Via Versa. Blad voor ouders van leerlingen van het Stedelijk Gymnasium. nummer 1 april Jaargang. Via Versa jaargang 25 nummer 1 pagina 1

Via Versa Blad voor ouders van leerlingen van het Stedelijk Gymnasium

Jaargang

25

nummer 1 april 2011

Via Versa jaargang 25 nummer 1 pagina 1

Inhoud Colofon Van de redactie...Bewaarexemplaar Klassiek Leeuwarden…Manege Van de oudervereniging…Zes jaar zijn zomaar voorbij Ouders aan het woord… Joost van Kempen Vanuit de school...Meer dan het reguliere curriculum Vanuit de deelraad MR…De oudergeleding vertelt De tien van…Maike Maurits Achter de schermen...Oud-rector Walter Walther Boer 25 jaar Via Versa...Een sentimental journey De keuze van ...Tjalling van der Goot (1987) ...en Berber Meindertsma (2010)

(advertentie)


3 4 7 9 11 14 17 18 20 24 28 30

Colofon Via Versa

Via Versa is een uitgave van de oudervereniging van het Stedelijk Gymnasium Leeuwarden Noorderweg 1 8911 ES Leeuwarden (058) 8801200

blad voor ouders va n leerlingen van het Piter Jelles Gumnasium

Jaargang 25 nummer 1 april 2011

Omslag Opmaak Druk Oplage

Jan-Edwin Geertsma Margot van Slooten-Preng NHL Leeuwarden 675 ex.

Redactie IJde Jan Zagema Truus Duiker Margot van Slooten-Preng

(0511) 482667 (058) 2132884 (058) 2895795

[email protected] [email protected] [email protected]

Algemene informatie over Via Versa Via Versa is een blad voor ouders met kinderen op het Gymnasium. Alle ouders zijn lid van de oudervereniging; verkiezingen voor nieuwe bestuursleden worden gehouden in de najaarsvergadering op school, waarvoor alle ouders worden uitgenodigd. Indien er bestuursfuncties vrijkomen, wordt ouders gevraagd zich aan te melden. Door middel van Via Versa proberen we u op de hoogte te houden van ontwikkelingen op school. Daarmee is Via Versa spreekbuis van het bestuur van de oudervereniging. U kunt reageren op een stuk in Via Versa of zelf een tekst aanleveren. Adressen vindt u hieronder.

Bestuur oudervereniging Clasien van der Houwen, voorzitter IJde Jan Zagema, secretaris Andries Tóth, penningmeester Gudi Smiers Lysbeth Hoekstra Peter van Dijk Theo Jellema Thom Albers Walter Hesselink

[email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected]


Van de redactie Door: IJdeJan Zagema

Bewaarexemplaar Hebt u ze ook bewaard? • De eerste loonstrook, • de schoolkrant waarin u een stukje geschreven had, • de enige ooit in het Frysk verschenen Margriet? Vaak doen mensen dit vanwege de persoonlijk gevoelswaarde, soms ook omdat het een collector's item betreft. U hebt er nu weer eentje in handen! Dit is namelijk niet alleen het jubileumnummer van de Via Versa, maar zeer waarschijnlijk ook het laatste nummer dat op deze manier in druk verschijnt. Dat heeft dan weer alles te maken met het nieuwe leven dat is ingeblazen aan de site van de oudervereniging. Voorheen was er al een site met Via Versa in de naam, thans is er www.ouderverenigingSGL.nl. U leest hierover verderop meer bij “Van de oudervereniging”. Wat kunt u nog meer verwachten in dit nummer? Eigenlijk alle vertrouwde rubrieken, zij het met een aangepast karakter vanwege het jubileum. In “Klassiek Leeuwarden” bijvoorbeeld blijft Ruud de Jong – al even geen lid meer van de redactie, maar toch opnieuw bereid tot het leveren van een bijdrage – dicht bij huis (of eigenlijk: bij school): hij neemt ons mee naar de Manege en duikt in de geschiedenis. Het schoolgebouw zelf – van dezelfde architect - kwam al eerder aan bod. Qua geschiedenis is de Manege echter minstens zo interessant. Bij 'Ouders aan het woord' hebben we ervoor gekozen een ouder aan het woord te laten die tevens docent is: Joost van Kempen. Ook omdat het nu nog kan – hij gaat over niet al te lange tijd stoppen en loopt al bijna heel de tijd dat de Via Versa bestaat rond op ons Gymnasium. Dat geldt in de vergrotende trap voor Maaike Maurits, die al meer dan 25 jaar aan de school verbonden is en daarom viel haar de eer te beurt om te worden gevraagd voor de “10 vragen”. Zij is dan ook een van de weinigen die nog gewerkt heeft onder rector Walter Walther Boer. Die op zijn beurt bereid was mee te werken aan een interview voor “Achter de schermen” – in dit gesprek gaan we nog verder terug dan 25 jaar: de Stentor bestond al lang, maar de Via Versa was er nog niet eens. Voor die ouders die zelf leerling van de school waren, roept dit interview vast de nodige herinneringen op! In plaats van een column verzorgt Margot van Slooten dit keer een collage – na een paar middagen knippen en plakken uit oude Via Versa's die bij mederedactielid Truus Duiker op zolder stonden; erg leuk om te bekijken en te lezen en opnieuw een soort sentimental journey. Ook de in het vorige nummer gestarte rubriek “De keuze van ...” staat in het teken van de geschiedenis: de redactie zocht en vónd al snel (leve Schoolbank!) een oud-leerling die Via Versa jaargang 25 nummer 1 pagina 4

precies 25 jaar geleden een studiekeuze moest maken. Het is Tjalling van der Goot geworden en gezien het feit dat hij nu werkt bij Anker & Anker heeft hij met Rechten indertijd een goede keus gemaakt. Berber Meindertsma is in 2010 geslaagd en doet verslag van een tamelijk onbekende studie. De enige rubrieken die meer actueel dan nostalgisch zijn – logischerwijze – “Vanuit de school” waarin Annemie van der Putten zoals gewoonlijk ingaat op actuele thema's binnen de school en “Vanuit de deelraad MR”, waar sinds kort nieuwe oudervertegenwoordigers zijn aangetreden: één van deze ouders stelt zich aan u voor. Wellicht valt het u op dat een van de twee nieuwe redactieleden van de vorige keer, Jantien de Boer, de redactie al weer heeft verlaten. Omdat haar kind tussentijds naar een andere school ging, is zij geen ouder meer van een leerling en dat is nu eenmaal een conditio sine qua non wil je deel uitmaken van redactie en/of bestuur van de Oudervereniging. Wie genoten heeft van haar stuk over de manege in het vorige nummer: in de Leeuwarder Courant kunt u veelvuldig columns en reportages van haar hand lezen. Dat betekent wel dat er een vacature is binnen de redactie; denkt u dat het iets voor u is of wilt u meer weten, neem dan vooral contact op met een van de redactieleden. De contactgegevens vindt u voorin. We wensen u heel veel leesplezier en hopen dat dit nummer over 25 jaar nog op veel zolders te vinden zal zijn! Namens de redactie, IJde Jan Zagema



Klassiek Leeuwarden Tekst: Ruud de Jong

Manege

De manege in 2011 U herkent het vast. Dit is de Manege aan de Arendstuin. Tegenwoordig een bijgebouw van het Stedelijk Gymnasium. Dit gebouw, dat zoals de naam al aangeeft, is bedoeld als Manege voor de marechaussee die hier in de stad gelegerd was. Het feit dat er een fraaie stal voor de paarden werd neergezet, tekent het belang van de marechaussee, de militaire politie, en de paarden. Het is dus zeer passend dat in dit gebouw de leerlingen met de nodige “orde en tucht “ worden onderwezen. Het gebouw is gebouwd door Thomas Romein. Thomas Romein was de zoon van de timmerman Jacob Romein. Hij werd op 16 december 1811 geboren en overleed op 24 februari 1881. Na de school in Leeuwarden studeerde hij in Rotterdam en vervolgens was hij in dienst bij Waterstaat. In 1845 werd hij stadsarchitect van Leeuwarden. Hij ontwierp vooral gebouwen in de neoclassicistische stijl. Naast de manege ontwierp hij vele beeldbepalende gebouwen in Leeuwarden: het Paleis van Justitie, het Beursgebouw, het Stedelijk Gymnasium, de Hoofdwacht. Romein was ook betrokken bij de demping van de grachten van de Eewal en de Nieuweburen. Hij woonde vanaf 1870 in het door hemzelf ontworpen pand Arendstuin 41.  Via Versa jaargang 25 nummer 1 pagina 7

De manege (links) omstreeks 1915. Rechts de inmiddels verdwenen Marechausse kazerne. We hebben in deze rubriek al enkele van zijn gebouwen behandeld. Reden genoeg om kort in te gaan op het begrip neoclassicisme. Neoclassicisme is een stroming in de kunst waarin opnieuw de vermeende puurheid van de klassieken werd nagestreefd. Men richtte zich dus op de kunst van de oude Grieken en Romeinen. Het gaat om kunst die aan het einde van de 18e eeuw en het begin van de 19e eeuw werd gemaakt. Waar de grens tussen classicisme en neoclassicisme ligt, is niet altijd even duidelijk. De neoklassieke stroming kwam op na een tweetal belangrijke archeologische vondsten die de belangstelling voor de oudheid aanwakkerden: de vondst van Pompeii (1748) en die van de steen van Rosetta (1799) en de ontcijfering ervan door Champollion (1822). Het werk van de tekenaars en wetenschappers die Napoleon Bonaparte met zich mee had gebracht naar Egypte, sprak tot de verbeelding van hun tijdgenoten thuis. Belangrijkste centrum vanwaar het neoclassicisme zich over Europa en Noord-Amerika verspreidde was Rome. De Manege - een rijksmonument – is sinds enige jaren in gebruik als uitbreiding van het gebouw het Stedelijk Gymnasium. Het architectenbureau Heldoorn- Ruedisulj verbouwde het in 2006 tot een mooie ruimte. Het is een goed voorbeeld hoe om te gaan met renovatie/hergebruik van waardevolle monumenten. Voor ouders die het gebouw nog niet kennen: ga er heen en vereer het met een bezoek. De website van het architectenbureau weet de verbouw als volgt te omschrijven: “In een monumentale voormalige manege is een nieuw gebouw voor onderwijsfuncties geplaatst. Het oude gebouw is karakteristiek door de totale verschijningsvorm en de gietijzeren spanten. Om de kenmerkende spantconstructie te kunnen blijven waarnemen en een goed binnenklimaat te garanderen, is los van de oude buitenschil een glazen kas geplaatst. Hierdoor kon de sfeer van de buitenschil en de ruimtelijkheid bewaard blijven. In de nieuwe transparante kas zijn 4 leslokalen geplaatst, met tussen en bovenop deze lokalen studieruimten en een mediatheek. Voor de daglichttoetreding zijn in de buitengevels smalle verticale glasstroken aangebracht die goed passen binnen de profilering van de buitenwand. Tevens zijn in het dak extra daglichtopeningen gemaakt die de lesruimten van bovenaf belichten.” 


Van de oudervereniging door: Clasien van der Houwen

Zes jaar is zomaar voorbij... Inmiddels sta ik voor de derde maal bij het tafeltje van de oudervereniging op de open avond van het Gymnasium. Ik voel die licht nerveuze spanning bij kinderen en hun ouders. Toen ik daar zelf rondliep met onze oudste en bij een proefles in de klas zat – en wie heeft dat niet – voelde ik mij weer scholier. Ja, hier had ik wel op school willen zitten. Ik zou zo opnieuw willen beginnen met Einstein achter me en Herman in de kantine. Al die kennis opslokken. Maar zo voelde ik me ook altijd na de zomervakantie om vervolgens binnen een dag te ontdekken dat de volgende vakantie nog wel heel lang op zich zou laten wachten... De jongens met de groeispurt nog tegoed en de meisjes al zo volwassen maar ook nog zo jong, “Ik zou zo opnieuw willen beginnen met Einstein achter me en Herman in de kantine.” lopen onwennig rond. Deze getalenteerde kinderen, voor wie de hoogste vorm van onderwijs toegankelijk is, moeten gaan leren leren. Verder van huis, veel docenten, zware boekentassen, heel veel vakken, maar toch een knusse school. En de ouders, die de andere ouders van de basisschool kenden, die regelmatig even de school van hun kinderen binnenliepen, raken meer op afstand. Nog maar zes jaar en dan? Het cliché dat het razendsnel gaat, zal iedere ouder wel even te binnen schieten op zo’n avond. Gelukkig biedt de school allerlei mogelijkheden om in deze fase betrokken te blijven bij de kinderen. Behalve de ouderbrieven, de ouderspreekuren en lezingen zijn er evenementen die de school typeren. De jaarlijkse “grote fuif” in de Harmonie is het grootste spektakel. De leerlingen organiseren alles zelf en ouders die een kaartje hebben bemachtigd, genieten van een fantastisch avondvullend programma met mogelijk een optreden van hun eigen kind. Het schoolreisje in de onderbouw aan het eind van het jaar is ook zo’n typisch product van “Al jaren wil de oudervereniging een website ons Gymnasium. Ook nu is de organisatie in en gebruik maken van de interactieve handen van de leerlingen. Ouders worden mogelijkheden van het web.” gevraagd om mee te gaan als leiding. Voor veel nieuwe ouders is het wat vreemd om dit zo over te laten aan ouders die zij niet kennen. Toch werkt het in de praktijk goed. De leerlingen krijgen meer binding met elkaar en als je als ouder de kans hebt om mee te gaan, ken je meteen alle leerlingen uit de klas van je zoon of dochter. Een nieuwer fenomeen is de adstructieweek. Tijdens deze week worden gastlessen gegeven. De sfeer voelen in zo’n klas, de leerlingen aan het werk zetten, je bijzondere kennis of vaardigheden over brengen: als je een mogelijkheid hebt iets bij te dragen is het beslist een aanrader. Voor de oudervereniging is ouders betrekken bij school het thema voor 2009-2011. Naast de gebruikelijke activiteiten zijn voor ons de ouderfuif en de website de hoogtepunten van dit schooljaar. Het begon dit jaar met de ouderfuif in november. Bij binnenkomst kregen Via Versa jaargang 25 nummer 1 pagina 9

ouders een sticker met naam van hun kind(eren) erop. Tot mijn eigen verrassing ontdekte ik zo een moeder die ik nog niet kende, maar met wie ik wel gedurende een half uur een telefoongesprek had gevoerd. Haar zoon die ver van school woont, logeert tijdens de fuiven regelmatig bij ons en natuurlijk wilde zij wel een beetje een idee hebben van aan wie zij haar zoon toevertrouwde. Het was niet alleen zinvol, maar ook gewoon supergezellig. Bart Pander, onze diskjockey, vond de juiste muziek om het nostalgische gevoel van de eigen schoolfeesten te helpen oproepen. Ons tweede hoogtepunt was de lancering van de website eind januari 2011. Al jarenlang wil de oudervereniging een website en gebruik maken van de interactieve mogelijkheden van het web. Maar er is een groot verschil tussen willen en doen. Alleen als je het echt wil, als je er veel tijd in stopt en het organisatorisch talent hebt, komt het van de grond.

“Al staan we als ouder wat meer aan de zijlijn, er zijn voor ieder allerlei mogelijkheden om de school en andere ouders beter te leren kennen, de school te helpen en invloed uit te oefenen op het beleid.” Dankzij Lysbet Hoekstra is er van de een op de andere dag een uitgebreide en mooie website voor de oudervereniging gekomen: www.oudervereniging-sgl.nl. Heel veel informatie over de school en de oudervereniging is eenvoudig te vinden. Via de email met een link naar de site is het nu mogelijk snel contact te maken met alle ouders en de informatie actueel te houden. Al staan we als ouder wat meer aan de zijlijn, er zijn voor ieder allerlei mogelijkheden om de school en andere ouders beter te leren kennen, de school te helpen en invloed uit te oefenen op het beleid. Heel veel ouders doen mee, laten van zich horen en genieten ervan. Zes jaar (of wat meer of minder) is zomaar voorbij. Samen met: • Thom Albers • Peter van Dijk • Walter Hesselink • Lysbet Hoekstra • Theo Jellema • Gudi Smiers • Andries Tóth • IJde Jan Zagema en de directie zetten wij ons in voor ouders, school en onze kinderen. Wij doen dit graag met u. Clasien van der Houwen Voorzitter oudervereniging


Ouders aan het woord Door: Margot van Slooten

Naam: Woonplaats:

Joost van Kempen Leeuwarden

In deze aflevering van Ouders aan het woord een 'bijzondere ouder'. Joost van Kempen is naast ouder ook docent tekenen bij het Stedelijk Gymnasium. Al sinds 1983. Volgend jaar gaat hij met pensioen. Hij herinnert zich nog goed het moment dat hij voor de eerste keer kwam kennismaken tijdens de lerarenvergadering. De meeste leraren waren erg jong, met lang haar. Er waren een paar oudere docenten, keurig in pak en met stropdas. Die jonkies (zoals Jan ten Brug) hebben allemaal hun pensioen gehaald op het Gymnasium en hebben elkaar oud zien worden...

Hoeveel kinderen heb je op school en in welke klas zitten ze?

Momenteel heb ik één kind op school, mijn dochter Martha, in de 5e klas. Mijn dochter Vera heeft ook 5 jaar op het Gymnasium gezeten, maar zit na doubleren nu op Piter Jelles Aldlân.

Hoe is het om vader en docent tegelijk te zijn? Hoe gaat dat in de praktijk?

Mijn oudste dochter heeft in de bovenbouw niet gekozen voor tekenen. Mijn jongste dochter heb ik nog altijd in de klas. Zij vindt het niet erg om bij haar vader in de klas te zitten. Ik heb ze altijd als docent proberen te behandelen. Ik trok ze niet voor, sterker nog, ik moet erg mijn best doen om ze net zoveel aandacht te geven als de andere leerlingen. Ik beoordeel hun werk met een neutrale blik. Als docent en niet als vader.

Er zijn veel scholen. Waarom deze school?

Ik ben sinds 1983 werkzaam op het Stedelijk Gymnasium; de eerste jaren verving ik de tekenlerares tijdens haar zwangerschappen, daarna kreeg ik een vast contract. Toen de kinderen klein waren, gingen ze soms mee naar school als er geen oppas was. Ze tekenden gewoon mee. Ze leerden de school dus al vroeg kennen. Ze wilden beiden graag naar deze school en wij vonden het ook leuk om de dames hier te hebben. De sfeer is prettig en 'los'. De school stelt vertrouwen in de eigen verantwoordelijkheid van leerlingen. Dat gegeven sprak ons erg aan. Mijn vrouw en ik hebben ook altijd de opvatting gehad dat je moet proberen om er alles uit te slepen wat erin zit. Maar Aldlân had ook goed geweest hoor, dat is ook een leuke school.

Kinderen hebben huiswerk. Is hier een rol voor ouders weggelegd en hoe begeleid je eventueel je kind(eren) daarin?

Mijn vrouw is actiever op dit gebied. Dit is zo gegroeid. Ik houd mij op de achtergrond. Ik hoor en zie veel op school en ik heb ervoor gekozen om dat voor mij te houden. Via Versa jaargang 25 nummer 1 pagina 11

Vandaar dat mijn vrouw die rol op zich heeft genomen en daar actief in is. Wat ik op school hoor, gebruik ik thuis niet.

Op welke middelbare school heb je zelf gezeten? Het Willem de Zwijger Lyceum in Bussum, HBS-B. Een christelijke school: heel streng, heel star en elitair. Ik ging er braaf heen. Mijn moeder had ook op deze school gezeten: we moesten er naar toe. Spijbelen was niet mogelijk; we werden er gedrild. Het was de tegenpool van onze school.

Wat vond je ervan en wat was je meest leuke ervaring?

Ondanks het strenge regime, had ik een leuke vriendengroep. Ik woonde 10 kilometer van school, mijn vrienden sprak ik op school en dat maakte veel goed. Maar diep in mijn hart was ik veel liever naar het Goois Lyceum gegaan. Grappig is dat ik na de academie een tijdje heb lesgegeven aan het Goois Lyceum.

Is er naar jouw idee veel veranderd in het onderwijs? Er is veel veranderd. Vroeger was je gewoon leraar. Je gaf les en dat was het. Alles wat extra was, ging op vrijwillige basis. De taakbelasting is nu veel groter geworden. De begeleiding van leerlingen is intensiever. In de beginjaren waren de klassen veel kleiner; er waren ongeveer 300 leerlingen tegen bijna 600 nu. Verder werd eind jaren '80 ingevoerd dat leerlingen ook examen konden doen in een creatief vak. Eerst als experiment. Uiteraard heb ik bij de directie aangedrongen dat het ook op het Gymnasium mogelijk moest zijn om examen te doen in een creatief vak. Dat is gelukt, in het eerste jaar deden 7 leerlingen examen, nu zijn dat er 49. Ik vind het erg jammer dat in de loop der jaren creatieve vakken als handvaardigheid en techniek, waarbij leerlingen met de handen moeten werken in plaats van met het hoofd, definitief verdwenen zijn, helaas.

Terug naar deze school. Hoe vind je de schoolgebouwen? Afbreken of laten staan?

Laten staan! Ik ben begonnen in lokaal 17. Boven, waar nu de practicumlokalen zijn. Vanwege de noodzakelijke verbouwing van de bèta-lokalen ben ik naar de manege verhuisd, maar door de komst van de domusstructuur ben ik weer in het hoofdgebouw teruggekeerd en in het technieklokaal terechtgekomen. De school is mooi, heeft iets speciaals. Hoewel de grootte van de lokalen niet is meegegroeid met het aantal leerlingen. In mijn beginjaren bestond een klas uit niet meer dan 20 leerlingen, nu zijn dat er 30, waardoor de lokalen veel te klein zijn. Maar het werkt nog steeds, hoewel dat wel veel organisatie vergt, de school is altijd vol.

Met welke docent zou je wel eens een lang gesprek willen voeren?

Het is lastig om deze vraag als ouder te beantwoorden, ik ben ook collega. Maar ik zou inhoudelijk wel meer willen weten over de vakken filosofie en geschiedenis. Deze vakken boeien mij zeer! Ze zijn verweven met andere vakken. Ik zou willen doorvragen over de lesstof en op welke manieren we zouden kunnen samenwerken.

Als ik rector van de school was..... Dat lijkt me verschrikkelijk! Heel veel vergaderen...Als ik iets zou mogen veranderen, dan zou ik meer creatieve vakken invoeren; dat is nu heel minimaal. Verder is de splitsing in deelscholen niet altijd effectief: het grote geheel ontbreekt, waardoor er soms misverstanden zijn. En kleinere klassen zou heel erg fijn zijn....


En welke opvoedingstips heb je voor het omgaan met pubers?

Als andere ouders tips hebben, dan houd ik mij aanbevolen, haha! Een algemeen advies is lastig, dat hangt van het kind af. Soms is het geven van vrijheid een manier om te bereiken dat ze zich willen inspannen voor school, soms vinden ze het fijn om een vaste structuur of controle te hebben. Ik heb in de loop van de jaren wel gemerkt dat het hele strenge niet helpt. Dus de gulden middenweg is dan om ruimte te geven en een controle in te bouwen. Ik probeer in de lessen op het eigen niveau mee te praten met de leerlingen en soms helpt het als ik heel boos wordt, daar schrikken ze dan van, omdat ze dat niet van mij verwachten. 

De volgende keer uw advertentie hier? Mail: [email protected]

U wordt gezien! (advertentie)


Vanuit de school Door: Annemie van der Putten

Meer dan het reguliere curriculum We zijn al sinds mensenheugenis bezig klein beetje geld voor met het aanvullen van de vaklessen uit het gereserveerd. reguliere curriculum met andere Waarom op het 9e activiteiten. Er zijn activiteiten, die in een uur? Alleen daar kunnen we leerlingen uit mooie oude traditie hun waarde bewezen verschillende klassen tot een vaste groep hebben. De LGC met hun geweldige Grote combineren. Fuif, de andere fuiven en alles waar zij zich We gebruiken het 9e uur nu –naast de verder mee bemoeien. De Romereis in de voorziening voor niet gemaakt huiswerkvijfde, de jaarlijkse uitstapjes, de fietstocht voor allerlei remediale activiteiten. in de derde van Volgend jaar dus ook aardrijkskunde. “ Dit doen we allemaal al naast en vanuit de voor extra En dan alle uitdagende, met wel reguliere vaklessen. Is dat dan nog niet genoeg?” dingen die we eerst een kopje thee samen met onze natuurlijk. ouders organiseren, van schoolreisjes tot Adstructieweek en Dit en nog veel meer, dat ik niet specifiek Beroepeninspiratieavond. We organiseren genoemd heb, doen we allemaal al naast in het kader van de Internationalisering en vanuit de reguliere vaklessen. Is dat dan uitwisselingen met scholen in het nog niet genoeg? buitenland. We nemen deel aan allerlei Olympiades, wedstrijden en andere grotere Onze vaklessen vinden plaats in en kleine projecten, zoals bijvoorbeeld die betrekkelijk kleine zeer klassieke lokalen, bij Mens en Natuur over duurzaamheid. die vooral geschikt zijn voor klassikale We doen mee aan interscolaire instructie en illustratie van de leerstof. Je sportwedstrijden in het kader van de kunt er ook prima overhoren, Domusport. De Maatschappelijke Stage, klassengesprekken voeren en toetsen. Ons zowel intern als extern is een actief en onderwijs is per definitie zeer theoretisch goed georganiseerd verhaal. van aard, dus dat past prima. Maar onze leerlingen zijn niet alleen slim Wij zijn al weer een aantal jaren genoeg om die theorie te kunnen BegaafdheidsProfielschool. Wij realiseren verstouwen, maar ook gewone dat via het daaideurmodel in het opgroeiende pubers die een heleboel Thalesproject. De andere dingen willen leerling zoekt zelf “ Wij willen dat ze braaf opletten en bezig zijn met en nodig hebben. De de leerstof, en dan ook nog op onze manier. Dat uitdagende school is de plek activiteiten en wij willen zij ook wel, maar ze willen ook even... ” waar je heen gaat om ondersteunen en op jouw niveau te faciliteren. Wij leren en een diploma willen dit aanbod nog uitbreiden met te halen. Tegelijk heeft de school ook een pluslessen in het 9e uur. We hebben er een hele belangrijke functie als sociale Via Versa jaargang 25 nummer 1 pagina 14

ontmoetingsplaats en wat wij ook willen en proberen, daarmee wordt een behoorlijk deel van de tijd gevuld. De pessimisten zeggen wel 50%.... Beide functies vullen elkaar aan, maar staan ook op gespannen voet met elkaar. Wij willen dat ze braaf opletten en bezig zijn met de leerstof, en dan ook nog op onze manier. Dat willen zij ook wel, maar ze willen ook even... Om ook ruimte te geven aan de eigen manier van leren van de leerling, ze de gelegenheid te geven elkaar te helpen en ons de mogelijkheid te geven hen ook buiten de vakles te observeren, te helpen en/of uit te dagen hebben we het Tweede Traject in de Manege bedacht. De werkwijze daar wordt steeds effectiever, er is meer rust en discipline. De vaardigheden leerlijn wordt steeds duidelijker. Daar gaan we volgend jaar weer een nieuwe stap mee maken door deze lijn te combineren met KCFV. Om op mijn eerdere vraag terug te komen, doen we genoeg? Nee, als we goed naar onze leerlingen luisteren, is het niet genoeg. We hebben een onderzoek gedaan naar de achtergronden achter de problemen die een te groot aantal leerlingen, met name jongens, ondervinden. Die problemen concentreren zich in de tweede en de vierde klas. Zij hebben naast moeite met leervaardigheden zoals plannen en zo, ook behoefte aan meer dagelijkse afwisseling tussen theoretisch werken en actieve bezigheden. En wat voor hen geldt, geldt mutatis mutandis voor veel leerlingen. Die hebben er misschien minder last van, maar zouden het ook prettig vinden.

leerlingen zich op in kunnen schrijven. We denken nu aan Politiek en Ethiek, Tekenen en Schilderen, Toneel, Klussen voor de onderbouw en Op kamers gaan. In de komende maanden gaan uw kinderen daar al iets van merken! In het kader van de interne Stage denken al een tijdje aan de mogelijkheid om leerlingen gezonde en lekkere hapjes te laten maken, die in de pauze verdeeld kunnen worden aan medeleerlingen. Zolang er maar niks verkocht wordt, komen we niet in de problemen met de horecaregels. Veel eersteklassers willen erg graag koken, merk ik bij kamer 16... En als het ooit zou lukken om beweegruimte in het parkje te creëren zou dat ook een geweldige uitbreiding van de mogelijkheden zijn rond de Manege. Dus als u een idee heeft, dat ons zou kunnen helpen om dat te realiseren, hou ik mij graag aanbevolen. Wij hebben immers maar een heel klein terrein om onze school, waar we zelf iets mee kunnen. Gewoon rondjes hollen is wel ongeveer het enige dat nu al kan. 

“En als het ooit zou lukken om beweegruimte in het parkje te creëren zou dat ook een geweldige uitbreiding van de mogelijkheden zijn rond de Manege.”

Als de rust en de discipline en de structuur in de Manege beter worden, is dat voor iedereen goed. Tegelijk wordt het dan ook belangrijker om er die andere dingen ook een duidelijker en meer gestructureerde plek te geven. We willen dus de lokalen wat losmaken van de Domus en daar activiteiten gaan organiseren waar Via Versa jaargang 25 nummer 1 pagina 15


Vanuit de deelraad MR Door: Stephanie Verstraeten

De oudergeleding vertelt...

Er is aan mij gevraagd of ik me wil voorstellen middels een geschreven stukje in de Via Versa. Sinds September 2010 ben ik lid van de Raad van het Gymnasium. Op deze manier wil ik een steentje bijdragen aan de school. Ik denk met mijn specialiteiten iets te kunnen toevoegen.

Wie ben ik? Mijn naam is Stephanie Verstraeten. In het dagelijks leven ben ik pedagoog en coach voor hoog- en meerbegaafde kinderen. Verder ben ik moeder van 4 kinderen in de leeftijd van 7 tot 16 jaar, waarvan 1 kind in de brugklas zit van het Stedelijk Gymnasium. Ik ben 37 jaar oud. Mede door mijn Braziliaanse roots houd ik van feestjes, dansen en lekker eten. Dit zijn dan ook mijn hobby’s. Verder ben ik ook sportief en mag graag een balletje slaan.


Tien vragen aan... Door: IJde Jan Zagema

Maike Maurits administratief medewerkster

1. Sinds wanneer bij het Stedelijk Gymnasium? En wat deed u in de jaren ervoor? Ik ben op 2 februari 1977 op het Stedelijk Gymnasium begonnen. Voor 12 uur per week, vier dagen van 8.45 – 11.45 uur. Ideaal, kon ik mijn dochter naar school brengen en ook weer ophalen. Later is dat 30 uur per week geworden. In die begintijd had ik een stoel, een plek achter het bureau en een kaartenbak tot mijn beschikking, een typemachine en een stencilmachine (op een matje in de gang) die af en toe het conciërgehokje werd binnen getrokken. Dat was alles. Docenten schreven met een krijtje op het bord. Alles heel duurzaam! Eigenlijk niet meer voor te stellen dat ook toen de leerlingen na 6 jaar hun diploma haalden. Een heel mooie en gezellige tijd. Van 1964-1970 heb ik op de provinciale griffie van Friesland (provinciehuis) gewerkt. Ik ben toen gestopt met werken, omdat ik ging trouwen en in die tijd was het nog zo dat je dan stopte om voor je man en de huishouding te gaan zorgen.

2. Grootste ondeugd? ‘s Avonds niet in bed kunnen komen en ’s morgens er niet uit! 3. Leukste dag uit het schoolleven? Ik ga eigenlijk iedere morgen met plezier naar mijn werk, echt heel leuke dagen zijn die dagen dat er iets speciaals gebeurt. De Grote Fuif is ieder jaar weer een avond waar ik graag naar toe ga. Verder is er eens in de vijf jaar een lustrumdag voor de leerlingen waarin ze van alles bedenken om geld op te halen voor een goed doel. Dat is heel gezellig. Via Versa jaargang 25 nummer 1 pagina 18

Alles wat een beetje afwijkt van de normale routine is eigenlijk wel leuk. Als administratieve kracht vind ik de eindexamentijd altijd weer een uitdaging. Zorgen dat de leerlingen na 6 of 7 jaar met de juiste papieren en cijfers van school gaan geeft wel een kick. 4. Welk boek moet iedere ouder gelezen hebben? Als ik dan toch huiswerk mag opgeven, dan maar gelijk veel. Ik kan de Millennium-trilogie iedereen aan bevelen, hoewel ik denk dat al heel veel mensen deze boeken hebben gelezen. Ik heb er tot diep in de nacht van genoten.

5. Met wie zou je wel eens een lang gesprek willen voeren? Iedereen mag wat mij betreft langs komen voor een goed gesprek. Gezellig!

6. Zondagochtendritueel

Op zondagochtend blijf ik graag wat langer in mijn bed liggen, om dan later te zorgen dat ik voor 9.30 uur in de Adelaarkerk zit om de kerkdienst bij te wonen. Daarna koffiedrinken, muziekje aan en met een goed boek op de bank.

7. Op welke middelbare school heb je gezeten?

Ik heb drie jaar op de Chr. H.B.S. en M.M.S gezeten in de Kanaalstraat (Later Lienward en Comenius).

8. Hoe ziet mijn leven na het Gymnasium er uit Dat zal niet zo lang meer duren, dat leven na het Gymnasium. Ik denk dat ik wat vrijwilligerswerk ga doen en verder wel zal zien wat er voorbij komt. Misschien dat dan de tuin wat beter verzorgd wordt.

9. Favoriete vakantiebestemming?

Ik vermaak me in principe overal wel. Steden bekijken, wandelen, nieuwe dingen ontdekken, als het maar niet te warm is. Op het strand zie je me niet liggen, wel lopen. Engeland spreekt me erg aan. Mooi land, wat aparte mensen, heel relaxed.

10. Gymnasium: afbreken of laten staan? Laat maar mooi staan. Het is een fijne school en hij staat er al zo lang (vanaf 1880!), daar kunnen nog wel 100 jaar bij. 


Achter de schermen... Door: IJdeJan Zagema en Truus Duiker

Walter Walther Boer rector Stedelijk Gymnasium van 1953 – 1982

Ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van de Via Versa (en de Oudervereniging) sprak de redactie met de heer en mevrouw Walther Boer. Dr. W. Walther Boer was van 1 november 1953 tot zijn pensionering in 1982 rector van het Stedelijk Gymnasium en daarmee de langstzittende rector uit de geschiedenis van de school. Hij woont nog altijd in de woning aan de Troelstraweg die hij in 1954 betrok, op loopafstand van de Noorderweg. In dit artikel gaan we dus terug naar de decennia die vooraf gingen aan de oprichting van de Oudervereniging in 1985. De heer en mevrouw Walther Boer wonen nu dus al 60 jaar in Leeuwarden. Omdat ze daarvoor in Schiedam woonden, was een verhuizing van Schiedam naar Leeuwarden onvermijdelijk toen Walther Boer rector werd. Bovendien moest je in die tijd in de gemeente wonen waar de school was.

Vakken Nadat Walther Boer in Luxemburg had gezien hoe leerlingen filosofische essays schreven, maakte hij zich sterk voor de invoering van het vak filosofie op het Stedelijk Gymnasium. Dit leidde tot een primeur: het allereerste filosofie-examen in Nederland in 1974, afgenomen door docent Alle Pieron. Filosofie wordt er zoals bekend nu nog steeds gegeven (inmiddels door Arjan Koek) maar inmiddels ook op veel andere scholen voor havo en vwo. Via Versa jaargang 25 nummer 1 pagina 20

Aan het vak Fries daarentegen heeft Walther Boer weinig herinnering, hoewel er in zijn tijd wel docenten Fries waren (J. Slofstra en G. Abma). In 1948 was er nog onvoldoende steun geweest voor invoering van het vak.

Collega's

Er waren twee leraren Bosch: 'potloodje Bosch' (J. Bosch, tekenleraar van 1935 tot 1959) en 'vogeltje Bosch' (A.C. Bosch, leraar Nederlands van 1951 tot 1984). Van het huidige personeel hebben alleen mevrouw Maurits van de administratie en de leraren Ten Brug (eerst als leerling!) en Zijlstra nog onder Walther Boer gewerkt.

Schoolreizen De eerste schoolreis naar het buitenland ging naar Parijs. Met de trein. Ze sliepen in een studentenflat. De heer en mevrouw Walther Boer gingen beide mee. Een leerling werd ziek en belandde in een Frans ziekenhuis: hij was de enige die na terugkeer daadwerkelijk beter Frans sprak dan voor de reis. Walther Boer zelf had duidelijk affiniteit met het Frans en was voorzitter van de Leeuwarder Alliance Française. Latere schoolreizen gingen naar Rome, waarbij leraar Bosch zich onderscheidde door zich met doodsverachting en met een rugzak vol krachtvoer in het Romeinse verkeer te storten. Walther Boer herinnert zich met name ook een bezoek aan het Sint Pietersplein, waarbij de paus in beeld kwam.

Fuiven Er kwam op voorspraak van Walther Boer voor het eerst een Grote Fuif voor de hele school, waar er daarvoor twee Grote Fuiven waren, apart van elkaar een voor lagere én een voor hogere klassen. Hij werd toen nog gehouden in Zalen Schaaf. Heel modern voor die tijd hing daar dan een grote discobal aan het plafond. Voor de verloting (ook toen al) van de Grote Fuif werden er cakes gebakken door ouders.

Ouders Niet door, maar voor ouders hield de docent Nederlands boekbesprekingen. Deze al genoemde A.C. Bosch haalde ook voor de klassen 4,5 en 6 beginnende schrijvers als Remco Campert en Harry Mulisch naar de aula. Dat kon in die jaren nog voor een bedrag van 150 gulden! Ook steunde Bosch de lange traditie van reciteeravonden van de LGC. De tegenwoordige Aemulatio zou je als een vervolg van die traditie kunnen zien.

Curatoren Een oudervereniging was er destijds nog niet. De curatoren waren de baas. Daaronder waren mensen als huisvrouwen, dominees, de burgemeester. Niet alleen benoemden zij de nieuwe rectoren, zij waren het bijvoorbeeld ook die beslisten over het vrijstellen van aangemelde leerlingen van een toelatingsexamen. Zij vatten hun taken serieus op en hun besluiten leidden soms tot irritatie bij Walther Boer, maar ten principale was de verstandhouding tussen rector en curatorium toch goed.

Leerlingen

Bij het aantreden van Walther Boer had het Gymnasium slechts 106 leerlingen; de heer Walther Boer kan zich moeilijk voorstellen dat er nu liefst 600 rondlopen. Eerste jaars waren (ook toen al) timide. Tweede jaars waren 'arrivé's': zij kregen praatjes. Walther Boer hanteerde nog lang de formule om de klassen één voor één op zijn kamer te ontbieden en in het bijzijn van de docenten met toepasselijke opmerkingen de leerlingen hun Via Versa jaargang 25 nummer 1 pagina 21

(advertentie)


overgangsrapport uit te reiken. Als de leerlingen geslaagd waren, gingen ze op de boerenwagens langs de ouders. Ouders en leraren stonden de geslaagden op te wachten buiten het Gymnasium.

Strijd

De gemeenteraad wilde graag (een) grote scholengemeenschap(pen). De heer Walther Boer verzette zich samen met conrector drs. D. de Vries fel tegen de gedachte verhuizing naar het nieuw te bouwen complex in het Aldlân. Die verhuizing werd voorlopig afgeblazen, maar de echte 'schoolstrijd' (zie jaargang 24 nummer 2) barstte pas los na de pensionering van Walther Boer.

Lessen

De rector gaf destijds zelf ook les. Als het nodig was. Bijvoorbeeld bij ziekte verving hij de zieke leerkracht. Hij gaf dan zijn eigen vakken, Grieks en Latijn. Een keer zelfs wiskunde aan eerstejaars. Een jongen zei later dat hij 'het nu eindelijk snapte'. Dat vond Walther Boer wel een mooi compliment. Er waren toen geen tussenuren of vrije uren. De zieke of anderszins afwezige leerkracht werd vervangen.

Het gebouw De school had oorspronkelijk maar één verdieping (nog voor de tijd van Walther Boer). Hij weet dat er nu een studiezolder is, waar dat in zijn tijd nog een rommelzolder was. Destijds was de kantine nog gymnastieklokaal. Walther Boer is daar nog door de vloer gezakt: toen kwam er een nieuwe vloer. Automaten voor koffie en soep stonden in het halletje en werkten als een magneet op inbrekers. Kinderen bleven eerst niet over op school. De 'buitenkinderen' bleven over bij stadskinderen thuis. Ook bij de familie Walther Boer kwamen ze thuis. Pas eind jaren '70 is de gymzaal op aandringen van de genoemde conrector De Vries kantine geworden.

Jubilea & afscheid

In 1968 vierde de LGC het 75-jarig bestaan (in de Harmonie) en bood aan Walther Boer een bloembak aan die een plaatsje kreeg in het trappenhuis van de school. In 1979 was Walther Boer een van de sprekers ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan van de school. Hij zei toen o.a. dat 'ieder eenvoudig kind' welkom is op het Gymnasium. Bij zijn afscheid kreeg hij het ere-lidmaatschap van de LGC aangeboden, o.a. omdat hij toestemming had gegeven aan de LGC om in de school te vergaderen en voor het verzuimen van lessen bij toneelrepetities. Bij datzelfde afscheid kreeg het echtpaar Walther Boer een reis naar Griekenland en een viertal fotoboeken met schoolherinneringen aangeboden. In zijn speech zei hij onder meer: “Dit is een overzichtelijke school, waar aandacht is voor iedere leerling apart. Dat willen wij zo houden.”

Leven na de school Na zijn pensioen volgde de heer Walther Boer de school niet: hij wilde de mensen niet voor de voeten lopen. Walther Boer leest nooit romans; als hij al iets leest is dat altijd een Grieks boek. Zijn bijna-buurvrouw Jet Albers bracht hem nog wel eens een eindexamentekst. In 2004 werd hij, 86 jaar oud toen, nog gevraagd om te spreken bij het 125-jarig bestaan van het Gymnasium. 


25 jaar Via Versa Door: Margot van Slooten

Sentimental journey Waarom gaat het leven sneller als je ouder wordt? Hoe ouder ik word, hoe meer ik verrast word door de snelheid waarmee de jaren voorbij vliegen... 25 jaar geleden was ik een jong volwassene en had nog geen enkel idee dat ik 25 jaar later vol verwondering in de geschiedenis van 25 jaar Via Versa zou bladeren. 25 jaar waarin veel gebeurd is: het eerste eigen huis, een eerste baan, een eerste kind en een tweede kind, ouders die je ontvallen, verhuizen en weer verhuizen, de basisschool en dan... twee kinderen op het Gymnasium. 25 jaar roerige geschiedenis van het Gymnasium: een stormachtige sentimental journey door 25 jaar 'mededelingenblad voor ouders van leerlingen van het Stedelijk Gymnasium'. Het begon allemaal zo... ...met de voorkant van het 'nulnummer', de eerste uitgave van Via Versa uit februari 1987. De voorkant is ontworpen door Joost van Kempen, leraar tekenen. De weg symboliseert de communicatieweg tussen de oudervereniging en de ouders van de gymnasiasten van 'het Stedelijk'. Als knipoog naar het klassieke karakter van de school zijn de letters SG (Stedelijk Gymnasium) en is aan horizon van deze weg de helm van Pallas Athene te herkennen. Ouders werden, zo schreef de toenmalige voorzitter van de Oudervereniging mevrouw Inia-Douma, uitgenodigd meningen en ideeën aan te leveren. Het blad de Stentor voor leerlingen bestond al sinds 1948! De rector, de heer Faber, schreef in zijn openingswoord dat het goed zou zijn als er jaarlijks vlak voor de Open Dag een Via Versa zou uitkomen. Aanstaande brugklassers zijn dan bezig met hun keuze voor het voorgezet onderwijs... In die eerste uitgave werd aandacht besteed aan de geschiedenis van het Gymnasium, werd aangegeven uit welke plaatsen in Friesland de leerlingen afkomstig waren en was, heel handig, een aankomsttijdenlijstje gepresenteerd van bus en trein. Geruststellend voor ouders om te zien dat de school uitstekend bereikbaar is vanuit alle uithoeken van Friesland. Een jaar later, in 1998, wordt een toelichting gegeven bij de illustratie die geïntroduceerd werd op de nieuwe rapporten voor de eersteklassers. De illustratie is anno 2011 nog terug te vinden in het rapport. Het plaatje komt uit het boek 'Hellas en Rome met hun voorgeschiedenis' van drs. A.B. van Gool: Via Versa jaargang 25 nummer 1 pagina 24

“De leraar, in het midden, laat ons het gedicht zien, dat de jongen moet opzeggen. Iedereen studeerde uit Homerus: men leerde gemakkelijk hele boeken van buiten en zo leerde men alles: grammatica, aardrijkskunde, mythologie enz. De jongen links krijgt muziekles. De leraar laat zien hoe hij de cither moet vasthouden voor zang: rechterhand draagt, linkerhand tokkelt. Muziekles was onontbeerlijk voor het lezen van de lyrische dichters, voor koorzang en dans; tussen muziek en zeden bestond innig verband, muziek vormde het karakter. De waarde van de muziek in de opvoeding is sinds de Grieken nooit betwijfeld tot aan de Eeuw der Paedagogie. De paedagoog zit terzijde, rechts. Hij is geen 'schoolmeester' , maar een slaaf die de kinderen van en naar school brengt en toezicht houdt op hun gedrag, hun lessen repeteert enz.”

Al na een paar nummers bezorgde het neuzen in de Via Versa me warme wangetjes: in 1988 brak de strijd tegen de toenmalige wethouder van onderwijs, mevrouw J. Vlietstra, uit. De wethouder wilde de zelfstandigheid van de school opheffen en in het Gymnasium onderbrengen in een brede scholengemeenschap.1 Het was een stormachtige periode in de geschiedenis van de school. Heel veel Via Versa's werden volgeschreven met details, achtergronden, overwegingen, beslissingen, emoties, verzet en debatten. Ouders streden aan het front , haalden meerdere malen de krant. Zij spanden zelfs meerdere keren een kort geding aan tegen de gemeente Leeuwarden. Uiteindelijk besloot de gemeenteraad tot opheffing van het Stedelijk Gymnasium in 1993. De school werd ondergebracht bij scholengemeenschap de Delta, met de afspraak dat tot 1996 een status aparte zou bestaan. Het gemeentebestuur vatte het plan op om het Gymnasiumgebouw aan de Noorderweg na de fusie af te breken. Midden in dit gekrakeel werd in 1992 de Wet op de basisvorming aangenomen en later de Tweede Fase met de vier profielen (1998). Reden genoeg om de Via Versa te benutten om dit uit te leggen aan de ouders. In elk nummer dat is uitgebracht, was er volop ruimte voor een bijdrage vanuit de schoolleiding, zodat de ouders achtergrondinformatie kregen over het wel en wee op school.

1.Zie ook het artikel van IJde Jan Zagema in Via Versa maart 2010 over 25 jaar Oudervereniging, waarin veel achtergrondinformatie te vinden is over deze periode in de geschiedenis van het Stedelijk Gymnasium.


Wiskundeleraar Scholl gunde de ouders een pleziertje...televisie uit en puzzelen maar! De opgaven van de Nederlandse Wiskunde Olympiade 1992 (eerste ronde) werden in de Via Versa gepubliceerd.

In de Via Versa ook interviews met leraren die nog altijd lesgeven (aardrijkskunde): de heer H. Zijlstra (februari 1996): en A. Spriensma (februari 1997):

In de periode tot 2004 werden ouders geïnformeerd over de jaarlijkse Rome-reizen: in het begin werd de reis per bus gemaakt, later met de trein en nu bus en vliegtuig! Leraar filosofie Arjen Koek (toen 2 jaar verbonden aan het Gymnasium, schreef er in februarinummer 1998 het volgende over:


Een ouderverslag (maart 2004) van het schoolkamp van klas 3 op Vlieland deed mij wel even achter de oren krabbelen...je moet maar durven om zo openhartig te zijn... En nu maar hopen dat u dit jaar niet afhaakt om als begeleiding mee te gaan!

Na 17 jaar zijn de stormen om behoud van zelfstandigheid van het Gymnasium geluwd. Het Gymnasium groeit qua leerlingen. Een groei die kritisch gevolgd wordt: de oudervereniging wil dat kwaliteit moet prevaleren boven kwantiteit. Na jaren van strijd en ouders op de barricaden is het daar ook tijd voor. De oudervereniging zet in op participatie van ouders in het bestuur van de school via oudervereniging, een Schooladviesraad en een stem in de MR van Piter Jelles en later in een deelraad MR voor het Gymnasium. Na 25 jaar is de oudervereniging nog altijd springlevend: in 2009 is het tijd voor een nieuw jasje van Via Versa. Het Gymnasium is een van de weinige scholen waar een oudervereniging actief is. Op een positief kritische wijze denkt zij mee met de ontwikkelingen op school. En als er belangen verdedigd moeten worden, staat zij haar mannetje! Na een sentimental journey door 25 jaargangen Via Versa kan de koffer weer opgeruimd worden op de donkere redactiezolder, ver weg van het daglicht van alledag. U hebt een bewaarexemplaar in handen: de laatste papieren versie Via Versa. Vol vertrouwen over de bestemming reist Via Versa vanaf nu digitaal verder... 


De keuze van... Tjalling van der Goot (geslaagd in 1986) Daarna: Tegenwoordig:

Rechten gestudeerd in Groningen Strafrechtadvocaat bij Anker & Anker, Leeuwarden

Waarom Rechten?

Een lastige vraag, zeker zoveel jaar na dato. Maar mijn moeder zei altijd dat ik al toen ik een jaar of negen was, stellig beweerde dat ik advocaat wilde worden. Omdat ik een echt Alpha-pakket had – met wel wiskunde en economie vielen er natuurlijk ook al heel veel mogelijkheden af. Op het moment van kiezen kun je nooit helemaal overzien of je de juiste keuze maakt, maar achteraf was het dat voor mij zeker wel. Ik heb een fantastisch beroep en absoluut nooit spijt gehad van die keuze voor Rechten.

Hoe ging die studie? Het eerste jaar viel eigenlijk best tegen, maar dat had er ook wel mee te maken dat ik toen meer in de kroeg zat dan in de collegebanken. Ik vond de studie in het begin maar saai. Al met al heb ik er zes in plaats van vier jaar over gedaan. Je had in die tijd eigenlijk best een goede beurs – 650 gulden meen ik me te herinneren, zeker niet slecht als je vergelijkt met de beurs van nu in euro's.

Veel gehad aan het gymnasium bij de studie?

Het gymnasium heeft inhoudelijk niet zoveel bijgedragen aan de voorbereiding op deze studie, al was de kennis van het Latijn zeker handig. Het klimaat op school was wel een goede voorbereiding: omdat de school zo vrij was, kon ik met de vrijheid op de universiteit ook goed omgaan. Vond het erg goed dat er zoveel clubjes waren op school met eigen sleutels die ook 's avonds in het gebouw actief waren. Gedurende mijn schooljaren is er wel veel veranderd – de heer Walther Boer die nog rector was toen ik op school kwam, was nog van de oude stempel (noot redactie:lees ook het interview op pagina 20).

Het gymnasium nog gevolgd na 1986? Uiteraard heb ik de hele ophef die ontstond toen wethouder Vlietstra het Gymnasium zijn

zelfstandigheid wilde ontnemen – op afstand – meegekregen. Volg het recent niet meer zo actief, hoewel ik als een van de weinigen van mijn jaar in Leeuwarden werk. Mijn kinderen zijn nog te jong. Wel weet ik dat van de leraren van wie ik les kreeg Zijlstra, Van Kempen en Ten Brug nu nog aan de school verbonden zijn. Ook heb ik meerdere lustra mee gevierd. En heb ik nog altijd contact met meerdere klasgenoten, o.a. met Sander Frauenfelder.


Herinneringen aan het gebouw?

Plezierig gebouw, waar lange tijd maar weinig aan veranderd is – echt een “klassieke” school, met bladderende verf. Ik weet wel dat de bovenste etage inmiddels helemaal vernieuwd is. In mijn tijd is de kantine in gebruik genomen in wat eerder een gymlokaal was. Weet nog dat de fotoclub daar ergens op een achterafzoldertje een DoKa had. Was denk ik wel lid van LGC, maar daarin niet bestuurlijk actief. Wilfred Genee, die bij mij in de klas zat, trad wat dat betreft meer op de voorgrond en was altijd aan het plaatjes draaien op fuiven.

En na de studie? Ben ik eerst in dienst geweest. Ik had het geluk dat ik de officiersopleiding kon doen en heb er veel van geleerd, o.a. om te werken met ongemotiveerde mensen. En wat ik nu eigenlijk wilde. Heb eerst een aantal jaren bij een advocatenkantoor in Drachten/Buitenpost gewerkt en daar kennis gemaakt met alle voorkomende werkzaamheden. Pas daarna heb ik me gespecialiseerd in het strafrecht en ben ik bij de gebroeders Anker terecht gekomen. Dat was eind jaren '90 en ik ben er nu nog, tot volle tevredenheid. En inmiddels lid van de maatschap. Het is een allesbehalve gemiddelde, niet al te grote praktijk met een bezielende sfeer.

Nog een tip tot besluit voor aanstaande studenten en beginnende advocaten? Ja: specialiseer je niet te snel, maar begin zo breed mogelijk. Strafrecht spreekt misschien meer tot de verbeelding dan schadevergoedingen en familierecht, maar ik heb er nog altijd profijt van dat ik me ook daarin verdiept heb. Kijk dus ook bij scheidingszaken, bij de Officier van Justitie enz. voordat je je echt gaat specialiseren.


De keuze van... Studiekeuze Berber Meindertsma UniversityCollege Utrecht Het kiezen van een initiatief van leerling of studie vond ik heel student ontstaat en het erg moeilijk. Er is er bruist van creativiteit zoveel keus en en ambitie. Ik voelde me zoveel om er daardoor gelijk thuis. rekening mee te Bovendien is UCU ook houden. Daarbij kleinschalig waardoor bemoeit iedereen zowel studenten als zich ermee en leraren elkaar kennen geeft je advies, en je niet als een gevraagd of niet. nummer wordt Bovendien kies je behandeld. Berber (links) met Sara op de campus met je studie ook UCU is een internagelijk voor een tionale, Engelstalige studie, die een Liberal bepaald beroep, maar hoe weet je als Arts and Sciences programma aanbiedt van achttienjarige zeker wat je later wilt drie jaar. Dit houdt in dat je in drie jaar een worden? Dat wist ik nog lang niet en brede kennis op doet in de drie daarom heb ik me in mijn studiekeuze niet hoofddisciplines Sciences, Social Sciences laten leiden door de beroeps en Humanities. Het is echter niet ‘een soort mogelijkheden. Ik heb daarentegen tijdens middelbare school’ wat veel mensen de Open Dag van Universiteit Groningen en denken. Je moet je namelijk al snel Universiteit Utrecht vooral gekeken of ik de specialiseren in twee of drie vakken van één studie leuk en interessant vond. Helaas, van de disciplines. Per semester volg je vier was ik er toen nog steeds niet. vakken. Ik doe nu Linguistics Ik twijfelde tussen zoveel studies en (Taalwetenschap), Law, Society and richtingen; van Geschiedenis tot Justice, Cognitive Neuroscience en Frans. Neuropsychologie. Daarnaast wilde ik ook De lessen zijn actueel en er is veel interactie heel graag naar het buitenland… Gelukkig tussen zowel studenten onderelkaar als viel het kwartje toen ik de open dag van studenten en leraren. Er wordt veel University College Utrecht (UCU) bezocht. gediscussieerd en samengewerkt. De leraar De positieve en internationale sfeer van de volgt niet ‘het boekje’ maar behandelt campus beviel me heel erg. Op UCU vond ik interessante academische onderzoeksde vele academische mogelijkheden, rapporten en scripties. Je leert echt nieuwe ambitie, creativiteit, openheid en dingen en dat maakt studeren leuk. Na persoonlijke aandacht die ik miste bij de UCU ben je door de brede studie basis van andere universiteiten die ik had bezocht. Liberal, Arts and Sciences breed inzetbaar, University College en het Stedelijk kan je goed en snel verbanden leggen Gymnasium lijken veel op elkaar. Beiden tussen verschillende problemen en kwesties zijn lekker rommelig en niet te strikt en beheers je de Engelse taal uitstekend. Er georganiseerd, waardoor ruimte voor zit dus veel toekomst in UCU studenten. Via Versa jaargang 25 nummer 1 pagina 30

Om op UCU te kunnen studeren, moet je door een selectieprocedure heen van twee rondes. In de eerste ronde moet je een heel pakket aan papier op sturen, waaronder een motivatiebrief, je cijfers en een bewijs dat je voldoende beheersing hebt van de Engels taal. Dat laatste bestond voor mij uit een recommandatie formulier van Mevrouw de Haan, omdat ik mijn Cambridge Engels Examen niet had gehaald… Ondanks dat ben ik toch aangenomen en op UCU heb ik ook geen problemen ondervonden met het Engels. Ik moest wel even wennen, maar na een paar weken was ik er helemaal aan gewend en merkte ik zelfs dat ik problemen kreeg met het Nederlands. Maak je dus over het Engels geen zorgen. Voor de tweede ronde wordt je uitgenodigd voor een gesprek. Dit kan over van alles gaan. In mijn geval heb ik heel veel over kunst gepraat en mijn geschiedenis scriptie (je doet het dus echt niet voor niets vijfdeklassers!). Ik vind het jammer dat er op het Stedelijk Gymnasium zo weinig aandacht wordt besteed aan UCU en de hele Liberal Arts and Sciences studie. Door het ambitieuze en brede karakter is het namelijk echt iets voor gymnasiasten. Helemaal voor die van het Stedelijk Gymnasium, die naast slim ook heel creatief en sociaal vaardig zijn. Zij kunnen hier helemaal hun ei kwijt met alle clubjes, verenigingen, feesten en andere mogelijkheden om al je ideeën, kennis en plannen uit te werken. Wekelijks worden er ook veel interessante lezingen gegeven over zeer uiteenlopende onderwerpen door verschillende mensen, van Alexander Pechtold tot Xabier Aguirre. Bovendien kan je via UCU heel makkelijk een semester in het buitenland studeren. Zo ga ik volgend jaar in januari vier maanden studeren in Canada op Queen’s Univeristy in Kingston!

slaap, studeer, eet en feest je op “de campus”. Want ja, UCU heeft niet alleen academische gebouwen, units (studentenhuizen) en een Dining Hall, maar ook een eigen bar! Op die manier leer je elkaar en elkaars cultuur heel goed kennen. Zo heb ik afgelopen kerstvakantie mijn Spaanse vriendin Sara bezocht in haar geboortestad Granada. Hartstikke handig dus die internationale contacten. Ik was alleen wel een beetje bang voor het hoge academische niveau en het feit dat het een Engelstalige studie is. Die angst nam Lisa Peters, die dat jaar net was begonnen, snel weg toen ik bij haar op haar grote kamer op de campus op bezoek was. Zij verzekerde me dat UCU helemaal niet zo moeilijk is als beweerd wordt. Daar kwam ik zelf ook achter na de eerste week op UCU. Ik heb 14 contact uren per week, dat valt vergeleken met TU Delft heel erg mee. ’s Avonds heb ik genoeg tijd om lekker naar de bar te gaan geloof me, op UCU is het elke avond weer partyhardy. Bovendien heb ik ook heel veel vakantie; naast zes weken kerstvakantie heb ik ook nog elk semester een weekje mid term vakantie en ben ik half mei alweer klaar met mijn eerste jaar! Al met al, hoop ik dat ik met dit artikel de interesse heb gewekt van leerlingen van ons Gymnasium. Er is echter nog veel meer te vertellen, dus schroom niet en stuur een mailtje naar [email protected]. Om UCU echt te ervaren moet je eigenlijk een keer langskomen. Iedereen is welkom om een dagje met mij mee te lopen of een rondleiding te krijgen op de campus. Kom dus vooral & experience UCU life!

Het leukste van UCU vind ik het internationale karakter. Samen met andere studenten uit alle hoeken van de wereld



Via Versa. Blad voor ouders van leerlingen van het Stedelijk Gymnasium. nummer 1 april Jaargang. Via Versa jaargang 25 nummer 1 pagina 1

Recommend Documents