, dien zij onmiddellijk raadpleegt, zegt haar de bittere waarheid, namelijk dat ze nooit meer zal kunnen zingen...... Cecil vermoedt niets van deze tragedie.

Slechts weinigen weten, dat de gevierde zangeres, Car

Als de jongen hersteld is, maakt hij in

men Casini, een zoon heeft. De jonge Cecil is een aar

een opgewonden toestand een speelschuld.

dige bengel, verwend en zorgeloos en hij bekommer

Hij moet het geld hebben, anders

hij zal zich niet laten arresteeren. Carmen

aan zijn hartstocht voor de sport te kunnen voldoen.

weet maar één weg om het geld te krijgen.

Op zekeren dag krijgt Cecil op de renbaan een ongeluk Cecil en zijn moeder zijn gelukkig. (Hermann Braun, Pola Negrl en Hans Leibelt).

Carmen

rika te zingen, vraagt voorschot en redt

door het publiek 0|

daarmee haar jongen. Het contract nako-

de tribune heen on

men kan ze natuurlijk niet en de cata-

naar haar kind te kun

strophe laat niet lang op zich wachten,

nén gaan. De ston

een schandaal is onvermijdelijk. Carmen

rukt haar mantel opc

Casini, die haar heele leven alleen aan

en

haar zoon gedacht heeft, moet het bele-

de

dringt

Ze onderteckent een contract om in Ame-

zie

neergutsenc

regen doorweekt haa

ven, dat haar zoon zich

Ze let er niet op. Haa

wendt

eenige

gedachte

van

haar af-

Nu grijpt echter Cecils vader in. Hij

voor haar zoon en a

corrigeert

zi^ hoort, dat het onge

groote moederliefde, daarmee tevens goed-

luk

makend wat hij Carmen jaren geleden

niet

ernstig

ii

zakt ze van opwindir

CecU W* 'i moeder all

zoon, die op de ren1 baan een ongeluk heeit gekregen.

want

er zich niet om waar zijn moeder het geld vandaan Jiaalt on

■ ^■1

het

heeft misdaan.

resultaat van een al te

;.■•'■'■

# • ■

>'*

,>i^r*--

Bonita Granville

Willy Birgel

Käthe ron Nagry

^^

Margaret Lindsay

■Jf

NIEUWS UIT DE STUDIOS Louise Stanley en Jack Randall vertolken

de

hoofdrollen in de Monogramfllm „Gunsmoke trail". Regisseur is Sam Newfield.

Emma Oramatlea zal te Rome de vrouwelijke hoofdrol vertolken in de film „Deze vrouw" van Cesare Giulio Viola.

Hilde KxaU speelt te Weenen een der belangrijkste rollen in de Styria-film „Der Hampelmann".

Greta Garbo zal in een Chopin-fllm als George Sand op het witte doek verschijnen.

Signa Raaso vervult de hoofdrol in de Ire-film „Carrière", welke te Stockholm wordt opgenomen.

Oaa Johnson zal een nieuwe film in Afrika opnemen. De expeditie zal ongeveer een jaar onderweg blijven.

Käthe von Nagy en Willy Fritsch treden op in de Ufa-film „Am seidenen Faden", welke onder regie van Robert Stemmte wordt opgenomen.

Herbert Weissbach speelt een belangrijke In de Meteor-fllm „Ich liebe dich".

John Carroll werd geëngageerd voor de hoofdrol in „Copra".

Richard Thorpe zet „The toy wife" in scène.

Albert Haekett en

Frances Goddrlch,

het

scenario-schrijverspaar, hebben een nieuw contract met de Metro Goldwyn Mayer gesloten. De manuscripten voor „The thin man" en # voor „Tarantella" zijn van hun hand.

In aansluiting op een vorig bericht, melden de Warner Bros-studio's, dat behalve Errol Flynn en de vier gezusters Lane, Claude Rains, May Robson en Gale Page eveneens een hoofdrol zullen uitbeelden in „Because of a man", een rolprent naar een verhaal van Fannie Hursi

Greta Garbo

rol

De hoofdrollen zijn in handen van Luise Rainer, Melvyn Douglas en Robert Young.

„Of human hearts" Is uiteindelijk gekozen als titel voor een nieuwe M.G.M.-film, waarin de hoofdrollen gespeeld worden door Walter Huston, James Stewart en Beulah Bondi. Deze titel iihet resultaat van een prijsvraag, uitgeschreven "Voor M.G.M., waaraan een hoofdprijs van vijfduizend dollar was verbonden. De winnaar van deze prijsvraag Is een jongen van veertien jaar.

Willy Birgel en GerakUne Katt zullen In de Ufa-film „Fait

Deruga"

de

voornaamste

rotten

vervullen. Clark Gable

Hilde Krahl

Velt Harlan zal de film „Het Neurenberger ei" in scène zetten. Deze rolprent behandelt de uitvinding van het horloge.

June Travis en Gordon Oliver werden voor de Monogram-film „Marines are here" geëngageerd. . Regisseur it Phil Rosen. ■

Maxgaret Lindsay zal als tegenspeelster van Pat O'Brien en John Payne fungeeren In de film „Garden of the moon". De regle is in handen van Busky Berkeley.

!

>v -

Bonita Granville, de nog zeer jeugdige Warner Bros-actrice, zal een voorname rol te vertolken krijgen In een serie van zestien films, gebaseerd op Carolyn Keene's novellen „Nancy Drew". De film-serie Is getiteld „The hidden staircase".

fs

Nelson Eddy en Jeanette MacDonald vervullen de hoofdrolten In „The. girl of the Golden West". De muziek werd gecomponeerd door Sigmund Romberg. Dit is de vierde rolprenC waarin dit team samenspeelt. ~:—

Clark Gable en Myrna Loy zulten voor de zevende maal samen optreden en wel in „Too hot to handle", naar een scenario van den auteur en journalist Laurence Stallings. Jack Conway heeft de regie op zich genomen.

P^^

4

'

■

Nelson Eddy

■

' " J

1

*£*

Hi

.:■

...

■-^-

laHH

^T- '>—'"■ "'V''*: - ^*Ï5

iJkX '",*!'"'';'•*'^^•*•"

HÜ

-ïV-l-v^-tótó

■ '^

y***'

'%>■■

^^ *. »»

■

DE tRA
m.

»el

I

TE BIEDEN Op deze pagina kunnen onze abonné's, tonder de „Ruilrubriek», gratis een advertentie plaatsen, waarin zij iets aanbieden in ruil voor iets anders. Deze plaatsing is geheel gratis, maximaal 10 regels per advertentie. Advertenties, waarin voorwerpen te koop of evraa d r0I J?*"8* « 8 « woningen te huur worden gevraagd of te huur aangeboden, diensten worden aangeboden, enzoovoort, enzoovoort, worden onder de rubrieken „Te koop aangeboden", „Te koop gevraagd" en „Diversen" geplaatst en berekend tegen 5 cts. per regel, minimum vijf regels.

Te koop : slechts 2 x gebr. Alef. Projectro app. normaal film geschikt v. elke Voltsterkte met ca. 1000 M. film voor slechts ƒ30.—. O. J. M. Kohl, Bagijnhof 6, Dordrecht.

RUILRUBRIEK

Te koop : tegen e.a.b. mooie knop accordeon 5 rijen, 120 bassen. J. v.d. Zwaan, Sumatraplantsoen 74-111, A'dam (O.). Te koop aangeb. : Pathefoon, pr. Zwitsersch uurwerk, geh. eiken uitvoering, z.g.a.n. Pr. ƒ15.—. Mevr. Merks, K.MarnixkadeS, A'dam. Te koop : Broedpoppen (kanarie). Duivenkast m. knip. Niemöller, Pontanusstr. 31-111, A'dam (O.). Te koop: een goedspelende Philipsradio (wisielstr.) met kast en luidspreker tegen elk aann. bod. Mulder, Hagedoornweg 53, A'dam. Te koop : eiken theemeubel Queen Anne pooten. v.Maltha, Oogststr. 3-1, A'dam (O.). Te koop : een wisselstr. radiotoest. Schaper Ingebouwde luldspr., een stel beuken spanten en spiegel voor B.M., zware werkbank, een grijs gestr. heeren-costuum m. 48, slank persoon z.g.a.n. Alles te zien 's avonds na 7 uur. Kievit, Gr. Wittenburgerstr. 74 A-III, A'dam (O.).

Wie ruilt 2 donker eikenh. leeren fauteuils v. 2 Eng. I pers. ledikanten. Brederodestr. 80 hs., A'dam (W.).

Wie ruilt 168 Paul C. Kaiser bonnen voor 60 D.E. of Sunlight punten. J. Klani, W. de Clercqstr. 24, Den Haag.

Figuurzaag op motor te ruilen voor motor J P. K. A. J. L. Lattmann, Bethanienstr. 27-1, A'dam (C).

Wie wil ruilen : Postz. sluitzegels, bons, pi., Kwatta sold., munten ? Zendingen franco tegen franco. Aanb. aan : O. Rutgers. Twekkelerweg 106, Hengelo (O.).

Wie ruilt een zinken badkuip voor een pathefoon. H. Velzel, v.d. Hoopstr. 91-1II, A'dam (W.). Gratis kunt u gangbare bonnen die u niet spaart ruilen voor wat u wèl spaart en tekort komt. Bij zending postzegel Insluiten voor terugsturen. Wed. S. v. Zanten, Daniël Willlnkplein 41, A'dam. Ruilen : 1000 Haka, 900 v. Nelle, 750 D.E. 170 Jamin, 600 Schura, 70 de Jong, 130 Bonte wereld tegen H.C.Wennex. Droste, Niemeyer, Gulden en andere. Postz. v. antw. insl. M. Koning, Heilbronstr. 48, Den Haag. Te ruilen : een fonkelnw. transformator, een gasstel en een mooie eiken fauteuil voor gebr. buitenlandsche postz. J. P. Koenstr. 115, Utrecht.

Wie wil „Vliegende Hollander" ruilen voor een Autoped met luchtbanden. Hanna linke, Marnixkade 71-1, A'dam (C). Wie heeft in ruil voor heerenfiets 1 jongensfiets voor leeft. 6 jr. v. Tol, Jan de Baenstr.31-11, Den Haag. Wie ruilt mijn 2-pers. eik. led. m. spir. in g. st. v. 2 pers. opklapb., m. omb. liefst eerst briefk. v.d. Velden, Gov. Flinkstr. 27-11, A'dam. Een St. Bernhardhond zeer trouw en lief, reu, te ruil wegens omstandigh. v. schrijfmachine, prima fiets, motorfiets, of iets dergelijks door A. van Dorp Azn., Teyllngerlaan 59, Sassenheim.

Ter ruiling aangeb. : een beige diepe kinderw. kl. wielen, ballonb. en een blauwe Sulky voor een wandelw. Kamperfoelistr. 159, Den Haag. I.L.O.-motor, te ruilen voor wat anders. Smout, Zaanhof, 15-hs, A'dam (C).

Ter ruil aangeb. : een moderne kinderw. op luchtb., een wandelw., een klnderst. nog in pr. cond. en een gootsteen v. bakellet m. aanrecht aaneen v. een 3 d. gasst. of gasforn. of tapijt. Mevr. H. de Miranda, Palembangstr. 22-hs, A'dam <0.).

Wie is gen. om 225 Hille-b. te rullen voor Sunl.-b., ook in ged. en 9 Duiven-b. voor Sunl. Mej. A. Boterman, Zwanenburgerdljk 444, Halfweg (Zwanenburg).

Wie ruilt 33 weck-fl. in pr. st., voor wollen deken of kachel. Mul, Jac. Catskade 32 bel., A'dam,

Wie ruilt mijn rolsch. op kogel!., z.g.a.n. voor banjo of guitaar. A. Vertelman, N.we Boschstr. 46-A. Breda.

Ik heb 100 Schura-b, te ruilen v, Sunl,-b. of iets anders, Mej, N, Zwaard, Zuidvliet 15. Maassluis,

Wie wil 2 witte raskonijnen met hok inruilen voor een paar vogeltjes met kooitje. Th, Goosens, Curataostr, 61 hs, A'dam (W,), Te rullen : 6 pi, alb, Java II en 5 Wijbertb, voor 15 b. Verk., onze gr. rivieren. J. v. Holstein, Laakkade 382, Den Haag. Wie ruilt 2 jonge Fokjes 8 weken oud voor traplooper, theek, zeil of kleed. Z. Akerweg 114, A'dam (W.) bij Sloten.

Te koop gevr. : tweeling vouwwandelw. Tevens aangeb.: 2 pracht, capes machine-breiwerk. Bill. Ook afz. lê Bloemdwarsstr. 16, A'dam. Te koop gevr. : I goed onderh. kinderledikant. Roos, Bloemgr. 58-hs., A'dam. Wegens omstandigh. te koop studiepiano, merk Cuipers ook te ruilen v. electr. gram. m. pickup en versterker. A. Rikkert, Hoogte Kadijk 62-1, A'dam (C). Te koop aangeb. : een paarlen dames-collier, zeer chic, drie-rijig, v. ƒ1.50, tevens een reiskoffer nieuw. Mevr. G. v. Dort, Jac. v. Lennepstr, 107III, A'dam (W.).

DIVERSEN Mooi wit lak kinderledik. 1.20 M. (z. bed) had ik gaarne geruild voor gr. maat minstens 1.50—1.60 M. of v. 2 Baltex jalousieën of voor opklapbed. Mevr. v. d. Berg, Archlmedesplantsoen Ia, A'dam.

Wie van de lezers van Unicum weet het adres van de Algemeenè Padvinders Vereeniglng v. jongen van 8 jr. Gelieve het adres op te geven aan : Poldervaart, da Costakade 23-111, A'dam (W.).

Wie ruilt compl. voetbalcostuum (geel-zwart) en schoenen voor compl. race-costuum met raceschoenen. Kees Brugman, Eikstraat 14, Utrecht.

Wie heeft grammof. of pathef. voor alleenst. Juffr. die reeds 10 j. ziek is. Iets defect geen bezwaar, gratis of zeer bill, met eenige pi. Majubastr. 23-1 rechts, A'dam (O.).

ABONNÉ'S OP DIT BLAD, welke in onze registers zijn ingeschreven en in het bezit zijn van een door onze administratie afgegeven polis, zijn gratis verzekerd volgens polisvoorwaarden: f 2000.- bij levenslange invaliditeit; f 600.— bij overlijden; f 400.- bij verlies van een hand, voet of oog; f 75.- bij verlies van duim of wijsvinger; f 30.-

bij verlies van een anderen vinger, een en ander ten gevolge van een ongeval.

Is het ongeval een gevolg van een aan een personentrein, tram of autobus enz. overkomen ongeval, waarin verzekerde als gewoon betalend passagier reist, dan wordt de uitkeering bij levenslange invaliditeit gesteld op f 3000.- en de uitkeering bij overlijden op f 1000.-. De uitkeering dezer bedragen geschiedt door de NIEUWE HAVBANK KV. te Schiedam.

Denk er om bij een eventueel ongeval binnen 3x24 uur aan het kantoor der N.V. Nieuwe Havbank te Schiedam daarvan kennis te geven, ook al meent U, dat de directe gevolgen niet ernstig kunnen zijn.

Anders vervalt het recht op uitbetaling.

ONDER DEN ZEESPIEGE

even vreerndsoorhq^cbanhen ren. Stoot het dier de lucht dan reer uit, dan maakt het daarbij illerlei kwakende en sissende geuiden. Ook onder water kan men iet in opgeblazen toestand aanreffen. !. De inktvisch, wetenschappelijk Jepia officinalis' geheeten, een ;pookachtige verschijning onder iet zee-oppervlak. Overdag ligt lit dier meestal met gesloten >ogen op den bodem, maar des wchts wordt het levendig en gaat iet op roof uit. Van alle koppooI. Een heel eigenaardige bewoner is de kogelvisch, in 't Latijn igen, zooals de familie heet waartoe de inktvisschen behooren, heeft iij den grootsten inktzak, dien hij eegspuit wanneer hij achtervolgd wordt, om zich achter de dan ontitane ondoorzichtige wolk te •edden. Het zwarte vocht uit den [nktzak, wordt gebruikt ter bereiling van het door schilders geiruikte sepia, en daarom wordt Ie inktvisch veel gevangen, waaroor men groote sleepnetten geimikt . Een bewoner van vrijwel alle jeeën is de Octopus. Meestal verlergt 't dier zich in allerlei holen m gaten, wat hem met zijn elastiiche lichaam niet veel moeite tost. Van zijn schuilplaats uit loert het dan op buit, om zich ioodra hij dien bemerkt, pijlsnel •p zijn slachtoffer te storten, dat >ij in zijn machtige vangarmen, 'aaruit ifeen ontkomen mogelijk dooddrukt. De drukkervisch, de Balistes capriscus. _Jen eigenaardigheid van deze vischsoort is, lat zijn voorste rugvin van zeer bijzonderen 'orm is; deze bestaat namelijk uit eenige ste;els, waarvan de eerste een gezaagden rand leeft, en een machtig wapen voor het dier is, «anneer het door vijanden wordt aangevallen. >. De reuzen-baars (Epinephelus gigas), die Den wel het kameleon der zee zou nogen noemen. Dit dier kan nanefijk, wanneer de omstandiglielen dit noodig maken, oogenblik«lijk zijn kleur veranderen om lie geheel in overeenstemming te Tetrodon reticularis gebrengen met de omgeving. heeten. Wanneer men 't J- De Zeepad (Scorpaena poreus), dier uit het water neemt -en visch met een waarlijk vreesblaast het zich vaak mnjagend uiterlijk. Het heele 'chaam van dit dier, dat wel op tot het een kogelronden vorm heeft verkre-

Onder het oogrenschijnlijk 200 dood lijkende oppervlak der zeeën heerscht een zeer intens leven, een intenser leven zelfs nog dan op het land. Geen wonder dus dat deze „ongreziene' wereld onder water de menschen steeds' ten sterkste interesseert, en dat men er steeds op uit is haar beter te leeren kennen. Ondanks de stoutmoedigrste onderzoekingen weet men er echter no* lang niet alles van, hoewel er wel veel bekend is geworden! Op deze pagina's publiceeren wij „ter nadere kennismaking" een iraaie serie fotos van eenige der vele bewoners van den oceaan, allen opvallend door hun uiterlijk, dat afwisselend »raai, bizar of zelfs vreeswekkend is te noemen.

I

^ns

eenigszins aan 'n draak uit een sprookje doet denken, is bezet met allerlei uitsteeksels. De zeepad bezit ook in hooge mate de eigenschap zijn huidkleur aan de omgeving aan te kunnen passen, waardoor zij nog gevaarlijker wordt. Zij behoort namelijk tot een der meest gevreesde dieren der zee. Wanneer zij in gevaar verkeert richt zij alle stekels op en steekt daar-

mee den aanvaller, terwijl ?ij in de wond een meer of minder sterk vergif spuit. Veel gevaarlijker dan de hier afgebeelde zeepad, welks steek wel pijn veroorzaakt, doch waarvan men op den duur geen nadeelige gevolgen ondervindt, zijn eenige tropische soorten van deze familie, die zelfs bij den mensch doodelijke verwondingen kunnen doen ontstaan.

"■e 4*

t*^

M

E**«

v;; '

m

^ % •

ï^y?! y,

s

If.

. .^ . a»-

%-

Ä

r ^ ■

«

wwn

'»^»^ifewiwg^wkAii'iè'Jw^.1'1 f"'""»'

c/oor AQWUQ MILLS t

(jeauforiseerc/e ver^alino Denis Moore, een bekend EngcUch beeldhouwer, wooftachtio in Parijs, krilat kort voor hij naar Indo-Cbina zal vertrekken om daar voor dep kii«r van '?., e"..Jb«''il'Ouwwerk te vervaardigen, bezoek van zijn nichtje Julie, voor wie h.j altijd een heel erg zwak heeft gehad. Julie ia getrouwd met een der r,kste Engelsche peers. Lord Tamorley. Haar man is met een zending na« N^uw-Zeeland en Julie vertoefde met haar moeder aan de Riviera, waar z« kenms had gemaakt met een baron. Op zekeren dag worden de zeer kostbare tamiliesmaragden. die Julie gedragen had. gestolen, terwijl tegelijkertijd de baron spoorloos verdwijnt. Julie begeeft zich naar Denis om zijn hulp in te roepen. Zij heeft voor de vaste waarheid gehoord, dat de baron met de boot naar Saigoi is vertrokk«! ^.e wil nu tegelijk met Denis naar Indo-China gaan om zelf een onderzoek naat de smaragden in te stellen. "•"«». naai Na Julies vertrek krijgt de jonge beeldhouwer bezoek van een in Parijs studeerenden Annamiet, Mr. Nygugen. die hem de vriendschap van een in Annam bestaande tang - een soort vereeniging. die zeer krachtig voor haar leden opkomt en degeen doodt, die haar wetten overtreedt - komt aanbieden, mits hij Julie belet om naar Annam te gaan. Denis weigert hierop in te gaan. Een arm tooncelspeelstertje. Ninon, maakt in een caff kennis met Nygugen. Deze biedt haar een contract aan bij het theater te Saigon, mits zij hem een kleinen denst bewijst. ' Zij moet dan aan boord van het schip, dat haar naar Saigon brengt, een heer zooveel mogelijk uit het gezelschap houden van de dame, die hem vergezelt. eni 5 Mo0 ' xi . "- N'non accepteert het aanbod, doch begrijpt niet waarom Nygugen zoon bekende persoonlijkheid wil laten bespionneeren

Nygugen keek om zich heen teneinde er zich" van te overtuigen dat niemand hem zou kunnen hooren. Toen boog hij zich wat naar Ninon over. „Ik heb u gezegd, dat u niet te veel moest vragen. Hetgeen u nu gevraagd hebt is iets, waar ik aan niemand anders een antwoord kweltï^ "8eVen' Maar U WiI ^ vertrouwen- Het ^ een politieke „Een politieke kwestie " „Sst.... Spreek niet zoo luid. Ja ~ een politieke kwestie" u KU o^r,18 beeldliouwer! Wat kan hij dan met politiek te maken hebben? Bovendien heeft de keizer zélf hem gevraagd naar IndoCbina te komen I J!?8*^?^ ik allemaal, en juist om diè reden zijn wij nog des te achterdochtiger. "Waarom heeft hij niet een Franschman gevraafld het beeld te maken?" " „Wie zyn „wy"?" „De Annamieten; althans een vereeniging van Annamieten, die samenwerken om de belangen van het land te verdedigen." „Ik kan met inzien, hoe hij de belangen van uw land kan schaden, zei Ninon, nog steeds verbaasd. „Neen; en dat is juist waardoor de Engelschen toonen, dat zij zoo knap zyn. Ze sturen hun diplomaten niet naar Annam, en evenmin hun schryvers of ontdekkingsreizigers. Ze laten een beeldhouwer g a ? u-~ .een g?edf beeldhouwer, hij wien niemand kan twijfelen of hy wel een beeldhouwer is." „Maar wat heeft dat allemaal met politiek te maken? Dat begryp IK met* Nygugen haalde een potlood uit zyn zak en begon een van die kaarten op tal el te teekenen, die Ninon onbegrypelyk vond. „Kyk, dit is Annam, en daar ligt Laos; hier is Siam, en hier ul^a ~, eiï>dat Is het 8roote Sebied van Engelsch-Indië. Jarenlang hebben de Bnlsche heerschers reeds hun oogen op Annam gevestigd gehad; zy zouden hun bezit van Birma uit graag vergrooten en wy gelooven dat onze keizer zich verbonden heeft pogingen te' ondernemen het 1-ransche protectoraat te doen opheffen en ons land onder Engelsche bescherming te stellen. Door te doen wat ik u vraag, zuil u de vlag van Frankryk verdedigen." Nygugen sloeg Ninons gezicht gade, en hy zag, dat zyn laatste woorden indruk op haar maakten — misschien ondanks het feit dat zy ze met eens goed begreep. Het stelde haar echter teleur, dat die jonge Engelsche beeldhouwer, dien zy zoo aardig vond toen Zy , .?> T den scl*ouwburg had gezien, in een dergelyke zaak verwikkeld kon worden. Ze knikte. „Goed. Nu begryp ik het " „U moet dus op de boot zoo dicht mogelyk in zyn nabyheid blijven, nagaan met wie hy vriendschap sluit en luisteren naar hetgeen hy zegt. Indien u het een beetje handig aanlegt, zal hij u zeker vragen mee aan wal te gaan wanneer de boot een haven aandoet. Let er dan op, wien hy ontmoet en wat hy doet." „Ik zal het doen." Ninon voelde zich opeens erg gewichtig. Te denken, dat zy, die zich een uur geleden nog zoo onbelangrijk had gevoeld nu met een dergelyke opdracht was belast! „Nu, zei Nygugen, zyn hand in den zak stekend waaruit hij reeds zooveel zonderlinge zaken tevoorschijn had gebracht, „ik heb u een spin beloofd — hier is-ie. Hy gaf haar een klein in vloeipapier gewikkeld pakje „Doe uw handen onder de tafel alvorens het te openen. Ik wil met dat iemand hier ziet, wat u hebt gekregen" Ninon deed wat haar gezegd was en toen zy naar het voorwerp keek, dat zy onder de tafel .in haar hand hield/kon zij nauwelijks een uitroep van verwondering onderdrukken. Het was een prachtig sieraad, gemaakt, voor zoover zij het kon beoordeelen, van platina, saffieren en robynen. Het platina was tot een fijn spinneweb geweven; in den hoek van het web zat een spin, waarvan

het lichaam gemaakt was van saffieren en de oogen van robijnen De spin was een nauwkeurig duplicaat van de spin, die Nygugen haar had laten zien toen zy elkaar voor den eersten keer hadden ontmoet. Nooit in haar stoutste fantasieën niet, zou Ninon een dergelyk geschenk hebben durven verwachten. „Is dit voor my?" „Ja. Maar luister nu goed. Ik geef het u op één voorwaarde- u mag het aan niemand laten zien." 'Mag ik het dus niet zoo dragen, dat het gezien wordt?" „Neen! Hier is een zyden koord; hiermee moet u het om uw hals bevestigen zoodat het onder uw kleeren blyft. Geen oogenblik mag u het aflaten, Doe zooals ik u zeg, en er zal u geen kwaad geschieden; vergeet het, en het zou kunnen gebeuren dat u in ernstige moeilykheden raakt. „Moèilykheden!" De Annamiet knikte. „Het is een mascotta, en mogelijk zult u. voordat u terugbent, hebben ontdekt, dat het een zeer goede mascotta voor u was." „Mag nooit iemand het zien." „Ik heb gezegd, dat u het aan niemand mocht Mten zien. Hiermee üedoel ik, dat u de spm niet aan iemand moet laten zien alleen omdat u er trotsch op bent. Maar als iemand vraagt of hij ze mag8 zien, dan is het iets anders." m »Hoe kan iemand vragen 'm te zien, als ik hem altyd verborgen „Ik kan geen nadere verklaring geven. Ik heb u gezegd, dat het een mascotta is en een goede mascotta. Draag 'm altyd " Ninon keek weer naar het fonkelende kleinood in haar hand. en zei: „Dat zal ik zeker doen, want het zou me erg spy ten als ik 'm Den volgenden ochtend belde Denis monsieur Laurier op en deze bleek direct bereid hem en Julie te ontvangen. Ze lieten het voorkomen alsof Julie alleen maar nieuwsgierig was naar dengeen, die de juweelen indertyd had willen koopen en monsieur Laurier bleek bereid — uit vriendschap voor Denis — hun te verklappen, dat hy reden had te gelooven, dat „een zeker vorst, die ze aan een van zyn dochters wilde geven ter gelegenheid van haar huwelyk, de steenen had willen koopen." — De naam van dien vorst „kon" hy hun echter niet mededeelen. „Was het een Oostersch vorst?" vroeg Denis. „Neen, het was de vorst van een Europeeschen staat Maar nu heb ik al meer gezegd, dan ik eigenlyk mocht " Denis begreep, dat hy niet verder kon aandringen, en na den juwelier bedankt hebben, vertrok hy met Julie. „Wie denk je, dat die Europeesche vorst was?" vroeg Julie, toen zy op de Place Vendome liepen. „Daar kan ik je geen antwoord op geven," zei Denis. „Nu het echter geen Oostersche vorst was, die ze wilde koopen, zal hij waarschynlyk wel niets met den diefstal te maken hebben We zullen dus een andere theorie moeten bedenken." „Wil je gelooven, dat ik er schik in begin te krygen?" zei Julie. „Het wordt echt opwindend. Laten we ergens gaan zitten " „Goed, maar ik geloof dat we een stap verder dienen te gaan. Ik ga doen wat ik geloof, dat onze plicht is." „Nu ga je je erg gewichtig voordoen, jongeman! Wat ben je van „Neen, ik ben dood-ernstig. Myn geweten is niet heelemaal gerust over die geschiedenis, Julie! De smaragden zyn ten slotte niet absoluut van jou; ze vormen een familiebezit. Ze zyn gestolen en je plicht is, de zaak by de politie aan te geven." „Daar denk ik eenvoudig niet aan!" „Waarom niet?" 'i.9m u"^66 Redenen. Zooals ik je reeds zei, geloof ik niet dat de politie het geheim zal houden. Ze bedoelen het goed, maar als ze eenmaal iets op het spoor zyn, dan lekt de zaak buitengewoon gauw mt. Indien ik my tot de politie wendde, zouden ze er op staan de vrije hand te krygen. Ze zouden zeker naar Port Said of Colombo telegrafeeren en baron de Grignon van de boot halen om hem te ondervragen. Dat zou het begin zyn; de plaatselyke dagbladen zouden sensationeele artikelen schryven over de arrestatie van een Franschen ambtenaar. — Begryp je wat ik bedoel?" Denis knikte. „En in de tweede plaats: besef je niet, dat ik zelf ook heel erg verkeerd gedaan heb door die edelsteenen het land uit te brencen zonder dat Tamorley het wist?" In . . . " „■ld.

„Welnu, hy mag er dus niets van weten als het voorkomen kan worden en daarom wil ik zélf probeeren ze weer in mijn bezit te krygen voordat hy uit Nieuw Zeeland terugkomt. En ik zal niet eer rusten, voordat ik ze heb." Denis dacht even na. „Nu, vooruit dan maar," zei hij toen. „We zullen zien, wat we er van terecht brengen, Julie."

Ze stak haar arm door den zyne. „Goeie Denis," zei ze. „Ik wist wel, dat ik op je rekenen kon." Ze gingen naar Fouquet en dronken er, buiten zittend, een champagnecocktail. „O, wat houd ik van Parys," zei Julie op een gegeven oogenblik. „Ik kan me haast geen mooiere stad indenken " Maar Denis knikte afwezig by haar enthousiasme, en terwyl hy de breede avenue afkeek waarop goed gekleede dames en prachtige auto's in een eindelooze file voorby hen defileerden, kon hy de gedachte niet van zich afzetten, dat dit misschien wel de laatste glimp van beschaving zou zyn, dien zy in langen tyd zouden kunnen opvangen, want het viel niet te ontkennen dat de jacht op een man, die met een half millioen pond aan juweelen naar een der verste deelen der wereld gevlucht was, niet van risico ontbloot was

ïv.

/.

HOOFDSTUK VI. Na des nachts gereisd te hebben, bereikten Julie en Denis des ochtends Marseille, waar zy zich aan boord van de Montcalm begaven, een der mooiste schepen van de Messageries Maritimes. Julie ging direct naar haar hut, maar Denis zette zich in een hoek van den rooksalon en sloeg daar het komen en gaan der menschen gade, waarvan hy veronderstelde, dat bet hun mede-passagiers zouden zyn. Op de passagierslijst had hy gezien, dat de bestemming van byna allemaal Saigon was. Er waren officieren van de Infanterie Coloniale onder, regeeringsambtenaren, zakenlieden — kortom vertegenwoordigers van alle rangen en standen, die Frankryks verste Oostersche kolonie vormden. De meeste officieren kwamen in uniform aan boord, en byna allen zonder uitzondering droegen zy een of andere onderscheiding wegens betoonde dapperheid. Er was een jonge officier, die de hemelsblauwe kepi van de Spahis droeg; hy bezat de Militaire Medaille, het Oorlogskruis en het Legioen van Eer. Hij leek te jong om in Frankrijk te hebben gevochten; waar-: schijnlijk moest hy zijn decoraties in Marokko hebben verdiend. Een meisje, dat in den rooksalon verscheen en daar een groote opschudding teweegbracht, trok Denis' aandacht. Ze was naar het scheen woedend, omdat een gedeelte van haar bagage in het ruim in plaats van in haar hut gedeponeerd was. Ze vertelde den steward, die trachtte haar te kalmeeren, dat als ze alles vooruit geweten had, ze nooit met de Montcalm gegaan zou zyn. Opeens verscheen er een assistent-purser en deelde haar mede, dat haar bagage gevonden was, waarop zy een uitroep van verlichting slaakte en op een stoel neerviel om hevig haar neus te gaan poederen. Toen deze. operatie voorbij was, keek ze op en ontdekte Denis. „Verschrikkelijke menschen, die scheepsbeambten. Ik had hun gezegd, dat ik myn koffer in myn hut wilde hebben, maar ze namen er absoluut geen notitie van. Ze sloegen er een touw omheen en lieten 'm in het ruim zakken." „Ik hoor tot myn genoegen, dat u 'm weer terughebt," zei Denis. „Gelukkig.... Al myn jurken voor het warme weer zaten er in." „We zullen vooreerst geen last van de warmte hebben." „O neen? Het is de eerste keer dat ik deze reis maak. Ze zeiden, dat het erg warm zou zyn als we eenmaal Port Said gepasseerd zyn." Terwyl zy verder praatten, nam Denis haar beter op. Men hoefde niet te vragen waar zy vandaan kwam; het was duidelijk dat zy regelrecht uit Parys gekomen was. Hy vroeg zich af, wat voor reden zy kon hebben om naar Indo-China te gaan. Hy vroeg het haar echter niet., eer zoo'n lange reis voorby was, had iedereen wel gelegenheid gehad om van ieder ander te weten te komen,' welke de redenen waren die hem aan boord gebracht hadden. Intusschen wenschte Ninon zichzelf geluk met de manier waarop zy er in geslaagd was direct kennis te maken. Hy was beslist aardig; zyn optreden was belangstellend geweest toen hy over haar bagage had gesproken. Maar zy moest niet vergeten wat de Annamiet haar gezegd had: er zat iets achter zyn eenvoudige, openhartige manier van doen; evenals alle Engelschen was hy niet te vertrouwen. Het was jammer, dat zy daaraan steeds zou moeten denken, want overigens vond zy hem werkelijk heel aardig. „Zou de zee kalm zyn?" vroeg zy. „O ja; er is heelemaal geen wind vandaag. Als we Sicilië gepasseerd zyn, krygen we misschien een klein briesje. — Kunt u goed tegen varen?" „Ik weet het niet; ik ben nog nooit op zee geweest. — Maar ik moet nu weg om myn koffer uit te pakken." Denis keek haar na terwyl zy den rooksalon verliet; ze liep zooals zooveel Fran?aises, alsof haar schoenen haar niet gemakkelijk zaten. Toen hoorde hdü opeens het geluid van de sirene en de waarschuwingen aan al degenen, die niet tot de passagiers behoorden, om het schip te verlaten. Hy besloot naar beneden te gaan teneinde er zich van te overtuigen, dat al zyn bagage in zyn hut gebracht was. Hy stond op, toen er een steward binnenkwam, zijn naam vroeg en hem een brief overhandigde.

K V

,DÜ8 IN PORT SAID KOM JE OMNAARMETE KUKBN, IN COLOUBO OM ME AAN TB RAKEN EN IN SINGAPORE OMMUN BLOED TE PROEVEN."

'* -f-v2£!

„Hoe komt die hier?" vroeg Denis. „Hy is met de post gekomen, mynheer. Er vindt altijd een bestelling plaats even voordat we vertrekken." Nadat de man verdwenen was, maakte Denis den brief open. De mededeeling op het velletje papier dat er in zat was, evenals de envelop, was met de machine geschreven. Hy las het een keer snel door, keek toen naar het poststempel en de envelop, zag dat de brief uit Parys kwam en las hem toen nog eens langzamer door. Het was inderdaad een brief, dien men tweemaal moest lezen. Links in den bovenhoek stond: „Aan Denis Moore, Esq.", en toen volgde direct de mededeeling: „U hebt gekozen; u zit in het web; hoe meer u pogingen doet om te ontkomen, hoe meer u er in verstrikt zult raken. De Spin zal uw hopelooze pogingen gadeslaan. Hy zal in zijn eigen hoek blijven om u te dooden als hy den tyd gekomen acht. Dat ge werkelijk geheel en al in zyn macht zyt, zal u worden bewezen by iedere opvolgende etappe van uw reis. Te Port Said zal hy naar u komen kyken. Te Colombo zal hy u aanraken. Te Singapore zal hy voor den eersten keer van uw bloed proeven. Nacht en dag zullen zyn oogen op u gevestigd zyn. U kunt niet ontkomen." Er stond geen handteekening onder, maar onder den brief waren drie cirkels geteekend, de een binnen den andere. De cirkels waren diagonaalsgewys doorkruist door acht spaken, en om de beteekenis van de teekening volkomen duidelijk te maken, was er aan den binnenkant van den buitensten cirkel een spin geteekend. „Nou, vriend, wie je ook bent, je weet in geen geval veel van de gewoonten af, die spinnen er op nahouden!" dacht Denis, naar de teekening kykend. „Als je een echte spin was geweest en ik een echte vlieg, dan zou je, zoodra ik in je web geraakt was, op my afgekomen zyn en me in een donkeren hoek hebben getrokken. Dus in Port Said kom je om naar me te kyken, in Colombo om me aan te.raken en in Singapore om myn bloed te proeven. Enfin, tegen den tyd dat we in Saigon zyn, zal ik je dus in ieder geval kennen." „Hallo, een brief gekregen?" Opkijkend, zag Denis Julie naast zich staan. Hy vouwde den brief dicht en stak hem in zyn zak. „Ja van een vriend. Keurig hè, van de post, om even voordat we vertrekken je brieven aan boord te laten bezorgen." CWordf vervolgd) 7 -

VAN BRITSCH NIEUW'GUINEA

Wie zich onder wilde volken bevindt, komt vaak tot de ontdekking-, dat een moedig gedrag 't «enige wapen is, dat hem op den duur door allerlei hachelijke situaties kan heenhelpen. Dit ondervond ook Henry Joseph Ryan, een Engelsch regeerings-ambtenaar in het sedert een twintigtal jaren nieuw gevestigde Delta-District van Papoea, Britsch Nieuw-Guinea. De bewoners van dit gebied, de Papoea's, zijn flinke, forsche menschen, die zeer weinig op vreemdelingen zijn gesteld. Op een goede, of zelfs maar „neutrale" ontvangst kunnen dezen dan ook zelden of nooit rekenen. De grootste ondeugd der Papoea's is het zoogenaamde koppensnellen, waaraan soms twee- ä drieduizend personen tegelijk deelnemen, daar ook de vrouwen meegaan. De Papoea s zijn bovendien kannibalen, en bij sommige gelegenheden is het eten van menschenvleesch voorgeschreven. Hun wapens zijn bogen, pijlen, lansen en bijlen (meestal van steen) en dolken van casuarisbeen. De pijl- en lanspunten zijn gewoonlijk van hout, been, vogelnagels, enzoovoort. Op zekeren middag zat Ryan aan zijn lunch in het door inheemschen gebouwde huis, dat tijdelijk dienst deed als regeeringsgebouw. Gelegen op den rechteroever van de Kikori, op ongeveer vijftig kilometer van de monding, kon men zich nauwelijks een betere plaats voor een regeeringrspost denken, maar men had het district in die dagen — en wel in 1010 — nog allesbehalve onder controle, en de woeste koppensnellers, die bij het begin van de delta landinwaarts woonden, waren dan ook zeer weinig met de komst van den blanke ing-enomen. Zonder evenwel op de groote moeilijkheden te letten die hem te wachten stonden, was Ryan kalm begonnen met het werk der pacificatie, waarvoor hij gekomen was, en hij werd daarbij uitstekend geholpen door den assistent-resident kapitein Thompson, een reserveofficier. Terwijl Ryan dan aan zijn lunch zat, verscheen er opeens een donkere gedaante in de deuropening. Het was de sergeant van den post, en hij groette model. Ryan keek verbaasd op. „Wel, voor den duivel..." viel hij uit, want hij was het niet gewend, dat zijn minderen onaangediend bij hem binnenkwamen, en zeker niet wanneer hij aan den maaltijd zat. Hij zweeg echter plotseling, want aan het ernstige gezicht van den sergeant was wel te zien, dat er iets bijzonders aan de hand was, en dat hetgeen waar hij voor kwam, dringend was. „Er naderen heel veel kano's," kondigde de onderofficier aan. „Er komen heel veel gewapende mannen. Ze willen een beslissend gevecht uitlokken met de bezetting van den post hier..." „O ja, willen ze dat? Willen ze zien, wie de sterkste is?" vroeg Ryan cynisch. „Ze willen me dus op de proef stellen? Welnu, ze zullen hun zin hebben! Stuur den tolk naar hen toe, en laat hem dien duivels zeggen, dat ik aan mijn lunch zit. Maar om twee uur, wanneer ik klaar ben, zal ik hun tegemoet trekken, en dan zullen we zien, wie de sterkste is." Het was een zonderlinge opdracht, maar de sergeant haastte zich weg om ze ten uitvoer te brengen. Thompson was op patrouille met de helft der bezetting, en Ryan was dus verplicht het probleem — want dat was de komst der Papoea's inderdaad — alleen onder de oogen te rien. Er waren negen mannen op den post achtergebleven, en daarmee zou hij den aanval der Papoea's moeten afslaan. Na de lunch

OP LEVEN EN DOOD EEN REEKS SPANNENDE AVONTUREN NAAR WAARHEID VERTELD

rookte hij peinzend zijn pijp, en toen, na op zijn horloge te hebben gekeken, stond hij om twee uur op, en greep ^ijn hoed en revolver. De sergeant, die hem naar buiten zag komen, inspecteerde snel de negen mannen, die zich reeds hadden opgesteld. Ryan knikte goedkeurend, toen hij hen zag staan. „Geef hun ieder honderdvijftig patronen, sergeant," bevul hij. „We moeten niet gauw gebrek aan munitie krijgen." Nadat de patronen waren uitgedeeld, stelde Ryan zich op aan het hoofd van zijn troepje mannen, de vechtlust schitterend in zijn oogen. Aan het einde van het steile pad kwam de rivier in het gezicht. Wat Ryan daar ontdekte, zou zeker op een niet zoo moedig en vastberaden man een ontstellenden indruk hebben gemaakt. Over een afstand van bijna een kilometer lengte hadden zich een groot aantal oorlogskano's verzameld. In ieder er van zat een tien- tot twaalftal beschilderde mannen, hun pijlen en bogen gereed, de breede paddies alleen maar net voldoende bewegend, om de bootjes op hun plaats te houden in den sterken stroom. Direct toen zij den blanke met zijn mannen zagen verschijnen — uit vrees in een hinderlaag gelokt te worden, hadden zij zich midden op den dag niet aan land durven begeven — slaakten zij een heesch gekrijsch als teeken van hun strijdlust. Met opmerkelijke koelheid beval Ryan de sloep in de rivier te laten, en toen zijn mannen er in hadden plaats genomen, stapte hij er eveneens in. Hij zette zich aan het roer, e.n nauwelijks hadden zijn soldaten de riemen aangetrokken, of hij stuurde regelrecht op de dichtstbijzijnde kano's af. Een dergelijk optreden hadden de Papoea's niet verwacht. Ze staarden één en al verbazing naar den blanke, die grimmig en vastberaden aan het roer stond, zijn revolver in de hand. De Papoea's hadden hun bogen opgeheven, en de pijlen rustten reeds tegen de peezen. Maar schieten deden zij niét! Als gefascineerd staarden zij naar de sloep en den blanke. En toen opeens wierpen sommigen hun pijl en boog in hun kano's, staken hun paddies diep in het water en vluchtten zoo snel ze konden! De anderen bleven nog staan, maar toen werd het blijkbaar ook hun gespannen zenuwen te machtig. Ze schoten hun gereed gehouden pijlen af — die echter geen schade aanrichtten — en kozen toen eveneens het hazenpad, zoo hard paddelend als ze maar konden. Ryan roeide hen een eind achterna, maar de wilden waarden het zelfs niet eens meer achterom te kijken, en als door een wilde paniek aangegrepen, maakten ze, dat ze wegkwamen... Thans is Kikori een der meest veilige regeeringsposten en merkwaardig is zeker, dat verscheidene van de Papoea's, die aan de expeditie tegen Ryan deelnamen — die intusschen reeds sinds 1918 is overleden — nu dienst doen als... politie, om hun eigen stamgenooten in bedwang te houden! En dat dit zoo is geworden, is zeker voor het overgroote deel te danken aan Ryan, die nimmer zijn kalmte of koelbloedigheid verloor. Zijn moedigste daad was waarschijnlijk wel zijn patrouilletocht diep het binnenland in, welke tocht door een kenner van land en volk omschreven werd als „een dappere daad, die nimmer vergeten zal worden, zoo lang men

zich de geschiedenis van Papoea zal herinneren..." Gedurende het grootste deel van den tocht had Ryan geen blanke metgezellen. Terwijl hij een totaal onbekend gebied binnendrong op een, met behulp van eenige boomstammen, gemaakt vlot, werd hij met zijn inlandsche soldaten door een ' vijandigen stam in een hinderlaag gelokt en aangevallen. Er ontstond een gevecht, en de wilden werden op de vlucht gedreven, maar niet dan nadat er tien Papoea's gedood waren, en Ryan ze\i een pijl in zijn hoed, een in zijn schoen en een in iederen arm gekregen had! Toen zijn patrouille werd aangevallen, had Ryan zijn inlandschen soldaten bevolen geen gebruik van hun geweren te maken. Toen hij echter tot de conclusie kwam, dat alle pogingen om vriendschap te sluiten, nutteloos waren, beval hij hun een salvo af te vuren boven de hoofden der aanvallers. Dit had evenwel geen resultaat, waarop hij zijn soldaten bevel gaf het vlot te verlaten, dekking te zoeken, en te schieten waar . zij gelegenheid kregen. Hij zelf bleef echter op het-vlot... omdat hij zijn oppasser, die ziek was, niet in den steek wilde laten! Eenige oogenblikken later werd zijn hoed doorboord door een pijl, en ongeveer vijf minuten daarna drong er een pijl met een beenen punt in zijn rechterschouder, waar zij bleef zitten. Een andere pijl drong door den zool van zijn linkerschoen, en direct daarop werd hij andermaal gewond door een pijl, die zijn linkeronderarm doorboorde, zoodat ze er een centimeter of tien aan den anderen kant uitkwam! Ryans positie was nu werkelijk hopeloos. Hij kon zijn armen niet meer gebruiken, en moest zijn revolver uit zijn handen op het vlot laten vallen. Maar toen kwam er hulp voor hem. Een inheemsche, Pandava geheeten, die als drager bij de patrouille had dienst gedaan, sprong temidden van een regen van pijlen terug op het vlot, trok de pijl uit Ryans schouder, en sloeg daarna met zijn bijl de schacht van den pijl die in zijn linkerbenedenarm was gedrongen. Daijrop gaf hij Ryans diens revolver weer aan. Twete Inheemschen, die van achteren op het vlot wilden klimmen, werden door een sergeant doodgeschoten, maar een andere sergeant werd door een pijl gewond. De aanval was nu echter doodgeloopen, en een paar minuten later trokken de Papoea's zich terug, hun gewonden meenemend, en een tiental dooden achterlatend. Het gevecht had ongeveer veertig minuten geduurd. Een onderzoek bracht, aan het licht, dat er vijfenzeventig pijlen in het vlot gedrongen waren, en dat er nog veel meer in de boomen terecht waren g-ekomen. Het leek dan ook een wonder, dat iemand van de patrouille het er levend van had afgebracht. Toen men eindelijk met rust gelaten werd, moest de pijl uit Ryans arm verwijderd worden. Sommige inheemschen stelden voor, haar er uit te hameren, maar hierop wilde Ryan, die door bloedverlies en pijnen ernstig was verzwakt, niet ingaan. Hij beval de baarden van den pijl af te hakken en de schacht met vaseline en een antiseptisch middel, dat men bij zich had, in te smeren. Toen dit gebeurd was, draaide hij den pijl er zelf uit — een ontzettend pijnlijke operatie, die meer dan drie volle minuten duurde. Het was ongeveer zes weken later, eer Ryan de kust weer bereikte, en voordat het zoover was, had hij nog heel wat ontmoetingen met de Papoea's. Hij bracht het er echter levend af, en de ervaringen, die hij op zijn tocht had opgedaan, bleken later van zeer groote waarde voor de pacificatie van dit deel van Papoea. PDAKIT MCCDTC

DlKIMCMUI i!C It

***"■

i

-

■*t

■

■<é fiPE

:,:«., wry

OVER HEEL

. In Albanië is de ezel het meest vooromende huisdier. Men ziet hier een deinen Albanees, die zich uitstekend -.huis schijnt te voelen op den rug van Srauwtje. S. Indianen uit... Tirol. - Een groepje Tirolers, die te Londen een demonstratie geven ven den Perchten-Tanz een der oudste Tirooltche denten, wearbij de denser« een veren hoofdtooi opzetten, die hen volkomen op Indianen doet gelijken.

.ooW©©[g flEOEßii HET IS EEN ZONDERLINGE WERELD... EET SMAKELIJK! - Mr. Arthur Hayloch, uit Kilburn, een district van Londen, eet glazen, kopjes en schoteltjes, scheermesjes, gramophoonplaten en meer van dat soort dingen, die hij wegspoelt met waterl Vleesch heeft hij nooit kunnen eten en sinds de laatste achttien jaar is hij vegetarierl NOGMAALS: EET SMAKELIJKI - Ernest Renault, Launceston, Tasmania, is kampioen in 't bananeneten. Onder getuige van een groot aantal personen heeft hij in vijfenzestig seconden tijd twaalf groote bananen opgegeten en . . . lustte er toen nog meer! DET PRIJS DER GEHOORZAAMHEID! - Voor een Londensche rechtbank stond een man terecht, die met zijn auto een anderen auto had aangereden. Toen men zijn vrouw vroeg, waarom hij dit had gedaan, antwoordde zij: „Ik had het hem bevolen!" - Als gevolg van zijn gehoorzaamheid aan zijn vrouw werd den man een boete opgelegd van vier pond! WAAROM? Alfred Wilkinson, een vierenveert.giarlge Engelschman, maakt een toer van Melbourne naar Sydney op een... kinderfiets! DE EERSTE TRAMS

D

e eerste trams voor passagiers, zooals wij deze thans ongeveer kennen, werden in 1832 in New York in gebruik gesteld. In Engeland verscheen de eerste tram in 1860, en wel te Birkenhead. Een jaar ater kwam er ook een in Londen. De koetsiers en omnibus-bestuurders hadden het mets op deze trams begrepen, omdat de rails niet in den grond waren ingelaten zooals nu, doch er n paar centimeter hoog bovenop lagen. Natuurlijk waren zij hierdoor zeer gevaarlijk. Ten einde den geregelden dienst der trams zooveel mogelijk te verstoren, gingen de koet5 Cler bussen en ri tui 'A! | i aen er voor rijden, maar zóó langzaam, dat ze bijna niet vooruitkwamen! Hieraan werd echter spoedig door de overheid een einde gemaakt, en na eenige jaren had de tram hel pleit gewonnen om nu echter weer langzamerhand in verschillende steden door de bussen verdrongen te wordenl

DE SNELSTE AUTOBUS! en snelsten autobus-dienst hoeft men niet in Europa en zelfs niet In Amerika te zoeken, maar in de Arabische woestijn! De route bedraagt zeshonderd mijl, van Damascus naar Bagdad, en hoewel de temperatuur onderweg varieert van nul tot honderdvijfenveertig graden Fahrenheit, legt men toch ruim zestig mijl per uur afl De bussen zijn van ieder denkbaar comfort i voorzien en bieden plaats aan veertien passagiers. Tot de bussen kwamen, hadden kameelen een maand noodlg om de route af te leggen, die thans — het stoppen inbegrepen — 'in vijftien uur wordt gedaan. De beide chauffeurs, die afwisselend dienst doen, gebruiken geen kaarten om den weg te vinden, maar een kompas! NATTER DAN WATER!

W'

ater doordrenkt bepaalde weefsels sneller en volkomener dan andere vloeistoffen, en fabrikanten van lextielwaren hebben allerlei proeven genomen — en nemen ze nog steeds — om na te gaan, welke stoffen voor water ondoordringbaar zijn, en in welke mate. Sommige stoffen hebben echter geruimen tijd noodig eer zij geheel doortrokken zijn van water, zooals bijvoorbeeld bepaalde katoenproducten, die dagen lang in water kunnen liggen eer zij geheel en al nat zijn geworden. Om dergelijke proeven te versnellen, wordt het water „natter" gemaakt met behulp van synthetischen alcohol, waarna het de meest weerbarstige stoffen snel doordrenkt. ZEEZIEKE VISCH!

H

et idee dat visch zeeziek zou kunnen zijn, schijnt natuurlijk absurd. Maar •, toch blijkt dit we! degelijk het geval te kunnen zijn. Onlangs namen eenige geleerden voor een Museum van Natuurlijke Historie te Chicago een aantal visschen mee in bakken, die zij in zee gevangen hadden. Er stond een flinke storm, en de golven gingen hoog, zóó hoog zelfs, dal sommige visschen uil do bakken geworpen werden, zoodat ■rij een prachtige gelegenheid kregen om ie ontkomen. Maar ze zwommen niet weg en schenen alle belangstelling voor hun omgeving verloren te hebben. Ze bleven doodstil drijven! De geleerden merkten hel zonderlinge gedrag der visschen natuurlijk op en kwamen lol de verbazingwekkende ontdekking, dat zij ernstig zeeziek waren. Ze leden blijkbaar hevig van de bewegingen die de boot maakte, zelfs nog toen de [ storm reeds lang voorbij was, en ze werden pas beier, toen men ze aan land gebracht had!

8. Het nieuwste in Detroit (Vercenigde Staten) zijn schildpaddenrennen. — Een waarlijk „opwindende" sport!

9. Een navolger van Diogenes is de waker bij het planetarium te Parijs, die zich een verblijfplaats heeft gekozen in een vuurpijl, die bij het stellarium heeft gehoord.

10. Te New York heeft een jongedame een nieuw kapsel gelanceerd, waarbij zij allergroenten, zooals uien, boonen, radijsjes, in heur haar heeft verwerkt.

NADRUK

DENK G Y M N A sIJ-Ü-JS

OPLOSSINGEN ZOEK EN VIND 18 MEI

NIEUWE

KRUISWOORDRAADSEL

20. 22. 24. 26. 27. 30. 31.

OPLOSSING KRUISWOORDRAADSEL

B 1 El

LEE

■l

c «T? F 1 M 0 0 T

u 4 O r K \ T n

M 0

€

6

^ %/

4 0

MOP

e —^ noe

fJLmm * o \e

OPLOSSING VERVOLGRAADSEL E

1?

U

P

T

1

E

1

E

P

E

R

£

N

E n

C

L

A

V

E

R

W E

E

R

T

S

1?

U

K

R

U

H

A

M

E

U

P

T

1

E

II H

OPLOSSING CIRKELRAADSEL

É^

\_

<, /^\

^/W

sg^y C^ "^7

Js^* \ r~i l 0t

IJWW\

;^^X

^

iu \

6

1

P g

^ T

filmacteur landmeter electriclen »lager ■mid chauffeur bandelaar econoom natuurkundige tailleur ritmeester cmballeur kleermaker koopman eierboer resident FLESSCHENTREKKER

E

E

J^ P

e ti

OPLOSSING WIE WORDT ER GEZOCHT?

V

K

«PA

3 H"

o

19

il

A P (.AP

3

8

II

€1

U

2

■■■■

»MO 0

.

Verticaal:

2

kr ' _n

22

1. verzoek 2. kloosterzuster 3. Noonche munt (alk.). 4. behouden! vergissingen (afkorting',

25|

2s

y

t z^5

LHorizontaal: 1. meubel 4. heldendicht 7. beitelling

mak muzieknoot bier boomtak snoer rivier in Nederland zoogdier.

9. 11. 13. 14.

lidwoord (verbogen) lyrisch gedicht voegwoord plaat

16. 17. 18. 19.

voorzetsel deel van het gezicht visch muzieknoot

Engeltch) 5. voor 6. apreekorgaan 8. een snoezig kind 10. deel van een voet 12. dwalen 14. boomtak 15. jongenaiiaam 19. omlijsting 21. zangstem 23. dierenverblijf 25. meisjesnaam 26. slim 28. muzieknoot 29. zie 4 verticaal

^5^

9

OPLOSSING ONZE FILMPUZZLE OMZETRAADSEL nevelen opmeten rosarium maandag •rmoede ■tecnkool humeur element antwoord rotten eminentie rekenen NORMA SHEARER

VA

ff^0

2 S

(.

9

I

ir

E

E

L

K

l

E

P

E

N

D

E

1

D

E

E

E

D

E

M

L

e

N

S

m P

0

E

L

0

T T

0

E

T

E

n

L

0

n

T

E

E

D

E

R

E

E

P

T 1

A L 0 D 1 B E 0 E

L 1

M E 0 n

I

H

A

h

D

T

(?

A

M

A

P

1

A

P

e

D

E

n

1

E

T

A

D

E

e

D

A

T

A

M E

P

6

■

K

A M R E E S

Bovenstaande stukjes moeten op zoodanige wyze aan elkaar worden gevoegd, dat er een opgelost kruiswoordraadsel ontstaat.

De hoofdprijzen werden deze week gewonnen door: mevrouw W. C. A. van Meijeren-van Drooge, 's-Gravenhage; mejuffrouw M. Ooms, Groothulzen; mejuffrouw T. Priem, Tilburg; den heer A. P. Kaemmerer, Beverwijk; den heer Joh. H. Jeurlssen, Haarlem. De troostprijzen konden worden toegekend aan: mevrouw M. Willems-Kramer, Ede; mevrouw E. Tenner, Amsterdam; mevrouw A. v. Alten-v. d. Heijden, Amsterdam; mejuffrouw G. Hooghiemstra, Amsterdam; mejuffrouw M. Hartog, Avenhorn; mejuffrouw A. Kwist, Schiedam; mejuffrouw Wlezer, 's-Gravenhage; mejuffrouw Rijn bergen, Groningen; den heer A. Smit, Haarlem; den heer J. A. Hoogensteyn, Amsterdam; den heer L. Hemels, Eindhoven; den heer K. W. Vonk, Utrecht; den heer H. Botterman, Amsterdam; den heer J. J. A. Termaaten, 's-Gravenhage; den heer A. F. Krulze, Belllngwolde; den heer G. te Hennepe, Almen; den heer J. Molenaar, Velp; den heer A. M. de Hoog, Rotterdam; den heer B. v. Koert, 's-Gravenhage; den heer B. v. Rooy, 's-Gravenhage.

E E E E E E E E E

Vul hoiizontaai woorden van de volgende bctcckenis in: 1. schoon 2. handvat van vele werktuigen 3. strepen maken 4. een operatie verrichten 5. met zeer veel zorg groot brengen 6. in omloop zijn 7. zich geregeld met iets bezig houden 8. wat den mensch tot kleeding dient 9. legerstede. Te gebruiken letters: b, d, d, e, e, e, e, e, e, e, e, e, e, e, e, e, e, e, e, e, e, e, e, e, f, k, k, k, 1, I, 1, n, n, n, n, n, n, n, o, o, o, o, p, p, p, r, r, r, r, r, s, a, t, t, t. u, w.

OPLOSSING VIJFVOUDIG TOO VERKWADRAAT

K

E

1

6

^

CIRKELRAADSEL

INVULRAADSEL

7

^V^J 1^5^ ld_ ^3 ^T^^7 r^^r^

DE PRIJSWINNAARS

Vul van buiten naar binnen woorden van de volgende beteekenis in: 1. dierenverblijf 2. vracht 3. makker 4. trotsch 5. kleedingstuk 6. kleur 7. dierenverblijf 8. knallend geluid 9. meisjesnaam 10. meisjesnaam 11. schaapkameel 12. hoofd eener komeet 13. verzoek 14. bergplaats 15. voertuig 16. drank.

6

5.//h/W^I

NODR ELKE .ÖCÊAVE »RIJZEN

VOOR

OPGAVEN

5

KRUISWOORD-LEGPUZZLE

^ ri 1

^

VERBODEN

De hoofdprijs van de Fllmpuzzle werd week verworven door: mejuffrouw M. C. Meester, Arnhem.

VERANDERRAADSEL

W I M D

1

STIL EU

i^i

•'/■•'/■•V:: >^

Het woord „wind" moet door vier keer één letter door een andere te vervangen, veranderd worden in „stil".

ONZE FILMPUZZLE - VOORZETRAADSEL Riek — al — acht — aas — ook — ar — erf — el — er — toom. Elk der bovenstaande woorden krijgt door het voorzetten van één letter een andere beteekenis. Bij goede invulling vormen de voorgezette letters in aangegeven volgorde den naam van een filmster.

Wy stellen een hoofdprijs van f 2.50 en tien filmfoto's beschikbaar om te verdeden onder de goede oplossers. Antwoorden in te zenden vóór 8 Juni aan Dr. Puzzelaar, Galgewater 22, Leiden. Op enveloppe of briefkaart a.n.b. duidelijk vermelden: Filmpuzzle 8 Juni. Deze puzzle kan tegelijk met de andere ingezonden worden, doch liefst op een apart velletje papier/

— 12 - 13 —

deze

De troostprijzen vielen ten deel aan: mevrouw C. Vorst, Amsterdam; mevrouw v. Brussel, Utrecht; mejuffrouw Visser, Vlaardingen; mevrouw M. Tieman, Amsterdam; den heer W. P. J. Ente, Haarlem; den heer W. Bosman, 's-Gravenhage; den heer H. B. Lubbers, Hengelo; den heer J. P. Bresser, Wageningen; den heer A. C. Kalle, 's-Hertogenbosch; den heer J. H. Commu, Utrecht.

ONZE PRIJZEN. Voor goede oplossingen op iedere puzzle, rebus, probleem, enzoovoort, stellen wij een prijs van ƒ 2.50 benevens vier troostprijzen beschikbaar. In totaal dus deze week 5 prijzen van ƒ 2.50 elk en 20 troostprijzen. DE OPLOSSINGEN op de in dit nummer voorkomende puzzles, enzoovoort, gelieve men vóór 8 Juni in te zenden aan Dr. Puzzelaar, Galgewater 22, Leiden. Op enveloppe of briefkaart vermelde men duidelijk: Oplossingen Zoek en Vind S Juni

De ffnee-raf der en hei hertoge ££7V COMPLEET VERHAAL Ik had mijn wagentje — een nieuwen grijzen two-seater — eenige dagen, en voelde me er werkelijk gelukkig mee. Hij liep prachtig en was zoo zuinig in het gebruik, als ik maar wenschen kon. Het was precies, zooals Harold tegen me zei, toen ik op een avond heel laat bij hem wegreed, na hem een bezoek Ie hebben gebracht: „Als-ie werkelijk één op vijftien loopt, dan heb je wel geboft.' Ik kan uit den mijne niet meer dan één op dertien halen!" — U moet weten, dat Harold precies zoo'n zelfden twoseater heeft als ik en dat-ie er hoogstens een paar r^andén langer in gereden heeft! Maar ik moest vijftien kilometer van één liter benzine kunnen rijden, net zooals ik had beweerd, want ik had den stand van den kilometer-teller nauwkeurig vergeleken met den wijzer, die mijn benzine-voorraad in de tank aangaf. Het kón dus niet missen! Welgemoed was ik dan ook weggereden, maar toen ik een kilometer of acht had afgelegd, en de wijzer aantoonde, dat er nog minstens vijf liter benzine in de tank moest zitten, hegon mijn two-seater opeens te hijgen en te kuchen, en bleef staan. Van verder rijden was geen sprake meer! Toen ik een onderzoek instelde, bleek de carburator kurkdroog, en was er geen droppel benzine meer in de tank. Met andere woorden: de wijzer die mijn benzinevoorraad aangaf, had mij leelijk voor den gek gehouden, van vijftien op één was geen sprake, en ...ik was om twee uur des nachts gestrand op een eenzamen landweg, zeker wel tien kilometer van de dichtstbijzijnde stad! Indien u den weg kende, waarop ik stond, zoudt u nog beter kunnen begrijpen, hoe ik mij voelde. Overdag is er haast geen verkeer, en des nachts nog minder. Gelukkig was het weer goed; er scheen een heldere maan en èrg koud was het niet. Het eerstvolgende uur besteedde ik aan het opstellen van een nüdigen brief over den benzinemeter aan den leverancier van mijn twoseater; toen stak ik een sigaret op en begon mijn toestand te overdenken. Ik was daar misschien een minuut of tien mee bezig geweest, toen ik plotseling het geluid van een motor achter mij hoorde en direct daarop het schijnsel van een paar koplampen langs den weg zag schieten. Even later stoptte de auto naast den mijne. Het was een aardige kerel en hij bfeek direct bereid te helpen. Hij had echt* geen reserve-benzine |jij zich, en hij kon ze ook niet uit zijn tank aftappen. Hij kon mij echter laten meerijden naar Hilldown, waar ik alle benzine zou kunnen krijgen, . die ik hebben wilde en vanwaar men mij met een auto zou kunnen terugbrengen naar mijn eigen^ gestrande wagentje. Daar dit het eenige was, wat er opzat, ging ik dankbaar op zijn voorstel in, en zette mij naast hem neer. Ik vermoedde dat hij naar een dansavond of iets dergelijks was geweest, want hij was in smoking met lakschoenen. En bovendien deed hij er

ik, dat er iets aan dien kerel haperde. Hij gedroeg zich zoo eigenaardig. Zei niet veel, en was erg onrustig. En èls-ie wat zei, dan keek hij nog uit het raampje in plaats van naar mij. Een onaangename gewoonte, niet?" Ik zei, dat ik het met hem eens was — en keek hem opzettelijk göèd aan. „Enfin, we waren ook zoowat tot hier gekomen, toen ik opeens zag, dat het klokje van mijn dashboard was blijven stilstaan. Nu is mijn vrouw uit haar humeur, wanneer ik niet op den afgesproken tijd thuis ben. Dan wordt ze eerst bang, en vervolgens kwaad. Denkt dat ik ergens tegenop gereden ben of zooiets... Enfin, ik probeer altijd op tijd te zijn, en omdat ik zag dat mijn klokje was blijven stilstaan, voelde ik in mijn zak naar mijn horloge. Met deze laatste woorden haalde hij een sigarettenkoker uit zijn zak, zei me, mijzelf te bedienen, en verklaarde mij de werking van een aansteker op het dashboard. „En verder?" zei ik, tusschen twee Kalen aan de sigaret. „Mijn horloge was er niet..." „Wat bedoelt u..." „Mijn horloge was verdwenen!" „Ja — het was weg! Maar in ieder geval was het mijn eigen schuld. Iedereen weet, dat het riskant is een vreemde mee in je auto te nemen. O, pardon, ik bedoel er natuurlijk niets mee... Maar bet is zoo, nietwaar?" „Ja, u hebt eigenlijk gelijk..." moest ik toestemmen. En snel gaf ik hem zijn zilveren sigarettenkoker terug. „Zooals ik al zei, was hij vreeselijk onrustig geweest; hij had om zoo te zeggen geen oogenblik stilgezeten, en ik begon daar nu de

g opgewekt...

„Eigenaardig," zei hij na eenige oögenblikken, „maar u bent nu al de tweede, die precies op diezelfde plaats gestrand is..." De manier waarop hij dit zei, klonk als het begin van een geschiedenis, en daarop hapte ik. „Het is nu zoowat een maand geleden," vertelde hij. „Ik kwnm uit Gulton — ook omstreeks dezen tijd — toen er iemand in het licht vnn mijn koplampen kwam staan, en met zijn armen zwaaide. Hij was op de motor, en had ook geen benzine meer. Of ik hem een eindje wilde meenemen?" Eerlijk gezegd, stond de uitdrukking van zijn gezicht mij niet erg aan. Hij zag er netjes genoeg in de klceren uit, maar zijn oogen — neen, die bevielen me niet.' Mijn vrouw zegt, •lat ik gauw dóór heb wat voor karakter iemand heeft, en als het ware instinctief wist LENTE IN HOLLAND

- 14 -

oorzaak van te begrijpen. Ik ben, al zeg ik het zelf, geen idioot, maar wanneer je moet sturen, en dan vooral des nachts, dan zijn je zakken, om zoo te zeggen, aan de genade overgeleverd van den eersten den besten schurk, die naast je is komen zitten." Toen hij dit zei, schoof ik zoo ver mogelijk bij hem vandaan. Ik voelde me niets op mijn gemak. Maar ik probeerde het niet te laten merken en vroeg daarom, zoo ongedwongen mogelijk: „En wat gebeurde er toen? Hebt u het teruggekregen?" „En óf," zei hij lachend. „Reken daar maar op! Ik dacht even na en kwam tot de conclusie, dat de man naast mij het beslist gestolen moest hebben. Maar hoe moest ik maken, dat ik het tveer terugkreeg? Het was een groote, forsche kerel, en als het tot een gevecht gekomen Was, zou ik er zeker niet het best van afgekomen zijn. Bovendien zou hij het waarschijnlijk uit het raampje hebben gegooid, om het later te komen weghalen. — Nou, wat zoudt u in mijn plaats hebben gedaan?" Ik wist niet, wat ik zou hebben gedaan, en zei hem dat. En toen voelde ik plotseling iets hards tusschen mijn ribben! „Dat is het, wat ik deed!" zei hij. „Ik stelde hem voor het fait accompli en overviel hem. „Beweeg je niet, kerel!" zei ik. „Heb niet den moed je te bewegen, of ik schiet! En geef me - nu dat horloge.' Gauw! Stop het in mijn zak!" — Ik kon het natuurlijk niet aannemen, daar ik met mijn eene hand sturen moest, en in de andere band de revolver had..." „En gaf hij het?" „Of hij het gaf.' Nooit iemand gezien, die het gauwer deed! Hij aarzelde slechts een oogenblik, toen vischte hij het uit zijn vestzak en stopte het in mijn zijzak. Zei - geen woord! Was totaal beduusdl" „En wat deedt u toen?" „Nu, ik had mijn remmen al aangezet en toen ik mijn horloge terughad, gaf ik hem een opstopper tegen zijn kaak, zoo hard ik kon! Hij deed niets terug; had den moed niet. Toen opende ik het portier, duwde hem er uit, en reed zoo hard ik kon naar huis. Ik voelde er niet veel voor, om hem aan de politie over te leveren... — Maar we zijn er hier bijna. Zal ik u maar bij de garage afzetten?" „Graag," zei ik. „Doch vertelt u me eens," vroeg ik nieuwsgierig, „draagt u altijd een revolver bij u?" Hij begon te lachen. „WelneenF Nooit! Het was dan ook alleen maar bluf! Kijk!" Hij liet me de pijp zien die hij zoo hard' tusschen mijn ribben had geduwd. „Ik bad niet veel hoop, dat hij er in zou vliegen. Het leek zoo... zoo eenvoudig. Maar hij deed het wel. Ha, we zijn er!" En hij remde. Ik vond het het idiootste verhaal, dat ik ooit gehoord had. Te gezocht en zoo. Ik hield hem dan ook voor een opschepper, en betreurde het slechts, dat de beleefdheid verbood, dat ik hem dit zei. In plaats daarvan stapte ik dus uit, bedankte hem voor zijn vriendelijkheid zei „Goedennacht" en begaf mij naar de garage. Hij liet me een paar stappen gaan voordat hij me met een luid „Hé!" terugriep. Ik keerde om en ging terug. „Wilt u het eind van de geschiedenis niet hooren?" vroeg hij. „Was dat dan niet het einde?" „O neen... Luister." En hij leunde door het raampje, langzaam sprekend, vertrouwelijk, en zijn oogen glinsterden van pret. „Toen ik thuiskwam, was het eerste wat mijn vrouw tegen me zei: „Man, wat ben je toch slordig! Weet fe, dat je je horloge in de badkamer hebt laten ligc-en?" En toen gaf ze het mij..." „Dus..." Maar mijn verbazing werd als het ware overstemd door zijn onbedaarlijk gelach, en het lawaai dat zijn auto maakte, toen hij mot een vaart den donkeren nacht ip schoot...

UIT HET VOLLE LEVEN 3. Door de aanhoudende droogte heerscht er in de provincies Groningen en • Drente een nijpend gebrek aan drinkwater. — De gemeente Nieuwescbans laat het drinkwater per tankauto aanvoeren, en aan de inwoners tegen den prijs van vijf cent per twee emmers, verstrekken. 4. De commandant van het Leger des Heils in Nederland, de heer Bouwe Vlas (1), is in gezelschap van zijn echtgenoote (2), van zijn tournee door Nederlandsch-lndië teruggekeerd. De aankomst op 't Centraalstation te Amsterdam. 5. De oud-acteur Daan van Ollefen Sr., te Amsterdam, herdacht 22 Mei zijn 80sten verjaardag. 6. Bij het station Ede liep een electrische trein, van Arnhem naar Amsterdam, op een Dieseltrein, die van Amersfoort naar Arnhem onderweg was. Eenige pesonen werden gewond, de materieele schade was zeer groot. — Een overzicht van de plaats, waar het ongeluk gebeurde. 7. Beppo, de orang-oetan uit den Haagschen Dierentuin is ziek, doch weer herstellende. Gehoorzaam slikt hij zijn drankje.

1. In en nabij Amersfoort werd de jaarlijksche dubbele cross country van de Kon. Mil. Sportvereeniging gehouden, die door Z.K.H. Prins Bernhard werd bijgewoond 2. Het NederlandschIndische voetbalelftal, dat zal deelnemen aan de wedstrijden om het wereldkampioenschap, bij de aankomst te s-Gravenhage gekiekt. - 15 -

1 rudy tricksen Pe""1^ " k . FIo KeBv " cX Duke Sargent

Sonja Hen» i, over het paard getild door zijn succes, en een echte 0n ^ ^mec*,, ,on Juan- En ten tweede, dat in dit deel van Noorwegen jcun nersnoi ^'an' ?.ersho' e zede bestaat, dat wie driemaal achtereen met hetEthel Mermar elfde meisje danst, daarmee te kennen geeft, dat hij Cesar Romerc aar wil trouwen.. De Amerikanen zijn natuurlijk absoluut niet * op de net Raymond Scott-Quintet Zirée )ogte van deze gewoonte in het Brangen-dal, en C Al Mahoney WlV ■f1*™* oogte Ouke argent is werkelijk dol op de blonde Trudy Ericksen en Variéténummers Condos ^rothe anst te^ens weer met haar. Dus vat zij dit op als een Peters-Sisters S uweIy'csaanzoek, evenals al de feestgenooten, en dat /onnie j3| Bren^] erhoogt de vroolijkheid in niet geringe mate! Maar Gypsy Marcelle Cordav )u'ce ',ee^ thuis al een meisje, FIo Kelly, en hij denkt er Een agent Joseph Crehan ^et aan Trudy naar het huwelijksaltaar te leiden.... dus Een kellner Eddie Conrad >n*gt deze idylle heel wat minder vroolijk dan zij was Een theater-directeur Ben Weldon «gönnen. Een 20th Century-Foxfilm onder regie van Roy del Ruth ^a fiferu'men tijd keert Duke weer naar Amerika ^ erug, maar Trudy is met dezen gang van zaken niet l INo rWe en \ ° ? ' ergens ver weg in een afgelegen dal, an evreden. Zij blijft Duke als haar aanstaanden echtde buurt van het schilderachtige dorpje Brangen, enoot beschouwen, en zij gaat zelfs naar Amerika, om wordt een echte ouderwetsche boerenbruiloft gevierd em terug te vinden. En slaagt daarin. ,11^ -t s™I,deracht'8re /ebruiken, die daar nog in Als Duke liet kleine Noorsche meisje in New York zwang zijn. Ue groote oude herberg van Per Ericksen erugziet, krijgt hij opnieuw lust een beetje met haar te i DIJ uitstek geschikt, om er zulk een feest te vierenjirten (wat zij doodelijk ernstig opneemt), tot groote en zijn dochter Trudy is een van de vroolijkste brui rgernis van zijn vriend Jimmy Hall, die het zonde loftsgasten. an dit meisje vindt, en die haar maar al te graag Terzelfdertijd maakt in de nabijheid een vliegtuig èlf zou willen hebben. Maar hij heeft geen schijn een noodlanding. De piloot en zijn passagier gaan an kans, en Trudy ziet in hem veel eerder haar 0 P zoek naar hulp en belanden toevallig op het ijand dan haar vriend. feest. De twee Amerikanen vinden het een bui- Heel veel moet er nw gebeuren en ook veel tenkansje zulk een alleraardigste partij te kun- i-rdriei staat Trudy ericksen nog te wach/ nen bijwonen, de boeren zijn gul en gastvrij, en, eer zij inziet, dat Duke Sargent nooit /l e in n ind r dan ?j } f Keen t'jd dansen Jimmy Hall iiet haar zal trouwen, en dat haar geluk in(de piloot) en Duke Sargent (de passagier) Ierdaad bij Jimmy lijft. Maar dan nadert met de lieve boerenmeisjes. och 't oogenblik, waarop zij zuiverder ziet . Maar twee dingen moeten hierbij worden n leert beseffen, dat Jimmy het werkelijk vermeld. Ten eerste, dat deze Öuke Sar- oed met haar heeft voorgehad, zoodat gent 'n bekend en populair band-leader ij blij is, als hij haar ten huwelijk vraagt.

1. Duke is zeer goede maatjes met Trudy Ericksen.

.

Jimmy en Duke.

ilegtuig kan men zich scheren ... Is

het 2. Trudy beseft, dat Jimmy het naakt. werkelijk goed met haar heeft voor gehad. 3.

Jimmy, Flo Kelly

Ook in een

maar

geen

looping

en f- Twee paren ... maar hon

Ouke hebben voor de |erd verwarringen, zooveelste maal verschil van meening. 1

4. Sonja Menie, als Trudy Ericksen, 't aardige boerenmeisje uit het Brangen-dal.

Oe twee Amerikanen

elanden op de Noor>che bruiloft inde ude herberg van 'er Ericksen.

VLEERMUIZEN

HULP BIJ HET PUZZELEN: 1. Meer dan 1200 namen van goden, godinnen enz. f O.SO 2. Meer dan 3000 namen van dieren f 0.50 3. Meer dan 3000 spreekwoorden (aantal letters geteld) f 0.75 4. 5000 namen van plaatsen, rivieren, enz. gerangschikt onder 't aantal letters waaruil die namen bestaan f 0.75 |

5. Munten, maten en gewichten van de geheele wereld . f 0.50 6. Elck wat wils: metal., afkort., steensoort., voertuig., wapens, muz.instr., vaartuig., Republ., Joodsche en Moham. kalenders, namen v. d. lett. v. h. Griek, alph., sterren, sterrenbeeld., teek. v. d. dierenriem, symbol, aardr. namen., zelfst. naamw., bijv. naamw., voornaamw., voorvoegs. en achtervoegs. f 0.75

PRIJS VOOR DE GEHEELE SERIE f 3—, Bultanl f 3.Ï5 (ook N. Ind : Voor verzendkosten 5% van het bedrag bijvoegen.

De meeste menschen voelen iets als afschuw andere, van insecten, maar er zijn er ook wel, voor vleermuizen. Dit komt misschien die zich hoofdzakelijk met vruchten voeden. wel hoofdzakelijk, omdat het nachtdieren Dit is bijvoorbeeld het geval met de in zijn en ze in de literatuur zoo'n dankbare Australië levende vleermuizen, die men Vliestoffeerinjf vormen voor allerlei griezel- en gende Honden noemt, omdat hun kop sprespookverhalen. kend op dien van deze dieren lijkt. Ze trekken De vleermuis is geen mooi dier, en evenmin in groote troepen het land door en doen heel ziet ze er erg intelligent uit, zooals zij daar wat schade aan jde vruchtboomen. onderstboven hangt aan een tak — precies een Zoodra het dag begint te worden, leggen de muis en met haar kleine kraaloogjes knippevleermuizen hun werk neer om zich terug te rend tegen het daglicht Maar hoe leelijk en trekken in hun donkere schuilplaatsen, waar dom ze er ook uitziet, en hoe afzichtelijk men zij tot het vallen van den avond in rijen naast haar gewoonlijk ook vindt — het is toch een elkaar hangen, en niets doen dan slapen. erg nuttig dier, en als zoodanig heeft 't zeker Indien men een vleermuis zou willen aanrecht op onze bescherming-. Vrijwel een half pakken, dient men dit met de noodige voorjaar lang doet zij niets anders dan allerlei zichtigheid te doen, daar zij uiterst scherpe schadelijke insecten verdelgen, die gaan rond- tanden heeft, waarmee zij venijnig kan bijten. vliegen, zoodra de duisternis gevallen is. GeDe oogen zijn bijna onzichtbaar, maar onderdurende de andere helft van het jaar overzoekers hebben uitgemaakt, dat een blinde wintert zij in een of andere oude schuur, in 'n vleermuis den weg in een kamer kan vinden, kerktoren of eeji ander oud gebouw, terwijl 't waarin talrijke draden zijn gespannen, zonder ook geen zeldzaamheid is, dat men een heele dat zij ook maar één enkelen keer roet een kolonie aantreft in een hollen boom. Gewoondraad in aanraking komt. De dieren, die hun lijk hebben zij zich wel goed verborgen voor prooi des nachts moeten' zoeken, hebben gede blikken der menschen en hun vijanden, woonlijk groote oogen, zooals bijvoorbeeld de maar zelfs al zouden wij ze gemakkelijk kunuilen, maar de vleermuis, die, om zoo te zegnen zien, dan nóg zouden wij ze zeer waargen, oogen heeft die niet veel grooter zijn dan schijnlijk onopgemerkt voorbijloopen, daar ze, speldeknoppen, is in staat haar weg door de hangend aan een richel of aan een scheur in donkerste nachten te vinden, met bewondeden bast van een boom, sprekend op een renswaardige zekerheid daarbij allerlei hinzwart, ineengeschrompeld blad g-elijken. dernissen ontwijkend en... uiterst kleine insecVleermuizen zijn bijna overal inheemsch. ten vangend, die met groote snelheid door de behalve in erg koude landen, en er zijn ^bver lucht vliegen. de heele aarde wel een vierhonderdvijftig verHet is zeer waarschijnlijk, dat de vleermuis schillende soorten verspreid. De bij ons inop haar gehoor vliegt, want dit is zeer sterk heemsche soorten leven, evenals de meeste ontwikkeld, zoodat men mag aannemen, dat

DE VAMPIER

zij er allerlei luchtstroomingen mee kan waarnemen, die haar doen weten, dat zij een of andere hindernis nadert. Hoewel er over het algemeen niets dan goeds van de vleermuizen te vertellen valt, althans van de soorten die ten onzent inheemsch zijn — aan het sprookje, dat zij er op uit zijn om in iemands haar te vliegen, en zich daarin opzettelijk te verwarren, moet men geen geloof hechtenf — dient er toch ook vermeld, dat er soorten zijn, die men als minder onschuldig moet beschouwen. Dat is bijvoorbeeld met de tropische vampier-vleermuizen het geval, die zich neerzetten op de

IN DIT BLAD

ruggen van paarden en koeien, en zelfs op slapende menschen, en dan hun bloed opzuigen. Soms verzwakken zij hun slachtoffers hierbij zoo ernstig, dat deze er aan sterven. Deze vleermuizen komen in bepaalde streken van Centraal- en Zuid-Amerika voor. Het vliegtoestel der vleermuizen wordt voornamelijk gevormd door de voorste ledematen. Vandaar de wetenschappelijke naam Chiroptera, die handvleugeligen beteekent. Tusschen den boven- en benedenarm en tusschen de vingers, die alle sterk zijn verlengd, is, evenals tusschen den hals, romp en achterste ledematen, een zeer dunne vlieghuid gespannen, die evenals een paraplu kan worden uitgestrekt en dichtgeslagen. Op dit vlies kunnen de vleermuizen wel fladderen, maar niet vliegen als de vogels; wel echter kunnen zij snellere wendingen en buitelingen maken dan deze dieren, hetgeen hun bij hun jacht op allerlei insecten natuurlijk uitstekend te pas komt. Behalve in hun ooren, zetelt in deze vlieghuid, zoogoed trouwens als soms in de huidlappen op den neus, een uiterst fijn j-cvoelszintuig, dat het zeer zwakke gezichtsvermogen bij het vliegen blijkbaar uitstekend kan vervangen. 19

ivA

heeft men ook met een kleine

TANDPASTA (NeDERLANDSCH FABRIKAAT)

annonce o

groot

een

succes.

rein igt, desinfecteert en polijst Uw gebit zonder het glazuur aan te tasten. Tuben a

25

en

60 cents.

Overdadige Transpiratie

SLAPENDE VLEERMUIZEN

DE GROOTE HOEFIJZERNEUS een onzer inheemsche vleermuizen.

Geen postzegels zenden,

MOOYMAN * ZOON. telefoon 8S974, Curafaostraat 115, AMSTERDAM (W ) Gem. giro M 3088, Postgiro 230660. Wij zenden filet onder rembours.

Me» inuji jle Trmispirntie niet timler• ilnikkfii, dm h iniiel ie gezoiul maken.

Gezonde, blanke tanden maken een prettige indruken vaak is dit de eerste stap op weg naar succes. Verwaarloos Uw tanden dus nooit; borstel ze met het werkzame schuim van Colgate's Tandpasta! Het dringt door in alle spleetjes in en tusschen de tanden en verwijdert de voedselresten, die zoo licht tandbederf veroorzaken. Colgate maakt Uw tanden parelblank, zonder het glazuur aan te tasten en houdt Uw adem aangenaam van geur!

COLGATE In tubes van 30, 50 en 80 et.

De moderne vrouw gebruikt het middel, dat haar charme beschermt tegen de noodlottige gevolgen van overdadige transpiratie onder de armen Odorex van Prof. Dr. Polland onderdrukt de transpiratie NIET. Dat zou gevaarlijk zijn voor Uw gezondheid. Odorex maakt de transpiratie normaal, onzichtbaar en reukloos en verzekert een natuurlijke wer!Ü nierkl den umum king van de transpiratie-klieren. genainen geur von l\\\ Irunspirdtie zeil' iiiel, Na de eerste toepassing reeds maar ll>voiiijieviii<> wel voelt U een aangename verfrissching en verlichting. U behoeft niet meer ongerust te zijn, dat Uw" transpiratie Uw omgeving hindert, want de onaangename geur is verdwenen. De uitwaseming wordt normaal en levert geen gevaar meer op voor Uw, japonnen. Koop nog heden een flacon Odorex bij Uwen. Apotheker, Odorex bevat medicmalen Drogist of Parfumeur. De flacon alcohol tan de juUte sterk- van 94 cent is voldoende voor R-3ói-H te om bacteriën te dooden. vele maanden.

Och» re x

tejU'n overdadige transpiratie

JOHN AUSTI P

I edro, voorman van dc Cardinols ranch, ging er grootsch op Amerikaansch burger te zijn. En volgens de Amerikaansche wet was hy dat ook, omdal hij door een of ander toeval precies aan den Amerikaanschen kant van de grens geboren was. In werkelijkheid maakte dit hem echter evenmin tot Amerikaan als een in een stal geboren kat een paard is. Pedro was eigenlyk half Indiaan, half Mexicaan, „en voor de andere helft", zooals de jongens van de Cardinols-ranch het uitdrukten, „was hij niets anders dan een prairiewolf". Hetgeen, eerlijk gezegd, tegenover dit dier niet heelemaal fair was. Hij keek John Austin aan met een grijns, dien hij absoluut niet trachtte te verbergen. John was, een flinke, forsch gebouwde jongeman van een jaar of drie en twintig, maar omdat hij de moeite nam zich om den'anderen dag te scheren tegen den gemiddelden cowboy één keer per week, en omdat hij ook af en tóe zijn haar kamde en zijn kleeren borstelde met den paardenschuier, zag hy er niet zóó boefachtig uit als de „jongens" van de Cardinols ranch. „Je bent een Brit, is het niet?" vroeg Pedro. „Ja," antwoordde John. „En wat is dat voor een zonderling dier, waar je op rijdt, vreemdeling, als het geen onbescheiden vraag is?" zei Pedro, naar het magere paard kijkend, waar John nu met eenige moeite afklom, want by had sinds het aanbreken van den dag in het zadel gezeten. „Dat," zei John, „is een kangoeroe! Kun je dat niet zien?" „Nou, in ieder geval dacht ik wèl, dat-ie uit een of anderen dierentuin moest zyn gekomen. — Wat zoek je hier, vreemdeling?" „Werk op je ranch, als het kan," antwoordde John opgewekt. „Waar ben je het laatst geweest?" „Daar," antwoordde John, met zyn hoofd langs het pad wyzend dat hy zoo juist afgekomen was. „Ik was op de Circle-ranch, een

kilometer of honderd van hier in de vallei." „Waar hebben ze je voor weggejaagd?" „We zyn allemaal ontslagen. Het zal niet lang duren of er zullen heel wat mannen hier langs komen. Ik ben de eerste. De vallei zal binnen een paar dagen een meter of tien onder water staan. De groote rivier wast, en ze gaan den dyk met dynamiet opblazen om het water een uitweg te verschaffen, ten einde de groote stad te redden, die vijfhonderd kilometer verder ligt." „Daar heb ik van gehoord, maar het is natuurlijk onzin." De jongeman haalde de schouders op. „Geloof het, «f geloof het niet — zooals je wilt. Iedereen die in een omtrek van honderd kilometer woont, heeft van de regeering bevel gekregen weg te gaan en zyn leven te redden. Ranchers, boeren schapenfokkers — ze zullen allemaal moeten vertrekken. De baas van de Circle-ranch heeft zyn bezitting verkocht met alles wat er op was...." „Zeg eens," vroeg een van de cowboys, wat dichterbij komend, „wanneer zullen ze de dyken laten springen?" „Binnen een week, naar ik heb gehoord," antwoordde John. „Het water ryst nog iederen dag en vandaag of morgen zal het moeten gebeuren." „Waar zullen ze dat gat in den dijk maken?" „Ongeveer tweehonderd kilometer hier vandaan, naar ik heb gehoord!" „Dus het water zal niet tot hier komen?" „Neen, dat niet! Jullie liggen hoog, hè? Maar het zal wel dicht by jullie komen — tot op een paar kilometer misschien. Ieder oogenblik kunnen de boden van de regeering hier zyn om jullie te waarschuwen voor je vee. — Is er een kans, dat ik wat by jullie te doen kryg?" „Wat was je laatste baantje? — Kok?" vroeg Pedro, opzettelijk beleedigend. „Neen," antwoordde de jongeman, kalm glimlachend, „als kok deug ik.niet." „Wat was je dan?" „Gewoon cow-boy! Ik ryd niet slecht, en

LEVENSPROBLEMEN Onze abonné, hij schrijft dat hij ons blad van het eerste nummer af heeft gelezen, de heer L. v. d. M. schrijft mij: „Ik ben nu 36 jaar, gehuwd, met twee kinderen. Ik heb een behoorlijk betaalde positie met geregelde werkuren. Toen ik tien jaar geleden huwde, had ik mij stellig voorgenomen de zelfstudie, een hobby van me toen ik nog vrijgezel was, niet op te geven. Doch ik moet thans tot mijn spijt bekennen, dat er van die goede voornemens niet veel is gekomen. Allerlei oorzaken kan ik hiervoor noemen, alle min of meer verbonden met het huiselijke leven: M'n vrouw, de gezellige omgang met vrienden, de kinderen, het onprettige gevoel me 's avonds te moeten afzonderen, gebrek aan ruimte daartoe. Nu voel ik weer sterk de behoefte naar ernstige bezigheden, welke mijn geest in beslag kunnen nemen. Ik houd niet van lezen zonder doel. Wat zoudt u mij raden?"

Mijn antwoord: Doorzetten. Ik ken bij ervaring al uw moeilijkheden en ik onderschat er geen van. En toch zou ik m'n advies niet anders kunnen stellen. Wanneer ge er nu niet mee begint, dan komt ge er nooit toe en wanneer ge ouder zljt geworden, dan zult ge het nog meer missen en moeilijker kunnen herstellen. Naar het mij voorkomt zljt gij een persoon, die bij uitstek geschikt is om z.g. schriftelijke cursussen te volgen, waarbij gij leiding krijgt bij uw studie. In ons land is een goed en betrouwbaar adres hiervoor: P.B.N.A., Velperweg no. 6, Arnhem. Laat eens een prospectus komen en maak uw keus naar gelang uw ambities gaan. Gij moet vooraf ernstig met uw vrouw spreken en overleggen waar gij enkele malen per week een rustig plekje voor uw studie kunt vinden. Want, wanneer ge eenmaal a hebt gezegd, dan moet ge ook b zeggen. Doorzetten.

— 20 -

met de lasso kan ik ook tamelijk goed omgaai)." „Kun je rijden, ja?" ' „Zeker — uitstekend zelfs!" „Dat is heel wat gezegd, jongeman, en als je hier zou kunnen komen, dan zou je wel onder jongens zitten, die met een paard kunnen omgaan. Kun je op een wild Fpaard ryden?" „Ik ben gewend op ieder paard te klau-^ teren dat ze me voorzetten." „Zooiets als een temmer?" „Van temmen weet ik niets af," antwoordde de jongeman, niet langer glimlachend, nu hy begreep waar de ander heen wilde. „Maar ik heb wel eens een paar paarden tot reden gebracht!" „Denk je, dat je een paard kunt berijden, dat we hier hebben? Ze noemen 'm Blanco Diablo — de witte duivel. Heelemaal wit is hy niet, maar een duivel wèl. En als je denkt, dat je hem berijden kunt, vreemdeang, dan ben je hier zoo welkom als een bloem in de lente." „Heeft er al eens eerder iemand op dat paard gezeten?" vroeg John kalm. „Ja. Twee jongens hebben er op gereden." „Schei er mee uit, Pedro," riep een der cowboys, die een eindje verderop stonden te luisteren. „Je mag dien jongen niet op Blanco zetten." „Hou jij je er buiten!" riep de voorman. „Bedoel je, dat wanneer ik op dien Blanco Diablo kan ryden, dat ik dan een baantje hier kan krygen?" vroeg John. „Je bent vlug van begrip, boy," antwoordde Pedro. „Dat bedoel ik." „Goed," zei John. „Breng je Blanco Diablo dan maar hier. Ik wil üem wel eens zien." De Amerikaansche cowboy is niet noodzakelijkerwijs de »-»ste ruiter van de wereld, al denkt men dit ,vel vaak en al maakt hy er ook wel aanspraak op. De Mexicaansche vaquero bijvoorbeeld rydt dikwijls veel beter, al is hy er vaak onnoodig wreed by. En hier en daar in het Westen kan men ook wel lieden van andere nationaliteit ontmoeten, die den Amerikaanschen cowboy de baas zyn! John Austin was sinds zyn jeugd met paarden grootgebracht. Zyn vader had, als iandedelman, een grooten stal gehad en sinds de jongen acht jaar was geweest, had hij hem zyn eigen paarden doen verzorgen, zoodat hy dagelijks in den stal. had gezeten. Toen John echter een jaar of achttien was, had zyn vader door een ongelukkige speculatie .niet alleen al zyn geld, maar ook al zyn bezittingen verloren en was John naar Amerika gegaan, om er in de Nieuwe Wereld ook een nieuw bestaan te vinden. De mannen, die Pedro en den vreemdeling naar de omheining volgden, namen den jongeman onderzoekend op. Ze mochten hem, op het gezicht, en achter hun hand fluisterden zy iets tegen elkaar, over het Engelsche zadel op het paard, waarmee hy gekomen was. Ze begonnen een beteren indruk van den vreemdeling te krygen. Hy zag er wel niet als een ervaren cowboy uit, maar ze mochten zyn kalme zelfvertrouwen. Geen opschepperij; geen aanstellery. Een cowboy heeft altyd instinctief ontzag voor iemand, die met een Engelsch zadel rydt, omdat hy, ofschoon hij het niet altyd zal toegeven, wel weet, dat hy er zelf niet mee ryden kan. Neem hem zyn stoeltje met de hooge leu-

ning voor en achter, dat hy zyn zadel noemt, af, en hy zal niet goed weten wat hy met zyn paard moet aanvangen. Blanco Diablo was een groot paard, meer grys dan wit, waaraan men om begrijpelijke redenen een eigen stuk land met omheining had gegeven. Hij zag er als een koning onder de dieren uit, terwijl hy zijn kop met de dikke manen hoog ophief om de binnenkomende cowboys te monsteren. Pike Mitchel trad op John toe en fluisterde hem zachtjes toe: „Jongen, ik voel er niets voor dat iemand, die de heele wereld nog voor zich heeft, moedwillig naar zyn eigen begrafenis solliciteert. Blijf van dat paard af — neem een goeden raad aan van een ouden man. Het is het wildste paard dat ik in jaren heb gezien. Het is een moordenaar, een échte moordenaar! Ga er niet op in, en niemand hier zal het je kwalijk nemen of je voor laf aanzien." „Heeft Pedro er al eens op gereden?" vroeg John, zyn stem eveneens tot een gefluister dalen latend. „Hy heeft er eens vier minuten achter elkaar opgezeten, maar dat wil niets zeggen. Pedro is een schurk, maar hy kan op een woedenden stier ryden al hebben ze dien zyn staart vol zevenklappers gebonden." „Kom, vooruit, jongens!" riep Pedro. „Zadel hem...." Maar toen de cowboys aanstalten wilden maken om Blanco Diablo met hun lasso's te vangen, wenkte John hun, op te houden. „Als ik hem ryden zal," zei hy, „dan wil ik, dat jullie allemaal buiten den corral blyven. Ik zal hem zelf vangen en zadelen." „Je verbeeldt je nogal niets, hè?" grijnsde Pedro. „Dat paard is nooit ddor minder dan zes mannen gezadeld. Je moet hem met de lasso vangen, hem tegen den grond gooien, blinddoeken en binden voordat je een zadel op hem kan krygen." Maar John schonk geen aandacht aan hetgeen Pedro zei. Hy beduidde den anderen achteruit te gaan. „Ik zal hem op mijn manier ryden, en anders heelemaal niet," zei hy beslist. Ze sloegen hem gade terwijl hy het zadel van zyn paard losmaakte en er voorzichtig mee den corral in ging. Blanco hief zyn kop op en sloeg hem aandachtig gade, zonder zich te bewegen. Toen hy het dier tót op eenige meters genaderd was, legde John het zadel op den grond en maakte zyn lasso gereed. „Die idioot denkt, dat hij Blanco kan rijden met een Engelsch zadel," zei Pedro, valsch lachend. „Wie zyn paard wil hebben, die kan 't nemen, want die Engelschman zal 't niet meer noodig hebben." Zonder vooraf met zyn lasso te zwaaien, maar slechts met één snelle, berekende beweging van zyn hand, wierp John zyn strik om het paard, dat plotseling begon te snuiven en het toen op een loepen zette. De uitroepen van bewondering, waarmee de mannen dit handige staaltje van lassowerpen begroetten, werden gevolgd door een minachtend schouderophalen, toen John in plaats van uit al zyn kracht aan de lasso te trekken, met het paard in de omheining begon mee te loopen, de lasso nauwelijks gespannen houdend, en langzamerhand ze zelfs meer vierend. Even later minderde BlanCo zyn vaart echter en nadat het dier nog eenige minuten rustig gegaloppeerd had, bleef net kalm staan. Zyn eerste indruk van schrik was verdwenen; het dier was nu meer nieuwsgierig dan bang. Het was de eerste keer dat het ooit op een dergelijke manier gelasso'd was. Bovendien sprak John het nu vriendelijk toe. Nog nooit had iemand tegen Blanco Diablo op een dergelijke manier gesproken. , Terwijl John geen oog van het paard afhield, begon, zooals de technische term heet „de lasso in te loopen", hetgeen zeggen wil, dat hy die steeds strak hield terwijl hy steeds dichter naar het paard toeging. Met zyn voet schoof hy het zadel langs .den grond met zich mee.

Hy was Blanco nu misschien tot op een halven meter genaderd. Zyn hand was reeds uitgestoken om den nek van het dier te streelen, toen Pedro een woedenden uitroep slaakte. Hé, je hoeft er geen schoothondje van te maken !". riep hij. „Rydt er op, zooals er op een paard gereden moet worden. Trek hem om 1 Wy zulen hem voor je zadelen." De ruwe stem van Pedro deed Blanco schrikken. Hy gaf een ruk, trok de lasso uit Johns hand en ging er vandoor, luid en angstig hinnikend. Terzelfder tyd klonk er een stem achter het groepje mannen, dat buiten de omheining gespannen stond toe te zien. „Wat is er aan de hand? Wat beteekent dat allemaal, Pedro?" Iedereen draaide zich om. John eveneens. Blanco voor een oogenblik geheel vergetend. John zag een knap meisje, dat op een prachtigen bruinen volbloed zat. Ze was op Westersche wyze gekleed, en droeg hooge bruine laarzen met roode hakken, waaraan zilveren sporen zaten. Men zou de waarheid niet volledig recht doen, indien men zei, dat Dolly Cardinol knap was. Ze was meer dan dat — althans voor John Austin. Ondanks haar Westersche kléedy, leek zy heelemaal niet op haar plaats in deze omgeving. Maar degenen, die de moederlooze dochter van Slade Cardinol kenden, wisten wel, dat Dolly ondanks al haar knapheid en meisjesachtig voorkomen uitstekend „DIT 18 MUNHEER VAN DAM, VADER. HU WILDE ME " GRAAG VEILIG THUIS BRENGEN VANAVOND."

wm opgewassen was tegen de situaties, die zich gewoonlijk op een ranch voordoen. Ze was er zelfs zó goed tegen opgewassen, dat haar vader vaak meer dan een week achtereen wegging — zooals nu bijvoorbeeld — en de zorg voor de ranch dan. geheel aan haar overliet. Eigenlyk was dit niet zoo'n erg groot risico, daar iedere man hier van den ouden Pike Mitchel af tot den jongsten toe, den grond vereerde waarop zij liep en voor haar door het vuur gegaan zou zijn indien dit noodig was geweest. Soms twijfelde Slade Cardinol wel eens aan Pedro, die per slot van rekening een lafaard en een schurk was, ondanks zijn Amerikaansch staatsburgerschap, maar er waren er genoeg. die een oogje op hem konden houden, en ten slotte was hij de beste ruiter dien men mylen in den omtrek vinden kon. „Kom er uit," riep Dolly tegen John, Pedro haar rug toedraaiend. „Direct! Breng je zadel mee. Laat je lasso maar in den steek." John Austin aarzelde een oogenblik, en toen gehoorzaamde hij aan haar bevelen, net als de rest van de cowboys. Hy nam zyn zadel op, wierp het over zyn schouder, en klom uit den corral. Toen liet hij het zadel op den grond vallen, nam zyn hfoed af en stond voor den bruinen harddraver en zyn berydster. „Ben je gek," vroeg zy, „of wil je zelfmoord plegen? Weet je niet, dat dit het paard is, dat Focke heeft gedood? Wie heeft je gezegd den corral binnen te gaan?" „Ik wilde hem ryden, ma'am," zei John. „Zoo.... maar je laat hem met rust," antwoordde Dolly. Doch gedurende de fractie van «-en seconde, en misschien zonder dat de anderen het zagen, kwam er een glimlach om haar lippen. En John putte er een groote troost uit. „Niemand kan dat paard berijden," zei

Verwacht. ELEANOR POWELL en NELSON EDDY in de 1938 super-show van

Metro -Gold wyn-Mayer

ROSALIE

ze, „behalve Pedro, en die kan op alles rüden Blanco heeft onlangs een man gedood, en hy zou jou ook dooden als je probeerde op hem te gaan zitten. Myn vader wilde nem doodschieten, maar ik heb hem gevraagd hem in leven te laten. Doch als hy je nu doodde, zou ik het gevoel hebben, alsof het myn schuld was." Wederom klopte Johns hart even iets sneller, net gaf hem een zonderling gevoel, dat dit knappe meisje er zich iets van zou aantrekken als hy gedood zou worden. „Je bent een Brit, is het niet?" vroeg zy. „Engelschman," antwoordde hy. „Is dat niet hetzelfde?"

glimLme1:

WaS het heel duideliik

dat

'

stonden een voor een op en traden dicht^rby zoodat de voorman en de nieuweliuc in het midden van een opzettelijk klein g£ houden kring kwam te staan. „Wat beteekent dat?" vroeg John, zonder aanstalten te maken zyn zadel op te rapen. „Zadel je paard en ruk in. Je bent ontslagen. "1»ïzalr.m.Vn ontslag alleen aanvaarden

Imwo'rdd^hnïarm

OP hem

^

kr

^

?«

ik

„Geen baantje? Wat bedoel je? Bedoel je, dat je een baantje zou krygen als Jje op Blanco reed?" r John weigerde antwoord te geven, en Dolly wendde zich tot Pedro, haa? oog4n schitterend van ingehouden woede. „Dat heb ik gezegd," verklaarde Pedro. „Hy komt me hier vertellen, dat-ie zoo'n goed SrKS en<.lk1heb hem gezegd, dat hy een goed baan je kan krygen als hy op het ryden En Wat ik ze heurt •f38'' ' 8' «" „Werkelijk?" viel Dolly uit. „Laat my je

zaTrÄ!"'

dat

^

nièt 0p het Witte

.

Paar*

„Dan krygt hy óók geen baantje." neem?" ^ ik hem "" eens zèlf aan„Dan zou ik hem weer ontslaan." „Ben je vergeten, dat ik het beheer over de ranch voer als vader er niet is, Pedro'" neem de on ens sla »r J g aan, en ont-

„Hoe heet je, cowboy?" vroeg Dolly, zich plotseling glimlachend" tot John wendend „John Austin, ma'am." „Je hoeft me geen ma'am te noemen, ledereen hier noemt me Miss Dollv " „Dank 11, Miss Dolly." „Ik neem je in dienst op de ranch, tegen de gewone voorwaarden. En als er moeilTjkheden mochten ontstaan, kom je naar mü." h.rHHr worden deed zy den bruinen harddraver keeren en reed naar de ranchwomng. En ze reed goed, merkte John... „Dat is me een meisje," riep Pike Mitchell, John zyn grove hand reikend. „En ik geoof, dat je zeker in staat bent om op Blanco te ryden. * Al de andere mannen kwamen nu evenr 0hn loe e gaven hem ^Wnap i eenverwühand. J Alleen Pedro deedI ïhet niet; deze clcrde zich onopvallend. Dien avond laai trad Pedro het logies van de cowboys binnen, trok Johns zadel van den spijker waaraan deze het gehangen had, en wierp het Voor de voeten van den jongeman op den grond. „Je zadel, boy," zei hij. John stond kalm op en stak rustig zijn pijp in zyn zak. De andere cowboy!, die zalen te kaarten en te zingen, hielden daar plotseling mee op. Er viel een eigenaardige stilte in het groote vertrek. De mannen

22 —

m

heeft

'"

„Ik zal het aan Miss Dolly geven, tot de atmosfeer wat is opgeklaard," zei hy veelbeteekenend. 001 T u *??,1 ^et dag was geworden, stond John stilletjes op, nam zyn zadel en ging geruischloos naar buiten. De mannen in het cowboylogies sliepen allen luid snorkend

Een uur later zoowat kwam Dolly, die een vroegen ochtendrit wilde gaan maken, voorby den corral waarin Blanco stond en hield verbaasd haar paard in. Daar was Blanco, gezadeld met een Engeisch zadel, en de eigenaar van het zadel reed luchtig den corral rond, alsof Blanco een gedresseerd circuspaard was. „Ik dacht wel, dat het niet zoo erg was met Blanco," vertelde John eenigen tyd later aan het meisje. „Er zyn gevaarlijke paarden, echte moordenaars, en het eenige menschelyke wat je met hen kunt doen, is hen dood te schieten. Men kan ze nooit mak maken. Alaar heel wat van die gevaarlijke paarden zyn alleen maar gevaarlijk omdat zy door de menschen slecht en wreed behandeld zyn. Die behoeven niet gevaarlijk te blyven. als je ze maar goed behandelt. Ik vermoedde direct toen ik hem zag, dat Blanco niet zoo erg was als er werd gezegd. Maar wanneer een half dozijn gillende mannen een paard binden, en hem op den grond gooien en zadelen, dan wordt zoo'n paard inderdaad gevaarlijk." „Laat my eens op hem ryden," fluisterde het meisje opgewonden. „O, mooie Blanco! Ik wou, dat ik ook op je ryden kon. Weet u, mr. Austin, Blanco kan tegen de beste harddravers van myn vader op'"

GOGEN...

HUILT MOOIE Overal verkriigbrar in a£f™rlf£T ™

^en0.men

slafvan^Sj!»^' ^^ je ^ je 0ntEn hierop maakte Pedro zyn groote vergissing. Hy viel John aan en had blijkbaar het voornemen hem de deur uit te werken en hem de trappen van de hut af te gooien. Maar hy vergiste zich, omdat hy zyn tegenstander onderschatte. Er ontstond een heftig' handgemeen, waardoor stoelen en tafels op den grond vielen en toen kwam Pedro's hoofd met een bons tegen een der kisten terecht, die in het rond stonden. De voorman stond direct weer op, en John hield hem nauwkeurig in het oog. Weer viel Pedro hem aan, gebukt op hem toerennend. Maar John sprong snel opzy en trof zyn tegenstander met de volle vuist in het gezicht. Voor iemand, die zoo geoefend was in het boksen als hy, was dit zeer gemakkelijk. Pedro kwam weer tegen den grond terecht, en dit keer kwam hy niet zoo gauw overeind. Opeens riep Pike Mitchell: „Pas op, vreemdeling! Denk aan de revolvers'" Mo™dri0i,had-^en, revolver in zyn hand. Maar John viel als een tyger op hem aan en wrong hem het wapen uit de hand. dat het den.grond vieL ^ike Mitchell raapte

„Neen," antwoordde John. „Maar ik zou graag op dat paard ryden, als u het sgoedvindt, ma am. „Natuurlijk vind ik het niet goed," antwoordde ze snel. „Je zou het er zeker niet levend van afbrengen."

gee^bTante.^ **

aa

^^

™™*' ™ maakt ze glanzend en soepel

t0

. Drie ochtenden hierna reed Dolly Cardinol terwijl de andere cowboys nog sliepen, op Blanco in de omheining, onder het waakzaam toezicht van John. En de jongeman begon haar hoe langer hoe aardiger te vinden. En had zy hem niet Mr. Austin genoemd, terwyl ze de anderen kortweg by den achternaam noemde? Hy vroeg zich af, of dit eejï goed teeken was of niet? Op den derden dag kwam er een herinnering aan den dyk, die zou worden opgeblazen. Twee soldaten en een sergeant van het Amerikaansche leger kwamen Johns mededeeling bevestigen omtrent de rivier die buiten haar oevers trad. „Houden jullie je vee binnen de ranch," zeiden ze. „Zorg dat er geen koe op lager gelegen grond komt. Jullie zullen geen last van de overstrooming hebben, maar die vallei daar ligt tusschen de groote rivier en de zee, en het water zal er doorheen stroomen met de kracht van een lawine. Het water rijst nog steeds en ieder oogenblik kan men nu den dyk doen springen. Dien avond hoorden sommigen van hen het geluid als van een verren zwakken donder, maar niemand, zelfs John niet, schonk er speciale aandacht aan. Het leek te ver weg, dan dat zy er last van zouden hebben. Den volgenden ochtend heerschte er echter grOote opwinding op de ranch. Iemand had de afsluiting losgemaakt van den corral waarin Slade Cardinol tien prachtige volbloed harddravers hield. Ze waren nu verdwenen en een onderzoek bracht uit, dat ook Pedro was verdwenen. Later op den dag kwam Dolly naar John toe. Ze zag er zorgelijk uit. „Wil je myn harddravers zien op te halen?" vroeg ze. „Natuurlijk wil ik dat," antwoordde hy gretig. „Ik hoopte, dat u het me vragen zoudt. Denkt u, dat Pedro ze gestolen heeft?" „O neen! Zoo'n dwaas zou hy niet zyn! Hy heeft ze er alleen maar uitgejaagd, in de hoop ons grooten last te bezorgen door ze te moeten zoeken. Ik heb gisterenavond gehoord, dat je met hem gevochten hebt, en ik heb hem ontslagen." „Dat hadt u niet moeten doen." „Laat dat alsjeblieft aan mij over. Maar ga nu.... Je zult alleen moeten gaan. Alle cowboys zyn hier noodig om het vee op de hooger gelegen gronden te houden. Het gras is hier niet overvloedig, en ze zullen telkens probeeren naar de vallei te komen. En daar staat het water. Ieder oogenblik kan de dyk nu worden opgeblazen." Weinig vermoedde zy, dat de dyk reeds opgeblazen was en dat het water nu reeds als een ware zondvloed met groote snelheid naar hen toekwam. John vertrok alleen. Het was reeds avond toen hy ging, en in den vroegen ochtend vlogen er twee vliegtuigen over de ranch, die waarschuwingen lieten vallen, dat het water niet verder meer weg was dan vijftig kilometer. Plotseling het gevaar beseffend dat John nu in de vallei liep, riep Dolly vrijwilligers op om hem te gaan waarschuwen en iedere man rende naar zyn zadel. Ze zei drie mannen met haar mee te gaan en tot hun verbazing reed zy op Blanco. Natuurlijk liet zy haar begeleiders spoedig achter zich.... John Austin voelde oyeral pyn toen hij bijkwam. Hy herinnerde zich na eenige oogenblikken, dat hy over den hals van zyn paard gevlogen was. Natuurlijk het hol van een landschildpad, waar zyn paard over gestruikeld was. Toen hy probeerde overeind te komen, kon hy dit niet.... Na eenige oogenblikken deed hij zijn oogen open en voelde zyn hoofd wat beter. Toen drong het rtet een schok tot hem door, dat hy met handen en voeten aan een boom gebonden was. Een eindje verderop zag hij een paard grazen, en een man, die op den grond zat te eten. De man draaide zich met

een gemeenen grijns om. Het was Pedro, de voorman. John begreep wat er was gebeurd. Hy was gevallen en zijn paard was er vandoorgegaan. Terwyl hy bewusteloos was geweest, was Pedro voorbygekomen en had hem uit wraak aan een boom gebonden. De jongeman haalde voor zoover het hem mogelijk was de schouders op. Zyn trots wilde hem niet toestaan, te vragen vrijgelaten te worden. Per slot van rekening was het ook niet zoo erg. Vroeg of laat zou er wel iemand komen om hem te verlossen. Het zou alleen wat lang kunnen duren.... Maar ze zouden wel naar hem gaan zoeken, als hij niet op de ranch terugkwam. Plotseling vingen zyn ooren een vreemd, diep geluid op. Het was alsof de aarde op verren afstand beefde.. „Wat is dat, Pedro?" vroeg hij, plotseling angstig. „De vloed, de rivier," zei Pedro, zyn Eaard zadelend. „Het water komt hierheen, e dyk is opgeblazen." John rukte wild aan de touwen waarmee hy was gebonden. „Je laat my toch niet hier achter?" Pedro's eenige antwoord was een gemeene lach. Hy sprong op zyn paard en verdween in een wolk van stof. De heele wereld scheen vervuld van dat doffe, aanhoudende gerommel. Hoe lang hy er naar luisterde, terwyl de zweetdroppels op zyn voorhoofd parelden, wist John zelf niet. Maar hy kon de stofwolk nog zien waarin Pedro verdween, toen hy een ander geluid hoorde. Eén scherpe kreet. , ,John! John Austin! Cowboy, waar ben je?" Hy riep zoo luid hy kon terug. Geen andere stem ter wereld kon zoo welkom zyn als die eene. Het was de stem van Dolly, en even'later kwam zij aangereden op Blanco. Toen zy van het paard afsprong, en Johns touwen begon door te snijden, stonden er tranen in haar oogen. En John hoorde haar fluisteren: „Gelukkig.... Den hemel zy dank, dat ik op tyd ben " Toen John merkte, dat zijn armen vrij waren, sloeg hy ze om haar heen. Het scheen hem het eenige natuurlijke, wat hy kon doen om haar te bedanken en een oogenblik lag zy stil snikkend tegen zyn borst, beiden vergeten dat zyn voeten nog gebonden waren. Plotseling bevrijdde ze zich uit zijn armen. „Gauw!" riep ze, „de vloed! Het water wast snel! We moeten maken dat we wegkomen!" Ze knielde by hem neer om zyn voeten los te maken. Het geraas kwam hoe langer hoe nader. Het was alsof de gansche aarde op haar grondvesten schudde. Opeens uitte zy een scherpen kreet. „Diablo! Waar is Blanco Diablo?" Beiden hadden zij het paard vergeten. Eén keer, als een gevolg van haar emotie, had Dolly haar Westersche training vergeten. In plaats van de leidsels op den grond te laten vallen, had zy ze om den zadelknop vastgemaakt, en het paard was doorgeloopen.Heel in de verte zagen zy een wolk van stof. ... Het geraas van den komenden vloed had het paard bang gemaakt en dit had het op een loopen gezet. En nergens was er een van de mannen te zien, die haar begeleid hadden. Uren geleden had zy hen reeds vèr achter zich gelaten.... Twee uren later zag de bestuurder van een vliegtuig, dat vóór den vloed koerste, de twee menschen — een jongeman en een meisje, die heftig naar hem wuifden. Ze waren aan beide kanten door den vloed ingesloten. Ze waren op een stuk hooger gelegen grond gevlucht, misschien een vierkanten kilometer groot, dat echter spoedig overstroomd zou worden. De piloot maakte een meesterlijke landing, nam hen aan boord en steeg weer op.... , Toen hy hen een half uur later ongeveer by de ranch afzette, zei hy glimlachend: - 25

Durfde niet eten door indigestie Nu geen oogenblik meer ziek „Jarenlang leed ik aan indigestie en by tijden durfde ik zelfs niets eten. Ik probeerde verschillende middelen, doch geen van alle hielp mij, tot ik een flacon Kruschen Salts kocht. Ik nam de ,^dagelyksche dosis" als voorgeschreven. Na twee of drie dagen voelde ik mij reeds veel beter worden en vanaf dien tyd ben ik geen moment meer ziek geweest. Hoewel ik reeds ruim 75 jaar ben, voel ik my steeds zoo opgewekt en actief, als ieder ander die 25 of 30 jaar jonger is". H. A. L. Wordt ook Uw leven vergald door indigestie? Probeer dan direct Kruschen Salts. U zult weer kunnen eten wat U wilt, zonder onaangename gevolgen. Kruschen Salts bevordert Uw spijsvertering en spoort de afvoerorganen aan tot actievere werking. U zult zich .zoo goed voelen, dat U, gelyk vele anderen, met plezier Uw dagelijksche dosis neemt. Kruschen Salts is uitsluitend verkrijgbaar by alle apothekers en erkende drogisten.

„Jullie mogen wel wat voorzichtiger zijn, als je weer eens een eindje gaat wandelen. Als ik jullie niet toevallig had gezien, zou je aardig nat geworden zyn." Dolly's begeleiders waren door den vloed teruggedreven en uren later keerden zy op de ranch terug om te ontdekken, dat hun meesteres veilig was. Blanco Diablo had zyn weg naar huis gevonden. Wat er van Pedro is geworden, weet geen mensch. De groote vloed voerde een massa wrakhout mee, ook een menschelijk wrakhout, en wierp het in zee....

VAN

VROUW ZIJN NIET ALLEEN GOED EN GOEDKOOP, MAAR ZE GEVEN OOK STEEDS DE NIEUWSTE MODELLEN SLECHTS

25 CENT PER STUK ADMINISTRATIE: GALGEWATER 22, LEIDEN

BACTERIËN DIE IN MELK VOORKOMEN IV. De vorige week bespraken we van de bacteriën, die in melk voorkomen, de Colibacteriën en de booibacteriën. We zullen deze week de pathogene of ziekteverwekkende bacteriën bebandelèn. Pathogene bacteriën in de melk kunnen afkomstig zyn: 1° Van het dier zelf. 2°. Van haarden daarbuiten, o.a. van den mensch. Ziekteverwekkende bacteriën, van de koe afkomstig zyn onder andere de tuberkelbacil en desmetstof van mond- en klauwzeer. Pathogene bacteriën van baarden buiten het dier kunnen onder meer in de melk geraken via de handen van den melker, door speekseldrupjes van den melker, door het vaatwerk, vooral als dit in slootwater gewasschen wordt, door menschen die met

lüders aan besmettelijke ziekten in aanraking zyn geweest, of wanneer de melker zelf bacillendrager is. Deze bacteriën kunnen bacteriën zijn van allerlei infectieziekten, zooals mazelen, roodvonk, griep, typhus, diphtherie enzoovoorts, zoodat we hieruit dus kunnen zien, dat we deze infectieziekten kunnen oploopen door gebruik van melk die geïnfecteerd is, tenzij we de melk gekookt gebruiken, omdat door koken de bacillen worden gedood. Ook in gepasteuriseerde en gesteriliseerde melk bevinden zich geen pathogene bacteriën. Vooral typhus wordt vaak veroorzaakt door het gebruik van rauwe, geïnfecteerde melk. Dit komt, omdat de typhusbacillen met de excrementen van de patiënten uitgescheiden worden en vooral op het platteland zoodoende gemakkelijk in slootwater terecht kunnen komen. Vaatwerk voor melk, dat in dit slootwater gewasschen wordt, wordt dus met de typhusbacil besmet en dus ook de melk die naderhand weer met dit vaatwerk in aanraking komt. Een volgende maal hierover meer. 9511. Snoezig boleropikjt, vervaardigd van blauw met wit geruite zijde voor den rok en het bolero't|e, en wit met blauw geruit voor de bloest. De stof ia In rechte en schuine richting verwerkt. — Het blousje en de bolero zijn gegarneerd met een ritssluiting. Ben.: blauw: 3.65 m. van 1 m. breed; wit: 1.40 m. van 1 m. breed.

»530. Vlotte. korte mantel van licht linnen, in den rug versierd met een groep plooien. De voorpanden en de mouwen zijn gegarneerd met motieven van ' gekleurd shantung. Ben.: 2.30 m. van 1 m, breed.

9531. Om bij dezen mantel te dragen dit japonnetje van donker shantung, waarvan de rok geheel is geplisseerd. Het lijfje heeft een rond schouderstuk en van voren een evencent geplisseerd baantje, terwijl er dezelfde gekleurde motiefjes als op den mantel op zijn aangebracht. Klein omgeslagen kraagje en manchetjes van naturelkleurig shantung. Ben.: 3.90 m. van 1 m. breed.

Van deze modellen zijn bij de administratie van dit blad ge|knipte patronen verkrijgbaar tegen den prijs van ƒ 0,60 per stuk.

24

WEEKMENU, Maandag:

Varkensfilet, aardappelen en andijvie; rüstebrypudding.

Dinsdag:

koud vleesch. aardappelen, en gedroogde appeltjes; eterstruif.

Woensdag:

Tomatensoep; pikante 'rijst met garnalen en komkommersla.

Donderdag: Gehakt, aardappelen en gestoofde uien; bananenbeignets. Vrijdag:

Gebakken visch. aardappelen en sla; vanillevla met bitterkoekjes.

Zaterdag:

Vischsoep; runderlapjes; aardappelen en spinazie.

Zondag:

Kaasbroodjes; kalfscoteletten. aardappelen en raapstelen; maizenapudding met rabarbercompóte.

ENKELE RECEPTEN UIT HET WEEKMENU

Hoeveelheden voor 4 personen. RÜstebrüpudding. Benoodigd: ^ L. melk, H stokje vanille, 100 gram rijst, plus minus 75 gram suiker; 75 gram amandelen, 2 eiwitten, 10 gram gelatine, iets zout. Bereiding: Breng de melk met het stokje vanille en iets zout aan de kook. Voeg dan de gewasschen rijst toe en kook deze in de melk gaar. Kooktyd ongeveer anderhalf uur. De amandelen pellen en malen. De gare rijstebrij iets laten afkoelen en er dan de geweekte gelatine en de suiker in oplossen. De eiwitten stijf slaan en voorzichtig door de puddingmassa roeren. Het gerecht laten afkoelen, tot de rijst niet meer zakt en haar dan overdoen in een met water omgespoelden puddingvorm. Wanneer de pudding stijf is, hem keeren en desgewenscht garneeren met gestoofde abrikozen. Vischsoep. Benoodigd: 1 L. gekruide bouillon van vischgraten, 35 gram boter, 40 gram bloem, H d.L. room, eidooier, sap van 1 citroen, peterselie. Bereiding: Voor den bouillon trekt men de vischgraten ongeveer een half uur k drie kwartier met verschillende kruiden zooals ui, wortel, peterselie, tijm, foelie en peperkorrel. Dan zeeft men het vocht. Van boter, bloem en bouillon maakt men een gebonden soep, die op smaak wordt afgemaakt met room, eidooier, citroensap en fijngehakte peterselie. Als vulsel in de soep gebruikt men stukjes visch of eiergelei.

EEN GOED RECEPT VOOR VERKOUDHEID In een paar minuten zelf gemaakt Dit is een beproefd huismiddeltje, dat snel verlichting zal brengen, terwijl na korten tijd uw verkoudheid of hoest geheel verdwijnt. Koopt bij uw apotheker of drogist 30 gram Vervus (dubbel geconcentreerd). Vermengt het thuis met een kwart liter heet water en een eetlepel suiker. Roert het goed door, tot het geheel is opgelost. Neemt viermaal daags een eetlepel. Het is buitengewoon geschikt voor kinderen, ook bij volwassenen is de werking afdoend. Knipt dit recept uit, om u er aan te herinneren een 30 f^rams-flrsrhje Vervns te halen.

Wat ziet je

linnengoed er prachtig uit! Hoe krijg je het zo

™Z>1

SCHITTEREND WIT?

^■df

ENORME PRWSVERUG/WG

i

„Maar Ik gabrulk toch uitsta-/ kend« laap; ik weak hat goad, vóór hat in de waikatal gaat y dat ar absoluut gaan vuil an voor alia sakarhaid bean maar In blijft."/ ik het nog ook. Wal kan ik nu nog maar doen?" ^T Je maal Radion gebruiken; allaan aan ,1k was mijn goad dóór

«n dóór achoe«. Ik sorg,

g

Radion-,op haalt alia vuil uit hal goed."

GEEN GEPIEKER over de toekomst met een polis bij de

Zodra hst goed in het w«rltzam« Radion-sop komt, begint de Radion door de reinigende zuurstofwerking al het vuil uit het goed te verwijderen; ook het diep inoedrongen vuil, dat Ü er met gewone wasmmdelen niet uit krijgt. Dat komt doordat Radion een actief,

Ommderde. yolmaakte kwaliteit W-owemndefid gewicht! zuurstofhoudend sop geeft, dat alle weefsels veel schoner en daardoor veel witter maakt Radion is thans binnen ieders bereik en daardoor ook de ideale Radi^r^was method e. Bovendien bevindt zich op elk *pak nog een bon voor geschenken.

ck»e

tufa&M

is

nog slechts

een

beperkt

OM TE

aantal

in

voorraad.

BREIEN

bevat 62 van de meest moderne breipatronen, waarvan vele in kleuren, voor dames-, heeren- en kinderkleeding. Bij elk patroon is beschreven hoe het kleedingstuk moet worden gebreid. De prijs van dit zeer mooi uitgevoerde breiboek bedraagt

slechts 25 cent franco per post. Ook bij onze agenten verkrijgbaar. Indien rechtstreeks per post wordt besteld, kan het verschuldigde worden voldaan door storting op onze postrek. 41.880. Op het girostrookje te vermelden „OM TE BREIEN", De administratie: GALGEWATER 22, LEIDEN

tm

VOOR ONZE JONGE

EEN AARDIG SPELLETJE

EN voor ieder kind anders. Maar iedereen van julhe weet wel, wat hy het liefst wil ontONZE HERINNERING houden en die dingen schrijf je op, er zooveel mogelyk byzonderheden by noteerend, opdat je je later ook „alles.zoo goed mogelijk voor den geesf kunt halen. Onze herinnering is eigenlijk een zonderEen dergelyk schrift zal later blyken van ling iets. Zonderling, omdat wy er mee waarde te zyn, en je zult eens zien, vast kunnen houden wat reeds lang tot groote het verleden behoort! Alles wat vreugde en hoeveel prettige dingen je er door in je plezier heeft verschaft, zou van het oogen- herinnering kunt terugroepen, die anders bhk af, dat het voorby was, geen waarde voorgoed verloren zouden zyn gegaan. Zelfs meer voor ons hebben, indien onze herinne- als je veel ouder bent geworden, zul je er ring, ons geheugen er niet was om het te be- nog vaak in willen kyken en dankbaar zyn, dat je dit „dagboek van prettige dingen" waren, zoodat wy er altyd aan kunnen terug- hebt aangelegd! denken en er altyd weer opnieuw vreugde Als je teekenen of fotografeeren kunt, aan kunnen beleven. illustreer het dan. Het zal dan nog veel Hoe wonderlijk is ook ons geheugen !> meer waarde hebben! /-onder eenige noemenswaardige inspanning kun je, door slechts even een paar seconden na te denken, een of ander prachtig tafereel in je geheugen terugroepen. Wederom zie je de blauwe luchten, de kabbelende golven, het zon-overgoten strand, de donkere bosschen, den fraaien zonsondergang. Je ziet Ricie houdt veel van mooie Weeren, weer het spel, waar je zoo van genoten hebt, Altijd deftig, elegant, je hoort jezelf nóg lachen Niemand kan Aan een oude Jurk of mantel je ooit die herinneringen afnemen, en altyd Heelt zij vreeselijk het landl kun je er plezier van hebben. Maar al kunnen ze ook niet op de gewone wyze verMoeder slaakt soms diepe zuchten loren gaan, tóch kan er wel iets toee geOm haar nuffig, trotsche kind. beuren. En dat geschiedt ook meestal. Na Maar die domme Rie begrijpt nie^, eenigen tyd gaan ze verbleeken en langzaDat niemand haar zóó aardig vindt. merhand vervagen ze zóó, dat ze totaal uit je herinnering worden uitgewischt. Je geSpelen, o, dat is niet deftigl heugen is steeds bezig nieuwe beelden op te Tollen, springen, ballen, neen... nemen, nieuwe indrukken vast te leggen: de Denk toch aan haar mooie Weeren 1 fotograaf van je geheugen is altyd maar aan Neen, dddr doet ze niet aan meel het werk. Altyd-door worden er nieuwe beelden opgeborgen in je hersens, en dat heeft In de Was zit zij te droomen. tot gevolg, dat de anderen die er reeds waDenkt alleen aan haar „toilet". ren, niet meer zoo sterk blyven. Dat is „Deftig" zit zij toe te kijken. natuurlyk erg jammer, want iedereen wil En wij hebben dan vaak pretl -wel graag zooveel mogelyk prettige herinneringen hebben. Maar.... gelukkig is daar Doe JIJ maar gewoon, mijn Rietje! een middel voor. Neem een schrift, en schryf Maak plezier als ieder kindl daarin alles op, wat je graag wil onthouden. „Deftig" is een heel naar woord, hoor Ik kan je natuurlyk niet zeggen, wat je daar„Eenvoud" Is Je grootste vrindl in allemaal moet opschryven, want dat is

„De maan is rond". Dit is een aardig spelletje om eens te doen wanneer je moe bent van het loopen er draven. De spelers gaan in een kring op den grond zitten. Een van hen zegt: „De maan is rond, ze heeft twee oogen, een neus en een mond". Tegelykertyd teekent hy met een stok op den grond een cirkel, waarin hy de oogen, den neus en den mond plaatst, er echter zorg voor dragend, dat hy den stok geen oogenblik van den grond optilt voordat hy heelemaal klaar is! Dan geeft hy den stok aan zyn buurman en zegt hem, hetzelfde te doen. Gewoonlyk zal de volgende speler, die niet weet waar het om gaat, den stok van den grond optillen wanneer hy de oogen, den neus en den mond teekent. En dat zal zyn verrassing zyn, want dat heb jy niet gedaan! Je kunt zoo den heelen kring rondgaan en by na niemand zal precies doen, wat jy deed! Je mag het telkens voordoen, zonder echter te zeggen waar het om gaat, en je zult zien, dat het heel lang duurt eer de anderen er erg in hebben, wäär de fout schuilt!

HET NUFJE

SCHiETErtl v/e. BEiiHNEH rsiers KE CVêCMACHT (

I5AT 0O6OT5 -DftfißTKiEfi KuHHert'

4. Hoed van antlloop-leer met opgeslagen rand en een lange, genopte volle. 5. Relskostuumpje, bestaande uit een donkeren rok van grof geweven wollen stof, een kost geruit Jasje, sluitend met effen, donkere knoopen, en een swagger van de slof van den rok, afgezet met reven en belegstukken van geruit Hierbij wordt een hoedje gedragen van effen donker stroo, waarop een paar gekleurde' bloemen. 6. Avondtoilet van goud-lam* In gedraEeerd model. De ruimte In de taille wordt IJeengehouden door een Juweelen ornamentje. Fotos Paramount

1. Sportlef pakje, bestaande uit een rek van marineblauw flanel en een jasje van dezelfde stof in een veel lichtere, blauwgrijie «ni Hierbij wordt een blouse gedragen van blauw met wit gestreept linnen, aan den halt afgewerkt met een strik. /2. Diner-Japon In gedrapeerd model, met een aangeknipt kort mouwtje. De eenige versiering bestaat uit een snoer parels, dat verscheidene malen om den hals is gewonden. 3. Eenvoudige sportjurk van beige linnen, afgewerkt met een boordsel en een opgeslikt figuur van tres In heldergroene tint. 27 -

_. I

ANGS PEM MANDELSWEG

■-V?»'

te^v

% '~JJ

m ■'.■/? t

f5,

DE- OEVERS VAisi DE-rvJ PAßArvlA

i%

,AK1

f

'if

ClHQ&rdUtijë.

ij^tV»

rbonden. Goederen, passagiers en st, alles wordt via de rivier vervoerd. De oevers van de rivier zijn testal vlak, doch door boomen sappige groene weiden omomd, afgewisseld door iine, stille nederzettingen levendige handelssatsen, zooals Cormtes en Santa Fé.

1

7^

7^

WÊ

De hangbrug | Santa Fé. e de Para l overiant.

,>ir~if

ÄÄT-i.

'WzSëM

•^».^

#&

-f-^C

:-:;-: s - >

mws

&s?Sr'

m

^i'
\«

■ Zó PW

^«r /•

L -?»'-

?v^ï

^/■a

^W

A.

*M

>• *^»iV-«^ '. i

-•fc

-^ *T

>

v>

y^

**3?23f

c* &

"w>

e

^..

C?^^■^r-

'**> v.-s .»•

i«tv

■^m^£

*&

' *%mtmm. Ai

J

«ii

r\e rivier de p «r«ni. die met zijn vier-

"^^w-mst»

sS^r

^f^,*

l

.^•i'*^. 1

'■• # 2. Ontmoeting (usschen ^^^^^ twee passagiers 1: ~ schepen op den bo*'• venloop van den Parané. • 3. De vrachten, die per boot zijn aangebracht, worden niet zonder groote moeite verder landwaarts in getransporteerd. 4. Enorme vrachten wonlen In de haven van Santa Fé, een van de belangrijkste binnenhavens van Argentinië, aangebracht om vla den Parané vervoerd te worden. 5. Avond In de haven van Santa Fé. Het silhouet van een graansilo. 0. De oevers van de rivier by Santa Fé worden vlak gemaakt. , 'jr^mS'" ^^ ' . , i* .^r-'

DE AMATEUR-DETECTIVE Wie onzer speurders ziet kans,neven staand geheimschrift te ontcijferen ?

.»-^b-l3-l8-2.S•-2.6.^0 l-ll 10-9 l-9-z-3-l-9-ib.fc_9.3-.HJ l-to-Xk-U-lO-S.-l

Wij zullen lb-9-3-1 9-9-Z6 l-Z- 25 -2S-.22 weer een prijs 9-li» 9-9.1É, 1-1^-11-5-9-11 »-9-9 van f 2.50 benevens twee troostprijzen verdeelen onder hen, die ons een goed j _ r> J 1. 1 ' antwoord zenden. De verdeelmg der prijzen geschiedt op een manier, waarbij alle inzenders van goede oplossingen gelijke kansen hebben op het verkrljgen van een der prijzen. U gelieve Uw antwoord in te zenden vóór 8 Jun. aan Mr. Detective, Galgewater 22, Leiden. Op briefklärt of enveloppe duidelijk vermelden: Amateur-Detective, 8 Juni.

Ü

DE OPLOSSING VAN „WAT DEED DE MAN?" Zooals de hierbij gereproduceerde afbeelding laat zien, is de man bezig ie telefoneerenl De hoofdprijs van f 2.50 werd deze week toegekend aan mevrouw A. Kok, Heemstede. De troostprijzen vielen ten deel aan den heer H. G. Wijkmans, Nijmegen en den heer J. F. v. Leut, 's-Gravenhage.

3kUcA

CORRESPONDENTIE C. S. te N. - Voor het maken van een projectie-doek kunt U het beste nemen het bekende rubberdoek, dat als hospitaallinnen in den handel. Is en wel de witte soort. Indien U dit doek laat bespuiten met een goede met te grove kwaliteit aluminiumverf, verkrijgt U een project.edoek, dat zéér heldere beelden geeft. Bespuiten is véél beter dan bestnjken; U kunt dit echter zelf niet doen, daar wij veronderstellen dat U geen verfspuitinstallatie tot Uw beschikking hebt. Elke autolakker! kan dit werkje evenwel voor U opknappen.

rf.« kTI* het.Pr°iectied°el< rondom ongeveer 5 c.M. grooter maken dan het te projecteeren beeld en deze 5 c.M. m a t zwart maken, zoodat U een goede afsluiting van het beeld hebt. Wilt U een goedkoopere uitvoering maken, zoo kunt U een stevigen linnen of katoenen doek met witkalk bestrijken; dit geeft eveneens een zeer goede projectie, doch het doek is dan breekbaarder en daardoor voor veelvuldig transport minder geschikt. J. B. B. te A. - Wanneer Uw handen en gezicht steeds zoo geweest fn"!! U jt*J!W2fe'.dat U 0P.de witbliive"de plekken geen pigment in Uw huid hebt. W.er is natuurlijk niets tegen te doen. G. V. te A. - Het is het beste het paarlemoer schoon te maken met een papje van water en krijt. Zeepsop is er niet goed voor.

De Secretaresse van de VOOR U-CLUB, Galgewater 22,

door de nieuwste Indische methode van Mevr. Koesmarili Wedona De methode is uitsluitend uitwendig, geheel onschadelijk en beslist doeltreffend. U behoeft geen specialen leefregel te volgen, geen oefeningen te maken. Deze methode wordt in Ned. Indië met volledig succes toegepast en is het geheim van de Balineesche danseressen. Indien Uw buste niet voldoende ontwikkeld is, vraagt dan onmiddellijk gratis inlichtingen omtrent BUSTE VERSTEVIGING en BUSTE ONTWIKKELING

GRATIS AANBIEDING voor lezeressen van dit blad. Schrijft per omgaande voor volledige inlichtingen en U ontvangt een interessante brochure met foto's in blanco, gesloten enveloppe toegezonden, (Postz. voor antwoord bijvoegen) Het adres is:

Mevrouw KOESMARILI WEDONA Postbox 47 • Afd. 94 J DEN HAAG

UW WEEKBLAD, MEVROUW! - 30 —

2. Eindelijk vonden ze het schip op een smalle strook strand van een rotsachtig eiland. Alle passagiers waren intusschen gered en Dot en Peter haastten zich vol verwachting naar de groep menschen, die dicht op elkaar vlak bij het wrak stonden. Zou vader er bij zijn? Ze konden hem nog niet zien van uit de verte.

3. Nu zouden ze dus eindelijk hun vader terugvinden. Het kon immers niet anders of de bekende vlieger aan boord van het schip moest hun vader zijn. Van ongeduld begonnen Peter en Dot hoe langer hoe harder te loepen. Ze probeerden hem tusschen de menschen te ontdekken, maar dat lukte hun maar niet. „Zie je hem al?" vroeg Dot.

I.Maarwasdat even een teleurstelling! Hun vader *as er niet bij. Twee kinderen, die zich onder de toeschouwers bevonden, vertelden, dat de vlieger, die san boord was geweest. Strong heette. Peter en t>ot »robeerden zoo opgewekt mogelijk te doen, terwijl se met hun nieuwe vrienden, een jongen en een meisje, wegwan delden.

5. Ten slotte kwamen ze aan het kleine huisje, waar de kinderen woonden. Het meisje, dat Willy heette, vroeg hun binnen te komen om wat te eten. Nu, daar hadden de kleine piloten wel ooren naar. Ze hadden honger gekregen van hun vlucht en daarom i amen ze het voorstel met beide handen aan. Ze volgden het meisje naar binnen.

6. Toen Willy wat voor Peter en Dot had klaargemaakt, liepen zij en haar broertje naar een foto, die aan den muur hing. „Ik hoop, dat vader gauw weer thuiskomt," hoorden ze den jongen zeggen. Peter en Dot vroegen waar hun vader dan was en Willy verti'lde, dat hij al een tijd geleden naar zee was gegaan en nog niet was terugkomen.

Leiden

HEEFT'M

EEN FRAAIE BUSTE

^gjJJ

I. De kinderen waren erg teleurgesteld toen ze plotseling in een dichte mistbank terechtkwamen. Maar even plotseling trok de mist weer op en was alles weer heelemaal helder om hen heen. Nu hadden ie ten minste weer meer kans om van „De Zilveren Ster" uit het schip te ontdekken. Ze moesten er nu toch wel heel dichtbij zijn.

Mevr. T. S.-d. B. - Ik zou U aanraden de vlekken in te wrijven met spiritus en ze dan na te wrijven met warm water. Na deze behandeling zullen ze zeker verdwenen zijn.

binnen 2 a 3 weken |

• rollilm • filmpack • kleinbeeldfilm

Tl

DE VLIEG AVONTUREN VAN PETER EN DOTve^oig L=£? CS

Aangezien bij het spuiten slechts een zéér dun laagje wordt opgebracht en het rubberdoele bovendien veerkrachtig is, zal de laag bij het oprollen niet breken. Voorzichtigheid blijft echter geboden en het verd.ent aanbeveling bij het oprollen een linnen doek op de beeldzijde te leggen en dezen mede op te rollen.

ZU

Zulke foto's kunt gij ook maken met Uw toestel I Gebruikt daarvoor de hoogstgevoelïge brillant-werkende en panchromatische film

p^ttytRCN STEj^

7. Hoewel Peter het niet prettig vond de twee kinderen alleen te laten, leek het hem toch beter zoo gauw mogelijk van het eiland weg te gaan. Ze zochten hem nog steeds en „De Zilveren Ster" zou zeker herkend worden en wat dan? Neen, ze moesten weggaan. Ze namen afscheid van hun vriendjes, en Peter sprak hun wat moed in.

8. Ze besloten hun oude eilandje maar weer up te zoeken, want daar hadden ze tenminste een onderdak en waren ze toch maar het veiligst. Er kwam echter een tamelijk dik1<e mist opzetten en Peter had de grootste moeite den juisten koers te houden. Eindelijk meende Dot het eiland ontdekt te hebben en ze daalden onmiddellijk.

GEWONE ADVERTENTIES: KOLOMHOOGTE 120 REGELS TEKSTADVERTENTIES: KOLOMHOOGTE

120

KOLOMBREEDTE 5 cM. -

REGELS - KOLOMBREEDTE 6.7

KORTINGEN

VOLGENS — 31 —

9. Maar wat was dat? Het was hun eigen eiland niet. Het was er echter even eenzaam en daarom vonden ze het 't beste er maar te blijven. Peter liet het licht van zijn lantaarn rondschijnen en toen kwamen ze tot een ontstellende ontdekking. In het zand waren duidelijk voetstappen te zien. Wordt vervolgd

REGELPRIJS 25 ets. BRUTO

cM. - REGELPRIJS

TARIEF

50 ets.

BRUTO

H

' ■■'

M

U

1

' ü'

''

i

i

O

■ 'ZMM*' JBÏP

•i^

Lilian HatTey en Viktor Stadt In d« Ulm „Capriccio", welk» dooi Bail Rlllef la «cène wordt goxot

*<£&

.Ik ben nooit van plan geweest er benzine in te laten doenl'

.Je gaat niet uit zonder je das, liefste!"

t.Zie je dat? We zijn nu vast boven Zwitserland I'

/-i .

■'■*

■

■--

■

■

:

-

.

■

'

/u ■'

■

.En nu moet jevader direct om mijn hand gaan vragen 1"

HUd« Ktofal ito do doer Karl Hartl geënsceneerde lUm „Gastspiel im Paradies".

Clark Gable met do modotpolondo aviateurs dit de Ulm „Test pilot".

Mn grootste ideaal is om nog eens den Atlantischen Oceaan te schilderen!"

. M ,^^i%|^ S

«7 .Pas op, majoorl Bederf rijn huid niet!"

i

j'

-

M /^^

> .Ik word er niet knapper op I'

Franks Lauterbach speelt onder regio van Paul Martin do koofdrol ia „Fortsetzung lolgt".

Äou'S?^.0*"9*^w,rull•,,d#hoo,droU*n

wïarmoiVp"Bdradntd;'?oo?drohr°;::;;:

Hans

fam BaiMgw »n

Hans Holger, filmregis De danseres De danser Carla Walten, figurante . Werner Baumann, figurant . Mathilde Birk Knutz, opnameleider .... . De assistent van Knutz . . . De zangeres Marven, filmactrice

■- m

Carl Ludwig

A

STERREN

lifawii Godden ^aul Verhoeven Rose Rauch

.......

Paul Kemp.

Elisabeth Wendt

Verder: de gezusters Höpfner, het Rolf Hilier-b< collega's vóór het officieele Openingsuur de'r UrsuleDeinert, Willi Forst, Luis Trenker, Georg Älexatirs y,\\y't collega, Carla Walten, is het met Tilly's LH Dagover, Karl Ludwig Diehf, Këthe Dorsch, Gijracht niet eens en doet haar daarom voor, hoe zij Frdhllch, Heinrich George, Paul Hartmann. Riith Hellt denkt, dat dit lied gebracht moet worden. HiWe HHdebrandt, Paul Hörblger, Jupp Husselt, Jenny J; Holger, nieuwsgierig geworden door de klanken, die Paul Kemp, Wolfgang Liebeneiner, Harry Liedtke, Theo Lin ,p jjt vroege uur uit: den próefopname-studio opvangt. Albert Matterstock, lrt»ne von Meyendorff, Hans Moser, ) voorzichtig den studio binnen en is verrukt over Carla's Ondra, Harald PaulsenJohannesRiemann, Ralph Arthur Rob bracht. Zijn besluit is genomen. Dit meisje is de vertolkHans Söhnker, Albrecht Schoenhat^ Olga Tschechowa, 1 die hij zoekt. Ullrich, Grethe Weiser, Ida Wöstt Max Schmeling, Rudolf C «n enkele dagen wordt Carla van een onbekend figurantje clola, Manfred von Brauchltsch, Hermann Lang en Paul Lir gevierde filmster, zeer tegen den zin van haar verloofde, - zij terwltle van de vele besognes, welke haar nieuwe De geschiedenis, welke den achtergrond vormt van C2aamheden meebrengen, totaal verwaarloost. Tot overfilmrevue, Is met enkele woorden weer te feeven. t van ramp meent deze jongeman in de belangstelling verhaal Is vanzelfsprekend geen hoofdzaak, maar ver bin; den regisseur voor zijn onWekking méér te zien dan ongedwongen wijze de vele dansen, shows en kijkjes a( belangstelling en de catastrophe blijft begrijpelijkerwijs niet de schermen van een groot fllmatelier, welke van Op een filmbèl kornt hel tot een uitbarsting. Carla kiest „Sterrenparade" den hoofdschotel vormen, partij van haar regisseur en deze ervaren man begrijpt,Een jonge typiste, Mathilde Birk, voelt zich geroepen ^y voor dit veelbelovende filmsterretje niet alleen de actrice te worden. Ze laat haar „baas" en geheele <'»te regisseur zou moeten zijn. In zijn hart Is echter omgeving in den steek en gaat naar Berlijn, naar de ir één plaats: de liefde voor^jn. werk. Hoewel hét ateliers. Na veel moeite, gelukt het haar een beschl spijt voor Carla, moet hij haiiV dit vertellen en Carla plaatsje fe yeroverèn als figurante. Hierom is het e il tot het besef, dat filmroem niet voor iedere vrouw dit eerzuchtige meisje niet te doen en ze we« roogste geluk beteekent. ', , klaar te spelen, dat de regisseur van de groote , die de zóo sterk begeerde, eerste'plaats aan den revue „Sterrenparade" belooft een proéfopnam! lemei niet heeft kunnen veroveren, zal echter haar te maken. Regisseur Holger doet dit, c I i toekomst aan een anderen hemel schitteren, hij een n ie uwe bezetting voor de hoofdrol het filmateiler heê^ft zij kennis gemaakt hebben, daar de hiervoor dóór de prod J een chef-llchtmachlnist, die haar vraagt leiding aangewezen speelster niet vo! ti toekomst zijn lichtende ster te zijn. Nu Is haar groote kans gekcf |s jj z|ét, freden in deze film Reeds voor de proef opname vooraanstaande Duitsche filmeen overweldigend goede 1 en op, die echter een kleine, druk maken op den rgeschikte rol vervullen. seur en repeteert : itans'naardigeattractie om met; t bioscoop-pu-

s»'.

&' 4 JöC

Fürbringer . , »I-a Jana . . Paal Roschberg . . . Vera Bergman Fritjof Mjiin . v^Carla Rust

;

t/m

Bsrgman.

Reg film H. Ze

wmm

GESPREKKEN MET MIJN VRIEND PIETERSEN I.k heb je toch wel eens iets verteld over de gekke baantjes, die er te Hollywood ff bestaan?" „Ja, dat herinner ik me. Weet je nog meer van die vreemde bezigheden, waarmede men in t filmparadijs aan den kost kan komen? Vertel dan maar op!" „Ben jü wel eens pakkeifvcrslijter geweest, Pietersen?" " „Nou, ik ben nogal sleetsch, maar dat heeft mij wel geld gekost, maar nooit iets opgebracht. Kan men er in Hollywood iets mee verdienen?" „Vier man hebben er werk gekregen als pakken-verslüter, toen Harold Lloyds film „Professor, beware" werd opgenomen." „Vier man! Waarom zooveel en wat hadden ze te doen?" „Harold draagt in genoemde film maar één costuum, zoodat het kleedingstuk er goed afgedragen uit moet zien. Daar er vier exemplaren van zjjn, die even versleten moeten lijken, zijn er vier studio-employé's, die in maat ongeveer met den filmkomick overeenkomen, aangewezen om de versch van den kleermaker gekomen pakken in ijltempo af te dragen." „Een leuk baantje." „Niet zoo heel erg leuk hoor, Pietersen! Er wordt bijvoorbeeld van ze verwacht, dat ze zich lijdelijk zullen laten welgevallen in hun nieuwe plunje door de studio-brandweer natgespoten te worden, omdat in een der eerste scènes van de film, Lloyd een tropische regenbui meemaakt, en zijn pak er later vochtig en gekreukeld uit moet zien. Je ziet, pakkenverslijter is ook geen ideaal vak." „Ik wou je nog wat vragen, maar ik weet werkelijk niet meer wat." „Dan kan ik er ook onmogelijk op antwoorden!" „O ja, nu weet ik 't weer. Die Popeye, je weet wel die zeeman van de teekenfilm van Max Fleischer, noemt men dien nu in ieder land „Popeye"?" „Neen, Pietersen. In Argentinië heet hij Espagueti, in Denemarken Skipper Skraek en ■in Noorwegen Skipper N. Wie den spinaziecter in Brazilië wil zien, vraagt naar Popai, in Zweden zegt men Karl Alfred. Joego-Slavië noemt hem Popaj en Frankrijk ten slotte Mathurin. Maar hij trekt zich van al die namen natuurlijk niets aan."

FILM-ENTHOUSIASTEN J. R. A. te Rotterdam. Hierbij de gevraagde adressen. Robert Taylor, MetroGoldwyn-Mayer-Studio's, Culver-City, Californië. Shirley Temple, Fox Movietone City, Californië. Deanna Darbin, Universal-Studio's, Universal City, Californië. In het Engelsch schrijven en voor foto drie antwoordcoupons insluiten. G. Th. N. te 's-Gravenhage. Bedoelde film was een Fox-film. Wendt u met deze vraag tot de 20th Century Fox-film, Rokin 38, Amsterdam. Het verheugt ons, dat de gezonden foto's zoo in den smaak vielen. J. K. te Leiden .In deze rubriek vermelden we alleen de adressen van filmsterren. Het adres van G. K. zal Ernst Krauss, Marmxstraat 425, Amsterdam u gaarne opgeven. Anton Walbrook is dezelfde acteur als Adolph Wohlbrück. Hij is niet' getrouwd. R R t» Aiw.00,. u/ c, ^.B:.te ^F^^y^.^gels woont Reichsstrasse 84, Berlijn. Zij is den izden Mei jarig

TOONEELNIEUWS

E. d. H. te Dordrecht. Errol Flynn is den aosten Juni jarig. Zijn adres is Warner Bros-Studio's, Burbank, California. victorMacbaglen is getrouwd en heeft twee kinderen. Richard Barthelmess filmt de laatste jaren weinig, J. L .T. te Bandoeng. Wij hebben u de gevraagde foto's gezonden. Het adres van Grace Moore is Columbia-Studio's, Hollywood, Calif ornië. L. E. I. te 's-Gravenhage. Robert Montgomery is den 21 sten Mei te Beacon geboren. Zijn film-debuut vond plaats in „So this is college". Het adres van Anton Walbrook is Herbert Wilcox-Productie, Londen. Hij is den igden November jarig. S. M. N. te Amsterdam. Hierbij de gevraagde verjaardagen. John Oallaudet 23 Augustus. Jan Kiepura 16 Mei. Mhrechi Schoenhals 7 Maart. _J. IJ. te Rotterdam. Jutta Freybe is niet getrouwd. Zij woont BarbarossaStrasse 39, Berlijn. Zij speelde in „Liebe kann lügen", „Zwischen den Eltern", „Gewitterflug zu Claudia" en „Was tun, Sybille". G J .te Deventer. De thans overleden filmacteur Ross Alexander is den 27sten Juli 1908 te New York City, geboren. Ross was getrouwd; zijn echtgenoote is geen actrice, zoodat we haar foto niet in ons blad kunnen publiceeren. P. J. B. te Bilthoven. Wij hebben u de gevraagde foto's gestuurd. Het adres van Deanna Durbltt is Universal-Studio's, Universal-City, Californië. Zij filmt veel; lees s.v.p onze rubriek „Nieuws uit de studio's".

ONZE WEKELIJKSCHE PRIJSVRAAG Vraag vierhonderd zes en tachtig Waarvan worden de snaren in tennisrackets vervaardigd ? Wij stellen een hoofdprijs van / 2.50 en vüf troostprijzen beschikbaar om te verdeelen onder hen, die vóór 14 Juni (abonné's uit overzeesche gewesten vóór 14 Juli) goede oplossingen zenden aan ons redactie-adres: Galgewater 22, Leiden. Op enveloppe of briefkaart gelieve men duidelijk te vermelden: Vrqag 486.

DE OPLOSSING Vraag vierhonderd twee en tachtig Een script-girl is een meisje, dat in den filmstudio werkzaam is en wier taak het is om, tijdens de opnamen, aan te teekenen, hoe precies de ligging van ieder voorwerp is, enzoovoort. Wanneer namelijk bij de voortzetting der opnamen niet ieder voorwerp weer denzelfden stand innam, zou het bij het afdraaien der film hjken of zoo'n voorwerp plotseling verspringt. Met de juiste oplossing van deze vraag verwierf mevrouw E. W. Maartense te Vlissinüen, hoofdprijs. De troostprijzen vielen ten «el aan den heer G. F. Brandsen te Amstcrdam den heer R Th ' - Schollema te Rotterdam, mejuffrouw W. S. di Lama te Amsterdam. mejuffrouw S. W. Wimmers te Groningen, mejuffrouw Els Gerards te Den Haag.

Mur MEEfJAHS

t\

Vera Bondom, Dirk V«rb««k en Paul Steenbergen.

^ER. ROTTERDAMSCH HOFSTAD-TOONEEL N.V

HEEFT CONSTANCE GELIJK?

nam plaats in den kappersstoel. „Mo| ik het kqrt knippen, mijnheer?" vroTT^v^ is de vraag» die Du* Verbeek de kapper. I Jjhet publiek stelt aan het slot van „Ja," antwoordde mijn neef, „eh ik ma %r ^ door w- Somerset Maugham het goed en ik weet, dat het vandaag gcx ^ P^ en vaardigheid geschreven blij weer is, eyi dat we eerst zooveel kou «P6^ De toeschouwers waren voor deze toen zoo'n groote warmte in de Meimaai ,Pvoer"1S in den Koninklijken Schouwgehad hebben, en dat we zoo lang hebb<,ur8 te 's-Gravenhage slechts in geringe moeten stoken " ;etale opgekomen en daardoor klonken de mkele schuchtere „ja's" (die merkwaardig Hendriksen vroeg aan zijn aigamfóSïtvl !«^ vooral van roanndijke ggde kwa

klant niet dooj* een wei^eSi^vo??* b aee de kleine schare ^^P^ers beloonde, hoofd stooten en gaf hem het geld. Wat is dan eigenlijk de kwestie, waarin „Tusschen twee haakjes," vroeg hij, te 'eze Constance al of niet gelijk moet hebwijl hij het geld overhandigde, „well)en' zvdlen degenen willen weten, die den garantie kunt u geven, dat ^ dan in sta ^oud van dit stuk niet kennen, dat zult zijn het geld terug te betalen ?" )verigens eenige jaren geleden met dezelfde „Ik rook niet meer gedurende dien tijd >ezett"1S en met opmerkelijk succes in verschillende plaatsen van ons land werd Hij was vreeseHjk verlegen en onhandi ^P661*1, ' „.^ J en hoewel Dora hem reeds ettelijke male ^en oordeele: Constance Middleton s zes en de gelegenheid had gegeven, had hij no dertig jaar, gehuwd en nooit den moed kunnen vinden haar ^j'oknaakt gelukkig, zooals zij aan haar liefde te verklaren. iiverse familieleden en kennissen verOp zekeren avond zaten zij in den tuii ^lart' die allen hun best doen om terwijl zooals gebruikelijk tusschen iedei 'laar onkundig te houden van een feit, opmerking een tijdsruimte van een ha ^ *lun a^en met deernis vervult, behalve uur lag. daar jongere zuster, die rechtschapen verDora besloot hem nogmaals een kleine ontwaardïgd is en die vindt, dat Constance „het" moet weten. „Het" is de omstandigstimulans te geven. (j, heid, dat Constance's man, een bekend en »Ishet niet merkwaardig," zei z de lengte van den arm van een man n, algemeen gerespecteerd chirurg, haar bezoo groot is als de breedte van de schoi ^^gt met haar beste vriendin. Marie Louise. (Het eenige volkomen onlogische ders van een meisje?" „Ja, werkelijk?" zei hij, vol interes« feit in deze voortreffelijke comedie, want „Wat zou je er van zeggen als ik een hoe kan een vrouw van Constance's formaat een genotzuchtig, oppervlakkig en een touwtje ging halen om het na behaagziek wezen als deze onuitstaanbaarmeten ?" onbenullige Marie Louise tot beste vriendin hebhen ?) De getuige bij een schietpartij wen Constance wordt ten slotte van het voor de rechtbank geroepen. „Zag u het schot?" vroeg de rechtei schokkend feit op de hoogte gebracht door den echtgenoot van Marie Louise „Neen, i^c hoorde het alleen." „Dan is uw getuigenis ook van geenerlf zelf, die de bedrogen vrouw, in aanwezigheid van haar geheele familie, haar man waarde.' U hadt ons dan beter niet en de trouwelooze vriendin incluis, het kunnen houden," zei de rechter. De man ging weg en zoodra hij zie flagrante bewijs van de ontrouw komt 'rengen. omgedraaid had, lachte hij hard. De r f chter riep hem terug. „Weet u, da Constance reageert hierop evenwel volIK r •nu ,.^an veroordeelen wegens be slagen anders dan ieder zich heeft kunnen leediging?" vroeg hij geprikkeld. voorstellen. Zij ontzenuwt de argumenten „Zag u me lachen?" vroeg de man en zelfs de bewijzen tegen het schuldige „Neen, maar ik hoorde het toch...' paar, redt daarmee haar eigen figuur, „O, we hebben juist uitgemaakt, dat eei neemt den bedrogen echtgenoot een pak dergelijk getuigems van geen waarde is van het hart en stapelt gloeiende kolen op het hoofd van haar man en Marie Er liep een man onder een ladder doo Louise. en juist op dat moment viel er een sted Als de gerustgestelde echtgenoot, merknaar beneden, die op zijn hoofd kapot viel baar opgelucht, den aftocht heeft ge„Hé," riep hij naar boven tegen de( blazen, blijkt, dat Constance van het begin metselaar, „Als je je steenen heel wil af aan van deze verhouding geweten heeft, houden, laat ze dan niet op mijn hoof ^-ij geeft dan voor haar ontstelde familie vallen!"

(en het niet minder verbaasde publiek) een verklaring van haar gedrag, die getuigt van een ongewoon groote mate gezond verstand, redelijk inzicht en .... vergevensgezindheid, hetgeen natuurlijk niet nalaat een diepen indruk op haar echtgenoot te maken. Zoo wordt dit huwelijk gered door de intelligentie van de „bedrogen" vrouw. Het eenige wat Constance na het voorgevallene voor zichzelf eischt is: economische onafhankelijkheid van haar man en zij aanvaardt daarom de betrekking, haar door een vriendin aangeboden. Zij wil niet langer „parasiteeren". Na een jaar van hard werken, waarin zij groote voldoening vindt, neemt Constance vacantie. Zij deelt haar man mee, dat zij op reis gaat en wel in gezelschap van een jeugd-aanbidder, die haar ondanks zijn langdurig verblijf in Japan, steeds is blijven liefhebben en voor wien nooit een andere vrouw heeft bestaan. Zij wil deze laatste weken vóór zijn vertrek naar zijn werkkring, onvergetelijk voor hem maken, hem als 't ware vergoeden wat hij zoovele jaren heeft moeten missen en.... ook zelf nog eens de illusie van jong geluk beleven! Allervermakelijkst is het te zien, hoe de echtgenoot hierop reageert. In „edele" verontwaardiging en gekrenkten trots vaart hij uit tegen zijn vrouw, die thans voor zich de vrijheid opeischt, welke hij een jaar tevoren zichzelf heeft toegestaan. Het eenige verschil is, dat hij het in 't geheim deed, düs haar bedroog. Constance overtuigt hem van haar goed recht en gaat.... den man in een koddige machteloosheid achterlatend. Ziehier in 't kort de kwestie waar het om gaat. Het laatste bedrijf van dit blijspelmet-ernstigen-ondergrond is verreweg het beste; in de beide eerste wordt wat te veel gepraat en met aphorismen gegoocheld; in het derde domineert de actie, de spanning. Grooten lof verdient Vera Bondam voor haar uitbeelding van Constance. Men zou zich hiervoor geen betere vertolkster kunnen denken. Goed spel leverden ook Dirk Verbeek als de echtgenoot en Enny Meunier als het wufte, ijdele vriendinnetje. Bets Ranucci-Beekman was een pleizierige schoonmoeder, met een bijzonder soort moederlijke vergevensgezindheid ten opzichte van de tekortkomingen van het mannelijk geslacht, terwijl ook Piet Rienks als de bedrogen echtgenoot uitstekend spel te zien gaf. De overige medespelenden sloten zich hier goed bij aan. Een uitnemende opvoering, die méér belangstelling had verdiend!

Ia het Centraaltheater ie Amsterdam vond de première plaats van Sacba Gultry's „De Nachtwacht". Rle Gllhuys en Jan C. de Vo« In dit aardig* stuk.

Op uitnoodiging van de kunstkringen Tan Paramaribo en Curasao vertrekt het geselschap Louis de Vries naai West-Indlë. Een foto Tan het geselschap v.l.n.r.: Gerard Hartkamp. Ans Koppen. Hans Tlemeyer, Jacques Beule. Coba Kelling. Louis de Vries. Annie rollender en Willem de Vries.

De Stadsschouwburg te Amsterdam wordt geheel gerestaureerd. De werkzaamheden in de zaal.

Fritz Hirsch, de eminente operette-directeur, ▼lerde zijn SOsten verjaardag. Het orkest brengt hem in den tuin van si)n woning te Scheveningen een „Ständchen".

IPOLA DE T( ^^EN DIJZ-WINUt i

VROUW

m WEEKBLAD CIMEMAs

No. 21 - 4 Juni 193

THEATER >NA MASSEN, (rttoMjOMf^

.:

**:r

■■'■

*

■,.

'

~.m %

fsA -.

HET WEEKBLAD CINEMAs. THEATER

ymCHDNT WHULUKt - HUIK M* KWARTAAt r. I.M .MO. IN «OH. OAtMWATW J». LMXN. TM. IM, ronWBUMlM 4im

^M ^ ■ I

■**■

i