ZOEKEN EEN DINOSAURUS

ar pla xce m

Gr ati sE

ZOEKEN EEN DINOSAURUS

ZOEKEN EEN DINOSAURUS

WIL JIJ HET HELE (VOORLEES) VERHAAL GRAAG LEZEN? Je krijgt Zoeken een dinosaurus thuis gestuurd als je een mailtje stuurt naar [email protected] met je naam, adres en woonplaats o.v.v. Zoeken een dinosaurus. De kosten bedragen per stuk: € 4,95 (exclusief 2,16 verzendkosten) en kan je overmaken aan: Co de Rups, NL10ABNA0430018355.

Illustratie: Theo Puntman | Auteurs: Gerard Schomaker & Theo-Henk Streng Tekstcorrectie & vertalingen: Sieteke Zuiderveld | © 2013 All rights reserved. Niets uit deze uitgave mag zonder schriftelijke toestemming worden vermenigvuldigd of gebruikt. co caterpillar foundation | dezsign.com Postbus 281 | 8600 AG SNEEK | THE NETHERLANDS [email protected] | www.coderups.nl | www.coderups.hyves.nl | www.theohenkstreng.nl

ZOEKEN EEN DINOSAURUS

Vrij

De auto reed haastig over de lange, bochtige weg. Aan beide kanten waren hoge bomen. Cornelis Kangoeroe zat naast de bestuurder. Hij keek somber voor zich uit. Zojuist was hij gebeld door een kennis, die nieuws voor hem had. Cornelis wist niet of hij blij moest zijn met het nieuws. ”Wat bent u stil, commissaris,” zei brigadier Muis, die achter het stuur zat. ”Ik weet het,” zei Cornelis. ”Ik heb een dubbel gevoel bij deze ontmoeting.” In de verte doemde het enorme gevangeniscomplex op. Het werd omgeven door een eenvoudig, maar hoog en sterk hekwerk. ”Het is intussen al jaren geleden, dus misschien moet ik het loslaten,” zei Cornelis. ”Maar aan de andere kant, het zijn gevaarlijke types.” Muis knikte. Hij werkte nog maar kort bij de politie. Hij had veel ontzag voor Cornelis Kangoeroe, die volgens zijn collega een echte held was. Cornelis had al veel boeven achter slot en grendel gekregen. ”Hoe heeft u ze destijds te pakken gekregen?” wilde Muis weten. Cornelis glimlachte bij de herinnering. ”Ik heb dat niet in mijn eentje gedaan,” zei hij. ”Goede vrienden van me, Co de Rups en Timo Toekan, hebben geholpen. Er was een tentoonstelling in de stad. Daar werd een peperdure robijn tentoongesteld. Ik wist dat de broers het op die robijn gemunt hadden. Samen met Timo en Co heb ik een val uitgezet.”

”En u heeft ze toen direct gevangen?” vroeg brigadier Muis. ”Oh nee,” zei Cornelis. ”Ze wisten te ontsnappen met die robijn. Gelukkig waren mijn vrienden zo dapper om ze te volgen. Op hun boot hebben ze de broers overmeesterd en kon ik ze arresteren.” ”En de robijn?” ”Die hebben we weer veilig weten te stellen.” Cornelis glimlachte kort. Hij was tot op de dag van vandaag blij dat hij op de hulp van zijn vrienden had kunnen rekenen. Het werd tijd om weer eens met Timo en Co af te spreken. Intussen kwamen ze aan bij de poort van de gevangenis. Muis liet zijn kaartje zien en het grote hekwerk ging piepend en krakend uiteen. Muis reed de auto richting de parkeerplaats en samen stapten ze uit. Cornelis zuchtte diep terwijl ze naar binnen gingen. Een lange gang lag voor hen. Cornelis wist precies waar ze moesten zijn. In een klein kamertje zat een man op hen te wachten. ”Cornelis,” zei de man. ”Ik ben blij dat je gekomen bent. Ik dacht dat je er wel bij wilde zijn.” ”Dank u wel, directeur,” zei Cornelis. ”Maar eigenlijk weet ik niet zo goed of ik hierbij wil zijn. Ik vind het een dubbel gevoel.” ”Ze hebben zich voorbeeldig gedragen,” zei de directeur. ”De tijd achter slot en grendel is goed voor ze geweest.” Cornelis antwoordde niet. Op hetzelfde moment ging de deur open. Muis keek om. Zijn ogen werden groot toen hij de twee boeven binnen zag komen. Ze droegen nog steeds hun uniform. Cornelis buik trok samen. Het waren ze. Guus en Jaap Flamingo, de twee grootste boeven die hij ooit had opgepakt. De dieven van de robijn van Don Rozario.

”Dag commissaris,” zei Jaap. ”Goed dat u er bent,” zei Guus. Cornelis knikte alleen maar. ”Jullie kleding ligt klaar in de kamer hiernaast,” zei de directeur. ”Jullie moeten even jullie handtekening zetten en mogen je dan omkleden. Er is een taxi besteld om jullie thuis af te zetten.” ”Wat aardig van u,” zei Jaap. ”Inderdaad, heel attent,” vond Guus. De twee Flamingo-broers zetten hun handtekening. Al die tijd bleef Muis ze met grote ogen aankijken. Hij had niet verwacht deze twee criminelen ooit in levende lijven te ontmoeten. ”Jullie mogen gaan,” zei de directeur. Guus en Jaap wisselden een blik en kwamen toen op Cornelis af. ”Meneer Kangoeroe,” zei Jaap. ”Bedankt dat u gekomen bent.” ”Wij zullen onze levens beteren,” vulde Guus aan. Cornelis aarzelde even, maar schudde toen toch de uitgestoken handen. De broers Flamingo knikten beleefd en draaiden zich toen om. Cornelis dacht aan Timo en Co. Moest hij hen vertellen dat de broers weer op vrije voeten waren? Dat hun straf erop zat? Hij wist het niet. Zuchtend keek hij toe hoe Guus en Jaap Flamingo de ruimte verlieten, hun vrijheid tegemoet. Hoelang zou het duren voor hij ze weer tegen het lijf liep?

Met een paspoort spaar je voor een avonturenboek van Timo & Co. Kijk op onze website www.coderups.nl om te zien welke restaurants meedoen. Neem je eigen paspoort elke keer mee als je in één van deze restaurants komt eten en laat er een stempel in zetten. Wanneer je paspoort helemaal vol is, kijk je op de website www. coderups.nl welk deel van de avonturenreeks je wilt ontvangen. Vul in welk deel je hebt gekozen. Na inlevering van jouw volle paspoort ontvang je jouw keuze bij het restaurant waar het paspoort is uitgegeven.

ZOEKEN EEN DINOSAURUS Timo en Co gaan op bezoek bij hun neef Uwe en diens neef Ulrich. Als ze aankomen op het park waar Ulrich woont, is het stil en verlaten. Het lukt ook niet om Uwe en Ulrich te bellen. Al snel lopen de twee vrienden een groot monster tegen het lijf… ”Ik voel me hier niet op mijn gemak,” zei Co. ”Zal ik proberen om Uwe nog even te bellen? Misschien kan hij ons op komen halen.” ”Goed plan,” vond Timo. Co haalde zijn telefoon tevoorschijn en zocht het nummer van Uwe op. Met het toestel tegen zijn oor bleef hij staan wachten. Ineens weerklonk er een harde grom. Vlakbij. Timo sprong een meter in de lucht. Co verstarde van angst. ”W-wat w-was d-d-dat?” vroeg Co. ”G-geen i-idee!” zei Timo. ”Laten we m-maken d-dat we hier w-w-wegkomen!” riep Co. De twee vrienden draaiden zich om en zetten het op een rennen.

__________________________________________________________ Uitgelezen? Vertel Timo Toekan en Co de Rups wat je van hun avontuur vond! Mail je reactie naar: [email protected] Wil je geen deel missen? Met een jaarabonnement ontvang je elk kwartaal een nieuw leesboek. Kijk op: www.coderups.nl

Uitgave 2013