Williams. Wilt U zich aangenaam scheren? Eischt dan Williams Scheerzeep en Aqua Velva. Importeurs: KUYPERS & Co. PRINSENGRACHT 9Ö3 - AMSTERDAM

■

r.

^

WOORDEN EN MUZIEK

EENMAAL

^^

Ml,.

KEES BÜRO

♦ ♦ ♦ ♦

^^

r-

EeM.md^tl

L&naziuLm en met agvgel

i i J

ren mooi e

WA

g j j' da...gen Tpen ik ^

i^T

^

vjl

p

6

met

je we.zen km

I

^

^

r

^

r

^

o|oed

WoelJe

^

^ ^

I

m

m

ï

^

^

^

n.

É

£

MlMi'^h

I

4

^

i

riten.

^

dloed

t

W j

Ê

^

Eenmaal waren jouw gedachten Aan de mijne vast gelijk. Jij sprak toen van „zonnedagen". Noemde ons „in liefde rijk". Eenmaal is de tijd gekomen Dat ook ik ervaring kreeg Van het leven met zijn pijnen En het leed ten toppunt steeg.

É=ïi

ifjlf

i

f

Eenmaal was ik weder eenzaam. Met mijn smarte droef alleen. En geen hand droogt mijne tranen En geen liefd' stilt mijn geween. Eenmaal (zal het ooit wel wezen?) Hoop ik dat een ander komt, Op de plaats door jou verlaten En mijn klagen dan verstomt.'

i" Q No. 103

Steeds het nieuwste, het beste en den 3 root sten voorraad bij:

n

m

J J

^

00

21/2 x meer octaven dan elk ander fabrikaat Nimmer storingen

A

door mVi dacLédie we..zeM ^Le..vett5 blii...de Z^M Me

Eenmaal dacht ik in mijn jeugddroom. Mij geen leed meer wachten zou. Na de moeiten van die dagen, In een samenzijn met jou. Eenmaal, in de hoogste sferen Van de aardsche zaligheid Leefde ik mijn fantasieën Wachtend op de werk'lijkheid.

50 pCt. meer geluidsvolume

i t .HJJ

É=M

^

van lief.de. .2öM

=0^

'van)e.veni..Mef.de J)i..Jé«

S B J'J' J rE en. waal ^ ir««....pen'T^ er ge. .diurh.ten Hwa ver. .he...ven mwi en

p

^^

fA

Da.gen vol

met een veerige motor f 110." In eiken

No. 156 SalonGramophone tweeveerige motor •

No. 109 met tweeveerige motor f145.- in eiken

in eiken

f290.-

f 320.-

in mahonie

Np. 032 Enorm klankvolume 4-veerig werk eiken Om 't halfuur opwinden met hoorn

f 115.-

Gemischlooze weergave Speciaal gebouwd voor de tropen. Met zelf opwindende electrische motor f5.— meer.

PASSAGE 46 ■ TELEFOON 13778 L. v. MEERDERVQORT 60a en 453

^VQSSE KQPgggfeggg

—^^

—

Wilt U zich aangenaam scheren ? Eischt dan

Williams Scheerzeep en Aqua Velva

Helene Costello AANGENAAM SC'- EREN wordt werkelijkheid door het gebruik van Williams scheerzeepen en Aqua Velva. Daarom komen de afnemers steeds weer terug op de Williams producten. Williams Shaving Cream is over de geheele wereld bekend om hare schitterende hoedanigheden. Zij schuimt dik en overvloedig, droogt op het gelaat niet op en is duurzaam en voordeelig in het gebruik. Het dopje is daarbij zoodanig aan de tube bevestigd, dat het niet verloren kan gaan, hetgeen een groot gemak is. Prijs Fl. 1.— en 0.40 Williams Holder-Top Shaving Stick geeft hetzelfde volle schuim. De zeep is zoo stevig in den houder aangebracht, dat deze daaruit onmogelijk kan losraken. Reserve sticks kunnen voor den oorspronkelijken houder steeds worden bijgekocht en kosten slechts drie kwart van den origineelen prijs, hetgeen een beduidende besparing beteekent. Prijs Fl. 1.— Vullings- of reservesticks 0.75 Aqua Velva is Williams nieuwe wetenschappelijke vinding voor het gebruik na het spheren. Het is heerlijk verfrisschend, antiseptisch en maakt de huid zacht als fluweel. Geen enkel artikel op dit gebied heeft zulk een enorme bekendheid gekregen. Probeert het eens. Grooteflacon Fl.2.Reisf^acon 0.50

Williams

Gratis Monster NAAM: ADRES:

•.

Ingesloten 10 et. porti. Gelieve mij te zenden; 1 monsterfleschje Aqua Velva of 1 monstertube Williams Scheercream of 1 monster stick Williams Holder Top.

Helene Costello, de schoone zuster van de even schoone Dolores is een dochter van Maurice Costello, die acteur was en Ieen levendige belangstelling voor de film koesterde. Miss Costello genoot haar opvoeding op de Ladycliff Academy, aan de Hudson. Zij trok met haar vader de geheele wereld door, New-York, Chicago, Parijs, Londen. Toen zij zeventien was, trad zij met haar zuster Dolores op als danseresje in George White's „Scandais". Zij speelde kinderrollen bij haar vader, maar viel eigenlijk niet op, voordat zij haar eerste belangrijke rol als actrice I vervulde. Zij werd opgemerkt Idoor Warners, die veel in haar zag en haar terstond voor langen tijd engageerde. Zij is van buitengewoon artistieken aanleg; zij teekent veel en haar penleekeningcn werden door vele critici als talentvol en veelbelovend gewaardeerd. Ook haar houtskoolwerk werd door kenners zeer geprezen. Hélène Costello is dol op lezen en dansen. Zij leest uitsluitend goede literatuur; hnar

PARAMOUNT-FILMS

(Doorhalen wat niet verlangd wordt).

Importeurs: KUYPERS & Co. PRINSENGRACHT 9Ö3 - AMSTERDAM

Aan de spits van het vermaak der wereld!

Estelle Taylor

lievelingsdichters zijn Keats en Shelley. Ook houdt zij veel van de russische novellisten. Miss Costello is bovendien een zeer verdienstelijk beeld houwster; en zoo zij zich niet aan de film zou hebben gewijd, had zij zeer zeker op grafisch of plastisch gebied carrière kunnen maken. Hélène woont met haar vader, moeder en zuster in Hollywood en is een van de populairste meisjes in de film-stad. Het is merkwaardig, dat deze twee zusters in 't geheel niet op elkaar lijken. Er is een groot contrast tusschen hen beiden. Terwijl Dolores zacht, stil en droomerig is, heeft Hélène een meer opvliegende, levendige en eenigszins jongensachtige natuur. Zij heeft donker, roodbruin haar, groene oogen en een slank, jongensachtig figuur. Zij is een zeer goede praatster en is in Hollywood bekend door haar snedige antwoorden. Ook weer in tegenstelling met Dolores, houdt zij niet van zwaar-dramatisch werk; zij is echter dol op goede komische rollen.

Door haar olijfkleurige teint en haar blauw-zwarte lokken, houdt men Estelle Taylor dikwijls voor een iersche, spaansehe, frangaise of joodsche Men gist echter verkeerd; zij is van pennsylvanisch-hollandsche afkomst met wat engelsch bloed van haar vader's zijde. In haar jeugd mocht zij wel eens meedoen in liefhebberijcomedie's, wekte echter de grootste verontwaardiging, toen zij haar familie verzocht haar naar de „dramatic school" in New-York te zenden. Een seizoen lang speelde zij in Broadway „Come on, Charlie" en hier had zij het geluk opgemerkt te worden door Alan Dale. Daarna volgde een tijd, dat zij bij de Fox-film groote rollen speelde, meestal onder regie van Charles Brabin. Behalve door enkele serieuze critici werd er op haar minder sensationeele creatie van „Mary Queen of Scots" en haar daarop volgende „Dorothy Vernon of Haddon Hall" minder acht geslagen; ofschoon misschien juist hierin haar talent het

MAISON PLUKKER

Concert- & Theater-bureau

Haarwasschen en Kappen f 0 50 Onduleeren - 0.50 Wasschen en Onduleeren . - 0.75 Massage 1.— Manicure 1.— Kruiskade No. 9 - Rotterdam

ingang Portiek SchoenenwinUel (Ie Etage] Soeciaie Cursus voor Dames, die in hei Kapp-ïrsvak oogeleid wenschen te woraen

SIEGFRIED COURANT Ruyschstraat 48 - Amsterdam Telef. 52642

I

I

ARRANGEEREN VAN PARTICULIERE FEESTEN met medewerking van Artisten en Musici in ieder genre.

best tot uiting kwam en dit als 't wari1 een voorspelling mocht zijn voor haar grootsche creatie van „Lucretia Borgia" in ,,Don Juan", in di' prachtige Warner Bros Film. Ofschoon wij, John Barrymore's, met het oog op deze film, steeds stijgenden roem in 't geheel niet willen aantasten, mag men toch gerust Estelle Taylor's prachtig beheerscht-realistische „Lucretia Borgia" met Barrymore's „Don Juan" op één lijn stellen. Joseph Schenck had haar hierin nog niet gezien of hij bood haar een langdurig contract aan bij de „United Artists" en maakte reeds groote plannen voor haar bekend in komende films. Ook zou zij de hoofdrol vervullen in „New-York". Estelle Taylor is nu bijna twee jaar getrouwd met Jack Dempsey, die zoowel aan de lezers van de sport- als aan die van de filmafdeeling in de couranten wel bekend is. In de film „Manhatten Madness" treden zij samen op. Dat zij van dit feit in 't geheel geen reklame maakt, pleit wel voor haar talent als actrice.

HOTEL-CAFE-RESTAURANT „TRIANON" (Q. VAN LIT) Vrijstaat 14 - Tel.848 - Eindhoven Kamers met stroomend water met ontbijt vanaf f2.50 Diner f 1.75 Lunch f 1.25 Koffietafel f 1.-

^^^—^^^^-—^^—

Mevrouw Ranucci. Een forsche figuur, een mooie stem, het heele wezen drukt het uit, hoe moeilijk zii een interview vindt. Indien wij er al niet van overtuigd waren, mevrouw Ranucci zou ons direct bckeeren van de verkeerde denkwijze van het groote publiek, dat een acteur, een actrice, per sé ook in het gewone leven „komedie" spelen moet. Wij zijn —■ om het eens vriendelijk uifr- te drukken — een vasthoudend volk. Zoo zijn wij langzamerhand gaan inzien, dat onder „het komediantenvolk" kunstenaars zijn, groote artisten. Maar een klein beetje huiver houdt de groote „men" nog altijd over: het komediespelen zit de lui in het bloed. Een absoluut dwaze en verkeerde veronderstelling en nooit waren wij daar meer overtuigd van, dan toen wij voor mevrouw Ranucci zaten in haar groote, gezellige kamer. Geen zweem van een pose, van zich aanstellen, rustig en beheerscht zat zij te vertellen. En denzelfden avond, over een paar uur, ging de première van het stuk, waar zij de regie van had. Een heelen dag van hard werken en repeteeren had zij achter den rug -— de spanning van een première, en niets ervan liet zij merken, vrouw van hooge beschaving èn ontwikkeling. Want mevrouw Ranucci heeft veel gereisd en heel veel gelezen. Zii is onze eenige vrouwelijke regisseur. Wij hebben wel actrices, die eens een stuk regisseeren, o.a. mevrouw Tartaud-KIein, maar Bets Ranucci is de eenige vrouw bij ons, die geregeld als regiseuze optreedt. „Ik speel niet veel", vertelde

FILM STUDIO „EUREKA"

zelf betreft, met genoegen denk ik terug aan „Phyllis" in „de Deftige straat", waarin ik veel succes heb gehad. „Komt u uit een tooneelspelersgeneratie ?" „Neen, ik was de eerste uit de familie. Ik kwam op de Tooneelschool, daarna bij Le Gras en Haspels. Ik heb veel gereisd, ben een jaar in Indië geweest met Brondgeest, toen een paar maanden bij Verkade, daarna een paar jaar bij het Hofstadtooneel en toen Comoedia. Daar ben ik pas gaan regisseeren en nu bij Verkade en Verbeek trek ik mij meer terug van het zelf spelen, om mij meer op de regie toe te leggen." „Wat denkt u over de malaise in de tooneelwereld ?" „We moeten de zaken nuchter beschouwen, de malaise is niet artistiek, maar er zijn geen gebouwen, geen zalen. Dat is de ondergang van Comoedia geweest; de lui die de zalen hebben, houden het h«ft in handen. Daarbij komt, dat de tooneelkosten te hoog geworden zijn, de prijzen moeten noodig naar beneden. Vergeet niet, dat je voor f 1.50 prachtig, in de bioscoop kunt zitten. En och, al dat ophemelen van de vreemdelingen, vooral met de Russen. Eerst hebben wij dat gedweep in Parijs gehad en nu zijn wij aan de beurt. Er wordt zoo over hun discipline, hun samenspel geschreven. Maar wij hebben hier toch ook discipline. Wij kunnen toch ook karakters ontleden. Is Verkade geen goed regisseur? Och, het zal wel luwen. Voor mij is het steeds een bezwaar een opvoering bij te wonen van een stuk in een taal, die je niet verstaat. Ik herinner mij nog in Boedapest eens naar een stuk te zijn gaan kijken, waarin een bekende actrice speelde. Veel had ik er niet aan. De litteraire waarde van een Shaw en Shakespeare bijv. is toch niet te ontkennen. En er zou toch veel van verloren gaan, als je de woorden niet verstond ? De hoofdzaak van een stuk is toch niet de geschiedenis raden. Er wordt nu net gedaan, of er niemand hier is, die belangstelling heeft en hard werkt. De Vos zei al: het is niets om over kunst te praten, je moet ook DIRECTIE DIFRAEN

TELE F. 43306

Dir. A. Boesnach - SCHIEDAM

Wij zoeken steeds Dames, en Heeren Aanm.: Dinsdags en Vrijdags van 3—5 en 8—10 uur. In bewerking de nieuwe Holl. Film „BET NAAR DE OLYMPIADE"

AMSTERDAM

OP VEELVULDIG VERZOEK

JtLLO CALIFORN MET

^^"

ROXX

E>BX5 RAH UCCI BßCKMAn ■■ J^Oai^. J?OOJ> Co/jpOJW mm zij ons, want als je regisseert moet je ook de hoofdrol hebben, en ik voor mij, voor mijn werk, voor de eenheid van het stuk, vind het veel beter dat ik niet meespeel in de stukken, waar ik de regie van heb. Het remt je in het zien van het geheel, dit is mijn persoonlijke opvatting. Ik ben wat fanatiek van aard, heb moeite mij te reserveeren voor mij zelf. Ik zie het stuk als een schilderij in een lijst. Ik weet dus, hoe het wezen moet en ik tracht ho' geheel te krijgen, zooals ik het in den geest zag. Regie voeren eischt veel tijd, veel studie, vooral costuumstukken. Je moet dus beginnen met veel lezen, bronnen naslaan, je in den vroegeren tijd inwerken. „U vertaalt ook veel ?" „Ja, vertalen en schrijven. Ik ben nu bezig een stuk van Marchand te vertalen: „Nous ne sommes plus dei enfants". Het regisseeren is een mooi werk, maar moeilijk. Als je een schilderij maakt, kun je denken dat het over 25 jaar nog bestaat, nog gezien wordt. Maar met tooneel is dit heel anders. Het tooneel moet menschen hebben. Je moet in een stuk contact met jezelf hebben, je moet liefde voor een stuk, affiniteit met het stuk hebben, wil je kunnen regisseeren. Ik kan het niet beter zeggen, dan dat je de vonk, die in je kwam, toen je het stuk las, moet overbrengen op je medewerkers. Je moet absoluut voor het stuk voelen. Wij komen ervan terug om een stuk te geven, alleen omdat het 't publiek trekt, wij zullen die stukken geven, die wijzelf mooi vinden. Daar heeft u „De gevangene". Het is een zeldzaam mooi stuk. En wat een schandaal is emiet omheen ontstaan. Eerst dacht ik; neen, het is geen stuk voor hier, maar later zag ik het anders. En wat geeft het of wij sommige toestanden verzwijgen ? Zij blijven toch bestaan, ze worden er toch niet beter door. Integendeel, stukken als „De Gevangene" moeten juist gegeven worden. En Vera Bondam en Cees Lasseur zijn er zoo bijzonder goed in. Schnitzlers „Intermezzo" en „De Gevangene" zijn de prettigste herinneringen uit mijn regisseursioopbaan. En wat mij

m

kunnen luisteren. Ik gun de buitenlanders hun succes, het moet alleen niet ten koste van de Hollanders gaan. En weet u wat het is? In eigen land zien wij de mislukkingen, maar voetstukken, die vallen, of van slechte opvoeringen buitenslands, hooren wii hier niet. Wij krijgen hier de behoorlijk ingestudeerde successtukken. Een vijftig jaar geleden hadden wij hier ook al malaise. En ook weet u, zoolang je gezond bent, denk je er niet aan hoe doktoren moeten leven en als je eens een slecht stuk hebt, doet je dat ook denken. En wat nu geprobeerd wordt, een tooneelgezelschap voor de elite, het kan, volgens mij, niet blijven bestaan. Dit is goed voor groote wereldsteden met haar tallooze vreemdelingen. Het tooneel moet het toch in hoofdzaak van den middenstand hebben. Het publiek, dat op de volksvoorstellingen komt, is alleraardigst. Een schouwburg kan alleen bestaan, als hij voor alle lagen van de maatschappij toegankelijk is. Daarom is het fout gezien, een volksschouwburg te willen hebben. Wij moeten geen volksstukken geven, maar juist goede, beschaafde stukken' brengen. Wij beginnen allen met idealen, maar kunnen niet exclusief worden. Juist menschen, die hard werken, moeten door het tooneel uit hun denken, hun sleur gehaald worden. Mijn opinie over de toekomst ? Rustig doorwerken, menschen laten praten, de kunst zal zich zelf vrij maken." Wij gingen en ons geloof in de herleving van het tooneel is sterker dan ooit geworden. HOTEL • CAFÉ -RESTAURANT

..CENTRAL"

APELDOORN R. Nleland Telefoon 217 In het Centrum gelegen

PENSION - WEEKEND ARTISTEN

REDUCTIE

ZN MEESTERWERK „OPSTANDING" ALS FILM Dit jaar zal 't honderd jaar geleden zijn, dat Leo Tolstoi het levenslicht zag. In breede kringen zal ongetwijfeld aandacht worden geschonken aan dit feit, want de graaf, die tientallen jaren in zijn land en daarbuiten van zich heeft doen spreken door zijn zéér bijzondere gaven, door zijn diep menschelijke gevoelens en de wijze, waarop hij deze in het oude tsarenrijk tot uiting durfde te brengen, is een der grootste figuren van deze eeuw. Het is hier niet de plaats om in den breede over graaf Tolstoi uit te wijden. In een korte beschouwing kunnen we onmogelijk de beteekenis van deze figuur voldoende,doen uitkomen. Alleen over Tolstoi als literator zouden pagina's vol te schrijven zijn. Vele zijn de werken, die hij het licht heeft doen zien en hij behoorde tot hen, die in hun werk ons het zuiverst het oude Rusland hebdoen zien en doorvoelen. Het meest op den voorgrond tredende werk, dat het leven onder het tszarenregime deed uitkomen is wel „Opstanding", een boek dat zoo geweidig heeft ingeslagen, dat het al binnen een jaar tijd na het verschijnen in elf talen het licht had gezien. In 1895 begon de filosoof van Yasnaya Poljana aan z'n „Voskrenia", de Russische titel van „Opstanding", en in 1899 zag dit het licht. De eerste verschijning was in een Russisch tijdschrift in den vorm van een novelle in afleveringen. Tolstoi ontving er 1 2.000 roebel voor, een bedrag van ongeveer 15.000 gulden, dat hij schonk aan een godsdienstige sekte, die de regeering heftig bestreed en daarom krachtig vervolgd werd. Tolstoi's werk heeft steeds de levendige belangstelling genoten van de filmregisseurs. Men zal zich herinneren, dat zijn merkwaardig tooneelwerk „Het levende Lijk" — dat in ons land voor een vjiftiental jaren «eer de aandacht trok door de opvoering van twee tooneelgezelschappen, namelijk Heijermans' „Toonéelvereeniging" met Louis Bouwmeester in de hoofdrol en Royaards' „Het Tooneel" met Royaards zelf in de titelrol — reeds als film is vertoond. Ook „Anna Karenina" is reeds op de fiim vastgelegd. Een Amerikaansche regisseur, Edwin Carewe, vatte eenige jaren terug het plan op om „Opstanding" te verfilmen. Hij had voor dit werk een buiten-

^^

KALVERSTRAAT224 Verwacht: (Onder regie van Paul Leni) A ïHIoNR«o«M Pi €IHlDIMiiS€IHIi &&P&Q&M

LEO- TOLiïOÏ/ mmmi GEBOOR TEJAAJZ -

u

Rod la Rocque en Dolores del Rio ais Prins Dimitri en Katusha Masiowa in .ODstandirg''

gewone bewondering, die ontstaan was en gegroeid, doordat hij in Amerika in een tooneelspel, uit dit werk getrokken, was opgetreden. Hij begreep de groote mogelijkheid en zoo heeft hij niet minder dan vijf jaar aan het scenario gewerkt. Toen was 't pas zóó, dat hij het goed genoeg vond om als leiddraad voor de verfilming van „Opstanding" te dienen. En nog was hij er steeds op uit om kenners van Rusland, kenners van de Tolstoïliteratuur te polsen. Tot hij in 1926 den zoon van Leo Tolstoï ontmoette. Graaf Ilya Tolstoï had in de jaren, dat zijn vader „Voskrenia" schreef, veel met hem samengewerkt, kende diis als geen ander den geest van dit machtige werk van den grooten auteur. Hij woonde, toen Carewe hem wenschte te spreken, op een bungalow in

Woodberry, in den staat Connecticut, en ontmoette Carewe in hotel „Algonquin" te NewYork. Ilya Tolstoï, 2elf een bewonderaar en kenner van de film — in 1915 had hij in Rusland een film vervaardigd, die vernietigd werd en daardoor het licht niet zag — sympathiseerde direct met het plan van Carewe en zegde zijn volle medewerking toe. Zelfs was hij bereid om een der rollen, namelijk die van zijn eigen vader, den ouden filosoof, in de proloog tot de film te vertolken. De een en zestigjarige Ilya moet er inderdaad bijzonder in geslaagd zijn den geest van zijn vader in deze uitbeelding te doen leven. In September 1926 kwam hij met zijn vrouw gravin Tolstoï in Hollywood en hij heeft door zijn medewerking en door zijn verlangen de massa-scènes .uitsluiteml door te Hollywood

aanwezige Russen, waarvan er niet minder dan een duizendtal aanwezig waren, te doen spelen, er niet weinig toe bijgedragen dat in dit werk de geest van Leo Tolstoï zoo machtig tot uiting komt. Voor we nu nog eens een en ander over deze film vertellen, willen wij eerst even het verhaal van „Opstanding" laten volgen, zooals dat in de film is weergegeven. Twee ongehuwde dames, de prinsessen Sophya en Maria Ivanovna, houden verblijf in een oud huis in 't dorp Papavo, ergens tusschen St. Petersburg en Moskou. Met haar woont daar een allerliefst jong meisje, een wves, die de dames behulpzaam is met het huishouden. Op zekeren dag komt een elegante neef van de prinsessen, Dmitri Ivanovich Nakhludo, haar bezoeken en blijft eenigen tijd logeeren. Hij maakt kennis met het meisje en het duurt niet lang of zij is zijn onafscheidelijk gezelschap op zijn lange wandelingen. Katusha Maslova's warm hart en vlugge geest treffen den prins en het duurt niet lang of de vriendschapsbanden, die tusschen het tweetal ontstaan zijn, gaan over in een hechte liefde. Een onoverkomelijke kloof was echter het verschil van stand tusschen de beide gelieven en de tantes, die iets begonnen te merken van de verhouding tusschen Dmitri en Katusha waakten nauwkeuriger over het tweetal, dat echter telkens een oogenblikje wist te vinden om elkaar te vertellen hoe groot hun liefde wel was. Het heerlijke leventje duurde den geheelen zomer, maar eindelijk wras het tijd, dat Dmitri toch weer terug moest keeren naar Sint Petersburg. Met tranen in haar oogen nam Katusha afscheid, getroost door de gedachte, dat Dmitri haar zoo gauw hij kon weer zou bezoeken. De officieren leidden in dien tijd in Sint Petersburg een vroolijk leventje en hoewel Dmitri door de gedachte aan Katusha zich daar eerst niet toe aangetrokken gevoelde, merkte hij spoedig dat hij niet achter kon blijven, wilde hij zich niet onmogelijk maken. Majoor Schoenboch, een oud vriend van de familie Nekhludof, nam Dimitri's „opvoeding" in dezen op zich en het duurde niet lang of zijn pupil deelde het leven an de anderen, wat met zich medebracht, dat zijn gevoelens ten opzichte van Katusha op den achtergrond werden gedrongen. Schreef hij haar aanvankelijk eiken dag,

—

langzamerhand werden zijn brieven zeldzamer en zeldzamer. Ten slotte scheen het hem geheel onmogelijk een meisje als Katusha tot echtgenoote te nemen en Dimitri besloot dan ook het heele geval uit zijn hoofd te zetten. Dit ging evenwel niet zonder dat zijn geweten begon te spreken en meer en meer wkrp hij zich in den maalstroom van de Petersbu'rgsche vermaken. Arme Katusha! Zij begon in te zien, dat alles wat Dmitri haar voorgespiegeld had valsche beloften waren en droefheid maakte zich meester van haar hart. Toch kon zij niet gelooven dat de man, dien zij met heel haar ziel liefhad, nooit meer zou tcrugkecren en in stilte droomde zij nog steeds heerlijke droomen voor de toekomst. Zoo gingen twee lange jaren voorbij. Toen brak er oorlog uit tusschen Rusland en Turkije en de mobilisatie werd bevolen. Het anders zoo stille Papavo zag nu troepen in haar midden en op zekeren dag hoorde Katusha een der prinsessen roepen: ,,Katusha gauw. Maak de kamer boven klaar. Dmitri, onze neef ligt in Papavo en kan elk oogenblik komen". Katusha's hart sprong op en terwijl zij aan het bevel van haar meesteres voldeed, zong het in haar binnenste: Dmitri! Dmitri heeft zijn belofte gehouden. Dmitri is teruggekomen I Katusha was bezig het bed op te maken, toen achter haar de deur van de kamer geopend werd. Met een kreet keerde zij zich om. ,,Dmitri"! Bij den eersten oogopslag zag zij evenwel, dat zijn uiterlijk veranderd was, dat hij niet meer de jongensachtige elegante prins was van vroeger. Impulsief vloog zij op hem af en het volgende oogenblik drukte de jonge officier haar warm, jong lichaam tegen zich aan. Een innige kus bezegelde het onverwachte wederzien. Juist toen Dmitri haar voor den tweeden keer wilde omhelzen, kwam prinses Maria binnen. Katusha verliet onmiddellijk het vertrek en begaf zich naar haar eigen kamertje om tot zich zelf te komen. En toen zij 's avonds het slaapvertrek voor Dmitri voor den nacht in orde moest maken, gleden • haar handen liefkozend langs de kussens waarop haar lieveling zou rusten. Juist was zij klaar, toen Dmitri binnentrad. Opnieuw drukte hij haar tegen zich aan; opnieuw werden zij gestoord dr>or prinses Maria. Katusha g'.ig naar haar slaapkamer en viel voor het beeld van de Heilige Maagd op haar knieën. Dmitri maakte nog een wandelingetje in den tuin en door het raam van Katusha's kamer zag hij haar juist opstaan na

-^—^-^———-^—^—^—

haar gebed. Zonder er bij te denken klopte hij op de ruit, maar zij beduidde hem weg te gaan. Dmitri hield echter aan en het duurde niet lang of hij betrad haar kamertje om haar goedendag te zeggen voor hij den volgenden morgen naar het front moest vertrekken. In het opgewonden leven, dat er nu voor Dmitri volgde, vergat hij Katusha opnieuw; zij echter bleef in hem gelooven. Prinses Maria bemerkte op zekeren dag, dat Katusha een kind verwachtte en beval haar naar haar tante in het dorp te gaan. Juist kwam er dienzelfden dag 'n telegram van Dmitri, dat hij met den trein langs het dorp zou komen. Katusha spoedde zich naar het station; helaas, wat zij aanschouwde was slechts een dronken Dmitri met een zigeunermeisje op de knieën! Katusha's kindje werd geboren, maar een paar dagen later verloor zij het door den dood. Te trotsch om naar haar oude meesteressen terug te keeren, zocht zij werk op een naburige boerderij, maar de boer viel haar lastig en haar ontslag volgde. Enkele maanden zwierf zij rond, hier en daar werk vindend, tot zij tenslotte in Sint Petersburg belandde, waar zij geheel ten onder ging....

Ook voor Dmitri gingen de jaren niet ongestraft voorbij; het leventje van pleizier begon hem te vervelen en hij Was niet langer de opgewekte jonge man van vroeger. Hij besloot in het huwelijk te treden met 'n koud, aristocratisch meisje, dat hij vroeger had ontmoet en de datum voor het huwelijk werd vastgesteld. Op een morgen, terwijl hij bezig was zich klaar te maken voor een bezoek aan zijn verloofde, kreeg hij bericht dat hij den volgenden dag deel moest uitmaken van een jury in een rechtzaak. Verwonderd keek hij dien volgenden dag op, toen hij den naam Katusha Maslova hoorde. Hij wilde haar zoeken en zag een beschonken vrouw met een waggelenden gang binnentreden. „Katusha! L. ben het: Dmitri!" „Ga terug ... terug ... naar je tantes..." ^e zaak werd behandeld; het „schuldig" uitgesproken. Den volgenden dag moest ook Katusha naar Siberië vertrekken. Maar Dmitri's besluit stond vast. Het was zijn schuld, dat het zoover met deze vrouw was gekomen. Nu zou hij haar alles vergelden. Hij zou haar naar Siberië vergezellen. En op de droeve reis daarheen was Dmitri aan haar zijde en deed wat hij kon om haar het leven te

-^-il veraangenamen. Zijn liefde riep lang vergeten gevoelens bij haar wakker, haar geest werd helderder en haar schoonheid keerde terug. En op zekeren dag verklaarde Dmitri met haar te willen trouwen en in ballingschap leven. Dat offer wilde Katusha evenwel niet aannemen; de straf die Dmitri zich zelf oplegde was in haar oogen te groot. „Hou je dan niet van me, Katusha ?" En haar antv/oord luidde: „Omdat ik juist zoo oneindig veel van je houd, Dmitri, kan ik je offer niet aannemen ...." En zonder den man, dien zij haar heele leven had liefgehad, vervolgde zij den tocht naar de vreeselijke streken, waar zij jaren in eenzaamheid en ellende zou moeten doorbrengen. Edwin Carewe heeft in dit werk — dat hij voor United Artists maakte en dat door de British and Continental Trading Comp. naar ons land werd gebracht — volop gelegenheid gehad om z'n talenten als regisseur tot uiting te brengen. Aan middelen ontbrak het hem niet, want een half millioen dollar heeft hij kunnen uitgeven. Op ècht-Amerikaansche wijze heeft hij getracht de aandacht op deze film te vestigen. Daarover hebben de bladen trouwens indertijd mededeclingen gedaan. Hij heeft bijvoorbeeld getracht om koningin Marie van Roemenië tijdens haar verblijf in Amerika te bewegen één dag mede te werken om de rol van prinses Olga te vertolken. Hij bood daarvoor 25.000 dollar, omdat Carewe vermoedde, dat de koningin het geld ter beschikking van arme Roe. menen in Amerika zou stellen. Maar koningin Marie voelde er niets voor om in de film op te treden en Carewe koos een andere actrice, namelijk de Amerikaansche Clarisse Selwynne, die natuurlijk heel wat minder kreeg dan 25.000 dollar.... Voor de beide hoofdrollen koos de regisseur een Amerikaansch filmartist van naam, namelijk Rod la Rocque en een Mexicaansch vrouwtje, dat hij had ontmoet: Dolores del Rio. Deze laatste leek hem de aangewezene voor de creatie van Katusha Moslova en z'n vele besprekingen met andere vooraanstaande figuren in de filmwereld bevestigden zijn opvatting. Er is over deze film nog heel wat te vertellen, maar we zullen er niet verder .over uitwijden. Laten we hier nog alleen even aarl toevoegen, dat 't llya Tolstoi' was, die de titels verzorgde, omdat Carewe dit de beste manier achtte, om er van verzekerd te zijn, dat de film zooveel mogelijk den geest zou ademen van Leo Tolstoi's wereldberoemde en klassieke novelle.

-^^""■""^^

^^^

MOBUJK GEW, Pamela Rose schepte al haar moed bijeen; zij wilde het uiterste wagen en Martin Lynn, de jonge beroemde chirurg, zou haar zeker willen helpen. Toen zij — hel spreekuur was reeds lang voorbij — door zijn knecht in de zitkamer werd gelaten, zag zij hem langzaam op haar toe treden. Hij zou ovei een paar uur haar man, die in het ziekenhuis lag, moeten opereeren; professor Trevor, de hoofdspecialist voor dit bijzonder ziektegeval, was ongesteld en had hem, zijn bekwamen assistent, verzocht zijn werk te doen. Het was een greep van het noodlot, dat juist Martin noodzaakte zijn vroegeren vriend, later zijn medeminnaar en nu zijn vijand te moeten behandelen. Die man had hem zijn verloofde op een leelijke manier ontstolen en hoewel hij getracht had in het geval te berusten en hen in de vijf jaren van hun huwelijk steeds had weten te ontwijken, wist hij, dat hij Pamela nog steeds lief had. „Martin", sprak zij^ hem weer als vroeger bij den naam noemend; „straks zul jij Grant opereeren, nietwaar?" „Ja, over enkele uren. Maar je behoeft niet ongerust te zijn; het is een ernstig geval, dat zal ik niet ontkennen; doch je man heeft een krachtig gestel, zijn hart is sterk en ik twijfel niet aan den goeden afloop I" „Ik dacht wel, dat je dat zeg gen zoudt en ik was er bang voor. Ik wil niet, dat hij beter wordt; ik wil, dat hij sterven zal; hij... hij verlangt ook niet beter te worden ..." Ontsteld keek Martin haar aan. „Wat praat je toch; wat zeg je vreeselijke dingen. Als die operatie maar eenmaal voorbij is, zal hij weer naar het leven verlangen; je kunt dan met hem naar buiten gaan en als hij daar aangesterkt is, zal alles een booze droom gelijken." „Ach," antwoordde zij; „dat is het juist; hij kan niet naar buiten gaan; hij kan nergens gaan dan —", fluisterend sprak zij het uit — „naar de gevangenis". „Pamela, je weet niet,, wat je daar zegt. Je bent overspannen; je man, een zoo gunstig aangeschreven advocaat; hoe kun je spreken van de gevangenis ?" „Ik meen, wat ik heb gezegd en ik zal je de geheele waarheid vertellen. Je weet, dat Grant voogd is over Robin Bar nes en ook diens geld onder zijn beheer had. Hij speculeerde met zijn privé geld en tot verleden jaar was het lot hem gunstig. Toen keerden de kansen; hij verloor zijn geld en

meende met het geld van Robin alles weer goed te maken. Helaas, ook dat mislukte en nu is hij alles kwijt." „Weet men het ?" „Ja, Robin werd verliefd op een meisje en haar vader deed onderzoek naar zijn financieelen toestand en zoo kwam het gebeurde aan het licht. Toevallig is die vader een groot tegenstander van Grant en zal hij dus al het mogelijke doen, om hem ten val te brengen. Hij weet, dat hij ziek is en heeft er in toegestemd te wachten tot zijn herstel, om de zaak voor het gerecht te brengen; maar dan... o, Martin, dan wordt Grant veroordeeld en voor een paar jaar gevangen gezet. Denk

eens, wat dat voor hem beteekenen moet ? Maar als ... ais Grant sterft, heeft hij beloofd, de zaak den kop in te drukken, wanneer ik hem alles zal geven wat mij nog rest en dan zal er niets van uitlekken. En daarom, Martin, ben ik hier gekomen om je te smeeken: laat mijn man vanavond sterven." „Pamela, om God's wil; je weet niet wat je zegt; wat je van mij verlangt; over leven en dood kan ik niet beschikken en als ik van God de bekwaamheid heb gekregen om je man te redden — dan zal ik hem redden". „Ik dacht wel, dat je het zoo zoudt opnemen," sprak Pamc la ontmoedigd. „Grant zond mij

De chineesche papasaai Deze fiim. welke door den uit Europa overgekomen regisseur Paul Leni werd geleid en door de Universal werd vervaa.digd, zal binnenkort ir. het Roxy-tneater te Amsterdam worden oogevoerd

HARDT'S :abletten verstopping Doos 60 cent. Bij Apoth. en Drogisten.

naar jou; doch ik ben niet geslaagd met mijn opdracht." Zij stond op. „Ik ga en ik hoop, dat je niet al te slecht over mij zult denken, na wat ik gedaan en gezegd heb." „Var. jou kan ik nooit slecht denken, Pamela en het doet mij leed, dat ik je in je smart niet kan helpen; kon het op een eerlijke manier, dan zou ik mijn leven geven, om het te doen". Hij sprak rustig en zacht en zij las op zijn gelaat, dat deze man, in spijt van haar vroeger verraad aan hem, nimmer had opgehouden, haar te beminnen. Nadat hij Pamela had uitgelaten en weer in zijn kamer terug was gekomen, bemerkte Martin, dat het gebeuren hem erg geschokt had. Hij was ^r van overtuigd, dat de dood voor Grant de beste uitweg zou zijn; hij kende hem te goed, om niet te weten, hoe moeilijk het te komen proces en de daaropvolgende in hechtenisneming voor dien trotschen man te dragen zouden zijn. Maar hij, Martin, had geen keus. Hij wilde, dat P vnela maar niet was gekomen; want nog binnen een uur moest de operatie plaats hebben en hij zou daarvoor al zijn zclfbeheersching noodig hebben. En nu zat hij hier met kloppend hart en in sombere gedachten verzonken. Het was ook een ironie van het noodlot, dat juist hij, die -- meer dan eenig ander man — Pamela Rose liefhad, degene zijn moest, die haar echtgenoot van den dood zou redden . Even stelde hij zich voor, hoe het zijn zou als Grant stierf en Pamela weer vrij was; doch verschrikt gooide hij die gedachte van zich af. Daar klonk de bel der telefoon; vlug liep hij naar het toestel en herkende de stem van professor Trevor, die hem zeker vanuit zijn slaapkamer opbelde. „Ben je daar Lynn? 't Is haast tijd voor de operatie van Rose, niet ? Ik wil je nog even zeggen, dat ik er zeker van ben, dat je zult slagen; in gedachten zal ik vanavond bij je zijn." v De kalme stem van zijn leermeester gaf hem zijn verloren vertrouwen terug en weldra begaf hij zich naar het ziekenhuis, waar hij wist, dat men hem wachtte. Rustig trad 'hij de ope ratiezaal binnen, waar de patiënt reeds op de smalle tafel lag. Toen hij den dokter zag, glimlachte hij en wenkte hem, nader te komei Fluisterend, zoodat niemand anders hef kon hooren, zei hij: „Martin, heb je haar gesproken en haar beloofd te zullen

;

.;.,nj ,

m-m-m

i \:'..:.:'"%f:"'- , '■ :■.'■■-:-^~' '-'-'^ ■-'%:''-

OnzE raeuwE PRIJSVRAAG '

ENGAGEERT voor uw feesten nut'avonden

Het succes van onze vorige prijsvraag brengt ons er toe weder een nieuwe uit te schrijven, ditmaal de

LOUIS NQIRET

; wte en Waarln^erie doen, wui zij jou heeft ge vraagd ?" „Ja; ik sprak je vrouw en ik beloofde mijn best voor jelui te doen." „Dus ... dus ... ik zal niet meer bijkomen, Martin", fluisterde Grant, „God zal het je beloonen." Hij sloot zijn oogen en scheen gerustgesteld; Martin gaf kalm zijn bevelen en ging aan 't werk: Zoo lang hij leefde, zou hij die operatie nooit vergeten. Bij elke vroegere gelegenheid had hij altijd het doel voor oogen gehouden, het leven van den patiënt te redden; doch vanavond gevoelde hij zich minder zeker- en vroeg zich af, of in dit geval werkelijk de dood niet het beste zou zijn. Maar dan drukte hij die gedachte den kop in en deed zijn uiterste best het leven van den zieke te kunnen behouden. Vlug en vertrouwend werkte hij voort en alles ging naar wensch, totdat hij eensklaps voor een complicatie stond. Het was iets, dat hij en de anderen niet hadden noch kónden voorzien en het bleek heel gevaarlijk te zijn. Maar hij zou door vlug ingrijpen die moeilijkheid overwinnen en het zou hem ook stellig gelukt zijn, als niet plotseling het elecmsch licht in de zaal was uitgegaan — lateer bleek, dat er een kabel was gebroken. Het duurde enkele minuten, voordat de groote lampen waren aangestoken; maar de kostbare tijd was verloren en < viel niet meer te redden. Na een uur overleed Grand Rose. Wie zou de tijding aan de wachtende Pamela brengen ? Martin kon het niet en toen de directrice zijn bleek gezicht zag, nam zij gewillig die taak van hem over.... Bijna twee jaar later ontmoette Martin Pamela; het was in den tuin van haar oude woning in Surrey en daar het een heerlijke zomerdag was, zetten zij zich op een bank onder een grooten kastanjeboom. Zij spraken over het verleden en Pamela vertelde hem, dat zij zich thans van alle zorgen bevrijd gevoelde. Enkele mijnaandeelen, oogenschijnlijk waardelooze stukken, waren enorm gestegen, zoodat zij het groot ste deel van Robin's fortuin had kunnen afbetalen. Kort daarna was hij dan ook met het meisje zijner keuze getrouwd. „Weet je — toen zij mij dien nacht vertelden, — dat Grant

Herhaaldelijk bereiken ons brieven, waarin ons gevraagd wordt om scènes uit films, welke in vroegere nummers reeds waren opgenomen, nog eens te herplaatsen. Tot nu toe deden wij dit slechts bij hooge uitzondering. Onze nieuwe prijsvraag geeft ons echter een goede gelegenheid om aan dit verzoek tegemoet te komen. In de nummers 214, 215, 216, 217, 218 en 219 van ons blad hopen wij telkens twee figuren uit een film, die reeds in het Weekblad heeft gestaan, te herplaatsen en wij vragen u:

WIE ZIJN DE PERSONEN ? WAARIN TREDEN ZIJ OP? Ook ditmaal verzoeken wij u met het sturen van uw antwoord te wachten tot alle twaalf figuren zijn opgenomen. HIER IS HET EERSTE PLAATJE.

WIE IS 1, WIE IS 2, WAT IS DE FILM? Aan al degenen, die alle twaalf figuren en alle films, waarin zij zijn opgetreden, goed aangeven, wordt EEN FRAAI BOEK geschonken. DE REDACTIE VAN HET WEEKBLAD CINEMA & THEATER

(pievellerß

Een liedje — een praatje en 'n plano Marnlxstraat 394, Amsterdam

— dood was, had ik wel verdriet, doch tevens gevoelde ik, dat het voor hem het beste was," sprak zij bijna fluisterend. „En was je niet boos op mij, Pamela ? Je weet, dat ik alles deed, wat ik kon en als het ongeluk met het licht niet zou gebeurd zijn, was alles goed afgeloopen". Zij keek hem aan en hij las iets in haar oogen, dat zijn hart sneller deed kloppen: „Hoe kon ik boos op je zijn ? Jij hadt je best gedaan en professor Trevor noemde het een daad van God; en zelf heb ik meermalen gedacht, dat God het moeilijk probleem voor ons heeft opgelost." „Ik ben blij, dat je me van dien last bevrijdt. Je weet wel, Pamela, dat ik mijn leven zou willen geven, om jou te kunnen helpen. Kind, is het nog te kort geleden of mag ik spreken ? Je hebt me gezegd, dat je je geheel vrij voelt van het verleden. Bestaat er een kans voor mij op een toekomst met jou samen ?„ „Kun je me dan vergeven, wat Ik jou eens heb aangedaan; zou je weer in me kunnen gelooven ?" fluisterde zij. „Ik zou jou alles vergeven, Pamela, want ik hou van je; mag ik dus hopen ?" Als antwoord stak zij hem haar bi-ide handen toe en sprak: „Laten wij het verleden vergeten, Martin en alleen in de toekomst zien." En toen hij haar tengere handjes in de zijne had gesloten, wist hij, dat voor hem een gouden toekomst aan haar zijde was weggelegd.

Ulierbij repruduceeren wij eeniyp ^ * foto's van een nieuw danspaar, dat deze week met succes in Pschorr te Rotterdam debuteerde» Als solodanseressen traden beide ƒ dames reeds herhaalde malen in verschillende cabarets in ons land op. Zij brengen thans drie geheel nieuwe dansen. Eerst een Gavotte, die door beide met bijzondere gratie en elegance werd gedanst. De wit-zwart combinatie van de sjaal-t ostumes komt in deze gavotte bijzonder goed tot zijn recht. Als tweede dans brengen zij een Black-bottom, gecreëerd op de bekende amerikaansche schlager .Do the black-bottom with me". Smaakvolle costuums en snoezige pruikjes maken deze black-bottom tot een aardig geheel. Tot slot gevpn Rita en Irene een matrozendans ten beste. De origineele „horlepiep'muziek dient als begeleiding. Deze dans werd door beide dames, bij bezoek van een amerikaansch oorlogsschip in ons land, door eenige matrozen ingestudeerd. — Ongetwijfeld zullen de Revellers Sisters bij hun tournee door ons land, zoowel als in het buitenland, waarheen zij binnenkort vertrekken, evenveel succes oogsten als hun in Rotterdam ten deel is gevallen. ERIC WINTER

DcO^PRiJZEN Hier volgen de namen der 12 artisten: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11. 12.

Renée Adorée. Bébé Daniels. Pola Negri. Leatrice Joyce. Maria Paudier. Harry Liedtke. Norma Shearer. Conrad Nagel. Clara Bow. Corinne Griffith. Susie Vernon. Paul Wegenen

Foto's Godfried d* Groot

Aan alle goede inzendsters en inzenders is een fraai boek gezonden. ■

■

■

Oans "Instituut C "Klinkert II

Stadhoudersfeade 152, Amsterdam - Telef. 24252

2>aterda§ 5 TAaart as. O ] «TNA ^-^ , A in alle aalen v. öélievue ^Ql J V.aOL[UC: "Kaarten verkrijgbaar aan het instituut.

^^^^^^^^mmmm^^mm^m

^■i^^^^^""

-wr

De d^Hne imeit de ecintedneBdSm® ^(Dinder reden WOORDEN VAN SIMON KOSTER

vol vu-uren temfje.ri . . menT.jlie

vrcu-wL

MUZJEK VAN FRANZ S. BRUINIER

a.1 -

. . -.]e$vxnhet 1e_..ve-n

Kent,de

vxn&r.ter. .nocr\ en

^- . ^"^^

AT]eqrg_c£mw2£J

— a,c£infiKr.

nacht.

fcV'd,ir..n4irwefih«l:iin Le.ven 7

';^'~^

V

-

r

1

3

1

(

1

» • W-—FS- -

w

J

»

[^

"

smacht'! di.t\iAe vnu-w.jItfÄcnfi.jenwil.^vruu.H.ai« ni*tmi«Hiï.jenivh,MMt htt.^f.liiK 4*f. 7 P-: —-^ 1—5 F—n r—ï r-— r-a «^ ^ .^\

g^g^^^^^^; im

ï -f-^

^-'T^f^^-'TJpf

<—

i^^p^-ï-ï f » ^ T

1 '

•

1

y- -t

"HtèA.-'Oer j^ndhairman weer Miiïv.

tiiafdé.VAn.(5«.ni5,watildei.^r...2inJÉ'rman.i«nij if..Ä;hu.we.lMK 1—1 r~r _—. i—Ti '1—1 r"~a

jlggjsSlii m^

• B^

'ï^r^

^

3^-=^

-^

^

f" ïi ^"^ r ? ?f ^T^^=

-f—■>—r-

T^

SI f

net..te

^

r&::-r

vrruw;de

^=f=^

rr

^^

-r-^ -^

-r?

öJe2eerco..qu^t..té

vrouw.de

ï^^

-r-

X-\ f :.

zCi

Ä=ii

*=!:

r_J_.

_]!»

^EET-^ ..vve.^ertiö. .dei'..ne

z=r

vrviuv,

T-—-U

—T——^

-r-V

3

^Ëga^

lViar..vÄ?rKMert£3aar.neÄer...ven

3Jt

ü

^i^E!

^:::^: 2^u..;

it4

I

Steeds het nieuwste, het beste en den grootsten voorraad bij:

■^~

•*-

I^UJ

fojwloC':'Cl

X4,0-ii>il^V

l-t*rnU£

de

-^1- H!

^ r^ —=

r-^

^ —=

Tk,

"-lv,eu^

^ry^Ji,

feü O/UXCCJO-I.

rv....ie

lit /

irt--^:

Hl

./ ^ WJ^-

ir

l:^ip^=IZ^^

^ff'.;!^^^^^

*WÄ

Nimmer storingen

■« ■» ■§

^

^^

—, devroiuvwi^ het^.ächokt^e.rru»^rrwalhurtrut

Kent u de geblaseerde vrouw, De hoogst gecultiveerde vrouw. De vrouw, die zich zoo graag verbeeldt Dat ieder haar modellen steelt? De vrouw, die altijd veine heeft En toch maar steeds migraine heeft. De vrouw, die zich gewichtig vindt En ieder meisje spichtig vindt. De vrouw, die steeds zichzelf vergeet Maar alles van de anderen weet. De vrouw, die op haar hooge troon Geen erger woord kent. dan ,gewoon''?

» ö»

de,mi&rtoch

^

Äi^±

I

wil

^-fr- '

; l ^J/J- W*^ U/I^.

VTJ^VW

-datié-tó Vfóu.

^S L ^ "^ ■•■ "^

1 —

Sb» njj.pér.i.(nou...r(?^. 2?

a

de vTOitA.jiealt^l.tw.ily d.yt

„al^jf.''

,,

2.<ent .ai

y V

'

1,

Dit type vindt men overal In elk salon, op ieder bal. Zij staat in ieder modeblad Met onderschrift: Dit is je dat. Haar hart is als een racing-car, Haar ziel is een american-bar. Zij houdt van whiskey en van bloed. Maar valt in onmacht om een hoed. De mannen, ja. je hebt er nog. Die schenken haar hun scepter nog. En wordt dat eens hun ondergang Dan blijft hun droeve zwanenzang.

Tine

-

^^■^^

■-*.

■BALLET-MEIÄIE^- DEConDucriüR^^ ONDERGROHD MET

ArciTA

DORRI.S IM DE HOOFDROL

MONTE BLUE EN PATSY RUTH MILLER IN DE HOOFDROLLEN

Li'

Monte Blue en Patsy Ruth Miller Vrouw Huber, bekend als „tante Da", de welbespraakte fruitvrouw van de groentenmarkt. Is trotsch op haar kleine Francisca, die medewerkt in het ballet van de Weensche Hofopera- Gelijkvloers regeert de waard uit ..De Gouden Os" en de wederzijdsche ouders zien in het danseresje en den zoon van dpn waard een toekomstig bruidspaar. Op zekeren avond komt Heini, graaf Windischegg, achter de coulissen en probeert de genegenheid van Francisca te winnen. Meer ontmoetingen volgen en Heini begint inderdaad oprecht van Franzi te houden, terwijl de arme jonge waard zich al ongelukkiger en ongelukkiger voelt. Vrouw Huber besluit zelf naar den ouden graaf te gaan om te trachten een einde te krijgen aan de liefdesverhouding tusschen haar dochter en zijn zoon. De graaf wil helpen en beveelt Heini's verloving met gravin Hella, die evenwel dweept met den tenor van de Hofopera, die haar zangles geeft. Het verlovingsfeest vindt echter plaats en wel op den avond van Franzi's eersten solodans. Terwijl zij danst hoort zij achter de coulissen vertellen, dat Heini verloofd is. Alles draait voor haar, zij valt en wordt zwaar ziek naar huis gedragen. Zij roept voortdurend om Heini en Pepi, de zoon van den waard, die dit niet langer kan aanliooren, gaat zijn medeminnaar halen, die op raad van den dokter, Franzi geruststelt en zegt, dat er van zijn verloving niets aan is. Na een langdurig ziekbed moet de dokter Francisca mededeelen, dat het voortaan met dansen gedaan moet zijn. Zij heeft echter veel gedacht tijdens haar ziekte en is gaan inzien, dat Heini en zij uit twee zeer verschillende werelden stammen; ook heeft Pepi's roerende. opofferende liefde haar meer goed gedaan dan de enorme bloemenmanden van Heini. Gravin Hella schijnt de verloving met Heini ook niet slecht te bevallen; de trots van 'toekomstige gravin wordt bij haar wakker als haar tenor haar de geschiedenis vertelt van het danseresje. Zij ontslaat hem op staanden voet en begeeft zich naar Francisca, waarvan het gevolg is, dat er twee verlovingen worden gevierd.

B'

, erry Baline is uit het verre Westen gekomen om het leven in New-York eens te leeren kennen, maar wordt conducteur van den Ondergrond-express, zoodat hij nooit iets ziet. Op Oudejaarsavond echter begeeft hij zich naar het vroolijke Broadway, maar op weg daarheen wordt hij door een auto overreden en naar een ziekenhuis gebracht. Vroolijk stapt hij later weer naar buiten, maar ligt plotseling versuft ter aarde. De bestuurder van een auto draagt Berry in zijn wagen en verwisselt met hem van kleeding. Een uurtje later komt Berry bij en vanaf dat oogenblik blijkt hij lohnson Craige te zijn en in hotel Morgana te logeeren. In de balzaal van het hotel leert hij een allerliefst meisje kennen, Ruth Humphrey en een gezellig soupertje volgt. Een detective is echter op zoek naar Craige, die uit een krankzinnigengesticht ontsnapt is en voegt zich bij hen. Niemand bemerkt dat een onbekende een slaapdrank in hun wijn doet en het duurt niet lang of diie zieken worden naar het ziekenhuis gereden .... Als Berry en Ruth bijkomen, bevinden zij zich in handen van bandieten, die 50.000 dollar losgeld eischen of -Ruth's laatste uurtje is geslagen. Berrie mag terugkeeren naar het hotel om het geld te halen. Hij bemerkt daar dat de echte Craige bijna een moord begaat en deze belooft hem alles wat hij wil, als hij maar zwijgt. Berry vraagt 50.000 dollar. De bandieten blijken evenwel reeds aan boord van hun smokkelschip te zijn, waar Ruth zorgvuldig bewaakt wordt- Na tal van wederwaardigheden verlaten Ruth en Berry als man en vrouw het schfp. Nog steeds is het den detective niet duidelijk wie de ware Craige is, maar in den Ondergrond-Express wordt het geheim opgelost. Craige wil den trein doen verongelukken en een worsteling ontstaat tusschen hem en Berry .... Met schrik wordt deze wakker in het ziekenhuis en ziet een lief verpleegstertje staan, dat op Ruth gelijkt. Is het een wonder, dat zij zich zoo tot elkaar aangetrokken gevoelen, dat er een band voor het leven wordt gesmeed?

■

DE: ARJME: STUDEHT De Aefa te Berlijn heeft „Der Bettelstudent" verfilmd en de Universal Film Agency te Amsterdam brengt deze film onder den titel „De arme Student" in ons land. De bezetting van de hoofdrollen is een punt van groot belang geweest, want de Aefa beschikt over een grooten staf van artisten, die in het vrooïijke genre uitblinken. In „De arme Student" treden o.m. op Harry Liedtke en Agnes Esterhazy, twee goede bekenden zooais men ziet. In 't kort is de inhoud de volgende: Simon Rymanowicz heeft met veel ijver, doch met weinig succes, gestudeerd in de philosophic, rechten en medicijnen. Tengevolge van zijn losbandig gedrag is hij tenslotte verplicht de universiteit te verlaten en trekt bedelend van stad tot stad. Als eerste secretaris en vertrouwde vergezelt hem de V leine, brutale Ivan Janicki. Door toeval komen de beide bedelstudcnten in een kleine vestingstad, waar overste Ollendorf, commandant van de vesting, een oogje heeft op de trotsche gravin Laura Nowaiska. Zijn laatst" kans verspeelt de overste, wanneer hij tijderts een Casinobal het waagt. Laura op den schouder te kussen. Een klinkende oorveeg is zijn weidiende straf. Simon en Ivan worden wegens het stelen van aardappelen opgebracht in de citadel. Het spijt Simon erg. dat hij nu niet aan de camavalpret mee kan doen. Ivan helpt hem echter vluchten en hij verschijnt in een der vele feestzalen, waar een uitgelaten, gemaskerde menigte bijeen is. Laura, die in groote opgewondenheid het Casinobal verlaten heeft, treft op straat een vroolijk gezelschap aan, dat haar eveneens naar de danszaal meetrekt. Er wordt een prijs uitgeloofd en het paar Simon en

Harry Liedtke en Agnes Esterhazy in de Bcdelstudent

d ■'-**h ^vi ^

k

1

v^

i^C-

BETER DAN "eoos DE BESTE! DAMRAK 60, AMSTERDAM TELEF. 41415

WALHALLA «oorhsen ..EDEN"

j*.

Q.

i

!

! •

■

Jy%k 4

wtf

^ '

' w§% *K i *

<

i 'M*

•

MINERVA FILMS

\

Mt j 1

y *% i^ Vv i

fp ■ '■■:-i

'1%

i> A

'

*

»

•

»

♦

m tf/'/f w

w\ ■&*'

v

U

Zij. die de Dedelstudent maken

BjlKA ijOPIPEg THEATEjg

Amstelstraat 9 - Amsterdam

IEDEREN AVOND 8'/, UUR:

HET GEZELLIGSTE CABARET VAN AMSTERDAM

EEN KONINKLIJKE LIEFDESROMANCE

OP 3 MAART EEN NIEUWE VOORSTELLING

Laura zijn de gelukkige winnaars. Doch als het demasqué volgt, zoekt Simon tevergeefs naar zijn partnerin. Uit vrees, herkend te worden, heeft zij echter in allerijl de zaal -verlaten. De overste wil zich wreken voor den hem aangedanen smaad en Simon moet het werktuig zijn. Hij moet zich uitgeven voor prins Wibicky, en de overste voorziet hem van het noodige geld. Ivan wordt lijfadjudant van „zijne doorluchtige hoogheid". Simon wordt betooverd door de bekoorlijke gravin en deze vindt den knappen, jongen „prins" ook lang niet onaardig. Ivan daarentegen verliest zijn hart aan Laura's zuster, Bronislawa. Simon zal trachten afleiding te vinden in een ander liefdesavontuur, waarbij hij denkt aan de schoone gemaskerde en in een advertentie verzoekt hij om een weerzien. Laura leest het. Zij begeeft zich naar de gevraagde plaats, maar welk, een schrik, als zij daar Simon aantreft! Zij yorden echter uit deze pijnlijke situatie gered door de komst van den overste, die hen uitnoodigt om bij hem te komen thee drinken. Simon probeei;, om alle conflicten te vermijden, te vluchten, 's Nachts zal een slede hem en Ivan naar de grens brengen. Voor het slot Nowalska wordt nog eenmaal lialt gehouden. In een pels gehuld komt Bronislawa aan de deur, om afscheid te nemen van Ivan, Simon maakt van deze gelegenheid gebruik om stil het huis binnen te gaan. Laura weet alles.... Een innige kus.... Ivan en Simon stijgen in de slede, doch bemerken niet, dat er van koetsier verwisseld is. De overste, die de lucht van hun ontvluchting had gekregen, had zijn maatregelen getroffen! Hij laat de beide bedelstudcnten weer naar de citadel terug brengen. Het Casino-bal van morgenavond mogen zij echter nog bijwonen. Bronislawa weet toch de heele situatie te. redden en de gasten te verrassen met drie verlovingen. De overste begrijpt niet goed wat er gebeurd is, doch aan den arm van de gravin moet hij toezien, hoe Simon en Laura, zoowel als Ivan en Bronislawa, elkaar innig omhelzen.

-■^-,^~

-■

■

Henri de Vries

die in het Edison theater te Amsterdam zijn succesrolien in Heyermans „De brand in de Jongejan" zal vertoonen

De jeugd van Koningin Luise. Deze duitsche film, naar het manuskript van Ludwig Berger, onder regie van Carl Grune, door Max. Glass geproduceerd, geeft Mady Christians de gelegenheid om' in de hoofdrol heel goed werk té doen zien. Met haar heden o.a. op Anita Doris, Hans Mierendorff, y. Schlettow, Lotte Lowing en Adèle Sandrock. Een portier-millionair. De „Riviera" is bekend als de plaats waar de rijken van de wereld vóór ontspanning heengaan en hun geld verteren. Het is te begrijpen, dat daardoor andere rijken in de Riviera zich ontwikkelen. Onder hen is de portier van een der groote hotels, die, zooals men algemeen aanneemt, frankenmillionnair is. Hij is de eigenaar van een aantal winkels, twee nachtclubs, garage, etc. Niet zelden ontvangt deze mijnheer fooien' van 500 francs en meer. Dit gevoegd bij zijn andere inkomsten, maken het begrijpelijk, dat hij een aardig stuivertje apart heeft gelegd! Bébé Daniels gewond. In de engelsche bladen wordt gemeld, dat Bebe Daniels, terwijl zij haar rol speelde, werd verwond. Zij reed op een vrachtauto en werd door een tak van een boom getroffen, welke haar op den grond wierp. Er wordt gevreesd, dat zij inwendige kneuzingen heeft gekregen. De slang en de mode. De slang is weer „erg" in de mode. Men draagt in Parijs armbanden in slangenvorm, ook ceintures, terwijl slangenringen en halskettingen ook en vogue zijn. Zoo ook parapluies met als handvat een slang.

m

^*

- --«=

^

De teerling is geworpen I In een vergadering te Sheffield, waar de F.A. en de voetbalbonden uit Wales, Ierland en Schotland vertegenwoordigd waren,is besloten dat Groot-Brittannië zich zou afscheiden van de F.I.F.A. Tevens werd door Engeland de hoop uitgesproken, dat de 4 bonden het nu onderling goed zouden kunnen vinden. Ei, ei, hapert daar ook wel eens wat aan? Dat is nu de tweede maal, dat Engeland bedankt voor het lidmaatschap van den wereldbond. Wij voor ons achten die politiek totaal verkeerd en binnen afzienbaren tijd zal Engeland aan den lijve ondervinden, dat wij gelijk hebben gehad. Wanneer nu mocht blijken, dat de verstandhouding tusschen de 4 groote bonden in het Vpreenigd Koninkrijk ook te wenschen overlaat, dan komt, zooals we hebben betoogd, Engeland moederziel alleen te staan. Wij kunnen ons die kortzichtigheid van de Engelsche leiders maar niet begrijpen, maar après nous Ie déluge! MARDI-GRAS. Sinds jaar en dag spelen de Hollandsche Zwaluwen op Mardi-gras te Brussel een wedstrijd tegen de Roode Duivels, onder welken naam zich het Belgisch elftal verschuilt. Aanvankelijk trok een versterkt elftal van H.B.S. dien dag de grenzen over. Toen de N.V.B, aan de clubs verbood om tegen officieele landenelftallen in het veld te treden, namen de Zwaluwen den v.edstrijd van H.B.S. over. Nög later lieten de Zwaluwen de samenstelling van het elftal over aan de T.C. van den N.V.B., waardoor deze de kans kreeg jonge spelers kennis te laten maken met internationaal voetbal. Zoo kon het gebeuren, dat 21 Febr. j.1. vrijwel ons tweede Olympisch elftal de fine fleur van het Belgisch voetbal ontmoette. De uitslag 2—1 voor de Zwaluwen is stellig een groote genoegdoening voor de beeren Hirschman c.s. Wat een verschil bij eenige jaren geleden. Toen kon ons nationaal elftal van het Belgisch dito maar niet winnen en waren de ontmoetingen tusschen Oranje en Rood-Zwart even zoovele teleurstellingen. Nu is Nederland in het bezit van een reserve-elftal, dat, zij 't na spannenden strijd, in staat is de Belgen in eigen hol te kloppen. Behalve aan Hirschman c.s. komt zeker ook een woord van lof toe aan trainer Glendemming en last not least aan de spelers zelf, voor de opofferingen, die zij voor de goede zaak zich hebben getroost. n MAART a.s. 11 Maart wordt weer de groote dag voor "t Nederlandsch voetbal. Dan toch komen de Belgen naar Amsterdam voor hun jaarlijkschen wedstrijd tegen onze Oranje-mannen, De feestdag van het bruine monster, dat voetbal heet. We belden een dezer dagen met het Bondsbureau ten einde een laatkomer nog aan kaarten te helpen, maar het behoefde niet. De aanvragen waren alweer eenige malen grooter, dan het aantal beschikbare plaatsen. Holland—België, daar wil heel voetbal Holland heen. Hoe zal ons elftal er ditmaal uitzien? Komen er veranderingen in? We weten het nog niet, maar binnen weinige dagen vergadert de commissie, die ditmaal voor een zeer moeilijken taak staat. De achterhoede, daar behoeft geen woord aan te worden verspild. Natuurlijk, v. d. Meulen, Denis en van Kol. De middenlinie geeft wel kopzorgen. Van Heel en Massy, dat is evenzeker, als 2x2 vier is. Ziekte natuurlijk buitengesloten. Maar de rechtshalf plaats. Daarvoor zijn 5 candidaten, eigenaardig genoeg, 3 N.A.C.ers n.l. Verlegh, van Boxtel en Kools. Het spel van Verlegh is bekend, massief, technisch af, maar langzaam. Van Boxtel en Kools zijn sneller, maar minder geroutineerd in internationaal voetbal. De Belgische linkerwing munt uit in snelheid. Raadzaam is het dus misschien wel om de routine van Verlegh op te offeren aan de grootere snelheid van van Boxtel of Kools. Volgens ons geniet van Boxtel dan de voorkeur. Ook de voorhoede baart weer zorgen. In deze linie is de keuze van Elfring, Ruisch en Weber wel als vaststaand aan te nemen. Gehring voldoet op den duur minder. Op de proefwedstrijden heeft zich echter geen beter linksbinnen aangemeld, v. d. Griendt wordt het mettertijd, doch is nu nog niet rijp voor Internationaal voetbal. En dan de middenvoorplaats. In Rotterdam (19 Febr.) kreeg plots Wout Buitenweg het weer op de heupen, zoodat we de kans loopen, dat deT. C. weer gaat expérimenteeren en we een voorhoëide krijgen: Elfring, Ruisch, Buitenweg, Tap en Weber. Hirschman c.s. weten echter uit ervaring, dat Buitenweg niet uitmunt in durf en dat Tap geen linksbinnen is. Wij voor ons zouden adviseeren: Laat de voorhoede, zooals zij is. Dat lijkt ons het beste, vooral omdat deze spelers eikaars spel, door herhaald samenspelen, nu wel zoowat kennen en dat is ook wat waard. VETERAAN

„Lady b» good" in studie. Met de geliefde filmsterren Dorothy Mackaill en Jack Mulhall in de hoofdrollen worden onder regie van Richard Wallace de opnamen voor de film „Lady be good" in de ateliers van de First National aan de Westkust vervaardigd.

Indien U meent HET BESTE gezien te hebben, dat er op filmgebied bestaat, dan heeft de

WILTON METRO GOLDWYN aüyd NOG BETERE FILMS

^^^~

^^^^—1^—■

iN^mismt

Het elftal van Ajax

Ramen Novarro

dat door een 4—0 zege op .Hilversum" het kampioenschap afdeeling I wist te behalen.

Ajax—Hilversum 4—0

te Amsterdam. Voor het doel der Hiiversummers.

die de hoofdrol ver»ult in .de Zeecadet", de film die in net Scala theater te Amsterdam zal worden oogevoerd.

De mein die een millioen gezichten kent. Om namen en gezichten te onthouden moet je beginnen om een heel boek van buiten te leeren. Zoo is het advies van Fred Datig, de man die de rollen bij de Paramount Studio in Hollywood, indeelt. Hij is in de filmindustrie bekend als „the man with the 1,000,000,— faced mind". Het is zeker de moeite waard, zoo schrijft onze correspondent in Hollywood om een kwartiertje in Datig's kantoor te zitten en naar de telefoon-aanvragen te luisteren. De telefoon belt, „Yes, Datig speaking", is het antwoord, „Ken je ook een man van middelbaren leeftijd, een netten vent, die de rol van een amerikaanschen dokter kan spelen ?" „Ik kan je Richard Tucker, William Davidson, Lawrence Grant en Joseph Girard brengen", antwoordt Datig, „,A11 right, zoek er maar een uit," De telefoon wordt weer opgehangen, „Miss Dahlstrom", roept Datig, „telefoneer Granite nummer zoo en zoo en zeg Joe Girard, dat ik hem hier verwacht." Hij behandelt dit alles zonder op een lijst af in een telefoonboek te kijken. Hij noemt de namen der spelers achter elkaar als of een machinegeweer aan het afschieten is. Hij is in staat om de namen van spelers van allerlei aard, zonder eenige aarzeling te noemen. Het is werkelijk een leerrijk iets om dan naar hem te luisteren, Hoe hij het kan? Fred Datig zegt dat het eenvoudig is. Ik leerde gezichten, namen en telefoonnummers onthouden, toen ik een kind was. Ik begon met mijn leerboeken hoofdstuk voor hoofdstuk zoo lang te lezen, tot ik ze woordelijk kon opzeggen. Dat is een prachtige training. Daarna was ik een tijd aan het tooneel en wendde mij aan mijn rollen woordelijk te leeren. Zoo oefende ik mij. Nu ik bet eenmaal ken, is'het geen kunst.

20-jarig bestaan „de Zwaluwen'

D.D.V.—D.E.V. (9—0) te Amsterdam Spannende strijd om de D.E.V.-kon', die echter leeg bleef.

In hotel de l'Europe te Amsterdam vierde de Alg. Nederlandscne voetbal vereeniging .de Zwaluwen" haar jubileum.

25-iarig bestaan Amsterdamsche Turnbond

Een foto van de receptie in het Paviljoen Vondelpark te Amsterdam. De zes voorzitters, die de A.T.B, in deze 25 jaar heeft gehad, zittend v.i.n.r.: H. van Hall. Karel Muiier, J. C. Göchei, H. Plumer, Staande; dr. E. van Minden, L. C, van der Meulen.

NETHERLANDS

OX|-ILM CORPORATION AMSTERDAM

„De danseres van Barcelona"

Deze film met de beroemde Liiy Damita in de hoofdrol wordt deze week in de Corso-Cinema ie Amsterdam vertoond. Onze landgenoot Kees van Dongen heeft van Lily Damita een portret geschilderd hetgeen bij de firma Buffa ;e Amsterdam is tentoongesteld.

Start van den Amsterdamsche amateur-wielrenner H. 3. Brulning

te Nijmegen om een poging te ondernemen het vierentwintig uur record wegrennen achter autoinobieigangmaking OD zijn naam te brengen. De start van H. J. Bruining te Nijmegen.

/ ,

OMDAT ^AU^ ZOO MOOI WAS voor, het „Salvation" (behoud) te noemen. Daar dit heelemaal geen meisjesnaam was en juffrouw Pinner haar man toch genoegen wilde doen, kwamen zij overeen het kind „Salvatia" te laten doopen.

Sally wordt geboren en eiken dag mooier. Mijnheer Pinner was een godvreezend man; hij trouwde juffrouw Pinner, toen zij beiden twintig waren en had er al spoedig berouw over. Want juffrouw Pinner had meerdere gebreken; een ervan was haar voor'ie f de voor kijven, een groot verdriet voor haar man, die van rust en vrede hield. Een ander gebrek was, dat zij geen kinderen scheen te krijgen en dit speet mijnheer Pinner al heel erg. Een derde gebrek, en wel het allerergste omdat het blijvend scheen, was haar allerliefst uiterlijk. Heel vervelend in een zaaK, vond mijnheer Pinner; het bracht voortdurend moeilijkheden mee. En het was alsof er geen eind aan de jaren van juffrouw Pinner's bekoorlijkheid zou komen. Ten slotte kwam dit toch, toen zij vijf-endertig jaar en uitgeput van haar werk in de zaak en in het huishouden was. Wat verheugde mijnheer Pinner zich hierover; het had hem steeds «zoo gehinderd, dat de manlijke clientèle de meerderheid had en dat de heeren, op weg van hun kantoor naar huis steeds dingen kwamen koopen, die hun moeders of vrouwen reeds 's morgens bij hem hadden gehaald. Toen de schoonheid van zijn vrouw en als onmiddellijk gevolg ook het bezoek der mannelijke klanten verminderde, verheugde mijnheer Pinner zich. Wel namen zijn inkomsten daardoor af; maar dat deerde hem niet; hij eischte niet veel van het leven. Zijn g.oot verlangen ging uit naar een kind; al was het alleen maar, dat zijn vrouw hem dan minder aandacht zou schenken, doordat zij haar morgen aan het kind moest geven. Hij enschte met rust te worden gelaten en zijn eigen weg te gaan. Doch de jaren vergingen en zijn verlangen bleef onbevredigd. Eindelijk — toen zij beiden ai hard naar de veertig liepen en het niet meer verwachtten — werd hun een dochtertje geboren. ,,Dat kind wordt mijn redding", sprak mijnheer Pinner tot zichzelf en stelde zijn vroyw

Zoo kwam „Salvatia" in de wereld; later werd het „Sally". Hoewei de ouders tegen die alledaagsche verkorting streden, blééf het Sally en vanaf het oogenblik, dat het meisje praten kon, hield zij zelf ook vol, Sally te heeten. Zij groeide verbazend mooi op; zóó mooi, dat het voor de ouders een groote zorg werd en zij haar angstig trachtten te verbergen. Zij begonnen hiermede toen zij twaalf jaar was en het gaf hun niet veel moeite Sally was een gewillig, volgzaam meisje en waar zij heen gezonden werd, bleef zij ook. Die zachtheid en die volgzaamheid had zij van haar vader geërfd en mijnheer Pinner was heel trotsch op zijn allerliefst dochtertje. Van haar moeder had zij slechts haar uiterlijk geërfd; in plaats van donker was zij evenwel blond en inplaats van een liefelijke verschijning, was zij een echte, onbetwistbare schoonheid. Het veroorzaakte mijnheer Pinner trots en vrees. Juffrouw Pinner was een zorgzame moeder, die geheel in haar kind opging. In hun achterkamer hielden zij hun schat angstvallig verborgen en het bezit ervan bracht hun zoowel zorg als vreugd. Tot haar twaalfde jaar ging zij, evenals de andere kinderen, alleen naar school; toen kregen de : inners een schrik: zij werd gevolgd. Niet één- of tweemaal, doch verscheidene malen; zelfs kwam zij- op zekeren dag opgewonden thuis, haar beide handen vol bonbons, die zij van een heer gekregen had. Na deze gebeurtenis begonnen de Pinners haar nog meer te verbergen en lederen dag bracht juffrouw Pinner haar naar school en haalde haar weer af; terwijl mijnheer Pinner in dien tijd het werk van zijn vrouw verrichtte, 's Avond*, als het dierbaar voorwerp van hun liefde en zorg, in slaap was, bespraken zij haar toekomst. Hun gezamenlijke toewijding en angst deed hun eensgezind zijn; juffrouw Pinner had het kijven verleerd. Er heerschte vrede en geluk door een gemeenschappelijk belang. „Het komt alles door Sally", zei mijnheer Pinner, voor het eerst in zijn huwelijk tevreden en niet in staat zijn gevoelens onder woorden te brengen. poch toen Sally zestien jsar

was, stierf haar moeder; stiert binnen takele digen door gevatte kou. Wat nu ? Geen hulp voor Sally; evenmin voor den winkel. Wat een ramp! Pinner was een der kleinste kruideniers van Islington en kon maar net van de opbrengst zijner zaak rondkomen. Zonder hulp kon hij onmogelijk den winkel blijiven bedienen en zonder de zaak zouden Sally en hij omkomen. Dus moest zij de plaats van haar moeder innemen en binnen een week was de clientèle verdubbeld. Het werd een herhaling van twintig jaar terug; alléén nog veei erger. Mijnheer Pinner gevoelde zich rampzalig, ledereen lachte tegen Sally en zij lachte vriendelijk terug. Hij nam een kloek besluit; hij huurde een bediende en vertelde den menschen, dat hij zijn dochter naar een kostschool had gezonden. In de kamer achter den winkel hield hij haar verbcmigen. De klanten bleven weg; de bediende werd opgezegd. Sally kwam weer te voorschijn; de klanten kwamen eveneens. Wat een toestand, diacht die arme mijnheer Pinner. Het prikkelde hem en wond hem op en dag en nacht zon hij naar een goede oplossing. Wacht, hij zou trachten het meisje zoo spoedig mogelijk met een soliden jongen man te laten trouwen. Maar hoe dien te vinden ? Mijnheer Pinner kende" er geen, dien hij geschikt achtte. En zoo bleef alles bij het oude en kwamen de mannelijke klanten in steeds grooter aantal hun inkoopen doen. Zelfs de predikant en de oude dokter kwamen, onder voorwendsel biscuits of koek noodig te hebben, om het meisje te zien. Het verdlroot mijnheer Pinner, dat zijn goed en bescheiden kind de onschuldige, oorzaak van de zonde in al die mannenharten was. Want voor hem was het maar al te waarschijnlijk, dat het slechts de zonde was, die zij begeerden.... En terwijl hij de koffie en thee voor de klanten afwoog, had hij ^een oog van Sally af. Een jaar hield hij dit vol; strijdende met zijn verantwoordelijkheid en zijn duistere vermoedens. Hij begon de heeren te haten en toen bovendien die andere kruideniers hem ervan beschuluigden, dat hij zijn dochter als lokmiddel gebruikte, besloot hij te gaan verhuizen. Hij ging heen. Na eerst in verschillende voorsteden vergeefs gezocht te hebben, hoorde hij bij toeval van een stil dorpje in een afgelegen deel van Cambridgeshire, waar de eenige

kruidenier genoeg van de eenzaamheid had en naar Londen wilde verhuizen. Mijnheer Pinner haastte zich erheen en verbood Sally tijdens zijn afwezigheid de achterkamer te verlaten. Nooit had hij zulk een eenzaam plaatsje gezien; het regende en geen sterveling ontmoette hij. Een paar huisjes, de winkel, een kerk en de pastorie — dat was alles. En de predikant acht en zeventig jaar en geen zoons. Dat was de ideale woonplaats voor hem en Sally. Hij kwam met den winkelier overeen, dat deze nu ook hem zou bezoeken met het oog op den ruil. Hij kwam en na een paar betreurbare ongelukjes in verband met Sally, waairdoor het geheele plan bijna dreigde te zullen mislukken, kwam de woningruil tot stand en tegen Kerstmis verlieten de Pinners hun oude woonplaats. De eerste weken ging alles uitstekend in Woodles, zoo heette de nieuwe woonplaats. Mijnheer Pinner had tot zijn groote vreugde bemerkt, dat het een gehucht was, bijna uitsluitend door dames bewoond. Toch, op zekeren dag in het eind van Januari, verstoorden twee jongelieden den vrede van den zonnigen winterdag door bet onaangenaam lawaai van hun motorfietsen. Een dame, die juist in zijn winkel stond, merkte op: „'t Is begonnen", waarmee zij de vacantie-uitstapjes der studenten van Cambridge bedoelde. En werkelijk zag men na dien tijd steeds meer jongelui door Woodles trekken; soms op motorfietsen, soms te paard, soms in auto's; maar altijd waren zij gehaast en renden bet dorpje door. Mijnheer Pinner had, toen hij naar Woodles trok, geen acht geslagen op Cambridge. Het lag op tien mijl afstand; hij wist, dat het een plaats was, waar de aristocratie studeerde, maar een plaats op tien mijl afstand deerde hem niet.' Jeugd kent geen rust en vol enthousiasme vlogen de studenten op hun motorfietsen door de vele plaatsjes in den omtrek van Cambridge. Stoppen deden zij er niet en daarmede troostte mijnheer Pinner zich; ook met de wetenschap, dat het slechts een paar maanden in het jaar plaats vond. Hij gelastte Sally 's middags thuis te blijven en hoopte er het beste van. Dan, op een stormachtigen middag in Maart, vloog dé win keideur open en waaide een jonge man naar /. binnen, die met alle kracht de deur weer trachtte te sluiten. Geen enkel geluid van een naderenden motor was door

mijnheer Pinner vernomen en... Sally stond ook in den winkel. Zij stond op een trapje, bezig eenige blikken cakes te verschikken, zoodat hij haar niet dadelijk zag en zich tot mijnheer Pinner wendde: „Hebt ge -benzine ?" vroeg hij. „Neen mijnheer", haastte mijnheer Pinner zich te antwoorden, hopende dat hij zou vertrekken zonder Sally te hebben gezien. „Dat verkoopen wij niet." „Weet ge ook waar ik het..." Plotseling hield hij op en staarde omhoog. „Goeie deugd", fluisterde hij hardop.

Ciaire Rommer VIJF FILM-ANECDOTEN Magda Sonja is bekend om haar medelijdend hart. Op zekeren dag rijdt zij met haar auto over den Strandboulevard. Daar snelt plotseling een heer op haar toe: „Pardon mevrouw, heeft u soms wijn bij u ? Ginds aan het strand ligt een dame, die men uit het water heeft gehaald. Zij is bewusteloos Vlug overhandigt Magda hem haar picknick-mandje. De vreemde heer schenkt een glas ouden Chateau Lafite in en di inkt het ook onmiddellijk leeg. „Dank u vriendelijk," sprak hij en hij zuchtte voldaan; „dat heeft me opgeknapt; u moet weten, dat zulke dingen mij steeds zoo opwinden ..." Fritz Kortner brengt een paar vrije dagen aan zee door. Op zekeren morgen komt een smerig-uitziende landlooper op hem toe: „mijnheer, wilt u ook vijf mark ter verfraaiing van deze badplaats bijdragen ?" „Natuurlijk. Maar waarom vraag je me dat ?" „Ik bedoel,, dat ik dan ergens anders zal gaan bedelen." Wolfgang Zilzer, hoewel nog heel jong, komt al bij vele moeders met huwbare dochters als schoonzoon in aanmerking. Telkens wordt hij aan verschillende

FlLM'SNTHOU5IA^TBM Blly Z. te IJmuiden. Dit kan nog wel eenige maanden duren. Norma Talmadge en Gilbert Roland bereikt u aan het volgende adres: First National Studio's, Burbank,Californië. Voor Hans Junkerman schrijft u naar de Aafa-film te Berlijn, S.W. 48, Friedrichstrasse 223. Gretha M. te A msterdam. Judex was een Gaumont film. De Nordisk bestaat nog wel, het adres is: Nordisk Film Kompagni Akts. Mosedalsvej Valby Kopenhagen. De drie gevraagde artisten spelen nog, doch treden niet meer op den voorgrond. De hoofdpersoon uit „Judex" is niet overleden. H.J. te Amsterdam. Het adres van Truus van Aalten is: Berlijn, Lutherstrasse 27. Ze geeft haar portret gratis. Leeftijd verraden wij niet. R. W. te Rotterdam. Het adres van Harry Liedtke is: Berlijn, Grunewald, Bismarckallee 16. Nils Asthor is in Malmö geboren. M. de S. te Amsterdam. De meisjesnaam van Lya Mara is: Lissenka Gudowitsch. Geertruida te Beverwijk. Het adres van Janet Gaynor is: Fox Studio's. 1401, Western Avenue, Los Angelo«, Calif.

L. D. te Amsterdam. U kunt het probeeren. Het adres van Gloria Swanson is: United Artists Studio's, 7200 Santa Monica Boulevard, Hollywood. F. B. te Den Haag. Claire Rommer is getrouwd, maar niet met een filmacteur. Alphons Fryland is in Weenen geboren. J. B. te Amsterdam. U meent Gritta Ley. Haar adres is: Berlijn, Dernburgstrasse 50. L. M. te Groningen. Het adres van Conrad Veidt is: Hollywood, 905 Camden Drive, Beverly Hills. G. B. te Eindhoven. Het adres van Adolphe Menjou is: Paramount Famous Lasky Studio, 5451 Marathon Street, Hollywood, Californië; van John Gilbert: Metro Gold wyn Mayer Culver City, Hollywood Cal. A. H. te Amsterdam. De rol van verpleegster in ,,Eerst de Jantjes" wordt gespeeld door Eleanor Boardman. Wij zijn het met u eens, Lon Chaney is een groot artist. R. O. te Amsterdam. De hoofdrol in ,,Beau Brummei" speelt JohnBarrymore. De hofdames zijn: Irene Rieh, Mary Astor, Carmol Movers.

DE BE^TE TWAAX^F jonge dames voorgesteld. Hij zeide dienaangaande eens tot een zijner vrienden: „Dezen winter maakte ik kennis met een meisje uit Saksen; ze was beeldschoon; in 't voorjaar ontmoette ik een meisje uit Zwitserland; die was schatrijk. Nu ga ik het eens probeeren met een uit -Saksisch-Zwitserland." Robert Garrison maakt geregeld 's zomers een badkuur; o.a. om slank te blijven. Zijn liefste bezigheid is dan hengelen. Op zekeren dag wordt hij door de politie betrapt. „Mijnheer, u moet vijf mark boete betalen." Woedend geeft Garrison hem een tienmarkstuk. „Ik heb geen geld, om u hiervan terug te geven", zegt de veldwachter; weet u wat u kunt doen ? Ga hier straks ook even baden; dat kost u ook vijf mark boete en dan ze we quitte." Hedwig Wangel, de moedige strijdster voor een beter lot der gevangenen, had al als kind een helder inzicht in sommige levensvraagstukken. Toen zij slechts tien jaar oud was, kwam eens een oom uit de provincie bij haar thuis op bezoek. Hij vroeg haar: „Vertel mij eens, Hedwig, waarom jelui, jonge

„Nou, nou", zei mijnheer Pinner opgewonden, zich maar al te goed bewust, wat er gebeurd was; „wat kalm, mijnheer, als 't u blieft..." Maar het was niet noodig, dat hij zoo boos en verschrikt was, want deze jonge man — had mijnheer Pinner het slechts geweten — was zijn toekomstige schoonzoon; de persoon, die al zijn moeilijkheden zou oplossen door de verantwoordelijkheid betreffende Sally, over te nemen. In één woord, het was, zooals mijnheer Pinncr hem later steeds noemde, m'nheer Luke. (Wordt vervolgd.)

meisjes, eigenlijk leert turnen?" Onmiddellijk antwoordde zij: „Opdat wij ons later niets van de mannen behoeven te laten welgevallen." M'n neef Janssen staat voor z'n loudspeaker en hoe ie ook draait, d'r komt geen geluid. Weet je, vraagt hij aan mij, wat voor merk dat is? Ik moet eerlijk bekennen, dat ik het niet weet. 't Merk Willem de Zwijger, zegt m'n „geestige" neef. En hij grinnikt zooals hij alléén grinniniken kan. Niet zoo geloovig. Zeg melkboer, zei een klant schertsend, bij dien regen laat je de kan zeker open staan ? Waarop de leverancier van den „witten wijn" antwoordde: Hoor creis mevrouw, ik ben een geloovig man, maar toch laat ik zoo iets maar liever niet aan de Voorzienigheid over. 'n Voorzichtige. Zon je je werkelijk doodschieten, als ik je aanzoek wei gerde. Zeker ... als ik tenminste van iemand 'n revolver te leen kan krijgen. Overbodig. Hij werd wakker met het ge-

Nils Asther

voel van den morgen-nadenvorigen nacht. Daarom belde hij z'n patroon aan zijn privé-adres op. M'nheer, zei hij, 't spijt me vrceselijk, dat ik vandaag niet kan komen. Ik voel me heelemaal niet in orde ... Niet erg hoor, was het antwoord, het balmasqué was op Zaterdagavond en ... . het is vandaag pas Zondag! Wonderen. Zig. M'n vrouw is een wander. Ze heeft me deze das uit een van d'r japonnen gemaakt. Zag. Mijn vrouw is nog grooter wonder. Ze heeft onlangs een japon uit een van m'n dassen gemaakt. Onder vrienden. Willy. M'n naaister zegt, dat het een pleizier voor haar is om voor mij te werken. Milly. Dat begrijp ik. Ze is een kunstenares in haar vak. En ware kunstenaars houden d'r van groote artistieke moeilijkheden te overwinnen. Goeden raad gevolgd. Ben je er alweer ? vroeg de rechter verontwaardigd, ik heb je toch den vorigen keer geraden om een ambacht te leeren. Heb ik gedaan. Ik ben thans beroepszakkenroller.

:

1

"^^^^^^^^^^",l^^"

Vo OR OnzE LEZERESSEn 1

jīv.

/Sm 4^

^F >4 411

RAADGEVINGEN VAN VIER. DIE HET WEL KUNNEN WETEN

om die onvoordeelige, oud-makende rimpels te voorkomen of te doen verdwijnen. Jonge meisjes moeten echtar voorzichtig zijn en niet te uitbundig lachen, zoodat de lachspieren te veel geprikkeld worden en daardoor „lachrimpels" zouden ontstaan. De gewone hartelijke lach is natuurlijk het beste. Zijn er echter door het te luidruchtig lachen al rimpels ontstaan, dan verwijdert men die door de wangen flink op te blazen en zoo.de rimpels te masseeren.

Doris Kenyon beweert, dat geen enkele vrouw het gebruik van parfum mag onderschatten. Niets getuigd meer van weinig smaak dan een goedkoop parfum en niets stoot meer af dan een te groote dosis; daarentegen zal het resultaat van een goed gebruikte fijne parfum ontegenzeggelijk heel verrassend zijn. Een vrouw met een uitheemsch uiterlijk moet oostersche parfums gebruiken; een rustige, ingetogen natuur doet

Dorothy Mackaill

EDISON,,

Elandsgracht 92-94 l!!.ecf;

Geeft Direct Verlichting!

Creatie „Au Printemps" Utrechtsphestraat 18. Amsterdam

verstandig zich hij haar toilet van lieflijke bloemenparfum te bedienen. Clara Bow is van meening, dat rood haar voor vele meisjes een geluk, voor anderen een ongeluk kan zijn. Het hangt er geheel van af, of de persoon smaak genoeg bezit om haar 'kleeren in overeenstemming met de kleur van het haar te kiezen. Het verstandigste is, felle kleurenkombinaties te vermijden en zoomin mogelijk sieraden te dragen. Voor het vaak hei-lichtend roode haar is het van groot belang een goeden achtergrond te kiezen. De beste kleuren zijn: pastel, zwart, bruin, beige en ■donkerblauw.

Slechts enkele seconden lijn noodig om het hevigste jeuken tot bedaren te brengen. Een paar d ruppels D.D.D. brengen reeds verlichting. Deze bijzondere vloeistof is een verzachtend middel tegen huidziekten van allerlei aard. Het dringt diep in de poriën door, doodt de ziektebrengende bacteriën onder de huid én werkt uitstekend bij Ekzeem, Open Beenen, Ringworm, Huidroos, Uitslag en andere huidaandoeningen; bevrijdt TT van jeuk en tloet U rustig slapen. Waarom zoudt ü wachten ? Koop nog heden een flacon van f.0.75 of f.2.50 bij Uw apotheker of drogist. D.D.D, zeep (.1.—per stuk.

Tenore Legsero Chanteur de Danse Conferencier Correspondentie adres Prinsengracht 866 - Amsterdam

DE WERELD-REVUE

Il HALLO I

I l»Am|S! 1

te Amsterdam, voor 3 personen CENT per kilometer

10

CASINO

Wachten 1 Gulden per nnr 'Vuiterijden f t.50 „ ,, Toeren ..12.—

De moderne vrouw weet, dat geen schoonheidsmiddelen of crème meer Tioodig zijn, om een aantrekkelijk voorkomen te verkrijgen. Alles wat gij te doen hebt, is een weinig Radox in Uw waschwater op te lossen en een frissche gezonde teint zal het gevolg zijn. Uw huid wordt zacht en blazend. Indien gij last hebt van puistjes of vlekies zullen ook deze na enkele dagen verdwenen zijn.

= Telefoon 31324 =

Coolsingei 83. Rotterdam Telet. 8400

Centraal Tooneel

tlAUPIG AGSTERIBBE

Dir.: RUYS ft DE BREE

DE pianist voor Uw feesten en partijen

IHIOEß^ !

„Ik ben hoofdassistenl in een der voornaamste apotheken, en er wordt mij herhaaldelijk gevraagd naar het beste preparaat om huidaandoeningen te bestrijden, zooats puistjes, vehvprmpjes etc. Ik raad nu altijd Radox Badxout aan, omdat dit alle hutdgebreken in een oogenbtik verwijdert. R. F. M. (Origineele brief ter inzagr) Ou» Hropal« weg te nemep: Meng een theelepel Radox in een kop gefiltreerde, zure melk en pas dit middel eiken dag toe. Het zal de huid verfrisschen en alle rimpels verwijderen. Om y«lpul»Ue» te verwgderen! Los een lepel Radox ip in een kop heet water en bet de aangetaste plek gedurende enkele minuten Vee.» het gezicht af, en de vetwormpjes zullen verdwenen zijn. Gebruik hierna een weinig Cold Cream. Een mooie teint zonder ■choonheidamlddeiljes: Meng een theelepel Radox door Uw waschwater en gij zult verbaasd staan over het resultaat. Radox is heerlijk geparfumeerd en is verkrijgbaar bij alle apothekers en drogisten. — f 1.35 per pak. — Een pak is toereikend voor verscheidene weken. Import.: Rowntree Handelsmij, Keizersgr. 104, Amsterdam

LEVERING VAN STRIJKJES EN === JAZZBANDS = Korte Houtstraat 23 .Amsterdam

lederen avond 8 uur. DANS-INSTITUUT

Stsalsiraal 8, Amslerd««. Telef. 46361

DANS-INST, v. d. ZANDEN

TH. W. BUS

Foto's voor geïll. bladen, handel en industrie, kunstiichtopnamen, cliché's. Enz. enz. enz.

Schiedamschesinsel 49-50 Rotterdam Telef. 13565 Het adres voor goed dansonderwijs, zoowel voor binnen als builen de slad

Poelestraat 29 Groningen Telef. 2740

DPOUDRE COMPRIMÉE (In 8 Unten) van

VRAAGT

KAPSALQN

Singel 492, Amsterdapt b n. itoninsrsptein

Probeert deze nieu we, natuurlijke behandeling van uw huid.

EERSTE SEDAN TAXI ONDERNEMING

Fotopersbureau „HOLLAND"

NAISON BOLTEN

OP ONS TOONEEL: ATTRACTIES

ENGAGEERT

Billie Dove vertelt ons, hoe lachen een probaat middel is,

Polka knippen onduleeren en fFl50 kappen '

Vanaf Vrijdag 2 Maart a.s. L met RAMON NOVARRO f

MALOÏTZ

Foto Ver. Fotobureaux. Amslerda»

Dorothy Mackaill zegt: „Geen enkele vrouw kan mooi genoemd worden, wanneer haar nagels niet goed gesoigneerd zijn. Onverzorgde nagels doen zelfs aan dé bekoorlijkheid van de allermooiste vrouw groote afbreuk. Ik ken een eenvoudig middel om de nagels glanzend te houden; een methode, die ik boven alle andere verkies: Eiken mor gen, nadat ik mij gewasschen heb, wrijf ik de nagels der vingers stevig met brillantine in en polijst ze stevig. Al dadelijk komt een mooie glans te voorschijn, die er den geheelen dag op blijft. Ge ziet dus dat met weinig moeite een prachtig resultaat kan worden verkregen."

Haariemmerstr. 31 ■ 39 J«^

f 1.25 No, 76532. Keurige nachtjaoon met uitgeschuicte kraag en mancheTTên. Verlïrijgbaa. in bustemaat 85. 90, 95, 100 of 110 cM. Benoodigd van 90 cM. breede stof 3,50 M. Van deze afoeeidingen. die met toestemming der fa. Weldon Ltd.te Londen zijn gereproduceerd, zijn fr. p.p. geknipte patronen verkrijgbaar tegen toezending van f0.75 en vermelding van het no. aan mevr. Miliy Simons. 2e Schuytstraat 261. Den Haag.

Een sierlijk doosje, een byou in Uw taschje. Losse reservesteentjes eveneens in acht tinten verkrijgbaar, met frisch donsje verpakt, .... f . 75.

HOTEL - CAFÉ - RESTAURANT

..CENTRAL-"

APELDOORN

PROSPECTUS

R. Nieland Telefoon 217 In het Centrum gelesen

ACADEMIE DE DANSES - ROCCO DUBOIS 34

3. P. COENSTRAAT

LA HAYE

PENSION

-

ARTISTEN

TELEF. 71909

WEEKEND

U

OP

DIT

BLAD

MILLE COLONNES AMSTERDAM CABARET VARIÉTÉ DANCING

REDUCTIE

Privélessen en Clublessen voor eiken leeftijd ^^fö"0 ABONNEERT

WASCHBARE HANDSCHOENEN KUNT U ZELF THUIS WASSCHEN MITS DIT UITERST ZORGVULDIG GESCHIEDT. GEBRUIK DAARVOOR DAN OOK UITSLUITEND

MODERNE = DANSEN Rhytmische Gymnastiek

* Ch. Bourbonstraat 2 ) Den-Haas-Tel. 71205

I

■■

DAMES- EN HEERENKAPPER

HAARWERKEN, enz.

b van Rinso heeft groote reinigende kracht

MAAKT OOK EEN UITSTEKEND SHAMPOO

I

.i^Wa^TO^*.

OP TOURHEE Twee van onze beste artisten zullen binnenkort naar Indië vertrekken. Jan Musch zal daar als declamator optreden, terwijl "juffrouw Smithuysen haar danscreaties zal geven. Wij wenschen beiden veel succes op dezen tocht en zijn zeker niet te optimistisch, wanneer wij hun een groot succes voorspellen.

Foto's God/ried de Groot

c®dÈSÊgÈMt&

de gevierde'ïtallaansche tenor Verkrijgbaar bij lederen

Smartlied Paljas TAefistoflle SO cW. ftec. il..2Ä5 os tst a— ä " -1 '^ddlo Wapoli Santa Sucia