Opbouw na Babel: De kinderen van God zij bouwen elkaar op door positieve woorden en gebaren, zijn er op uit de vrede te bewaren, voelen de ander aan, zijn over heel de wereld door die houding te verstaan. Een toren tot de hemel heeft geen prioriteit ze streven bovenal naar de saamhorigheid. Zo wachten ze op hun geliefde Vader die voor het afdalen geen toren nodig heeft en weet wat onder opbouwwerkers leeft, ze komen Hem steeds nader. (Gedicht van Coby Poelman-Duisterwinkel)
5 7 ej a a r g a n g
nr.
6
juni
2015
Broeders en zusters Even om met de deur in huis te vallen de Bazuin Sions/Militia Christi van augustus zal niet verschijnen. We hebben dit in overleg met het bestuur besloten. In augustus is er altijd weinig tot geen kopij door alle vakanties en zijn ook de redactieleden vaak met vakantie. Als er dus mededelingen zijn voor september of augustus dan is het handig als u die in het juli blad laat zetten. Beetje vooruit denken, maar dat zal wel lukken hopen wij. Dan in dit blad, we zijn met een groep van de gemeente naar de dienst van de NAK geweest. Zoals u kon lezen waren we daarvoor uitgenodigd. Een verslag ervan leest u in dit blad. Een nieuwe uitnodiging is er ook, dit keer voor een zang bijdrage in Netzschkau op 27 september. De broeders en zusters gaan zo achter elkaar weer op vakantie, het voorseizoen is begonnen. In de gemeentes zullen we dat wel merken, maar vakantie hoort erbij en doet een mens goed en brengt weer nieuwe moed en ideeën mee terug in de gemeente. Hemelvaart en Pinksteren hebben een diepe indruk op mij gemaakt dit jaar. Ik zal proberen dat in dit blad onder woorden te brengen. Ik hoor om me heen vaak vele geloofservaringen en het zou zo fijn zijn als u die op papier kon zetten en met ons allen zou willen delen. We hebben dat zo hard nodig. Sonja Stroosnijder
Mededeling: De Bazuin/Militia Christi van augustus komt niet uit dit jaar. Dus informatie voor september in juli nummer. De Redactie 2
Geloven, wat heb je er aan? Typisch een vraag van vandaag. Waarom zou ik geloven in God? Als jij dat wilt geloven, prima. Maar waarom zou ik geloven? Wat heb ik er aan? Een vraag die mijn buurman kan stellen. Wat heb ik er aan als ik geloof? Maar je collega zou die vraag ook kunnen stellen. Je kinderen. Misschien is het je eigen vraag: Waarom zou ik geloven? Wat levert het voor mij op? Typisch een vraag van vandaag. Onze tijd is erg van ‘wat heb ik er aan?’. En ‘wat heb ik er nu aan?’ Niet later, maar vandaag. ‘Wat voegt het toe als je gelooft?’ Het heeft iets van een rekensom. Zo’n manier van spreken over het geloof is typisch voor West-Europa, al vanuit de middeleeuwen. Wij hebben een samenleving die vrij sterk zo denkt: wat levert het op. Alles moet wat opleveren, moet functioneel zijn. Ík moet er wat aan hebben (ik met hoofdletters). En ik moet er nú iets aan hebben. Niet later, maar nu. Als mensen van vandaag zullen wij de vraag gemakkelijk zo stellen. Erg op jezelf gericht en op de snelle bevrediging van je behoeften. Alles draait om mij. Ik kan niet wachten, wat ik wil hebben, dat wil ik nu. Geloven, wat heb je er aan? Een goede vraag, maar bedenk dat je als mens in 2015 de neiging hebt om die vraag sterk op jezelf en de snelle bevrediging van je behoeften te betrekken. Behoeften beantwoord? Over onze behoeften wil ik nu iets meer zeggen. Misschien kent u de piramide van Maslow. Midden in de vorige eeuw maakte de humanistische psycholoog Maslow een overzicht van onze menselijke behoeften in de vorm van een piramide. 1. Basis –basisbehoefte- is wat je nodig hebt voor je lichaam, om te overleven. Een boterham, water, rust, gezondheid. 2. Als je dat hebt, merk je dat je andere behoeften hebt, aan veiligheid en geborgenheid. Bescherming tegen wilde dieren, rovers en andere gevaren. Ook dat hoort nog bij overleven. Maar dan komen er ‘hogere’ behoeften: 3. Sociale behoeften: een vriend, een groep waar je bij hoort. 4. Je wilt gewaardeerd worden, applaus krijgen, complimentjes. Bevestiging dat je het goed doet en dat je er mag zijn. 3
5. En de top van deze piramide is dat je je niet nutteloos voelt, maar dat je voelt: daar leef ik voor. Dat kan zijn om te zorgen, om muziek te maken, om te voetballen. Dát is mijn bestemming in het leven. Zelfverwerkelijking. Je kunt je afvragen of die zelfverwerkelijking nu echt de hoogste behoefte is, maar dat laat ik nu even rusten. Deze piramide geeft een beeld van de dingen die je als mens graag wilt hebben of zelfs nodig hebt. Wij denken sterk vanuit de vervulling van al die behoeften. De onderste, eten en veiligheid, dat hebben we voor ons gevoel vaak aardig voor elkaar. En daardoor zijn we nog sterker op de bovenste helft gericht. Ik wil het voor elkaar hebben, niet later, maar nu. Nu zeggen sommige christenen: als jij nu gelooft in God- wat heb je eraan? – dan worden al die behoeften vervuld. Het past precies op elkaar. 1. Terwijl je als mens lichamelijke behoeften hebt biedt God je zijn zorg. Een boterham, water, genezing. 2. Terwijl jij behoefte hebt aan veiligheid, biedt God je bescherming en geborgenheid. 3. Terwijl jij sociale behoeften hebt, vrienden nodig hebt, geeft God jou een gemeenschap, een kerk, verbondenheid. 4. Jouw behoefte aan bevestiging –dat je er mag zijn- wordt vervuld door Gods genade en door de waardering die je van God en van de mensen in je gemeente ontvangt. 5. En je behoefte om tot je bestemming te komen… die wordt vervuld in het eeuwige leven op de nieuwe wereld die God hierna geeft. Het past allemaal precies op elkaar. Als mens heb je allerlei behoeften, en God wil die behoeften vervullen. Als jij in Hem gelooft. En inderdaad, als ik alle dingen zie op die tweede piramide dan zie ik mooie dingen die God wil geven. Ik herken God daarin, zoals de Bijbel over Hem spreekt. Hij is het die de wereld gemaakt heeft en zorgt voor je boterham, voor je bescherming tegen gevaren. Hij brengt een kerk bij elkaar waarin Hij verbondenheid geeft. Bij Hem vind je waardering en vergeving van je schuld. Bij Hem kom je tot je eeuwige bestemming. Als je de vraag stelt: ‘geloven, wat heb ik er aan?’ denk dan niet direct aan wat het voor jouw ego los van anderen betekent. Wat heb Ik –met 4
hoofdletters- er aan. In de Bijbel zijn mensen verbonden met anderen. En je hebt het als mens nodig om verbonden met God te zijn. Als mens met jouw behoeften mag je er op rekenen, niet dat jouw behoeften in dit leven vervuld worden, hoe goed je ook gelooft. Wat mag je wel verwachten als je gelooft? Dat er een God in de hemel is die om je geeft. Als ik geloof, wat krijg ik dan? God, Hij wil mijn God zijn. Als ik denk vanuit mijn behoeften die ik nu heb, dan verandert het geloof niet zo veel. En, zoals ik al zei: je hebt die neiging om te denken: wat heb ik er NU aan. Maar als je ‘nu’ nou eens niet met een hoofdletter schrijft… Dan heeft het geloof je nog veel meer te bieden. Een leven na dit leven waarin alles wat je verlangt ver overtroffen wordt. Wat heb je er aan dat je gelooft?` Als je bereid bent ‘ik’ en ‘nu’ niet met hoofdletters te schrijven, dan geeft het geloof je twee dingen: Dat ik bij God mag horen en eeuwig met Hem mag leven. Ineke Ras
Op zondag 24 mei 2015 om 16.30 uur is zuster W.G. Willemse-Kraak van de gemeente Zeist overleden op een leeftijd van 95 jaar. Wij wensen haar familie veel sterkte en kracht om dit verlies te kunnen dragen. Bestuur. Gij kent de tranen en de gebeden, de moeiten en het machteloos verdriet. Ik leg mijn handen in Uw handen en ga de weg die Gij mij wijst.
“In het huis mijns Vaders zijn vele woningen.” Johannes 14:2,3
5
Dienst bij de NAK in Hilversum op 3 mei Met een delegatie van onze gemeente waren we naar Hilversum getogen, alwaar we hartelijk welkom werden geheten door jonge en oudere broeders van de Nieuw Apostolische Kerk. We zochten een plekje in de mooie verbouwde kerkzaal en wachtten vol spanning af. Op een beamer was het thema van de dienst al te zien namelijk: Blijmoedig en vriendelijk. Bij aanvang van de dienst zongen we: “Dat de harten immer vrolijk”. Het Bijbelwoord stond in 1 Tessalonicenzen 5 vers 16 en in Filippenzen 4 vers 5. De voorganger haalde enkele voorbeelden aan om duidelijk te maken hoe belangrijk blijmoedigheid en vriendelijkheid zijn in het dagelijks leven. Zo vertelde hij dat het benaderen van een onbekende makkelijker is als je die met een uitgestoken hand tegemoet treedt. En een ander voorbeeld eigenlijk een soort opdracht was dat wij allemaal die in de dienst zaten (ongeveer 110 mensen ) een week lang één mooie bloem zouden geven aan één onbekende, zodat die jouw vriendelijkheid herkent en daar nieuwsgierig naar wordt. Zodat die persoon de volgende zondag nieuwsgierig is en naar de dienst zou komen. Nu reken maar uit met hoeveel broeders en zusters je dan zult zijn. Ikzelf vond dit een heel mooi voorbeeld.
6
Omdat het een jeugd-seniorendienst was heeft het senioren koor gezongen en later ook het jeugdkoor. Ook werden de pas geconfirmeerde jeugdleden aan de gemeente voorgesteld. Zij ontvingen allemaal een klein olielampje en de uitleg hierover werd gedaan door een oudere broeder. Zo vertelde hij dat ergens in Frankrijk een klein kerkje staat waar geen elektrisch licht was. Dit werd opgelost doordat alle kerkgangers een klein olielampje meenamen zodat de kerk volop verlicht was. Tegenwoordig ontbreken er nogal wat lichtjes omdat er veel mensen weg blijven. De aanmoediging was dan ook, blijf je plaats in de gemeente trouw zodat je zelf ook zo’n lichtje kunt zijn. Hierna volgde het avondmaal en er werd een stukje gespeeld op een cello met begeleiding van piano. Na de dienst was er voor ieder nog een kop koffie of thee en de gelegenheid om een praatje te maken. Wij zijn na de koffie weer naar huis gegaan met een fijn gevoel te weten dat we best wel dicht bij elkaar staan in ons geloof. Enkele zusters zijn gebleven bij het vervolg programma. Els de Graaf
7
Hemelvaart en Pinksteren De winkels zijn allemaal open. In ieder geval zo komt het op mij over. We hebben een gesprek of we moeten betalen voor het parkeren en we concluderen: doen we niet want het is een zondag vinden wij. Hemelvaartsdag is een zondag. Voor ons, ook een dag die van belang is. Jezus gaat naar zijn Vader om ons een plaats te bereiden, hoe fijn is dat. God zendt zijn Zoon naar ons, laat Hem leven onder ons en met ons. Hij neemt al onze zonden op zich en we kruisigen Hem. Hij staat op en zorgt er zo voor dat er genade is voor onze fouten. Dat het contact tussen ons en God rechtstreeks kan. Hij laat ons zien hoe het hoort, hoe je kan dienen, kan houden van alle mensen. Hoe je God van je tenen tot je kruin kunt liefhebben. Dan neemt God Hem terug, zodat Hij voor ons een plaats kan bereiden bij zijn Vader. Geeft ons de Heilige Geest als steun en toeverlaat voor de rest van de tijd hier op aarde. Hoe groot, hoe liefdevol is die God wel niet. Hij is er altijd, en zorgt voor ons en verzekert ons dat wat voor kruis Hij ons ook te dragen geeft het nooit te zwaar zal zijn. De discipelen die zullen het wel super moeilijk hebben gehad. Die liepen met Jezus rond op deze aarde. Zagen zijn daden, hoorden zijn woorden, konden Hem aanraken, zien en horen. Dan vertrekt Hij en voelen ze zich eigenlijk super in de war en vinden ze het eng en voelen zich alleen. Ze blijven angstvallig dicht bij elkaar. Dan komt de Heilige Geest en die pakt hun hart en neemt hun tong en praat. Iedereen verstaat hun woorden, de woorden van de Heilige Geest. Oké wij hebben Jezus niet aangeraakt of zijn daden mogen meemaken toen Hij op aarde was. Maar door de Heilige Geest mogen we de daden zien. De wonderen aanschouwen. We hoeven maar een ding te doen. Ons hart openstellen en doen wat God ons zegt. Zoek eerst het koninkrijk Gods en de rest zal u geworden. Echt waar, uit mijn bijna 50 jaar geloofservaringen kan ik zeggen dat dit zo is. De weg is niet eenvoudig dat zegt niemand en ook zeker God niet. Maar er is een weg en er is de kracht en de hulp om je kruis te dragen op weg naar eeuwig leven. Wat zou je meer willen. Laat uw hart vollopen met de Heilige Geest en zie wat er gaat gebeuren. Sonja Stroosnijder 8
Psalm 141:3 ”Zet een wacht voor mijn mond, Heer, een post voor de deur van mijn lippen.” Hieraan moest ik denken, toen ik allerlei pestverhalen hoorde, of roddels over mensen die zich niet verweren kunnen omdat ze meestal rondverteld worden zonder dat je erop in kan gaan. Of niet geloofd wordt. Laatst kwam ik dit Joods verhaaltje tegen dat goed weergeeft hoeveel last je van een roddel kunt hebben. Ineke Ras DE VEREN VAN DE RABBI Het titelverhaal stamt uit de joodse verteltraditie. Het gaat over een jongetje dat altijd roddels verspreidde over zijn vriendjes. Zijn ouders vonden dat heel vervelend en vroegen de rabbi om raad. Deze gaf de jongen een veren kussen en gebood hem dit kussen op het marktplein open te scheuren, alle veren met de wind te laten meewaaien en dan weer bij hem terug te komen. Toen hij het laatste veertje had uitgeschud, meldde de jongen zich bij de rabbi. 'Ga terug naar de markt, raap alle veren weer op en stop ze in het kussen,' sprak de rabbi. 'Maar dat is onmogelijk,' stamelde de jongen. 'Dat heb je goed gezien,' zei de rabbi. 'Net zo onmogelijk als het terugnemen van al die roddels over je vriendjes die jij hebt verspreid. Let dus voortaan op je woorden. Ze zijn als veren, eenmaal uitgestrooid, kun je ze nooit meer terughalen.' Uit het boek “de veren van de rabbi”
9
Hoe ervaren gelovigen het avondmaal Onder dit kopje verschijnen de komende tijd ervaringen van mensen binnen onze gemeente maar ook van buiten onze gemeente. Dus laat ons eens weten hoe u nu het avondmaal ervaart.
Reactie paasdienst Dordrecht Graag wil ik even reageren op het mooie stukje, de paasdienst Dordrecht! Het maakte veel los bij mij. Ik kwam uit de zogenaamde grote kerk en voelde me vanaf de eerste dag thuis in onze gemeente, waarmee ik in aanraking kwam door mijn man, 16 en 17 jaar zijnde. Na veel tegenstand van thuis ging ik op mijn 21e mee naar de dienst. Wat voor mij heel bijzonder was, dat ik de 1e zondag van de maand naar het Heilig Avondmaal mocht, dat was toen zo, nadat ik de Heilige Verzegeling had ontvangen. Het ontroert me dan, ik had het altijd als een gemis gevoeld, dat je niet eerder naar het avondmaal mocht, al was je 40 of nog ouder voor je belijdenis had gedaan in de ‘grote kerk’ dan. Ik kan me voorstellen dat het een gezegende dienst was, die iedereen weer versterkt! Zr. B.v.d. Heide
10
Vraag Er is op zondag 27 september een Sängertag in Netzschkau. De broeders en zusters in Duitsland zouden het heel fijn vinden als wij daar met een paar Nederlanders aan wilden deelnemen. ‘s Ochtends is er dienst en ’s middags zingen de koren. Nu is mijn vraag: zijn er broeders en zusters die een gelegenheidskoortje willen vormen en daar naar toe willen. Er zijn al een paar enthousiasten onder ons die er heen gaan, maar we zouden graag ook een bijdrage leveren voor de middag en daar hebben we iets meer ondersteuning bij nodig. Dus mocht u zin en tijd hebben om mee te gaan en deel te nemen laat het mij dan even weten. Liefst zo snel mogelijk zodat we ook onze broeders en zusters in Duitsland kunnen laten weten of het lukt. De reis en eventueel verblijf en verder bijkomende dingen zijn voor eigen rekening. Ik kijk uit naar uw reactie Sonja Stroosnijder
[email protected] 06 21201949
11
Om te onthouden
13 t/m 18 juni
Oost Duitsland
21 juni
10.30 uur
Zeist
28 juni 13 juli
10.15 uur 19.30 uur
Zwijndrecht Zeist
APV Europese apostel en opziener vergadering Landelijke zang en repetitie Onderwegkerk Bestuursvergadering.
Landelijke koor data 2015 De diensten beginnen om 10.30 21 juni Zeist 6 september Apeldoorn 8 november Enkhuizen
Redactie adres De Bazuin Sions: A. Wolthuis, Westland 9, 2751 EL Moerkapelle Redactie adres Militia Christi: Sonja Stroosnijder, Novemberstraat 70, 1335 GC Almere e-mail adres:
[email protected] Rekening nummer GvAC : NL62 RABO 0162128231 (Rabobank te Apeldoorn) Website: http://www.apostolisch.nl/ Verantwoordelijk voor de inhoud: A. Wolthuis
