Werkbladen over zomer, zomervakantie en strand om mee te werken in de klas op basisscholen

Werkbladen over zomer, zomervakantie en strand om mee te werken in de klas op basisscholen

Schoolvoorstellingen van schoolgoochelaar Aarnoud Agricola met goochelen en buikspreken, www.goochelaar.biz




Kinderboekenweek-voorstelling 2012: Hallo wereld in 80 dagen Het ontmoeten van andere culturen in en door verhalen staat centraal tijdens de volgende kinderboekenweek in Nederland (3 t/m 13 oktober 2012) onder het motto “Hallo wereld!”. Evenals in de afgelopen jaren zal ik ook in 2012 tijdens en rondom de kinderboekenweek in oktober veel optredens verzorgen met een speciale kinderboekenweek-voorstelling met goochelen en buikspreken die aansluit bij het thema van de kinderboekenweek. Deze kinderboekenweekshow duurt 45 minuten en is geschikt voor kinderen van 4 tot en met 12 jaar. De naam van mijn achtste kinderboekenweekvoorstelling luidt: ‘Hallo wereld in 80 dagen, culturen vroeger en nu’. Zoals de titel mogelijk al doet vermoeden, is deze theatervoorstelling voor de kinderboekenweek 2012 gebaseerd op het beroemde klassieke boek van Jules Vernes: ‘Reis om de wereld in 80 dagen’. Dat is niet alleen een prachtige kapstok voor een kinderboekenweekshow, maar ook voor een kinderboekenweekproject 2012 over culturen. De hoofdpersoon Phileas Fogg reist in tachtig dagen rond de aarde en komt daarbij door negen landen. In mijn kinderboekenweekvoorstelling bestaat uit acts waarin de culturen van al die landen aan kort aan bod komen: Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, Italië, Egypte, India, Singapore, China, Japan en de Verenigde Staten. Over al die landen zijn interessante en leerzame dingen te vertellen, ook in de vorm van passende goocheltrucs en lesmaterialen. Mijn werkbladenset van na de zomervakantie zal dan ook zijn gebaseerd zijn op ‘Hallo wereld in 80 dagen’. In grote lijnen is bekend hoe mijn achtste kinderboekenweekshow eruit komt te zien. Momenteel werk ik nog aan het maken van attributen en het schrijven van teksten voor de voorstelling. In mijn kinderboekenweekshow ‘Hallo wereld in 80 dagen, culturen van vroeger en nu’ neem ik de kinderen mee op de wereldreis van Phileas Fogg, en laat zien hoe de wereld in de afgelopen eeuw is veranderd. Op die reis door de negen landen gebeuren wonderlijke dingen: • • • • • • • • •

In Engeland wil de Big Ben zich niet omdraaien. In Frankrijk groeit de Eiffeltoren en verschijnt er een trein op een magische wijze. In Italië komt de ondeugende Pinokkio tot leven (buikspreekact). In Egypte gaat de zoon van de farao op zoek naar het geheim van de sfinx. In India laat een tovenaar een olifant verdwijnen. Na een schipbreuk op de reis naar Singapore kan het reisgezelschap toch verder. In China volgt een ontmoeting met een draak. In Japan levert de zijderups ‘Suki Yaki’ topprestaties In de Verenigde Staten komt het gestolen vrijheidsbeeld weer terug.



Het begin van de zomer en de viering bij Stonehenge De zomer is een van de vier seizoenen. De meteorologie definieert de zomer op het noordelijk halfrond als de periode van de maanden juni, juli en augustus. De meteorologische zomer begint dus op 1 juni. De astronomische zomer op het noordelijk halfrond begint met de zomerzonnewende, die meestal op 21 juni en soms op 20 juni plaatsvindt. Dan is de langste dag van het jaar. De exacte tijd van de zonnewende is ieder jaar anders. - 2012: zonnewende op 21 juni 11.09 uur - 2013: zonnewende op 21 juni 17.04 uur - 2014: zonnewende op 21 juni 12.41 uur - 2015: zonnewende op 21 juni 18.38 uur - 2016: zonnewende op 21 juni 00.34 uur Bij de zonnewende bereikt de zon, vanuit de aarde gezien, de meest noordelijke of zuidelijke positie. Deze positie wordt op aarde gemarkeerd door de beide keerkringen. Naarmate de zon zich schijnbaar beweegt in de richting van de noordelijke keerkring worden de dagen op het noordelijk halfrond langer, en op het zuidelijk halfrond korter. Wanneer de zon zich schijnbaar naar de zuidelijke keerkring beweegt, is dit precies andersom. De zonnewende is het moment waarop de zon precies boven de noorder- of Kreeftskeerkring dan wel zuider- of Steenbokskeerkring staat. De zomerzonnewende wordt al duizenden jaren lang op vele plaatsen op aarde gevierd. Heel bekend is de viering van de zomerzonnewende bekende prehistorische megalithische monument Stonehenge in Zuid Engeland. Jaarlijks trekken tienduizenden mensen daar naartoe om de zonsopgang op de langste dag mee te maken en te vieren. Op 21 juni komt de zon bij Stonehenge precies op achter de zogeheten heelstone. Vaak is deze zonsopgang niet te zien omdat het dan bewolkt is. Het monument Stonehenge bestaat uit een aarden wal rondom een cirkelvormig arrangement van grote, rudimentair bewerkte staande stenen. Waarschijnlijk is het gebouwd omstreeks 2300 voor Christus. Het is nog steeds een groot raadsel hoe mensen destijds die enorm zware stenen hebben kunnen verplaatsen en op elkaar hebben kunnen zetten.



Lied ‘t zonnetje schijnt zo heerlijk schoon ’t Zonnetje schijnt zo heerlijk schoon. 't Vogeltje zingt op held'ren toon. ' Windje suist zo zacht, ja het zingt met ons mee. In de weiden dartelt het jolige vee. Lustig klinkt mijn lied, wie zingt met mij mee? KLIK HIER VOOR MUZIEK KLIK HIER VOOR MUZIEK EN ZANG



De zon en zijn symboliek De zon is de ster waar de aarde omheen draait en het helderste object aan de hemel. Zonder de zon zou er op aarde geen leven mogelijk zijn zoals wij dat kennen. De zon is een bron van elektromagnische straling in het zonnestelsel. Op het aardoppervlak bestaat de zonnestraling hoofdzakelijk nog uit zichtbaar licht en een gedeelte nabij infrarood en nabij ultraviolet. De zon is overal ter wereld een symbool voor vrolijkheid, succes, vitaliteit, levenskracht, levendigheid, vreugde, begrip, warmte, liefde, groei en roem. In spirituele zin wordt de zon wel in verband gebracht met: ‘worden als een kind’, zich steeds opnieuw verjongen, ‘nieuw leven’, kracht van de kinderlijke onschuld, authentieke zuiverheid, verlichting, spirituele kracht, inzicht (intelligentie). In de meeste tradities wordt de zon aanbeden als een oppergod of gezien als een belangrijke manifestatie van het goddelijke. Als lichtbron in de duisternis symboliseert hij kennis, intellect en waarheid. Als warmtebron vertegenwoordigt hij vitaliteit, hartstocht, moed en eeuwig vernieuwende jeugd. Als het meest stralende hemelobject is de zon embleem van koninklijke waardigheid en keizerlijke pracht. De meest uitvoerige zonneculten waren die in Peru, Mexico en Egypte. Omdat de Inca’s veronderstelden dat zij kinderen van de zon waren, werd de Peruviaanse zonnegod in menselijke vorm afgebeeld met een gouden schijfvormig gezicht. De zon wortdt ook wel gezien als de zoon van de oppergod of als symbool van zijn manifestatie of liefde. In Griekenland was de zon het oog van Zeus, in Scandinavië dat van Odin, in Iran van Ahura Mazda (of Ormuzd), in India van Varuna en in de Arabische wereld het oog van Allah of Mohammed. De zon was het licht van de Boeddha, van de grote geest onder de indianen in Noord Amerika. Uit de zonne-verering mag niet worden afgeleid dat men dacht dat de zon God is. God is onuitsprekelijk, onbegrijpelijk. Er kan geen sprake van zijn om God gelijk te stellen met de zon. De zon is meer een deur die leidt naar de godheid. De zon is de dienaar van God; één van zijn allerbeste…



Rebus over een zomerdag

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------Schoolvoorstellingen van schoolgoochelaar Aarnoud Agricola met goochelen en buikspreken, www.goochelaar.biz






Verhaal voor kleuters: de zomer is gekomen... Pappa en mamma zijn al een paar dagen bezig in de keuken. Ze bakken heerlijke taarten en maken lekkere slaatjes. 'Waarom doe je dat?' vraagt Wouter. 'Omdat het morgen 21 juni is,' zegt pappa, 'dan begint de zomer.' Wouter denkt even na en begint te juichen. Ineens weet hij weer wat mamma ooit heeft gezegd. 'Als de zomer komt, mag Wouter naar de kleutergroep.' Hij rent naar de kamer. Daar zit Mieke aan tafel een tekening te maken. 'Mieke,' roept hij, 'de zomer is er! Ik mag naar de kleutergroep. Mama en pappa bakken taarten voor de kleutergroep.' Mieke snapt er niks van en loopt naar de keuken. 'Mag Wouter taarten meenemen naar school?' Pappa lacht. 'Nee, die zijn voor morgen. Morgenmiddag is er een feest in de straat omdat de zomer begint. Dan is het de langste dag van het jaar.' 'De langste dag van het jaar?' vraagt Mieke. 'In de zomer blijft het altijd lekker lang licht,' legt pappa uit. 'En morgen blijft het nog langer licht.' 'Dat is leuk,' zegt Mieke. 'En de mensen zijn zo blij dat de zomer er is, dat we morgenmiddag feest vieren. Als Wouter en jij thuiskomen uit school. Alle mensen uit de straat maken lekkere dingen en de kinderen doen spelletjes.' 'En ik mag naar juf Marian!' roept Wouter. 'Eerst was ik een ouwe peuter en nu ben ik een kleuter.' 'Jij bent een jongste kleuter,' zegt Mieke. 'Ik ben al een ouwe kleuter.' Wouter kijkt haar aan en roept dan: 'Maar ik ben wel een kleuter, potverdrie!' 'Dat is waar,' zegt Mieke. De volgende dag stapt Wouter trots met Mieke naar school. Pappa en mamma gaan ook mee. Wouter kent juffie Marian al heel goed, want hij is vaak mee geweest om Mieke uit school te halen. 'Dag juffie!, zegt hij. 'We hebben feest in de straat omdat ik naar school mag.' 'Niet waar,' zegt Mieke. 'Dat is omdat het de langste dag is.' Juffie Marian lacht. 'Maar het komt wel goed uit. Want voor Wouter is het nu extra feest.' Wouter knikt tevreden. Juffie Marian snapt het tenminste. De kinderen gaan in de kring zitten. Een paar kinderen kent Wouter al. Natuurlijk Margje van oom Bram en tante Wil. En Suzan, het vriendinnetje van Mieke. En Frankje, die ook in de straat bij Wouter en Mieke woont. 'Er is nog een nieuw kind in de groep,' zegt juffie. 'Dit is Renske'. Wouter en Mieke kennen haar al. Ze woont om de hoek op het pleintje, 'Dag Rensje', zegt Wouter. 'Dag Wouter,' zegt Renske. 'Je moet Rens-ke zeggen,' zegt Mieke. 'Dat kan je best.' 'Rens-ke,' zegt Wouter. Renske lacht heel lief tegen hem. Schoolvoorstellingen van schoolgoochelaar Aarnoud Agricola met goochelen en buikspreken, www.goochelaar.biz


'Zullen we vrienden sluiten?' vraagt Wouter. Dat wil Renske wel. 'Dat is fijn,' zegt juffie en ze mogen naast elkaar in de kring zitten. Dan leren ze van juffie een versje over de zomer. De zomer is gekomen als de langste dag begint. Met alle mooie groene bomen en de warme zomerwind. En hoor de vogels fluiten in het bos en in de straat. Alle kinderen spelen buiten tot de zon naar bed toe gaat. 'Dat is een mooi versje,' zegt Wouter en hij klapt in zijn handen. De rest van de dag heeft hij het heel druk op school. Samen met Renske maakt hij wel tien tekeningen en ze spelen heel lang in de zandbak. 's Middags komt mamma Wouter en Mieke ophalen. Als ze hun eigen straat in stappen, is alles versierd. Er hangen slingers en ballonnen in de bomen en er speelt muziek. Op straat staan tafels met taarten en lekkere hapjes. Iedereen is er al: opa Bos en Flip; het meisje van de bakker en de bakker zelf; buurvrouw Nel en buurman Kees; de deftige mevrouw van de overkant; Frankje met zijn mamma en Renske met haar pappa en mamma. Er zijn natuurlijk nog veel meer mensen en het wordt heel gezellig. Oom Bram, tante Wil en Margje komen ook even kijken. De vader van Wouter en Mieke zorgt voor de spelletjes. Eerst gaan alle kinderen koekhappen. Aan een lange draad hangen stukken ontbijtkoek en die moeten ze proberen op te happen. Daarna gaan ze zaklopen. Alle kinderen moeten een oude aardappelzak om hun benen doen en dan hardlopen. De grote mensen moedigen de kinderen aan en Flip dribbelt er vrolijk blaffend omheen. Tussen de spelletjes door smullen ze van de hapjes en de taart en drinken grote bekers limonade. Wouter roept steeds: 'Wat duurt de dag toch lang!' Pas als het donker wordt, is het feest afgelopen en worden Wouter en Mieke naar bed gebracht. Eerst krijgt Mieke een dikke zoen. 'De langste dag is leuk,' zegt ze. Dan vallen haar ogen dicht. Daarna gaan pappa en mamma naar Wouter. 'Nou ben ik een echte kleuter,' zegt Wouter trots. 'Eindelijk,' zegt mamma. 'En dat op de langste dag van het jaar,' zegt pappa. Wouter knikt en zegt met een diepe zucht: 'En de fijnste dag van het jaar.' Hij stopt zijn duim in zijn mond en valt tevreden in slaap. Bron: Nog één nachtje slapen, Jacques Vriens en Dagmar Stam (Van Holkema & Warendorf)







De waterlelie Ik heb de witte water-lelie lief, daar die zo blank is en zo stil haar kroon uitplooit in 't licht. Rijzend uit donker-koele vijvergrond, heeft zij het licht gevonden en ontsloot toen blij het gouden hart. Nu rust zij peinzend op het watervlak en wenst niet meer...

Frederik van Eeden



Doolhof: Wanneer is de zomer begonnen?

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Ijs Lekker ijs Ijs lekker ijs lekker ijs... Ijs, lekker ijs, lekker ijs... Met aardbeismaak, of sinaasappel... Kiwi, of meloen... Met kersensmaak, of chocola... Vanille of citroen... Ijs, lekker ijs, lekker ijs... Ijs, lekker ijs lekker ijs... Met mangosmaak, of bessensmaak... Met cassis of pompoen... Met abrikoos, of perziksmaak... Met peren of limoen... Ijs, lekker ijs lekker ijs... Ijs, lekker ijs lekker ijs... Met speculaas of mokkasmaak... Met drop of mandarijn... Moet je nou toch kijken... Moet je nou toch kijken... Moet je nou toch kijken... Hoeveel smaakjes ijs er zijn...

KLIK HIER VOOR FILMPJE MET MUZIEK EN ZANG



Het bovenstaande bijzondere portret heet “Zomer”. Het is in 1573 geschilderd door Giuseppe Arcimboldo. Welke vruchten, groenten en granen kun je erin ontdekken? ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------Schoolvoorstellingen van schoolgoochelaar Aarnoud Agricola met goochelen en buikspreken, www.goochelaar.biz


Geheugenspel: Ik ga op reis en ik neem mee

De spelers zitten in een kring. Eén van de spelers start het spel door te zeggen: "Ik ga op reis en ik neem mee...." en dan iets te noemen wat hij mee zou nemen op reis, bijvoorbeeld een tandenborstel. De speler links van hem neemt het over en wil bijvoorbeeld graag een knuffelbeer meenemen. Hij zegt dan: "Ik ga op reis en ik neem mee... een tandenborstel en een knuffelbeer."De speler daar weer links van, vervolgt en wil bijvoorbeeld een koffer meenemen. Hij zegt: "Ik ga op reis en ik neem mee: een tandenborstel, een knuffelbeer en een koffer." Als iedereen in de kring geweest is, kun je gewoon met de eerste speler doorgaan. Wie een fout maakt, is af. Je kunt het spel dan stoppen, opnieuw beginnen, of doorgaan zonder de speler die af is, totdat er uiteindelijk nog maar één speler over is.



Dit zijn zes voertuigen waarmee je op vakantie kunt gaan. Schrijf de namen erbij en kleur de tekeningen.





Tjoep, zegt de vlieger Tjoep, zegt de vlieger En hij vliegt de lucht in. Tjoep, zegt de vlieger En hij vliegt omhoog Zie je de vlieger vliegen, Alsmaar hoger vliegen? Tjoep, zegt de vlieger En hij vliegt de lucht in. Tjoep, zegt de vlieger En hij vliegt omhoog











Toelichting bij de schoolplaat “Aan het strand” van M.A. Koekoek 1 helmgras, 1 grote mantelmeeuw, 2 scholekster, 3 visdiefje, 4 zilvermeeuw, 5 koksmeeuw 1 bruinvis, 2 zeehond Helmgras in de duinen Helm is een belangrijke plant welke een grote rol speelt bij de vorming van de duinen. Helm houdt het zand vast en heeft een geweldige groei snelheid en voortplantingskracht Helm verdraagt het wanneer de wortel bloot komente liggen en helm verdraagt de schurende werking van het zand. Maar het belangrijkste is dat helm droogte goed verdraagt: het rolt dan het blad tot een rolletje op : de huidmondjes zijn dan door meerdere laagjes blad beschermt tegen verdamping. Helmgras plant zich vooral door middel van lange uitlopers voort. Het zijn dan ook deze uitlopers welke het zand vasthouden. Helmgras wortelt niet diep. Daardoor komt het ook niet in aanraking met zout water. Wanneer dit gras eenmaal bedekt wordt met zeewater gaat de helm dood . Helmgras wordt actief aangeplant op duinen last hebben van zandafslag : dus zand wat verdwijnt door wind of golven. Eerst worden er schermen van riet neergezet, de zogeheten stuifschermen. Op het strand zijn deze schermen steviger. Deze zijn van elzenhout of dennenhouten takkenbossen. Daarachter wordt de helm aangeplant. Na twee jaar zijn de stuifschermen van riet verteerd en is de helm hoog genoeg. Helm wordt meestal in de winter aangeplant. Helm heeft keiharde punten aan de uiteinden die in vingers kunnen dringen en dan afbreken. Ook kan helm met de ogen in contact komen bij het aanplanten. Daarom is het verstandig om bij helm aanplanten handschoenen en een bril te dragen. Marinus Adrianus Koekkoek (1873-1944)

M.A. Koekoek was een Nederlands tekenaar en schilder van vooral vogels en andere dieren in hun natuurlijke omgeving. dieren en vogels. Hij kwam uit een schildersfamilie en is vooral bekend geworden door zijn aquarellen voor twee series van twaalf schoolplaten die gebruikt werden bij het vak “kennis der natuur”: • •

In ons land: Het Naardermeer; In de weide; In sloot en plas; Zoetwatervissen; In de Noordzee; Wintervogels; Aan het strand; In het duin; Bij de ruïne; Aan de rivier; Op de heide en In het bosch. Buiten ons land: Bewoners van de Karpaten; Te midden van sneeuw en ijs; In een Duitsch bergwoud; In het gebied van de Boven-Nijl; Aan de rand van de Kalahari; Onder de dadelpalmen; Noord-Amerikanen woudbewoners; In het Braziliaansche oerwoud; In de Syberische vlakte; Op Borneo; In de Rimboe en Uit de Australische dierenwereld.



Lied: Zand op je boterham Lekker rennen in je blootje schelpen zoeken op het strand varen in een rubber bootje zonnen in een warm land en overal zit zand! Zand op je boterham, zand in je haar bah, wat voelt dat naar zand in je oren van achteren en van voren zand, zand, zand! Forten bouwen met je schepje tunnels graven in het zand j' hebt een pet op met een klepje want je neus is roodverbrand en overal zit zand! Zand op je boterham, zand in je haar bah, wat voelt dat naar zand in je oren van achteren en van voren zand, zand, zand! KLIK HIER VOOR MUZIEK EN ZANG







Woordzoeker: aan het strand

badlaken, badpak, bikini, duikbril, emmer, krab, kwal, ligstoel, luchtbed, meeuw, pier, schelp, schep, schip, strand, water, windscherm, zand, zee, zeester, zeilboot, zon, zout, zwembroek



Help Fred de weg te vinden naar zijn handoek op het volle strand



Zoek de vier verschillen en kleur de tekeningen







Woordzoeker: Badplaatsen aan de Noordzeekust in België en Nederland

Onderstreep de badplaatsen die in België liggen Bergen, Blankenberge, Bloemendaal, Breskens, Cadzand, Callantsoog, De Haan, De Koog, De Panne, Den Helder, Dishoek, Domburg, Egmond, Haamstede, Heemskerk, Hoek van Holland, IJmuiden, Katwijk, Kijkduin, Knokke, Koksijde, Middelkerke, Nieuwpoort, Noordwijk, Renesse, Scheveningen, Vlissingen, Wassenaar, Wendune Westkapelle, Zandvoort, Zeebrugge We gaan naar Zandvoort, bij bij de zee We nemen broodjes en koffie mee O, het is zo'n zaligheid wanneer je van de duinen glijdt in Zandvoort, bij de zee KLIK HIER VOOR EEN FILMPJE MET MUZIEK EN ZANG Schoolvoorstellingen van schoolgoochelaar Aarnoud Agricola met goochelen en buikspreken, www.goochelaar.biz


Kleur deze zeedieren en schrijf erbij wat voor dieren dit zijn



Dolfijnen (vul de ontbrekende letters in) Do_fijnen z_jn e_n f_milie v_n in z_e le_ende wal_isachtigen d_e in al_e we_eldz_eën voo_komen. O_k in de Noord_ee l_ven dol_ijnen. Er zi_n oo_ dolfij_soor_en di_ in riv_eren lev_n. Dolfijn_n zij_ gee_ visse_, maar zeezoo_dier_n: ze hal_n ade_ m_t h_n l_ngen en moe_en s_eeds bov_n _ater k_men om luc_t te ha_pen, _ijn w_rmbloed_g, ba_en leven_e jon_en en zog_n h_n. Er bes_aan o_geveer 36 s_orten dolfij_en. Tuimela_rs w_rden vee_ in d_lfinaria geh_uden om_at de_e dolfijne_ go_d getrain_ kun_en worde_. _olfijnen _even voor_l in de ond_epere geb_eden v_n de z_e en e_en _ooral v_s en i_ktvis. D_lfijnen w_rken perfe_t _amen z_nder d_t er spra_e is va_ e_n leide_. Dolfi_nen sta_n beken_ als hoo_gevoelige, inte_ligente en so_iale di_ren. Z_ he_ben r_latief grot_ her_enen en s_apen n_oit omd_t ze moet_n blijv_n ad_men. De bij_ondere eigens_happ_n v_n dolf_jnen ku_nen wor_en v_stgestel_ via _etenschappeli_k onder_oek, m_ar o_k doo_ vee_ me_ ze om te ga_n. De Amerikaa_se schrijfst_r Joan Ocean hee_t h_t to_ ha_r levensmi_sie gema_kt om met dolfij_en te z_emmen en va_ he_ te lere_. Ha_r b_jzondere er_aringen en be_indingen besc_rijft ze in ha_r boek_n. Dolfijn_n _ijn _terk in co_municatie, zo_el t_lepathisch, me_ stemgelu_den a_s via lich_amstaal. Ze be_chikken o_er ee_ groo_ ve_mogen om e_holocatie te gebr_iken. D_artoe zend_n ze _erst e_n ree_s kli_ken ui_ en r_ageren d_n op h_t teru_gekaatste gelu_d. De d_lfijn is e_n wij_verbreid s_mbool va_ red_ing, t_ansformatie en _iefde. De_e symboli_k ontlee_t de do_fijn a_n zi_n v_iendelijke, sp_else en inte_ligente aar_.



Verhaal voor oudere kinderen: Flipper vindt vaten gif op de zeebodem De moeder van Sandy, een twaalfjarige jongen in Amerika, moet in de zomervakantie op zakenreis. Zijn moeder regelt dat Sandy bij zijn oom Porter aan de kust in Florida kan logeren. Eenmaal bij zijn oom, merkt Sandy dat de zee meer is dan alleen maar een grote plas water. Hij gaat mee op de vissersboot van oom Porter en ziet dolfijnen zwemmen. Hij sluit vriendschap met een dolfijn die hij Flipper noemt. Hij leert het dier allerlei kunstjes. Als duidelijk wordt dat er waarschijnlijk lekkende vaten gif in zee liggen, komen hij en zijn vrienden op het idee om Flipper de vaten te laten opsporen. Daarvoor was het noodzakelijk dat Flipper meer leerde dan hij nu kon. Zo snel mogelijk begonnen Sandy en Fipper met de conditietraining. Sandy probeerde eerst of Flipper hem kon bijhouden als hij langs de kustweg rende. Hoe hard Sandy ook rende, Flipper hield hem bij. Daarna probeerde Sandy het tempo op te voeren door te gaan fietsen. Maar ook dat maakte niets uit. Flipper was gewoon te snel voor hem. Hij zou zelfs een bromfiets kunnen bijhouden. De rest van de dag was voor Flipper een spelletje. Sandy leerde hem dat hij de tennisbal aan moest tikken als hij iets vond. Dat kostte Flipper veel minder moeite dan Sandy had verwacht. De volgende dag gingen ze aan de gang met vaten. Flipper moest de vaten die Porter gedumpt had opsporen en de tennisbal aantikken zodra hij ze had gevonden. Porter, Kim en Sandy besteedden er de hele dag aan, totdat Flipper het foutloos deed. Toen dat gelukt was, mocht Flipper nog een keer vaten aanwijzen, waarna Porter ze weer optakelde. De vaten mochten niet in zee blijven liggen, ook al zat er alleen maar zand in. De dag daarop moest Flipper leren dat hij met iets in zijn bek moest zwemmen en duiken. Sandy gebruikte hiervoor een oude honkbalknuppel. Ook dit deed Flipper na een tijdje probleemloos. Flipper kon de zee op. Hij was er klaar voor. 'Ik geloof dat we alles hebben', zei Cathy de volgende ochtend toen ze de spullen naar het schip gebracht hadden. 'Hydrofoon, decompressiekamer, medicijnen voor Flipper.' 'Zonnebrandolie, beschermende lippenzalf en ...' Porter stak zijn hand uit en probeerde een pleister tegen zeezieke bij Sandy op zijn slaap te plakken. Daar wilde Sandy echter niets van weten. Hij sloeg Porters hand weg. 'Die pleister voorkomt dat je misselijk wordt, joh', fluisterde Porter hem toe. 'Wil je soms dat je maag omdraait als zij erbij is?' Hij knikte in Kims richting. Sandy keek naar Kim, die samen met Cathy over de meegenomen spullen gebogen stond. Hij dacht even na. Toen pakte hij de pleister aan en drukte deze op zijn huid. Hij ging naast Marvin zitten en grinnikte. 'Leuke broek zeg!' Marvins korte broeken werden met de dag vrolijker en drukker. 'Wacht even', zei Cathy, 'Nog een ding.' Ze sprong het schip uit, pakte de rubberboot sloep en bond die vast aan de achterzijde van het schip. 'voor het gevat dat', lachte ze. 'Je weet maar nooit!' Toen ze weer aan boord was, startte Porter de motor. De expeditie kon van start gaan. Flipper bleef de hele tocht bij de boot in de buurt, zelfs toen Porter sneller ging varen. Toen ze op de plaats van bestemming aankwamen, zwom hij naar hen toe en wachtte af. 'Oke!' riep Cathy. 'Het is zover. Porter, jij moet met dit ding in de gaten houden waar Flipper zwemt, zodat we niet twee keer hetzelfde gebied doorzoeken.' Porter kreunde. 'Kom op, het is maar een computer.' Schouderophalend ging Porter naar beneden. Toen hij weg was keek Cathy Kim aan. Jij kunt wel op de uitkijk gaan staan, Kim. En Marvin, dit is voor jou.' Ze gaf hem een doos waarop BREEKBAAR stond en stuurde hem ook naar beneden. Jij kunt Porter helpen de computer op te starten.' Marvin ging het trapje af. 'Nou', ging Cathy verder, 'laten we eens kijken wat die dolfijn kan. Dat is jouw taak, Sandy.' Schoolvoorstellingen van schoolgoochelaar Aarnoud Agricola met goochelen en buikspreken, www.goochelaar.biz


Sandy ging op zijn buik liggen en spetterde wat water naar Flipper. 'Toe maar Flipper, zoek de vaten!' zei hij. Flipper keerde zich om en dook diep het water in. Toen hij boven kwam, tikte hij de tennisbal niet aan. Hij dook nog eens en weer, maar elke keer als hij bovenkwam, liet hij de bal met rust. Het schip bewoog zich langzaam door het water. gespannen wachtten de vijf mensen op de boot af of de dolfijn zou vinden wat ze zochten. Een aantal uren ging voorbij. Nog steeds had Flipper niets gevonden. Ze stonden eigenlijk op het punt om het op te geven toen Flipper uit het water omhoog kwam en tegen de tennis bal tikte. 'Sandy sprong overeind. 'Hij heeft iets gevonden!' riep hij opgewonden. De anderen kwamen aanrennen en keken naar de plaats die Sandy aanwees. Flipper kwam opnieuw aan de oppervlakte en sprong omhoog. Daarna herhaalde hij zijn sprong op precies dezelfde plek. 'Hij heeft echt iets gevonden!' riep Sandy. Langzaam kwam het schip dichter bij de plaats die Flipper aangaf. Sandy gooide hem een paar vissen toe als beloning. Toen vroeg Cathy aan Marvin of hij zijn camera wilde gaan halen. Marvin kwam even later weer aan dek met een vreemdsoortig apparaat, dat wel iets weg had van een videocamera. 'Hij heeft er hard aan gewerkt', vertelde Cathy en ze klopte Marvin op zijn schouder, terwijl ze aan de anderen uitlegde wat het precies was. 'De marine heeft miljoenen uitgegeven om zo'n apparaat te ontwikkelen, maar Marvin had slechts vijftig dollar nodig. Het is een onderwatercamera met een extra uitsteeksel, zodat Flipper hem daaraan kan vasthouden. . Sandy en Kim keken Marvin bewonderend aan. Flipper nam het uitsteeksel van de camera in zijn bek, zwaaide met zijn staart en verdween in de diepte. Toen hij weg was, gingen ze de benedendek kajuit in en volgden hem op video op het computerscherm. 'Waar gaat hij naar?' vroeg Sandy 'Ik zie niets', zei Kim. Sandy was de eerste die de dolfijnen zag. Er was een hele groep. Ze verzamelden zich rond Flipper. 'Misschien is dat familie van Flipper', zei hij. 'Ik hoop niet dat hij zich laat afleiden.' Flipper deed gelukkig precies wat hij moest doen. Hij ging steeds dieper, tot hij bijna op de bodem was. 'Wat is dat daar?' vroeg Kim, terwijl ze ingespannen naar het computerscherm staarde. 'Kijk, daar!' 'Vaten van vijfenvijftig gallon, dat is bijna tweehonderdvijftig liter elk', schrok Cathy. 'Er liggen er honderden!' Toen Flipper dichterbij kwam, zagen ze wat er op de vaten stond: DANGER - POISON (dat betekent gevaar - gif). 'Wat erg!' riep Kim. Op dat moment werd het beeld zwart. 'Flipper heeft de camera laten vallen', concludeerde Porter. 'Laten we de milieupolitie waarschuwen, of de kustwacht!' De vijf mensen op het schip werden allemaal zo in beslag genomen door Flippers ontdekking, dat ze niet in de gaten hadden dat Moran hen met zijn boot was gevolgd. De afgelopen dagen was hem opgevallen hoe fanatiek ze met Flipper aan het trainen waren. Hij wist niet waar dat allemaal goed voor was, maar hij had het gevoel dat hij ze in de gaten moest houden. Daarom was hij heb op afstand gevolgd. Bij de derde poging lukte het Cathy de kustwacht te bereiken. Ze legde kort uit waar het over ging en sloot af met de mededeling dat ze een radiobaken zouden uitzetten, zodat de kustwacht eenvoudig kon nagaan waar de gedumpte vaten lagen. Moran had op hun golflengte afgestemd en hoorde Cathy met de kustwacht praten. Hij schrok toen het tot hem doordrong dat ze achter zijn geheime dumpplaats waren gekomen. hij kon maar een ding doen. Hij moest het baken vernietigen voordat de kustwacht achter de dumpplaats kwam. 'Laten we dat radiobaken maar meteen ovérboord gooien', stelde Cathy voor. Porter knikte en liep weg om het baken, dat een rood zwaailicht had, te pakken. 'Dit baken zendt een radiosignaal uit, Schoolvoorstellingen van schoolgoochelaar Aarnoud Agricola met goochelen en buikspreken, www.goochelaar.biz


zodat ze deze plek weer kunnen terugvinden', legde Cathy uit aan Sandy. 'Zodra we het hebben uitgezet, kunnen we weggaan.' 'En Flipper dan? vroeg Sandy verontwaardigd. 'Hij is nog steeds niet teruggekomen. Ik ga niet weg zonder Flipper. Er is vast iets mis. Ik blijf wel op hem wachten in de rubberboot. 'O nee!' zei Porter. 'Daar komt niets van in. Flipper redt zich wel. Misschien heeft hij andere dolfijnen gevonden.' Hij trof voorbereidingen om de terugreis te aanvaarden. Even later begon de motor te brommen en het schip ging op weg. Sandy zag dat iedereen in de kajuit druk met elkaar stond te praten. Hij was nog steeds woedend dat ze Flipper hier wilden achterlaten. Op een moment dat niemand oplette, liet hij zich over de reling zakken en verstopte zich in de rubberboot. snel maakt hij het touw, waarmee de rubberboot aan het schip zat, los. Niemand had hem in de gaten. Langzaam verwijderde het schip zich van de rubberboot met Sandy. Toen het schip uit het zicht verdwenen was, keek Sandy uit over de zee, op zoek naar zijn vriend. 'Flipper! Flipper!' Hij roeide naar het baken en staarde in het water. Flipper was nergens te bekennen. Opeens hoorde Sandy een hard, daverend geluid. Geschrokken keek hij op en zag hoe de hoge boeg van de grote boot van Moran recht op hem af kwam. Hij had geen tijd om na te denken. Sls hij niet snel iets deed, zou hij het niet meer na kunnen vertellen! Sandy sprong in het water en zwom weg. De boot van Moran voer over de rubberboot heen, waardoor die aan flarden werd gescheurd. Sandy werd bedolven onder een golf en hapte naar adem. Moran keek geschrokken achterom. Waarom lag daar nog een rubberboot bij het baken? Had hij iemand in het water gezien of had hij het zich maar verbeeld? Wat moest hij doen? Toch nog proberen het baken uit het water te halen of proberen zo snel mogelijk weg te varen? Besluiteloos voer hij verder. Sandy zag de boot van Moran met een grote snelheid wegvaren. Hij bleef achter met een deel van de rubberboot, waar hij zich aan vastklampte. Een van de roeispanen was er gelukkig aan blijven hangen. Hij deed zijn ogen dicht en haalde diep adem. Toen hij ze weer opende, zag hij de rugvin die om hem heen cirkelde en hij riep blij 'Flipper! Hier ben ik Flipper!' Wacht even, deze vin was veel te groot! Dit kon Flipper niet zijn. Deze vin was van een grotere vis. Opeens kreeg Sandy het ijskoud van angst. Deze vin was overduidelijk van een haai. Scar, de meest gevreesde haai in de buurt. Sandy begon als een bezetene met zijn voeten te trappelen, zodat hij achteruit bewoog. Toen greep hij de riem, die nog aan de rubberboot vastzat. 'Flipper?' riep hij schor. 'Flipper!' Flipper was nergens te bekennen. De vin kwam nu recht op Sandy af. Hij raakte in paniek en schreeuwde uit alle macht. De haai dook naar beneden. Onder water gingen de enorme kaken van het beest wijd open. Hij zwom in cirkels die steeds kleiner werden om Sandy heen. Nog even en hij zou toeslaan. Sandy tilde de roeispaan op. Scar's kaken klapten op elkaar. Maar in plaats van Sandy had hij de roeispaan tussen zijn tanden. De haai verdween in de diepte, maar kwam snel weer naar boven, klaar voor een nieuwe aanval. Ineens schoot Flipper Sandy te hulp. De jonge dolfijn kwam van de zijkant en ramde de hamerhaai met volle kracht. Steeds als de hamerhaai weer om Sandy begon te cirkelen, viel de dolfijn hem aan. Sandy wierp een snelle blik opzij en zag dat de boot van Moran terugkwam. Deze voer naar het baken toe. Moran leunde ver over de reling en plukte het uit het water. Op dat moment kreeg Moran Sandy in het oog, en hij zag in een oogopslag wat er aan de hand was. Moran manouvreerde zijn boot dicht bij de jongen en gebaarde hem naar de boot te komen. Sandy zwom zonder achterom te kijken, als een razende naar hem toe. Pas toen hij op de touwladder stond, keek hij over zijn schouder. Sandy kon zijn ogen niet geloven. Flippers familie was hem te hulp gekomen. De dolfijnen zwommen in in cirkels om de reusachtige haai en ramden tegen hem aan, net zolang tot hij de strijd opgaf. Scar maakte dat hij wegkwam. Schoolvoorstellingen van schoolgoochelaar Aarnoud Agricola met goochelen en buikspreken, www.goochelaar.biz


'Die kleine dolfijn heeft wel lef', zei Moran kortaf toen Sandy omhoogklom. Toen hij bijna bovenaan de touwladder was, keek Sandy op. Moran had een donkere uitdrukking op zijn gezicht en hij had zijn ogen tot speeltjes samengeknepen. Hij hield de langere ijzeren staaf, waarmee hij het baken uit de zee had gevist, nog steeds in zijn hand. 'Jammer dat jullie erachter zijn gekomen dat ik nog een bijbaantje heb', gromde Moran. Sandy aarzelde en ging weer een tree omlaag. Moran hief de staaf. Hij keek Sandy woedend aan en hij haalde ver naar achteren uit om hard toe te slaan. Als bevroren keek Sandy toe. Plotseling begreep hij dat Moran op zijn hoofd mikte en hij probeerde weg te duiken. Op dat moment sprong Flipper met den enorme kracht uit het water omhoog. In een klap sloeg hij Sandy's aanvaller omver. Met uitgestrekte armen en benen viel Moran in zee. Vanuit de verte zag Porter wat er gebeurde. Het had niet lang geduurd voor ze erachter waren gekomen dat Sandy was achtergebleven in de rubberboot. Ze waren onmiddellijk omgekeerd en met hoge snelheid teruggevaren. Nu stuurde Porter zijn schip langs de boot van Moran, zodat Sandy over kon stappen. 'Alles goed?' Porter bekeek zijn neef bezorgd van top tot teen. Daarna sloeg hij even een arm om Sandy's schouder. Sandy wrong zich los en liep gauw naar de reling. Achter hem lag Dirk Moran in het water te dobberen. Porter grinnikte. Dit kon leuk worden. Hij ging voorover hangen en trok hem uit het water. Net op het moment dat Moran aan boord wilde stappen, duwde Porter hem weer terug en gooide hem een zwemvest toe. Intussen zette Cathy opnieuw een radiobaken uit. 'Haal me eruit', smeekte Moran. 'Straks komt die hamerhaai terug! Je laat me toch niet in de steek, hè?' 'Maak je niet zo druk', lachte Porter. 'Als hij een hap van jou proeft, spuugt-ie die meteen weer uit!' Moran luisterde niet. Met een doodsbange uitdrukking op zijn gezicht begon hij te schreeuwen, want hij zag een rug in recht op zich afkomen. 'Help! haal me eruit! Help!' Het groepje op de sloep moest lachen. Moran was zo in paniek dat het hem niet opviel dat de vin veel te klein was. Dit was geen hamer haai. Het was Flipper. Nadat ze hadden afgemeerd, leverde Porter Dirk Moran uit aan de kustwacht. De directeur van de kustwacht stond ze op te wachten. Hij liep recht op Porter af en schudde zijn hand. ‘Onze mensen zijn naar aanleiding van jullie oproep als op die plek geweest die jullie hadden aangegeven. Het is een schande van die vaten op de zeebodem. Maar gelukkig ziet het ernaar uit dat we er nog redelijk op tijd bij zijn. Er zijn nog maar weinig vaten met gif doorgeroest. Ik moet zeggen dat jullie een mooi stukje detectivewerk hebben geleverd.' 'Mooi zo', zei Porter en hij zuchtte. Sandy wist dat het van opluchting was. 'Wie weet wat er anders gebeurd zou zijn met de vissen en de planten daar? Van het kleine beetje vergif dat vrij is gekomen, zijn al zoveel vissen doodgegaan. Ik vraag me af voor wie Moran werkte.' 'Waarschijnlijk voor een fabriek van onkruidverdelgingsmiddelen op het vasteland', vertelde de directeur. Zij konden het afval nergens kwijt en Moran was bereid daarvoor te zorgen. Maar daar wordt natuurlijk uitgebreid onderzoek naar gedaan. De milieupolitie is ook al onderweg. We krijgen die rommel wel van de bodem. En dat allemaal dankzij onze grote held: Flipper.' KLIK HIER VOOR EEN BOUWPLAAT VAN EEN DOLFIJN



Zoek de zeven dolfijnen



24 juni: Herdenking van de geboorte van Johannes de Doper (Sint Jan) Op 24 juni wordt op vele plaatsen in Europa de geboorte van Johannes de Doper, zoon van Elisabeth en Zacharias, gevierd: het feest van sint Jan. Volgens het christendom en de islam was Johannes de Doper een joodse profeet die in dezelfde tijd leefde als Jezus. Zijn geboorte vond volgens het Evangelie van Lucas ongeveer een half jaar eerder plaats dan de geboorte van Jezus. Werd hij dan op 24 juni geboren? Die kans is klein, want het is historisch niet bekend wanneer deze profeet, die volgens de overleveringen Jezus doopte in de rivier de Jordaan, geboren is. Was het zijn sterfdatum? Ook die kans is klein, want het is eveneens onbekend wanneer jij over ging. Volgens de bijbl is hij onthoofd. Het feest van Sint Jan is evenals het feest van Michael, het Kertfeest, het Paasfeest door de toenmalige Roomse kerk vastgesteld op data waarop al vele eeuwen heidense feesten werden gehouden die vooral verband hielden met processen in de natuur. Door aan te sluiten bij die feesten werd de nieuwe geïnstitutionaliseerde religie van het kerkelijke christendom gemakkelijker geaccepteerd. Kerken werden gebouwd op plaatsen waar voorheen heidense rituelen werden uitgevoerd. De dag van het feest van Sint Jan valt samen met het meerdaagse midzomerfeest, drie dagen na de zomerzonnewende op 21 juni. Op de avond van St. Jan kwamen vroeger buurtgenoten bij elkaar en maakten met zijn allen een groot vuur. Men zong en danste en de moedigsten sprongen over het vuur heen. Als een jongen en een meisje hand in hand over het vuur sprongen, was hun band voor eeuwig verzegeld. In Nederland wordt het Jansvuur nog ontstoken in verschillende dorpen. Mijn stage voor het verkrijgen van de eerstegraads onderwijsbevoegdheid voor het vak scheikunde heb ik destijds gedaan op een Vrije School (onderwijs dat gebaseerd is op gebaseerd op antoposofische inzichten). Op vrije scholen nemen de jaarfeesten, waaronder Sint Jan, een belangrijke plaats in bij het stilstaan bij de jaarcyclus. In de evangeliën in de bijbel wordt Johannes de Doper voorgesteld als een excentrieke figuur. Hij is een roepende in de woestijn die kleren draagt van kamelenhaar, en sprinkhanen en wilde honing eet. Hij kwam om te getuigen van het licht en roept de mensen op om hun paden recht te maken voor hun Heer. Priesters en Levieten vroegen hem of hij de profeet Elia was. Hij ontkende dat. Het feit dat die vraag gesteld werd is een indicatie dat in die tijd de leer van reïncarnatie bekend was in toenmalige Palestina. Het verhaal van Johannes (letterlijke betekenis: God is genadig) en Jezus (letterlijke betekenis: God redt) kunnen we zien als iets wat zo’n tweeduizend jaar geleden heeft plaatsgevonden. Veel interessanter is om het te zien als het proces dat in ons kan plaatsvinden. Dat wordt mooi beschreven in het bijgevoegde gedeelten uit de jeugdbijbel van Nita Abbestee.



Verhaal over Zacharias en Elisabeth uit kinderbijbel van Nita Abbestee Het Nieuwe Testament begint met het verhaal van Zacharias en Elisabeth, twee hoogbejaarde mensen die woonden in het land van Judéa. Vele jaren lang hadden zij het verlangen naar een zoon in hun hart meegedragen. Vaak spraken zij dat ook uit in hun gebeden. Maar omdat zij vroom en rechtvaardig waren, wensten zij in de eerste plaats, dat de wil van God zou gebeuren. Dat is altijd het beste wat een mens wensen kan! Want alleen de wil van God is volkomen goed en zuiver! Toen zij dan ook op hoge leeftijd gekomen waren en toch nog geen zoon hadden ontvangen, legden zij zich daar vol overgave bij neer, maar het verlangen was gebleven. Zacharias was priester. Hij verrichte dagelijks samen met andere priesters verschillende werkzaamheden in de tempel. Op een keer dat het zijn beurt was om daar een bepaalde taak te verrichten, ging hij geheel alleen binnen. De mensen die later de dienst wilden bezoeken, wachtten op het voorplein tot het hun tijd was. Toen Zacharias in de tempel de aan hem opgedragen taak vol aandacht en eerbied volbracht, stond daar opeens aan de rechterzijde van het altaar een engel. Zacharias ontroerde hevig bij deze ontmoeting, maar de engel sprak tot hem: ‘Wees niet bevreesd, Zacharias, want uw gebed is verhoord en uw vrouw Elisabeth zal u een zoon schenken en gij zult hem de naam Johannes geven. Blijdschap en vreugde zullen uw deel zijn en velen zullen zich over zijn geboorte verblijden. Hij zal groot zijn voor de heer en vanaf zijn geboorte zal hij geen wijn of sterke drank gebruiken. Hij zal met de Heilige Geest vervuld worden en velen van de afgedwaalde kinderen van God zal hij terugvoeren tot de heer hun God. Hij zal de Heer een weltoegerust volk bereiden.’ Deze engel kwam tot Zacharias als een lichtende straal van de Liefde van God en vertrouwde aan zijn verlangende hart een groot en heerlijk geheim toe! Want de zoon die Zacharias en Elisabeth zouden ontvangen, was geen gewoon mensenkind, zoals er zovelen in de wereld zijn. Neen, dit kind zou geboren worden met een goddelijke opdracht, met een gewijde taak. Nu was het heel moeilijk voor Zacharias om zomaar te geloven, dat het grote verlangen van hem en zijn vrouw tocht nog vervuld zou worden. En daarom zei hij voorzichtig tot de engel: ‘Waaraan zal ik weten dat dit waar is? Want ik ben een oud man en ook mijn vrouw is al op hoge leeftijd!’ De engel antwoordde: ‘Ik ben Gabriël, die voor het aangezicht van God staat en ik ben uitgezonden om u deze blijde boodschap te brengen. Maar omdat gij mijn woorden niet direct hebt kunnen geloven, zult ge van nu af aan niet kunnen spreken totdat deze dingen hebben plaatsgevonden. Daarop verdween de engel. Toen Zacharias naar buiten trad, om de wachtende mensen binnen te laten, kon hij niet tot hen spreken. En zij begrepen dat daar in het heiligdom van de tempel iets bijzonders was gebeurd. Elisabeth, zijn vrouw, twijfelde geen ogenblik aan de woorden van de engel! Ja, zij verheugde zich er zeer over dat hun innigste wens toch nog vervuld zou worden en dat hun zoon zelfs zo’n heerlijke taak zou mogen vervullen! Zij dankte God uit het diepst van haar hart en bereidde zich geheel voor op de komst van haar zoon.



V e l e mensen denken dat men eerst moet sterven om tot het Koninkrijk van God terug te keren. Toch is dat niet zo! Men moet veranderen tot een nieuwe Mens. En om dat te bereiken, moet men eerst als Johannes worden! Het allereerste begin daartoe is de aanraking in de geestelijk kern in het hart van de mens. Een onbegrijplijk heerlijk gevoel rijst dan op uit het hart van de mens. Bij alle dingen van het gewone leven is iets heel nieuws, iets heel bijzonders gekomen. Het verstand kan dit alles nog niet dadelijk omvatten en twijfelt aan de mogelijkheid van zo’n grote vreugde. Daarom moet het verstand voorlopig zwijgen en wordt het eerste werk van die grote wonderbare omkering volbracht in het hart. Daarom moeten we, als we lezen dat Zacharias niet meer zal kunnen spreken totdat Johannes geboren is, niet denken dat God de opdracht heeft gegeven om Zacharias te straffen wanneer hij de woorden van de engel niet dadelijk geloven kan. Neen, God straft niet, want Hij is geheel en al Liefde. God heeft al deze wonderbaarlijke werkingen tot bevrijding van de mens zo voorbereid, dat het met het geloof in het hart kan beginnen. En dat geloof wordt in de heilige taal voorgesteld als Elisabeth. Het verstand moet echter voorlopig nog stil zijn. Het moet dit grote wonder niet uitpluizen, maar rustig de tijd afwachten dat het gaat gebeuren. En dat verstand wordt ons voorgesteld als de man Zacharias. Zo moet iedere mens dus eerst worden als Zacharias en Elisabeth: vol hoop en verlangen uitziende naar het nieuwe leven. Dan zal het Licht tot hem komen en hem beloven dat de Johannes-mens in hem zal worden geboren. Dat wil zeggen dat hij een heel ander mens gaat worden. Een mens die zijn leven zal willen wijden aan de dienst van God. Schoolvoorstellingen van schoolgoochelaar Aarnoud Agricola met goochelen en buikspreken, www.goochelaar.biz


Elisabeth had aan niemand verteld dat zij, op haar hoge leeftijd, een zoon zou krijgen. Zij bewaarde dit grote wonder voor zichzelf als een kostbaar geheim totdat de tijd daar was datzij het aan iederen kon tonen. Toen dan eindelijk de dag aanbrak dat het kind geboren werd, waren allen vol verbazing. Niemand had dat verwacht. En familie, vrienden en buren verheugden zich over deze vreugdevolle gebeurtenis. Toch wisten zij toen nog niets van de grote en zeer gewijde taak die het kind zou gaan vervullen. Volgens de gewoonte kwamen zij allen acht dagen na de geboorte van het kind bijeen om te bespreken hoe het kind zou heten. ‘Zacharias! Net als zijn vader!’ zeiden ze eenparig. Maar Elisabeth antwoordde rustig: ‘Neen, hij moet johannes worden genoemd.’ want dat hat de engel gezegd. ‘Maar er is niemand in uw hele familie die zo heet!’ riepen ze vol verbazing. En zij zeiden tot Zacharias dat hij moest beslissen welke naam zijn zoon zou krijgen.Zacharias kon nog steeds niet spreken en vroeg om een schrijftafeltje. Daarop schreef hij: ‘Johannes is zijn naam!’ Nu zwegen allen, hoewel ze zeer verbaasd waren. Maar Zacharias, die in de tijd dat hij zwijgen moest had geleerd dde woorden van de engel op de juiste wijze te verstaan en daardoor ook uit volle overtuiging de naam Johannes had opgeschreven, kon vanaf dit moment weer spreken. En hij loofde en dankte God met zijn gehele hart. Deze gebeurtenis was al gauw bekend geworden door het gehele bergland van Judea. De mensen spraken er voortdurend met elkaar over. Het wekte bij heel velen grote eerbied en een onverklaarbaar gevoel dat er iets bijzonders ging gebeuren. En zij zeiden tot elkaar: ‘Wat zal er van dit kind worden? Want de hand van de Heer is met hem!’ Op dezelfde dag dat Johannes zijn naam kreeg, werd aan Zacharias nog een tweede wonder vervuld. Behalve dat hij weer spreken mocht, ontving hij ook de Heilige Geest! En daardoor was het hem mogelijk het gehele goddelijke plan van verlossing voor de mensheid te doorzien. En terwijl hij dacht aan Jezus de Heer, die enige tijd na Johannes zou komen, sprak hij: Geloofd zij de Heer, God van Israël. Want hij heeft omgezien naar zijn volk, dat in duisternis is en heeft het verlossing gebracht. Hij heeft ons een hoorn van het heil opgericht, zoals Hij ons al van de allervroegste tijden af door de mond van zijn heilige profeten beloofd heeft, om ons te redden van alle boosheid en haat. Om ons barmhartigheid te betonen en te gedenken zijn heilig verbond met onze voorvaderen en de belofte die Hij hun gaf. Namelijk deze belofte: dat hij ons, zonder dat wij bevreesd behoefden te zijn, zou verlossen uit het leven van de vergankelijkheid met al zijn smart en dood. En dat wij weer voor eeuwig in zijn Koninkrijk zouden mogen terugkeren om hem te dienen in heiligheid en gerechtigheid.‘ En na dit alles gezegd te hebben, sprak Zacharias nog het volgende over zijn zoon Johanners: ‘En gij, kind, zult een profeet van de Allerhoogste heten. Want gij zult uitgaan voor het aangezicht van de Heer, om zijn wegen te bereiden. Om aan zijn volk (dart zijn alle mensen in de wereld van de vergankelijkheid) te geven: kennis van het eeuwig heil, door het vergeven van hun zonden, hun afgezonderd zijn van het Licht. Door de innerlijke barmharitgheid van onze God, waarmee de opgang uit de hoogte, naar ons zal omzien, om hen te beschijnen die zitrten in duisternis en in de schaduw van de dood. Door onze voeten te richten op de weg van de vrede die alle verstand te boven gaat.’












Werkbladen over zomer, zomervakantie en strand om mee te werken in de klas op basisscholen

Recommend Documents