Valkenberg en Stationskwartier

BredavanBinnen

jaargang 7, nummer 28, december 2011

wijkkrant voor de bewoners van de binnenstad

Breda van Binnen is een uitgave van de wijkraden Fellenoord/Schorsmolen, Chassé, Oud-boeimeer, Stadshart/Valkenberg en Stationskwartier

Cadet en Kattenvrouw

Kulturele Amateurmanifestatie weer groot succes

Nieuw Gymnasium blijft op dezelfde plaats

Zorg blijft over panden Nieuwstraat Door Eugène Loomans

......................................

De situatie van het oude klooster met aanpalende panden in de Nieuwstraat blijft onverminderd precair. Het grote, monumentale complex, dat zich uitstrekt tot aan de Markendaalseweg, staat al vele jaren leeg en daar lijkt voorlopig nog geen eind aan te komen. Het complex is het eigendom van de Woningstichting Geertruidenberg (WSG), die kennelijk al te actief is geweest buiten het vestingstadje zelf. WSG kocht panden en gronden in heel West- en Midden-Brabant en is daardoor in grote financiële problemen gekomen, want er werd geen vierkante meter grond verkocht. De zittende directeur is op non-actief gesteld en inmiddels zelfs financieel aansprakelijk gesteld voor de verliezen van de WSG, die in 2010 tot aan 60 miljoen euro zijn opgelopen. noemen, maar in het geruchtencircuit circuleert de naam van de Bredase woningbouwvereniging Singelveste. Dat zou aboluut een goede nieuwe ‘huisbaas’ zijn. En vooral als die snel in actie zou kunnen komen. Het college van B en W vindt ook dat er een zorgelijke toestand ontstaat. De bouwkundige staat van de panden in de Nieuwstraat etc. gaat achteruit en dat komt door de leegstand en achterstallig onderhoud. Zo dreigt een van de grote dakgoten het te begeven, maar daar is een zeer provisori-

E

ind vorig jaar is er begonnen met de restauratie van het klooster in de Nieuwstraat en de kapel aan de Markendaalseweg, maar toen een paar maanden later de problemen bij WSG duidelijk werden, staakte de aannemer de werkzaamheden. En sindsdien

ligt alles stil, tot verdriet van de Wijkraad Stadshart/Valkenberg, die onder meer in deze krant een aantal malen meer dan dringend aandacht heeft gevraagd voor de situtatie van een van de belangrijkste monumenten in de stad. De VVD-gemeenteraadsleden Patrick Ernst en Boaz Adank stel-

den vragen over de stand van zaken aan het college van B en W en de antwoorden daarop waren nu niet bepaald geruststellend. Voorlopig ligt de voorheen gewoon stil. met Amarant

de restauratie van prachtige panden WSG, die samen bijvoorbeeld abso-

luut heel mooie plannen had voor het huisvesten van wat vroeger nog geestelijk gehandicapten mocht heten, wil de panden verkopen aan een andere partij. En die zou dezelfde plannen hebben als WSG. Het college van B en W noch betrokken medewerkers wil de naam van die betrokken partij

sche reparatie uitgevoerd. De gemeente heeft onlangs nog een inspectie uitgevoerd en is ook behoorlijk geschrokken. WSG heeft wel het een en ander gedaan om verder verval te voorkomen, maar het gaat volgens het college om tijdelijke maatregelen. B en W kondigen aan de boel in de gaten te houden en willen als het fout gaat WSG via een zogeheten aanwijzing aanspreken op verdere achteruitgang. Dat betekent dat de gemeente opdracht geeft om de boel op te knappen en de rekening daarvoor naar WSG stuurt. De Geertruidense club heeft overigens nog meer panden/complexen in de binnenstad, zoals de oude pastorie in de St. Janstraat (nummer 16) en het Hof van Hersbeek (nieuwbouw naast de kathedraal in diezelfde straat).

Stadshart/Valkenberg: Stationskwartier: Chasse, Oud-Boeimeer: jaargang 7, nummer 28 december 2011

Colofon

Breda van Binnen



Vergaderdata Wijkraden

Redactie:

Marian Bolluyt (Surplus Welzijn) Erik Neve (Surplus Welzijn) Eugène Loomans (Stadshart/Valkenberg) Bets Schaerlaeckens (Chassé-OudBoeimeer) Charles Weterings (Stadshart-Valkenberg) Wilbert Stuyk Chassé-Oudboeimeer) Gemma van den Maagdenberg , (stationskwartier) Cees Janssens (Fellenoord-Schorsmolen)

Advertenties:

Charles Weterings info: [email protected]

St Stationskwartier:

do. 12 januari, aanvang: 20.00 uur bij Gemma van den Maagdenberg, Spoorwaai 217

St. Stadshart/Valkenberg: ma. 16 januari, ma. 19 maart, aanvang na spreekuur voor bewoners om 19.00 uur St. Janstraat 8 St. Fellenoord/Schorsmolen: 9 februari, 22 maart Alle bestuursvergaderingen beginnen om 19.30 uur envinden plaats in buurthuis Fellenoord, Odilia van Salmstraat 25. St. Chasse, Oud-Boeimeer:

do. 19 januari, aanvang 19.30 uur ( locatie nog niet bekend) De vergaderingen van de wijkraden zijn openbaar.

E-mailadres redactie: [email protected] tel: 0629327228

Wijkraden:

Stadshart-Valkenberg Postbus 1152, 4801 BD Breda [email protected] Chassé, Oud-Boeimeer Wilbert Stuijk Zaanmarkstraat 26 [email protected] Fellenoord/Schorsmolen Ben Joosse [email protected]

Website wijkkrant en van de binnenstad en Chassé/Oudboeimeer: www.bredavanbinnen.nl

09008844 5223220 5251500 5305888 5282000 14076

Help mee uw buurt op orde te houden. U wilt geen overlast van rommel, stank, gevaarlijke situaties, kapotte straatverlichting,enz., bel dan het meldpunt!



14076

Mezz: Chassé Theater:

Maandag

Samen naar werk Taalles De Wolk Doe Mee school Inlooppunt

Dinsdag

Stichting Stationskwartier Gemma van den Maagdenberg [email protected]

telefoonnummers: Politie: Surplus Welzijn: WIJ: IMW: GGD: Gemeente algemeen

Programma buurthuis Gerardus Majella



Samen naar Werk Kinderopvang Hobbyclub Hobbyclub Naailes Inloop mannen Biljartclub

Woensdag



Samen naar Werk Naaicursus Taalles De Wolk Hobbyclub

Donderdag

Samen naar Werk Doe Mee school Naailes Schilderclub

9.00 - 17.00 uur 9.30 - 14.30 uur 9.00 - 11.30 uur 9.30 - 14.30 uur

9.00 - 17.00 uur 9.00 - 11.00 uur 13.00 - 15.30 uur 19.30 - 22.00 uur 19.30 - 22.00 uur 14.00 - 16.00 uur 19.30 - 22.00 uur

9.00 - 17.00 uur 9.00 - 11.00 uur 9.00 - 12.00 uur 19.30 - 22.00 uur

9.00 - 13.00 uur 9.00 - 11.30 uur 13.00 - 15.30 uur 13.00 - 15.30 uur

Vrijdag hele dag Verhuur 2x per mnd 1 X per 3 maanden disco voor 4 -12 jaar

18.30-21.00 uur

Zaterdag

Inlooppunt 10.00 - 15.00 uur

zondag

ouderenbingo: 1 x per maand

14.00 - 16.00 uur

TELEFOONNUMMER BUURTHUIS: 076 5217974 5156677 5303132

wijziging spreekuren in Buurthuis Gerardus Majella:

Activiteitenoverzicht Het Rondeel

13.30-14.30 13.30-16.30 13.30-15.30 15.15-16.15 16.15-17.15

maandag: (Het Rondeel is open vanaf 13.00 uur) Gymnastiek Canasta (1 x per 14 dagen) Literatuurgroep (1 x per maand) Gym op muziek Conditiegym op muziek

08.15– 9.15 09.00-11.30 09.30-11.30 11.45-12.45 13.30-15.30 13.30-14.30 14.30-15.30

dinsdag: Prikdienst Biljarten (vrij) Tafeltennis Gymnastiek Literatuurgroep (1 x per maand) Internationale dans Yoga

09.00-11.30 09.00-11.30 13.30-16.30 13.30-16.30 13.30-16.30 17.30-20.00

woensdag: Biljart (competitie) Bridge (vrij) Kaarten/biljart / spel Kantklossen / glaskralen rijgen Rikconcours (laatste woensdag van de maand) Rondeel Culinair (themadiner) elke 3e woens dag van de maand, opgeven tot en met vrij dag ervoor

09.00-11.30 09.00-11.30 12.30-14.30 14.00-16.15 13.30-16.30 19.00-22.00

donderdag: Biljart (vrij) Bridge (vrij) Ontmoetingslunch ‘Samen Doen’ voor alleengaanden (2e donderdag van de maand) Bingo (7 x per jaar) Rikconcours (2e donderdag van de maand) Biljart

vrijdag:  09.00-11.30 Biljart (competitie)  13.30-16.30 Sjoelen / biljarten / kaarten  13.30-16.00 Hobbyclub creatief (1 x per maand wisselend programma)

De spreekuren van de politie en de corporaties komen per 1 januari te vervallen vanwege een te geringe aanloop. De wijkagent Sandy Langedijk en Ron Visschers zijn te bereiken via 0900 8844 of via hun emailadres: [email protected] [email protected]

buurtmeesters Fellenoord: Merian Dirven: 0634593022 Wil Vermeulen: 0654237070

oplage: 9500 Drukwerk: BSW / De Bode

Lekker samen eten, je hart eens luchten, er even gezellig uit zijn, je belevenissen delen met anderen: Dat kan in Het Rondeel! Kloosterlaan 14, 4811 EA BREDA, tel. (076) 561 51 56

Op zondag 1 keer in de maand houden we in buurthuis Gerardus Majella een bingo.   eerstvolgende datum:   22 januari 2012

 Het is een gezellige middag met elke keer ongeveer 25-30 personen, maar er kunnen er nog veel meer bij. want hoe meer zielen hoe meer vreugd.   We beginnen om 14.00 uur met de bingo, en de zaal is open om 13.00 uur. Kun je eerst even bijkletsen en koffie of thee drinken. We spelen 5 rondes met elk 3 prijzen.   De prijzen zijn erg leuk en vallen bij eenieder goed in de smaak. Rond b.v. kerst hebben we kerstprijzen.  Wat kost zo’n gezellige middag? 4 euro met daarbij inbegrepen koffie en thee en koekje, en natuurlijk de bingo.  Dus bekijk de gezellige foto’s, en kom ook bingo draaien met on beheer buurthuis Annie en Corrie en vrijwilligster Lia.

jaargang 7, nummer 28 december 2011

 Breda van Binnen Spontane schoonmaakactie Carré Nonnenveld

Het binnenterrein van het complex Carré Nonnenveld is niet bereikbaar met een klein veegwagentje van de gemeentelijke millieudienst. Bij schoonmaakbeurten van het bedrijf wat normaal schoonmaak activiteiten verricht in het complex gaat het mis met het binnenterrein schoonspuiten, dan ligt er asfalt gruis op de balkons op de begane grond.

De bestuursleden van de V.V.E.koopappartementen deed een voorstel om aan de bewoners te vragen of ze op een bepaalde dag spontaan in en rond het complex de bezem ter hand te nemen. Op zaterdag 13 augustus kwamen 19 bewoners bij elkaar (kopers en huurders en de complexbeheerder.) Eigen bezems, handveger en blik, en voegenkrabbers om het

onkruid te verwijderen rondom het complex. Er groeien zelfs viooltjes tussen de keitjes van het grote parkeerdek. Alles werd schoongeveegd: het binnenterrein, de garage onder het complex, de berginggangen, de omtrek van het complex. Er blijkt veel afval elke dag weggegooid te worden op het parkeerdek vanaf het Theater tot de parkappartementen, omdat jeugd dat achter laat. Veel glasscherven, gripzakjes, chipszakjes, blikjes, pakjes sap en wat nog meer. Ook elders in het Chassépark. De gemeenteraad wil dat de bewoners van Breda zelf hun stoepje schoon houden in de toekomst, maar elke realist weet wel dat dit niet aanslaat bij de meerderheid. Maak per straat ook zo een afspraak, leuk met zijn allen schoonvegen en na afloop koffie met wat erbij.

BREDA blues Als je teruggaat naar het begin dan zie je vanzelf het pad Van hieruit kan ik de Grote Kerk zien van dichtbij en telkens weer bewonderen als een trots bouwwerk van schoonheid van bouwkunst uit de zichtbare tijd zonder spijt. Het jongetje in de speeltuin roept naar verderop het is vijf uur bij mij is het kwart over vijf, en hij wijst naar zijn onzichtbare polshorloge. Later lopen we 700 meter in de sneeuw naar huis nog dichter in Breda naar het Pyramideplein de Grote Kerk staat op vijf uur het is de Breda blues. jan ruward

Helemaal Verkeer(d)

Wijziging telefoonnummer Milieuklachtenlijn Milieuklachten zijn klachten die gaan over geluid-, licht- of stankhinder die veroorzaakt wordt door bedrijven. Met ingang van 15 december 2010 moeten alle milieuklachten worden ingediend via telefoonnummer 14 076.

Ook geluidsklachten tijdens evenementen kunnen gemeld worden. De Milieuklachtenlijn is 24 uur per dag, 7 dagen per week bereikbaar. Het huidige telefoonnummer van de Milieuklachtenlijn (076) 529 71 83

komt hiermee te vervallen. Let op: Buiten kantoortijden moet u de gehele tekst afluisteren. Aan het einde wordt een alternatief telefoonnummer genoemd voor de Milieuklachtenlijn.

Parade KMA door Binnenstad Er was weer de jaarlijkse parade/ c.q. defilé van KMA-cadetten door de binnenstad. Dat is altijd een plechtig moment voor de militaire academie. De parade is onderdeel van de Dies Natalis (zeg maar verjaardag) en die werd dit jaar al voor de 183e keer gehouden. Over de banden tussen Breda en militairen gesproken. Op het bordes van het stadhuis op de Grote Markt stonden natuurlijk veel hoge en minder hoge militairen naast burgerlijke autoriteiten. Zoals het hoort, maar wij betrapten een deel van de troepen op een andere plaats..

Iedere weggebruiker in de binnenstad kent ze wel. De plaatsen waar het verkeer (van wandelaar tot fietser, van vrachtwagen- tot busschauffeur) moeite heeft om over te steken, in te voegen, de goede rijbaan te vinden etc. BredavanBinnen wijst iedere aflevering op een van die plaatsen, waar niet direct veel ongelukken hoeven te gebeuren maar die wel degelijk behoorlijk lastig zijn. Deze keer de kruising Keizerstraat/Nonnenveld, Akkerstraat. Het kruispunt moet in de Top Drie van lastige kruispunten in de hele stad staan. Mét stip. Het is gewoon een onmogelijk geval, vooral als het erg druk is en dat is iedere zaterdag en op iedere koopavond. Er zijn acht of negen verkeersbewegingen mogelijk, naar links, naar rechts of gewoon rechtdoor. Zie dan door de bomen het bos maar eens. Je moet medelijden hebben met

voetgangers, en diep medelijden met mensen in een rolstoel dan wel met een rollator of een visuele beperking. Die kunnen geen kant op, laat staan oversteken. De kruising biedt toegang tot de Mols-parking en die is héél populair en dus staan er regelmatig files met automobilisten die per sé naar de volle parking willen. Intussen zijn er ook veel fietsers, bussen en automobilisten die op de Keizerstraat gewoon rechtdoor willen, maar ja dat kan niet of nauwelijks vanwege de files in beide richtingen. Linksaf met je auto vanaf het Nonnenveld de Keizerstraat in kun je op die tijden ook wel vergeten. Kortom wat een ellende en geen enkel uitzicht op maatregelen op korte termijn. De gemeente wil wachten tot er (eindelijk) wat gebeurt op het Mols-terrein, waar snode plannen voor bestaan. Over tig jaar....

jaargang 7, nummer 28 december 2011

Breda van Binnen



BUURTBEWOONSTER ZET ZICH IN VOOR ETHIOPISCHE WEESKINDEREN “Stichting Save Ethiopian Children”. door Cees Janssens

Op een van mijn wandelingen door de wijk ontmoette ik een buurtbewoonster; we maakten een praatje. De vrouw vertelde me dat ze uit Ethiopië kwam en dat ze erg begaan was met de weeskinderen uit haar land.

voor velen kan zijn en waar we als buurtbewoners heel trots op mogen zijn zo iemand in ons midden te hebben. De donkere dagen voor kerstmis, je zwerft over straat, het leven moet nog voor je beginnen. Je bent nog een kind en staat helemaal alleen in de donkere nacht, zonder ouders, broers of zusjes. Je bent een wees en wie zal je helpen? Het zou een mooi kerstverhaal kunnen zijn met een happy end. Helaas is zo’n verhaal ook nog de werkelijkheid van alle dag.

Nazareth. De meest opvallende herinnering uit haar jeugd is, dat ze als klein meisje vaak naar de vrachtwagens stond te kijken die volgeladen met voedsel voor de arme mensen door de straat reden. Toen dacht ze al, ik moet daar zijn waar het eten vandaan komt, zodat ik ook hetzelfde kan doen, ik wilde kinderen helpen. Om dit te bereiken besloot Afomia op latere leeftijd het tot dan toe belangrijkste besluit uit haar leven te nemen door naar Nederland te vertrekken, een pijnlijk omslagpunt in haar leven. Het gemis van haar ouders, je land verlaten

Een kennis van de familie was de wanhoop nabij en zag geen andere oplossing meer dan haar twee kinderen van vier en zeven jaar op straat te zetten. Afomia en haar man vonden dit zo verschrikkelijk , dat ze samen besloten de vrouw onmiddellijk te gaan helpen. Terug in Nederland vertelden ze aan familie en vrienden wat ze in Ethiopië hadden meegemaakt en vonden zo de steun bij vrienden om een huisje in Nazareth te huren voor de vrouw en haar kinderen, en te zorgen dat ze de vrouw en haar kinderen te eten kon geven. Door haar enorme gedrevenheid weet Afomia meerdere mensen enthousiast te maken, haar hierbij te helpen en zo werd “Save Ethiopian Children” geboren

Familiehuis Zo heeft SEC op de dag van vandaag een klein familiehuis in Nazareth waar vijf weeskinderen worden opgevangen en een echtpaar er garant voor staat dat deze kinderen liefde ontvangen en een goede verzorging genieten. Dat ze naar school kunnen gaan en medische zorg ontvangen. SEC helpt in totaal tien kinderen, vijf wonen er in het familiehuis en vijf zijn ondergebracht bij familie of kennissen van de overleden ouders. In haar geboorteland kan Afomia een beroep doen op vrienden die de zaken daar ter plaatse voor haar regelen.

Om die kinderen van hieruit te kunnen helpen, heeft ze een aantal mensen enthousiast kunnen krijgen om een stichting op te richten te weten “Stichting Save Ethiopian Children”. Nieuwsgierig geworden omtrent de stichting en het verhaal er achter vroeg ik haar of ze me er meer over wilde vertellen, en zo nodigde ze me uit om bij haar thuis op een middag naar haar verhaal te komen luisteren. Het is daar waar ik weer een buurtbewoonster ontdekte die een voorbeeld

Gelukkig zijn er mensen die dat kind niet aan haar/zijn lot overlaten en het een veilig thuis weten te geven. Een van die mensen is onze wijkbewoonster, haar naam is Afomia, die samen met andere mensen van bovengenoemde stichting zich met hart en ziel inzet om kansloze weeskinderen te voorzien van een thuis en een menswaardige toekomst.

Het verhaal van Afomia Afomia is geboren in Ethiopië in de plaats

en de cultuurschok hier in Nederland, het verblijf in verschillende AC’s, waren moeilijke momenten voor haar. Maar haar diepe christelijke geloof en de missie die ze voor ogen had hielpen haar door deze moeilijke periode in haar leven. Eenmaal haar plaatsje en haar levenspartner in Breda gevonden ging Afomia deze keer met haar man in 1998 terug naar Ethiopië om haar familie in Nazareth te bezoeken. Natuurlijk was Afomia op de hoogte van de armoede in haar land, maar werd nu weer met de harde werkelijkheid geconfronteerd.

Afomia kwam naar Nederland met een droom om kinderen te helpen en een toekomst te geven. De prijs die ze er voor betaald is hoog, maar haar droom is werkelijkheid geworden Kinderen helpen Hulp redt levens, niets is belangrijker Regelmatig staat ze er bij stil om dankbaar en gelukkig te zijn, dat ze dit tot stand heeft weten te brengen. Afomia heeft het erg naar haar zin hier in Breda, zeker in de wijk, de winkels dichtbij en heel belangrijk: de mensen begroeten elkaar in de wijk. Haar werk gaat iedere dag door, en steun voor dit mooie werk is altijd welkom (www. secfoundation.nl) Fijn dat er in deze tijd van individualisme toch altijd wel mensen te ontmoeten zijn,die zich inzetten voor de medemens. Die een mooi voorbeeld voor ons allen zijn. En dat lijkt me een mooie kerstgedachte.

jaargang 7, nummer 28 december 2011

 Breda van Binnen

SCHOONHEIDSSALON CRYON

Spiegeltje, spiegeltje aan de wand Wie is de schoonste in het land…

door Cora van Beek

Al sinds het prille begin der tijden is de vrouw bezig geweest met het verfraaien van haar uiterlijk. Niet alleen om de man te behagen maar ook omdat een mooi uiterlijk, kleding in combinatie met een mooie gezonde huid, nu eenmaal zorgt voor meer zelfvertrouwen en men dat dan ook uitstraalt…. Uiterlijke schoonheid, maar ook de hele lichaamsverzorging is belangrijk. We willen daar graag alles over weten en we zijn bereid om er zowel tijd als geld in te steken. Belangrijk zijn uiteraard de producten die gebruikt worden om een optimaal resultaat te verkrijgen. Dat varieert van make-up, serums enz enz……..Even belangrijk is tevens het advies hoe en wanneer deze producten te gebruiken. En daar komt de schoonheidsspecialiste in beeld……. Salon Cryon, sinds twintig jaar gevestigd aan het Wilhelminapark, is HET Bredase centrum voor gespecialiseerde huidverzorging. Zes specialistes met een grote vakkennis die uitstekend op elkaar zijn afgesteld zorgen ervoor dat het u aan niets ontbreekt. Op alle gebieden zijn zij zeer professioneel en vooral vakbekwaam. Bij Cryon werkt men tevens met de meest gerenomeerde merken zoals BABOR met de juiste Basis-producten en !QMSMedicosmetics. Achter het succes van deze lijn staat de chirurg, biochemicus en internationaal erkende specialist op het gebied van esthetische chirurgie, Dr. Med. Erich Schulte .Het !QMS Mediocosmetics Anti-Aging gezichtsbehandelingssysteem voor huidgeneratie is tot op heden uniek in zijn werking. In de elitewereld van de cosmetica staat deze medicus erom bekend dat hij steeds nieuwe wegen inslaat en dat het beste nog niet goed genoeg is en hij zich steeds wil overtreffen! In zijn ResearchLaboratorium wordt onvermoeibaar

en met succes doorgewerkt! Met de nieuwste producten worden effecten bereikt die voordien voor onmogelijk gehouden werden en zorgen ervoor dat U als herboren de Salon verlaat……. Bovendien is Cryon de enige salon in de regio die gespecialiseerd is in het verwijderen van couperose, steelwratjes en bindweefselbulten. Cryon is geen gewone Salon: deskundigheid en professionaliteit heeft men hoog in het vaandel staan en men verzorgt uitsluitend behandelingen met resultaat! Men staat voor behandelingen en producten die het gewenste resultaat bieden. De opleidingen en het niveau van de specialistes zijn op alle gebieden zeer hoog. Zij weten dan ook precies wat U nodig heeft om er (nog) beter uit te zien! Scholing is daarbij zeer belangrijk. Eerst volgt men een vierjarige stage om zich te ontwikkelen om de toekomstige klanten optimaal van dienst te kunnen zijn. Dit hechte team werkt uiteraard onder het wakend en deskundig oog van eigenaresse Christine Geldtmeijer. Gestart als zeer ambitieus is het voor haar een uitdaging om ook haar personeel datgene mee

te geven waar zij zelf zozeer naar streefde. Een gezonde combinatie van idealisme en commercieel handelen en denken die met elkaar in goede balans is, waarbij het welbevinden van de klant altijd op de eerste plaats staat….. Christine Geldtmeijer - de charmante en altijd zeer elegant geklede, met daarop afgestelde make-up - is het wandelende visitekaartje van haar eigen bedrijf. Als schoonheidsspecialiste heb je niet alleen een voorlichtende, maar tevens een representatieve functie. Op en topvakvrouw verwierf zij in 1995 de titel SCHOONHEIDSSPECIALISTE VAN HET JAAR, een onderscheiding die men zeker niet zomaar, krijgt. Topvakvrouw als ze is benadrukt deze onderscheiding tevens haar kwaliteiten als ondernemer. Om als beste uit de bus te komen moet men maar liefst drie voorrondes doorstaan. De theoretische voorkennis wordt uitvoerig getoetst en de Salon zelf wordt bezocht door een jurylid. Samen met vier finalistes ging ze door naar de finale. Twee uur lang word men dan ondervraagd over de finesses

van het vak. Na deze slopende afvalrace bleef zij uiteindelijk als enige over….. Haar verkiezing heeft ze voornamelijk te danken heeft aan haar professionaliteit en gedrevenheid voor haar vak.Het was de jury meteen duidelijk dat alles erop gericht was om de klant tevreden de deur uit te laten gaan . Het juryrapport was dan ook in alle opzichten lovend: niet alleen over haar vakbekwaamheid maar speciaal ook over haar uiterlijk: “ze is een opvallende persoonlijkheid en ziet er in positieve zin bijzonder uit. Ze heeft een goed optreden is vriendelijk en correct en weet wat ze wil”. En dat laatste heeft ze in de afgelopen jaren meer dan waar gemaakt, met haar Salon heeft ze een topprestatie geleverd. Een gedurfde uitstraling op een meer dan prachtige locatie. Steeds aangepast aan de nieuwe eisen en de nieuwste trends en altijd de beste producten op alle gebied zorgen ervoor dat niet alleen haar vaste clientèle haar trouw is gebleven maar ook vele “nieuwe” Bredanaars haar weten te vinden. Gedrevenheid en tevreden klanten is nog altijd de beste reclame die een ondernemer zich kan wensen…

jaargang 7, nummer 28 december 2011

Breda van Binnen



HET RONDEEL EN DE GERUCHTEN! Gaat het Rondeel sluiten?

Titels

door Bets Schaerlaeckens

Column

Op een of andere manier kicken bestuurders van onze stad, maar zeg ook een VVVdirecteur, enorm op allerlei titels. De Beste Binnenstad van Nederland, de Meest Gastvrije Stad van Nederland, de meest Duurzame Stad etc. etc. Ja, daar kun je nog eens mee aankomen op een congres met mede-wethouders. We hebben er zelfs een (wethouder), die de Bredase binnenstad op de lijst van Werelderfgoed van de Unesco wil hebben! Veel gekker moet het toch niet worden. Nu ben ik in de gelukkige omstandigheid (geweest) om een aantal steden op die lijst te bezoeken en ik kan verzekeren, Breda heeft daar absoluut niets op te zoeken. We hebben in het verleden met z’n allen (democratisch onderbouwd, dat wel weer) besloten om zóveel te slopen dat grote delen van de binnenstad op geen enkele lijst thuishoren. Ja misschien op die van De Bijna Lelijkste Buurten van Nederland. Waar komt die fascinatie voor een Titel toch vandaan? Natuurlijk, je lokt er mensen van buiten mee naar je stad. Oei, de Beste Binnenstad, dat willen we wel eens zien als pakweg Haarlemmer! Goed voor de horeca, de winkels, dus goed voor werkgelegenheid, de economie etc. En dan heb je per jaar ook nog een paar Belgen-dagen, waarbij ‘we’ als Breda vooral ons best doen zoveel mogelijk bonnen te plakken op Belgische auto’s die iets verkeerd geparkeerd staan. Dom, dom, dom. In zo’n stad kom je toch nooit meer terug als Belgische gast die overigens meer uitgeeft dan de gemiddelde Nederlander. De meest gastvrije stad van het land? Titels, daar ging het over. Waarom zijn sommige lieden daar toch zo gek op? Natuurlijk, ik zou ook op de Grote Markt staan als NAC Breda eindelijk weer eens kampioen van Nederland zou worden. Wat de komende jaren waarschijnlijk niet zal gebeuren. Zo’n titel als meest duurzame stad van Nederland, wat stelt dat voor? En waarom kick je daar zo op? Omdat je steeds meer bussen door de binnenstad jaagt, omdat je struiken weg laat halen langs de singels, omdat je het onderhoud van het openbaar groen sterk terugbrengt? Verslaafde daklozen onderbrengt in twee wat kwetsbare wijken en zegt dat dat de veiligheid in de buurt verhoogt? Joost mag het weten. Mijn dwingende voorstel is: ophouden met die flauwekul en gewoon overgaan tot de werkelijkheid van alledag. Geen Titels meer najagen. Op ééntje na dan: Wie is de Beste Bewoner van de Binnenstad? Hoewel, dat is ook geen wedstrijd, want dat is (haha) natuurlijk

Eugène Loomans

WIJ, de vroegere Stichting Ouderenwerk Breda (SOB) heeft op een bijeenkomst van medewerkers en vrijwilligers bekend gemaakt dat, als de gemeenteraad geen subsidie verstrekt aan het steunpunt Rondeel, dit het einde betekent voor alle activiteiten die plaats vinden in het complex aan het Kloosterplein. Een aantal jaren is er al overleg geweest met verschillende partijen van maatschappelijke instellingen. Steeds ging het niet door om wat voor redenen dan ook. Het Rondeel is een onderdeel van een appartementencomplex van Singelveste Allee Wonen. Het Rondeel in eigendom van het vroegere S.O.B. Het Rondeel is, als men het moet verbouwen, toe aan een gehele reconstructie, nu zijn het allemaal hokjes en een grote zaal. Maar er vindt toch een behoorlijk aantal activiteiten in het complex plaats, zoals kaarten,  (rikken, jokeren, bridge) sjoelen, biljarten, yoga voor ouderen, gym voor ouderen, conditiegym op muziek voor ouderen (2 groepen). Koersbal, folklore dansen, een knutsel club en om de tijd een bingomiddag. Er is elke maand een lunch op donderdag, een culinaire maaltijd en dat alles om mensen samen iets leuks te laten doen ter voorkoming van eenzaamheid. Dan is er nog een afdeling van de thuiszorg waar mensen bloed kunnen laten prikken,

bloeddruk meten, diabetes controle, en kleine wondverzorging indien nodig. De wijkverpleegkundige geeft ook informatie over mantelzorg ondersteuning, cursussen,maaltijdvoorziening en praktische regelingen zoals vergoedingen en hulpmiddelen. Er is in het kader van het G.W.I. project (Geschikt Wonen voor Iedereen) in Breda in het gebied Stadshart Valkenberg en Chassé/Oud-Boeimeer juist behoefte aan zorg in de buurt. Een steunpunt is daar hart nodig in het kader van de W.M.O. via cirkels die de zorg binnen de cirkel wil bieden.  Het is inmiddels al bekend dat alle beheerders(sters) uit moeten kijken naar een andere baan of functie. Een directie moet voor 100 procent knokken voor het behoud van alle steunpunten vind ik. Een sociaal hart tonen voor ouderen. Vanwege de vergrijzing is er een grote behoefte aan ontspanning en inspanning  voor ouderen, maar vrijwilligers moeten niet een grote verantwoordelijkheid krijgen om welk steunpunt dan ook te leiden. Op wie kan je dan terug vallen bij verantwoording van inkomsten, uitgaven, planningen, beheer, schoonmaak jaaroverzicht welke vrijwilliger wil dat dan kies je voor een betaalde baan toch. Gemeente raad van Breda in onze omgeving is er dan niets meer, besef dat eens in de overwegingen van geen subsidie verstrekken aan belangrijke steunpunten.

Overlast in Boschstraat behoorlijk verminderd Door Eugène Loomans De overlast in en rond de Boschstraat van klanten van de twee coffeeshops is door een verhevigd toezicht van de politie, de coffeeshophouders zelf en de gemeente effectief beperkt. De politie handhaaft zijn bijzondere aandacht voor de straat.

Het actiecomité dat een jaar geijverd heeft voor sluiting van de twee zaken, heeft zichzelf teleurgesteld opgeheven. De actiegroep wilde graag meepraten over het brede beleid op het gebied van coffeeshops, mnaar de belangrijkste discussie daarover vindt plaats in Den Haag. De burgemeeester van Breda heeft daar simpelweg weinig over te vertellen. Deze conclusies kunnen getrokken worden uit de (bespreking van de) evaluatie van de toestand in de

Boschstraat. De Wijkraad Stadshart/ Valkenberg was ook betrokken bij die evaluatie. Gemeente en politie zijn strenger gaan controleren nadat het actiecomité vorig jaar de noodklok luidde. Sinds de sluiting van de coffeeshops in Roosendaal en Bergen op Zoom zou de overlast in Breda en dan met name de Boschstraat ernstig zijn toegenomen. Tijdens de evaluatie consteerden alle betrokken partijen dat de overlast sterk is teruggebracht, nadat de controle was opgevoerd. Volgens burgemeester Peter van der Velden wezen tellingen uit dat het aantal bezoekers aan coffeeshops in Breda niet is toegenomen, maar dat wel duidelijk is dat de Boschstraat met zijn twee grote coffeeshops vooral voor Belgen aantrekkelijk is. Dat levert wel meer verkeer en parkeeroverlast op. De politie

zou op basis van de onderzoeken graag zien dat het betaald parkeren weer vanaf 18.00 uur wordt ingevoerd. De Wijkraad Stadshart/Valkenberg steunt die opvatting en gaat met name de VVD in de gemeenteraad benaderen. Die partij heeft het gratis parkeren in de zogeheten inloopstraten naar de binnenstad doorgedrukt. De wijkraad vindt twee coffeeshops in één straat overigens teveel van het goede. Als er een moet sluiten wil de wijkraad dat er geen nieuwe voor in de plaats komt. Los daarvan gaan de coffeeshophouders door met hun eigen controles en het schoonmaken van de straat. Ze blijven foutparkeerders aanspreken. De politie blijft extra alert, omdat er Roosendaalse straatdealers zijn gesignaleerd in en rond de Boschstraat. Daarbij speelt ook de Stadsmarinier een rol.

Ontmoeting en betrokkenheid Door Eugène Loomans ‘Ontmoeting en betrokkenheid’. Dat was het thema dat de Wijkraad Stadshart/Valkenberg had meegegeven aan de traditionele bewonersbijeenkomst, die niet zo traditioneel was. Niet alleen de locatie was anders dan voorheen, toen de wijkraad een warm onthaal vond in de tuin van het bisschopspaleis in de Molenstraat. Voorzitter Jan de Bakker vond dat we de bisschop, die twee bisdommen onder zijn hoede had, niet al te zeer mochten lastig vallen.En dus werd er een even warm onderkomen gezocht en gevonden in de buitengewoon prettige omgeving van restaurant Chocolat tussen ’t Sas-plein en de Torenstraat. En ook dat had weer een reden. De wijkraad heeft de afgelopen jaren

steeds meer contact gezocht met de (horeca)ondernemers in de binnenstad in de wetenschap dat een goed functionerend centrum goed is voor iedere betrokkene. Van bewoner tot ondernemer, van politicus tot ambtenaar, van werknemer tot bezoeker. Dat resulteerde uiteindelijk in een bijeenkomst die gezamenlijk was georganiseerd door de wijkraad en de ondernemers . De bedoeling was dus dat er veel ontmoetingen zouden plaatsvinden tussen alle bezoekers van verschillende pluimage en dat gebeurde ook. Jan de Bakker op die middag: “Als je elkaar kent is het makkelijker te communiceren, word je sneller begrepen, heb je sneller resultaat

en raak je betrokken.” Er waren op deze bijzondere bewonersbijeenkomst dan ook meer andere bezoekers dan op ‘normale’ bijeenkomsten en dus zijn er ook andere ontmoetingen tot stand gekomen. Daarnaast wil de wijkraad de aanwezige deskundigheid van bewoners van de binnenstad meer gaan gebruiken. Op de huis-aan-huis verspreide uitnodiging is de bewoners onder leiding van Pien Roosmalen van het burerau B-In Motion ook gevraagd naar hun deskundigheid. Met het tevredenstellend aantal antwoorden daarop hoopt de Wijkraad Stadshart/Valkenberg in de toekomst een beroep op die deskundigheid te kunnen doen voor het

jaargang 7, nummer 28 december 2011

 Breda van Binnen

Nieuw Gymnasium straks terug op huidige plaats Door Eugène Loomans ........................................... Het zal voor de omwonenden wennen zijn, geen ‘schoolgeluiden’ meer en dat wel een jaar lang. In de plaats

daarvan zal het geluid van sloop- en bouwactiviteiten de boventoon voeren. Het Stedelijk Gymnasium aan de Nassausingel gaat nieuwbouw plegen en wel behoorlijk rigoreus. Behalve de twee nieuwe gymzalen aan de kant van de Nassaustraat, gaat eerst alles plat van wat er nu aan schoolgebouwen staat, inclusief die van de oude Rijks-HBS. Daarna volgt nieuwbouw op dezelfde plaats. “Onze plannen zijn rond, de vergunningen nog niet”, zegt rector Kathy

Rogmans-Kivits van het Gymnasium. Rond deze tijd gaat de bouwaanvraag naar de gemeente en als alles goed gaat begint de sloop en nieuwbouw aan het eind van het huidige schooljaar. In augustus/september 2013 zou de nieuwbouw dan klaar kunnen zijn en kunnen de leerlingen weer terug naar hun oude vertrouwde plaats. In de tussentijd krijgen ze les in het (dan oude) gebouw van de Van Cooth Scholengemeenschap aan de Biesdonkweg. De leerlingen van die school verhuizen naar andere scholen in Breda. De omwonenden aan de Nassausingel, Nassaustraat en Nieuwe Boschstraat worden tijdens sloop en nieuwbouw betrokken via een inmiddels geformeerde bewonersgroep. De Wijkraad Stadshart/ Valkenberg heeft ter ondersteuning ook een afgevaardigde in die bewonersgroep. Rector Kathy Rogmans vertelde op een voorlichtingsavond voor de buurt dat de school allerlei plannen zeer grondig heeft bekeken. Renovatie, gefaseerde sloop en nieuwbouw, deels nieuwbouw /deels renovatie, alles is bekeken en bestudeerd, maar de uiteindelijke beslissing is toch op complete nieuwbouw gevallen. En wie een kijkje neemt in de huidige school kan het daar alleen maar mee eens zijn. Het scheikundelokaal bijvoorbeeld dateert uit de jaren

veertig van de vorige eeuw. Het gebouw is duidelijk gewoon versleten Architect Ernest Pieters van Rienks Architecten (ontwerpers van onder meer de Avans Hogeschool, NHTV in de Sibeliuslaan, de verbouwing van het oude gemeentehuis In Ulvenhout. het ROC in Etten-Leur) heeft met zijn collega’s een mooi, licht en duurzaam gebouw ontworpen. Maar dat moest ook wel want een paar van hun kinderen zitten op het Gymnasium. “Het wordt een soort villa in het groen”, zei Pieters en wel vooral gebaseerd op aloude Griekse en Romeinse bouwprincipes. Je bouwt tenslotte een nieuw gymnasium-gebouw. Natuurlijk hebben omwonenden vragen over de inval van de zon, de ondergrond (de huizen aan de Nassausingel zijn op terpen gebouwd), de hoogte van het nieuwe gebouw, de redding van de bestaande bomen etc. Een aantal onderzoeken loopt nog, maar dat naar de inval van de zon is klaar. Als we het goed gezien hebben, hebben drie huizen ergens rond de kerst last van een beperkt verminderd aantal zonuren. Het grondonderzoek loopt nog, maar het is al wel duidelijk dat het huidige gebouw middenin een oude stadsgracht staat. De fundering wordt overigens niet geheid, maar geschroefd en parkeren op het voorplein is straks taboe. Bovendien komt er een onderzoek (deskundigen noemen dat een nul-meting) naar de stand van de huizen rondom het nieuwbouwterrein. Rector Rogmans wil die zo laat mogelijk laten uitvoeren om straks een zo goed mogelijke vergelijking te kunnen maken of er veranderingen, scheuren etc. zijn opgetreden in de omliggende woningen. Uiteraard vroegen omwonenden waarom er geen inspraak mogelijk is geweest over de nieuwbouwplannen. Het ontwerp past echter precies binnen het nu geldende bestemmingsplan binnenstad uit alweer 1995 “Dat hebben we heel nauwkeurig bekeken”, zei architect Ernest Pieters en vertegenwoordigers van de gemeente bevestigden dat. In de jaren vóór 1995 is inspraak mogelijk geweest over dat bestemmingsplan en dus onder meer de hoogte en omvang van het nieuwe schoolgebouw van het Gymnasium. Vandaar dus.

Expositie Jong in Breda bij Kickstart Door Janine van de Casteel

............................................. Ben je jong geweest in Breda in de periode tussen 1955 en 1981? Dan maak ik je graag attent op de expositie Jong in Brabant, editie Breda, tot en met 22 december bij Kickstart in de Catharinastraat 87. Openingstijden van 15.00 tot 22.00 uur, entree gratis. De tentoonstelling wordt onder meer georganiseerd door de

Stichting Cultuurbehoud Breda en de Nassau Scholengemeenschap. De expositie vertelt het verhaal van de wqereld van jongeren van toen en nu. Aan de hand van foto’s, muziek, grafische en beeldende kunst, rituelen, huishoudelijke voorwerpen, gedragduitingen wordt de belevingswereld verbeeld van de jeugd uit de jaren vijftig tot aan deze tijd. Tijdens de expositie krijgt de bezoeker ook een voorproefje van

een tijdsbeeld over de Bredase jeugd in de periode 1955-1981, dat waarschijnlijk in de loop van volgend jaar verschijnt. Voor dit boek zijn Benno Kegge, Vroukje Muntjewerff en Janine van de Casteel al bijna een jaar bezig met het verzamelen van informatie. Ze beschrijven o.a. de periode van de Bredase jeugdsozen, vestzaktheater De Trapkes, het ontstaan van van het jongerenwerk en nog veel meer .

Bewonersdag Stadshart/Valkenberg uitvoeren van een kort of langer project, maar vooral ook voor het meedenken. Dat heeft gewerkt. De resultaten worden op dit moment nog verwerkt. Bleef na woorden van wethouder Cees Meeuwis over het belang van de binnenstad voor Breda in Chocolat naar goed Bredaas gebruik over een zeer aangename middag met veel ontmoetingen onder natuurlijk het genot van een hapje en drankje. Daar ging het de wijkraad om. Mag dus een vervolg krijgen op deze manier.

Geef u op voor een REANIMATIE / AED cursus zie: www.reanimatieleren.nl tel: 076 - 5498867 WIJ ZOEKEN VOOR ONS ADOPTIEPLAN NOG BEDRIJVEN DIE HET MAATSCHAPPELIJK BELANG IN BREDA WILLEN ONDERSTEUNEN. zie: www.breda-AED-PROOF.NL

jaargang 7, nummer 28 december 2011

Breda van Binnen



Die warme zon komt wel Tekst en foto’s: Eugène Loomans

Het is ernstig te hopen dat al dan niet afgestudeerde meteorologen geen gelijk krijgen. Nogal wat van die lieden voorspellen een strenge winter. Let even op het woord voorspellen, want dat is nog heel wat anders dan verwachten. Het zou dus nog best een mee kunnen vallen met die strenge winter (of tegen). Dat eerste is heel erg te hopen, vinden wij. We hebben tenslotte al een slechte zomer achter de rug, wel aangename maanden oktober en (begin) november, maar veel sneeuw en vorst, daar zitten wij niet zo op te wachten. Daarom nog maar even een terugblik in woord en beeld op de afgelopen maanden. Wat gebeurde er binnen de singels en hoe ontwikkelden sommige zaken zich? De goede kijker zal zien dat pakweg zes tot acht weken geleden nog volop bomen in het groen stonden en dat mannen met korte mouwen en vrouwen in korte rokjes liepen. Dat komt ook wel weer, maar nu even niet.

De Grote Kerk is weer eens toe aan een grote onderhoudsbeurt. En dat betekende opnieuw steigers tegen en rond het mooiste monument van Breda. Muren, goten en daken waren ditmaal aan de beurt voor een bedrag van rond de 700.000 euro, bijeengebracht door de Vrienden van de Grote Kerk, rijk en gemeente. Het werk heeft wel een beetje vertraging opgelopen maar de kerk kan er nu toch weer een tijdje tegen. Het blijft natuurlijk een majestueus gezicht tegen de achtergrond van een strakblauwe hemel.

Toch ook nog maar even een jaloers-makend beeld. Dit was allemaal mogelijk in het begin van het najaar: Boekje lezen in de zon op een hoog balkon aan de Houtmarkt.

jaargang 7, nummer 28 december 2011

 Breda van Binnen

weer, maar nu even niet De Kulturele Amateur Manifestatie (KAM) in het Chassé Theater was opnieuw een groot succes. Veel publiek en enorm veel deelnemers, zoals hier het koor De Meesingers in een meer dan goed gevulde foyer. Het is voor die deelnemers misschien soms wel eens een beetje rumoerig en onrustig, maar ze hebben toch maar de kans om te laten zien wat ze in huis hebben. De Halstraat bood op de zaterdagavond van de KAM toch wel een opmerkelijk aanblik. De leden van de Spaanse dansgroep Amapola liepen in vol ornaat van de Grote Markt naar het theater en dat zie je zoveel tijd na de Tachtig-jarige oorlog toch niet meer zo vaak. Wel heel feestelijk.

De Singelloop was – ondanks de hoge temperaturen – toch wel weer één groot feest. Het hoogste aantal deelnemers en –sters ooit en weer een perfecte organisatie. Breda mag blij zijn met dit soort evenementen. Vooral de Gezinsloop met die duizenden jongens en meisjes, hun ouders, hun leerkrachten is altijd een lust voor het oog. Maar ook zij krijgen te maken met de laatste honderden meters; eindelijk op weg naar het ultieme doel, de finish op de Grote Markt.. Die afstand alleen lijkt al lang en dat is-ie ook als je geen Keniaan bent, weten we uit eigen ervaring.

foto midden: er was ook weer een drumfestival in de binnenstad. En dat is een manifestatie, die veel vrolijkheid in het centrum brengt en bracht. Brazilianen die toevallig in Breda waren, moeten hun ogen hebben uitgekeken. De deelnemende groepen denken ook aan de toekomst en organiseerden aan de Haven workshops voor mogelijk nieuwe leden. Die trommelden en drumden op van alles en nog wat, van oude plastic emmers tot blikken en kwamen tot de ontdekking dat dat drummen allemaal nog niet meevalt, zeker niet als je met z’n allen ook nog eens niet hetzelfde ritme mag spelen..

Parkeren blijft een probleem in de binnenstad. In de Kerkstraat (tussen de Houtmarktpassage en het oude PTT-gebouw) geldt aan de linkerkant van de straat een parkeerverbod, gewoon voor de veiligheid van met name (brom)fietsers en voetgangers, die door verkeerd parkerende automobilisten de rijweg op worden gejaagd. Voor alle zekerheid heeft de gemeente er zelfs een bord voor neergezet. Hier mag je niet parkeren, betekent dat. Maar daar snappen vooral op zaterdagmiddag nog heel wat mensen niets van.

jaargang 7, nummer 28 december 2011

Breda van Binnen

De nieuwe bussluis door Eugène Loomans

Het is een van de bekendste verkeersobstakels in Breda: de veelbesproken en ruim 250 maal kapotgereden bussluis aan de Houtmarkt. Niets hielp, iedere maand zat er wel een Nederlandse, Belgische, Franse en een enkele keer Luxemburgse auto muurvast op de kolommen die uit de grond kwamen. Dit kan zo niet langer, moet wethouder W. Willems na al die jaren gedacht hebben, daar moeten we iets aan doen voor ruim 100.000 euro, overigens grotendeels betaald door de verzekeringsmaatschappijen van de betrokken automobilisten. En aldus geschiedde eind oktober tot bijna half november. Veel werkvolk in de straat, grommende machines, opstoppingen en een iets andere kleur asfalt uiteindelijk. Grijsgroen, zou je kunnen zeggen. En er kwamen ook véél meer borden en paaltjes al dan niet met lichten te staan dan voorheen. Dat alles moet automobilisten weerhouden om die weg te nemen en je moet toch wel een oneerbiedig gezegd

10

‘blind paard’ zijn als je niet ziet dat je daar als eenvoudige chauffeur niet door kunt rijden. Alleen bussen, brandweer, taxi’s en andere vergunninghouders krijgen groen licht. Nu was dat in het verleden ook al zo, maar ja tenminste 250 mensen merkten dat niet op tot schade aan hun voertuigen en tot beschadiging van hun ego. Het is dus maar te hopen dat de wethouder en zijn ambtenaren voor de goede oplossing hebben gekozen. Feit is in ieder geval dat fietsers wel eens in de verdrukking kunnen komen, ook al hebben ze dan gedeeltelijk een eigen rijstrook. Bus en fiets passen niet naast elkaar op de route bij de bussluis en dus moeten de bussen achter de fietsers blijven rijden. Wat in feite in de oude situatie ook al was.. Wat ook niet veranderd is, is de aanwezigheid van de twee kolommen die uit de grond komen wanneer een geautoriseerd vehikel de bussluis is gepasseerd. Wethouder W. Willems opende de nieuwe bussluis trots op 11 november en op vrijdag de 13e knalde de eerste automobilist er al weer op. Wordt ongetwijfeld vervolgd.

Goede regeling distributie in binnenstad duurt nog wel even Door Eugène Loomans Iedere bezoeker, inwoner en

ondernemer in de binnenstad kent het fenomeen: in de morgen barst het van de vrachtwagens die goederen komen afgeven en tegelijkertijd straten versperren en niet alleen voor bezoekers/bewoners etc, maar ook voor elkaar. Zeer regelmatig staan er bijvoorbeeld twee DHL-vrachtwagens vlak bij elkaar. Die dagelijkse meer dan lichte chaos levert gevaarlijke situaties op voor winkelende mensen, voor bezoekers en is nu niet bepaald een uitnodiging om ’s-morgens eens lekker te komen funshoppen in het centrum. Of voor bewoners oim op mooie dagen fris e ramen open te zetten. Wethouder Cees Meeuwis (VVD, speciaal belast met de binnenstad) noemde het centrum al eens het belangrijkste bedrijventerrein van Breda. En qua werkgelegenheid en omzet is dat natuurlijk ook zo. Maar Breda heeft in zijn historische binnenstad ook veel nauwe straatjes met heel veel autobewegingen, zoals dat heet én heel veel winkels.. En al die belangen botsen met regelmaat met elkaar, figuurlijk maar soms ook letterlijk..De Bijenkorf in de Karrestraat bijvoorbeeld is ook letterlijk een bijenkorf van tientallen verschillende winkels. Die bestellen allemaal zelf hun voorraad en dat levert per week gemiddeld 60 vrachten op van Bijenkorf-vrachtwagens. En die chauffeurs vinden het wel gemakkelijk om dat in de

Karrestraat te doen, hoewel er een goed alternatief is aan de achterkant van De Barones, in de Nieuwstraat. In de Karrestraat worden ze nogal eens geblokkeerd door andere vervoerders die spullen komen afleveren bij andere zaken. En zo kunnen ze wel eens anderhalf uur moeten wachten voor ze hun tocht naar hun volgende adres kunnen vervolgen. Gijs van Merode en Joep Gudde zijn studenten van de NHTV, die stage lopen bij de gemeente Breda en zich vol overgave hebben gestort op het probleem van de distributie in de Bredase binnenstad. Hun conclusies, hierboven al deels weergegeven, zijn voor geen van alle betrokkenen prettig. Ze vertelden dat op een bijeenkomst in het Breda’s Museum waar werkelijk álle spelers op dit gebied aanwezig waren. Het is een totale puinhoop in veel straten tijdens de zogeheten ‘vensteruren’, dat zijn de uren waarin winkels kunnen worden bevoorraad maar ook bewoners kunnen laden en lossen zonder een bon te krijgen. Een probleem is bijvoorbeeld dat alle vervoerders langs verschillende kanten de nauwe straten van de binnenstad binnen kunnen rijden en dat doen ze dan ook. Ze parkeren volgens de studenten ook zodanig dat ze elkaar (en bezoekers) in de weg zitten, maar ze hebben ook geen vaste route die ze (moeten) volgen. Een dergelijk beleid bestaat er volgens de NHTV-studenten zeker wel in andere plaatsen waarmee ze tussen de regels aangaven dat zoiets in Breda toch ook welk prettig zou zijn. De Wijkraad Stadshart/Valkenberg pleit niet voor niets

al vele jaren voor de vestiging van distributiecentra aan de rand van de stad van waaruit de bevoorrading van de winkels met kleinere vrachtwagens kan gebeuren. De NHTV-studenten, die in feite tot dezelfde conclusie kwamen, raakten in hun onderzoek een blootliggende zenuw. Het blijkt namelijk dat er enorm veel ‘incidentele vervoerders’ voor de binnenstad zorgen. Dat zijn jongens en meisjes die maar één vrachtwagen hebben, die gemiddeld 1,38 kubieke meter afleveren waar ze gemiddeld ruimte hebben voor 10 kubieke meter.

“Bundeling levert dus enorm veel op”, is de mening van de twee studenten. Er waren, zoals gemeld, erg veel direct betrokkenen op die bijeenkomst in het Breda’s Museum en mensen uit het vervoerswezen wezen er sterk op dat het gaat om een zeer conservatieve sector. Met andere woorden, veel veranderingen zullen de vervoerders niet willen en dus blijft het zoals het is, niks geen gedoe. Het gaat natuurlijk ook om de broodwinning van die ‘incidentele vervoerders’. Maar iemand moet het voortouw

nemen volgens vrijwel alle aanwezigen om te komen tot een veilige, duurzame en leefbare situatie en daarbij werd al snel naar de gemeente gekeken. Die moet straffen en belonen, zei een van de deskundigen. En vooral handhaven, want er is al op een aantal plaatsen in het centrum eenrichtingsverkeer ingesteld maar daar houdt niemand zich aan, wat dat weer erg Breda’s klinkt. Onze indruk? Het zal nog wel even duren voordat de distributie in de voormalige ‘beste binnenstad’ van Nederland geregeld is.

jaargang 7, nummer 28 december 2011

11 Breda van Binnen

Nieuw station: Toch kans op extra fietsenkelder Door Eugène Loomans Onder sterke druk van onder meer de Fietsersbond en een paar wijkraden is de gemeente Breda nu toch ernstig aan het studeren op de bouw van een (fietsen)kelder onder het huidige Stationsplein. Daar komt straks een groot deel van de achterkant van het nieuwe station te staan, maar het aantal fietsenstallingen is uiterst beperkt. Een zeer vasthoudende Otto Knitel van de Fietsersbond rekende onlangs op een informatieavond voor dat de plannen voorzien in stallingen voor ruim 500 fietsen aan de huidige voorkant van het station en een kleine 2000 (bewaakt en onbewaakt) aan de kant van de Belcrum. Dáár komt in de toekomst tot verbazing en misschien wel verbijstering van velen de officiële ingang van het nieuwe station te liggen. Knitels Fietsersbond heeft geteld dat er op dit moment gemiddeld zo’n 4000 fietsen per dag geparkeerd staan voor en achter het station en hij voorziet namens zijn club in de toekomst dus grote problemen. De Wijkraden Stationskwartier en Stadshart/Valkenberg steunden die opvatting. Dat heeft de gemeente en andere commercieel betrokken partijen aan het denken gezet en dus wordt er nu serieus gedacht aan de bouw van een kelder op het huidige Stationsplein en dat was in de oorspronkelijke plannen niet voorzien. Zo’n kelder zou wel veel te verwachten problemen kunnen oplossen. Maar.......daar hangt natuurlijk wel weer een prijskaartje van een slordige 10 miljoen euro aan en wie gaat dat betalen in deze sombere tijden, waar al zo veel bezuinigd is op de plannen. Gemma van den Maagdenberg van de Wijkraad Stationsbuurt wees er tijdens diezelfde

informatie-avond op dat er op het station nog een oude atoomschuilkelder staat waar in het verleden 300 mensen zouden kunnen slapen En daar kunnen volgens haar dus zeker 1000 fietsen staan. Het was een meer dan nuttige suggestie voor de deskundigen op die avond, die overigens vooral ging over de nieuwe busroutes en de gevolgen daarvan voor het verkeer en de inrichting van de straten in de omgeving. Het nieuwe busstation, waar Veolia niet al te blij mee is wegens ruimtegebrek, komt dus aan de ‘andere’ kant van het (nieuwe) station te liggen. Dat betekent dat er nieuwe aan- en afvoerroutes komen voor de bussen, dat kruispunten en straten opnieuw worden ingericht. Gekeken vanaf de Speelhuislaan in de Belcrum gaan de bussen via de Terheijdenseweg en Delpratsingel in de richting van de Kennedylaan. En dat zijn er veel meer dan nu het geval is (straks één per gemiddeld 1,5 minuut), maar daar staat weer tegenover dat er aanzienlijk minder (vracht)auto’s van die route gebruik kunnen maken. De gemeente neemt namelijk zoveel verkeersmaatregelen dat automobilisten het wel uit hun hoofd laten om in de buurt van die busroutes te komen. Dat dergelijke verkeersmaatregelen wel degelijk nut hebben wijzen tellingen uit. Op de Noordelijke Rondweg is uiteindelijk een Groene Golf geïnstalleerd. Het aantal auto’s is daar(door) met 10 tot 15 procent toegenomen. Op de Academiesingel is het aantal auto’s daardoor met ruim 10% gedaald. Maar voor de deskundigen van de gemeente is het vanwege de krappe ruimte op vooral de singels wel een voortdurend passen en meten voordat zij begin volgend jaar hun definitief ontwerp naar het college van B en W kunnen sturen

PALAIS DU CORSET / PALAIS LINGERIE Exclusieve lingerie voor de modebewuste vrouw

Door Cora van Beek ......................................

Midden in het bruisende stadshart van Breda bevind zich in de Veemarktstraat sinds 1955 een wel zeer exclusieve en toonaangevende zaak in lingerie PALAIS DU CORSET !

Deze vanouds bekende zaak is onder deze naam in Breda (en ver daarbuiten..) bekend ! Sinds 1996 echter draagt de zaak een meer eigentijdse naam: Palais Lingerie, gespecialiseerd in lingerie, homewear, badkleding en ook borstprothesen. Het laatste is een zeer aparte dienstverlening die met de grootste zorg en aandacht wordt gegeven. Als binnenstadskind kan ik mij maar al te goed herinneren dat mijn Moeder met mij aan de hand dit pand nooit passeerde zonder voor de altijd even fraaie etalage behoorlijk lang stil te staan….. Vandaag de dag komt men alle rangen en standen tegen in de nog altijd exclusieve en voorname zaak. De tijden mogen dan zijn veranderd: maar niet de zeer persoonlijke benadering en aandacht voor de wensen van de clientèle: weinig in het leven is immers persoonlijker dan lingerie! De zaak bestaat al vanaf 1955. Uiteraard in de trend van die tijd slechts gespecialiseerd in corsetten en BH,s , vandaar de goedgekozen bedrijfsnaam. Wie kan zich nog de ouderwetse, huidkleurige rijgcorsetten herinneren van het prestigieuze merk CAMP ! Eigenaar Janvier had vijf dochters die echter weinig belangstelling toonden om het bedrijf van hun Moeder voort te zetten. In 1958 echter kwam mevrouw Antonissen in de zaak werken en zij wilde niets liever dan zich bekwamen in het vak, zij was van beroep coupeuse en dat ging goed samen met verkoopster in de lingeriezaak. Zo goed zelfs dat zij in 1965 zelfs de zaak heeft overgenomen. In 1968 werd

het pand volledig verbouwd en aangepast aan de eisen van die tijd: het diepe “inloopportiek” is toen verdwenen. De zaak beschikt nu zelfs over VIP-paskamers waarin men zich zeer discreet kan terugtrekken om ongestoord te passen. Bovendien wordt hier nog een bijna ongekende service wordt geboden: een

druk op de bel zorgt ervoor dat assistentie wordt verleend indien een andere maat of kleur meer gewenst is ! Desgewenst levert men ook deskundig advies voor een perfecte maat en pasvorm. Het effect van de juiste lingerie is immers om de troeven te benadrukken en de minpuntjes te verdoezelen ! Het Palais werkt volledig zelfstandig: juist door onafhankelijk te zijn van een grote keten blinkt men uit door exclusiviteit. Door altijd de nieuwste trends te volgen en de meest aantrekkelijke oogstrelende artikelen uit de collecties van exclusieve leveranciers te presenteren onderscheid men zich hier wel in de meest gunstige zin om zelfs de meest kieskeurige klant te kunnen behagen. En om dat resultaat steeds weer te kunnen bereiken is een ware kunst op zich !

Mevrouw Antonissen heeft zich vanaf ongeveer 1960 eveneens gespecialiseerd in het aanmeten van borstprothesen. Deze wel heel speciale dienstverlening voerde zij uit door haar klanten te bezoeken in het ziekenhuis zelf, er werden dan ter plaatse noodprothesen

aangemeten. In de prille beginperiode werden rijstzakjes gebruikt als prothese waarmee op dat moment het beste resultaat werd verkregen. Later werd rubber gebruikt en nog later kwam silicone in opkomst wat tot op heden nog gebruikt word. Uiteraard worden steeds de nieuwste trends in deze dienstverlening zeer nauwgezet gevolgd. Het mag duidelijk zijn dat het Palais, als een van de weinige zaken in Breda, hier optimaal in is gespecialiseerd en dit uiterst belangrijke en zeer gevoelig liggende werk kan en mag doen. De huidige jonge eigenares is Lisette Steinfort, de dochter van

Mevrouw Antonissen. Zij toonde van jongsaf reeds dezelfde belangstelling als haar moeder en kreeg de liefde voor het vak dus met de paplepel ingegoten. Zij vergezelde haar Moeder vaak tijdens de bezoeken aan de ziekenhuizen waardoor zij meekreeg hoe liefdevol Moeder met de klanten omging. En dit is ook wat zij zelf het liefst in praktijk brengt, zij heeft dan ook de nodige vakdiploma’s behaald. Sinds 1991 werkt Lisette officieel in de zaak en in 1996 is er een BV van gemaakt. Per 1 januari 2012 stapt mevrouw Antonissen officieel uit de zaak, maar zal achter de schermen nog steeds aanwezig blijven. Zij heeft immers in de loop der jaren een vaste klantenkring opgebouwd en er zijn nog altijd Dames die het liefst door haar zelf worden geholpen. Er is tussen hen een vertrouwensband ontstaan…. En hoewel er tegenwoordig nog maar weinig korsetten worden gedragen worden deze desgewenst nog altijd geleverd, een bijna ongekende service voor een steeds kleiner wordend aantal vrouwen dat altijd voor dit kledingstuk wil blijven kiezen. Men treft dan ook in deze zeer aantrekkelijk ogende zaak vrouwen van alle leeftijden die bewust bezig zijn om zich de laatste modesnufjes op dit gebied op een zeer deskundige manier door mevrouw Antonissen, Lisette en het het al even gemotiveerde personeel – niet voor niets worden zij tegenwoordig Lingeriestylistes genoemd - aan te laten prijzen. De klant was, en is bij Palais Lingerie altijd Koning(in) gebleven…..

jaargang 7, nummer 28 december 2011

Breda van Binnen

Cadet én ‘kattenvrouwtje’ De Bredase binnenstad herbergt een groot aantal bijzondere mensen. Een van hen is Heleen Sikkes (28), cadet-sergeant op de KMA én zoals ze zelf zegt ‘kattenvrouwtje’. Ze vangt naast haar opleiding tijdelijk jonge en soms sterk verwaarloosde katjes op en laat ze wennen aan het leven met mensen. Ze heeft er nu drie.

12

Ophogen Trambrug serieuze optie Het heeft er nu méér dan alle schijn van dat er serieus werk wordt gemaakt van het ophogen van de Trambrug. Die brug bij de voormalige suikerfabriek is sinds de bouw ervan letterlijk een sta-inde-weg voor (rondvaart)boten, die in de richting van de haven willen varen. Het college van B en W in dit geval in de persoon van wethouder Cees Meeuwis (VVD, binnenstadszaken), heeft eerder bij het aantreden al aangegeven dat ophoging van de brug een favoriete actie zou zijn. Goed voor de binnenstad, goed voor de economie en erg leuk voor mensen

met of op een (rondvaart)boot. De Wijkraad Stadshart/Valkenberg heeft nu van twee zeer bertrouwbare kanten gehoord dat de plannen absoluut serieus zijn. Er is subsidie aangevraagd bij een paar instanties (Europa) en de gemeente zoekt in Breda naar aanlegplaatsen voor de rondvaartboten, die via de Mark bijvoorbeeld uit Dordrecht of Oosterhout dan wel de Biesbosch komen. De boten kunnen dan aanmeren en de opvarenden kunnen een tijd in de binnenstad rondlopen of musea dan wel Grote Kerk bezoeken, als die tenminste dan nog open zijn. .

Door Eugène Loomans; foto’s Johan van Gurp Het is wel een heel levendig tafereel, drie jonge kittens die een paar weken geleden letterlijk bijna op sterven na dood waren. Bij de eigenaars uiteindelijk weggehaald door de Dierenbescherming en nu meer dan liefdevol opgevangen in een appartement in de binnenstad. Het duurde even maar de drie jonge katjes zijn na een paar weken behoorlijk opgeknapt en zitten weer vol leven. Ze hebben zelfs namen: Dickie, Beertje en Baby. Ze blijven tot ze negen weken oud zijn en

worden dan na controle bij de dierenarts ‘uitgeplaatst’. Cadet-sergeant Heleen Sikkes kan er alleen maar ontzettend gelukkig mee zijn. Met hulp van haar buurvrouw vangt en ving ze de katjes op. Een paar maanden geleden had ze een ander nest van zes, die ‘gelukkig uiteindelijk allemaal naar andere eigenaars zijn gegaan’ via de website van het Dierenasiel. Zo gaat dat namelijk. Eenmaal weer eens terug in het Dierenasiel aan de Oude Baan smolt haar hart voor een sterk verwaarloosd en in beslag genomen nest van zes kittens met een even sterk verwaarloosde moeder. Ze nam er na overleg weer drie mee, die nu volop leven in hun frêle lichaampjes hebben. “De mevrouw van de Dierenbescherming zei dat het kantje-boord was geweest, maar nu ziet het er toch veel beter uit”, zegt Heleen na een paar weken. Cadet-sergeant Heleen Sikkes, op de KMA bezig met een studie over het management in de militaire geneeskundige dienst en absoluut voorbereid op een uitzending naar verre (en wellicht gevaarlijke) oorden is al vanaf haar prille jeugd een ‘kattenvrouwtje’. Zij en haar broer kregen thuis in Nieuwegein ieder een katje

en die verhuisden tot hun dood iedere keer met haar mee naar andere plaatsen. Cadet-sergeant Heleen Sikkes deed los van haar katten in haar jonge jaren de meest uiteenlopende dingen, zowel op het gebied van studie als werk. Zo was ze onder meer croupier in het Casino te Venlo. “Dat alles was mijn wereld toch niet, het draaide alleen om geld en dat vond ik tamelijk deprimerend.” Ze kwam via-via terecht bij de Verbindingsdienst van Defensie,

waar ze het buitengewoon naar haar zin had. Ze kreeg in dienst later het advies van (onder)officieren om het toch hogerop te zoeken en zo kwam ze in augustus 2010 op de KMA terecht. Waar ze ook in het studentencorps een functie kreeg. Van daaruit kan ze bijvoorbeeld de band tussen KMA en de stad Breda verder versterken, Dat is een belangrijk item op het Kasteel van Breda. Een zoektocht naar een eigen appartement bracht haar in de binnenstad, maar ze miste daar toch wat en zo kwam ze bij het Dierenasiel terecht, waardoor ze inmiddels een paar keer ‘pleegmoeder’ is geweest van een of meer kittens. “Heel dankbaar werk”, zegt ze. “Ze zijn heel kwetsbaar in het begin maar groeien ook snel als het goed is. Mensen die een katje komen halen betalen 85 euro aan het asiel voor inentingen etc... Maar feitelijk kun je het leven van een kat niet in geld uitdrukken, vind ik.” Voor de rest vindt ze het prima in Breda. “Hartstikke leuk. Breda heeft de faciliteiten van een grote stad en de gezelligheid en geborgenheid van dorp. Ik vind het heel gezellig en heel leuk hier.” Sommige jonge katjes ook.

BEWONERSAVOND IN CHASSé-OUD BOEIMEER Door Wilbert Stuijk Op onze jaarlijkse bewonersavond van 12 oktober jl. was er een goede opkomst. Wat opviel was, dat de ouderen uit onze wijk beter vertegenwoordigd waren dan de wat jongere generatie. Of dat nu komt, omdat zij meer tijd of mogelijk meer interesse hebben in de gang van zaken, is een vraag! Je zou denken, dat de middengeneratie toch ook belang én ideeën heeft over wat er eventueel moet gebeuren. Volgend jaar weer een kans. Jammer was wel, dat meteen het eerste programmapunt de mist in ging: veiligheid in en om het huis. Juist daarover waren heel wat vragen van m.n. bewoners uit het Chassépark, die ze hadden willen stellen aan de wijkagenten. Vragen over lawaai en drugshandel van jongeren. ’s avonds in het park en de rotzooi die ze achterlaten, enz. De wijkagenten echter lieten om verschillende redenen verstek gaan. Voor ons allen was het een vraag, of in heel Breda bij het politiekorps geen vervanger te vinden was om dit over te nemen. Wij hebben nu de opmerkingen in onze wijkraadsvergadering besproken om ze vervolgens op de bestemde plaats aan de orde te stellen. In een schriftelijke reactie kwam ook nog de vraag naar voren of de verlichting in het park niet wat beter kon. Gelukkig waren de mensen van de brandweer wel aanwezig, die uitgebreid informatie gaven met betrekking tot brandpreventie in huis en hoe te handelen bij grote calamiteiten zoals laatst in Moerdijk. Een paar tips wil ik hier vermelden, waar we de brandweer mee kunnen helpen: • Hang rookmelders op in huis en controleer die regelmatig. • Overweeg wat bij een eventuele brand in huis de beste vluchtroute is, want de tijd die je hebt om te vluchten is behoorlijk ingekort ( van 10 min. naar 3 min.) Dit

• •

komt, omdat meubels van deze tijd sneller in brand vliegen. Zorg dat je huisnummer goed zichtbaar is/ blijft Denk eventueel aan het aanschaffen van een blusdeken voor een brand in de keuken.

Voor meer informatie kunt u een folder bij de brandweer ophalen. Vervolgens is gesproken over de aanschaf en plaatsing van AED apparaten in onze wijk. (Deze zijn ondertussen ook al geïnstalleerd.) De vraag, die we vooral wilden voorleggen, was: Wie wil vrijwilliger worden om deze apparaten mee te bedienen? We hebben al een aantal vrijwilligers, maar in een paar delen van onze wijk zullen we nog via flyers een beroep op u doen. Degenen, die zich opgeven, krijgen van te voren gratis twee instructielessen, hoe deze te bedienen. Na de pauze werd er verslag gedaan van de activiteiten, waar de wijkraad zich het afgelopen jaar over heeft gebogen, zoals o.a. een plan van herinrichting van het van Coothplein en enkele moeilijke verkeerssituaties: in de Concordiastraat en het kruispunt Keizerstraat /Nonnenveld. Tot slot hebben we als nieuw punt aan de orde gesteld, waar we sinds kort van op de hoogte zijn gebracht, namelijk: het College wil een beroep doen op de verantwoordelijkheid van de burgers om een gedeelte van het groenonderhoud naar hen toe te schuiven. Zo kan de gemeente een stevige bezuiniging doorvoeren op de post ‘onderhoud Buitenruimte’. Hoe deze precies vorm gaat krijgen, was nog niet duidelijk. Daarvoor moet nog het nodige uitgewerkt worden. Alles bij elkaar duurde de avond wel langer dan gepland, maar de sfeer was prima. Na afloop hebben we gezellig nog nagekletst met een drankje en een hapje.

jaargang 7, nummer 28 december 2011

13 Breda van Binnen Wijkraad verbolgen over gedoe bij Breda Barst

‘Afsluiting park overdag onacceptabel’

Door Eugène Loomans

De Wijkraad Stadshart/Valkenberg is buitengewoon verbolgen over het feit dat het Valkenberg tijdens Breda Barst twee dagen lang vrijwel totaal was afgesloten. Dat was absoluut tégen alle afspraken met de gemeente en de organisatie. De afspraak was namelijk uitdrukkelijk dat het park alleen op zaterdag ’s-nachts afgesloten zou zijn en daar heeft de wijkraad ook alle begrip voor, gezien de veiligheid van en voor mensen en installaties. Omwonenden en andere bezoekers van de binnenstad bleken echter ook overdag niet door het park te kunnen lopen en dat heeft veel kwaad bloed gezet. Volgens Breda Barst-voorzitter Selçuk Akinci, tijdens het festival door twee leden van de wijkaard aangesproken op de afsluiting, had zijn organisatie daar vergunning voor van de gemeente. De wijkraad heeft vooraf tijdens vergaderingen met ambtenaren en in briefwisselingen nóóit gehoord of gelezen dat het park hele dagen zou zijn afgesloten. Voorzitter Jan de Bakker en

secretaris Piet Mouwen hebben nu na opnieuw een aantal vergaderingen op het Stadskantoor in een meer dan pittige brief aan de gemeente laten weten dat sluiting van het park overdag voor de wijkraad onacceptabel is. “Ook al wordt het park gebruikt voor een evenement, het is en blijft in de eerste plaats een openbaar gebied dat voor iedereen toegankelijk moet zijn en blijven.” De betrokken ambtenaren hebben een klager laten weten dat er vooraf overleg is geweest met de betrokken wijkraden, maar daar is alleen helder geworden dat het park ’s-nachts dicht zou gaan.. Er zou ook maar een enkele klacht bij de gemeente zijn binnengekomen over de afsluiting. Leden van de wijkraad hebben echter verschillende klachten ontvangen (en doorgegeven) en volgens betrouwbare bronnen zijn er bij de slecht bereikbare gemeente – zij het niet bij het Meldpunt – meer dan 60 klachten gedeponeerd. Die houding steekt de wijkraad als een horzel.

“ ... station dat past bij de allure van een hogesnelheidsverbinding.”

Schot in bouw van nieuw station

Door Eugène Loomans

Het heeft natuurlijk enige tijd geduurd, maar nu lijkt er dan eindelijk schot te komen in de aanleg van een nieuw station, compleet met een nieuwe busterminal, taxistandplaatsen, winkels, wonen, parkeren en wellicht voldoende fietsenstallingen etc.. Natuurlijk ligt er al twee jaar een nog nooit gebruikte tunnel onder de sporen door, maar met het aanbrengen van een groot paneel op de gevel van het huidige station vindt in ieder geval de gemeente dat er een aardige start is gemaakt. Elders in het huidige station (wat is dat toch een neerslachtig

makend gebouw) komt ook nieuwe informatie over de voortgang van de bouw. En er is ook een paneel aangebracht op de voorgevel van het station waarop ‘meeting point’ staat. Daar kunnen mensen elkaar voor het eerst sinds 1974 (de opleveringsdatum van het nu te slopen station) ontmoeten. Nooit eerder was er zo’n ontmoetingspunt zó duidelijk aangegeven. Beter laat dan nooit, zou je kunnen zeggen. Maar er gebeurt eindelijk iets. Aan de kant van de Belcrum wordt er hard gewerkt aan de aanleg van de Stationslaan – van Belcrumweg naar de Doornboschlaan, kosten 22,5 miljoen euro. De grond is ook bouwrijp gemaakt voor onder meer de komst van een nieuwe

rechtbank, mocht het ooit zover komen tenminste. Het geheel is een nieuw ‘openbaar vervoerknooppunt’ en dat is natuurlijk heel wat anders dan een simpel station. De gemeente heeft dat ook in de gaten. “Een openbaar vervoersknooppunt waar reizen, wonen,werken en winkelen in één gebouw samenkomen. Waar mensen elkaar ontmoeten. Station Breda brengt mensen bij elkaar op een station dat past bij de allure van een hogesnelheidsverbinding.” Niets meer en minder. Voor mensen met een nostalgische inborst is het goed om te weten dat het huidige stationsgebouw nog enkele jaren in gebruik blijft. Er wordt gebouwd, terwijl het station gewoon open blijft.

De twee bestuursleden melden in de brief aan de gemeente dat ze sterk de voorkeur geven aan overleg. Maar: “We willen dat ook met open vizier en zonder verborgen agenda’s. Daarom berichten wij u ook in alle openheid dat wij (als wijkraad, red.) alle procedures zullen bewandelen en alle beschikbarer expertise zullen mobiliseren om een onverhoopte nieuwe vergunning te bestrijden.” Los daarvan, het park heeft ernstig geleden onder vooral het vervoer van podia en andere attributen na het buitengewoon natte weekeinde in september. De gevolgen daarvan zijn nog steeds te zien. Hoort een zo grootschalig evenement als Breda Barst, waarover verder geen wanklank, nog wel thuis in het Valkenberg? Dat is dus de vraag die de Wijkraad Stadshart/Valkenberg heeft neergelegd bij de gemeente Breda en de organisatie van het festival.

Lokaal politienieuws en uw wijkagent

word lid van de politienieuwsbrief Wat doet de politie en vooral de wijkagent in uw gemeente?  Wat kan uw wijkagent voor u betekenen?  Wat kunt u zelf doen om te voorkomen dat u slachtoffer wordt? Hoe kunt u de politie helpen? Dit soort zaken leest u elke vier weken in de digitale nieuwsbrief van de politie. U kunt zelf aangeven van welke gemeente(n) u lokale informatie wilt ontvangen, naast regionale berichten voor heel Midden en West Brabant. Veel mensen geven aan dat ze graag informatie van de politie ontvangen zonder te hoeven zoeken, en liefst ook lokale informatie. Daarom is er voor u de digitale nieuwsbrief. De nieuwsbrief is gratis en verschijnt maandelijks, met regionale en lokale berichten. Het doel: u nog beter op maat bedienen. Wat staat erin? En wat leest u dan aan in de nieuwsbrief? Dat zijn nieuws- of persberichten, aangevuld met commentaar van bijvoorbeeld de wijkagent of een politiechef. Maar ook Youtube filmpjes, opsporingsberichten, waarschuwingen tegen criminelen in uw buurt, stukjes uit het personeelsblad van de politie, berichten en tweets van de wijkagent, preventieberichten enzovoorts. Een deel van de informatie is exclusief voor abonnees van de digitale

nieuwsbrief en nergens anders te vinden. Aanmelden U kunt zich aanmelden voor de nieuwsbrief via onze website www.politiemwb.nl in het menu Mijn Politie. Informatie delen Voor meer informatie kunt u terecht bij uw wijkagent. Het werk van de wijkagent is onder meer informatie verzamelen en analyseren, informatie die ú kunt geven. Maar ook uw eigen ideeën en initiatieven zijn zeer waardevol. Spreek daarom gerust de wijkagent aan als u hem tegenkomt. U kunt natuurlijk ook bellen via 0900-8844 of een e-mail sturen. Op www.politiemwb.nl vindt u meer informatie via de knop ‘Mijn Wijk’. Van daaruit komt u bij de gegevens van uw politieteam en uw wijkagent. Contact met de politie Als elke seconde telt, kunt u 112 bellen, maar als het ook zonder zwaailicht kan, belt u 0900-8844 (24 uur per dag). Wilt u aangifte doen? Bel ook dan eerst met 0900-8844. U krijgt dan advies op maat: voor de veelvoorkomende, minder ingrijpende, misdrijven kunt u via internet of soms ook telefonisch, aangifte doen. U hoeft daarvoor niet meer naar het politiebureau. Voor de zwaardere aangiftes maken we telefonisch een afspraak met u op het politiebureau. U hoeft dan niet lang te wachten en de politie kan u tijdens de aangifte de aandacht geven die u verdient. Hoogachtend: Uw wijkagent Kees Busio

jaargang 7, nummer 28 december 2011

Breda van Binnen

14

HET PLEZIER VAN OBSERVEREN Door Cees Janssens

Door omstandigheden is het wereldje waarin ik me momenteel beweeg erg klein. De paden door velden en bossen met al het mooie wat er in de natuur te beleven is, zijn voor onbepaalde tijd vervangen door de tegels, de kinderkopjes en de toefjes gras tussen de stenen. Bomen en struiken ingewisseld voor de lopende mens en het rijdend verkeer door de stad. Maar juist ook in dat kleine wereldje van de binnenstad is wonderbaarlijk veel te ontdekken en te beleven. Door mijn vele wandeltochten in de natuur, heb ik mijn oog voor details jaren achtereen kunnen ontwikkelen, hetgeen me nu heel goed van pas komt bij mijn zwerftochtjes binnen de singels. Momenten en details rijgen zich dag na dag als een imposant beeldensnoer aan elkaar. Geen moment van de dag is hetzelfde. De hoofdrol bij dit alles wordt gespeeld door het licht. Het (zon)licht in de morgen, middag en avond schept steeds zijn sferen over pleinen, in straten, op gevels en daken. Weerspiegelingen van licht en schaduw geven soms beelden prijs die je doen denken aan lang vervlogen tijden. Het aanzien van een braakliggend veldje tussen wat oude stadsgevels beschenen door het zonlicht, werpen je een moment in beeld honderd jaar terug in de tijd. De aanblik van hetzelfde veldje bij bewolkt en regenachtig weer, doet je even wat dieper in je jas kruipen door de troosteloze aanblik. Nu ik toch even naar zo’n braak stukje grond sta te kijken, realiseer ik me dat onder iedere steen van de stad een wereld schuil gaat van plant en dier. Verborgen voor het oog zijn er iedere dag ontelbare diertjes op pad voor hun levensonderhoud. Onder elke steen van de stad leeft een wereld van planten, die bij iedere gelegenheid de kans grijpt om tot groei en bloei te komen. Het kleinste spleetje licht en lucht tussen een paar stenen is bijvoorbeeld voor  gras of paardebloem al genoeg om tevoorschijn te komen

Het meest in het oog springend vind ik altijd wel de klaprozen met hun soms felrode kroonbladeren Onvermoeibaar blijven ze hun fleurige bloemen tonen tot ze uitgebloeid zijn en hun zaden laten vallen tussen de riggels van het wegdek wachtend op het volgende seizoen Hoeveel tuinen achter oude gevels in de binnenstad zijn niet overwoekerd door een rijke flora. Onkruid, of wildernis noemen we

dat, het zijn planten die we niet graag willen hebben. De stoffering van het straatbeeld in de vroege morgen laat nog toe dat de rust over de straten en pleinen ligt. Terwijl de laatste stappers vanuit het centrum op weg gaan naar hun slaapplaats, komen de krantenbezorgers door weer en wind de abbonnees in de binnenstad voorzien van het ochtendblad. Gevolgd door de eerste voetgangers die zich wat dromerig, of gehaast naar hun werk in de binnenstad begeven. Hier en daar op dit nog rustige ochtenduur laten baasjes hun honden uit, al dan niet tijd nemend voor een sociaal praatje met meestal een andere hondenbezitter. Nog even is de binnenstad voor onze gevleugelde vrienden, waarbij de stadsduiven vaak in de meerderheid zijn. Ze doen zich nog gauw even te goed aan de door auto’s platgereden etensresten, of de uitpuilende afvalbakken met stukken pizza’s en half leeggegeten fritesbakjes. Weldra rollen de eerste veegwagens en vuilophaaldiensten door de straten. Alles moet weer schoongemaakt

worden alvorens het winkelend publiek en toeristen bezit van de binnenstad gaan nemen. Voor dat het echt druk wordt trekken eerst nog colonnes vrachtverkeer door de aderen van  de binnenstad, om de winkels weer rijkelijk te voorzien van alllerlei artikelen voor het koopgrage publiek. Langzamerhand verandert de stoffering van de straten, reclameborden worden buiten

er dan stil en verlaten bij liggen. Op zo’n dag zie je de weinige mensen vaak met hun ziel onder de arm door de binnenstad lopen, hopende op betere tijden. Is het echter zonnig weer, dan is de gezelligheid en de vrolijkheid van de mensen een aangename bezigheid om te observeren. Op de terrasjes gonst het van de gesprekken, in de winkelstraten veel blije gezichten genietend van een dagje shoppen.

gezet als schreeuwende lokkertjes, waarop de mooiste beloften en aanbiedingen staan. Terrasjes worden  in gereedheid gebracht, de rust van de morgen maakt plaats voor de gezelligheid van de dag, waarbij het licht (het

Op het eind van de middag komt naast het reguliere verkeer het woon en werkverkeer weer op gang. Na een dag werken gaan de mensen weer huiswaards en volgen gewoontegetrouw dezelfde weg als die ze ’s morgens gekomen zijn. Langzaam lopen ook de winkelstraten weer leeg Touristen en dagjesmensen zoeken na een dagje Breda hun weg naar de parkeergarage’s of naar het station, alwaar met de regelmaat van de klok de treinen vol met tevreden dagjesmensen bepakt en gezakt naar huis gebracht worden. De stilte van de avond neemt weer bezit van de binnenstad. Op een mooie warme zomeravond met goed gevulde terrassen zet de zon nog even de oude stadsgevels in een prachtig licht, soms is het dan net alsof ik in een ansichtkaart leef, bewonder ik het avondlicht. De toren van de Grote kerk baadt in het laatste zonlicht in een onbeschrijflijk mooie sfeer, een cadeau voor alle mensen die oog

weer) mede bepalend is hoe gezellig het gaat worden. Bij druilerig weer blijft er heel de dag ruimte en rust genoeg voor de stadsvogels, die altijd wel wat te eten vinden, tussen de terrasjes die

voor deze schoonheid hebben. Het water en de nieuwbouw aan de Markendaalse weg is op een avond met zonlicht en hier en daar inktzwarte wolken alsof je door een schilderij van Willink wandelt.

De warmte van de dag hangt loom als een  deken tussen de hoge gevels van de winkelstraten, alwaar mensen in alle rust door de nu haast lege binnenstad wandelen, al of niet op zoek naar een verkoeling op de inmiddels overvolle terrassen Tot in de kleine uurtjes als de kleur al lang uit de stad is vertrokken en de invallende duisternis een deken over de geluiden legt, is er het gezellige geroezemoes van stemmen  in de bijna slapende binnenstad. HET JAAR WORDT OUDER Aan de bomen is te zien dat de zomer op zijn retour is en dat de herfst niet lang meer op zich laat wachten. Grote glimmende paardenkastanjes vallen als rijpe appelen uit de bomen. Een windvlaag brengt de bladeren tot leven. De Herfstkleuren in het Valkenberg zijn op zonnige dagen betoverend mooi. Inmiddels zijn we in november, de nachten zijn al wat fris, maar overdag heerst er nog een mooi nazomergevoel met temperaturen die overdag, tussen de 15 en 18 graden celcius oplopen Ondanks dat dit natuurlijk heerlijk is, zijn het voor deze tijd van het jaar (het is 10 november als ik dit schrijf) toch wel temperaturen die aan de hoge kant zijn voor de tijd van het jaar. Maar wie weet ligt er een dik pak sneeuw als deze editie bij u in de bus valt, of het vriest een steen dik. We wachten het gewoon af. Dit jaar heb ik door twee maal per dag mijn wandeling door het centrum, en de omliggende wijken te maken, mijn woonomgeving goed leren kennen. Te voet heb je immers veel meer tijd om de omgeving in je op te nemen. Het verwonderde me waar ik voorheen als voetganger of fietser in de stad aan voorbij ging en er nooit er bij stil stond, hoe mooi en hoeveel er in het centrum en omgeving te zien is.Breda is een prachtige stad, met prachtige mensen. Intussen kan ik door het vele lopen in het afgelopen jaar al een grotere afstand afleggen, zodat volgend jaar een bezoekje te voet aan het Mastbos bij leven en wel zijn er wel in gaat zitten. Ik wens alle lezers fijne feestdagen, een goede jaarwisseling en geniet. Tot volgend jaar in gezondheid. Het allerbelangrijkste, het kostbaarste wat je bezit.

Parkeren en evenementen centraal op bewonersavond

D

e Wijkraad Stadshart/Valkenberg wil het nieuwe jaar extra goed beginnen temidden van allerlei sombere berichten over de economische crisis die ook Breda niet links laat liggen. Op dinsdag 17 januari 2012 zijn alle inwoners van de wijken Centrum en Valkenberg meer dan welkom in de Waalse Kerk voor de jaarlijkse bewonersavond van de wijkraad. De kerk gaat open om 19.30 uur, de bijeenkomst begint om 20.00 uur. De wijkraad heeft gekozen voor twee thema’s, die volgens

haar behoorlijk leven in de binnenstad: het parkeren en de evenementen. Sprekers voor beide thema’s hebben in principe hun medewerking toegezegd. Onder hen is bijvoorbeeld Eric de Bruijn, oud-wethouder voor D66 en later onder meer vele jaren voorzitter van de Singelloop en betrokken bij nog veel meer Bredase zaken. Hij is iemand met een groot Bredaas hart en nu onafhankelijk voorzitter van een grote groep mensen en instanties die over evenementen praten. De andere sprekers hebben ook een warm hart voor de Bredase binnenstad, maar wellicht vanuit een andere invalshoek. Uiteraard is er op die avond ruimte voor discussie en vragen aan de deskundigen/sprekers en de wijkraad. Zoveel moge-

lijk krijgen alle bewoners van de twee wijken begin volgend jaar (januari dus) ook een schriftelijke uitnodiging in de buDe Wijkraad Stadshart/Valkenberg is, zoals eerder gemeld, op zoek naar mensen met specifieke kennis op allerlei gebied. Dat hoeft helemaal niet te betekenen (liever wel trouwens) dat die deskundigen ook lid moeten worden van de wijkraad. Het is prima als ze geconsulteerd kunnen worden op het gebied van hun kennis. In september hebben veel bewoners van de binnenstad aangegeven daarvoor zeker iets te voelen en die kennis is in de afgelopen tijd door de wijkraad op een rijtje gezet. Op 17 januari hoopt de wijkraad veel van die bewoners te ontmoeten.

jaargang 7, nummer 28 december 2011

15 Breda van Binnen

Hoe staat het daarmee voor de bewoners van Oud Boeimeer? door Els Koert

Oud Boeimeer is voor wat het GWI. betreft niet bij de binnenstad ingedeeld maar bij Boeimeer / Ruitersbos. Het criterium, wat hierbij telt, is namelijk de nabijheid van een aantal voorzieningen, zoals medische en paramedische -, ontmoetingsruimte en eventueel waar men terecht kan om met anderen een warme maaltijd te gebruiken in een wijkrestaurant. Voor de bewoners van Oud Boeimeer is dat te vinden op de Langendijk en de Brederostraat. Belangrijk is verder de vraag: Hoe gaat dat nou in de praktijk? Op die vraag vindt u hieronder een verhaal, zoals we dat uit het wijkblad van Boeimeer hebben overgenomen. De moeite van het lezen waard! “Voor een antwoord op die vraag neem ik contact op met de ouderenadviseur van WIJ, Margriet Arnoldussen. Ja, zij weet wel iemand, die heel graag in de wijk Boeimeer wil blijven wonen, maar dat alleen maar kan door er hulp omheen te organiseren. Bewoners willen graag de eigen regie blijven voeren, maar als dat nodig is, ondersteunt de ouderenadviseur hen daarbij.

Op een regenachtige ochtend in augustus brengen wij (mw. Arnoldussen en ik) haar een bezoekje. We maken kennis met een dappere vrouw, positief ingesteld en met een enorm doorzettingsvermogen. Dat blijkt wel uit haar hele verhaal. Ze is blij dat ze werd (en nog wordt) ondersteund door allerlei mensen en instanties. Daardoor kan ze nog in haar appartement, dat haar lief is, blijven wonen. Door allerlei nare omstandigheden werd mevrouw een paar jaar geleden berooid van alles wat ze toen had. Slechts in de kleding, die ze aanhad, klopte ze aan bij de sociale dienst van de Gemeente. Ze kreeg, in deze wel heel uitzonderlijke situatie, een beperkt bedrag voor de inrichting. Door het zuinig inkopen van tweede-hands meubeltjes heeft ze nog een deel aan de gemeente kunnen teruggeven. Het appartement is sober ingericht, maar de ontvangst warm en hartelijk. Gaandeweg het gesprek blijkt dat mevrouw lijdt aan nierfalen en dus drie keer in de week aan de dialyse in het Amphiaziekenhuis moet. Dat is een behoorlijke belasting voor een 77-jarige dame. Ze heeft zo wie zo niet veel bij te zetten, maar na elke dialyse is ze zo moe en versleten, dat ze helemaal niets meer kan. Ook het eten is moeilijk geworden, nu is ze aangewezen op astronautenvoeding, anders kan ze niets

binnen krijgen. Het gaan naar het ziekenhuis is het “uitstapje” waardoor ze nog eens buiten de deur komt. De enige “frisse neus” die ze daarnaast heeft, haalt ze van haar balkon op het zuiden. Daar kan ze intens genieten van het fluiten van de vogels en het zonnetje. Geholpen door de ouderenadviseur van WIJ heeft ze inmiddels een heel netwerk van hulp en zorg opgebouwd. Dat ziet er als volgt uit: Twee thuiszorginstellingen helpen bij de persoonlijke verzorging en de huishouding. Wat ze zelf nog kan, doet ze ook. Ook bij haar is het aantal uren zorg door de gemeente teruggebracht….’Ja, je voelt wel dat de Gemeente aan het bezuinigen is’. Maar ze vindt het ook goed dat er kritisch gekeken wordt naar wat je zelf nog kunt doen. De fysiotherapeut komt elke week om haar spieren te masseren. De bovenrug zit helemaal vast en ze kan haar armen nauwelijks omhoog brengen. Hulp bij alle financiële en administratieve zaken wordt geboden door een vrijwilliger die Wij voor haar heeft aangetrokken. De wekelijkse boodschappen worden gedaan door een kennis, die uit haar eigen netwerk komt. Dat is een welkome afwisseling, want zij brengt haar kinderen mee, waardoor je ineens een heel andere sfeer in huis hebt.

Als vriendendienst-plus komt er elke week op woensdag iemand voor praktische hulp, maar ook voor de gezelligheid en een bakje koffie. “Die beschouw ik als mooie zorgzame schoondochter (hoewel ze geen familie is hoor)”. De huisarts is ook een regelmatige bezoeker. Ook het maatschappelijk werk en de diëtiste ondersteunen haar vanuit het ziekenhuis. Is het niet wat veel, al die “vreemde” mensen over de vloer? Mevrouw veert op en zegt resoluut: “Nee zeg, ik vind het heerlijk al die aanloop. Ik houd ervan om mensen te ontvangen en het gezellig voor ze te maken”. Ondanks haar nare verleden zegt ze optimistisch van aard te zijn. Je hebt er niets aan om medelijden met jezelf te hebben, dat stoot maar af en je wordt er zelf ook niet vrolijker van. Gewoon vooruit kijken dat is het beste voor een mens; dus niet bij de pakken neer gaan zitten!” Ja, ze weet dat ze gebruik kan maken van het steunpunt Boeimeer, maar ach ze is geen groepsmens. Ze heeft de ontmoeting liever thuis. Ook het restaurant “de blauwe kater” in Aeneas is bij haar bekend, maar ja ze moet het doen met de astronautenvoeding. “Och ik red me wel hoor”. Er is een goed contact met Wonen Breburg. Binnenkort wordt de flat gerenoveerd. ’t Zal wel even troep geven, maar daarna is het weer veel

mooier en beter geschikt voor bewoning van iemand op leeftijd. Gelukkig wordt de drempel in de douche dan geslecht. Voor mevrouw is het geen probleem, maar de treedjes bij de voordeur blijven voor ouderen natuurlijk wel een obstakel. “Nee, zeg alstublieft niet naar een verzorgingshuis! Ik heb het hier in de wijk naar mijn zin en blijf graag nog lang in mijn flatje wonen. Misschien ga ik nog gebruik maken van Werk aan de Wijk. Daar zitten mensen bij die me bij kleine klusjes kunnen helpen. Op deze manier ben ik gelukkig en heel tevreden. Dit is een duidelijk praktijkvoorbeeld, hoe een van onze wijkbewoners is ondersteund om toch zelfstandig te kunnen blijven wonen. Natuurlijk is elk geval anders. Er zijn mensen die meer op stap (kunnen) gaan en op die manier kontakten willen hebben. Sommigen zouden het liefst in een aangepaste woning met zorg willen wonen en anderen die juist het samenwonen in een groep of verzorgingshuis kiezen. Het gemeentelijk project “Geschikt wonen voor Iedereen” heeft partijen samengebracht om, uitgaande van de wensen en mogelijkheden van een bewoner het zelfstandig wonen mogelijk te maken”. Hebt u nog vragen of wilt u reageren, dan kunt u dat doen via de mail: bb.chasseoudboeimeer.nl

Bijzondere briefwisseling! September 2011 Brief van Judith aan Willem III

den. Ik sta voor ‘leven in vrijheid’ maar de vreugde van toen is over, kijk welk lot mij beschoren is, gevangen in het lover! Ik wend mij tot u, Heer te paard, om mijn nood te klagen. Ik ben van mijn zicht beroofd en ga nu in verzet. Want ‘leven van vrijheid beroofd is leven in verzet’. Mocht ik de gebeitelde woorden op mijn sokkel herschikken, dan zou de volgorde zijn: Leven in vrijheid is dood van vertrouwen beroofd

Zeer Geachte Hoogweledelgeboren Heer Willem III, Met enige schroom richt ik mij tot U. Wie ben ik, dat ik zonder vooraankondiging of uitnodiging uwerzijds mij tot u wend? Maar, de nood is hoog, oh zo hoog, en ik ken geen ander. Ik sta hier sinds 1952, plichtsgetrouw de overwinning op het kwaad te vertegenwoordigen. Maar nu, sinds enkele jaren sta ik met mijn hoofd in het groene lover. Ik zag het aankomen! Het is nu herfst. Bij wind slaan mij de takken om de oren. Oh, wat een machteloze vernedering. In mijn somberste momenten wens ik dat men mij neer haalt; liever nog verblijf ik in het duister van een gemeentelijk depot, dan hier, dag in dag uit, voor het oog van het volk gegeseld te wor-

Ik hoor dat u een zelfde lot beschoren is. Hebt u nog enige invloed? Uw toegenegen Judith p/a Grote Markt Breda Oktober 2011 Brief van Willem III aan Judith

Dear Judith...my Mary... Moeder.... Als Kind van Staat moest ik mijn raadslieden consulteren over jouw verschijning aan de Grote Markt te Breda. Na beraad is het mij vergund om vrijuit te spreken over Uwe Gedaante. Het Boek Judith uit de apocriefe Bijbelteksten is mij ter hand gesteld. Maar allereerst dit: op 8 oktober 1921, dus negentig jaar geleden, vielen mij de schellen van de ogen -ik werd onthuld- en ik bleek in de gedaante van een bronzen veldheer te paard een plaats te hebben gekregen op de varkensmarkt van Breda. Ik was daar uiteraard niet blij mee. Bovendien had ik geen enkele opleiding als militair strateeg. Maar goed Judith, dat had jij als weduwe tijdens de belegering van de stad Bethulië ook niet ... trouwens jouw onthulling vond plaats op een  burgermarkt te midden van geparkeerde limousines. Maar zoals bleek uit de Welbespraakte Heren die mij het licht gaven, moest ik omzien naar de geschiedenis; achter mij bevond zich het paleis van mijn voorvaderen - door mijzelf herschapen - en in 1921 het Kasteel van de Krijgsmacht. Lekkere cadetten. Maar ik was in hun analyse ook een ongekend veldheer. Vooral het rampjaar 1672 was nogal heftig. Ik wist de expansiedrift van de Zonnekoning te keren zoals jij die van de veldoverste Holofernes, in opdracht van Neboekadnezar, oppermachtige koning van Assyrië, die jouw stad belegerde en drooglegde .... . Dat maakt me angstig,

je wist met list en verleiding een veldheer te onthoofden .... mijn hoofd soms ook? Ach Judith, ik heb een voorliefde voor de jacht en naast de functies van mijn Mary leek Breda mij een  heerlijk oord. Mijn moeder gaf me dat mee, helaas stierf ze toen ik tien jaar oud was en mijn vader stierf kort voor mijn geboorte. Zo werd ik dus opgevoed als Kind van Staat, een wees, een soort van hedendaags karakterfiguur: Willempie, Sjaakie ... . Daarin herken ik onze gemeenschappelijke deler: de hang naar het moeder-vader patroon Der Natie, de held(in) van het redeloze en radeloze volk. Daar staan we dan, Hebreeuwse Vrouwe, geblindeerd door striemende takken. Niemand die ons nog kent .... leven in vrijheid is geen wet .... leven van vrijheid beroofd is leven in verzet .... . Uw Toegenegen Willem P.S. Op mijn plein is de Volkenkunde dood. Overigens ook de Varkenshandel. Ik droomde deze nacht dat ik van mijn sokkel en paard stijg en u begeleid naar het nieuwe Zonne-Land - restaurant op uw plein. De Samurai-veldheren uit Japan schijnen beroemd te zijn. Misschien kunnen we er nog even eentje verschalken! Uw toegenegen Willem p/a Varkensmarkt-Kasteelplein Breda

m jas

s EGENERATIELIJSTENMAKERIJ s SCHOONMAKENSCHILDERIJEN s VERKOOPMODERNEKUNST s VERKOOPANTIEKEGRAVURES "REDAEO s REGELMATIGEXPOSITIES M. JAS KUNSTHANDEL & LIJSTENMAKERIJ VEEMARKTSTRAAT 37 - BREDA 076 / 5213018 WWW.MJAS.NL

Uw adres voor Apple i-phone en i-pad

Onafhankelijk van netwerk ! Op zoek naar een Fysiotherapeut in Breda?? Bij Medifit Fysiotherapie en Fysiotherapie Turfschip bent u in goede handen!

Fysiotherapie

Manuele therapie

D en S telecom Uw vertrouwde telecomadviseur Lange brugstraat 18- 4811 WR Breda

Sportfysiotherapie

Revalidatie

Fysiotherapie Turfschip [in Fitness First] Chasseveld 15 4811DH Breda 076-5228548 Medifit Fysiotherapie Locatie Middellaan Middellaan 3 4811 VL Breda 076-5223408

Medische trainingstherapie

Nek- en rugscholing ESWT shockwave

Topsportbegeleiding

Fysio Fitness

Refys bedrijfsfysiotherapie



  

                       

