Van de redactie. Inhoudsopgave

AMK-Magazine Bulletin van Almelo’s Mannenkoor

Bulletin van Almelo’s Mannenkoor

-36-

Jaargang 14 Nr.45 mei 2011

Verjaardag Personalia kalender Secretariaat AMK: Hessel van der Veen De Zwaluw 28 7609 NC Almelo Tel: 0546-538653

Van de redactie Website: http://www.almelosmannenkoor.nl AMK-Gebouw Hoornbladstraat 29a 7601 SZ Almelo Tel: 0546-829277

E-mail Secretariaat [email protected]

Vormgeving: Grafimedia dienstencentrum PRAAG

Banken: ABN AMRO rekeningnummer 59.41.48.650 Postgiro rekeningnummer 887575 Reisfonds rekeningnummer 38.13.23.439

Dirigent: NickMoritz Pianist/repetitor: Han Kolthof

Contributie: Per maand € 12,50 (per 1/6/2011)

Redactie: Hanny Sies - van der Horst Hessel van der Veen

Het A.M.K. is lid van het K.N.Z.V. (Koninklijk Nederlands Zangers Verbond) Beschermheer: Ir. P.H.M. te Riele Honorarkonsul der Bundesrepublik Deutschland Voorzitter van de Raad van Toezicht van ZorgAccent Voorzitter van de Raad van Toezicht van de Ziekenhuis Groep Twente. Bestuurssamenstelling: Voorzitter en PR Vice-voorzitter: Secretaris: 2e Secretaris: Penningmeester: 2e Penningmeester: Bibliothecaris: Commissaris: Commissaris:

Bert Sies Bert Schoon Hessel van der Veen Herman Oude Weernink Gerrit Harmsen Herman Berg Wim Venhorst Henny Burks Ben Brouwer


-34-2-

Advertenties: Advertenties kunt u opgeven bij het bestuur van het AMK

Inhoudsopgave

0546-866696 06-13779564 0546-538653 074-2667478 074-2663558 074-2590420 0546-864714 0546-813417 0546-816563



-35-3-


Verjaardag Personalia kalender Mei 6 8 8 23 24 30

Van de redactie Een nieuw jaar, nieuwe kansen en een ander AMK?

Oktober

mei mei mei mei mei mei

B.H. H.F. G.J. K.L H.G. E.G.

Mulder Oude Weernink Waanders Ritsema Zalm Brink

3 3 6 10 16

oktober oktober oktober oktober oktober

A.J.A L. A.C.A. H.J. H.

Spit Westerhoff Schoon te Wierik Schutte

November Juni 6 11 15 16 16

juni juni juni juni juni

A.J. H. B.A. A.A G. de

Witten Walstra Sies Groothuis Olde

M. H. W.B.J. J.G.J.M A.R. H.F.M. L. G.

Ring v der Veen Zeelen Ahne Buis Burks Gerrits Buld

Juli 3 15 15 16 27 27 28 31

juli juli juli juli juli juli juli juli

23 24 27

november H. november J.A.G. november W.

Schutte Pezie Venhorst

December 1 2 4 12 16 20

december december december december december december

J A. A.F.M. H.J G.J.D. J.G.T

Bos Mosca Zeelen Kleinsmit Lankamp Grootelaar

Het eerste is juist, nieuwe kansen “liggen op straat” en het AMK? Gaat het echt veranderen? U ziet ik eindig de vorige zin met een vraagteken en dat geeft al aan dat het voor mij ook koffiedik kijken is, maar wel het gevoel heb dat er iets staat te gebeuren. O ja, en ik hoor u vragen waar ik dat op baseer en wat er dan wel staat te gebeuren. Gevoel, lieve mensen, niet meer dan een gevoel. Wellicht is het woord gevoel niet goed gekozen en moet het hoop zijn! Maar waarop moeten we onze hoop vestigen? In december 2010 heb ik aangegeven dat ik niet beschikbaar ben voor een 3e termijn als voorzitter van het AMK en heb een oproep gedaan dat kandidaten zich hiervoor kunnen melden. Ik weet als geen ander dat het vervangen van kader een moeilijke en moeizaam begaanbare weg is. Toch hoop je dat na zo’n oproep meerdere leden zich melden, al was het alleen maar om te laten weten dat de oproep serieus genomen wordt. U begrijpt dat de reacties niet overweldigend waren en dat kan duiden op enige vorm van onverschilligheid. Maar daar geloof ik niet in en de

eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik dat in de afgelopen 8 jaren ook niet heb geregistreerd. Persoonlijk denk ik dat u inwendig wel degelijk met de vraag zit “hoe nu verder” indien zich geen kandidaten melden voor bestuursfuncties. Een dilemma beste mensen, voor u, voor het bestuur en voor mij. Is het nu werkelijk zo dat u gewoon de Algemene Ledenvergadering afwacht met de hoop dat het wel wordt opgelost? Als dat zo is, dan is een compliment aan het bestuur op de plaats voor zoveel vertrouwen maar gelijktijdig scheept u het bestuur ook op met een gigantisch probleem! Het is allemaal heel simpel, twee bestuursleden zijn aftredend en stellen zich niet herkiesbaar en

Augustus 4 5 6 8 8 11 20 22

augustus augustus augustus augustus augustus augustus augustus augustus

A.H. B.H.G. H. J. H. H.H S. J.


Inhoudsopgave

Slijkhuis Brouwer Huizinga van Dael ter Horst Berg Borgman van ‘t Hof

Personalia Van de redactie Van hoogtepunt naar hoogtepunt! Opening seizoen 2010/2011 Aan de redactie AMK magazine De beheerder hero Verslag Han Kolthof Uit de oude doos AMK Bijzonder... ! Werkzaamheden hekwerk Geef de pen door....

-34-2-



2 3-4 5-7 8-9 10 10-12 12-16 17 17 18 19-21

Verslag Han Kolthof (vervolg) Het almelo’s mannenkoor vacatures! Gezongen voordracht over Almelo Reizen Ode aan Alie en Sonja Een verjaardag! ‘N wasseldook Tips Snuggere Pietje Verjaardag kalender

-35-3-

21-25 26 27 28-29 30 31 32 33 33 34


indien er geen kandidaten zijn, dan heeft, zoals gezegd, het Almelo’s Mannenkoor een groot probleem. Dat moeten we toch niet willen? Ik in ieder geval niet, daarvoor heb ik de afgelopen jaren te veel energie en liefde in het koor gestoken, daarvoor is de sfeer te goed, daarvoor werkt de dirigent zich niet drie keer in de ronde om er uit te halen wat er in zit, daarvoor hebben we met elkaar teveel meegemaakt. Bij het opstellen van dit voorwoord is het 22 februari, nog ruim een maand te gaan voor de Algemene Ledenvergadering en voor mezelf en voor het AMK heb ik reeds een beslissing genomen. Ik kan na 37 jaar lidmaatschap, waarin ik als zanger en als solist vele mooie momenten heb mogen beleven en na acht jaar voorzitterschap het koor toch niet zomaar in de steek laten? Daarvoor is er teveel emotie en verantwoordelijkheidsgevoel aanwezig. Maar wat dan? Bij het ter perse gaan van het AMK magazine kent u inmiddels mijn beslissing. Een periode van 4 jaar kan ik niet overzien en daaraan wil ik me niet binden. Doch voor het verenigingsjaar 2011/2012 blijf ik beschikbaar als voorzitter. Ik realiseer me heel goed dat ik hiermee de problemen een jaar voor u uitschuif, maar laten we dat jaar dan ook benutten om met elkaar over bestuurswisselingen te praten. Ook Henny Burks die zowel in 2010 als in 2011 aftredend was en zich in principe niet herkiesbaar stelde, heeft zich om dezelfde redenen en voor de 2e keer, wederom voor een jaar beschikbaar gesteld. Hulde Henny! Wat het bestuur betreft veranderd er in 2011 dus niets. Wat blijft er dan over van mijn veronderstelde hoop dat er wat gaat veranderen? Laten we er vanuit gaan dat we altijd hoop moeten hebben en houden. Maar wat ik heb geconstateerd is dat het Flash Mob-zingen bij het publiek inslaat als een bom! Geinspireerd door het You Tube filmpje vanuit een Café in Pamplona en gestimuleerd door Nick, pakten we het aanwezige publiek volledig in tijdens de nieuwjaarsbijeenkomst van de Gemeente Almelo. Resultaat waren de enthousiaste reacties en inmiddels twee

’N WASSELDOOK


aanvragen om deze wijze van zingen uit te voeren tijdens het Lentespektakel in Almelo en een besloten feest. Kortom, een nieuwe vorm van zingen en duidelijk een VERANDERING! Ik ben de mening toegedaan dat zich hiermee voor het AMK nieuwe kansen aandienen. Toegegeven, hiervoor moeten we werken uit het hoofd kennen, maar dat is een kwestie van veel zingen zowel thuis als tijdens de repetities. Simpel gezegd, gewoon uit het hoofd leren. Korte optredens waaraan we als zangers veel plezier kunnen beleven en een geweldigd vorm van promotie van ons koor en de mannenzang in het algemeen. Wat zou er nog meer moeten veranderen? Het leden aantal beste mensen! Een bron van aanhoudende aandacht en zorg en met name de aandacht moet onder de loupe. Ik ben van mening dat juist vanuit het ledenbestand meer aandacht besteed moet worden aan het werven van nieuwe leden. Het bestuur kan vanuit haar positie stimulerend te werk gaan, maar kan het niet alleen. Kom op mannen, laat je AMK hart nog eens extra kloppen, zet je nog eens extra in om een nieuw lid mee te brengen! We gaan een prachtige tijd tegemoet. In 2013 bestaan we 95 jaar en dan nog eens 5 jaar verder 100 jaar! Daar moeten we met elkaar toch iets moois van zien te maken. Mooie concerten en uitbundige feesten liggen in het verschiet als we allemaal meewerken en onze schouders er onder zetten. Kortom, veranderingen, nieuwe kansen en uitdagingen, maar bovenal blijven zingen. Mede namens Hanny een hartelijke groet, Voorzitter Bert Sies

-32-4-

Tips VAN HOOGTEPUNT NAAR HOOGTEPUNT! NOTEN LEREN LEZEN Niemand zal verwachten dat je meteen van blad kunt zingen als je in een koor begint, maar noten leren lezen is wel een goed idee! De website www.muziekabcd.nl heeft daar een goede methode voor (€ 9,95 voor een half jaar) Op speelse wijze ontwikkelt u een klankvoorstelling bij de notatie van melodie en ritme. Na goed oefenen ontwikkelt u ook een muzikaal gehoor en weet u, als u een notenbalk voor u heeft, al exact hoe de melodie zal klinken. TEGEN STRESS Zingen is goed tegen stress en verhoogt de weerstand. Dit blijkt uit een onderzoek van de Universiteit van Frankfurt. Tijdens een repetitieavond blijkt de concentratie immuun globine A in het lichaam toe te nemen ( een proteine die als afweerstof

werkt), evenals de hoeveelheid cortison, een hormoon tegen stress. Het zijn niet alleen stoffen die maken dat de meeste zangers energieker naar huis gaan dan dat ze zijn binnengekomen. Sommige mensen zien zingen als een betere vorm van meditatie; niet alleen schakel je je denken uit, maar ook wegdromen is er niet bij, want je hebt al je concentratie nodig. IN ONS KOOR? goed idee! Ga ook zingen ons een koor, net als 600.000 andere Nederlanders! Waar? Koren zijn overal te vinden, maar er is maar een Almelo’s Mannenkoor! Wat? Er zijn verschillende genres, voor traditionele mannenzang moet u zijn bij Almelo’s Mannenkoor. Bron: NCRV

Snuggere Pietje Onderwijzer : “Pietje, zeg me eens, wie van jullie is gisteren in mijn appelboom geklommen om appels te stelen ? “

Onderwijzer : “Je hebt volkomen gelijk, Pietje. Hier achteraan kun je echt niks verstaan.”

Pietje: “Ik hoor u niet goed, meester, hier op de achterste bank.” Onderwijzer : “Dat zullen we wel eens zien. Kom eens hier, neem plaats op mijn stoel. Ik zal aan jouw lessenaar gaan zitten en dan mag jij me een vraag stellen.” Ze wisselen van plaats en Pietje doet wat hem opgedragen is. Pietje : “ Meester, wie heeft er gisterennacht bij mijn mama geslapen terwijl mijn papa nachtdienst had?”



-33-5-


’N WASSELDOOK

Tips VAN HOOGTEPUNT NAAR HOOGTEPUNT!

Met ’n wasseldook gunkt vrögger, wal is raar te keer het was vake. één geglier en gesmeer. De jonge leu zult d’r wal neet veul meer van wetten en de olden wilt ’t leefste dat mar vergetten. Mar ik wil oele dit geern oete deuke doon wa’j met ’n wasseldook almoal kunt doon. ’t Begint ’s morgens al vrög met ’t wark, bie’n kachel en heert dan was oe’n wasseldook al daarlek veulle weerd. De haande worden smerig van ’t wark, ’t roet en de as en hoe kreeg ie ze weer kloar as d’r ginne wasseldook was.

Dan mo’j de toafel afwassen, zo als dat dan geet ooo mensen wat is dat water toch alabastend heet. Flink poesen en bloazen, tegen ’n wasseldook an zodat met ‘m veur ’t afdreugen, good oetwringen kan Doomnèè kwam op hoes bezeuk, ja en zo’n man beed ie, geen alledaags köpke met koffie an. De zöndagse köpkes kwam te veurschien’n effen met wasseldook stof er van of, en het was net weer zönneschien. Zo ging ’t mar deur tot ’s oavends noa ’t etten de steule waren smerig, dee mo’j ok neet vergetten.

Ie mot dan wal koffie zetten, want de melkers komt wier effen met ’n wasseldook deur de kopkes, en kloar war’n ze wier. Kinder’n kwam’n oet berre, de oole leu stunden op allemaol gouw effen, met’n noar wasseldook um’n kop. Dan mossen de kinder’n noar schole, is ’t oonder neuze nog zu’n betje glad. effen met ’n wasseldook der langs en ze gungen zo te zeen, weer netjes op pad. Kwam ’n boer ’s middags weer van’t laand, had nog wat mest an de haande de piepe was smerig, wol ok neet al te best meer braane. Efffen onder de poompe, dan was dikste smeer der wal weer of en wasseldook dreugt zo als altied alles natuurlijk weer netjes of.

Dan begint ’n klënen te schreeuwen, dee had wat in’n luier doan mar ’n wasseldook was in de buurte, um d’r effen langs hen te goan. Wollen de kinder’n neet luustern, de manleu pasten op dan kree’n ze zomar ’n klets met wasseldook um ’n kop. En in de winterdag ko’j vaak wal heur’n ’n Wasseldook was oons op de toafel kats bevreur’n Zo bùw met ‘wasseldook heel’n dag roond e’goan aj’t good noa goat, hef den dook toch heel wat doan. ’n Dook würden keer waskert, zo was’t vrögger, dit was werkelijkhaed, en geen leugen, an ’n kopspieker in de looze, hengt ‘wasseldook, nou te dreugen.

Jan kwam oet schole, had een blood neuze effen good of wrieven, ie kunt hoast wer road’n, wasseldook was de keuze. Hendrik had ne moes,op de stappe zitten,. hee pakt hem zo in de haande maar ’n wassseldook maakt alles weer netjes glad en an de kaante. Dee vleeg’n, hadd’n overal van dee stipkes op edoan doar mos ’n wasseldook ok effen over goan. De manleu, waren veur ’t etten, een borrel gewoon effen ’n wasseldook deur de gläskes en ze waren zo weer schoon. En kreej dan vesite op ; n dag as nie’ joar met wasseldook wa’j ’n heelen dag weer kloar.


-32-4-


U bent niet van mij gewend, dat ik een aantal AMK hoogtepunten onder de loupe neem in een artikel. Het is ook niet mijn gewoonte, maar de eerlijkheid gebied te zeggen, dat de redactie mij heeft laten weten dat voor het laatste nummer in 2010 onvoldoende kopie beschikbaar was, waardoor het AMK magazine helaas niet kon verschijnen. Dat is niet iets om trots op te zijn, want hiermee wordt ook uw verslaggever een beetje buitenspel gezet. Maar een goede journalist trekt zich daar niet zoveel van aan en verzamelt in rustige tijden informatie om uiteindelijk te kunnen publiceren. Ik was dan ook weer gewoon in uw midden tijdens de “Vrijwilligersavond”, de kerstconcerten, de nieuwjaarsreceptie (ben ik dol op!) en de bijzondere wijze waarop uw koor de 80-jarige Willem Collet wist te verrassen. De vrijwilligersavond is een bijzonder initiatief binnen uw vereniging, ooit in het leven geroepen door Gerrit en Willy Buld, met als doel een maal per jaar alle vrijwilligers binnen het AMK wat extra aandacht te schenken. Dat prachtige initiatief wordt liefdevol voortgezet door Alie en Hero Huizinga. Consciëntieus en met opoffering van veel vrije tijd was het AMK gebouw omgetoverd in gezellige kerstsfeer en stonden er diverse lekkernijen opgesteld. In een ongedwongen en gezellig samenzijn “spotte” ik de trouwe AMK-vrijwilligers al of niet met aanhang. Zo was daar Rita Elhorst die we toch zo zoetjes aan de “Moeder van het AMK” mogen noemen. Een geuzentitel gezien haar lange, lange staat van dienst voor uw koor. Natuurlijk zag ik de altijd vrolijke en charmant geklede Joke Harmsen, vergezeld door haar eigen Gerrit. Mariet en Herman Berg, die ook beiden het AMK hart op de goede plaats hebben, neergevleid naast hun AMK vrienden Hessel en Adrie van der Veen. Het is goed te zien dat ook uw bestuur behoort tot deze vrijwilligersclub. De creatieve Son-


ja was met Willem Venhorst meegekomen, Toos had haar enige en echte Bert Schoon aan de “haak” geslagen, Joke Brouwer had Ben weten te strikken, Lies had Herman Oude Weernink onder de arm genomen en “Mister AMK Building” Henny Burks werd charmant begeleid door zijn eigen Riet. Groot was mijn vreugde een opgewekte en vrolijke Jan van Dael te ontmoeten met aan zijn zijde de positieve Betsy ter Braake. Alle dames van de AMK horeca afdeling waren aanwezig, zodat de “AMK vrijwilligersploeg” nagenoeg compleet was. Het was een rustige avond waar naar hartelust werd gekeuveld over ouwe Jan en jonge Jan”. De dames en heren lieten het zich allemaal welgevallen en terecht want ze staan altijd het hele jaar klaar voor het AMK. In dezelfde periode werkten de zangers en dirigent zich werkelijk uit de naad om een dijk van een Concert in Kerstsfeer neer te zetten.

Snuggere Pietje

De keuze van uw bestuur, om direct na de vakantie het kerstrepertoire op te pakken, getuigt van visie met een vooruitziende blik. Na een geslaagd en warm concert bij de broeders en zusters van het Apostolisch Genootschap werd die periode afgesloten met een uitstekend Concert in Kerstsfeer. In een zeer goed gevulde Sint Georgius Basiliek werd een sfeervol kerstrepertoire ten gehore gebracht met als hoogtepunten het solistisch optreden van Armanda ten Brink en Jos Keizer. Armanda is in Twente geen onbekende en ook zij verdiend een geuzentitel nl. “de Twentse Muzikale Duizendpoot”! Devoot en ontroerend was haar vertolking van Caccini’s Ave Maria, subtiel op orgel begeleid door uw eigen trouwe Han Kolthof. Ook de inzet van Jos Keizer was een hoogtepunt. Jos is gezegend met een van nature buitengewoon mooie bas/bariton stem die hij met zijn muzikaal gevoel en inzicht heeft ontwikkelt tot een solist met stijl en klasse.

-33-5-


Kortom, mannen van het AMK u liet weer even een staaltje van uw kunnen horen. Via de redactie had ik vernomen dat medewerking zou worden verleend aan het nieuwjaarsconcert van de Gemeente Almelo op 3 januari 2011 en dat hiervoor een repetitie zou worden gehouden in Enschede. Ook dat wilde ik niet missen dus op naar het NS station en per trein naar Enschede. In de trein trof ik al een aantal AMK-ers waarvan de spanning van de gezichten was te lezen, vol verwachting om samen met het ACM en het Orkest van het Oosten te repeteren.

optreden binnen het KNZV met meer dan ODE AAN ALIE EN SONJA interesse is gevolgd. Toch maar weer een trend gezet mannen met een vooruitziende blik van uw dirigent. Een mooi begin in een nieuw jaar. In dat nieuwe jaar toog ik op 15 januari 2011 in vol ornaat naar het AMK gebouw voor de jaarlijkse traditionele nieuwjaarsbijeenkomst, zeg maar het “boekenbal” voor zangers en partners. Nieuwsgierig als ik ben stel ik me dan verdekt op en vergaap me graag aan de robes van uw dames! Want heren, laten we eerlijk zijn, waar vindt u nog feestjes waarvoor je het “tuugpak” aantrekt? Zwierige japonnen, beeldschone blouses en hier en daar een hoge hak. Kortom, de “fine fleur” van Almelo’s Mannenkoor! Heerlijk dames, ik zie het maar wat graag! Het was weer een feest u allen in de bekende AMK sfeer rondom de rijk gevulde dis te mogen observeren. Zoals we van uw voorzitter gewend zijn loodste hij u weer op zijn eigen wijze door de avond, die met de huldiging van jubilarissen een extra feestelijk tintje kreeg. Gadegeslagen door de ereleden Buld en Best sprak hij “AMK-klusjesman” Johnny Idema toe, die met zijn 25 AMK-jaren in de bloemetjes werd gezet. Groot was de vreugde toen de twee 40 jarige jubilarissen in alle toonaarden werden bedankt voor hun geweldige inzet voor uw koor. Hendrie ter Horst, vanwege zijn vele verdiensten voor het koor reeds in een eerder stadium benoemd tot Lid van Verdienste en “good old” Herman Zalm kregen alle lof toegezwaaid.

Beste lezers, ook deze repetitie was een muzikaal hoogtepunt, maar bovenal leerzaam. Met tact, pedagogisch zeer verantwoord, maar bovenal uiterst vriendelijk, leidde dirigent Jan Willem de Vriend u als zangers naar een mooie en verantwoorde uitvoering van de “Einzugmarsch” zoals uw eigen dirigent Nick Moritz dat wenste! Vanuit mijn ooghoeken zag ik hem trots en glunderend tussen zijn mannen staan alsof hij wilde zeggen “dit hebben we toch maar mooi geklaard”! Maar de grootste krachtmeting was natuurlijk de uitvoering in het Theaterhotel en zoals verwacht was ook dit weeren eenreparatiewerkplaats hoogtepunt. Onderhoudsde Tot grote verbazing en verrassing van het aanwezige publiek, zongen beide koren voor het eerst in “flash mob” opstelling . Een daverend succes mannen en een nieuwe aansprekende vorm van mannenzang! Via mijn netwerken ben ik er ook achter gekomen dat de beide Almelose Mannenkoren hiermee een primeur hebben en dat dit


-30-6-

EEN VERJAARDAG! Ter gelegenheid van de 80e verjaardag van Willem Collet Naar een idee van Marco en Berto Collet Tekst: Bert Sies Vormgeving partituur: Winfried Zeelen Refrein Een verjaardag een verjaardag, onze Willem die wordt woensdagmorgen 80 jaar! Een verjaardag, een verjaardag, onze Willem die wordt 80 jaar. Beste Willem, bijna 80 jaar, Happy birthday Zelfs je zonen zitten voor je klaar! Happy, happy birthday Refrein Een verjaardag een verjaardag, onze Willem die wordt woensdagmorgen 80 jaar! Een verjaardag, een verjaardag, onze Willem die wordt 80 jaar. Deze tekst die is voor jou gemaakt, Happy birthday en we weten dat het jou wel raakt Happy, happy birthday! Refrein Een verjaardag een verjaardag, onze Willem die wordt woensdagmorgen 80 jaar! Een verjaardag, een verjaardag, onze Willem die wordt 80 jaar.

Werkerij


Bestuur, leden en vrijwilligers wensen alle zieken beterschap en sterkte!


-31-7-


ODE AAN ALIE EN SONJA Het zal u niet ontgaan zijn dat de tafels in het AMK gebouw zijn voorzien van nieuwe frisse kleden in aarde tinten naar Schots motief. De snelle inkoopprocedures van Alie Huizinga zorgden na veel “pingelwerk” voor de nodige stof en nadat Sonja Venhorst haar halve huishouden had overgebracht naar de Hoornbladstraat konden de dames aan het werk. Na een 12-urige werkdag werd het atelier (tijdelijk) gesloten.

zij doen steeds aan de mode mee. Zij knippen en garneren, zij volgen elke lijn, Raderen en plisseren Naar het model moet zijn een kleed voor alle dagen of nu en dan te dragen Voor warmte of kou ze kleden elk gebouw!

Het was een ontroerend moment, toen uw voorzitter bekend maakte dat u allen ook het Lidmaatschap van Verdienste had toegekend aan Herman Zalm. De versierselen werden onder luid applaus opgespeld door AMK Beschermheer Paul te Riele,

mijn aller grootste verbazing en verrassing trad het voltallige bestuur voor het voetlicht in een shanty medley die er niet om loog! Alsof het dagelijks werk was zongen de heren de sterren van de hemel en al snel voegden zich Jos Ahne, Nino Mosca en Eddy Brinks zich tussen de zingende bestuurders.

EEN VERJAARDAG!

Refrein Als eerbetoon voor het vele werk door de dames, publiceert de redactie een vrije versie op het bekende lied van Rika Jansen “De modinettes” onder de titel “Ode aan Alie en Sonja”. Wilt u meezingen? Ga naar Youtube Muziek tik de titel de Modinettes en breng een Ode aan Alie en Sonja. Ode aan Alie en Sonja! De mode die is grillig, ‘t Verander ieder jaar Wij volgen maar gewillig, Met naald en draad en schaar Wat ook de mode voorschrijft De modekoning doordrijft, Wij maken het perfect! en blijven opgewekt Refrein Alie en Sonja van ‘t confectie-atelier De modinettes, de modinettes, Zij zijn de meisjes van ‘t confectie-atelier

Het spreekwoord zegt: De kleren die maken pas de man en kleren fabriceren daar kennen zij wat van. Zij maken voor de mensen al wat zij ook maar wensen Zij zijn met naald en draad, een hele dag paraat. Refrein Al in hun jonge jaren reeds goed met naald en schaar daarmee veel geld besparen, de kleedjes in een dag klaar. En op dee’z grote aarde Heeft handigheid z’n waarde Het is een kapitaal en internationaal! Refrein

Onderhouds- en reparatiewerkplaats de Werkerij de dienstverlener voor scholen, (sport)verenigingen, overheidsinstanties, zorg en particulieren

Hout- en metaalbewerking, schilderen & spuiten, onderhoud en reparatie De Werkerij is op werkdagen geopend van 08.00 tot 16.00 uur. Voor informatie en opdrachten kunt u contact opnemen met: Deurningerstraat 58, 7557 HH Hengelo (O). Tel : (074) 256 15 55 - Fax: (074) 256 15 40 [email protected] - www.interaktcontour.nl


-30-6-


die de dames van de jubilarissen ook nog eens in de bloemetjes mocht zetten. Kortom, het was weer een en al vreugde en emotie. Ook het KNZV liet zich niet onbetuigd en had haar enige KNZV en echte ambassadeur, Gerrit Poortman met zijn “geloofsbrieven” naar Almelo gestuurd. Na een korte felicitatie voor de jubilarissen hield hij een vurig pleidooi voor het mannenkoorweekend 2011. Hij riep een ieder op zijn beste beentje voor te zetten het AMK te laten groeien. Dat u hiervan diep onder de indruk was, getuige het daverende applaus waarmee u hem beloonde. Dit applaus luidde de rest van de avond in met een beschaafd optreden van zanger Dick die u meevoerde naar de muzikale jaren 60 en 70. Hier en daar gingen de beentjes van de vloer en ook ontbrak de AMK polonaise niet, al is deze wel iets rustiger dan een aantal jaren geleden. Maar het hoogste hoogtepunt moest nog komen! Want tot


Kortom, wat een jolijt! Na afloop gaf uw voorzitter duidelijk aan dat dit slechts een eenmalig optreden was. Desondanks heren, mijn welgemeende complimenten. Nadat erelid Gerrit Buld in een ontroerende toespraak alle aanwezigen nog eens bedankte voor de mooie avond keerde een ieder na het bekende “afzakkertje” huiswaarts. “T’ was weer een mooien aobend”. C.A. de Hoogh-Singer

-31-7-


OPENING SEIZOEN 2010/2011 Reizen Het was weer een gezellige, ouderwetse AMK-drukte op dinsdag 24 augustus jl. Uiteraard was ik getipt de feestelijke opening van het winterseizoen 2010/2011 bij te wonen en op de aangegeven tijd nestelde ik me tussen een aantal gezellig keuvelende AMK dames. Alie en Hero hadden de koffie bruin, terwijl in de AMK residentie de vrijwilligers daags ervoor te keer waren gegaan met emmer, bezem en plumeau, dus alles zag er spic en span uit!

Het AMK was duidelijk klaar voor de start van een nieuw seizoen. Zachtjes aan stroomden de zangers en hun dames binnen, allereerst welkom geheten door de “muntmeesters” Pezie en Ritsema. Het bestuur had weer diep in de buidel getast met koffie en een consumptie voor alle bezoekers en gaf daarmee wederom een visitekaartje af van onvervalste AMK-gastvrijheid. Uw voorzitter ging op tournee langs alle tafels voor een persoonlijke begroeting en in de tussentijd had zijn vrouw Hanny een plaatsje gevonden aan de “Stammtisch”. Wat zag ze er weer charmant uit in een “pink” jasje met bijpassende lipstick en nailcolor en geheel in stijl met de charmante hoge hak! Gezellig keuvelend met Riet Burks en Janny van Riet werden de Almelose ditjes en datjes uitgewisseld en gaven de dames elkaar de laatste modetips!


Langzaam stroomde de zaal vol met de bekende AMK-zangers en hun partners die een plaatsje zochten om maar niets te missen van de workshop die de mannen zouden geven. Het gouden koppel Anneke en Louis betraden met een blijmoedige glimlach de repetitie ruimte en daarvoor was dan ook alle reden, gezien de succesvolle operatie die Louis in de vakantieperiode had ondergaan. Jannie van Riet had kort voor aanvang de “Stammtisch” verlaten en een toplocatie gevonden direct naast de pianokruk om als grootste AMK-fan van pianist Han Kolthof, niets te hoeven missen. De trouwe partners van Alex Goudbeek en Thijs Hubers genoten zichtbaar in vertrouwde AMK gezelschap en pikten deze avond nog even mee alvorens af te reizen voor een vakantie in Oostenrijk. Weer terug van een warm familiebezoek in Sicilië trad Nino Mosca, zoals altijd vergezeld door zijn charmante vrouw, de zaal binnen. Dirigent Nick Moritz, zichtbaar uitgerust en ontspannen, betrad met zijn onafscheidelijke koffer de AMK-residentie en voegde zich razend snel aan tafel bij de families Buld, Collet en Zalm. De vakantie had hem zichtbaar goed gedaan, al moet ik opmerken dat een hairstylist de finishing touch had kunnen geven om het plaatje compleet te maken. Ik ben nu eenmaal een man van details, dus dames en heren er wordt op u gelet! Ik spotte al snel de binnenkomst van oudAMK lid Dries Schutte en zichtbaar verrast werd hij hartelijk begroet door uw voorzitter, die het bijna niet aankon alle binnenkomers persoonlijk te begroeten. Daar waren, de Achterhuisjes, altijd aanwezig met een stralende lach en duidelijk zichtbaar AMKers, Jos Ahne, nog niet geheel hersteld van een schouderoperatie, zoals altijd vergezeld van zijn lieftallige partner. Helaas waren niet alle partners aanwezig zodat er ook zangers waren die elkaar opzochten in de bekende hoekjes, zoals bij Johnny Idema aan de bar of bij Sjef Borgman in de “stilte hoek”. Kort-

-28-8-


De mooie dagreis deur dat laand, en ’s ouw’s weer lekker ett’n, het feestje leup nit oet de haand, mar ‘k zal ’t neet vergett’n. En dan te slotte noar de hars, dat was toen ooet de kunst man, ’t bestuur hef heel wat in zien mars, doar hew nog steeds plezier van. D’r was toen ok nun sjoffeur Gait, den zee; neum mie ma Gerrit, ‘k weet zeker dai um ammoal mait, den maak’n d’r van nun sterrit. Hij vertell’n in vief minuut’n meer, dan oonzen in vief daag’n, in die bus gung’n ze tekeer, doar hadd’n ze neet te klaag’n. Hij was toevallig joarig, wie zung’ hun ammoal too, al was ‘u dan ballorig, ’t angstzweet kwam um temoo. En d’ eerste koffiepauze, toen zat d’r een op ’n pot, dat was in Berghofhouze, door zat neu dikke rot. De baas kwam angevleug’n, hij had ’t geweer op ’n nek, die rot mus d’r an geleuw’n, wie stun’ kloar veur ’t vertrek. Wie kwam’n ok bie ’t iezer’n gordien,

‘k geleuw om blikk’n te warp’n, ik had gin blikk’n mar misschien, dacht ik dat gineen ’t mark’n. S’mons gung’n wie eerst lekker zwemm’n, door noa een betje ett’n, dan wuer’n ’t programma of u warkt, door koi de klok’ op zett’n. En steeds aw ondeweg war’n kree’w, weei ’t nog? ne kalte platte, ik weet nog best dat Jansen zee: woar blif dat broene natte. Doar bie de bergermeester kiek, hef den soms ’n streepke veur? of zit wie hier soms neet zo schiek, ’t was mar ’n grepke heur. Mar echte klacht’n war’, de ni, een ieder was tevree, doarum vroeg ik oe, he’j a zin, goa dan allemoal weer mee. Geef oe vanoaw’nd nog efkes op, um ok weer met te spoor’n, dat gef ’t bestuur weer goeie hop, ik bloas’t hooh van’ toor’n. Hennie van Loo

Tuincentrum Heerdink Haarbrinksweg 26 7678 RT Geesteren T. 0546-631715 F. 0546-632290 E. [email protected] I. www.tuincentrumheerdink.nl Openingstijden maandag t/m vrijdag: donderdag: zaterdag:


-29-9-

9:00 - 18:00 9:00 - 21:00 8:00 - 17:00


Reizen SEIZOEN 2010/2011 OPENING Ze zeit den ’t verre reizen maakt, den kan ok vol verhaal’n. Zo bleef d’r van wat mie hef ‘raakt, hierboow’n aaltied iets maal’n. De eerste reis met ’t mannenkoor, zo’n viefteen joar gelled’n, toen bint d’r ’n paar waarachtig woar, wa doanig oet e gleed’d ‘n. Ma’r oons concert dat was heel mooi, de zaal den was nog mooier, ma ’s ouw ‘ns in ’t stadhoes ’t allermooist, ’t was roziger en rooier. Want doar leup ’n de livreiers roond, met bladen vol met drankjes, de jong’s ma zoep’n en oet hun moond, klunk’n alum de bedankjes. Des snachts gung ’n wie met ’t hele spul, hen sloap’n in eene zaal, gin mens deu hoast ’n ooge dicht, het was een hels kabaal. Joa dat wa’n leuke ding’n, op miene eerste reis, ma toe’w noa Pontersina gingen, was ’t ok weer altijd prijs. Ik weet nog best da’w soep kreeg’n, met doar in een rauw ei, wat wa’n d’r met verleeg’n, zee’n: dat hoeft niet voor mij. Het smaak’n mie wa lekker, ik hoal wa van apart, as ’t kan mag ’t nog wa gekker, sloat hew a zo vaak e had. Wee’j ok nog da’w den barg ofleup’n, met ’t hele spul, wat die d’r an de kaante kreup’n, dat was gin flauwekul.

Het zweet dat stun hun veur ’n kop, ze duerven neet te kiek’n, ze mossen met dat was hun strop, ma dat leu’n ze neet bliek’n. Wie at’n doar ok oons lunchpakket, met ’n appel en sukela, dat kreeg’n wie van te veur’n a met, ’t was prima veur mekaar, In snee en reeg’n en zunneschien, leup’n wie toen noar beneed’n, ’s oaw’ns wa’w wa ’n betje meu misschien, ma’r wie wa’n best te vree’n. Een ding dat zal mie nooit vergett’n, den bleend ’n de ‘w bie oons hadd’n, wat kon den man nun hoop verzett’n, Sjoerd heul um bie de kladd’n. Wie leup’n saam weer op ’n barg, nun zwitser zee: Gruss-God, ma’r hij zee: bi’w dan a zo hoog? wie lachen oons kapot. En oonze reis noar Garmisch dan, den veun’n wie toch ok prachtig, Een leup d’r met ’n reeg’njas an, hij kreeg zien zin waarachtig, ’n laatsten dag met ’t koffers pakk’n, toen was e in zien sas, iedereen leup omdat ’t toen smakk’n, ok in ’n reeg’njas. De zugspitse de pagnardklam, vunn’n jullie dat nie machtig, ‘k geneut met voole teug’n d’r van, dat meen ik ok waarachtig. Noa Limburg ander Laan met ’t spul, wat muk doar va vertell’n, Die leu wa’n echt spontaan en gul, zonder zich an te stell’n.

Vakantie: 5 juli laatste repetitie voorseizoen (met partners) 30 augustus start winterseizoen


-28-8-


om, voor aanvang van de workshop was het al een drukte van belang in de AMK-residentie. Klokslag 20.00 uur luidde de voorzitter de bel en nadat de zangers wat onwennig hun plaats hadden ingenomen, sprak uw voorzitter een welkomstwoordje uit voor alle aanwezigen en gaf hij de leiding over aan de vakman, Nick Moritz. Zoals u van hem gewend bent gaf hij een korte uitleg op welke wijze hij met zijn mannen een “zangdemonstratie” zou geven en na de gebruikelijke inzingoefeningen was het direct raak;

Een nieuw werk voor het komende Concert in Kerstsfeer. Na de eerste tonen, wandelde beschermheer Paul te Riele de zaal binnen, natuurlijk met aan zijn zijde de altijd charmante en opgewekte AnneMarie. Onderwijl probeerde Nick Moritz alles uit de mannen te halen wat er in zat en na repetitiemaatstaven gemeten korte tijd, (ca. 15 minuten) kon hij een deel van het werk laten horen. Dat belooft wat voor het komende Concert in Kerstsfeer! De workshop werd afgesloten met een bekend werk en juist op het moment dat de zangers dachten “het zit erop” wandelde de erevoorzitter, mevrouw de Burgemeester Jon Hermans-Vloedbeld binnen. Snel oogcontact tussen voorzitter en dirigent bracht de zangers weer in beweging en zongen de mannen de erevoorzitter toe met de “Einzugmarsch”. Breed lachend nam ze deze serenade in ontvangst en nam zij plaats aan de tafel bij uw beschermheer en zijn echtgenote. Tijd voor ontspanning! De zangers zochten een plaatsje bij Hero aan de bar of schoven aan bij de dames.


Zanger Dick maakte zich op voor een optreden en de eerlijkheid gebied te zeggen dat ik ook nu weer met verwondering heb geluisterd naar dit “onbekend Almelo’s zangtalent”. Hij bracht de zaal in vervoering door onvervalste 50 en 60-ger jaren hits te brengen van Freddy met zijn “Jungen komm bald wieder” tot een stevige rock aan toe. Er werd gezellig gekeuveld en de erevoorzitter nam alle tijd om het wel en wee van het AMK aan te horen van uw voorzitter. De Buldjes waagden zich nog even op de dansvloer en wat deden ze het nog goed!

Hulde voor zo’n erelid en zijn vrouw Willie. Onderwijl had de keukenbrigade van Alie en Hero ook niet stilgezeten en gingen de gevarieerde hapjes gretig van de hand. Kortom, AMK gezelligheid ten top. Beste BA-ers (want laten we eerlijk zijn, als je bij het AMK zingt, behoor je tot de groep Bekende Almeloers), dit belooft wat voor het komende seizoen! Ik zie er naar uit en hoop u allen weer spoedig te mogen ontmoeten. De sfeer is er naar! Met een vriendschappelijke groet, G.A. de Hoogh-Singer

-29-9-


Aan de redactie AMK magazine Van: Mevr. J.H. Krol-Koel Aan: de Redactie AMK Magazine

Gezongen voordracht over Almelo Refrein

Geachte Redactie, Elke keer als ik het AMK Magazine krijg dan overvalt mij een gevoel van weemoed. Ik ben nog altijd blij om de prachtige jaren, die Jo heeft beleefd bij zijn mannenkoor. Ik vanzelfsprekend ook. Dat ik ook betrokken ben geweest bij het cabaret was altijd geweldig. En laten we de Zwitserse reizen niet vergeten. Ik wil jullie allemaal hiervoor bedanken. De laatste jaren heb ik nog de december concerten bijgewoond en er van genoten. Dit jaar moest ik jammer genoeg laten schieten. Komend jaar hoop ik er weer bij te zijn om te genieten van jullie zang.

1.)

Almelo die mooie stad Nooit nee nooit wör ik oe zat Ik min oe as mien eigen deern’ Ik mag oe toch zo geern In Almelo bin ik geboor’n In d’ niejstroat stun miene wéég De mölle kan mie aalt’ bekoor’n Geleuf mie da’k ni léég. Nog steeds as ik de möll’ zéé stoan, oet ziene glorietied, deenk’k den mag néét verleur’n goan, dan krieg’ wie later spiet.

Met hartelijke groeten J.H. Krol-Koel

HET ALMELO’S MANNENKOOR HEEFT EENHERO AANTAL VACATURES! De beheerder aan de infrastructuur is hard gewerkt. Zo is er een oprit gemaakt bij de hoofd- en achteringang, speciaal voor mensen die slecht ter been zijn. Om het geheel het aanzien te geven dat er veel muziek wordt gemaakt, is er voor de hoofdingang een hek geplaatst in de vorm van G-sleutel. Om het allemaal

Hallo beste mensen!

Sinds de vorige editie is er bij en in het AMKgebouw weer van alles gebeurd. Na een leuke vakantie periode zijn we samen met de vrijwilligers met goede moed aan het nieuwe seizoen begonnen en stonden we al heel snel oog in oog met Sint Nicolaas. Onderwijl repeteerde het koor zich te pletter voor het Concert in Kerstsfeer en maakten de vaste huurders gebruik van ons mooie gebouw. Door al die bezoekers komt de vaatwasser zeer goed van pas en draait met regelmaat op volle toeren, maar ook de diepvriezer heeft inmiddels zijn functie bewezen! Ook


Refrein: ………… 2.)

In’t nieje K’naal gung’n wie hen zwemm’n Van “Linker” tot an’ “Pook” En ’s Winters as d’r ies op lig dan schaatse wie d’r ook. En van ’t kasteel heb ik e fietst noa “ ’t Jagertje” hen en weer. Die weg is now in tweei’n e spietst Dan kan dus now ni meer. Refrein: …………

3.)

De “Grote Kark’ ”, de Herengracht, de “Woag” en ’t oale stadhoes, dat oale Hart van Almelo doar vuell’ ik mie aalt’ t’hoes Ma’r ’t nieje hart van Almelo dat borrelt en dat broe’st, Dus méénsen zeg ik hollen zo, ma’r ni te onbezoe’sd

Hans Wesselink Refrein: …………

4.) nog mooier te maken, zal deze G-sleutel in de nabije toekomst worden verlicht. In de feestelijke decembermaand hebben we de zaal gezellig gemaakt voor kerst- en het nieuwjaar bijeenkomsten. Na het succesvolle Concert in Kerstsfeer en de geslaagde samenwerking met het Orkest van het Oos-

-10-26-


Dan hew ook nog oons mannenkoor Dat is nooit oet ‘studeerd. ’t Besteed a meer dan zestig joar, en d’r wuerd ma’r deur e leerd. En as de studie wat verslapt zorgt oonzen dirigent, dat d’r een möpke wuerd e trapt, dan bin wie weer precent. Hennie van Loo


-11-27-


Aan de redactie AMK magazine

ten en ACM werd de zaal in orde gemaakt voor de Katholieke Bond voor Ouderen voor haar nieuwjaarsreceptie. Natuurlijk hadden we met het AMK onze eigen nieuwjaarsbijeenkomst en konden we genieten van een heerlijk stampot buffet, gezellige muziek met gezellige mensen. In de tussenliggende tijd is de tapinstallatie vervangen en een nieuwe koeling aangeschaft. De dames Sonja Venhorst en Alie Huizinga hebben de tafelkleedjes

Gezongen voordracht over Almelo

de andere verenigingen die in het AMK-gebouw hun “tweede huis” hebben gevonden zoals het Almelo’s Stedelijk Orkest, De Korenaer, De Katholieke Bond voor Ouderen, het Reumafonds, De Zonnebloem ,Toonkunst, VVE Magnolia en Buurtvereniging de Riethorst.

HET ALMELO’S MANNENKOOR HEEFT EENHERO AANTAL VACATURES! De beheerder Hartelijk welkom en wij willen heel graag kennis met u maken, nieuwe (mannelijke) inwoner van de Heerlijkheid Almelo! Wij zijn bestuur en leden van Almelo’s Mannenkoor, kortweg AMK genoemd. Het AMK is zeker geen onbekende, want vanaf 1918 heeft het koor een belangrijke plaats ingenomen in het rijke verenigingsleven van onze stad en daarbuiten.

worden meerdaagse concertreizen georganiseerd, zo was het koor in 2008 te gast in Oostenrijk. Ook in onze eigen stad laten we regelmatig van ons horen en zijn de jaarlijkse Concerten in Kerstsfeer “wereldberoemd” in Almelo e.o. Ook vinden uitwisselingsconcerten plaats in samenwerking met koren uit binnen- en buitenland. Het AMK staat onder leiding van dirigent Nick Moritz.

Momenteel bestaat het koor uit 70 actieve zangers die wekelijks bijeenkomen voor het beoefenen van de toonkunst van traditionele mannenkoorzang. Iedere dinsdagavond repeteren wij in ons eigen AMK-gebouw aan de Hoornbladstraat van 20.00 uur tot 22.00 uur. Naast het beoefenen van de zang is er binnen het AMK ook veel vriendschap en saamhorigheid te vinden. Mogelijk bent u als nieuwe inwoner hiernaar op zoek en daarom nodigen wij u van harte uit u aan te sluiten bij ons mannenkoor.

Omdat wij de naam van onze stad in ons vaandel dragen, hebben wij ons ten doel gesteld het AMK niet alleen te behouden voor Almelo, maar ook uit te breiden. Hiervoor zoeken wij enthousiaste mannen die graag zingen en die de mannenzang kunnen waarderen. Ervaren of niet-ervaren, u bent van harte welkom! Wilt u meer weten over de historie, het bestuur of concerten door Almelo’s Mannenkoor? Surf dan naar onze

website www.almelosmannenkoor.nl

Jaarlijks maakt het koor een dagtrip naar één van Nederlands mooie steden, alwaar natuurlijk op toplocatie een miniconcert wordt gegeven. Tijdens jubileum jaren


-26-10-

vervangen en ook de piano kreeg een ander jasje! Voor dit jaar is de agenda ook weer goed gevuld met werkzaamheden zoals onderhoud, schoonhouden en andere voorkomende technische klussen. Ik hoop dat we dat allemaal met elkaar kunnen klaren in een goede samenwerking en prima sfeer. Dit geldt natuurlijk ook voor

U ziet, werk genoeg aan de winkel. Dat we nog een aantal vrijwilligers kunnen gebrui-

Hans Wesselink aardappel - groente - fruithandel op alle Almelose markten en in Goor Tevens ook uw fruitmand-specialist tel: 0546 - 822523 - mob: 06 - 51704373



-27-11-


ken spreekt voor zich. Indien u of uw partner zich ook wil inzetten voor het Almelo’s Mannenkoor en de Stichting AMK-Gebouw, dan bent u van harte welkom in de gezellige vrijwilligers ploeg! U kunt zich hiervoor

dachtenis aan hem ontworpen valt meteen op en is totaal eigen. In al z’n eenvoud en bescheidenheid past het helemaal bij deze grootheid! Onder de indruk rijden we vervolgens naar een simpele waterput, de bron voor de compositie “Taara” voor pianosolo.

bij mij aanmelden. Bedankt, Hero Huizinga

Verslag Han Kolthof Het is woensdag 14 oktober. Ik word wakker en ik zie de hele wereld aan voor een doedelzak. Ik kan nauwelijks op mijn benen blijven staan. Zo iets komt bij mij één keer in de twee, drie jaar voor. Het duurt gelukkig nooit zo lang maar het is wel vaak op een vervelend moment: vanavond heb ik een belangrijke repetitie met de Sneker Cantorij betreffende ons concert van 1 november as., en voor vrijdag staat een hernieuwd vertrek naar Finland gepland. Met mijn vrienden uit Sneek hoop ik dus op 1 november het zo enerverende “Agnus Dei” Egil Hovland te mogen uitvoeren voor gemengd koor en fagot en iedere repetitie blijft voor mij (voor wie van mijn collega’s zou dat trouwens niet het geval zijn) een balanceren op het koord. Ik zie erg uit naar het concert, maar ik vraag me ook af of een repetitie nu werkelijk zin heeft. Als ik mij al voor tachtig procent kan geven is het veel. Maar omdat dirigent Bob Pruiksma toch graag wil dat ik kom, besluit ik toch maar te gaan. Het moet maar gaan zoals het gaat en ik hoop op enig krediet van de koorleden. Na afloop constateer ik dat dat ook wel nodig was; ik had het graag anders gewild,

maar meer dan dit zat er vanavond niet in. Ik hoop op in ieder geval nog twee keer een goede nachtrust, want zaterdag staat een volgend concert al weer gepland in de kerk van Hämeenlinna. Donderdag gaat het gelukkig al weer wat beter; in mijn laatste verslag van augustus beschreef ik nog dat op vlak voor de drempel in Leeuwarden mijn reistas het begaf. Daar moest dus in voorzien worden. Ook begon het rubber van mijn zwarte schoenen af te bladderen dus ook die waren aan vervanging toe! Die gene die tijdens mijn afwezigheid van januari tot augustus het huis gehuurd heeft is er, in afwachting van een eigen onderkomen, nog steeds. Dit is heel gezellig. Alleen in het grote huis is ook niet altijd alles. Hanna bakt regelmatig broden en ze is ook zo vriendelijk om er één te bakken voor Ilmi Marttinen. Zo staat deze dag dus in het teken van het voorbereiden van de tweede reis dit jaar naar het land van de duizend meren. Vrijdag dan met de trein naar Düsseldorf. Ik had nog een geldig trein-retour: heenweg op 20 augustus, terug op 16 oktober. De

Hier had uw advertentie kunnen staan


-12-24-


Onderweg naar Helsinki begint het te regenen. Nu de bladeren echt in grote getale beginnen te vallen wordt het donker en komen bij veel Finnen weer gevoelens boven van de donkere dagen voor de kerst. Een aantal van hen heeft het daar best moeilijk mee en kunnen vaak niet wachten tot het moment dat de sneeuw alles weer licht en vrolijk maakt. Een tweede achtereenvolgende opera van Verdi dan: alleen om de prachtige muziek is het de moeite waard te kijken en dus vooral te luisteren. Ondanks dat ik altijd veel respect heb voor de uitvoerenden moet bekennen dat ik er in Nederland eigenlijk nooit naar toe ga, maar hier in Helsinki heb ik al verscheidene opera’s gezien en is het er naar toe gaan iedere keer weer een belevenis! En zo is er al weer bijna een week voorbij. Van de uren die voor het vertrek noch resteren moet je altijd maar iets zien te maken. Sommigen zijn blij om na een week hun vrienden en bekenden weer terug te zien, bij anderen overheerst het gevoel dat het toch allemaal wel erg snel gegaan is. Hoe dan ook, al die belevenissen nemen ze je in ieder geval niet meer af! ‘s Morgens is er nog tijd voor het doen van enkele inkopen; voor echt warme en waterdichte handschoenen moet je natuurlijk hier zijn; ik had ze al maar mijn kompanen nog niet. Om de maanden van het jaar nog sneller uit het hoofd te leren koop ik een agenda in het Fins (zonder ‘hinderlijke’ vertalingen!) Rond het middaguur is er nog een gezellig samenzijn met Matti Oikarinen, onze organist. Behalve het bezegelen van de vriendschap worden ook nog enkele financiële hobbels glad gestre-


ken. En dan wacht om twee uur de bus naar het vliegveld; op vrijdagmiddag is het druk, zowel op de weg naar als op de luchthaven zelf. We zijn niet vroeg, maar, achteraf gezien, precies op tijd. De nu meer dan gevulde reistas brengt geen problemen met zich mee. We krijgen zowaar nog een gratis sightseeing: een bus vervoert ons letterlijk van de ene kant van de ene naar de andere kant; daar wacht ons het vliegtuig richting Düsseldorf. De Nederlandse Spoorwegen zouden de Nederlandse Spoorwegen niet zijn als ze voor ons toch nog niet een verrassing in petto hadden; wegwerkzaamheden bij Deventer. Daardoor duurt de terugreis een uur langer en komen we pas om twee uur ‘s nachts in Leeuwarden aan. We, want voor Jan rijdt er op dit uur geen bus meer van Heerenveen naar Joure. Ik begon mijn verslag met het aanstaande concert, samen met de Sneker Cantorij. Op het moment dat ik dit verslag schrijf, is het eerste concert inmiddels achter de rug. Na afloop had ik daar zelf een goed gevoel over, ook al kan het nog beter. De druk is nu van de ketel en voor de komende concerten op 17 en 31 januari (respectievelijk in Friens en Heerenveen) en 14 maart (Grouw) kan dat alleen maar een positieve uitwerking hebben. Als altijd ben ik mijn vrienden uit Sneek dankbaar voor het vertrouwen en voor de geweldige samenwerking. Het feit dat er nu nog geen recensenten waren: zij wachten natuurlijk op het beste van de vier concerten! Verslag: onze pianist Han Kolthof.

-13-25-


kade blijven staan. Dan maar aan boord, ook al was van mijn kaart weer niks afgeboekt! Na een wandeling over het eiland gemaakt te hebben gaan we met dezelfde boot weer terug. Het ie een prachtig gezicht om weer aan te komen varen op een zo verlichte stad.

Verslag Han Kolthof Rauno Marttinen had er even niet op gerekend dat wij vandaag met z’n drieën naar Helsinki zouden gaan: hij heeft voor vanavond één vrijkaart voor de opera. Hij vond het sneu en nodigt ons voor morgenavond nogmaals uit! Zo blijft er voor vanavond nog altijd 1 ticket over (Falstaff van Verdi) en die eer valt mij te beurt. We komen erg laat aan dus via een zij ingang wordt ik onmiddellijk nog ergens gedropt. Anna Kristiina Kaapola had ons zaterdag al verteld dat ze het maar een vreemd verhaal vond; het was niet veel meer dan wat heen en weer rennende malloten op het podium. Dit heeft weer als voordeel dat je heel ontspannen kunt toekijken zonder ook maar iets van de plot te hoeven missen! Na de pauze bijk ik zo waar naast Hannu Ilari lampila te ziten, recensent van de “Helsingin Sanomat”: gisteravond nog in functie in Hämeenlinna nu in de Opera. Hij verklapt mij al even dat hij een heel positieve recenseie heeft geschreven en dat hij had genoten van Marttinen’s eerste pianoconcert! Ook Ilmi Marttinen is vanavond aanwezig en gedrieën gaan we we na afloop weer terug naar huis. Ilmi vertelt dat zij gisteravond ineens bij Mendelssohn de concentratie niet meer kon bewaren en dat ze nu heerlijk ontspannen van de opera had genoten! In het hotel aangekomen blijken Jan en Han al in diepe rust te zijn. Ook ik was niet veel later meteen vertrokken. Rond een uur of half vier worden worden wij ineens uit onze slaap gewekt door het brandalarm. Han scheen in no time via de vluchttrap beneden geweest te zijn. Ik bleef rustig op mijn kamer, alert, om eventuele aanwijzingen gegeven op het televisiescherm te volgen


(en dat was dus ‘niks doen’ en Jan duurde het op een gegeven moment allemaal te lang. Hij wou verder slapen en deed de televisie weer uit; binnen de kortste keren was deze daarna natuurlijk weer aan! Donderdag: ik realiseer mij maar al te goed dat oer een dag of tien mij het solo-optreden wacht met de Sneker Cantorij. Derhalve moer er gestudeerd worden. Van Tapio Hurri kreeg ik een kamer aangeboden in zijn muziekschool, zodat ik ruim twee uur de tijd had om mij weer helemaal te concentreren op alle moeilijke loopjes van Egil Hovland (en dat zijn er nog al wat!). Gelukkig loopt alles al weer veel beter dan vorige week woensdag en begint het vertrouwen weer te groeien! Na afloop nuttig ik nog een lekkere kop erwtensoep in “Novelli”: traditiegetrouw krijg je daar op donderdag nog een lekkerere warme wafel met sjam bij gepresenteerd! En zo kan ik mij al weer opmaken voor een volgend bezoek aan Helsinki: vanavond staat “Rigoletto”, eveneens van Verdi op het programma. Maar voor het zo ver is neemt Rauno ons eerst mee naar Turenki, naar het huis van zijn moeder. Het is zo’n prachtig huis met allemaal schilderijen van de kinderen aan de wand; in het hele pand ademt nog de sfeer van Tauno door middel van foto’s, de vleugel waar hij ongetwijfeld veel op gespeeld heeft en natuurlijk nog door zijn vele manuscripten. Zoon en moeder ontvangen ons met een heerlijke broodmaaltijd. Daarna nemen we afscheid. Het zal mij benieuwen hoe lang het nog duurt wij elkaar weer zien. Met Rauno bezoeken we vervolgens de kerk van Janakkala. Op het kerkhof ligt de urn van Tauno begraven, samen naast het graf van zijn kleinzoon. In mijn introductietekst geschreven voor de universiteit vraag ik mij af, wat zijn muziek zo eigen maakt en anders dan van andere componisten. Het zal de hele persoon geweest zijn met alles er omheen; niet alleen zijn muziek maar ook het kruis, ter nage-

-24-12-


enige instantie die dus nu nog roet in het eten zou kunnen gooien is de Nederlandse Spoorwegen. Maar nee, alles lijkt zonder problemen te verlopen. In Arnhem ontmoet ik eerst Jan en even later ook Han. We hadden elkaar al eerder kunnen ontmoeten, in Deventer, maar nee, we blijken alle drie met een verschillende trein naar Arnhem gereisd te zijn: Jan was daar als eerste, daarna kwam ik en tot slot dus Han. Met z’n drieën gaan we verder naar Duisburg, om daar over te stappen richting Düsseldorf. Het laatste traject leggen we binnen de grenzen van de luchthaven af per kabeltrein.

toch iets om rekening mee te houden. Nu is de duur van een enkeltje Helsinki maar ruim twee uur dus aan de andere kant is het ook weer niet hel erg belangrijk, maar laat ik zeggen leuk meegenomen.

De reis er naar toe is wat omslachtig maar de rust van Düsseldorf is wel een verademing in vergelijking tot Schiphol. Het gaat er allemaal erg rustig aan toe en ook de veiligheidscontrole verloopt hoffelijk en zonder problemen. Omdat we al vroeg aangekomen zijn betekent dit dat we “noodgedwongen” niks anders kunnen doen dan enkele uren wachten voor het vertrek. Omdat de de bevriende intendant van het Hämeenlinna Orkest net deze week vader geworden is heb ik nog alle tijd om een kleinigheid voor de jonge boreling te kopen.

Zaterdag: Han kan ‘s morgens terecht in de kerk om daar te gaan oefenen voor het concert van vanavond. Jan en ondergetekende gaan naar de oude brandweerkazerne: daar vindt de orkestrepetitie plaats voor het concert van komende dinsdag. Voor dit concert stond Pertti Pekkanen oorspronkelijk gepland als dirigent, maar helaas: hij is ziek. Een tweemanschap zal zijn taken overnemen. Mikk Murdvee uit Estland voor de pauze (hij zal dus het pianoconcert dirigeren met Jan als solist) en onze Hongaarse vriend Huba Hollóköi na de pauze (vijfde symfonie van Mendelssohn).

In vergelijking tot 20 augustus ben ik dit keer vertrokken met een zo leeg als mogelijke reistas. Op de terugweg zal dat geheel anders zijn aangezien ik dit keer alles wat ik in augustus in Finland nog moest achterlaten volgende week om deze tijd wel weer hoop te kunnen meenemen. “Finnair” doet wat wij van deze maatschappij verwachten, namelijk ons veilig overzetten. Op zich is dat niets opzienbarends; in vergelijking tot de concurrentie doet men er wel alles aan het de klant zo geriefelijk mogelijk te maken: een kleine warme maaltijd, voor de liefhebber twee flesjes wijn, koffie of thee, kortom luxe. Er wordt hier nog niet bezuinigd op het laven van de mens, en voor een volgende keer, als je tenminste redelijker wijs de keuze hebt, is dat onbewust


Rond tien uur ‘s avonds ben ik weer terug in mijn zo langzamerhand zo vertrouwde Finland. Rauno Marttinen staat ons al op te wachten, dus we kunnen meteen door naar Hämeenlinna en naar het even zeer vertrouwde hotel “Cumulus”: een korte maar gelukkig intensieve nachtrust is daar ons deel!

Voor mij was het wat de helft van de stukken betreft een leesrepetitie, aangezien ik de symfonie en de ouverture van Fridrich Pacius (o.a. componist van het Finse volkslied) nog nooit eerder gezien had. Gelukkig komen in beide partijen geen opzienbarende en lastige gedeeltes voor, zodat (ook met één repetitie minder dan de rest van het orkest) deze geen problemen opleveren. Mijn geachte collega Heikki Simola is als fagottist, contrafagottist verbonden aan de Nationale Opera in Helsinki. Het is een bijzonder prettige mens en ik ben blij dat ik hem via dit concert leer kennen. Hij vertelde dat hij in 1997 nog in de zaal gezeten had toen ik voor de eerste keer in Finland het concert van Marttinen heb uitgevoerd, toen nog in het raadhuis.

-25-13-


En dan de dirigenten: onwillekeurig ga je toch vergelijken (zou je eigenlijk niet moeten doen). Bij beiden kun je exact op de slag spelen, maar qua expressie wint voor mij de Hongaar het. Zo zou hij uit de orkestpartij van het pianoconcert nog meer hebben weten te halen, maar goed, gelukkig slaat zijn compaan begaafd 1,2,3 (4)! Voor Jan is het jammer, dat in de oude kazerne geen vleugel staat en dat hij tot maandag moet wachten eer hij werkelijk aan de slag kan. Voor hem blijft het dus bij een kennismaking. De akoestiek van de voormalige kazrne functioneert als repetitieruimte heel goed. In juni hebben we hier ook het concert gegeven, maar voor dit speciale jubileum hopen we natuurlijk op meer publiek dan dat in deze zaal terecht kan. Tegen enen zit het er op en kan ik mij geestelijk gaan voorbereiden op het avond concert in de kerk. Gelukkig hoor ik van Han goede berichten over de kwaliteit van de piano. Rond het middaguur wordt het instrument zelfs nog gestemd.

Voor vanavond staat dus een Marttinen concert gepland wat gegeven zal worden door de beroemde Finse sopraan Anna Kristiina Kaappola, door de solo-hoboïst van het Helsinki Filharmonisch Orkest Aale Lingren, door Han Kolthof en door mij zelf. Om drie uur komen onze Finse collegae vanuit Helsinki aan met de bus. De kennismaking was warm en je voelt meteen: dit wordt vanavond iets bijzonders. De diva zingt o.a. als Koningin van de Nacht op alle grote podia in de wereld, zoals Berlijn, New York en noem maar op. Dat zij uitgerekend nu in Helsinki was en ook geen andere verplichtingen had is op zich al bijzonder. Voor Han ook een hele eer om haar te mogen begeleiden in drie prachtige liederen: “ Juli’, “Avond” en “Zomerwolken”, samen in een cyclus met het laatste lied als overkoepelende naam. Onvoorstelbaar, Anna Kristiina is bijna blind, en hoe maak je dan zo furore als operazangeres? Door heel, heel hard te werken en door bijna iedere stap op het podium uit het hoofd te leren: wat een moed alleen al...

Grafimedia Dienstencentrum PRAAG de dienstverlener voor scholen, (sport)verenigingen, overheidsinstanties, zorg en particulieren

Naast de opmaak van .................... leveren wij nog vele andere diensten: Wij hebben talent in huis…

Wij hebben de kennis...

Wij hebben de tijd...

voor het maken van diverse internet- en

om uw drukwerk tot in de puntjes te ver-

voor al die klussen waar u nooit aan toe

beeldschermproducten. De afdeling

zorgen. De afdeling DTP ontwerpt en levert:

komt! Te denken valt aan het inscannen

Webdesign verzorgt o.a.: web-design en

logo’s, folders, kranten, posters, jaarversla-

van foto- en diacollecties, het omzetten van

-productie, beelschermproducties, Cd-roms,

gen, rapporten, complete huisstijlen met

video’s naar dvd of het digitaliseren van

elektronische nieuwsbrieven, flashanimaties,

briefpapier, visitekaartjes, belettering etc.

archieven. DATAbeheer verzorgt:

bannerontwerp.

gegevensinvoer: het invoeren van gegevensbestanden, scannen van beeldmateriaal;

Praag is op werkdagen geopend van 08.00 tot 16.00 uur. Voor informatie en opdrachten kunt u contact opnemen met - Deurningerstraat 58, -7557 HH Hengelo (O). Tel : (074) 256 15 50 - Fax: (074) 256 15 40 [email protected] - www.interaktcontour.nl


-14-22-


Dan het concert zelf; de enige die na afloop negatief gestemd was, was Tapio Hurri, directeur van het Sibelius Instituut (de plaatselijke muziekschool), maar daar liggen duidelijk andere redenen aan ten grondslag. Voor de rest hoor ik louter positieve verhalen en dat lijkt mij ook meer dan terecht. Jan moest even warm draaien, maar daarna speelt hij ook werkelijk de sterren van de hemel! En daardoor mee getrokken laat ook Siini zich niet onbetuigd. Gelukkig maar, want met name het tweede deel van het pianoconcert is toch weer geniaal geschreven! Eindelijk mag ik in datzelfde deel Jan eens begeleiden (na de inleidende hobo volgt de piano, samen met een hele fagotsolo); meestal is het bij ons andersom! Op een kleine slipper na, uitgerekend in het koraal, gaat ook de symfonie heel goed; omdat het gemiddelde strijkers potentieel in Finland zo hoog is, kun je met dit min of meer ad hoc orkest uit Hämeenlinna in relatief korte tijd iets moois opbouwen. Marttinen’s feestpolonaise en de ouverture van Pacius mochten eveneens gehoord worden, en zo kan Markku Jokinen, intendant terugkijken op een geslaagde avond. Even was ik nog bang dat hij, de jonge vader niet in staat zou zijn om te spelen: hij was smoor verkouden en het griepvirus lag, zal ik maar zeggen op de loer. Maar gelukkig weerhield dit hem er niet van om de honneurs waar te nemen. Na afloop bezoekt hij ons nog welgemoed op de kamer van Han. Laten we hopen, dat het virus niet overslaat! En dan is het al weer woensdag. Ik moet die dag sowieso naar Helsinki en na rijp beraad besluiten mijn twee kompanen met mij mee te gaan. We hebben de keus, of per bus of per trein. Voor Jan, (zijnde groot liefhebber van laatst genoemd vervoermiddel) is de keus niet moeilijk, dus begeven wij ons welgemoed richting station. In de hoofdstad aangekomen gaan de beide pianisten en ik ieder ons weegs; zij dit keer naar het Fins Muziek Informatie centrum en ik niet


eens. Nee om twee uur heb ik een afspraak met professor Eero Tarasti van de Universiteit van Helsinki. Waar ik tot nu toe in mijn verslagen constant over gezwegen heb: ik heb me de afgelopen maanden onder andere nog bezig gehouden met het schrijven van een introductie voor een beoogd proefschrift; waarover zal nemend verbazen! Gepubliceerd in mijn leven heb ik wel, maar nog nooit voor de universiteit. Professor Tarasti heb ik nog nooit eerder ontmoet, en ik ben dus ontzettend benieuwd naar zijn commentaar. Het is nog altijd een grote wens van me om te mogen promoveren op 27 september 2012, op de honderdste geboortedag van Tauno Marttinen. Maar daarvoor heb ik nu eerst het groene licht nodig. En jawel, het lijkt haast te mooi om waar te zijn, maar ik mag werkelijk met het grote werk beginnen. Ook hij heeft eens gepubliceerd over Tauno Marttinen en ik krijg onmiddellijk zijn publicatie mee! Alle financiële aanvragen door mij gedaan zullen voortaan mee door de professor worden ondertekend. Niet alleen is het feest bij een grote toetjes fabrikant in ons eigen land, ook ik voelde me die middag even heel gelukkig! Omdat ik bijna al het benodigde materiaal in Nederland heb, kan ik rustig vanuit hier beginnen en dan zien we vanzelf wel hoe het verder gaat. Midden in een CD shop in het midden van de stad treffen we elkaar weer. Vanuit daar gaan we nog even de toerist uithangen. Een OV chipkaart gebruikt men ook voor het openbaar vervoer in Helsinki; ik heb zo’n ding. Voor de bus schijn je meer te moeten betalen dan voor de tram, maar ik betaal geloof ik helemaal niks. Uit alle macht zit ik op knoppen te drukken en laat ik mijn kaart scannen, maar geld in mindering brengen.... ho maar. Of die kaart deugt niet, of het systeem is voor mij te moeilijk. Ook voor de boot naar het eiland Suomenlinna kon je betalen met die chipkaart maar na twee minuten morrelen met die kaar kreeg ik het consigne: of aan boord komen, of op de

-15-23-


vond hij het jammer dat er zoveel concerten binnen één week waren en dat bij voorbeeld het concert van Launis niet even uitgesteld kon worden. Jammer maar helaas... Voor mij waren er dus een aantal vrienden en bekenden, waaronder mijn collegae van de bibliotheek en één van de medewerksters van het restaurant, samen met haar vader. Hij was vroeger postbeambte en een groot vriend van Tauno Marttinen. En dan was er zowaar de Nederlandse ambassadeur, Mr Nicolaas Beets. Gister nog op vakantie in Lapland, vandaag acht à negenhonderd kilometer zuidelijker aanwezig hier in Hämeenlinna. Onze dank is groot dat zijn ambassade het concert mee wil sponsoren. Het vorige land wat hij namens Nederland vertegenwoordigde was Saudi-Arabië, en dat is wel een groot verschil met Finland. Hij vertelt ons dat Finnen niet meteen het vuur

uit de sloffen lopen voor een ambassadeur; iedereen is immers aan elkaar gelijk, en de plek waar men elkaar ontmoet is de sauna! Alleen bij een koningin of president verandert het, maar verder houdt men het rustig. Na afloop is er nog wel een ontvangst geregeld, maar ook daar staat men niet in de rij om “His Exellency” de hand te schudden. Dat laten ze rustig aan ons over, en, begrijp mij niet verkeerd, de ambassadeur vindt het een heerlijk land om te vertoeven. Ook al staan ze dus niet in de rij, vertrouwen in de medemens en het saamhorigheidsgevoel is groot. Ook Erkki Korhonen was er, apart gekomen uit Helsinki, om samen met Han te kunnen genieten van het pianoconcert.

GezondheidsCentrum Maardijk Fysiotherapie-Cesartherapie-Huidtherapie-Medische trainingstherapie-Lasertherapie

De fysiotherapeut

Specialist in beweging

- Lasertherapie Grafimedia Dienstencentrum PRAAG

* Nordic Walking * Baby massage * Rugtriathlon * Medische Trainings Therapie * Beweegprogramma bij hartaandoeningen * Beweegprogramma’s bij diabetes, COPD, arthrose, rugtraining

STOPPEN MET ROKEN tot 100% vergoeding

BIAMED: VEILIG EN VERANTWOORD AFVALLEN

Maardijk 27 7606 KR Almelo Tel: 0546-539140

www.gezondheidscentrummaardijk.nl Bulletin van Almelo’s Mannenkoor

-22-14-


Ook Aale Lindgren blijkt een bijzonder aardige, vrolijke en innemende persoonlijkheid. Ter gelegenheid van de geboorte van zijn oudste dochter schreef Marttinen een solowerk “Ydilli”, opgedragen aan de trotse vader. Zowel hij als de zangeres stralen zoveel uit, zoals gezegd: dit gaat vanavond een concert worden om niet snel te vergeten... Zelf speel ik twee solowerken die Tauno weer voor mij geschreven heeft en ook Han laat zich niet onbetuigd: de tien bagatellen voor piano en de wereldpremière van de 3de pianosonate. Het concert wordt nog gelardeerd met engelen stemmen in “Vox Angelica” voor sopraan, hobo en orgel en met het derde deel uit de fantasie voor orgel “Notre Dame”. Wat een variatie in één concert en toch alles van de zelfde componist. Voor een helaas wat mager gevulde kerk wordt het inderdaad ook iets heel bijzonders: we laten ons allen meeslepen en inspireren door de zo bijzondere sfeer in het Godsgebouw: helemaal in de lijn van onze grote componist! Tijdens de uitvoering van de pianosonate raakte zijn weduwe (Ilmi) even in tranen: “het was als of ze haar man had horen spelen!” Voor het eerste wordt in het programmaboekje één van de resultaten van mijn werk van het afgelopen half jaar zichtbaar: van alle uitgevoerde werken staan de MV nummers (Meijer Verzeichnis) keurig vermeld! Na afloop nodigt de familie (behalve de oudste zoon is iedereen met aanhang aanwezig!) ons uit om te eten in het dichtbij gelegen restaurant. Met het hier zo langzamerhand zo vertrouwde gevoel voor stijl worden wij als buitenlandse gasten als eerste opgediend: wat smaakt zalm hier toch lekker! Met gevoelens van grote dankbaarheid keren wij onder een bewolkt hemeldek en bij een temperatuur van dicht bij het vriespunt daarna terug naar het hotel.


De zondag is voor ons een vrije dag, al hoewel: Jan zal zeker één à twee uur willen studeren in verband met zijn solo optreden van komende dinsdag. Na afloop van de dienst kan hij daarvoor terecht in de kerk, waar dezelfde piano van gisteravond nu op hem staat te wachten. ‘s Middags maken wij een prachtige wandeling door de natuur. We hebben geluk: het is nog net herfst en de berken, eiken en lariksen zijn nog in volle tooi. Misschien vinden de Finnen het wel heel bizar dat wij dan voor ons gevoel iedere boom wel op de foto willen zetten. Deze gevoelens laten ons daartoe echter niet weerhouden en er wordt dus menig prent geschoten. De foto die ik hier bij doe van Jan en Han geeft een goed beeld van de onderlinge stemming. Het zijn wederom gevoelens van dankbaarheid, dat je zo kunt genieten en dit alles zo mag beleven! Langs het voor mij zo vertrouwde pad rond het meer komen we in Aulanko, het nationaal park. Schitterende vergezichten, onder andere op het kasteel komen voor de lens: wat een heerlijke ontspannen dag! Na afloop nuttigen we nog een Finser dan Finse maaltijd in het restaurant van het hotel, waarvoor een arm rendier eens het leven heeft moeten laten. Maandagmorgen is de eerste orkestrepetitie in het “Verkatehdas”. Sinds 2007 is dit het nieuwe culturele centrum van Hämeenlinna. Voor Jan is dit eigenlijk de enige echte repetitie, waarin we moeten zien orkest en solist bij elkaar te krijgen. Niet echt eenvoudig, mede omdat de akoestiek van de grote zaal niet bepaald mee werkt. Daar komt nog eens dat volgens mij wel erg weinig repetitietijd is uitgetrokken voor dit pianoconcert. Onze vriend uit Estland had wel eens wat meer op de grote trom kunnen slaan door meer repetitietijd voor zich op te eisen, maar goed, Jan moet het er maar mee doen. Met name het tweede deel (met daarin een prachtige hobosolo; het lijkt wel geinspireerd op het vioolconcert van Brahms)

-23-15-


baart nog zorgen, maar, als gezegd, morgen zitten we ongetwijfeld op de punt van de stoel en komt het vast wel goed! De symfonie van Mendelssohn (die we toch wel tot het ijzeren repertoire mogen rekenen) krijgt weer de volle lading en ik moet zeggen dat het fijn werken is onder Huba. Hämeenlinna heeft behalve Sibelius en Marttinen nog een componist voortgebracht: Armas Launis. Niet alleen het stadsorkest jubileert morgen, maar ook is het dit jaar 125 jaar geleden, dat hij geboren is. In deze toch al zo drukke week wordt ook dit heugelijk feit nog eens luister bij gezet, en het is aan Han de eervolle taak om blad te mogen omslaan bij zijn collega Erkki Korhonen. Acht broeders van de Nationale Opera (zeven plus de koster) komen fragmenten vertolken uit zijn zangspel “de Zeven gebroeders” naar het beroemde verhaal van Aleksis Kivi. Vaak in tegenstelling tot bij voorbeeld in Nederland wordt hier een bladomslaander door zijn collegae nog geëerd. Zo komt iedere zanger zich keurig aan hem voor stellen en nemen ze ook weer afscheid van hem. Het was trouwens voor Han hard werken, omdat Korhonen hier en daar niet schroomde het een en ander weg te laten. Hij zal wel gedacht hebben: de luisteraars kennen de muziek toch niet en de zangers brengen het geheel al genoeg tot leven. Hij zal wel gelijk gehad hebben want tijdens het luisteren heeft mij dit absoluut niet gestoord! Eigenlijk was ik nog het meest onder de indruk van de lange en geestdriftige speech, waar ik soms best wel iets van kon begrijpen!

vele vrienden heb opgedaan! En zo nadert dus de 20ste oktober, voor Jan de dag van het uur U. ‘s Morgens kan hij, na weer een voedzaam ontbijt genuttigd te hebben met vers haverbrood, scrumbeld egg, met ik schat zo in eigen gemaakte marmelade en wat al niet meer nog even ongestoord en in alle rust oefenen op de vleugel. Voor mij wordt het hoog tijd om mijn vrienden in de bibliotheek weer te gaan opzoeken. Gelukkig zijn ze er bijna allemaal. Niet te geloven dat het al weer bijna twee maand geleden is dat ik ze voor het laatst gezien heb. Seija Hellberg vertelt vol passie over de reis die ze gemaakt heeft naar China ter gelegenheid van haar zestigste verjaardag: dat is dus exact dezelfde leeftijd als die van de volksrepubliek zelf! Op één van de door haar gemaakte foto’s komt dat mooi tot uiting! Vier van mijn collegae zullen vanavond ook op het concert aanwezig zijn. Siini was dat zaterdagavond ook al; met trots vertelt zij mij dat zij nog nooit zo vaak in haar leven binnen één week live naar klassieke muziek was wezen luisteren! Als we het concert van zaterdag nog eens de revue laten passeren viel het haar op dat één componist zoveel totaal verschillende werken kon schrijven. Wat daarbij dan natuurlijk opvalt zijn de 10 bagatellen voor piano, aangezien deze puur in het twaalftoons idioom geschreven zijn. Toch ligt ook hier een duidelijke band naar zijn latere werken; nu ik zo langzamerhand zo veel over Marttinen gelezen heb, is dat voor mij zo helder!

mijn groentetuin klus ik aan ons huis Uitikeninde doos AMK soms oude ook nog met glas en lood want daar heb ook nog eens een paar cursussen voor gevolgd. Als het er op aan komt kom ik nog tijd tekort. Dit was in vogelvlucht mijn levensloop. Thijs Hubers.

Han Kolthof (vervolg) Ook de solohoboïste tijdens het eerste pianoconcert heet Siini, en zij kan met haar belangrijke bijdrage het werk maken en breken. Voor dat het allemaal zo ver is gaan Jan, Han en ik samen met mijn andere vrienden lunchen in “Novelli”, het voor mij zo bekende bedrijfsrestaurant van de bibliotheek. Daarna hebben we nog een paar uur te gaan, voordat er om half zes nog een korte voorrepetitie plaats vindt. Of men electronisch iets aan de acoustiek van de zaal kan doen weet ik niet, maar vanavond heb ik veel minder moeite met het geheel dan gister. Metname kon ik nu Jan veel beter horen.

Een topzaal zal het geloof ik nooit worden en met de zwarte kleur van binnen vind ik ‘m ook wel erg somber (men heeft dezelfde kleuren willen aanhouden als vroeger, toen hier nog een fabriek stond), maar zeker voor het publiek zijn er zeker genoeg plekken waar men met plezier kan luisteren naar wat er zich op het podium afspeelt. Gezien de penibele financiële situatie van het orkest hoopt men vurig op zo veel mogelijk publiek; mij viel het niet tegen, maar de intendant had geloof ik graag nog een honderd man meer willen zien. Überhaupt

Bijzonder... !

lees meer op blz 21

Tijdens de pauze (de gemeente Hämeenlinna pakte wat de ontvangst van z’n gasten betreft weer eens ouderwets uit) ontmoette ik mijn huisbaas en -bazin tijdens mijn verblijf het afgelopen half jaar. Zij vertelden dat ze zaterdag ook al waren wezen luisteren en dat ze erg hadden genoten. Het is een apart gevoel, dat ik in deze stad absoluut geen onbekende meer ben en dat ik hier


heb ik het bijna 25 jaar volgehouden en ben daarna inde VUT gegaan. In die tussen tijd zijn ook in Almelo nog weer twee verhuisd en wonen we nu inmiddels 29 jaar aan de Wierdensestraat en 41 jaar met plezier in Almelo. In juni 1974 ben ik lid geworden van het AMK en heb daar nooit spijt van gehad want ik zing nog steeds met plezier mee. Ja en nu geniet ik van mijn pensioen en werk

-16-20-

Gediplomeerde Schoenconsulenten

VAKKUNDIGE BEDIENING door gediplomeerd personeel

Bornsestraat 67 Almelo tel. 0546-81 29 05



-17-21-


Uit de oude doos AMK

Han Kolthof (vervolg)

Ik vond bijgaande foto bij de foto’s van mijn ouders. Het moet een foto uit de tijd van mijn grootvader, Piet Tabois, zijn. Kunt u mij zeggen van wanneer deze foto ongeveer is? Bij voorbaat dank, Met vriendelijke groet, Hetty Rettensberger-Stevens.

Bijzonder... ! Dit jaar hebben we 4 ongewone data .... 1/1/11, 1/11/11, 11/1/11, 11/11/11 NU zoek dit maar eens uit ..... neem de laatste 2 cijfers van het jaar dat je geboren bent, plus de leeftijd die je dit jaar hoopt te bereiken.... en het is gelijk aan ..... 111 Ongeacht hoe je het doet ........ het blijft 111 ......


-20-16-



-21-17-


Werkzaamheden Hekwerk

Geef de pen door....

In dit overzicht kunt u zien hoe het mooie hekwerk voor ons AMK gebouw tot stand is gekomen. Achter de schermen gebeurd heel voor binnen ons koor en dit was er één van.

Met dank aan: Johan Berg Herman Berg Hessel van der Veen


-18-


Ik ben uitgenodigd door Ed Brink een stukje te schrijven in het AMK Magazine. Ik ben Matthijs Hubers geb.op 9 februari 1935 te Dordrecht. In mijn leven heb in heel veel plaatsen gewoond. Dat houdt in dat ik ook veel ben verhuisd. De oorlog heb ik door gebracht in Dordrecht. Dat was een heel spannende tijd en ook een moeilijke’ Wij hebben met ons gezin echt honger gehad en gingen de boer op om aan eten te komen. Ook heb ik een bombardement overleeft. De bommen vielen enkele meters van mij af terwijl ik op de wc zat bij een tante van mij. Alle ruiten vlogen naar binnen en mijn oom een zware reuma patient zat helemaal onder het bloed in de kamer. Dat was een hele belevenis. Kort na de oorlog zijn we naar Alblasserdam verhuisd omdat mijn vader een andere baan kreeg,dat was in januari 1946. Dit duurde echter niet lang want een jaar later ook in januari verhuisden wij naar Hengelo waar mijn vader werkmeester werd bij de Heemaf,bestaat inmiddels niet meer. Voor mijzelf niet zo’n leuke tijd want je moet telkens naar andere scholen en dat hield in dat telkens anders moest schrijven,de ene school schuin schrift de andere school weer blokschrift en daar ga je niet beter van schrijven dat kan ik je wel vertellen. In Hengelo heb ik bijna vijf jaar gewoond. Na de lagere school heb nog de zevende en de achtste klas gevolgd in Hengelo en daarna ben ik naar Stork gegaan en heb ik op de Wilhelmina school gezeten. Toen was ik veertien jaar dus moest je wat bijverdienen. Dat deed ik door de melkboer te helpen met melkventen en bracht ik boodschap-


pen weg voor de kruidenier op een transportfiets en dat was erg zwaar werk hoor. Toen ik zestien was kreeg mijn vader weer ander werk en toen zocht hij het nog verder weg we gingen namelijk helemaal naar Indonesie. Daar wilde ze mij op MULO niet plaatsen en moest ik gaan werken .Eerst bij het bedrijf waar mijn vader werkte en later in een chocolade fabriek. Nou daar heb ik heel wat chocolade gegeten daar was ik dol op trouwens nog steeds. Maar de tijd was daar toch niet meer zo gunstig dus gingen we na bijna drie jaar weer terug naar Nederland. Daar kwamen wij onder de vleugels van Dienst Maatschappelijke Zorg in Dordrecht. Daar hebben wij met ons gezin in hotels door gebracht tot er een woning beschikbaar was. Nou die kwam er in Papendrecht en dat kwam omdat mijn vader en ik beiden in Papendrecht bij Aviolanda werkten. Terug in Nederland ben op de avondschool gaan studeren. Later ben ik in Rotterdam naar de leraar opleiding gegaan. Maar in die tussentijd heb ik mijn huidige vrouw leren kennen en ben ook nog weer naar Den Bosch in brabant verhuis daar heb ik gewerkt bij Remmington Rand als stempelmaker. Hierna heb ik mijn ouderlijk huis verlaten en ben naar Dordrecht verhuisd om dichter bij mijn vriendin te wonen. Daar ben ik gaan werken bij Lips-sloten en brandkastenfabriek als stempelmaker. Dat was in 1957 en in1960 zijn we toen getrouwd en zijn in Zwijndrecht gaan wonen want daar kregen wij een huis toegewezen een uitzondering voor die tijd want toen waren er ook niet zoveel huizen. In januari 9163 kregen wij onze eerste zoon.Wij hebben daar gewoond tot augustus 1969 en zijn toen verhuisd naar Hengelo omdat ik een baan had gekregen als konstructeur bij Texas Instruments .Daar werd drie maanden later onze tweede zoon geboren. Bij Texas

-19-


Van de redactie. Inhoudsopgave

Recommend Documents