Veranderingen in de vereniging

Veranderingen in de vereniging. Voetbalvereniging “De Zouaven” Sportcomplex “de Kloet” Raadhuislaan 8 1613 KR Grootebroek Tel. 0228 515 439 Infolijn 0228 523 649 Website adres www.vvdezouaven.nl Redactie adres Piet Reus Platanenlaan 64 1613 TP Grootebroek Tel. 0228 514 108 E-mail [email protected] Redactieleden Piet Reus Jaap Bimmerman Ans Neuvel Iris Vinkenborg (layout) Ries Bruijn (foto’s) Fer Lakenman Rabobank Stede Broec 11.76.05.050 t.n.v. De Zouaven Algemeen secretaris Mevr. I. Lassooij Tel. 0228 514 597 E-mail [email protected] Ledenadministratie/ Jeugd secretaris Mevr. J. Koophof Tel. 0228 514 440 E-mail [email protected] Wedstrijd secretaris senioren Dhr. J. Bimmerman Tel. 0228 515 295 Dit blad is tot stand gekomen in samenwerking met

Waar blijft de tijd? Wat gaat alles snel. Opmerkingen die dagelijks worden gemaakt en nog weer veel meer, rondom december en januari, in de periode van deze feestdagen. Bij het bekijken van foto’s praat je ook onwillekeurig over de tijd, die voortraast. Van de week even thuis bij Garm Kok, omdat hij een serie foto’s uit de oude doos had. Die afspraak hadden wij al gemaakt met Lutjebroeker kermis, toen wij als vanouds, gastvrij bij Trudy en Sjaak, mooi aanzaten. Tussen “haakjes” ook dat doen wij al jaren, nog eens, over tijd gesproken. Maar goed, Garm heeft een leuke verzameling foto’s, niet alleen van de teams, waarin hij heeft gespeeld, maar ook nog van vader Gerrit, elftalfoto’s uit, waarschijnlijk de vijftiger jaren. Ook in zulke momenten komen herinneringen boven uit vervlogen tijden. Ook eens gekeken met een gevoel van herinnering naar de Zouaven soap, die zes jaar terug, een seizoen lang door de sportredactie van het Noord-Hollands Dagblad, wekelijks met een ander verhaal werd opgevoerd. De soap droeg als titel “Meer dan alleen maar de club van Frank en Ronald de Boer”. Dat is voetbalvereniging de Zouaven uit Grootebroek, 850 leden en 350 vrijwilligers. Een gemeenschap in het klein, waarin de sportredactie dit seizoen volledig – en met open armen – wordt opgenomen. Het Noord-Hollands Dagblad volgde ons een jaar lang, omdat de vereniging speciaal werd gevonden. Iedere week werd in samenspraak een onderwerp opgepakt. De soap was opgemaakt in 2005/2006. Hoe zou een soap van 2012 zijn beschreven? Een beperkte bloemlezing. De Zouaven heeft een kunstgrasveld, zelf bekostigd en aangelegd; de AZ voetbalschool, wordt onder leiding van Ton Bosma, bij de Zouaven gehouden; ouders van andere verenigingen, die hun zoon/dochter naar de training brengen, kunnen in bestuurskamer 3 even zitten; Rondom het hoofdveld is een tv toren, een echt terras, een plein dat een naam draagt; Henk Spaan, onze Technisch manager, is nu ook trainer/ coach van A1; de vereniging verzamelt elektrische apparatuur e.d., de mensen die dat organiseren hebben toch wel echte clubliefde; weer zijn een vijftal jeugdige scheidsrechters geslaagd voor de Juniorencursus. Hoe de soap van 2013 er uit zal zien, is nog niet bekend. Wel is nu al een zekerheid, dat de verwelkoming van de nieuwe jonge leden met hun ouders, meer inhoud zal krijgen. De vrijblijvendheid zal langzamerhand verdwijnen. Veel ouders zijn al betrokken bij de vereniging. Maar alle ouders willen toch onderdeel van de vereniging zijn. Een vereniging, waarvan zoon/dochter ook lid is. Verwelkoming van zoon/dochter bij de vereniging, betekent ook een verwelkoming aan vader/moeder bij de vereniging. Met uiteraard een aantal vragen. Naar welke werkzaamheden gaat de voorkeur uit? Waar zijn jullie goed in? Wat kunnen jullie betekenen? Misschien eerst maar eens rustig aan beginnen, en liever eerst een jaar in de kantine een kop koffie/thee inschenken. Het is allemaal bespreekbaar. In ieder geval, hier hebben jullie de sleutel van de accommodatie. Dit past ook in de mijmeringen over veranderingen in de vereniging. Piet Reus

C O M M U N I C A T I E

www.rosier.nl

53e jaargang nummer 3 ‘De Zouaaf’ jaargang 53 nr.3

1

Mededelingen Nieuwjaarsreceptie Ook dit jaar houden we weer een nieuwjaarsreceptie. Op zaterdag 5 januari 2013 willen we De middag begint om 14.00 uur met een drietal wedstrijden van zondag 1, zaterdag 1 en Dames 1 tegen de 2e teams van de vereniging. De receptie zelf is 15.45 tot 18.00 uur. U bent van harte uitgenodigd! U komt toch ook ….. iedereen de gelegenheid geven elkaar geluk toe te wensen voor het nieuwe jaar. Winterstop In de weekenden 22/23 december, 29/30december en 5/6 januari worden er geen programma’s door de KNVB vastgesteld. 12/13 Januari is een inhaal/beker weekend. Webwinkel Tijdens de winterstop is de webwinkel gesloten. Op zaterdag 19 januari 2013 kunt u de door u bestelde artikelen weer afhalen. Categorieën i.v.m. afgelastingen Al onze teams spelen in district West 1 en zijn opgedeeld in 3 categorieën; Landelijk; Zondag 1. Dan heb je de A categorie = prestatief, hieronder vallen alle bekerwedstrijden, zondag 2 en 3, Zaterdag 1, A 1, B1, C1 en 2 en de D1. Dan is er nog de B categorie = recreatief hieronder vallen alle overige teams van de vereniging. Via de krant, radio en teletekst( pag 603), worden de afgelastingen van de districten bekend gemaakt. Worden door de consul uit- of thuiswedstrijden afgelast, wordt dit bekend gemaakt via ons eigen telefoonnummer voor afgelastingen, nr. 523649 Opstelling adressen Lutjebroek: Café De Paus, P.J.Jongstraat 96. Grootebroek: De Zinken Viool, Zesstedenweg 115. Bovenkarspel: Primera, oude NS stationsgebouw (Alleen jeugd) Afberichtadres Voor alle teams bij de trainer of begeleider. Opleidingen In het nieuwe seizoen worden weer voetbaltechnische- en arbitragecursussen georganiseerd t.w. Trainer/Coach III Jeugd en Senioren, TC II, basiscursus keeperstrainer, F-E-D pup. trainer, Pupillen trainer, Junioren trainer, Jeugdvoetballeider (JVBL), F-pupillentrainer en Technisch Jeugdcoördinator. Informatie bij Joke Koophof 514440. Pupillenscheidsrechter, Juniorenscheidsrechter, Verenigingsscheidsrechter, KNVB-scheidsrechter. Informatie bij Ingrid Reus 522228. Fietsverlichting We komen in de periode dat het vroeg donker wordt. Het blijkt dat er veel jeugd naar de training komt met de fiets, waarbij de verlichting het nauwelijks of helemaal niet doet! Wij vinden het onze plicht als de Zouaven om u als ouders/verzorger daarop te wijzen en de volgende vraag aan u te stellen: Wilt u, uit veiligheidsoogpunt voor uw kind, andere kinderen, maar ook andere weggebruikers, er voor zorgen dat uw kind met een goed verlichte fiets te trainen komt? Op deze manier zorgen wij allen samen voor onze veiligheid. Familietoernooi 2013 Het toernooi zal dit seizoen op zondag 2 juni 2013 gehouden worden. Dit jaar wat later ivm de Hemelvaart en Pinksterdagen. Noteer deze datum alvast en geef je nu op voor het familietoernooi! Geef daarbij aan of je een gemengd- of herenteam inschrijft, je teamnaam en je eigen naam, adres en telefoonnummer. Veel teams hebben zich al aangemeld. Denk erom VOL IS VOL Opgave bij Ineke Lassooij e-mail adres; [email protected]

2

‘De Zouaaf’ jaargang 53 nr.3

seizoen 2012-2013 Uitslagen doorgeven Willen alle aanvoerders en geleiders de uitslagen doorgeven aan de persoon, die bestuursdienst heeft. Wij willen nl. als het kan álle uitslagen goed in de krant hebben. Mocht u niet meer naar de bestuurskamer komen, kunt u de uitslag doorbellen naar de bestuurskamer 515439. Het kan uiteraard voorkomen dat alle thuiswedstrijden niet doorgaan en er geen dienstdoend bestuurslid aanwezig is, terwijl u wel heeft gespeeld. Gelieve de uitslag dan door te geven aan Joke Koophof (514440). Dit geldt zowel voor de zaterdag als de zondag. Ook heeft u de mogelijkheid om de uitslag per E-mail door te geven. Het E-mail adres is [email protected] Gevonden voorwerpen Het komt regelmatig voor dat er kleding of schoeisel of andere voorwerpen in de kleedkamers achterblijven. Men komt er soms weken later nog om en dat is echt bijzonder lastig. U kunt Afra Klein hierover bellen (06-40593914). Oproep tot activiteiten binnen de vereniging De vereniging groeit, vooral wat de jeugd aangaat. Zonder hulp van de ouders/verzorgers is het bijna niet meer op te brengen om de organisatie rond die elftallen mogelijk te maken. Het jeugdbestuur en de verschillende commissies trachten dit alles rond te breien. Laat hen niet in de steek, maar tracht te helpen waar het in uw vermogen ligt. We denken aan vervoer, begeleiding, training, kantinehulp, scheidsrechter, onderhoud velden/gebouw, helpen bij evenementen, bestuur- en/of commissiewerk. Heeft u interesse, schroom niet en laat ons (dus uw kinderen) niet barsten. Met z’n allen zijn we sterk en met uw hulp kunnen wij onze leden optimaal in hun sport voldoening geven. Inzamel aktie Oude of kapotte computers, elektronische apparatuur, mobiele telefoons, dus alles waar een stekker aan bevestigd is, uitgezonderd koelkasten en vriezers, zitten boordevol waardevolle grondstoffen. Deze apparatuur is heel goed te recyclen, maar blijft vaak bij de mensen thuis liggen. Er is een bedrijf dat deze apparaten recycled tot grondstoffen. Dit recyclen heeft met name een gunstige uitwerking op het milieu, maar ook voor De Zouaven. Het is namelijk geld waard. 2500 Kilogram levert De Zouaven gemiddeld € 1000,-- op. Ook bedrijven kunnen hun oude apparaten bij ons inleveren. Op het complex staan nu containers waar u uw elektronisch afval in kwijt kunt. Iedere dag van 9.00 tot 11.00 uur en op zaterdag en zondag als er gevoetbald wordt kunt u uw elektrische apparaten afleveren bij bestuurskamer 3. Vriendenloterij De vriendenloterij is een loterij waarbij de helft van uw inleg naar een goed doel gaat. Een van die goede doelen is v.v. De Zouaven. Wilt u ons steunen en meespelen of misschien speelt u reeds mee, denk dan ook eens aan uw club v.v. De Zouaven. Trainingsoverzicht Het weekoverzicht trainingstijden,teams,velden en kleedkamer is te bekijken op de site van De Zouaven. www.vvdezouaven.nl Aan en Afmelden bij de ledenadministratie: Joke Koophof, tel. 0228 - 514440

tekst • Ineke Lassooij, Algemeen secretaris.


3

27 december 28 december 5 januari 6 januari 14 januari 15 januari 1,2,3 mei 2 juni 1 juli

zaalvoetbal zaalvoetbal nieuwjaarsreceptie duintraining bestuursvergadering junioren (kantine) spelersbijeenkomst Cng via de Z-site) Nike-dagen (aanmeldi familietoernooi jaarvergadering

C O M M U N I C A T I E

Wij barsten van de energie. U ook? Samen winnen we overtuigend. W W W. R O S I E R . N L

4



5

O nder

de kerstboom 2012

Het was me het jaartje weer wel… Genoeg gebeurd in de vereniging. De naamsbekendheid is met procenten omhoog geschoten. Is de verenigingsnaam ‘De Zouaven’ bij voetbalfanaten sowieso al bekend en bij geschiedkundigen zeker, ook andere oplettende lezers en kijkers weten ondertussen, dat ‘De Zouaven’ staat voor een voetbalvereniging met een historische betekenis. Dit laatste hoef ik u niet uit te leggen. De verbeterde naamsbekendheid waarschijnlijk ook niet, al zal ik daar wel aandacht aan besteden. Zoals ik al aangaf, het was me het jaartje weer wel. Het streven naar een 1000-tal leden is voorlopig in de ijskast gezet, maar dat wil niet zeggen dat we als vereniging indutten. Er zijn ook afgelopen jaar weer nieuwe doelstellingen afgesproken. Waar dat niet het geval is, daar gaan spaanders vallen. Wij willen als vereniging springlevend blijven. Een van die doelstellingen was en zal ook voor het lopend seizoen gelden, dat ons vlaggenschip zich handhaaft in de Hoofdklas en probeert mee te doen voor en periodetitel. Het tweede moet zich handhaven, dat eerst maar eens, in de Tweede klas. Zo niet, dan zal het verschil met het eerste te groot worden. Het eerste heeft een prima seizoen ’11-’12 achter de rug en eindigde in het linker rijtje, het tweede degradeerde ui de Eerste klas. Vandaar deze voor hun nieuwe doelstelling. Na een aarzelend begin, krijgt het team nu de smaak te pakken, waar het eerste nog te afwisselend speelt. Ook onze jeugdselectie teams hebben het moeilijk gehad. Het is een goede keus geweest om Henk Spaan als trainer van de A-junioren selectie aan te stellen. Een voorzichtige weg naar boven lijkt te zijn ingezet. Een vereniging heeft altijd te maken met pieken en dalen. Het is de kunst niet in paniek te raken, beleid steeds kritisch tegen het licht te houden en waar mogelijk aanpassingen te doen. Het is in de huidige tijd soms 6


moeilijk om spelers lang aan de vereniging te binden, daar waar de club er alles aan doet om ze binnenboord te houden. We zijn een vereniging met veel faciliteiten en met gelukkig nog veel jeugdleden. Daar is het ook om te doen. De Zouaven is een vereniging voor iedereen. Dan helpt het natuurlijk wel, dat ons vlaggenschip in de Hoofdklas opereert. En al spelen ze nogal wisselvallig, niet vergeten moet worden, dat ze vaak tegen heel grote verenigingen spelen met een meestal veel groter budget. Neem van mij aan, dat het in feite een grote prestatie is om met meest eigen spelers zo hoog te spelen. Dan kunnen we er natuurlijk niet onderuit om het grote bekersucces te benoemen. De Zouaven in de KNVB beker. De Zouaven op teletekst…De Zouaven in de tweede ronde en na een niet verdiend verlies bijna tegen PSV, Eindhoven. Dat waren afgelopen jaar de krenten in de pap. Het zou bijzonder zijn, ook dit seizoen weer voor de ‘echte beker’ te mogen spelen. Op moment van schrijven staan we voor de wedstrijd tegen DVVA, een zaterdag tweedeklasser uit Amsterdam. Bij winst schieten we al weer lekker op. Komen we weer zo ver, dan heeft dat uitstraling naar de gehele vereniging. Net als het samenwerkingsverband met AZ. Dat krijg je niet zomaar voor elkaar. Dat is te danken aan de goede naam, die we hebben opgebouwd. In een tijd van bezuinigingen, ook onze club moet al meer op de kleintjes letten, zijn dit lichtpunten in donkere tijden. Die donkere tijden schudden we af. Zoals elk jaar opnieuw zetten we in het kerstnummer mensen in het licht. Vrijwilligers zonder wie geen vereniging meer kan functioneren. Dit jaar, 2012, zetten we Dirk Molenaar, Willem Strating, Antoine Hussaerts en Pe Weel, in het kerstzonnetje, onder de kerstboom. Want…het was me het jaartje weer wel. En voor u, lezer, fijne kerstdagen en een gezond en sportief 2013 toegewenst.


7

Onder de kerstboom 2012 Willem Strating,

‘De Vrienden Van Amsterdam’, betekent.

van de Zouavensite

‘Ik heb op hun site gekeken, een beetje rommelig hoor, het lijkt me een beetje een intellectueel clubje’.

Hertog Albrechtstraat, 104…Dat hoef ik niet op te zoeken, dat weet ik wel te vinden. Hier, even kijken… nummer 400 en zoveel, dat zie ik meteen al staan. Maar 104…Via veel verwijzingen, duidelijk, dat moet gezegd, kom ik gelijk met Willems vrouw Hennie op de plaats bestemming. Op de fiets natuurlijk en zonder tom-tom. Willem doet open, begroet vrouw en reporter, in die volgorde. Ik word daarna nogmaals begroet, door de hond, de fam. Strating bezit een kleine dierentuin met kippen een poes en konijnen. En tenslotte word ik begroet door de kleinkinderen… Dat wil zeggen, ze hangen…ordentelijk …aan de muur, ingelijst in hartjesvorm.’ Er komen er zo nog twee bij’, zegt Willem enthousiast. En bij het binnenkomen van de huiskamer zie ik dat hij bezig is met huisvlijt. Bezig met enkele surprises voor diezelfde kleinkinderen. Verder is Willem goed voorbereid. De laptop staat al open. ‘Ik was net al bezig op de site’. ‘Ha, eindelijk staat de bekerwedstrijd erop’. Zaterdag 24 november speelt De Zouaven tegen DVVA, wat volgens Willem,

8


Goed, Willem, eerst maar even wat personalia, enkele gegevens van je…’O, is dat mijn taakstraf’. Willem zit vol met spitsvondigheden. Maar goed, daar gaan we. ‘Ik heb bij Dindua gevoetbald en in het bestuur gezeten, zowel in jeugd- als hoofdbestuur. We zijn in ’93 verhuisd naar Bovenkarspel. De jongens, Eelco en Wouter gingen bij Zouaven spelen. Gijs, die nu veertien is, heeft pas enige jaren later het rood-grijs aangetrokken. Ik ben toen gelijk als begeleider van zijn team begonnen. Nu nog (C3) ben ik inmiddels , zeg maar administratief medewerker van de ploeg en hou ook al jaren een website van zijn team bij. Ik moet wel zeggen, dat ik het waarschijnlijk na de winterstop voor gezien hou. Het wordt me allemaal iets te veel van het goede, wat ook met mijn gezondheid te maken heeft’. Hier komen we nog op terug. Terug naar zijn voornaamste bezigheid. Op het moment dat de site al even in de lucht was, leverde ik al snel enige kritiek. Dit kwam voorzitter Piet ter ‘ore’, die zei, ga er zelf maar mee aan de slag. Het was in die tijd nog een soort studieproject, wat aan vernieuwing toe was’. Willem is trots op zijn (zorgen) kindje. De laptop gaat niet van tafel en hij laat mij nieuwe ontwikkelingen zien. ‘ Zo gaat het worden’, zegt hij en showt me de nieuwe home-page. Hij is dagelijks met de site bezig. Na enig herstel van zijn herseninfarct is hij ermee aan de slag gegaan. ‘Ik kreeg nu toch tijd zat’. Willem is in geen geval een ‘stilzitter’. Eerst was er de site voor zijn zoon en het team, daarnaast maakte hij er verschillende andere. Voor de roeivereniging, voor de ijsbaan, voor een Hoorns zangkoor. ‘Allemaal pro deo, hoor..’. Daarnaast doet hij nog de financiele administratie voor de begraafplaats aan de Broekerhavenweg en haar vereniging. ‘Ik ben een vrijwilliger, met gratis ligplaats’ Maar bij dit alles, slaat zijn zouavenhart op en top. Ook het programmaboekje, wat bij de thuiswedstrijden van het eerste wordt uitgedeeld, is van Willem afkomstig. Het gaat in ieder geval door zijn handen. ‘Ik neem contact op met de bezoekende vereniging voor de teamnamen en begeleiding, haal verder veel van internet en bouw het steeds op in ‘Word’. De omslag staat min of meer

vast en de inhoud wijzigt.’ Ons manusje van alles heeft zich daarnaast nog aangeboden om omroeper te ‘spelen’. Dit op de dagen dat het eerste thuis speelt. ‘ Om Niek te ontlasten en hem zijn rol als ceremoniemeester, als voorzitter, te laten spelen in de bestuurskamer. Niek ontvangt dan en ik roep om. In deeltijd weliswaar met Janine (Corstjens). Nog even terug, even informeren naar zijn gezondheid. In 2003 heeft Willem en in juni en in september een herseninfarct gekregen. Na ziekenhuis opname, revalidatie en fysio, is hij weer redelijk opgekrabbeld. Nog altijd doet hij fitness om maar zo gezond mogelijk en mobiel te blijven. Het lopen gaat heel moeizaam en Willem is snel moe. ‘Dan is het een overwinning, om na veel logopedie, toch te kunnen omroepen. Ach en met de booster komen we, met Hennie, op veel westfriese velden en krijgen af en toe een duwtje om uit de prut te raken.’ Willem heeft de Dindua-kleuren geheel voor roodgrijs ingewisseld en heeft zelfs een zouavenlied geschreven, dat hij vanuit de laptop voor me gaat zingen. Zelfs de zoauven historie is erin verwerkt. ‘Ja, Niek was wat minder enthousiast, stond zeker in de verkeerde toonsoort, daar heb ik minder verstand van. ‘Nou, Willem, stuur me het maar via de mail door. Dan kijken we even of het door de ballotage commissie komt…We zien het wel !. ‘Als ik dan maar niet geroyeerd wordt’, is zijn antwoord. ‘En ik erbij’, zegt Hennie. ‘Dat kan de kantinecommissie er niet bij hebben’. Ze draait diensten en de spoeling is daar al dun…Verder kijkt Hennie bij zoon Gijs, als dat mogelijk is en beiden waren jaren, soms zelfs de enige supporters van hun oudere zoons, toen ze in het zevende speelden. ‘Vooral als de uitwedstrijden om tien uur waren. Wij vonden het altijd heel gezellig, er was altijd wat te beleven. Een keer werd er in Schellinkhout iemand uitgestuurd, die zo via de bosjes aan de andere kant van het veld weer binnen kwam en gewoon opnieuw mee ging spelen. We hebben gedurende al die jaren veel mensen leren kennen. Willem komt nog even terug op zijn eigen site. ‘Zo rond de winterstop hopen we de vernieuwde site te kunnen presenteren. Ik ben al bezig een aantal items over te zetten, wat best veel werk is. Samen met Mayflower, facilitair sponsor, wordt de nieuwe site opgebouwd. Het wordt een stuk overzichtelijker en sneller. Zo is het straks mogelijk dat meer mensen de

site kunnen bijhouden en elk team kan zelf zijn uitslag en andere wetenswaardigheden vermelden. We zijn benieuwd Willem. Wat hij me al laat zien, ziet er veelbelovend uit. Toch heeft hij nog andere hobby’s. Naast sport en thrillers op tv, zijn de kleinkinderen hun grootste passie. ‘Opa en oma zijn is fantastisch.’ Voordat ik over kan gaan naar mijn laatste en onvermijdelijke vraag, praat hij nog even door. ‘Gijs traint als maatschappelijke stage op het ogenblik nog een elftal en wat nog leuk is te vermelden…Ik ben natuurlijk Amsterdammer van geboorte, (in zijn tongval nog wel te merken) en heb bij De Meer gespeeld. Daar heb ik in de pupillen nog met van Gaal gespeeld. Ik moet zeggen, hij was wel wat beter…’ Mooi Willem. Een punt achter je verhaal. Wat te doen tijdens de kerstdagen. ‘Nou de eerste kerstdag staat in het teken van de familie. Alle kinderen en kleinkinderen en nog wat andere familie komt dan op bezoek. De volgende dag is het veel rustiger. Hennie draait onregelmatige diensten bij Philadelphia. Zij hebben een afdeling in de nieuwe flat Lamoraal. Een woonvoorziening voor mensen met een verstandelijke beperking. Ach, Willem, dan kun jij weer met je site in de weer… als Hennie werkt. Willem en Hennie, gewone mensen met een speciaal gevoel voor het verenigingsleven Jaap

Antione Hussaarts, Scheidsrechter en… ‘Duiker 96, ja, nee geen 69…’. Ik was mijn aantekeningen kwijt en dacht nog wel te weten, waar ik heen moest. ‘Ja, makkelijk te vinden, tegenover het speeltuintje’. En al werkten de grijze cellen wat minder (69 – 96…), waar zou dus wel lukken, nu nog hoe…Ik kom niet elke dag in Bovenkarspel-Zuid. De kaart, met loep bekeken, anders is er geen straatnaam te lezen en zag dat het een fluitje van een cent was. Fietsie gestald en aangebeld. Antoine doet zelf open, is alleen, de verdere gezinsleden


9

druppelen later binnen. Ik installeer me op de bank, krijg koffie en koek en Antoine vertelt alvast het een en ander. Notitieblokje erbij en pennen maar! ‘Zeg nooit…nooit, maar voorlopig blijven we hier maar.’ Antoine is Rotterdammer van geboorte, d.w.z.,Rozenburg en is een globetrotter. ‘Heb samen vijf jaar in het verre buitenland gewoond. Eerst Nigeria en daanra Saudi-Arabie, vanwege het werk van mijn vader, die projectleider bij Volker Stevin was. Enkele flarden weet ik me nog wel te herinneren, maar veel is dat niet. Via de Hertog Albrechtstraat ben ik in Enkhuizen terecht gekomen. Daarna in Venhuizen, werkte bij de bowlingbaan en heb daar Erica ontmoet. Via de La Reine laan nu op de Duiker. Zo’n zeven keer verhuisd, dat moet toch wel genoeg zijn. Dat beaamt Erika, die ook is aangeschoven. We hebben het even over Venhuizen en het ‘Buurtje’, waar het mooi wonen is. We hebben het even over een hele mooie boerderij daar, die ik toevallig zelf ook ken en ze zegt, dat ze daar tegenover geboren is. Nu hoeft ze niet zo nodig meer weg. ‘Het is hier rustig en toch alles in de buurt. Na deze inleidende beschietingen wordt het nodig tijd Antoine het woord te geven.

meneer…’ en nu is het meer van ‘Ja, ouwe , het is goed..’ We hebben beide dezelfdeontspannen insteek en maken samen de training.’ Vanaf de ‘deetjes’ tot en met de B2, heeft Antoine het gedaan. Nu Maurice in de A2 keept, fluit hij zelf op de zondag voor de KNVB. ‘Je moet hem toch een keer loslaten en Erica vult aan, dat hij nu zijn eigen boontjes wel kan doppen. Al blijft het leuk hem te zien spelen.’ Gelukkig fluit hij niet elke zondag. Dat gaat in overleg. ‘Kunnen we samen nog eens een dagje weg, dat is zeker belangrijk’, vervolgt Erica. Terug naar Antoine. ‘Ben nu zeven jaar in het zwarte pak te bewonderen..’ Ja, als je langs de kant altijd zo’n grote mond hebt…’, grapt hij. Ik heb bij KGB, nog met Rene Appelman o.a., de BOS cursus gevolgd. Het team van Maurice had niet altijd een scheidsrechter en zo is het in feite begonnen. Ik heb het nog een jaar weten af te houden om bij de KNVB zelf te gaan fluiten. Ze hadden me al snel gevraagd. ‘Ik fluit in principe de standaardteams op zondag en kwam vorig jaar net drie punten te kort om in de ‘Derde Klasse’ te mogen fluiten. Daarnaast mag ik tot en rnet de ‘Eerste Reserve Klas’ mijn steentje bijdragen. Ik fluit in een straal van ongeveer 60 km. in Westfriesland.’ Hij vindt

‘Vroeger heb ik tot de C5 gevoetbald, maar heb duidelijk minder talent dan onze zoon Maurice, die in de A2 keept. Naast tennissen werd bowlen meer zijn passie. Ik kon lekker goedkoop in Venhuizen (werk) trainen en merkte er wel feeling voor te hebben. We hebben het geschopt tot de derde plaats in de Nationale League. Zelf speel ik nu nog, maar dan op de spelcomputer.’ Daarnaast doet Antoine aan hardlopen en wielrennen. Dit laatste vaak samen met Maurice. Aankomende zomer gaan ze samen de ‘Alpe Huez’ beklimmen. ‘Pappa is uitgedaagd en moet nu wel behoorlijk trainen’, stelt Erika, die zich af en toe in het gesprek mengt. Daarnaast herbergt huize Hussaarts nog een dochter, Elise, zij turnt van kleins af aan. Nu in een eigen turnhal in Bovenkarspel bij G.T.S. ‘Maurice wilde op de voetbal en dan kom je al snel bij De Zouaven terecht. Zijn team werd geleid door Jeroen Essen en Bart Nootebos en wat later kwam ik in beeld en samen met Willem Oud hebben we de begeleiding op ons genomen. Een hele leuke groep en daar kun je zelf nog veel aan doen. Eerst was het …’Ja meneer en nee 10



11

Onder de kerstboom 2012 het vooral mooi om te doen, als hij ziet dat men er plezier in heeft. ‘Je moet na afloop met een goed gevoel op het veld staan en elkaar op een prettige manier weer een hand kunnen geven.’ Antoine geeft aan eigenlijk nooit geen problemen te hebben. ‘Je moet fluiten in de geest van de wedstrijd en niet alles wat je hoort en ziet moet je meteen aanpakken. Het is jammer dat een rapporteur soms meer naar de regeltjes kijkt. Al ben ik dan scheidsrechter geworden uit nood, ik had het jaren eerder al moeten gaan doen. ‘ Ik heb net een mail van de KNVB binnen gekregen om mee te mogen doen om als assistent in de finale van de Europa League een rol te kunnen spelen. Ja, het kan natuurlijk ook zo zijn dat ik als chauffeur van de bobo’s op moet treden……’In overleg, in ieder geval met zijn vrouw, fluit Antoine ook nog op zaterdag. Maar in de jaarplanning voor het seizoen kan ik bij de KNVB al aangeven wanner wel en niet. Zo houden we gaatjes open voor een feestje enzo. Niet alles hoeft in het teken van de voetbal te gaan. Ons gezin is ook belangrijk. Antoine heeft ook nog in het Olympisch Stadion gevoetbald en gefloten. Via Rob Zegerman kwam een verzoek om te fluiten in het kader van de Johan Cruijff Foundation. ‘Omdat er een team wegviel heg ik nog tegen Cruijff en Bergkamp gespeeld’. Antoine is een bezig bijtje. Hij is tegenwoordig begeleider van jeugdige scheidsrechtertjes. En zit daarmee in de commissie. ‘ We geven beginnende fluiters tips en tops en het leuke ervan is dat je er zelf ook van leert. Je past soms zelf dingen toe, door het met ze over hun fouten te hebben, maar ook door te vragen hoe en waarom ze dingen op een bepaalde manier aanpakken’. Heb je daar nou ook nog tijd voor…’Tegen Janine (Corstjens) kan ik geen nee zeggen…Het zijn heel leuke mensen waarmee ik het doe en je moet het ook als ontspanning zien. Antoine vindt Zouaven een geweldige vereniging. Hij heeft het er naar zijn zin en stipt het sociale aspect aan. Daarnaasrt breekt hij een lans voor de taakplicht. ‘Er wordt wel eens ste makkelijk over gedacht. Als je zelf bezig bent en dat geldt ook voor Maurice, dan zie je dat dingen niet door kunnen gaan, als het op te weinig mensen neerkomt. ‘Dat kun je Maurice straks zelf ook vragen’. ‘Ja, zal mij benieuwen waar ze mee thuiskomen, zegt moeder Erica. Ze zijn naar Dirk de Wit..’ En even later schuiven ze aan en krijgen gelijk een warm hapje voorgeschoteld. Maurice geeft keeperstraining met 12


een maatje, Edwin Keizer en samen hebben ze zelf initiatieven genomen om soms twaalf keepertjes in de dop, zo economisch mogelijk, d.w.z. met veel (individuele)aandacht te kunnen trainen. ‘Dat vind ik fantastisch om te doen’. ‘Ja, kom er niet aan’, merkt zijn moeder op. ‘Zo moet het ook’, vervolgt Antoine, persoonlijke aandacht is belangrijk. Zo rond sinterklaas leg ik altijd een kleinigheidje in de kleedkamer. De reactie die je dan krijgt is echt ‘goud’. En Maurice, die zegt een meevoetballende keeper te zijn…’Ik ben resultaat gericht, vindt training heerlijk en probeer soms een spits uit te spelen..’ Ja, je houdt soms je hart vast’, is het slotwoord van Antoine. Tenslotte moet mijn slotvraag over de kerstdagen gaan natuurlijk. De eerste kerstdag staat in het teken van familie, zoals bij velen het geval zal zijn. ‘Opa en oma schuiven aan en we verzorgen een heerlijk diner. De tweede kerstdag gaan we naar een zus van mij’. ‘Naar onze tante, geeft Elise aan, die gaat dan lekker voor ons koken’. Het zal ze goed smaken. En heerst er rust in huis, even geen voetbal. Dat is weer voor het nieuwe jaar. Voor een nieuwe ronde, maar nu nog niet. Eerst voor een ieder mooie dagen toegewenst, dagen om samen door te brengen en…voor het nieuwe jaar alle goeds. Zowel sportief, maar vooral wat de gezondheid betreft! Jaap

Dirk Molenaar, Lid onderhoudsploeg Een stukje van niets, van de Zuiderwoid 33 naar nummer 11. ‘Waar gaan we zitten’, zegt Dirk. ‘O, laten we de bank maar nemen…, daar zat je de vorige keer ook.’ Nou, dat is wel even geleden Dirk, je bent niet maandelijks te gast in ‘De Zouaaf’ hoor.. Ja, we kunnen zeker niet om je heen.. Als lid van de onderhoudsploeg ben je natuurlijk een plaatselijke beroemdheid. De gehele ploeg is tegenwoordig al opgenomen in het

‘Bewaarnummer’. Waar Dirk later zal zeggen; ’Ik mag natuurlijk niemand vergeten’, kunnen we altijd nog ons naslagwerk raadplegen. Dirk zit zoals gewoonlijk al snel op zijn praatstoel. Laten we er daarom maar een monoloog van maken. “…Vanochtend ben ik nog op het complex geweest… Wanneer ben ik er eigenlijk niet”, vervolgt hij lachend. “Ja, al weer negen jaar, vanaf mijn 61ste, het jaar dat ik met de VUT ging. De onderhoudsploeg bestond nog niet. Ik was zo’n beetje de opvolger van Tinus (Goedhart) en Ignace (Hoekstra), die het wat kalmer aan gingen doen. Theo (Mazee) vroeg of ik hem helpen kon. Ik zei nog tegen ‘Cis’ (de vrouw van Dirk), er zit wel een maar aan, want als ik het doe dat ben ik verkocht. Theo, (mijmert Dirk), sterk dat hij was. Die zal wat ‘betakt’ hebben. Maar zelfs bij Theo gingen de jaren tellen en dat gesjouw met die regeninstallatie. Daarvoor deed hij alles in zijn uppie. Goed, zo werd ik in feite het eerste lid van de onderhoudsploeg, maar er kwamen al snel mensen achteraan. Dat zijn nu zo’n beetje allemaal zeventigers. Al treedt er gelukkig nu weer verjonging in. Theo (Reus) en Sjaak (Buijsman) kwamen er al snel bij. Theo maakt onder meer schoon en Sjaak doet het beheer van alle materialen. Wat zeg je… namen moet je hebben…en niemand vergeten…Nee, inderdaad. Zelf noem ik me maar het manusje van alles, al moet men me in ieder geval voor het verven hebben. Daarnaast doe ik van alles wat en plaats of vernieuw de reclameborden. Wat er voor mijn voeten komt, dat doe ik en dat geldt voor de anderen net zo. En ik zeg altijd, je doet het niet alleen. Ja, we hebben een gouden ploeg. Theo, de kantenmaaier, Sjaak, de lijnentrekker en Cees als ‘overall’ grasman, verzorgen de velden. Niets is hun te dol, als het moet gebruikt Cees gewoon…nou, gewoon…een schaartje. Bram (de Graaf) is onze electroman en doet het sanitair. Jan (Hoekstra) houdt de tribunes ‘spic en span’ en Jan (Noordhout) is al jaren onze ‘wasvrouw’. Zo door de jaren heen werden de klussen groter en groter. Je moet niet vergeten dat het complex al verouderd is. Daarmee groeide de onderhoudsploeg ook mee. Daarom… ,Cees (Nooy), Piet (Eg) en Nico (Neuvel) kwamen erbij, onder meer voor het plaatsen van de doeltjes, het verrichten van diverse werkzaamheden en… natuurlijk voor de gezelligheid. Maar dat geldt voor iedereen…Dus…,Frank (Sneeboer) en tegenwoordig

Klaas (Neuvel) zijn er vrijdagochtend voor het lijnentrekken, in de goede betekenis van het woord. Bas (Peerdeman) doet de losse klusjes. Theo (Weel) is de prikker en als consul is dat hem op het lijf geschreven. Paul (Schenk) is naast de man van de kleding ook ‘electraman’. Pe (Berkhout) en Nico (Schouten) doen voorkomende werkzaamheden en houden kleedkamers schoon. Johan (Koopen) is stand-in voor Bram en houdt oog op de materialen. Sjaak (Ruitenberg heeft het beheer over het totale complex. Hij is m.o.m. de keurmeester en de verbindingsman tussen vereniging en gemeente. En tenslotte is Jan (v Dijke) voorzitter van het geheel en is er voor de controle van de gebouwen. Ach, de meeste mensen doen nog het een en ander, zoals ik al zei, wat er voor de voeten komt…Wat…Ja, een hele mond vol, een hele ploeg. Niemand vergeten, hoop ik….. Ja, elke dag ben ik er wel. Maar, het is geen verplichting hoor. Toch,…8.15…moeten we binnen ‘wezen’. Wie er het eerst is, zet koffie. Normaal gesproken zijn we dan meestal met een man of zes. Vrijdagochtend is het spitsuur, zijn we wel met tien man. Dan komt Niek (Huisman) nog geregeld buurten en heeft een koekje of hapje mee. Moesten we in de


13

Onder de kerstboom 2012 beginjaren nog wel eens vragen, wat er zoal te doen was, tegenwoordig zijn de rollen al verdeeld. We geven gewoon onze ogen de kost en hoeven geen werkbespreking te houden. In het prille begin beschikten we nauwelijks over apparatuur, nu hebben we een compleet wagenpark. En een trekker, waarmee we het kunstgras borstelen. Is het spitsuur in de morgen, ’s middags is het rustiger, al zijn Cees en ik er nog regelmatig. Hij snijdt dan de kantjes met een ‘messie’ Ach, er is zoveel te doen. Tegenwoordig sparen we oud ijzer op, wat ook weer weggebracht moet worden. Als het maar geld oplevert. Ga zo maar door. De tribune, het terras, pleintje, speeltuintje en t.v toren. Dat zijn de zichtbare klussen. Er moet natuurlijk ook onderhoud gepleegd worden, geverfd of apparaten weer aan de praat zien te krijgen, dat zijn de meer onzichtbare zaken, die gedaan moeten worden. Wat zeg je…, Ja, heel dankbaar werk. Punt erachter, Jaap! Ja, zeker, zelf heb ik jaren gevoetbald en ben gestopt vanwege mijn rug. Ik wilde eigenlijk op doel, net als mijn vader, bij Union en broer Vok en zijn twee zoons. Na mijn 34ste was het over en sluiten. Het zaalvoetbal kwam in beeld. Ik ben twaalf jaar coach geweest van ‘Het Wapen..’. Ja, mooie tijden, met ‘Pitjes’ (Jan Smit), de gebroeders Neuvel en jij, natuurlijk op doel. Dat waren, met overvolle tribunes, nog eens tijden. Voor de beker tegen de Volendammers van Hilvershof, met Jan Keizer van BZN nog, als snelle spits. Ja, af en toe heb ik in de zaal nog op doel gestaan, in het Veteranenteam. Daarnaast ben ik natuurlijk een supporter van de club (De Zouaven) . Alle thuiswedstrijden zitten we de derde helft nog even mooi aan, ook met een aantal leden van de onderhoudsploeg in de bestuurskamer. Dat doen we dan maandagochtend nog even dunnetjes over en bespreken we tevens de Ajax en Feyenoord perikelen. Wat..? Met pensioen..? Dat heb ik voor de grap wel eens gezegd, maar zo’n mooie en dankbare bezigheid, daar kom ik nog niet los van. Het mooiste is dat je veel voldoening terug krijgt van mensen van bezoekende verenigingen. Die roemen over het complex. O., Ja, dan ben ik nog penningmeester van de club. Voorheen schoot ik zelf iets voor, tegenwoordig krijg ik van Koos (Mekkelholt) vijftig euro te besteden…tot het weer op is…Wat denk je, alleen al de benzine voor de maaier kost het een en ander..Nou, we zijn er wel eens, denk…” 14


Ja, hoor Dirk. Nadat hij ons meedeelt, dat ze de eerste kerstdag altijd heel gezellig met kinderen en kleinkinderen aanzitten. Lekker met een ‘pilsie’ erbij. En nadat Cis nog wat olie op de golven gooit…’Vraag je nou niet, wat zijn vrouw ervan vindt…’ Met een knipoog hoor. ‘Ik heb mijn werk nog (tot maart) en Dirk in feite ook. ‘Werk’ , zegt Dirk. ‘Eigenlijk hebben we geen werk, geen taken. Het is namelijk geen verplichting. Iedereen doet waar hij goed in is.’ Juist, Dirk. Een vereniging kan niet zonder jullie, zonder stadionploeg. En voorlopig kunnen we hem nog niet missen en hij zeker De Zouaven niet!!! Jaap

Op bezoek bij Pé en Ada Weel Echt verrassend was mijn telefonisch verzoek om een afspraak te maken natuurlijk niet. Al eerder waren Pé en Ada door onze hoffotograaf Ries op de plaat gezet. Een uur later zat ik in de keuken in de Sint Nicolaasstraat. Een straat met een echt bouwersverleden. Huizen met schuren met overkappingen voor de schuiten. Listers en Ferrymans die in de zomermaanden al om zes uur ’s ochtends “om de noord” tuften volgeladen met slaperige skooljoos en lege pieperskisten. Na een dag hard werken rond zes uur ’s avonds weer terug naar bijvoorbeeld de schuur van Sint Niek 24 en na de verhuizing nummer 28 waar de familie Weel woonde. Samen met mijn anderhalf jaar jongere broer Menno debuteerde ik op 7 jarige leeftijd bij vader Jaap Weel op het pieperszoekersbal. Roden, roden , roden. Op knieën kroop je de hele dag door de roodmachine vers omgewoelde Westfriese klei en raapte je de grote en kleine aardappels op. De meegetrokken houten kist moest zo snel mogelijk vol . De eerste dagen enorme spierpijn, maar daar werd je een echte kerel van. Samen met Pé haal ik herinneringen op. Hij moest de hele dag kaartjes uit delen als een bewijs voor goed gedrag als de kist goed gevuld was. Hij sjouwde wat af op zo’n dag. In een poging om na te gaan tot waar hij had afgerekend trok hij na elke tussentijdse afrekening de laatste kist dwars om daarna weer naar een ander te gaan. Er waren altijd

weer een paar brutale apen die stiekem de laatste kist weer recht trokken om zo weer extra kaartjes te kunnen claimen. Arme Pé. Ik had wel eens met hem te doen. De zoon van de baas die tot en met de vierde een klasgenoot van me was. Ook hij zat op de “witte” Sint Jozefskool in Lutjebroek. Maar klokkenluiden voor die zuurverdiende 30 cent per kist. Nee, dank je wel. Je had geen zin in ruzie met die gasten die vaak uit hetzelfde dorp kwamen en op dezelfde school zaten. Je keek dus wel uit en hield je mond. Zaterdagmiddag was het hoogtepunt van de week. Vader Jaap zat in de keuken met een blikken trommeltje vol met geld en rekende met iedereen af. De sigaar vaak in de brand en een kop koffie bij de hand. Mooie beelden van vroeger waar Ada hartelijk om moet lachen. Ook zij is geboren en getogen in diezelfde Sint Niek. De familie van Straten woonde op nummer 6. Samen met Pé huist ze nu al weer jaren op nummer 20. Een plek waar ze voor geen goud vandaan willen. B&B. Geen Bed en Breakfast, maar Bloemkool en Broccoli. Nadat ze getrouwd waren hebben ze ruim twee jaar in de verkaveling nabij Andijk gewoond en gewerkt. Maar die emigratie duurde lang zat. Ze zijn honkvast. “Waar je reist al op de aarde. Waar je komt al op bezoek. Nergens is het zeker beter dan bij ons in Lutjebroek!” Vakanties naar binnen- of buitenland kan ze niet bekoren. Een paar jaar geleden werd een driedaagse boeking naar het Overijsselse Rijssen op uitdrukkelijk verzoek van Ada een dag ingekort. “Going to my hometown”. Gauw weer terug naar huis en werk. De liefde voor het vak overheerst. Bouwers in hart en nieren. Samen met oudste zoon Jack en jongste zoon Pieter en een vaste ploeg hardwerkende Polen bestieren ze maar liefst 120 bunder grond. Het is altijd weer spannend. Goeie tijden. Slechte tijden. Het weer, vraag en aanbod, op het juiste moment veel kunnen “snaaien”. En ga zo nog maar even door. Tal van factoren die een rol spelen in het woelige en drukke bestaan van een teler, die wij bouwer noemen. Op sommige dingen heb je geen enkele invloed. Wat te denken van de invasie op 25 juli 2011 op een perceel in de buurt van Enkhuizen. Toen Pé in de vroege avond polshoogte nam wist hij niet wat hij zag. Een luchtmacht van een paar duizend grauwe ganzen op zijn land die in no-time de broccoli weggevreten, ondergescheten en vertrapt hadden. Een complete ruïne. Ganzen, die toch net als soortgenoot Gijs dom, onhandig en lui zijn en niet

anders kunnen doen dan slapen en eten van Oma Ducks zelfgebakken taarten? Dat beeld moet gauw bijgeschaafd worden. Het eten van broccoli wordt door tal van onderzoekers bestempeld als de meest verstandige keuze. De aanwezige stof sulforafaan vertraagt het verouderingsproces, verkleint de kans op hartklachten en maagzweren en nog belangrijker: gaat de strijd aan met die vreselijke ziekte die kanker heet. En die ganzen maar gratis broccoli eten. Zo roeien we deze overbevolkte diersoort nooit uit. De Partij van de Dieren zal er ongetwijfeld blij mee zijn, maar Pé en Ada duidelijk niet. In de gerechtelijke strijd om een schade-uitkering te krijgen van het Faunabeheer van het Ministerie van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij is onlangs gunstig door de rechtbank beslist. Nu in spanning afwachten op een mogelijke beroepsprocedure. “We gaan door tot de laatste snik. Strijdvaardig en recht door zee”. Echte Westfriezen, die zonder draaien graag zeggen waar het op staat. Sociaal en eerlijk. Soms te. Het bedrijf slokt enorm veel tijd op en het delegeren gaat Pé maar moeilijk af. Toch is er altijd wel weer een gaatje om zich als vrijwilliger in te zetten. Voor de Zouaven bijvoorbeeld. Buurman Cor Kooi had hem al


15

www.tegelzetbedrijfvanstraaten.nl

16


B o l l e n m a r k t 8 a , 16 81 P J Z w a a g d i j k P o s t w e g 5 , 16 01 S X E n k h u i z e n L a n c k h o r s t l a a n 8 , 2101 B D H e e m s t e d e

T 0 2 2 8 - 5 6 10 10 T 0 2 2 8 - 5 6 10 10 T 023 - 528 32 54

E [email protected]

I www.omnyacc.nl

diverse keren gevraagd. En toen zoon Jack op zijn zesde lid werd kon Pé niet langer weigeren. Hij werd coach en later zelfs trainer onder de voorwaarde dat er altijd een back up moest zijn, want het werk ging en gaat nou eenmaal altijd voor. Sterkste punt: het creëren van een goede sfeer en zijn duidelijk hoorbare aanwijzingen. “Ik schoot een keer uit mijn slof toen Jack keer op keer door een tegenstander uit de wedstrijd werd geschopt en scheidsrechter Sjerrel Nootebos niet altijd voor een overtreding floot. “Jack en nou groip je ‘m”. Sjerrel wilde hem eigenlijk de rode kaart geven, maar Pé bekende schuld en beloofde beterschap. Of het geholpen had? “Jazeker, want Sjerrel floot daarna een stuk strenger!”

elkaar eens. Over voetbal bijvoorbeeld. In hun slaapkamer hangen dan ook twee vlaggen boven het hoofdeinde. Pé droomt weg onder een Feijenoord exemplaar en Ada doet het met het Ajax logo. 010 tegen 020. Hoe is het mogelijk.

Zoons Cees en Pieter hebben ook gevoetbald. Het waren geen super talenten, maar ze hebben altijd veel spelplezier gehad. Ook Ada stond vaak langs de lijn om de zoons aan te moedigen en zag eens dat Cees een paar keer teveel in de mangel werd genomen. “Gebruik je lichaam lieverd”. Maar daar zat Cees nou niet bepaald op te wachten en liet dat zijn moeder luid en duidelijk merken. De jongens voetballen niet meer, maar dat was voor Pé geen reden om bij Zouaven te stoppen. Hij zit al weer jaren in de evenementencommissie en is als manusje van alles betrokken bij het schoolvoetbal, karamelaktie, Sinterklaasfeest, zaalvoetbaltoernooi en strandtraining. Een vrijwilliger met een gouden hart.

Fer

Wat en waar met Kerst is niet zo moeilijk. Als het even kan met het gezin naar de nachtmis en op eerste kerstdag lekker thuis. Snelbuffet met zalm- en huzarensalade. De dag erna volgens traditie net als elke andere zondagavond klaverjassen met zus Mary en zwager Herman. Biertje erbij. Genieten gewoon. Wel op het scherp van de snede en een kwartje kruis., maar gezelligheid is troef.

Veel tijd voor hobby’s blijft er gewoon niet over. Wel zijn ze samen lid geworden van het Lutjebroeker Amazing koor. Met maar liefst 34 dames en maar 7 heren zingen ze onder leiding van dirigent Jan Brieffies Engelstalige popsongs uit de 60 en 70er jaren. Noteer alvast maar in de agenda: zondagmiddag 20 januari Café de Paus waar Pé en Ada in galakledij te zien en te horen zijn. Ada is ook eens per week met andere dames onder de naam van “de Misspikkers” aan het biljarten. Heeft wel les gehad, maar is geen topper. Voetballen vroeger op straat dat kon ze wel als de beste. Ze had geen oren naar een carrière op het veld. Ze is wel zeer bedreven in het schrijven van columns in haar zo geliefde Westfriese taal. In het Lutjebroeker dorpsblad de Cirkel zijn vier keer per jaar tal van eigen belevenissen en/of andere smeuïge wetenswaardigheden van familieleden en dorpsgenoten te lezen. Humoristisch en openhartig. Pé krijgt vaak het inzagerecht als de mail al naar de redactie is verzonden. Ze zijn het ook niet altijd met


17

De kerstgroet van de redactie

Traditiegetrouw groet de redactie van de Zouaaf ook dit jaar alle lezers. Over het thema wordt altijd ruim van tevoren nagedacht. We proberen altijd een beetje ludiek en actueel te zijn. Met wat fotoshop kunst- en vliegwerk zaten we al eens in de wolken aan de kerstmaaltijd en kwamen kunstgrasveldje, videotoren en het o zo mysterieuze schimmelgrasvirus aan bod. De keuze viel deze keer op de groene rolcontainers voor de ingang bij de kantine. Niet om de rood-grijze schriftgeleerden bij het grofvuil af te voeren, maar om aandacht te vragen voor recycling. In een maand waar altijd ontzettend veel gekocht maar ook veel weggegooid wordt, hebben een paar creatievelingen het financiële licht gezien. Het grote nieuws werd

reeds in het Noordhollands Dagblad met foto en al van de drie wijze grijze afvalkoningen breed uitgemeten. De vereniging wil in deze periode van geldkrapte een graantje meepikken door u uit te nodigen om na te denken waar u de in de weg staande waterkoker, föhn, magnetron, wekkerradio en koelkastmobiel weggooit. Loop eens door de woning en kijk in alle hoeken en gaten van keuken, slaapkamer tot boetzolder en pak alles wat ooit doorging voor bruikbaar apparaat bij elkaar. Breng het niet naar de stort, gooi die dingen nooit meer in de zwarte kliko, maar rij even door naar het Zouavencomplex en lever daar uw spullen in. Ga vervolgens met een bevrijdend gevoel naar het ruimer geworden huis en besef dat Moeder Natuur blij is gemaakt omdat veel materialen weer kunnen worden hergebruikt en de clubkas met uw bijdrage een aardig zakcentje kan verdienen. Daarom een toost op deze redactionele kerstboodschap:

“Blijf bij de wekker en gun de Zouaven uw afgedankte stekker”.

11 november, de dag van Sint Maarten Die zondag, onder prettige weersomstandigheden een thuiswedstrijd van Zouaven 1, bezocht door 370 toeschouwers. Tijdens de wedstrijd hoefden de toeschouwers van de wedstrijd geen Sint Maarten liedjes te zingen en toch kregen zij iets heerlijks voorgeschoteld. De selectie van de C-junioren presenteerde die middag stukjes rookworst, aangeboden door de slager Timo Boon. Timo, die de selectie in nieuwe trainingspakken heeft gestoken, wilde het publiek een keer van een smakelijk hapje laten genieten. De uitslag van de wedstrijd werd niet gewaardeerd, maar de rookworst vond iedereen heel lekker en voor herhaling vatbaar. 18



19

In Memoriam Ben Laan Donderdag 18 oktober 2012 bereikte ons het droevige bericht dat Ben laan op 45 jarige leeftijd aan de gevolgen van een ongeneselijke ziekte overleden was. Ben is vele seizoenen aan onze vereniging verbonden geweest in de rol van begeleider van jeugdteams. Gemotiveerd door het enthousiasme van zijn zonen, Nick en Sam voor het spelletje had hij ook al snel door hoe je het beste zo’n koppeltje jongens door een wedstrijd heen kon loodsen. Hij gebruikte daarbij zijn rust en kalmte en bleef altijd vrolijk. Ik herinner mij nog goed een van de eerste wedstrijden die hij begeleide waarin zijn zoon Nick heel onschuldig vertelde dat we Ben wel goed moesten helpen bij het begeleiden want hij had niet zoveel verstand van voetbal. Wat hebben we met zijn allen gelachen. Het lachen is ons allemaal wel vergaan toen wij een hoorde dat na een jaar van ups en downs Ben op woensdag 17 oktober overleed. Ben namens ons allemaal veel respect voor de wijze waarop je de kinderen iedere week weer bijgestaan hebt gedurende vele jaren. Dank voor de fijne samenwerking en de mooie herinneringen aan de zijlijn. Bestuur, vrijwilligers en leden VV De Zouaven Namens deze Peter Hoek, voorzitter jeugdbestuur

20



21

Zouaven 8 Zoals het spreekwoord luid: de beste stuurmannen staan aan wal, was binnen de vriendengroep veel commentaar op het functioneren van het eerste elftal. Dat kunnen wij veel beter mopperde een aantal mannen. Uit deze grootspraak ontstond het idee om zelf dan maar een team te starten. Een klein half jaar verder was zouaven 12 geboren. Het buitenbeentje bleek, want het team stond nog niet op het trainingsschema en de Manager technische zaken wist nog niet van ons bestaan af. Dat veranderde in het loop van het seizoen. We stevenden af op het kampioenschap en toen het zover was stond Piet Reus, tussen de meegereisde trouwe supporters, klaar om ons te feliciteren met het kampioenschap. Al werden enkele toeschouwers van het kunstgrasveld gehaald omdat deze met stadionfakkels het veld op waren gerend. De seizoenen die er op volgden waren we steeds dichtbij, maar toch ook weer zo ver weg. Twee keer de tweede plaats behaald. Desondanks bleef de sfeer altijd goed en zijn wij als groep steeds een stuk hechter geworden. Zoals bij ieder team vonden er ook bij ons ook wisselingen plaats binnen de spelersgroep. Dit heeft de excentrieke coach altijd goed weten op te lossen. Er stonden door zijn intensieve werk altijd elf spelers op het veld. Coach is ondertussen de vaste bijnaam geworden, deze bijnaam draagt hij met trots. Ondanks dat hij een van de jongste van het gezelschap is, weet hij het team goed bij elkaar te houden. Dat de coach wat apart is, staat vast.. Maar hij is niet de enige binnen het team, dat blijkt ook wel uit de bijnamen die bij sommigen op het shirt staan. Snuif en Lam zijn hier twee mooie voorbeelden van. Hoe zij aan deze bijnamen komen laat ik ook geheel aan jullie fantasie over. Een van de grote drijfveren van het huidige zouaven 8 zijn de vaste supporters die ons door de jaren heen door dik en dun hebben gesteund. Twee namen die hier even genoemd moeten worden zijn Co Smit en Vader A. Door het sponsorschap van Co loopt zouaven 8 er al 4 seizoenen netjes bij. We zijn voorzien van trainingspakken, tassen en een presentatieshirt, wat bij de tegenstanders nog wel eens voor verwarring kan zorgen. We moeten toch tegen zouaven 8?! Niet tegen de selectie? Vader A. is er, wanneer de omstandigheden dit toelaten, altijd bij. Hij is toch wel de meest “Die-Hard” supporter die zouaven 8 rijk is. Wij hebben hem daarvoor op een zeer toepasselijke manier voor bedankt met een mooie teamfoto. Hij valt na een gerichte blik nu elke avond met een heerlijk gevoel in slaap. Door de jaren heen zijn er vele vastigheden ontstaan binnen het team in de vorm van regels en gewoontes.

22


Achterste rij van links naar rechts: Martien (zwart), Barry (zwijntje), Jelle maas, Daan (Daniel), Pieter (bever), Bob Kok, Rick Groenewoud, Pim (coach), Mike (Spitta) Voorste rij van links naar rechts: Ger (spiritaan), Remco (remmert), Rob (prob), Rik (putta), Evert (running score), Dennis (lam), Jelle (snuif).

Regel 1 stond vanaf het begin af aan al bovenaan dit lijstje, de coach is de baas. Wat de coach zegt, wordt gedaan. Mooi voorbeeld hiervan is het 10 keer opdrukken wanneer iemand (weer) een bal over het vangnet schiet. Eerst de bal halen, 10 keer opdrukken en dan pas kan die gene zich weer bij de oefening voegen. Commentaar? Wordt het aantal verhoogd met 5 of 10 keer opdrukken. De coach krijgt zijn respect, of het afgedwongen is of verdiend is nog steeds de vraag. Ondanks dat wij niet op het hoge niveau voetballen in vergelijking met de hogere seniorenteams, wordt de sport op een professionele manier nageleefd. De bidons en watertas die door de coach worden gehanteerd, maar het team bevat ook zijn eigen fysiotherapeut. Tapeje hier en een klodder tijgerbalsem daar, hij is van alles voorzien. Door het vertrek van 2 spelers aan het eind van het vorig seizoen werd er binnen het team wat gemompeld of we onze ‘grote’ ambities niet bij moesten stellen voor dit seizoen. Deze spelers hebben hun heil binnen een ander team binnen zouaven gevonden. Wel zijn er twee spelers bijgekomen, maar 1 daarvan heeft tot dit seizoen nog nooit een officiële voetbalwedstrijd gespeeld.. Zouaven 8 doet ook dit seizoen weer mee in de bovenste regio van de competitie. De aanvaller die we dit seizoen aan hebben getrokken heeft er een aantal ballen in liggen dat niet op één hand te tellen is. Deze pijlsnelle aanvaller, genaamd ‘running score’, hebben wij uit de bossen va het streekbos moeten halen. De verdediging is momenteel het minst gepasseerde van de competitie. Het komt mede door de andere aanwinst, een slimme en rustige verdediger die luistert naar de naam Rick groenewoud, door scouts weggeplukt bij KGB. De meeste vaste gewoonte die zouaven 8 rijk is toch wel het nazitten. Iedere zondag is zouaven 8 terug te vinden in de zouavenkantine of de paus, waar de over winningsbiertjes worden genuttigd, of juist het verdriet wordt weggedronken. Gezellighoid kent gien toid!


23

Voetballade: Teletekst pag. 801 Het moest er eens van komen… Wat wil je ook met zo’n naam Kan niet anders dan met zo’n naam… De historie druipt er vanaf En haar naam heeft nog een intrigerende betekenis ook Een, die soms om uitleg vraagt ‘Beschermers van de Paus(elijke Staat)’ Of,…zo maar een voetbalvereniging… Nou, zo maar, de naamsbekendheid neemt steeds meer toe Vanaf 1931, plaatselijk bekend Eerst in oostelijk West-Friesland Later binnen de gehele Omringdijk Bereikte zij, met het klimmen van haar jaren Gestadig meer roem, meer eer Van Afdeling naar Hoofdklas KNVB Zong haar naam meer en meer rond Eerst in Noord-Holland en West 1 Nu weet heel Nederland ervan Waarvan? Van De Zouaven Maar, wat wil je ook met zo’n naam Wat wil je ook met (soms) klinkende resultaten

24


Deelnemer aan de KNVB-beker Prijkte onze clubnaam al op pagina 811,812 en 813 We zagen het al voor ons… ‘De Zouaven loot PSV, velen naar Eindhoven… Nee, dat was nog een stapje te ver Maar dan, 21 oktober 2012 De Zouaven op de belangrijkste voetbalpagina, …801… ‘Zouaven doet Elinkwijk veel pijn, 896/1 Al waren ze ‘De’ nog vergeten, de Teletekstjongens’ Ze kunnen (nog) niet alles weten Als de resultaten regelmatiger worden Vinden we ons terug onder de…Hoofdpunten Tussen Feyenoord, Ajax en PSV Als we leren winnen van ploegen die onder ons staan… Dan…Geeft niet, er moet wat te wensen overblijven Zoveel is er niet te wensen als je op 801 staat Zover heeft ons cluppie het al geschopt VV De Zouaven uit Lutjebroek/Grootebroek Maar ja, wat wil je ook met zo’n naam… Jaap


25

Uit de oude doos

Deze foto is waarschijnlijk in 1961 gemaakt. Op de foto’s staan de jongens van het toenmalige tweede van de Zouaven. Achter staan van links naar rechts: Hans Brink (oud voorzitter), Anton Spel, Chris Temme, Frans Schilder, Ton Kueter, Cor Kok, Martien Slagter, Martien Blokker en Piet Bakker (in trainingspak). Gehurkt zitten Kees Groot, Bert Kaagman, Jan Bakker, Ente Duin (keeper), Sjaak Ruitenberg, Frits Stosz en Piet Rood.

Het leuke is dat de kleinszoons van Ente, Frits en Bert nu ook samen in de D1 spelen. Dit zijn Jurre Duijn, kleinzoon van Ente Duijn en Frits Stosz, Denzel Reus, kleinzoon van Ente Duijn en Ian Ligthart, kleinzoon van Bert Kaagman. Opa’s Ente, Frits en Bert zijn vaak langs de lijn te zien om hun kleinzoons aan te moedigen. Cor Duijn, vader van Jurre, Pieter Reus, vader van Denzel en Jenny Kaagman, moeder van Ian, zijn tevens allen als trainer actief bij de Zouaven. tekst • Bert Kaagman en Jenny Kaagman

Zelf heb ik, Bert Kaagman, vele jaren, misschien wel twintig, met veel plezier gespeeld met Frans Schilder, Cor Kok, Jan Bakker en Sjaak Ruitenberg. We speelden toen nog met vijf man in de voorhoede.

26



27

Fabio Kruisland, een zeer bescheiden maar ook indrukwekkend talent Op een waterkoude november dinsdag, kom ik even kijken bij de training die Fabio Kruisland (16) geeft. Samen met Annette Wingelaar traint hij de F3 al weer voor het tweede seizoen. Het begon als stage vanuit het Martinus college. Daar volgt hij de richting Havo; natuur en techniek, met als keuze bewegen, sport en maatschappij. De sombere stemming van die dag, is in ieder geval niet terug te vinden bij Fabio en zijn leerlingen. Enthousiast volgen ze de oefeningen op. Met mijn camera maak ik een aantal foto’s, maar de aandacht blijft bij de bal, zoals echte voetballers dat doen. De fanatieke trainer heeft goed overwicht over de jongens, en de jonge dame die meetraint. Als het gesprek bij Fabio thuis begint, schuift ook de familie langzaam bij ons gesprek aan. Rustig stel ik mijn vragen, en krijg netjes antwoord van een zeer nette bescheiden jongen, die niet zo graag te koop loopt, met zijn prestaties. Ik raakte wel pittig onder de indruk, van zijn talent, en vergat zowaar mijn cola op te drinken. Fabio is net zoals zijn zus Larissa, begonnen bij onze vereniging, bij de F’jes, en heeft er daarna 5 jaar gevoetbald. Daarna ging hij gelijk hoger op. Eerst naar Hollandia D1, en het jaar er na naar Fc Omniworld (nu Almere City) voor twee seizoenen. In Almere kon ook een opleiding worden gevolgd aan de LOOT-school. Deze school houdt met het onderwijs rekening met de sport capaciteit van de leerlingen. Het kostte veel energie, iedere morgen om 7 uur met de trein, en ’s avonds met vader René, in de auto mee terug naar huis. Even om half tien nog wat ontspannen en dan weer klaarmaken voor de volgende dag. Zijn vader kon het combineren met zijn werk, waarvoor hij ook veel op de weg zat. Maar als de auto na een jaar, 1 ton verder is, kun je begrijpen dat liefde van de familie voor Fabio’s sportieve hobby, ver gaat.

28


Heel anders was het anderhalf jaar terug. Na een blessure van 8 maanden, was het moeilijk om weer in de juiste vorm te komen. Nadat hij bij de Blokkers kwam voetballen, en dankzij sportmasseur Gerard Brandjes werden de problemen goed aanpakt, en raakte hij weer helemaal fit. Inmiddels gaat hij al weer enige tijd naar de Talenten voetbal opleiding S.T.I.P (Snelheid, Techniek, Inzicht, Persoonlijkheid) op woensdag en zondag. Daar zit hij al weer 6 jaar in de talenten begeleiding van Don Vermeer, bekend als jeugd trainer en oud voetballer van ADO Den Haag. Enige tijd geleden is Fabio voor de derde keer Nederlands Techniek Kampioen geworden. Het begon allemaal in 2007 toen z’n moeder Gisella een artikel in het voetbalblad “de elf” las. Dat artikel ging over een Nederlands Techniek kampioenschap in het teken van bal techniek. Bij deelname aan dit kampioenschap in Papendal werd hij gelijk eerste. Ook in 2009 behaalde hij die titel, nadat hij in het voor gaande jaar tweede was geworden. Ook een hele prestatie, maar niet voldoende voor deze doorbijter. Dat dit jaar weer de titel is behaald, komt haast nooit voor, en mag als uniek omschreven worden. Als je van de, in totaal 7000 talenten, als beste naar voren komt, moet je wel wat in je mars hebben. De beloning was dan ook groot, naast een mooie beker, mocht er ook een weekend worden meegetraind met jeugd opleiding van Manchester United! Zoals hij het nu kan bekijken wil hij als de sportieve kant zich goed blijft ontwikkelen, het liefst profvoet baller worden. Mocht dit niet lukken, dan ziet hij zich zelf in de toekomst wel werken in de informatica of bij defensie.


29

D1 heeft een nieuwe sponsor Aan het begin van het seizoen bleek, dat de doorgaans strak geklede jongens van de D1 zonder wedstrijdtenues zaten. Een mooie kans voor Praktijk De Tuin 29, om de jongens in het nieuw te steken, voorzien van het logo van de praktijk voor Oefentherapie Mensendieck en Osteopathie. ‘Zorg voor Bewegen’ is de leus, dat is door deze actie wat breder getrokken. Extra leuk was, dat er wat verbeteringen waren doorgevoerd door de sponsorcommissie. De nieuwe sponsorshirts hebben nu geen plakletters meer, maar het logo is nu volgens de laatste technieken in de stof verwerkt. Met een getailleerde ‘fitting’, zodat de gespierde torso’s van de jongens extra indruk maken. Heel strak zijn dan ook de witte letters op de rug met een zwart kader er omheen. Inmiddels is de D1 het 5de team dat deze mooie shirts dragen. De trainingspakken zijn ook vernieuwd, mooi rood, evenals de nieuwe tassen, niet meer

zwart maar Zouavenrood, compleet met het nieuwe Zouavenlogo. Na de levering was het een prachtig gezicht, toen alle tassen naast elkaar stonden, genummerd van 1 tot en met 14. Nog mooier waren de gezichten van de jongens, toen ze hun nieuwe spullen aanhadden. En wat is er nu zo leuk aan gesponsorde kleding?: ‘Dat er iemand geïnteresseerd is in ons en het ziet er cool uit, allemaal hetzelfde’, aldus Thomas Scheer met nummer 5 op zijn trainingspak. Hij is jongste van de groep, de enige eerste jaars D, tussen alle tweede jaars D-voetballers. Super gefocust heeft hij vorig jaar training gehad van Hans Pauwels in de E-selectie, die hem voorgedragen heeft voor de D-selectie. Frank Raven, Pieter Reus en Cor Duijn, de hoofdtrainers van de D-selectie, zagen wel wat in hem. Nu kan hij misschien wel twee jaar de sponsorkleding dragen, die zijn ouders Kees Scheer en Fleur Beemster gesponsord hebben.

Achterste rij van links naar rechts: Cor Duijn (tr), Pieter Reus (tr/coach), Jimmy Jesterhoudt, Koen de Vries, Karim Eddhabi, Jurre Duijn, Frank Raven (tr/coach), sponsor Kees en Fleur Scheer. Middelste rij v.l.n.r.: Brent Raven, Ian Ligthart, Rick Spaansen en Tomas Koopman. Zittend v.l.n.r. Denzel Reus, Tim Walgien, Ferry Broers, Thomas Scheer en Stef Kerkhoff.

30



31

december en januari

Jarige van de maand

december

In ieder blad staan de jarigen van de D- E- en F-pupillen van de betreffende maanden genoemd. Ook wordt dan één van de jarigen op de foto gezet door onze eigen fotograaf en worden haar of hem wat vragen gesteld.

Deze keer:

Denzel Fecken Wanneer ben je jarig? 17 december.

Welke sport doe je nog meer? Karate.

In welk team speel je? D2.

Heb je nog iets leuks te vertellen over Zouaven? Het is een hele goede club en ik ben er altijd graag, als ik moet voetballen maar ook als ik voetbal ga kijken.

Op welke plaats in je elftal speel je? Links back Hoeveel doelpunten heb je dit jaar gemaakt? In dit seizoen 1. Wat was je mooiste actie? Panna. Hoeveel jaar speel je al bij Zouaven? 6 jaar. Op welke plaats is je team dit jaar geëindigd? Wij zijn net begonnen maar staan op dit moment 7e. Hoe heet je trainer? Frank Raven, Pieter Reus, Cor Duijn en Alex Golberdinge. Wie vind je de beste speler van Zouaven 1? Ruud Jong. Wat is je favoriete club? Zouaven, Ajax en Barcelona. Wie vind je de beste trainer van Nederland? Frank de Boer. Wie vind je de beste speler van Nederland? Sneijder en van der Vaart. Wat vind je de beste club van de wereld? Barcelona. Wie vind je de beste speler van de wereld? Messi. Bij welke club zou je graag willen spelen? Barcelona en Ajax. Wat speel je vooral met je vriendjes? Voetbal. Heb je een lievelingsdier? Konijn en dolfijn. Wat eet je graag? Patat en shoarma. Op welke school zit je? De Hussel. In welke klas zit je? Groep 8. Wat is je leukste vak op school? Gym!. Wat is je mooiste programma op de televisie? Zack en Cody.

32


D/pupillen 2 Nynke Popken 9 Bart Groot 7 Brian vd Eijssel

11 Niels Bakker 16 Dennis Wierstra

17 Denzel Fecken 31 Albin Glaser

E/pupillen 1 Zhong Brinkman 4 Lucas Trap 4 Ramon Peerdeman 7 Kacper Uljarczyk

11 11 15 18

20 Mark Hogendoorn 22 Chris Oud 22 Nick Dral

F/pupillen 3 Rijk Schaper 4 Thierry Legué 8 Cynthia Eerens

10 David Ponne 14 Ryan Jong 15 Raoul Heintze

30 Umut Kàyà 30 Maarten Clark

D/pupillen 1 Bas Schaay 2 Jimmy Jesterhoudt

16 Laurens Master 18 Ayton Marchena

26 Rick Bakker 6 Stef Jacques

E/pupillen 1 Yuri Twijnstra 10 Jarno Heideman

11 Nick Wierstra 16 Barry Stap

16 Sanne Degeling

F/pupillen 6 Jelle Broersen 8 Carlo Sikkink

16 Stan Tool 20 Aeron Stam

20 Tim Sneeboer 31 Luka Hakof

Justin Dekker Anne Windt Esmee Dekker Mohammed Sebaie

Januari

Voetbalverenigingspakket van ING voor de Zouaven ING is hoofdsponsor van de KNVB en richt zich naast het Nederlands Elftal ook op de ontwikkeling van het jeugd- en amateurvoetbal in Nederland. De bank doet dat door clubs te ondersteunen met materialenpakketten, advies en informatie en de inzet van vrijwilligers. Enkele weken geleden kwam, via Debbie de Jong, medewerkster bij de ING, dat de Zouaven in aanmerking kwam voor het verenigingspakket. De voorzitter van de vereniging, Niek Oud, ontving uit handen van Debbie de Jong, het pakket, dat bestaat uit ondermeer wedstrijdballen, hesjes en pionnen. De Zouaven is ontzettend blij met deze ondersteuning. En is de ING hiervoor dankbaar.


33

34


Veranderingen in de vereniging

Recommend Documents