Valkenberg en Stationskwartier

BredavanBinnen jaargang 8, nummer 29, maart 2012

wijkkrant voor de bewoners van de binnenstad

Breda van Binnen is een uitgave van de wijkraden Fellenoord/Schorsmolen, Chassé, Oud-boeimeer, Stadshart/Valkenberg en Stationskwartier

Hoop voor panden Nieuwstraat pag. 3

COLIN PETERS een veel zijdig kunstenaar pag. 4

DE COMPAGNIE pag. 8

De tapijtfabriek aan het Achterom pag. 10

Bouw nieuw station eindelijk begonnen

@ A2 Studios, Rotterdam. Het is nu een nogal troosteloze bedoening in de buurt van het oude station. Het duurt nog een jaar of drie en dan staat er een spiksplinternieuw station met een nieuw busstation, maar met de officiele entrée wel aan de andere kant van het huidige complex. Dat zal wennen worden, vooral voor de studenten die nu met vele honderden tegelijk gewend zijn het stations vanaf de kant van het Valkenberg te benaderen. Wethouder A. Arbouw zegt dat er ernstig wordt nagedacht over een oplossing. Hij is erg blij dat de definitieve bouw nu eindelijk is begonnen.

J

e mag zeggen dat het op zijn minst enige tijd heeft geduurd, maar nu is het dan zover. DE BOUW VAN HET NIEUWE STATION IN BREDA is begonnen. We schrijven dat voor alle zekerheid maar met hoofdletters want het is toch wel een behoorlijke mijlpaal in de historie van Breda. En een nieuw station met van alles erop en eraan is geen kleinigheid, geen klein bier zou de Belg zeggen. Dat is toch niet onbelangrijk om op te merken, omdat – als alles goed gaat – Breda binnenkort een rechtstreekse treinverbinding krijgt met Antwerpen en dat is voor het eerst in de geschiedenis. We kunnen binnenkort in zeg maar 25 minuten van Centraal Sation Breda in Antwerpen-Centraal zijn. Maar dat is niet de belangrijkste ontwikkeling natuurlijk. De bouw van het nieuwe station en aanver-

wanten is van grote belang voor de ontwikkeling van het gehele gebied ten noorden (kant Belcrum) als ten zuiden (kant centrum) van dit gebied. Het heeft ook jaren geduurd Voordat alle contracten tussen gemeente, de NS, de gekozen aannemers, Prorail etc. in deze crisistijden helemaal waren afgerond. Dat is dan nu zover.

Kwaliteit

En het moet gezegd, de meest verantwoordelijke wethouder Alfred Arbouw (VVD) zag er op een zeer druk bezochte informatiedag op 3 maart in de Willemstraat gewoon opgeruimd uit. Opgelucht zou je zelfs kunnen zeggen. Na al die jaren van spanning, van vergaderingen, van onderhandelingen, ook van economische malaise was het een mooi moment. Om te zeggen dat hij er grijze haren van gekregen heeft is absoluut overdreven, maar het geheel heeft wel ingegrepen

en niet alleen bij hem. De grote vraag was natuurlijk of in deze moeilijke tijdens de beoogde kwaliteit van het nieuwe stationsgebied gehandhaafd kon blijven. Arbouw zei op die informatiedag dat dat het enige uitgangspunt is en was geweest tijdens alle gesprekken. “En dat is volgens mij ook gelukt, maar het heeft wel verschrikkelijk veel moeite gekost.” Er zijn natuurlijk nog wel wat vlekjes weg te werken. Zo wordt er door de partners nu uitgegaan van zo’n 8000 plaatsen voor fietsen. Maar waar die moeten komen is volgens Arbouw nog niet bekend. Daar zijn onderhandelingen en besprekingen over gaande. De ijverige Fietsersbond heeft al eerder aangetoond dat er te weinig ruimte is voor alle fietsen. Er ligt een plan om op het huidige Stationsplein nog een ondergrondse fietsenstalling aan te leggen, maar die is

met 10 miljoen euro peperduur. Toch zal er ruimte moeten worden gevonden. De wijkraden in de binnenstad hebben de wethouder die zaterdag nog even gewezen op de atoomschuilkelder, die werkloos ligt te zijn in het stationsgebied. Hij zou daar nog eens goed over nadenken.

Parkeren De aannemer die het nieuwe station gaat bouwen is dus begonnen met voorbereidende werkzaamheden. Het parkeerterrein aan de noordkant (Belcrum) van het station is verplaatst naar een locatie op het voormalige terrein van Van Gend & Loos ter hoogte van de Kievitstraat. Dat werk voor deze tijdelijke parkeerplaats duurt tot begin april. Daarna wordt hij in gebruik genomen en gaat de bestaande parkeerplaats buiten gebruik. Borden en flyers gaan die veranderingen volgens de gemeente aankondigen.

De aannemer is ook begonnen met het verder bouwrijp maken van de locatie. Hij zet hekken neer rond het bouwterrein, plaatst bouwketen en richt het bouwterrein verder in De verwachting is dat dit tot de bouwvakvakantie gaat duren. Alles bij elkaar duurt het werk toch wel drie jaar, naar verwachting tot voorbij 2015. Begin mei begint de aannemer met heiwerkzaamheden, waarover hij en de gemeente de buurt later nader informeren. . de bouwfasering van 2012 tot en met 2015; Er zijn natuurlijk voor omwonenden en de duizenden andere beszoekers van het oude en nieuwe station nog tientallen vragen. Het antwoord daarop kan wellicht worden verkregen in het Infoirmatiecentrum Via Breda (zo heet het project nu eenmaal) in de Willemstraat.

Door Eugène Loomans

jaargang 8, nummer 29 maart 2012

Colofon

Breda van Binnen

2

Vergaderdata Wijkraden

Redactie:

Marian Bolluyt (Surplus Welzijn) Caroline Hassing (lay-out krant) Eugène Loomans (Stadshart/Valkenberg) Bets Schaerlaeckens (Chassé-OudBoeimeer) Charles Weterings (Stadshart-Valkenberg) Wilbert Stuyk Chassé-Oudboeimeer) Gemma van den Maagdenberg , (stationskwartier) Cees Janssens (Fellenoord-Schorsmolen)

Advertenties:

Charles Weterings info: [email protected]

St Stationskwartier:

di. 13 maart, 17 april, 19 juni aanvang: 20.00 uur bij Gemma van den Maagdenberg, Spoorwaai 217

St. Stadshart/Valkenberg:

ma. 19 maart, 21 mei, 16 july, 17 september, 19 november aanvang na spreekuur voor bewoners om 19.00 uur, St. Janstraat 8

St. Fellenoord/Schorsmolen:

22 maart, 10 mei, 21 juni, 2 augustus, 13 september, 25 oktober, 6 december Alle bestuursvergaderingen beginnen om 19.30 uur envinden plaats in buurthuis Fellenoord, Odilia van Salmstraat 25.

St. Chasse, Oud-Boeimeer:

do. 8 maart, 12 april, 7 juni, 16 augustus aanvang 19.30 uur Carré, Nonnenveld 129. De vergaderingen van de wijkraden zijn openbaar.

E-mailadres redactie: [email protected]

Wijkraden:

Stadshart-Valkenberg Postbus 1152, 4801 BD Breda [email protected] Chassé, Oud-Boeimeer Wilbert Stuijk Zaanmarkstraat 26 [email protected] Fellenoord/Schorsmolen Ben Joosse [email protected]

Maandag

Samen naar werk Taalles De Wolk Doe Mee school Inlooppunt

Dinsdag

Stichting Stationskwartier Gemma van den Maagdenberg [email protected]

Woensdag

telefoonnummers: Politie: Surplus Welzijn: WIJ: IMW: GGD: Gemeente algemeen

Donderdag

Help mee uw buurt op orde te houden. U wilt geen overlast van rommel, stank, gevaarlijke situaties, kapotte straatverlichting,enz., bel dan het meldpunt!

14076

Mezz: Chassé Theater:

5156677 5303132

Samen naar Werk Kinderopvang Hobbyclub Hobbyclub Naailes Inloop mannen Biljartclub

Website wijkkrant en van de binnenstad en Chassé/Oudboeimeer: www.bredavanbinnen.nl

09008844 5223220 5251500 5305888 5282000 14076

Lekker samen eten, je hart eens luchten, er even gezellig uit zijn, je belevenissen delen met anderen: Dat kan in Het Rondeel! Kloosterlaan 14, 4811 EA BREDA, tel. (076) 561 51 56

Programma buurthuis Gerardus Majella

9.00 - 17.00 uur 9.30 - 14.30 uur 9.00 - 11.30 uur 9.30 - 14.30 uur

9.00 - 17.00 uur 9.00 - 11.00 uur 13.00 - 15.30 uur 19.30 - 22.00 uur 19.30 - 22.00 uur 14.00 - 16.00 uur 19.30 - 22.00 uur

Samen naar Werk 9.00 - 17.00 uur Naaicursus 9.00 - 11.00 uur Taalles De Wolk 9.00 - 12.00 uur Hobbyclub 19.30 - 22.00 uur

Samen naar Werk Doe Mee school Naailes Schilderclub

9.00 - 13.00 uur 9.00 - 11.30 uur 13.00 - 15.30 uur 13.00 - 15.30 uur

Vrijdag hele dag Verhuur 2x per mnd 1 X per 3 maanden disco voor 4 -12 jaar

18.30-21.00 uur

Zaterdag

Inlooppunt 10.00 - 15.00 uur

zondag

ouderenbingo: 1 x per maand

14.00 - 16.00 uur

TELEFOONNUMMER BUURTHUIS: 076 5217974

wijziging spreekuren in Buurthuis Gerardus Majella:

Rondleidingen stadsgidsen De spreekuren van de politie en de corporaties komen per 1 januari te vervallen vanwege een te geringe aanloop. De wijkagent Sandy Langedijk en Ron Visschers zijn te bereiken via 0900 8844 of via hun emailadres: [email protected] [email protected]

Gilde De Baronie

Activiteitenoverzicht Het Rondeel 13.30-14.30 13.30-16.30 13.30-15.30 15.15-16.15 16.15-17.15

maandag: (Het Rondeel is open vanaf 13.00 uur) Gymnastiek Canasta (1 x per 14 dagen) Literatuurgroep (1 x per maand) Gym op muziek Conditiegym op muziek

08.15– 9.15 09.00-11.30 09.30-11.30 11.45-12.45 13.30-15.30 13.30-14.30 14.30-15.30

dinsdag: Prikdienst Biljarten (vrij) Tafeltennis Gymnastiek Literatuurgroep (1 x per maand) Internationale dans Yoga

09.00-11.30 09.00-11.30 13.30-16.30 13.30-16.30 13.30-16.30 17.30-20.00

woensdag: Biljart (competitie) Bridge (vrij) Kaarten/biljart / spel Kantklossen / glaskralen rijgen Rikconcours (laatste woensdag van de maand) Rondeel Culinair (themadiner) elke 3e woens dag van de maand, opgeven tot en met vrij dag ervoor

09.00-11.30 09.00-11.30 12.30-14.30 14.00-16.15 13.30-16.30 19.00-22.00

donderdag: Biljart (vrij) Bridge (vrij) Ontmoetingslunch ‘Samen Doen’ voor alleengaanden (2e donderdag van de maand) Bingo (7 x per jaar) Rikconcours (2e donderdag van de maand) Biljart

 09.00-11.30  13.30-16.30  13.30-16.00

vrijdag: Biljart (competitie) Sjoelen / biljarten / kaarten Hobbyclub creatief (1 x per maand wisselend programma)

Zaterdag 17 maart

Zaterdag 24 maart

Zaterdag 31 maart

-Rondleiding Grote Kerk o.l.v. Gilde De Baronie – 14.00 uur



buurtmeesters Fellenoord: Merian Dirven: 0634593022 Wil Vermeulen: 0654237070

-Stadswandeling o.l.v. Gilde De Baronie – 14.00 uur vanaf ingang Grote Kerk



oplage: 9500 Drukwerk: BSW / De Bode

Donderdag 22 maart

-Torenbeklimming Grote Kerk o.l.v. Gilde De Baronie – 13.00 uur (vanaf 12 jaar)

-Geveltjesroute o.l.v. Gilde De Baronie – 14.30 uur vanaf ingang Grote Kerk -Nassauwandeling o.l.v. Gilde De Baronie – 14.00 start in de Grote Kerk



Donderdag 29 maart

Rondleiding ‘Speuren naar het Verleden’ o.l.v. Gilde De Baronie – 14.00 uur vanaf ingang Grote Kerk

Voor meer informatie kijk ook op: www.gildebaronie.nl/stadsgidsen

3


Breda van Binnen

Hoop voor panden Nieuwstraat Door Eugène Loomans Het heeft even geduurd, maar het ziet er toch echt naar uit dat er reddingsplan is voor de monumentale panden in de Nieuwstraat c.q. Markendaalseweg. Er hebben zich investeerders gemeld met grote plannen voor de vestiging van een vijfsterrenhotel en dat zou niet alleen het eerste in Breda zijn, maar ook het eerste 5*-hotel in Brabant.

Alom zijn er alleen maar enthousiaste reacties te horen. De verloedering van de monumentale panden in de Nieuwstraat deed ook gewoon pijn aan de ogen van bewoners en voorbijgangers. De Wijkraad Stadshart/Valkenberg en dus deze krant hebben de afgelopen jaren met grote regelmaat aandacht gevraagd voor de ellendige situatie, maar er gloort nu absoluut hoop aan de horizon. De Bredase conceptontwikkelaar en bedrijfsmakelaar Richard Schul, ingeschakeld door de investeerders, is in ieder geval veel meer dan opgetogen. “We zijn benaderd en hebben in de panden rondgekeken. Er waren plannen voor een soort zorghotel, maar ook voor winkels. Toen we rondliepen zagen we al dat dat laatste niet zou mogen gebeuren. We kregen wel tranen in onze ogen toen we zagen hoe het er daar binnen uitzag. Dramatisch gewoon. Maar we zagen ook direct enorme mogelijkheden, enorme potentie. Voor een hotel, inderdaad. Daar zijn de panden gewoon enorm geschikt voor.”

Een non

En zo ontstond het idee voor een 5*-hotel onder de voorlopige merknaam ‘Designhotel 3 Heeren en een Non’. 85 kamers in het ‘hogere segment’ dus,

met parkeergelegenheid, een Grand Cafe, vergaderruimte en een klein zwembad. Waarop een aantal investeerders wel belangstelling kregen. Volgens Richard Schul gaat het om Hermon BV uit Velp, die gespecialiseerd is in de ontwikkeling van monumenten. Die club werkt dan weer samen met D2 Vastgoed (Edward van Dongen en Peter van Dilst) uit Rotterdam.

is dus allemaal geen kattenpis. Maar het is wel mooi dat er weer nieuwe plannen zijn. In de afgelopen weken waren er al mensen gesignaleerd op de

Zij hebben de Bredase architect Lukas Ruijs van C5 Architecten in Breda ingeschakeld en dat is een hele geruststelling. Ruijs is al vanaf het begin van de plannen om de monumentale panden te redden bij het project betrokken en heeft mooie projecten op zijn naam staan.

Geertruidenberg), die met al die panden mooie plannen had. Voor bijvoorbeeld het onderbrengen van licht geestelijk en lichamelijk gehandicapten. WSG is de afgelopen jaren echter in grote financiele problemen gekomen; teveel plannen en teveel aankopen. Dat betekende uiteindelijk dat het werk aan de panden in de Nieuwstraat/Markendaalseweg op een kwaad moment stil kwam te liggen. En daarmee begon de verdere verkrotting van de monumenten

Museum

Richard Schul heeft nog wel wat moeite gehad om de plannen te ‘verkopen’ op het Stadskantoor. Daar leven en leefden nog wat ideeen om super-de-luxe hotels op te richten naast het Nationaal Casino aan de Oude Vest en ook in de oude kazerne, waar nu het Breda’s Museum zit. Inmiddels omarmt ook het gemeentebestuur de hotelplannen aan de Nieuwstraat. Wethouder Alfred Arbouw (VVD), die in de afgelopen jaren namens B en W oorverdovend stil is geweest over de belangrijkste monumentale panden in Breda, zei in een persbericht dat ‘de huidige staat van de panden in de Nieuwstraat pijn doet aan het hart van iedere Bredanaar’, Verder: “Ik ben blij dat er in deze tijd een initiatiefnemer komt met een uitvoerbaar reddingsplan. Zo zijn we in staat de monumentale panden te behouden en een impuls te geven aan de economische levendigheid van de haven.” Het

steigers die er al maanden staan, maar nooit gebruikt werden. Daar zou (hopelijk) binnen afzienbare tijd een eind aan kunnen komen. De monumentale panden staan al vele jaren leeg. Ze waren de laatste jaren eigendom van WSG (Woningstichting

illustratie: Schonck, Schul & Compagnie

Verkeer(d)

Belang

Ondanks alle positieve geluiden op het Stadskantoor zal er nog wel een verandering van het bestaande bestemmingsplan moeten worden geregeld. Zo zullen de belangen van de bewoners van het wooncomplex Marquant aan de Markendaalseweg zwaar meewegen, zegt de gemeente. De bereikbaarheid van dat deel van het centrum is volgens het college ook van groot belang. De Nieuwstraat of de binnentuin aan de kant van de Waterstraat vallen wat dat betreft af. Auto’s en ander verkeer moeten via het Franciscanessenplein en dat is aan de kant van de Markendaalseweg. Makelaar Richard Schul: “Het zijn gewoon prachtige plannen.”

Iedere wegebruiker in de binnenstad kent ze wel. De plaatsen waar het verkeer (van wandelaar tot fietser, van buschauffeur tot automobilist) moeite heeft om over te steken, in te voegen, de goede rijbaan te vinden etc. In iedere aflevering van BredavanBinnen zo’n knelpunt. Deze keer: een ongemakkelijke situatie op de Claudius Prinsenlaan. Je komt met je auto vanuit de richting IJpelaar/Bavel. Bij de aangepaste kruising met de Wilhelminasingel heb je twee rijbanen om rechtdoor te rijden, een om naar het Florijn College te gaan en een om linksaf te slaan. Zeer overzichtelijk. Tot daar aan toe dan. Ben je

als automobilist namelijk de ‘Brug van het Gebroken Glas’ gepasseerd dan vernauwt het wegdek zich plotseling tot nog slechts een rijbaan rechtdoor. En dat levert altijd ‘wringen’ op tussen autobestuurders. Want ja, wie heeft daar voorrang, wie is beleefd, wie niet (vooral) en je wilt natuurlijk niet in de richting van het Chasseveld geduwd worden. Dat is namelijk een ‘oplossing’ als je echt geen kant meer op kunt vanwege de drukte en onbeschofte chauffeurs. De situatie heeft de ‘aandacht’ van het Stadskantoor van waaruit de verantwoordelijke bestuurders en ambtenaren een prima uitzicht hebben op deze onoverzichtelijke situatie.


Breda van Binnen

4

COLIN PETERS

Een veelzijdig kunstenaar Door Cees Janssens Aan de Markendaalseweg staat, op een gedeelte van Galerie Eckers’ oude binnenplaats, een aanbouwsel. Het is hier waar Colin Peters zijn atelier Cerberus Staalwerk heeft. Opvallend aan dit atelier is de zwarte voorkant die een groot gedeelte van de voorgevel beslaat en geheel uit een dikke stalen plaat bestaat met daarin een deur van hetzelfde materiaal. Ook zwart geverfd en voorzien van het prachtige logo van Cerberus Staalwerk.

Links van de deur zit een raam met daarachter een kleine etalage. Achter deze etalage bevindt zich de atelierruimte die gemaakt is van een houten constructie en glas. Toen ik door de stalen deur deze ruimte binnen stapte, was mijn eerste gevoel dat ik bij een wereldreiziger op bezoek was die net terug van een verre reis was gekomen. Een dikke tros touw, een kano op beugels bevestigd tegen de muur, verschillende onderdelen van kunstvoorwerpen, twee werkbanken vol met gereedschap en een aambeeld. Dit alles chaotisch geordend met in het midden van het atelier een houtkacheltje. Ik keek mijn ogen uit en voelde de sfeer van gezelligheid. Colin was net bezig het kacheltje aan te maken met wat houtsnippers, zette er alvast een paar krukken bij en stopte daarna een flinke houtblok in het net aangemaakte vuur. Zittend op de krukjes voor dat gezellige vuur van het kacheltje begonnen we aan het interview. De houtblok begon al wat meer vlam te vatten en ik maakte kennis met een warme allervriendelijkste persoonlijkheid. Een man met een open blik en een zelfverzekerde eigen kijk op het leven, heel toegankelijk maar niet teveel met ‘de massa’ mee willen doen. Colin vertelt dat hij in 1966 in Maastricht geboren is en intussen al de nodige jaren in Breda woont en werkt. Hij heeft gestudeerd aan de kunstacademie St Joost aan de afdelingen grafische kunst en monumentale vormgeving. “Waardoor word je geïnspireerd?, wat wil je met je werk uitdragen?” vraag ik hem. “Mijn werk is sterk verhalend; reflecterend op de samenleving” zegt Colin. “De tragiek van het menselijk bestaan en de berusting daarin. Ik haal mijn inspiratie uit een toch wel roerige jeugd, reizen en door veel lezen, met name over Rusland omdat daar het leven van de mensen vaak zwaar is. De wrangheid en het leven, dat niet altijd gemakkelijk is, zijn de onderwerpen die als een rode draad door mijn werk lopen. Wij leven nu in een tijd dat we daar zoveel mogelijk onze ogen voor willen sluiten. Daarom beoog ik met mijn kunst, deze

naturalistische onderwerpen onder de mensen te krijgen. Door toegankelijk zijn en bewust maken van wat er om je heen gebeurt. Beeldende kunst verrijkt. Dingen ruimer zien, haalt de verkramping uit de maatschappij”. “Als ik je grafisch werk bekijk, vind ik maar weinig kleur en veel zwart wit”. “Toch werk ik ook wel met kleur, maar kleur moet wel ondergeschikt zijn. Het zijn de snijlijnen in mijn lino’s en houtsnedes die het verhaal vertellen. Kleur kan dan nog een sfeer of symboliek versterken. Een uitzondering hiervan is ‘Slager Wilders’, vertelt Colin. “Bij ‘Slager Wilders’ die nu in de etalage staat (een bewegende houten sculptuur) heb ik juist veel kleur gebruikt. Hier vroeg het onderwerp om het zo folkloristisch mogelijk te maken met enig humor, terwijl het een zwaar onderwerp aankaart”, zegt hij glunderend. Intussen heeft het grote blok hout al goed vlam gevat in het kacheltje. Terwijl het buiten zo’n tien graden onder nul is zitten we gezellig te praten. Ik kijk in de vlammen die zorgen voor een heerlijke warmte en gezelligheid. Intussen laat Colin me wat miniatuur studies van sculpturen en beelden zien die hij uiteindelijk als opdracht in het groot gemaakt heeft. Vervolgens toont hij wat etsplaten van verschillende afbeeldingen en zijn ontworpen kaartspel Theatre of Pain. De kaarten vormen een grafisch icoon van de Rusische, Tsjetsjensche oorlog die de tragiek van dit lang slepende conflict uitdrukken. In 2005 heeft Colin zelf dit kaartspel in Rusland verspreid om zo bij te dragen aan het moeizame maatschappelijke debat over deze (burger-) oorlog. “Het was een hele ervaring hoe de mensen op dat kaartspel reageerden. Enthousiaste reacties, tot aan mensen die boos werden en het beledigend vonden. Het maakte in ieder geval heel wat los daar”, Colin lacht. Ander grafisch werk van Colin Peters is o.a. Serie Mijn vrienden ( 6 houtsneden afgedrukt op papier) In God we trust (linosnede afgedrukt op papier) Groot regenlandschap (linosnede afgedrukt op papier) De nachtmerrie (linosnede afgedrukt op papier) De worsteling (linosnede afgedrukt op papier) Meer van dit werk is ook te zien op zijn website www. ateliercerberus.com Dat geldt ook voor zijn sculpturen zoals: Geen hoop, Open wond en Dolende zielen.

Naast zijn kunstwerken, maakt Colin Peters ook staalconstructies in zijn atelier. Door zijn artistieke kennis en ervaring komt het ook in dit werk goed van pas. Hij maakt onder andere toonbanken, deuren, hekken, meubelobjecten en tenten. Maar ook bronswerken zoals de gouden Jupiler-league stier en het wapenschild voor het winkelcentrum ’t SAS. Zoals Colin zelf zegt is er van de kunst alleen niet te leven en er moet toch brood op de plank komen voor zijn lief en ‘het kleine volk’. Ruim twintig jaar vakmanschap en ervaring in las- en constructiewerk en vele mooie opdrachten, heeft de kunstenaar er inmiddels in dit atelier op zitten.Vele dagen werkt hij met veel plezier en creativiteit aan zijn opdrachten. Terwijl het kacheltje inmiddels roodgloeiend staat te ronken en de warmte tot in mijn botten is gekropen, loopt ons gesprek ten einde. Als ik even later in de vrieskou en gladde stoepen weer naar huis schuifel realiseer ik me een prachtige paradijsvogel gesproken te hebben, die de gave heeft meegekregen om ons met zijn kunstwerken de dagelijkse verkramping even te doen vergeten. Ik verwonder me om het feit hoe rijk ook onze wijk Fellenoord-Schorsmolen aan mooie en bijzondere mensen is.

5


Breda van Binnen

wil ook Onrust over plannen Mols-terrein D66 transferia Door Eugène Loomans

D66 in Breda wil nu ook transferia instellen om parkeerproblemen op te lossen. De partij reageert hiermee op het probleem van de beperkte parkeercapaciteit in het centrum. De Wijkraden in de binnenstad dringen daar al jaren tevergeefs op aan. Tijdens de bewonersavond van Wijkraad Stadshart/Valkenberg in de Waalse Kerk op 17 januari werden oplossingen gezocht voor het beperkt aantal parkeerplaatsen. Het werd duidelijk dat er minder bewonersvergunningen worden uitgegeven door het tekort aan parkeergelegenheid op piekmomenten. D66 ziet kansen voor de tranferia. “Transferia zijn immers juist aantrekkelijk om op piekmomenten een groot gedeelte van de auto’s te plaatsen van bezoekers van buiten de stad”, aldus fractievoorzitter Paul de Beer. “Met de oplossing wordt het mogelijk meer bewonersvergunningen voor de binnenstadbewoners uit te geven en tegelijk de grote stroom bezoekers van buiten de stad te blijven herbergen.” D66 vraagt het college of het bereid is transferia in te stellen.

Onder het complex aan de Houtmarkt (winkelpassage, woningen) bevindt zich ook een parkeergarage. Daar kunnen mensen, zonder directe garantie op een parkeerplaats overigens, voor zo’n 300 euro per kwartaal een abonnement op nemen. Maar vanaf 1 maart 2013 is dat afgelopen. De verhuurder van de parkeergarage heeft aangekondigd dat die abonnementen vanaf die datum verleden tijd zijn. En dat is nogal hard aangekomen bij de bewoners van vooral het bovengelegen appartementencomplex. Pikant in dit geval is dat de eigenaar van de parkeergarage zich in 1978 bij de notaris heeft verplicht om tenminste 73 parkeerplaatsen in de Houtmarkt-garage te bestemmen voor de bewoners. Daarnaast moet de gemeente volgens die acte goedkeuring verlenen aan de hoogte van de tarieven. Er maken op dit moment zo’n 20 tot 25 bewoners gebruik van de parkeergarage. Volgens de verhuurder heeft de aangekondigde ‘ontruiming’ alles te maken met de plannen die er al jaren bestaan om de voormalige Mols-parking Achter de Lange Stallen totaal om te vormen tot een super-de-luxe nieuw winkelcentrum, compleet met behoorlijk wat appartementen en een nieuwe ondergrondse parkeergarage. Die zou dan volgens de oorspronkelijke plannen uit 2007 (!) een verbinding moeten gaan vormen met de parkeergarage onder de Houtmarktpassage. Die plannen vormen nog steeds het uitgangspunt van alle gesprekken. De economische crisis heeft in de afgelopen jaren behoorlijk wat roet in het eten gegooid. De Molsparking is een aantal malen van eigenaar veranderd en er kwamen ook nog wel wat nieuwe plannen. Zo had (met de nadruk op had) De Bijenkorf wel forse belangstelling voor het oude PTT-kantoor aan de Oude Vest. Maar die interesse is de laatste tijd behoorlijk gedaald.

Toch zijn er nog steeds gesprekken gaande tussen bijvoorbeeld de gemeente Breda en de eigenaren dan wel projectontwikkelaars die bij het gebied betrokken zijn. Juist rond de tijd dat deze binnenstadskrant bij alle bewoners binnen de singels en de Spoorbuurt in de bus moet vallen, vindt er weer overleg plaats tussen verschillende partijen. Uitgangspunt is zoals gezegd nog steeds het oorspronkelijke plan van al die jaren geleden: het gaat om een investering van een slordige 200 miljoen euro, waar ook woningbouwvereniging WonenBreburg bij betrokken is. Er zou zo’n 24.000 vierkante meter winkeloppervlakte aan het al bestaande wordt toegevoegd en dat niet niks. Daarnaast wil WonenBreburg 180 appartementen boven de winkels bouwen. Er moeten ook allerlei dwarsverbindingen komen tussen het Chassé Park en het gebied Achter de Lange Stallen. Los daarvan moet er dus een nieuwe parkeergarage komen voor zo’n 1000 wagens, die een

verbinding krijgt met de huidige ondergrondse parkeergarage onder de Houtmarktpassage. Enorm veelomvattende plannen dus, waarbij ook het oude PTTkantoor aan de Oude Vest is betrokken. De Bijenkorf had daar wel interesse in, naast handhaving van de huidige vestiging in de Karrestraat, maar de belangstelling is volgens woordvoerders van het concern wel wat verflauwd. Desalniettemin vinden de huidige gesprekken tussen gemeente en andere partijen nog steeds hun basis in het gebruik van twee verdiepingen van het oude PTTgebouw. Het gaat volgens de laatste gegevens vooral om de vraag welke winkelketens zich als trekker voor het nieuwe winkelgebied willen vestigen. Zeg maar drie jaar geleden hebben de projectontwikkelaars, nu verenigd in V.O.F. Achter de Lange Stallen, zich al eens laten ontvallen dat bijvoorbeeld kledingzaak Zara (nu op de hoek EindstraatKarnemelkstraat) graag meer

Waarde Vrouwe Judith In het najaar van 2011 stuurt Judith (Grote Markt) een brief aan Willem III (Kasteelplein) (zie Breda van Binnen december 2011). Judith roept Willem’s hulp in want ze staat met haar hoofd in het lover en als het waait zwiepen de takken om haar oren. Willem reageert opgetogen: eerst wijdt hij uit over zichzelf (een eeuw is te kort om dit ego klein te krijgen) en aan het eind van zijn brief wil hij een date; eten met Judith bij de nieuwe Japanner op de Grote Markt. Judith reageert niet: de takken zijn nog niet gesnoeid. Willem benadert haar opnieuw, nu via een omweg.

Waarde Vrouwe Judith,

De publicatie van onze briefwisseling, december 2011, is onze lotgenoten niet ontgaan. Schrijvertje in de Halstraat bezorgde mij het volgende: Van Vrouwe Justitia boven de ingang ten Stadhuize: ‘Wat zeuren jullie over geblindeerd zijn. Dit is mijn vak. Halfweg Grote MarktKasteelplein heb ik jullie feilloos op mijn weegschaal. Daar heb ik geen camera-toezicht voor nodig’. Van het hangbuikzwijntje Veemarktstraat/Grote Markt: ‘ Wat is er mis met de varkensmarkt waar Willem zich over beklaagt? Ik sta al jaren aan de voet van Judith en wordt liefdevol door haar gestreeld. Ben ik soms te min? Ik zal je vertellen: toevallig hebben we hier geen paardenmarkt waarbij je direct

naar de vleeshal wordt verwezen ....’. Van de Turfschipper op het Stadserf: ‘Hee valt er nog wat te schuiven? Als ondernemer zie ik altijd handel en ik heb goede getuigschriften. Jongens kom toch eens lekker langs op mijn bootje’. Van Hercules in het Valkenberg: ‘Juist ik heb mijn werk tussen bomen. Wat klaag je eigenlijk? Ik ben het enige beeld met een koos-naam: Vuilen Jan. Het blad voor ogen en vies zijn is mijn vak. Alhoewel ... nu ik er zo mooi wit bij sta zie ik de schilder graag langs komen’. Van de Zelfbewuste Vrouw boven de ingang van de telefooncentrale aan de Houtmarkt: ‘Namens het genootschap van OnzeLieve-Vrouwe -Middelares pleit

ruimte wil en dat zou bijvoorbeeld kunnen op het Mols-terrein. Het droombeeld van de gemeente is met de nieuwe ontwikkeling een soort wandelgebied met winkels en recreatie te creëren dat globaal loopt vanaf de Grote Markt, Ginnekenstraat, via het nieuwe Achter de Lange Stallen en de Halstraat naar de Grote Markt. De Wijkraad Stadshart/Valkenberg heeft er daarbij op gewezen dat er in een dergelijk ‘wandelcircuit’ twee voor voetgangers min of meer gevaarlijke oversteekplaatsen ontstaan binnen 200 meter. De eerste is de al bestaande en zeer lastige overgang tussen Eindstraat en Ginnekenstraat en een tweede zou dus komen tussen Halstraat en het nieuwe winkelgebied. Dat knelt volgens de wijkraad vooral omdat het aantal bussen op dat traject in de komende jaren alleen maar zal toenemen. De verhuurder van de Houtmarktparkeergarage gaat er van uit dat de bouw op de Mols-parking al in het eerste kwartaal van 2013 gaat beginnen. Dat is dus al heel snel.

ik samen met mijn collega in de Ginnekenstraat-kapel al generaties lang voor meer aandacht en respect voor het vrouw-beeld in de Nederlanden en in de stad Breda in het bijzonder.’ Van de Begijntjes op het Begijnhof: ‘Altee gezeik meej die mannenbeelden int stad.... maor allee Willem is ons ovenier en ons manneken pis nie ee.... nai ons of kent ginne kaoters.... Maor Joris op de mert eet altij goei werk veur ons gedaon mee zun draoken doden. Maor van die Judith daorneffe en die Willum daor eet ons pestoor nooit nie over g’ad had ee’. Uwe Toegenegen Willem Tot dit moment heeft Judith niet gereageerd: eerst snoeien.

Voorjaarskermis op Chasséveld Breda krijgt dit jaar ook een voorjaarskermis. Die wordt net als die in oktober gehouden op het Chasséveld maar dan van zaterdag 7 tot en met zondag 15 april. De voorjaarskermis is wel ets kleiner dan de najaarskermis.. Naast de gebruikelijk wagens voor verkoop van vis, poffertjes, snacks en suikerwerk, de grijpkranen, het touwtje trekken, de jackpotspelen en schietspelletjes kunnen de bezoekers op de voorjaarskermis gebruik maken van de rupsbaan, ‘Maxximum Booster’, ‘Pusher Palace’, Mega Jumper (trampoline) en de botsauto’s. In totaal heeft de gemeente een vergunning verleend aan 35 kermisexploitanten. De Nationale Bond van Kermisbedrijfhouders vindt de

Trambrug de hoogte in We hadden al een prachtige nieuwe haven met veel vrolijke terrasjes er naast of andere aangename verrassingen, maar grotere boten, nee dat had Breda nog niet. Want: er ligt ter hoogte van de voormalige suikerfabriek nog een brug (Trambrug), die een behoorlijke sta in de weg is voor boten die hoger reiken dan 1.20 meter. Daar lijkt – zoals deze krant drie maanden geleden al schreef – een eind aan te komen. Links en rechts heeft de gemeente subsidie-potjes gezocht en gevonden. Het mag wat kosten, zeg maar zo’n 5 miljoen euro, maar dan heb je over twee jaar ook een brug die boten van maximaal 3.40 meter kan doorlaten. Ja en de passagiers van die boten kunnen dan ergens aanleggen (waar is nog niet precies duidelijk) om zich te gaan vermaken in de binnenstad. Die mensen betalen liggeld, maar ook toeristenbelasting en ze besteden natuurlijk ook flink wat geld in de stad. Dat is dus allemaal goed voor Breda en zijn inwoners en daarom mag het allemaal ook wat kosten.


Breda van Binnen

Laat ‘m maar komen, die zon Tekst en foto’s: Eugène Loomans We hebben de winter weer achter de rug en zo goed en zo kwaad als het ging ook doorstaan. Geen Elfstedentocht, wel weer heel veel gepraat er over en ook lastige sneeuw en zo bleven de steden als Breda per spoor in ieder geval enige tijd vrijwel onbereikbaar of daaromtrent. Gebeurde er veel bijzonders in de winter van 2012 in Breda? Niet om over naar huis te schrijven, maar zoals bekend kunnen we het niet laten om een bescheiden terugblik te geven op de afgelopen maanden. En het was in ieder geval carnaval. Werd het toch nog plezierig. En nu maar wachten op de voorjaars-zon Laat ‘m maar komen om onze al te bleke torso’s en neuzen weer een beetje kleur te geven.

Hoe zal carnaval van dit jaar de boeken in gaan? Dat is nog niet gemakkelijk om te beantwoorden. Feit is in ieder geval dat veel mensen er toch weer enorm veel plezier aan hebben beleefd. Dat geldt zowel voor de in aantal tegenvallende deelnemers aan de Brakkensliert op zondag. Daar moet wat ons betreft toch wel eens goed naar gekeken worden en de organiserende BCV kennende, zal dat ook wel gebeuren. De Grote Optocht van de maandag werd uiteraard, zou je haast zeggen, getroffen door grote wagens die in de problemen kwamen. Daardoor ontstonden er grote gaten in de optocht, maar dat verminderde het enthousiasme van de deelnemers zeker niet. De dorst misschien wel, want het oponthoud liep soms wel op tot een uur! Uiteindelijk kwam toch alles weer op zijn pootjes terecht. Dat laten deze foto’s van de bonte en kleurrijke stoet (hopelijk) wel zien. Op dinsdagmiddag is er ook al sinds jaren een prachtige bijeenkomst op de Grote Markt. Daar komen carnavalsclubs hun grote wagens nog eens laten zien; een gebeurtenis die is over komen waaien uit Prinsenbeek en Zundert (na het corso). In ’t Kielegat aangevuld met van alles en nog wat voor vooral kinderen. En dat levert dus altijd wel een vrolijke boel op. Voorstel: volgend jaar weer.

6

7


Breda van Binnen

Hennepkwekerijen geven veel overlast en onveiligheid. Denk aan lekkages, schimmelvorming, stankoverlast, stroomstoringen en vooral branden door oververhitting.

Help hennepkweek de buurt uit! door Jos Koevoets (gemeente Breda) Hennepkwekers maken zich ook vaak schuldig aan andere strafbare feiten, zoals diefstal van elektriciteit, aan belastingontduiking en uitkeringsfraude. Reden genoeg om hier krachtig tegen op te treden. Samen met een groot aantal partners heeft de gemeente Breda een convenant getekend om gezamenlijk de strijd aan te gaan met hennepkwekerijen. Want zij tolereren niet dat buurten of wijken hierdoor onveilig worden. Hennepkwekers lopen dus grote risico’s: ze krijgen niet alleen te maken met een financiële aanpak. Wie plannen heeft om een kwekerij te beginnen, krijgt het dringend advies: doe het niet! Of stop ermee. Wie het vermoeden heeft van een hennepkwekerij in buurt of wijk, doet er verstandig aan dit te melden bij de politie. Hieronder staat welke signalen kunnen wijzen op een hennepkwekerij, waar men moet zijn om een kwekerij te melden, welke risico’s een hennepkweker loopt en waar men terecht kunt voor schuldhulpverlening. Mede dankzij signalen uit de buurt worden jaarlijks zo’n 100 hennepkwekerijen in Breda ontmanteld. Dat gebeurt in bijna alle wijken in de stad. Meldingen van vermoedens kunnen worden doorgegeven aan de politie (0900-8844). Anoniem bellen kan ook naar Meld Misdaad Anoniem (0800-7000). De volgende signalen kunnen wijzen op de aanwezigheid van een hennepkwekerij, stekkerij, knipperij of drogerij: • stankoverlast door een vreemde lucht (zoals bij coffeeshops); • geluidsoverlast van afzuiginstallaties; • warme muren; • condensvorming op de ramen; • tocht (een versterkte af- en aanvoer van lucht); • stroomstoringen (schommeling in stroomsterkte,

bijvoorbeeld knipperende lampen); • kunstlicht (gloed van felle lampen); • bouwen sjouwactiviteiten op vreemde tijdstippen; • rolluiken die meer dicht dan open zijn; • onduidelijkheid of een pand bewoond wordt (samen met bovenstaande signalen)

Risico’s

Een hennepkweker neemt grote risico’s. Hieronder de gevolgen op een rij. • wordt er een hennepkwekerij aangetroffen in een huurpand, dan informeert de gemeente de eigenaar/verhuurder. Dat kan een particulier of een woningcorporatie zijn. De eigenaar/verhuurder mag het huurcontract ontbinden en de huurder op straat zetten. Ook als de huurder iemand anders de gelegenheid geeft om hennep te laten kweken in de huurwoning. Wie huurt van een woningcorporatie in Breda komt de eerstvolgende twee jaar niet meer in aanmerking voor een huurwoning van een corporatie; • gemeente, politie en Belastingdienst kunnen beslag leggen op waardevolle spullen.

Schade en boete

• kosten van herstel van schade aan de huurwoning; • kosten voor ontmanteling van de kwekerij (die kunnen oplopen tot ruim € 3.000) • terugbetaling en mogelijk stopzetting van uitkering UWV of bijstandsuitkering (ook als men een ander in uw woning laat kweken); • het Openbaar Ministerie vordert alle winst uit de kwekerij terug (ontnemingsmaatregel); • een navordering van de Belastingdienst van niet aangegeven inkomsten;

• mogelijke beslaglegging op goederen door gemeente, politie en Belastingdienst; • terugvordering van kosten van gestolen stroom.

Strafvervolging

• hennepkwekers worden strafrechtelijk vervolgd. Er volgt een taakstrafzitting bij het Openbaar Ministerie of een zitting van de Politierechter. Gevolg kan zijn: boete, een taakstraf of gevangenisstraf en altijd een strafblad; • woningcorporaties doen altijd aangifte van vernieling. Die aangifte wordt meegenomen in het strafproces; • Enexis doet eveneens aangifte. Ook die wordt meegenomen in het strafproces. • thuiskwekers belanden vaak in een crimineel circuit waar ze niet gemakkelijk uitkomen. Omdat de leveranciers van materialen die nodig zijn voor de kwekerij en de afnemers van de oogst vaak betrokken zijn bij criminele organisaties;

Schuldhulpverlening

Vaak is de aanleiding om hennep te gaan kweken een financiële schuld. Hebt u schulden? Maak de problemen niet nog groter en vraag hulp bij de Gemeentelijke Kredietbank voor schuldhulpverlening, telefoon 076 – 529 43 00.

Partners

Het convenant “Districtelijke aanpak hennepkwekerijen” is een samenwerkingsverband van Alphen-Chaam, BaarleNassau, Breda, Etten-Leur, Rucphen en Zundert en met de politie, het Openbaar Ministerie, woonstichting WonenBreburg, woningbouwvereniging Laurentius, woonstichting AlleeWonen Singelveste, woonstichting Thuisvester, woonstichting Woonwel, woonstichting Leystromen, MVGM Vastgoedmanagement en Enexis B.V.


Breda van Binnen

DE COMPAGNIE

Wijk- en Dorpsraden De Wijk- en Dorpsraden vormen géén extra bestuurslaag, misschien tot teleurstelling van een enkeling. “De wijken dorpsraden kennen slechts gedreven en toegewijde vrijwilligers, die zonder ambtelijk apparaat, zonder bevoegdheden, maar met een groot verantwoordelijkheidsgevoel en veel kennis van wijk en dorp de gewenste leefbaarheid nastreven.” Duidelijker had Ad Brekoo de positie van de raden wat mij betreft niet kunnen verwoorden. Hij (voorzitter van de Wijkraad Haagse Beemden) deed dat een paar maanden geleden tijdens een bijeenkomst in De Wegwijzer in de Hoge Vucht. Het ging daar over een nieuw convenant dat de meeste van de wijken dorpsraden hebben afgesloten met de gemeente Breda én over een samenwerking tussen de raden onderling. “We zijn uitgekomen op een overeenkomst waarin recht wordt gedaan aan de bijzondere rol en taak van de wijken dorpsraden”, legde Brekoo uit. Voorwaarde: een goede, tijdige, volledige en open communicatie tussen gemeente en raden. Dat is van het grootste belang om gezamenlijk een grotere betrokkenheid en inbreng van de bewoners te kunnen realiseren. Daar gaat het tenslotte om. Maar ja, dat gaat allemaal nog niet zo gemakkelijk. Een paar voorbeelden: de (voorzichtig geformuleerd) miscommunicatie tussen de gemeente en de Wijkraad Stadshart/Valkenberg over het afsluiten voor omwonenden van het Valkenberg tijdens Breda Barst. De vestiging van opvangtehuizen voor verslaafden en daklozen in De Heuvel en Geeren-Noord. De sluiting van een groot deel van de buurthuizen in Breda. De vestiging van het paradepaardje van wethouder W. Willems, een gigantische ‘houtkachel’ op het Hero-terrein zonder daar ook maar één woord over te wisselen met de Wijkraad Brabantpark. Niet verwonderlijk dat die wijkraad er mee wil stoppen. Terwijl de wijkraad daar in het Brabantpark toch echt heel wat bereikt heeft op het gebied van de leefbaarheid.

Column

Marian Verheij van de Dorpsraad Princenhage had in De Wegwijzer op dat gebied grote vragen. “Communiceren, waarom blijft het toch zo moeilijk om dat goed uit te voeren. Wees duidelijk en eerlijk met een duidelijk ja of een duidelijk nee.” De wijken dorpsraden krijgen op dit moment minder subsidie en kunnen dus minder actviteiten ontplooien. Zo simpel is het. Van sponsors valt momenteel terecht ook niet al te veel te verwachten. Het uitbrengen van deze krant, die gemaakt wordt door louter vrijwilligers, is zo’n activiteit die mogelijk onder druk komt te staan. Het drukken van deze krant kost natuurlijk geld maar dat moet er wel zijn en we vinden dat we niet afhankelijk moeten zijn van (te)veel advertenties. De bij Breda van Binnen betrokken wijkraden vinden de informatievoorziening aan de buurtbewoners van een groter belang. Vandaar dus deze krant en vandaar ook de nieuwe website www.bredavanbinnen.nl

Eugène Loomans

8

Tekst Cora van Beek, foto Johan van Gurp

‘

heeft werkelijk alles in huis om het leven van alledag te veraangenamen…. …en dat is natuurlijk voor de Bredase binnenstad geen onbekend gegeven!

’

Maar wij binnenstedelingen zouden het liefst de nieuwe binnenstadsbewoners aan de hand nemen om hun gids te zijn en hen vooral een voorproefje te geven van ons eigen La Dolce Vita dat zich manifesteert in de weinig overgebleven speciaalzaken waar men het goede in het leven weet te waarderen wat dan ook in het aanbod van hun producten tot uiting komt. De warme uitstraling van de zaak en de bezielende passie van de eigenaars van De Compagnie spreken dan voor zichzelf….. De Compagnie, speciaalzaak voor exclusieve tabak, koffie en theeproducten is sinds 1955 gevestigd in de Torenstraat.

De fraai ogende zaak met de uitnodigende brede inloop is een ware lust voor het oog. John en Anneke Bodar beheren dit fraai uitziende pand. John heeft de vanouds bekende zaak van zijn ouders overgenomen en voortgezet. Alle wereldmerken koffie,thee, sigaren en sigaretten en een zeer exclusieve collectie tabakspijpen zijn hier ruimschoots aanwezig. Grootvader Jan Bodar stelde omstreeks 1920 een speciale melange samen voor de fabricage van enkele bijzondere sigaren. In de eigen sigarenfabriek in ,s-Hertogenbosch werden deze sigaren met de hand gerold. De sigaren werden verkocht in de winkel van grootvader Gerrit Willekes. De sigarenfabriek bestaat niet meer maar de aloude traditie wordt voortgezet door ,DE COMPAGNIE. In 1955 werd de zaak in de Torenstraat geopend onder de naam HET PIJPENHUIS. Samen met zijn vrouw Anneke, die dezelfde passie deelde met haar man werd in 1991 ook koffie en thee in het assortiment opgenomen, waarna de naam van de zaak werd gewijzigd

in DE COMPAGNIE. Door het succes van de toegevoegde producten werd in 2003 een koffiebrander aangeschaft om zelf koffie te kunnen branden en zo een optimaal vers product te kunnen leveren. Deze brander is in de zaak geplaatst zodat het verbrandingsproces van nabij gevolgd kan worden, hetgeen door velen word gewaardeerd. De koffie uit verschillende landen wordt in jute zakken aangevoerd vanaf de Groothandel in Antwerpen. De constante kwaliteit geniet bekendheid in geheel Nederland, waardoor vele bestellingen geplaatst worden en de producten door het gehele land worden afgenomen ! Op verzoek wordt een fraai cadeaupalet samengesteld waarmee men uiteraard altijd hoog scoort. Het gedreven echtpaar onderneemt de nodige verre reizen naar de plaatsen van herkomst van zowel koffie, thee en tabak om voortdurend op de hoogte te blijven van de ontwikkelingen van deze

producten. Vele plantages worden door liefde voor het vak bezocht. De grootste vakbeurs op dit gebied wordt gehouden in Amerika en ook daar zijn John en Anneke uiteraard aanwezig. Daar vinden ook de ontmoetingen plaats met de plantage eigenaren zelf die vaak uitmonden in goede handelscontacten…. Ondanks het rookverbod,of wellicht juist daardoor,zijn nieuwe trends te bespeuren op het rokersvlak: mensen met een geheel eigen smaak kiezen voor een meer exclusief product,waarbij niet op geld wordt gekeken ! Goede wijn, in dit geval koffie en tabak, behoeven geen krans ! Geheel afgestemd op de verwende roker is bovendien de exclusieve en verfijnd ingerichte “rookkamer”die zich achter in de zaak bevindt. Hier bevinden zich de duurdere sigaren die een permanente klimaatbeheersing nodig hebben om de juiste vochtigheidsgraad te behouden. Koffie, thee en tabak, van oudsher genotsmiddelen die al door de VOC werden aangevoerd. Destijds slechts beschikbaar voor

de vaderlandse elite, thans binnen ieders bereik. Tabak, in eerste instantie geïntroduceerd door Engelse en Schotse huursoldaten rond 1650 werd gerookt in zeer kleine kleipijpen. In Breda werd zelfs in 1991 tijdens archeologisch onderzoek aan de Molenstraat een pijpenoven blootgelegd. Een zeer bijzondere vondst en zelfs de enige op het vasteland van Europa ! Alleen in Engeland komen soortgelijke ovens voor.... De pijpenmaker bleek dan ook een Engelse soldaat te zijn met de naam Simon Broen/Brown. Zijn initialen kwamen voor op het hielmerk van de pijp: SB…. Hij was ongetwijfeld een huursoldaat die besloot in Breda te blijven. Deze man voorzag dus in zijn onderhoud door zijn eigen kleipijpen te fabriceren. Dat tabak in den beginne zeer kostbaar en dus duur was blijkt uit de pijpen: de eerste exemplaren hadden een zeer kleine kop die slechts een kleine hoeveelheid tabak kon bevatten. De oven is helaas niet bewaard gebleven maar wel is er een exacte replica van vervaardigd door onze stadgenoot en expert op dit gebied: Johan Hesemans. Hij is daarbij tevens wel zeer realistisch tewerk gegaan door in de voetsporen van de Engelse pijpenmaker te treden: met succes heeft hij ook de kleipijpen zelf nagemaakt ! Een zeer exclusief gebeuren is het jaarlijkse SIGARENDINER met jaarlijks wisselende aandacht voor een gerenommeerd sigarenmerk. Zoals bijvoorbeeld Cohiba, het meest prestigieuze merk onder de sigaren uit Cuba en wereldwijd een van de meest bekende. Topkwaliteit sigaren uit Cuba, het summum voor de verwende roker, hebben een geheel eigen plaats in de zaak: in tegenstelling tot de Hollandse sigaar hebben de Cubaanse sigaren een constante hoge vochtigheidsgraad nodig. Cohiba introduceert regelmatig nieuwe modellen, die de smaak van de genieter op de voet volgen. Een groot aantal ware liefhebbers kijkt uit naar dit sigarendiner: bij ontvangst kan men genieten van een aperitief met een mooie sigaar. Na het voorgerecht volgt een tweede sigaar toegespitst op het korte moment voor het diner. Na het dessert volgt de afterdinner sigaar. Een exclusief gebeuren dat geheel is afgestemd op mensen met een verfijnde smaak,die van het leven een levenskunst maken…..

9


Breda van Binnen

NU AL VOORMALIGE GOUVERNEUR Het Blokhuis van de Koninklijke Militaire Academie (KMA) , ooit bewoond door Prins Willem van Oranje, is thans (nog !) de ambtswoning van de gouverneur van de KMA. Voor het eerst in de geschiedenis van dit roemrijke instituut werd het bewoond door een geboren en getogen Bredanaar….

KONINKLIJKE MILITAIRE ACADEMIE Generaal-majoor Richard Tieskens, geboren en getogen Bredanaar…. Door Cora van Beek, foto’s Johan van Gurp

........................................................... Welke Bredanaar is niet opgegroeid met haar of zijn “d’akkedemie” !? Onze locale trots spreekt als wij denken aan het Kasteel van Breda waarin sinds 1828 de Militaire Academie is gevestigd Maar helaas was de aanwezigheid van de eerste Bredase gouverneur slechts van korte duur….. De Nederlandse Legertop besloot februari 2012 in haar oneindige wijsheid om de Gouverneur van de KMA al na anderhalf jaar elders te plaatsen ! Maar wel voor een minstens zo eervolle functie…..

KORTE GESCHIEDENIS VAN HET KASTEEL… Het Kasteel van Breda met de aangrenzende Hoftuin het Valkenberg (ut Valleke voor de echte Bredanaar) heeft een roemruchte geschiedenis. In eerste instantie was het een sobere ridderburcht maar deze werd in de eerste helft van de 16e eeuw omgetoverd in een Renaisancepaleis met grote allure. Dit project werd uitgevoerd door Hendrik III, Graaf van Nassau-Breda. Vooral na zijn derde huwelijk met de Spaanse markiezin Mencia de Mendoza werd hij een schatrijke edelman die een grote staat voerde aan zijn Hof. Koningen en Keizers waren er regelmatig te gast en vele bekende kunstenaars uit binnen- en buitenland vestigden zich in het kleine stadje Breda om het paleis van Graaf Hendrik nog meer allure te geven. In de korte tijd dat Mencia de Mendoza in Breda verbleef heeft zij zeker haar stempel gedrukt op de stad. De vele banketten en toernooien die in rond het Kasteel werden gehouden werden altijd bijgewoond door de hoge adel die graag in de nabijheid van Hendrik en Mencia verbleven om een goede positie te kunnen verkrijgen in hun Hofhouding . De roem en status van de Bredase graaf en zijn Vrouwe straalde immers ook op hen af die dat voorrecht genoten tot zijn Hofhouding te behoren. Toen in 1524 zijn zoon Rene door de erfenis van Philibert de Chalon, broer van zijn jonggestorven moeder Claudia de Chalon, de titel Prins van Oranje mocht gaan dragen veranderde Breda in een klap van een slaperig stadje in een voorname stad met grandeur. Het Kasteel lag in de schaduw van de Onze Lieve Vrouwekerk waarvan de imposante Toren trots uittorende boven de stad en die van verre reeds zichtbaar

was voor de naderende bezoeker. En die ook in de huidige tijd nog altijd haar zeer imposante aanblik bied…… Toen de jonge graaf van Nassau en Prins van Oranje reeds op jeugdige leeftijd sneuvelde tijdens het Beleg van Saint Dizier waar hij door een “verdwaalde” kogel dodelijk werd getroffen liet hij al zijn bezittingen achter zonder wettige erfgenaam ! Hij had slechts een bastaardzoon die wel zijn naam droeg en voortzette maar zijn bezit en titel niet kon erven: Palamedes van Chalon. Kort voor zijn dood had Rene echter op het slagveld nog zijn testament laten opmaken waarin hij als zijn erfgenaam zijn neef Willem van NassauDillenburg aanwees. Ook Willem, Prins van Oranje, koos als residentie het Kasteel van Breda waar hij evenals zijn illustere voorgangers een vorstelijke staat voerde. Willem heeft zeker zijn stempel op Breda gedrukt, en evenals voor Rene de Chalon had keizer Karel een zwak voor hem wat hem hoge functies in het leger van de keizer bezorgde. Toen deze werd opgevolgd door zijn zoon Filips was het echter snel gedaan met de voorkeursbehandeling. Door zijn opstandigheid werd Willem zelfs de meest gehate vijand van Filips…….Willem ontvluchtte Breda en ging terug naar het ouderlijk slot in Duitsland om van daaruit de strijd in de Nederlanden te leiden. Breda leed enorm onder de vele belegeringen, verloor al snel haar aanzien en werd weer het slaperige stadje dat het voorheen was geweest. Nadat Willem III, Stadhouder en Koning van Engeland het Kasteel voorgoed verliet zijn de Oranje’s nooit meer teruggekeerd in het eens zo vermaarde Breda.

Hun ooit zo prachtige residentie, het Kasteel van Breda, werd in 1828 bestemd als Militaire Academie voor de opleiding tot officier bij de Krijgsmacht. Met de toevoeging Koninklijk, dat

Gouverneur zich zeker zeer populair gemaakt bij zijn medestadgenoten en deze hechte band tussen de KMA en Breda nog eens extra benadrukt! De bevolking heeft onder andere het Vaandel geschonken dat nog ieder jaar tijdens de mars door de binnenstad ter gelegenheid van de Dies Natalis trots wordt meegedragen. Het is dit Vaandel dat door de scheidende gouverneur aan zijn opvolger wordt overhandigd waarmee de commando-overdracht een feit is.

wel… Het eens zo prachtige paleis van Hendrik en Mencia werd na een zeer rigoureuze verbouwing waarin nagenoeg alle elementen die het tot een renaissancepaleis hadden gevormd werden verwijderd - veranderd in een strak en militair instituut. En tot februari nu zetelde voor de eerste keer in haar lange militaire geschiedenis een geboren en getogen Bredanaar in het Blokhuis: generaal-majoor ir. Richard Tieskens, commandant van de Nederlandse Defensie Academie (NLDA) en gouverneur van de KMA !

EVEN VOORSTELLEN…. Richard Tieskens werd op 24 october 1957 geboren in de Jan Ligthartstraat in het Heuvelkwartier te Breda. Kort daarop verhuisden zijn ouders, maar vanaf zijn zesde jaar heeft hij scholen in Breda doorlopen en haalde Tieskens zijn diploma op het Stedelijk Gymnasium van Breda. In 1976 meldde hij zich bij de KMA als cadet bij de genie waar hij in 1980 zijn Bul in ontvangst mocht nemen. Hij heeft zelfs nog korte tijd in het fameuze Cadetten Tambour Korps gemusiceerd. Op hoogtijdagen zoals Koninginnedag en Dies Natalis (de verjaardag van de KMA) liep de bewoners van de Binnenstad uit als de Cadetten van de KMA met het Tambour Korps voorbij marcheeerden ….. Na de succesvolle afronding van zijn studie studeerde hij van 1986 tot 1990 elektrotechniek aan de TU Delft en behaalde daar zijn ingenieursdiploma. Daarna volgden diverse functies binnen de Krijgsmacht en werd hij in 1997 uitgezonden naar Joegoslavie In 2004 werd hij plaatsvervangend directeur van de Dienst Gebouwen,Werken en Terreinen in de rang van Brigade-

generaal. Bij deze dienst, die later de naam Dienst Vastgoed Defensie kreeg, werd hij in 2007 directeur. In 2006 diende hij in Afghanistan. In september 2010 werd hij benoemd tot Gouverneur van de KMA, en tevens bevorderd tot GeneraalMajoor. Tieskens woonde samen met zijn vrouw Marie-Jose en zijn jongste dochter tot voor kort in het Blokhuis. Het Blokhuis is niet alleen de ambtswoning van de Gouverneur maar dient tevens voor ontvangsten. De hal is zeer geschikt voor kleinere ontvangsten terwijl de ontvangstsalon en de aangrenzende eetkamer zich uitstekend lenen voor ontvangsten met of zonder diner! Ook Koningin Beatrix en de huidige Prins van Oranje, WillemAlexander, zijn in het recente verleden ontvangen in het Blokhuis tijdens hun bezoeken aan Breda ! Was de KMA de laatste jaren toch al veel toegankelijker dan voorheen, onze Bredase Gouverneur heeft daar nog eens een extra tintje aan toegevoegd: voor het eerst in de geschiedenis werd door hem zijn woning, het Blokhuis, tijdens de Nassau/ Kastelendag 2011 opengesteld ter bezichtiging! Dat dit zeer op prijs werd gesteld bewezen de lange rijen wachtenden voor het Blokhuis. Men had er tijd voor over om eindelijk eens een glimp op te vangen van de vroegere grandeur… Ook Willem van Oranje was met enkele van zijn Vrouwen even “teruggekeerd” uit het verleden en het volk werd in de gelegenheid gesteld zich te vergapen aan een wel zeer fraai gedekte tafel en het deftige interieur van het Blokhuis. De Gouverneur heeft hiermee geschiedenis geschreven. Bredanaars hebben van oudsher een zeer hechte band met de KMA. Door zijn woning open te stellen heeft de Bredase

Bovendien heeft de Nederlandse Defensie Academie, waar de KMA deel van uit maakt, onder het ‘bewind’van de Gouverneur zich nog eens extra weten te onderscheiden: de opleiding heeft in 2012 definitief een universitaire status gekregen waarmee de cadetten naast hun behaalde officiersbul ook hun bachelors-diploma behalen! De wetenschappelijke en de militaire opleiding van cadetten zijn beide immers minstens zo belangrijk ! Dit kwam al tot uiting toen in 2005 de oprichting van de Nederlandse Defensie Academie een feit werd. Nu, met de universitaire status is de KMA een instituut van nationaal en internationaal belang geworden! Zoals gezegd: de Nederlandse legertop heeft eind februari besloten om onze eerste Bredase Gouverneur voor een wel zeer belangrijke functie voor te dragen ! En een militair – hoog noch laag in rang – mag een opdracht nooit weigeren! Of het nu uitzending is naar welk gewapend conflict in de wereld dan ook, of een hogere rang aanvaarden. In dit uitzonderlijke geval zelfs een tweede zeer eervolle opdracht in korte tijd: onze Gouverneur is bevorderd tot chef-staf van het Joined Force Command (JFC) binnen de NAVO! Zijn overplaatsing brengt tevens een hogere rang met zich mee: vanaf het moment dat hij deze internationale functie gaat uitoefenen, wordt hij bevorderd tot luitenant-Generaal. Hoewel wij hem niet graag al zo snel hadden zien vertrekken zijn wij toch trots op het feit dat men juist onze Bredase Gouverneur heeft uitgekozen voor deze hoge post. Men heeft kennelijk welbewust gekozen voor de man met de beste kwaliteiten. Voor Bredanaars natuurlijk niet zo vreemd want wij hebben nu eenmaal het beste in huis, daar kan geen misverstand over bestaan ! Generaal, Breda is trots op U: alle succes en wij hopen nog vaak van U te horen…….


Breda van Binnen

10

De tapijtfabriek aan het Achterom door Cees Janssens Aan de Markendaalseweg, een beetje verscholen achter het nieuwe gemaal, bevindt zich Galerie Ecker. Vele malen was ik er tijdens mijn wandelingen al eens voorbij gelopen, wierp vaak even een blik naar binnen of bleef even voor het raam staan wanneer mijn oog getroffen werd door een kunstwerk dat me wel aansprak. Maar eens een keer naar binnen lopen was er eigenlijk nooit van gekomen. Tot op het moment dat ik werkelijk naar binnen stapte omdat er werk van Hein Koreman werd geexposeerd ter gelegenheid van zijn 90ste geboortedag. Naast de fascinatie die zijn werk bij mijn oproept, ging er binnen gelijk een wereld voor me open. De heldere ruimte van de galerie, het vriendelijk en warm ontvangst van Ineke Ecker, die samen met Conita Vermeulen het voorgebouw beheren (samen kochten ze in 2006 dit gedeelte.) De uitstraling van de galerie en de daar aanwezige kunstwerken raakte een snaar bij mij. Het gevoel me in een wereld te begeven die een rust over me heen legde, even los van de hektiek van alledag buiten deze wereld. Naast Ineke Ecker ontmoette ik ook Maarten Koreman. Deze 2 mensen runnen de galerie. Zittend aan een lange houten tafel onder het genot van een kopje koffie, raakten we in gesprek. Mijn nieuwsgierigheid was gewekt en ik maakte met Maarten een afspraak

die me wel het een en ander over de geschiedenis van dit prachtige gebouw met zijn ateliers en de galerie wilde vertellen. Zo zat ik op een zonnige zondagmiddag in januari samen met Maarten in zijn atelier. Eveneens was ik weer in een sfeervolle ruimte terecht gekomen waar het binnenvallend zonlicht mij het idee gaf dat we samen in een schilderij zaten. Maarten vertelde eerst iets over de geschiedenis van dit pand dat destijds dienst deed als fabriek, gebouwd tussen 1829 en 1925 in ambachtelijke traditionele stijl. in opdracht van de “Bredase Tapijtfabriek” De fabriek kent meerdere bouwfasen die inwendig in elkaar overlopen. Het westelijk en tevens het oudste deel is gebouwd in 1829. Dit gedeelte bestaat uit een drie verdiepingen tellend rechthoekig fabriekshuis met daarnaast een eenlaags fabriekshal onder Sheddak. ( zaagtanddak) Vijf muuropeningen met rondboog op de begane grond verwijzen nog naar de ligging van de kade. De muren zijn opgetrokken uit ijsselsteentjes die aan de achterzijde een dikte hebben van 35cm. De fundering aan deze achterzijde is de oude kademuur en zit vier meter diep in de grond. Oorspronkelijk lag de tapijtfabriek aan de kant van de Gravenstraat aan het open water van de Gampel. De kade voor het fabriekshuis van 1854 werd rond 1925 bebouwd met een nieuw eenlaagse fabriekshal onder een plat dak voorzien van een lichtkap. Tussen de aanbouwen in ligt aan de Gravenstraat een open rechthoekige

binnenplaats. Op een aangename rustige toon vertelt Maarten verder hoe hij met andere kunstenaars in dit pand ging werken, hoe de renovatie in 1987 onder de stichting “De Leuvenaar” zijn aanvang nam. “We troffen het pand in een zeer slechte staat aan”, aldus Maarten. “Het dak dat uit asbestvezelplaat bestond was ver versleten en het lekte langs alle kanten. Het eerste karwei was dus om het gehele dak te vernieuwen. De vloeren, die bestonden uit grenenhouten planken van drie centimeter dik, waren aangevreten door houtrot en schimmels, net zoals de grenenhouten raamkozijnen kortom we stonden en staan voor een gigantische klus om het gebouw in zijn oorspronkelijke staat terug te brengen. De vloeren moesten beetje bij beetje worden vernieuwd, omdat deze de stevigheid aan het gebouw geven kan je die niet in een keer er uit halen. Een zorgvuldig en tijdrovend werk dus. De nieuwe vloeren werden voorzien van een afwerklaag voor de ateliers die er in gevestigd werden”. Jaren van restauratie zitten er inmiddels al op zowel in constructie als comfort Alles wordt in originele staat terug gebracht zonder ‘de stem’ van de oude tapijtfabriek te verliezen. “Zo’n gebouw heeft historie”, zegt Maarten. “Het heeft de tijd van Napoleon nog meegemaakt. De crisis uit de jaren dertig is er overheen gegaan en heeft zijn sporen achter gelaten. Een voorbeeld hier van is nog te zien aan de bovenste raamkozijnen.

Om destijds kosten te besparen werden deze half dicht gemetseld en de kozijnen gehalveerd.De tweede wereldoorlog is er aan voorbij gegaan. Het gebouw is als een zelfstandig wezen en neemt deze sporen in zich op.” Terwijl Maarten doorvertelt kijk ik wat in het rond. De liefde en passie voor het gebouw hechten zich in mijn gedachten. Het zonlicht dat in zijn atelier valt speelt met de glazen kunstvoorwerpen die hier en daar in het atelier staan opgesteld. Ik kijk naar de zware balken die nog met oude klassieke verbindingen aan elkaar zijn gemaakt. De hoofdbalk van het gebouw is uit een stuk en is 21meter lang. “Het is een eer dit gebouw te mogen onderhouden. We hebben het als het ware in pacht en mogen het tijdens ons leven gebruiken, dan is het mooi om het in de originele staat weer

aan de volgende generatie door te kunnen geven”, aldus Maarten. “De kunstenaars die hier in het gebouw hun atelier huren hebben, de verplichting aan het gebouw mee te werken en het in goede staat te brengen en te onderhouden. Dit renovatiewerk geschiedt tussen de dagelijkse werkzaamheden door. Het voorste gedeelte met nog twee ateliers en atelierwoning valt niet onder stichting de Leuvenaar maar zijn van Ineke Ecker en Conita Vermeulen”. Maarten kan lang gefascineerd over het gebouw vertellen. Het geeft mij een gevoel dat ik in een huis binnen ben gestapt dat met het verhaal langzaam in me is gekropen. En er is nog veel meer te vertellen over dit gebouw, de kunstenaars en galeriehouders Dit krijgt zijn vervolg in een volgende editie.

‘Parkeren in centrum blijft groot probleem’ Door Eugène Loomans Het zal nog wel even duren vóórdat de gemeente(raad) met een voorstel komt om voor álle wijken in de stad één regeling te treffen voor bezoekers aan de bewoners van die wijken en dan vooral die in de binnenstad. Dat is namelijk razend ingewikkeld, zegt Astrid IJzermans. Zij is directeur van het Gemeentelijk Parkeerbedrijf en sprak onlangs op de bewonersavond van de Wijkraad Stadshart/Valkenberg in de Waalse Kerk. Volgens gespreksleider Willem Reijn toch wel het mooiste buurthuis van de stad en ironisch gezegd is dat niet zo moeilijk omdat meer dan de helft van het aantal buurthuizen in de gemeente Breda is gesneuveld vanwege bezuinigingen. Maar het is natuurlijk een prachtige plaats voor een bewonersavond dat vinden heel veel bewoners van de binnenstad ook, want het was gewoon druk met rond 120 bezoekers. Parkeren was één van de onderwerpen van de avond en het werd al snel duidelijk dat het parkeren door bezoekers van binnenstadsbewoners een heet item was en is. Die bezoekers

geldt. Bezoekers kunnen daar tegen een relatief gering bedrag en een éénmalige borg parkeren om bijvoorbeeld bij opa en oma op bezoek te gaan. Volgens leden van de wijkraad in Chassé-OudBoeimeer werkt die regeling daar prima.

betalen in de binnenstad nu namelijk het volle tarief, terwijl er in andere wijken van de stad andere (goedkopere) tarieven gelden. Dat komt ook omdat verschillende wijken zelf hebben kunnen kiezen voor welke regeling ze gingen, maar in de binnenstad is dat niet het geval (geweest). Dus betalen bezoekers het volle pond. Volgens de Wijkraad Stadshart/Valkenberg

komen er daardoor minder mensen op (familie)bezoek en raken vooral oudere bewoners in een isolement. Astrid IJzermans begreep de onvrede, maar kon als ambtenaar ook alleen maar verwijzen naar de politiek (college van b en w en gemeenteraad), die de uiteindelijke beslissingen moet nemen. “Eén regeling voor alle wijken is razend ingewikkeld, ook al willen alle

wijkraden dat voor de duidelijkheid van en voor iedereen.” Ze kondigde op de avond in de Waalse Kerk misschien wat aarzelend een onderzoek aan naar de mogelijkheden van een parkeerregeling, ook in het stadshart. Die zou dan hetzelfde moeten zijn als in bijvoorbeeld Chassé-Oud-Boeimeer waar het zogeheten fiscale systeem

Daar zijn de bewoners van het Stadshart op dit moment niet mee geholpen. “Het is een lappendeken en dat blijft het dus”, maakte een van de aanwezigen van zijn hart geen moordkuil. Een andere bewoner stelde voor om het parkeertarief in de zogeheten aanloopstraten tot 22.00 uur te laten lopen niet tot 18.00 uur zoals nu het geval is. IJzermans maakte er geen geheim van dat dát een puur politiek besluit zal zijn. Het was een verkiezingsbelofte van de VVD om dat regime in te voeren in de inloopstraten als Boschstraat, Haagdijk. Het gaat in feite om een gering aantal parkeerplaatsen maar voor omwonenden leveren ze problemen op vanwege bijvoorbeeld (buitenlandse) bezoekers aan coffeeshops. Een regeling is dit jaar niet meer te verwachten, was de boodschap van het hoofd van het Parkeerbedrijf.

11


Breda van Binnen

Fysio-praktijken krijgen Plus

De heer generaal Van Ham bekijkt het allemaal nog rustig op het Van Coothplein, maar hij zal toch niet de enige Bredanaar zijn die tevreden is over het feit dat er eindelijk wordt gewerkt op de grond waar voorheen het ‘Piederiet-pand’ stond. Dat was een zeer karakteristiek pand met specifieke balkons, maar dat is helaas gesneuveld. En het

heeft wel even geduurd voordat de nieuwbouw definitief kon beginnen maar het ziet er toch naar uit dat het nu ernst is. De eerste plannen zijn aangepast en volgens de afdeling bouwen woningtoezicht van de gemeente is dat alleen maar beter voor de uiteindelijke uitvoering. We zullen de heer Van Ham daar nog wel eens over aanspreken.

Parkeren en het verkeer blijven binnen de singels een bron van discussie en ergernis. De Wijkraad Stadshart/ Valkenberg heeft onlangs aandacht gevraagd voor door omwonenden gesignaleerde problemen rond het parkeren van klanten van coffee-shops in met name de St. Annastraat. Het gaat dan niet om problemen bij de instelling in die straat, want de eigenaren daarvan doen er echt alles aan om de parkeeroverlast te bestrijden. Los daarvan, in goed overleg is er een laan van palen neergezet in de Annastraat waardoor er van foutparkeren geen sprake meer kan zijn. Het probleem heeft zich echter verplaatst naar de Catharinastraat

(daar wezen omwonenden op tijdens de bewonersavond in de Waalse Kerk) en meer bepaald aan de kant van het Valkenberg. De gemeente heeft de wijkraad laten weten daar serieus oog voor te hebben. Buurtbewoner Laurens Siebers wijst ook nog eens op de bijna wanhopige situatie in de Molenstraat. Dat is een ramp voor vrijwel alle gebruikers van die straat. Of het nou fietsers, voetgangers of automobilisten betreft. Ze parkeren maar raak, de ingang van de bibliotheek en De Nieuwe Veste zit structureel op de verkeerde plaats. De fietsenstalling dwingt voetgangers de smalle rijweg op maar daar rijden auto’s en fietsers.

Afscheid en welkom Hoewel het absoluut de bedoeling is deze krant voort te laten bestaan, zal het misschien toch nooit meer worden zoals vroeger. Vanwege bezuinigingen en pensionering bij SurplusWelzijn moeten Marian Bolluyt en Erik Neve vertrekken bij BredavanBinnen. Ze waren beiden vanaf het begin, rond zeven jaar geleden, betrokken bij de krant van de drie en tegenwoordig vier wijkraden. Hun afscheid is een groot verlies voor deze krant. Kennis, ervaring, ideeen, dat valt weg en dat is niet niks.

Caroline

De redactie heeft wel een vervangsters op het gebied van de lay-out kunnen vinden. Het gaat om Caroline Hassing (20), studente aan de Avans Hogeschool in Breda. Ze studeert Communicatie, Multimedia en Design en heeft wat haar ontwerpen betreft een geheel eigen, opvallende stijl. Lezers van BredavanBinnen zullen dat in de komende afleveringen nog wel merken. Het is wel een geheel nieuwe ‘tak van sport’ voor haar, maar Caroline is erg enthousiast en beschouwt haar nieuwe (vrijwilligers)taak zeker als een verdieping van haar MBO- in

Roosendaal en nu HBO-studie in Breda.

Erik

Erik Neve (opbouwwerker bij SurplusWelzijn maar vanwege de bezuinigingen nu voor de helft van de tijd boventallig verklaard) is vanaf het begin van BredavanBinnen bij dit blad betrokken. Dat is zeven jaar geleden. “Als communicatiemiddel is dit voor de wijkraden heel belangrijk en in die zin is het ook altijd een verlengde van mijn werk geweest. Maar wel heel leuk werk. Op een computer bezig te zijn met BredavanBinnen is een kant van het verhaal, maar als je dan na een paar dagen al die pakken met kranten ziet liggen, dat is wel heel bijzonder, fantastisch. We hebben een oplage van rond de 10.000 kranten en dat is toch wel iets. Je merkt ook aan de reacties dat BredavanBinnen zich ontwikkeld heeft tot een goed gelezen uitgave. We krijgen zelfs reacties uit de Verenigde Staten en niet te vergeten Knegtsel!” Voor wie het niet weet, die laatste plaats ligt in de buurt van Eindhoven.

Onlangs hebben twee fysiotherapiepraktijken in het centrum van Breda de felbegeerde Plus Audit behaald waarmee ze bij de beste fysiotherapiepraktijken van Nederland behoren. Het gaat om Medifit Fysiotherapie, locatie Middellaan en Fysiotherapie Turfschip op het Chasséveld. Deze Plus Praktijken voldoen aan de hoogste kwaliteitseisen van zorgverzekeraars. Beide praktijken hebben een oefenzaal en behandelkamers. Ze hanteren ruime openingstijden tot 21.00 uur ‘s avonds en kennen geen wachtlijsten. De fysiotherapeuten zijn up-todate geschoold in diverse specialisaties. Marco Konings is manueel therapeut. Hij gebruikt een aantal specifieke technieken om de gewrichten beter te laten functioneren. De effecten zijn vaak direct merkbaar: je kunt je gemakkelijker bewegen en hebt minder pijn. De manueel therapeut wordt vooral ingezet bij hoofd-, nek-, schouder- en rugklachten. Beide praktijken kennen specifieke oefenprogramma’s bij onder meer het oprukkende COPD (de uitstoot van fijnstof is daar onder meer debet aan) en reuma. De doelen voor het programma worden op de persoonlijke klachten en wensen afgestemd, maar bestaan onder meer uit het verbeteren van de conditie en spierkracht. De sportfysiotherapeuten

weten welke eisen sport aan het lichaam stelt en weten alles van revalidatie en herstel bij sportblessures. Zij verzorgen ook de medische begeleiding van (top)sporters bij vele regionale sportverenigingen zoals de eerste selecties van voetbalvereniging Baronie. Om een juiste diagnose te kunnen stellen hebben de praktijken echografie tot hun beschikking. Het apparaat wordt gebruikt bij het beoordelen van aandoeningen aan onder andere de schouder, elleboog, knie en achillespees. Ook zijn er spierrupturen mee te beoordelen.

Soms is een consult bij een specialist onvermijdelijk. Daarom hebben de praktijken directe connecties met sportartsen en orthopeden in het Amphia Ziekenhuis en bij Medinova. In overleg met hen zijn er diverse protocollen ontwikkeld voor een herstel na een operatie. De meeste aanvullende verzekeringen blijven fysiotherapie ook in 2012 gewoon vergoeden. Voor fysiotherapie heeft men over het algemeen geen verwijzing nodig van de huisarts of specialist.

Bij diverse peesproblemen maken de fysiotherapeuten gebruik van Shockwave (ESWT). Bij deze innovatieve therapie wordt de oorzaak van de klacht bestreden, zonder dat medicatie of chirurgie noodzakelijk is. Succesvolle resultaten worden volgens de beide praktijken al bereikt na enkele behandelingen.

Fysiotherapie Turfschip (in sportschool Health City) is te vinden op het adres Chasseveld 15 (076-5228548) en op www.fysiotherapieturfschip.nl. Medifit Fysiotherapie locatie Middellaan bevindt zich op Middellaan 3 (076-5223408) en www.medifitfysiotherapie.nl

Marian

Wilbert Stuijk van de Wijkraad Al vele jaren is Marian Bolluyt opbouwwerkster / professioneel begeleidster in meerdere wijken van de stad. De laatste 20 jaar was ze dat in de binnenstad voor de wijkraden: Stadshart/Valkenberg, Stationsbuurt en Chassé-Oud Boeimeer. Dit werk combineerde ze met een baan als docent aan de Avans Hogeschool, waar zij halftime les gaf en stagières begeleidde. Eind studiejaar gaat ze daar met pensioen en eind april stopt ze ook met haar baan als professioneel begeleidster vanuit Surplus. Wij hebben als wijkraden van de binnenstad veel aan haar te danken. De uren, die er voor dit werk stonden, heeft ze ruimschoots overschreden, m.a.w. vrijwillig heeft ze heel wat overuren gemaakt. Je kunt er uit concluderen, dat ze dit werk met hart en ziel gedaan heeft. Vergaderen, overleggen waren daarbij de hoofdmoot: wijkraadsvergaderingen, projectgroepen, overleggroepen met ambtenaren van de gemeente, overleg met de gezamenlijke wijkraden binnenstad, enz. “Zij stimuleerde dat om voortgang te hebben in lopende kwesties. Vaak maakte ze ook van die bijeenkomsten de verslagen om het besprokene helder op tafel te

ONZE NIEUWE MEDEWERKSTER CAROLINE HASSING houden. Zodoende was zij zeer goed ingevoerd in wat er allemaal speelde. Zij kon bestuursleden stimuleren om in actie te komen, als dat nodig was, en gaf tips hoe iets aan te pakken. Ook in enkele grote projecten in onze wijken heeft zij mee aan de wieg gestaan zoals: het Chassépark en Via Breda. Zij wist ons als vrijwilligers er bij te betrekken en kritisch er over mee te denken, steeds in een constructieve sfeer. Je kunt haar terecht ‘de spil’ in het ‘web’ noemen.” Door de jaren heen was zij volgens Stuijk zeer deskundig geworden, goed op de hoogte van hoe het er in de politiek toeging. Voor nieuwe

wijkraadsleden was ze een prima vraagbaak. Naar de professionele instanties verstond zij de kunst gemakkelijk contacten te leggen. Juist in dat ‘grijze’ gebied tussen bestuurders, politiek en ons als vrijwilligers was het van belang om zo een stimulerende, energieke en kritische kracht als begeleidster te hebben. Voor ons als vrijwilligers scheelt dat ‘een slok op een borrel’. Het vertrek van Marian is een groot verlies voor ons, wijkraden. Zij heeft haar functie van ‘opbouwwerkster’ helemaal waar gemaakt. Daarvoor zijn wij haar veel dank verschuldigd. “Wij wensen haar een heerlijke ontspannen tijd toe”, zegt Wilbert Stuijk..

m jas

PC  

• 4e generatie lijstenmakerij • schoonmaken schilderijen • verkoop moderne kunst • verkoop antieke gravures Breda e.o. • exposities 2012

Verkoop van computers en laptops Reparatie en installatie aan huis of bedrijf vanaf

€47

 

t

per uur!

Technische dienst in de winkel Bij ons kunt u terecht met vragen en problemen

september

Paul Barkshire : fotografie oktober

Kai Savelsberg december

Atsuko Ishii M. JAS KUNSTHANDEL & LIJSTENMAKERIJ VEEMARKTSTRAAT 37 - BREDA 076 / 5213018 WWW.MJAS.NL

VAN COOTHPLEIN 3 - BREDA 

www.pc-compleet.nl  [email protected] Á 076 581 12 07

Valkenberg en Stationskwartier

Recommend Documents