zonder joint is nu helemaal weg. Het is me gelukt en dat maakt me blij en dàt betekent voor mij lente

Maart 2016, jaargang 2, nummer 1

Inhoud nieuwsbrief Herstel is……………………. .............. 1 Interview met Gader Akidas............... 2 Prijsvraag Schrijf je herstelverhaal .... 3 Een nieuwe weg (herstelverhaal)….. . 3 Herstelactiviteiten .............................. 4 Uitgelicht: Herstel op je werk. Wat vertel je wel? Wat vertel je niet?……..4 Verder van huis (herstelverhaal) ........ 5 De kracht van kwetsbaarheid ............ 5 Nieuws van het Herstelbureau - Ruimte voor herstel(bureau)! ........ 6 - 2016: Het jaar van de zichtbaarheid…………………… .... .6 - Respijthuis Amerbos...................... 6

Zichtbaarheid Voor u ligt De Vrijbrief van het Herstelbureau van HVO-Querido!

Wil je de nieuwsbrief per e-mail ontvangen? Stuur je verzoek naar [email protected].

Deze Vrijbrief heeft als thema "zichtbaarheid", want het is lente! De krokussen steken hun kopjes weer boven de grond. Nieuw leven, nieuwe start, nieuwe plannen. Maar hoe doe je dat? Jezelf weer laten zien na een moeilijke periode in je leven? Een aantal mensen vertelt hun verhaal. En natuurlijk leest u het laatste nieuws van het Herstelbureau.

Herstel is… Het is al weer snel lente en dat is fijn, want het wordt weer wat warmer en het zonnige weer komt te voorschijn na de donkere winter. De winter waarin ik een beetje onzichtbaar door het leven ga, verstopt achter dikke kleding en veel binnen, lekker warm bij de kachel. In de lente ga ik weer met plezier naar buiten, luchtig gekleed. Gezellig in het park of op een terrasje word ik weer zichtbaar en ga meer ondernemen. Vier jaar geleden nog ging ik helemaal beneveld door het leven door het blowen. Ik voelde me rot door nare gebeurtenissen en dat blowde ik weg. Door uiteindelijk na 35 jaar te stoppen ben ik nu helder en ga ik alles anders zien. Positiever, die nare gebeurtenissen kan ik een beetje achter me laten. Ik ging aan de slag met vrijwilligerswerk, waardoor ik weer zichtbaar werd. Ik hoorde er weer helemaal bij. Dit heeft bijgedragen aan mijn herstel. De twijfel of ik het wel zou kunnen

zonder joint is nu helemaal weg. Het is me gelukt en dat maakt me blij en dàt betekent voor mij lente. Zo vertel ik als vrijwilliger bij het Herstelbureau van HVO-Querido over mijn eigen ervaringen bij herstelcursussen en voorlichtingen. Ook ben ik vrijwilliger bij Makom, een inloophuis voor dak- en thuislozen, coach bij Back on Track, buddy bij de Regenboog en geef ik gastcolleges bij de Hogeschool van Amsterdam. Door mijn ervaringen kan ik iets voor anderen betekenen en dat geeft mij een goed gevoel! Ik zou het geweldig vinden als iedereen die een vervelende gewoonte heeft daar vanaf zou kunnen komen en weer vrolijker door het leven kan gaan. Of ieder die zich onprettig voelt, door welke oorzaak dan ook, daar door heen kan komen en de lente in zichzelf kan gaan voelen. Ik wens iedereen toe dat de sombere winterwolken verdwijnen en dat de lente in jezelf kan gaan beginnen. Veel geluk met het vinden daarvan! Elmi Minoek Vrijwilliger Herstelbureau

Dat ieder die zich onprettig voelt, door welke oorzaak dan ook, daar door heen kan komen en de lente in zichzelf kan gaan voelen.

Pagina 2 - Maart 2016, jaargang 2, nummer 1

Interview met Gader Akidas Wat heb je nodig om je in je dagelijks leven goed te voelen? Medicatie helpt mij om mijn psychische klachten te onderdrukken. Mijn dag is geslaagd als de angst minimaal is geweest. Daarbij helpt een gestructureerd leven met voldoende leuke activiteiten, waar ik veel kracht uit haal en die mij de energie geven om door te gaan. Voorbeelden zijn mijn vrijwilligerswerk en mijn studie. In elke uitgave van De Vrijbrief plaatsen wij een interview met iemand die betrokken is bij HVOQuerido. Ieder persoon stellen we vragen over zijn/haar ervaringen met herstel. Waar kom je vandaan? Mijn ouders zijn uit Marokko naar Nederland gekomen, waar ik ben geboren in een gezin van 3 zussen en 4 broers. Ons gezin was zeer betrokken en het was thuis echt heel gezellig. Hoe zou je jezelf omschrijven? Ik zie mijzelf als een nuchter en logisch denkend mens die weet wat hij wil. Welke waarden vind jij als mens belangrijk? Het allerbelangrijkste vind ik "respect voor elkaar". Anderen accepteren zoals ze zijn in alle vormen en maten. Hoe draag je die waarden uit in je dagelijkse leven? Ik sta graag voor anderen klaar. Vroeger al was ik buiten aanspreekpunt om situaties op te lossen. Heb je een passie? Waarvoor spring jij met plezier je bed uit? Als kind was mijn passie school. Dat vond ik leuk en als mijn moeder mij 's ochtends wakker maakte, sprong ik mijn bed uit. Ik wilde graag psychiater worden. Nu is mijn passie mijn studie. Ik ben bezig met een opleiding "toegepaste psychologie". Heb je in je persoonlijke leven zelf wel eens te maken gehad met herstel? Tot mijn 15de jaar was ik een gewone jongen die midden in het leven stond. Daarna kreeg ik last van angsten. Het ging steeds slechter met mij en uiteindelijk werd ik opgenomen in een psychiatrische instelling. Ik durfde mijn kamer niet af. Op dat moment stond ik voor de keuze. Ga ik wat aan het probleem doen? Of blijf ik met het probleem zitten? Toen heb ik ervoor gekozen om aan mijn angsten te werken.

Wie of wat zijn jouw bronnen van steun in moeilijke tijden? Mijn geloof is een grote bron van steun voor mij. Ik ben Islamitisch opgevoed en probeer in het leven het goede te doen voor mensen en dieren. Daarnaast is mijn nuchterheid een bron van steun. Ik laat mij vooral leiden door mijn verstand en minder door mijn emoties. Ook mijn scooter is een bron van steun. Zo kan ik niet even een tram pakken, maar met mijn scooter kan ik bijna overal naar toe rijden. Als ik angstig word, dan ben ik met mijn scooter zo weer veilig terug. Bij het aangaan van mijn angst kan het mij ook helpen om eerst samen met een ander iets te ondernemen. Zo heb ik mijn angst om boodschappen te doen overwonnen. "Op dat moment stond ik voor de keuze. Ga ik wat aan het probleem doen? Of blijf ik met het probleem zitten? Toen heb ik ervoor gekozen om aan mijn angsten te werken". Wat moeten anderen juist niet doen om je te helpen? Anderen moeten mij niet onder druk zetten. Zo zei een behandelaar ooit tegen mij "maar in een verpleeghuis kan je toch ook wonen?". Dat stond echter zo ver af van wat ik wilde. Toen ontmoette ik een vrouwelijke arts die de knoop doorhakte en zei "Gader moet helemaal níets doen. Gader gaat op eigen tempo ontdekken". Dat was een kantelpunt! Vanaf dat moment heb ik heel veel zelfvertrouwen opgebouwd en ben ik veel dingen gaan ondernemen. Dit bewijst dat eigen kracht heel belangrijk is! Hoe kan je jezelf het beste helpen? Ik heb er altijd voor gekozen de confrontatie met mijn angsten aan te gaan. Steeds maar blijven oefenen. Met hele kleine stapjes steeds mijn grens opzoeken en stoppen voor de paniek uitbreekt. Die angst verdragen vereist veel doorzettingsvermogen. Onlangs ben ik voor de derde keer sinds jaren in de buurt geweest waar het allemaal is begonnen. Dit was lang

een no-go-zone. Nu heb ik eindelijk na 20 jaar angstvrij door deze buurt gelopen. Dat voelt als een overwinning en ik ben ook best een beetje trots op mezelf dat ik dat heb gedaan. "Gader moet helemaal níets doen. Gader gaat op eigen tempo ontdekken". Dat was een kantelpunt! Wat zie je graag veranderen in de zorg of begeleiding? 1. Ik wil graag bijdragen aan een verbetering van de communicatie tussen begeleiders en bewoners. Ik heb tijdens mijn opleiding een cursus geschreven die begeleiders hierbij handvatten kan bieden. 2. Ik heb ervaren dat mensen in de psychiatrie vaak terughoudend zijn om er voor uit te komen als het beter met hen gaat, omdat ze bang zijn dat ze worden overvraagd en dingen moeten doen die ze niet kunnen. Minder druk op hen uitoefenen zou helpend zijn. 3. Ik heb een boekje geschreven, genaamd "Kladblok", waarin ik beschrijf wat het dagelijks betekent om met angsten en schizofrenie te leven. Ik hoop dat een ieder die het leest mensen met angsten en schizofrenie beter gaat begrijpen. 4. Ik zou graag meer herstelactiviteiten en inzet van ervaringsdeskundigheid binnen de zorg en begeleiding zien. Ik heb mij 4 jaar geleden aangesloten bij het Herstelbureau als vrijwilliger. Het zou mooi zijn als meer ervaringsdeskundigen hun ervaringskennis kunnen delen met behandelaars en cliënten. Zelf heb ik voorlichting op scholen gegeven en organiseer ik samen met het Herstelbureau 2x per jaar een herstelmiddag. Heb je voor jezelf een droom voor de toekomst? Stiekem? Ooit…? Ik wil in de toekomst nog een boek gaan schrijven over mijn eigen ervaringen vanuit een theoretisch psychologisch perspectief. Wat is je relatie met HVO-Querido? Ik woon op een locatie van HVOQuerido: het Judith van Swethuis. Ik zou graag nog begeleid willen blijven wonen, want ik zit nog midden in mijn herstelproces. Dan is het fijn dat ik op een veilige plek ben, waar ik de angst even kan vergeten en me geen zorgen hoef te maken over hoe ik de dag kan overleven. Dankzij deze woonlocatie functioneer ik op mijn best. Gader Akidas

Pagina 3 - Maart 2016, jaargang 2, nummer 1

Schrijf je herstelverhaal Ben jij de volgende auteur in "De Vrijbrief" van het Herstelbureau?

Vragen die je kunnen helpen om jouw verhaal te schrijven:     

Houd jij van schrijven en wil je graag een mooi podium in onze volgende nieuwsbrief voor jouw verhaal? Schrijf een kort verhaal van ca 500 woorden, waarin je vertelt over jouw zoektocht naar vrijheid vanuit je eigen ervaring met een psychische kwetsbaarheid, verslavingsgevoeligheid of dak- en thuisloosheid.

 

Wat betekent vrijheid voor jou? Heb je je ooit meer of minder vrij gevoeld? Hoe heb je dat ervaren? Hoe ga je om met een niet vrij gevoel? Heb je een weg ontdekt naar meer vrijheid voor jezelf? Hoe voelt dat? Hoe kan je vrijheid vinden binnen de door jou ervaren grenzen? Welke stappen heb je daarvoor ondernomen of ga je daarvoor ondernemen? Wat is je droom in relatie tot vrijheid?

Kijk welke vragen jou inspireren of schrijf vrijuit. De winnaar ontvangt een cadeaubon van €20 en zijn/haar verhaal wordt

Een nieuwe weg… echt gezien durven worden Toen ik het afgelopen jaar ervaarde hoe het voelt om meer zichtbaar te zijn, besefte ik pas hoe lang ik me had verstopt. Met zichtbaar bedoel ik dat ik zie wie ik werkelijk ben, me daar naar ga gedragen en me niet langer verstop achter sociaal wenselijke vaardigheden. Dit zorgt ervoor dat ik mezelf soms te veel wegcijfer. Van jongs af aan wilde ik graag vaak en veel mensen om me heen. Gezelligheid, daar hield ik van. Ik was niet verlegen of bang om een gesprekje aan te knopen. Voor mij voelde sociaal zijn heel vertrouwd, alhoewel ik vanaf m’n tienerjaren wel gigantisch zenuwachtig kon worden van leuke jongens ;-) En natuurlijk ook voor sollicitatiegesprekken of andere situaties waar voor mijn gevoel veel van afhing, maar ik deinsde er niet voor terug en ging ervoor. Mijn perfectionistische karakter was toentertijd best een goed hulpmiddel, want het kon altijd beter of sneller en ik kreeg dan best veel voor elkaar. Minder aantrekkelijk aan die eigenschap is dat ik me vrijwel nooit trots of tevreden voelde. Nou moet ik ook bekennen dat ik, tot mijn persoonlijke crisis, niet veel tijd besteedde aan het analyseren van mijn gedachten en gevoelens. Het ging immers goed… Totdat ik zes jaar geleden terugkwam van een reis van anderhalf jaar door Afrika en Azië. Ik kon m’n draai in Nederland niet vinden, verloor m’n

baan, relatie & woning en rookte daarnaast heel veel hasj. Ik werd eerst manisch en daarna depressief. Uiteindelijke belandde ik een jaar later met een psychose in een kliniek waar ik 2,5 maand opgenomen was. Ik kreeg daarna een verschrikkelijke depressie en mijn zelfbeeld raakte ik volledig kwijt. Ik wist niet wat me overkwam of wat ik ermee aan moest. Geen energie, geen zelfvertrouwen, geen hoop, geen concentratie, geen vooruitzicht, geen wilskracht, geen relatie, geen huis en geen mensen om me heen. Ik durf me nu meer open te stellen waardoor ik toegankelijker word voor de mensen om me heen. Het mooie hieraan is dat ik die toegankelijkheid dan vaak ook terug krijg. Dit hield ik op alle vlakken tegen, want ik wilde niet dat iemand me zo zou zien. Alleen familie en goede vrienden durfde ik te zien, maar niet toe te laten. Inmiddels ben ik vier jaar verder en ziet m’n leven er een stuk fleuriger uit. Door therapie en vooral ook de TOEDopleiding tot ervaringsdeskundige heb ik mezelf steeds beter leren kennen. Ik durf me nu meer open te stellen waardoor ik toegankelijker word voor de mensen om me heen. Het mooie hieraan is dat ik die toegankelijkheid dan vaak ook terug krijg. Het is een mooie wisselwerking en komt goed van pas in mijn nieuwe rol als ervaringswerker. Doordat ik nu meer zeg en doe wat ik denk, houd ik me minder in en heb minder onverwerkte

gepubliceerd in het zomernummer van De Vrijbrief met als thema "Vrijheid".

Stuur je verhaal vóór 15 mei 2016 op, onder vermelding van je naam, telefoonnummer en e-mailadres. Per e-mail naar: [email protected] Of per post naar: Herstelbureau Sarphatistraat 41 1018 EW Amsterdam

gevoelens. Ik denk vooraf meer na over m’n gedachten en gevoelens zodat ik weet waar ze vandaan komen en ze beter kan aansturen. Ook kijk ik wat vaker in de spiegel en ben trots op wat ik heb bereikt. Deze veranderingen brengen een rust met zich mee waar ik nog dagelijks blij mee ben. Geen lijdensweg meer, geen onrustige dagen en geen hopeloze toekomst voor de boeg. Nog elke dag bereid ik me voor op mogelijk minder goede tijden. Tot die tijd geniet ik er enorm van dat het nu goed gaat. Yael Zwanink Vrijwilliger Herstelbureau

Pagina 4 - Maart 2016, jaargang 2, nummer 1

Herstelactiviteiten Herstelgroep In de herstelgroep kom je (twee)wekelijks bij elkaar om je gezamenlijk te verdiepen in diverse, ook zelf gekozen, thema's. Daarbij deel je ervaring en kennis over je eigen herstelproces. Kennismaken met herstel In 5 bijeenkomsten van 1½ tot 2 uur maak je kennis met het begrip herstel en verdiep je je kennis over waar je steun uit haalt, wat je valkuilen zijn en wat je belangrijk vindt in je contacten. Mijn verhaal! Jouw verhaal? Het herstelverhaal van één van de medewerkers van het Herstelbureau is aanleiding om met elkaar in gesprek te gaan. Deze bijeenkomsten kunnen door bewoners, bezoekers en begeleiders tezamen worden bijgewoond.

WRAP In 8 bijeenkomsten van 2 tot 2½ uur ontdek je wat je zelf kan doen om je goed te voelen, daarbij gebruik makend van de kennis en eigen oplossingen van de deelnemers. Herstel en werk In 5 bijeenkomsten van 2 uur verdiep je je in wat (vrijwilligers)werk betekent voor jouw herstel en wissel je met de groep ervaringen uit over gevonden oplossingen voor waar je in je werk tegenaan loopt. Herstel op je werk. Wat vertel je wel? Wat vertel je niet? In 3 bijeenkomsten van 1½ uur tot 2 uur gaan we in op wat je wel of niet wilt vertellen over je ervaringen in diverse situaties zoals een kennismaking, een sollicitatieprocedure of bij oplopende stress of terugval tijdens je school, opleiding of werk.

Themabijeenkomsten en herstelspellen Het Herstelbureau organiseert op verzoek bijeenkomsten rond diverse herstelthema's. Ook hebben we een aantal herstelspellen om op speelse wijze met elkaar in gesprek te gaan over herstelervaringen. Alle herstelactiviteiten worden begeleid door medewerkers van het Herstelbureau. Heb je vragen of wil je je aanmelden voor één van deze cursussen? Stuur een e-mail naar [email protected]. 19 mei: symposium Herstel werk(t). Voor meer informatie zie facebookpagina Herstelbureau HVO-Querido.

Uitgelicht: Herstel op je werk. Wat vertel je wel? Wat vertel je niet? Als je te maken krijgt met een psychische kwetsbaarheid, een verslavingsgevoeligheid of dak- en thuisloosheid, dan wil je dat niet zo maar aan iedereen vertellen. Sommige mensen gaan dan misschien raar naar je kijken. Wat vertel je wel en wat vertel je niet aan je familie, vrienden of buren? En wat vertel je op school, je opleiding of werk? Inhoud De cursus bestaat uit 3 wekelijkse bijeenkomsten van max. 2 uur. In deze cursus komen de volgende onderwerpen aan bod: 1. Wat vertel je wel/niet tijdens een kennismaking? 2. Wat vertel je wel/niet in je sollicitatiebrief of tijdens je sollicitatiegesprek. En als je de baan krijgt? 3. Wat vertel je wel/niet bij oplopende stress of dreigende terugval? Waar krijg je stress van? Hoe merk je dat aan jezelf? Wat kan je in zo'n situatie zelf doen? Wat deelnemers er van vonden:  Deelname was nuttig. Het heeft mij aan het denken gezet om duidelijk grenzen te stellen over wat ik wel en niet vertel over mijn psychische kwetsbaarheid.  Ik heb nu mensen van hier ontmoet en het zijn gewoon leuke mensen.  Deelname heeft mij meer doen stilstaan bij wat mij is overkomen en bij het accepteren zonder (te veel) stigma's daar bij te bedenken.  Het heeft mij wel een beter inzicht gegeven over mijn psychose.

Bewoners Ali, Donjoey, Nina, Elora en Kevin van HVO-Querido VIP hebben hun certificaat uitgereikt gekregen voor de cursus "Herstel op je werk. Wat vertel je wel? Wat vertel je niet?". Trainers Odette en Yael van het Herstelbureau feliciteren hen van harte!   

Door deel te nemen heb ik mijzelf kunnen uiten en wat erbij geleerd. Het waren zinvolle gesprekken. Het heeft mij wat meer verheldering gegeven over hoe verschillende personen het aanvaarden en er mee omgaan.

Wil je deze cursus graag volgen? Met een groepje of alleen? Neem contact op met [email protected].

Gefeliciteerd! Alweer heeft een vrijwilliger van het Herstelbureau een baan gevonden! Wij feliciteren Yael Zwanink en wensen haar veel plezier in haar nieuwe baan als ervaringswerker bij team Kwikzilver van GGz InGeest.

Pagina 5 - Maart 2016, jaargang 2, nummer 1

Verder van huis "Ik zit in de trein samen met mijn dochtertje. Opeens begin ik te zweten. Angst overvalt me. Ik krijg toch geen hartaanval? Mijn vader is nog niet zo lang geleden overleden aan een hartaanval. En ook mijn opa en een tante…" Vroeger durfde ik alles. Ik ging vroeg van school, want ik werkte liever. Ook ging ik veel uit. Op vakantie naar Loret de Mar om daar te feesten. Ik ging zelfs in mijn eentje naar Amerika. Toen ik begin 30 was gebeurde er een hoop in korte tijd. Ik was nog niet zo lang geleden bevallen, raakte mijn baan kwijt en mijn vader met wie ik een warme band had overleed plotseling. Vanaf toen werd het alleen maar erger. Steeds vaker overviel mij de angst om een hartaanval te krijgen. Ik durfde zelfs niet meer te gaan slapen. Onderzoek wees niets uit. Soms werd het mij letterlijk zwart voor de ogen en was ik bang om flauw te vallen. Ik durfde niet meer in de trein, want dan kon ik niet snel weg. Ook durfde ik niet meer in lange rijen te staan, niet in liften, niet in wc's. Ik durfde alleen nog een supermarkt in als ik de uitgang kon zien. Te druk om me heen? Te veel geluiden? Ik raakte in paniek en dan moest ik weg. Weg van de drukte of het geluid. Het liefste was ik rustig thuis. Op een gegeven moment durfde ik bijna niet meer de straat op. Ik werd het zo zat. Dit wilde ik niet meer. Ik wilde verder, geen slachtoffer zijn. Vooral ook verder voor mijn dochter. Geen labiele moeder zijn, maar er voor haar zijn en van haar genieten. Nu ben ik een piekeraar en toen mijn dochter naar school ging, moest ik wel afleiding zoeken tegen het piekeren. Ik probeerde zoveel mogelijk leuke dingen te doen, zoals de sportschool en

wandelen in het Vondelpark. Dit lukte omdat het in de buurt was van waar ik toen woonde. Ook het volgen van nuttige cursussen om mijzelf te ontwikkelen, zoals een assertiviteitstraining, gaf mij een goed gevoel. Ik wilde weer meer onder de mensen zijn en begon met vrijwilligerswerk op een plek waar veel mensen met eigen ervaringen elkaar ontmoeten. Ik weet ondertussen, dat ik moet oppassen voor spanningen, want die werken door op mijn lichaam. Mijn moeder vertelde dat ik als kind al een echte driftkikker kon zijn die naar adem snakte of zelfs kon flauwvallen van boosheid. Dus voel ik mijn ademhaling onrustig worden, dan doe ik ademhalingsoefeningen en zoek afleiding door bijvoorbeeld iemand te bellen. Dit wilde ik niet meer. Ik wilde verder, geen slachtoffer zijn. Vooral ook verder voor mijn dochter. Ik heb altijd gezocht naar wat mij kon helpen. Medicatie, zoals slaappillen en oxazepam, hielp wel, maar gebruik ik liever niet. Aromatherapie en voetreflexmassage bleken mij zeer te helpen om te ontspannen. Helaas kon ik die niet altijd betalen. Gesprekken met een psycholoog hebben mij niet geholpen. Na driekwartier werden de sessies afgekapt en stond ik opengescheurd in tranen op straat. Op dit moment volg ik bij het Herstelbureau een cursus "Kennis maken met herstel" niet ver van waar ik woon. Ik merk vooral hoe fijn het is om mijn ervaringen te delen met mensen die ook veel hebben meegemaakt. Die erkenning en herkenning. Ik heb altijd een eenzame strijd gevoerd. Thuis was er geen begrip. Ik miste een

schouder, want mijn familie vond dat ik mij niet zo druk moest maken en mij niet moest aanstellen. Uiteindelijk heb ik geleerd om los laten. Mensen zijn zoals ze zijn. Mijn moeder was altijd druk en ik zocht als kind haar aandacht. Maar wat ik ook deed, het was in de ogen van mijn moeder nooit goed genoeg. Daardoor heb ik weinig zelfvertrouwen opgebouwd. Toch weet ik ondertussen wel waar mijn kwaliteiten liggen. Zo heb ik een groot empathisch vermogen en ben goed op het sociale vlak in bijvoorbeeld luisteren, telefoneren, bemiddelen, regelen, organiseren. Ik heb eerder al bij een klachtenlijn en bij Burenhulp gewerkt en me als een vis in het water gevoeld, ook nu als receptioniste bij een cliëntenorganisatie. Zo heb ik al weer veel terug gewonnen. Mijn uitdaging is om samen met mijn dochter, inmiddels 18 jaar, met het vliegtuig op vakantie naar Spanje te gaan. Dat zou een echte overwinning zijn. Monique Deelnemer cursus "Kennis maken met herstel"

De kracht van kwetsbaarheid Door een kwetsbaar mens te durven zijn, nodig ik andere mensen uit mij met hun kwetsbaarheid te ontmoeten. Gekken? Junks? Zwervers? Losers? Nee, helemaal niet! Doorzetters. Overlevers. Mensen met een verhaal. Daar kan geen sprookje tegen op! Odette Trainer Herstelbureau (uit: Fotovoice. Van stigmatisering naar waardering)

Pagina 6 - Maart 2016, jaargang 2, nummer 1

Nieuws van het Herstelbureau Het Herstelbureau

vaak komen. Maar nu dus ook vaker op onze eigen locatie!

Bij het Herstelbureau werken mensen met langdurende eigen ervaring met een psychische kwetsbaarheid, verslavingsgevoeligheid en/of dak- en thuisloosheid. Wij zetten onze ervaringen in bij voorlichtingen en cursussen van het Herstelbureau om uit te dragen dat herstel altijd mogelijk is, ook na zoveel jaar en soms met kleine stapjes.

Wil je langskomen? Zien en horen wat het Herstelbureau allemaal doet? Van harte welkom! Neem wel graag eerst contact met ons op, zodat je niet voor een gesloten deur komt te staan. Want we zijn natuurlijk veel onderweg naar al die andere locaties van HVOQuerido.



2016: Het jaar van de zichtbaarheid

Een van de eerste stappen: we hebben sinds kort een eigen pagina op Facebook. Herstelbureau HVOQuerido. Op deze pagina kondigen we activiteiten aan waar iedereen zich voor aan kan melden en we laten zien wat we zoal doen. En natuurlijk is er ook ruimte voor allerlei informatie over andere initiatieven in en om Amsterdam. Zoek ons eens op en laat weten wat u er van vindt!

Het Herstelbureau is onderdeel van HVO-Querido. E-mail: [email protected] Site: www.hvoquerido.nl/locatie/ herstelbureau

Is vrijwilliger zijn bij het Herstelbureau iets voor jou? En heb je eigen ervaring met een psychische kwetsbaarheid, verslavingsgevoeligheid en/of dak- en thuisloosheid? Neem dan contact op met Karla Nijnens ([email protected], tel. 06-53187002).

Ruimte voor Herstel(bureau)! Het Herstelbureau heeft het knusse plekje op de zolder bij Scip verlaten. Omdat we er uit gegroeid zijn! Een positieve reden dus om te verhuizen. Sinds de eerste week van januari is het Herstelbureau gevestigd in het gebouw van De Waterheuvel, Sarphatistraat 41. We hebben een mooie, grote en lichte ruimte. Te verdelen in een kantoordeel en een cursusdeel.

Het Herstelbureau van HVO-Querido bestaat nu ongeveer 4 jaar. Zoals alle teams van HVO-Querido werken ook wij met een Jaarplan. In dit plan staat beschreven wat we allemaal willen doen dit jaar. En nu het team van het Herstelbureau steeds groter groeit, kunnen we ook steeds meer doen. We hebben 2016 uitgeroepen tot het jaar van de zichtbaarheid en we gaan ons vooral richten op een aantal thema's die ook binnen heel HVOQuerido belangrijk zijn dit jaar. 



Dus vanaf nu zal een deel van onze activiteiten zich hier afspelen. Maar we blijven natuurlijk ook naar de locaties gaan, dat zal niet veranderen. Allerlei gesprekken, workshops, bijeenkomsten en cursussen bieden we op diverse locaties aan. Soms zo dicht mogelijk bij waar mensen wonen of



Zichtbaarheid van het Herstelbureau zelf, binnen de organisatie, maar zeker ook buiten de organisatie. Dit gaan we onder andere doen door nog meer te organiseren voor iedereen die begeleiding krijgt van HVO-Querido. Maar ook door zeer betrokken te zijn bij het Amsterdamse netwerk voor herstel en inzet van ervaringsdeskundigheid. Zichtbaarheid van een ieder die begeleiding of ondersteuning krijgt van HVO-Querido, door een actieve bijdrage aan de AntiStigmabeweging in de stad en binnen de eigen organisatie. Zoveel mensen ondervinden last door stigmatisering (vooroordelen van anderen) en we willen ons actief inzetten om dat te verminderen. Stigmatisering hindert het herstel van mensen, doet kansen afnemen en maakt ons klein. En dat is niet terecht! Iedere stap die we daarin kunnen zetten is belangrijk. Zichtbaarheid van familie en naastbetrokkenen, die vaak een belangrijke rol kunnen vervullen in

het herstel van cliënten van HVOQuerido. En tot slot de zichtbaarheid van medewerkers van de organisatie die hun eigen ervaringen in de zorg willen ontwikkelen richting ervaringsdeskundigheid.

Volg ons op facebook: Herstelbureau HVO-Querido

Karla Nijnens Projectleider Herstelbureau

Respijthuis Amerbos Respijthuis Amerbos van HVOQuerido opent op 1 mei haar deuren. Het huis wordt volledig gerund door ervaringsdeskundigen. Mensen kunnen er 1 tot 2 weken verblijven. Houd de website in de gaten voor meer informatie.

Colofon De Vrijbrief De Vrijbrief is een uitgave van het Herstelbureau van HVO-Querido. Redactie Yael Zwanink, Marjan de Jong, Odette van der Heijden Redactieadres Sarphatistraat 41 1018 EW Amsterdam Tel. 06-27852058 (Odette) Aanmelden of afmelden nieuwsbrief [email protected] Volgende nieuwsbrief Verschijningsdatum: juni 2016 Thema: vrijheid Aanleveren van nieuws of verhalen Vóór 15 mei 2016