WOORDJE VOORAF. Petra Kortwijk, Rotterdam, mei Op de hoogte blijven? Meld je aan op de Tina Fiets groep op Facebook:

10 X TAVIRA

WOORDJE VOORAF Dit boekje is een samenvatting van het blog tinatavira.blogspot.com. In 2011 ben ik met dit blog gestart om het thuisfront op de hoogte te houden van onze bezigheden tijdens ons verblijf in Tavira, Algarve Portugal. Destijds waren de communicatie mogelijkheden nog niet zoals nu; anno 2014. Nu Skypen we elkaar twee keer per week of zelfs vaker wanneer nodig. En daarom heb ik besloten het blog te herschrijven naar een E-book en dat te plaatsen op mijn eigen website www.010pk.nl . Ik vond het leuk om te bloggen en de site werd ook regelmatig door anderen, over de gehele wereld zelfs, bezocht. In december 2014 stond de teller op bijna 8000 bezoekers. En dat voor een site geschreven in de Nederlandse taal. Er staan dan ook best bruikbare tips op het blog voor als je een dag of tien naar Tavira zou willen gaan. Voor mij persoonlijk is het een soort plakboek geworden waarin ik af en toe nog eens in blader, herinneringen ophaal en bedenk: “ O ja dat was leuk, dat gaan we de volgende keer nog eens doen”, of “Jeetje dat is in die paar jaar veranderd zeg, daar moeten we nog eens gaan kijken”, want wij blijven terugkomen in Tavira elke winter weer. Alle foto’s zijn natuurlijk door mij zelf gemaakt. En dat is ook leuk om te zien, de ontwikkeling die ik daarin heb gemaakt. En het verblijf in Tavira, elk jaar opnieuw, inspireert en stimuleert telkens weer om andere dingen op te pakken. Boetseren, broodbakken, koken, fotograferen, Portugees leren spreken; elk jaar wat anders. Allemaal omdat je minder tv kijk, of juist alleen Engelse zenders. En ook dit boekje zal zich waarschijnlijk elk jaar uitbreiden of herschreven worden. Voorlopig is dit versie 1.0 over de belevenissen tussen februari 2010 tot en met december 2014.

Petra Kortwijk, Rotterdam, mei 2015 Op de hoogte blijven? Meld je aan op de Tina Fiets groep op Facebook: https://www.facebook.com/groups/829806143771324/

i

1

TINA IN TAVIRA

Het begint allemaal in februari 2010. Een paar maanden daarvoor was ik gestopt met werken en in Rotterdam gaan wonen. In onze omgeving was het bijna gewoonte om in de winter voor langere tijd naar de Algarve af te reizen. De een ging om te golven, de ander om met vrienden gewoon ergens anders te zijn. De Algarve was ons niet vreemd. In 2007 fietsten we met Cycletours, door het midden van de Algarve en in 2009 hebben we met Aktivatours het in westen rondgefietst, waar we overigens een keer vreselijk zijn verdwaald, maar dit ter zijde. Met die ervaringen als ijkpunt kozen we in 2010 voor het oosten van de Algarve. Volgens ons kon je daar het beste fietsen. We boekte bij Primavera een appartement in Pedras del Rhei, in de buurt van Santa Lucia. Voor drie weken dat leek ons om te beginnen wel lang genoeg. ‘s Avonds laat kwamen we aan in een wat het leek een romantisch poppenhuisje, met open haard, veel oranje, wit en donker bruin, beetje jaren 70. We waren optimistisch. Na een koude nacht alsof we in een tent hadden geslapen, hadden we de volgende morgen groepsontvangst met koffie, uitleg, kennismaking etc. Voor mij was dat allemaal nieuw. Ik had nog nooit een reis gemaakt waarbij je werd ontvangen en begeleid door een “hostess”. We zaten in een kring met allemaal vrolijke senioren die elkaar daar elk jaar troffen, zich verheugden op de videoavondjes die een van de heren elk jaar verzorgde. We werden getaxeerd. Aan het einde van de koffie viel het oordeel. Op Pedras del Rhei werd je verliefd en je kwam elk jaar terug of het was eens of nooit meer. Na, drie weken met heel veel regen, koud maar romantisch dat wel, de gehele Millenium reeks te hebben gelezen bij de open haard die elk kwartier moest worden aangeblazen en ons een vermogen aan houtblokken heeft gekost, middagen in het washok om je was te doen voor bijna 20 euro per keer, wisten we het: “Wij zijn niet verliefd op Pedras del Rhei”. Maar het was wel een hele leuke vakantie, vaak naar het strand (om hout te zoeken en dennenappels om de haard brandend te houden), de bibliotheek van Tavira waar je gratis kunt internetten en gebruik kunt maken van de computers, en veel gefietst, want dat wisten we ondertussen wel, de omgeving was voor ons perfect om te fietsen. We zijn toen vanuit Tavira ook nog een paar dagen naar Sevilla geweest. Het stond vast in 2011 komen we terug en dan gaan we het zelf wel allemaal regelen. In 2011 hebben we zelf tickets geboekt en via www.homelidays.com een appartement van een particuliere eigenaar gehuurd in Santa Luzia. Ook in februari, ook met regelmatig een regenbui. Santa Luzia was heerlijk rustig. We hadden een fris Ikea appartement met een groot dakterras op het zuiden. Daar is het in serie fotograferen begonnen, met paprika’s en luchten. Maar ja, met slecht weer op je fietsje naar Tavira. En toen was de weg van Tavira naar Santa Luzia ook echt nog een slechte weg. Nu ligt er een prachtig blauw fietspad maar toen was het een geasfalteerde gatenkaas met in elke kuil een plas water. Inmiddels hadden we ontdekt dat het in december veel beter weer is dan in februari. Met dank aan Primavera, ik moet het erbij zeggen. Eind 2010 ontving ik de digitale nieuwsbrief van Primavera met 2

daarin een “mistery” aanbieding. Voor 99 euro een week naar de Algarve, bestemming onbekend. Direct geboekt, wat kon er mis gaan? Nooit meer zo’n aanbieding gezien bij Primavera, dus het zal wel een foutje geweest zijn van Primavera. Alles was ook prima in orde, al kwamen we in Monte Gordo terecht. Daarover later meer. Het was voor ons in elk geval aanleiding om voortaan in november en december naar Tavira te gaan. Zoals later blijkt een goed besluit. Het was de afgelopen drie jaren veel beter weer, warmer, nauwelijks regen overdag en de huizen zijn nog niet vochtig en afgekoeld, dus je hoeft ook niet zo te stoken om het behaaglijk te hebben. Maar goed eerst nog februari 2012. Santa Luzia was leuk maar had ook zijn min puntjes. Dus verder gezocht. Zo kwamen we, ook via Homelidays, op een appartement in het centrum van Tavira. Met brandmelder en open haard, jawel het blijft romantisch. Het was echt een heel leuk appartement aan de haven, maar met een knoert hard bed en geen buitenruimte om lekker te zitten. Het appartement was meer geschikt voor snik hete zomers want er kwam geen straaltje zon binnenvallen. Dit appartement werd door de eigenaar verhuurd via http://www.portugal-accommodation.com/ accommodatie_tavira.html Via dit bureau vonden we uiteindelijk het appartement dat we nu inmiddels al voor de vierde keer huren. Het ligt gunstig ten opzichte van de trein en de supermarkten en het heeft een garage waar we de, inmiddels eigen, fietsen veilig kunnen stallen. Het heeft dus even geduurd maar alles komt dus uiteindelijk wel op zijn plek. Het brengt me meteen op het punt van elk jaar naar de zelfde plaats op vakantie gaan. Het duurt dus minstens vijf jaar voor je alle ins en outs van een gebied kent, en dan nog verandert er steeds iets of ontdek je weer nieuwe plekken. Ik vraag me dus af wat mensen die elke twee drie dagen weer naar een andere bestemming vertrekken nu werkelijk van hun omgeving zien en ervaren. Hier volgen nog wat praktische tips voor het verblijf in Tavira. In de volgende hoofdstukken komen ze misschien nog uitgebreider terug. BIBLIOTHEEK De bibliotheek is de plek waar we naar toe gaan om de Nederlandse krant te lezen, een lekkere kop koffie te drinken, gewoon lekker te zitten met een tijdschrift. Het is er altijd gezellig en er komen over het algemeen leuke mensen. Je kunt een pasje vragen waarmee je gebruik kunt maken van de openbare computers. Maar je kunt ook met je eigen apparatuur inloggen op het internet van de bieb, gratis!! Niet altijd even snel maar meestal goed te doen. Overigens zijn er in alle wat grotere plaatsen in de Algarve mooie bibliotheken waar vaak leuke tentoonstellingen en lezingen worden gehouden. In de Algarve vervult de bibliotheek nog zijn sociale rol. De meneer die ons vier jaar geleden een pasje uitreikte voor het gebruik van de computer, herkent ons elk jaar weer en maakt steevast een praatje met ons.

3

In de hal van de bieb staat een tafel met allerlei folders en informatie over initiatieven van particulieren zoals lezingen en workshops. CREA BEA Sinds we logeren in Tavira, sinds december 2011, ga ik ook wekelijks boetseren bij Isabel. Kijk voor info op https://sites.google.com/site/ucriativa/Home of zoek op “unidade criativa tavira” per 2015 vinden de lessen namelijk op een ander adres plaats. MUZIEK IN DE KERK Elke zaterdagmiddag vanaf 18.00 uur is er in een kerk een klassiek concert. Het is overigens elke keer in een andere kerk. In de eerste jaren waren het vooral toeristen die deze concerten bezochten. Toen was de toegang ook slechts enkele euro’s. Met de jaren werd de prijs verhoogd, en terecht overigens en werd het publiek gelukkig wat gemêleerd en kwamen ook de Portugezen luisteren. Kijk hier voor de actuele agenda: http://taviraconcerts.blogspot.nl DE TREIN EN ANDER OPENBAAR VERVOER Ons appartement ligt vlakbij het treinstation dus wij kiezen meestal voor de trein wanneer we wat verder weg willen. Het busstation van Tavira ligt aan de rivier in het oude gedeelte van de stad. Vanuit dit station vertrekken ook de bussen naar bijvoorbeeld Sevilla en Lisboa. Bij het toerist informatiecentrum kun je een tabel met tijden ophalen van zowel de bus als de trein. Op het station hebben ze die info niet. Op internet natuurlijk wel. Overigens geld in de Algarve ook voor gepensioneerde toeristen een sterk gereduceerd tarief in de trein en bus. Je moet wel je paspoort laten zien. Soms worden wij door een conducteur herkend en de laatste keer vroeg de conducteur waarom we geen gebruik maken van deze kortingsmogelijkheid. Wij vonden dat Portugal het al moeilijk genoeg had en dat wij het land wel wat extra’s gunnen; dat wij niet willen profiteren. Dat vond hij echt heel dom en raadde ons met klem aan voortaan ons paspoort te tonen wanneer we een kaartje kopen. De fiets mag gratis mee in de trein. Je moet de fiets wel in het eerste compartiment van de trein plaatsen in de daarvoor bestemde beugels. Dus niet ergens op het balkon of waar je de trein in kunt stappen. Meestal is er plaats voor zo’n zes tot acht fietsen. Er komen steeds meer mensen die van deze mogelijkheid gebruik maken. Er is dus altijd wel iemand die je even wil helpen je fiets in de trein te zetten. Volg altijd de instructies van de conducteur. Dit is echt je beste vriend!!

4

ZWEMBAD Tavira heeft een heerlijk openbaar, overdekt en verwarmd zwembad. Ook daar geldt overigens een gereduceerd tarief voor ouderen, ik meen zelfs dat er een ochtend is dat ouderen gratis mogen zwemmen. Het is een heerlijk 25 meterbad met 12 banen en 8 mensen die aan het zwemmen zijn. Dus ieder een eigen baan. Je hebt wel een badmuts nodig en een badpak. Niet te sexy. Vooraf moet je een gezondheidsverklaring tekenen. Er is ook weinig toezicht, dus heb je hartklachten ga dan niet alleen zwemmen. Het laatste jaar heb ik zelf niet meer gezwommen maar de volgende vakantie ga ik het toch weer eens doen. Heerlijk warm water. Een eigen baan in het zonnetje. Geen radio of andere keiharde muziek die door je badmuts heen galmt. En na afloop kun je je in een eigen douchecabine wassen. Hoef je niet tussen die blote bovenlijven van veel te dikke mannen te staan. Na afloop natuurlijk koffie met een bolo.

5

HET LEUKSTE VAN

WINTER 2011

TINATAVIRA.BLOGSPOT.COM

Na een bijzonder soepel verlopen reis zijn we gisteren aangekomen in Tavira. Het appartement, in het centrum van Tavira, vlak bij de haven en de oude markthal, is heerlijk. Ruime slaapkamer en badkamer MET BAD en regendouche. En natuurlijk een keuken met alles er op en eraan. Toch niet helemaal bedoeld om uitgebreid te koken want er zijn weinig pannen. Dus zelf maar een goede pan gekocht.

6

Om vijf uur vanmorgen was ik al klaar wakker. Dat komt in Nederland niet vaak voor. Direct de open haard aangestoken natuurlijk. Waanzinnig leuk is dat toch eerst die vlammen van de aanmaakblokjes maar dan vat ook het houtblok vlam. Dit keer is het speciaal voor onhandige mensen. Houtblokken van samengeperst hout met een gat in het midden. Brand geweldig, geeft mooie vlammen om naar te kijken maar niet veel warmte. Wel veel rook; toen ik het deurtje van de haard even opende om de warmte te voelen ging direct de rookmelder af. Toen ik even later brood roosterde overigens ook. Na deze rustige start van de morgen zijn we koffie gaan drinken, fietsen gaan huren en daarna boodschappen gaan doen. Bijzondere paprika's en bonen gekocht. Als ik morgen een moment heb zal ik ze fotograferen. Na nog wat huishoudelijke taken en het nodige inrichten van de kastjes zitten we nu dan in de Bieb. Ik houd het verder kort want over een kwartiertje worden we er uit gezet. Inmiddels zijn we helemaal ingeburgerd en hebben we alle supermarkten weer bezocht. Ad heeft zijn contacten op de markt gelegd en a.s. dinsdagmiddag begin ik met de boetseer lessen. De eerste sardines hebben we al weer op. Gisteren zijn we in het zwembad geweest. Nog niet gezwommen maar wel gezien hoe groot het bad is. Heerlijk 25 meterbad met 12 banen en 8 mensen die aan het zwemmen zijn. Het is prachtig weer en vandaag hebben we de eerste fietstrip naar Cabanas gemaakt. Stukje van niets maar wel door de natuur. Geen wolkje aan de lucht. De vooruitzichten zijn ook goed. 's Avonds is het om 18.00 uur donker en wordt het ook wel frisser. Met de open haard houden we het zeer aangenaam in huis al gaat er elke avond ruim vijf kilo hout doorheen. Die rookmelder is wel grappig. Bij het minste of geringste walmpje rook gaat hij af met een enorm kabaal. Tegenover ons appartement is een restaurant met terras en de obers lachten zich rot, want als dat alarm afgaat gooien we alle deuren van de Franse balkonnetjes open en loop ik met een thee doek te zwaaien. Maar nu komt het mooiste. Gisteren viel er iets uit de schoorsteen in de haard en stond in twee tellen de hele kamer vol rook terwijl het glazen deurtje van de haard dicht was. Maar wat deed de rookmelder? Niets....., geen geluid te horen...... Verder staat er niet veel op het programma. De Kerstsfeer begint een beetje te komen. Hier en daar is er wat Kerstverlichting op straat te zien. Ik denk dat dat volgende week pas gaat komen. Morgen gaan we eindelijk eens met de camera op stap en hoop ik wat foto's te kunnen tonen de volgende keer. Dinsdagmiddag mijn eerste boetseer les gehad bij Isabel (Unidade Criativa Tavira). Het was een privé les!! Echt leuk. Ik ga de komende tijd maskers maken van klei. Het klikt goed met de mevrouw van het atelier. Ze doet ook groepen maar het rustig en geconcentreerd werken lijkt me leuker dan tussen een stel Engelse dames. Maar wie weet misschien ga ik dat volgende week ook wel een keer 7

doen. Voorlopig dus privé les. En komende dagen goed kijken hoe dat nu eigenlijk zit met ogen, neus en mond want wanneer je dat moet boetseren is het toch opeens moeilijker dan je denkt. Het pottenbakken op de draaischijf schuif ik door naar de volgende vakantie. Er is nu te weinig tijd voor het drogen en glazuren. Bovendien vind ik boetseren leuker. Het is van die heerlijk vette rode klei. Gisteren, woensdag, hebben we een langere fietstocht gemaakt, eerst langs de kust naar Fuzeta en daar meer landinwaarts via Monarapacho terug naar Tavira. Misschien alles bij elkaar maximaal 40 km, maar een leuk tochtje. Sinds maart is er niets veranderd behalve dat de weg tussen Tavira en Santa Luzia nu is geasfalteerd, maar wij fietsen toch over de oude Romeinse route. (EcoVia). Elk jaar gaan we ook wel een dag met de trein naar Portimão. Dat is overigens een hele zit en je moet de tijden goed uitkienen wil je op het station van Faro niet te lang op het station moeten wachten op de trein naar Tavira. Je kunt overigens ook met de bus van EVA maar ook dat duurt lang. Bij aankomst in Portimão hebben weer eerst traditioneel zes sardines gegeten (onder het genot van Feynoord – PSV (2-0) ) en natuurlijk vino verde die direct naar mijn hoofd steeg waardoor het allemaal nog leuker werd. Daarna naar het Museum van Portimão voor een fototentoonstellingen. Dat was wel even zoeken en een stuk lopen omdat ik mijn orientatie een beetje kwijt was. Er was een fotowedstrijd gehouden waarbij elke deelnemer van acht onderwerpen een serie van drie foto's moest inleveren. En alle foto's moesten gerelateerd zijn aan de stad Portimão. Er waren ook nog eens drie categorieen. Analoog, digitaal en onderwaterfotografie. Onderwaterfotografie had vier thema's maar elk thema moest een serie van vijf foto's omvatten. Het is jammer dat je de foto's niet op internet kunt zien want er waren veel inspirerende foto's bij. Ik heb wel foto's van de foto's gemaakt maar ja dat is toch anders. De onderwerpen waren: rivier, boten, groen in de stad, visserij, natuurlijke omgeving, hoofdzakelijk rood en blauw, deze wielen zijn zo dichtbij en als laatste: einde van de dag; op weg naar huis. Van de onderwaterfotografie weet ik het niet meer. Naar aanleiding van deze tentoonstelling heb ik bedacht dat ik een serie van voornamelijk wit en groen op muren ga maken. In het museum van Tavira is ook een fototentoonstelling en daar zijn we eergisteren geweest. Deze tentoonstelling gaat over vier generaties fotografen uit een familie, de familie Andrade, die ook nu nog een studio en winkel in Tavira heeft. Het is een tentoonstelling over fotografiegeschiedenis en ook over de belangrijkste gebeurtenissen in de stad Tavira sinds 1856. Het is eveneens leuk om te zien dat de jongste telg van de familie die nu op de Portugese fotovakschool zit, zijn eigen digitale en meer kunstzinnige draai aan fotografie geeft. Zelf hebben nauwelijks gefotografeerd terwijl we hier toch al bijna twee weken zijn. Vorige keer had ik het thema “wasjes” en daarmee ben ik nog niet klaar. Op een of andere manier komt het er gewoon niet van. Misschien dat het thema voornamelijk wit en groen iets kan gaan doen.

8

Tijdens de excursie naar de zoutpannen hebben we trouwens nog wel wat foto's gemaakt maar nog niet voor een “tentoonstelling”. Er was trouwens ook niet zoveel te zien. Het was meer een wandeling door de pannen. Het zout wordt alleen in de zomer gewonnen en verwerkt. Na twee weken elke avond de haard aansteken, nu eindelijk de ode aan “vuur”. Wanneer ben je een stoker in de goede zin des woord? Hoe hou je het vuurtje brandend? Een smeulend vuurtje geeft ook warmte. Soms laait het vuur hoog op. Een goed blok hout wordt soms wit heet. Het vuurtje brandend houden is hard werken maar geeft zoveel voldoening. Het kijken naar vuur is rustgevend, fascinerend; verlies je het even uit het oog dan gaat het uit. Het vuur is dan weer oranje, diep geel, wit heet met fel geel en paars. Het heeft wel een tijdje geduurd voor ik door had welk hout echt lekker stookt en hoe je dat het beste aansteekt. Eerst kolen, niet te veel niet te weinig, met een gepaste hoeveelheid aanmaakblokjes. Dan op het juiste moment een klein blok hout. Net als op de bbq moeten de kolen gloeiend heet zijn voordat je het blok hout erop gooit. We hebben blokken geperst hout gehad. Die knetteren vooral en zijn na een half uur op. In een avondje heb je er tien blokken doorheen gejast. Daarna blokken van de Continente. Dat ging al een stuk beter maar waren ook erg snel op. En nu hebben we het dan eindelijk gevonden. Robuuste blokken van 50 cm lang en 30 cm dik van de Pingo Doce. Eigenlijk zouden we ook een zak dennenappels moeten hebben want die grote blokken zijn moeilijk in vuur en vlam te zetten en te houden. Maar ik ben inmiddels een goede stoker. Het is hard werken af en toe wat blazen, slaan en porren. En dat hout moet natuurlijk ook gehaald worden. Achter op ons fietsje...... Het hele huis ruikt naar vroeger, zuid Europa; open haard. We slapen dan ook uitstekend waardoor ik denk dat we elke avond een lichte koolmonoxide vergiftiging hebben. Dat zal wel niet want de schoorsteen trekt goed. En het brandalarm gaat wel af tijdens het koken en het openen van de oven maar niet tijdens het stoken van de open haard. Dus het zit wel goed. Wij zitten er warmpjes en gezellig bij.

9

HET LEUKSTE VAN

VOORJAAR 2012

TINATAVIRA.BLOGSPOT.COM

Met de wind in de rug reisden we op 7 februari weer naar Tavira. Letterlijk met de wind mee want we landden bijna 20 minuten eerder dan gepland op Faro. De taxi van SUNTRAVEL stond echter al klaar en reed ons in 35 minuten naar ons appartement dat we via Happy Homes Algarve hebben gehuurd. Nu de autobaan A22 tolweg is geworden, werden we getrakteerd op een soort rally over de weggetjes die we kennen van onze fietstochten. Dat zijn wegen die eigenlijk niet zijn bedoeld voor zoveel autoverkeer. Een soort polderweggetjes eigenlijk. 10

Om nog even terug te komen op de vlucht, het was een abstracte film over het sneeuwlandschap van Nederland, Belgie en Noord Frankrijk. Uiteindelijk toch ook mijn camera nog gepakt. Eenmaal boven de Algarve was het ook zo helder dat we de gebieden waar we ooit hebben gefietst, bij Silves, Alte en natuurlijk Serra de Monchique, herkenden. Het appartement is heerlijk ruim en zonnig. We hebben vanavond zelfs op het balkon kunnen eten. Geen gedoe met brandmelders en ook de vaatwasser doet het gewoon. We hebben prachtige fietsen gekocht bij Tavibice (http://www.propedalar.com/lojas-bicicletas/dir/d/ faro/c/tavira/p-17644/tavibice/). We mogen de fiets hier ook stallen gedurende de tijd dat we in Nederland zijn. Inmiddels heb ik mijn fiets met bloemetjes versierd. Verder veel te doen en te lezen. In het magazine LIS stond een artikel van “Eliza was here” met plekjes die we ook wel eens willen bezoeken. Eentje is er overigens niet meer te bezoeken namelijk de watervallen. In de krant stond dat het gebied rondom de watervallen door vandalen zo is toegetakeld dat het er niet meer veilig is. De bewegwijzering is inmiddels ook verwijderd. De weersvoorspellingen zijn goed ten aanzien van de zon, maar..... in deze regio wordt de komende dagen nachtvorst verwacht en overdag zo'n maximum van 8 graden met een stevige wind. Dus met onze gedachten zijn we toch wel een beetje bij een Elfstedentocht en overwegen we extra kacheltjes te kopen. HORTA FORMOSA(sinds december 2014 is er geen verkoop meer in de winkels) Op de markt heeft Ad een vriendinnetje waar hij alle groeten en fruit koopt. Zij fleurde weer helemaal op toen hij zich weer bij haar meldde en voor een paar dagen te eten insloeg. Het is een hele leuke vrouw die naarmate we er vaker kwamen beter Engels ging spreken, terwijl wij steeds vaker in het Portugees onze bestelling wilden doen. Maar nu is er een moeilijkheid. We vonden namelijk de Horta Formosa Farm Gate Shop. Kijk op www.hortaformosa.blogspot.com en https://sites.google.com/site/ hortaformosa/novidades-news Dit is een boerderij waar biologische groenten worden geteeld en verkocht door een Hollandse vrouw en haar Portugese partner. Op zaterdag staat de man op de markt in Olhao en er is ook een winkel in Moncarapacho waar eveneens kruideniersproducten, brood en melk worden verkocht. Wij waren dus op de boerderij in Tavira. De groenten zagen er prachtig uit en we hebben natuurlijk kroten gekocht en andere groenten voor de komende dagen. Om die bieten gaat het nu even. Er zat prachtig blad aan. En dat blad kun je fotograferen maar ook natuurlijk ook eten en zo ontstond het idee voor een bietenbladsalade waarvan we nu al voor de derde keer hebben gegeten. (Aardappelen gepureerd met melk, een halve (rode)uit en een teentje knoflook. Op smaak brengen met mayo, zout en peper. Het bietenblad heel fijn snijden.) Je kunt de salade uitbreiden met ei of gebakken spekjes en tomaten.

11

Overigens zijn de grote bladen wel lekker fris en zacht terwijl de kleine blaadjes bitter en taai zijn. Dat oude mannen jonge blaadjes lusten snap ik dus eigenlijk helemaal niet. En dat is maar goed ook. Ik ben het boek “Vrouwen van 50” van Louise Boelens aan het lezen, althans ik heb de inleiding gelezen. In het geval ik het komende jaar te druk ben met 50 jaar worden, mag ik blij zijn dat mijn man ook de grote volgroeide bladeren lust. De Horta Formosa is in elk geval een plek die we vaker gaan bezoeken. Moeten we nog maar een even kijken hoe we dat met de vriendin van Ad op de markt oplossen. Je moet natuurlijk wel trouw blijven aan je goede vrienden. We staan weer helemaal in onze Portugese stand en ik ben ook weer aan het boetseren. In elk geval volg ik weer lessen. De werkstukken die ik in december 2011 heb gemaakt, waren inmiddels gebakken en klaar om gekleurd te worden. Isabel Viegas stelde voor dat maar als eerste te doen. “Hum”, zei ik, “Daar ben je toch in een half uurtje mee klaar?”. In Nederland was het een kwestie van kleurtjes maken, schilderen en met een transparante laag afspuiten. Hier gaat het toch iets anders. Eerst alles spuiten met een basislaag. Daarna beschilderen en dan eventueel nog een transparante laag. Nu die transparante laag heb ik maar laten zitten. Ik vind glanzend toch niet zo mooi en weet dat het moeilijk is om de juiste hoeveelheid erop te spuiten; te veel geeft blazen of druppels en te weinig geeft kale plekken. Ik had vier maskers gemaakt. Met twee maskers ben ik drie uur bezig geweest en nog een uur met opruimen en schoonmaken van de spullen. Gelukkig heeft Isabel voor me gespoten en heeft ze de andere twee maskers met een Oxide gespoten zodat ik ze niet hoef te beschilderen. Nu moet ik nog even terug om de randen van de maskers schoon te maken voor ze opnieuw in de oven kunnen. (Twee maskers uiteindelijk verkocht aan familie van Isabel en twee heb ik er weggeven.) Dus zo'n Portugees half uurtje kan aardig uit de hand lopen en duurt dus wat langer dan een Noord Europees. Overigens ga ik deze periode een andere boetseertechniek doen en ik weet nog niet hoe of wat. (Het werd de manier van rolletjes maken en op elkaar plakken; vaasjes en asbakken die nog steeds anno 2015 in gebruik zijn.) De slaapkamer die we niet gebruiken, ligt aan de zonzijde van het appartement en heeft een balkonnetje met schuifdeuren. Hier heb ik mijn “kantoor” gemaakt en kan ik lekker zitten met mijn benen in de zon maar met het beeldscherm uit de zon. Als ik wil kan ik ook op internet. Ik stuur dan een sms naar ZON Internet en dan krijg ik een code waarmee ik voor 2 euro een uur kan internetten. Dan hoef ik niet naar de bibliotheek of groot winkelcentrum om mijn blog bij te werken en email te lezen. In gevallen van slecht weer zou dat een oplossing kunnen zijn.

12

Maar nu is het nog heerlijk. Wel behoorlijk frisser dan de afgelopen dagen maar zo uit de wind in de zon is het onweerstaanbaar en overwegen we al weer om dit appartement van november tot maart te huren. Dit om jullie alvast wat voor te bereiden. Vanmorgen zijn we naar het strand geweest om foto's te maken. Onderweg zag Ad een dood vogeltje voor mijn verzameling. Straks gaan we naar een klassiek concert voor gitaar, in een kerk aan de andere kant van Tavira. Elke zaterdagmiddag vanaf 18.00 uur is er in een kerk een klassiek concert. Het is overigens elke keer in een andere kerk. We zijn hier al een paar keer naar toegegaan maar konden de betreffende kerk telkens niet vinden. Het was misschien ook wel een smoes om na het eten niet meer de deur uit te hoeven. Dus eten we straks het restje bietenbladsalade om de eerste trek te stillen en stappen we op onze fiets met verlichting om naar “de muziek” te gaan. VOLTA ALGARVE (ook een leuke fietsroute) De afgelopen dagen zijn we “druk” geweest met 38ª VOLTA AO ALGARVE PORTUGAL. De derde etappe kwam langs Tavira en de vierde etappe had de finish in Tavira. Met de Tour van 2010 in Rotterdam in ons achterhoofd, hadden we grootse plannen om nu eens echt mooie actie foto's te gaan maken. Op donderdag zijn we daarom de derde etappe gaan verkennen. Dat leverde een leuke fietstocht op: neem op de N125 op de rotonde bij een barretje de afslag Santa Margarida, dit is de afslag net voor de N270 naar São Brás de Alportel. Je fietst nu een tijdje paralel aan de N270 maar merkt dat niet. Bij weer een rotonde recht door. Neem afslag Prego, alsmaar rechtdoor een paar kilometers naar Esteiramantens, en zo naar Moncarapacho. Daar kun je dan even rusten om via Giao en Maragota naar Fuzeta te rijden. Dan steek je de N125 over en kom je automatisch op de EcoVia en fiets je door de zoutpannen van de Ria Formosa. Dan wijst de weg naar Tavira zich zelf. In Santa Margarida hadden we dus een mooi plekje gezien waar we de volgende dag zo'n beetje een uur op het peleton hebben staan wachten. Met nog een Pantani aanhanger en later nog een fotograaf. Hier geen dranghekken, publiek of promotiecaravaan. Op een gegeven moment kwamen er wat politieauto's met sirene voorbij rijden, gevolgd door de kopgroep en daarachter het peleton. Maar het was leuk en in minder dan drie seconden was alles voorbij. Het leek eigenlijk niet meer dan een trainingsronde van een wat grotere plaatselijke wielerclub. De volgende dag in Tavira. Eerst even naar de finish gereden om te bezien of het de moeite was om straks daar nog naartoe te rijden. Nu ook hier weer de kleinschaligheid van de “tour”. Alles super relaxed. Ver van te voren stonden we klaar op de brug waar de renners overheen zouden komen. Meer dan een uur hebben we staan wachten. De spanning bouwde zich op. Langzaam, langzaam kwam er wat meer publiek. Geen dranghekken of wat dan ook. Uiteindelijk kwam daar de helikopter. Die zou ik wel even op de foto zetten. Terwijl ik daar druk mee was, vloog de kopploeg achter mij 13

voorbij. Daar had ik dus meer dan een uur voor in de kou gestaan. Nu gelukkig heb ik nog wel wat foto's gemaakt. We dropen af..... Maar wat vreemd was, was dat al het verkeer nog steeds werd opgehouden. Wij waren eigenlijk al opweg naar huis toen daar na zeker 15 min nog wat renners gevolgd door de bezemwagen aankwamen. Ik had alle tijd en ruimte om ze nog even op de foto te zetten. Ik heb geen idee wie er allemaal meereden in deze Volta en wie er heeft gewonnen. In de Portugese berichtgeving op de tv is er eigenlijk niets over gemeld. Maar op internet is er zeker nog van alles over te vinden. MUZIEK IN DE KERK Hier een oproep aan alle pensionado's in Tavira e.o. om eens een concert te bezoeken van de Academis de Musica de Tavira. Elke zaterdagavond om 18.00 uur vindt er in een kerk, meestal de Ermida de Sao Sebastiao of Emerida de Santa Ana, een concert plaats van ongeveer een uur. Meer informatie in de bibliotheek, het museum of het tourist office. Waarom nu deze oproep? De muziekacademie van Tavira vindt het leuk om ons te vermaken en dan is het goed dat de kapel vol zit. Maar ook omdat de crisis zijn sporen in Tavira achter laat. En als wij nu met zijn allen komen, komt er weer wat geld in de kas. Het zijn leuke concerten en de uitvoeringen zijn zeer de moeite waard. De musici zijn niet de eerste beste en beslist geen amateurs. Afgelopen zaterdagavond hebben we genoten van de vrije interpretaties van de Bolero van Ravel, Claire de Lune van Debussy, Fantasia van Mozart afgewisseld door heerlijk swingende Jazz. Je moet de combinatie aandurven. De toegift bestond uit Take Five van Brubeck met een vleugje Chopin en Debussy. Hulde aan Luis Conceicao de drijfveer achter deze concerten (in 2015 nog steeds succesvol). Na het concert ga je natuurlijk in een restaurant wat eten. Een origineel en goed Portugees restaurant is A Bica. Het is niet makkelijk te vinden, maar het zoeken zeer de moeite waard. We komen er nu al vijf jaar en de kwaliteit van het eten is constant en dus goed. De bediening, de kok en eigenaar zijn ook nog steeds dezelfde als ook de menukaart en prijzen (ondanks de B.T.W. verhoging). Het adres is Rua Almirante Candido dos Reis. Het ligt aan de andere kant van de rivier. Ooit ben ik tinatavira.blogspot.com begonnen om de thuisblijvers een indruk te geven wat wij zoal doen tijdens ons verblijf in de Algarve. Later is het blog een beetje uitgegroeid tot tips voor de toerist. En misschien is dat laatste succesvoller dan ik dacht. De muziek in de kerk wordt inmiddels zo goed bezocht dat je, wil je vooraan kunnen zitten, ruim drie kwartier van te voren aanwezig moet zijn en wil je een zitplaats hebben echt niet later dan twintig

14

minuten voor aanvang op je stek moet zitten. De laatste keren was het zelfs zo dat mensen op het altaar achter de muziekkanten zaten. Voor de organisatie is het goed en ze zijn gelukkig zo slim geweest om de prijs van 2 euro op te schroeven naar 3 euro. En volgens mij kunnen ze wel naar 5 euro. Waar in Nederland wordt je voor 5 uur nog een uur vermaakt? En ook nog van een goede kwaliteit. Voor die prijs kun je nog niet naar een try out van een derderangs beginnende cabaretière. En toen ik afgelopen maandag voor het eerst sinds mijn komst weer ging zwemmen sloeg de schrik toe. Van de acht banen was er nog slechts een vrij die ik dus ook maar snel inpikte. (Asociaal..... Een Nederlandse dame, van het type dik en opgedirkt, die met drie gelijke hoog geblondeerde vriendinnen midden op de weg bij de supermarkt, waar het altijd erg druk is, naast hun grote Jeap schreeuwde dat ik een asociaal wijf was omdat ik dicht langs haar heen reed om een tegenliggende auto nog net op het nippertje probeerde ontwijken, heeft misschien dan toch gelijk.) Maar gelukkig was het afgelopen vrijdag weer als vanouds. Een uur lang in je eentje baantjes trekken als of je aan het mediteren bent. Op je rug zwemmen en niet bang zijn dat je een arm van een ander in je gezicht krijgt of tegen iemand aan botst. Voor je in het zwembad kunt zwemmen moet je eerst een gezondheidsverklaring afleggen en je moet als dame een badpak aan en een badmuts op. Eigenlijk ook een brilletje maar op een of andere manier heb ik me daar onderuit weten te kletsen. En ook als heer moet je een stevige zwembroek aan en een cap op. Voldoe je niet aan de eisen, word je eruit gestuurd. En je moet baantjes trekken. Ik hoop hiermee een hoop mensen te hebben ontmoedigd, zodat ik verzekerd blijf van mijn eigen baan.

15

HET LEUKSTE VAN

WINTER 2012

TINATAVIRA.BLOGSPOT.COM

In het voorjaar van 2012 waren wij ook in Tavira en ik schreef toen in mijn mijn blog over de crises en de teloorgang in Tavira. Ik meen me te herinneren dat zelfs het carnaval voor de kinderen niet door ging ivm de bezuinigingen. Ook liep de belangstelling voor de wekelijkse Muziek in de Kerk voor mijn gevoel wat terug. Dus riep ik alle “pensionados” op om te komen en adviseerde ik om de prijs omhoog te gooien, wat vervolgens ook gebeurde.

16

Gisteren waren wij na een afwezigheid bijna een jaar weer in de kerk te vinden. Het was gelukkig nog bijzonder druk en zelfs het balkon, waar normaliter het orgel staat, stond nu vol met geïnteresseerden. En warempel de prijs bedroeg € 5,-. (Waar moet dat heen, heb ik een voorspellende blik, wordt er opeens naar mij geluisterd, wauw...) Maar nu komt het. Was € 3,- heel acceptabel en € 4,- ok. Bij € 5,- gaan we opeens nadenken. Gaan we dit dan onwel elke week doen? En volgende week, dan is het Fado. Normaliter betaal je dan dubbele prijs en dus € 10,- p.p., is de prijs versus kwaliteit nog wel in balans. Onzin, natuurlijk houden we ons zaterdagritueel in ere en natuurlijk gaan we na afloop eten in restaurant A Bica, waar het afgelopen zaterdag overigens ook stampvol was. PORTUGESE TAAL LEREN SPREKEN Hoewel het niet nodig is, leek het me handig om Portugees te leren spreken. Om het hele lange verhaal kort te houden hier een aantal mogelijkheden. Het is denk ik helemaal niet zo moeilijk om de taal te leren, maar om dat door middel van zelfstudie te doen is wel erg lastig. Je moet het namelijk spreken. Ik was in oktober 2011 al begonnen met www.livemocha.com. Het is een “socialmedia site” met als doel om anderen, over de hele wereld, je moedertaal te leren spreken. Op de eerste les over uitspraak die ik had opgestuurd kreeg ik zo'n vernietigende kritiek dat ik direct ben gestopt. Die uitspraak is ook moeilijk. Men plakt alles aan elkaar. Een pot voor bloemen is bijvoorbeeld: o vaso per flores. Nu dat spreek je uit als vaspeflos. Toen kwam ik op een site van een Engelse mevrouw die in Portugal leeft. Zij adviseerde een lijst van 100 woorden uit je hoofd te leren en die te gaan gebruiken. Ze had er ook de uitspraak bij gezet. Bij de boekwinkel had ik een boekje met de 3000 meest gebruikte woorden en een grammatica boekje gekocht. In combinatie met die 100 woorden zou het mij wel lukken. Met nog wat ondersteuning van de cursus op internet van de NTR (www.ntr.nl/portugees) zou ik toch een aardig gesprekje moeten kunnen voeren. Die 100 woorden heb ik wel geleerd en als ik ze zie weet ik ze weer direct. Maar ja, ze gebruiken doe ik niet. De meeste mensen spreken goed Engels en onze oude vriend met zijn hondje maakt ons op zijn manier duidelijk dat hij blij is om ons te zien en op het moment dat het weer genoeg is, geeft hij mij drie zoenen, want dat doe je in Holland, en dat is het teken dat wij weer verder kunnen gaan. Wanneer ik terug in Nederland ben dan moet ik toch maar wekelijkse les gaan nemen. Er zijn mogelijkheden genoeg.

17

Hier in Tavira kun je privé lessen nemen bij Andrew Roberts ([email protected]) telefoon 00351926885681 voor 12 euro per uur. Of bij Ana Biscaia (00351914491644). In Olhao kun je zelfs bij een Nederlandse vrouw les nemen voor 9 euro per uur. Mail naar [email protected] telefoon in de avond 00351914530141. Waar het om gaat is doen en discipline. Toch wil ik graag nog even Colegio Santiago International in Tavira onder de aandacht brengen. Deze school is in september 2012 geopend als internationale school voor kinderen tussen de 3 en 18 jaar maar is ook van plan taalcursussen voor volwassenen te gaan geven. Klik hier voor meer informatie: www.CSI-tavira.com Een andere manier om gratis met de taal bezig te zijn, zijn de taallessen in de gratis krant The Portugal News die wekelijks verschijnt en bij de Continente is af te halen. Kijk er maar eens na. Je maakt je lesje en stuurt dat op aan de krant per email en je krijgt de correcties terug. (Een en ander staat in de krant vermeld.) (In de zomer van 2013 heb ik een cursus Portugees in Nederland gevolgd en inmiddels staan mijn Ipad en telefoon vol met woordtrainers en andere apps om Portugees te leren. Ik doe er niets me want iedereen spreekt beter Engels dan ik ooit Portugees zal leren spreken.) Gisteren lazen we over een fototentoonstelling in Faro van Ivo Costa. De naam was Zwart Groen. En omdat ik ooit het plan had “Wit Groen” en ook wel geïnteresseerd ben in Zwart Wit, moesten we daar naar toe. Het was de laatste dag dat het nog mogelijk was. Kwamen we daar, was de boel gesloten. Openingstijden op de deur en niet aanwezig zijn. Ik ben zo brutaal geweest de contactpersoon gewoon te bellen om te vertellen dat ik voor de deur stond en het vreemd vond dat er niemand was. Een uur later waren we welkom. Laten we zeggen dat het idee leuk was maar dat de uitwerking of wel de kwaliteit van de foto's een aardige discussie tussen mij en mijn metgezel tot resultaat had. Ik ga er verder niet op in; Google zelf maar eens op Ivo Costa en oordeel zelf. Het idee blijft gewoon leuk maar de uitwerking hapert. Dit soort tentoonstellingen spoort mij alleen maar aan om zelf meer te fotograferen. En misschien zat er wel een diepere laag onder. Het waren vooral bladeren en bloemen gefotografeerd in tegenlicht. Misschien werd met groen wel niet de kleur groen, maar “planten” bedoeld. “Verde” ….... e pretto. DAGELIJKS VERS BROOD Zojuist het eerste eigen gebakken brood uit de oven gehaald. Als we zo'n lange tijd hier zijn wil ik echt goed brood eten en daarom heb ik mijn voordeegje en verse gist uit Nederland mee genomen. Dat is andere koek dan hagelslag en pindakaas. Niks geen kant en klare broodmixen. Eerlijke eigen mengsels van tarwe en spelt. Het smaakt heerlijk.

18

Sinds 2013 gebruik ik zuurdesem en bak ik niet meer met gist. Ieder aan broodbakken verslaafde ziel weet dat je een desem geen twee maanden alleen kunt laten en omdat we hier een grote en goede oven hebben en ik graag mijn eigen brood wil eten, heb ik mijn desem meegenomen. Je kunt in de bio winkel bij de markt diverse soorten meel kopen. En neem je genoegen met volkoren tarwe dan kun je voor 89 eurocent een kilo volkoren tarwe meel bij de Pingo Doce kopen. (In het natuurvoedingsvak bij de groente). En zo komt het dat ik een keer per week 8 broden bak.  De laatste keer heb ik mij op de vierstrengen vlechtbroden gestort. Leuk hoor en zeker omdat het aardig is gelukt. Al zit ik nu met bijna 50 broodjes in de vriezer. Inmiddels leveren de Aldi en de Lidl ook goed meergranen brood, maar ik blijf zelf bakken ondanks dat in 2014 het speltmeel bijna 4 euro per kilo kostte. Misschien laat ik in 2015 wel 25 kilo vanuit Nederland komen (grapje.... denk ik). MUSEUM TAVIRA 2012 Tavira heeft een nieuw museum. Het bevindt zich boven het Tourist Information Centre maar je gaat aan de achterzijde naar binnen. Het is een museum met archeologische vondsten uit de tijd dat Tavira een Islamitische stad was. Ook hier dacht men dat ik al 65 jaar was, dus mochten we voor de helft van het geld naar binnen.  In het kader van mijn boetseer activiteiten was het zeker de moeite waard en er worden een paar interessante potten getoond met een ingenieus bevochtigingssysteem. Verder waren alle toelichtingen alleen in het Portugees omdat de Engelse vertalingen nog niet klaar waren. Verwacht geen interactieve systemen die een en ander boeiend maken voor kinderen. Het zijn schaaltjes en kannen in een vitrine maar wel heel oud allemaal. Voordat je het museum bezoekt, is het raadzaam je in de historie van Tavira te verdiepen. Kijk op Wikipedia voor meer info: http://nl.wikipedia.org/wiki/ Tavira Het pand is heel bijzonder omdat de stadsmuur van Tavira door het pand loopt en ook zichtbaar is. Leuk om eens naar toe te gaan. (Anno 2014 zijn er in het museum ook vaak leuke fototentoonstellingen op de bovenste verdieping). Het “Stedelijk museum” van Tavira heeft overigens meer te bieden en ligt vlak achter de kerk die tegen over dit Islamitisch museum staat. Meer info over het museum op: http://www.theportugalnews.com/cgi-bin/google.pl?id=1099-19  http://www.algarveresident.com/44629-0/algarve/islamic-museum-centre-opens-in-tavira

19

STRANDEN IN DE BUURT VAN TAVIRA Voor de kust van Tavira en Sante Lucia ligt een ruim 4 km lang eiland. Vanuit Sante Lucia kun je daar komen door middel van een treintje of door ongeveer 15 minuten te lopen. Dat is wat wij meestal doen. Op de fiets naar Sante Lucia en dan door de lagune naar het strand lopen. Vanuit het centrum van Tavira kun je met de boot. Dat kan alleen in de zomer. Buiten het seizoen moet je de Rua 4 August afrijden en dan de boot pakken. Er is elk uur een afvaart van het vaste land naar het eiland en elke 10 minuten voor het halve uur kun je terug. Afgelopen zondag zijn we dan eindelijk eens naar het Ilha de Tavira gegaan vanuit Tavira. Onze voorkeur gaat toch wel uit naar het strand bij Sante Lucia, maar het was zeker de moeite waard ook eens deze kant van het eiland te bezoeken. Het was heerlijk stil, maar te koud om op het strand te liggen. VERANDERINGEN IN TAVIRA EN OMSTREKEN AFGELOPEN VIJF JAAR (In december 2012 schreef ik dat er niet veel was veranderd. Maar terugkijkend in december 2014 is er wel degelijk veel veranderd en heeft de crisis goed huisgehouden. Later hierover misschien meer.) Het is fijn weer in Tavira te zijn en te zien dat er niet zo heel veel is veranderd in de afgelopen maanden. We zitten al weer helemaal in ons ritme en het is heerlijk nazomer weer. Zoals hondjes naar hun vaste plekjes rennen om ze te besnuffelen om er vervolgens een plasje te doen, zo besteden wij de eerste twee weken van de vakantie altijd aan het bezoeken van onze vaste plekjes (om er vervolgens een plasje te doen). Er is niet veel veranderd, iedereen zit nog op zijn vaste plek; het vriendinnetje van Ad op de markt, onze oude vissers, de obers bij A Bica, de wekelijkse muziek in de kerk. We hebben ons rondje naar Cachela Velha gefietst en ook daar nog de zelfde heerlijke grote stukken wortelcake bij de koffie met de fluitende papegaai, waarvan ik nu zeker weet dat het vogel is en niet een mannetje dat mij na zit te fluiten. (De vogel was namelijk al aan het fluiten toen ik aan kwam lopen.) Voor zover ik er over heb nagedacht zijn de prijzen op de terrassen nog steeds dezelfde (twee koppen koffie met een gebakje: drie euro als je de plekjes weet). Wel is het winkeltje waar ik nieuwe jurkjes had willen kopen gesloten dat is jammer. Maar het is met kleding net als met foto's je moet je kans grijpen als die er is en niet wachten of zeggen ik ga nog wel eens terug.

20

SLECHT WEER IN DE ALGARVE Noodweer in de Algarve zelfs vertoond op CNN, het NOS journaal en filmpjes op You Tube; verontruste telefoontjes van thuisblijvers of alles wel goed is met ons. Gelukkig wel. Toevallig zaten we er midden in. Onweer en zware regenbuien, windhozen ondergelopen straten. Het dieptepunt lag bij Silves en wij zaten in de staart. We waren in Portimão voor het 350ste St. Martins Festival. Een markt met kermis, producten uit de Algarve, handwerk etc. Een hele week lang van 's morgens vroeg tot diep in de nacht. De verwachtingen waar hoog. Het enthousiasme werd snel getemperd toen we aankwamen. Het was inderdaad een kermis met reuzenrad en spookhuis. De eetstalletjes met producten uit de streek waren allen gesloten. De eigenaren wisten waarschijnlijk wat voor weer er op komst was en wij wisten dat toen nog niet. De rest van het terrein was een gebruikelijke zigeunermarkt met spullen waarvan wij buiten kunnen. Maar er was gelukkig ook een moedige ondernemer die zijn tent wel had open gedaan en daar zaten zo'n beetje alle standhouders koffie te drinken. Ik denk echt dat wij de enige bezoekers waren. Dus na een drankje en een toiletbezoek, onder de luifels door weer naar de stad. (Onder de luifels werden we nog even getrakteerd op een heuse vechtpartij tussen twee zigeunerstammen dus we waren echt snel uit de voeten.) Gelukkig wist ik dat er in Portimão nog een mooie tentoonstelling moest zijn. Ik wist ook waar maar ik wist het adres niet. Een taxichauffeur wist het gelukkig wel. Voor als u eens naar Portimão gaat: breng een bezoekje aan het Museu Municipal Dr. Jose Formosinho!!! Het is een mooi gebouw, vaak leuke tentoonstellingen en er zit een aardige Portugese dame aan de receptie die heel goed Nederlands praat en het leuk vindt u van alles over het huis te vertellen. (Sinds 2014 werkt zij hier niet meer.) Wij zagen foto's van Jose Carlos Lopes (www.josecarloslopes.com) en werken van Henryka Woerle. Toen we na het museumbezoek naar buiten stapte, was het nog droog maar nog geen vijf minuten later brak de hemel open en voor we twee straten verder een Pastelaria in konden vluchten waren we tot ons ondergoed nat. De straten veranderde in beekjes, maar we moesten er door om de trein te halen. (De volgende trein zou pas over een paar uur komen.) Eenmaal tien minuten onderweg met de trein, meldde de conducteur ons in zijn beste Engels dat er een boom op de rails lag dus dat we een paar minuten vertraging zouden hebben. Netjes van hem en het duurde dan wel vijf en veertig minuten, we stonden op een stationnetje waardoor je even buiten je benen kon strekken als je dat zou willen, of je kon je laten ophalen door een bekende. In Nederland laten ze een trein liever midden in het open landschap staan zodat de NS zeker weet dat je nog met hen verder zal reizen.

21

We zagen onderweg wel dat de natuur flink had huisgehouden maar dat het de Nederlandse tv en CNN zou halen; hadden we niet verwacht. Na bijna vier uur reizen, kwamen we goed en wel en weer opgedroogd in Tavira aan. KERST IN TAVIRA Langzaam aan komt Tavira weer in Kerstsfeer. Hier en daar verschijnt er bij de ingang van een winkel weer een kerstboom. Op het centrale plein bij de oude brug is de kerstboom van lampjes in stelling gebracht. Maar of het zo mooi wordt als andere jaren valt te bezien. Er wordt flink bezuinigd. Geen engeltjes dit jaar en nog geen verlichting langs de rivier en de bruggen. Maar de boom is wel hoog.....

GALERIE 1.1 Kerstbomen in Tavira 2011

22

2

TAVIRA - MONTE GORDO

TAVIRA - MONTE GORDO Veel mensen starten hun ontdekkingstocht door de Algarve met reisorganisatie Primavera. Daar is niets mis mee. Goed georganiseerd en vooral goedkoop, zeker voor een verblijf aan de oostkant van de Algarve. Vaak verblijf je in Monte Gordo. Na een dag denk je mogelijk: "waar ben ik in hemelsnaam in beland". Je moet het zelf maar gaan bekijken. Ik heb moeite met de groepen mensen die elkaar o zo gezellig en leuk vinden....... Wat Monte Gordo in elk geval heeft, is een mooi breed strand waarop je goed kunt wandelen; lekker stevig zand. Wij gaan met de trein naar Monto Gordo toe. Vanaf het station is het een dikke 10 minuten lopen naar het stadje. Loop vanaf het station de straat uit naar de rotonde en steek de weg over bij het zebrapad. Loop rechtdoor naar Monte Gordo. Ga het stadje niet in maar blijf rechts aanhouden. Je loopt dan door het authentieke deel van Monte Gordo daar waar nog de vissers met hun familie wonen. Na nog eens 10 minuten zie je aan de rechterkant van de straat de ingang van een bos. Ga hierin en wandel...... Op een gegeven moment zie je wat richtingaanwijzers, houd hier links aan en na een poosje kun je doormidden van een houten vlonder naar het strand en zo terug lopen naar de boulevard van Monte Gordo. In totaal een dik uur wandelen, het stilstaan om schelpen de zoeken en meeuwen te fotograferen niet meegerekend. Pik een terrasje en volg het groepsproces dat zich voor je afspeelt en oordeel dan zelf. Als je terug loopt naar de trein en de mensen staan je na te zwaaien zou ik me zorgen gaan maken. 24

Er is nog een optie en dat is dat je vanaf het station naar het stadje loopt en dan niet rechtsaf gaat maar direct doorloopt naar het strand en dan linksaf richting Villa Real. Wanneer je genoeg hebt van het strand kun je dan door de bossen terug lopen of juist helemaal door naar Villa Real en dan van daaruit met de bus of trein terug naar Tavira. Alle opties open, keuze aan u. Overigens is Monte Gordo niet alleen het paradijs van de golfers, bridgers en overwinteraars. Je kunt er prachtige wandelvakanties houden onder begeleiding en de trainingskampen voor wielrenners zijn in opkomst. Ga maar eens zoeken op internet. Sinds onze vakantie in 2014 is het bijna regelmaat geworden om ‘s zondags een strandwandeling te maken en daarna Chinees te eten. Omdat we gerechten kiezen als Mao Pau en eten met stokjes zijn we na twee keer dikke vrienden met de eigenaar. Leuk hoe mensen je al de tweede keer dat je het restaurant bezoekt, herkennen.

25

3

TAVIRA - CABANAS

TAVIRA - CABANAS Op zondag moet je in Portugal niet te veel overhoop willen halen. Rustig een beetje in de buurt van je huisje blijven. Iedereen trekt er namelijk, met de auto, op uit. Eet wat en drinkt daarbij wat lekkers. En stapt dan weer in de auto. Oei een fietser op de weg, naast elkaar natuurlijk, stommelingen, pep pep scheur scheur..... Op zondag kun je beter lekker door de zoutpannen fietsen of wandelen. Met een beetje geluk tref je de flamingo's (meestal in het voorjaar). Vanuit Tavira kun je via de zoutpannen naar Cabanas wandelen. Je doet er vanaf Grand Plaza (de Continente) een uurtje over. Je volgt de blauwe lijnen langs de weg, en als dat niet kan volg je de gele pijlen die niet altijd even makkelijk te zien zijn.  Wij gaan vaak eten in restaurant Europa. De eigenaar ontvangt je alsof je zijn beste vriend bent en serveert je de heerlijkste Portugese maaltijden, voornamelijk gegrilde vis. In Cabanas kun je op een van de vele en leuke terrasjes wat drinken, flaneren over de speciaal voor jou aangelegde houten boulevard. Met de boot, door de lagune, naar het strand. En er is een mooie begraafplaats aan de Rua do Estanco Velho, volg de borden. Ga je naar Cabanas wandelen en vond je het toch te ver dan kun je met de trein terug. Op ongeveer 20 minuten lopen van het strand richting het noorden en langs de hoofdweg kom je vanzelf op het station: Conceição de Tavira

27

4

TAVIRA SEVILLA

TAVIRA - SEVILLA Vanuit Tavira kun je heel gemakkelijk met de bus naar Sevilla. http://www.eva-bus.com Op de website van EVA-BUS tref je de prijzen en tijden. Er zijn ook voordelige drie- en zevendaagse tickets te koop. De bus rijdt van Lagos naar Sevilla en vertrekt om 09.00 uur vanuit het busstation in Tavira. Om 13.00 uur Spaanse tijd kom je aan in Sevilla (er is een uur tijdverschil tussen Portugal en Spanje). Omstreeks 16.00 uur kun je weer terug maar wij blijven meestal een paar dagen. De kosten bedragen 29 euro voor een retour. Eerst wilde ik naar Evora met de trein. Nader onderzoek leerde mij dat je lang onderweg bent en dat Evora wel leuk is maar toch niet zo de moeite van zo'n lange reis waard. De treinreis schijnt wel heel erg mooi te zijn zo door het midden van Portugal en daarom blijft Evora nog wel op mijn lijstje: “zeker nog eens doen” staan. Ook dit keer hadden we via booking.com een hotelkamer geboekt in een leuk hotel waarvan ik de naam inmiddels weer vergeten ben. We hebben wel ruim een uur lopen zoeken voor we het hotel hadden gevonden ondanks dat ik direct een goede stadsplattegrond van Sevilla had gekocht. Dat kwam omdat ik de kaart op zijn kant hield..... .... in plaats van naar het noorden zoals aanbevolen. (Maar dan was het zo lastig om de straatnamen te lezen. Koop dus geen kaart van Michelin.) Uiteindelijk bleek dat het hotel op slechts 15 minuten lopen van het busstation af lag.

29

Inmiddels weet ik ook weer waar wij hebben overnacht in Sevilla. Het Vime hotel Corregidor. Het ligt vlakbij het prachtige plein Alameda de Hercules waar je rond de kerst leuke stalletjes met lekkere etenswaar treft en waar leuke hebbedingetjes te koop zijn. Het hotel ligt aan een inham aan het einde van de Calle Amor de Dios. Je kunt beter over de Calle Trajano lopen; die loopt parallel aan de Amor de Dios en is beter begaanbaar. In Sevilla mag je natuurlijk het Plaza de Espana niet missen, al weet ik eigenlijk niet waarom. Het is denk ik vooral de sfeer. Wij waren er in de winter, maar in de zomer is het een lommerrijke plek waar je heerlijk kunt uitrusten of juist flaneren. En natuurlijk moet je naar het Alcazar en de Giralda. Toerisme op en top. Ook het Alcazar heeft een prettige sfeer die je toch moet hebben ervaren. We zijn er nu twee keer geweest en het is telkens bijzonder. Dit keer waren we in het badhuis wat de vorige keer gesloten was. Op onze wandeling door de stad liepen we langs de oude scheepswerven die Sevilla rijk was in de jaren 1400. Je kunt er nu niet meer in en er staat een hek omheen. Je vindt ze in een onopvallend straatje Calle Santader, tegenover tref je een Craft/Art shop met prachtig en origineel gemaakte kunstnijverheid. Deze trip had ik goed voorbereid en via internet al bedacht wat we zouden gaan zien. Op nummer een stond Espacio Metropol Parasol. Absoluut een bezoek waard. Heel kort door de bocht gezegd is dit een soort stadsvernieuwingsproject om een verloederde wijk haar aanzien terug te geven. Wij zijn er direct de dag van aankomst naar toe gelopen om de omgeving een beetje te verkennen. Alles leek gesloten. In de catacombe van dit kunstwerk bevindt zich een museum en Pastview!!!! Pastview is een jonge organisatie, met leuke jonge mensen die rondleidingen over de Espacio Metropol Parasol verzorgen, maar ook een stadswandeling begeleiden. Als extra hulpmiddel krijg je een 3D presentatie op een iPhone mee. Kijk voor meer info op www.pastview.es Over de 3D bril ben ik niet zo heel erg enthousiast, maar over de stadswandeling des te meer. En natuurlijk de iPhone. (Die wilde ik al heel lang hebben maar twijfelde tussen een iPad, een elektrische fiets, een Macbook of een iPhone. Het is na heel lang wachten dan de iPad geworden, en die is zo leuk en verslavend dat het dus drie maanden heeft geduurd voor ik weer iets op dit blog wilde doen.) We hebben op de eerste dag de stadswandeling gedaan en de volgende ochtend de rondleiding over de Espacio Metropol Parasol. Sevilla is een heerlijke stad. Overzichtelijk, mooie pleinen, leuke winkels en, als je een goede conditie hebt, dit alles op loopafstand. Wij hebben overigens zo veel gelopen dat ik na deze driedaagse trip, ruim drie dagen niet aan lopen wilde denken. Maar er is ook een heel goed fietsenplan en je kunt uitstekend met de bus overal naar toe. Je moet je er wel even in verdiepen. Waarmee ik in Spanje wat moeite heb, is het vinden van restaurants waar je goed en op een christelijk tijdstip kunt eten zonder dat het zo'n standaard toeristen geval is. Als ik honger heb, is er geen land meer met mij te bezeilen en die "mood" kan lang blijven hangen. Mensen die mij inmiddels wat langer kennen, gaan daarom onopvallend op zoek naar etenswaar alvorens ik zelf in de gaten 30

krijg dat ik honger heb. Wil je echt bij mij scoren, zorg je ervoor dat op het moment dat ik wat flauwtjes zeg: "Ik heb honger", jij juist voor een sfeervol, zo mogelijk vegetarisch, restaurantje op de menukaart staat te kijken zodat je quasi kunt zeggen: "Lieverdje zou dit wat zijn?". LEUKE RESTAURANTS IN SEVILLA Deze tips kregen wij van de leuke gids van Pastview. Hij wist ze zo uit zijn hoofd op te schrijven. De tussen haakjes genoemde code zijn de hokjes op de Michelin kaart. • Bar El Rinconcillo; Plaza de los Terceros (H5) • Casa Paco; Alameda de Hercules Kan je niet missen echt heel leuk, beetje studentikoos. • Bar Eslava; Plaza de San Lorenzo (J5) • La Azotea; Calle Jeus del Grande Poder (J5) hier moet je echt naar toe. • La Giralda; Calle Mateos Gago (H7) aanbevolen door de gids • Nikei; Calle Calatrava (J4) • Santa Marta; Plaza de Santa Marta En voor wie absoluut vegetarisch wil eten, vlak bij het busstation, ook voor de lunch: Centro Gaia; Luis de Vargas 4, 41001 Sevilla. Wij hebben hier op de laatste dag een uitgebreide lunch genuttigd. Voor je gevoel gaat het een beetje erg langzaam en erg ZEN maar stap daar overheen. Het eten is zeer goed en uiteindelijk ben je toch nog binnen het uur klaar. Slowfood gecertificeerd!!!!Centro Gaia is echt leuk, je kunt er ook kooklessen volgen en de eigenaren hebben passie en plezier in hun leven. Klik hier voor meer info: http://www.tripadvisor.nl/Restaurant_Reviewg187443-d2207941-Reviews-Centro_Ecologico_Gaia-Seville_Province_of_Seville_Andalucia.html MUSEUM VOOR HEDENDAAGSE KUNST Sevilla heeft een prachtig museum voor moderne kunst. Ik was er geweest, wist waar het lag (dacht ik), was vastbesloten er nog een keer heen te gaan. Hoe ik ook Google raadpleegde het museum kwam niet bovendrijven. Ik wist dat het in een oude keramiek fabriek was gehuisvest en je kon die ook zien liggen vanaf de bruggen in Sevilla. Het was echter niet makkelijk te vinden op internet. Het museum heet: Centro Andaluz de Arte Contemporaneo maar noemt zich ook Monasterio de la Cartuja de Santa Maria de las Cuevas. Dat is de naam van het klooster waar het museum nu is gevestigd. Je vindt de ingang aan de Avda. Americano Vespucio no2 op het Isla de la Cartuja. Ga hier naar de website: http://www.caac.es/inf/caac.htm

31

5

TAVIRA - LAGOS

TAVIRA - LAGOS Waneer je met de trein van oost naar west gaat, krijg je een mooi beeld van de Algarve. De reis duurt zo'n twee en half uur maar kan ook zomaar oplopen tot drie uur of langer wanneer je je reis niet goed plant en lang moet wachten in Faro om over te stappen. Je rijdt door het heuvelachtige achterland zo'n 20 tot 25 km landinwaarts. In 2012 schreef Tina in haar blog: Wat me dit keer opviel was de droogte. Wij genieten dan wel zeer van het mooie weer, maar zeker verder landinwaarts zie je dat de boeren het moeilijk hebben. Jong aangeplante sinassappelbomen redden het niet. Golfbanen liggen erbij als maanlandschappen. Schapen hebben echt geen sprietje groen gras meer. Dit in samenloop met de crisis, die hier echt aan de orde is, maakt dat je tijdens zo'n treinreis wel wat hebt om over na te denken. Dat er zelfs geen carnaval is gevierd in Tavira geeft aan hoe erg het is. Het museum in Tavira heeft een jaar lang dezelfde expositie over de fotografen familie Andrade. De expositie is overigens zeer de moeite waard. Maar wij waren op weg naar Lagos. Een leuk toeristenstadje waar gelukkig ook nog Portugezen wonen en zich op straat durven te begeven. Wij hebben er heerlijk geslenterd en foto's gemaakt van een leegstaand hotel, en natuurlijk in een straatje achteraf heerlijke gegrilde vis gegeten. Het restaurant was vroeger een Chinees restaurant. Dan kon je nog zien aan de stoelen en het servies. Verder was het helemaal Braziliaans fleurig ingericht met vissers-attributen. De eigenaar was echter nog steeds een Chinese vrouw die af en toe kwam kijken of de Portugese vrouw die het restaurant nu runt het wel goed doet. Het eten was heerlijk, maar als er meer dan twee gasten zouden komen, weet ik niet of de Portugese vrouw het wel zou redden. Ze deed in elk geval haar stinkende best en wij hadden het zeer gezellig. Om 8.23 uur zijn we vertrokken uit Tavira en om 17.01 uur gingen we uit Lagos weer weg. Om 20.00 uur waren we weer terug in Tavira. Wel een beetje gammel van het zitten in een warme drukke trein. Dit is de planning waarbij je nauwelijks hoeft te wachten in Faro om over te stappen.

33

6

IGREJA DE SÃO LOURENÇO

IGREJA DE SÃO LOURENÇO Alvorens in de Algarve een woonwijk te bouwen, legt men eerst de straten en parkeerplaatsen aan en natuurlijk de riolering en nutsvoorzieningen. Bijna elke wat grotere plaats, heeft zo'n prachtige plek om te skaten, te hardlopen of om stiekem met je geliefde te verpozen, want door de crisis werd er geen huis meer gebouwd en zijn deze Vinex locaties veranderd in vaak desolate gebieden. Hierboven zie je een geheel nieuw aangelegde begraafplaats met crematorium. Er is ruimte voor misschien wel 1000 nog te overlijden medemensen. Maar die komen er maar niet; het onkruid staat hoog en bij een aantal plekken zijn de deurtjes al weer kapot. Hele vreemde en moeilijk te omschrijven ervaring, maar wel leuk voor een plot...... Maar dat deze methode zelfs wordt toegepast op begraafplaatsen was voor mij nieuw. De foto geeft de uitbreiding weer van de, verder keurige begraafplaats, bij Igreja de São Lourenço aan de N125 van Almancil naar Faro. Het kerkje is prachtig en het bezoeken waard. Lees vooral de ontstaansgeschiedenis voor je het kerkje gaat bezoeken. http://en.wikipedia.org/wiki/ Church_of_São_Lourenço_(Almancil) In het Nederlands: http://portugal.blog.nl/kunst-en-cultuur/ 2011/01/22/het-blauwe-kerkje-van-de-algarve Route: https://www.google.nl/maps/place/Igreja+de+São+Lourenço/@37.082187,-8.008936,15z/data=! 4m2!3m1!1s0x0:0x40af963402889050

35

7

RELOGIO DA TORRE MONUMENTO HISTORICOCULTURAL MARAGOTA

RELOGIO DA TORRE MONUMENTO HISTORICO-CULTURAL MARAGOTA Ik vind het zo bijzonder wanneer mensen precies weten wat ze willen maar ook dat ze het kunnen. Dat ze een passie voelen en daar naar leven. Het is nog mooier wanneer je deze mensen ook mag ontmoeten of in elk geval iets van hun passie kan beleven tijdens een expositie, workshop of optreden. Soms zijn mensen met een passie ook nog eens op meerdere vlakken getalenteerd. Vandaag mocht ik er "weer zo een" de hand schudden. De man heet Marco Conceição. Op onderstaande link vind je uitgebreide informatie over zijn "Monumento". Officieel heet het plaatsje Maragota maar het is niet meer dan een paar huizen langs de weg. http://www.algarve123.com/en/Articles/2-1215/Homemade_monument Er ligt ook een schat: http://www.geocaching.com/geocache/GC4TB80_relogio-da-torre-do-montebicho Om er te komen rij je van Tavira richting Moncarapacho, of Amoreira. Op de weg zie je vast wel een bord Hotel Campo de Golfe Colina verde Apart Hotel. Daar moet je zijn. Sta je met je rug naar de ingang van het hotel dan volg je de weg, rechts 100 of 200 meter naar beneden en dan zie je het vanzelf aan je linker hand. 

37

8

TAVIRA - ILHA DA CULATRA

TAVIRA - IHLA DA CULATRA Het stond al langer op mijn verlanglijstje om een van de eilanden in de lagune's van de Ria Formosa te bezoeken en zo geschiedde. Ilha da Culatra het Heijplaat van Faro. Een zandbank met straatjes van Stelkonplaten, vissers en honden. We hebben heerlijk gegeten in een restaurantje tussen de Portugese families ver weg van de toeristen die eenzaam over het verlaten strand naar de vuurtoren van Farol liepen. Op TripAdvisor vind je 101 beoordelingen van het eiland dus wat heb ik daar nog aan toe te voegen. In de winter (vanaf september) gaat de Ferry drie keer per dag vanuit de haven van Olhao. Vanuit Tavira hebben wij de trein van 09.34 genomen en dan kun je de Ferry van 11.00 uur makkelijk halen. Je bent dan om ongeveer 11.45 uur op het eiland. Om 13.00 uur kun je weer terug. Wij zijn naar het strand geweest en hebben op het eiland gegeten en hebben de boot van 15.30 uur terug genomen. Vervolgens in Olhao de trein weer van 17.41. Zo heb je ook nog de tijd om Olhao te bekijken. Maar na een dagje op dit eiland lijkt het of je even aan de andere kant van de wereld bent geweest. Ik vond het een aparte ervaring. Beetje heimwee naar Heijplaat.

39

9

TAVIRA - TIPS

Dit boekje heeft als titel 10X TAVIRA waarmee ik 10 excursies en 10 hoofdstukjes beoogde. En natuurlijk 10 fietstochten maar die komen in het laatste hoofdstuk aan de orde. En nu ben ik al bij hoofdstuk 9 aan gekomen. Dit hoofdstuk ga ik daarom maar vullen met wat je allemaal nog meer kunt doen maar deze uitjes kun je ook best zelf uitzoeken aan de hand van wat richtlijnen die ik je zal meegeven. Een soort werkboek dus. Is het niet zo dat van elk goed (zelfhulp)boek er later een werkboek wordt uitgegeven? Nu van mij krijg je dat er direct bij. Wat je verder nog kunt doen in de omgeving van Tavira. Cachopo Voor de geoefende wielrenner is Cachopo voor Tavira wat Monchique is voor Silves. Je fiets 35 km omhoog langs een mooie weg, keert weer om en geniet van een heerlijke afdaling. Soms heb je een hond voor je wielen dus wel bij de les blijven. Je kunt ook met de auto natuurlijk. In de omgeving van Cachopo zijn prachtige wandelingen uitgezet. In 2011 hebben we via het museum van Tavira een dagtrip naar Cachopo gemaakt en genoten van de tradities en het heerlijke authentieke eten. Je moet je even verdiepen in de achtergrond van de omgeving maar zeker een dagtocht waard. Je kunt er niet met het openbaar vervoer komen. http://www.wandelenalgarve.nl/mealha/ http://www.wandeleninportugal.info/wandeling_cachopo.htm

Winkelen in Faro Winkelen is niet mijn favoriete bezigheid. In Portugal kan ik het wel aan omdat het bijna nooit druk is in de winkelstraten of winkelcentra. Sinds de crisis al in het geheel niet. In Faro heb je een heel grappig groot winkelcentrum aan de rand van de stad: het Forum Algarve. Je kunt er komen vanaf het treinstation van Faro door buslijn 1 te nemen. Heb je direct een leuke stadstour. Om een indruk te krijgen hier een link naar Tripadvisor: http://www.tripadvisor.nl/Attraction_Review-g189116-d4444241Reviews-Forum_Algarve_Shopping_Mall-Faro_Faro_District_Algarve.html

Vila Real de Santo António en Ayamonte Vila Real is een leuk plaatsje op de grens met Spanje. Van hieruit kun je met de boot naar Ayamonte. Veel mensen gaan in Ayamonte (Spanje) boodschappen doen omdat het daar goedkoper is. Wij zijn daar ook wel eens gaan fietsen. Er ligt vanaf de boot een mooi fietspad naar het natuurgebied Marismas de Isla Cristina en de stranden van Isla de Canela en Isla del Moral.

41

10

TINA FIETST

Er zijn vele mooie plekken in de Algarve en Portugal waar je goed kunt fietsen. De wat geoefende wielrenner kan het beste in de buurt van Loule of Silves terecht. Maar ook vanuit Monte Gordo, in het oosten van de Algarve, worden reizen speciaal voor wielrenners en getrainde moutainbikers georganiseerd. De wegen zijn over het algemeen goed al wil je wel eens plotseling voor een beekje komen te staan. Wij maken gebruik van een Duitse kaart: Reise Know How uit 2010.  1:100000 (www.reise-knowhow.de). Als je op internet de zoekopdracht: “Volta Ao Algarve” geeft, krijg je een goed beeld van de mogelijkheden. Door de komst van smartphones, en apps als RouteYou en Endomundo heb je eigenlijk geen kaarten meer nodig. Op deze sites kun je leuke routes bekijken, downloaden of zelf uitstippelen. Verder in dit boekje zul je een aantal gps route’s vinden die ik eind 2014 heb gemaakt. Zelf maak ik gebruik van MotionX-gps. Een app alleen voor Iphone maar het werkt goed en er is een goede handleiding beschikbaar. Verder heb ik een BIKE MOUNT WEATHERCASE™ FOR IPHONE 5/4. Hiermee plaats ik mijn telefoon in een houder op mijn stuur en heb ik tegelijkertijd voor meer dan een dag aan batterijduur ter beschikking. Ik gebruik mijn telefoon dus als gps/navigatiesysteem. Het enige nadeel is dat ik een houder heb voor een Iphone 4 en daar past geen Iphone 6 in. Dus voordat ik die dan cadeau ga krijgen...... Wij hebben een paar jaar geleden diverse fietsvakanties gedaan van zo'n 10 dagen waarbij we het westen en het midden van de Algarve op de fiets hebben doorkruist. (Loule, Alte, Salir, Silves en de kuststrook). We zijn toen eens vanuit Lagos per trein naar Tavira gegaan. (Van West naar Oost). Tavira was ons eindpunt en we zijn er eigenlijk altijd in gedachten gebleven. Uiteindelijk hebben wij dus gekozen voor Tavira als verblijfplaats omdat je vanuit Tavira gevarieerde en leuke tochtjes kunt maken van zo'n 40 tot 50 km. Je kunt richting zee en richting heuvels of een kopje koffie gaan drinken in Moncarapacho. We zijn daar ook regelmatig gaan lunchen. Ben je wat beter geoefend kun je naar São Brás de Alportel fietsen. Later hebben we dat ook nog eens met de auto gereden en konden ons toen eigenlijk niet meer voorstellen dat we dat stuk heen en terug hadden gefietst op een dag. Na twee keer een fiets te hebben gehuurd, en we zeker wisten dat we vaker naar Tavira zouden gaan, hebben we twee goede fietsen gekocht die we bij de winkelier kunnen stallen gedurende de tijd dat we in Nederland zijn. Dat is nog eens service. Er lopen twee hoofdwegen van west naar oost door de Algarve. De N125 en de A22. De A22 is sinds 2012 een tolweg geworden en niemand rijdt er meer op. Te duur. Maar de Portugezen vergeten dat ze nauwelijks wegenbelasting betalen (100 euro per jaar of zelfs nog minder). Het gevolg is dat de N125 bijzonder druk is en men de sluiproutes gaat gebruiken. De sluiproutes zijn eigenlijk onze leuke

43

fietsweggetjes. Op zondag moet je daar dus zeker niet fietsen want dan komt om 15.00 uur iedereen dronken uit de kroeg. Op zondag ga je lekker door de zoutpannen fietsen of wandelen. Met een beetje geluk tref je de flamingo's (meestal in het voorjaar). De sportieve Portugees is op zondag ook vaak actief en met een gemoedelijk “Bon dia” zwaaien ze je gedag. In dit hoofdstuk van dit boekje beschrijf ik wat fietstochten wij zoal maken. Ik vind het heerlijk om door de zoutpannen te fietsen. Er is een officiële route van West naar Oost. Je treft op internet uitgebreide info wanneer je zoekt op Ecovia Algarve. Ook een leuke website maar helaas in het Portugees: http:// www.ciclovia.pt/index.html Alle routes die ik heb gemaakt en hierna in het kort worden beschreven, kun je downloaden van af routeyou.com: http://www.routeyou.com/nl-nl/user/view/170216/tina-tavira.nl Hou deze website maar in de gaten want ik zal de komende vakanties ook nieuwe routes rijden en dan op deze site plaatsen. Het laatste jaar hebben we namelijk de fiets een paar keer meegenomen in de trein en dat vergroot natuurlijk de mogelijkheden. Je moet de fiets wel in het eerste compartiment van de trein plaatsen in de daarvoor bestemde beugels. Dus niet ergens op het balkon of waar je de trein in kunt stappen. Meestal is er plaats voor zo’n zes tot acht fietsen. Er komen steeds meer mensen die van deze mogelijkheid gebruik maken. Er is dus altijd wel iemand die je even wil helpen je fiets in de trein te zetten. Volg altijd de instructies van de conducteur. Dit is echt je beste vriend!! Andere interessante websites: http://www.algarve-gids.com/nl/fietsen.html http://www.algarvebikeholidays.com/tours-2/self-guided-holidays/ http://megasportalgarvedutch.blogspot.nl http://megasportalgarvedutch.blogspot.nl/2010/02/gps-routes-list_26.html http://www.megasport.pt/uk/default.asp?flag=55

44

TAVIRA CABANAS

Dit is een leuke fietsroute van 20 kilometer vanuit ons appartement in de buurt van de Aldi. Je rijdt achter de Aldi een gravel weg in met aan weerskanten huisjes richting Santa Luzia, op de eerste kruising links en eerste gravelpad weer rechts, (*) dan weer rechts afslaan, stukje rechtdoor en dan zie je aan je linkerhand de weg die leidt tot de zoutpannen. Even oversteken dus. Je fietst daarna door de zoutpannen weer terug naar Tavira en zo via de zoutpannen naar Cabanas. Wij doen dat vaak op zondag. Soms eten we dan wat in Cabanas of in elk geval koffie met wat lekkers. Toast met huisgemaakte pompoenjam bijvoorbeeld. Hier de link naar de gps. Deze route gaat iets anders namelijk bij (*) oversteken en linksafslaan, na het ziekenhuis rechtsaf een wijk in, aan het einde links en langs de horta. Dan ben je weer terug in Tavira. http://www.routeyou.com/nl-nl/route/view/3749858/fietsroute/ tavira-aldi-cabanas-door-de-zoutpannen.nl

45

TAVIRA FUSETA VIA ECOVIA

Ook dit is een leuke route voor de zondag van 33 Km. Of voor de donderdag want op donderdag is het markt in Fuseta. Fiets deze route niet wanneer het heeeeeel veel heeft geregend. Of als je geen zin hebt in een hele stijle klim waarbij je echt even moet afstappen. Het stukje Ecovia achter Pedras del Rhei gaat namelijk over een beekje. De weg is daar aangepast en je kunt altijd door het beekje maar het is daar wel even een stijl stukje. Verder is er later een stuk dat na langdurige regenval echt een modderpoel wordt. (Bij het landgoed van Manuta). Hier dan de link naar de gps. http://www.routeyou.com/nl-nl/route/view/3651313/fietsroute/ tavira-aldi-fuseta-door-de-zoutpannen-33-km.nl

46

TAVIRA MONCARAPACHO FUSETA - TAVIRA

Tavira-Moncarapacho-Fuseta-Tavira is een eenvoudige fietsroute van zo'n 38 km. Heen door de fruitgaarden en terug via de Ria Formosa. Vanaf het station van Tavira ga je terug naar de N125. Bij de N125 ga je rechtsaf naar de rotonde. Je neemt de rotonde helemaal. Je rijdt als het ware terug. Direct na de rotonde neem je de afslag Santo Estevao. Dan de tweede links dit is weg M1341. Je fietst nu als maar recht door, zo'n 10 tot 15 km schat ik tot de kruising met de M514-1. Ga hier linksaf. Bij de volgende kruising rechts. Er staat een bord richting Moncarapacho. Nu weer rechtdoor en je rijdt zo Moncarapacho binnen. Heb je hier rondgekeken en wat gedronken op een van de twee leuke pleinen, bijvoorbeeld bij de markthal, dan ga je dezelfde weg terug en neem je na ongeveer 2 km de afslag Giao. Je blijft deze weg naar beneden volgen tot het eind. Je steekt de N125 over, onder de spoorlijn door, aan het einde links en na 1 km rijdt je Fuzeta binnen.

47

Fuzeta vind ik een vreemd dorp. Hoewel er een grote camping is en prachtige stranden lijkt het niet toeristisch. Er hangt een aparte sfeer. Het is er bijna altijd druk. Er zijn veel kleine en stijle straatjes. We gaan binnenkort met de trein naar dit stadje. Er zijn twee stationnetjes, eentje beneden en eentje boven het stadje. Dan stappen we uit boven in het stadje, en bezoeken de kerk en de mooie begraafplaats. Je kunt in Fuzeta de blauwe lijn langs de weg volgen en dan fiets je door de zoutpannen richting Olhao. Wij hebben ervoor gekozen terug te fietsen door de zoutpannen naar Santa Lucia en Tavira. De weg wijst zich zelf. Het is onderdeel van de route Lagos - Villa Real. Door de jaren heen heb ben we verschillende varianten ontdekt om van Tavira naar Moncarapacho te fietsen. Dit was de makkelijkste route maar je kunt ook wat “boven langs” fietsen en dan wordt de route soms steiler en dus wat zwaarder. Er zijn ook verschillende slinger routes. Wat ik leuk vind aan deze route is dat je door een tuinbouw gebied fiets. De afgelopen jaren hebben we het zien ontwikkelen van fruitgaarden naar imposante kassen waarin alles op substraten en in bakken wordt gekweekt. De onderstaande gps route is heel anders dan hierboven beschreven, maar ook leuk. Je steekt achter de Aldi bij de begraafplaats de N125 over. Goed opletten en je beurt afwachten er komt altijd wel een moment dat je rustig kunt oversteken. Na de benzine pomp en het restaurant ga je rechtsaf een weggetje in en zit je al direct tussen de fruitgaarden. Na 7 Km is er een hiaat in de gps file en moet je omkeren. Toen ik de file registreerde was daar net een wegomlegging. Je kunt daar echter rechtdoor fietsen en de eerste geasfalteerde weg rechts nemen. Aan het einde links en je zit weer op de route zoals hieronder weergegeven. http://www.routeyou.com/nl-nl/route/view/3651323/fietsroute/ tavira-aldi-moncarapacho-fuseta.nl Deze route vermijdt de beek bij Pedras del Rhei, maar gaat wel langs het landgoed van Manuta. Dus bij heel veel regen rekening houden met modder.

48

TAVIRA - SANTO ESTÊVÃOMONCARAPACHO

Ook dit is weer een leuke route naar Moncarapacho maar nu gaan we “boven langs” wat inhoud dat je af en toe wat steviger in de pedalen zal moeten. We gaan weer terug richting Fuseta maar doen het stadje dit keer niet aan. De gps file komt dit keer via de wegsite van MotionX. Dat werkt iets makkelijker dan via de site van Route You. http://gps.motionx.com/maps/4cbf3f8232ac91fa16158e7521f740d0 via website van MotionX

49

TAVIRA SAO BRAS

“Als een mens kon zeggen en doen wat hij dacht, zou hij zien hoe hij daardoor veranderen kon.” Ik ben een boek aan het lezen. “De Acht”, van Katherine Neville. Bovenstaande frase komt uit dit boek en wil ik graag met jullie delen want er zit veel in. Je zou het ook kunnen interpreteren als: zeggen wat je wil zeggen, zeggen wat je denkt en doen waarover je fantaseert of wat je zou willen doen maar eigenlijk niet durft. Vaak denk je: “Ik zou wel …... willen gaan doen.” maar je doet het dan niet om tientallen redenen. Tip: doe en ervaar. Na afloop voel je wel of je (of iets in je omstandigheden) is veranderd. Aan het begin van een vakantie in Tavira had ik een heel lijstje gemaakt van dingen die ik zou gaan doen en zou gaan bekijken. De meeste heb ik ook echt gedaan. En, hebben die iets teweeg gebracht? Ja, zo zijn we bijvoorbeeld naar Sao Bras de Alportel gefietst. Dat was voor mij wel wat zwaarder dan gedacht maar goed te doen op een dag, heen en terug. Hoewel Sao Bras nog geen dertig kilometer van Tavira ligt, kun je er niet rechtstreeks met de bus komen. Op bepaalde dagen van de week voor de 50

heenweg wel maar terug moet je via Faro. Daardoor ben je al snel meer dan twee uur onderweg. En je kunt maar enkele keren per dag vanuit Sao Bras terug naar Faro. Wij zijn dus op de fiets gegaan. Het is een leuke tocht. Je fietst langzaam maar gestaagd naar boven gedurende zo'n twintig kilometer. Enige conditie en schakeltechniek is dus wel noodzakelijk. Wij zijn vanuit Tavira via Santa Margarida richting de A22 gefietst. (Deze weg loopt enkele kilometers paralel aan de N270.) Daarna over de N270 via Prego naar Santa Catarina da Fonte do Bispo. De N270 is niet heel erg druk maar men rijdt er wel erg hard en er is ook nog wel wat vrachtverkeer. Niet mijn weg dus. Ongeveer vier kilometer na Santa Catarina kun je linksaf slaan richting Desbarato. Na 100 meter direct rechtsaf richting Mesquita. Dat is een leuk weggetje met slecht wegdek (M517). Je krijgt regelmatig een escorte van blaffende honden maar die bijten niet. Gewoon stevig doorfietsen. Dit weggetje blijf je volgen, steeds rechtdoor tot je niet meer verder kunt. (Zo'n 7 kilometer denk ik.) Aan het einde van de weg rechtsaf en dan kom je weer op de N270 (hier links) en ben je bijna in Sao Bras. Sao Bras is een leuke stad, beslist niet toeristisch maar er is een tourist office waar je enthousiast wordt ontvangen en aan de hand van de stadsplattegrond een duidelijke uitleg krijgt over de bezienswaardigheden (kerk, musea, galeries (met foto's van de plaatselijke fotoclub), theater en een Kurkmuseum). Naast de tourist office zit een barretje/restaurant waar je waanzinnig lekker ijs kunt kopen. Om de stad echt te bekijken heb je meer tijd nodig dan wij hadden. Dus hebben we bedacht dat we daar de volgende keer een hotelletje zoeken en overnachten. In Estoi is een mooie plek. We zijn er niet geweest maar denken eraan deze Pousade eens te bezoeken. Estoi is overigens ook een heel leuk plaatsje. Kijk op:  http://www.pousadasofportugal.com/  voor meer info. Over Sao Bras vind je meer info: http://www.portugalvirtual.pt/_tourism/algarve/ sao.bras.alportel/index.html#bras We zijn terug gefietst via Peral (M514), Moncarapcho, Giao, Fuseta en door de zoutpannen naar Tavira. Tijdens een lange afdaling over een gravelweg in de buurt van Moncaropacho zag ik een heerlijk rustige en stille camping die ik zeker ook eens ga bezoeken. Dus even wat uitzoekwerk te doen. (Note: ik heb gezocht maar nooit gevonden, waarschijnlijk een prive terrein met eenvoudige prefab woningen.) Deze gps route van 50 Km heeft een andere terugweg maar is goed bruikbaar: http://www.routeyou.com/nl-nl/route/view/3754829/fietsroute/tavira-aldi-sao-bras-de-alportel.nl Of deze tocht naar Sao Bras mij heeft veranderd? Nu ja, het geeft wel een zelfverzekerd gevoel wanneer je door allerlei verlate plekken fietst, langs honden, die je zolang mogelijk achterna komen. De meest blafte maar eentje niet. Deze grote langharige herder beet zijn tanden stuk op mijn fietstas terwijl hij naar mijn kuiten hapte. Gelukkig droop hij eerst jankend en daarna stilletjes af wat Ad weer de mogelijkheid gaf door te fietsen. We zijn ongeschonden thuis gekomen. En kijk wel ietsje beter uit wanneer ik langs honden fiets. 51

TAVIRA CACELA VEHLA CABANAS

Route van 41 Km met af en toe wat steviger fietswerk maar over zeer stille wegen. Vanaf het station in Tavira, naar Grand Plaza, stukje N125, oversteken en achter golfbaan, nog ietsje hoger naar Cacela Velha en terug via Ecovia en golfbaan Quinta da Ria naar Cabanas en Tavira. Daarna lekker een ijsje eten bij de kiosk bij de brug en de muziek tent. (Tegenover de oude vismarkt). Hier de link naar de gps route. http://www.routeyou.com/nl-nl/route/view/3791143/fietsroute/ tavira-station-cacela-cabanas-tavira.nl

52

TAVIRA ESTOI

Was ik ooit naar Sao Bras gefietst, nu wilde ik naar Estoi. Op onze eerste fietsreis door de Algarve waren we daar ook geweest en in mijn herinnering was het een heel intiem stadje. En er is een museum dan wel oude Romeinse toestand die ik wilde zien. Ruïnes de Milreu. Verder is het leuk wandelen langs Palacio de Estoi maar helaas kun je hier de tuin niet in. Kortom als je tijd over hebt is het een leuk tripje. Hier meer info: https://www.visitportugal.com/nl/content/villa-romana-de-milreu Het is heel goed te doen om dit stuk te fietsen, afhankelijk hoe je terugfiets een dikke 65 Km. Het is eigenlijk een rechte weg nr M516. Tot aan Moncarapacho (M514) is het ook een leuke weg om te fietsen. In Moncarapacho steek je de hoofdweg over en volg je gewoon de borden Estoi. Dit is een behoorlijk drukke weg en men houdt niet zo heel erg veel rekening met je. Het landschap en de bebouwing is ook minder leuk. Het is echter maar een dik half uur fietsen en ik moet zeggen dat het op de terugweg eigenlijk veel rustiger en leuker was. Maar ja toen hadden we ook een goed gevulde maag met Portugese stoofpot. Hier een gps file maar deze is gemaakt in RouteYou en niet zo gefietst. http://www.routeyou.com/nl-nl/route/view/3760182/fietsroute/tavira-aldi-estoi-milreu.nl

53

TAVIRA WATERVAL CABANAS

In de buurt van Tavira is een waterval. Inmiddels is de waterval zelf niet meer te bereiken. Door vandalisme en later door de bosbranden in 2011 zijn de brug, de picknickplaats en wandelpaden naar de waterval geheel verwoest. Maar de weg er naartoe is leuk om te fietsen. Er zijn verschillende mogelijkheden hier de leukste en makkelijkste. http://www.routeyou.com/nl-nl/route/view/3651363/fietsroute/tavira-aldiestevao-waterval-cabanas-tavira-36-km.nl In Santo Estêvão vervolg je de weg rechts voor de kerk langs. Even een stukje wat steiler. Volg deze weg richting Monte Agudo tot over het viaduct over de snelweg A22.  Volg de weg met een bocht naar rechts. Vanaf nu is het lekker naar beneden. Aan het einde van deze weg steek je de N270 (naar Sao Bras) over en vervolg je zo'n 3 km een licht dalende weg.  Op een gegeven moment zie je links een verlaten huis (leuk om foto's te maken) waar ook brand is geweest. Hierna is het nog een km of wat fietsen. Je komt op een kruising met een vrij groot huis en rechts daarvan een steile weg naar boven. Meer info over de waterval vind je hier: http://www.rentinthealgarve.co.uk/waterfall_near_tavira_algarve.html 54

TAVIRA CACELA VEHLA BOVEN LANGS TERUG

Bijna elke week maken wij een fietstochtje naar Cacela Velha om koffie te drinken met een enorm stuk cake. Dit past in “Het dovemansoren dieet” van Maarten 't Hart wat wij volgen. (http:// www.mbog.nl/orthomoleculaire-geneeskunde/boekenleestips/ het-dovemans-oren-dieet) Cacela Velha is een plekje waar je overvallen wordt door stilte en een geluksgevoel. Je hebt er een prachtig uitzicht over de zee en de lagune. Je kunt er wandelen naar Monta Rota en Fabrica. Er is een intieme begraafplaats en er staat een appartementje te huur (vlak bij de begraafplaats en met een fenomenaal uitzicht) waar ik wel eens een weekje met slecht weer zou willen verblijven.) De Portugese vrouwen (en kinderen en mannen) kunnen zelf nog heerlijke taarten bakken, pannenlappen haken, broches maken etc. Van traditionele zaken tot mooie hoeden en moderne broches. Ook van gerecycled materiaal. Vier keer per jaar bij het wisselen van de seizoenen is er een markt met handgemaakte artikelen. Niet alleen voor de toeristen. De Portugezen komen

55

ook graag lekkere dingen en originele spulletjes kopen. Kijk voor info op: http:// adripcacela.blogspot.pt Vanuit Tavira fiets je over de Ecovia naar het oosten; naar Cabanas. In Cabanas volg je een honderd meter de N125 en bij de eerste mogelijkheid steek je over en rij de richting  Alvisquer (EN1237). Hier ga je rustig omhoog en bij de eerste kruising rechts (bij een oud postkantoor dat al jaren te koop staat) en daarna weer rechts. Je blijft nu als maar recht door richting het oosten fietsen. Aan het einde steek je de weg over en vervolg je de weg tot je rechts de spoorovergang ziet, steek deze over. Nu een lekkere afdaling terug naar de N125. Je ziet nu al een bord Cacela Velha. Steek de weg over, als maar recht door, bocht naar links volgen, nog een kilometer rechtdoor. Je ziet rechts al Fabrica liggen, je bent er bijna nog een heuveltje en op de heuvel naar rechts en je bent er. Op de terugweg ga je eerst richting Manta Rota. Hier kun je rechtsaf naar Manta Rota. Wij steken hier de N125 weer over naar Vila Nova de Cacela. Hier rechts tot aan het centrum ongeveer 900 meter. Op het kruispunt naar links, het viaduct over de spoorlijn volgen, het stadje uit. Na ongeveer een Km ga je de links en volg je de weg naar het westen. Bij de volgende kruising links en direct rechts en weer gewoon rechtdoor blijven fietsen (M1244 en M1245) je herkent vanzelf de route van de heenreis. Je kunt niet fout rijden. Hier de gps route het is zo’n 30 km lekker ontspannen fietsen. http://www.routeyou.com/nl-nl/route/ view/3651334/fietsroute/tavira-aldi-vila-nova-cabanas-boven-langs-30-km.nl

56

TAVIRA CACELA TERUG VIA N1235

Vanaf de parkeerplaats bij de Aldi via het centrum en Grand Plaza van Tavira, klein stukje over de N125 en bovenlangs naar Cacela Velha, ook bovenlangs via andere route weer terug. Route eindigt bij restraurant O Ciclista, Rua Joao Vaz Corte Real. Waneer je om 09.30 uur vertrekt ben je rond 12.30 uur bij dit leuke restaurant waar je van een echte Portugese lunch kunt genieten. Die heb je dan ook wel verdiend na 32 km lekker trappen. http://www.routeyou.com/nl-nl/route/view/3651382/fietsroute/ tavira-aldi-cacela-velha-via-en1235-retour-tavira-32-km.nl

57