Winnaar: Lieke Lap, Dronten
SCHOOLFEEST Hallo allemaal, op 22 september is er weer schoolfeest! Het begint om 20:00 uur en is dit jaar in discotheek ‘The Breakaway’ in het centrum van de stad. Rond 02:00 sluiten de deuren en is het feest weer afgelopen, Ook dit jaar draaien er een aantal dj’s en mag je een introducé meenemen. Wij zouden het gezellig vinden als je komt! Lars zat op zijn bed met het papiertje in zijn handen. Hij draaide het rond in zijn handen terwijl hij nadacht over de tekst. Hij had een hekel aan schoolfeesten. Hij had een hekel aan alles wat met school te maken had. Zou hij gaan of niet? In gedachten stond hij op en liep naar zijn muziekinstallatie. Hij zette de radio aan en plofte weer op bed. Zijn ouders zouden verwachten dat hij ging, ze wilden altijd dat hij dingen met school deed. Hij sloot zijn ogen en dacht na over wat er zou kunnen gebeuren. Hij tilde het papiertje op en las het overnieuw. ‘Wij zouden het gezellig vinden als je komt’. Dat had hij te vaak gehoord. Ineens werd hij boos, op school, op zichzelf, op zijn ouders, op alles. Hij maakte een prop van het papiertje en smeet hem naar de andere kant van de kamer. ‘Wij zouden het gezellig vinden als je komt’. Tuurlijk. Geloof je het zelf? Ze zaten met zijn allen op de kamer van Laura. Het gesprek ging natuurlijk over het komende schoolfeest, iedereen zou komen dus natuurlijk waren zij ook van de partij. Het feest was alleen voor de bovenbouw dus ze zouden geen last hebben van die kleine ettertjes. Eline zag het al helemaal voor zich, een fantastisch feest met alle leuke jongens van de school en misschien, heel misschien, zou die ene knappe jongen uit de zesde klas haar wel ten dans vragen. Ze hoopte het zo verschrikkelijk. Ze was al jaren verliefd op hem en hoopte dat het misschien toch nog iets mocht worden tussen hen. Elke nacht droomde ze van hem en als ze hem zag kreeg ze de kriebels in haar buik. ‘Eline!’. Een stem haalde haar ruw uit haar gedachten. ‘Hèhè, aandacht. Denk jij dat Lars ook komt?’ Eline haalde haar schouders op, ze kon Lars nooit zo goed inschatten. Hij zat bij hen in de klas maar ze vond het een beetje een rare jongen. De ene keer was hij zo druk terwijl hij de andere keer alleen maar wat zei als er iets gevraagd werd door de leraar. ‘Ik kreeg een mailtje van je school.’ Lars schrok, hij had toch niks verkeerds gedaan? Zijn moeder stelde hem gerust. ‘Er is niks hoor, er stond in dat er een feest was, de 22 e. Ga je met vrienden?’ Lars zuchtte in zichzelf. ‘Ik kijk nog wel even wat ik doe. Wat eten we?’ Zijn moeder keek in de pan alsof ze vergeten was wat ze ook alweer aan het koken was. ‘Pastasalade met zalm.’ Lars liep naar de woonkamer en pakte Gijs op. ‘Wat ga je doen?’ vroeg de ongeruste stem van zijn moeder. ‘Niks’ was het antwoord van Lars. Hij drukte de kater tegen zich aan en liep naar boven. Boven aangekomen zette hij Gijs op zijn bed en zette de televisie aan. Tien minuten later riep zijn moeder hem voor het 1
eten. Zijn vader was laat thuis, zoals altijd. Lars dacht niet dat zijn vader het afgelopen jaar ook maar een keer eerder dan tien uur ’s avonds thuis was geweest. Vroeger waren ze beste maatjes, zijn vader en hij, maar tegenwoordig spraken ze elkaar nauwelijks. Hij miste hem best wel maar zijn vader had een drukke baan dus Lars dacht niet dat hij er iets aan kon doen. Ze aten altijd in stilte maar dit keer was het wat ongemakkelijk. Na het eten liep Lars snel weer naar boven om de onaangename sfeer te vermijden. ‘Wat doe jij aan naar het feest?’ De stem van Ilse fluisterde zachtjes in het oor van Eline. Ze moesten even stil zijn want Laura belde haar moeder. Eline fluisterde terug, net iets te hard wat haar een geïrriteerd gebaar van Laura opleverde, ‘Ik denk dat ik nog maar even moet shoppen, anders val ik natuurlijk nooit op.’ Ilse keek haar verbaasd aan, ‘Natuurlijk val je op, je bent hartstikke knap! Weet je, ik ben best wel zenuwachtig.’ Dit keer was het de beurt van Eline om verbaasd te kijken. Ze had niet verwacht dat zo’n stoere meid als Ilse zenuwachtig zou zijn voor een schoolfeest. Zelf was ze ook gespannen, dit was tenslotte hun eerste bovenbouwfeest en dat moest een mooi feest worden. Maar Ilse was altijd al stoerder geweest dan Eline. Ze kenden elkaar al vanaf de basisschool en waren vanaf de eerste dag dat ze elkaar kenden onafscheidelijk geweest. Ook op de middelbare waren ze bij elkaar in de klas gebleven en niemand kende Eline beter dan Ilse. ‘Kom je logeren de nacht van het feest?’ klonk de stem van Ilse weer in haar oor. Ilse knikte kort ter bevestiging zodat ze Fleur niet hoefde te storen in haar gesprek. Lars lag te woelen in zijn bed. Hij kon niet slapen, zijn gedachten waren nog altijd bij het schoolfeest. Hij durfde niet zo goed. Bang dat niemand naar hem om zou kijken, bang dat hij de hele avond alleen stond. Hij was nooit goed genoeg. De jongens vonden hem aardig, dat wel. Alleen niet aardig genoeg om meegevraagd te worden als ze met zijn allen wat leuks gingen doen. Hij voelde zich erg alleen, al vanaf het moment dat hij op de middelbare terecht was gekomen. Hij moest altijd even de kat uit de boom kijken en tegen de tijd dat hij gewend was, waren de groepjes gevormd en viel hij erbuiten. Al ruim drie jaar loog hij tegen zijn ouders dat het allemaal goed ging op school. Zijn cijfers waren prima en hij werd niet gepest maar echt leuk kon je het nou ook weer niet noemen. Hij was in de afgelopen drie jaar maar één keertje voor een verjaardagsfeestje gevraagd en ook toen was hij niet tot het einde gebleven omdat eigenlijk niemand zich met hem bemoeide. Al drie jaar lang worstelde hij met de vraag of hij wel goed genoeg was. Als hij leuker was geweest, of spontaner, dan was hij nooit zo alleen geweest. Dan hadden ze hem wel meegevraagd. Hij was niet goed genoeg voor ze. Niemand keek naar hem om. Nooit was het in zijn hoofd opgekomen om zijn ouders om hulp te vragen. Wat konden die nou doen? En ze hadden aan hun eigen zorgen ook wel genoeg. Op de avond van het feest waren de meiden met zijn drieën bij Eline thuis. De moeder van Eline zou eten voor ze maken en ze hadden de hele middag om elkaar helemaal op te tutten tot ze er perfect uitzagen. Ilse en Eline hadden samen geshopt en ze hadden twee prachtige outfits gescoord. Ook Laura had een mooi jurkje en ze waren allemaal erg tevreden. Toen de moeder van Eline riep dat ze konden eten waren de haren al gedaan, na het eten zou de make-up komen. Het eten was heerlijk en een uurtje later verdwenen de dames weer naar boven voor de make-up. Ze hadden net de kleuren uitgezocht toen Laura ineens een opmerking maakte over drank. Eline schrok ervan, ze had er helemaal niet over nagedacht dat er misschien alcohol geschonken zou worden. ‘Zou jij het aannemen als je het aangeboden kreeg?’ vroeg Laura aan Ilse. Die haalde haar schouders op en murmelde iets onverstaanbaars. Rond half acht liepen de meiden naar beneden. ‘Zo dames, mooi geworden hoor!’ zei de moeder van Eline. Ze dronken nog wat en stapten daarna op hun fietsen naar de stad toe. Gearmd liepen ze de discotheek binnen waar hun jassen gelijk aangenomen werden door een knappe jongen. Hij wees ze waar ze naartoe moesten en toen ze de klapdeur opensloegen
2
kwam de warmte hen tegemoet. Er waren nog niet veel mensen maar ze waren ook nog vroeg. ‘Ik haal wel even wat te drinken.’ zei Laura. Lars stond voor de spiegel in de kamer van zijn ouders. Hij keek in zijn eigen bruine ogen. Ze staken bijna zwart af tegen zijn witte overhemd. Zijn mouwen waren opgestroopt en het bovenste knoopje was los. Hij liep naar de douche en deed wat gel in zijn haar. Gisteren was hij nog bij de kapper geweest dus het was niet moeilijk in model te brengen. Hij keek op zijn horloge en zag dat het net na zeven uur was. Toen hij thuis kwam had er een briefje op de tafel gelegen dat hij zelf maar een pizza moest opwarmen. In de vriezer lagen nog wel pizza’s maar Lars had zo’n knoop in zijn maag dat hij liever niks at. Zijn moeder had hem zo’n beetje gedwongen om naar het feest te gaan en als hij thuis zou zijn als zij thuis kwam zou ze boos op hem worden. Hij was zo bang voor het feest. Bang dat niemand naar hem om zou kijken, bang dat hij de hele avond alleen was. Iets tegen achten kwam zijn vader thuis. Die had er natuurlijk niks van meegekregen. ‘Wat zie jij er netjes uit?’ vroeg zijn vader, ‘Wat eten we?’ Lars haalde zijn schouders op. ‘Wat ben jij vroeg thuis? Er ligt nog wel pizza in de vriezer.’ Met die woorden trok Lars zijn jas aan en liep naar buiten. Hij voelde in zijn zakken of hij alles bij zich had, portemonnee, sleutels, telefoon. Toen alles op zijn plek bleek te zetten stapte hij op zijn fiets en fietste rustig naar de stad. De discotheek waar het was kende hij niet. Niemand vroeg hem ooit mee uit en in zijn eentje was het ook niks aan. Hij probeerde de gedachte uit zijn hoofd te verbannen maar een akelig stemmetje bleef hem plagen. ‘Lars heeft geen vrienden.’ ‘Niemand mag je Lars.’ Hij kon wel janken. Het duurde even voordat Laura terug kwam en de discotheek begon steeds voller te worden. Eline herkende allerlei mensen en toen Ilse haar enthousiast aanstootte en naar de deur wees voelde Eline dat ze bloosde. Daar was hij. Niels. Volgens Eline sowieso de knapste jongen van de school en ze wist zeker dat ze hem ging scoren vandaag. Hij liep vlak langs haar en ze keek recht in zijn ogen. Hij had donkerblauwe ogen en stoer blond haar. De mouwen van zijn overhemd waren opgestroopt en je kon goed zien dat hij een aantal uren in de week doorbracht in de sportschool. Ze knipoogde naar hem en hij keek de andere kant op. Toen kwam Laura eindelijk terug. Ze begon gelijk een verhaal tegen Ilse over een groepje jongens uit havo vijf dus Eline had even de tijd om rustig om zich heen te kijken. Ze zag de deuren weer open gaan en er kwam een groepje jongens uit haar klas binnen. De jongens liepen gelijk naar hen toe en begonnen druk te praten. Een paar hadden een meisje meegenomen en even later liep de groep naar de bar om wat te drinken te halen. Eline nam nog een slokje van haar eigen cola terwijl Ilse druk begon te praten met Laura over jongens. Na een poosje begon het Eline te vervelen en ze vroeg aan Laura en Ilse of ze mee gingen dansen. Laura keek haar raar aan en schudde langzaam haar hoofd. Ook Ilse schudde haar hoofd na een vluchtige blik op Laura. Ze wist niet of ze het verkeerd zag maar Eline dacht een klein triomfantelijk lachje te zien op het gezicht van Laura. Een steek ging door haar heen maar ze besloot het te negeren. Met een bonkend hart zette hij zijn fiets op slot en keek naar de ingang. ‘The Breakaway’ stond er in grote verlichte letters. Hij liep naar binnen waar een jongen zijn jas aannam en hem naar de ingang van de zaal wees. Een dof gedreun kwam door de deuren heen en toen hij ze opensloeg kwamen de muziek, de warmte en de geur van feestende mensen hem tegemoet. Hij haalde diep adem en liep naar binnen. Eenmaal binnen keek hij even om zich heen om zich te oriënteren. Hij voelde of hij alles nog had en besloot eerst een drankje te halen. Een ongeïnteresseerde jongen vroeg bij de bar wat hij wilde. Hij bestelde een cola en keek toe hoe de jongen een flesje uit de koeling haalde en het dopje eraf wipte. ‘Anders nog iets?’ Lars schudde met zijn hoofd ten teken dat hij niks hoefde en rekende af. Vertwijfeld keek hij om zich heen en zag een hoge tafel met barkrukken staan. Snel liep hij er naartoe en ging op een kruk zitten. Enigszins opgelucht nam hij een slokje van zijn cola. Nog eens keek hij om zich heen. Hij zag veel bekende gezichten maar niemand kwam naar hem toe. Er ging een 3
steek van jaloezie door hem heen als hij naar Eline, een meisje uit zijn klas, keek. Ze stond altijd in het middelpunt van de aandacht en iedereen wilde dat zij je aardig vond. Hij had een hekel aan haar, ze deed altijd uit de hoogte tegen hem. Net als iedereen. Toch was hij jaloers op haar, ze had altijd mensen om zich heen, iedereen vond haar aardig en ze kon alles doen wat ze wilde. Eline stond midden in het feest gedrang, ze voelde de energie om zich heen, de dansende lijven, de schreeuwende monden. Naast haar waren haar vriendinnen aan het dansen en ergens vooraan stond hij, Niels. Ze had vast besloten om vanavond naar hem toe te gaan maar ze durfde niet zo goed. Samen met Ilse hadden ze giechelend besproken hoe het zou zijn om met hem te dansen. Als er een zwijmelnummer zou komen zou ze naar hem toe gaan en vragen of hij met haar wilde dansen. Terwijl de dj rustig door draaide liep Eline naar Ilse. Die keek haar vragend aan en Eline stelde voor om samen wat te drinken te halen. Ilse stemde in en vroeg ook Laura wat ze wilde. Precies op dat moment zette de dj een rustig liedje op en alle stelletjes zochten elkaar op. Ilse gaf Eline een flinke por en Eline werd knalrood. Ze liep naar voren, schraapte al haar moed bij elkaar en nam Niels even apart. Hij vroeg hoe het met haar ging en ze hadden een gesprekje. Na een tijdje vroeg Niels wat ze van hem wilde en Eline vroeg of hij met haar wilde dansen. Niels keek haar een beetje vreemd aan en glimlachte daarna. Het hart van Eline maakte een vreugde sprongetje maar toen ze hem aankeek zag ze een rare glinstering in zijn ogen. Hij schudde langzaam met zijn hoofd en zei in haar oor dat hij wel wat beters kon krijgen dan haar. Een pijnlijke steek ging door haar heen, ze boog haar hoofd, draaide zich om en liep weg. Achter haar hoorde ze Niels lachen met zijn vrienden. De eikel. Lars zat nog steeds in zijn eentje aan de hoge tafel. Hij voelde zich verschrikkelijk. Waarom was hij hier ook alweer naartoe gegaan? Nog beter duizend jaar een boze moeder dan dit, hij was deze avond nog niet eens aangekeken. Mensen negeerden hem volledig. Hij voelde zich verschrikkelijk eenzaam, misschien wel erger dan ooit. Dagenlang had hij buikpijn gehad, zenuwen en stress, allemaal voor dit feest. En erger nog, allemaal terecht. Hij was een sukkel, niemand hield van hem, ze waren hem liever kwijt dan rijk. Hij sloot zijn ogen en balde zijn vuisten. Hij wist dat het er raar uit moest zien maar alle frustratie kwam bij elkaar en daarbij, niemand lette op hem. Toen voelde hij een hand op zijn schouder. Al zijn spieren spanden zich, hij opende zijn ogen en keek achterom. Een grappig gezicht met sproeten en blond haar keek hem aan. ‘Gaat alles goed?’ Lars merkte nu pas dat hij zijn adem veel te lang had ingehouden en langzaam liet hij wat lucht ontsnappen. ‘Wie ben je? En wat wil je van me?’ Hij besefte dat het wat bot klonk maar was niet van plan om zijn excuses aan te bieden. De jongen stelde zich voor als Dennis. Hij vertelde dat hij Lars had zien zitten en dat hij ongerust was. Dennis was van de feestcommissie en wilde graag dat iedereen een leuk feest had. Hij stelde voor dat hij een drankje voor hen zou halen. Lars knikte onzeker en bleef zitten tot Dennis terug kwam met twee drankjes in zijn hand. Lars vroeg wat het was maar Dennis knikte en zei: ‘Drink maar gewoon, ik weet zeker dat je er van opknapt.’ Dennis sloeg het drankje in een keer achterover en Lars volgde zijn voorbeeld. Daarna liep Dennis weer weg en Lars was weer alleen. De tranen liepen over haar wangen. Ze had zo naar dit moment toegeleefd en hij wees haar zo bot af. Ze liep naar de bar, waar ze haar vriendinnen voor het laatst had gezien, maar kon ze nergens vinden. Haar vriendinnen waren vast alweer aan het dansen. Ze keek om zich heen maar kon ze nergens vinden. Ze liep naar de toiletten maar ook daar waren ze nergens te bekennen. Ze voelde zich eenzaam, verlaten. Precies nu ze het moeilijk had waren haar vriendinnen er niet voor haar. Ze liep weer terug naar de bar om te kijken of ze daar echt niet waren maar ze leken wel verdwenen. Ze sprak een groepje jongens uit haar klas aan maar die wisten ook niet waar ze waren. Eentje dacht dat hij ze bij de dj in de buurt gezien had maar wist het niet zeker. Onzeker liep Eline naar de dj boot toe en keek daar rond of ze misschien een van haar vriendinnen zag maar ook daar waren ze niet te bekennen. Nog maar een keer naar de toiletten dan. Ze kon in ieder geval haar make-up even 4
bijwerken, dan zag je die mascara vegen niet meer zitten. Toen ze zichzelf weer enigszins toonbaar vond liep ze weer terug naar de zaal. Haar oog viel op de deur naar buiten en ze besloot buiten te gaan zoeken. Eenmaal buiten aangekomen was het kouder dan ze had verwacht dus liep ze weer naar binnen. Ze werd tegengehouden door de jongen die aan het begin van de avond zo vriendelijk had gedaan. Hij vroeg haar of ze wel op deze school zat omdat hij haar niet herkende en dat ze niet meer naar binnen mocht als ze niet kon bewijzen dat ze op de school die het schoolfeest organiseerde. Ze keek in haar tasje en kwam tot de conclusie dat ze haar schoolpas vergeten was. Ze vloekte binnensmonds en er ging een pijnlijke steek door haar heen. Ze voelde zich eenzaam, verschrikkelijk eenzaam. Niels die haar niet wilde, haar vriendinnen die haar in de steek lieten en ook nog deze jongen die haar niet meer naar binnen liet. Lars voelde zich steeds beter worden, de onzekerheid en de pijn die hij net had gevoeld maakten plaats voor een gelukkig gevoel, hij vertrouwde meer en meer op zichzelf en had het gevoel dat hij de wereld aan kon. Heel even voelde hij nog twijfel, hoe kon het dat hij ineens zo zelfverzekerd was? Maar ook het laatste beetje twijfel maakte plaats voor een fantastisch zelfverzekerd gevoel wat hij al jaren niet meer had gevoeld. Hij knapte er helemaal van op en stond zelfs op van zijn kruk, langzaam liep hij naar de dansvloer toe en begon te dansen. Hij ging helemaal op in de muziek en toen Dennis op een gegeven moment naar hem toe kwam met meer drankjes sloeg hij die snel achterover. Hij voelde zich fantastisch, een beetje zweverig misschien, maar alle pijn en verdriet die hij de afgelopen jaren had gevoeld leken weg te zijn. Hij was in tijden niet zo blij en gelukkig geweest. Hij danste met iedereen, kreeg een zoen van een meisje en had de avond van zijn leven. Dennis keek lachend toe, weer een nieuwe klant. Eline liet voor de tweede keer die avond haar hoofd zakken. Voor de tweede keer draaide ze zich om en voor de derde keer voelde ze zich verschrikkelijk alleen, in de steek gelaten. Zo had ze zich nog nooit gevoeld. Zo voelt het dus om helemaal niemand te hebben, om alles alleen te moeten doen. Ze graaide wat in haar handtasje tot ze haar fietssleutel had gevonden. Ze liep naar de fietsenstalling en zocht tot ze haar fiets had gevonden. Ze haalde hem van het slot en stapte snel op. Naar huis moest ze, uithuilen bij haar moeder. Ze stak de weg over en fietste richting de kruising. Haar voorlamp deed het niet maar ze verwachtte geen politie tegen te komen. De tranen stroomden over haar wangen en als verdoofd fietste ze de kruising over. Een enorm getoeter klonk in haar rechteroor en daarna werd alles nog veel zwarter dan het allemaal al was. Lars danste alsof zijn leven er vanaf hing. Alles draaide voor zijn ogen maar hij besloot er van te genieten. Het had zolang geduurd tot hij dit mocht meemaken dat niks het kon verpesten. Al de eenzaamheid en alle frustratie danste hij eruit. Toen Dennis hem nog een drankje aanbood nam hij die gretig aan en sloeg hem achterover. Gelijk ging hij weer door met dansen. Sommige mensen keken hem raar aan maar dat deed hem niks, vanavond was zijn avond. Het was maar goed dat hij gegaan was. Ineens voelde hij al zijn spieren verslappen en zakte hij in elkaar. Hij moest keihard lachen en probeerde op te staan maar het lukte niet, zijn lichaam weigerde. Na een paar wanhopige pogingen werd alles zwart om hem heen. Hij zwaaide met zijn armen maar voelde niks. Hij sloeg nog een keer zijn ogen open en zag Dennis naar de uitgang lopen. Hij probeerde hulp te roepen maar er kwam niks uit zijn keel. Toen sloot hij zijn ogen en kon hij ze niet meer open doen. Ze voelde haar hart snel kloppen, ze hoorde rare geluiden en probeerde wat gemakkelijker te gaan liggen. Toen deed ze haar ogen open en probeerde te bedenken waar ze was. Ze voelde verschrikkelijk veel pijn en sloot haar ogen weer. Toen ze weer probeerde te kijken zag ze allemaal mensen over haar heen gebukt staan. Ze keek in de bezorgde ogen van haar ouders en haar broer, Milan. Verder stond er nog een man en naast haar op een stoel zat een vrouw in witte kleren. Ze begonnen allemaal te lachen en tegen haar te praten. Iedereen zei iets anders totdat de vrouw in de 5
witte kleren doorhad dat ze haar ogen weer dicht deed. Ze vroeg vriendelijk aan de ouders van Eline of ze misschien later terug wilden komen als Eline iets verder hersteld was. Toen ze weg waren probeerde Eline te vragen wat er allemaal gebeurd was maar er kwam geen geluid uit haar keel. De verpleegster haalde wat te drinken en daarna kon Eline haar vragen stellen. De verpleegster legde uit wat er gebeurd was en wat er met haar ging gebeuren de komende paar dagen. Eline luisterde aandachtig en sloot daarna weer haar ogen. Hij voelde zijn hoofd bonken. Toen hij zijn ogen probeerde open te doen zag hij een fel wit licht. Toen hij daaraan gewend was zag hij een aantal schimmen. Ook hoorde hij stemmen, ze praatten over hem. Hij probeerde zich te oriënteren en toen hij weer scherp kon zien zag hij zijn ouders zitten. Zelfs zijn vader was gekomen. Hij probeerde zich te herinneren wat er gebeurd was. Waarom hij in het ziekenhuis kon zijn. Het laatste dat hij zich kon herinneren was dat hij tegen zijn vader had gezegd dat er wel pizza in de vriezer lag. Daarna was het een zwart gat zonder herinneringen, zonder gevoelens. Toen de mensen in de kamer doorhadden dat hij zijn ogen open had draaiden hun hoofden naar hem toe. De arts vroeg hoe hij zich voelde en zijn moeder moest huilen. Zijn vader zat er een beetje onbeholpen bij. De arts drukte op een knopje en even later kwam er een verpleegster binnen lopen met wat te drinken voor Lars. Het bezoekuur was om dus de ouders van Lars werden vriendelijk de deur uit gezet. Daarna begon de arts te praten. Hij vertelde dat Lars een overdosis had gehad van een drug. Hij stelde vragen over hoe Lars eraan gekomen was en waarom hij het gebruikt had. Daarna vertelde hij Lars wat er ging gebeuren de periode erna. Eline werd wakker. Toen ze om zich heen keek zag ze dat ze verhuisd was, er stonden meerdere bedden in deze kamer. Ze ging iets rechter op zitten en zag vier bedden staan als ze haar eigen ook meetelde. Tegenover haar lag iemand en naast haar ook. Het laatste bed was leeg. Toen ze opzij keek zag ze daar een jongen die ze herkende. ‘Lars?’ De jongen draaide zich naar haar toe. ‘Wat doe jij nou hier?’ ‘Ik heb een ongeluk gehad, op de avond van het schoolfeest.’ antwoordde Eline. ‘En jij?’ ‘Ik heb een overdosis gekregen op het feest.’ Eline keek voor zich uit, een overdosis. Dat had ze nooit verwacht bij Lars, het leek altijd zo’n braverik. ‘Hoe is dat gebeurd dan?’ ‘Ik kreeg het aangeboden. Ik voelde me zo alleen, eindelijk gaf iemand me wat aandacht. Ik was zo blij dat ik het aan nam en dat had ik niet moeten doen.’ Eline schrok, ze besefte hoe eenzaam Lars moest zijn. Hij was altijd alleen en zij was een avond in de steek gelaten en had zich al zo verschrikkelijk gevoeld. Ze legde uit wat haar gebeurd was en Lars knikte medelevend. Hij vertelde over zijn eenzaamheid en dat hij geleerd had dat hij beter zichzelf kon zijn, ook al wilden mensen dan niet met hem omgaan, dan dat hij een pilletje nam en iemand anders werd. Zelfs al wilden mensen dan wel met hem omgaan. Eline vertelde hem over het verschrikkelijke gevoel dat ze had gehad toen ze in de steek gelaten werd en dat ze toen pas besefte hoe Lars zich moest voelen. Lars was verrast. Verrast dat Eline tegen hem had gepraat en verrast dat zij nu wist hoe hij zich voelde. Hij besefte dat hij zich tijdens het gesprek niet zo alleen had gevoeld als daarvoor. Dat hij alle irritatie die hij tegenover Eline had gevoeld kwijt was geraakt. En hij besefte dat hij een goeie vriendin had gekregen.
6
