magazine September 2015
Wijze levenslessen van Ben Louwerse q Rineke Koning was
door artsen opgegeven q ‘Je prijst de Heer door iets te doen’ Nazorg nieuwe stijl q In Holland q Singles!
11
Rineke Koning was door de artsen opgegeven
20
Single dertigers in de VEZ
Uit het leidersteam Volgen in het ritme van de Rabbi Het tempo van mijn leven ligt momenteel een stuk hoger dan tien jaar geleden. Waar mijn leven destijds in het teken stond van
Inhoud
afstuderen en het zorgen voor een jonge baby, ben ik inmiddels
03 Ritme van de Rabbi
Dit thema staat het komende seizoen centraal. Olaf ten Napel, pastor jongeren en kinderen, ziet er naar uit het ritme van Jezus Christus samen met u te ontdekken.
04 Vier generaties, een grote overeenkomst
Vier generaties vertellen openhartig over hun leven met de Here Jezus. Jelle Offringa (bijna 70): ‘De Here God is belangrijk voor mij. Toen mijn vrouw overleed, was Hij degene die me troostte.’
08 Ruis, stilte en innerlijke rust
Ben Louwerse was predikant, kreeg een burn-out en raakte zijn baan, gezondheid en Godsbeeld kwijt. Maar hij hervond.
11 Rineke Koning was door de artsen opgegeven Artsen hadden gezegd dat Rineke haar leven lang in coma zou blijven. God besliste anders, Rineke ontwaakte na vijftig dagen. Maar ze heeft nog een lange weg te gaan.
16 Column: Leven door de geest
De Here God begrijpen als vader, kunnen we wel. Daar hebben we een beeld bij. En Jezus toonde
zich als mens en leefde op aarde, net als wij. Maar de Heilige Geest? Die blijft volgens Hans van der Meiden een geval apart.
17 ‘Je prijst de Heer door iets te doen’
de kinderen naar school, doe onderweg de nodige telefoontjes
en wanneer ik mijn computer open, vertelt mijn takenlijst welke deadlines er weer op de planning staan.
Het vinden van een evenwichtig levensritme is van groot belang voor ons dagelijks geluk. Het is de kunst om ons leven zo af te
stemmen dat we optimaal kunnen leven - voor God. In dit VEZ-
magazine lezen we aangrijpende verhalen van mensen die zoeken
omringd. Voel de menselijke wanhoop wanneer Hij moe van
Wanneer u het verhaal van Rineke en Raymond Koning leest,
vastberaden woorden van overgave: “Niet mijn wil, maar Uw wil
naar Gods ritme, nadat het leven hen uit balans heeft gebracht. zult u zien dat ieder zijn eigen door God gegeven ritme moet
leren vinden. Een ritme dat aansluit bij de blessures die we in ons
de strijd bidt: “Laat deze beker voorbij gaan”, maar hoor ook de geschiede!”
leven hebben opgelopen. Rineke is samen met Jezus opgeklom-
Zo werd Hij strijdend en worstelend door de Vader in het ritme
ze kan wel Jezus volgen! Leest u ook het verhaal van Benjamin
Hij is onze Held. Voltooier van ons geloof. Onze Rabbi. Wan-
men uit een dal van diepe duisternis. Ze kan nog niet lopen, maar Louwerse, die jaren op de kansel stond, totdat een burn-out zijn
levensritme voorgoed veranderde. Drieënhalf jaar was hij nergens, totdat God zijn leven in het ritme van de Rabbi bracht.
Ik ben hongerig om dit jaar samen met u het ritme van de Rabbi
te ontdekken. Om optimaal te leren leven tot eer van God. Christus kende Zijn door God gegeven ritme. Hij hield stand, ondanks de verzoekingen en vele blessures. Leer het ritme van de Rabbi in de Hof van Getsemane waar Christus zich volledig overgeeft
aan de wil van Zijn vader, terwijl Hij door slaperige vrienden wordt
van Zijn eindsprint gebracht, tot eeuwige redding van ons leven! neer het leven ons blesseert, kunnen we ons optrekken aan
Hem. Wanneer de dagelijkse hectiek ons leven uit balans brengt, mogen wij ons herijken in Hem. Laten wij niet lopen op de kort-
stondige explosie, of volgen in een saai voorspelbaar ritme van
kerkbezoek. Maar laten we ritmisch volgen in het voetspoor van
onze Rabbi Jezus! Oh, wat ben ik hongerig om – samen met u – dichterbij te komen! Olaf ten Napel
Pastor jongeren en kinderen
gewoon naar de gemeente gaan, zonder iets te doen. ‘Want’, zegt hij, ‘Jezus was toch één en al dienst-
18 Nazorg nieuwe stijl
Voor, tijdens of na de dienst behoefte aan een goed gesprek of gebed? U kunt terecht bij de nieuwe nazorg, nu te vinden in een apart ingerichte ruimte bij de garderobe.
19 In Holland
en een goed gevulde agenda zoek ik naar mijn ritme. Ik breng
Cees Scholten heeft een stevige visie als het gaat om dienen in de VEZ. Je kunt volgens hem niet baarheid?’
vader van vier opgroeiende kinderen. Met een huis vol mensen
Nieuwe rubriek over zendelingen die tijdelijk in Nederland zijn. Deze keer Dario en Ruth Muñoz, nog even en dan vertrekken ze naar de Balkan.
20 Single dertigers in de VEZ
Ze zijn misschien niet altijd zichtbaar, maar ze zijn er wel: singles in de VEZ. Vijf dappere vrouwen vertellen openlijk over hun leven als single.
Colofon Rieteweg 12, 8041 AK Zwolle - tel. 038 422 94 03 IBAN: NL72 RABO 0160 7315 42 of NL12 INGB 0003 0339 64 www.vezwolle.nl -
[email protected] Het VEZ-Magazine is een uitgave van de Vrije Evangelisatie Zwolle en een uiting van VEZ Communicatie. Ideeën voor dit magazine kunt u naar bovenstaand adres sturen. Eindredactie: Geert Plender en Annechien Willering Druk: Drukcase Zwolle © Niets uit deze uitgave mag overgenomen worden zonder overleg met de eindredactie van het VEZ-Magazine. De VEZ wil een krachtige gemeente van Jezus Christus zijn, sterk gericht op het bereiken van mensen die God nog niet kennen en het groeien in ons geloof, investeert in het helpen ontwikkelen van sterke christenen die het leven met Jezus handen en voeten geven in de dagelijkse praktijk en legt de nadruk op vier pijlers die samen haar missie vormen: • Evangelisatie en zending gericht op redding en bekering • Warme en open gemeenschap • Bijbels onderricht toegespitst op dienstbaarheid en persoonlijke toerusting • Zang en muziek tot eer en aanbidding van God
3
portrettenserie
Marjan van Houwelingen, Saskia Mootz en Joke van Maastricht Marjan van Houwelingen
Jelle Offringa (bijna 70): “Ik ben gepensioneerd, maar nog heel actief. Dinsdags help ik bij het onderhoud van het
VEZ-centrum. En een zondag per maand ben
ik er toezichthouder. Als ik de kinderen daar zie
zingen en dansen, dan krijg ik een warm gevoel van binnen. Prachtig vind ik dat! Ik ga wekelijks op pad voor de voedselbank. Ik ben dankbaar dat ik op mijn leeftijd nog zoveel kan. Door dit
werk kan ik de liefde van God uitdelen. De Here
God is belangrijk voor mij. Toen mijn vrouw overleed, was Hij degene die me troostte. De Heilige Geest biedt me steun en geeft me kracht als ik problemen heb of eenzaam ben.”
Geeske van den Ing (55) “Bij de dagelijkse dingen vraag me vaak af of ik genoeg leef door de
Geest. Ik heb soms het idee dat ik
´geleefd´ word en mezelf niet genoeg kan afvragen wat Jezus zou doen.
Bij grote keuzes ervaar ik de Geest duidelijker. Toen mijn man en ik
wilden trouwen, was hij niet gelovig. De oudste die met ons sprak, zei:
´Laat de Geest het werk doen´. We
hebben veel gebeden. Uiteindelijk is hij door God aangeraakt. Nu zijn we
allebei actief binnen de gemeente en
ook daarbij heb ik leiding ervaren. Zelf wilde ik nog geen kringleider worden. Ik dacht dat ik het niet kon, maar de Heilige Geest dacht er anders over.
Door gebed veranderde mijn gevoel
en wist ik: ´De Geest gaat het mogelijk maken”.
4
5
Sarah Lynn (bijna 4) “Mijn lievelingsliedje is ‘Jezus is de goede Herder’. Iedere avond voor-
dat ik ga slapen, zing ik dit liedje. Ik ben op mijn knie gevallen en ik heb
‘dank je wel’ tegen God gezegd omdat Hij korstjes op mijn knieën heeft gemaakt. Eentje is er nog open en daarom heb ik gevraagd of Hij die
ook nog wil maken. Esmee is mijn
beste vriendinnetje. Ik bid voor haar omdat ik haar zo lief vind. Ik weet ook wel wat wonderen zijn, hoor.
Het is een wonder dat ik ben gebo-
ren. De Here Jezus zorgt goed voor mij en mijn papa en mama ook. Het
verhaal over Jona en de walvis vind ik het allermooiste verhaal uit de
Bijbel. Jona ging eerst niet luisteren maar toen hij wel ging luisteren, ging God hem redden!”
6
7
Lucas (bijna 13) “Vroeger wilde ik graag profeet worden. Het leek me gaaf om mensen te vertellen over God. Geloven is belangrijk voor mij. Ik vind het een fijne
gedachte dat God mij beschermt. Of het nu goed of slecht met mij gaat, Hij is bij mij. Bidden doe ik elke dag, al zijn dit meestal standaard gebedjes. Ik weet eigenlijk nog niet zo goed wat de Heilige Geest precies voor mij be-
tekent. In de Bijbel lees ik graag over de eindtijd. Wat mij betreft mag daar
wel meer over gepreekt worden. Als ik ouder ben, wil ik graag de hele Bijbel door gaan lezen. Of ik later nog steeds profeet wil worden? Ik word toch liever machinist of luchtverkeersleider.“
rabbi Jezus
Tanneke Dorgelo Mirjam Slotman-Martin en Dirk Schoemaker
Met open handen in volkomen stilte Daar staat hij in zijn atelier met een schort vol blauwe verfvlekken. Vol passie vertelt hij over zijn olieverfdoeken. Hoe hij laag over laag aanbrengt, gebruik maakt van technieken en met lichtval zijn boodschap overbrengt. Benjamin Louwerse bezoekt af en toe de VEZ en is portretschilder, maar dat is hij niet altijd geweest. Jarenlang stond hij op de kansel, tot een zware burn-out zijn leven voorgoed veranderde. Vanaf zijn twaalfde heeft Ben maar één
plukken. Ik stond te trillen, kon niets zeg-
gezocht, maar nergens vond ik zoveel
In zijn tienerjaren komt hij tot geloof
en uit. Ik ben de kerk uitgelopen, keek
(Bijbel). Dit boek bracht mij op het spoor
doel: studeren aan de kunstacademie. onder de prediking van Nol Esmeijer. Daarna wordt hij geïnspireerd door
Albert Schweitzer. “Door zijn leven dacht
8
ik: Jezus is niet een stoffig figuur uit
een ver verleden. Hij kan zin en doel
geven aan je leven hier en nu. Martin
Luther King leerde mij dat het geloof een veranderende kracht is. Het kan een
hele maatschappij in beweging zetten. Waarom zou ik de rest van mijn leven
achter een schildersezel zitten terwijl er
om bij de deur en wist: hier kom ik nooit
weer. 3,5 jaar lang was ik nergens.” Ben
spalet, in de andere een kwast. “Ik was
Theologie en Cultuurbeschouwing aan
al mijn pijlers kwijt: Mijn baan, mijn huis, mijn gezondheid en na een tijd ook mijn Godsbeeld. God was niet wie ik dacht
dat Hij zou zijn. Dan wordt het heel duis-
ter in je leven.”
die is hij ongeveer twintig jaar lang pre-
Na 1,5 jaar slaat Ben op een dag
hij geeft niet op. “Ik wist dat dit mijn roe-
ontzettend gehuild. God gaf me al een
dikant. De laatste jaren zijn zwaar, maar ping was. Bovendien dacht ik: kijk eens
wat Paulus allemaal heeft meegemaakt. Ik ben echt tot het gaatje gegaan.” Als gastspreker ontmoet hij Alexei uit de
Oekraïne; die heeft een boodschap voor Ben. “Hij las een gedeelte uit Jesaja 40
en 41. Mijn krachten zouden vernieuwd worden. Ik hoefde niet angstig rond te
zien, want ik was Gods dienstknecht. Ik zou hem weer opnieuw dienen. Even
later was ik zijn boodschap alweer vergeten.” Vier dagen later stort Ben in.
“Ze hebben me van de kansel moeten
van Thomas a Kempis.”
Na de tijd van beproeving krijgt Ben een
zijn schoot. In zijn ene hand het schilder-
Alles kwijt
Ben gaat theologie studeren. Na zijn stu-
rust dan in een hoekje met een boekje
staart voor zich uit. Zijn handen rusten in
‘Het goede is de vijand van het beste’
zinvollere dingen te doen zijn?”
‘God lijkt soms op een coureur in een raceauto. Ik mag ernaast zitten en hij schijnt er plezier in te hebben om pas op het laatste nippertje het stuur om te gooien.’
gen en me niet bewegen. Het was over
zijn Bijbel open bij Jesaja 41. “Ik heb knipoog voordat dit alles begon. Dat was het begin van mijn herstel.” Op
een dag geeft zijn moeder hem een
klein zwart boekje. “Het was van ome
Jan geweest. Hij was dominee en in de oorlog opgepakt omdat hij joden had
ondergebracht. In Dachau is hij overle-
den. Toen zijn spullen terugkwamen, zat
tweede kans in zijn leven: als docent
Christelijke Hogeschool Windesheim. Tijdens zijn revalidatie (na een open
hartoperatie) schrijft hij een roman over
Thomas a Kempis: ‘Imitatio’. Hierin verwerkt hij lessen over de navolging van
Christus. “Voor mij begon een weg van verinnerlijking. Ik was erg dogmatisch,
maar dat bracht mij niet dichterbij God”, zegt Ben terwijl hij zijn palet en kwast
weg legt. “De versobering van Thomas
a Kempis raakte mij. Radicaal discipelschap, afstand doen van de wereld en
een toegewijd leven leiden. Wij hebben
een overkill aan prikkels en aan bezittingen. Onze agenda’s zitten barstensvol.
Ik heb geleerd dat het goede de vijand is van het beste. Wij kunnen zoveel goede dingen doen, maar het kan ons ervan
weerhouden om met ons leven tot Gods doel te komen.”
daar de ‘Navolging van Christus’ bij, van
Ben gaat verder. “Dichter en dominee
zijn ogen glimmen van de tranen. “Het
gave(n). Wij bouwen samen Gods huis
Thomas a Kempis.” Ben’s stem breekt, ging over innerlijke rust, contemplatie
en overgave.” Ben citeert: “Ik heb overal
Jaap Zijlstra zei eens: je roeping ligt in je en iedereen heeft daarvoor wat gekregen. Ontdek wat je kunt en ga het
9
worstelingen in het leven
Annechien Willering Mirjam Slotman-Martin
ontwikkelen. Wees trouw bezig met het
geest van Christus in. Dat wat goed en
ernaast zitten en hij schijnt er plezier in
is voor mij discipelschap.” Ben staart
gens richt ik mij op Christus en ontmoet
pertje het stuur om te gooien. Zodat ik
gereedschap dat je hebt ontvangen. Dat naar zijn bureau. “Ik zou nog wel eens een boek willen schrijven of schilderij
willen schilderen dat er echt toe doet.
Iets dat mensen aan het denken zet.” Bij discipelschap hoort volgens Ben ook orde en ritme. “Wij raken vaak de draad kwijt omdat we geen discipline kennen.
Ontwikkel vaste methoden voor het houden van stille tijd. Vreet je niet alleen vol
op zondag, maar voed je elke dag. Want regelmatig voedsel brengt regelmatige groei.” Ben legt zijn hand op zijn hart.
“De monniken zeiden dat er ergens in je een kamer is waar je Christus ontmoet. In die kamer kan niemand je aanvallen en kom je tot rust bij Hem.” Ruis
10
welgevallig is, wat vrucht geeft. VervolHem. Ik zit met open handen in volkomen stilte, geef me over en ontvang innerlijke rust.”
Ben tilt zijn handen weer op van zijn schoot en zegt beslist: “We moeten
wat niet in mij hoort. Wat zondig is, wat God in de weg staat. Dan adem ik de
auto te stappen. Het kost mij soms mijn zenuwen.”
dat zes miljoen Joden omkwamen.
voelen. We moeten bij Christus uitkomen, Hij is onze enige heilsbron. Ik
denk weleens: we moeten allemaal een
sabbatsjaar houden en onze activiteiten
laten voor wat ze zijn. Je kunt heel actief
zijn voor God zonder dat je dicht bij Hem leeft. Als je stil wordt en Hem het gezag
geeft, vindt er heiliging plaats. Dan gaat er kracht uit van je leven.”
Met zijn rustige gebaren, onderwijzende
dat in de praktijk brengt. “Ik adem uit
ik vind het niet zo leuk om bij Hem in de
onze activiteiten of wat we ergens bij
Het gaat niet om onze fijne samenzang,
hoofd. “Hier zit zoveel ruis. Dat moet
te komen bij God.” Ben legt uit hoe hij
dat ik de Heer moet vertrouwen, maar
Ben stopt met praten en staart voor zich
Loslaten en overgeven
ik kwijt. Ik heb geleerd om in de stilte
het zweet in mijn handen heb. Ik weet
gericht zijn op Christus, Hem navolgen.
De weg van verstilling is voor Ben
belangrijk. Hij brengt zijn hand naar zijn
te hebben om pas op het laatste nip-
Die kracht lijkt ook van Ben uit te gaan.
stem en doordachte woorden. Wat heeft hij nog te leren van God? Ben is even
uit. “Ik begrijp niet waarom Hij toestond
Waarom honderden christenvrouwen in Irak zijn misbruikt en zijn verkocht als
slavin. Ja, daar heb ik moeite mee. Hoe kun je God vertrouwen als het dichtbij komt? Want wat staat Hij toe? Ik kan niets anders dan loslaten en overge-
ven.” Terwijl hij steeds langzamer praat, daalt zijn stem mee. “Het is als bij het
oversteken van een gevaarlijke weg. Je mag als klein kind je hand in dat van je
vader leggen en geloven dat hij je veilig naar de overkant brengt. Hij heeft ons
geen rustige reis beloofd, maar wel een veilige thuiskomst.”
stil. Een zacht vioolspel vult het atelier.
Ben heeft een eigen website vol schilderijen en columns:
op een coureur in een raceauto. Ik mag
www.benjaminlouwerse.com
“Vertrouwen”, zegt hij. “God lijkt soms
‘Nu getuig ik met mijn leven’ Rineke Koning was door de artsen opgegeven
Artsen hadden haar min of meer opgegeven en vertelden haar man dat haar situatie bijzonder kritiek was. Maar ze overleefde. Ze zou levenslang in coma blijven, zeiden deskundigen. Maar na vijftig dagen ontwaakte ze. “Dokters geloofden er niet in, ik ben een wonder”, zegt Rineke Koning langzaam. “Alleen is de angel er voor mij nog niet uit.” In het midden van de kamer staat de
tafeltje naast haar. “In het begin deden
het noodnummer en ze werd meteen
kan ze niet bewegen. Artsen hebben
weer”. Voorzichtig beweegt ze haar arm
Daar stopte ze met ademhalen, maar
rolstoel waarin Rineke zit. Haar benen haar verteld dat ze niet meer zal lopen. Samen met haar man Raymond vertelt
ze haar verhaal. Een verhaal van vech-
mijn armen helemaal niks, nu kan ik dit naar boven. “Maar verder dan dit krijg ik ze nog niet”.
ten, opgeven en hoop.
Ze zou sterven
“Ik praat niet zo snel, maar het articule-
gaan het afgelopen jaar was bijzonder
ren gaat al veel beter dan eerst”, zegt
Rineke verontschuldigend. “Eerst had ik heel veel moeite om gesprekken te
volgen en kon ik me moeilijk concentreren.” Voorzichtig en met enige moeite zet ze haar glas jus d’orange op het
meegenomen naar het ziekenhuis.
gelukkig werd ze net op dat moment
aangesloten op de Intensive Care. De artsen konden meteen ingrijpen.”
“De periode waar wij doorheen zijn ge-
“De eerste drie dagen was het heel
zwaar”, blikt Raymond terug. Het begon
Haar bloeddruk zakte steeds verder.
allemaal met een griepvirus. Rineke
en Raymond waren net drie maanden
terug van de Filipijnen om hun adoptiekind op te halen. “Toen ik wakker werd
lag Rineke te hyperventileren. Ik belde
spannend of Rineke het zou overleven. We moesten bij haar blijven, ze zou sterven, zeiden de artsen.”
11
Die avond baden we intens voor Ri-
Rineke ontwaakt
andere kant geeft de pijn me hoop. Zou
kwamen, deed jij je ogen open.” Ray-
waar Raymond en zijn familie al zo lang
Artsen sluiten uit dat Rineke ooit weer
neke. Toen we daarna in het ziekenhuis mond werpt een blik op Rineke en vervolgt: “Deze bemoediging hadden we
zo nodig! Volgens de artsen betekende
het niks, maar voor mij gebeurde er wel wat. Ik zag gewoon verandering.” Hij huilde
Rineke kan zich niets van deze periode herinneren, maar beseft wel hoe ze eraan toe was. “Niet zo lang geleden liet
Raymond me een filmpje zien. Ik zat op
de intensive care aan allerlei apparatuur. Ik kon zien hoe erg ik eraan toe was. En hoe heftig het voor Raymond moest zijn
‘Mijn gezin zou ten gronde gaan en ik had er geen enkele invloed op’ 12
Profetie
Ondanks de profetie dat het goed zou
naar Rineke: “Ik heb toen zo gebeden
“We wilden samen graag een gezin en
Met een liefdevolle blik kijkt Raymond
bij jouw bed. Op hetzelfde moment was het net of iemand achter me vol sar-
casme zei: ‘Nou Raymond, dat ziet er
mooi uit zo. Daar gaat je vrouw. Ben je
nou niet hartstikke boos op God? Moet je kijken wat er hier gebeurt’. Maar ik wilde niet boos zijn op God en ging
komen, had Raymond ook veel vragen.
Artsen dachten dat het goed zou ko-
men met Rineke, maar wisten nog niet
van de hersenontsteking. “Rineke bleek een forse hersenontsteking te hebben. Een deel van hersenen, het deel van
het bewustzijn, was dusdanig ontstoken
ik kan er niet bij. Soms als ik foto’s zie, weet ik zeker dat ik me iets herinner.
Maar in principe ben ik de laatste twee
jaar kwijt.” Raymond: “Ik was benieuwd
of ze Nica, onze pleegdochter uit de Fi-
lang in coma blijven, ze zal nooit meer wakker worden’, dat waren de letter-
lijke woorden van de arts. Mijn wereld stortte in. Mijn gezin zou ten gronde
gaan en ik had er geen enkele invloed op”, zegt Raymond. Kort kijkt hij voor zich uit. “Mijn hart deed gewoon echt zeer. Letterlijk!”
bracht op de achttiende verjaardag van kapot van het nieuws. Maar we wilden toch de verjaardag van mijn zoon
vieren en gingen met z’n allen fonduen.
contact met haar. Ze was niet meer dan een leeg lichaam, er zat geen leven in. Ik gaf Rineke in Gods handen. Heer,
als dit onze toekomst is, wilt U Rineke dan thuishalen? Ik kon het niet meer
vasthouden en moest het loslaten. Op hetzelfde moment heb ik dat filmpje
“Ik kon niets doen behalve wachten,
domper. Iedere keer bad ik: ‘Heer, haal
haar uit coma, maar er veranderde niets. Ik kwam ’s ochtends en ze lag nog in
coma, ’s middags en ze lag nog steeds in coma, ’s avonds…” Even stopt Ray-
mond, hij slikt en vervolgt: “En dat vijftig dagen achter elkaar”.
Gaandeweg gingen Rineke’s ogen
steeds verder open. Heel langzaam.
Raymond was vaak in het ziekenhuis.
“Soms had ik het idee dat ze ons hoor-
de”. Even kijkt Raymond naar zijn vrouw: “Ik zag het aan je ogen, die werden dan wat vochtig. Dat soort kleine details.”
ik ooit weer kunnen lopen? ”
ik het geloof dat mijn benen het weer
gingscentrum Zandhoven. Raymond
horen”, zegt Rineke. “Maar ergens heb gaan doen. Ik ben niet meer de oude
Rineke, ook cognitief niet. Maar het verandert langzaamaan wel en dat geeft
hoop.” Ook nu zitten Raymond en Ri-
neke weer in een proces van wachten. Wachten tot de zenuwbanen hersteld
zijn en wachten tot de hersenen dingen gaan doen.
direct als haar dochter. Met elkaar pra-
vatorium en speelde voor haar ziek zijn
ten kon in het begin niet. Ik moest met mijn verdriet naar mijn ouders gaan.
Of ik sprak met VEZ-ers Niek en Anky,
zij kwamen een jaar lang elke week bij ons langs.”
weer goed met elkaar praten. “Daar
“We praten veel over Godsvertrouwen. Het is een moeilijk proces om je leven in Gods handen te leggen en het niet
muziek. Ze studeerde aan het conserregelmatig met de band in de kerk. “Ik
kende heel veel Opwekkingsliedjes nog woordelijk uit mijn hoofd. Muziek doet
veel met me.” Met een kleine glimlach kijkt ze naar Raymond. Hij antwoordt:
“Dat komt omdat we het altijd zo samen deden, hè?” Zegeningen
“Ik verplicht mezelf de zegeningen te tellen”, zegt Raymond. “Anders word
ik onverschillig. Dan denk ik terug aan de bidstond in het VEZ-centrum, aan
de profetie, aan mijn werkgever die zo
begripvol is, aan Rineke die is ontwaakt uit coma, aan hoe Nica zich ontwikkelt en aan al die mensen die betrokken
zijn. Er zijn zoveel dingen gebeurd die eigenlijk niet kunnen. God zorgt voor ons en we gaan niet alleen.”
zelf in te vullen.”
“Ik ben zo diep gegaan en heb zoveel
Ooit weer lopen?
me is gebeurd”, zegt Rineke. Ze wacht
Rineke’s lichamelijke herstel gaat erg langzaam. Rineke: “Ik heb veel pijn.
Ik kan niet uitleggen wat ik voel, het is zo naar om mee te maken. Dagelijks
worstel ik er mee. Soms denk ik terug aan de profetie die Raymond kreeg:
‘Het komt goed, de angel is er uit’. Maar wanneer is die angel er voor mij dan
uit? Dat vraag ik me vaak af. Aan de
het nooit zo kunnen zien.” Getuige zijn
Rineke heeft een voorliefde voor
geen issue, Rineke accepteerde haar
heel moeilijk proces. Zonder God had ik
kan lopen. “Dit was moeilijk om te
lipijnen, zou herkennen. Maar dat was
ben ik dankbaar voor”, zegt Rineke.
Raymond’s zoon. “We waren allemaal
dit een profetie van de Here God was.”
nog! Er zit nog veel geheugen, maar
wachten en wachten. Elke dag was een
gedaan? Mijn leven stond stil.”
maakte me duidelijk dat het goed zou
zorg dat het goed komt’. Ik meende dat
en we kregen op geen enkele manier
groot wonder. En ik herkende Raymond
te verwerken. “’Rineke zal haar leven
overkwam ons? Wat had ik verkeerd
Die bewuste boodschap werd ge-
komen. ’De angel is er uit’, zei Hij. ‘Ik
maar in haar stoel met haar ogen open,
ik er niets meer van, het is en blijft een
Inmiddels kunnen Raymond en Rineke
ze was het slechts drie maanden. Wat
dat ze meenden dat het afgestorven
was. Ze hadden geen hoop. Maar God
Raymond: “Rineke kon niets, ze zat daar
me”, zegt Raymond. Rineke: “Al weet
Wachten, wachten en wachten
hartenwens om moeder te zijn. Maar
Raymond ook nog vreselijk nieuws
meer.”
maakt moest hebben.”
herkende ons allemaal, dat verraste
En alsof het nog niet genoeg is, krijgt
adoptieprocedure. Het was Rineke’s
gebeurt door haar bloeddruk te laten je bloeddruk omhoog en daalde niet
huilde. Ik realiseerde me wat hij doorge-
den uitgesloten: Rineke ontwaakt. “Ze
gemaakt.”
waren acht jaar bezig geweest met de
Levenslang in coma
stijgen?’ Op het zelfde moment ging
terwijl ik aan al die slangetjes lag. Hij
op wachtten en wat de artsen had-
‘Er zijn zoveel dingen gebeurd die eigenlijk niet kunnen. God zorgt voor ons en we gaan niet alleen.’
verder met bidden: ‘Heer, wilt U Rineke
genezen en mij een teken geven dat dit
geweest. Ik zag hoe hij naar me keek,
Op 19 maart komt dan het moment
gehuild. Nu pas besef ik me wat er met even voor ze vervolgt: “Het hele proces voelt voor mij als geestelijke strijd.
Regelmatig vraag ik: ‘Heer, hoe lang
nog?’. Laatst had ik tijdens bezigheidstherapie een gesprek met een andere
christen. Ze zei: ‘Vergeet God ook niet
te danken’. Dit raakte me en ik ben het
gaan doen. Ik kan nu steeds meer zien wat ik nog wel kan. Maar het is een
Rineke woont momenteel in verzor-
en vrienden halen haar vaak naar huis. “Elke dag dat Raymond me terug-
brengt, gaat gepaard met veel tranen”, vervolgt Rineke langzaam. Raymond knikt bevestigend. “Elke dag komt er een moment dat we weer afscheid moeten nemen”, verzucht hij. Dan
komt er een voorzichtige glimlach op
het gezicht van Rineke. “Weet je wat ik op de muur tegenover mijn kamer heb
hangen? Een bordje met de tekst: ‘Pijn voor gisteren, zorgen voor morgen.
Maar één ding is zeker: God zal voor je zorgen’. Uit deze tekst put ik veel kracht. Mensen die er langs lopen,
lezen het en ik krijg er veel vragen over. Vroeger zat getuige zijn tussen mijn oren, het was een moeten. Maar nu getuig ik met mijn leven.”
13
vez
Joke van Maastricht Dirk Schoemaker
Het hart van de VE Z Kent u Jan en Rob? Op zondag 19 juli liepen we hen tegen het lijf in de koffiehal. Waarom komen ze eigenlijk naar de VEZ? En waar worden ze blij van?
Drinkt u iedere week een bakje koffie in de hal? Ja eigenlijk wel ja. Het ligt er een beetje aan of ik bekenden zie.
Wat doet u in de gemeente? Ik ben koster en help daarnaast bij het opbouwen en
afbreken van het doopbad. Ik ben eerder conciërge ge-
weest, dus eigenlijk val ik terug in wat ik al kan. Wat dat betreft zit ik wel eens aan iets anders te denken. Kin-
derwerk bijvoorbeeld. Het lijkt me wel leuk om verhaaltje
Wat doet u in de gemeente?
voor te lezen aan de kinderen. Maar misschien denk ik
Ik heb heel wat afgeschilderd en geschuurd in het VEZ-
er te romantisch over. Als er een paar drukke kinderen
centrum, samen met de werkVEZetters. Elke dinsdag-
tussen zitten, heb je je handen natuurlijk vol.
ochtend komen we werken. We beginnen met een stukje uit de Bijbel, praten wat en ontmoeten elkaar. Het is voor
Wat spreekt u aan in de kerk?
krijgen, want ik kom met mijn vrouw nog maar drie jaar in
een saamhorigheid als ik in de VEZ kom. Vooral bij het
mij een mooie manier om meer kennis aan mensen te
In de gemeente ontvang ik geestelijk voedsel, ik ervaar
de VEZ.
samen zingen. Je gelooft met z’n allen hetzelfde hè. Dat is toch mooi? Ik zing altijd uit volle borst mee, met heel
Waarom de VEZ?
mijn hart. De vrouwen naast me geven me dan wel eens
In de diensten ontmoet ik de Heer. Elke zondag zie ik
complimenten, dat ik zo mooi zing. Ze vinden dat ik op
ernaar uit om Hem met de gemeente en zoveel mensen
14
koor moet. Maar ja, ik ben al twee keer afgewezen voor
groot te maken door te zingen en te aanbidden. Als ik de
de band in de kerk, haha! Ik kan geen ritme houden.
boodschap van God hoor, word ik opgebouwd.
Maar blijkbaar is het toch mooi als het uit je hart komt. niveau inzetten, als ik op een koor ga.
Ik ga straks met de fiets onze kleinzoons uit Veessen
Wat gaat u vandaag doen?
halen, dan fietsen we samen naar onze woonplaats
Ik ga vanmiddag eerst even slapen. Vanavond ga ik
Heerde. Ze komen een paar dagen bij ons logeren.
Als mensen opnieuw of voor het eerst hun leven aan
Jan Lodewijk
meerde Kerk.
Wie is Jezus voor u?
mensen daar voor kiezen, word ik blij.
met God de Vader.
Hij is voor mij gestorven. Eigenlijk heb ik meer connectie
wereld. Met God wordt je leven rijker, dus als ik zie dat
Hij is mijn grootste vriend! Jezus zegt dat een echte vriend zijn leven geeft voor zijn vrienden. Dat deed
Jezus, die heeft dat echt gedaan. Nou, zo’n vriend vind je niet vaak.
Welk lied zingt u graag? ‘Hoe groot zijt Gij!’ vind ik een heel mooi lied. Ik zing het regelmatig, ook zelf, als ik door de bossen loop en de
natuur zie. Gisteravond keek ik naar de sterren. Ook dan zie ik Gods grootheid en komt dit lied vaak in me op.
Rob Mestebeld (57) woont in Zwolle, hij komt al heel lang in de VEZ en werkt bij de Rova.
naar de ontmoetingsdienst van de Christelijk Gerefor-
de Heer geven. Ik zie zoveel hardheid en koelheid in de
Wie is Jezus voor u?
15
Misschien moet ik niet op eredivisie-, maar op amateur-
Wat gaat u vandaag doen?
Waar wordt u blij van?
ld Rob Mestebe
Jan Lodewijk (67) woont in Heerde, is getrouwd en heeft 2 kinderen. Hij komt ongeveer drie jaar in de VEZ. Jan werkt momenteel als reisleider.
Nieuw in de VEZ?
Schrijftalent gezocht
Op 30 september is er weer een ‘Thuis in de VEZ’ avond.
Voor de redactie van het VEZ-magazine zijn we op zoek naar een
Geef u op via www.vezwolle.nl/thuisindevez
redacteur met schrijfervaring. Iets voor jou? Stuur een e-mail naar:
[email protected]
puur 2 column
Gert Oudenampsen
Leven door de Geest
‘Je prijst de Heer door iets te doen’ ‘Je kunt niet ‘Prijs de Heer!’ zeggen en vervolgens alleen
de diensten bezoeken. Je prijst de Heer door iets te doen’, zo omschrijft Cees Scholten (45) zijn visie op dienen binnen de gemeente. Cees: ‘Jezus was een en al
‘De Geest blijft een geval apart. Het enige beeld dat bij me opkomt is dat van Aladdin.’ Afgelopen zomer zijn we als gezin
persoonseigenschappen. Want
weken vergaapt aan een wondere
bij. Jezus maakt het me nog
in Sri Lanka geweest. Ons vier
wereld. Zo’n 70 procent van de
mensen daar zijn boeddhist. Vier
16
eeuwen voor Christus leefde ene Gautama Boeddha die diepe
gedachten beschreef en naliet aan zijn nageslacht. Maar gedachten zijn vaag en slecht grijpbaar. Dus staan er nu duizenden
Boeddhabeelden in het land, van
piepklein tot monsterlijk groot. En dus zijn er miljoenen mensen die
de steen- of houtmassa aangrijpen
als object van verering en meditatie. De Hindoestanen (goed voor
15 procent van de bevolking)
vaders, daar heb ik een beeld
dienstbaarheid, wie zijn wij dan om niets te doen?’
meer. Maar vaak voel ik ook niks en de ‘hoppa-belevenis’ is mij vreemd.
‘Als ik ga spreken over opwellende krachten, onnavolgbare spraak, onverklaarbaar vallen, beelden zien of stemmen in mijn hoofd, ik kan je verzekeren, dan zijn de rapen gaar.’
handelingen uitgevoerd.
Mensen hebben behoefte
aan houvast. Iets doen helpt. Ergens naar kijken helpt. Het onzichtbare tastbaar maken
helpt. Ik ken dat wel. Het helpt mij om God te begrijpen als
vader, met een dito hart en dito
ben bang dat wrijven over een fles
kennen van de Geest. Toch krijg ik
soms wel een Aladdin-associatie als ik enkelen hoor spreken. Alsof je,
door de juiste woorden te bidden, er (hoppa) een extra kracht bij krijgt, een soort onuitputtelijke Duracellplus, een soort gegarandeerde
best goed. Maar als ik me bedenk krachten’, ‘onnavolgbare spraak’, ‘onverklaarbaar vallen’, ‘beelden zien’ of ‘stemmen in mijn hoofd’,
ik kan je verzekeren, dan zijn de
rapen gaar. Dus hierover houd ik mijn mond. Wijselijk.
Intel Inside. Anderen worden pas
Leven door de Geest. Ik zal dit
gepaard gaat met merkwaardige
bestuderen. Op zoek naar een
echt ‘begeesterd’ als dat ook nog gevoelens of gedragingen. Hoe
tastbaar wil je het hebben? Begrijp me goed, geregeld ervaar ik extra kracht, en héél soms gebeurt er
magazine maar eens grondig beetje extra houvast.
lucht…”
uitvoeren?
dat iedereen een taak moet Ga naar Facebook.com/vezwolle.
bezoekt.”
vaker te gaan. Tijdens de vierde
is dit jammer genoeg nog niet zo.”
oproep. En van het een kwam het
daar heeft Cees een oplossing
eigen stoel klaar als hij een dienst
binnen de gemeente. Toen hij nog
maar het enige beeld dat bij me
psychiatrie. Soms vertel ik mijn
Meediscussiëren over de stelling
Jezus leren kennen
collega’s iets over God of over
apart. Ik kan erg mijn best doen
dienst zelf vond ik overdreven; al
hebben. Desnoods zet iemand zijn
Helpen en klussen
dat ik ga spreken over ‘opwellende
geofferd, en eindeloos veel rituele
dienst bezoekt een taak moeten
representatieve functie in de
nog ingewikkelder. Ik heb een
me weinig verder zal brengen in het
wordt voor hen geknield, aan hen
die mensen met hun handen in de
zou iedereen die regelmatig een
Maar de Geest? Die blijft een geval
mens. En mensen, ja die ken ik ook.
Hun tempels staan er vol mee;
je jezelf bijna in de Efteling. Er
vervolgt Cees. “Als het aan mij ligt,
Voor buitenstaanders is het
Jezus. Tot dan toe gaat het nog
en veelkleurige creaturen waan
voelde me vrij ongemakkelijk. De
gemakkelijker, die toont zich als
opkomt is dat van Aladdin. Maar ik
met de opeengepakte bizarre
“Ik vind het een drama om te zien dat er nog zoveel vacatures zijn”,
pakken het nog rigoureuzer aan,
die kennen ontelbaar veel goden.
dienen in de VEZ
Saskia Mootz
Zelf heeft Cees meerdere taken maar anderhalf jaar in de VEZ
kwam, begon hij met klussen bij
Henk Stoorvogel. Cees: “Er werd
een oproep gedaan om de nieuwe
pastor te helpen met zijn verhuizing.
Toch besloten Cees en zijn vrouw dienst die ze bezochten, kwam die ander. “Doordat ik ging helpen met verhuizen en later actief werd in
de gemeente, zag ik van dichtbij hoe anderen de Here Jezus
voorleefden, ik leerde Jezus hier pas echt kennen.”
Dat wilde ik wel doen.” Hierin kon
Elkaar aanspreken
helpen en klussen.
in een thuisfrontcommissie,
Cees doen waar hij goed in was:
Verre van ontspannen
Sinds twaalf jaar komt Cees in de VEZ. Van oorsprong is hij
katholiek en later stapte hij met zijn vrouw over naar de Nederlands Hervormde kerk. “Hoewel mijn vrouw en ik trouw de diensten
bezochten, vond ik er niet het geluk dat ik bij gelovige vrienden zag”,
zegt Cees. Dit bracht Cees en zijn
vrouw ertoe te gaan ´kerkhoppen´. De VEZ was onderdeel van
de zoektocht. De eerste dienst
Cees is nog altijd actief. Hij zit gebedsteam en is betrokken bij de
diensten tijdens Kerst. Cees: “Door
iets te doen, werk je samen aan de gemeente. Daar krijgt God plezier van. Bovendien, Jezus was één en al dienstbaarheid. Wie zijn wij dan om dit
niet te doen? Je kunt niet prijs de Heer zeggen en vervolgens alleen een
dienst bezoeken. Je prijst de Heer door iets te doen.”
was verre van ontspannen.
Als Cees dit
zag ik steeds meer mensen
bescheiden. “Het is
Cees: “Terwijl ik in de zaal zat, binnenstromen. Ook mensen die
ik kende vanuit de zakenwereld. Ik
zegt, lacht hij
een stevige visie, maar
ik sta er achter. In de praktijk
Er staan veel taken open, maar voor: “We moeten elkaar meer
aanspreken. Doe je iets binnen de
gemeente, vraag iemand die je kent om je een keer te helpen. Dienen hoeft niet altijd leuk te zijn, soms
komt dat later pas. We mogen met elkaar de gemeente van Jezus
groot maken; daar moeten we wat voor doen!”
17
puur 2 nazorg
Tanneke Dorgelo
Geert Plender
Mirjam Slotman-Martin
In Holland!
Nazorg nieuwe stijl ‘Wilt u doorpraten over de preek of wilt u samen met iemand bidden? Dan kunt u
terecht bij de nazorg, links naast het podium.’ Deze oproep hebt u vast al meerdere malen gehoord. Vanaf september is de nazorg is niet langer te vinden achter het
zwarte scherm, maar in een aparte ruimte bij de garderobe. Nazorgers staan voor u klaar. Voor een goed gesprek, gebed en een zetje in de goede richting.
In deze nieuwe rubriek zoeken we zendelingen op die voor even op Nederlandse bodem zijn. Dario en Ruth Muñoz bijten het spits af.
Dario en Ruth Muñoz:
op weg naar de Balkan
Ze brengen de zomermaanden door in Nederland, klaar voor de volgende grote stap in hun missionaire leven. De Balkan wacht, maar eerst gaat Ruth voor het eerst in dertien jaar naar de verjaardag van haar moeder.
18
Wat is het eerste dat je doet als je in Nederland bent?
zoon Koen en wisten we dat we op zoek moesten naar
Dario: Een frikadel en kroket eten. Hmm. En rookworsten
gaan.
vind ik ook zo lekker.
Marco Koudijs en Cort Beckmann
iemand door een lied of preek is
veel door naar bijvoorbeeld de
aan het roer van deze verandering.
laatste tijd behoorlijk uitgebreid.
‘Gelukkig Leven’ of de wijkoudsten.
staan samen met Elma Westerhuis Samen vormen zij het kernteam van de nazorg. “Het pastorteam wilde een andere opzet van de
nazorg. Met het hele team hebben we hiervoor een opzet gemaakt.
De nazorg zal in het vervolg in een
aparte ruimte bij de garderobe zijn.
We richten het in met tafels, stoelen en een kruis. Je zit heel privé en
kunt rustig praten en bidden met elkaar”, vertelt Marco.
“Iedereen kan nu ook vóór en
tijdens de dienst bij ons terecht”,
vult Cort aan. “We vinden het fijn als men ook tijdens de dienst de mogelijkheid heeft om naar de
nazorg te gaan. Bijvoorbeeld als
geraakt.” Het nazorgteam is de Ze groeiden van 20 naar 50
personen. “Onze teamleden zijn geestelijk evenwichtig, hebben
inlevingsvermogen en bieden een
luisterend oor. Elke leeftijd is in de nazorg vertegenwoordigd.”
Maar wat is eigenlijk een aanleiding om naar de nazorg te gaan?
Cort: “Dit verschilt nogal. De een is aangesproken door de dienst,
terwijl de ander wil praten over wat er speelt op het werk of binnen
het huwelijk of gezin. Sommigen moeten een moeilijke beslissing
nemen en willen advies en gebed.” Het nazorgteam praat en bidt met de mensen, maar verwijst ook
huiskringen, het herstelprogramma
“Door problemen bespreekbaar te maken zien we dat mensen
toch een stukje lichter de ruimte
verlaten”, geeft Marco aan. “Het is mooi als mensen je in vertrouwen
nemen. En als je hen mag sterken door gebed en een luisterend oor. Zo krijgen we gemeenteleden die
sterker in hun schoenen staan en
bouwen we aan het koninkrijk van
God.” Cort knikt. “Ja, we horen wel
eens terug dat mensen veel hebben gehad aan de nazorg. Ze zijn weer even op weg geholpen. Het is toch
mooi dat je als nazorg dat zetje mag geven?”
een nieuwe balans. We konden niet zo door blijven
Ruth: We bezoeken veel mensen. Drie maanden zijn
Wel eens overwogen om te stoppen met missionair werk?
zijn, kan ik voor het eerst in dertien jaar naar de
geweest wat we ons afvroegen. We hebben allebei
eigenlijk te kort. Omdat we nu in de zomer in Nederland
R: Ja, in die pauze van twee jaar is dat het eerste
verjaardag van mijn moeder. Dat is wel speciaal.
onze professie. Dario is verpleegkundige en ikzelf heb
Hoe voelt het om in Nederland te zijn? R: Nederland voelt voor mij inmiddels een beetje
een opleiding in het organiseren van reizen. We konden een gewone baan zoeken.
vreemd, ik voel me een buitenlander in eigen land. Het
D: En terwijl we ons dat afvroegen, kregen we steeds
cultuur gewend zijn. We komen overal standaard te
nieuws opstarten en overdragen aan anderen als de tijd
past niet meer zo. We merken dat we een heel andere
laat, bijvoorbeeld. Maar het is heel leuk om hier te zijn,
zeker nu het zomer is. Het is zo mooi groen hier en we
genieten heel erg van de contacten. Thuis komen in de
sterker in de gaten wat onze kracht is. Pionieren, iets
rijp is. Het lag nog heel sterk op ons hart op een nieuwe stap in de zending te maken.
die voor ons klaar staan, dat voelt echt als een zegen.
En toen kregen jullie hart voor de Balkan. Hoe leidt de Heer zoiets?
D: Ik ben als straatkind opgegroeid. Toen ik trouwde
de prairie’. Helemaal in de rust. We
gemeente is ook altijd een feest. Er zijn zoveel mensen
met Ruth, kreeg ik voor het eerst familie. Zo voelt
het ook. Als ik hier ben, kom ik bij mijn familie. Zowel letterlijk, als in de kerk.
Jullie hebben twee tussenjaren gehad, waarom? D: We waren eerst allebei alleen op het zendingsveld. Als je alleen bent, doe je alles voor God! Toen
ontmoetten we elkaar en moesten we onze levens
delen. Eigenlijk wilden we allebei even hard blijven
werken en dezelfde contacten blijven onderhouden. Er zaten te weinig uren in een dag! En toen kwam onze
D: In Chili leefden we in een ‘huis op baden iedere ochtend voor Gods
leiding. Ons hart ging steeds meer uit naar de Balkan. Een onbereikt volk. Een tekst daarover uit de Bergrede
kwam steeds terug. Het is een land waar heel veel is gebeurd en waar
mensen zoeken naar identiteit, waar veel wantrouwen is vanwege de
oorlog, armoede en ontrouw en waar bijna niemand Jezus kent.
Om veiligheidsredenen wordt de exacte bestemming niet vermeld.
19
puur 2 singles
Annechien Willering Marjan van Houwelingen
Single dertigers in de VEZ ‘Vrijgezelle mannen en vrouwen opgelet!’ zo luidde onze oproep op Facebook. Tientallen vrouwen reageerden op het bericht, maar waar de mannen waren?
Een oproepje in het VEZ-magazine voor leuke mannen, ging de meeste vrouwen
te ver. Maar uiteindelijk zijn er toch vijf dappere dames die open durven te praten over hun leven als single. En daar zijn sommigen wel klaar mee. Dus mannen...?
‘Waar zijn de mannen met ballen?’ Naam Manon Boers Woonplaats Zwolle Leeftijd 33
Hoe is het om single te zijn in de VEZ? Als single voel ik me niet altijd
deel van de gemeente. Ik heb het gevoel dat de VEZ zich vooral richt op gezinnen. Singles in de VEZ zijn niet heel zichtbaar. Ik vraag me wel eens af of er een taboe
heerst op het single-zijn, of dat singles zich verbergen. Daarom kies ik er ook voor om in het VEZ-magazine te staan.
Hoe sta jij in het leven? Single zijn is niet gemakkelijk, maar het heeft ook zijn voordelen. Ik gaan en staan waar ik wil. Mijn vader roept wel eens waar de mannen met ballen zijn gebleven die nog een vrouw durven aan te spreken. Ik vind mezelf best leuk! Nu de hele gemeente weet dat ik single ben, verwacht ik toch wel actie met al die Musketiers. Haha!
Hoe is het om single te zijn? Mijn broertje is net getrouwd, mijn moeder
‘Ik verlang naar een man
20
die de afwas doet’ Naam Eunice Nieuwburg Woonplaats Zwolle Leeftijd 35
Waarom doe je mee? Waarom zou ik hier niet aan meedoen? Dat vroeg ik mezelf af. Mensen mogen denken wat ze willen, ik ben wie ik
ben. Maar spannend is het wel, ik ben nu nog zichtbaarder als single.
Hoe is het als single in de VEZ? Als ik in de kerk zit, lijkt het soms of iedereen iemand heeft. Dan kan ik me alleen voelen. Er wordt in de kerk vaak gebeden voor stellen die ongewenst kinderloos zijn.
Natuurlijk is dat heel erg. Maar ik heb, als single, die wanhoop ook.
Maar die wordt voor mijn gevoel niet altijd erkent. Wij zijn er ook, we zijn
niet zielig, maar we zijn er wel.
Wat is een absolute don’t? Iemand zei eens tegen me: ‘Je hebt God toch?’ Dat is waar, maar ik kan
Hem niet aanraken of een grapje maken over een serie. Maar ik ervaar wel dat God altijd bij me is. Ik ben blij met Hem!
Waar verlang je naar? Het zou fijn zijn om niet meer alleen te zijn. Ik verlang naar iemand waar ik
heel erg mee kan lachen, iemand bij wie ik thuiskom en een man die de afwas voor me doet. Haha! Ik zou
graag een maatje hebben om samen mee de Bijbel te lezen en te zoeken naar Gods stem. Ook daarin zoek ik iemand. Maar God zal mijn leven leiden, in mijn eentje lukt het niet.
is met haar man verhuisd, mijn zusje heeft een baby gekregen. En ik? Het voelt of ik stil sta. Even single zijn is niet erg, maar na zeven jaar ben ik het alleen-zijn wel zat.
Aan welke clichés erger jij je? Mijn tantes zeggen vaak: ‘En? Hoe is het met de liefde?’ Of mensen
zeggen: ‘Waarom is zo’n leuke meid als jij nog alleen?’ Wat moet ik daar op zeggen? Meestal maak ik maar een grapje. Mensen lijken het soms zelf ook lastig te vinden om om te gaan met iemand die nog alleen is.
Welke rol heeft God in je leven? Gods plan is altijd beter dan de mijne. Ik probeer Hem te vertrouwen en stort mijn hart bij Hem uit als ik me alleen voel. Ook als ik me blij voel trouwens.
21
‘Niet meer zoeken, maar
‘Welke man waagt met mij
gevonden willen worden’
de sprong in het diepe?’
Naam Lisette van der Kooij Woonplaats Zwolle Leeftijd 35
Naam Desiree Vaanholt Woonplaats Zwolle Leeftijd 38
Hoe is het als single in de VEZ? In de VEZ ben ik mij erg bewust van mijn single zijn. Op de zondagen zie ik vooral veel stellen en gezinnen en dat is
Waarom doe je mee? Ik doe mee om andere singles te ontmoeten.
niet altijd makkelijk. Op de kring voel ik mij minder single, daar word ik echt gezien.
Mijn wens is om over een tijdje een partner naast me te hebben die net
Hoe sta jij in het leven? Ik probeer te genieten van het leven zoals het nu
zoveel van de Here Jezus houd als ik. Leuke mannen mogen reageren!
Hoe vind je het in de VEZ? De VEZ is voor mij de gemeente
festivals of hardlopen. Ik probeer niet te veel te denken aan datgene wat ik nog niet heb: een huisje, boompje en
mensen om me heen. Ik heb fijne contacten opgebouwd, daardoor vind
Maar ik geniet ook van wat ik wel heb en dat is eigenlijk best een hoop.
krijg meelevende reacties. Ik zou het fijn vinden als er een groep voor
Waar verlang je naar? Mijn grootste verlangen is een maatje te vinden. Een man luistert naar de vele
waar ik me thuis voel. Dat ik single ben en alleenstaande moeder, weten ik aansluiting. Mijn ervaring is dat mensen er goed mee omgaan, ik alleenstaande ouders komt binnen de VEZ.
Verlang je erg naar een partner? Verlangen vind ik een groot woord. Maar er staat in de Bijbel dat
22
is: wijntjes drinken op het terras, goede gesprekken met vriendinnen, een boek,
het niet goed is dat de mens alleen is. Ik ben een sociaal persoon en vind het fijn om mensen om me heen te hebben. Daarin mis ik iemand om alles mee te delen, een man die liefdevol met me omgaat.
Hoe ga je om met het alleen-zijn? Ik accepteer het en heb het in Zijn handen gelegd. Maar het is
gezinnetje. Natuurlijk had ik het mij op deze leeftijd wel anders voorgesteld en dat maakt mij soms best verdrietig.
verhalen die ik te vertellen heb, een man die zorgt dat ik niet alleen voor de tv plof met een bord eten op schoot en een man met wie ik leuke dingen kan ondernemen. Gewoon een leuke man voor mezelf!
Wie is God voor jou? God is een Vader voor mij met wie ik in gebed graag mee praat. Hij weet hoe ik mij voel in mijn single-zijn. Ik geloof echt dat God mijn verlangens daar in kent. Helaas is mijn tijd van vinden, niet altijd Zijn tijd.
soms wel moeilijk.
Wie is God voor jou? De Here Jezus is erg belangrijk voor mij. Hij neemt de belangrijkste plek in mijn
leven in. Ik leef met Hem. Dat betekent dat ik deel in vreugde, verdriet, overwinningen en de worstelingen die ik heb. Ik ben getrouwd geweest en heb een deuk in het vertrouwen opgelopen. Daar worstel ik mee, aan de andere kant gun ik mezelf het geluk.
‘Ik zou al het moois wat ik heb, graag willen delen’ Naam Simone Bouwmeester Woonplaats Zwolle Leeftijd 35
Voel jij je thuis in de VEZ? Op dit moment vind ik het prima om alleen naar
de VEZ te gaan en te ontdekken wat mijn plek is. Ik voel me er niet eenzaam, al zijn er zeker momenten dat ik me alleen voel en een man naast me mis.
Hoe sta jij in het leven? Ik heb ervoor gekozen om ervan te genieten:
bijpraten met vriendinnen, sporten, creatief bezig zijn en genieten van de natuur.
De controle over mijn leven leer ik steeds meer los te laten. Ik wil mijn single-zijn
accepteren, hoe moeilijk en verdrietig het soms ook is. Ik verlang namelijk wel naar een man om al dat moois wat ik heb, mee te mogen delen.
Hoe ervaar je God in het single-zijn? Ik ben single, maar niet alleen. God laat iedere keer mensen op
Mannen nieuwsgierig geworden naar één van de dames? Zoek ze op via Facebook.
mijn pad komen, die het juiste zeggen of doen. Hij weet precies wat ik nodig heb en begrijpt ook mijn verlangen naar een man. Hij vraagt me geduldig te zijn en ik kies ervoor Hem hierin te vertrouwen.
Ben jij actief op zoek naar een partner? Nou, ik word liever gevonden, dan dat ik zelf actief op zoek ben. Maar ik zorg er wel voor dat ik in situaties kom, waar ik hem zou kunnen tegenkomen. Ik zie er naar uit om een grappige, spontane man te ontmoeten waarbij het helemaal goed voelt!
23
diensten
VEZ
WRZV Hallen zie ook:
www.vezwolle.nl
19 september 19:00 u. Henk Stoorvogel Doopdienst 20 september 9:30 u.
11:30 u.
Henk Stoorvogel Doopdienst
26 september 19:00 u. Alan Platt 27 september 9:30 u.
11:30 u.
3 oktober 4 oktober
10 oktober 11 oktober
17 oktober 18 oktober
24 oktober 25 oktober
31 oktober
1 november
7 november 8 november
14 november 15 november
Alan Platt
19:00 u. Auke van Slooten Israëlzondag 9:30 u.
11:30 u.
Auke van Slooten Israëlzondag
19:00 u. Patrick Nullens 9:30 u.
11:30 u.
Patrick Nullens
Opdraagdienst Opdraagdienst
19:00 u. Jaap van de Poll Michazondag 9:30 u.
11:30 u.
Jaap van de Poll Michazondag
19:00 u. Henk van Zon 9:30 u.
11:30 u.
Henk van Zon
19:00 u. Auke van Slooten 9:30 u.
11:30 u.
Auke van Slooten
19:00 u. Kees Goedhart 9:30 u.
11:30 u.
Kees Goedhart
19:00 u. Henk Stoorvogel 9:30 u.
11:30 u.
Henk Stoorvogel
19:00 u. Auke van Slooten Hersteldienst in VEZ Centrum
