23ste jaargang nummer 91
September 2012
Inhoudsopgave Contactpersonen
3
Van de redactie
5
Van de voorzitter
7
“Afscheid” Uit het logboek van Simon den Danser
9
Clubgenoten, dus leden van de Zeemeermin
11
Watersport Vereniging Lisse en De Zeemeermin
12
Uit het water
13
Bedankjes
17
Amsterdam City Swim – Strijd tegen ALS
18
Ik geef de pen aan ….
21
(nieuw lid Coco aan boord van de Bosphorus) 1
2
Contactpersonen Voorzitter
Secretaris
André Balk Gijsbertje Louffhof 11 1382 MG Weesp Tel.: 0294 – 411011
Ger Smit Oudegracht 73 1382 XX Weesp Tel.: 0294-484925
[email protected]
Penningmeester
Leider Zomerhaven
Micha Pfeiffer Bastionweg 22 1383 JE Weesp Tel.: 0294-418543
Ab Beentje Churchillstraat 20 1411 XG Naarden Tel.: 035- 6941506
Leider Winterstalling
Clubhuisbeheerders
Iet Tresoor Sleedoornlaan 23 1185 DZ Amsterdam Tel.: 020-6470494
Hannie Munnikes Ria van den Emster Tel.clubhuis: 0294-480664
Jachthaven
Winterberging
Ossenmarkt 46 1381 LX Weesp Tel.: 0294-431588
Nijverheidslaan 1a 1382 LE Weesp Tel.: 0294-480664
Havenmeester
Redactie en kopij
Jan Tuin Deurnestraat 34 1324 XA Almere Tel.: 036-5345308
Eric van ‘t Hoff Dorpsstraat 126 1393 NK Nigtevecht Tel.: 0294-410940
[email protected]
website: www.zeemeerminweesp.nl 3
4
Van de redactie De zomer is weer voorbij gevlogen maar het was er voor ons wel eentje om niet zo snel te vergeten. Wij hebben meer gevaren dan ooit, vaak naar Amsterdam om lekker te winkelen en parkeerboetes te vermijden maar ook naar Haarlem en IJmuiden voor het strand tijdens een paar dagen vakantie. Wij namen ook de boot om samen met een paar van mijn “ALS donateurs” te varen naar de Amsterdam City Swim waar jullie verder in het blaadje meer over kunnen lezen. Gelukkig waren wij vroeg genoeg aangekomen om langs het zwemparcours aan te leggen, net voor de sluis aan de Amstel. Onze 10 vakantiedagen in New York waren ook helemaal geweldig en als je daar loopt dan denk je op elke hoek van de straat aan onze fijne watersportvereniging. Starkbucks siert namelijk zijn koffiezaken met het logo van onze Zeemeermin! Dit September nummer is weer goed gevuld. Ik geef de pen aan … gaat over iets dat je liever niet mee maakt (positief blijven!), een inzending over ons bestuur (terecht!), een artikel over de Zeemeermin van een watersportvereniging uit Lisse (5 sterren!), een tweetal bedankjes (heel attent!), een uitgebreide toelichting over de dag dat wij weer uit het water moeten (duidelijk maar snik!), een verslag over de Amsterdam City Swim (Prinses Maxima!) en ook nog eens een “afscheidsbijdrage” van Joop Adolfse, onze vaste columnist die wij zielsveel zullen gaan missen (dank Joop!). Voor het volgende nummer, graag kopij inleveren vóór 1 november 2012, liefst per e-mail:
[email protected] Veel leesplezier, Sophie en Eric van ’t Hoff 5
6
Van de voorzitter Als ik dit zit te schrijven schijnt buiten de zon en dan wil je maar één ding en dat is met de boot er op uit. Maar helaas voor mij gaat het deze dag niet gebeuren, er zijn andere dingen die moeten gebeuren. Maar gelukkig hebben wij dit jaar veel kunnen varen. Er waren veel mooie dagen, maar er waren ook dagen dat de regen met bakken uit de hemel kwam. Dat was ook zo in het weekend dat ik havenmeester was, het ene moment regende het en het andere moment was het prachtig weer. Gelukkig had ik een weekend waar veel te do en was. Veel schippers wisten de weg naar onze haven te vinden. Alleen op zondag kwam ik in de problemen, er kwamen om een uur of vijf wel acht boten te gelijk aan. Ik stond even met mijn handen in het haar, maar gelukkig kwam Marianne Bunninga mij te hulp, en was alles snel opgelost. Op 22 juli ging ik maar weer eens vroeg op pad met de boot, alles ging goed totdat ik het slot los maakte. Ik maakte een beginnersfout want ik wilde van de punt van de boot op de kant springen. Nu u raad het al de boot ging naar achteren en de steiger was verder weg dan ik sprong. Gevolg ik viel tussen de steiger en de boot. Met als gevolg dat mijn been tussen de boot en de steiger kwam. Ik heb hier behoorlijk veel last van gehad, mijn been is van boven tot onder blauw en dik geweest, er zit nu nog steeds een bult op. Op bestuurlijk vlak hebben wij ook niet stil gezeten, ik moet een groot compliment maken aan de bestuursleden voor hun inzet tijdens de zomer. Ik zal een paar dingen noemen overleg met de gemeente over de aanpassing van de schansen, het bedrijventerrein en de spoorbrug. 7
Avonden vergaderen met het watersportverbond over die onderwerpen samen met onze collega’s van WSV De vecht. Er zijn zelfs bestuursleden van hun vakantieadres teruggekomen voor deze overleggen, en er waren leden die ze dan met de auto gingen halen en brengen van hun boot, chapeau hiervoor. Onze prachtige haven werd ook dit jaar werd druk bezocht door honderden passanten. En wat kregen wij complimenten over onze bloementuin, er was één passant die had wel 120 verschillende planten en bloemen geteld. Ook was men zeer te spreken over het schone douchegebouw en de vriendelijkheid en behulpzaamheid van de havenmeesters en leden. Er kwamen e-mails van passanten hoe fijn ze het hadden gevonden, één passant heeft zelfs een stuk geschreven, u kunt dit verder op in het clubblad lezen. Een veel gehoord item was dat het zo heerlijk rustig bij ons in de haven is. Maar helaas wordt dit de laatste tijd ernstig verstoord door bezoekers van het fort. Zij zwemmen voor de ingang van de haven, hangen onder de steigers, zetten waterkranen open en bevuilen ons toilet gebouw. Meerdere keren hebben wij de politie moeten inschakelen om de overlast te beperken. En als klap op de vuurpijl zijn er twee brandblussers uit de haven gestolen. Deze hadden wij net opgehangen om de veiligheid in de haven te verbeteren. Maar ja aan alles komt een eind en zo ook aan dit zomerseizoen, de voorbereidingen op de winterberging zijn al weer begonnen voor het uit het water halen van de boten. Dit zal gebeuren op zaterdag 20 en op zondag 21 oktober. In het clubblad staat al weer de indeling voor deze dagen. Dan zal er in de wintermaanden het nodige aan de haven moeten gebeuren, want het baggeren heeft zijn sporen nagelaten. Dus zullen wij zeker weer een beroep op u moeten doen. André Balk
8
Uit het logboek van “Simon den Danser” - Afscheid Op het mededelingenbord in “Het Spuigat” hing geruime tijd in de afgelopen winter een berichtje: “Simon den Danser” zoekt een nieuwe eigenaar. Welnu, waarde zeemeerminnen en mannen, die eigenaar is gevonden, weliswaar niet binnen de club. Op 14 april, juist één dag voor onze grote havendag van 15 april dit jaar is “Simon” vertrokken naar zijn nieuwe homeport, Akersloot, nabij Alkmaar. Het schip gaat verder onder een andere naam. Met een zekere weemoed heb ik afscheid genomen van mijn schip, waarmee ik ruim 12 jaar veel avonturen heb beleefd. Op het grote Kanaal, op het IJsselmeer en de Waddenzee en om niet te vergeten natuurlijk de Vecht en “op” Loosdrecht. Maar ook het afscheid van “De Zeemeermin” ging mij niet in de koude kleren zitten Mijn vriendschap met velen van jullie zal ik missen, in het bijzonder met Bertus V. en niet in de laatste plaats met Fets, de Bloemenkoningin, met wie ook mijn echtgenote Ria een warme band onderhield. Dat ging natuurlijk altijd over bloemen en planten. Ik had het geluk om Fets daags voor het vertrek van “Simon” nog even in de haven persoonlijk te ontmoeten. Zij was in de regen bezig zakken tuinaarde te versjouwen en wees minzaam mijn aanbod om even te helpen af.. “Ik ben een doe mens........” Hoe is “Simon” zomaar in Akersloot terechtgekomen? Bij toeval (en dat moet je hebben in zo'n geval) kwam ik via een gezamenlijke kennis in contact met de nieuwe eigenaar. Hij bezocht in 9
de winter het schip, dat in de hal bij De Bruyn overwinterde en viel meteen voor de verleidelijke avances van “Simon”. De onderhandelingen verliepen vlot, hetgeen bijzonder was in deze tijd, waarin de handel in tweedehands schepen vrijwel is stil te komen liggen. Simon den Danser komt in goede handen. Zelfs voordat de koop definitief was gesloten besloot de aanstaande eigenaar alvast het onderwaterschip te behandelen. Dat gaf mij de quasi zekerheid dat de verkoop te zijner tijd definitief door zou gaan. Dit is dan mijn laatste bijdrage (column zo jullie willen) als voormalig schipper van “Simon den Danser”. Ik ga nu wat anders doen....... Joop Adolfse., lange afstandsfietser. (foto Simon den Danser: redactie)
10
Clubgenoten, dus leden van de Zeemeermin De april vergadering zit er weer op en met anderhalf uur was het bestuur door de 15 punten heen. Achter de tafel 6 mannen dus ik bedoel het bestuur zitten daar, zich vrijwillig beschikbaar gesteld, onbezoldigd, en toch ondanks de ZEER vele uren die ze met elkaar doorbrengen (want echt de meeste van ons weten niet wat er gebeurt) o.a., veranderingen van locaties zowel winterberging en nu over de wijzigingen bij de haven, MAAR ZE BLIJVEN OVEREIND BRAVO! Wij moeten vanaf nu het bestuur meer steunen !!! Alle dingen die het bestuur aan ons vraagt is geen afschuiven ,maar ze wat te ontlasten van de taken die heel veel tijd kosten. Ook de bestuursvergaderingen vragen VEEL tijd want er gebeurt van alles. Wat goed gaat en ook wat fout gaat. Met dat laatste bedoel ik dus dat het bestuur te weinig steun krijgt van de leden . Wij moeten ons aan de gevraagde afspraken houden want dat is ontlasting voor het bestuur. Wij zijn een vereniging van zelf doen , hierbij moet er een goede communicatie zijn van de leden die een taak toegewezen krijgen dus betere samenwerking dat betekent dus ook een grote besparing op de uitgave, op de te betalen contributie, maar vooral ook op de sfeer in de vereniging en onderling. Ik Hoop dat de volgende jaarvergaderingen een feestelijke mag worden EN dat ieder lid er IS want we zijn er toch voor en met elkaar . DUS ZIE EN KIJK NAAR ELKAAR OM. Allen een goede winter toegewenst met veel samenwerking. Alle gegroet van Klaas Seldenrijk 11
Watersport Vereniging Lisse en De Zeemeermin Uit het clubblad “Het Kanaal” van de Watersport Vereniging Lisse. Met dank aan Ger die Lissenaars ontmoette die in de haven hadden gelegen.
. 12
Uit het water - Indeling zaterdag 20 oktober 2012 De navolgende schippers met hun boot moeten zich om 16:00 uur melden bij de kraan aan de loswal. 1 C.Ottenhof 2 R.Vermeulen 3 B.Verwoert 4 A.v.d.Wal 5 M.v.d.Velden 6 P.Buninga 7 P.v. ’t Padtje 8 R.Zweverink 9 A.Beentje 10 A.van Meurs 11 G. ter Meulen
A-Kiep C-Dirk D-Nol A-Kiep C-Dirk D-Nol C-Dirk D-Nol D-Dirk D-Nol D-Dirk
Bokkenploeg aanwezig 20 oktober 2012 te 08:00 uur T. van Vliet B. Groenheide K. Mostert
J. Spaans P.Vossen
Waterkant aanwezig 20 oktober 2012 te 16:00 uur Jelle Hester Tubergen Dick Meijerink Leggett Albert Vos Pouwels
Theo Steve Ingrid
13
Karrenploeg aanwezig 20 oktober 2012 te 16:00 uur Cas Attema Chris van der Vaart Jack Rouw Ed Gebski
Henk Corver Jr. Henno Drexhage Jan van der Heiden
Transport aanwezig 20 oktober 2012 te 15:00 uur Bertus Verwoert
Marco Verwoert
Ruud Vermeulen Cor Bakker
Ted van Vliet
Bokkenploeg aanwezig 20 oktober 2012 te 16:00 uur Ton Niesen
Erik Balt
Zondag 21 oktober 2012 Een ieder dient om 07:30 uur aanwezig te zijn , daar we om 07:45 uur gaan draaien , en de eerst volgende schepen bij de kraan aan de loswal aanwezig moeten zijn.
1 2 3 4 5
J.Visser A.Vos J.Sluman J.Bauwens T.Niesen
trailer 6 E.Gebski C-Nol C-Dirk 7 J.Rouw B-Kiep C-Nol 8 H.Corver jr. C-Dirk B-Kiep 9 C.Schipper B-Nol-beugel C-Dirk 10 H.Drexhage B-Kiep
De overige leden krijgen in de loop van de dag te horen , wanneer zij met hun boot voor de loswal moeten zijn. 14
Zondag 21 oktober 2012 - Indeling leden per kar
15
Winterstalling regels – uit het water
Hierbij nogmaals de regels voor de winterstalling. Kom met een goed humeur. Wie zonder kennisgeving afwezig is , en geen vervanger heeft gaat niet de kant op. Iedereen dient om 07:30 uur aanwezig te zijn op de winterstalling en zich te melden bij zijn ploegleider voor verdere instructies. Iedereen blijft tot einde werkzaamheden , en niemand gaat zonder toestemming eerder weg. Geen verwisseling van ploeg zonder toestemming van ploegleider en coördinator. Werk veilig, denk ook om de veiligheid van andere leden. De eigenaar van de boot is aanwezig bij het transporteren en blijft zelf verantwoordelijk voor zijn of haar schip. Tijdens het transport mogen er geen personen aan boord zijn. Het afspuiten van de boten gebeurd op volgorde van aankomst, U heeft maximaal 15 minuten om U boot af te spuiten Indien U boot dan nog niet schoon is , heeft U na aankomst van de laatste boot, tot maandagmorgen 09:00 uur de tijd, om het afspuiten van Uw boot af te ronden. Moet U nog aanpassingen uitvoeren aan Uw bok , doe dat nu direct. Er is namelijk geen stophout op de wallenkant aanwezig. Boten welke niet passen op de bok worden niet vervoert , gaan terug te water. U auto moet U parkeren bij JAN, het NS station , of naast de tunnel. Dus NIET op de Nijverheidslaan , NIET bij Karwei , en NIET bij de GAD of Muhl. Deze plaatsen dienen vrijgehouden te worden voor het parkeren van de boottrailers.
Wij hopen op een mooie dag en een goede samenwerking. 16
Bedankjes Beste leden van de Zeemeermin, Hierbij wil ik u allen hartelijk bedanken voor de prachtige bos bloemen die ik kreeg na mijn operatie aan mijn voet. Na 10 weken gips mocht het er gelukkig af. Ik loop alweer aardig alhoewel er nog aardig wat vocht is weg te werken. Ik ben al 4 maand onderweg, maar eens zal het goed zijn. Hartelijke groet, Wies Brouwer
Hierbij willen wij het bestuur bedanken voor de bloemen en het gevoel van medeleven nadat vastgesteld was dat Dien de spierziekte A.L.S. heeft. Hartelijk bedankt, Dien en Wim van Deijl
17
Amsterdam City Swim – Strijd tegen ALS Als geroutineerde Vecht zwemmer, heb ik op zondag 9 september met heel erg veel plezier meegedaan aan de allereerste Amsterdam City Swim. Een fantastisch georganiseerde race door de grachten van Amsterdam. Wij zijn gestart bij het Marine Etablissement naast het Scheepvaart Museum om vervolgens via de Nieuwe Herengracht te zwemmen richting de Amstel, langs de sluis, en dan weer terug naar de finish aan de Keizersgracht. In totaal 2028 meter die ikzelf heb afgelegd in 33”03 waar ik er wel bij moet zeggen dat wij waarschijnlijk met een beetje tegenstroom zwommen omdat ik 2 km meestal in minder dan 30 minuten afleg. Pieter van de Hoogenband heeft er 27”50 over gedaan en Femke Heemskerk 28”56. Bij de finish kon ik mijn geluk niet op omdat er op de aankomststeiger niet veel meer dan 15 zwemmers voor mij waren geëindigd waardoor ik als een soort Olympisch zwemmer kon blijven “hangen” tussen alle kampioenen die met hun medailles net terug waren van London en uitgebreid werden geïnterviewd door de Nationale pers. De aanwezige verslaggeefster van Veronica stapte met haar microfoon zelfs op mij af maar die kwam er helaas vrij snel achter dat ik niet een van Londengangers was! De Amsterdam City Swim was echter geen zwemwedstrijd. Het was bedoeld om fondsen te werven voor de ziekte ALS. Een verschrikkelijke ziekte van de zenuwcellen die de spieren aansturen. Niks mis met de spieren, maar als je aan ALS lijdt dan reageren jouw 18
spieren niet meer op wat je hun ‘vraagt’ te doen. De signalen vanuit de hersenen komen domweg niet meer aan bij de spieren. En dit wordt zo erg dat je na ongeveer een halfjaar jouw tong onvoldoende kan bewegen om verstaanbaar te kunnen spreken en na weer een aantal jaren, is het de beurt aan de zenuwen die je longspier aansturen waardoor je bloed geen voldoende zuurstof meer zal ontvangen! Elders in het blad kunnen jullie lezen dat ook een van ons onlangs getroffen is door deze verschrikkelijke ziekte. Een ziekte die veel en veel aandacht verdient. Voor kanker en hartfalen heeft de medische wereld nu allerlei genezingsprocessen ontwikkeld waardoor deze ziektes steeds minder dodelijk zijn geworden, maar voor alles wat onze hersenen raakt, tasten de specialisten nog steeds in het duister. Over de oorzaak van ALS is bijvoorbeeld nog heel erg weinig bekend. Wellicht ergens een minuscuul foutje in ons DNA maar ga deze maar vinden! En als je de fout hebt gevonden, hoe ga je die dan herstellen? En dit is dan ook de reden waarom ik heb mee gedaan aan de Amsterdam City Swim. Geld inzamelen voor de strijd tegen ALS in de hoop dat het over een paar jaar een geneesbaar ziekte is geworden. Na wat crowdfundingsacties heb ik dankzij de donaties van 36 netwerk contacten wat meer dan 1.100 euro opgehaald voor de Stichting ALS Nederland. Zoveel had ik niet kunnen dromen toen ik hier 3 weken voor de start aan begon! En de donatie die met het meeste plezier heeft gegeven, was die van het Zeemeermin bestuur. Het hoogste bedrag van al mijn donateurs en ik ben jullie allen dan ook ontzettend dankbaar! Een super leuke verrassing toen ik opeens op mijn pagina de naam “de Zeemeermin” zag staan: 19
http://www.amsterdamcityswim.com/901-eric-van-t-hoff.html. De Amsterdam City Swim heeft zelfs meer dan 700.000 euro verzameld! Volgend jaar springen wij op 8 september in de grachten van Amsterdam en ik moedig alle de Zeemeermin zwemmers aan om deze datum in jullie agenda te noteren. De ervaring zelf is al meer dan de moeite waard. De inschrijving is met 75 euro niet goedkoop maar je zult merken dat je er elke cent voor terugkrijgt. De organisatie was zo ongelooflijk goed dat ik het gevoel had deel te nemen aan de Olympische spelen! De registratie, de ontvangst, de broodjes, de drankjes, de bananen, de kleedkamers, het zwemparcours, de surfende reddingsbrigade, de aankomst steiger, de badjas, de slippers, de bussen terug, het feest achteraf, en nog veel meer, alles was “toppietop”! En dan heb ik het nauwelijks gehad over Prinses Maxima die zomaar even tussen ons kwam zwemmen en na afloop samen met Prins Willem Alexander actief aanwezig was tijdens het feesten.
Zwemmen voor een goed doel geeft vleugels! Sterke Dien! Ik hoorde over jouw situatie net voor de wedstrijd en heb voor jou geduimd toen ik met 1100 andere aan het zwemmen was. Eric van ’t Hoff 20
Ik geef de pen aan …. Veranderende omstandigheden Ken je dat? Dat je alles ruim van te voren hebt geregeld, zodat iedereen tevreden zich kan verheugen op een bijeenkomst, of een reis, en dat het dan op het moment van genieten toch helemaal anders loopt? Het overkomt iedereen natuurlijk wel eens. Deze zomer was bij ons ook zo. We hadden al drie kwart jaar van te voren onze vlucht geboekt om naar Spanje te vliegen. Met een tussenstoop, en daar maken we gewoon altijd een feestje van. Als je alleen reist met kinderen zit het hem er eigenlijk alleen in dat je zelf het "verhaal" van de reis zo leuk mogelijk maakt. En kinderen zien altijd weer hele andere dingen onderweg die een reis weer bijzonder maken, als je je er maar voor openstelt. Goed, dat gezegd hebbende hoop ik dat ik heb aangegeven dat mijn instelling eigenlijk altijd positief is. En als er iets gebeurt, zien we het wel weer op het moment dat het gebeurt. Wel, het moment begon een 2 maanden voor vertrek. De luchtvaartmaatschappij die het laatste gedeelte van onze reis uitvoerde was failliet gegaan. Een Spaanse heer belde terwijl ik in de auto zat en probeerde in onverstaanbaar Spaans aan mij uit te leggen dat zij de vlucht zouden overnemen. Juist toen ik begreep hoe de vork in de steel zat verdween de charmant opgewonden stem in een geruis en vervolgens verbrak de lijn. Ik werd niet meer terug gebeld. Enig nadenkwerk bracht me op het spoor van de juiste maatschappij en vervolgens werd ik door een heer met prachtig engels spaans accent door allerlei zeer onvoordelige reisschema's heen gesluisd. Spanje is zo ver niet, maar wij zouden met 3 maal overstappen toch na anderhalve dag aankomen. Het was niet anders. Aan de kinderen vertelde ik dat we een spannend avontuur gingen maken. Een nachtje in Madrid, met een ontbijt van een buffet dat je mag kiezen, dat is me mooi. Ze waren om. Helemaal verheugd op de reis. 21
22
Inmiddels was een autootje geboekt terplekke en konden wij enkel uitkijken naar vertrek. Rondslepend met onze tassen vol met broodjes, snoepjes, iPod en iPad gingen we op reis. De volgende dag waren we er. De koffers natuurlijk niet. Veel te veel overstaps, geen kans om een koffer terug te vinden. Op het vliegveld kregen we een glimlach en een kartonnen doosje met een wit oversized T-shirt er in, en een tandenborstel. Op naar stap twee om naar het appartementje te komen: De auto. Het verhuurbedrijf was slim. Met een busje werd iedereen afgevoerd naar een industrieterrein, waar, geheel afgezonderd van de rest van de wereld, een parkeerterrein met huurauto's was. Alles bleek in orde, ik betaalde zoals gewenst de huurprijs met een creditcard. Klaar. Zou je zeggen. Het addertje onder het gras bleek een verzekering te zijn die je toch echt moest afsluiten. En als je dat niet wilde, moest er een reservebedrag worden geblokkeerd op diezelfde creditcard. Goed, laten we dat dan doen. Het enige was dat dit reservebedrag met dezelfde kaart moest worden gepind. En laat ik nou niet de code van de creditcard hebben. Ik gebruik dat nooit. Dat betekende dus geen mogelijkheid om de auto te huren. De kinderen begonnen het avontuur wat minder avontuurlijk te vinden, en aten achter mij de laatste winegum op. Toen we de aftocht moesten blazen en terug naar het o zo verre vliegveld waren ze stil en rood aangelopen van de hete zon op hun veel te dikke kleding. Op het vliegveld waren alle auto's al verhuurd. En aangezien we op een eiland waren, waren de vooruitzichten ook niet echt positief. Met een taxi kwamen we bij het appartement aan. Onze witte oversized T-shirts waren alles behalve wat je zou aantrekken op een mooi zonnig eiland! We zagen er belachelijk uit en konden niet meer stoppen met lachen. De volgende dag gingen wij in onze dikke jeans, dichte hoge wandelschoenen, en warme shirts steil naar beneden in 38 graden. Daar zou Maria wel iets van een autootje kunnen verhuren wellicht, hadden we gehoord. En de aanschaf van slippers en een zwembroek zou wel handig zijn. Maria bleek de hele dag dicht. Maar naast Maria bleek een klein ander autoverhuur kantoortje open. Daar zaten Paulo en Stefania te zitten. Een ongelofelijk aardig stel dat al 30 jaar op het eiland woonde. Met hun interesse en liefde voor het eiland ging de zon 23
letterlijk in je hart schijnen. Ze vertelden allerlei verhalen en wilden alles van ons weten. Het hemd van het lijf zeg maar. Nou was dat maar zo, want de hitte begon ons als drie rode tomaatjes te stoven. Paulo en Stefania bleken een heel netwerk van mensen om zich heen te hebben. Ze regelden het kleinste Fiatje voor ons, dat na 2 dagen klaar stond, ze brachten ons die dag terug steil de berg op toen zij naar huis gingen. Wij kochten drie paar kleurige slippers en een badpak. En de eigenaar van het appartementje stond de volgende dag met een eigen autootje voor de deur en nam ons mee naar een lokale supermarkt om boodschappen te kunnen halen. De koffers waren nog weg, maar we kregen zoveel contact met allerlei mensen waarvan de een ons een tip gaf van een restaurant, de volgende ons naar vrienden van vrienden bracht want die waren net met een manege gestart. En toen mijn dochter had verteld dat zij paard reed moesten we de spaanse vurige paarden natuurlijk ervaren volgens een vriendin van Stefania. Het eiland kwam op de meest gekke manieren tot leven. Toen de volgende dag mijn zoon op de trampoline verkeerd sprong en hij met een geblokkeerde nek en enorme pijn met ons terug naar huis moest lopen, vertelden Paulo en Stefania over een vriendin die net een beauty spa had geopend, maar die daarvoor altijd in fysiotherapie had gewerkt. Met magische handjes liet zij in no time de blokkade verdwijnen en mijn dochter mocht in de tussentijd buiten in haar zwembad toeven.. zo gingen de dagen voorbij met onverwachte ontmoetingen en bijzondere situaties die telkens vanzelf weer opgelost werden. In de avond ging de telefoon. De koffer s zouden zijn aangekomen. Toen we ze openmaakten dachten we: waar hebben we dit allemaal in naam van de lieve heer voor meegenomen??? We hebben het allemaal niet nodig.. op de snorkel na dan. Alles wat "mis" was gegaan, heeft ons in de hele vakantie meer terug gegeven. En die ervaring hebben we alle drie meegenomen naar huis. De pen geef ik door aan iemand van onze vereniging die ook iets bijzonders en positiefs heeft meegemaakt! Pernille 24
