VFR Kaarten
Het is onmogelijk te navigeren zonder kaart. In de eerste dagen van de luchtvaart, waren alleen de grote steden met elkaar verbonden. Overdag navigeerden de piloten op gegist bestek, 's nachts orienteerde hij zich op grote, knipperende lampen, die ongeveer 16 km uitelkaar stonden. De eerste luchtvaartkaarten waren lange stroken en lieten een 130 km brede strook zien op deze luchtwegen. Handig, als je op zo'n luchtweg bleef, maar piloten hadden ook altjd een wegenkaart bij zich, voor het geval dat ze moesten afwijken van de route, door het weer, een andere bestemming, buiten de bestaande routes. Of als ze verdwaalden.. In 1930 werden er kaarten ontwikkeld, die heel Amerika moesten bedekken. Die kaarten verdeelden de toen 48 Staten in 87 secties. Tegenwoordig worden ze tweezijdig bedrukt geleverd en zijn het 37 sectie kaarten die hetzelfde gebied beslaan. De Sectie Kaart. De Sectie Kaart is voor het gebruik bij VFR vluchten. In Canada hebben ze hun VNC, de VFR Navigation Chart. Elke sectie (luchtvaart) kaart draagt de naam van een grote stad in zijn gebied. Zo zijn er bijvoorbeeld een New York Sectional, een Miami Sectional en een Chicago Sectional, enz. Dit is een overzichtje van de sectie kaarten voor de 'lower 48' en het gebied wat ze beslaan. Je ziet dat New York gearceerd is omdat dit het overzichtskaartje van die sectie kaart is.
Overzichtskaart van de beschikbare sectie kaarten.
In het overzicht zie je ook gekleurde rechthoekjes.Die vertegenwoordigen de Terminal Area Charts, uitvergrotingen van gebieden rondom grote, drukke steden. De objecten op zulke kaarten zijn hetzelfde als op de secties. Flightsimmers zouden er goed aan doen een sectie kaart van hun omgeving te kopen, of het gebied waar ze graag vliegen, alsook een Terminal Area kaart, als je bij zo'n grote stad vliegt. Neem er de tijd voor om te leren wat er allemaal op zo'n kaart staat. Het helpt om het navigeren beter te begrijpen en voor een luchtvaartliefhebber zijn ze fascinerend. Voordat je je begraaft in een sectiekaart om een vlucht te plannen, zijn er nog twee belangrijke dingen op de kaart te vinden; de datum van uitgifte en het 'hoogste punt' symbool. Sectiekaarten verlopen na 6 maanden! Soms zijn de wijzigingen klein, soms heel belangrijk, het veranderen van een VOR of toren frequentie. Misschien is er wel een televisietoren van 300 meter op je route geplaatst! Kaarten zijn niet echt duur, dus probeer het bij te houden. De uitgave van een nieuwe kaart staat ook vermeld op de vorige. Het hoogste punt op een sectiekaart staat ook op de voorkant van zo'n kaart vermeld, met de locatie erbij. Op Miami's sectional is 305 voet misschien niet zo interessant, maar een 6288 voet op de New York sectional is toch leuk om te weten. Sectiekaart zitten boordevol informatie. Teveel om hier op te noemen. Het goede moment om de kaarten te bestuderen is tijdens het plannen van een vlucht, niet nadat we opgestegen zijn. Uit rapportages van vliegtuigongelukken, blijkt dat deze 'gezond verstand' regel niet altijd opgevolgd wordt. De sectie kaarten zijn dus alleen voor VFR vluchten, er staan dus dingen op die zichtbaar zijn vanuit de lucht; spoorwegen, rivieren en meren, opvalland aanwezige gebouwen, steden, hoogspanningsleidingen, torens en andere dingen die in de weg kunnen zitten. Met een kleurcode staat de hoogte van het terrein aangegeven, de verklaring zie je op het voorblad. Natuurlijk staan alle luchthavens erop. Met een rood symbool, als het een niet gecontroleerd veld is, (zonder toren) en blauw bij de anderen. Het symbool laat ook de lay out van de start- en landingsbanen zien. Op een sectie kaart staat ook ontzettend veel informatie over een luchthaven, ook de aanwezigheid van ATIS. ATIS, Automatic Terminal Information Service, is een opgenomen boodschap die 24 uur per dag uitgezonden wordt. Deze boodschap bevat informatie over het huidige weer, de wind aan de grond, de barometerstand voor je hoogtemeter, welke runway er gebruikt wordt, de frequenties voor het eerste kontakt met de luchthaven, of er banen gesloten zijn... of dat het hele vliegveld gesloten is! Elk uur wordt de boodschap ververst, of vaker als dat nodig is. Elke verversing krijgt een letter en de boodschap zou kunnen eindigen met, ”inform approach control that you have Information Delta.” Een piloot zou dus in zijn eerste kontakt met approach kunnen melden, “Nantucket, this is BarnBurner 3343-Alpha, (type toestel en registratienummer) with Delta.” Normaal zou dat de verwijzing naar de ATIS zijn. Maar soms kan het gebeuren dat approach antwoord met, “Roger 3343-Alpha, radar contact.... Echo is current..”
Waarmee hij de piloot verteld, dat het eigenlijk te lang geleden was, dat hij de ATIS beluisterde, voor het eerste kontakt. Vreemd genoeg heb ik dat nooit een approach horen zeggen als de Airforce One zijn eerste kontakt maakte! De sectie kaarten laten ook de vastgestelde luchtwegen zien, de Victor airways en natuurlijk ook alle navigatiehulpmiddelen, de Navaids. Hieronder staat een stukje van de sectiekaart van New York, het gebied rondom de Nantucket luchthaven, Massachusetts. Deze paragraaf beschrijft de vele dingen die je op dit kaartje kunt zien en het is misschien een goed idee om het kaartje op te halen en af te drukken. (NAVIDOC.zip, nantucket-vfr-30.PDF)
Een stukje uit de New York Sectional, Nantucket Airport Richt je aandacht eens op het Nantucket Memorial vliegveld. Het symbool van het veld is blauw, dus is het een gecontroleerd vliegveld. Het symbool laat ook de richting van de drie banen zien. Het sterretje boven het symbool geeft aan dat er een draaiend baken is, een soort vuurtoren. Rondom het vliegveld zie je een blauwe streepjes-cirkel, Dit is de Class D luchtruimte. Alle toestellen in dit gebied, vanaf de grond tot 2500Ft MSL (dit zie je aan de [25] ) moeten kontakt houden met de toren. De witte R in de blauwe cirkel, net voor de naam van het vliegveld (Nantucket Meml (ACK)) betekend dat het veld radar beschikbaar heeft. Onder de naam zie CT – 118.3. Het is de frequentie van de toren. ATIS – 127.5 is de volgende, ATIS is beschikbaar op Nantucket en wordt uitgezonden op een
frequentie van 127.5 Mhz. Dan volgt er een rijtje getallen, waar je het volgende uit kunt halen; 48*L63. De hoogte van het veld is 48 voet, heeft verlichte banen en de grootste baan is 6300 voet lang. De ster net voor de L betekent dat er beperkingen op de verlichting kunnen zitten, die gegevens kun je vinden in het hoofdstuk luchthaven/faciliteiten van, inderdaad! Nog een publicatie die je als piloot moet kopen en geregeld moet verversen. Hierover later meer. VOR's en NDB's worden beide getoond op een sectiekaart. De grote kompasroos met een pijl naar het magnetische noorden, geeft aan dat er een VOR is. Een rode cirkel, gevuld met puntjes, symboliseert een NDB. In dit geval, heten de VOR en de NDB beide Nantucket. Het blauwe rechthoekje langs de bovenkant, laat zien dat de frequentie van Natucket's VOR 116.2MHz is.Z'n ID is ACK. Ook de morse code voor ACK staat hier aangegeven. CH 109 is kanaal 109. Jaren geleden besloot een hooggeplaatst iemand dat piloten niet slim genoeg waren om complexe begrippen als 116.2MHz te onthouden. Dus werden er kanaal nummers aan de frequenties toegewezen en kanaal 109 is dus 116.2 MHZ. Er staat vast een hoofdprijs klaar, voor diegene die het toestel vindt, waarin een Nav-ontvanger zit die op kanaal nummers werkt! Misschien zit ik er helemaal naast, dan wil ik graag een e-mailtje! Ondertussen raken de luchtvaart kaarten vol door dit soort gegevens. De rode rechthoek, aan de linkerkant, is van de NDB. Zijn frequentie is 194 Khz en z'n ID TUK. Ook de morse code zie je weer. De onderlijning van de frequentie geeft aan dat op frequentie geen spraak mogelijk is. Alle Victor luchtwegen zijn aangegeven op de sectiekaarten. Deze luchtwegen lopen van VOR naar VOR en beginnen daarom met een V. Luchtvaartcommunicatie maakt veel gebruik van woorden i.p.v. Letters, dus de luchtweg V146 op de 300º radiaal van de 'ACK' VOR zal aangeduid worden als Victor 1,4,6. De [27] boven de naam V146 geeft aan dat de beide VOR's 27 nautische mijlen uit elkaar staan. De grote 06 linksonder op het plaatje geeft de Maximum Elevation Figure aan, voor dit vak, op deze kaart. Het grote getal aan de linkerkant is het duizendtal boven MSL, het rechtergetal de honderdtallen. Dus voor dit kaartvak is het hoogste punt, terrein, gebouwen, torens, antennes, enz. 600 voet boven het gemiddelde zeenivo.Elk kaartvak op een sectiekaart heeft zo'n aanduiding. De onderstebovenstaande “V's”bij de luchthavens, zijn hindernissen, vaak torens. Er staan twee getallen naast, de hoogte boven de zeespiegel en tussen haakjes, de hoogte in het landschap.Het zal je opvallen dat populaire plekken voor hoge dingen, vaak bij een vliegveld liggen... Probeer niet al deze symbolen uit je hoofd te leren. Die je vaker gebruikt, leer je snel genoeg. De andere kunt je snel genoeg opzoeken op de legenda van een sectiekaart. Op elke sectiekaart staat ook een lijst van verboden gebieden, die ook in de kaart staan. Je mag bijvoorbeeld in Amerika niet over het Capitool, of het Witte Huis vliegen. Er zullen geen raketten op je gericht worden als je het toch doet, maar waarschijnlijk wordt je heel snel begeleid door F-16's, met piloten achter de knuppel, die, vreemd genoeg, op dat moment geen gevoel voor humor hebben. De Duitse piloot Matthias Rust heeft het allemaal wat moeilijker gemaakt, toen hij met z'n Cessna 172 van Duitsland naar Moskou vloog en daar op het Rode Plein landde, zonder te zijn opgemerkt door de Russiche luchtverdediging!
Het volgende plaatje laat het verboden gebied P-67 zien, een cirkel met streepjes naar binnen gericht.
P-67 is normaal verboden gebied vanaf de grond tot 1000 voet hoogte, tenzij er heel belangrijk bezoek aanwezig is. Een piloot kontakt opnemen met het FSS, het Flight Service Station voor de laatste NOTAM's, de Notices To Airmen, als hij op een vlucht noodzakelijk dichtbij P-67 moet vliegen. Het gebied zou voor die dag veel groter kunnen zijn en, “Ik wist het niet!” wordt niet geaccepteerd als excuus. Een ander gebied is R-4105, ook ingesloten door een lijn met streepjes naar binnen gericht.
R-4105 beschermt een natuurgebied. Het bereik is vanaf de grond tot een hoogte van 18000 voet.
Om zo'n gebied als R-4105 te mogen overvliegen moet je 48 uur van te voren toestemming vragen, of boven FL180 zitten. Omdat je ontheffing kàn vragen, wil dit zeker niet zeggen dat je die ook krijgt. De piloot zal toch een vrij goede reden moeten opgeven. Piloten moeten ook oppassen als een Waarschuwingsgebied op hun vliegpad ligt. Deze worden op dezelfde manier aangegeven, met een streepjeslijn, naar binnengericht. De opmerking bij Waarschuwingsgebied W-104B zou duidelijk genoeg moeten zijn: Waarschuwing! Operatie Gebied van het Leger! Vanuit dit gebied kunnen akties ondernomen worden die schadelijk zijn voor vliegtuigen in dit gebied! De schaal van een sectiekaart is 1:500000. Dat betekend dat een lineaal van 1 voet lang een lijn aangeeft van 500000 voeten in het veld. Bijna 95 mijlen in het echt. Een centimeter is dus 500000 centimeters, ofwel 5 kilometer. Dit is belangrijk omdat omgevingskaarten, de Terminal Area kaarten een schaal van 1:250000 hebben en de wereld luchtvaart kaarten een schaal van 1:1000000. Dus moet je bij het plannen van een vlucht, de juiste kant van de lineaal gebruiken. Oh ja, en de vraag over de schaal van de sectiekaarten, zit al tientallen jaren in het examenpakket van de student die voor z'n PPL bezig is. Omgevingskaarten De omgevingskaarten ondersteunen de sectiekaarten net zoals een plattegrond van een Stad een aanvulling is op een Provinciekaart. De omgevingskaart laat uitgebreid het terrein en de objecten zien in de directe nabijheid van een grote stad. Omgevingskaarten dragen de naam van dezelfde stad als de sectiekaarten. Soms is er zelf een kaart van de op een na grootste stad, binnen een sectie beschikbaar. Zo is er ook een 'Boston Terminal' binnen het sectiegebied van New York. Omgevingskaarten verlopen na 196 dagen. (Iemand zal ooit de loterij gewonnen hebben met dat nummer!) De omgevingskaart laat dezelfde objecten zien als een sectiekaart, alleen zijn door de grotere schaal veel meer details zichtbaar.
Wereld Luchtvaart Kaarten Wereld Luchtvaart kaarten of WAC's (World Aeronautical Charts) zijn, zoals de naam al doet vermoeden, beschikbaar voor de wereld buiten de Verenigde Staten en Canada, hoewel je ze ook voor dat gebied kunt kopen. Ook hiervoor moet je weer het Internet op.
Wereld luchtvaart kaart voor het gebied van de Verenigde Staten. De namen van de WAC kaarten zijn gebaseerd op breedtegraden. Elke kaart dekt een breedte van 8 graden. Op het plaatje zie bijvoorbeeld de JC serie, die tussen 16º en 24º ligt, terwijl verder naar het noorden de CF serie tussen 40º en 48º ligt. Ook de wereldkaarten hebben een overzicht op de omslag, waarbij de kaart zelf grijs ge-arceerd is.(In het voorbeeld CF-19) WAC kaarten zijn identiek aan de sectiekaarten, met twee uitzonderingen; de schaal is twee keer zo klein en de geldigheidduur is anders. De Wereldkaarten gaan 1 jaar mee. De datum van de volgende uitgifte staat weer op de omslag. Luchthaven Faciliteiten Uitgave De Luchthaven Faciliteiten Uitgave is een uitgebreidde beschrijving van elk vliegveld, heliport en watervliegtuigbasis in de Verenigde Staten, zolang het maar open is voor publieke vluchten. Het wordt elke 56 dagen opnieuw uitgegeven door de National Ocean Service, de NOS. Er zit zoveel informatie in deze documenten dat het in 7 delen uitgegeven moest worden, om alle 48 staten te beschrijven. ( Hiermee wordt bedoelt, het aaneengesloten vasteland, onder Canada) Het kent een onderverdeling van Staten en daaronder Steden. Het plaatje hieronder laat de kop zien van Nantucket Memorial Airport, Mass. Alles wat je wilt weten over dit vliegveld, staat in deze publicatie, vliegveldkaartjes, Navaids, communicatie data, waar je informatie over het weer kunt opvragen, speciale aantekeningen en procedures. Er staat ook veel informatie in, die niet met een tekeningetje onder te brengen is, openingsstijden, wat voor brandstoftypes aanwezig zijn, verlichtingscodes, enz.
Het geeft ook update informatie over de kaarten, de faciliteiten informatie wordt immers elke 56 dagen uitegegeven en de sectie- en luchthavenkaarten elke 6 maanden. Het is geen dure uitgave en de moeite waard om erbij te hebben.
Dit is een deel van de kop van Nantucket Meml. Je leest hier, de naam van het veld, de drie letters van de ID, het veld ligt 3Nm ten zuid-oosten van het stadscentrum, en de plaatselijke tijd is 5 uur vroeger als UTC, 4 uur bij zomertijd. Niet te zien, maar verder naar rechts, staan nog de coordinaten van het vliegveld en het ID nummer van de sectiekaart, de lage route IFR kaart en de hoge route IFR kaart, waar Nantucket opstaat. De tweede regel bevat de hoogte van het veld, 48 voet MSL, B betekent dat er een draaiend lichtbaken is, S4 geen de mate van service aan voor een toestel, handig om te weten als er ergens een draadje knapt, 100 Low Lead, er is gasoline, Jet A, er is kerosine en ARFF index A geeft het nivo van de hulpdiensten en brandweer aan. Dan komt er een volle bladzijde met informatie.(NAVIDOC.zip, ack-1.zip) Op het voorbeeld zie je de beschrijving van Nantucket en de uitleg nog eens van de kop. Er is een niet officiele versie van dit boekwerk online. Ik weet niet of het echt geschikt is voor echte vliegers, maar het voldoet uitstekend voor Flightsimmers. Kijk eens op www.airnav.com He volgende hoofdstuk gaat over de IFR kaarten. Gebruik de IFR lage route kaart voor vluchten onder de 18000 voet en de IFR hoge route kaart daarboven. © 1999 – 2004, Charles Wood.
