Van idee tot bloeiende vereniging... Jubileumboek ter gelegenheid van het 25 jarig bestaan van tennisvereniging De Korrel Veldhoven - Oerle

1981 - 2006 “Van idee tot bloeiende vereniging...”

Jubileumboek ter gelegenheid van het 25 jarig bestaan van tennisvereniging De Korrel Veldhoven - Oerle ____________________________________________________________________________________________________

Jubileumboek 25 jaar TV De Korrel

2

Inhoudsopgave Pagina

Pagina

2

• Inhoudsopgave

24

• Muzikaal talent bij De Korrel

3

• Inleiding en verantwoording

25

4

• Voorwoord door Wiel Berden

• Onder de treurbeuk • Thuisblijverstoernooi • Dauwtrapperstoernooi • De laddercompetitie

5

• Voorwoord door Sjraar Cox • Voorwoord door Pierre Dassen

26

• De husselavonden • Severinus toernooi • De Veldhovense Tennis Kampioenschappen (VTK) • De legendarische steunpilarenavonden

6

• Hoe het allemaal is begonnen...

8

• De eerste Oerse clubkampioenschappen

9

• Van caravan tot prachtige accommodatie

27

• Mee ’n kurrelke zout...

10

• De opening van het paviljoen in juni 1985 • De onthulling van het kunstwerk

28

• Mee ’n kurrelke zout...

29

• De tenniszuil • 25 jaar automatisering bij De Korrel

30

• 25 jaar sponsoren • Het Heineken Tennis Spektakel • Scheidsrechter cursussen • Het korps vrijwilligers

31

• Wist u dat?

32

• De techniek van het tennissen • Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst

34

• De Rosmalenreis 1999 • De Jeugdraad

35

• Bestuursreglement alcoholgebruik

36

• De brand in het paviljoen in 2005

37

• Een wel zeer buitengewone algemene ledenvergadering in 2005

38

• De voorbereiding van de herbouw van ons paviljoen • De historie van de tennissport

39

• Stand van zaken per 1 januari 2006

11

• Het eerste lustrum op het slotfeest 1986 • Een nieuw logo in 1993

12

• De jubileum 3-daagse ter gelegenheid van het 10 jarig bestaan • Beknopt historisch overzicht van de eerste 10 jaar

13 15

• De ontwikkeling van ons park en paviljoen • De aanpassing van het paviljoen in 1997/1998

16

• De privatisering van De Korrel in 1999 • De organisatie en de toekomst van De Korrel

17

• Ereleden • Leden van verdienste • 25 jaar voorzitters • Overleden leden

18

19 20 20 21 21 22 23 23 24

• De overdenking van de voorzitter • Harrie van Veldhoven (mei 1984) • Wiel Berden (januari 2005) • Verzamelde herinneringen • Maarten Verhoeven • Cis de Kapper • Driek van de Vondervoort • Peter Roosen • Hans van Doorn • Toon & Diny Geurts • Sjan Meulenbroek • Jos van Haren • Jan Jonkers

_______________________________________________________________________________________________________________


3

Inleiding en verantwoording

Sommige mappen waren ‘gered’ maar zaten onder een zwarte en vettige waas. In dit jubileumboek komen de herinneringen en de, soms sterke, verhalen hopelijk weer wat tot leven. Alle gebeurtenissen hebben bijgedragen tot het ontstaan van de unieke cultuur van De Korrel. We hebben geprobeerd zoveel mogelijk aspecten van de vereniging te belichten. Soms noemen we enkele namen als voorbeeld, maar we kunnen hier helaas nooit volledig in zijn.

Van idee tot bloeiende vereniging.... Het 25 jarig jubileum was voor ons aanleiding om eens in de geschiedenis van De Korrel te duiken. We hebben ons tot doel gesteld om de ontwikkeling van De Korrel vast te leggen. Hoe is het idee van een tennisvereniging in Oerle ontstaan en hoe is dit uitgegroeid tot een bloeiende vereniging. We mochten het archief doorspitten dat oprichter en oud-voorzitter Harrie van Veldhoven ons heeft nagelaten. Dit betrof de beginperiode van 1980 tot 1986. We hebben een goed beeld gekregen welke hindernissen door de initiatiefnemers moesten worden overwonnen. Tevens hebben we veel (oud) leden gesproken die hun herinneringen met ons wilden delen. We hebben oude jaargangen van het clubblad doorgespit en zijn enkele opmerkelijke zaken tegengekomen die we u niet willen onthouden....

We willen iedereen bedanken die teksten, foto’s en anekdotes heeft aangeleverd. Speciale dank is voor Louise Loendersloot en Wim Smits. Louise heeft een groot deel van de foto’s en het archief van Harrie ter beschikking gesteld. Wim heeft erop toegezien dat de artikelen uit de beginjaren historisch verantwoord zijn. Inge van Keulen heeft de teksten nauwkeurig geredigeerd en de gang naar de drukker begeleid. Alle lief en leed in de afgelopen 25 jaren zijn de revue gepasseerd. We hopen dat het jubileum de saamhorigheid in de vereniging weer verder mag bevorderen. We wensen iedereen een gezellig, leuk en fantastisch feestjaar! De redactie van de jubileumboek commissie, Februari 2006

Helaas is niet alles bewaard gebleven. In de brand van 2005 zijn veel archiefstukken en clubbladen verloren gegaan..

Colofon Redactie:

Ben Kumeling Hoofdredactie, foto’s, opmaak Rein de Vries Jasper Dijk

_______________________________________________________________________________________________________________


4

Voorwoord door Wiel Berden

voorzitter van De Korrel in 2006

“Tijdens het jubileumjaar valt je als voorzitter de eer te beurt om een bijdrage te leveren aan het jubileumboek. Ik voel mij dan ook zeer vereerd. Met dit jubileumboek wordt teruggekeken op de geschiedenis van het tennis in Oerle. De redactie heeft zeer uitvoerig onderzoek gedaan en heeft daarbij een document samengesteld waaraan veel plezier beleefd kan worden. Veel herinneringen worden opgehaald en er is tevens een archief ontstaan waar we op voort kunnen bouwen. Ik spreek mijn dank en waardering uit voor het vele en degelijke werk dat door deze mensen is verricht. Als voorzitter kijk je natuurlijk ook terug op alle ontwikkelingen die zich hebben voorgedaan, met name op organisatorisch gebied. En dan moet je constateren dat De Korrel een vereniging is die goed in elkaar zit. De structuur, in de loop der jaren ontwikkeld, is zodanig dat de lijnen kort zijn en efficiënt. De activiteiten in de vereniging worden voor het grootste deel door de commissies geregeld, de coördinatie gebeurt door het algemeen bestuur (AB), de dagelijkse leiding is in handen van het dagelijks bestuur (DB). In het bijzonder de samenstelling van het AB, waarin de voorzitters van de meeste commissies zitting hebben, zorgt er voor dat er een snelle besluitvorming en afstemming plaats vindt en dat de commissies direct betrokken worden bij het beleid van de vereniging. Daardoor staat het bestuur dicht bij de leden, weet het wat er speelt binnen de vereniging en kan daar snel op inspelen. En er speelt heel wat. Vooral het laatste jaar, na de brand in ons paviljoen op 5 maart 2005, heeft iedereen kunnen merken dat een soepel functionerende vereniging niet vanzelfsprekend is. Na een periode van groei, een steeds sterkere jeugdafdeling en een prima sfeer met veel leden die ook buiten de baan actief zijn, kwamen het afgelopen jaar een aantal van deze kenmerken onder druk te staan. In dit jubileumjaar, in een nieuw paviljoen, zal ongetwijfeld blijken dat De Korrelfamilie zich hierdoor niet uit het veld heeft laten slaan!

In dit boek kijken we terug op de afgelopen 25 jaar. Maar bij een jubileum hoort ook een blik vooruit. En dan constateer ik een aantal thema’s die voor de toekomst van onze vereniging van belang zijn. Een daarvan is de leeftijdsopbouw van onze vereniging. Onderzoek wijst uit dat wij een groot aantal leden hebben in de leeftijdscategorieën van 6 tot 18 jaar (jeugd) en boven de 50. Daartussenin is een grote leegte ontstaan. En hoewel de 50-plussers de vereniging hebben opgebouwd en voor een belangrijk deel de sfeer bepalen zal de jongere groep de toekomst van de vereniging moeten verzekeren. Vandaar dat het bestuursbeleid er op gericht is om voor alle categorieën een aangepast programma te bieden. Daarvoor zullen per categorie verschillende faciliteiten beschikbaar worden gesteld, rekening houdend met de tijden waarop ze beschikbaar zijn. Een ander maatschappelijk probleem verdient eveneens aandacht. Het is tegenwoordig niet meer vanzelfsprekend dat een vereniging volledig door vrijwilligers gerund wordt. Veel mensen schrikken terug voor de verantwoordelijkheden en de tijdsinvestering die samengaan met een bestuurs - of commissiefunctie. Als de betrokkenheid van de leden bij De Korrelgemeenschap blijft zoals die de afgelopen 25 jaar was, zal onze vereniging hierop een uitzondering zijn. Ik heb er alle vertrouwen in. Kortom: Onze vereniging heeft een prachtig verleden, met vele hoogtepunten en een zeer grote actieve kern van betrokken leden. Daardoor heeft De Korrel een bijzondere positie binnen het Veldhovense verenigingsleven verworven, wat o.a. blijkt uit de grote wachtlijst. Daar kunnen wij met trots op terugzien en daarvoor spreek ik mijn oprechte dank uit aan de vele vrijwilligers die dit bereikt hebben. Ook heb ik er alle vertrouwen in dat wij als vereniging de problemen waarvoor wij de komende jaren gesteld worden samen zullen oplossen. Van het bestuur mag verwacht worden dat het vroegtijdig beleid maakt. Samen met alle leden zullen we er voor zorgen dat de verworvenheden van De Korrel behouden en uitgebouwd worden. Dat zal onze opgave zijn voor de volgende 25 jaar!”

_______________________________________________________________________________________________________________


Voorwoord door Sjraar Cox

5

burgemeester van Veldhoven

“Het is maar ongeveer 400 meter van onze woning. De deur uit, linksaf, vervolgens 300 meter rechtdoor, langs de Belgische knollen van Bertha Croymans, en voordat de weg van mindere kwaliteit wordt gaan we weer linksaf: een hondenuitlaatplaats verwelkomt je op het enige sportcomplex in het centrum van Oers. Ik herinner me de eerste keer nog als de dag van vandaag. Stik nerveus wat voor volk ik zou tegen komen. Maar toch als je jaren op de wachtlijst gestaan hebt en je eindelijk persoonlijk door Bas de Bruin op de hoogte gebracht bent dat het lange wachten geloond heeft, dan ……Ja, wat dan? Ik moest wachten: de banen waren bezet (eerste tegenvaller). Bleek bovendien dat ik het pasje van VLTC bij me had in plaats van dat van De Korrel (eerste reprimande). Dan maar eerst een kop koffie, bijna voor niks (eerste meevaller). Mijn bestelling resulteerde in enig schamper hoongelach van de mannenbroeders die onder het genot van een pilske mij echt het gevoel gaven dat in Oers de ware wereldleiders waren op gestaan. De vlijmscherpe analyses van deze mannen (later bleek mij overigens dat het grootste gedeelte niet uit Oers kwam, behalve die ene van de guld) hielden mij sindsdien staande in mijn dagelijks werk. De eerste wedstrijd viel overigens niet mee:

Voorwoord door Pierre Dassen

over de lijnen gestruikeld, ballen die af en toe de meest vreemde capriolen maakten, moest nog wennen aan het licht, we hadden maar 3 kwartier, te sterke tegenstander, kortom gewoon verloren. Van begin af aan heb ik gemerkt dat veel, zeker de oudere mannen, er op uit waren om het centrale gezag in de gemeente een nederlaag toe te brengen. Ik moet nu na bijna 2 seizoenen bekennen dat ik heel veel van hen inmiddels gelukkig heb gemaakt…….. Bij De Korrel heb ik de tucht van het winterse tennissen geleerd. Vele binnenbanen hebben we in Veldhoven maar toch zijn veel leden ook in de winter buiten actief. Er waren momenten dat oren en vingers bijna verdwenen waren. Bij De Korrel heb ik geleerd soms te winnen. Bij De Korrel heerst nog een ouderwetse sfeer van doe maar gewoon. Daarom ben ik nog zo blij dat, nogmaals na lang wachten en nadat ik Bas op het VTK had laten winnen, dat ik dat verlossende telefoontje kreeg. Het lidmaatschap nemen ze me nooit meer af. Ik twijfel er niet aan dat 2006 een prima jubileumjaar wordt. Een nieuw clubgebouw, de mannen weer op de kruk, een balletje slaan en maar 400 meter. Wat wil je nog meer. Felicitaties in richting van bestuur en vooral al de vrijwilligers zijn op zijn plaats.”

voorzitter van de jubileumcommissie 2006

De Korrel 25 jaar...

afgelopen 25 jaar Korrel geschiedenis.

Natuurlijk moet dit feit gevierd worden. Via het bestuur werd daarom in 2005 een aantal leden gevraagd om eens na te denken over de invulling van de jubileumviering in 2006. Hiermee is de jubileumcommissie geboren. De opdracht was duidelijk.” Bedenk en organiseer een viering die past bij de sfeer van onze vereniging en voer dit uit binnen een aangegeven beperkt budget.” Voilà de commissie kon beginnen. Gelukkig hadden we een enthousiaste groep met goede ideeën. Al snel ontstond er ook voorkeur voor de uitgave van een jubileumboek. Gelukkig waren enkele commissieleden bereid hier energie en tijd in te steken. Het is geen sinecure om 25 jaar geschiedenis uit te spitten, gesprekken te voeren en zelfs deels door brand aangetaste archiefstukken na te pluizen op historisch gezien interessante informatie van lief en leed in de

Een aantal oprichters van toen zijn nu gerespecteerde veteranen. Ik hoop dat het blad dat voor u ligt bijdraagt aan een terugblik, een mijmering en/of herkenning, waarbij u met een glimlach terug kunt denken aan een leuke tijd en leuke gebeurtenissen. Tenslotte moet tennis bij een club méér zijn dat het slaan tegen een bal en het spelen van een partijtje. De onderlinge sociale contacten zijn ook belangrijk. Heel veel dank aan de samenstellers voor hun ijver en inzet bij de totstandkoming van dit jubileumboek. Ik wens u allen veel lees - en “terugblik” plezier en nog heel veel tennis- en ander plezier bij onze tennisclub De Korrel.

_______________________________________________________________________________________________________________


6

Hoe het allemaal is begonnen... Er was eens een jonge sporter in Oerle die Maarten Verhoeven heette. Tijdens een bezoekje aan Cis de kapper ontstond er een discussie over het tennissen. Maarten en Cis vroegen zich hardop af waarom Oerle geen eigen tennisclub had. ‘Omdat er geen geld is bij de gemeente’ was de mening van alle aanwezigen. Maarten dacht: ‘Nou dat zullen we dan nog wel eens zien...’

De enquête van de Initiatiefgroep Oerle In 1980 werd door de Initiatiefgroep Oerle een enquête uitgestuurd om te polsen of er belangstelling was om in Oerle te tennissen. De respons was groot. Het bleek dat er zo’n 250 belangstellenden waren. Een klein groepje onder leiding van Harrie van Veldhoven heeft de eerste plannen uitgewerkt om dit te gaan realiseren.

De centrale vraag De initiatiefnemers vroegen zich af of ook ‘buiten-Oerse’ mensen lid mochten worden. Er waren fervente voor- en tegenstanders van dit idee. De oprichters van De Korrel waren echte Bourgondiërs: ze hebben in het begin soms wel tot 03.00 uur ’s nachts ‘doorvergaderd’ om alles te regelen en te bespreken.

Verzoek aan de gemeente Op 15 oktober 1980 werd een officiële brief door Theo van den Oetelaar aan de Veldhovense Sport en Recreatie stichting (SPORES) gestuurd. Deze was gericht aan directeur van den Eertwegh met het verzoek om een tennisverenging in

oprichting in Oerle te voorzien van acht tennisbanen en een accommodatie. In 1980 was het opstarten van een nieuwe tennisvereniging in Veldhoven niet gemakkelijk. De economie zat niet mee en de gemeente moest bezuinigen. Het Veldhovens Weekblad meldde in 1980 dat een eventuele bouw van tennisbanen minstens ‘enkele jaren’ zou worden uitgesteld.

Een echte naam voor de vereniging moest nog gekozen worden. De tijd drong, want op 1 april 1981 wilde men van start gaan.

De oprichtingsvergadering De initiatiefnemers waren echter niet uit het veld geslagen door dit nieuws. De voorbereidingen gingen gewoon door. Op 25 februari 1981 werd in het d’Ouwe School de oprichtingsvergadering gehouden. Er waren 54 afgevaardigden van de 250 potentiële leden aanwezig en allen stemden in met de voorstellen. Om een vereniging te starten moest men echter over geld beschikken. Men kreeg een startsubsidie van fl. 500,- en vroeg ieder aspirant lid, die in 1981 18 jaar of ouder was, tien gulden, en ieder junior lid, vijf gulden vóór 1 april 1981 over te maken.

TIO Gesteund door de potentiële leden werd in de bestuursvergadering van maart 1981 besloten om de Tennisvereniging Oerle i.o. op te richten. Op deze manier kon men met VLTC en Metz Point gaan samenwerken in de Federatie Veldhovense Tennisverenigingen (FVT). Het idee was dat men samen sterker stond tegenover de gemeente. De FVT deed de onderhandelingen. Naast de 250 belangstellenden uit Oerle stonden er in de gemeente Veldhoven zo’n 800 mensen op een wachtlijst om te gaan tennissen. De doelstelling van de federatie was om tennis op alle mogelijke manieren in Veldhoven te bevorderen. Bij de Rabobank in Oerle werd op 15 maart 1981 een rekening op naam van ‘TIO’ aangevraagd. Dit was een afkorting van ‘Tennisvereniging In Oprichting’ maar in de volksmond al snel ‘Tennis In Oerle’ genoemd.

De toegang tot de banen achter de loods

De eerste banen Nu de gemeente, en dus de banen, op zich lieten wachten was de vraag: Hoe kom je aan banen? Jos Bierings had achter een van zijn loodsen een tweetal privé banen liggen. Hij bood aan om deze tijdelijk en tegen betaling ter beschikking te stellen aan Oerse tennis(t)ers. Jos en Stien Bierings en hun invités hadden zelf de eerste keus wat betreft speeltijden. Er werd afgesproken dat TIO één baan de gehele dag en een tweede baan tot 16:00 uur ter beschikking kreeg. Om de banen zo effectief mogelijk te benutten moest men met 4 personen op één baan tennissen. De eerste baancommissaris was Henk Senders. Aanmelden bij de KNLTB had geen zin omdat men op privé-banen geen officiële wedstrijden mocht spelen.

De eerste tennissers De eerste tennissers van TIO werden in drie speelcategorieën ingedeeld: • A: jeugd tot 16 jaar (34 leden), • B: senior lid tot 16:00 uur tennissen (22 leden), en • C: senior lid vanaf 17:00 uur tennissen (73 leden).

_______________________________________________________________________________________________________________


Op 1 april 1981 is TIO met de eerste 130 geïnteresseerde Oerlenaren van start gegaan. Het ging zo goed met de aanwas van nieuwe leden dat men reeds op 15 april 1981 gedwongen was de eerste ledenstop aan te kondigen. Er was op dat moment geen zicht op uitbreiding van de banen of nieuwbouw. Er stonden op dat moment 255 mensen op de wachtlijst...

Overzicht van de twee banen achter de loods bij Jos Bierings

De eerste tennislessen Om het tennisniveau te verbeteren moest er natuurlijk ook tennisles gegeven worden. De kosten waren in 1981: vier gulden voor de jeugd en zes gulden voor senioren per les. René Meijer werd gevraagd om aan 70 geïnteresseerden les te gaan geven.

Het eerste bestuur van TIO en haar taken van Veldhoven ♠ - Voorzitter • Maarten Verhoeven ♠ - Secretaris • Gerda de Crom - Pennigmeester • Theo van den Oetelaar ♠ en • Piet van den Hurk - Toernooien, accomodatie en tenniszaken • Marriet Daniëls en • Wim Smits ♠ - Jeugdzaken • Bert de Laat - Informatie naar leden • Frans van der Looy ♠ - Algemeen bestuurslid. • Harrie

♠ = Initiatiefnemer in 1980

De belangrijkste taken van het bestuur in eerste uur waren: • het

opzetten van een duidelijke ledenadministratie, • het begin maken met een secretariaat, • het goed en overzichtelijk beheren van de middelen, • het verstevigen van de contacten met de stichting SPORES, • het intensiveren van de contacten met de gemeente, • het volgen van de ontwikkelingen in het sportbeleid van de gemeente, • contacten leggen met de bestaande tennisverenigingen, • als er banen liggen: de vereniging organisatorisch starten, • alles in het werk stellen om sneller banen te realiseren, • het melden van een vereniging in oprichting bij de KNLTB.

Aanmelden bij de KNLTB Om KNLTB wedstrijden te kunnen organiseren was het nodig om over officieel goedgekeurde banen te beschikken. Het verzoek hiervoor lag al enige tijd bij de gemeente, maar dit zou minimaal enkele jaren vergen. Men besloot om een nieuwe ‘blanco’ vereniging op te richten. De bedoeling was om vereniging TIO op te heffen als een nieuw tennispark gerealiseerd zou worden.

Doelstelling van De Korrel In de statuten is de doelstelling van De Korrel als volgt geformuleerd: ‘De vereniging heeft als doel het doen beoefenen en bevorderen van de tennissport. Zij tracht dit doel te bereiken door: • het geven van gelegenheid tot het beoefenen van het tennisspel, • het vormen van een band tussen de leden, • het maken van propaganda voor het tennisspel, • het vertegenwoordigen van zijn leden tegenover de KNLTB, • het nemen van maatregelen, die kunnen leiden tot het verhogen van het spelpeil van de leden, • het uitschrijven van – en deelnemen aan wedstrijden,

7

speciaal ook door het deelnemen aan de door de KNLTB georganiseerde competities, • het verbreiden van de regels van het tennisspel onder de leden.’

De verdere bestuurlijke uitbouw In mei 1981 werden de organisatie en de taken van de verschillende commissies vastgelegd in het eerste huishoudelijk reglement. Dit werd op 30 juni 1981 door de leden goedgekeurd. In het najaar van 1981 heeft Harrie van Veldhoven een vijfjarenplan opgesteld om de verdere uitgroei van de vereniging aan te geven. De belangrijkste doelen waren: eigen banen plus accommodatie, betere begeleiding van de jeugd, toernooien opzetten en een clubblad maken

De Korrel De officiële oprichtingsdatum van tennisvereniging De Korrel is 25 februari 1981. Het was echter pas op 28 december 1981 dat de handtekeningen werden gezet. Voor Notaris J.G. Wortelboer verschenen H.L.J.M. (Harrie) van Veldhoven, hoofd ener school, en G.J.P.M. (Fried) van Beers, onderwijzer, in de hoedanigheid als voorzitter en secretaris van de te Oerle (gemeente Veldhoven) gevestigde tennisvereniging ‘De Korrel’.

Twee verenigingen bestaan naast elkaar In de periode van 1981-1984 hebben de verenigingen TIO en De Korrel naast elkaar bestaan. Dat was tijdens de jaarvergaderingen best lastig. De leden en het bestuur van beide verenigingen bestonden namelijk uit dezelfde personen.

_______________________________________________________________________________________________________________


8

Men heeft dit als volgt opgelost: voor de pauze was de ALV van TIO en na de pauze die van De Korrel. Toen het paviljoen in 1984 is opgeleverd werd TIO opgeheven. Het overgebleven geld à fl. 847,96 werd aan De Korrel geschonken.

De eerste Oerse clubkampioenschappen In de ‘Koers van Oers’ van september 1981 is het volgende verslag bewaard gebleven: “Van 23 t/m 29 augustus 1981 vonden op de tennisbanen achter de loodsen van Jos Bierings de eerste Oerse clubkampioenschappen plaats. Er hadden zich 39 koppels ingeschreven voor de categorieën • dames-dubbel, • heren-dubbel, • mix-dubbel en • jeugd-dubbel. Zeven dagen lang was het een komen en gaan van in tenniskleding gestoken Oerlenaren, voorzien van hun ‘tennisplank’. Ook de naast de banen gelegen tribunes waren regelmatig bezet door enthousiaste supporters. Dat het er fanatiek aan toe ging bleek wel uit de regelmatig hoorbare verwensingen aan het eigen adres.

De afsluitende feestavond

De heren-dubbel finale in 1981

Heren-dubbel finale Om 18.00 uur brak voor de meeste tennisliefhebbers het grote moment aan: de herendubbel finale. Tevoren was er onder de supporters al hevig gespeculeerd over de afloop daarvan. Voor deze finale traden aan de gebroeders Hans en Frank van de Ven en de ‘oude rotten’ Theo v.d. Oetelaar en Broer v.d. Biezen. De eerste set werd een prooi voor Hans en Frank: 6-4. Iedereen dacht dat in de tweede set de routine van Theo en Broer hun de overwinning in deze set zou brengen. Het tegendeel bleek waar. Ook deze set brachten Hans en Frank zeer overtuigend met 6-1 op hun naam. Dit bracht de eindoverwinning bij het duo dat er, in ieders ogen, het meeste recht op had getuige het door hen vertoonde spel.

De prijsuitreiking Om een uur of tien begon Harrie van Veldhoven de prijzen uit te reiken. Hij begon met iedereen te bedanken die dit toernooi mogelijk hadden gemaakt en de deelnemers voor hun sportieve en gezellige deelname. Speciaal vernoemde hij Miet Verhoeven en Koos van Beers die, ondanks het feit dat ze de puberteit al even achter zich hadden liggen, toch nog meededen. Daarna verdeelde hij de Jos Biering / Cis de Kapper - en de TIO wisseltrofee onder de winnaars.

Tot in de kleine uurtjes

Mix- en Dames-dubbel De mixdubbel finale werd een overwinning voor het echtpaar Jos en Stien Bierings. John van Doormalen en Helma Denissen gingen eervol ten onder met de setstanden 6-1 en 6-0. Het dames-dubbel, waarvoor het publiek in grote getale was opgekomen, werd een pittige strijd tussen Stien Bierings en Kiek van Haren tegen Gerda de Crom en Helma Denissen. Dat de oudere garde de palmares haalde in de setstanden 6-1, 7-6 zat hem in de grotere ervaring van dit Kiek en Stien.

Hiermee was het toernooi geeindigd en maakte zich iedereen op voor de feestavond die om 20.30 uur zou worden gehouden. Het was gezellig druk bij de blokhut de ‘Habraken’, waar een sfeervol kampvuur was ontstoken. Eromheen groepeerden zich de toekomstige ‘Borgen en Stöven’ van Oerle en hun aanhang. Bij de barbecue stonden Jan en Maarten Slachter een lekker eindje weg te braden. Harrie en Lea Beerens stonden binnen in de blokhut pilskes te tappen.

Hans van de Ven in actie in 1981

Jeugd-dubbel De finale van de jeugdkoppels kon helaas niet worden gespeeld, omdat een van de finalisten zich in de tijd had vergist en zodoende niet op tijd aanwezig was. De prijzen werden nu gelijkelijk verdeeld onder Toine Beerens, Gwen van Doorn en Jos Schellekens.

Jos Bierings bedankte het organiserend comité voor de goede organisatie van het toernooien voor de gezelligheid die hij toch wel genoten had van al die mensen achter op zijn plaats. Langzaam raakte het vlees, de drank en het hout op en liep het feest zodoende naar een einde. De slotconclusie was dat het toernooi en het feest voor herhaling vatbaar zijn, al hadden sommigen zich voorgenomen om het volgend jaar tijdens het feest rustiger aan te doen. Ondanks de late uurtjes waren veel leden de volgende ochtend aanwezig om de blokhut en de omgeving op te ruimen en netjes achter te laten.” Zo hebben de leden van het eerste uur de ‘cultuur’ van De Korrel bepaald.

_______________________________________________________________________________________________________________


Van caravan tot prachtige accommodatie De caravan... Het allereerste ‘paviljoen’ was een caravan, die men in 1981op de kop had weten te tikken. In de caravan kwam een koffiezetter, gesponsord door Jos Bierings. Na afloop van een potje tennis kon je een flesje pils uit een kratje pakken. De afrekening was simpel. Je hield bij hoeveel je gedronken had en deponeerde twee kwartjes (50 cent) per flesje in een spaarpot. De voorraad moest natuurlijk regelmatig aangevuld worden. Er is toentertijd heel wat met kratten van - en naar Jantje Louwers gesjouwd... In 1982 werd het eerste eigen meubilair bij de caravan gezet: vier tuinstoelen en een tuintafel. In de winter werd niet op de gravelbanen gespeeld. De caravan ging aan het einde van het seizoen op slot. Vrij snel na het plaatsen van de caravan, in de zomer van 1981, ging het dak lekken. Er waren veel reparaties nodig om dit natte euvel te verhelpen. Helaas was dit maar tijdelijk. In 1982 kwam de lekkage terug. In juni was het dak echter ‘bijna overal goed dicht’.

De bouwkeet... Nadat men op de nieuwe banen in de kom van Oerle kon gaan tennissen was er ook daar behoefte aan een ‘paviljoen’.

9

Deze kon voor een schappelijk prijsje op de kop worden getikt. De bouwkeet werd bij de banen van De Korrel opnieuw opgebouwd. Dit was echter niet wat men wilde. Er moest een clubgebouw van steen komen en dus werd er een bouwcommissie gevormd. Deels door uitbesteding bij de firma Pro-bouw en deels door zelfwerkzaamheid van de leden werd het paviljoen in 1984 gebouwd.

De eerste schets uit 1983

Een prachtige accommodatie De nieuwbouw van het paviljoen in 1983 en 1984 werd in eigen beheer begeleid en uitgevoerd. 2 Het kantinegedeelte was 70 m groot. In 1984 was dat voldoende om een groei van de vereniging tot 6-7 banen mogelijk te maken. De bouwcommissie bestond uit: Henk van de Ven, Hans van Doorn, Theo van de Oetelaar en Jos van Haren. Ze hadden de eindverantwoordelijkheid voor het ontwerp, de organisatie en de uitvoer van de bouw. Naast de bouwcommissie was een team van specialisten actief: Jan van Lieshout, Jos van de Looy, Jan Snelders, Frans Sweegers en Leo Pril. Allen met hun uitmuntende vakkennis en de praktische toepassing ervan. Voorbeelden waren metsel- en timmerwerk, elektra – en loodgieterswerkzaamheden en de uitvoering van de bouw.

De bouw van het paviljoen in 1984

Het eigen deel was een bedrag van fl. 31.500,-. Dit deel moest worden ingevuld door zelfwerkzaamheid van de leden. Er waren zo’n 40 leden nodig die, eens in de 2 weken, een paar uur beschikbaar waren. Voor de echte liefhebbers waren er natuurlijk uitzonderingen!. Een leger van onvermoeibare vrijwilligers heeft geholpen met sjouwwerk, graaf- en hakwerk, montage en met het metselwerk. Regelmatig zijn de leden in hun vrije uurtjes in ploegen in touw geweest om het nieuwe paviljoen uit de grond te stampen...

Financiering door eigen uren De bouwkeet uit 1983

Op een bouwterrein in Valkenswaard stond een bouwkeet die mocht worden gesloopt.

De bouwkosten bedroegen in 1984 fl. 105.000,-. Het grootste gedeelte kon bij de bank worden geleend. Een deel moest door de leden zelf worden ingebracht.

Het opgeleverde paviljoen in 1984

_______________________________________________________________________________________________________________


10

bouwcommissie. Deze werd op dat moment ontbonden en het paviljoen werd overgedragen aan de gelijknamige commissie. Driek opende vervolgens het paviljoen. Aansluitend was er een geanimeerde receptie.

en de wind. Ook pastoor Vekemans was aanwezig. Volgens hem kon het niveau nog aanzienlijk hoger worden als deze jongens enige tijd celibatair zouden gaan leven...

Het slot De treurbeuk

De opening van het paviljoen in juni 1985 Een koud begin De harmonie van Oerle, Sint Cecilia, begon met een muzikale inleiding. Theo van de Oetelaar overhandigde namens de bouwcommissie de sleutel van het nieuwe paviljoen aan de voorzitter. Driek van de Vondervoort (aan zijn stropdas was te zien dat hij in functie kwam...) kon het kort maken.

De Federatie van Veldhovense Tennisverenigingen (FVT) bood De Korrel, niet symbolisch, echter welgemeend een echte ‘treurbeuk’ aan. Het idee was dat het prettig in de schaduw zitten is als die eenmaal redelijk van omvang is. De beuk is anno 2006 nog steeds prominent aanwezig.

Een uitbundig vervolg De receptie was tot 22:30 uur gepland. Om 24:00 uur sloeg de vlam in de pan en stortten talrijke dansparen zich uitbundig in zotte feestvreugde....

Jeugdactiviteiten

De opening door Driek van de Vondervoort en Harrie van Veldhoven

De wind had zijn taak – het onthullen van de naam ‘De Korrel’ op het nieuwe gebouw – overgenomen. Driek was erg blij dat hij vanuit zijn achtertuin geregeld kreten als ‘surtie luf’ en ‘fortie luf’ kon opvangen. Dit was volgens hem een bewijs dat alle banen vaak bezet zijn en dat Oerle snel buitenlands leert. Nadat ceremoniemeester Gerard de Kort nog maar eens gevraagd had of de harmonie nog ‘een schon stukske’ wilde spelen was het woord aan Harrie van Veldhoven. Hij zou het – met het oog gericht op een naderende regenwolk – kort houden. Theo van de Oetelaar, Hans van Doorn, Jos van Haren en Henk van de Ven werden bedankt voor hun inzet als

Zaterdags begon met een waterig zonnetje en zo’n 40 feestelijk verklede jeugdleden, mini’s en maxi’s. Ze speelden tennis, tafeltennis, sjoelen en tafelvoetbal. Het clubgebouw was omlijst met feestelijke slingers. Dit maakte de activiteiten voor de jeugd op de ochtend tot een plezierige happening.

Demonstratiewedstrijd Tegen de klok van vieren was er zo’n 80 man publiek gekomen om een enerverende partij demonstratietennis te zien. Ze hebben met volle teugen genoten: Alex Reynders en Peter Gallas, beiden A-spelers van T.C. Volley uit Eindhoven gaven een sublieme demonstratie. Rollende topspins, scherende slices, felle smashes en uitdagend fore- en backhandspel bracht menigmaal de handen op elkaar. Ruim anderhalf uur vergaten de toeschouwers de kou

Op de afsluitende feestavond, die nog later dan de avond ervoor afgesloten werd (de dageraad kondigde zich aan...) hebben ruim honderd leden zich uitstekend vermaakt onder het genot van een drankje en van smakelijk bereid barbecue vlees.

De onthulling van het kunstwerk Bij de opening van het nieuwe paviljoen werd een kunstwerk onthuld. Kunstenaar Jos Damoiseau vertelt over zijn achterliggende gedachte: “Bij het vormen van het wandplastic heb ik de inzet van de mensen, om het tennispaviljoen te bouwen, verweven met een tennisveld met toebehoren.

‘De krachtsvergroting’

De grote- en kleine tandwielvorm in het tennisracket geven de krachtsvergroting aan waarbij het kleine tandwiel eveneens de vorm van de tennisbal vervult. De vorm van de tandwielen is gebruikt omdat bij tandwielen immers een krachtsvergroting ontstaat. Dit staat als het symbool voor de energie, ontwikkeld door mensen om het tennispaviljoen samen op te bouwen. Links in het grote

_______________________________________________________________________________________________________________


tableau is de buis te zien voor de ophanging van het net. Het net is aangegeven tussen buis en het grote tandwiel, rechts in het grote tableau. De horizontale lijnen geven eveneens de belijning van het net aan. De blauwe lijnen onder en rechts in het tableau geven het speelveld aan. De kleine tableaus, links en rechts van de grote, geven in een golvende belijning het blad van het tennisracket aan. De lijnen links van het tableau geven de bespanning aan.” Het kunstwerk is vervaardigd van steengoed en werd gebakken tot een temperatuur van 1040 graden. Daarna werden de verschillende glazuren aangebracht en tot 1260 graden gebakken.

Overzicht van het wandplastiek

Ontbijt en muziek Om 8.00 uur was er een gul ontbijt voor de vroege vogels georganiseerd. Overdag was er eten en drinken volop. Tot 5 uur in de middag was er swingende dixieland muziek van de Sail Jazz Band.

11

toernooi. Tevens was er een verkiezing van de “Miss en Mister Korrel” verkiezing: dit waren Carolien Blom, Miet Verhoeven en Kees Goudsmit, zo bleek uit de ingevulde formulieren... De avondfeest was er eentje met swing, wals en rock & roll in het mudvolle paviljoen.

Een rare toernooiformule Gerda de Crom en Hans van Doorn hebben op zaterdag 11 oktober 1986 het jaarlijkse slottoernooi georganiseerd. Alle leden waren uitgenodigd om vijf keer een half uur te spelen. De wedstrijden werden in 2 blokken gespeeld. De toernooiformule was zeer apart. De wedstrijden herendubbel, damesdubbel en mixdubbel werden door loting bepaald. Men kreeg ook 5 keer een verschillende partner. De persoonlijke gamepunten telden mee in een teamresultaat waarin men was ingedeeld. Men had een Conners, een McEnroe, een Lendl, een Navratilova, een Evert en een Boem-boem-Becker team. Daarnaast kon men gamepunten verdienen met het oplossen van puzzels en raadsels: hoeveel ballen zitten er in een melkbus....

Het eerste lustrum op het slotfeest 1986

Miet Verhoeven en Kees Goudsmit

Een nieuw logo in 1993 Bij het 10 jarig bestaan vond het bestuur dat het logo uit 1983 met de vele tennisballen maar wat ‘oubollig’ overkwam. Om klaar te zijn voor de toekomst besloot men om Wim Roosen te vragen een logo te ontwerpen dat zeker heel veel jaar mee kon gaan....

Feestavond ‘s Avonds was de bekendmaking van de eindstanden van de interne competitie en de uitslag van de teamresultaten van het slot_______________________________________________________________________________________________________________


12

De jubileum 3-daagse ter gelegenheid van het 10 jarig bestaan Op 2, 3 en 4 juli 1993 werd het 10 jarig bestaan gevierd. De Korrel ging drie dagen uit haar dak: het was volop feest. Er was voor elk wat wils. Drie dagen steeds wat anders voor zowel de senioren, de maxi’s en de kleintjes.

Als openingshandeling schoot Driek met het ballenkanon op de ruim 125 aanwezigen. Daarvoor verontschuldigde hij zich bij voorbaat. De ballen waren voor de gelegenheid bedrukt met het nieuwe Korrel logo. Zij waren bovendien voorzien van handtekeningen van Paul Haarhuis, Jacco Eltingh, Richard Krajicek en coach Stanley Franker.

Buurtavond van absolute klasse Vrijdagavond 2 juli 1993 was de aftrap. Samen met oud-leden en genodigden keek men terug naar de afgelopen 10 jaar. Wiel Berden beet de spits af en bedankte de verschillende commissies. Harrie van Veldhoven hield een exposé over wat nu eigenlijk het succes is geweest van De Korrel tot dan toe. Dat bleek niet de naam ‘De Korrel’ te zijn. Ook niet de ligging van het park. De politieke totstandkoming werd mogelijk met de hulp van Driek van de Vondervoort’s ongeveer tachtigjarige moeder. Haar naam had op de geronselde lijst met namen geprijkt. Nee, het was volgens Harrie de vechtlust van de opeenvolgende besturen geweest. Zij hadden niet elke tegenslag voor zoete koek geslikt, maar hadden strijdlustig voor hun visie gestreden. Het resultaat was het fraaie park in de kom van Oerle, een stel goed draaiende commissies plus prima sfeer.

Driek schiet met scherp Driek van de Vondervoort, wethouder van sportzaken, was uitgenodigd de openingshandeling te verrichten. Dit deed hij na eerst de aanwezige voorzitters van ook alle andere tennisverenigingen verrassend te trakteren met een mededeling. Hij zou het liefst zien dat zowel De Korrel als collega VLTC medio 1994 zouden zijn geprivatiseerd.

gretig onthaal. Vele tientallen kledingstukken werden aangeschaft. De dag werd spontaan door de Koninklijke Luchtmacht voorzien van een luchtspektakel dat velen met bewondering tussendoor hebben gevolgd.

Feest, dans en eieren Ruim 100 leden hadden zich aangemeld voor de gezamenlijke koffietafel. Dit vond plaats in het avondzonnetje voor de grote tent op het speelterreintje naast het park. Het aansluitende feest werd verzorgd door de band ‘De Acht Zaligheden’. Ze kregen naarmate de avond vorderde meer grip op de feestgangers. Dit eindigde in 2 een grootse finale met 40 m doldansende leden op de vloer.

Henk v.d. Made en Liesbeth Dijkhuizen

‘Meatloaf’ als topattractie De liederlijke traktaties van de gelegenheidsband en het nieuwe clublied vonden een warm onthaal. De topact van de avond kwam van ‘Meatloaf’ waarin Henk van der Made en Liesbeth Dijkhuizen acteerden. De benen van Henk vielen in z’n maillot voor het eerst goed op. Hun act was een regelrechte topper. De volle bak lachte zich ofwel een breuk, dood of buikkrampen...

Korrelteam in finale De Korrel kreeg ter elfde ure een opdracht van de KNLTB om in het feestweekend de Brabantse kampioenschappen voor jeugdteams (tot en met 14 jaar) uit alle Brabantse districten te organiseren. Hierdoor moest het geplande tennistoernooi wat worden afgeslankt. Zo’n 85 leden deden mee. Het jeugdteam van De Korrel bereikte de finale.

Campinggevoel Het gezellige verblijf voor de grote tent hebben velen zeker ervaren als een relaxed campinggevoel. De verkoop van T-shirts, poloshirts en bodywarmers met het nieuwe Korrel logo vond een

De koffietafel voor de feesttent

De vergunning voor de band was tot 00.30 uur. Aansluitend werden de prijzen uitgereikt. Deze waren welwillend ter beschikking gesteld door de adverteerders. Het vroeg door de veelheid van prijzen wel wat tijd, maar dat deerde niet. Er werd op z’n Oers een punt aan de avond gebreid. Maar liefst 200 eieren lagen te wachten op een hongerige maag. ‘Moeder-overste’ Diny Geurts deed dat met de van haar bekende overgave.

_______________________________________________________________________________________________________________


Toptennis op alle banen Op zondag 4 juli 1993 speelden Veldhoven’s beste tennissers uit de hoogste categorieën een ‘Titanen’ toernooi. De vijf tennisverenigingen uit Veldhoven hadden hun beste spelers afgevaardigd. Grote namen als Uffink en Caers, maar ook onze eigen leden Maarten de Roeper en Rob van Doorn waren van de partij. Kroon op de boon was de prijsuitreiking. De winnaars kregen een racket in ‘worstuitmonstering’ overhandigd.

Beknopt historisch overzicht van de eerste 10 jaar (Vrij naar Harrie van Veldhoven, onze eerste voorzitter van De Korrel, geschreven in de jubileumuitgave bij het 10 jarig bestaan)

13

De oprichting van De Korrel Begin 1981 wordt de officiële vereniging ‘De Korrel’ opgericht. Wat opmerkelijk was dat in het bestuur voor het eerst geen consensus te krijgen was over de naam van de nieuwe vereniging. Alle namen werden afgewezen door de meerderheid. Het betrof: • Drie in een blikske • Zes in een deuske • Achter de loods • Tennis Vereniging Oerle • Heading • Hup in ’t netje • Steil omhoog

Jeugd activiteiten Er was ook volop aan het kinderplezier gedacht. Voor de kinderen van de leden en van de omwonenden was er een mini-kinderboerderij. De kippen kregen het zo nu en dan Spaans benauwd en zochten over de hekken hun vrijheid. De mini’s konden geschminkt worden, er was een luchtkussen en een suikerspin. Voor de grotere jeugd was er een tennismuur en een ballenwand opgesteld.

Ouwe Jan voer er wel bij Op een waterschavot konden jong en oud zich laten natgooien. Tenminste als er wat werd gedokt voor het nieuwe papegaaienopvangcentrum in Oerle. Later in de week zijn enkele honderden guldens overhandigd aan Tonny van Meegen, die net daarvoor met zijn papegaaien naar de kampeerterreinen van het oude Vlutterke was verhuisd. De jubileumcommissie rond het 10 jarig bestaan bestond uit: Hans van Doorn, Marian Koppers, Gerry Berden en Henk Dekkers.

Harrie van Veldhoven in actie

Het allereerste begin “De belangstelling om in Oerle te gaan tennissen werd gepeild naar aanleiding van een enquête door de Belangengroep Oerle. Op 25 september 1980 werd een schrijven gericht aan alle Oerlenaren om zich in te laten schrijven als potentieel tennisser. Oprichters waren Frans van de Looij, Wim Smits, Theo van de Oetelaar, Maarten Verhoeven en Harrie van Veldhoven. Heel Oers meldde zich aan, o.a. mevrouw Van Strij de Regt, geboren 3 augustus 1911....

De oprichting van TIO Op 15 oktober 1980 werd een lijst met 250 Oerlenaren bij de gemeente gedeponeerd met het verzoek om een accommodatie. De mogelijkheid om op de privébanen van Jos Bierings te gaan tennissen werd overwogen en met ingang van 1 april 1981 ging Tennis In Oerle (TIO) van start. Op 29 oktober 1981 wordt het eerste beleidsplan t/m 1984 gepresenteerd en dit is achteraf ruimschoots gehaald.

Om 03.00 uur ‘s nachts werd bij Wim Smits thuis de naam ‘De Korrel’ uitgevonden. De uitleg van de naam moest later gevonden worden.

De uiteindelijke start Contacten met de gemeente resulteren in de afspraak dat er 4 tennisbanen in de kom van Oerle gerealiseerd worden en de voorbereidingen voor de bouw starten. Wim Smits organiseert een bouwkeet die op het nieuwe complex als kantine dienst zal kunnen doen. In april 1984 gaat het tennisgebeuren op het huidige complex van start.”

_______________________________________________________________________________________________________________


14

Reclame uit het clubblad in 1993: Tenniskleding met het logo van De Korrel in de aanbieding... De prijzen zijn overigens nog in... guldens!

.

.

.

.

_______________________________________________________________________________________________________________


groot aantal jeugdleden. Met recht meldt Wim Smits dat hij voorzitter is van een trotse vereniging.

De ontwikkeling van ons park en paviljoen Het paviljoen van De Korrel heeft na de oplevering in 1984 een aantal malen een grondige verbouwing ondergaan: • In 1992 werd het paviljoen, gezien het grote aantal nieuwe leden, vergroot. • In 1997 werd het paviljoen onder leiding van Han de Bruin naar de zuidzijde uitgebreid. • In 2001 werden er onder leiding van Wil Meulenbroek nieuwe douches en een nieuwe bar gebouwd. In vogelvlucht: Jaar 1984

1987

1991 1992

1992 1995

1997

1998

2000 2001

2005

2006

Belangrijkste gebeurtenis Opening van ons park met paviljoen en 4 gravel banen in de kom van Oerle Aanleg van verlichting op baan 3 en 4. Uitbreiding tennispark met baan 5 en 6 Aanleg van de tennismuur Eerste uitbreiding aan ons paviljoen. Aanleg van verlichting op baan 7 en 8 Aanleg van de ‘jeux-de -boules’ baan Bouw van de onderhoudsruimte annex garage / berging Renovatie en tweede uitbreiding van het paviljoen Uitbreiding van het park met baan 9 en 10. Overstap naar tien French Court banen. Nieuwe verlichting op alle banen Verbouwing van de kleedruimtes en aanpassing van de kantine. Paviljoen in brand gestoken. Tijdelijk onderkomen Opening van het herbouwde paviljoen

15

De schets van een mogelijke uitbreiding in 1990

De aanpassing van het paviljoen in 1997/1998 In de winter van 1997 en het voorjaar van 1998 is het paviljoen voor de tweede keer grondig uitgebreid.

De opening van het uitgebreide paviljoen en de nieuwe banen door Miet Verhoeven en Driek van de Vondervoort in 1998

De verlichting

Toon Geurts in actie (1997)

Een bouwcommissie onder leiding van Han de Bruin heeft hard gewerkt om dit op tijd voor het nieuwe tennisseizoen klaar te krijgen. Ook deze verbouwing werd gerealiseerd met de enthousiaste en belangenloze inzet van veel Korrelleden.

Toen in 1998 de banen 9 en 10 werden aangelegd, moesten er nieuwe lichtmasten worden geplaatst. Er was een probleem ontstaan: het bestemmingsplan van de kom van Oerle was gewijzigd. Er mocht maximaal 9 meter hoog worden gebouwd. De bestaande lichtmasten waren echter 15 meter hoog. Het betekende ook dat bij de nieuwe banen het aantal masten van vier naar zes per baan moest worden uitgebreid. Dit werd uit eigen middelen gefinancierd.

Het convenant met de buurt

De bouwcommissie o.l.v. Han de Bruin

De officiële openingshandeling werd op 4 april 1998 verricht door Miet Verhoeven en Driek van de Vondervoort. Dit gebeurde met behulp van de harmonie en een

In 1998 werd met de buurt een convenant afgesproken. Dit werd ook op 4 april 1998 ondertekend. De verlichting op de banen 3 t/m 6 mocht tot maximaal 22.00 uur branden. In dit compromis konden zowel de leden als de buurt zich vinden. Er werden ook aarden wallen rondom de banen aangelegd. De armaturen werden voorzien van extra zijkappen. Dit was om de verlichting maximaal óp en niet

_______________________________________________________________________________________________________________


16

naast de baan of in de tuinen van de buurtbewoners te laten schijnen.

Wim Smits (links) bij de ondertekening van het convenant met de buurt op 4 april 1998

Op de banen 1, 2 en 7 t/m 10 is de verlichting tot 23.00 uur toegestaan. Dit hebben een aantal leden tijdens de clubkampioenschappen in 2005 aan den lijve ondervonden. Het licht werd een aantal minuten te vroeg uitgeschakeld. De wedstrijden moesten op een andere dag worden opgepakt. Voor een deelnemerster werd hierdoor een ‘zekere’ overwinning door de neus geboord. Je ziet dus maar dat tennis tot het allerlaatste punt moet worden gespeeld....

De privatisering van De Korrel in 1999 Toen De Korrel in 1998 nieuwe banen kreeg is het beheer van het park geprivatiseerd. Dit betekende dat het onderhoud van de tennisbanen en het groen in eigen beheer moest worden gedaan. Het paviljoen was al in eigen beheer. Vanaf 1984 werd het onderhoud door de Ergon bedrijven via de gemeente uitgevoerd. Dat werd nu dus stopgezet. De privatisering was een financieel gunstige deal voor De Korrel: het aantal banen dat De Korrel inbracht was 6 en dit werd uitgebreid naar 10, compleet met verlichting.

Andere baansoort Er moest ook een andere baansoort worden gekozen. Uit onderzoek van de gemeente was gebleken dat het onderhoud van gravelbanen te duur was. Men kon hier alleen ’s zomers op spelen. Op de markt waren alternatieve tennisbanen gekomen: Canada Tenn, kunstgras en French Court. Om uit te zoeken wat het beste voor De Korrel was, zijn er groepjes mensen op deze banen bij andere verenigingen gaan tennissen. Zij hebben de voor- en nadelen op een rijtje gezet. Ook hebben de mensen van het NOCNSF keuringsrapporten opgesteld. Tegen kunstgras was een grote weerstand. Dit was duidelijk een stap te ver. French Court werd uiteindelijk aanbevolen omdat dit het minste onderhoud zou geven. In het kader van de privatisering moest dit zelf betaald worden. Achteraf bleek dat French Court toch nogal wat onderhoud vereist. De banen slibben langzaam dicht doordat het gravel vergruist. Bij regenbuien blijft er dan toch nog water op de banen staan. Dit ondanks de aangelegde drainage voorzieningen. De firma Ubbink heeft een aantal aanpassingen aangebracht om de waterdoorlaatbaarheid van de banen te verhogen.

De overeenkomst met de gemeente De banen werden goedgekeurd door het NOC-NSF nadat de problemen met de waterhuishouding waren opgelost. Op 21 mei 1999 is de privatiseringsovereenkomst met de gemeente getekend.

De organisatie en toekomst van De Korrel Wiel Berden schetst een beeld van de organisatie en de toekomst van De Korrel: “Alle commissies van De Korrel zijn via hun voorzitters in het algemeen bestuur vertegen-

woordigd. Het betekent dat er bij De Korrel korte communicatielijnen zijn. Dit is een sterkte maar ook een zwakte. Het blijkt namelijk steeds moeilijker te zijn om mensen te vinden die in het bestuur willen komen.

De taken van het bestuur De voorzitter • leiding geven aan de vereniging, • voorzitten van de bestuursvergaderingen, • voorzitten van de Algemene Ledenvergadering (ALV) • behartigen van de externe contacten o.a. bij Gemeente De vice-voorzitter • vervangt de voorzitter bij afwezigheid, • verrichten werkzaamheden op ad hoc basis. De secretaris • het voeren en bijhouden van de officiële correspondentie, • notuleren van de bestuursvergaderingen en Algemene ledenvergadering. De penningmeester • bijhouden en vastleggen van de financiële administratie, • het tijdig doen uitgaan van rekeningen en doen van betalingen.

Einde van de vrijwilligersorganisatie? Tegenwoordig zijn er wettelijke bepalingen die aan het bestuur worden gesteld. Een voorbeeld is de ARBO wet: deze geldt ook voor verenigingen. Men wil best actief zijn in de vereniging, maar niet meer voor langere tijd. Het kost toch redelijk wat tijd en het is een hele verplichting die je aangaat. Tegenwoordig zoekt men steeds meer naar kortere klussen. Een voorbeeld is om in een weekend een toernooi te organiseren. Bij De Korrel valt het gelukkig nog wel mee. Er is een kern van trouwe leden, die de drijvende kracht achter de vereniging is. Soms is er wat verloop. Maar na

_______________________________________________________________________________________________________________


enige tijd komen er gelukkig toch weer leden die hun schouders eronder willen zetten. De kantine is de centrale binding van de vereniging. Tevens liggen de banen en het plantsoen er prachtig bij. Dit allemaal door de inzet van onze vrijwilligers. Alle commissies zijn in 2005 redelijk goed bemenst”.

De leeftijdsopbouw van De Korrel in de loop der jaren Leeftijdsopbouw de Korrel 1984 250 200 150 97 100 50

63 12

9

0

0

0 7-9

10-19 20-29 30-39 40-49 50-59 60-69 70-79

Leeftijdsopbouw de Korrel 1993 250 194

200

163

150

116

100 51 50

27

20

9

2

0 7-9

10-19 20-29 30-39 40-49 50-59 60-69 70-79

Leeftijdsopbouw de Korrel 2005 239

250

184

181

200 150 100 50

35

51 28

62

De Korrel investeert veel geld in de jeugd, maar ziet ook dat er veel jeugdleden afhaken als men gaat studeren. Om nu te zorgen dat je de jeugdleden behoudt voor de vereniging moet je ze iets extra bieden. Ze moeten hun eigen sterktes tegenkomen op de tennisbaan. Dat betekent dat de hele groep op hoog niveau moet kunnen blijven spelen. Het beleid zal er op gericht zijn om een vaste kern van jongeren actief bij de vereniging te blijven betrekken. Zo zijn Loes Meulenbroeks en Stijn Simons samen met Edwin Uffink als clubtrainer werkzaam. Op die manier zullen er mogelijk meer jeugdleden zich aangetrokken voelen om lid van de vereniging te blijven.”

website AC, VTK, DB, AB • Wim Loendersloot VTK,TC, AC, AB, website • Louise

Loendersloot

• Wil Meulenbroeks • Henri Mutsaers • Rob van Os • Theo van Os • Pieter Paulus • Cees Rooijakkers

div.paviljoens

AC TC AC, APC RC, AB APC, TC, AC, AB • Truus Rooijakkers BC • Wim Smits BC, VTK, DB, AB • Ko van Toor TC • Anita de Vaan BC • Frans van der Velden JC, AB • Frans Vissers DB, AB • Joke Vissers VTK,TC

25 jaar voorzitters Harrie van Veldhoven 1981 – 1986 Jos van Haren 1986 – 1989 Hans van Doorn 1989 – 1991 Wiel Berden 1991 – 1994 Wim Smits 1994 – 2000 Wiel Berden 2000 – heden

(†)

Overleden leden Onze gedachten gaan in dit jubileumjaar uit naar:

10

0 7-9

Men komt bij De Korrel om te tennissen. Men neemt als vanzelfsprekend aan dat de banen picobello in orde zijn en dat er na afloop een versnapering tegen lage prijzen kan worden genuttigd. Je betaalt daar toch je contributie voor? Het is van belang dat de leden beseffen dat je moet investeren om lid van een vereniging te zijn. Een heleboel zaken gaan niet vanzelf. Als er geen vrijwilligers meer zijn zal een hogere contributie betaald moeten worden en zullen de consumptieprijzen omhoog moeten om alles gefinancierd te krijgen.”

Investering in de toekomst

87

43

17

10-19 20-29 30-39 40-49 50-59 60-69 70-79

In de afgelopen 25 jaar is de leeftijdsopbouw van De Korrel drastisch gewijzigd. De grootste groep leden was in 1984 tussen de 20 en de 50 jaar. In 2005 is er een ‘gat’ tussen de 20 en de 40 jaar ontstaan. Dit betekent dat er meer senioren lid van De Korrel zijn geworden. Overdag wordt er bijvoorbeeld veel meer gebruik gemaakt van de banen.

Toekomstbeeld WieI vervolgt: “Ik zie dat de binding met de vereniging langzaam aan wat afneemt.

Jeugdleden

Ereleden • Marriet Daniëls • Diny Geurts • Toon Geurts • Harrie van Veldhoven

• Marc Gijsbers • Erik Saris

Volwassen leden (†)

Leden van verdienste • Gerrie Berden AC, RC, AB, VTK • Wiel Berden AC, DB, AB • Broer v.d. Biezen APC (†) • Toon Harks BC, AB • Gerrit Hermans BC, AC • Jan Jonkers TC • Marian Koppers RC, BC, DB, AB • Marijke van Lieshout AC • Peter van Lieshout TC, AC, AB,

• Broer v.d. Biezen • Gerrie Harmsen • Jan van Hoek • Piet van Hoof • Harrie Jans • Harrie van Veldhoven • Erik Visser

In de hechte gemeenschap van De Korrel hebben we elkaar maar vooral de nabestaanden kunnen ondersteunen en troosten met dit verlies. Jammer dat ze het 25 jarig jubileum niet mee mochten maken.

_______________________________________________________________________________________________________________


18

De overdenking van de voorzitter Ieder clubblad wordt standaard geopend door een voorwoord van de voorzitter. Hierin wordt meestal de stand van de (tennis)zaken behandeld maar soms weten de voorzitters er speciale wetenswaardigheden in te vermelden....

Harrie van Veldhoven (mei 1984) “Op het moment dat ik dit verhaaltje schrijf: • zit de tenniscompetitie er op, • is er gestart met de interne competitie, • gaat de aannemer een begin maken met de zogenaamde ruwbouw, • hebben de competitiespelers met een leuk feestje afscheid van het eerste competitiebestuur genomen, • is de accommodatiecommissie bezig om de houten ‘keet’ enigszins rendabel te maken, • wordt er volop geklaagd over een te drukke baanbezetting, • is de begeleiding van de oudere jeugd uitgebreid, • klaagt men over het ingangsysteem, • staat het eerste mini toernooi voor de deur, • zwermen onze leden uit om diverse toernooien te gaan spelen, • wordt er geklaagd over te kale ballen bij de training, • is de bouwcommissie volop bezig om de werkzaamheden na de zomervakantie te plannen en daarvoor geschikte clubleden voor te vinden, • wordt er geklaagd over de wind, die soms met geweld dwars over de baan blaast, en of het bestuur daar dan maar even wat aan wil doen, • is de technische commissie al bezig met de voorbereidingen van de clubkampioenschappen in augustus,

• heeft

de gemeente op de wal en de omgeving van de banen gras ingezaaid, • klaagt de buurt over het erg toegenomen en inderdaad vaak te hard rijdend verkeer in de buurt van de banen, • is onze groundsman Jan Raaymakers ziek, • worden de kozijnen door een stel vrijwilligers geschilderd, • wil men meer training ook na de vakantie en dat kan niet, • zijn verschillende mensen de inhangplaatjes kwijt, • zijn er al een massa gevonden voorwerpen, • heeft de firma van Kasteren (hr. Mols) ons fraai timmerwerk cadeau gedaan, • wordt de definitieve ledenlijst klaar gemaakt, • komt er een commentaar op de (interne) competitie spelers die zonder kennisgeving verstek laten gaan en dat kan natuurlijk inderdaad niet, • vindt men de training te duur... Ik zou zo nog een tijdje door kunnen gaan maar samengevat komt het er op neer dat we gewoon bezig zijn een van onze gestelde doelen ‘het opzetten van een goed lopende tennisvereniging’, waar te maken. Dat alles nog niet volmaakt is, is een logische zaak maar met het enthousiasme, de goede onderlinge sfeer, de bereidwilligheid om de handen uit de mouwen te steken en de inschikkelijkheid op de banen zijn voor mij tekenen dat we op de ingeslagen weg voor moeten gaan. Tenslotte een woord van oprechte dank aan onze competitieleiding die onze competitieteams vlekkeloos door het eerste wedstrijdseizoen gesleept hebben. Deze teams hebben de Olympische gedachte: ‘meedoen is belangrijker dan winnen’ in de meeste gevallen ook liederlijk in praktijk gebracht. Ook onze redactie mag onderhand wel eens eervol vermeld worden. Herhaaldelijk krijg ik het vragen over het typewerk, de layout, de kaft, de

advertenties, en van ons clubblad: hoe we dat doen, hoeveel dat wel niet kost. Met andere woorden: het clubblad valt op in positieve zijn. Houwen zo! “

Wiel Berden (januari 2005) “Op momenten dat je het erg druk hebt, tijd tekort komt, in de stress raakt, zelfs geen tijd voor tennis kunt vinden, is het goed om dit verhaal bij de hand te hebben: Een leraar stond voor zijn klas. Er stonden allerlei zaken voor hem op tafel. Toen het lesuur begon pakte hij zonder woorden een lege emmer en deed hem vol tennisballen. Toen de emmer tot de rand gevuld was vroeg hij de leerlingen of de emmer vol was. Zij zeiden: “Ja”. Toen pakte de leraar een doos met kleine kiezelsteentjes en goot die uit in de emmer. Hij schudde hem een beetje en de kiezelsteentjes rolden in de open plekjes tussen de tennisballen. Toen vroeg hij weer aan zijn leerlingen of de emmer vol was. En zij beaamden het.

Nu pakte de leraar een zak met gravel en goot die uit in de emmer. En natuurlijk, het gravel vulde alles verder op. En weer vroeg hij of de emmer nu vol was. En weer riepen de leerlingen: “Ja, hij is nu echt vol”. Daarop nam de leraar een aantal blikjes bier van de tafel, maakte ze open en goot ze leeg in de emmer. En het bier vulde de ruimte tussen de gravelkorrels.

_______________________________________________________________________________________________________________


De leerlingen lachten.Toen het weer rustig was zei de leraar: “Deze emmer staat voor jouw leven”. De tennisballen vormen de belangrijke dingen in je leven – je familie, je kinderen, je gezondheid, je vrienden, je grootste hobby. Het zijn de zaken die zo belangrijk voor jou zijn, dat, wanneer al het andere in jouw leven er niet meer zou zijn, dit meer dan genoeg de moeite waard is om voor te leven. De kiezelsteentjes zijn de andere zaken die er toe doen – zoals je werk, je huis, je auto. Het gravel is al het andere, de kleine zaken. Wanneer je het gravel eerst in de emmer giet, is er geen ruimte meer voor de kiezelsteentjes en tennisballen. Dat geldt ook voor je leven.

De moraal Wanneer je de hele dag al je tijd en energie geeft aan de kleine dingen zul je nooit ruimte of tijd hebben voor de zaken die echt belangrijk voor jou zijn. Let op de dingen die belangrijk zijn voor het geluk in jouw leven. Speel met je kinderen, ga op tijd naar de arts als je je niet goed voelt, neem je partner mee uit eten, neem de tijd voor een potje tennis met vrienden. Er zal altijd tijd zijn om boodschappen te doen of je auto te wassen. Zorg eerst voor de tennisballen, de zaken die er echt toe doen. Stel je prioriteiten - de rest is gravel”. Toen hij uitgesproken was bleef het heel lang stil. Toen stak een leerling de vinger op en vroeg: “Waar staat het bier voor?” De leraar glimlachte. “Ik ben blij dat je dat vraagt”. Het laat je zien dat, hoe vol je leven ook lijkt te zitten, er altijd nog ruimte zal zijn voor een paar biertjes.”

Maarten Verhoeven Een mooie tijd... “Toen enkele maanden geleden Ben Kumeling mij belde met de vraag of ik, als mede oprichter van tennisvereniging De Korrel, mijn herinneringen rondom de eerste jaren van deze 25 jarige vereniging op papier zou willen zetten dacht ik gelijk: dat doe ik graag. Ik denk namelijk met heel veel plezier terug aan die tijd. Het is mijn verhaal, zoals ik mij dat nu herinner. Het begon in het jaar 1980, ik was toen 23 jaar. Ik kwam in die tijd regelmatig bij Frans van der Looy, beter bekend als Cis Knip. Hij was de man die mij voor enkele tientjes voorzag van krullen. Geen vent die dat tot dan toe deed. Vent? Velen dachten: ‘die Verhoeven met zijn krullen, dat moet een nicht zijn’. De pastoor sprak er zelfs schande van. Zittende in die stoel, in de verschrikkelijke geur van een permanent, begon Cis over tennis. Hij vond het raar dat Oerse tennisliefhebbers naar Veldhoven moesten om te tennissen. Waarom zorgt de gemeente niet voor banen in Oerle? Waarom wel Veldhoven en niet Oerle? Waarom heeft de gemeente altijd zo weinig aandacht voor dat kleine Oerle? Waarom? Er ontstond een gesprek en een sfeer waarin snel duidelijk werd voor Cis en mij dat het leuk zou zijn om een poging te wagen. Allereerst omdat we wel van een uitdaging hielden. Maar ook omdat we dan de kans zouden krijgen om ‘tegen de schenen van de gemeente aan te schoppen’. We gaan gewoon met een aantal mannen, Cis noemde toen o.a. Harrie van Veldhoven, proberen een tennisvereniging met eigen accommodatie te realiseren. Met die afspraak gingen we die dag uit elkaar.

19

De eerste vergadering was bij Harrie van Veldhoven thuis, in de Clementinalaan. Volgens mijn agenda van 1980 was die bijeenkomst op woensdag 17 september van dat jaar. Aanwezig: Harrie, Cis, Wim Smits, Theo van den Oetelaar en ik. Mogelijk dat ik iemand over het hoofd zie. Vrij snel daarna hebben we de groep uitgebreid met mannen als Bert de Laat en Fried van Beers. Nog later kwamen er meer mensen bij waaronder Gerda de Crom. We zijn eerst op zoek gegaan naar draagvlak. Op de site van De Korrel staat dat het zoeken naar draagvlak in de vorm van een enquête gebeurde. Dat kan ik me niet meer herinneren. Ik weet wel dat er veel mensen interesse hadden. Zelfs mijn moeder, toen 60 jaar oud inmiddels 85 jaar, had wel zin om lid te worden. Met de wetenschap dat we steun hadden van veel Oerse mensen gingen we naar de gemeente. Dat was lachen. We troffen daar een delegatie aan die, enigszins uit de hoogte, snel liet blijken dat er van de gemeente niet veel te verwachten viel. Oerse mensen konden voor hun tennis best in Veldhoven terecht, vonden zij. Dat was voor ons echter niet langer een optie. Wij zouden, met of zonder medewerking van de gemeente Veldhoven, een tennisvereniging met eigen banen in Oerle tot stand brengen. Veel medewerking hebben we in ieder geval niet gehad. Wij zijn toen gewoon doorgegaan. Kan niet, bestaat niet. Die banen gaan er komen. Wij zijn toen terecht gekomen bij Jos Bierings. Dankzij Jos konden wij onze plannen realiseren. Zonder hem was het zeker niet gelukt. In ieder geval niet in 1980/1981. Jos had grond achter zijn loods, Jos had kennis van hoe banen aan te leggen, Jos was bereid om dat voor niets of heel weinig te doen, Jos had wel een

_______________________________________________________________________________________________________________

20

woonwagen die we als kantine konden gebruiken. Jos had er gewoon zin in. Of we toestemming nodig hadden van de gemeente, en zo ja of we die gekregen hebben, dat weet ik niet meer. Enkele maanden later hadden we TIO, eigen banen en een hoop lol. Er was nog geen structuur, er moest nog veel gebeuren, dat ging allemaal bijna vanzelf. Het bestuur werd uitgebreid en er kwamen de nodige commissies. Er kwam tennisles, wat met name voor Bert de Laat handig was. Hij was als beginneling na elke potje tennis een blik ballen armer. Het eerste Oerse kampioenschap organiseerden we in de zomer van 1981. In datzelfde jaar verhuisde ik voor mijn werk naar Amsterdam. Lang ben ik nog (rustend) lid geweest. Via ons moeder, mijn broer Gert-Jan en vrienden hoor ik regelmatig het een en ander over De Korrel. Telkens weer denk ik dan: mooi dat ik onderdeel was van het begin, mooi dat we toen hebben doorgezet, mooi dat het goed gaat met De Korrel. Nu denk ik: mooi dat ze me, 25 jaar later, wisten te vinden. Ik wens De Korrel een mooie toekomst.”

Frans ‘kapper Cis’ van de Looy “Ik heb o.a. samen met Harrie van Veldhoven en Wim Smits in de Belangengroep Oerle gezeten. We hebben destijds een enquête gehouden waaruit bleek dat er een behoefte was aan een tennisclub in Oerle. Harrie was een echte Bourgondiër: de vergaderingen waren meestal snel voorbij en


konden vervolgens uitvoerig bijkletsen en een pilske drinken tot vaak in de kleine uurtjes. We konden bij Bierings banen huren en zo werd de tennisvereniging TIO, Tennissen in Oerle, opgericht. We konden later van de gemeente 2 banen krijgen, maar dan moest heel Veldhoven de gelegenheid krijgen om mee te doen. Zodoende moest de naam veranderd worden. Bert de Laat kwam op een gegeven moment met het voorstel ‘Zes ballen in een deuske’. Ik zei: “Wat? Bestaat dat tegenwoordig ook al?” Zo is uiteindelijk de naam De Korrel ontstaan. In de begintijd heb ik ook nog een aardig partijtje mee getennist. Helaas lieten mijn knieën mij wat in de steek. Iedereen van harte gefeliciteerd met het 25 jarig jubileum!”

Driek van de Vondervoort “Wat staat er nog in je geheugen gegrift van 25 jaar geleden? Het enigste wat me onmiddellijk te binnen schiet is het jaartal 1981. We waren toen net een jaar getrouwd en hadden ons domicilie op het Smidsvuurke. We keken uit over een vlakte richting De Berkt. Fietscrossertjes probeerden de heuveltjes te nemen die ze zelf gemaakt hadden. De woningen van Jonkers aan de Daalseweg en Crooymans aan de Vilderstraat zorgden voor een mooi silhouet. Oers in rustiger tijden. Eind 1981 verruilde ik het raadslidmaatschap voor de pluche zetel van wethouder voor onder andere sportzaken. Eerst nog parttime maar na de verkiezingen van 1982 eindigde mijn carrière bij de gloeilampenfabriek definitief. Vanaf dat moment was het een en al politiek wat de klok sloeg. In Oers sloeg men in die tijd ook al een balletje. De happy-few rende en volleerde zich in het zweet achter de schuren van Jos Bierings aan het Hoogeind. Voor

de gemeente was dat een prima oplossing: men was van de straat en het koste de gemeente niks. Overigens stoorde er zich ook niemand aan want vanaf de weg was van al die sportdrukte niets te merken. Sportief gezien liep Oers toen nog achter op Veldhoven. In de Korze was de grote Veldhovense Lawn Tennis Club actief. Een respectabele vereniging van vele notabelen die aanzien had bij de gemeente en vooral bij SPORES. Voor de lezers: dit was in die tijd de Veldhovense sportstichting die het voor het zeggen had op accommodatie gebied. Het was vooral onder de bezielende leiding van wijlen Drs. Elsen – burgemeester - dat deze stichting ter ziele ging en het gemeentebestuur zelf de sportieve touwtjes in handen nam. En zo kon het gebeuren dat op een dag enkele Oerse tennisfreaks hun opwachting maakten in het oude gemeentehuis aan de Dorpsstraat. Zij vonden dat Oers, net zo goed als Veldhoven, recht had op tennisbanen van de gemeente. Toevallig was ondergetekende ook nogal ‘Oers bleft Oers’ gericht en viel dat zaad niet op de rotsen. Maar om de objectiviteit (daar staat een wethouder toch voor) te waarborgen werd een beroep gedaan op de ambtenaar sportzaken van de gemeente, Tinie Peters. Gezamenlijk kwamen we tot de conclusie dat als men in Oers een lijst met 150 aspirant leden kon overleggen, men dan recht had op 2 tennisbanen. Dat was niet aan dovemansoren gericht! Ik herinner me nog een overleg op het Smidsvuurke waar de tactiek werd besproken om te komen tot een groot aantal Oerse mensen die graag wilden gaan tennissen om hun leven sportieve inhoud te geven. Het resultaat was overweldigend. Toen de lijsten op het gemeentehuis werden overhandigd prijkten daar zelfs namen op van inwoners die al jaren aan het genieten waren van hun

_______________________________________________________________________________________________________________


pensioen en waarvan ik zeker wist (mijn moeder!) dat zij nauwelijks wist wat tennis was. Doch, Tinie Peters, als geboren en getogen Veldhovenaar, waardeerde de sportieve kracht van Oers en adviseerde het gemeentebestuur om snel enkele velden aan te leggen om sportief verval in Oers te voorkomen. Alleen de plek gaf nog enige discussie; bij RKVVO of aan de Daalseweg? Omdat men een kleine en intieme Oerse tennisclub wilde zijn werd onze straat opgesierd met tennisbanen. Toen die gereed waren bleek dat mijn moeder toch echt geen actief tennisster meer wilde worden en hebben wij de honneurs waargenomen. Met meer en minder succes want ondanks de verwoede pogingen van Johan Laurens om mij de tennisbeginselen bij te brengen bleken mijn benen toch meer aanleg te hebben voor de wielersport. Voor vele anderen waren de banen een grote aanwinst want menig Oerlenaar heeft daar de beginselen van de Engelse taal geleerd: fourtylove! Natuurlijk bleef het niet bij tennisbanen alleen; de dorstige kelen moesten ook gelaafd worden. Op 7 juni 1985 mocht ik samen met Harrie van Veldhoven een prachtig paviljoen openen. Harrie: een man die van grote betekenis is geweest voor ‘De Korrel’. Toen we in 1999 Oerle verruilden voor Boekel was ‘De Korrel’ niet meer die kleine Oerse club maar had nog wel haar intieme, goede sfeer. Mijn vrouw Gerry tennist in Boekel maar denkt nog steeds regelmatig met weemoed terug aan de gezellige Korrel tijd... Vanuit Boekel van harte gefeliciteerd met het 25 jarig jubileum in Oers!”

Peter Roosen “Als de dag van gisteren zie ik Harrie van Veldhoven nog ‘bij ons thuis’ in Oers aan de voordeur staan. Harrie vond dat ik in het bestuur van de tennisvereniging moest komen: ‘natuurlijk kunde gij da!’. Op mijn vraag hoeveel tijd ik met dat baantje kwijt zou zijn, kreeg ik als antwoord: ‘in een paar uur doe de veul’. Van een discussie was eigenlijk geen sprake en voordat ik het mij goed en wel realiseerde was ik bestuurslid van de tennisvereniging van Oers. Nooit heb ik spijt gehad van de beslissing die Harrie voor mij had genomen!. Terugdenkend aan de beginperiode van tennisvereniging De Korrel denk ik aan: • Harrie

van Veldhoven: zonder Harrie was er geen TV De Korrel geweest, • De banen bij Jos Bierings: daar waar alles begon, • De discussie over de naam van de vereniging ‘drie in een blikske’ of ‘zes in een deuske’. Dank zij Miet Verhoeven zijn we er uitgekomen!, • Rene Meijer, Henny Linssen en Johan Laurens: de trainers van het eerste uur. De eerste twee technisch onderlegd en de derde vol vuur en passie, • De caravan, het bankstel en de koelkast bij de banen achter Jos Bierings: après-tennis op zijn Oers, • Clubkampioen met Jos Bierings: ‘de tramrails is voor jou Peer’, • De bestuursvergaderingen van De Korrel: het bewijs dat je op een ontspannende manier erg veel kunt bereiken, • ’s Nachts om 3 uur met Harrie bij ons thuis de afwas doen en ’s morgens weer ‘fris’ naar het werk, • Ons moeder: zij nam meestal de telefoon op en kende de leden van de tennisvereniging nog bijna beter dan ik, • Het bouwen van de kantine: veel vrijwilligers, veel werk en veel plezier, • De verkoop van onze bouwkeet: geen commentaar,

21

• Het

‘ronddolen’ in de Heikant: de ene ‘berg’ na de andere ‘berg’, en allemaal wilden ze lid van ‘onze verenging’ worden, • De jaarlijkse feest- en steunpilarenavonden: koeien melken bij Sanders op de Half Mijl!, • De Korrelleden van het eerste uur: Harrie van Veldhoven, Bert de Laat, Frans ‘de kapper’, Gerda de Crom, Fried van Beers, Marriet en Edwin Daniels, Piet van den Hurk, Theo van den Oetelaar, Maarten Verhoeven, Wim en Truus Smits, Jos en Kiek van Haren, Hans en Lygia van Doorn, Wim en Ria Lodewijks, Wim en Louise Loendersloot, Rein en Nel de Vries, Wiel en Gerry Berden, Toon en Diny Geurts en alle andere leden waar ik vele avonden mee heb doorgebracht aan de bestuurstafel, op de tennisbaan of aan de bar, • Harrie van Veldhoven, Piet van Hoof, Broer van de Biezen, Jan van Hoek: jammer dat zij dit jubileum niet meer meemaken. Ik kan zo nog wel bladzijden volschrijven, maar het is belangrijker voor de vereniging om vooruit te kijken om met veel energie, ambitie en sportiviteit aan de volgende 25 jaar te beginnen. Ik ben er van overtuigd dat wanneer TV De Korrel de ingeslagen weg blijft volgen er over 25 jaar wederom een prachtig jubileum kan worden gevierd. Bestuur en leden van De Korrel: ik wil u graag van harte feliciteren met uw jubileum en wens u een fantastisch feest toe!”

Hans van Doorn “Of ik even tijd had”. Ja, dat had ik wel. Ik wilde sowieso wachten tot mijn zoon zijn finalewedstrijd zou spelen tegen de klok van vieren. En de tijd alleen maar

_______________________________________________________________________________________________________________


22

doden met een paar pilskes aan de bar, zag ik ook niet zitten midden op de dag. Of ik wilde umpiren. Tja, nou ja, uh... umpiren?.... Oh, voor de jeugd. Maar natuurlijk. Als het voor de senioren was geweest, had ik echt moeten bedanken voor de eer. Immers, ben ik ooit in mij leven umpire geweest? Ooit iets van les gehad of iets dergelijks, een cursus misschien? Neen en nog eens neen. Niënte, helemaal niets. De twee finalisten, Göran Bek en Maarten de Roeper, stonden al te trappelen van ongeduld. Nou OK dan, schroom opzij, dat varkentje dan maar proberen te wassen.

beginnen. “Prettige wedstrijd” klonk het over en weer. Onwennig, met een officieel wedstrijdformulier geduldig wachtend op deskundige invulling, voor me. Zou dat net zo ingevuld moeten worden als bij het bowlen? Met kruisjes en schuine driehoekjes zoals bij ‘spare’ en ‘strike’? Geen idee. Ik kon er geen kant mee op. Nou ja, wat ik daarboven op die hoge zetel ook schreef, niemand kon het zien, dus krabbelde ik maar wat. En, naarmate ik tijdens de match leerde, eerst schrijven en dan de stand doorgeven, deed het goed bij het publiek. Zo’n gemaakte pauze klonk zeker en beslist.

niet van je verwacht. Alleen beslissen over ballen op ’t randje. Niet kijken hoe mooi Göran indraait. Standen noteren en opletten. Laat Maarten z’n mooie volley maar slaan voor het publiek. Jij telt. Jij let op of ze inderdaad wisselen bij oneven standen. Of ze links serveren bij ongelijke tussenstanden. Jij telt en velt en geniet niet. Nee, jij bent de umpire, jij bent hypergeconcentreerd. Een ander mens zit je daar te zijn op je hoge zetel. En nog barstend van de kou ook. “Of ik even de tijd had” hadden ze gevraagd.....”

De eerste games

De administratie

Maar voor het zover was! De eerste paar games kon ik maar ternauwernood bijhouden. Concentratie was geboden. Niemand van de umpires die ik tot dan bezig had gezien, had de stand steeds voorgelezen, dus dacht ik dat het voor mij ook niet nodig was. Maar dit was een vergissing. De jongelui hadden er wel degelijk behoefte aan. En zodra ik het de eerste keer deed, bleek het publiek haar eigen telling bijgehouden te hebben en die verschilde toevallig van de mijne. Nog weinig zeker van mijn zaak en luisterend naar de leden die ik een redelijke mate van onpartijdigheid toedichtte, herzag ik mijn standen. Verdomd dacht ik. Nog beter opletten. Je aandacht niet laten afleiden door het vaak toch leuke spel van die jongelui. Niets aantrekken van opmerkingen van ’t publiek dat vlak onder de zetel onverbloemd uiting gaf aan haar gevoelens. Maar dan zo dichtbij alsof ze alleen voor jouw oren bestemd waren. Niet naar luisteren. Niets van aantrekken. Concentreren. JIJ zit op de hoge zetel. Plotseling mag je geen voorkeuren meer hebben voor Göran of Maarten. Genieten van het spel is ineens verboden.

De heren waren inmiddels ingespeeld, dus kon de match

Tellen en vellen

De hoge zetel Vol goede moed besteeg ik de hoge zetel. Nu werd het echt serieus. Zo’n 2 meter verheven boven het tenniscourt en ’t inmiddels aangedruppelde, hoofdzakelijk van familiebanden getuigend publiek, zat ik daar. Zij – het publiek – ingedoken tegen de snerpende koude, de kragen hoog opgestoken, dicht tegen elkaar gedrukt en ik daar hoog boven. Vatbaar tegen die gemene gure wind. Ten prooi aan elke ijzige windstoot. Verstijfd en naarmate de match vorderde versteend, zat ik daar. “Of ik misschien even tijd had”, verzuchtte ik. Argeloze dwaas die ik was...

Toon Geurts in de K2

Toon en Diny Geurts Misschien een schok voor veel Korrelaars, maar Toon en Diny Geurts zijn niet vanaf het eerste uur lid van De Korrel. Toch zijn ze al zo’n 20 jaar actief bij de vereniging betrokken. We hebben met Toon een heuse sportman in huis. Jarenlang is hij Nederlands beste kanoër geweest. Toon heeft op de Olympische spelen van 1964 een zilveren medaille gehaald op het onderdeel K2 (tweepersoons kano). Ook heeft hij ook meegedaan aan de olympische spelen van 1960 en 1968; alleen heeft hij daar geen medailles gehaald.

Een openstaande vacature Toon: “Ik ben op mijn 55e begonnen met tennissen bij De Korrel.

Tellen en vellen, meer wordt er _______________________________________________________________________________________________________________


Na een jaar tennissen wilde ik wel wat meer bij de vereniging gaan doen. Dat kwam goed uit want er was een vacature als baancommissaris. Deze functie lag mij goed en ik heb hem ook jarenlang uitgevoerd. Daarnaast ben ik lid geweest van de VTK commissie. Hiervoor verricht ik nog steeds handen spandiensten.

Tennistraining op het water Ik ben ook captain geweest van een damesteam. Om dat team naar een hoger plan te tillen en de teamspirit te bevorderen heb ik voorgesteld om eens met z’n allen te gaan kanoën. Ik kan me het uitstapje nog goed voor de geest halen. Het team werd verdeeld over twee kano’s. Ik ben met de eerste kano van start gegaan. Nadat we het eindpunt bereikten duurde het toch wel heel lang voordat de tweede kano aankwam. We zijn toch maar even gaan kijken waar die gebleven was. Het bleek dat de dames ergens onderweg waren omgeslagen... Na afloop hadden we afgesproken om samen te gaan eten in een restaurant. Met een vuilniszak op de stoel hebben de dames van de tweede kano het uitje toch goed kunnen afsluiten...”

Diny Geurts aan het bakken

‘Sportliefhebstemoet’

Diny is een echte ‘sportliefhebstemoet’ naast Toon. Diny: “Toen ik lid werd ben ik vrij snel bij de jeugdcommissie gegaan. Daar heb ik heel wat jeugdteams begeleid tijdens de KNLTB competitie. Later ben ik lid geworden van de paviljoencommissie gegaan. Daar heb ik met alle andere leden de SVH cursus gedaan. Elk jaar ben ik vroeg uit de veren voor het dauwtrapperstoernooi om er voor te zorgen dat iedereen bij aankomst een lekker bakkie kan krijgen. Tijdens de bouw van het paviljoen werd ik ook wel Majoor Boszhard genoemd. Dit kwam omdat Ik altijd met een pan erwtensoep kwam aanzetten.”

Sjan Meulenbroek “Het eerste clubgebouw van De Korrel was een houten kantine. Deze moest op zijn tijd schoongemaakt worden. Ik werd hier door het bestuur voor gevraagd. Ik ben begonnen in de bouwkeet. Schoonmaak materiaal was er in het begin niet dus moesten we het de eerste tijd doen met veger en dweil. Het schoonmaken deed ik samen met Lieske Loots. Ik heb mijn eigen stofzuiger maar meegenomen want in de houten kantine lag vloerbedekking. Uiteindelijk werd een eigen stofzuiger aangeschaft. Deze werd van de lagere school overgenomen. Voordat de kinderen naar school gingen moest ik de kantine schoonmaken. Mijn kinderen hielpen mij wel eens om op tijd klaar te zijn voordat die ‘zeikers’ (lees: de tennissers) kwamen tennissen. Ik heb toen nooit geweten dat ik na enkele jaren tot die zelfde ‘zeikers’ zou behoren. Met veel plezier overigens! Schoonmaken deed ik altijd met plezier. Dat werd iets minder toen

23

iemand de toiletten behoorlijk bevuild had. Kort daarna heb ik het stokje aan iemand anders overgedragen.”

Jos van Haren “Ik ben van 1983 tot 1995 actief geweest bij De Korrel. Over mijn tenniskwaliteiten kan ik kort zijn. Deze zijn nooit boven niveau D2 uitgekomen. Toch heb ik veel plezier beleefd op en naast de baan tijdens diverse toernooien en activiteiten. Mijn interesse lag veel meer bij de organisatie van de vereniging. Zo ben ik vanaf 1984 actief geweest in de eerste bouwcommissie, in de technische commissie, de paviljoen commissie en in het bestuur. Ik ben drie jaar voorzitter geweest. Ook ben ik betrokken geweest bij de bouw van ons eerste paviljoen, de eerste uitbreiding de de van de banen (5 en 6 baan), de eerste verlichting van de banen (toen baan 3 en 4), en de tennismuur.

De bouw van ons paviljoen Toen de vereniging pas was opgericht waren we slecht bij kas. Dankzij de medewerking van de gemeente, de Rabobank, de vele enthousiaste vrijwilligers en de aannemer onder leiding van Jan van Lieshout, is het de bouwcommissie (Theo v.d. Oetelaar, Hans van Doorn en mijn persoon) gelukt om de hele klus te klaren binnen het gestelde budget van fl. 100.000,-

Kleurverschil Het voegwerk was uitbesteed aan een bedrijf in Veldhoven. De voegers leverden echter niet zo’n goed werk. Hierdoor ontstonden er kleurverschillen in de muren. Op herhaalde verzoeken om dit te herstellen, werd niet gereageerd. We hebben de

_______________________________________________________________________________________________________________


24

rekening niet betaald. Uiteindelijk hebben we het kleurverschil maar voor lief genomen.

De noodvoorziening Tijdens de bouw van ons paviljoen hebben we gebruik gemaakt van een houten schaftkeet met toiletten. Daar werd op een provisorische wijze koffie, fris en pils geschonken. Nadat het paviljoen gereed was, was deze keet niet meer nodig en rijp voor de sloop. Ik heb toen een poging ondernomen om hem voor een zacht prijsje van fl. 500,- te verkopen. Dit lukte en op zekere dag kwam er een ploegje mannen om de keet af te breken en af te voeren. Toen ik ’s avonds van m’n werk kwam, waren ze volop bezig. Op de vraag waar hun baas was, konden ze mij geen antwoord geven. Toen ik na het eten terug kwam waren de mannen met de keet vertrokken en geen baas te bekennen..... Daarna heb ik geprobeerd om op de opgegeven adressen de betreffende persoon te vinden. Dit is niet gelukt. Tot slot kreeg ik nog een adres in Eindhoven. M’n stoute schoenen aangetrokken en daar naar toe. Het bleek een galerijflat te zijn, waar de betreffende persoon op de de 4 verdieping woonde. Na mijn aanbellen werd de deur open gemaakt door een zéér fors persoon met naast zich twee respectabel uitziende labradors. Jullie raden het al: Louw Loene! Hij wist van niks en ik ben maar vlug weer vertrokken.

Wat andere herinneringen • Het

langdurig navergaderen in het bestuur (soms tot in de vroege uurtjes), • Tijdens een jaarvergadering over de aanleg van een tennismuur heb ik het woord ‘asbest’ laten vallen, dat een hevig protest ontlokte bij enkele aanwezigen (uiteraard was bedoeld asbestvrij). Uiteindelijk

is het een betonnen wand geworden, • De jaarvergadering, waarin het prijsniveau van een glaasje pils een grotere rol speelde dan de tenniskwaliteiten binnen de vereniging, • De vele gezellige toernooien op De Korrel en in de Heiberg tijdens de winter, • De boer, die bij mij aan huis kwam om te klagen over die snotjong, die z’n maïs vernielden, • Het scheidsrechteren bij onze eerste VTK toernooien. Hieraan hebben nog sommigen een trauma van mij overgehouden, • De vele gezellige vergaderingen en besprekingen met veel leden. Ik wens De Korrel een mooie en goede toekomst toe. Dit zal best lukken, als de leden zich betrokken willen voelen met de club en op tijd hun bijdrage willen leveren aan het vele vrijwilligerswerk, dat verzet moet worden.”

Mijn leukste herinnering Mijn leukste herinnering is het kampioenschap van 2003. Nadat tijdens de laatste wedstrijd de beslissing zou vallen, dachten de heren van Metzpoint het kampioenschap op basis van 1 game binnen te halen. Dit kampioenschap hebben ze ook gevierd en ze werden door de heren van De Korrel 4 ook gefeliciteerd. Alleen tot ieders verbazing bleken ze een rekenfoutje gemaakt te hebben. De Korrel 4 is (een paar weken later dan gepland) alsnog kampioen geworden in haar klasse. Uiteraard is dit later nog goed gevierd. Daarnaast zijn de zaterdagavonden van de KNLTB competitie mij ook altijd bijgebleven. Deze avonden zou je kunnen omschrijven als feest, drank en rock en roll. De laatste jaren is het iets rustiger en wordt het iets minder laat. Hier zal ongetwijfeld de leeftijd debet aan zijn.”

Jan Jonkers “De Korrel betekent voor mij de ontspanning van even lekker tennissen. En dat is tevens deel een van de avond, daarna een pilsje drinken op de club en napraten over van alles en nog wat. Deze omschrijving is waarschijnlijk op heel veel leden van toepassing. Ik ben vanaf 1984 lid, en de keuze voor deze vereniging is vooral te wijten aan het feit dat deze het dicht bij mij in de buurt ligt. Achteraf is dit een goede keuze geweest. Vrijwel meteen ben ik competitie gaan spelen en dit doe ik nog steeds. Eerst in een mix team en later in een heren team. Daarnaast ben ik ook voor de club vanaf 1985 aan de slag gegaan in de technische commissie. Een paar jaar later werd ik voorzitter van deze commissie, en dat ben ik nog steeds.

His Masters’ Noise in 1989

Muzikaal talent bij De Korrel In September 1988 doet Wiel Berden een oproep in het clubblad. Hij is op zoek naar muzikale mensen om een gelegenheidsorkest op te richten. Bij verenigingen in de Kempen werden de KNLTB wedstrijden opgeluisterd door live muziek. Wiel denkt dat het orkest ook kan optreden bij de historische optocht in Oerle en bij de VTK. Tevens kan het orkest aanwezig zijn bij feestelijke activiteiten van De Korrel. Dit is uiteindelijk

_______________________________________________________________________________________________________________


gelukt: de band had zelf de fraaie naam ‘His Masters’ Noise’......

Onder de treurbeuk Vanaf het moment dat het eerste clubblad in 1984 het licht zag werd de rubriek ‘Onder de treurbeuk’ uitgebracht. De treurbeuk was door de Federatie Veldhovense Tennisverenigingen (FVT) bij de opening van het paviljoen aan De Korrel aangeboden. In de rubriek werden de wetenswaardigheden van geblesseerde leden tot in detail uit de doeken gedaan. Er waren talrijke meldingen van operaties die leden moesten ondergaan, van spierblessures, zweepslagen, tennisarmen, verstuikte polsen, hernia’s, schouderblessures, gescheurde pezen en nog meer onnoembaar leed van een leuke sport die ... tennis heet. Als iemand weer ‘speelklaar’ was, werd dat ook gemeld. Om wat afwisseling te brengen heeft men eens het aantal gesneuvelde rackets per seizoen gemeld.....

twee weken vinden er iedere avond door de week wedstrijden plaats. Tijdens de wedstrijd wil iedereen de partij natuurlijk winnen. Het accent ligt echter op gezelligheid. Het thuisblijverstoernooi wordt afgesloten met een gezellige hapjesavond. De hapjes worden aangepast aan het thema van dat jaar. Hans van Doorn is de bedenker van de hapjesavond. Prijsjes worden uitgereikt aan de deelnemers die gedurende het toernooi zijn opgevallen door opmerkelijke uitspraken en/of gedrag.

De fietstocht Tijdens het toernooi wordt er de laatste 15 jaar ook een fietstocht georganiseerd. Het aantal deelnemers bedraagt ieder jaar tussen de 40 en 50. De fietstocht is circa 35 km. Onderweg is er ook tijd voor een hapje en een drankje. Meestal worden er ook wat puzzels meegegeven. Wat nog in mijn herinnering blijft is de kanotocht van Neerpelt naar de Venbergse watermolen. Enkele deelnemers hebben meer in het water gelegen dan in de boot gezeten. In een afvalbak naast de Dommel werden kledingstukken gedropt omdat deze zó onder de modder zaten, dat ze als verloren moesten worden beschouwd. Om ons te laten drogen zijn we maar midden op het dorpsplein van Borkel en Schaft gaan liggen zonnen. Al met al een mooie tocht... Hopelijk wordt dit toernooi nog vele jaren georganiseerd.”

25

Dauwtrapperstoernooi In 1985 werd het eerste Dauwtrapperstoernooi gehouden. Gerry van de Vondervoort was er ook bij en schreef het volgende verslag: “Moet ik er nu al uit? ‘s Morgens vroeg loopt m’n wekker om ... kwart over 5 af. Hoe heb ik me hiervoor op kunnen geven, flitst door mijn hoofd. Maar ja, niet te lang nadenken opstaan, wassen, aankleden, boterham in de mond en snel richting tennisbanen. In de kantine lopen al veel mensen enthousiast rond. Sommigen lopen nog in nachtkleding. Na een kop koffie voel ik me al een stuk fitter. Jos (de voorzitter) loopt rond met blauwe en roze kaartjes en probeert de eerste enthousiastelingen al op de baan te krijgen. Dat lukt hem vrij snel. Op het kaartje staat welke baan je moet spelen en aan welke zijde. Om 6 uur vliegen de eerste ballen over en tegen het net. Na een half uur kun je even uitrusten en zijn de volgende 16 mensen aan de beurt. In de verte hoor je de harmonie. Ook de jeugdleden zijn goed vertegenwoordigd en krijgen alle ruimte op de baan. Om ongeveer 7 uur verschijnt de harmonie en zorgt voor een muzikale opluistering. Daarna genieten de muzikanten van een partijtje tennis. Hierna staat ons een heerlijk ontbijt te wachten, compleet met hardgekookt ei. Jos blijft fanatiek rondlopen met zijn briefjes en zorgt dat iedereen meerder partijtjes kan tennissen. Om 10 uur houd ik het voor gezien. Het was erg gezellig en voor herhaling vatbaar.”

Thuisblijverstoernooi Rein de Vries: “Tijdens de zomervakantie wordt ieder jaar het thuisblijverstoernooi georganiseerd. Ieder korrellid die in deze periode niet met vakantie gaat, kan hier aan deelnemen. De activiteitencommissie organiseert dit toernooi. Gedurende

De Laddercompetitie

Rein de Vries en Harrie van Veldhoven volledig uitgeput op het plein...

In de beginjaren van de vereniging was er een levendige laddercompetitie. Het principe is simpel. Mensen die onder aan de ladder staan kunnen mensen die net boven hen staan, uitdagen. Alle wedstrijden worden volgens het inhangsysteem gespeeld:

_______________________________________________________________________________________________________________


26

dus drie kwartier. Er werd niet gespeeld om drie gewonnen sets maar om minimaal twee games verschil. Er moest minimaal eenmaal per maand gespeeld worden. De uitslagen werden in een apart boek bij gehouden. De laatste leden die boven aan de lijst stonden waren: Loes Meulenbroeks en John van Doormalen. Helaas is deze traditie bij De Korrel verloren gegaan...

De Husselavonden Iedere donderdagavond worden de pasjes van de aanwezige leden verzameld en gaat men ‘husselen’ (door elkaar halen, verwarren). In periodes van 30 minuten worden dubbels gespeeld in vaak verrassende koppels. Je kunt stoppen als je er genoeg van hebt. Je haalt je pasje op en wordt niet meer in de volgende ronde ingeloot. Het leuke van husselen is dat je steeds met andere leden van verschillende sterkte speelt. Hierdoor leer je sneller dan dat je steeds met hetzelfde groepje speelt.

Lenie van Os als begeleider in 2005

Severinus toernooi In 1985 werd het idee geopperd om ieder najaar voor de (buurt) bewoners van de Berkt een Severinus toernooi te organiseren. Het toernooi wordt mede gesponsord uit de fooienpot met kleding en leuke prijsjes. Iedere bewoner wordt gekoppeld aan een Korrellid als begeleider. Er worden enkele dubbelpartijtjes

van een kwartier gespeeld. Heel geconcentreerd wordt er getennist, gelopen, ballen opgeraapt om ze vervolgens zoveel het maar kon in de broekzak te stoppen... Na elke wedstrijd wordt elkaar een hand gegeven en wordt de baan geveegd. De standen doorgeven is ook heel belangrijk. Ook wordt er veel gerust om naar de wedstrijden te kijken. Tegen 12 uur is er een lunch voor alle deelnemers. De drankjes die dag zijn gratis. Na afloop is er de prijsuitreiking. Het is altijd heel spannend wie heeft gewonnen: Severinus of De Korrel? Tot op heden wint Severinus vaak nipt van De Korrel.... Bij het afsluitende feest worden er Nederlandse liedjes, onder andere van Frans Bauer, gedraaid. De bewoners zijn altijd heel enthousiast en willen het volgend jaar weer graag meedoen...

De Veldhovense Tennis Kampioenschappen De Korrel heeft zich in de eerste vijf jaar van haar bestaan voornamelijk gericht op het organiseren van interne activiteiten. Heel langzaam is daar echter verandering in gekomen. Er werden uitwisselingen met andere verenigingen uit de omgeving georganiseerd. De leden van De Korrel gingen deelnemen aan de KNLTB competitie in de regio. Hieruit is het idee gegroeid om nog wat meer naar buiten te treden. Dit heeft geresulteerd in de organisatie van de Veldhovense Tennis Kampioenschappen (VTK). Mario Peijnenborgh is de bedenker van het VTK. Hij heeft dit samen met Wim Smits opgezet en de eerste jaren georganiseerd. Het doel was om de band met de Veldhovense zusterverenigingen te versterken.

Het eerste VTK In 1987 werd de eerste VTK gespeeld op de banen van De Korrel. Het was erg spannend zo’n eerste keer iets nieuws te

organiseren. Zouden er wel voldoende inschrijvingen zijn om het te laten slagen? Zouden de weergoden wel goed gezind zijn? De voorbereiding bleek een enorme berg werk te zijn. Men had besloten eerst de eigen ideeën uit te werken en niet alles klakkeloos van anderen over te nemen. Dit betekende dat men nieuwe ontwerpen moest maken van inschrijfkaarten, affiches, boekjes etc. De layout was niet zo professioneel maar het VTK had wel een eigen (Korrel)gezicht gekregen. Men vond dat zelf doen de beste leerschool was om zo’n toernooi in de loop der jaren uit te laten groeien tot een volwaardig open toernooi. Wim Loendersloot was de eerste jaren ook betrokken bij de organisatie: kaarten op alfabetische volgorde leggen, naamkaartjes op het bord prikken etc. Wim heeft zich wel eens afgevraagd wat de drijfveer was om dit te gaan organiseren. “Zo’n kampioenschap is natuurlijk goed voor de inkomsten van het paviljoen. Maar waarom men dit echt heeft gestart: het zal de verbroedering zijn....” In 1988 trad Toon Geurts toe, in zijn functie als baancommissaris. Binnen Veldhoven waren wij de eerste vereniging die overging tot automatisering van een open toernooi.

De groei van het VTK In 1987 startte men met: • 13 dames enkel • 24 dames dubbel koppels • 26 mixed dubbel koppels • 30 heren enkel • 30 heren dubbel koppels De VTK 2005 bestond uit: • 12 dames enkel • 96 dames dubbel koppels • 156 mixed dubbel koppels • 90 heren enkel • 156 heren dubbel koppels Ook na 20 jaar is er een brede en blijvende basis voor deze sportieve happening van de Veldhovense tennisliefhebbers.

_______________________________________________________________________________________________________________


De legendarische steunpilarenavonden De Korrel kan alleen maar bestaan door het werk van heel veel vrijwilligers. Dit zijn de ‘steunpilaren’ van de vereniging. De belangeloze inzet van deze leden maakt de vereniging zoals zij is. Door hun inzet zijn de banen onderhouden, staat het drankje na afloop klaar, ziet het groen er goed uit, is er een clubblad, worden er toernooien georganiseerd. De steunpilaren zijn lid van diverse commissies: • Technische commissie • Accommodatie commissie • Activiteiten commissie • Bar commissie • Redactie commissie • Jeugd commissie • Wintertennis commissie • VTK • Groen commissie • Bestuur • Ledenadministratie Omdat de vrijwilligers alles belangeloos doen, organiseert De Korrel aan het einde van het zomerseizoen een steunpilaren avond.

Thema’s Ieder jaar wordt er een commissie aangewezen die een thema aandraagt en deze avond organiseert. Enkele thema’s die door de jaren heen aan de orde zijn geweest zijn bijvoorbeeld: • Casino • Tropische nachten • Dans • Steppen • Puzzeltocht • Karaoke • Songfestival • Mosselavond Het afgelopen jaar (2005) is deze activiteit vanwege de brand in het paviljoen niet doorgegaan. Echter, wat bij De Korrel in het vat zit, verzuurt niet. Dat de steunpilarenavond bij ieder commissielid hoog aangeschreven staat, moge duidelijk zijn...

De oorspronkelijke bedoeling ‘Mee ’n kurrelke zout’ is de meest opvallende rubriek in ons clubblad. Volgens de Dikke van Dale betekent ‘met een korreltje zout’: ‘iets niet al te letterlijk nemen’. De oorspronkelijke bedoeling van het ‘kurrelke’ was om de situatie en de ontwikkelingen van De Korrel kritisch en humoristisch te volgen. De leden worden uitgenodigd om een stukje te schrijven en de pen (via de RC) door te geven aan de volgende. Het ‘kurrelke’ is in de loop der jaren een rubriek geworden waar men zich voorstelt aan de leden: wie ben je en wat zijn je hobby’s... De oorspronkelijke bedoeling is helaas wat verloren gegaan. Wie weet hoe het ‘kurrelke’ zich in de komende 25 jaar ontwikkelt en een nieuwe generatie schrijvers opstaat...

27

Maar wat blijkt: men moet inhangen. Jan en Nel hebben geen idee wat er van hen verwacht wordt. Bij navraag bleek dat ze hun tennispasjes in een van die borden moesten steken. Als ze aan de beurt zijn heeft Jan te goedkope maar verkeerde tennisschoenen aan. De ballen schieten alle kanten op. Dan toch maar les nemen? Ze kennen de regels van het spel ook al niet. Na 30 minuten is het over. Blijkt dat ze 30 minuten rust moeten nemen om het weer een keer te proberen. Maar wat een ellende: ze vergeten te vegen en worden daar fijntjes op gewezen. Iedereen schijnt dit na de 30 minuten te doen. Dan maar naar het terras voor een drankje. Jan en Nel gaan zitten en roepen: “Ober!” Maar die komt niet. Blijkt dat ze zelf hun drankje aan de bar moeten bestellen en meenemen. Ook wordt van je verwacht dat je achter de bar moet gaan staan. Na deze wijze les gaan Jan en Nel vol goede moed naar huis en hebben hun les geleerd voor de volgende keer. Zo leerden ze de cultuur van De Korrel kennen!

Het eerste kurrelke Het begon allemaal in januari 1986 met het volgende verhaal: Jan en Nel kwamen voor het eerst tennissen bij De Korrel. Uitgedost in splinternieuwe tennisschoenen, schitterende trainingspakken en vol goede moed betreden ze het park. Ze gaan zitten en verwachten dat iemand hen wel komt halen om een partijtje tennis te spelen.

De meest (a?)sociale sport Clemens Stolwijk vraag zich in November 1987 af welke sportbeoefening de meest (a)sociale bezigheid is: Hij berekent per sport het aantal vierkante meters per persoon en het aantal scheidsrechters (#S) Sport Voetbal Hockey Tennis Volleybal

m² per persoon 334 m² 230 m² 50 m² 14 m²

#S 3 2 8 1

Zijn conclusie is dat Volleybal de meest sociale sport is.... Jan en Nel in het eerste ‘kurrelke’

_______________________________________________________________________________________________________________

28


Tennissen op niveau

Mozart op de baan De heer Nouwen zag een vader met rooddoorlopen ogen naast de baan staan. Hij volgt de verrichtingen van zijn 12 jarige zoon op de voet. Hij schreeuwt hem toe wat hij wel en niet moet doen. Het ventje wordt er bloednerveus van. De partij glipt hem door de vingers. Weg is de beker.... Na afloop laat de vader zich vollopen aan de bar. Een lid vraagt hem naar zijn manier van coachen: naar het waarom en hoe. Hij vraagt hem wat hij er van zou vinden als zijn zoontje zou stoppen met tennis. De vader antwoordt: ”Mozart is op zijn 12e toch ook niet gestopt!!. Hij was toen al zo goed dat hij er gewoonweg niet mee op kon houden!”. Het arme joch!....

De heer Blakenburg wilde in 1988 wel eens goed tennis zien. Iemand vertelde hem dat hij dan naar Wimbledon moest gaan. Het viel echter allemaal knap tegen. Alles werd in het engels gezegd: love game? Niets geen love game: de een krijgt alles en de ander niets! Het heeft niets met echte liefde te maken. Dan maar naar het ABN toernooi. Dat was ook een tegenvaller. Ook hier weer alles in het engels en helemaal geen Algemeen Beschaafd Nederlands! Geen ‘Baan 1’, maar ‘Centre Court’. Ten einde raad gaat hij naar het ABO toernooi. Hier spreekt men gelukkig Algemeen Beschaafd Oers! Hier voelt hij zich thuis: Geen ‘inside’ maar ‘hij was d’r binne’. Geen ‘new balls please’, maar ‘hedde gij andere balle?’. Geen ‘lob’ maar ‘d’r overhinne’. Geen ‘ace’ maar ‘of ge nu speult met ’n partner of ’n maat, of de ballen nu stuiteren of butsen, zolang het bij De Korrel maar uitstekend gaat, kunde nog veul mooie ballen slaan’....

dagvullend programma te zijn! Al haar verdere afspraken die dag vielen in het water... Marijke vindt dat je als coach de jeugd moet motiveren tot eerlijk en sportief gedrag. Het leukste vond ze wel dat ze heel vaak in het zonnetje heeft gezeten met een drankje en veel heeft kunnen genieten van het tennis.

De gezelligheid Caroline Daniëls onthult in haar bijdrage aan het kurrelke dat ze de eerste beginselen van het dansen op zaterdagavonden heeft geleerd van Leo Harks. Ze houdt heel erg van zingen en doet een oproep aan de leden om voor of tijdens de wedstrijd uit volle borst een vrolijk lied te zingen. Dit helpt om, als je gestresst bent, de spanning weg te voelen drijven.

Olympische sporten Diny Geurts ziet wat de jeugd zoal uitvoert in de vakantie: rollerskate, fietscross of skateboarden. Ze vergelijkt dit met haar jeugd. Vroeger was men na school creatiever bezig als er thuis niet meegeholpen moest worden. Er werden op straat veel meer spelletjes gespeeld. Als je handig met knikkeren was kon je wel een zak vol spelen. De spelletjes die de jongens speelden waren: ‘mietje steken’, ‘meske pikken’. De meisjes speelden pintollen, ‘pik-olie of dik’. Op de speelplaats op school speelde men vaak samen ‘harrikatten’ of ‘slingerletsen’ (soort tikkertje), of ‘piepelen-bergen’ (verstoppertje spelen). Je speelde tot de straatverlichting aan ging want dan moest je binnen komen..

De eerste keer...

Coachen bij De Korrel Chris van der Heijden vraagt zich af hoe het zit met de coaching bij De Korrel. Hij moet concluderen dat dit alleen achteraf plaatsvindt op een behaaglijk plekje aan de bar in het clubhuis. Wat de mobiliteit betreft: deze is herkenbaar hoe men zich naar de baan verplaatst en van de baan weer terug naar de bar. Daar geeft men elkaar de feedback.. Marijke Brussee had zich als coach annex chauffeur opgegeven toen haar dochters en hun team moesten tennissen. Eerst de buurtcompetitie op woensdag middag en op zaterdag de KNLTB competitie. De eerste keer dat ze meeging op KNLTB competitie dacht ze dat ze er wel een uurtje zoet mee zou zijn. Wat was echter het geval: het bleek een

Liesbeth Dijkhuizen haalt haar jeugdherinneringen op in het ‘kurrelke’. Toen ze de eerste keer kwam tennissen had ze geen tegenstander. Het duurde een hele tijd tot iemand haar vroeg: “He jongen, goa-de mee tennissen?”. Ze schrijft dat haar eerste bal een echte homerun in het maïsveld was. Ze heeft vele medailles gewonnen en hoopte dat de jeugd eraan komt. Haar prijzenkast puilde in 2000 uit. e (Redactie: dit was een 1 klas ‘kurrelke’ opmerking!)

De druk van het schrijverschap Veel leden vrezen dat hun naam in het clubblad staat om een mogelijk volgend stukje te schrijven.

_______________________________________________________________________________________________________________


Pierre Dassen vermoedt een satanisch genoegen bij de Redactie Commissie om weer eens iemand te strikken. Je moet wel een heel goede smoes hebben om er onderuit te komen. Hij heeft echter gehoord dat het blad slecht gelezen wordt en dat hij gelukkig voor een niet-lezend publiek schrijft. Pierre, als beginnend tennisser, beklaagt zich erover dat hij op de baan zo weinig mooi aangespeelde ballen krijgt van de tegenstander... Rob Sutherland heeft zelfs uitgerekend dat hij met het ledenaantal in het jaar 2000, het gemiddelde verloop en de frequentie van het clubblad zo rond 2040 weer aan de beurt is...

De tenniszuil Het probleem De introductie van de automatisering binnen De Korrel is met horten en stoten verlopen. Een voorbeeld is de introductie van de tenniszuil. In 1999 was er een groot probleem: de French Court banen werden niet gelijkmatig bespeeld. Het resultaat was dat sommige banen sneller ‘dichtslibben’ dan andere. Ook waren er klachten dat er gesjoemeld werd met het in- en verhangen van ledenpasjes op het inhangbord.

De oplossing Dit probleem was natuurlijk met behulp van automatisering op te

lossen. Een computer kan uitrekenen hoe vaak de banen bespeeld worden en kan vervolgens banen op een eerlijke manier toewijzen. Het bestuur vond dit een goed idee en heeft in 1999 een zuilencommissie in het leven geroepen. Hierin hadden zitting: Gerrie Berden, Toon Geurts, Leo Harks, Wim Loendersloot en Wil Wouterse. Er kwam een zuil in de hal van het paviljoen te staan met een PC die verbinding maakte met een centrale computer. Het oude, vertrouwde inhangbord werd in één klap overbodig. Vanaf 1 oktober 1999 werd het gebruik van de tenniszuil verplicht voor iedereen en op elk moment van de dag....

29

rond het hele uur voor grote opstoppingen voor de zuil. De verdeling van de banen was soms een raadsel: het leek wel of je iedere keer op baan 1 of 2 werd ingedeeld. Maar misschien was dit een illusie. Feit was wel dat alle leden van De Korrel zich zo’n beetje tegen de zuil gingen afzetten.

Het trieste einde Na zo’n 9 maanden te hebben (proef)gedraaid is het systeem maar uitgezet. Het gezond verstand heeft uiteindelijk gewonnen. Toon Geurts en Theo van Os hadden het oude vertrouwde inhangbord gelukkig nog bewaard. Ze hebben het afgestoft en weer terug opgehangen.....

De procedure De procedure om banen te reserveren was als volgt: men moest zich eerst met behulp van het ledenpasje elektronisch bekend maken aan het systeem. Op het ‘touch-screen’ moest men aanwijzen of men een single – of dubbelpartij wilde spelen. Vervolgens moesten de pasjes van mede- en tegenstanders door de lezer gehaald worden. De computer berekende dan welke baan je mocht gebruiken. Hij regelde dan ook of je 45 minuten (single) of één uur (dubbel) mocht spelen...

De praktijk was iets anders... Het idee was goed, maar er waren ook wat praktische problemen. Soms sloeg de PC op hol en moest het hele systeem opnieuw worden opgestart. De echte hackers onder de jeugdleden vonden het een uitdaging om het systeem zodanig naar hun hand te zetten dat ze computerspelletjes (o.a. patience) op de PC konden spelen. Een andere onhebbelijkheid van het systeem was dat men zich slechts eenmaal kon aanmelden. Als er iets misging met de reservering kon men zich pas na een uur weer opnieuw aanmelden aan het systeem. Ook de onbekendheid van de leden met het systeem zorgde

25 jaar automatisering bij De Korrel De afgelopen 25 jaar is er veel veranderd op het gebied van automatisering. Ook bij de Korrel worden PC’s en Internet toegepast. Dit kan het best aan een aantal voorbeelden worden geschetst:

Notulen maken en verspreiden Verslagen van vergaderingen werden aan het begin van de tachtiger jaren door Gerda de Crom op stencil uitgetypt en met een stencilmachine gekopieerd. Ze was hier lang mee bezig. Het typen moest zeer nauwkeurig gebeuren. Ieder foutje op het origineel werd mee gekopieerd. Het stencilen gebeurde op de lagere school of bij iemand die een stencilapparaat had. De

_______________________________________________________________________________________________________________


30

stencils moesten vervolgens worden gesorteerd, gevouwen en met de fiets worden rondgebracht. Anno 2006 worden de bestuursverslagen door Louise Loendersloot in een PC getypt met het programma Word. Ze worden elektronisch verspreid via email en het Internet. Je hoeft er zelfs niet meer de deur voor uit.

Toernooiplanningen maken Bij de Veldhovense Tennis Kampioenschappen (VTK) werd door Wim Loendersloot en Mario Peijnenborg gebruik gemaakt van een kaartenbaksysteem. Dit was heel bewerkelijk. Vooral als er wedstrijden (lees: kaarten) verzet moesten worden. Tegenwoordig worden de wedstrijden via het programma Toernooi-assistent op de PC gepland. Ze worden direct op het Internet (op een webserver) geplaatst zodat iedereen thuis via zijn eigen computer de planning kan inzien en de uitslagen kan volgen. Anno 2006 worden, naast de VTK, ook de standen van de interne competitie en de clubkampioenschappen op de website van De Korrel geplaatst.

Financiële administratie De financiën werden vroeger in een (groot)boek geschreven. De balans en de verlies- en winstrekening van de vereniging werd op papier bijgehouden. Foutjes waren altijd zichtbaar in de doorhalingen. Tijdens de jaarvergadering werden er getekende kopieën rondgedeeld. Deze moesten na afloop allemaal weer worden ingeleverd. Tijdens de jaarvergadering van 2005 heeft Wil Wouterse gebruik gemaakt van zijn laptop met beamer. Hiermee werden ‘spreadsheets’ met de balans, de verlies- en winstrekening en de begroting geprojecteerd op een groot scherm. Zo kon iedereen via de laptop

meekijken. Indien gevraagd, konden er specificaties op het scherm opgeroepen worden. Het was niet meer nodig om papieren kopieën rond te delen.

25 jaar Sponsoren Veel activiteiten van De Korrel zijn in de loop der jaren gesponsord. Vanaf het begin stonden ondernemers klaar om een interessante, tennissende doelgroep te ondersteunen. Veel sponsors zijn of waren lid van de vereniging. Winkeliers en adverteerders maken reclame in ons clubblad, dat door zo’n 900 leden gelezen wordt. Mede dankzij hun financiële steun is het mogelijk om 6x per jaar een verzorgd clubblad aan te bieden. Bij de ingang van het park zijn de hoofdsponsoren op een zuil vermeld. Veel competitieteams hebben mooie kleding met hun logo mogen dragen. Een oprechte dank aan alle adverteerders en sponsoren!

geweest. Dit is een verenigings scheidsrechter. Op 3 avonden in de Pellikaanhallen gaf de heer Kotte uitleg van de spelregels. Hij was een man die je op het nationale ‘Melkhuisje’ toernooi nog wel eens op TV langs de lijn kon zien zitten. Het geheel werd aangevuld en verduidelijkt met de ervaringen uit de praktijk. Er is na afloop ook een examen gehouden dat door de meesten met goed gevolg werd afgelegd. Onze topper was Marriet de Graaf die een score van bijna 100% had...

Wil Meulenbroek als steunpilaar

Het Heineken Tennis Spektakel

Het korps vrijwilligers

Op zaterdag 25 september 1999 vond het Heineken Tennis Spektakel bij De Korrel plaats. Oud Davis-cup speler Huub van Boeckel en zijn Tennis Tour Team waren uitgenodigd. De teamleden (allen A-speler) hebben 128 leden van De Korrel vermaakt met clinics (een actieve tennistraining), dubbel wedstrijden en een spectaculaire tennisshow. Aan het einde van de dag was er een ‘prize shoot out’. Zestien ballen werden het publiek ingeschoten. De gelukkige vangers mochten proberen een prijs te raken met de aangegeven bal. Als je hem raakte, mocht je de prijs houden.

De Korrel kan niet zonder

Scheidsrechter cursussen

De vrijwilligers van De Korrel zijn een onmisbaar element in het reilen en zeilen van de vereniging. Zonder enthousiaste vrijwilligers is er geen opvang van de jeugd, zijn er geen interne - of KNLTB competities, geen feestelijke afsluitingen of andere activiteiten, geen toernooien, geen onderhoud aan het park en banen etc.

Het vrijwilligersstatuut Als vrijwilliger wil je alles zo goed mogelijk en met zoveel mogelijk vrijheid en plezier doen. Maar wat als er iets verkeerd gaat? De Korrel heeft vooraf de rechten en plichten van alle vrijwilligers in een uniek vrijwilligersstatuut vastgelegd: vrijwilligheid is namelijk geen vrijblijvendheid!

In 1985 zijn een aantal leden op een cursus D-scheidsrechter

_______________________________________________________________________________________________________________


alleen nog niet op dat rooi spul...”

Kreten op de baan.....

Kiek van Haren: vrijwilliger van het eerste uur

Gezelligheid staat centraal Het statuut nodigt uit om als vrijwilliger werkzaam te zijn bij De Korrel. Er is bijvoorbeeld bepaald dat gezelligheid hoog in het vaandel moet staan.... Het statuut heeft zowel voor de vrijwilliger als voor de vereniging voordelen: de vrijwilliger weet dat de vereniging naar hem/haar aan voorwaarden en afspraken moet houden. De vereniging weet dat de vrijwilliger de gemaakte afspraken moet nakomen en zich akkoord verklaart met de voorwaarden.

Wist U dat... Filmtheater De Korrel In 1985 werden er tennis- en tekenfilms voor de jeugd gedraaid bij De Korrel. Een tophit was de film met de Wimbledon finale uit 1981. Hierbij zorgden de leden zelf voor deskundig commentaar!

Gehoord van een mini... Op de vraag of hij al flink geoefend heeft, antwoordt een mini: “Ja ik heb al veel gespeeld

Op en langs de baan hoor je nog wel eens wat: • Zet hem op! • Mooie bal • Hebbes! • Goed gedaan • Kom op! • Niet doen, domme • Nou wij! • Zit het net op de goede hoogte? • Hij was in! • Neen, hij was uit! • Wat is de stand? • Oelewapper • God samme • Indraaien! • Uit …. stekend!

31

over het net was voor de slag werd gespeeld en correct is teruggeslagen, of e. een speler er in slaagt de geserveerde - of in het spel zijnde bal terug te slaan, die een in het speelveld liggende bal raakte. Het is dus geen wonder dat er soms interpretatieverschillen van een goede terugslag op èn naast de baan ontstaan. Gezegend het lid van De Korrel met een portie gezond verstand op de baan...

Reclame slogan De Korrel maakte in de jaren 90 reclame met: ‘Bezoek ons Oer(s)gezellig paviljoen’

De terugslag.....

De MIK

De terugslag is goed, indien: a. de bal het net raakt of de netpalen, de enkelspeelpaaltjes, het netkoord of de netkabel, de netband of de nettrekband, hierover gaat en de grond in het speelveld raakt, of b. de bal, geserveerd of teruggeslagen, de grond in het juiste speelveld raakt en terugspringt of over het net wordt teruggeblazen, en de speler, die aan de beurt is de bal te slaan, over het net reikt en de bal slaat, mits hij, noch enig deel van zijn kleren of racket het net raakt, of de netpalen, de enkelspeelpaaltjes, het netkoord of de netkabel, de netband, of de nettrekband, of de grond in het speelveld van zijn tegenstander, en de slag overigens goed is, of c. de bal wordt teruggeslagen buiten de netpaal of het enkelspeelpaaltje om, onverschillig of dit boven of onder nethoogte geschiedt, ook wanneer de bal de netpaal of het enkelspeelpaaltje mocht raken, mits de bal de grond in het juiste speelveld raakt, of d. het racket van een speler over het net komt, nadat hij de bal heeft geslagen, mits de bal

In de jaren 80 was er een Maxi’s Interne Kompetitie (MIK). Deze werd vrijdag’s van 16:30 – 18:00 uur gespeeld.

De cultuur van De Korrel Hierover hebben zich al veel Korrelleden het hoofd gebroken. Onze oud-voorzitter Jos van Haren verwoordde het zo:

De Korrel ben ik niet, De Korrel ben jij niet, De Korrel zijn we met zijn allen!

Conditietraining bij De Korrel In 1988 heeft Toon Geurts op verzoek van enkele leden samen met de heer Muys van de tennisbond een conditie training georganiseerd. Alle 450 leden konden hier op inschrijven. Op zondagochtend werd op de Oirschotse hei in het rulle zand afgezien om de algehele conditie op peil te brengen. De eerste opkomst was echter laag: slechts 10 leden meldden zich aan. Zouden alle andere 440 leden dan zo’n goede conditie hebben? Met name de wedstrijdsporters hebben hier veel baat bij gehad.

_______________________________________________________________________________________________________________

32


De trainers door de jaren heen

Sjeng van de Weerden in backhand positie

De techniek van het tennissen Definitie ‘technisch’ Het woord ‘technisch’ in Technische Commissie slaat op ‘techniek’. Volgens de dikke van Dale betekent dit een: ‘een meestal na langdurige oefening verworven bedrevenheid, de lichamelijke vaardigheid, de beheersing van de middelen waardoor een kunstenaar of sportman tot prestaties kan komen’.

De training Er zijn natuurlijk natuurtalenten, maar de meesten van ons moet tennis toch worden aangeleerd. Daarom zijn er clubtrainers, die proberen de basisvaardigheden aan iedereen – jong en oudaan te leren. Door veel oefening en zelftraining zal iedereen in de loop der tijd een bepaald spelniveau krijgen. Je kunt natuurlijk altijd iemand bellen om een partijtje te spelen....

Competities De Korrel biedt de leden de mogelijkheid om deel te nemen aan competitie- en toernooivormen, zoals: • De KNLTB competitie, • De interne zomercompetitie, • De clubkampioenschappen single en dubbel, • De wintertennis competitie, • De Veldhovense Tennis Kampioenschappen (VTK).

Verschillende trainers hebben ons tennisniveau naar een hoger plan getild: • Joop van de Pol, • Bep Willems, • Toon Kox, • Edwin Uffink, • Koen Donders, • Hans Linssen, • Johan Laurens, • René Meijer, • Karin Vaessen en • Karin Spronck. Iedere trainer heeft zo zijn eigen specifieke vaardigheden en aanpak. Sommige trainers hebben zelfs een uitstapje naar een andere vereniging gemaakt om daarna op het oude vertrouwde nest terug te komen. Bij deze willen wij graag alle trainers bedanken die ervoor hebben gezorgd dat zowel de jeugd als de senioren de basistechnieken van het tennis goed onder de knie hebben gekregen. Voor veel leden is het spelletje daarom een stuk leuker is geworden...

De huidige speelsterkte bepaling Tegenwoordig hebben we het dynamische speelsterktesysteem waarbij de klassen 9 (beginnend) via 8 (basis niveau) tot 1 (landelijk) worden gehanteerd. Alle officiële single- en dubbelwedstrijden tellen mee in de bepaling van je speelsterkte. Stel je bent een 8 speler en je wint van een 7 speler: je krijgt dan 6 punten. Aan het einde van het kalenderjaar worden alle punten meegenomen in de bepaling van de speelsterkte voor het nieuwe jaar.

De oude indeling tot 2000 Tot 2000 werd een iets andere indeling gehanteerd: E, D2, D1, C2, etc tot A1. Ieder jaar werd elke tennisvereniging in de gelegenheid gesteld om de sterkte indeling waar nodig te wijzigen. Het afgelopen competitiejaar was de maatstaf.

Tevens werd je aangemeld voor ‘opwaardering‘ door de tennisbond als je een voldoende aantal punten gehaald had bij open toernooien. Uitgangspunt was om de verhoudingen binnen de vereniging maar ook naar buiten toe zoveel mogelijk in de pas te laten lopen met de werkelijkheid en de door de KNLTB gehanteerde criteria. Alle competitiespelers waren minimaal op D2 niveau ingedeeld. D1 of hoger werd je als je regelmatig competitie speelde: zowel in de district- als de landelijke competitie. Beginnende spelers of speelsters werden op niveau E ingedeeld.

Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst... Frans van de Velden en Marriet Daniëls vertellen Tijdens de enquête die in 1980 werd gehouden was er nog weinig animo onder de Oerse jeugd voor de tennissport. Bij ‘Bierings achter’ waren in de eerste jaren slechts een handje vol jeugdleden uit de Oerse gemeenschap op onregelmatige tijden actief. Zij vonden hun ‘leermeesters’ op tennisniveau in Johan Lourens en Hennie Linssen.

De komst van Marriet Marriet Daniëls was in die tijd hun vaste begeleidster. Zij mag zonder meer als een van de grote animatoren genoemd worden die het jeugdtennis in Oerle van de grond heeft getild. Zij was in de beginjaren de bindende factor voor de Oerse jeugd op de tennisbaan. Met handen spandiensten stond zij de jeugd ter zijde.

De groei De jeugdleden vonden hun toeloop naar TV De Korrel pas bij de verhuizing naar het Smidsvuurke. Destijds waren er zo’n 15

_______________________________________________________________________________________________________________


33

jeugdleden die actief. Een indruk van de groei in getallen: • 1984: • 1986: • 1988:

40 jeugdleden 60 junioren 96 junioren

De Maxi’s

Het pannenkoektoernooi

Het contrast met 2005 Momenteel is het aantal jeugdleden zo’n 200. In de beginjaren was men als jeugdlid verplicht tennisles te nemen. In 2005 zijn er maar liefst 162 jeugdleden die vrijwillig training volgen. De nieuwbouwwijken en de actieve vrijetijdsbesteding in Veldhoven hebben het tennis een enorme stimulans gegeven.

Marriet vertelt Marriet: “De rode draad in de beginjaren was het tennissen. Ook werden er wel andere activiteiten georganiseerd voor de jeugd, zoals een carnavalstoernooi. Wij maakten als commissieleden zelf met de hand jaarkalenders. Daar werden dan de activiteiten in vermeld. Wim Roosen hielp ons toen met het opzetten van de jaarkalender.

Een van de leukste toernooien om te organiseren is het pannenkoekentoernooi. Dit toernooi staat al vele jaren, tot grote vreugde van alle jeugdleden, als vaste activiteit op het programma. Vroeger maakten we het beslag voor de pannenkoeken in grote pannen bij mij thuis klaar. De ouders werden gevraagd om te helpen met het bakken. Tegenwoordig gaat het allemaal wat gemakkelijker: de voorgebakken pannenkoeken hoeven alleen nog maar opgewarmd te worden. Door middel van bonnetjes kunnen de jeugdleden pannenkoeken bestellen. Ze gaan er in als koek. We hebben wel eens meegemaakt dat iemand van een bonnetje twee bonnetjes heeft gemaakt. We zijn echter nooit tekort gekomen...”

De Mini’s Frans van der Velden: “Mini’s mogen vanaf 7-8 jaar lid worden en spelen op een half tennisveld. Bij wedstrijdjes hebben ze ook een andere telling die op die van tafeltennis lijkt. We doen er alles aan om de mini’s met plezier te laten spelen. De kleintjes voelen wel zeker de druk als er wedstrijdjes worden gespeeld. Je ziet aan hun gezicht of aan hun houding hoe een wedstrijd is afgelopen!

Maxi’s spelen op het ‘grote veld‘. Ze moeten de techniek van het tennissen dan al aardig onder de knie hebben. De verschillen zijn in het begin van het seizoen vaak groot. De maxi’s mogen meedoen aan de Buurt- en aan de KNLTB competitie. In Juni zie je dat het niveau met sprongen omhoog is gegaan. Aanleg alleen is niet genoeg. Er moet ook gewerkt worden aan de goede instelling op de baan en aan het opdoen van ervaring.

Het aanbod aan de jeugd • Tennisles

in sporthal De Atalanta in de winter, • Tennisles buiten in overleg met de tennistrainers: wie kan wanneer en wie past in welke trainingsgroep, • Bal- en slagvaardigheidstraining voor beginnende mini’s, • Vriendschappelijke onderlinge wedstrijden, • Aanvoerdersavond KNLTB, • Openingstoernooi, • Opvang nieuwe mini’s en maxi’s, • KNLTB competitie woensdag en in het weekend. Als afsluiting is voor de jeugd friet met knakworst, • Buurtcompetitie op dinsdag en vrijdag tegen de jeugd van andere verenigingen in Veldhoven en de Kempen, • Miniveld toernooi, • Voorspelen voor de Veldhoven training: extra begeleiding om de betere jeugd van Veldhoven nog verder te laten ontwikkelen • Supertoss: dit was vroeger het discotoernooi, • Pannenkoeken toernooi, • Clubkampioenschappen, • Familie toernooi.

_______________________________________________________________________________________________________________


34

Draaiboeken Voor alle activiteiten hanteren we als jeugdcommissie draaiboeken. Dit is een checklist waar allemaal aan gedacht moet worden.

Bal- en slagvaardigheid De allerkleinsten krijgen als kennismaking met het tennissen een bal- en slagvaardigheids cursus. Deze cursus is door Wilma Kumeling en Els van Vlerken opgezet. De cursus wordt afgesloten met een heus diploma! Je ziet al vrij snel wie er gevoel voor de tennisbal heeft.”

een enorm positieve bijdrage zijn. Mogelijk dat er in de toekomst geld en ruimte beschikbaar komt voor onze allerkleinsten.

Deelname aan activiteiten Iedere activiteit werd en wordt door de jaren heen goed bezocht. Alleen bij de finale van de clubkampioenschappen in 1981 ging het mis: deze werd niet gespeeld omdat een van de finalisten was vergeten dat hij moest spelen.

De jeugd in het clubblad In het clubblad worden de artikelen voor de jeugd op gele pagina’s afgedrukt. Dit ter onderscheiding van de pagina’s voor de senioren. In het clubblad schrijven de jeugdleden zelf een verslagje van de activiteiten waar ze aan mee hebben gedaan. In april 1985 verscheen er voor de jeugd de eerste kleurplaat in het clubblad.

De Rosmalenreis 1999 Op 13 juni 1999 is een bus vol jeugdleden naar het Autotron in Rosmalen afgereisd om de Menno Oosting Memorial day mee te maken. Het reisje werd aangeboden door de sponsors van de club. Om 10 uur zat de stemming er al vroeg in. Men kon de training van de profspelers bijwonen. Op de grasbanen werd de Heineken Trophy gespeeld. Om 12 uur was er een minuut stilte. Daarna waren er demonstratiewedstrijden en was er gelegenheid om met Richard Krajicek, Miriam Oremans, Sjeng Schalken en Jacco Eltingh op de foto te gaan. Na afloop zong Gordon nog een 3 tal liedjes en kon de thuisreis beginnen.

De voorzitters De begeleiding van de jeugd is heel intensief. Opmerkelijk is dat er in een tijdsbestek van 25 jaren slechts drie jeugdvoorzitters zijn geweest! Marriet Daniëls heeft in het begin voor een periode van tien jaar het voortouw genomen. Marriet de Graaf heeft dit 3 jaar gedaan. De laatste 12 jaar heeft Frans van der Velden een imponerende rol gespeeld als voorzitter van de jeugd. De nieuwe jeugdvoorzitter is Harold van Pelt.

De broodnodige steun Marriet en Frans bedanken de niet onaflatende steun van coaches, commissieleden, chauffeurs, onderhoudsmensen, bardienst medewerkers en ouders die op allerlei vlakken meewerken. In de loop der jaren is er een veilig en fijn gevoel voor de jeugdleden van TV De Korrel ontstaan.

Het motto van de JC Frans van der Velden vertolkt het motto dat gedragen wordt door de voltallige jeugdcommissie met de woorden: ‘Beter een goede verliezer, dan een slechte winnaar’.

De wensen Anno 2005 zou de aanleg van een ‘miniveldje’ voor de jeugd

De Jeugdraad

Enkele opmerkelijke zaken Sander Antonis stond al eerder op de wachtlijst dan hij geboren was, zo graag wilden Angelique en Tonnie Antonis hun zoon bij De Korrel hebben. Ook Fabine Thijssen (dochter van Jan en Susan Thijssen) werd op dezelfde dag dat zij geboren werd op de wachtlijst van De Korrel geplaatst.. En dat terwijl ze pas op hun 8e jaar worden aangenomen.......

Tijdens terugreis van het grastoernooi in Rosmalen in 1999 ontstond in de bus het idee om door de jeugd, activiteiten voor de jeugd te gaan organiseren. De Jeugdraad is opgericht door de jeugd van twee competitieteams. Er worden intussen een vast aantal jaarlijks terugkomende activiteiten voor de mini’s en maxi’s van onze vereniging georganiseerd.

De eerste activiteit Als eerste werd de maxi-toss opgezet. Er bestonden al tossavonden voor senioren. Men wilde ook voor de maxi’s een keer per jaar een middag organiseren, waarop de maxi’s

_______________________________________________________________________________________________________________


tegen elkaar kunnen dubbelen. Aan het eind van de middag volgt een gezellige afsluiting, door met zijn allen in het clubhuis frites met een lekkere snack te eten.

Legendarische spooktocht Meerdere malen is een avondactiviteit georganiseerd waaraan maxi’s en senioren mogen deelnemen. Dit was een spookof speurtocht in de bossen rondom Oerle. Deze tochten worden afgesloten met een spetterend feest, dat tot in de late uurtjes doorgaat.

Carnavalstoernooi

De Jeugdraad hoopt nog lang op deze manier leuke activiteiten voor de mini’s en maxi’s te organiseren.

Bestuursreglement alcoholgebruik Sport en gezelligheid gaan vaak samen. In de loop van 25 jaar zijn er heel wat (hecto?) liters bier en wijn geschonken bij De Korrel. Het bestuur bevordert een verantwoord alcoholgebruik in de sportkantine. Daartoe zijn een aantal unieke huisen gedragsregels opgesteld.

De opzet is van begin af aan geweest dat oudere jeugd plaats maakt voor nieuwe jonge jeugdleden in de Jeugdraad. Daarom is de Jeugdraad al meerdere malen van samenstelling gewisseld. Oudere jeugd stapte uit de Jeugdraad en nieuwe jongere jeugdleden kwamen voor hen in de plaats.

Barvrijwilligers zijn: • tenminste 18 jaar oud, • lid van de vereniging, • voor zover geen lid, wel betrokken bij de vereniging, bijvoorbeeld als ouder/verzorger van een minderjarig verenigingslid.

Het is niet toegestaan om • zelf meegebrachte alcoholhoudende drank te gebruiken in de kantine of elders op het terrein van de vereniging, • in de kantine gekochte alcoholhoudende drank elders te nuttigen dan in de kantine of op het terras.

Teambuildingsdag

Doorstroming gewenst

Op het moment dat in de sportkantine alcohol wordt geschonken, is er altijd ofwel een leidinggevende aanwezig die in het bezit is van de verklaring Sociale Hygiëne ofwel een barvrijwilliger die een verplichte instructie verantwoord alcohol gebruik heeft gehad.

Huis- en gedragsregels

Ook voor de mini’s wordt elk jaar in de voorjaarsvakantie een carnavalstoernooi georganiseerd. Hierbij komen de kleinste leden op hun mooist verkleed om wedstrijdjes te tennissen en tussendoor te dansen op carnavalsmuziek. Dit is elk jaar weer een groot succes en de kleintjes zijn telkens weer razend enthousiast.

Om de jeugd goed voor te bereiden op de KNLTB competitie wordt er een teambuildingsdag georganiseerd bij Aqua Best. Op deze dag nemen de deelnemers van alle jeugd competitieteams het tegen elkaar op met allerlei leuke activiteiten, zodat ze elkaar wat beter kunnen leren kennen en hun conditie voor de competitie weer op peil kunnen brengen. In Best heeft men al twee keer een geweldige dag gehad met schitterend weer en heel veel plezier.

35

Wettelijke bepalingen • Verkoop

van alcoholhoudende drank aan personen jonger dan 16 jaar is verboden. • Verkoop van sterke drank aan personen jonger dan 18 jaar is verboden. • Leeftijdsgrenzen en schenktijden moeten zichtbaar in de kantine worden opgehangen. • De verstrekker van alcohol dient bij de aspirant koper de leeftijd vast te stellen, tenzij betrokkene onmiskenbaar de vereiste leeftijd heeft bereikt. • Geen alcoholhoudende drank wordt verstrekt als dit leidt tot verstoring van de openbare orde, veiligheid of zedelijkheid. • Het is niet toegestaan alcoholhoudende drank te verstrekken aan dronken personen. • Het is verboden personen toe te laten in de kantine die dronken zijn of onder invloed zijn van psychotrope stoffen.

Er wordt geen alcohol geschonken aan: • Jeugdleiders, trainers van jeugdteams en andere begeleiders van de jeugd tijdens de uitoefening van hun functie, • Personen die fungeren als chauffeur bij het vervoer van spelers, • Personen die met meer dan het toegestane promillage alcohol aan het verkeer willen deelnemen, • Leidinggevenden en barvrijwilligers beperken hun alcoholgebruik gedurende hun bardienst, • Personen die agressief of normafwijkend gedrag vertonen worden zoveel mogelijk door de dienstdoende leidinggevende of barvrijwilliger verwijderd uit de kantine. Het bestuur zal zonodig gepaste maatregelen nemen om herhaling te voorkomen. Er worden ook geen prijsacties gehouden ter stimulering van het alcoholgebruik.

_______________________________________________________________________________________________________________


36

Om alcoholgebruik terug te dringen zijn de niet alcoholhoudende dranken in het algemeen goedkoper dan alcoholhoudende dranken. De schenktijden van de kantine: • maandag t/m vrijdag van 19.00 uur tot 23.30 uur, • zaterdag en zondag van 10.30 uur tot 23.30 uur. Door omstandigheden, bijvoorbeeld evenementen, zijn afwijkende tijden mogelijk. Als tijdens de schenktijden van de kantine 25% of meer van de aanwezigen jonger is dan 18 jaar, wordt er geen alcohol geschonken.

brand had gestaan. Al vroeg in de zaterdagochtend kwamen het bestuur en andere leden kijken: het kon toch niet waar zijn! Door de zwartgeblakerde ramen kon je nog net een glimp opvangen van de ravage. Verbrande stoelen en tafels. Het dak ingestort. Je kon zien waar de bar moest hebben gestaan. Het keukentje helemaal in puin. Glasscherven alom. En een verstikkende brandlucht. Het gebouw stond nog wel overeind, maar je kon zien dat de dakconstructie zwaar was aangetast en dat er overal roet– en waterschade was.

De brand in het paviljoen in 2005 24 jaar na de oprichting van de vereniging werd er brand gesticht in ons paviljoen. In de nacht van vrijdag 4 op zaterdag 5 maart 2005 om circa 04:00 uur ’s nachts werd de brand ontdekt door enkele buurtbewoners en werd de brandweer gewaarschuwd. Toen deze arriveerde stond de inboedel en de zolderverdieping in lichterlaaie. Een deel van het archief van De Korrel op de zolder is in vlammen opgegaan. Tegen 06:00 uur in de ochtend werd het sein brandmeester gegeven. De brand-, roet- en rookschade schade was enorm. Gelukkig waren enkele leden al vroeg aanwezig om te kijken wat er nog gered kon worden. Het had die nacht licht gesneeuwd en de sporen van de brandweer waren duidelijk zichtbaar. Het paviljoen werd met houten schotten afgetimmerd.

De brandweer was snel ter plekke

Verslagenheid Onder de leden heerste er een grote verslagenheid: wie had dat in hemelsnaam gedaan en waarom? Hoe nu verder? Het clubgebouw was door de eigen leden, met eigen geld en in eigen beheer gebouwd. De kurk en de kern van de vereniging was niet meer. Wat had men nog kunnen redden? De lijst van de clubkampioenen vanaf 1985? Het bordje met de namen van de ereleden en de leden van verdienste? Het kunstwerk dat bij de opening onthuld was? En wat met de voorraad in de berging, en de kelder? Vragen alom......

Lopend ‘vuurtje’ Het nieuws van de brand liep als een lopend vuurtje door Oerle en de Heikant. Iedereen kan zich nog wel het moment herinneren dat men voor het eerst hoorde dat De Korrel in

De eerste activiteiten na de brand De eerste taak van het bestuur was om de leden in te lichten. Er werd een persoonlijke brief van het bestuur aan ieder adres afgeleverd. Tevens werd de website van De Korrel intensief gebruikt om naar de leden te communiceren

Vervolgacties Het bestuur heeft in maart 2005 ervoor gezorgd dat voor de aanvang van de KNLTB competitie op 9 april een noodaccommodatie werd geplaatst. Daarnaast moesten groot aantal zaken geregeld worden: • De verlichting moest weer worden aangesloten. De banen 1 tot en met 6 konden vanaf 15 maart weer gebruikt worden. De bekabeling van de overige banen lag in het paviljoen en de ingebruikname hiervan heeft langer geduurd, • Het inhangbord werd aan de ‘garage’ naast de tennismuur geplaatst, • De trainingen werden na circa een week weer hervat, de banen hadden gelukkig niets geleden, • De KNLTB pasjes inclusief de ledenlijst 2005 zijn huisbezorgd, • Het senioren wintertennis werd voor de rest van het seizoen afgelast, • Tevens kwamen een aantal activiteiten te vervallen: die van de Jeugdraad, de opvang van de nieuwe leden, het lentebrunch toernooi en de steunpilaren avond, • Het uitreiken van de competitiemappen vond plaats in d’Ouwe School, • De opvang nieuwe junioren is gewoon doorgegaan - in de garage – evenals de seizoensopening/ kennismakingstoernooi eind maart.

Beloning

Een ontzettend triest gezicht....

Het bestuur heeft een bureau in de arm genomen om op het spoor van mogelijke dader(s) te komen. De vermoedelijke dader werd in het najaar van 2005 aangehouden.

_______________________________________________________________________________________________________________


plaats. Daarnaast werd aan de veiligheid van onze jeugd gedacht.

Coördinatie Om alles na de brand goed te laten verlopen had het Dagelijks Bestuur de volgende taakverdeling:

Financiële plaatje De financiën waren nog niet tot in detail uitgewerkt. De gemeente had wel toegezegd dat De Korrel een gezonde vereniging blijft. Een betere tijdelijke noodvoorziening was ook bespreekbaar.

• Wiel

Berden algehele coördinatie • Wil Wouterse alle financiële zaken • Louise Loendersloot communicatie Het bestuur vond het heel hartverwarmend dat er zoveel reacties (zowel telefonisch en via de mail) van derden maar vooral ook van de eigen leden zijn binnengekomen. Het ‘meeleven en meedenken’ van de eigen leden werd erg op prijs gesteld.

Mogelijke tijdslijn

Een wel zeer buitengewone algemene ledenvergadering in 2005 Op 9 mei 2005 werd in d’Ouwe School een drukbezette zeer buitengewone algemene ledenvergadering gehouden.

Vraag van de gemeente De brand in het clubhuis was aanleiding voor de gemeente geweest om contact op te nemen met De Korrel. Men kwam met de vraag of het bestuur bereid was mee te denken over herbouw van het park op een andere locatie. Het was geen kwestie van ‘moeten’. In de periode tot de ledenvergadering hebben de zaken rondom de mogelijke verbouwing stilgelegen.

Mogelijk nieuwe ligging

De plaatsing van de noodaccommodatie

De noodaccommodatie Op donderdag 24 maart werden 7 units met behulp van een kraan, vanaf de Welle, op ons terrein gezet. In de twee daarop volgende weken zijn leidingen naar de noodbouw gelegd: telefoon, water, riolering en elektriciteit.

37

Aan de hand van een plattegrond in het plan ‘Habraken’ werd het voorstel van een nieuw park toegelicht. Faciliteiten zoals de groenvoorziening, hekwerk, douches, en kleedruimtes zouden, naast de aanleg van de banen voor rekening van de gemeente komen. Ook de rest van het paviljoen zou ten laste komen van de gemeente, onder aftrek van de uit te keren schadepenningen aan De Korrel. De keuze van de nieuwe baansoort was ook bespreekbaar. Een mogelijk miniveld was voor eigen rekening. In de omgeving vindt in de naaste omgeving geen huizenbouw

Mochten de leden in de ALV besluiten te verhuizen dan zou op 10 mei 2005 de aanvraag voor de wijziging van het bestemmingsplan de deur uit kunnen gaan. Gebruikmakend van artikel 19 (een verkorte procedure) zou de realisatie datum eind 2006 zijn. Moest de normale procedure worden doorlopen (afhankelijk van mogelijke bezwaren) zou de realisatiedatum eind 2007 zijn.

Een tweederde meerderheid is nodig Een verhuizing van De Korrel is een zeer belangrijke beslissing die door een groot deel van de leden gedragen dient te worden. Op basis hiervan stelde Wiel Berden voor dat de uitslag een ruime meerderheid met minimaal twee-derde van de uitgebrachte stemmen moest behalen. Het bestuur gaf geen stemadvies. Voor het stemmen moesten de leden zelf een afweging maken van de voor - en nadelen.

De voor- en nadelen Voordelen van het blijven zijn de veiligheid voor onze jeugd en de prachtige groenvoorziening. Nadelen zijn onder andere de problemen met de buurt, en dat wij mogelijk nog meer ‘ingebouwd’ zullen worden (ontwikkeling terrein Schippers). Tevens zullen onze banen de volle termijn van 15 jaar naar verwachting niet volmaken. Dat betekent dat wij over zo’n 5 jaar met de gemeente zullen moeten gaan praten hetgeen mogelijke financiële consequenties kan hebben.

_______________________________________________________________________________________________________________


38

Toelichting door burgemeester Cox Sjraar Cox, nu niet als medelid maar in zijn officiële functie als burgemeester van Veldhoven, gaf een toelichting: het was niet aan de orde om de grond van De Korrel te claimen. Uitgangspunt was een ‘win-win’ situatie. Een mogelijk vertrek van De Korrel heeft geen relatie met de nog te realiseren woningbouw tot en met 2030 (6000 stuks) in de Veldhoven-West.

architect uitgewerkt. Er werd niet alleen gekeken naar fraaie maar vooral naar praktische verbeteringen. Na zorgvuldige afweging werd bouwbedrijf Gerlach verzocht om de definitieve offerte op te maken. Men rekende op een snelle start van de werkzaamheden.

De definitieve start Nadat De Korrel akkoord is gegaan met de definitieve aanbieding, kon de sloop en de daaropvolgende bouw in januari 2006 starten.

De stemming De stemming was schriftelijk. Er werden 214 stemmen uitgebracht. Burgemeester Cox heeft niet meegestemd. • 3 personen hebben niet gestemd, • er waren 2 onthoudingen, • 94 leden hebben vóór verplaatsing gestemd, • 115 leden waren tegen verplaatsing. Door een grote groep leden is in 2005 bepaald dat De Korrel in de kom van Oerle blijft zitten.

De voorbereiding van de herbouw van ons paviljoen Rob Simons werd gevraagd de kar te trekken Na de buitengewone algemene ledenvergadering op 9 mei 2005 kreeg het DB, het AB en met name Rob Simons veel werk te verzetten. Rob werd gevraagd om de aanvragen van de sloop - en bouwvergunningen te verzorgen. Hij voerde namens De Korrel gesprekken met de verzekeraar en met het contra-expertisebureau. Ook vroeg hij offertes aan bij aannemers en instrueerde de architect. Stapsgewijs hield hij het DB op de hoogte. Deze lichtte vervolgens het AB in en indien nodig kwam het bestuur bijeen. De wensen voor de bouw vanuit het bestuur werden door de

Een impressie van de eerste ideeën

De historie van de tennissport

De planning Alles verliep op dat moment nog volgens schema. Het plan was om uiterlijk 1 december 2005 van start te gaan met de bouw. Dan zou de nieuwbouw in april 2006 gereed kunnen zijn.

Een kink in de kabel In november bleek uit de offerte van de firma Gerlach dat het te besteden bedrag met een aanzienlijke som werd overschreden. Het DB en Rob zijn toen meteen om de tafel gaan zitten om zaken nog eens heel goed door te nemen. Rob is toen vergezeld van een kostendeskundige in overleg gegaan met de firma Gerlach. Een aantal wensen konden niet vanuit het verzekeringsgeld worden betaald. Het streven was om de herbouw te bekostigen zonder extra financiële verplichtingen aan te gaan. Er moesten dus een aantal drastische bezuinigingen worden doorgevoerd.

De oudheid en jeu de paume in Frankrijk Balspelen zijn zo oud zijn als de menselijke beschaving. De wortels van al onze bekende balspelen vinden we bij de Egyptenaren, Grieken en Romeinen. In de 11e eeuw werd in Frankrijk een balspel gespeeld, dat de directe voorloper van het moderne tennis kan worden beschouwd: het jeu de paume. Het wordt tegenwoordig nog steeds in diverse varianten gespeeld. Dit kaatsspel, waarbij een met haar gevulde bal met de palm van de hand geslagen werd, was het favoriete spel in adellijke kringen.

Verspreiding over Europa In het begin van de vijftiende eeuw verspreidde het spel zich in twee varianten over Europa, De volksvariant werd zo populair, dat op een aantal plaatsen het spel verboden werd, vaak omdat de beoefening daarvan in de nauwe straten of tegen de muren van

_______________________________________________________________________________________________________________


kerk of kerkhof hinderlijk was. De ‘rijke’ variant, waarvan het hedendaagse tennis is afgeleid, werd beoefend in aparte gebouwen. Deze kaatsbanen werden vaak uitgebaat door kasteleins. De adel zorgde ervoor, dat zij over eigen banen beschikten. Zo bevond zich de oudste tennisbaan van Nederland, de caetsbaan van de Prins van Oranje, zich achter de Ridderzaal op het Binnenhof vanaf 1500 tot ongeveer 1650. Nu is op die plek een granieten plaquette aangebracht.

Racket rond 1500 Aanvankelijk werd het Jeu de Paume met de blote hand gespeeld, maar in de loop van de tijd werd van diverse soorten hulpmiddelen gebruik gemaakt. Eerst een handschoen, en later een soort slaghout. Erasmus vond dat het toch nobeler was met de blote hand te spelen. De komst van het racket was niet tegen te houden: je kon er gewoonweg veel harder mee slaan. De Hollanders waren fameuze racketmakers, want zij beheersten de techniek van het buigen van hout erg goed. Aan het eind van de vijftiende eeuw kwam men in de lage landen op het idee om schapendarmen te benutten als bespanning. Dit werden ‘kets-darmen’ genoemd (kaatsen = ketsen). Het woord racket komt waarschijnlijk uit het Vlaams-Nederlands: het is een ‘re-kets’, een voorwerp om de bal terug te kaatsen.

De populairste sport Rond 1600 was het tennis (Engeland), kaatsen (Holland), jeu de paume (Frankrijk) of giocco della racquetta (Italië), de populairste sport van Europa. In de Republiek der Verenigde Nederlanden waren er alleen al 110 kaatsbanen. Aan het einde van de 17de eeuw verminderde de populariteit. De gegoede vaders vonden een tennisbaan niet meer de meest geschikte plek voor hun zonen, vanwege de

vele ruzies om geld. Het woord ‘wedstrijd’ betekent immers: een strijd om een wedde (een som geld). Menige baan werd omgebouwd tot theater, vanwege de fraaie akoestiek. De Franse revolutie, die nota bene op een tennisbaan begon, betekende bijna het einde van de tennissport in Europa.

Tenez: ‘daar komt-ie’ De vroegste vermelding van het woord ‘tennis’ stamt uit 1399. Het is een afleiding is van het Franse ‘tenez’: ‘houd hem’. Je moest je tegenstander waarschuwen, dat je opsloeg. De bal in die tijd was veel zwaarder dan de hedendaagse. Als je die tegen je hoofd kreeg, was je einde nabij. Nog steeds begint de opslag bij het Baskische pelote met een waarschuwende kreet.

Lawn Tennis Na de uitvinding van het vulkaniseren van rubber was het mogelijk stuiterende rubber ballen te maken. Dit bracht de Engelse majoor Wingfield in 1873 op het idee, een variant te ontwerpen, dat op een grasveld gespeeld kon worden. In 1877 werd het eerste toernooi van Wimbledon georganiseerd. Al snel kwam het spel ook naar Nederland.

Merkwaardige telling Men gaat er van uit dat de telling afkomstig was uit het feit dat men altijd om geld speelde. Op een oude prent kan men de muntstukken nog zien liggen. Het was een echte ‘wed’-strijd. De eenheid van getal in de late middeleeuwen was het getal zestig. Dit zien we nu nog steeds terug in de tijdrekening en de

39

gradenboog. Het is logisch te veronderstellen, dat men om een ‘kwartje’ per punt speelde. En dat leidde tot de telling: 15 – 30 – 45 en tenslotte: ‘spel’. Van de 45 is de 5 weggesleten. In enkele oude geschriften komt men de telling met 45 nog tegen. De regels uit 1880 gelden nog steeds, al zijn ze in de loop der jaren hier en daar bijgesteld, onder andere met de invoering van de tie-reak.

Een van de meest beoefende sporten ter wereld Tennis is aan een ware triomftocht begonnen over de gehele wereld, met als belangrijkste exponenten Amerika, waar de bovenhandse service geïntroduceerd werd en Australië, waar de smash furore maakte. In de eerste jaren werd alleen 's zomers in de open lucht gespeeld, maar al snel ook op gravel en in latere jaren op beton, kunststof en dergelijke het gehele jaar door zowel buiten als binnen. Voor miljoenen mensen is tennis een ideale vorm van sportieve (gezins-)recreatie of wedstrijdsport. Geen middeleeuwer die voorzien zal hebben dat het jeu de paume zich ooit nog eens zou ontwikkelen tot een van de meest beoefende sporten ter wereld....

Bron: website KNLTB

Stand van zaken per 1 januari 2006 • 108 mini's, • 118 maxi's, • 626 senioren en • 85 rustende leden.

Totaal actieve leden: 852 Aantal wachtlijstleden: 69 • Oudste

lid: Miet Verhoeven ( 20-12-1920; rustend lid), • Oudste actieve lid: Koos van Beers (18-12-1928).

_______________________________________________________________________________________________________________


40

Paviljoen De Korrel 1984

_______________________________________________________________________________________________________________

Van idee tot bloeiende vereniging... Jubileumboek ter gelegenheid van het 25 jarig bestaan van tennisvereniging De Korrel Veldhoven - Oerle

Recommend Documents