Zij draait door Zet een mooi popje achter de draaitafel en je hebt geheid een volle zaal. Kijk maar naar Paris Hilton. Toch? Zes vooraanstaande plaatjesdraaiende vrouwen vertellen wat er écht allemaal komt kijken bij het vak van dj. Verrassing: het gebruiken van drugs hoort daar níét bij. December 2014 | Portretserie [Portret 1] DJ Wannabeastar ‘Alcohol zet de hekken van de dam wijd open: alles kan, alles mag’ ‘Als lekker wijf word je sneller geboekt’ ‘’s Nachts kan ik de gekte opzoeken die ik ook in mijn hoofd heb’ De platinablonde haren los, strak pakkie aan en gáán. In het weekend zweept rasperformer Jojanneke van der Veer (37) haar publiek op met sexy, rauwe beats, doordeweeks zorgt ze als alleenstaande moeder voor haar dochter Beer (6), hun twee katten en de hond. Een plaat mixen… “Kon ik niet. Ik was een hippe danseres, trad als frontvrouw van de houseformatie Nomansland overal ter wereld op en vond de muziek in clubs vaak zó slecht. Ik dacht: ik ga zelf wel dj’en. Stond ik in mijn onderbroek achter de draaitafel. Het publiek vond het te gek, want niemand deed dat. Het technische gedeelte moest ik alleen nog onder de knie krijgen, iets waar opper-dj Joost van Bellen me bij heeft geholpen.” Ik kruip als… “Wannabeastar in een andere huid. Ik ben een performer en zet achter de draaitafels een show neer. De transformatie van moeder naar vamp vind ik het mooiste wat er is. Ik speel met mijn vrouwelijkheid en zoek de grenzen op. Mijn uiterlijk werkt in mijn voordeel, want je wordt als lekker wijf sneller geboekt. Tegelijkertijd moet ik voor mijn gevoel extra hard bewijzen dat ik met mijn platinablonde haar écht iets kan.” In een 9 tot 5 baan… “Zou ik gek worden. Dit is het langste baantje dat ik ooit heb gehad. Voordat ik ging draaien heb ik in allerlei winkels gewerkt, maar dat hield ik hooguit een jaartje uit. Ik ben altijd op zoek naar de fuck, de edge, de shock. ’s Nachts is de energie anders dan overdag en kan ik de gekte opzoeken die ik ook in mijn hoofd heb. Het is een uitlaatklep die ik nodig heb, want anders ontploft de boel en ga ik rare dingen doen.” Mijn dochter Beer… “Zorgt voor de balans in mijn leven. Vroeger was ik elke avond de hort op, tien pure wodka’s in mijn mik en knallen maar. Door Beer besef ik dat een avond thuis voor de televisie óók fijn kan zijn. Ik ben rustiger geworden en kies gerichter uit waar ik wel en niet draai. In het weekend maak ik vaak dagen van 7 uur ’s ochtends tot 5 uur ‘s nachts, maar doordeweeks moet ik op tijd naar bed.” Elke dag nuchter met mezelf… “Dat zou de hel zijn. Ik móét af en toe een borrel. Alcohol haalt me uit de vaste structuren en routines waar we met z’n allen in worden geduwd. Het zet de hekken van de dam wijd open: alles kan, alles mag. Drugs deed ik vroeger wel eens, maar tegenwoordig amper. Ik ben geen heilig boontje, maar ik heb gezien wat een drugsverslaving met je kan doen.” [Portret 2] 100% Isis ‘Als dj moet je op commando je kunstje komen doen’
‘Ik sta niet meer te springen om overal dag en nacht aanwezig te zijn’ ‘Het moederschap heeft me teruggebracht bij mijn eigen behoeftes’ Voor iemand die de hele wereld over reist om op de grootste feesten en festivals te draaien, klinkt het een tikkeltje tegenstrijdig. Maar Isis van der Wel (39) is bijzonder gesteld op haar rust en zou naar eigen zeggen het gelukkigst zijn in een hutje op de hei. Ik word af en toe gek… “Van de hectiek van het menselijke reilen en zeilen op deze planeet. Gelukkig kan ik in de studio zelf bepalen wanneer ik inspiratie heb en wil presteren. Ik sta niet meer te springen om overal dag en nacht aanwezig te zijn, liever vernieuw ik mezelf en daarin leg ik de lat steeds hoger. Ik merk dat ik op een punt in mijn professionele ontwikkeling ben waar ik mezelf dat ook kan permitteren. Dat voelt heel bevrijdend. Maar ook al moet je als dj op commando je kunstje komen doen, draaien blijft mijn grote passie.” Sinds ik moeder ben… “Ben ik meer rekening gaan houden met mezelf. Een kind heeft altijd voorrang op je werk. Om dat te kunnen waarborgen, moest ik bepaalde dingen uit de buitenwereld loslaten en daardoor ben ik ook dichter bij mezelf gekomen. Ik heb geleerd hoe ‘normale’ mensen hun leven leiden zonder dat ze altijd maar onderweg zijn. Mijn bestaan ging lange tijd alleen maar over dat draaien; het moederschap heeft me teruggebracht bij mijn eigen behoeftes en m’n privéleven.” Honderden hotelkamers… “Heb ik in mijn carrière gezien. Mijn geheime wapen: sjaaltjes en doekjes om die identiteitsloze kamers wat karakter te geven. Een sarong of sjaal om een schemerlamp ziet er gezellig uit en zorgt voor beter licht. Voor het verbeteren van de gordijnsituatie zijn sjaaltjes ook handig, want die zijn vaak niet berekend op mensen die overdag willen slapen.” Een jointje roken… “Voor een optreden vind ik lekker, maar dat moet je niet overdrijven. Tijdens het draaien drink ik Red Bull om wakker te blijven, soms in combinatie met wodka en dat is het wel. Ik denk dat we allemaal wel weten dat de meest succesvolle dj’s zo nuchter mogelijk blijven, want anders houd je het niet lang vol. Zeker niet als je het zoals ik combineert met het opvoeden van een kind.” Ik ben wars van conventies… “En besteed een stuk minder tijd aan mijn uiterlijk dan de gemiddelde vrouw. Soms moet ik mezelf daarin terugroepen: je kunt op z’n minst een lik mascara op je wimpers doen, Isis. Ik zal niet snel iets aantrekken wat ik niet mooi vind, maar kan doordeweeks heerlijk op casual gaan. Op het podium draag ik vaak spannende of feestelijke kleding die ik overdag niet zo snel zou aantrekken. Ik houd wel van een verkleedpartijtje.” [Portret 3] Blondt ‘Ik had altijd veel vakantie: overal aan het zwembad liggen’ ‘Voordat ik draai zit ik het liefst in een hoekje, na afloop wil ik gelijk naar huis’ ‘Ik ben christelijk en houd niet van te diepe of negatieve muziek’ Van China tot Dubai. Jolien Nabbe (29) is over de hele wereld een veelgevraagd dj, maar houdt het sinds de geboorte van dochter Lola (6 maanden) bij gigs in eigen land. Bijkomend voordeel: op zondagochtend kan ze op tijd aanschuiven in de kerkbanken. Ik was klaar met… “De rare pakjes die ik als danseres in clubs moest dragen, maar de house waarop ik danste vond ik wél leuk. Ik heb een dj-set gekocht en ben thuis gaan oefenen. Mijn derde boeking was gelijk in Dubai: een feest met extravagant rijke mensen op een boot. Sindsdien heb ik veel in het buitenland gedraaid: een tijdlang maandelijks in Marrakech, op de Spaanse eilanden. Ik had altijd heel veel vakantie: overal lekker aan het zwembad liggen.”
Je kunt beter… “Draaien dan dansen. Je hoeft er minder voor te doen en verdient er meer mee. Als je danst, ben je drie of vier uur bezig en krijg je zo’n € 150. Een allround dj krijgt datzelfde bedrag voor een uurtje draaien en iemand als Hardwell vangt gemakkelijk een ton per avond. Dat heb ik nooit verdiend en ik draai niet alleen voor het geld, maar ik kan er prima van rondkomen.” Mijn verlegenheid… “Is iets wat mensen niet van mij verwachten. Als dj is het belangrijk dat je met iedereen een babbeltje maakt, maar op dat punt ben ik niet goed. Voordat ik draai zit ik het liefst in een hoekje, na afloop wil ik gelijk naar huis. Het gekke is dat al mijn angsten op het podium wegvallen. Dat had ik als danseres al. Dan leef ik op, kan ik mijn ding doen. Ik kom echt voor de act, de aandacht kan me gestolen worden.” Met drugsmuziek… “Heb ik niets. Ik ben christelijk en houd niet van te diepe of negatieve muziek. Ik wil juist dat mensen een positief gevoel aan de avond overhouden zonder dat ze daarvoor drugs of veel alcohol nodig hebben. Ik draai daarom ook niet meer op tienerfeestjes met platte housemuziek: dat past gewoon niet bij me. Op dit moment praat ik met mensen over het organiseren van een christelijk muziekevent. Ik wil laten zien dat de kerk niet boring en suf hoeft te zijn, maar dat je het geloof ook op een vrije, leuke manier kunt beleven.” Vanwege mijn kindje… “Treed ik niet meer in het buitenland op. Marrakech zou nog wel kunnen, maar dan zou ik mijn man en dochter wel mee willen nemen. Het liefst heb ik een vaste residentie, zoals sinds kort in club Xi in Eindhoven. Ik kan daar elke zaterdagavond mijn eigen ding doen, een vast publiek opbouwen. Daarnaast doe ik andere boekingen, maar IKZIE is echt mijn stek.” [Portret 4] Cat Carpenters ‘Als we binnenkomen is er altijd even de verbazing en de aandacht’ ‘Het is kicken om na een lange werkweek voor een groot publiek te draaien’ ‘We hoeven pas een keuze te maken als draaien echt werk wordt’ Drie jaar geleden bundelden Tess van Zwol (34) en Claire Slootheer (30) hun krachten en sindsdien gaan de dj’s slash ondernemers als een raket. Tess aan het woord over hun gezamenlijke passie: house, deephouse en techhouse met een scherp randje. Doordeweeks keihard werken… “Voor klanten en in het weekend losgaan achter de draaitafels. Zo ziet ons leven eruit. Ik werk fulltime bij Red Bull, waar we elkaar hebben leren kennen. Claire heeft haar eigen pr-bureau waar ze elke dag mee bezig is. We hebben allebei een grote passie voor het werk dat we doen, maar we vinden het ook ontzettend kicken om in onze vrije tijd voor een groot publiek te draaien. Het klinkt gek, maar daar krijgen we energie van.” Als vrouw draaien… “Heeft absoluut voordelen. Als wij binnenkomen is er toch even de verbazing en de aandacht, twee chicks die dj zijn. We worden ook weleens geboekt omdat clubs het leuk vinden om een keer vrouwen te hebben die draaien, maar dat zouden ze natuurlijk niet doen als we slecht zouden presteren.” Muziek is… “Voor ons een uitlaatklep. Claire heeft aan de top getennist en was in die tijd al bezig met plaatjes opzetten en mixen. Ik ben sinds tien jaar actief bezig met het luisteren naar muziek, kopen van platen en draaien op feestjes. Allebei hebben we eerst met een andere partner gedraaid, maar tussen ons klikte het vanaf het eerste moment meteen. We zitten qua muziek helemaal op één lijn.” Mannelijke aandacht… “Krijgen we genoeg. Maar ik ben lesbisch en woon samen met mijn vriendin, dus tel uit je winst. Claire heeft superveel sjans, maar laat gelijk haar trouwring zien of een foto van
haar man en dochtertje. Het boeit haar niks. We zijn niet extreem ijdel en dossen ons niet uit in extravagante outfits, maar uiteraard zorgen we er wel voor dat we er goed en verzorgd uitzien: we blijven op het podium zo dicht mogelijk bij ons zelf en dragen vaak leren jasjes, spijkerbroeken of shortjes.” De beste gig ooit… “Is moeilijk te beoordelen, want elke gig is anders en heeft z’n eigen charme. Groot, klein, intiem, impactvol. Zolang mensen een mooie tijd hebben en lekker dansen, hebben wij ons doel bereikt. Heel leuk was de afsluiting op het Bakermat festival op Koningsdag. Claire wilde altijd al eens stagediven en pakte daar haar kans. De mensen vingen haar op. Mij niet, ik pakte het hek mee met als gevolg een blauwe plek.” Ons streven is… “Om met eigen geproduceerde tracks de wereld over te gaan en uiteindelijk op Coachella te staan. Maar we zouden ook graag eens draaien in de DC 10 op Ibiza omdat zij altijd een vooruitstrevende line-up hebben met dj’s als Jamie Jones en Loco Dice. Het zou een groot compliment zijn als we daar zouden mogen draaien.” [Portret 5] DJ Estroe ‘Ik houd er niet van als mensen het bijzonder vinden wat ik doe’ ‘Soms voel ik me een soort fossiel’ ‘Ik sprokkel met alles wat ik doe net een maandsalaris binnen’ Verpleegster wordt internationaal dj. Het klinkt als de storyline van een cheesy roman, maar plaatjesdraaier, producer en labelmanager Esther Roozendaal (42) flikte het ’m in het dagelijkse leven. En blijft desondanks nog steeds de bescheidenheid zelve. Het piekmoment… “Van de avond is voor mij niet als iedereen losgaat. Het leukste vind ik de opbouw. Als mensen hun eerste drankje halen, voorzichtig met hun voeten beginnen te tappen, losjes op de maat meeschudden met hun hoofd. Dat ik zie dat ik ze meesleep met mijn muziek. Ik ben niet van het ruige werk, meer van de langzame opbouw en ingetogen subtiliteit.” De spotlights… “Zijn bij voorkeur gedimd als ik aan het draaien ben. Het hoort niet bij mijn karakter om in het middelpunt van de belangstelling te staan: ik ben een old skool dj in hart en nieren, geen entertainer. Ik sta daarom ook veel liever op gelijke hoogte met het publiek dan op een megapodium, zoals op Lowlands. Op zulke momenten ga ik echt dood. Als mensen het bijzonder vinden wat ik doe, word ik daar ook altijd een beetje ongemakkelijk van en begin ik gauw over iets anders.” In de Roxy en iT… “Keek ik de kunst af van de dj’s die er draaiden. Gefascineerd door hun mixtechnieken kocht ik na een tijdje mijn eigen setje draaitafels. Ik was net klaar met mijn opleiding als verpleegkundige toen ik in clubs begon te draaien. De combinatie was pittig en zwaar, maar ik heb het elf jaar volgehouden: doordeweeks in mijn verpleegsterspakje in het ziekenhuis, in het weekend draaien op grote feesten in binnen- en buitenland. Drugs en alcohol gebruik ik niet: ik heb zo veel adrenaline in mijn lijf dat ik dat niet nodig heb.” Van mijn hobby… “Heb ik vijf jaar geleden mijn werk gemaakt. Dat vind ik nog steeds moeilijk. Werk betekent dat iets een verplichting is en draaien is ontstaan uit passie en hobby. Het blijkt soms lastig om dat gevoel vast te houden: het komt wel eens voor dat ik mezelf van de bank moet slepen. Sta ik eenmaal achter de draaitafels, dan is dat gevoel snel weg en heb ik er weer zin in.” Het geld… “Stroomt niet binnen. Ik ben een arme sloeber en sprokkel met alle dingen die ik doe net een maandsalaris binnen. Maar ik ben allang blij dat ik ervan kan leven. De markt van dj’s is er eentje die zichzelf continu herhaalt en elk jaar vernieuwt. Het verloop is heel snel en veel mensen van mijn
leeftijd zijn weggevaagd door de jongere generatie. Dat vind ik frustrerend. Soms voel ik me een soort fossiel: alles om me heen verdwijnt en alleen ik blijf.”
