Voorwoord. De derde editie ligt nu voor U. We hebben weer een hoop reacties gehad. Voornamelijk positief. Niet alleen mondelinge reakties zijn welkom. Schriftelijke zijn ook zeer te waarderen. Wellicht kunnen we een nieuwe rubriek openen met ‘Ingezonden reacties’. Ik denk dan aan bepaalde ervaringen of opinies, waarmee men denkt een ander op weg te kunnen helpen. Voorlopig blijft de oplage ongeveer 350 stuks, maar dat zou in de toekomst nog kunnen veranderen. Op dit moment heb ik van voorgaande nummers nog geen extra exemplaren laten drukken, maar misschien is dat wel nodig, indien genoeg mensen hiernaar vragen.
Als reactie op het lezen van “Ruggespraak” is mij al een paar keer gevraagd of ik gelovig ben en welk een geloof ik dan wel belijd, of welk een spirituele richting mijn gedachten uitgaan. Om U de waarheid te zeggen: ik denk dat ik een ‘Agnost’ ben. D.w.z. dat ik nog niet weet wat of waarin ik geloven moet. Ik erken en herken bepaalde dingen, echter ik probeer door veel te lezen, te praten en bepaalde mensen te ontmoeten mijn gedachten te vormen. Ik ben dus niet lid van een bepaalde gemeente of stroming. Ik doe wat ik denk dat goed is en volg hierbij mijn hart. Misschien dat ooit al mijn vragen beantwoord worden, maar dat wacht ik maar af. Eigenlijk is het wel spannend, die ontdekkingsreis. Misschien, dat ik op een dag wakker wordt en gewoon weet dat er al heel mijn leven iemand naast mij loopt. Tot die tijd, zal ik blijven onderzoeken wat het ‘geheim’ is van Innerlijke Vrede.
Paul Kreukniet D.C.
ARTROSE.
Artrose is een ander woord vooor slijtage aan een gewricht. Dat kan dus elk gewricht in het lichaam zijn, echter in bepaalde gewrichten komt het vaker en in ergere mate voor. Dat heeft te maken met een grotere belasting in bepaalde gewrichten. U kunt zich voorstellen dat een heup-gewricht of de lage rug een grotere belasting ondervindt dan, laten we zeggen, een elleboog-gewricht. Laten we eerst eens kijken hoe artrose in zijn werk gaat. Een gewricht bestaat uit twee gewrichtsvlakken of botten, die ten opzichte van elkaar bewegen. Zij worden bij elkaar gehouden door een gewrichtskapsel, banden en spieren. Die zelfde spieren zorgen voor de beweging (buigen en strekken). Op de gewrichtsvlakken bevindt zich kraakbeen, voor smering tijdens bewegingen; het is een ietwat zachte substantie. Door het hele gewricht heen, aan de binnenkant, binnen het kapsel zit een vloeistof: synoviale vloeistof, als voeding voor het kraakbeen en ook als smering. Kraakbeen wordt voortdurend afgebroken en aangemaakt, een soort harmonieuze balans dus. Als de balans weg is door overbelasting, een ongeluk of ouderdom, wordt er meer afgebroken dan aangemaakt. Dan begint het gewricht te slijten. Later is dat merkbaar door pijn en stijfheid in en rondom het gewricht. Röntgenfoto’s bevestigen dikwijls de diagnose. De drie voornaamste faktoren die een rol spelen bij artrose zijn: 1. Leeftijd. Hoe ouder een gewricht, des te meer het aan slijtage onderhevig is geweest en in de regel worden er meer (kraakbeen)cellen afgebroken dan opgebouwd. 2. Erfelijkheid. In bepaalde families komt slijtage op jongere leeftijd en in ergere mate voor dan andere families. Slijtage is niet voor 100 % erflijk belast, maar een familiaire aanleg speelt zeker een rol. 3. Belastbaarheid. Slijtage is afhankelijk van wat er met het gewricht is uitgespookt in het leven. Ongelukken, bepaalde beroepen, houdingen, etc. kunnen bepalend zijn voor de mate van slijtage op een bepaalde leeftijd. Er zijn ook nog wat minder belangrijke faktoren, die echter wel invloed kunnen hebben: Roken: zeer veel roken beïnvloedt de doorbloeding en botdichtheid (ontkalking !) in het hele lichaam. Voeding: tekort aan bepaalde vitamines en mineralen kan leiden tot groeistoornissen of gewrichtsslijtage. Overgewicht leidt tot overbelasting van gewrichten. Eetstoornissen (anorexia) leiden tot botontkalking of slijtage.
Ziekten: auto-immuunziekten of rheumatische aandoeningen (rheuma, jicht) kunnen een gewricht verwoesten. Zoals bijna altijd, is ook arthrose (beide schrijfwijzen zijn mogelijk) vaak het gevolg van een aantal van de hierboven beschreven oorzaken. De meeste mensen krijgen er vroeg of laat mee te maken. Bij de een veroorzaakt het meer klachten dan bij de ander en het ene gewricht slijt eerder dan de ander (heupen, lage rug, nek, knieën). Het zou natuurlijk het beste zijn om artrose te voorkomen, maar dat is bijna onmogelijk, zeker bij ouderdom en erfelijke belasting. De symptomen beginnen pas als de slijtage aanwezig is en het proces is onomkeerbaar. Grote belastingen van de betreffende gewrichten moet vermeden worden, maar onbelaste bewegingen zijn het beste. Dus in beweging blijven, afgewisseld door rust! Sommige mensen of b.v. homeopaten zijn van mening dat de voeding en supplementen (vitamines, mineralen en homeopatische middelen ) een positief of remmend effect op artrose hebben. Ik persoonlijk raad vaak visolie of levertraancapsules aan. Het schijnt een smerende werking te hebben en het is ook goed voor hart- en bloedvaten. Men moet proberen met artrose om te leren gaan en om naar de taal van het lichaam te luisteren. Rust, indien nodig en beweeg wanneer het kan! Zorg dus goed voor het lichaam! Chiropractie heeft een heilzaam effect; het probeert de wevelkolom mobiel te houden en daardoor de pijn te verzachten. Het is geen oplossing in die zin, dat de klachten voor altijd wegblijven, maar tijdelijke verlichting is zeker mogelijk. Indien geen enkele therapie of levensstijl verbetering brengt, kan de huisarts pijnstillers of ontstekingsremmers, NSAID’s (Non-Steroidal Anti-Inflammatory Drugs) voorschrijven. Bij chronische klachten gaat de voorkeur uit naar Vioxx of Arthrotec (maagsparend), bij akute naar b.v. Diclofenac. Sommige gewrichten kunnen door middel van kunststof onderdelen verbeterd worden. Dit kan alleen door operatief ingrijpen (heupen en knieën).
Er zijn geen gewone momenten……………….. Hoe komt het toch, dat sommige mensen alles in het leven voor elkaar schijnen te hebben? Zij gaan met een lach en een rechte rug door het leven. Ze stralen vitaliteit, gezondheid en vriendschap uit. Op het werk loopt alles op rolletjes, thuis gaat alles goed. Zij lijken hun ‘bestemming‘ gevonden te hebben, of zijn hard op weg die te bereiken. Hun aanwezigheid alleen al, voelt aan als een warme douche. Zoals Jezus vroeger door zijn komst een heel dorp sereen kon laten worden, lijken deze mensen iets bij je los te maken. Het lijkt wel of alles dat deze mensen aanraken, in goud verandert. Zijn deze mensen speciaal? Hebben ze gewoon geluk? Zijn ze gezegend met een bepaalde gave? Zijn zij door God gezonden? Neen! Deze mensen zijn niet ‘specialer ‘ als U en ik. Er is geen speciale gave voor nodig zo te zijn of te worden. God of het Universum trekken niemand voor, hebben geen favorieten en maken geen onderscheid tussen individuen. Hoe komt het dan toch, dat sommige mensen volkomen in harmonie door het leven rollen? Er is geen geheime code tot een succesvol leven. Wat het leven tot een succes maakt, bepaal je zelf. Je bent niet je verleden of problemen. Je verleden is niet gelijk aan het heden, tenzij je er leeft. Het is moeilijk de toekomst binnen te rijden, terwijl je constant in de achteruitkijkspiegel kijkt; je maakt een ongeluk! Je bent geen ‘slachtoffer’. Veel mensen plakken zichzelf een etiket op: ’Ik ben verlegen’. ’Ik ben niet uitbundig’. ‘Ik ben onzeker’. ‘Ik vertrouw niemand”, etc. Wanneer heb je dat etiket bij jezelf opgeplakt? Toen je 10 was,15 of 24? De snelste manier om te veranderen is de manier waarop je beweegt; je houding, je spraak en woordkeuze. Je krijgt geen identiteitscrisis, omdat je vanaf nu je eigen identiteit creëert. Je bent wat je gelooft! Als je gelooft, dat je depressief bent, ben je het ook. Als je gelooft, dat je onzeker bent, straal je het ook uit, maar als je je houding, je gezichtsuitdrukking en je woordkeuze verandert, krijgen je hersenen een signaal dat, dat de persoon is die je bent, of uiteindelijk wilt worden.zeker als je gelooft, dat je geen etiket op je voorhoofd hebt, maar anders kan zijn. Niet eerst zien en dan geloven! Draai het maar om: Eerst geloven, dan zien!! Het leven is net een heel groot schip op zee. De richting wordt bepaald door onze beslissingen en onze gedachten. Echter, het duurt lang om het schip van koers te veranderen, er moet constant worden bijgestuurd. Een foutje op zijn tijd is niet erg, want de koers is niet één, twee, drie veranderd. Daarom is het ook zo fijn te weten, dat als we de goede richting in gaan, we niet zo maar weer uit koers zijn. Het nadeel is echter dat het ook even kan duren, voordat we de goede richting gevonden hebben. De juiste richting bepaalt uiteindelijk onze bestemming en ons geluk.
Allemaal kennen we onze momenten van gelukzaligheid. Die totale innerlijke rust en vrede. De een bij een stukje muziek, de ander bij een film, weer een ander bij een wandeling, of het kijken naar de kinderen, als ze spelen. Allemaal kennen we die momenten van intense tevredenheid. Het verschil tussen ons en die ‘speciale’ mensen is, dat zij alleen maar van die momenten hebben. Een aaneenschakeling van geluk en zaligheid. Natuurlijk komen er dingen op hun pad, moeten de rekeningen betaald worden, en hebben ze een strenge vader gehad. Maar zij zijn niets van dat alles. Het zijn dingen of gedachten, die je niet mee kan nemen naar het hiernamaals. Dus waarom je er zo druk over maken? Waarom niet een leven, zonder die rugzak? Zie toch de fijne dingen, verdring negatieve gedachten met positieve. Het leven is toch schitterend! Elke film, elk toneelstuk wil toch een goed einde; ‘een happy end’? Zo niet, creëer je een happy end, je maakt er een, je vindt er een! Het leven is toch mooi? Er zijn geen gewone momenten. Vraag de goeroes, de gezalfden, de vredigen, de spirituelen onder ons steeds dezelfde vraag: ‘Hoe moet ik gelukkig worden?’, en je krijgt steeds hetzelfde antwoord: ‘Kijk naar de bloesem in de lente, of hoe de kleur van de blaadjes verandert in de herfst; als je dit wilt zien, ga je in de goede richting.’ Er zijn geen gewone momenten…………………………………………
WERKVERZUIM Veel mensen, die hier in de praktijk komen, zijn thuis van hun werk, of in de ziektewet. Fysiek (lichamelijk) of psychisch (geestelijke) kunnen zij het werk op dat moment niet aan, met als gevolg dat zij voor onbepaalde tijd thuis komen te zitten. Allerlei instanties (GAK, bedrijfsarts, keuringsarts, bedrijfsvereniging etc.) staan klaar om te beoordelen of de persoon in kwestie gerechtvaardigd is thuis te blijven, voor hoe lang en of er evt. een afkeuringsprocedure voor de WAO in gang moet worden gezet. De communicatie tussen werknemer, werkgever, GAK en/of bedrijfsarts verloopt allesbehalve vlekkeloos. Het bedrijf spoort de bedrijfsarts aan de werknemer zo snel mogelijk aan het werk te krijgen en zet de werknemer zelf soms onder druk. De bedrijfsarts verklaart dus maar al te vaak, zonder gedegen argument, de patiënt weer gezond, wat allerlei frustaties teweeg brengt bij de zieke, omdat die vindt, dat hij of zij na zoveel trouwe dienstjaren ook wel eens recht heeft op ziek zijn. Men voelt zich onjuist bejegend en dat doet aan de relaties onderling meer kwaad dan goed en dus belandt het hele proces in een negatieve spiraal. De prestatie-drang, winstgevendheid en efficiency staan voorop en tegelijk met het aanstellen van een of andere buitenlandse directeur of manager, wordt het hele bedrijf schoon geveegd. Waar de arbeider vroeger binding had met een bedrijf, ziet men het nu als pure kostwinning, waar men het liefst al om half 5 de poort verlaat i.p.v. om 5 uur. En als de meeste zieltjes er op het werk zo’n houdinmg op na houden, kun je er van uitgaan, dat de sfeer goed verziekt is. Uitzonderingen daargelaten, zoals pure fysieke arbeidsongeschiktheid t.g.v. bijv. een ongeval, komen veel werkverzuimen voort uit frustratie, boosheid, onbegrip, verdriet, spanning en moedeloosheid, kortom stress. Het pure ziekteverzuim is terug te dringen door allerlei behandelmethodes (fysiotherapie, operaties, rust), maar voor werkverzuim komt er meer bij kijken. De mentaliteit en moraliteit in het bedrijf is zo in en in verziekt, dat dit een grote organisatie vergt om het tijd te keren. In alle lagen van het bedrijf zal dit nodig zijn, maar ook bij de mensen zelf. Voor veel werkverzuim is geen bedrijfsarts nodig, maar een persoon, die onafhankelijk is van beide partijen en in het conflict beslissingen kan en mag nemen. Deze coördinator zal stappen moeten ondernemen, die beide partijen zullen moeten aanvaarden en waarin de gebroederlijkheid weer terugkomt. Allemaal staan zij voor dezelfde boterham. Ook de situatie van de patiënt thuis, etc. moet in ogenschouw worden genomen. De combinatie psycholoog/bedrijfarts kan natuurlijk in 1 persoon worden verweven. Een stuk verantwoording van werkverzuim ligt natuurlijk ook bij de patiënt zelf. Het is nl. vaak nog beter om geheel of gedeeltelijk in het arbeidsproces te blijven omdat bij vele lichamelijke en geestelijke klachten sociale kontakten en lichte arbeid heilzaam werken. Buiten werktijd is het verantwoording van de mens om zijn of haar geest en lichaam zo gezond mogelijk te houden. Ontspanning, rust, beweging en een goede voeding werken natuurlijk altijd. Een goed moreel t.o.v. arbeid is onontbeerlijk en begint in het gezin. En daar is het vaak ‘mis gegaan’ de laatste 20 – 30 jaar. De zgn. ‘slappe’ mentaliteit van: ‘rustig aan, als ik thuis blijf, krijg ik toch wel mijn geld’, heeft
vele bevolkingslagen ‘aangetast’. Een slecht voorbeeld doet vaak slecht volgen. Een ongeïnteresseerde ouder, geeft vaak een ongeïnteresseerd kind. De opbouw van een bedrijf of land zijn daar niet onlosmakelijk mee verbonden en dat zien we om ons heen, iedere dag opnieuw. Ieder individu heeft 6 basisbehoeften, waar ik in een latere uitgave wat dieper op in zal gaan. In het kort zijn die 6 basisbehoeften: 1. De behoefte aan zekerheid in het leven (relatie, werk, gezondheid, financiën enz.) 2. De behoefte aan onzekerheid, mysterie en verrassing 3. De behoefte om iets te betekenen in het leven (relatie, werk, maatschappij) 4. De behoefte aan liefde en verbondenheid (familie, relatie, gemeenschap, kerk) 5. De behoefte om geestelijk te groeien (emoties, intellect, wijsheid, ervaring) 6. De behoefte iets bij te dragen in het leven (het leven draait niet alleen om jou, geven). Als aan de eerste 4 basisbehoeften wordt voldaan, heeft men een redelijk tevreden bestaan. De laatste 2 zijn een bonus en bepalen in zekere zin de extra kwaliteit van het leven. Maar goed, laten we indirect teruggaan naar werkverzuim. Als we de 3e behoefte van de mens er uit lichten, valt ons het volgende op: Sommige mensen willen iets betekenen door bijv. iedereen te domineren, weer anderen door op te vallen met hun uiterlijk (kapsel, tatoeages, piercings), sommigen door hard te werken en veel geld te verdienen en weer anderen door bijv. heel nederig te zijn. Zo heeft iedereen wel een paar manieren om op zijn of haar eigen manier belangrijk te willen worden gevonden. Er is een groep, die iets wil betekenen, heel vaak onbewust, door klachten van geestelijke of lichamelijke aard te hebben. De klachten zijn wel degelijk aanwezig, echter deze mensen vinden, dat zij ‘een groot probleem’ met zich meedragen en laten dat aan iedereen horen: ‘Ík heb zo’n groot probleem, zo vervelend, veel groter dan jouw probleem of pijn. Ik heb de vervelendste klacht die er bestaat. Zo wil ik niet verder!’ Of: ‘Ik ben overal geweest en heb alle dokters gezien die er zijn, maar zij kunnen mijn probleem niet oplossen. Het is toch erg, hè?’. Natuurlijk hebben deze mensen klachten, echter ook een hunkering om iets te betekenen of belangrijk te zijn. Sommigen gebruiken hun klachten of probleem als excuus om nooit meer iets te hoeven doen en blijven thuis. Deze groep is erg moeilijk te helpen en belandt vaak in de WAO. Uiteindelijk geeft dit beeld veel stress, relatieperikelen en juist afwijzing i.p.v. toenadering, kortom men belandt in een negatieve spiraal. Allerlei instanties die zijn ingeroepen om het werkverzuim terug te dringen, zoals fysiotherapie, fitness etc. hebben bijna alleen effect bij een puur lichamelijke klacht. Daarvoor wordt aan het nut daarvan steeds meer getwijfeld, omdat een mens nu eenmaal meer is dan een lichaam.
Als volgt kunnen we de oorzaken van werkverzuim op een rijtje zetten: 1. lichamelijke klachten
2. geestelijke klachten
-
werk gerelateerd (ongeval, houding) privé (sport, ziekte) de behoefte om iets te betekenen werk (sfeer, drukte, relatie) privé (relatie, kinderen, geen kinderen, overlijden etc.) de behoefte om iets te betekenen
3. combinatie van 1 en 2 Het is dus zaak dat de boel goed wordt gecoördineerd. Een persoon met een medische achtergrond die het klappen van de zweep op het psychische vlak kent en die kan en mag beslissen, in samenwerking met bedrijf en werknemer, over werkuitvoering en ergonomie. Iemand die nauw betrokken is bij één of meerdere bedrijven, in het belang van iedereen kan denken en zowel de wensen van het bedrijf als van de werknemer kan integreren in een werkplan. Zo iemand was vroeger de baas, maar die zie je tegenwoordig niet op de werkvloer.
Stelt u zich eens voor om uw levensloop samen te vatten in 5 kleine hoofdstukjes. Dan gaat het er zo uitzien, als dit: LEVENSWANDEL - Ik loop op straat. Er zit een groot gat in de weg. Ik val erin. Ik had het niet gezien. Het was niet mijn schuld. Het duurt eeuwig voor ik er uit kom. - Ik loop op straat. Er zit een groot gat in de weg. Ik doe als of ik het niet zie. Ik val er weer in. Het is mijn schuld. Deze keer ben ik er sneller uit. - Ik loop op straat. Er zit een groot gat in de weg. Ik tuimel er met mijn ogen wijd open in. Het is mijn eigen stomme schuld! Ik klim er meteen uit. - Ik loop op straat. Er zit een groot gat in de weg. Ik loop er met een boog omheen. - Ik bewandel een andere weg
