WosWijs, nummer 1, 2007 WosWijs verschijnt 4 keer per jaar Oplage: 2.450 Druk: KLM Document Center i.o.v. SPL/LE Lay-out: Herma Flipsen Foto voorkant: Elisabeth Tiesinga Redactie: Menno de Kuyer - hoofdredacteur Danette Toet - coredacteur Medewerkers: Caroline Alders, Maartje Blijleven, Roy Boverhof, Anneloes Broekhoven, Inske den Dulk, Joost den Dulk, Kathelijne Eldik-Kasperts, Tom van Elst, Carmen Frederiks, Marjan Goedhart, Pauline Gombault, Jan Willen Goudriaan, Yvonne de Graaf, Mark van der Grijp, Marleen Hartkamp, Aria den Hartog, Mylène van Heuven, Frank Hop, Wessel Jannenga, Suzanne Jansen, Dimitri Joannides, Erik Julian Labrana, Stef van de Kemp, Jeroen van Kempen, Sonja Kleefstra, Menno Kroon, Carmen Kruithof, Anita Kuiper, Hubert Maynard, Joost Meurs, Jo Nieuwenhuizen, Nathali Pas, René van der Ploeg, Ernst Rensink, Joop Puts, Paul Santman, Petra Snel, Marianne Snelleman, Maaike Steijger, Karen Stuurman, Elisabeth Tiesinga, Anouk Vlamings, Bart van de Ven, Astrid Vink, Ron van Wagtendonk, Eunice Zandvliet.
Erevoorzitter: Marius den Dulk Website: WWW.WINGSOFSUPPORT.ORG E-mail:
[email protected] Postadres: WoS SPL/NK Postbus 7700 1117 ZL Schiphol Rekeningnummmer: 8127072 te Leiden KvK Gooi- en Eemland: 32071562 Commissie van Aanbeveling: Mr. C. van Woudenberg Prof. dr. B. Smalhout Floortje Dessing Ambassadeur: Michiel Borstlap Partner: ICCO (www.icco.nl)
Bestuur: Aart Dil - voorzitter Romee Rutgers van der Loeff - secretaris Annet Landweer - plv. secretaris Eugène van Halder - penningmeester Patrick van Oudgaarden - plv. penningmeester Robin Ruijter - BL projecten Paul Rommerts - plv. BL projecten Nathalie Dekkers - BL communicatie Danette Toet - plv. BL communicatie
Wings of Support dankt de volgende sponsors: Vlieg Hypotheken KLM Vliegdienst KLM Inflight services KLM Architecture & Information Services KLM Nairobi Cable & Wireless / WideXS Alfa Registeraccountants Renaissance internet technologies
2 woswijs nr. 1 2007
Capelle Makelaars Dorint Sofitel Amsterdam Airport Berkelstede notarissen Friedberg Oudendijk Advocaten De Golfmannen Docspro B.V. Sodexho
www.wingsofsupport.org
Voorwoord Wie volkomen onbekend met Wings of Support per ongeluk een keer op een vergadering belandt van de medewerkers in het Dorint Sofitel hotel, zou zich in eerste instantie wel eens op een aandeelhoudersvergadering van een middelgroot bedrijf kunnen wanen. Je hebt aan de ene kant de financiële man zitten, onze penningmeester, en die waakt over het geld en gaat over de inkomsten en uitgaven van de stichting. Aan de andere kant zitten de operationele mensen, de projectcoördinatoren, die zoveel mogelijk mooie dingen willen doen van al dat binnengekomen geld. Niet dat er nu sprake is van een stammenstrijd tussen deze twee partijen, maar het zit in de natuur van welke penningmeester dan ook, om toch altijd een beetje voorzichtig te zijn met de euro’s. Net zoals het in de natuur van elke projectcoördinator zit om zoveel mogelijk mooie projecten te realiseren. De voorzitter zit hier volledig onpartijdig tussen en bemiddelt over de voorgelegde problemen. In de loop der jaren zie je het ene jaar de financiële kant wat opgewekter de ruimte verlaten, en het andere jaar is het weer de beurt van de operationele medewerkers. Echter, op dit moment lopen beide partijen uiterst opgewekt de vergaderruimte uit. Er komt voldoende geld binnen, door donaties en de aanwas van nieuwe donateurs, en het ene na het andere project wordt aangemeld om uitgevoerd te worden. Geen probleem dus zou je zeggen. Maar nu heeft de voorzitter reden tot ongerustheid. Hij heeft met al dat geld en de nieuwe projecten wel medewerkers nodig die dit gaan uitvoeren. Vandaar zijn oproep in het stukje hieronder. Want het wordt weer eens tijd dat de penningmeester zich lichtelijk bezorgd na afloop van de vergadering over zijn welverdiende kopje koffie buigt. Het jaar daarop is het tenslotte weer de beurt aan de projectcoördinatoren. Menno de Kuyer – hoofdredacteur
Van de voorzitter Hier is weer een nieuwe WosWijs! Ook de afgelopen maanden zijn er weer een aantal bijzondere projecten uitgevoerd door Wings of Support. Lees bijvoorbeeld het artikel over het werkbezoek van Michiel Borstlap, onze ambassadeur, aan Colombo! Graag wil ik in dit voorwoord ook eens aandacht besteden aan de circa zestig vrijwilligers van Wings of Support, die zich inzetten om kinderen wereldwijd te helpen. Doordat we niet werken met betaalde krachten – en dat ook in de toekomst niet willen – heeft Wings of Support een ongekend laag kostenpatroon. Op de inzet van alle mensen die hiervoor hun vrije tijd beschikbaar stellen en op wat zij realiseren ben ik als voorzitter erg trots. Wings of Support wordt gedragen door deze mensen! Doordat vrijwilligers de werkzaamheden naast hun reguliere werkzaamheden moeten organiseren is er echter ook wat meer verloop bij uitvoerende functies dan bij betalende organisaties. We zijn dan ook eigenlijk continu op zoek naar nieuwe enthousiaste vrijwilligers. Veel vacatures zijn in deze editie te vinden alsmede op onze website, www.wingsofsupport.org. Kijk er alsjeblieft naar, en wellicht wil je zelf of ken je iemand die zin heeft om Wings of Support nog succesvoller en – niet onbelangrijker – leuker te maken. Veel leesplezier gewenst! Aart Dil – voorzitter
3 woswijs nr. 1 2007
www.wingsofsupport.org
Het Ijamido Childrens Home in Lagos – Nigeria In januari heb ik weer een bezoekje gebracht aan het Ijamido Childrens Home in Lagos, Nigeria. Ik heb gebeld met mevrouw Irmgard Williams, directrice van het weeshuis, maar helaas bevindt zij zich op dat moment in het noorden van het land. Zij is daar aan het werk bij andere weeshuizen. Daarna bel ik met Francis Igwe, de ‘mededirecteur’ van Ijamido, en vriendelijk als altijd biedt hij meteen aan om mij en twee collega’s op te halen. Dus om 11 uur ’s ochtends stappen we in de bus bij Francis. Na een uurtje rijden komen we aan bij het huis. Aangezien het zondag is, zijn de meeste kinderen, vooral de oudsten, naar de kerk. Zij hebben ook Victoria meegenomen, voor het eerst. Zij is een vondeling die, twee weken ervoor, pasgeboren naar Ijamido is gebracht. Wij worden hartelijk ontvangen door Stella. Stella is zelf als weeskind in Ijamido gekomen. Inmiddels is zij 26 jaar en woont nog steeds in het huis. Ze studeert aan de universiteit en heeft bovendien de zorg voor acht kleintjes, met wie ze op één slaapkamer slaapt. Francis geeft ons, samen met Stella, een rondleiding. Het nieuwe gebouw, dat is gefinancierd door een Amerikaanse oliemaatschappij, is sinds een maand of acht bewoond. En in de slaapzalen van dit gebouw staan de nieuwe bedden met matrassen, gefinancierd door WoS. De bedden zien er goed en solide uit. Grappig om te zien is dat sommige bedden op blikjes staan, om zo meer ruimte te creëren onder het bed, voor kleding of spullen. Na de rondleiding komen we terug in de grote zaal. Stella heeft alle aanwezige kinderen gevraagd hier te komen en voor ons een lied te zingen als dank voor de hulp van WoS. En bij één lied blijft het niet! Ze gaan door met zingen en dansen! Tot we aangeven, dat we echt moeten gaan. Francis vertelt nogmaals zeer verheugd te zijn met alle hulp van WoS. Voor mij was dit een tweede bezoek hier. Aangezien Ijamido mijn allereerste project was dat ik mocht doen voor WoS, zal het altijd speciaal blijven. Maar ook zeker hun warme en gastvrije ontvangst is me dierbaar! Anita Kuiper – projectcoördinator
Cheque van € 25.000 uitgereikt aan Wings of Support Op 12 februari, aan het einde van een speciale bijeenkomst van Inflight Services grondpersoneel in het Sheraton Amsterdam Airport Hotel, overhandigde Erik Varwijk, hoofd Inflight Services, een cheque van maar liefst € 25.000 aan Wings of Support. Wings of Support-medewerkers Patrick van Oudgaarden, Maaike Steijger en Lucia van Rooijen waren uitgenodigd om de cheque in ontvangst te nemen, maar wisten toen nog niet dat het om zo’n groot bedrag ging. Het totale bedrag is samengesteld uit de opbrengst van de Inflight Services enquête en de ‘Kersttintelingen’. Omdat 4.000 KLM-collega’s vrijwillig de enquête, á € 1 per stuk hebben ingevuld, was het totale bedrag maar liefst € 4.000. Daarnaast werd er € 11.000 ingezameld door 724 medewerkers die hun kerstgeschenk doneerden aan Wings of Support. Groot was onze verrassing toen Erik Varwijk ons vertelde dat, van de niet-verzilverde Kersttintelingen, het managementteam, naar aanleiding van een idee van KLM-collega mevrouw Detiger, heeft besloten € 10.000 extra te doneren om zodoende het bedrag aan te vullen tot € 25.000. Wings of Support wil iedereen van KLM Inflight Services enorm bedanken. Ook alle collegae bedankt voor het invullen van de enquête en voor het doneren voor hun Kersttinteling maar ook voor het nietverzilveren van hun Kersttinteling en natuurlijk collega Detiger voor het geweldige fantastische idee!
4 woswijs nr. 1 2007
www.wingsofsupport.org
Als steward helpen in Thika – Kenia Ik ben Erik van der Heijden, 27 jaar jong en inmiddels vier jaar werkzaam voor de KLM als steward. Ik durf het bijna niet te zeggen, maar mijn wintervakantie duurde dit jaar vijf weken. Voor mezelf wilde ik minimaal één week hiervan besteden aan een goed project in de wereld. Yvonne de Graaf, zelf een erg actieve en enthousiaste projectcoördinator van Wings of Support, heeft op de valreep een prachtig project voor mij gevonden waarbij ik kon gaan assisteren. Hiervoor petje af voor Yvonne! Situatie op dit moment Het project is gelegen in Thika, dit is een klein dorpje op ongeveer 70 km afstand van Nairobi. Over deze 70 km doe je minimaal twee uur aangezien de wegen zeer slecht zijn. Aangekomen in Thika, eerst een bezoek brengen aan de locatie waar momenteel 32 weesmeisje wonen en waar ik mijn komende week ook zou verblijven. De poort ging open en daar stonden alle dames prachtig opgesteld om mij op te wachten en meteen begonnen ze te zingen, wat zeer ontroerend was. Van de andere kant ben ik me op dat moment ook rot geschrokken van de manier waarop ze daar leven! Aangezien mijn vertrek naar Thika op het laatste moment gerealiseerd werd, kon ik mij hier ook moeilijk op voorbereiden. De keuken bestaat uit een houtvuur met drie stenen eromheen met een pan erop. Water halen ze uit een 70 meter diepe waterput. Slapen doen ze in vier stapelbedden en twee gewone bedden. Ja, u rekent goed, in één zo’n bed, slapen zes kinderen! Stromend water is er al helemaal niet. U begrijpt hoog tijd voor een nieuwe locatie, want leven zoals ze nu doen, is niet menselijk! Het nieuwe project De bouw van een prachtige nieuwe locatie voor 64 kinderen is het project waar ik mij een week voor heb ingezet. Vooral de primaire punten moeten nog worden aangepakt, zoals: elektriciteit aansluiten, dak dicht maken en toiletten laten functioneren. Momenteel is er gewoon een tekort aan geld, stukje bij beetje worden de onderdelen gekocht omdat materialen erg duur zijn in deze omgeving en daarom niet alles in één keer kan worden aangeschaft. De verwachting is dat ze zo’n drie weken later over kunnen naar dit schitterende pand. Mijn werk en conclusie Gelukkig heb ik in een week tijd behoorlijk wat kunnen betekenen voor dit project; aangezien ik twee rechterhanden heb, kon ik mij helemaal uitleven. Om een week lang samen te werken en te leven met de lokale bevolking, is al een belevenis op zich. Gemiddeld waren er tien man aan het werk, nou jaaa… met twee handzagen, twee hamers en een beitel, is optimaal werken een vak apart. Voor mij was het een prachtige ervaring, ik ben blij dat ik iets heb kunnen betekenen. In een week tijd ben ik wel met mijn neus op de feiten gedrukt, soms even slikken maar heb er erg veel van geleerd. Een aanrader voor elke collega!
5 woswijs nr. 1 2007
www.wingsofsupport.org
Presentaties KLM basiscursussen Wellicht bij velen bekend, maar KLM is al sinds juni 2006 druk met het aannemen van nieuw cabinepersoneel en, als gevolg daarvan, met het plannen van de basiscursussen. Ook Wings of Support mag haar steentje hieraan bijdragen door het geven van presentaties, die ik samen met Anouk Vlamings en Maaike Steijger organiseer. Gezien de vele basisgroepen van de afgelopen maanden is het niet mogelijk al die presentaties zelf te doen, hoe leuk we het ook vinden. Via de vrijwilligerslijst doe ik regelmatig een oproep wie en op welke dag een presentatie zou willen geven. Deze presentaties vinden plaats in gebouw 107 op Schiphol-Oost, van 8.30 tot 9.00 uur. We zijn heel erg blij met de gekregen gelegenheid om deze nieuwe collegae wegwijs te maken binnen Wings of Support en ons enthousiasme met hen te delen. Het is ons in eerste instantie dan ook niet te doen om het winnen van nieuwe donateurs, maar meer om de cursisten te informeren over het ontstaan van de stichting, de doelstellingen en de projecten etc. Ook laten wij ze zien waar ze meer informatie kunnen vinden mochten ze hier behoefte aan hebben. Een paar weken geleden gaf ik samen met Jolanda Nieuwenhuizen een presentatie. Wij maken gebruik van een PowerPointpresentatie waarbij iedere presentator zijn of haar eigen foto’s van bezochte projecten kan voegen. Dit heeft als voordeel dat iedereen uit zijn of haar eigen ervaringen kan vertellen. Beelden van vóór de opknapbeurt van bijvoorbeeld een schooltje en die van daarna spreken zeer aan. Mijn ervaring is overigens wel dat – hoe je een presentatie ook brengt (met of zonder beelden) – er geïnteresseerd geluisterd wordt en de reacties zeer positief zijn gezien de vele vragen die achteraf gesteld worden. Enkele vragen zijn bijvoorbeeld: ‘Mogen wij ook een bezoek brengen aan de projecten?’ Natuurlijk mag dat, graag zelfs. Of: ‘Waar kan ik zien of er op mijn vliegbestemming een project gaande is?’ Dan verwijs ik ze weer naar onze website www.wingsofsupport.org, waar zoveel meer informatie te vinden is hierover of naar de WoS-link op intranet. Zo’n presentatie heeft altijd wel een feestelijk tintje want de cursus is met goed gevolg afgerond, de welverdiende wing wordt later op de dag uitgereikt en iedereen staat te trappelen van ongeduld om te gaan vliegen en, wie weet, om een bezoekje te brengen aan een van onze projecten. Velen zijn door onze verhalen zo enthousiast geworden dat zij zich spontaan aanmelden als donateur. Al zeggen we dat het niet per se moet en dat ze erover kunnen nadenken. Ook zeggen wij dat iedereen eerst lekker moet gaan vliegen en dan pas moet gaan nadenken of hij of zij meer voor de stichting zou willen doen. Wij zijn altijd op zoek naar enthousiaste mensen die ook presentaties zouden willen geven. Bezoek jij vaak een Wings of Support-project en weet jij genoeg over de stichting? Meld je dan nu aan bij mij. Marianne Snelleman – communicatiemedewerker Ook donateur worden? In het KLM bemanningencentrum of in het Martinairgebouw liggen folders met daarin een inschrijfformulier. Vul het in en deponeer het in de daarvoor bestemde bakken. Je kunt je ook opgeven via de website, wel moet je dan het formulier printen, opsturen of weer in de bakken deponeren. Namens de kinderen, bedankt!
6 woswijs nr. 1 2007
www.wingsofsupport.org
Leuke initiatieven van donateurs en sponsors De Charity Hypotheek Een hypotheek afsluiten en hiermee ook meteen het goede doel helpen? Dat is nu mogelijk met de nieuwe hypotheekvorm, de Charity Hypotheek. Wouter den Dulk kwam op het idee van de Charity Hypotheek tijdens zijn vrijwilligerswerk voor Wings of Support. In 2006 is Wouter het financieel adviesbureau ‘Den Dulk en Partners’ begonnen. Den Dulk en Partners kan door zijn samenwerking met banken en verzekeraars een korting creëren bij het afsluiten van een Charity Hypotheek. “Deze instellingen zijn hiertoe bereid vanwege het maatschappelijk verantwoorde karakter”, zo zegt Wouter. De cliënten kunnen dit bedrag vervolgens doneren aan een goed doel naar keuze. Deze gift is vervolgens in veel gevallen fiscaal aftrekbaar. Een unieke formule waar iedereen dus beter van wordt. Wouter heeft als eerste goede doel voor Wings of Support gekozen. Hij streeft ernaar in de toekomst zo veel mogelijk keuzes aan te kunnen bieden aan zijn cliënten. Op de vraag hoe hij het zal vinden als andere hypotheekadviseurs zijn idee over zullen nemen antwoordt hij: “Graag zelfs, hoe meer hoe beter. Dat is toch geweldig als er op die manier meer gedoneerd wordt aan goede doelen!” Hoewel het idee nieuw is, hebben de eerste cliënten van Wouter al voor de Charity Hypotheek gekozen. Arjan Mallie, steward bij de KLM en zijn vriend Percy Irausquin, modeontwerper, waren meteen enthousiast. Percy is in het verleden al vaker betrokken geweest bij goede doelen. Zo heeft hij ooit een jurk ontworpen die geveild is voor Orange Baby’s. Percy en Arjan zijn al jaren donateur van Wings of Support en Arjan heeft al verschillende projecten bezocht. Ook gaat hij elk jaar mee op Bushcamp. Over de Charity Hypotheek zegt hij: “We gaan nu ons eerste huis kopen en we kunnen ervoor kiezen om kinderen die het minder hebben ook een beter thuis te geven. En omdat we al bekend zijn met het goede werk van Wings of Support, was onze keuze snel gemaakt.” Voor meer informatie: www.charityhypotheek.nl
CityZapper CityZapper is een Nederlandstalige website die bezoekers voorziet van leuke adresjes voor uitgaan, musea, hotspots en restaurants in steden overal ter wereld. De tips komen van Nederlandse airline crew, expats, city reporters en uiteraard bezoekers van de site. Daarnaast is het mogelijk om op de website realtime stedenreizen, vliegtickets en hotels te boeken. De website is een initiatief van Christian Klerkx, parttime steward bij KLM. Voor iedere geplaatste tip die bezoekers via de website insturen doneert CityZapper € 4,50 aan Wings of Support. Voor meer informatie: www.cityzapper.nl/nieuwetip.asp
7 woswijs nr. 1 2007
www.wingsofsupport.org
Bushcamp 2006 “Voel de koele nachtwind, ruik de goede geuren van Afrika en wees volkomen gelukkig.” (Ernest Hemingway) Ik ruik ’s ochtends in de tent een zware rooklucht. Het komt uit de kleding van de vorige dag. Ik rits behoedzaam, want ik wil mijn eega niet onverhoeds wakker maken, de binnentent open en schiet snel mijn lange broek aan die ik al twee dagen draag. Het T-shirt van de vorige dag ruikt nog naar het nachtelijk kampvuur. Gewoon snel aanschieten en naar de latrine. De buitentent is nog vochtig en door mijn teenslippers heen voel ik het natte Afrikaanse gras. Slalommend om de scheerlijnen van de kleinere tentjes loop ik langs het kampvuur waar mijn collega’s van Bushcamp dampende thee zitten te drinken uit felgekleurde bekers. Armen strak langs het lijf vanwege de kou. Enige uitzondering daarop is natuurlijk Sjef, de dokter, die altijd als een van de eersten opstaat en gewoon in zijn korte broek en T-shirt met twee uitgestrekte handen boven het vuur staat. Meestal vergezeld van de eerste komische opmerkingen van de dag. Er is weer een nieuwe dag begonnen in Kenia, Afrika. De eerste zonnestralen vechten zich een weg door de bomen in het kamp. Je hoort de flamingo’s bij het meer. Bij het kraantje aan de rand van het kamp staan de eerste wakkere kindjes zich te wassen en hun tanden te poetsen. “Good morning. Are you going on gamedrive?”, is bijna meteen de vraag. “Uuh…” is meteen het antwoord. Om half zes ’s ochtends op avontuur. Ik vind het geweldig. Je ziet de beesten in het mooiste licht, en belangrijker, je hoeft niet tweehonderd boterhammen te smeren voor het ontbijt. Bij het kampvuur is het hele gezelschap intussen al klaar en zitten de kinderen thee met melk te drinken. Ze lachen nu al brede grote grijnzen. De leiding staat bibberend warme lucht over hun theekopje te blazen. Er wordt nog eens herhaald wie in welk busje zit en ‘off we go’. De schuifdeuren glijden open en voor je het weet heb je een volle ‘taxi’. De busjes zijn zo vol dat je je er in moet wurmen om het dak open te kunnen duwen. Altijd zorgen dat er een andere volwassene of iets wat daarop lijkt meehelpt. Het staat tamelijk belachelijk om ‘one, two, three, push!’ tegen jezelf te zeggen. Alle kindertjes zijn al helemaal ‘in the mood’ en willen twee tellen na het verlaten van het kamp meteen de verrekijkers lenen die ze dan zo houden dat Nakuru National Park nog groter lijkt. De weg is nog niet zo stoffig als op een middag gamedrive. Al gauw worden de eerste dieren gespot. Een troep bavianen op weg naar onze keuken. Ook voor hen is het ontbijt geserveerd in onze afvalpit. Dan een setje zebra’s. Intussen net zo gewoon als koeien. (Alleen zal je in Nederland niet zo snel met een verrekijker naar een koe gaan kijken.) Stoppen bij een paar maribu’s resulteert in verbaasde kindertjes. In de sloppenwijken stikt het van die vogels. Maar deze kinderen hebben de goede eigenschap om verveling niet te laten merken en helemaal mee te acteren in de Bushcamp revue. Raar eigenlijk, Bushcamp. Stel je eens voor dat uitgeprocedeerde Gambiaanse asielzoekers een troep Nederlandse kinderen rondleidt in busjes op de Zaanse Schans. Het gaat deze kinderen helemaal niet om een zwarte of witte neushoorn, een lesser flamingo of een hyena. Tijdens het rijden voel je opeens een klein zwart handje op je schouder en dan weet je weer waarvoor je het doet. De kinderen krijgen aandacht van volwassenen. En eindelijk volwassenen die je niet molesteren of bruut behandelen. Dat zo’n kind je aanraakt is een compliment. Het voelt zich beschermd en veilig genoeg om gewoon wat menselijke warmte te geven en te ontvangen. Dat is dan ook eigenlijk het doel van Bushcamp. Een paar leuke kinderen weer wat vertrouwen geven in volwassenen.
8 woswijs nr. 1 2007
www.wingsofsupport.org
In het kamp staat voor ons allen het ontbijt klaar. Broodjes gebakken ei, jam en pindakaas. Rustig en beheerst wordt het ontbijt naar binnen gewerkt. De bavianen zitten op enige afstand lekkerbekkend toe te kijken. Het ziet er heel gewoon uit. Een kinderfeest in Afrika. De kinderen kunnen lekker tekenen, badmintonnen, voetballen, touwtje springen en met volwassenen keten. Je beseft pas dat je in Afrika bent als je de ‘houtvrouwtjes’ met een berg hout op hun hoofd door de bosjes aan ziet komen lopen. Zwijgend gooien ze het hout naast het kampvuur. Ze verdwijnen weer geruisloos. Een andere wereld komt even het kamp binnen. Dat is misschien wel het hele idee achter Bushcamp. Die ene week even hun eigen wereld buiten het kamp houden en ondergedompeld worden in een Nederlands kinderfeestje. Een kinderfeest compleet met kip, patat en appelmoes. “Voel de menselijke warmte, ruik de goede geuren van de keuken, en wees volkomen gelukkig.” Bart Bus
Meedoen met Bushcamp 2007 Van 29 september tot en met 11 oktober 2007 wordt het 7e Wings of Support Bushcamp georganiseerd. Op 28 september bouwen we ons kamp op in het Lake Nakuru National Park te Kenia. Dit jaar nodigen we 120 weeskinderen uit, verdeeld over vier kampen, die ieder drie nachten (vier dagen) blijven. Het bushcamp heeft een bijzonder positieve invloed op de kinderen. Vaak hebben ze het vertrouwen in volwassenen helemaal verloren en hier in de bush moeten ze ons wel vertrouwen. En dan blijkt plotseling, dat die wildvreemde mensen uit Nederland ook nog eens tijd en aandacht aan ze besteden. Voor deze tijd, aandacht en uitvoering van het bushcamp 2007 hebben we ongeveer 45 gemotiveerde vrijwilligers nodig, die in hun eigen tijd een of meerdere kampen willen begeleiden. Vrijwilligers dienen uiteraard donateur van de WoS te zijn of het bushcamp 2007 ruim te sponsoren. Belangrijke data: Opbouw kamp 28 september 2007 Kamp 1 29 sept.- 2 okt. 2007 Kamp 2 2 okt. - 5 okt. 2007 Kamp 3 5 okt. - 8 okt. 2007 Kamp 4 8 okt. - 11 okt. 2007 Afbreken kamp 11 oktober 2007. Deelnemers zijn zelf verantwoordelijk voor hun heen- en terugreis. In de afgelopen jaren hebben zowel KLM als Martinair het vliegende personeel toegestaan in uniform op de ‘General Declaration’ te vliegen. Wij hopen ook dit jaar van deze faciliteit gebruik te mogen maken. Maar ook hier geldt: Indien Plaats Beschikbaar. Inlichtingen: Marius en Inske den Dulk 035 6025662 Carla Broere 020 6188445 Carmen Kruithof 020 6892550 Opgeven uitsluitend per e-mail:
[email protected] met de volgende gegevens: Naam – Functie en bedrijf – Personeelsnummer – Postvak – Telefoonnummers – E-mailadres – Adres – Geboortedatum – Periode (welke kampen). Tot aan het kampvuur, Marius den Dulk
9 woswijs nr. 1 2007
www.wingsofsupport.org
Een busje voor Shelter Ministries! Stichting Shelter Ministries wordt gerund door de familie Griffioen en een wisselende groep vrijwilligers die ook vaak uit Nederland afkomstig zijn. Shelter Ministries heeft een weeshuis, een jeugdcentrum, zondagschooltjes, een kleuterschooltje en verzorgt verschillende activiteiten voor de jeugd uit de arme wijken rondom Kriel. Dit keer hielp Wings of Support met de financiering van een bus. Een nieuwe bus, die al heel lang nodig was. Na veel reparatiekosten en vele problemen met de oude bus, is gekozen voor een splinternieuwe bus. Er is gekozen voor het type Toyota Quantum omdat deze bus heel sterk gebouwd is en heel veel ruimte van binnen heeft voor alle kinderen en hun schooltassen. Een enorm project, wat voor de stichting Shelter Ministries ook een enorm verschil maakt! Dankzij deze bus kan Shelter de vele kinderen weer overal naar toe brengen en zijn zij voorlopig verlost van reparatiekosten. Anne Marie van Shelter Ministries: “Er zijn geen woorden om onze dankbaarheid uit te spreken. Ik ben er erg ontroerd van want het geeft ons zo ontzettend veel verlichting. Dat kan ik niet beschrijven. De tranen springen me steeds in mijn ogen en ik ben Wings of Support zo ontzettend dankbaar!” Afgelopen december ben ik langs geweest in Kriel om de nieuwe bus te bekijken. Samen met KLM-collega Martine konden we zelfs een nachtje blijven slapen en hebben we even mee kunnen kijken bij het geweldige werk dat Shelter Ministries doet. Het is hartverscheurend om de vaak zeer trieste levensloop van de kinderen te horen. Zo zijn velen in het verleden verkracht en in het tehuis zijn ze er bijvoorbeeld pasgeleden achter gekomen dat twee kindjes, Bongane en Fana, met het hiv-virus besmet zijn. Aan de andere kant is het super om te zien dat Shelter Ministries zoveel doet om de kinderen op te vangen en problemen voor hen op te lossen. Het is ongelooflijk hoeveel er ondanks alle problemen wordt gedanst en gelachen. Niet alleen de kinderen in het tehuis, maar alle arme kinderen in de wijken rondom Kriel hebben er baat bij dat Shelter Ministries weer helemaal mobiel is! Carmen Frederiks – projectcoördinator
€ 1.000 overgemaakt aan Wings of Support Vorig jaar heeft de heer A.G. Tournier, schoonvader van een actieve WoS’er, aangegeven dat hij zijn fysiotherapiepraktijk over zou dragen en met pensioen zou gaan. Omdat hij zeer geliefd was bij zijn patiënten wilden velen van hen uit dank een geschenk geven. De heer Tournier gaf te kennen dat hij een donatie voor Wings of Support zeer op prijs zou stellen. Bij de receptie stond een grote doos waar zijn patiënten een donatie konden doen. Bij zijn pensionering op 26 februari 2007 bleek er 860 euro te zijn verzameld. De heer Tournier heeft het bedrag aangevuld tot duizend euro! Wings of Support wil hierbij iedereen bedanken voor zijn/haar donatie en uiteraard in het bijzonder de heer Tournier.
10 woswijs nr. 1 2007
www.wingsofsupport.org
Werkbezoek ambassadeur aan Sri Lanka Michiel Borstlap, ambassadeur van onze stichting, heeft eind februari een werkbezoek gebracht aan Colombo. Hij heeft ter plaatse een interactieve muziekles gegeven aan de jongens van Parakrama Boys Home. Ook heeft Michiel een charity concert gegeven waarbij de volledige opbrengst ten goede kwam aan de Parakrama Boys Home. Samen met een groot deel van de Martinair bemanning die ter plaatse was, heeft Michiel anderhalf uur muziek gemaakt voor en vooral met alle jongens. De kinderen werden steeds assertiever en op het einde trommelden en zongen ze luidkeels met Michiel mee. Een groot succes waarbij Michiel opmerkte dat er veel talent in de groep aanwezig was. De door Wings of Support aangeschafte trommels zorgen ervoor dat de kinderen muziek kunnen blijven maken de komende jaren. Het charity concert werd gegeven in het clubgebouw van de ‘Dutch Burgher Union’. De zaal is door die vereniging gratis ter beschikking gesteld. De apparatuur en Srilankese bassist en drummer zijn door de Nederlandse ambassade betaald. Hierdoor kon de opbrengst, zo’n € 500, volledig gedoneerd worden aan de Parakrama Boys Home. Zo'n 180 betalende gasten, waaronder Martinair bemanningsleden, genoten van het werk van Michiel, bijgestaan door twee lokale musici. Wij als Wings of Support zijn erg blij met onze ambassadeur Michiel Borstlap en hopen in de toekomst meer van dit soort bezoeken met hem te kunnen afleggen. Aart Dil – voorzitter
Naivasha Orphanage – Kenia Op weg van Nairobi naar Nakuru, waar wij ons jaarlijkse bushcamp hebben, een uurtje buiten de stad en vlak na het uitkijkpunt over de ‘Riftvalley’, kwamen wij een bordje tegen waarop stond: ‘Naivasha Orphans Centre’. Wij besloten een kijkje te gaan nemen en kwamen op een open vlakte terecht, met daarop drie bouwvallige, lekkende schuren en een klein kerkhof. Een groepje kinderen kwam ons tegemoet en stelde zich voor ons op. Stuk voor stuk gaven de kinderen ons een hand en bleven verder muisstil. Kinderen in de leeftijdsgroep van twee tot vijftien jaar horen te rennen en te spelen en plezier te maken. Niet deze kinderen. Een somber groepje kleine mensen. Deze kinderen hebben helemaal niets! Geen ouders, geen speelgoed, geen eigen bed en geen plezier in het leven. Ik was hier erg van onder de indruk en belde Becky Adams, de leidster van een van de weeshuizen in Nairobi die Wings of Support steunt, voor advies. Ook vertelde ik haar over de ontmoeting die we hadden met de kinderen van dit straatarme weeshuis. Een uurtje later belde ze mij terug en vertelde dat de kinderen van haar weeshuis hun kleren, speelgoed en boeken aan het verzamelen waren. Er staan nu tien dozen klaar, als kerstgeschenk van het ene weeshuis aan het andere nog armere weeshuis. Wij zijn dus niet de enigen die wat ‘terug’ doen. Marius den Dulk – erevoorzitter
11 woswijs nr. 1 2007
www.wingsofsupport.org
Vrijwillig werken bij CWWC in Nairobi Het is 7 november 2006, de dag dat ik vertrek naar Nairobi. De maanden hiervoor heb ik verschillende bedrijven en particulieren gevraagd spullen te sponsoren voor het project CWWC in Rongai, een buitenwijk van Nairobi. In augustus kom ik via de dutymanager van het KLM crewhotel aan het adres van CWWC. Later begrijp ik dat dit ook een project is van Wings of Support. Ik heb contact met Yvonne de Graaf, projectcoördinator van Wings of Support. Zij helpt me op 7 november alle spullen die ik heb verzameld naar Nairobi te krijgen. Als ik op 8 november om 12 uur in de lobby Mary ontmoet, weet ik dat alles goed komt. Mary is degene die het CWWC-project 16 jaar geleden heeft opgezet. Twee weken zal ik ook bij haar in huis logeren. De eerste dag in Rongai is overweldigend. Het huis van Mary staat op tien minuten lopen van het centrum ook in dezelfde sloppenwijk. Er is geen stromend water, maar dat went snel. De straten zijn van modder en ik zie vele kinderen die vodden en geen schoenen hebben. Mensen leven van de verkoop van fruit, groente, kleding, plastic, kippen, geiten en messen slijpen. Als ik de verhalen van Mary hoor en ik zie de armoede op straat, wil ik iets doen, maar wat? Er is zoveel te doen. Je moet ergens beginnen. De eerste paar dagen ga ik veel met Mary mee, die altijd wel iets te doen heeft. Vele mensen komen naar haar toe voor hulp. Verder ben ik veel in het centrum te vinden. Het centrum heeft drie klaslokalen, waar er twee van worden gebruikt. Een voor het lesgeven van kinderen van 4 tot 7 jaar en de ander voor kinderen van 7 tot 12 jaar. Er is een mooie keuken, die door Wings of Support is gesponsord. Toch koken ze nog vaak buiten op vuur, omdat er gewoonweg geen geld voor gas is en hout toch goedkoper is. Als ik met de lunch alle bordjes vul zie ik dat niet alle kinderen een lepel hebben om mee te eten. Degenen zonder lepel eten met hun handen. Diezelfde dag haal ik wat plastic lepels zodat iedereen met een lepel kan eten. ’s Middags doen we spelletjes en knutselen we samen. Uit zichzelf een tekening maken is erg moeilijk. Hun creativiteit is niet zo ontwikkeld als bij de kinderen in westerse landen. De leraressen tekenen een voorbeeld op het bord en zij tekenen dit dan na. Een puzzel geschikt voor een kind van drie jaar wordt met moeite gemaakt door een zesjarige. Samen een spelletje doen is een kunst, maar ze hebben het wel snel door. Ze zijn erg leergierig! Het schminken is geweldig. Ook de leraressen heb ik aan het schminken gezet. Ondanks alles lachen we heel veel! Het buitenspelen bestaat uit touwtje springen en balspelletjes. Een nieuw springtouw is dan geen overbodige luxe. Met een waslijn van tien meter kunnen de meiden met een grote groep touwtje springen. De jongens zijn blij met elke voetbal. Het speelgoed en de spelletjes die ik heb meegenomen, verdeel ik over de twee klassen. Hopelijk blijft het een tijdje heel en kunnen ze er even van genieten. Ook het schmink en de knutselspullen laat ik achter en vraag de leraressen, als ik weg ben, hier af en toe iets mee te doen. Dat beloven ze. Mary is ondertussen met een nieuw project in een andere buurt bezig geweest. Daar gaan ze ook een centrum openen. Ze zijn nu begonnen met een overkapping waar seminars worden gegeven aan vrouwen met aids/hiv en waar ze voedselpakketten uitdelen. Een ochtend sta ik ook met mijn handen in de aardappels, wortels, uien etc. om de voedselpakketten samen te stellen. De toekomst moet het nog uitwijzen, maar ook hier moet een schooltje komen voor de kinderen van deze vrouwen. Op 23 november neem ik afscheid van alle kinderen in het centrum. Ik krijg dikke knuffels en moet wel even slikken. Ze hebben me een andere kijk op de wereld gegeven. Thuis (want zo voelde het echt) neem ik afscheid van de familie. Na een feestmaal met vlees met alle mensen die op dat moment in huis zijn, krijg ik een taart met “Goodbye, Martine, Thank you” erop geschreven. Hun dankbaarheid is groot. Dit laten ze zien door samen te zingen, dansen en bidden. Het was heel bijzonder en ik kom zeker terug naar al deze lieve mensen! Martine Meester – donateur Notitie Wings of Support: Na het lezen van Martine’s verhaal heeft Yvonne de Graaf direct contact opgenomen met CWWC hoe wij als Wings of Support kunnen helpen zodat zij toch gebruik kunnen maken van de keuken. Wij willen namelijk geen keuken bouwen waar niemand iets aan heeft natuurlijk. Dit bewijst nogmaals hoe fijn het is dat wij en onze donateurs zoveel projectbezoeken kunnen afleggen en dat daardoor deze problemen snel aan het licht komen.
12 woswijs nr. 1 2007
www.wingsofsupport.org
Iedere WosWijs willen wij graag een vrijwilliger van Wings of Support voorstellen.
Dit keer is het Karen Stuurman. Wat doe je bij KLM en sinds wanneer? Ik werk bijna zes jaar als eenbander bij KLM. Sinds een half jaar werk ik bij het Cabinet Support Team. En ruim een jaar geleden ben ik als projectcoördinator begonnen bij WoS.
gebouw moest onder handen genomen worden. In relatief korte tijd en met minimale overlast voor de kinderen is bijna het gehele gebouw gerenoveerd. Nu zijn we bezig om nieuwe matrassen aan te schaffen voor de kinderen.
Hoe ben je bekend geraakt met Wings of Support? Toen ik al een paar jaar vloog hoorde ik steeds meer verhalen over WoS en de hulp die ze boden aan kinderen. Ik ben toen een keer op de website beland en werd enthousiast om hier zelf ook aan mee te werken, maar wist in eerste instantie niet zo goed hoe. Tot ik een keer IPB-end van New York naar Amsterdam vloog en Robin Ruijter tegen het lijf liep. Ik wist dat hij actief was binnen WoS. We raakten aan de praat over WoS en hij adviseerde mij om een keer naar een algemene ledenvergadering te komen, die toevallig een week later was. Een aantal vergaderingen later was ik nog enthousiaster geworden en mocht ik beginnen aan mijn eerste project in Paramaribo, het Maria Internaat.
Over een paar weken ga ik door naar de 777 en hoop dan op een van deze bestemmingen een nieuw project op te kunnen starten.
Jouw functie als projectcoördinator, voldoet deze aan je verwachtingen? Van tevoren heb je altijd ideeën over hoe het zou zijn om daadwerkelijk een project op te starten en vervolgens af te ronden. Maar om het daadwerkelijk te doen, is nog veel mooier. Ruim een jaar geleden heb ik samen met Danet Toet een project in Paramaribo opgestart en zijn we aan de renovatie van het Maria Internaat begonnen, mijn eerste project. In minder dan drie maanden tijd zagen wij een vervallen internaat veranderen in een prachtig gerenoveerd onderkomen voor 65 meisjes. Tijdens ons bezoek aan het internaat werden wij feestelijk onthaald door zuster Celine, alle vrijwilligers en de meisjes in het internaat, die trots hun nieuwe thuis lieten zien. Op dat moment weet je waar je het voor doet en weet je dat je een verschil maakt.
Is het vrijwilligerswerk voor WoS makkelijk te combineren met fulltime vliegen? Over het algemeen wel. Maar soms is het best druk. Er zijn vergaderingen, regelmatig zit je achter de computer thuis, je moet contact houden met collega’s en met de contactpersoon van je project. En dat tussen de vluchten door. Je hebt tenslotte een bepaalde verantwoordelijkheid tegenover de donateurs en tegenover de kinderen van het project. Het komt niet gewoon aanwaaien, je moet er wel echt iets voor doen.
Welke projecten lopen er nu onder jouw leiding? Vorig jaar zijn we dus begonnen in Paramaribo bij het Maria Internaat. Wij hebben toen besloten om een heel groot project onder te verdelen in meerdere kleine projecten. Hierbij moest onder meer het dak gerenoveerd worden, de dakgoten, de buitenmuren geschilderd, nieuwe vloeren, zolderrenovatie, dus eigenlijk het hele
13 woswijs nr. 1 2007
Wat vind je zo leuk aan het werken voor WoS? Wij zien zoveel mooie bestemmingen, eten in goede restaurants en leven in alle luxe. Maar aan de andere kant zie je op veel van deze bestemmingen ook de armoede waar veel kinderen in leven. Met relatief weinig moeite kun je zoveel voor anderen betekenen. In korte tijd zie je vaak zelf de vruchten van je werk, wat natuurlijk erg dankbaar is. Een gevoel waar internationaal winkelen niet tegenop kan! Daarnaast werken er bij WoS mensen die erg enthousiast zijn en bovendien is het heel gezellig, altijd een goede combinatie.
Wings of Support beschikt over een bescheiden budget. Stel dat je een paar miljoen mocht uitgeven, waar zou jij je prioriteit neerleggen? Mijn eerst reactie is onderwijs.. Een school bouwen, maar waar.. Afrika, Azië, Zuid-Amerika… Ik denk dat als ik echt miljoenen zou mogen uitgeven, dat ik zou zorgen dat er op alle WoSbestemmingen goede scholen zijn, met goede leerkrachten. En als we dan toch bezig zijn dan zou ik projecten opstarten waarin kinderen geleerd wordt om zelfstandig te zijn. Dit door zoveel mogelijk kennis mee te geven en dit vervolgens ook leren toe te passen in de praktijk. Je kunt iemand een vis geven, maar iemand leren vissen, is nog een beter idee!
www.wingsofsupport.org
Vaarwel werkpaard! Na twaalf jaar trouwe dienst is zondag 4 maart de laatste KLM Boeing 767-300ER geland op Schiphol. De PH-BZK, gedoopt als de ‘Zeelandbrug’ werd na het uitstappen van de passagiers en het uitladen van de vracht gesleept van de gate naar hangaar 10 op Schiphol-Oost. Voor alle mensen die op en aan dit mooie vliegtuig hebben gewerkt was er de gelegenheid geboden om afscheid te nemen. Om 14.30 uur werden we verwacht in deze grote hangaar. De opening van de 767 ‘Vaarwelmiddag’ was in handen van Ype de Haan, hoofd Flight Operations. Hij memoreerde dat dit type vliegtuig het eerste tweemotorige toestel was van de KLM waarmee over grote onbewoonde gebieden (zoals bijv. de oceaan) werd gevlogen en dus een voorloper was van de befaamde Boeing 777 en de nieuwe Airbus A330. Na deze mooie woorden was het tijd voor een heuse veiling. Onder de zeer kundige leiding van Pier de Groot (Cockpit Flight Support), geassisteerd door CA Jenny Adriaanse, werd een aantal aan de luchtvaart gerelateerde zaken onder de hamer gebracht. Er werd flink tegen elkaar opgeboden en na een half uur was de veiling gesloten. De opbrengst was door het sportieve opbieden opgelopen tot € 2.919! Dit bedrag werd door middel van een symbolische cheque overhandigd door Erik Varwijk (Hoofd Inflight Services) en Ype de Haan. Hierna mochten we de Bravo Zulu Kilo (PH-BZK) nog voor een laatste keer van heel dichtbij bekijken. In de cockpit was een KLMfotograaf aanwezig om leuke memorabele foto’s te maken van gasten achter de stuurknuppel onder een hemel van knopjes en lichtjes. Naast het vliegtuig was een partytent opgezet waar (oud-)collega’s konden bijkletsen onder het genot van een drankje en een hapje. Voor mij tijd om nog een keer naar dit vliegtuig te kijken waar ik heel wat uurtjes in heb mogen doorbrengen en waarmee ik en vele andere WoS-collega’s heel veel Wings of Support-projecten hebben bezocht. Graag wil ik de collega’s van Flight Operations, Fleet Services en Engineering & Maintenance heel hartelijk danken voor het mogelijk maken van deze zeer geslaagde middag en voor het ter beschikking stellen van de geveilde voorwerpen! Dank u voor uw steun aan onze stichting! Erik Julian – projectcoördinator
Gaat u met pensioen? Gaat u verhuizen of uit dienst? Is uw bankrekening veranderd? Zou u zo vriendelijk willen zijn deze informatie door te geven aan ons Hoofd Donateuradministratie Joop Puts? Hartelijk dank voor uw medewerking! Donateuradministratie:
[email protected]
14 woswijs nr. 1 2007
www.wingsofsupport.org
Olympic Imani School Nairobi – Kenia Olympic Imani School is een dagopvang en voorbereidingsschool voor kleine kinderen en kinderen die nog nooit naar school zijn geweest. De school is gesitueerd in de grootste sloppenwijk van Oost-Afrika, Kibera, in Nairobi, Kenia. De school is opgericht in 2002 door Peter en zijn vrouw Lucy. Als echtpaar waren ze naar de stad gekomen in de jaren ’90 om werk te zoeken en belandden in de sloppenwijk. Peter heeft lagere school en middelbare school gedaan omdat hij gesponsord werd. Zijn vrouw heeft ook dit geluk gehad. Peter heeft doorgeleerd als parkwachter in de Keniaanse wildlife parken. Zijn vrouw is onderwijzeres. Toch hadden ze moeite om een baan te vinden. Door hun verblijf in Kibera in een huisje van golfplaten raakten zij onder de indruk van de nood van de mensen en het gebrek aan kennis. Daarom besloten ze samen, zodra hij een baan had gevonden en een ander huis, hun verblijf ik Kibera te veranderen in een kleine dagopvang voor kinderen die niet naar school gaan. Zo werd in 2002 de Olympic Imani Self Help Group opgericht. In deze dagopvang worden ongeveer 45 kinderen in de leeftijd van 3 tot 9 jaar opgevangen en krijgen zij pre-school. Ze worden van de straat gehaald, de ouders worden aangeproken op de noodzaak van onderwijs en als de kinderen dan naar de opvang komen worden ze voorbereid om in te stromen in de eerste klas van de lagere school. Ze krijgen onder andere lezen, schrijven, rekenen en verschillende taallessen. Oudere kinderen proberen ze zodanig voor te bereiden dat ze bijna op hetzelfde niveau zitten als hun leeftijdgenootjes zodat ze meteen naar een hogere klas kunnen. De verloren schooljaren worden dus ingehaald. Omdat de ouders vaak heel arm zijn en geen geld hebben, krijgen de kinderen tussen de middag eten, de kleintjes slapen twee uur en krijgen dan weer les. Rond half 4 gaan ze naar huis. Alle kinderen hebben ouders maar die zijn straat en straatarm. Als het mogelijk is betalen de ouders een kleine bijdrage van € 3,50 per maand voor eten. Als ze geen geld hebben probeert het echtpaar hun eigen geld erin te steken. Het centrum doet ook counseling van kinderen en straatkinderen. Het schoolgebouwtje is opgetrokken uit houten palen met mbati (golfplaat). Het stukje grond wordt gehuurd. Lucy geeft les, samen met nog een vrouw die betaald wordt (€ 35 per maand) door het echtpaar. Peter werkt tegenwoordig als cashier bij de Kenya Wildlife Service en is ook ranger op zijn tijd in Amboseli National Parc. Het grootste deel van zijn tijd brengt hij buiten Nairobi door. Hij vindt het jammer niet bij zijn vrouw en kinderen te kunnen zijn maar hij weet dat, als hij een baan heeft, kinderen naar school kunnen. Wings of Support heeft Peter en Lucy geholpen met het uitbreiden van hun school en de inrichting. De school is klaar en ziet er schitterend uit. De leerlingen van het afgelopen jaar gaan nu naar een Primary School en dit jaar hebben ze 29 extra leerlingen kunnen aannemen. Lucy zou graag haar eigen Primary School beginnen naast de dagopvang. Wij zijn nu aan het kijken of dit gerealiseerd kan worden. Erg leuk is ook dat ze hun eigen leermiddelen maken in de vorm van tekeningen, spelletjes en puzzels. Paul Rommerts – projectcoördinator & Helene van der Roest – contactpersoon Nairobi
15 woswijs nr. 1 2007
www.wingsofsupport.org
Wings of Support Vacatures In verband met het aankomende vertrek van de penningmeester en het aanvragen van het CBF-keurmerk willen wij jullie aandacht voor het volgende: Het bestuur van Wings of Support zoekt een of meerdere juristen om zitting te nemen in een op te richten juridisch adviescommissie. Deze commissie zal in eerste instantie het bestuur begeleiden met aanstaande wijzigingen van de statuten en huishoudelijk reglement. Deze zijn benodigd voor het behalen van het CBF-keurmerk. Daarnaast adviseert de commissie op ad hoc-basis het bestuur over uiteenlopende juridische vragen. Voor de commissie Financiën is het bestuur op zoek naar nieuwe leden met een duidelijke affiniteit met boekhouding, financiële processen of fiscale vraagstukken. De commissie verzorgt de financiële administratie en betalingen van de stichting; voert overleg met de fiscus, de accountant over het opmaken van de jaarrekening en onderhoudt nauwe contacten met de boekhouder. De commissie komt regelmatig bijeen. Vragen hierover kunnen per e-mail worden gestuurd naar de voorzitter van Wings of Support, Aart Dil:
[email protected] of telefonisch met Patrick van Oudgaarden op 020-6732070. Verder zoeken wij IT-hulp! We zijn op zoek naar iemand die ondersteuning gaat bieden aan de mensen die nu bezig zijn met alles van IT. We zijn bezig onze website een grondige beurt te geven, ook zijn we bezig met het implementeren van Salesforce, een CRM-pakket dat de organisatie overzichtelijker en makkelijker bestuurbaar gaat maken. Er is dus veel werk te doen We zoeken het liefst iemand die technisch veel weet, zoals HTML, PHP, (my)SQL en ervaring met een opensource CMS-systemen, zoals bijvoorbeeld joomla. Als je niet zo technisch bent, maar wel het een en ander van internet af weet kunnen we je ook gebruiken om andere IT-taken op je te nemen, zoals het managen van e-mailadressen, de content op de website en het Forum. Kortom, als je interesse hebt laat het ons weten, Jeroen van Kempen –
[email protected]
Distributie Kerst WosWijs 2006 Afgelopen kerst was er een beetje paniek bij de redactie van de WosWijs. Het KLM Document Center had de WosWijzen wel gedrukt vlak voor kerst, maar het was niet mogelijk om de WosWijzen voor kerst in de postvakken te krijgen. Dit omdat Peter Kroezen, die normaal gesproken de postvakken voor ons vult, het enorm druk had met nieuwe Flight Safety Amendments, maar ook met honderden nieuwe postvakjes gebruiksklaar maken. Wij hebben toen een snelle oproep geplaatst bij de vrijwilligers of iemand de WosWijzen in de postvakken wilde doen zodat het kerstnummer toch nog voor kerst in de postvakken lag. Vrijwilligers Robin de Geus en Floris de Vries hebben zich een middagje kwaad gemaakt en hebben ervoor gezorgd dat alles op tijd in de postvakken lag. Onze dank gaat uit naar deze supervrijwilligers, maar ook naar Peter Kroezen en zijn collega die er toch altijd weer voor zorgen dat de WosWijs netjes in de postvakken ligt. De redactie
16 woswijs nr. 1 2007
www.wingsofsupport.org
Dekens voor Fatima Centre Bangkok In het centrum van Bangkok ligt, verscholen achter hoofdwegen, een centrum voor opvang van ongehuwde moeders met hun baby’s, een school voor kinderen uit achterbuurten en een opleidingsinstituut voor jonge vrouwen. Alles wordt begeleid door Thaise Zusters met zuster Louise aan het hoofd. Wings of Support heeft er in 2003 voor gezorgd dat er sportfaciliteiten kwamen; zo is er o.a. een basketbalveld aangelegd en er is nog steeds geregeld contact tussen Wings of Support en het Fatima Centre over mogelijk toekomstige projecten. Veel KLM’ers hebben in de afgelopen jaren het centrum bezocht en zijn onder de indruk geraakt van de liefde en de expertise waarmee gewerkt wordt. Iedere keer weer krijgen geïnteresseerden een rondleiding door de school, de opleidingslokalen voor computergebruik, kappers, massage en kinderkleren en -speelgoed maken. De producten die in het Centre gemaakt worden zijn in een winkel te koop. Het centrum werkt volgens het principe ‘Learn and Earn’. Zo worden jonge ongehuwde moeders tijdens de laatste weken van hun zwangerschap in het centrum opgevangen. Zij worden tijdens de bevalling begeleid door de zusters van het centrum en vervolgens worden de baby’s opgevangen en verzorgd, terwijl de jonge moeders na verloop van tijd in het centrum aan een opleiding beginnen. Met het geld dat zij verdienen kunnen zij op korte termijn eigen onderdak vinden en daarna zelfstandig in hun levensonderhoud voorzien. Van collega’s hoorde ik dat de babyafdeling een ernstig tekort aan dekens had. Hoewel er sponsorgeld binnenkomt voor grote nieuwbouwprojecten op het centrum, bleek dat moeders en baby’s het moesten doen met een klein stapeltje versleten dekens. Als je dan de grote hoeveelheden dekens bij ons aan boord ziet, is de oplossing snel gevonden. Op mijn verzoek aan Inflight Services om nieuwe dekens te sponsoren kwam het antwoord per kerende e-mail: “Hoeveel en wanneer wil je ze hebben en mogen er ook wat knuffels bij zitten?” Op 19 februari heb ik in Bangkok de dekens en knuffels mogen overhandigen aan zuster Louise die er de Zusters in het babyhuis mee verblijdde. De moeders en baby’s hebben nu weer de beschikking over een flinke voorraad. Op mijn vraag of ze daar nu inderdaad lang mee konden doen antwoordden zij dat er mogelijk volgend jaar alweer nieuwe dekens nodig zijn; de aanstaande moeders komen veelal zonder kleren en verdere persoonlijke spullen het centrum binnen. Zij verlaten het centrum met hun baby, met geld in hun zak, met eigen onderdak, met wat kleren en met een deken, gesponsord door KLM Inflight Services, door toedoen van Wings of Support. Eugène van Halder – penningmeester & projectcoördinator
Wij zijn altijd op zoek naar mooie foto’s van kinderen voor bijvoorbeeld de voorkant van de WosWijs maar ook voor ander drukwerk. Heb jij leuke foto’s gemaakt van Wings of Support-projecten? Stuur ze dan o.v.v. jouw naam, projectnaam en datum naar
[email protected]. Foto’s dienen minimaal 1 MB te zijn.
17 woswijs nr. 1 2007
www.wingsofsupport.org