Zomertrip Cora en Leo de Oude + hondje Senna. Van de Cornelia Martina. met

2

Zomertrip 2013

Van de

Cornelia Martina met

Cora en Leo de Oude + hondje Senna 3

Inhoudsopgave

Bladzijde

omschrijving

afstand in km

5

Inleiding

5-11

Traject Steenbergen – Dorsten

270

12-17

Traject Dorsten – Calberlah

355

18-25

Traject Calberlah – Fehmarn

275

26-40

Traject Fehmarn – Stege

260

40-53

Traject Stege – Heiligenhafen

280

54-58

Traject Heiligenhafen – Lübeck

111

59-63

Traject Lübeck – Recke

428

63-68

Traject Recke – Meppel

190

69-72

Traject Meppel – Alphen aan de Rijn

185

72-73

Traject Alphen aan de Rijn – Steenbergen

101

Totaal

2.455 km

74

Terugblik

75

Routekaart 2013 Denemarken

4

Reisverslag Denemarken 2013. Inleiding Wie Bestemming Reisduur Vertrek

: Cora en Leo de Oude met de Cornelia Martina + hondje Senna : Denemarken : 2-3 maanden : 26 april

Het plan is Denemarken te bevaren met bij voorkeur een rondje Saeland, het eiland waar Kopenhagen op ligt. We willen uiterlijk 15 augustus terug in Zeeland zijn, want dan hebben Lennert, Jenneke en Niekje zomervakantie en komen ze met de Pieternel (onze voormalige zeilboot) naar de Zeeuwse wateren. Dan kunnen we weer een beetje met elkaar optrekken, kan de wasmachine voor hen draaien, kunnen ze lekker douchen bij ons aan boord en wij genieten van de jeugd. Dus we zien wel hoe lang we erover doen op de heenreis en dan weten we wanneer we weer de terugreis moeten aanvangen. Volgens mijn schema moeten we rond 16 mei in Travemünde kunnen liggen. We zien wel.

Week 1 26 april 2013 Hè, hè, het is dan zover. Het huis leeg en de boot vol, met tassen, fietsen en overige ballast. De waterlijn is weer in zicht. Cora is van plan alles een plekje te geven als we onderweg zijn. Waarom op zo’n toch wel wat vreemde dag vertrekken? Wel hierom; de kroning zal op tv te zien zijn en stel je voor dat de satellietantenne het net op die dag niet doet, of er is toevallig geen goede plaats waar ontvangst is, of hij valt overboord als ik hem installeer, dan zou die kroning geen doorgang kunnen vinden omdat Cora dit beslist moet zien en dat willen we het Nederlandse volk niet aandoen. Dus 30 april is een verplichte rustdag en moeten we nog in Nederland zijn. Via de Digitenne is dit in Nederland goed te zijn en zijn de Nederlandse zenders in ieder geval te ontvangen. Volgens plan zullen we die dag in Nijmegen liggen. Een verplichte rustdag dus. Maar eerst een klein stukkie naar Numansdorp. Een trajectje om er weer even in te komen en je los te scheuren van thuis. In Numansdorp komen nog een aantal mensen afscheid nemen. Schoonouders komen nog de traditionele vertrek-appeltaart brengen voor de eerste dagen onderweg, Lennert en Jenneke komen ons nog even mateloos laten genieten van onze kleinzoon Niek en van henzelf natuurlijk. Niek eet die avond zijn eerste frietjes!!! Hij lust ze, net zijn vader en zijn opa! Hadden we toch het voorgebraden en ingevroren stoofvlees vergeten en de bijbehorende blokjes jus. Dat zat nog in de diepvries thuis en in plaats van in de diepvries op de boot. Cora met haar moeder met de auto terug naar huis om dit op te halen. Zo, nu kunnen we uitgebreid uit de diepvries eten. 3 kg gehakt en 3 kg stoofvlees is kleine porties voorgebraden. Ook voor een ruime tijd aardappelen mee natuurlijk. We zijn Hollanders hè! Als Lennert, Jenneke en Niek ook weg zijn, zijn we zo moe van alle inpakactiviteiten, dat we nauwelijks nog energie over hebben om onze bedden op te maken. 5

Over het weer zullen we het maar niet al te lang hebben. Na enkele dagen met rond de 20 graden is het vandaag nauwelijks 10 graden en het regent urenlang achtereen. Gelukkig kunnen we onder de brug liggen in de sluis bij Willemstad, dus Cora blijft droog tijdens het schutten! Bij het afmeren in de gemeentehaven vallen de laatste miezerdruppeltjes en daarna is het droog. Dat waren de eerste 25 km van de ± 2500 die ons te wachten staan. Liggeld € 16,80 27 april. Na een heerlijk vers, nog warm, croissantje van de warme bakker(die bakker was natuurlijk nog warm van zijn croissantjes) om 9.00 uur vertrokken. Prachtig zonnig weertje, weinig wind, maar koud. Ach, dan zetten we de CV toch ietsje hoger zeiden we decadent tegen elkaar. En zeker als we zeilers tegenkwamen, die ineengedoken achter het roer zaten bij enkele graden boven 0. En wij …… wij zaten met een lekker stukje appeltaart en een kopje thee heerlijk te relaxen bij kamertemperatuur. Wat een leven!! Oh ja, dat was het Interpolisgevoel??!!

Daar gaan we dan.

Na Strijensas, de Moerdijkbruggen, de grote jachthavens bij Drimmelen, de Amercentrale, de Overdiepse Polder en Waalwijk kwamen we aan in Heusden. Er lagen al enkele boten in het stadskommetje, maar wij konden er nog gemakkelijk bij. Het is echt leuk liggen in dit haventje. Om 14.10 uur lagen we afgemeerd en na een lekkere tosti een uitgebreide tuk gedaan. We werden pas wakker toen de winkels sloten, dus dat was ook weer meegenomen. 57 km vandaag. Liggeld € 18,00 6

Heusden, een mooie entree.

28 april. Vanmorgen weer een prima zonnetje, je voelde de warmte op je lijf. Gisteravond stond er een stevige noorden wind. Brr wat frisjes! Na de sluis van St Andries draaien we de Waal op met tussen de 5 en 6 km stroom tegen. Het gas een beetje meer open tot 2000 toeren en zo halen we een snelheid van ± 8 km per uur.

Tiel, even lekker eten!

7

Om 13.00 uur afgemeerd in Tiel. De echte afstand was 29 km, maar op de teller bijna 41 km, dit dankzij de stroom tegen. Liggeld € 16,50. We liggen nagenoeg op dezelfde plaats als vorig jaar. Hier hebben we toen afscheid genomen van onze vrienden Jan en Andrie. Vanavond gaan we nog eens spareribs eten bij het restaurantje van vorig jaar. Wat waren die toen lekker.

Week 2. Maandag 29 april. Vanmorgen tegen negen weer vertrokken. Wat een drukte op de Waal. We moesten eerst even stroomafwaarts om de opstomende schepen voorbij te laten gaan en dan met de neus tegen stroom de Waal op. Volgens de kaart is het maar ruim 29 km, maar door soms meer dan 6 km stroom tegen, varen we 52 km tot Nijmegen. Nog voor 13.00 uur liggen we al weer afgemeerd in de passantenhaven van Nijmegen, vlak tegen de oostelijke Waalbrug. Eerst de tv proberen, want die deed het in Tiel wel heel erg slecht. Nou, prima beeldje hoor!! We kunnen hier de Kroningsdag wel doorkomen. Vandaag zo nu en dan een enkel druppeltje en weer 11 graden. Volgens de weersvoorspellingen zal het steeds beter worden. Over enkele dagen wordt het 20 graden als we de stromende Rijn af zijn en relaxed op de kanalen varen. En dan klaart het op. We gaan de binnenstad in (leuk sfeertje) en er blijkt markt te zijn. En niet zo’n kleintje ook. Maar ……. geen bakker te vinden. Dan maar een halfje brood kopen bij de Hema. En sliptongetjes bij de visboer. Lekker!! We krijgen buren, een strijkijzer. Helpen met afmeren, want ze wilden vastmaken aan de reling! En daar hebben we bolders en kikkers voor. En dan lopen de dametjes met hakjes, boink, boink, boink, over mijn teakdek! Gcvhhhewawsqqwwwgosternokkenogensaantoetoch!! Maar …….. we liggen hier niet duur. € 11,30 per nacht en vrij stroom. Een schijntje dus. Je betaald gewoon bij een parkeermeter en het kaartje is geldig voor 24 uur. Slimme jongens die Nijmegenaars. Het kost hen geen havenmeester op deze manier. 30 april. Zo, we hebben een koning. We hebben vanmorgen vroeg het Kabinet van de Koningin (toen heette het nog zo) gemeld dat de tv-ontvangst in de passantenhaven van Nijmegen prima is en dat het programma door kon gaan. Prachtig hoe feestelijk het was in tegenstelling tot 1980, met al die rookbommen en gejoel van het volk toen. Het is prima weertje. Droog, een flets zonnetje en een 13 tot 14 graden. Later werd het nog lekker ook. Je kon buiten in de zon zitten. Een viertal heel aardige jongens en één meisje lagen voor ons met een klein bootje. Nadat ze deze winter een nieuwe motor hadden laten installeren in hun pieremachoggeltje sloeg deze gisteren voor de tweede maal op hol. Grote pech dus. Aan onze buurman vroegen ze een sleepje tot de Maas en verder zouden ze het wel zien thuis te komen. Ze hadden hun opblaasbootje achter hun boot vastgemaakt als duwboot en met hun oude buitenboordmotortje zouden ze dan wel thuis komen. Ik moet zeggen dat hun opzet aardig leek te slagen, want in de passantenhaven konden ze aardig manoeuvreren met hun constructie. We hebben ze uitgezwaaid en veel succes toegewenst. ’s Avonds de vaartocht van het kersverse koningspaar op tv gezien. Leuk, leuk. 8

1 mei. Vanmorgen weer tegen negenen vertrokken. Wat een drukte op de Waal. Ik er tussen door en er bleek nog meer stroom te staan dan eergisteren. Lastig en tijdrovend. Ruim 2000 toeren en 19 liter dieselverbruik per uur en dan maar een snelheid van ruim 7 km per uur halen!! Net voor Duitsland eerst maar eens voltanken. Na enig onderhandelen kregen we er nog 2 cent per liter af. Nu € 1,479 per liter. We tankten er bijna 800. Om kwart over 3 lagen we afgemeerd in de Mahnensee, pal tegenover het Kalkar-pretpark van Van der Most, vlak bij Rees, bij een kleine jachthaven. € 24,50 voor één nacht incl. stroom. 72 km. Nog één dag ploeteren tegen stroom en dan de kanalen. En als we terugkomen, vliegen we de Rijn af als een speedboot en halen we de schade weer in.

Kalkar, het speeltje van Henny van der Most.

2 mei. Kwart voor negen vertrek en snel de Rijn weer op. Een heerlijke rustige nacht gehad op de Mahnensee. De stroom was nog niet verminderd. 6 tot 8 km per uur tegen. Zo dicht mogelijk langs de kant varen, daar remt de stroom iets, maar met die stroomwervelingen is het wel erg vermoeiend varen. En zo halen we de tussen de 7 en 8,4 km. Midden op de rivier waren er momenten dat we maar 5,4 km per uur haalden. Dan kun je net zo goed gaan lopen!! Rond 13.00 uur waren we bij de ingang van het Wesel – Dattelnkanaal aangekomen. Hup de sluis in achter een Groninger vrachtschip. Na de sluis van St Andries onze eerste sluis in Duitsland. Daarna weer rustig kanaaltjes varen. Dat kunnen we, hebben we in Frankrijk geleerd. Achter die Groninger aan en zo ook de tweede sluis vlot doorgekomen. We moesten even wachten, dus tijd om de hond snel uit te laten. Die ook weer blij. 9

Wel uitkijken op de Rijn hoor, je zit zo in hun dode hoek.

Vlak voor de derde sluis haakten we af na 67 km op de kaart, 82 km op de teller. Om 17.00 uur lagen we afgemeerd bij het plaatsje Dorsten. Hier blijven we een dagje liggen. Onderweg genoten van het steeds mooier wordende weer. De zon kwam er bij en diverse bomen staan in bloei langs het kanaal. Heerlijk varen zonder stroom tegen en al te veel vrachtvaart, al dan niet met blauwe borden. Blij dat we weer op 1600-1700 toeren kunnen varen. Dat is een stuk rustiger. Heerlijk muziekje erbij (Edith Piaff en Art Garfunkel). Terwijl ik dit schrijf, zit ik buiten onder de tent (open natuurlijk) in mijn bloesje. Wat een leven toch! Vandaag zijn we een dag ingelopen op het schema. We waren niet moe en het varen op een kanaal beviel ons wel. Goed voor het schema, want het Lübeckkanaal blijkt te zijn gestremd tussen 17 en 21 mei. Volgens schema zouden we op 16 mei in Lübeck liggen, maar nu hebben we een dag extra. Kan het ook nog eens tegenvallen bij de grote sluizen die we moeten passeren. De sluis bij Anderten, 30 km oostelijk van Hannover is een bottleneck, maar ook de 2 sluizen in het ElbeSeitenkanaal, waar je 23(gewone sluis) en 38 meter(hefbak) omlaag moet, kunnen voor het nodige oponthoud zorgen.

10

Traject Steenbergen – Dorsten 270 km

3 mei. Vandaag Dorsten. Eerst boodschappen doen bij het winkelcentrum. Een kilometer verder, waar ook een afmeerplaats is, is het winkelcentrum nabij. De winkelwagentjes zouden aan de botensteiger staan staat in het routeboek van Manfred Klein. Hierin staan alle routes in NoordDuitsland beschreven, dus dat is de vaarbijbel voor ons.

Een veiligheidsdeurtje in het kanaal.

11

Dat viel tegen!! De supermarkt was al geruime tijd gesloten en het winkelcentrum aan de overkant van de weg was enigszins verpauperd, net als de afmeerplek. Overal graffiti en vernielingen. Ruwweg een kwart van de winkels was dichtgeplakt. Snel het hoognodige gekocht en terug naar de boot en met de boot terug naar de omheinde afmeerplek met gratis stroom en water. Het liggeld bedraagt € 10,00 voor ons per nacht. We liggen heerlijk rustig. De vrachtschepen die voorbij varen doen dat heeeeel rustig. Er staat een bord 7 km/uur en iedereen houdt zich hieraan. Gelukkig maar, want anders lig je heen en weer te jakken zo langs de waterkant en ze varen hier dag en nacht. Dit kanaal is de verbinding tussen Ruhr en Noordzee met Elbe, Berlijn, Hamburg en Bremen. Volgens de Duitsers is dit de drukst bevaren waterweg in Duitsland. Schepen tot ruim 3000 ton komen langs. Sluismaat 220 x 12 meter. Vandaag dus een rustdag, maar morgen gaan we er weer tegenaan. De brughoogte in dit kanaal is minimaal 4,70 meter. Dus de mast half gestreken houden. Ik heb geleerd van het rampje in Frankrijk. Na 4 sluizen morgen komen we op het Dortmund-Ems Kanaal, en na de sluis bij Munster hebben we 210 km zonder sluizen te gaan. Effe wat anders dan in Frankrijk!! Zo….. en ook de watertank is weer vol. Zo’n 600 liter erbij en kunnen we er weer een weekje tegen. Het is zorg de watertank en de dieseltank regelmatig te vullen en de vuilwatertank regelmatig te lozen, anders gaat er iets niet goed. Of, de wc komt er bij de douche weer uit, of we staan droog, maar dan kunnen we ook de wc niet meer doorspoelen. Ja, varen is werken, je moet ook overal aan denken! Maar … het is wel een erg leuk werkje!! 4 mei. Vanmorgen kwam er om 8.30 uur een vrachtschip voorbij, dus dat was de sluis-opener voor ons. De pleziervaart wordt alleen geschut met een vrachtschip. Maar je moet je wel melden via de marifoon. “Wer sich nicht meldet, kann in alle Ruhe seine Pensionnerung abwarten”, staat in de vaarbijbel, dus dat doen we dan maar braaf. Elke keer kunnen we met de Leendert Sr. uit Werkendam keurig meeliften in de grote sluis van 220 meter lang. Het schip meet 185 meter bij 11 meter en kan bijna 3000 ton vervoeren. Wel kunstig om die schipper zijn grote bak in die sluis te zien schuiven. Ik weet zeker dat de egeltjes het wilder doen dan deze schipper. En dan hebben wij nog een 25 meter over om er achter te kruipen. Het past precies. Na de laatste sluis bij Datteln wordt de vrachtschipper bedankt door de sluismeester en zowaar wij ook voor de uitstekende samenwerking. “Alles klapte genau”, zei de sluismeester. Na de 4 sluizen en 49 km varen zijn we om 16.15 afgemeerd in Lüdinghausen. Morgen nog 29 km naar Munster. Dat is maar nauwelijks 3 uur varen. Dan gaan we lekker uit eten en de stad bekijken. Misschien blijven we daar nog wel een daagje. We liggen leuk in een inham van het kanaal bij een klein haventje. Liggeld € 17,00

12

In de buurt van Munster.

5 mei. Munster dus. Om even voor twaalf liggen we afgemeerd in een voormalige industriehaven, omgeven door redelijk nieuwe restaurantjes en cafés met een wandelboulevard langs de kade en veel jongelui. Het is een studentenstad. Ook de motorclub komt naar de kade en hun motoren staan naast de boot. Weer eens heeeeel wat anders dan naast het kanaal in een natuurhaventje liggen (geef mij dat laatste maar). Vandaag 29 km op de teller. Wordt wel een beetje saai zonder sluizen. Ook lijkt het wat lastig te worden om inkopen te doen. Verse groente is toch wel gewenst zo nu en dan. Morgen eerst maar goed zoeken naar een supermarkt. In elk geval kunnen we nu kiezen waar we uit eten gaan en we liggen gratis.

Week 3. 6 mei. Gisterenavond niet zo bijzonder gegeten. Er was keus genoeg, maar haast overal voerden de pizza’s de boventoon. En wij wilden wel iets anders eten dan studentenvoer. Dus een restaurantje gevonden tegenover het theater. Matigjes. Dat doen we elders nog wel eens over. Inmiddels een supermarkt en bakkers gevonden, dus de proviand kan worden aangevuld. Ook de oude binnenstad zal eraan moeten geloven en het Picasso-museum. Dus eerst boodschappen gedaan en dan naar de stad met de bus. Het centrum lag best wel een eind weg. Met de maandag het museum gesloten dus. Wel prachtige winkelstraten in Münster, maar na een uurtje of twee en een bakkie koffie heb je het wel gezien. Terug naar het busstation en de haven weer opgezocht. Om 12.10 uur vertrokken we uit de haven en op naar de laatste sluis en dan 210 km varen zonder sluizen. Ja, de eerstvolgende sluis is pas een 20 km voorbij Hannover. Wat een luxe!! Echt kilometers maken dus.

13

Om 20.30 uur meerden we af na 90 km varen. En een schitterende rode zonsondergang. Een windstille avond na een prachtige dag met een temperatuurtje van 23 tot 25 graden, wat worden we verwend de laatste tijd(vanaf 1 mei) en dat is al weer 6 dagen. 7 mei. 91,6 km vandaag! We liggen nu in Idensen. Vanmorgen wat vroeg wakker en om 7.30 uur vertrokken. Ja, als je geen sluizen hebt, kun je kilometers maken. Gisteravond lagen we op een erg rustig plekje, langs de kant van het kanaal. Er kwamen 3 jonge mannen (18 – 20 jaar schat ik in) en die had ik al eerder gezien langs de kant van het kanaal. Eerst onder een brug. Toen op een eerdere afmeerplek aan onze kant van het kanaal en na het afmeren op deze plek kwamen ze enkele minuten later dan wij. Het gaf me geen goed gevoel. Ze stonden maar een beetje te drentelen en schuin naar ons te kijken en te bellen. Mijn antennetjes gaven aan dat het niet pluis was. Cora was het met me eens. Uiteindelijk heb ik de omgeving gefilmd en hen er uitgebreid bij en wel zodanig dat ze het goed merkten dat ze op de film stonden. Wij zijn beide in de kuip gaan zitten en keken voortdurend naar hen. Uiteindelijk scheurden ze weg met hun auto. Ik heb de gangboordverlichting aangelaten die nacht en mijn vuurpijlen voor pech op zee klaargelegd. Meer konden we niet doen. Een plek verderop zoeken was er niet meer bij, omdat het al begon te schemeren. We hebben overigens prima geslapen en er is niets gebeurd. Mogelijk heeft dat filmen toch gewerkt. Dit is de eerste keer dat we ons ongemakkelijk voelden aan boord. En in Frankrijk hebben we toch ook midden in de bush gelegen, maar daar hebben we ons nooit ongemakkelijk gevoeld!! Maar ja, toen waren we met 2 boten. Dan sta je sterker. De trip vandaag leidde via Minden naar Idensen. Het is dan nog maar 30 km naar Hannover. Onze nieuwe buren waarschuwden ons voor Hannover op de 8ste mei. Er schijnt daar een feestdag te zijn en er wordt niet te weinig gezopen, zo zei hij. Hij meed Hannover sowieso en vond de jeugd daar maar al te baldadig. Lijkt Charleroi wel. Daar zijn we 2 jaar geleden ook ’s ochtends om 6 uur doorheen gevaren vanwege alarmerende berichten van havenmeesters en passanten. Daar was overigens ook niets te bespeuren van enig onraad. Daar wij eigenlijk helemaal niets te zoeken hebben in Hannover blijven we hier maar een dagje uitrusten van die monstertochten en varen daar overmorgen maar voorbij. Cora heeft de huishoudkriebels. Vanmorgen al een was gedraaid en nu stofzuigen. Laten we straks maar een Duitse schnitzel gaan eten in het havenrestaurantje. Liggeld € 17,00 8 mei. Mijn zusje jarig en wij nemen een rustdag, ofwel een niet-vaardag. 3 wassen draaien, hier en daar een klusje, de watertank weer bijvullen enz. Een gesprekje met een Duitser gemaakt. Hij wilde niet vertrekken voordat hij met mij naar een bakker in de buurt was gereden met zijn auto. Dus vers brood en iets lekkers voor morgen was weer binnen. Ook die Duitser getrakteerd op iets lekkers voor hem en zijn vrouw voor vanavond. En zo ging de dag voorbij. Liggeld € 17,00 9 mei. Vanmorgen om kwart over 7 vertrokken. Het wordt steeds vroeger! 14

Langs Hannover, via de Hindenburgsluis bij Anderten 14,7 meter omhoog en uiteindelijk afgemeerd in de jachthaven van Calberlah.

De Hindenburgsluis bij Anderten.

Dit plaatsje ligt aan de T-splitsing van het Mittellandkanaal en het Elbe-Seitekanaal. Dit kanaal is tussen 1968 en 1976 gegraven om het gedonder met de Oost-Duitse grenspolitie en – douane te ontgaan. Deze deden zo moeilijk op de grensrivier de Elbe, dat met besloot een geweldig kunstwerk te maken. In Frankrijk zouden ze het noemen: canal lateral à l’Elbe. Een neveneffect van dit kanaal was dat het de tanks van het Oostblok zou kunnen vertragen bij een inval. In de bossen ernaast zijn ook diverse tankgrachten aangelegd. Ja, koude oorlog toen hè! Totale kosten toen 1,7 miljard D-Mark. Één maand na de opening brak er een dijk door en 4 miljard kub water stroomde weg in het omringende land. Vandaag 100,6 km gevaren. Liggeld € 17,00 En nu onweert het en koelt het een beetje af. Het was weer ruim boven de 20 graden vandaag.

15

Kali-bergen langs het kanaal.

Vandaag onderweg enorme bergen Kali gezien, de kalimijnen schijnen hier te liggen. Van het overschot maken ze bergen. Ja, zeker 50 meter hoog en tientallen bunders groot. Ik zou zeggen, wat je niet nodig hebt laat dat maar in de grond zitten. Wat in het vat zit verzuurd niet! Vanaf een zekere plek zagen we wel 4 van zulke bergen, dus er moeten er tientallen liggen.

Traject Dorsten – Calberlah 355 km.

16

10 mei. Om 8.30 weg uit het haventje van Calberlah. Aardig weertje, niet te warm, lekker windje. Na 50 km was er een afmeerplekje en in de vaarbijbel stond dat er een super in de buurt zou zijn. Nu, dat hebben we meer gelezen in dat redelijk oude boek. Eerder zochten we naar een bakker, een slager en een super, maar ze waren al enkele jaren gesloten. Nu niet dus. Eindelijk weer eens stevig inkopen gedaan. Flessen water en limonade(ja Lennert, Fanta dus). Zoveel dat ze de 48 x 1,5 liter en 12 x 2 liter met een bestelwagen naar de boot hebben gebracht. Bij ons lag een motorbootje uit Lübeck. De schipper zat op de kant asperges te schillen. En als Cora dat ziet is ze niet meer te houden. Dus ook asperges gekocht in de supermarkt. Maar …. volgens de buurman deugden die asperges niet. Zijn vriend zou langskomen en die zou ons wel even naar een beter adresje brengen. Dus nog meer asperges gekocht. Daarna nog 16 km doorgevaren en een sluis met een verval van 23 meter. Gelukkig met drijvende bolders, dus kind kan de was doen. Je maakt vast en alleen opletten dat de bolder niet onderweg blokkeert, want dan hang je je boot met jezelf erbij echt op aan de sluiswand. We liggen nu in het jachthaventje van Uelzen, halverwege het Elbe-Seitenkanaal. Nog 160 km tot Travemünde aan de Oostzee. Liggeld € 19, 66,5 km gevaren. 11 mei. Weer redelijk weertje. Het begint prima, maar rond 6 uur in de avond enkele buien. Temperatuurtje van tegen de 20 graden. Dus je hoort ons niet klagen. Vanmorgen tegen negenen vertrokken naar het Schiffshebewerk Lüneburg – Scharnebeck, waar we in een bak met water onlaag gelaten worden. Maar dat morgen pas. Om 12.00 uur komen we aan en meren we met goedvinden van het Hebewerk-opperhoofd af en mogen we liggen tot morgenochtend. 40 km. We willen met de fietsen naar Lüneburg en dat is maar zo’n 7 km. Toen we er aankwamen zagen we eerst enkele supermarkten, dus eerst maar gekocht wat we waren vergeten gisteren bij de vorige super. Op mijn vraag of Cora toch de sleutels van de boot had, kreeg ik te horen:”Die had jij toch”? Dus voordat we het stadje hebben gezien terug naar een niet afgesloten boot. Nu was er wel camerabewaking, maar toch, je gaat dan niet meer uitgebreid een stad bezoeken. Dus dat was Lüneburg! Maar we hadden dan toch maar één zakje sla gescoord!!! De tweede asperges waren toch veel beter van smaak dan de supermarkt-asperges. We zullen nu 3 keer asperges eten. Geen ramp! Morgen nog een keertje. Vanmiddag er eindelijk in geslaagd de mails binnen te halen. Na enkele dagen van slechte dongel-ontvangst was de voorraad mails opgelopen tot 45 met een totale inhoud van 12,5 MB. Het duurde ruim 1 ½ uur voordat alles binnen was!! Het gekke is dat als er een serie binnen zijn en de ontvangst stopt, de volgende poging weer helemaal opnieuw begint, zodat je ze ook niet in groepjes kan binnenhalen. Dus elke dag komen er weer bij en duurt het nog weer langer om die hele bups binnen te halen.

17

Een vriendelijk verzoek aan ieder die wel eens terugmailt, geen grote mails graag, geen foto’s erbij en zeker geen gescande bestanden. 12 mei. Om half negen vanmorgen zag ik een niet te groot vrachtschip aankomen, dus snel de sluis aangesproken met de marifoon, dat we wilden schutten en ja hoor, ik kreeg direct bericht terug dat ik achter het aankomende schip mocht invaren. Wel enerverend weer zo’n zwevende bak die je 38 meter omlaag laat zakken. Dat gevaarte in België overbrugde een afstand van 72 meter, dus dit is maar een peulenschilletje.

Langzaam zakt de sluisbak naar beneden en sluit de zware deur het kanaal af.

Daarna 5 km over de Elbe en dan het kanaal van Lübeck in. Het mooiste kanaal tot nu toe in Duitsland. Je kunt het landschap inkijken. 20 km later is er een grillig uitgebaggerd meer met camping erlangs en een jachthaventje. Prachtige ligging en buitengewoon rustig. Nu nog een goede 60 km naar de Oostzee. Liggeld € 15,00. 40 km.

18

De linker bak is nog boven. Zie je mooi het niveauverschil.

Week 4. 13 mei. Vandaag dus een rustdag. Plots weet je niet meer wat je dan moet doen. Uitslapen, maar je wordt toch op tijd wakker. Oh, ja, fietsen naar het dorpje en nog wat verdwaalde boodschappen doen en vers brood halen. Lekker lezen en een tuk doen (anders wordt het geen avond). Toch wel lekker even freewheelen.

19

Moedertje gans gaat rustig door met broeden en trekt zich niets aan van een passant.

In de loop van de middag gaat het regenen. De lucht zit potdicht, dus ……. En fris is het ook. 13 graden. Even doorbijten, het mooie weer komt eraan. We hebben nog 3 dagen om Lübeck te halen voordat het kanaal 4 dagen op slot gaat. Nou, die 40 km moeten wel lukken morgen, maar er zitten ook 5 sluizen in. Toch maar om 8.00 uur vertrekken morgenochtend.

We liggen uitstekend in de Prüssee.

14 mei 7.40 uur vertrek, immers er komen nog 5 sluizen. Maar die staan allemaal op groen licht en we konden er dus achter elkaar zo in. En dan schiet het op. Dat regelen die Duitsers toch maar weer mooi. De 40 km en die 5 sluizen waren om half 2 achter de rug en toen Lübeck in. We lagen aan een zware betonnen, drijvend steiger met stroom en water. Een prima plekje. Wel, als je Münster hebt gezien, is de rest maar gewoontjes. Na een rondje stadten was dat ook weer achter de rug. Wel een aardig restaurantje gezien voor die avond. Watertank bijgevuld, morgen de dieseltank, en dan kunnen we er weer tegen. ’s Avonds wezen eten in dat restaurantje. De eigenaar bediende en zijn vrouw kookte. Het was een oude brombeer. We wilden wat afwijkends van de kaart. Dat kon, maar hij liep grommend weg. Die Hollanders willen altijd wat anders, geen uien in de gebakken aardappelen, ze weten niet wat ze missen, frieten, daar doen we hier niet aan. Een frituur komt niet in onze keuken. En zo mokte hij verder. En dat ze weer een schnitzel wilden en geen vis. Het was nota bene een visrestaurant! Hij vertelde later wel dat dit humor was en dat hij ook plezier in zijn werk wilde. En door zijn baard kwam er een glimlacht. We hebben uitstekend gegeten en we hebben beloofd, dat als we terugkeerden, we zeker een visje zouden komen eten. Waarop hij antwoordde: “en gebakken aardappelen met ui en spek”! 44 km. 20

De eerste koolzaadpercelen laten zich uitbundig zien.

De jachthaven van Lübeck.

15 mei. Om 8.40 weg naar Travemünde. Maar 20 km. Daar eerst diesel getankt, 666 liter. Nu leek het dat de wind wat afnam, dus om 11 uur besloten een eerste stap te maken op de Lübecker Bocht, het eerste stukje Oostzee.

21

De bedoeling is om eerst naar het noorden in de richting van het eiland Fehmarn te gaan en daarvandaan de 50 km oversteek te maken naar Denemarken. Er zijn 2 tussenstops te maken tot Fehmarn, eentje op 30 km en een op 45 km vanaf Travemünde. Hup, dacht ik driest, we zien wel waar het schip strand.

Travemünde in het zonnetje.

De wind nam niet af, maar trok eerder nog wat aan. Dus na 8 km omgekeerd en terug naar Travemünde. Om 12.30 lagen we afgemeerd in de Passat-haven te Travemünde. Eerst 2 boxen geprobeerd in te komen, maar de liepen net klem tussen de palen. Net te smal dus. Toen op aanwijzingen van een “betere stuurman op de wal” een langs-steiger gevonden. Prima uit de wind. Liggeld € 19,65. Traject Steenbergen – Travemünde 900,7 km. 20 dagen onderweg waarvan 4 rustdagen. Dus om terug te keren hebben we 20 dagen nodig. Dus uiterlijk 25 juli moeten we weer in Lübeck liggen om 15 augustus weer nabij Numansdorp te kunnen zijn. Dus we hebben mooi ruim 9 weken de tijd om een rondje Denemarken te doen. Vanmiddag even wat gelopen in Travemünde. Best een luxe badplaats. Eerst met een voetveertje oversteken naar het dorpje en enkel boodschappen gedaan. Even verkend waar de winkels zijn, immers als het weer niet mee zit liggen we hier wel enkele dagen. Misschien morgenochtend heel vroeg vertrekken. Ik zal de wekker zetten op half 6 om te zien of er wind staat. Verbazingwekkend, je eet hier voor € 10,00 per persoon en ook nog met een drankje en het smaakt ook nog best! Weer een goede gelegenheid voor de terugreis. Totaal 35 km gevaren.

22

16 mei. En ja hoor ….. als je vroeg weggaat, is er de minste wind. En dat weet elke boer. Om half 6 de wekker en er was wel wat wind, maar toch geprobeerd. Na 61 km en een dut van 3 uur door Cora (wat een pilletje niet doet!) kwamen we om 11 uur precies aan op het eiland Fehmarn, in de haven van het plaatsje Burg. Niet te verwarren met het eiland Texel, plaatsje Den Burg! En het haventje heet dan Burgstaaken. Dit is onze voorlopig laatste stop in Duitsland. Het was onderweg toch best wel knobbelig en een motorboot is beslist geen zeilboot met een kiel van enkele tonnen, die de bewegingen vertraagt. Maar na nog zo’n afstandje liggen we wel in Denemarken. Het Duitse weerbericht is niet zo positief, dus we zullen hier wel 2 tot 3 nachtjes liggen. Maar, we hebben een prima plekje. Hiertegenover in een watersportzaak een gastenvlaggetje van Denemarken gekocht. Op mijn vraag aan de oude winkelman of er ook stroom was voor de gastenschepen, antwoordde hij dat klanten van zijn winkel op hun stroom mochten. Daarop volgde mijn opmerking dat na de aankoop van het vlaggetje voor € 6,-- ik dus van stroom was verzekerd. Die grap kon hij wel waarderen!

Zo, het gastenvlaggetje kan wapperen.

Er stond een stroomkast in de hoek achter ons bootje, dus geen probleem. Over Duitsers gesproken. We kunnen stellen dat ze stuk voor stuk erg aardig zijn. Niks geen betweters, niks stug, altijd wel in voor een grapje en erg behulpzaam, maar ….. als ze gaan drinken worden ze erg luidruchtig. Ach ieder zijn foutjes. Eerst maar eens een tukje gedaan, want zo vroeg opstaan is deze ouwe niet meer gewend.

23

De U-boot op het droge.

Op de pier, bij binnenkomst in de haven staat een onderzeeboot van de Duitse Marine. Hij is gebouwd in 1966 en in 2005 op de kant gezet en doet sindsdien dienst als showelement en ze noemen dat een onderzeebootmuseum. Dat moesten we zien natuurlijk. Wat een benauwde boel daarbinnen. Alles is volgebouwd met allerlei apparatuur. En dan moesten er nog 22 man in werken, slapen, eten en naar de wc en onder de douche. Aardig om eens van binnen te bezichtigen. Op de terugweg naar de boot 2 scholletjes gekocht om vanavond te eten. 61,5 km. 17 mei. Was doen, boot verleggen, want er komt een viskotter aan de kade waar wij liggen. Dus alles weer opnieuw goed vastgemaakt, stroom opgezocht op de nieuwe plek en ook weer gevonden. Fietsen de kant op en een rondje door het dorp Burg. Mooie badplaats met veel restaurants, ijstenten, mooie winkels en een goede supermarkt. Dus voor elk wat wils. Een beetje vergelijkbaar met een plaats als Domburg. Een Duitser geholpen met zijn zeil te hijsen op zijn zeilboot. We liggen te kijken op een botenkraan, die continu boten in het water zet. De winterrust is hier blijkbaar ook voorbij en het is perfect teamwerk. De ene na de ander wordt te water gelaten. Masten erop en verslepen naar een andere plek aan de kade om alles weer aan te sluiten, vast te draaien, te proberen, zeilen erop en motor starten weer voor de eerste keer na de winter. En dan de volgende boot te water. Een bedrijvigheid van jewelste. Volgens het weerbericht zal in de nacht van zaterdag op zondag de wind nagenoeg wegvallen, dus dat lijkt weer een mooi moment om zondagmorgen te vertrekken naar het plaatsje Gedser in Denemarken. Weer een tochtje van ongeveer 53 km. Mogelijk weer vroeg vertrekken. Dan zijn we er voordat de wind wakker wordt. 24

Traject Calberlah – Fehmarn 275 km.

18 mei. Het weer is weer goed. Eerst wat frisjes, met een zeewindje, maar in de loop van de middag valt de wind weg en wordt het weer een 20 graden. Lekker fietsen, hier en daar een boodschapje en een rondje fietsen naar het zuid-strand, tussen de bloeiende koolzaadpercelen door. Wat ruikt dat lekker!! Het was er wel wat frisser hoor, met wind van zee, maar daarna heerlijk bijkomen in de kuip van de boot, onder de zonnetent en kijken naar de bedrijvigheid van het bootjes te water laten via een kraan. De stroom van boten op trailers en grote verbouwde karren houdt nog steeds aan. En zelfs op pinksterzaterdagmiddag wordt nog heel hard gewerkt tot 4 uur. Graan wordt niet afgeleverd vandaag; tot gisterenmiddag reed een John Deere met 2 vierwielige wagens constant op en neer en bracht tarwe naar de silo, waarnaast wij liggen. Toen we donderdagmorgen om 11 uur aankwamen lag er een vrachtschip uit Delfzijl tarwe te laden. We lagen net uit het stof. Voorts is er wat heen en weer gevaar met oude viskotters, die zich verhuren aan groepen die met hengels willen vissen op de Oostzee. Zo, de fietsen staan weer aan boord, de watertank weer bijgevuld (Cora heeft weer 3 wasjes gedraaid) en we zijn weer startklaar voor de laatste ruk naar Denemarken. Pinksterzondag 19 mei. Niet al te mooi weer vanmorgen na de nodige regen vannacht. Net voor 8 uur het marifoonweerbericht afgeluisterd voor de zuidelijke Oostzee en er wordt weinig wind afgegeven voor ons gebied. Wel wat diezig. Dus even na achten vertrokken. Niet zo vroeg als het plan, want er werd afnemende wind voorspeld. Met de golven ging het prima, maar het zicht werd als maar minder. Van een 3 km bij vertrek tot onderweg maar een 500 meter, en dat is niet veel als je een scheepvaarthoofdweg moet Oversteken. Twee paar ogen op de uitkijk en de stuurautomaat deed zijn werk. Ik vaar nu met 2 plotters. De aangekochte nieuwe kaarten van de zuidelijke Oostzee en rond Denemarken zaten verpakt met cd-roms met dezelfde kaarten digitaal. Ik had deze thuis al op de laptop gezet en waarachtig met de gps-antenne aangesloten werkt het allemaal perfect. 25

En natuurlijk de Ray-Marine-plotter die zit ingebouwd in mijn dashboard. Dus met 2 plotters voor me en de papieren kaarten heb ik info te over. Om 12.45 uur meerden we af in de jachthaven te Gedser. Yippie!! Denemarken weer gehaald. Sinds 2009 toen we met de zeilboot in Denemarken zijn geweest, zijn we weer terug, maar dan een heel stukje oostelijker. Na het afmeren en de hond uitlaten is het nu gaan regenen en het is nu koud, niet veel meer dan 13 graden denk ik. Dat wordt uitblazen bij de kachel. En bekomen van de spanningen van de mist. Want inspannend varen is dat wel hoor, en dan de onzekerheid van hoe dicht die mist wel zou gaan worden!! Liggeld € 25,00. 57,5 km.

Week 5. 20 mei. Vanmorgen eerst Gedser bekeken per fiets. Nou, ietsje groter dan Anna Jacobapolder. Maar, het is wel het zuidelijkste puntje van Denemarken. Het enige dat interessant had kunnen zijn, een kunstgalerietje, was gesloten tot 1 juni. Dus vóór twaalf uur hadden we het gezien en zijn we weer vertrokken naar Nykøbing, de hoofdstad van het eiland Falster. Een tripje van ruim 20 km. Een enkel buitje motregen en weinig wind. Het betonde vaargeultje is erg ondiep, soms maar 70 cm water onder de kiel. We varen in konvooi met een aantal boten die weer terugkeren van het Pinksterweekend. Het is hier Veerse-Meer-varen. Lekker rustig watertje. Fijn na die heftige oversteek, hoe weinig wind er ook is, er zijn altijd golven van scheepvaart in de omgeving en je rolt van de ene naar de andere. Een oversteek van 50 tot 60 km is dan ook weer lang zat. Gelukkig kan Cora het grootste deel slapen, samen met de hond op de bank. Nee, een motorboot is geen zeilboot.(Klopt als een bus!) Aankomst 14,15 uur, afstand 24 km. 21 mei. Een motregendagje. Alleen naar buiten om de hond uit te laten. Mooi tijd om diverse trajecten in de Deense wateren uit te stippelen en in kaart te zetten op de laptop. Werkt heel goed die digitale Duitse Oostzeekaarten!! Nu nog een koppeling tussen de laptop en de stuurautomaat en ik hoef niet meer actief te sturen. Zullen we maar niet doen, want dan val ik in slaap onderweg. 10 trajecten tot Kopenhaven ingebracht met onderweg een uitstapje naar de krijtrotsen van het eiland Møn. Zijn we in elk geval voorbereid. Of we het halen …… ?? Over een poosje weten we het. Zojuist met de havenmeester afgesproken dat ik betaal bij het weggaan. Ik moet eerst nog euro’s omwisselen in kronen. Betalen doe je hier door geld in een enveloppe te doen en die weer in een brievenbus. Op goed vertrouwen. Liggeld € 21,00 incl. stroom per nacht. Zoals overal elders had de havenmeester ook weer wat folders over de omgeving, een stadsplattegrond van Nykøbing en informatie waar een supermarkt en een bank te vinden is. Rond 5 uur de regenjassen aangetrokken en toch maar even de stad in. Een Lidl en een Spar gevonden en een bank, dus kronen hebben we nu ook plus de kronen die ik nog had van 4 jaar geleden. Die ben ik dus niet vergeten mee te nemen. Even wennen aan dat vreemde geld. Liggeld € 21,26

22 mei. Wat een weer!!! Was het gisteren de gehele dag druilerig, vandaag regent het nu al 8 uur aan één stuk. De zee zou er vol van raken. Één voordeel, we drijven op het water, dus we liggen gewoon enkele centimeters hoger. Weer maar een dagje binnen blijven. Je zou de hond voorzien van een kurken stop! We liggen tegen de Nordic suikerfabriek aan te kijken, dit schijnt de grootste van Denemarken te zijn, zegt men. En dat geloof ik dus niet. Het staat me bij, dat we 4 jaar geleden, bij Assens op Fünen een grotere gezien hebben. De dongel doet het prima in Denemarken. De Megabytes rammelen binnen. Dat gaat veel beter dan in Duitsland. Nu gaat de satellietschotel weer eens problemen opleveren. Dan maar een boek lezen. Hopelijk kan ik hem repareren (als het droog wordt). Vreemd genoeg konden we wel RTL 4, 5, 7, 8, Veronica, Discovery en Eurosport overal ontvangen, maar niet Nederland 1, 2, 3, SBS 6 en Net 5. Wat dat betreft is er geen verschil tussen Duitsland en Denemarken We gaan maar een tukkie doen. En het regende de gehele dag. ’s Avonds klaarde het op Liggeld € 21,-

Daar liggen we dan in Nykøbing.

23 mei. De zon was er weer. Zo, na een boodschappenrondje en een rondje winkelen(ha, fijn!) konden we het mooie weer niet voorbij laten gaan.

27

Om 2 uur vertrokken voor een 16 km- tochtje naar het noorden van dit watertje. Echt prachtig Denemarken varen over de Guldborgsund. Fris weertje en afnemende wind van een 3-tje tot krachtje 1. Na anderhalf uur afgemeerd in Guldborg. Een klein haventje met een privé-gastensteigertje voor ons alleen. Nu zijn we zo groot, dat het gastensteigertje gelijk vol is als wij er liggen. En de havenmeester is van Franse nationaliteit, dus we communiceren in het Frans. Voor hem leuk en voor ons gemakkelijker dan in het Deens. Hij bracht ’s avonds nog een gratis jachthavenboek van Denemarken. Wat een service!! Cora heeft een cake gebakken met nootjes en kokos. Even een snelle hap in de haven-snackbar (15 meter lopen vanaf onze ligplaats). Best goed. Er was een saladebar met alles en nog wat. Bleek dat sla, geraspte peentjes en diverse dressing met pinda’s en borrelnootjes best smaakt. En de satellietschotel weigert pertinent. Dus maar opgeborgen. Lastig in Denemarken een nieuwe te kopen. Als er service nodig is moet je terug naar hier. Dus dan maar zonder tv. We hebben veel boeken op de readers, dus dan maar lezen. En Nederlands nieuws kunnen we ook lezen via internet. Er is prima Wi-Fi in de jachthavens. Liggeld € 27,-Afstand 15 km. (stroom mee)

Vordingsborg.

24 mei. Cora jarig vandaag. Vandaar die cake gisteren. Het was een schitterende ochtend, dus vertrokken voor een oversteek van Lolland/Falster naar Seeland. Een tripje van 35 km. de oversteek was ruim 15 km. varen met zicht op diverse oevers met hier en daar een perceel bloeiend koolzaad, bossen tot aan het water en hier en daar een huis, een boerderij, een schuurtje en nog veel meer. Het was prachtig helder weer dus keken we meer dan 15 km ver. Het bewijs is weer geleverd dat de aarde rond is; aan de horizon zag je de toppen van de bomen op het volgende eiland boven het water uitsteken. 28

En geen boot te bekennen. Heerlijk als het zo rustig is. Dat zal wel veranderen tegen eind juni, als de vakanties aanbreken. Bij het naderen van Seeland komen een aantal bruggen in beeld. Kilometers lang en met een doorvaarthoogte van 32 meter.

De bruggen van 32 meter hoog. Daar kunnen we onderdoor!!

Wij kiezen voor een doorvaart vlak bij Vordingborg en dat is een ophaalbrug. Deze werd voor ons ruim van tevoren geopend, terwijl we er gemakkelijk onderdoor konden….. en de auto’s maar wachten. Wat een luxe (voor ons, niet voor de auto’s)! Net voorbij deze brug zijn we een schiereiland rondgevaren en om 12 uur afgemeerd in de noordelijke jachthaven van Vordingborg. Het is een prima plek, alleen moet er geen stevige zuidoostelijke wind komen, want dan rammelen we van ons bed. Er ligt namelijk geen golfbreker aan die kant. De volgende 2 dagen wordt regenachtig weer voorspeld, dus even het gemak houden. Daarna op pad naar de krijtrotsen van Møn en dan door naar Kopenhaven. Maar niet gehaast. Onderweg veel bekijken en fietsen. De route wordt: Vordingborg(Seeland) – Stubbekøbing(eiland Falster) – Klintholm(Møn) – Rødvig(weer Seeland)– Køge(Seeland) – København (om het op z’n Deens te doen). Een afstand van totaal bijna 170 km in 5 etappes. Dan moet de wind wel een beetje meewerken. Inmiddels kunnen we weer bellen en gebeld worden. Beide telefoons deden het niet meer en de KPN heeft de werking van de dongel opgeschort wegens het bereiken van de maximum limiet. En om dat op te lossen moet je een sms’je sturen, maar de telefoon deed het niet!!! Dus we waren totaal onbereikbaar! En dat op de verjaardag van Cora. Dus op pad naar een telefoonwinkel en zo’n jong gastje trok de telefoon open en poetste de sim-kaart even op en weer aangezet en hup, weer verbinding. Gelukkig maar! En nu kan ik KPN ook bereiken om de dongel weer te activeren. Wat een gedoe allemaal. Gelukkig werkt alles van de boot prima. 29

Vanavond even geskypt via de haven-Wi-Fi met Lennert, Jenneke en Niek voor oma haar verjaardag. Prachtig hoe Niek reageerde op de beelden van Opa en Oma. Een echt verjaardagscadeautje! Oma moest na afsluiten even huilen en opa hield het maar net droog. Afstand 35 km. Liggeld € 23,- . 25 mei. En weer regen vanmorgen, ….. maar het werd toch weer droog. Even rondgefietst en weer de “brood”nodige boodschapjes gedaan. We liggen heerlijk rustig in deze haven en zolang er geen zuidoosten wind opsteekt blijft dat zo. De dongel doet het weer, maar nu is er weinig bereik en via de Wi-Fi kan ik geen mails versturen, wel ontvangen. Ik snap er te weinig van om dit op te lossen. Liggeld € 23,26 mei. En weer regen vanmorgen. De lucht zit potdicht. Cora is gelukkig weer opgeknapt. Ze was een paar dagen niet zo lekker in haar buik, maar dat was waarschijnlijk de uitwerking van de spanningen van de oversteek van Duitsland naar Denemarken. Vandaag nog maar even ons gemak houden en morgen naar Stubbekøbing. Dat schijnt een mooi oud dorpje te zijn. Liggeld € 23,-

Week 6. 27 mei. Om 9 uur vertrokken voor een prachtig reisje naar Stubbekøbing. Het lijkt wel Hollands-Diep-varen. Wat is het toch schitterend met die koolzaadpercelen op de wal. 16,5 km gevaren. Liggeld € 25,Om 11 uur lagen we afgemeerd aan de kade en we gaan na het eten het dorpje verkennen. Zojuist met een dag vertraging het reisverslag week 5 verstuurd via de kleine computer van Cora. Op een voor ons onverklaarbare reden lukt dat met die van haar wel via de Wi-Fi en niet via mijn laptop. Gelukkig hebben we reserve-mogelijkheden. In de scheepvaart noemt men dat: “we liggen achter meerdere ankers”. Weer een dorpje bekeken. En weer viel het tegen. Er moet nodig een bezem door deze dorpen en een moderniseringsslag moet gemaakt worden.

30

Het raadhuis van Stubbekøbing.

Constateerde ik 4 jaar geleden, toen we met de zeilboot Denemarken hebben aangedaan, dat de tijd hier een twintig jaar achter loopt bij ons, dat is dus nog steeds zo. De keuze in de supermarkten is beduidend minder als bij ons, maar ook is het er niet schoon. De ramen van de winkels zijn vuil, vooral van binnen. Alles ziet er smoezelig uit en de gebouwen kunnen een verfje gebruiken. Etalages zijn erg ouderwets in gedeeld. Bij een kledingzaak staan 3 paspoppen op een rijtje met enkele kledingbakken ertussen. Er wordt weinig werk gemaakt van een goede presentatie. Dat zal in Kopenhagen wel anders zijn. Inmiddels zijn een 80-Tal zeilboten aangekomen die onderdeel vormen van een zeiltocht/wedstrijd. Een drukte van jewelste met barbecue op de kade en life-muziek. Gezellig. En op de kade slapende Duitsers. Terwijl de toiletgebouwen nabij zijn, plassen ze in de haven. En met drank op worden ze lawaaierig, dat weten we. Denemarken is vooral mooi vanaf het water en de schitterende vergezichten. 28 mei. Om 7.40 uur vertrokken naar Klintholm op Møn samen met de zeilboten. Vandaag dat het gisteravond vroeg stil was. Ze moesten vroeg uit de veren. Er is nauwelijks wind. Om de hoek, op open water, kwam er wel wind, maar beperkt gelukkig. Toch was er een vervelende deining en de boot rolde vervelend. Cora was niet erg te spreken over de omstandigheden, maar we waren al snel over de helft, dus even doorbijten.

31

De zonsondergangen duren lang en met veel rood erbij in het noorden.

Ook ik vind het eigenlijk welletjes met die oversteken. Ik denk dat we Kopenhaven maar vergeten. We kunnen beter beschut tussen de eilanden blijven. Veerse Meer-varen bevalt ons beter. Eindelijk een jachthaven die er piekfijn uitziet. Nieuwe steigers en keurig verzorgt. Het valt wel op dat in Denemarken overal voldoende stroom en water op de steigers is. En nergens wordt extra gerekend voor deze voorzieningen. Het zit in de toch al niet zo hoge overnachtingtarieven. Kunnen ze in Nederland wel een voorbeeld aan nemen. De fietsen gaan morgen op de kant en als de regendreiging voorbij is, gaan we de krijtrotsen opzoeken. Vanmiddag is het gaan regenen. We blijven maar wat dagen liggen en zoeken het achterland op. We liggen uitstekend beschut aan een langs-steiger tussen Nederlandse zeilboten. Ja, Møn is toeristisch en dan zie je landgenoten. Zojuist met één van hen gesproken. Ze hebben het koud gehad op weg hier naar toe. En ze zijn er nog niet, want hun reisdoel is St Petersburg en dat is niet wat je noemt “in de buurt”!! Vanavond voor het eerst in Denemarken lekker gegeten in een restaurantje. 4 jaar geleden meegerekend. Daar komen we nog eens terug voor een visje. Ze schijnen lekkere schol te bakken en dat dienen ze op in een braadpan op tafel, zo zagen we bij buur-eters. Goed idee voor de volgende keer. 33,5 km gevaren. Liggeld € 23,50. 29 mei. Vanmorgen erg wisselvallig weer met een stevige wind. Een tripje te voet door het dorpje en naar de plaatselijke Spar zat er dan nog in, maar verder lezen en hond uitlaten. Het beestje heeft het dan prima naar haar zin, want ze kan hier los uitgelaten worden. We liggen vlak bij een strandje en dat vind ze bijster interessant. 32

Nog even gesproken met die St Petersburg-buren. Ze vertrekken morgen weer voor de volgende etappe naar zuid Zweden. Ze moeten nog een kleine 1300 km tot het einddoel en dan natuurlijk nog terug. Dit in het kader van 300 jaar handelsbetrekkingen met Tsaar Peter de Grote. Ze hebben een eigen website. Voor wie ze volgen wil: www.ladyafiena.nl En zo kom je boeiende mensen tegen en je hebt zo weer een uitgebreid praatje over accu’s en dergelijke. 30 mei. Vandaag dan de fietstocht naar Liselunde en Møns Klint (de krijtrotsenkust).

Ook de hond gaat mee in de fietstas.

Bij mij in de fietstas zat Senna, goed vastgebonden, zittend in een fietstas, kopje buitenboord, is goed bevallen, zowel voor ons als voor de hond. Zij vond het geweldig dat ze mee mocht en ze vond het niet eng als er auto’s voorbij kwamen of als ik een afdalinkje nam met een snelheid van 47 km per uur. Achteraf wel wat erg snel hoor, maar even verderop steeg het weer, dus een beetje snelheid maken is dan wel zo geriefelijk. Kost daarna wat minder energie om weer boven te komen. Het eerste is een kasteel met park/lustoord en het tweede is de krijtrotskop van het eiland Møn. Wat een mooi gebied is het hier om te fietsen. Prachtige landschappen en mooi vergezichten. De krijtrotsen waren zeer indrukwekkend. Nu was het erg helder weer, fris een stevige oosten wind en de kleuring direct langs de kust op het ondiepere water was erg mooi. Ook kleurde het afspoelende krijt het brandingwater wit/gelig. We hebben foto’s en stukken films gemaakt van dit schouwspel.

33

Het landgoed Liselunde in het noordoosten van Møn.

We fietsten via de fietsroute, maar, of we hebben een aantal bordjes gemist, of er stonden er niet meer, ……….. we werden via de steilste paadjes geleid met trappen erin en dat is geen kleinigheid.

De krijtrotsen aan de oostkust zij werkelijk fenomenaal.

34

En nog zo’n mooi plaatje.

We hebben vandaag ons oostelijkste puntje wel bereikt. 12 graden en 33 minuten en 00 seconden Oostelijke Lengte. Als we naar Kopenhagen zouden zijn doorgegaan, waren we op 12.36.30 OL uitgekomen. Maar dat gaat niet meer gebeuren.

We filmen en fotograferen dat het een lust is. Møn is werkelijk schitterend!

35

31 mei. Rustig dagje. Beter kennis gemaakt met onze buurtjes, Hans en Aletta. Een voormalig tandarts en mondhygiëniste uit Wijk bij Duurstede. Zij hebben hun zeilboot gedurende de winterperiode in een loods bij kennissen in Greiffswald, in het voormalige Oost-Duitsland. In het voorjaar gaat de boot weer te water en zeilen ze in Denemarken, Zweden en Noorwegen. Aardige luitjes met 2 Siamese katten aan boord. Van hen horen we dat er hier bij Klintholm erg veel is gebeurd tijdens de koude oorlog. Heel veel Oost-Duitsers hebben geprobeerd te vluchten naar Møn en zijn soms vlak bij de Deense kust nog doorgeschoten door de Oost-Duitse grenspolitie, die hen met hun patrouilleboten achterna zaten. Er schijnen honderden lijken te zijn aangespoeld op dit eiland. Het plan is morgen weer terug te keren naar Stubbekøbing. Dat zien we wel of het weerbericht klopt (weinig wind en vanuit een goede richting). 1 juni. Om half acht de wekker en ja, hoor weinig wind, zoals voorspeld was. Dus hond eruit, controleren of alles er uit de juiste gaten uitgekomen was, nog even snel naar de Spar voor vers brood en om 8.20 uur vertrokken. De buurtjes Hans en Aletta kwamen voor het afscheid snel hun bed uit en weg waren we.

Hans en Aletta zwaaien ons de haven uit.

Zo kort mogelijk onder de kust gebleven, want het was een aflandige wind (krachtje 2), maar er stonden hele lange visnetten en daar wilde ik toch niet in verstrengeld raken. Het ging prima, hoewel er een oude deining stond die van lieverlede dwars op kwam. Om het rollen op die deining te beperken heb ik een zigzag koers gevaren en na 2 1/2 uur draaiden we de geul langs het eiland Falster in, de aanloop naar Stubbekøbing. 36

Ook aan de zuidkant nog wat krijtrotsen, maar niet zo uitbundig als de oostkust.

Deze keer de betonde route genomen, want het doorsteekje, dat me was aanbevolen, was me toch te spannend met 20 cm water onder de kiel. Om 12 uur meerden we af op hetzelfde plekje waar we maandag op dinsdag hebben gelegen. 41 km gevaren(laatste stuk stroom tegen). Onderweg schitterende uitzichten op het eiland Møn, op het eiland Falster en op het kleine eilandje Bogø. Dit laatste ligt tegenover Stubbekøbing.

En overal hoge bruggen; niks geen gedoe met bedieningstijden.

37

Het weer was perfect. Een ruime 20 graden en met de tent open hebben we heerlijk in de kuip gezeten. Vanmiddag ook weer boodschappen gedaan. De winkels konden we vinden, want die waren niet verhuisd sinds maandag. Toch wel gemakkelijk als je er al eens geweest bent. Cora heeft inmiddels een recept voor quark gevonden en gaat dat nu zelf maken. Quark is hier in Denemarken nauwelijks verkrijgbaar en het is voor haar dieet broodnodig. En ik heb erwten gedopt. Je ziet de peultjes hier overal in de winkels te koop. Het deed me denken aan vroeger. Emmers met peulen doppen en moeder erwtjes invriezen. Wat smaakten die erwtjes goed. En nu maar afwachten of die smaak vanavond weer “die oude tijd” doet herleven. Overigens, het Deense woord voor erwten is ærter. Je ziet, met plat Zeeuws komt je de wereld door! Wel, de smaak viel tegen. Het merendeel van de erwten was al te groot, dus……. hoofdzakelijk een melige smaak.

Week 7. 2 juni. En wat hebben we gegeten gisteravond????? Een potje rode kool(Hak), Fliplandse aardappelen van Thijs, een balletje gehakt uit de diepvries(thuis voorgebakken) en een potje appelmoes(Hak). Hollandser kan toch niet?? Eigenlijk veel lekkerder dan buiten de deur eten. Cora kookt, ik schil de aardappelen en ik doe de afwas en Cora maakt het aanrecht schoon (doe ik toch niet goed). Dat is de rolverdeling op de Cornelia Martina. En we liggen om 20.00 uur nog steeds te schommelen. Ja, …… er kan echt wind staan in Denemarken! Een goed gevoel geeft het dat alle boten liggen te rijden en schommelen, eigenlijk schommelen wij het minste. Het beste plekje denk ik. 3 juni. Schitterend weer, maar veeeeel te veel wind. We blijven maar op onze plaats en verroeren ons niet. Er staat ook nog te veel wind om te gaan fietsen. Een beetje luieren dus. Er komt wel een hele goede weerperiode aan. Dat geeft de burger moed! En heel langzaam neemt de wind af. 4 juni. Er stond nog een windje, maar niet genoeg om ons in de haven te houden. Om 8.20 uur vertrokken we vanuit Stubbekøbing naar Stege. Een 35 km te gaan en de golven vielen mee. Half 12 meerden we af aan een keurige steiger. We lagen dicht bij het centrum en bij de super-Brugsen (supermarkt dus). Het winkelcentrum zag er eindelijk wat beter uit dan we tot nu toe gezien hebben …… dus, Cora winkel in en winkel uit. Ook het museum hebben we met een bezoek vereerd. Ze waren aan het herschikken; de schilderijen stonden op de grond in plaats dat ze aan de muur hingen. Nu zou dat een moderne beleving kunnen zijn van een Deens museum, maar dat was toch niet het geval. We mochten er gratis in vanwege het zootje ongeregeld.

38

5 juni schijnt een nationale feestdag te zijn hier. Waarom en wat dat dan mag betekenen is ons niet duidelijk geworden. Een Deen heeft het geprobeerd, maar iets meer dan “de wet” en “alle mensen” hebben we niet begrepen en echt ver kom je daar niet mee. In ieder geval zijn blijkbaar alle mensen vrij en alle winkels gesloten. Het weer is een stuk beter geworden. Droog, maar dat is het al dagen, maar veel minder wind en een lekker temperatuurtje. Het loopt weer tegen de 20 graden. Morgen het meer van Stege rondfietsen. Hebben we weer wat anders dan varen of op de boot zitten. Inmiddels heeft Cora plotseling enorme last van haar knie gekregen. Niet verdraaid of zo, maar ze kan gewoon nauwelijks lopen. Dus, met haar krent op de bank, been omhoog en hopen dat het vanzelf weer overgaat. Zo is het immers ook gekomen. Dus fietsen morgen blazen we maar af.

Traject Fehmarn – Stege 260 km.

5 juni. En de kniepijn is weer over. Gelukkig maar. Dus toch vanzelf weer weggetrokken. Er zijn waarachtig meer boten op de Oostzee. Nou ja, op de diverse zijtakken van die zee dan. Het is die vrije dag hè en ook nog mooi weer erbij, dan willen ze wel. Vandaag terug naar Vordingborg om daarna de andere kant van zuid-Seeland te gaan bekijken. Dus dan tussen Seeland en Lolland. Daar liggen diverse eilanden die we kunnen aandoen en dat is ook de route naar Langeland en Ӕrøskøbing, waar we 4 jaar geleden met de bus naartoe zijn geweest vanuit Marstal. Het is vandaag weer feest met dat mooie en rustige weer. Cora heeft weer een wasje te doen (gelukkig liggen we naast een waterkraan om de watertank weer te kunnen bijvullen) en de vuilwatertank is ook weer leeg. Zojuist is er een oude, gerestaureerde Deense zeilboot in de buurt komen liggen, bouwjaar 1902. Helaas hebben ze geen goede oude één-cilinder ploffer meer kunnen vinden, zo zei de schipper, want dan zou het echt compleet zijn geweest. Bijzonder, tenminste dat vind ik, zijn de zonsondergangen hier in Denemarken. Heel veel knalrode zonsondergangen, terwijl dat bij ons maar een enkele keer voorkomt. 39

Die rode kleur blijft ook een poos aanhouden als de zon al onder de horizon verdwenen is. En tot diep in de nacht zie je in het noorden nog een beetje licht aan de horizon.

En zowaar kwamen we mensen tegen met ook een peper en zout mini snautzertje. Dat was leuk!

Oh ja, die feestdag. Het schijnt de dag van de Grondwet te zijn en dat wordt gevierd met een vrije dag voor iedereen. 6 juni. Wat een geweldige trip. 38,7 km schitterend water. Weinig wind en helder!!! Ik zag de toppen van de brug over de Grote Belt tussen Funen en Seeland en daar waren we hemelsbreed 52 km vandaan!!! Het ene eiland verscheen waar het andere weer langzaam verdween. Een enkel bootje zagen we op afstand en een groot oceaanstomer wachtte op ons voordat het ging draaien om af te meren. We hadden een koers uitgestippeld van Vordingborg naar Femø en daarin zat één rechte streep van 20,5 km. aan het einde van dat traject zou een boei moeten liggen. En ja hoor, Japie -de stuurautomaat- koerste er recht op die boei af. Dat geeft vertrouwen!! Het enige dat ik doen moest was het zo nu en dan corrigeren van de koers als gevolg van verschillende dwars-stromingen bij het kruisen van de geulen. En dat geeft de plotter dan ook weer aan. B.v. de te sturen koers om naar het volgende waypoint te komen is 300 graden en je koers over de grond is 304 graden. Dit houdt in dat je 4 graden moet corrigeren. En dan vaar je over een plek waarvan de kaart zegt dat het 6,2 meter diep is en de dieptemeter geeft aan 5,0 meter, want die meet de diepte onder de kiel. En onze kiel (diepgang) is 1,2 meter. Alles klopte vandaag! We liggen nu in de stilste haven die we tot nu toe zijn tegengekomen. Je hoort de leeuweriken en de merels, de zwaluwtjes vliegen onder de kuiptent door en je hoort een koekoek. Wat een herrie maakt dat stuk verdriet. In wiens nest zal die zijn ei weer hebben gelegd? Hier zullen we wel even blijven liggen. 40

Er zijn 2 dorpjes, Sønderby en Nørreby heten ze en er wonen wel 125 inwoners in beide plaatsjes samen plus de rest van het eiland. Het eiland meet 11,5 km², ongeveer net zo groot als Tiengemeten We gaan het per fiets verkennen. Het ene dorpje ligt 1.500 meter naar links, het andere 1.200 meter naar rechts. En dat bij 20 tot 23 graden en geen wind van betekenis. 7 juni. Stel je voor: Walcheren met bloeiende meidoornhagen, kronkelweggetjes, kleine gehuchtjes met oude huisjes en mooi onderhouden tuinen, veel bloeiende struiken en heesters, seringen in alle kleuren die we kennen. En dat in heuvelvorm met prachtige vergezichten op boerderijen op afstand, water en eilanden in de verte. Bij een temperatuurtje van ruim 20 graden in de jachthaven tot ruim 25 graden midden op het eiland, in de dalletjes. En Senna is weer mee geweest zittend in de fietstas en kort vastgemaakt aan de bagagedrager. Deze keer maar niet te hard de heuvel af.

Prima beschut achter een stevige steiger op Femø.

Nou, dat is het Femø dat wij per fiets verkenden en binnen één uur ben je rond, als je onderweg niet even koffie drinkt op een hoger gelegen restaurantje en daar niet een stel medevaarders/mede-Nederlanders ontmoet. Rita en Dick uit Ermelo, met wie we even een nauw contact hebben. Ze lagen ook al in Vordingborg en gaan hierna ook naar Omø, maar willen eerst nog even extra genieten van dit paradijsje.

41

Hier en daar een stulpje op Femø.

Cora en Rita waren nieuwsgierig geworden naar een vrouwenkamp dat hier vlakbij gelegen is. Dick mocht er vorig jaar niet in, dus zijn ze toen weer doorgefietst. Dus de vrouwen ernaartoe en de mannen bleven op het terras aan een drankje.

En ook een kerkje natuurlijk, met een kerkhof eromheen.

42

Bleken er geen vrouwen te bekennen te zijn in dat kamp! Voor niets dus. Maar de mannen verveelden zich niet hoor! Goed terrasje, nauwelijks wind, uitzicht over zee en elkaar verhalen doende over hun vaartochten. Wat een eiland, wat een weertje! Denemarken dus …….. hiervoor zijn we teruggekomen na 4 jaar weggeweest. We missen Jan en Andrie, die we 4 jaar geleden ontmoet hebben op een eiland zo’n 65 km westwaarts, in het haventje van Marstal op Ӕrø. Het was toen ook zulk mooi weer. 8 juni. Dat viel tegen. Er scheen weinig wind te staan, maar om de bocht van het eiland stond toch wel een viertje pal tegen. Omø was het doel, 33 km verder. Als je voor de wind hebt en dus ook voor de golven uit valt het nog wel mee, maar ik moest al vlug gas terugnemen anders kwam er teveel buiswater over en we stampten behoorlijk. Nu lag er na 11 km varen een eilandje op de route, Vejrø genaamd en daar was ook een haventje.

Vejrø, een particulier eilandje.

Uit de boeken wist ik dat het daar duur liggen was, maar toch maar afgemeerd. Dat gestamp op de golven wordt je ook zat. Daar we al om kwart over 7 vertrokken waren lagen we om 8.30 uur al weer afgemeerd. Betaal je normaal gesproken tussen de 175 en 190 kronen (€ 23,50 tot 26,50), hier was het tarief 450 kronen, dus bijna € 63,00!! Het is hier een privé-eiland met vliegstrip en een jachthaventje dus. Één boerderij met een luxe hotel en restaurant. Verder erg luxe sanitaire voorzieningen, maar we hebben alles aan boord en we weten zeker dat die voorzieningen schoon zijn. Als wij een stopcontact en soms een waterkraan hebben zijn wij al tevreden. Gemakkelijke mensen, die Zeeuwen! 43

In de loop van de middag viel de wind bijna weg, maar ik had al betaald, dus we blijven liggen. We zien morgen wel weer. Wat een rust hier. Zelfs een koekoek hoor je hier niet. 9 juni. Vanmorgen was er minder wind dan gisterenochtend, dus in de benen en om 8,15 uur vertrokken. Eerst in de richting van Omø, maar de golven vielen mee, dus uiteindelijk onder Omø door naar Lohals. Bij de oversteek ban de Grote Belt kwam de stroom van links en de wind van rechts, dus een vervelende dwars-deining. Cora heeft het goed doorstaan, maar het was maar ruim een uur. Tegen twaalf afgemeerd in Lohals en kunnen we weer op adem komen. Eerst maar even eten en dan het dorpje bekijken.

Week 8. Wat een bijzondere gebeurtenis gisteravond. ’s Middags een rondje gefietst en toevallig kwamen we langs een galerietje waar we bij een schilder aan huis zomaar op een verdwaalde zondagmiddag met open armen werden ontvangen.

Ook Lohals op Langeland heeft schitterende optrekjes.

Zaten we rond 7 uur te eten in een restaurantje (zondagavond hè) en even verderop zat een wat ouder stel. Zij begreep dat we buitenlanders waren en gaf ons een folder van haar galerietje. Ze was namelijk schilderes. Even kort gesproken in het Engels en dat we maar hoefden te bellen en ze zou ons komen ophalen van de boot en weer terugbrengen. Wat aardig dachten we.

44

De eerste schilder waar we op bezoek waren.

Toen ook zij waren uitgegeten kwam ze daar op terug en bood aan ons vanavond al op te halen. Daar gingen wij dan spontaan op in. Even later verschenen (8.00 uur) Fred en Benedicte Volf Sørensen op het havenplateau en wij stapten in. Onderweg bleek dat hij boer was geweest, later in de makelaardij was gegaan en met zijn 77 jaar nog steeds daarin actief was. Zij is 74 jaar oud. Hij had zijn boerderij ontwikkeld en zomerhuizen gebouwd, zijn schuren gesloopt en in de boerenwoning blijven wonen. Zij had een opleiding genoten in het onderwijs (net als Cora dus) en is gaan schilderen, na een opmerking van haar man: “verdien jij maar zo’n schamel loontje in het onderwijs??” ze is toen direct gestopt. Over toevalligheden gesproken!!

Het echtpaar Benedicte en Fred Volf Sørensen. Wat een hartelijk onthaal!

45

Wij na een site-seeïng-tour over het eiland naar een huisje waar zij haar schilderwerk exposeerde en aan de man tracht te brengen. Best aardig, maar wat Cora mooi vond, vond ik niet mooi en andersom. Toen kwam een verhaal dat hun zoon bij de pianobouwer Steinway en Sons werkte en dat zij een Steinway vleugel in huis hadden staan en na een opmerking van Cora dat zij pianoles gaf, moesten we mee naar huis om dat ding te zien. Op naar hun huis en een rondje gedaan door de tuin van de voormalige boerderij en Cora even later achter de Steinway. Terwijl zij speelde belde Benedicte haar zoon om te vertellen dat een toevallig ontmoette Nederlandse zijn vleugel bespeelde. De vleugel was al aardig op leeftijd, maar de klank was uitstekend. Daarna een glaasje wijn en een praatje en toen werden we weer om kwart voor 11 weer keurig thuisgebracht in het haventje van Lohals. Wat een bijzondere ontmoeting. 10 juni. Een ronduit schitterende ochtend. We waren al niet zo vroeg op. De planning was Rudkøbing en dat was maar ruim 2 uurtjes varen en de wind zou eerder minder worden dan meer, dus op het gemakje vertrokken (9.20 uur).

Het haventje van Lohals, erg druk is het niet in het voorseizoen in Denemarken.

Er stond nauwelijks deining en dat wat er stond, kwam van achteren. Dus we lagen als een blok op het water. Prachtig varen op een 8 tot 10 km breed water tussen Langeland en Funen en we trokken een 20 km lange streep van het kielzog door het rustige water. Het zonnetje op de oevers en kijken maar. Bij Rudkøbing aangekomen vroegen we ons af waarom nu te stoppen. Met zo’n weertje mag je niet spotten, dus doorgegaan naar Ӕrøskøbing. Tussen eilandjes doorkrinkelen met namen als Tåsinge, Strienø, Brikholm en hele kleine onbewoonde eilanden die geen naam mogen hebben, voeren we door plaatselijk rimpelloos water naar het plaatsje dat we 4 jaar geleden hebben bekeken. 46

De brug bij Rudkøbing.

Onderweg passeerden we Marstal en het kwam ons allemaal erg bekend voor. Kortom een schitterende tocht van ruim 55 km. Overigens een uitstekende site: www.windfinder.com en je ziet de voorspelling voor met name de windkracht en –richting voor 8 dagen vooruit. Moet je wel even je plaats in typen natuurlijk. Nu wisselt die voorspelling per dag wel eens, maar voor één tot twee dagen vooruit klopt die verwachting prima. Hier is goed op te plannen.

De veerboot, eigendom van 2 dames, mooi beschildert.

47

11 juni. Gek, als je na 4 jaar terugkeert, valt het meestal tegen. Zo ook met Ӕrøkøbing. We hadden het al gezien. En die bussen toeristen, die allemaal op een rijtje de oude huisjes bekijken mogen ze van mij krijgen.

Een Excalibur, er zat een prachtig geluid in.

Een typisch Æroskøbing-straatje.

48

Om kwart over twee had Cora het gezien en omdat er weinig wind stond zijn we vandaag eens laat vertrokken, om 14.30 uur. Dit tegen onze gewoonte in. En weinig wind stond er. We stoomden Marstal voorbij en op naar Bagenkop, op het zuidelijkste puntje van Langeland.

Marstall varen we voorbij deze keer, dat hebben we in 2009 goed bekeken.

Nou ….. de laatste 20 minuten werden erg ruig. De wind trok aan en de golven bouwden zich op en kwamen schuin van voren in. We rolden zo erg dat één en ander op de grond viel en Cora in de kuip in haar stoel nauwelijks overeind bleef. Ik was al gaan staan, want in die hoge stuurstoel zou ik omgevallen zijn. En zo zigzagden we naar Bagenkop om de golven beter te kunnen nemen. Wat waren we blij dat we de havenpieren invoeren en rustiger water onder het schip hadden. Om 17.20 uur meerden we af en hadden we ruim 34 km gevaren. Senna heeft geen krimp gegeven, die is inmiddels ook aardig wat gewend geraakt. Maar ….. na alle ontberingen een heerlijk gebakken scholletje met nieuwe aardappeltjes gegeten hier in het havenrestaurant. En op boter was niet bespaard. Morgen de wekker om 5 uur en zien of er wind staat voor de oversteek naar Duitsland (Heiligenhafen). Want volgens Windfinder krijgen we voorlopig geen kans meer na morgen. En dat bleek te kloppen zo we later konden beoordelen. 12 juni. Vanmorgen al erg vroeg wakker. Rond 4 uur even boven gekeken hoe het met de wind stond. Windstil. Even terug naar bed, maar niet meer slapen natuurlijk. In de loop van de ochtend zou er wat meer wind komen, volgens Windfinder, maar bij Heiligenhafen pas in de loop van de middag.

49

Vroeg vertrekken vanuit Bagenkop voor de oversteek naar Heiligenhafen.

Om kwart voor 5 eruit, aankleden, hondje uitlaten en maar wachten tot het ook nog beliefde te poepen en niet deed …… natuurlijk (dan zit je maar een uur of 6 op een drol!), eten klaarmaken, opeten kan onderweg wel en kwart over 5 de trossen los. Om het hoekje bij de havenuitgang was er iets meer wind, maar het was erg goed te doen. Eerst stond het windje schuin tegen, maar volgens voorspelling zou dat van lieverlee meer recht tegen zijn en ook dat klopte weer. De voorspelde windkracht klopte beter dan gisteren. Er kwam uiteindelijk wel wat meer wind, maar voor we daar last van konden krijgen, zaten we al in de luwte van de Noord-Duitse kust. Het was een rechte koers van 38 km lang vanaf het zuidelijkste puntje van Langeland tot de zuidwest hoek van Fehmarn. Onderweg twee vissers de ruimte gegeven die gezamenlijk een trekje deden en twee grote vrachtschepen “omzeild” bij de oversteek van de vrachtvaarroute, de Kiel – Ostsee route. Ze waren keurig te zien op mijn AIS-scherm. Ik zie ze al op een afstand van 17 km op mijn scherm aankomen. Het valt mij op dat vissers geen AIS apparaat hebben. Dat is bij ons wel anders. Denen lopen toch nog wat achter, hè! Om 10.25 voeren we, op 56 km van Bagenkop, de jachthaven van Heiligenhafen binnen en toen nog een plekje zoeken. Of men is zo vroeg in de morgen nog niet wakker en niet vertrokken, of men is nog niet op vakantie, maar een plekje waar wij in pasten …… niet te vinden. En dat in een haven met 1000 ligplaatsen. Geen havenmeester die je een aanwijzing geeft en de enkele vrije box die we tegenkwamen was net ietsje te smal voor ons slagschip. Uiteindelijk een iets bredere lege box met een groen plaatje gevonden en schuin achteruit naar binnen en de palen(plastic) ietsje uit elkaar gedrukt en naar binnen geschoven als een stroeve lade in een oude linnenkast. Om half elf lagen we afgemeerd en stormvast. Prima, want er komt “boag” weer aan. Volgens de voorspelling zeker een windkracht 6 met vlagen van 7 Beaufort. En dan kun je maar beter goed beschut liggen in een volle jachthaven. Het klappert (de lijnen tegen de masten) en het 50

fluit (de wind huilt in de masten van de zeilboten) dan wel, maar heen en weer liggen te rijden is niet onze favoriete bezigheid. Zo, nu de stress van het oversteken achter de rug is, kunnen we hier heerlijk ontspannen. Het ziet eruit als een mooie badplaats. We gaan het ontdekken.

Het marktplein van Heiligenhafen.

En weer een uitgebreide supermarkt met ruime keuze. Cora kan weer quark kopen, dus maakt ze het nu niet meer zelf. Ook meer keuze in groenten, maar de overdaad in de Nederlandse supers op gebied van sperzieboontjes, bloemkool(op elk moment van het jaar) en andere zaken zie je hier toch niet terug. Alleen in Duitsland zie je de schnitzels met friet en groente voor onder de € 10,--. Kun je bijna niet zelf voor koken. Dus dan maar een schnitzel. En nu eens even stoppen met dat uit eten gaan!!

51

Er staat een flinke bries; zijn wij even blij dat de oversteek achter de rug is!!!

Genieten van het uitzicht op de nieuwe pier van Heiligenhafen.

52

Traject Stege – Heiligenhafen 280 km.

13 juni. Een regenachtig dagje met enkele droge momenten. Tussen de buien door de watertank via de zwemplateau-douche helemaal leeg laten lopen en de tank weer eens afgevuld met vers Duits drinkwater. Gelukkig stond er wat druk op deze waterleiding en was de 1.000 litertank in een uur vol. Volgens ons is geleerd door ervaren watersporters een kleine eetlepel zout opgelost in een glas water toegevoegd en zo blijft het water langer goed. Dat doen we al enkele jaren en we hebben nooit een “luchtje” aan het water. Nu ben ik er bij deze zeewatertemperaturen niet bang voor, maar het zal toch nog wel warmer worden. Daar onze drinkwatertank op het vlak van de boot is gebouwd wordt deze prima gekoeld. Vanmorgen even de boot verplaatst. De eigenaar zou terugkomen van weggeweest, dus een andere, iets bredere box gevonden. En daar komt weer een buitje aan. Met windvlagen die de zeilboten rondom ons in de haven doet wiegen alsof ze op zee varen. En wij liggen als een blok. 14 juni. En nu waait het echt. Maar het is droog. Gisteravond en de halve nacht continu regen. Een leuke badplaats met de nodige restaurants en winkels. En een mooie wandelboulevard. Ook een nieuwe pier de zee in. Mooi met veel wind. 15 juni. Al snel groeit de wind aan tot een stevige 7. We liggen hier best en we voelen ons goed in Heiligenhafen. Alles wat we nodig hebben is in de buurt. De winkels, de zee, een goed restaurantje voor als we eens geen zin hebben zelf te koken. Maandag valt de wind weg, dus dan vertrekken we naar Grömitz. Weer een badplaats van betekenis. En zo zullen we nog 2 plaatsen aandoen voordat we bij Travemünde weer naar binnen gaan. Neustadt en Niendorf staan nog op het programma en dan hebben we de oostelijke Oostzeekust van Schleswig Holstein ook weer gehad. En dan weer op weg naar Nederland. 53

16 juni. De laatste stuiptrekkingen van de wind en morgen voorspellen ze kracht 1 variabel. Net wat we willen hebben. Vandaag dus boodschapje doen en luieren. Ook de schrijver heeft geen zin in ellenlange betogen en verhandelingen. Hij laat het hierbij voor vandaag.

Week 9. 17 juni. Laat eerst de golven van de afgelopen dagen maar wat betijen, dus niet te vroeg vertrekken. Tegen tienen gingen de trossen los en op het eerste stukje net buiten de lagune van Heiligenhafen stond nog wat dwarsdeining. Na een half uurtje konden we bijdraaien naar voor de wind en was het leed geleden.

Afscheid van een weekje uitrusten in Heiligenhafen.

Halverwege kwam er nog een even opleving van de wind, maar voor de rest was het prachtig varen. Om 14.00 uur meerden we af in Grömitz en toen snel een eitje gebakken op een Nederlandse boterham uit de vriezer. Grömitz is een vrij mondaine badplaats met op het strand honderden tweepersoons strandstoelen. En elk gebied heeft zijn eigen kleurtje. Handig voor het terugvinden van jouw plaatsje. Het liggeld is neemt voor het eerst weer Nederlandse proporties aan. € 33,-- + € 4,- voor het inloggen op internet. Het is dan ook wel een nieuwe haven met alle luxe, maar wij vinden de oude haventjes gezelliger.

54

Grömitz is een mondaine badplaats op ongeveer 20 km ten noorden van Travemünde.

18 juni. Om kwart voor 9 vertrokken voor de wereldreis van één uur en 15 minuten naar Neustadt. Er stond nog een beetje deining schuin achter van afgelopen nacht, maar al snel konden we een geriefelijke koers varen.

Neustadt.

55

Het is ons wel duidelijk geworden dat je, met een boot als de onze, op zee stabilisatoren moet hebben. Zonder dat moet je niet op zee komen en is en meer al hoog genoeg gegrepen. Een kwartiertje schommelen en rollen gaat nog, maar langer moet het niet zijn. Nu hebben wij de tijd en kunnen we rustig een weekje blijven liggen om een betere zeegang af te wachten, maar als je afhankelijk bent van vakantieperioden heb je een probleem. Neustadt, een plaatsje van rond de 16.000 inwoners zal zich door ons laten ontdekken. Er schijnt in de laatste dagen (3 mei 1945) van de oorlog hier vlakbij, op de Lübecker Bucht een voor anker liggend schip vol gevangenen uit een concentratiekamp door de Engelsen te zijn gebombardeerd en tot zinken gebracht. Slechts enkelen van de duizenden hebben zich zwemmend kunnen redden. Dan heb je echt pech, zo op het laatst. Dan denk je dat je alle narigheid hebt overleefd …….! Er moet een gedenkplaat zijn ergens hier aan de kust. Toevallig heb ik daarover 3 weken geleden een boek gelezen. “Sonny Boy” heet dat boek. Neustadt is zich gereed aan het maken voor het jaarfeest, dat rond 21 juni zal plaatsvinden. Het kleine marktje wordt vol gestouwd met vrachtwagens waaruit zich allerlei feestelijkheden worden onttrokken van kermisattracties als draaimolens, nougat-tenten en al dat soort ongerief. Gelukkig liggen we niet naast die markt en vertrekken we morgen weer, voordat het feestgedruis zich buiten de markt laat horen. Er is een aardige winkelstraat en zowaar kon ik daar sportieve schoenen scoren die zowel Cora als mijzelf (noodzakelijk) aanstonden …… in de uitverkoop en ze waren er ook nog in mijn maat! Kortom, ik kon er deze keer niet onderuit. Morgen wordt het tegen de 30 graden en dus naar een badplaats (als de golven ons dat toestaan).

De viermaster heet Passaat, dus de haven is de Passaathaven (Travemünde).

56

19 juni. Vandaag op naar Niendorf. Om 10 uur vertrokken en om kwart over elf bleek men ons niet te hebben verwacht. Er was geen plekje vrij voor ons slagschip, dus maar door naar Travemünde. Om 12 uur lagen we bij het bunkerstation en tankten we 753 liter, waarvan 56 voor kachel en warmwater. Vanaf Travemünde tot weer terug hebben we 680 km gevaren, dus ietsje meer dan 1liter per km verbruikt. Klopt, want er waren oversteken waar ik harder dan 1700 toeren heb gevaren om ietsje meer op te schieten. Na het tanken doorgevaren naar Lübeck, totaal 44 km vandaag. We hoorden net dat de Elbe nog is gestremd wegens te hoog water. Waarschijnlijk kan men vanaf het a.s. weekend de Elbe weer passeren. Immers wij moeten 4 km over de Elbe voor de verbinding tussen het Elbe – Lübeckkanaal en het Elbe – Seitenkanaal. Dan blijven we nog maar een extra dag in Güster aan de Prüsssee. Het ligt daar prachtig. Inmiddels is het ruim 30 graden en liggen we te sudderen in de overdekte kuip. Ja, het is afzien, vakantie houden.

Traject Heiligenhafen – Lübeck 111 km

20 juni. Om 8 uur weg, want we hebben 5 sluizen te gaan. Als je de andere kant op vaart is alles weer nieuw. De natuur is schitterend. De koolzaadpercelen zijn dan wel uitgebloeid, maar met het weertje van vandaag, zonnig, weinig wind en een temperatuurtje van rond de 25 graden varen we met alle ramen en deuren open en waait er een lekker windje door de boot. Om half 3 zijn we in Güster en kunnen we uiteindelijk op de zelfde plaats afmeren als op de heenreis. We zitten heerlijk in de schaduw van een groepje bomen en blijven hier minstens 2 dagen en als de Elbe nog niet open is, is het geen straf hier langer te moeten blijven. We weten waar de supermarkt is. 42 km gevaren. Vanavond een onweersbui met stevige regen. 21 juni. Uitslapen, naar supermarkt fietsen, enkele klusjes en dat was het dan. Half bewolkt en 25 graden. 57

En genieten van het uitgebreide en erg rustige jachthaventje/caravan/huisjesverhuur en kampeerterrein. Nu is er zaterdag (morgen dus) een jaarfeest, dus dan is het tijd om te vertrekken. 22 juni. Tegen achten vertrokken. Eerst nog 2 sluizen en dan over de 5 km Elbe. Nou, dat er hoog water verwacht werd is wel te zien. Overal zandzakken boven op de dijken en hier en daar lagere gedeelten opgehoogd met wit plastic zeil en grote jumbozakken met zand daarbovenop.

Zo worden de Jumbozakken gevuld met zand en wachten op verscheping.

De gebouwen van het stadje Lauenburg, langs de Elbe stonden met de voeten in het water. Overal zag je slangen met waterstralen de Elbe in stromen. Kelders en andere laaggelegen onderdelen werden dus leeggepompt. Hier en daar een schuurtje in het water. Aan de oevers kon je zien dat het water inmiddels zo’n 1 ½ meter was gezakt. We vlogen met ruim 7 km stroom mee die 5 km Elbe af en scheurden de bocht om het ElbeSeiten kanaal op. Hier waren we al snel bij het Schiffshebewerk Lüneburg en werden we weer 38 meter omhoog gekrikt met tunnelbak en al. Buiten het proces van deuren waterdicht afsluiten en boven weer andersom werden we binnen 2,5 minuten die 38 meter opgetild. Om 15.50 uur meerden we af in aan de oever van het kanaal in een uithammetje. En ondanks dat we langs de vaarweg lagen viel het trekken en duwen van de boeg- en hekgolven van de vrachtvaart nog wel mee. 61 km gevaren.

58

De kade loopt over in Lauenburg.

En op lagere plaatsen worden de zandzakken op de kade gestapeld.

23 juni. Vanmorgen uitslapen en om 10.30 uur vertrokken. We zouden maar 14 km varen en afmeren in het haventje van Uelzen. Een stadje dat Cora graag van dichtbij wilde bekijken. Echter, toen we daar aankwamen was het een drukte van belang. Er waren drakenboot-wedstrijden op het kanaal en het haventje lag vol. Doorvaren dus. 59

Eerst de sluis bij Uelzen maar door zien te komen. En dat ging vlot!! We konden gelijk binnenvaren in het gat van 23 meter diep. Een gewone sluis, in tegenstelling tot Lüneburg, maar een sluiskamer waar je 23 meter kan stijgen tussen de betonnen muren met drijvende bolders zien we toch ook niet elke dag. Bij Bodenteich hebben de op de heenreis goed boodschappen kunnen doen en mogelijk zou er toch wel een supermarkt open zijn op zondagmiddag, toch?? Na afgemeerd te zijn ben ik polshoogte gaan nemen. Ja hoor, op zondag waren ze open. Echter tussen 8 en 11 uur in de ochtend. Dus maar doorvaren naar het haventje van Wittingen. Een klein haventje met een prima gastensteiger waar je in de lengte aan vast kon maken, tenminste zo had ik gezien op de heenreis. En ja hoor alles klopte deze keer en we liggen daar nu prinsheerlijk, erg rustig met een Belgisch echtpaar als buren. Kwart voor 4 afgemeerd en 41 km gevaren Zij gaan voor 3 tot 4 jaar naar Scandinavië en laten de boot ’s winters daar ergens uit het water halen. Al snel werden boeken uitgewisseld en tijdschriften en werden alle havens in Denemarken besproken die we beiden kenden. Zij hebben hier 2 weken gelegen vanwege de blokkering van de Elbe. Waarom ze er nu nog liggen, heb ik maar niet gevraagd. Belgen, hè! Nee, ze zijn te aardig voor een belgen-mop. En zo liggen we al weer een 165 km verwijderd van de Oostzee (op weg naar Nederland)!

Week 10. 24 juni. Afgelopen nacht uitstekend gelegen. Rustig en geen gewiebel door langsvarende boten. We lagen namelijk in een inham met een smalle toegang vlak bij het dorpje Wittingen. Dus buiten het kanaal. Om kwart over 7 de wekker en tegen achten weer vertrokken. Eerst nog 39 km op het Elbe – Seiten kanaal en dan het Mittellandkanaal op. We zien wel wanneer we het zat zijn. Op een ruime 60 km moet een schitterend, parkachtig gelegen haventje zijn aan en zijtak van het kanaal. Rustig dus en dat staat ons wel aan. Onderweg weinig vrachtverkeer en je ziet nu een enkele plezierboot. Het vaart prima met een enkel buitje. Nou …… het haventje van Heidanger viel toch wel tegen. Het ligt in de buurt van Braunschweig aan een zijkanaaltje dat naar Hildesheim doorloopt. Klein haventje en na lang zoeken één plekje gevonden waar we konden liggen. Niet direct een plek om enkele dagen te blijven. Straks maar even met de fiets een dorpje opgezocht voor wat boodschappen. Vooral verse groenten hebben we nodig. Een heel vriendelijke havenmeester bracht ons naar het dorp met zijn bestelbus met de fietsen achterin. Hij moest een pakketje op de post doen. Het was anders best lastig te vinden geweest en zo hoefden we niet te zoeken. Terug lukte wel na één keer vragen en één keer een verkeerde afslag nemen. Het was ruim 7 km vanaf de jachthaven.

60

25 juni. Kwart vóór zeven vanmorgen de wekker. We hebben een ruk van meer dan 80 km te gaan en je weet nooit hoe lang je bij de sluis van Anderten (de Hindenburg Schleussen, vlak voor Hannover) moet wachten. Net over half acht vertrokken we en we tokkelden lekker over het Mittellandkanaal. Wat dansen die tien VW-cilindertjes toch lekker! Beide tussen de 1700 en 1750 toeren, net een beetje verschil anders gaat het geluid zweven en dat is iets minder rustig aan de oren. Dat geeft een steeds aanzwellend en dan weer afnemend geluid. Zowaar konden we direct de sluis in, aansluitend op een kleine duwcombinatie, om 14,70 meter af te dalen naar een lager niveau maar géén drijvende bolders, dus 10 keer de lijn overzetten naar de volgende bolder. Cora had vastgemaakt aan een ladder en moest de steeds viezer wordende lijn elke keer overzetten. Haar gezicht stond op onweer, want vieze handen is niets voor haar. Na de sluis even de hond “luchten” en daarna gelijk weer door langs Hannover. Om 15,15 uur voeren we de haven in van Idensen. Bekend terrein voor ons, want op de heenweg hebben we hier ook gelegen. En we zullen hier maar een extra dag blijven. Heerlijk is dat, een beetje fietsen en even bekomen van de vaardagen. Wel een goed ritme, 3 dagen varen en één rustdag. Cora weer aan de was en als het nu maar redelijk weer wordt, droogt het ook nog. Vandaag is er zo nu en dan een buitje bij rond de 17 graden. Duidelijk minder dan we de laatste tijd gewend zijn. Hoe dichter bij Nederland, hoe …….. juist! Zojuist meerden twee mensen uit Veere achter ons af met hun boot. Even een paar woordjes Zeeuws babbelen. Ze zijn op weg naar Berlijn en het plan is om de meren boven Berlijn te bezoeken. Een zelfde reis die Jan en Andrie Hordijk twee jaar geleden hebben ondernomen. Wij hebben een hond aan boord, zij twee katten. Poezen te over blijkbaar in Veere, want onze vrienden Hans en Hanneke uit Veere varen ook altijd met hun kat aan boord. 27 juni. Gisteravond mede-Nederlanders gesproken, mensen van rond de 75 jaar, uit Heemstede. Ze waren naar Berlijn en omstreken geweest en nu, net als wij, op de terugweg. Zij was erg vriendelijk, maar hij was een prater en zeker geen luisteraar. Hij was overal geweest en was niet geïnteresseerd in de medemens. Ook zeilers geweest (oude Hallberg Rassy 35). Zo ik hem inschatte was hij een oud-legerman. Een stem als een brulboei. Vanmorgen gaan we niet te ver. Minden staat op het programma en dat stadje wil Cora nog even bekijken (winkelen bedoelt ze dan). Aldus gedaan. Niet in de jachthaven, op enige afstand van de stad afgemeerd, maar aan een “kleinfahrzeugenplatz” aan de damwand aan het kanaal. Op een driehoek van waterwegen, het Mittellandkanaal en de Weser. Mooie ligging met zicht op een sluis en veel scheepsbewegingen. Gelukkig varen ze hier langzaam, want als het water in beroering wordt gebracht met damwanden rondom, dan houdt dat zo maar niet op. Die golven weerkaatsen op de oevers en blijven heen en weer rollen. Maar het is hier prima uit te houden. Inmiddels is een gepensioneerd schippersechtpaar uit Zwijndrecht vlakbij komen liggen. Ik heb ze natuurlijk geholpen met afmeren en gelijk een praatje. Leuke mensen. Ze zijn 2 jaar geleden gestopt met vrachtvaren, hebben een luxe motorboot van 27 meter lang gekocht in Dintelmonde, deze op laten knappen en hebben nu de tijd van hun leven. Zij vond hem te lang. 61

Op mijn vraag wanneer ze weer verder varen was het antwoord: “We zien wel, over een dag of 3, 4. We liggen hier best joh! We zijn hier zo dikwijls langsgekomen en heb nooit tijd gehad om hier effe rond te kijken en dat doen we nu. Er is niemand die ons achter de vodden zit” Ze hebben jaren lang slakkenzand uit Luik naar Sachsenhagen gebracht en Kali als retourvracht naar Nederland. En zo 2 op en neertjes per week. Volgens mij moeten ze dan dag en nacht varen want er moet ook nog gelost en geladen worden. Maar daar zijn we maar niet te diep op ingegaan. Morgen 90 km voor de boeg tot het beginpunt van dit kanaal. Daarna is het plan om via Ter Apel, Klazienaveen, Emmer-compascuüm, Hoogeveen en Meppel terug te komen. Weer eens wat anders dan de Rijn afspurten met 6 km/uur stroom mee. Die route is vanaf dit jaar weer opnieuw bevaarbaar en is één van de 3 routes van Duitsland naar Nederland. Volgens het Schippersechtpaar is dat “hartstikke leuk joh!”. Zij zijn zo gekomen. Werden we in Denemarken en Noord-Duitsland overal onze wenken bediend met meestal gratis Wi-Fi in de jachthavens, nu moeten we het weer doen met de KPN-dongel. En die werkt meestal nog vrij traag ook. Ik heb al eerder verzocht via deze verslagen geen grote bijlagen te verzenden bij mails aan ons, dat geldt nu ook weer. Dit houdt echter niet in dat we geen mails willen ontvangen van het thuisfront. Gewone mails, hoe lang ze ook zijn stellen qua grootte niets voor. Een stuk tekst is snel verzonden, maar foto’s en gescande documenten zijn soms wel 5 mb groot en duren soms wel meer dan een uur om ze binnen te krijgen. En dan is de verbinding soms dusdanig dat deze halverwege uitvalt en moet er nog één of meerdere pogingen worden gedaan. Dus gewone verhaaltjes via de mail zijn zeer welkom en houden ons op de hoogte van het thuisfront. Geeft ons het gevoel dat we er nog “en beetje bijhoren”.

Traject Lübeck – Recke 428 km 28 juni. Even over half zes de wekker. Qwtolpdsmmannsgosternokkenogeensaantoetoch, het is vakantie!! 12 over 7 vertrokken we voor 91 km in de regen en het regende tot rond het middaguur. 62

Cora kwam om half tien boven water (uit het vooronder). Er was aardig wat vrachtverkeer en de ene na de andere boot moest worden ingehaald. De volle vrachtschepen varen met 9 km/uur en wij met 11,5 km/uur. Onderweg de mensen uit Heemstede ingehaald en even over de Marifoon gebabbeld. Om half 4 waren we eerst afgemeerd op een aangewezen plek en even later moesten we toch nog ergens anders gaan liggen omdat men vond dat we te zwaar waren voor dat steigertje. Nou ja, vooruit dan maar. Wij zijn niet moeilijk. Blij dat we liggen na zo’n lange dag. Ook de Heemstedenaren zijn inmiddels binnen gekomen. We liggen in het haventje van het plaatsje Recke. Morgen eerst het Dortmund – Ems kanaal op en daar komen we weer een aantal sluizen tegen. We zullen zien hoe vlot dat gaat. 29 juni. Niet te vroeg op, maar om kwart over 8 begonnen de 10 cilindertjes van de VW’s al weer te dansen. Vlak voor een vrachtschip de haven uit, anders moet je direct al weer aan een inhaalactie beginnen en tegen mijn gewoonte in al snel op 1750 toeren. Normaal voer ik het toerental langzaam op om de motoren een beetje warm te draaien (erfelijk belast hè!). Eerst nog wat regen en gelukkig bij de eerste sluis werd het droog. Dat was het Mittellandkanaal en we draaiden nu het Dortmund – Ems – Kanaal (ook wel DEK genaamd) op. Wachten op een vrachtschip en achter deze de sluis van Bevergern in en langzaam sukkelend achter dat schip aan tot de volgende sluizen(tussen 7 en 8,5 km/uur). Maar bij de zesde werd ik voor de sluis tegengehouden door de sluismeester, want er kwam een ander vrachtschip achterop en die moest erbij en toen was er geen plaats meer over voor ons en de Heemstedenaren. Die laatsten lagen er al van de vorige sluisronde. Zij waren wat eerder vertrokken vanmorgen. Eigenwijs als hij was wist hij te vertellen hoe dat kwam met een verhaal erbij dat zij wel eens 6 uren hadden gewacht voor een sluis voordat zij meekonden. Telkens ging de vrachtvaart voor en was de sluis vol. Wat een betweter is die man. Alles al een keer meegemaakt en natuurlijk ook nog erger! Net als de verhalen in de wachtkamer van de dokter. Gelukkig had de sluismeester compassie met ons en schutte een extra keertje voor ons “sportboten” samen. Om half zeven hadden we zes sluizen gehad en bijna 52 km gevaren. We meerden af bij het dorpje Lingen, vlak voor een Gasthaus en daar konden we weer voor een prikkie eten. Voor €24,-- waren we klaar met z’n tweetjes en het smaakte nog best ook. Na zo’n lange dag heb je geen zin meer in koken. Morgen naar Haren. 30 juni. Haren dus, een rukje van 27 km en 3 sluizen. Ondanks dat de sluizen traag zakten ging het toch betrekkelijk vlot. Om 13.00 uur meerden we af en om 14.00 uur voor de tweede keer. Waarom dat, vraagt de oplettende lezer zich af; wel hierom. Alle plekjes waren bezet en we meerden af op een leeg stukje steiger, dat blijkbaar van iemand anders was. Na een uur kwamen ze terug en toeterden ons weg. Even laten vlak bij de Heemstedenaren afgemeerd aan een andere Nederlander. Mogelijk moeten we morgen vroeg ons bed uit als zij weg willen. Dat zien we dan wel weer. We willen een dag blijven liggen om even bij te komen van 4 dagen varen vanaf Idensen, 203 km geleden. We liggen nu 97 km voor Meppel met smalle vaarten, veel bruggetjes die open moeten en sluizen van max 5.00 meter breed. Op zijn Frans dus. Om aan deze trip te mogen beginnen mag je niet breder zijn dan 4,80 meter. Dus met onze 4,55 meter moet dat lukken. 63

Week 11. 1 juli. Buren (Dordtenaren met een Combikotter, de “Erika”, van 22 jaar oud) uitzwaaien en de Heemstedenaren waren natuurlijk al weer vroeg vertrokken. Ze vielen toch wel mee hoor, hij is een oud-Shell man en reserveofficier in het leger en zij was vroeger verpleegster geweest. Ze kwamen informeren hoe het met Cora was. Cora had een beginnende blaasontsteking en deze is gelukkig niet doorgezet, omdat ze tijdig maatregelen heeft getroffen. Toen we ze enkele dagen geleden voorbij voeren stelde ik via de Marifoon dat ze de wekker verdraait vroeg hadden gezet. (hun boot heet “Verdrait” naar de werf “de Drait” uit Friesland, de bouwer van hun boot). Zijn antwoord was: “Wij plassen ’s ochtends niet in ons bed”. Boodschapje doen, een oude krant kopen van zaterdag, een beetje opruimen, een klusje hier en daar en dan is de dag weer snel voorbij. Morgen naar Nederland, het Haren – Rütenbrock kanaal af, 14 km en dan de Veenvaart op langs Emmer – Compascuum. Daar schijnt een veen-museum te zijn. Dat mô men zie! 2 juli.

64

En dan moeten er weer bruggen worden geopend. Lang geleden!

Na 7 bruggen en 4 sluizen waren we weer terug in Nederland. Om kwart voor negen door de eerste sluis bij Haren. Toen de Veenvaart op. De splitsing ligt net een paar honderd meter in Groningen, rechtsaf richting Stadskanaal en de stad Groningen en wij dus linksaf richting Emmer – Compascuum.

Na 2 maanden en 1 dag weer terug in Nederland.

65

Na weer 4 sluizen en 13 bruggen, die open moesten konden we om half 5 nog een plekje vinden na een sluisje van 4,80 meter breed. De volgende reis neem ik een schoenlepel mee om mij in nauwe gaatjes te persen. Gelukkig dat de boot naar de waterlijn toe wat smaller wordt.

De Veenroute is konvooi-varen.

Onderweg rijden er brug/sluiswachters mee met brommertjes om de konvooien te begeleiden. Ze doen erg hun best. Je kunt merken dat ze nog maar pas operationeel zijn. Dit kanaaltje is pas 6 weken open en er zijn al 800 boten langs gekomen. We liggen nu in het Veenpark en ondanks een aantal boten die hier liggen, is het geweldig rustig. Na 18.00 uur gaat het zaakje hier op slot. Hier en daar hoor je enkele mensen een gesprek voeren en voor de rest is het stil. Eindelijk de pinnen en het mokertje weer eens gebruikt. De officiële afmeerplekken waren al weer vol. Rond 20.00 uur kwam er een hete luchtballon over die een landingsplekje zocht, maar zich bedacht en toch nog enkele kilometers doorging. 3 juli. Natuurlijk het openlucht museum bezoeken. Het viel een beetje tegen. Er waren oude arbeidershuisjes, oude winkeltjes, ambachtswinkeltjes enz. Je kon rondrijden met een treintje en dat heb ik dan maar gedaan. Ik heb de laatste tijd steeds meer last van mijn rechter knie en kan slecht lopen. Ook een oude aardappelmeelfabriek bekeken met oude machines. Procesbeschrijvingen aan de muur. En Cora zit nu in het Harmonium museum. Daar liggen we naast. Al met al toch wel heel aardig, maar het mooie is toch de buitengewone rust die we ervaren zo vlak na dat nauwe sluisje. Zo nu en dan komt er een bootje langs en geen van hen vaart hard. Ze kijken wel uit met dat sluisje!

66

4 juli. Kwart over acht de motoren starten en weer vroeg ervan door. En dat was maar goed ook. Gloeiende jodocussen nog eens aan toe toch, wat ging dat allemaal traag. Mag je al maar 6 km/uur, als de bruggen en sluizen dan ook nog erg traag bediend worden, schiet het al helemaal niet op. En dan staat de sluiswachter maar te lullen met een buurman en vergeet zijn knoppen te bedienen.

Langs plaatsjes als Erica, Nieuw-Amsterdam, Veenoord, Zwinderen, Hoogeveen enz.

We voeren eerst door een stuk nieuw kanaal. Heel goed te zien was het veenpakket tussen de zandlagen. Het was nog maar spaarzaam begroeid. Mooie nieuwe bruggen en sluizen op dit stukje vaarwater. Om 12 uur is het een uur lunchpauze natuurlijk, maar als om 7 voor 12 het licht al op dubbel rood gaat (betekend sluis of brug wordt niet bediend) en om 10 over één pas weer op enkel rood en als een brugwachter op een fietsje het wereldkampioenschap langzaam fietsen 2 keer breekt, op de brug nog eens even stil blijft staan om van het uitzicht te genieten, beginnen de stressprikkels te lopen bij mij. Om 12 uur dus hadden we al doende 16 km gevaren en om half 5 nog eens 13,5 km erbij. Toen vonden we gelukkig een prima plekje bij het gehuchtje Zwinderen. Met de brugwachter afgesproken dat we morgenochtend om 8.30 uur weer verdere wilden, maar helaas dat kon niet. Ondanks dat in de ANWB-Almanak staat dat ze vanaf 8 uur werken leek het hen beter om toch maar vanaf 9.00 uur beginnen …….!!!! En ga er maar niet tegen in, want dan laten ze je voor elke brug een kwartier wachten. Want zij zijn koning(in) en wij zijn lekker afhankelijk van hen, hoe groot je boot ook is. Zou dat het zijn?? Dit soort hufterigheid maak je niet mee in Duitsland of Frankrijk. Nee, daar zijn wij Nederlanders in ieder geval Europees Kampioen in. Zo, nu ik mijn gal weer even heb gespuid, kan ik er morgen weer tegen en bedank ik elke sluiswachter en brugwachter weer netjes voor hun diensten. Morgen naar Hoogeveen, nog 10 km te gaan. Moet net kunnen op één dag!

67

Oh, ja, nog een verschil tussen Nederland en Duitsland. Vaar in Duitsland niet door een rood licht de sluis uit, of bij rood/groen de brug door, want dan krijg je ervan langs. Als in Nederland de bruglichten op rood/groen staan wordt je verondersteld alvast in te varen, anders krijg je op je lazerij: “Heel Nederland staat te wachten op jou, schiet toch eens een beetje op! Dat jij nu alle tijd hebt!” En dan staan er 2 fietsers te wachten of één auto. Laat die mensen ook eens even genieten van een mooie boot die langskomt! En dat licht is zo geprogrammeerd dat het pas op groen springt als de brug h e l e m a a l open is. Of de sluisdeur helemaal open en vergrendelt. 5 juli. Om 8 uur op weg om een serie sluizen en bruggen door te komen We dachten al vrij snel Meppel te halen, maar het eerste stuk verliep toch weer trager dan we gepland hadden. Uiteindelijk van het Verlengde Hoogeveense Kanaal het Hoogeveense Kanaal op vlak voor Hoogeveen en toe ging het weer wat vlotter. Het is breder en de bruggen en sluizen worden op afstand bediend. Tegen vieren zagen we een vrij plekje na een sluis, nog 10 km vóór Meppel en waren we het zat voor die dag. Inmiddels was het weer ook een stuk verbeterd en lagen we heerlijk languit in de kuip uit de zon en uit de wind. 6 juli. Tegen negenen vertrokken voor de laatste 10 km naar Meppel. Ruim een uurtje varen en bij binnenkomst in de stadshaven eerst de watertank bijgevuld. Daar deden we al ruim 8 dagen mee en er ging een kleine 800 liter in. Dat duurt even, maar dan kunnen we er weer tegen. Even later kwamen Ton en José Spithoven aan met hun boot, en werd het erg gezellig. Ton en ik hielden ons bezig met het opsporen van een storing in de Digitenne antenne. Dit bleek uiteindelijk een fout te zijn in de antenne/splitter. Blijkbaar door condens in dat ding is er wat roest ontstaan en werden de signaaltjes niet meer doorgegeven.

Traject Recke – Meppel 190 km.

Een nieuwe splitter was zo gehaald en nu werkt alles weer naar behoren. Tv in de kajuit en in de slaapkamer ….. wat een luxe weer na een tv-loze 6 weken. 68

Nu de satellietontvanger nog, maar dat doen we als we thuis zijn. Hier hebben we aan Digitenne voldoende. De vrouwen hebben het winkelcentrum van Meppel gevonden, dus ook die prikkel werd weer bevredigd. Straks gezellig uit eten met z´n viertjes ……. en het smaakte voortreffelijk. 7 juli. Morgen een jaar geleden zijn we opa en oma geworden. Den braven Hendrik die zich Niek laat noemen wordt morgen dus 1 jaar oud. Tsjonge jonge, al weer één jaar! En wat doet dien braven …… hij staat nu al aan het roer van vaders zeilboot! Kleinzoon vindt het bijster interessant, zoon is apetrots. Opa en oma kunnen niet wachten om dit van dichtbij te aanschouwen!!!!! W E W I L L E N N A A R H U I S ! Wij vandaag, na een morgenkoffie bij Ton en José op pad met het mooiste weer van de wereld naar de randmeren. Via Zwartsluis, het Zwarte Water, het aan de zuidzijde van de Noordoostpolder en de Roggebotsluis en even ten zuiden van deze sluis in een uitgegraven geultje in de Flevo aan een graskantje. Perfect. Na 47 km waren we daar om even over vieren

NIEK, 2 DAGEN VóóR ZIJN EERSTE VERJAARDAG!

Week 12. 8 juli. Vandaag dus de verjaardag van de kroonprins. Vanmorgen niet vroeg op, we moeten maar 9 km tot Elburg. Ben benieuwd of er plekje, dicht bij de stad vrij is, maar dat ervaren we snel. 69

En ja hoor ….. een keurig plekje op 20 meter afstand van de voor ons ideale positie in Elburg. 2 jaar geleden hebben we daar ook gelegen, vlak bij het vertrekpunt van de rondvaartboot. Toen kwamen er 2 oude dametjes naar ons toe met de vraag of ze nog mee konden met de rondvaart. En dat ging zo: “Dag meneer, wij willen een rondje varen.” Ik: “Wel mevrouw, ik niet, wij zijn net aangekomen.” Zij erg beteuterd:“Ja, maar ze zijden dat we bij een grote boot moesten zijn die om de hoek in de haven ligt en dat bent u.” Die rondvaartboot lag dus 50 meter verder en aldus lieten we ze het hoekje omstieffelen. Het is weer prachtig weer, scherp zonnig met een lekker windje. We zitten in de schaduw van de kuiptent, op de wind en het is heerlijk. Straks moet er weer gewinkeld worden. Eerst de fietsen maar eens op de kant zetten. Dat kan ik nog, maar lopen gaat vreselijk slecht. Mijn knie speelt erg op, en ik denk jicht in mijn voet. Zo voel ik me echt een ouwe l..! Ik kan straks niet eens meer voetballen met mijn kleinzoon! Dan maar varen en vissen. Dat doe je zittend. 9 juli. De planning is Weesp, 73 km te gaan …….. dus, vroeg op. Om 10 voor 8 gingen de trossen los en vanaf dat moment genoten we van een rustige ochtend. Hoe weinig er ’s ochtends gevaren wordt! Na een ietwat mistig uurtje kwam de zon erbij en was het tot het einde prachtig weer. Net wat boven de 20 graden en ook voor een klein stukje IJsselmeer niet te veel wind. Via Harderwijk, Zeewolde, Nijkerk, Bunschoten/Spakenburg, Almere-Haven, Huizen naar Muiden. Pampus zijn we voorbij gegaan en er niet vóór gaan liggen. Even voor Trix geïnspecteerd of de Groene Draeck er goed bijligt in de jachthaven van Muiden en dat was het geval.

De Groene Draeck ligt er prima bij.

70

Een klein stukje Vecht - je vaart dan tussen rijen van woonboten door - de ene netter dan de andere en we waren in Weesp. 3 bruggen door en een openstaand sluisje en afgemeerd aan Smal Weesp, nagenoeg op dezelfde plaats als 2 jaar geleden(ze gaan ons kennen in Nederland). Dat is de verbinding tussen de Vecht en de Weesper Trekvaart en via die sloot komen we dan morgen op de Amstel. En dat wordt weer eens een nieuw vaarwater voor ons. Naar men zegt moet het mooi zijn.

De sluis midden in Muiden.

10 juli. Phoe hé. Wat een lange dag. Pas tegen negenen vertrokken met als doel Uithoorn, maar Gouda deed ook mee. Eenmaal in Gouda aangekomen bleek de geplande stop geen bruggetje naar de wal te hebben. De hond moet op de wal kunnen lopen en haar behoeften doen. Ook niet vóór de Julianasluis en ook niet erna. Dan de Hollandse IJssel maar op en verder gevaren. En op de IJssel zijn geen afmeerplekken en ook geen jachthavens. Uiteindelijk doorgevaren naar Ridderkerk. Dat zag er redelijk uit, maar het steiger stond me niet aan en het haventje binnenvaren met 2 haakse hoeken en dan achteruit naar een kopsteiger gaf me geen goed gevoel, dus doorvaren maar naar Papendrecht. Dat haventje kennen we en daar zal wel een plekje zijn. Om 7 uur meerden we af op een ons bekend stekje. Hier hadden we al meer gelegen. Maar de Amstel was erg mooi om te bevaren. Er staan ook nog aardige huisjes aan het water. Ook Patty Brard zagen we nog in haar huisje staan. Erg netjes, maar een klein pandje. Vanmorgen startten we op Smal Weesp, dan de Weesper Trekvaart, daarna de Amstel, vervolgens het Aar kanaal, de Gouwe, de Hollandse IJssel, de Nieuwe Maas, de Noord en een klein stukje Merwede naar Papendracht. Wat hebben we veel kanalen hè! 91,6 km gevaren. 71

Traject Meppel – Alphen aan de Rijn 185 km.

11 juli. Papendrecht – Strijensas dus, 17 km te gaan en met stroom mee maar in 1 ½ uurtje varen, ontmeren en afmeren incluis. Daarna met de fiets naar schoonouders en zwager Casper en nichtjes Lisanne en Emmie. Heerlijk gefietst en met fietsen heb ik nauwelijks pijn. Gelukkig maar, kan ik toch aan wat beweging komen. Morgen Numansdorp en Lennert, Jenneke en Niek weer zien. We zien er naar uit. Erg benieuwd hoe groot dat jonchie gegroeid is in de drie maanden dat we hem niet gezien hebben. We hebben nog verjaardagscadeautjes bij ons, dus voor hem en voor ons weer een feestje. 12 juli. Een toertje naar Numansdorp dus. Ruim 12 km en daar doen we op het gemakje 1 ½ uurtje over. Geen wind, dus een blak zeetje op het Hollands Diep. Heerlijk genieten van de groene oevers, terwijl Cora driekwart van de tijd zit te bellen. Zij geniet daarvan, ik van de natuur.

72

Traject Alphen aan de Rijn – Numansdorp 76 km.

Terugblik: Ik besef dat het vanmorgen 11 weken geleden is dat we vertrokken. We hebben 54 vaardagen gehad, met nog één erbij naar Steenbergen is samen 55 en 24 “stilligdagen”. We hebben 2455 km gevaren en dat is 45 km gemiddeld per vaardag. 253 motoruren maakt 9,70 km per uur. Het exacte brandstofverbruik kan ik nog niet bepalen, want er moet nog getankt worden. Volgens het peilglas kan er 800 liter bij en dat is vrij nauwkeurig. Dan is het totaal minder dan 2450 liter en dat is dus een verbruik van 9,68. per uur. We hebben een prachtige reis gemaakt, veel gezien en erg veel indrukken opgedaan. We hebben geen schade gevaren (gelukkig) en alles op en aan de boot hield zich prima. Hulde aan de werf en de mensen die daar werken!! Ze hebben een prima product afgeleverd. Laten we over de satelliet-antenne maar niet spreken. Ik zal moeten accepteren dat deze te simpel is geweest en dat er wellicht een grotere investering aan te pas moet komen. Maar dat doen we pas als we weer naar het buitenland gaan. Hier in Nederland volstaat Digitenne ruimschoots. En een paar weken zonder tv is natuurlijk ook weer geen ramp. Kom je weer eens toe aan het lezen van mooie boeken. Typisch is het dat sinds we in Nederland varen en er tv is, we nauwelijks meer toekomen aan de E-reader. Via de dongel en de steeds betere Wi-Fi-voorzieningen in de jachthavens hebben we prima contact kunnen houden met “buitenwereld”. Onderweg maak je kennis met aardige “bootjesmensen”, maar met 2 boten een grote reis maken en dus met een ander stel is wel een stuk gezelliger. We denken nog veel terug aan onze reis door Frankrijk en hebben onderweg regelmatig telefonisch contact gehad met onze vaar-vrienden Jan en Andrie.

73

Had ik nog plannen om over te steken naar Engeland om de Thames zo ver als kan met ons breed slagschip op te varen, die plannen staan nu op een heel laag pitje. We hebben geen zeeschip en je moet jezelf dan ook niet plagen met zo’n oversteek. Blankenberge is ver zat voor ons (als er een paar dagen windvrij weer wordt voorspeld). We danken lezers van de weekverslagen en met name hen die telkens weer de moeite namen ons even een berichtje te sturen. En er waren werkelijk enkele zeer trouwe bij. Wij keken er naar uit en genoten ervan.

Routekaart 2013 Denemarken, totaal ongeveer 2475 km.

LdO 26 april – 12 juli 2013

74

75

76