Woensdag was de opening van de kinderboekenweek. We zijn deze dag begonnen met e Woensdag was de opening van de kinderboekenweek. We zijn deze dag Jaargang 4, nummer 3 een toneelstukje voor alle kinderen en toneelstukje voor alle kinbegonnen met NNNderen Eindredactie: Wendy 18 februari 2011
Beste collega’s, De dagen worden veel langer, en zelfs de zon begint weer wat warmte af te geven. Wat mij betreft het begin van een wat betere periode als het over het weer gaat. Helaas voor de winterliefhebbers is er weinig ijs geweest, maar wel flink wat sneeuw. Niet zoals afgelopen jaar, maar toch nog wel genoeg om een beetje winter te merken. Maar gelukkig, lente en zomer zijn in aantocht en ik ben er blij mee. Het onderwijs bevindt zich in minder goed weer, om het zo maar te zeggen. Afgelopen tijd wordt steeds duidelijker dat we voor een grote uitdaging staan. We wisten al wel dat er “iets” aan zat te komen, maar het lijkt nu toch definitief niet mee te gaan vallen. Met name de afdeling ambulante begeleiding moet het ontgelden, in onze ogen zeer onterecht. Maar ook de scholen voor (V)SO zullen gaan merken dat de bezuinigingen effect hebben, ook op ons dagelijks werk in de klassen. Al was het maar dat het aantal leerlingen per klas ook voor onze school omhoog zal moeten. Daarnaast sluit de Bellenbergh de kliniek en daarmee sluiten wij de klas van Margriet. Een vervelend moment, vooral voor haarzelf omdat ze ook aan de wieg heeft gestaan. Het heeft in ieder geval niet aan haar gelegen ! Ze beschrijft zelf in deze Flitz de gang van zaken nog een keer, dus ik volsta hier met een hartelijk “dank je wel Margriet voor alle inspanningen die je in deze klas hebt verzet “. Margriet zal na de vakantie beginnen in groep 2 op de locatie Soest, waar ze samen met Annelieke de leerlingen weer les zal gaan geven. Terug op het oude nest, maar toch een beetje weemoedig naar Zeist uiteraard. En daarnaast stopt de locatie Lunetten ASS ook deze zomer in de huidige constructie. Met Altrecht ben ik wekelijks in overleg om te zien hoe we verder kunnen gaan, ik hoop daar in maart definitief meer over te kunnen vertellen, uiteraard eerst aan Esther en Charlotte die nu in die klas werken. Het betekent voor ons een periode van optimale creativiteit om te zoeken naar mogelijkheden, van optimisme vanuit de gedachte dat we echt kwaliteit leveren en dat willen blijven kunnen doen, van ondersteunen van elkaar waar nodig is als we voorgaande even niet kunnen opbrengen en van het samen de schouders eronder zetten om duidelijk te maken dat wij staan voor onze leerlingen, en dat we dat ook willen blijven doen de komende jaren. Klinkt mooi allemaal? Ja, dat klopt en dat moet ook! ! We gaan niet bij de pakken neerzitten, maar blijven doen waar we al mee bezig waren. De afdeling AB is al jaren bezig met deze ontwikkelingen en ook afgelopen week hebben we dat samen weer besproken. We hebben een lijn uitgezet en blijven dat doen, het reguliere onderwijs is blij met ons en laat dat ook aan ons merken. Ook de klinieken zijn blij met het werk dat er vanuit de poli’s verzet wordt. En, belangrijker, vooral ouders en leerlingen profiteren van het werk van deze collega’s ! M.b.t. de locaties zijn we al tijden bezig met het zoeken naar mogelijkheden om meer leerlingen dàt onderwijs te kunnen geven dat ze nodig hebben. Renee Tap beschrijft in deze Flitz haar OJV, opnieuw een manier om te laten zien dat we creatief zijn als Redlschool, in willen en kunnen gaan op specifieke hulpvragen en daar snel kwaliteit aan kunnen koppelen. Daarnaast lopen de gesprekken met Altrecht natuurlijk al heel lang om te kijken wat er verder ontwikkeld kan en moet worden, dat in intensieve samenwerking met REC-partners en andere instanties. Kortom, we gaan energiek, met beleid en visie, door met het optuigen van alles wat de Redlschool maakt tot wat het is. Daarbij ben ik dankbaar voor alle collega’s die dagelijks hun uitvoerende werk doen in klassen van onze school, maar ook op alle andere plekken waar we inmiddels vertegenwoordigd zijn, tenslotte maken jullie met elkaar de Redlschool tot dat wat we met elkaar zijn en uitstralen. We hebben op 21 maart een gezamenlijke studiedag. Niet wetend wat ons boven het hoofd hangt hebben we die datum ingepland. We zullen die dag meer vertellen over alles wat hierboven staat, maar de dag ook gebruiken om de onderlinge band nog verder te verstevigen. Voor nu wens ik jullie allemaal een hele fijne vakantie toe, geniet van de mensen die je dierbaar zijn, maak het hoofd weer lekker fris en kom allemaal gezond weer terug op 28 februari. Marnix
Pagina 2 van 7
Fout! Op de locatie Zeist van de Fritz Redlschool kun je héél verschillende ‘leerlingen’ tegenkomen. Een meisje van 4 jaar dat voor het eerst naar school gaat en nog helemaal moet ontdekken wat ‘school’ eigenlijk is,een 12-jarige jongen die uitdrukkelijk laat merken wat hij wel wil, maar vooral wat hij niet wil, leerlingen vanuit het Praktijkonderwijs met een eetstoornis, leerlingen met tweetalig VWO of Gymnasium met een eetstoornis. Maar sinds dit schooljaar lopen er ook jonge vrouwen in ons gebouw rond die bijv. een Pabo-opleiding volgen, kapster willen worden, of de opleiding edelsmid weer willen gaan volgen. Het heeft vrijwel niets meer te maken met ‘gewoon VO’ en deze dames zijn niet eens meer leerplichtig. Hoe dat allemaal kan? Daar schrijft Renée Tap verder over. Even aandacht voor ‘OJV’ graag. OJV PROJECT OP LOCATIE ZEIST Sinds oktober is de pilot OJV in de lucht. OJV staat voor Onderwijstoeleiding Jong Volwassenen. Een mond vol. Toch is dat precies wat we doen. Voor de zomer werd vanuit de Rintveld kliniek de vraag gesteld om “iets” te doen met oudere patiënten met een eetstoornis die na lange tijd van stilstand weer onderwijs wilden gaan volgen. Zonder duidelijk beeld van de werkzaamheden of doel van het project ben ik dit jaar gestart om dat “iets” in te vullen. Ik wacht af wat er op mijn pad komt en ga daarmee, naar beste kunnen, aan de slag. In de folder schreven we dat we patiënten tussen de 16 en 26 jaar willen begeleiden. Dat was een goede inschatting blijkt achteraf. Niet alleen de leeftijden lopen flink uiteen, maar ook de hulpvragen van de deelnemers. Er zijn patiënten die hopeloos vast zitten en alleen in theorie wel weer naar school willen. De behandelaar geeft mij dan een seintje om ze weer te activeren op dat gebied. Er zijn ook patiënten die liefst fulltime met hun opleiding aan de slag willen maar dat nog niet mogen van hun behandelaar. De meesten, echter, weten niet wat ze willen. Dat hangt samen met hun zelfbeeld. Niet weten wat ze kunnen, willen, waar ze goed in zouden kunnen zijn. Dat proberen we samen uit te zoeken. Bij de een lukt dat sneller dan bij de ander. Zoals gezegd, elke casus is anders. Mijn aanvankelijke veronderstelling dat het bij een eetstoornis kliniek wel om slimme meiden zou gaan was geen juiste. De grote gemene deler is het hoge streefniveau. De intellectuele mogelijkheden zijn echter heel wisselend. Veel gesprekken gaan niet over het hoogst haalbare papiertje, maar over datgene waar je gelukkig van wordt. Wat past er bij je? Wat kun je aan? Tot mijn verrassing komen sommige, wat oudere, patiënten hier zelf al mee. Ik vind dat heel knap. Deze meisjes zijn tot de ontdekking gekomen tijdens hun studie of daarna dat ze beter af zijn door op een lager onderwijsniveau verder te gaan. Deze patiënten zijn bereid het roer helmaal om te gooien. Het harde werken op het VWO en de studie daarna heeft ze nooit gebracht wat ze zochten, d.w.z. een plek waar ze zichzelf konden zijn, niet op hun tenen hoefden te lopen en zich konden bezighouden met datgene waar hun hart lag. Een mooi voorbeeld is de HBO studente die zich nu realiseert dat ze altijd zo gelukkig wordt als ze in een kapperszaak komt. Zij start nu met een driejarige kappersopleiding op haar 27e. Of de student die net klaar is met haar universitaire opleiding die nu weet dat ze dolgraag met kinderen wil werken. Wat moet ze met politicologie? Zij gaat een nieuwe HBO studie starten. Als het geen problemen geeft blijft het onderwijsniveau soms wel hetzelfde, maar wordt de richting totaal anders. Anderzijds zijn daar ook de meisjes die een heel proces door moeten maken voordat ze daadwerkelijk weer de schoolbanken in kunnen. Een intakegesprek bij de opleiding die ze gekozen hebben of een meeloopdag zijn dan goeie eye-openers. Ze hebben de tijd nodig om zich daar op in te kunnen stellen, willen zich al zo vast voorbereiden op de opleiding/studie in de reguliere Rintveld klas, moeten daar helemaal naar toe werken. Zolang de gekozen opleiding maar de juiste is komt dat wel goed verwacht ik. Zolang wij ze maar aan de hand nemen tot de start en dan liefst nog langer. En natuurlijk wordt er regelmatig roet in het eten gegooid door wat er financieel mogelijk is. UWV moet mee willen werken. Studiefinanciering is vaak al helemaal gebruikt. Parttime studies zijn er ternauwernood of stellen de voorwaarde van zoveel uren stage of een relevante werkplek waardoor parttime fulltime wordt. Hoe bekostig je als 24-jarige je studie vandaag de dag? Maar toch. Als het lukt om het plaatje compleet te krijgen, dan kan het zo zijn dat de behandelaar zegt: “Toch maar niet. Beter om de studie nog maar even uit te stellen.” Of de patiënt zelf vindt het teveel worden, te dichtbij komen, te snel gaan. De weg loopt dus absoluut niet lijnrecht, maar kent de nodige bochten, heuvels en dalen. De succesjes zijn klein maar ik denk wel betekenisvol. Door tussenkomst van OJV worden patiënten zomaar met beide benen op de grond gezet, rekening houdend met de omstandigheden. Ineens moet er nagedacht worden over een leven na de eetstoornis. Er is dus meer, iets waar je zelf de regie over hebt. Maar doe je niks, dan gebeurt er ook niks en blijft het nog heel lang zoals het vandaag is. Dankzij de ambitie van deze groep vind ik dat ze goed in beweging te krijgen zijn.
Pagina 3 van 7
Het hoge streefniveau heeft dus ook een positieve kant. Rationeel willen ze wel; emotioneel blijft het vaak een te grote sprong om alleen te wagen. Het zou jammer zijn als deze pilot volgend cursusjaar niet gecontinueerd kan worden wegens geldgebrek. Dan wordt het weer zoals het was. Meisjes die klaar zijn met hun middelbare school en die het niet lukt om verder te studeren zitten op de kliniek of thuis zonder perspectief en zonder daginvulling met weinig sociale contacten. Daar zou ik ook somber van worden. Dat onderwijs (lees: daginvulling, dagritme, jezelf ontwikkelen en naar dat ene gekozen beroep toewerken) veel meer impact heeft dan menigeen denkt, daar ben ik van overtuigd. Dat het nauw luistert hoe we dit voor een patiënt weten te realiseren ook. Ik ben benieuwd voor hoeveel deelnemers, van de ca. 24 patiënten die ik dit jaar begeleid, wij het verschil hebben kunnen maken. En dat zal bepalen hoe succesvol dit project is geweest. Renee Maar o, wat spijtig! Het onderdeel SO-basisschool zal verdwijnen. En Margriet Breunesse beschrijft hieronder wat er de afgelopen vijf jaar in Zeist is gebeurd en opgebouwd……. Laatste maand Bellenbergh…
Per 1 maart a.s. is het hoofdstuk “Redl-Bellenbergh” afgesloten. Het is dan bijna 5 jaar geleden dat we de S.O. afdeling in Zeist zijn opgestart. Het eerste gesprek met de manager van de Bellenbergh wees uit dat het hier ook om kleuters ging. Dat was geheel nieuw voor de Redlschool. Het was echt opstarten. Er werden 5 plaatsen gecreëerd in een voormalige keukenruimte. Meer kinderen konden niet geplaatst worden. Om zo snel mogelijk van start te kunnen gaan werd speelgoed en lesmateriaal bij elkaar gescharreld. Speelgoed kwam vooral van de Koninginnemarkt en voldeed in de eerste tijd prima. Machteld kwam als duo. We zaten samen met VSO-Rintveld aan een kantoorgang op de tweede verdieping tegenover de kliniek de Bellenbergh. De afstand naar ouders was erg klein, wat vluchtgedrag versterkte. Er was een gevaarlijk trappenhuis, geen buitenspeelmogelijkheid, dus werd er veel naar het bos gewandeld. Caroline volgde Machteld na een half jaar op. Daarom kwam er na 2 jaar een echte schoollocatie samen met de VSO-Rintveld afdeling. We kregen een speelveld en de afstand kinderen/ouders werd gezonder. We konden eindelijk de twaalf leerlingen kwijt. Dit was voor de Bellenbergh ook een oplossing, want de scholen in de buurt waren steeds minder toegankelijk voor Bellenbergh-kinderen. We groeiden uit tot een complete klas met leermiddelen van groep 1 t/m 8.
De combi kleuters/ basisschoolleerling was moeilijk gezien de beweeglijkheid en het geluidsvolume van de kleuters. Samen met de stagiaires werd naar een oplossing gezocht. Zo ontstond “de Bijenkorf”; een aparte ruimte waar gespeeld en geknutseld kon worden. Eigenlijk was alles zo naar wens. Wat kon ons nog gebeuren… Tja de sluiting vanwege een te oude kliniek…..! De gezinnen worden voortaan ambulant behandeld, of gaan in dagbehandeling. (Helaas is dit niet altijd een toereikende behandeling.) Gelukkig is er voor gezinsbegeleiding nog een kans op werk. Voor therapeuten en maatschappelijk werkers is het allemaal minder gunstig. Caroline heeft inmiddels een baan als AB-ster en is niet opgevolgd vanwege de dreigende sluiting. Mij is toegezegd dat ik kan blijven en voorlopig als invaller en ondersteuner kan werken op de beide SO- locaties van de Redlschool. Het is zuur om alles weer in te pakken en een stel fijne Redl-collega’s achter te laten. Het is gelukkig geen definitief afscheid en we blijven elkaar zien. Ik ben een grote ervaring rijker en kijk uit naar het volgende avontuur! Margriet
Pagina 4 van 7
Afscheid Margriet Ja, en dat afscheid van Margriet moeten nemen,vinden we als collega’s toch bijzonder jammer. Margriet is zo’n collega die collegiaal is, bij anderen informeert, hart heeft voor de kinderen, maar ook uiterst praktisch is in haar benadering. Het koffie zetten, de kopjes in de vaatwasser, e.d.; voordat je het wist had Margriet het alweer ‘even’ gedaan. Kortom: een prima collega en een prima mens! Margriet bedankt en succes met je volgende ‘avontuur’.
HET IS STIL ZONDER JOU….. Op 2 maart a.s. zullen we als Zeist-team afscheid nemen van Margriet in de Brasserie van Slot Zeist De één gaat, de ander komt. Omdat er op de VSO-afdeling een grote behoefte was aan deskundigheid op het gebied van scheikunde e.d., hebben we voor dit schooljaar een tijdelijke uitbreiding in de vorm van nieuwe collega Lisette van Borssum. Zij stelt zich aan jullie voor. Lieve collega’s, Sinds 16 november ben ik twee dagen per week werkzaam op de Fritz Redl school. Ander halfjaar geleden ben ik afgestudeerd aan de lerarenopleiding waar ik scheikunde gestudeerd heb. Na het 4 jaar over moleculen en atomen gehad te hebben (en ik heb er niet één gezien) was ik klaar voor mijn eerste baan. Op Stebo, een particuliere school in Utrecht, kon ik gelukkig na mijn eindstage blijven werken. Door de kleinschaligheid hadden ze alleen een parttime baan voor me. Na gesolliciteerd te hebben begon ik vol goede moed aan een parttime baan in het reguliere onderwijs. Maar wat viel het tegen…. Elke uur een andere klas van bijna 30 leerlingen en ik was weekenden aan het nakijken. Doordeweeks waren mijn avonden gevuld met het voorbereiden van mijn lessen. Je begrijpt, niet bepaald het walhalla waar ik op gehoopt had. Na een half jaar heb ik mijn ontslag genomen omdat ik wist dat het mij niet gelukkig ging maken. Ik kwam er achter dat ik het persoonlijk contact met de leerlingen miste, iets wat ik op het Stebo wel heb. Omdat ik erachter kwam dat mijn hart ligt in het speciaal onderwijs, volg ik vanaf september de HBO Master Special Educational Needs met als richting gedragsstoornissen. Op dit moment werk ik twee dagen op de beide scholen en in de avonduren studeer ik. In het weekend sta ik op het hockeyveld om mijn conditie nog enigszins op pijl te houden. Helaas heeft het nog weinig effect opgeleverd. Lisette van Borssum
Pagina 5 van 7
Nieuws uit het VSO-Zeist Renée Weijers, Giny, Nicolette en Lisette vormen het team dat de patiënten van ‘Rintveld’ begeleiden en ondersteunen als leerling waardoor ze allemaal zo goed mogelijk weer kunnen aansluiten bij terugkeer naar huis en de school van herkomst. “Help, ik mag niet achter raken”, is de veelgehoorde kreet. Maar soms is onderwijs toch echt meer dan alleen het ‘cognitieve’. De sociaal-emotionele zaken horen er volwaardig bij. Laat je handen en je hart maar spreken. Vandaar dat het idee vanuit Rintveld van een ‘Verwenweek’ stevig is omarmd door de school. Zij schrijven hier over. Verwenweek Rintveld Begin februari, in de aanloop naar Valentijnsdag, is het nationale verwenweek. Vanaf 2010 organiseert de stichting iX jaarlijks de verwenweek voor patiënten met een eetstoornis. Deze stichting werft fondsen voor support en voorlichting over eetstoornissen vanuit het besef dat er naast de reguliere medische behandeling veel andere wegen zijn die kunnen leiden naar een leven zonder eetstoornis. Jaarlijks krijgen diverse klinieken een donatie van de stichting iX om de verwenweek te realiseren. De invulling en uitvoering wordt verzorgd door de medewerkers van de betreffende kliniek, met steun van veel vrijwilligers en enkele professionele krachten.
Een verwenweek? Eetstoornispatiënten zijn heel goed in het verwennen van de mensen om zich heen. Maar aan zichzelf durven ze niet toe te komen, genieten is verboden. In de verwenweek wordt juist die eetstoornispatiënt centraal gesteld. Het programma ziet er zo aantrekkelijk uit, dat we de patiënten vast kunnen verleiden…….. Tijden: 13.00-14.00
Maandag 7 Kapster & visagist Unit 1 en 3 Leer leuke tips :)) Lokaal Rosalie. Begeleiding: Rosalie
14.15-15.15
Kapster & Visagist Unit 2 en dagbehandeling Leer leuke tips :)) Lokaal Rosalie Begeleiding: Rosalie
19.30-20.30
Dinsdag 8 Musical les Gymzaal Iedereen welkom Dans en acteerles Begeleiding : Jennifer
Woensdag 9 Redl school gangers : Zelf zeepjes leren maken.
Donderdag 10 Musical les Vergader ruimte boven Iedereen welkom Dans en acteerles Begeleiding : Rosalie
Vrijdag 11 Yoga les dagbehandeling Vergader ruimte boven13.15-14.30 uur. Begeleiding: Diane.
Redl school gangers : Posters maken van de gedichten die er donderdag avond zijn gemaakt.
Zangles van Jose Iedereen welkom Gewoon lekker zingen Lokaal Rosalie Begeleiding: Katja
Familie avond, verzorgd door ladies 30 circle. Neem je familie mee en laat iedereen manicuren… Vergaderruimte boven. Begeleiding :Judith
Poëzie avond, Verzorgd door Anton Stegeman en Rosalie Iedereen welkom Zelf leren gedichten maken en leuke gedichten beluisteren. Lokaal Rosalie.
De meisjes/ vrouwen van Unit 1,2,& 3 Krijgen 30 euro per groep om zelf een verzorgings pakketje voor de groep samen te stellen. Doel : volgende week een gezellige groepsavond houden. Begeleiding & overleg met: dienstdoende verpleegkundige.
Pagina 6 van 7
Kom je ook ? Zoals uit het programma blijkt levert het team van de Redlschool haar bijdrage. Vorig jaar bestond deze vooral uit het begeleiden van de activiteiten zoals manegebezoek, yogales (toevallig door een oud-docent van de Redlschool!), muziekles etcetera. Dit jaar komt de Redlschool ook met eigen activiteiten. Afgelopen woensdag werd er op de Redlschool met alle leerlingen zeep gemaakt. Ook De Bellenbergh kinderen met juf Margriet hebben aan deze activiteit deelgenomen. Met gietzeep en kleur- en geurstoffen werden allerlei vormpjes gegoten, waaraan bloemblaadjes en glitters werden toegevoegd. Om het compleet te maken, konden de leerlingen met mooie stofjes op de naaimachine buideltjes voor de gegoten zeep maken. Het hele gebouw rook aan het eind van de dag heerlijk! Mede doordat een leerling een vloeibaar bakje geurzeep uit haar handen liet vallen met als resultaat: overal gestolde zeepresten. Dat werd schoonmaken! De afsluiting op vrijdag stond in het teken van poëzie. Op donderdagavond zijn op de poëzieavond in de kliniek gedichten gemaakt onder leiding van de activiteiten- en geestelijk begeleider. Deze gedichten zijn op de vrijdagochtend op posters of kaarten verwerkt. En de leerlingen die daarna nog genoeg inspiratie over hadden, werden nog nieuwe gedichten gemaakt. En hieronder enige resultaten……. Renée Weijers, Giny, Nicolette en Lisette
Namens het hele team van Zeist wensen we iedereen een fijne Voorjaarsvakantie toe.
Pagina 7 van 7
Nieuwbouw Utrecht Ja ja, het gaat nu toch allemaal echt gebeuren. De knoop is definitief doorgehakt en de plannen worden steeds duidelijker. De nieuwbouw in Utrecht (voor de SO en VSO Utrecht, voor Soest/Vosseveld en voor de AB) gaat beginnen. Het tijdspad is ongeveer als volgt: eind 2011 gaat de locatie Utrecht naar een tijdelijke school 50 meter naast het huidige gebouw, daarna gaat het schoolgebouw plat. Januari 2012 start de bouw van de nieuwe school die in oktober 2012 in gebruik kan worden genomen. Dat betekent de komende periode veel overleg met bouwcommissies, veel overleg met de verschillende teams, veel nadenken over een nieuw onderwijsconcept (of juist niet) en veel meer van dat soort zaken. De eerste nieuwsbrief is in de teams verspreid en de eerste stappen worden deze periode gezet. Vanaf de voorjaarsvakantie zullen we jullie regelmatig informeren over de stappen die we lopen, zodat iedereen op de hoogte kan blijven. Voor alsnog gaan we beginnen met het definitief maken van de tekeningen van het nieuwe gebouw. Marnix en Alma
In deze Flitz heeft Team Zeist voor de hoofdinhoud gezorgd. De Redactie
