Pharrell Williams - Happy It might seem crazy What I'm about to say Sunshine, she's here You can take a break I'm a hot air balloon That could go to space With the air Like I don’t care
Baby, by the way
Uh, because I'm happy Clap along if you feel like a room without a roof Because I'm happy Clap along if you feel like happiness is the truth Because I'm happy Clap along if you know what happiness is to you Because I'm happy Clap along if you feel like that's what you wanna do
2
Inhoudsopgave
1. Wat jij nu doormaakt ken ik en ik was daar zo klaar mee!
4
2. De sportschool, wat een drama
5
3. Ingrediënten in cosmetica
7
4. Artrose, op mijn leeftijd?
9
5. Diëten, alles geprobeerd
10
6. Mijn zoektocht naar gezondheid
12
7. Kan het zo simpel zijn?
13
8. Over Marielle
14
© 2015 Lieverr Gezond Leven
3
1.
Wat jij nu doormaakt ken ik en ik was daar zo klaar mee!
Ik was er helemaal klaar mee! Ik was altijd moe, 10 kilo te zwaar, had dagelijks pijn in mijn lijf en ik zag er oud en vermoeid uit. En ik was nog maar net de 40 gepasseerd. Ik probeerde alles om dit te veranderen. Ik ging sporten, volgde diverse diëten, hield dagelijks een vast ritme aan van opstaan en slapengaan, verzorgde mijn lichaam met producten die voor mijn leeftijd bestemd waren, rookte niet, dronk zelden of nooit. En wat was het gevolg? Ik voelde me nog steeds veel ouder dan ik werkelijk was. Hoe kon dat nou? Ik begreep er helemaal niets van. Wat deed ik toch verkeerd? En waarom lukte het een ander wel om fris en fruitig door het leven te gaan? Ik las me suf aan zelfhulpboeken. Daar ben ik heel wat wijzer van geworden, maar aan de andere kant maakten die me het leven alleen maar moeilijker. Ik zocht overal wat achter, wat de ware bedoeling overal van was. Begrijp me niet verkeerd hoor, ik geloof dat alles met een reden gebeurt. Maar dat wil niet zeggen dat mijn leven er nou makkelijker op werd. Ik vond het allemaal zo’n gedoe. Ik hou van simpel. Voor mij liever ‘doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’. Moet het leven dan echt zo ingewikkeld zijn? Ik geloof er niets van. Maar ik wist ook niet hoe ik het om kon draaien, gelukkiger kon zijn. Dus ben ik van alles gaan proberen.
4
2.
De sportschool, wat een drama
Ik ging naar de sportschool, braaf een paar keer per week. Ik heb alle sporten geprobeerd. Ik hing aan al die fitnessapparaten. Afschuwelijk vond ik het. Hoe kan iets dat ik zo haatte om te doen nou goed voor me zijn? Nee, dit was het niet. Echt niet. Dus probeerde ik groepslessen. Dat was beter. Body Balance, een combinatie van yoga, pilates en tai chi. Dat was veel beter, daar ging ik wel met plezier naar toe. Ik heb het een paar jaar volgehouden. De man die dit ooit ontwikkeld had, Les Mills, bedacht leuke oefeningen, die wel zwaar maar goed uit te voeren waren. Maar ik merkte dat de oefeningen steeds zwaarder werden. Ik hoorde van de instructrice dat de dochter van deze Les Mills het stokje had overgenomen. En dat was te merken. Deze dame was een heel stuk jonger dan haar vader en had blijkbaar het idee opgevat dat het allemaal best een stukje zwaarder kon. We gaan tenslotte voor resultaat, toch?! Nou wil het geval dat ik een aantal jaren geleden mijn rug heb gebroken bij een wat onhandige paardrij-aktie. Niet heel slim. Maar geen medelijden hoor! Ik ben allang blij dat ik niet in een rolstoel zit en vrijwel alles nog kan. Maar ik merkte wel dat de oefeningen die ik deed bij Body Balance ervoor zorgden dat ik een dag of twee, soms drie erna wel behoorlijk pijn had aan mijn rug. Dat kon toch niet de bedoeling zijn. Helaas, maar aan dit avontuur kwam een einde. Ik probeerde wat anders: Zumba. Hartstikke leuk. Maar dat vonden meer mensen. De zaal was zo vol met deelnemers dat je nauwelijks de danspassen kon uitvoeren. Ik ben altijd behoorlijk fanatiek in alles wat ik doe. Ik probeer het zo goed mogelijk te doen. Dus ook Zumba. Maar ik merkte dat elke les anders was. En dan ben je meer aan het opletten wat je nou moet doen, dan dat je werkelijk helemaal uit je dak kunt gaan met de danspassen. En dan merk je dus ook minder resultaat. En daar deed ik het nou juist voor. Oké, duidelijk, dit was het dus ook niet. Een variant erop dan maar. Sh’bam zou het worden. Daar ben je, net als bij Body Balance, 3 maanden met hetzelfde programma bezig. Dus als je regelmatig komt meedoen, dan ken je op een gegeven moment de danspassen wel uit je hoofd en kun je al je energie erin stoppen. Drijfnat van het zweet, een hartslag van hier tot Tokio en volledig buiten adem zat na 3 kwartier de les erop. Dit was leuk, ik had het gevonden. Maar was dat zo? Want ik viel er geen gram mee af, had nog steeds elke dag pijn in mijn lijf en ging toch elke keer gefrustreerd naar huis als ik al die slanke en lenige dames in de les had gezien. Eerlijk gezegd merkte ik dat ik op een gegeven moment bij het minste excuus niet meer ging. Te druk, geen tijd, hoofdpijn, het regende. Herkenbaar hè? Ik moest het toegeven, ik ben niet gemaakt voor de sportschool. Het is gewoon niet mijn ding. Ik houd het een tijdje vol, echt wel fanatiek, maar op een gegeven moment
5
wordt het een hele opgave om mee door te gaan. Ik begrijp werkelijk niet dat er mensen zijn die het écht leuk vinden. Het zal best, maar ik ben er niet één van. Zo eerlijk moet ik zijn. Maar wat dan? Ik heb nog een poos geprobeerd te hardlopen. Eerst buiten. Maar je voelt hem wellicht al aankomen…..bij de eerste de beste regenbui haakte ik af. En als het te koud was natuurlijk ook. En dan moest ik na afloop mijn schoenen moddervrij maken en daar had ik ook niet zoveel zin in. Een loopband dan maar, voor binnen? Muziekje in het juiste tempo op mijn mp4speler en gaan met die banaan. Ik had een oefenschema van internet geplukt en binnen de kortste keren liep ik elke dag een half uur. Ik moet bekennen, dat was best fijn om te doen. Maar (ja hoor, daar is-tie alweer, die ‘ja maar’) het kostte zoveel tijd elke morgen. Ik ken mezelf wel een beetje ;-), ik weet dat ik dit direct ’s morgens moet doen. Als ik het uitstel naar de avond, dan heb ik natuurlijk een hele waslijst aan excuses om het toch maar weer niet te doen. Maar ook in de ochtend kwam het vaak ongelegen. Ik had dan ook van alles anders te doen. Geef het nou maar toe…..je bent gewoon niet zo’n sportief type. En echt, ik heb alles al wel geprobeerd. Skeeleren, steppen, fietsen, op de crosstrainer, je wilt niet eens weten hoeveel buikspierapparaten ik gehad heb. Ik zal nooit, maar dan ook nooit echt van sporten gaan houden.
6
3.
Ingrediënten in cosmetica
Ik heb als schoonheidsspecialiste natuurlijk heel wat verschillende huidtypen voorbij zien komen. En nou moet ik eerlijk toegeven dat ik wel behandelingen gaf, maar zelden of nooit zelf naar een schoonheidsspecialiste ging. Maar dat wilde niet zeggen dat ik niet dezelfde producten en behandelingen op mezelf toepaste. En toch werd ik er niet jonger op, moet ik eerlijk bekennen. Je wilt niet weten hoeveel merken ik geprobeerd heb. Handenvol met geld heb ik eraan uitgegeven. Alles geprobeerd, niets hielp. Hoe kon ik nou zo mijn klanten adviseren, als ik zelf niet eens het resultaat kon behalen dat ik voor ogen had? Ik begon me te verdiepen in ingrediënten. Dat was een onderdeel dat tijdens de opleiding maar even 'vergeten' was. Achteraf begrijp ik wel waarom hoor. De meeste opleidingen worden gesponsord door een bepaald merk. En die merken bevatten ingrediënten die ik, nu ik er zoveel meer over weet, echt niet meer op mijn huid durf te smeren. Die zorgen niet voor een huidverjonging, maar juist voor huidveroudering! En dat is toch één van de belangrijkste reden om naar een schoonheidssalon te gaan, om er een jonger uitziende huid van te krijgen. Maar ik snapte dus achteraf wel waarom ik daar niets over leerde tijdens mijn opleiding. De hele cosmeticabranche draait, net als vele andere branches, om geld. En het liefs zoveel mogelijk. En daarbij is het soms minder relevant als de klant dan niet krijgt wat haar wordt beloofd. En veel scholen hebben een deal met die fabrikanten gesloten. Ik ontdekte wat de oorzaak was van de vele huidklachten die ik bij mijn klanten voorbij zag komen, of zelfs veroorzaakte! Ja, want zo erg was het soms. Klanten die met een redelijk normale huid bij mij kwamen en die, na meerdere behandelingen, soms een minder mooie huid hadden dan toen ze de eerste keer kwamen. Dit kon niet!! Ik besloot er alles over te weten te komen. Wat zit er in die potjes crème, wat smeer ik nu op die huid, wat doet het precies en waarom krijg ik de resultaten die ik zie. Het was een hele zoektocht. Ook hier heb ik heel wat boeken over gelezen, heel wat uurtjes achter mijn pc gezeten om alles te onderzoeken. En ik kan je vertellen, ik ben er héél wat wijzer van geworden. Ik begrijp ook heel goed waarom de fabrikanten ingrediënten gebruiken die eigenlijk helemaal niet zo goed zijn voor de gebruikers van de verzorgingsproducten. Ze zijn namelijk heel goedkoop en nog verslavend ook. Da’s niet zo goed voor jou, maar wel héél goed voor de omzet van de fabrikant. Dat je van sommige werkstoffen ziek kunt worden, allergieën kunt krijgen en een oudere huid krijgt, dat nemen ze graag op de koop toe. Sterker nog, dat interesseert ze eigenlijk helemaal niets. Als er maar geld verdient wordt, véél geld het liefst. Miljoenen wordt er uitgegeven aan marketing. En dat moet natuurlijk wel terug verdiend worden. Dus bedenken ze allerlei trucjes om jou te doen geloven dat hun product écht beter is dan die van de ander, dat dit vernieuwde product nu écht doet wat het beloofd en dat je nu écht resultaat gaat zien.
7
En onschuldige jij trapt er weer in want je wilt zo graag dat je een mooiere, strakkere huid krijgt. Ze hebben je nu echt overtuigd. Nu snap ik het, gebruik ik de juiste producten en zie ik dat ik er jaren jonger op geworden ben. Gelukkig maar, want geen enkele vrouw wil toch ouder geschat worden dan ze werkelijk is!
8
4.
Artose, op mijn leeftijd?
Maar ja, ik zat nog altijd met heel veel pijn in mijn lijf. Waar kwam dat toch vandaan? Zoals ik al eerder vertelde, ik was pas net de 40 gepasseerd. Nou weet ik dat ouderdom met gebreken komt, maar ik hoopte toch echt dat dit gezegde was bedoeld voor mensen die de 60 jaar gepasseerd waren en niet de 40. Als ik 's morgens opstond deed alles pijn. Pijn in mijn botten, pijn in mijn gewrichten. Nou heb ik een aantal jaren geleden mijn rug gebroken, er is dus wel wat veranderd in mijn lijf. Maar dat heeft toch niets met pijn in mijn voeten of heupen te maken? Ik merkte wel dat de pijn minder werd naarmate ik meer had bewogen 's morgens. Alsof alles een beetje 'gesmeerd' moest worden. Dit kwam me bekend voor van mijn medisch pedicure opleiding, maar ik kon het even niet plaatsen. Na enig zoeken in mijn studieboeken las ik dat dit ook bij artrose het geval is. Beginpijnen die minder worden na bewegen. Artose? Op mijn 40ste? Dat kon toch niet? Mijn eerste reactie: ja hoor, dat kon er ook nog wel bij. Ik moet er al dagelijks rekening mee houden met wat en hoe ik dingen doe, vanwege mijn rug (geen medelijden hoor, ik ben allang blij dat ik niet in een rolstoel zit en vrijwel alles nog kan). Maar om er dan ook nog artrose bij te krijgen. Nou, je snapt...daar werd ik niet heel erg blij van. Na enig zoeken op internet zag ik dat het ook mogelijk was dat mijn lijf teveel verzuurd was. Ik eet en drink de verkeerde dingen. Nou moet ik eerlijk toegeven dat ik tussen mijn 20ste en 30ste LITERS cola heb weggedronken. Heel fout, ik weet het, maar het was een pure verslaving. En daarbij ook wel handig om wakker te worden soms, want ik lust absoluut geen koffie. Maar verder at ik toch wel aardig gezond dacht ik. Geen witte rijs, geen witte pasta, geen wit brood, maar altijd volkoren. Niet teveel vlees, zelden een vette hap. Hoewel ik af en toe een frietje mét heerlijk vind, valt het achteraf toch altijd tegen en heb ik halverwege eigenlijk al genoeg. Nou ja, het was natuurlijk niet fijn om elke dag pijn te hebben, dus de moeite waard om eens verder te bestuderen. Helaas, daar was ik toch al vrij snel klaar mee. Weet je wat je allemaal moet laten staan als je alleen nog maar basisch mag eten?? Nou, dat is niet helemaal waar. Maar het beste is om 80% basisch te eten en maar 20% zuur. Maar toch! Er blijft verrekte weinig over van wat ik echt lekker vind. Dat is toch ook geen leven. Zó ondraaglijk was de pijn nou ook weer niet. Er moest wel toch een ander alternatief zijn?
9
5.
Diëten, alles geprobeerd
Ik heb ze allemaal geprobeerd. Vroeger al, toen ik nog rond de 20 was. Géén idee waarom trouwens, ik had toen een keurige maat 36. Zat lekker strak in mijn vel, had het echt niet nodig. Maar ik liet me beïnvloeden door anderen. Andere meiden hadden altijd véél leukere kleding, véél leuker haar, véél mooiere make-up, véél leukere vriendinnen, snap je? En toen iemand me eens zei: “jij wordt wel steeds dikker hè?”, toen was de maat vol. Ik moest op dieet. En als ik dan zeg dat ik alles geprobeerd heb, dan bedoel ik ook wel alles. Van het brooddieet tot Atkins en alles wat er verder maar voorbij kwam. Of wat ik bij mijn moeder in de kast zag liggen, want die was ook haar hele leven al op dieet (hoe zou het toch komen dat ik het idee had dat ik op dieet moest?!). En later kwam daar natuurlijk Sonja Bakker bij. Hoeveel eierkoeken ik gegeten heb, ik weet het niet meer, maar het zijn er genoeg geweest. Ik kan geen eierkoek meer zien. Was toch al niet dol op die droge dingen, maar nu helemaal niet meer. Speculaasjes nog wel, die blijven wel favoriet. Ook raw food heb ik een korte tijd geprobeerd. Maar als ik eerlijk ben dan hou ik gewoon van warm eten En warm en raw, dat gaat niet samen. ’s Zomers is het niet erg hoor, dan eet ik me klem aan allerlei salades, alle varianten komen dan voorbij. Maar als het koud is heb ik het ook koud, en dan wil ik warm eten. En er zullen vast wel gezonde dingen bij gezeten hebben, maar als ik er continu wilskracht voor op moet brengen om het vol te houden, dan ben ik er gauw klaar mee. Want ik weet dat dit toch een keer mislukt. Dan vlieg ik uit de bocht en dan baal ik GIGANTISCH! En dat is nou net niet de bedoeling. Daarbij houd ik ook nog eens helemaal niet van koken. Het moet dus vooral makkelijk zijn. En niet kastenvol met ingrediënten die ik 1 keer nodig heb en vervolgens in mijn (koel)kast staan te bederven. Zonde van de tijd die ik erin gestoken heb om ze te halen en zeker zonde van het geld. Ik moet me er beter door voelen. En als ik bij alles wat ik in mijn mond steek (onbewust) denk dat ik verkeerd bezig ben, dat ik dit helemaal niet mag hebben, dat ik de fout inga, hoe gelukkig kun je dan helemaal zijn? En ook deze diëten zorgden er niet voor dat ik meer energie kreeg. Weet je hoeveel energie het kost om jezelf elke keer weer op te laden om iets te eten wat je helemaal niet wilt? En ook deze diëten zorgden er niet voor dat je pijn uit mijn lijf verdween. Het zuurbase dieet heb ik niet eens meer geprobeerd, ik zag bij voorbaat al dat ik alle lekkere dingen moest laten staan. Geen puf meer voor. Gedoemd te mislukken, op voorhand al.
10
Of deze diëten ervoor hadden kunnen zorgen dat ik er jonger uit zou zien? Ik durf het niet te zeggen. Daarvoor heb ik ze allemaal niet lang genoeg geprobeerd. En dat deze diëten er niet voor gezorgd hebben dat ik die overtollige kilo’s ben kwijtgeraakt, dat bewijst wel het feit dat ik rond mijn twintigste begonnen ben met diëten en op mijn veertigste zo’n 15 kilo zwaarder was dan 20 jaar geleden. Hoeveel bewijs wil je nog hebben dat diëten niet werken!
11
6.
Mijn zoektocht naar gezondheid
Er moest toch iets zijn waardoor ik me beter zou voelen. Iets dat simpeler was dan alles wat ik al geprobeerd had. Iets dat ik de rest van mijn leven kon volhouden zonder dat het een opgave zou worden. Alles heb ik op internet afgestruind. Ken je dat gevoel dat je het even helemaal niet meer weet? Dat je denkt dat je alles geprobeerd hebt? Dat je je er misschien toch bij neer moet leggen dat er niet meer in het leven zit dan zoals je het op dat moment ervaart. Of dat je er toch aan moet geloven dat je dingen moet gaan doen die je helemaal niet wilt. Nou dat gevoel overviel mij op een gegeven moment wel een beetje. Zouden anderen misschien toch wél hetzelfde hebben maar het niet toegeven? Zouden ze de schijn ophouden? Nee, dat geloof ik toch ook niet. Maar ik weet wel dat ik de moed opgeef. Ik weet het niet meer. En dan…ineens….als je het losgelaten hebt gebeurt er iets. Komt er iets op je pad dat je nooit verwacht had. Dat je niet had zien aankomen. Zou dit de oplossing zijn? Kun je je nog herinneren dat ik in het begin schreef dat ik geloof dat alles een reden heeft? Laat ik nou ‘toevallig’ iets op internet tegenkomen over water. En dan bedoel ik de geneeskrachtige werking van water. Water geneeskrachtig? Water is toch gewoon water? Wat kan water nou voor je betekenen? Jaren geleden had ik al een boek gelezen over dat we voor 70-75% uit water bestaan en dat je water kunt beïnvloeden. Er had een Japanner onderzoek naar gedaan. Hij had bijvoorbeeld hetzelfde water in 2 verschillende potjes gedaan. Op het ene had hij een etiket geplakt met het opschrift ‘ik hou van jou’ (of iets in die trant) en op de andere ‘ik haat je’. Deze beide potjes had hij in de vriezer gestopt. Later bekeek hij onder de microscoop de waterkristallen. Ik stond versteld van het resultaat. De ‘ik hou van jou’-kristallen waren prachtig van vorm, de ‘ik haat je’kristallen waren afschuwelijk, hadden een heel agressieve vorm. Volgens mij was zelfs de kleur niet zo mooi helder. Het is jaren geleden dat ik dit gezien heb, maar het is me toch bij gebleven. En ik bedacht dat water misschien helemaal niet zo ‘gewoon’ was als het leek. Ik heb me dus in water verdiept. In hoe het is opgebouwd, wat het voor je lichaam doet, wat voor verschil het kan maken. En ik was verbaasd, hoogst verbaasd.
12
7.
Kan het zo simpel zijn?
En ik ben er nu achter dat dit mijn leven volledig veranderd heeft. Ik heb wéér heel veel boeken gelezen, ik heb weer het hele internet afgestruind, ik wilde tot op de bodem uitzoeken hoe dit zat. Ik merkte dat hoe meer ik kwam te weten, hoe interessanter ik het vond. Ik had geen idee hoe iets verbluffend eenvoudigs als water zoveel impact kon hebben. Ik ga nooit meer naar de sportschool. Het enige dat ik nog doe zijn buikspier oefeningen. Maar ook alleen maar omdat dit echt moet, wil ik mijn core sterk genoeg houden om geen last te hebben van mijn rug vanwege het ongeval. En wandelen, veel wandelen. Lekker met mijn hondje het bos in. Of met mijn paard van 29 een eindje wandelen, omdat dit het enige is dat ze nog kan. En we dan toch nog gezellig wat samen kunnen doen. Ik wil er jong en verzorgd uitzien. Dat kan! Ik kies dus heel bewust de producten die ik voor de buitenkant van mijn lichaam gebruik. En dan bedoel ik niet alleen het dagelijkse dag- en nachtcrèmepje dat ik aanbreng, maar alles voor de dagelijkse verzorging van mijn lijf. Daarin ben ik heel secuur. Dat kost me niet méér tijd of geld dan wanneer ik bij de eerste de beste drogist mijn producten aanschaf. Voor mij geen onnodig dure potten crème, maar natuurlijke werkstoffen die echt iets voor me doen. Diëten heb ik opgegeven. Ik heb geen zin in diëten en ik word er niet slanker van. Sterker nog, ik word er alleen maar dikker van. En ongelukkiger. Waarom zou ik dan in hemelsnaam alle lekkers opgeven? Het leven is bedoeld om leuk en fijn te zijn. En dat is het niet als je allerlei dingen verboden worden. Dan wil je het juist en wordt je er alleen maar ongelukkig of verdrietig van . En het resultaat?
Ik heb geen pijn meer! Ik heb veel meer energie! Ik ben zonder veel moeite al heel wat kilo’s kwijtgeraakt! Ik ben veel gezonder! Ik zie er jaren jonger uit! Ik voel me geweldig!
13
8.
Over Marielle
Marielle Vreeken heeft sinds 2010 haar eigen bedrijf. De ervaringen die ze hier heeft opgedaan, samen met haar levenservaring en alle opleidingen die ze gevolgd heeft hebben ervoor gezorgd dat ze inmiddels vele vrouwen geïnspireerd en geholpen heeft om een gezondere levensstijl te krijgen. Ze is een expert op het gebied van hoe je er jonger uit kunt zien, hoe je slanker kunt zijn en blijven en hoe je veel meer energie kunt krijgen, door simpele veranderingen in je leven aan te brengen. Dat is ook haar grootste kracht, om alles op een eenvoudige en praktische manier toepasbaar te maken. Je ontdekt een hele nieuwe manier van tegen dingen aankijken. Simpel, praktisch en inspirerend. Marielle is een gezondheidsexpert, ze is geen coach. Het is haar passie om het leven te vereenvoudigen zodat je heel simpel alle praktische tips kunt begrijpen en toepassen. Het leven is niet moeilijk, dat denken we maar. Door terug te gaan naar de basis leer je eenvoudig genieten. Want het leven is toch bedoeld om leuk te zijn. Gezond en gelukkig, dat is waar we het voor doen. Blij zijn met jezelf, fijne relaties met je mensen om je heen, genieten van alle dag en natuurlijk een goede gezondheid. Dat hangt allemaal met elkaar samen. Als je niet gelukkig bent met wie je bent en hoe je eruit ziet, dan zwem je tegen de stroom in en dat kost heel veel energie. Dat is zonde. Marielle toont vrouwen boven de 40, die er wanhopig van worden dat ze zich ouder voelen dan ze werkelijk zijn, hoe ze via een eenvoudig en praktisch stappenplan jonger, slanker en vitaler kunnen worden. Het is haar persoonlijke missie om anderen te inspireren en te vertellen hoe leuk het is om elke dag te genieten van het leven en hoe je dit kunt bereiken. Ze is een storyteller, een inspirator en houdt wel van een beetje zelfspot. Ze helpt jou graag naar een nieuwe, gezonde fase van je leven. Wil je meer weten, kijk dan op www.lievergezondleven.nl. Ben jij het zat om ouder geschat te worden dan je werkelijk bent, zwaarder te zijn dan je eigenlijk wil en te weinig energie te hebben voor de leuke dingen in het leven? Neem dan contact met me op (06 - 2393 1989 of
[email protected]) voor een GRATIS adviesgesprek (t.w.v. € 97,-). Dan geef ik je 2 tips die je direct kunt toepassen om op een simpele en natuurlijke manier gezonder, jonger, vitaler en slanker te worden.
14
