V an D e Voorzitter

Millenaers Koerier Zomer 2013 - Jaargang 22, nr. 52

VanDe Voorzitter...

52e Koerier

Van de voorzitter

Voor u ligt de 52e koerier van de familie Millenaar. We zijn als schrijvers, redacteuren en samenstellers ook weer trots op dit product. Schreef ik in mijn vorige ‘van de voorzitter’ nog over Pasen. Inmiddels ziet de wereld er weer heel anders uit. Ten tijde van dit schrijven staat het journaal aan en is het in het Oosten van ons land noodweer geweest. Kelders en tunnels onder water; bomen omver gewaaid. Na een zeer lang en koud voorjaar is het natuurlijk ook ‘zo lang’ alweer vreselijk warm geweest. Je vraagt je af hoe dit doorgaat. Maar hier wordt u natuurlijk niet vrolijk van. Dat is wel de bedoeling van dit familieblad. Zelf hebben mijn vrouw en ik mooie tijden beleefd sinds de vorige koerier. Op 31 mei 2013 (31.5.13) trouwde onze jongste dochter. Dat is voor ons als ouders een heel mooi moment. Je vindt je dochter natuurlijk de mooiste bruid van de wereld. En dat was ze. Op de foto hieronder sta ik op het punt ‘onze’ Saskia weg te geven. Ze trouwde met Ricardo Terlingen in herberg Vlietzigt aan het Jaagpad te Rijswijk. Een prachtige locatie aan de Vliet tussen Rijswijk en Delft.

Internet: http://www.millenaar.org

Millenaers Koerier Zomer 2013 - Jaargang 22, nr. 52 Het was die dag een prachtige dag. De donderdag voorafgaand nog grauw, grijs en koud; evenals de zaterdag er na. Dus zijn ze voor het geluk geboren. Temeer daar Ricardo twee dagen voor zijn huwelijk hoorde dat hij bij de afdeling Toeslagen van de Rijksbelastingen mocht beginnen. Zoals ik al zei, een prachtige dag. Het huwelijk werd derhalve in de open lucht in de voortuin van de herberg gehouden. Hoe kon het treffen. Hier onder ziet u het paar op de huwelijksbank in de voortuin.

Ze hadden een echte ‘weddingplanner’ ingehuurd. Dat was trouwens een goede bekende. De (schoon)zus van het stel, Mirjam, vindt dat een leuke hobby en ze had alles tot in detail voorbereid. Hier ziet u haar aan het werk.

pagina 2

Millenaers Koerier

Millenaers Koerier Zomer 2013 - Jaargang 22, nr. 52 Ook voor ons ouders kon de dag niet meer stuk. Wij zitten als vier trotse ouders te stralen op de eerste rij. Van links naar rechts Erik Terlingen, Christinne Daemen, Ria Millenaar-Misset en uw voorzitter.

Vervolgens gingen we natuurlijk op de foto met de hele familie. Pa en Ma met de pas getrouwde kinderen op de foto mag daarbij niet ontbreken.


Millenaers Koerier Zomer 2013 - Jaargang 22, nr. 52 Na de plechtigheid werd de trouwtaart aangesneden en vervolgens een ongedwongen samenzijn waarbij het bruidspaar het achter herberg Vlietzigt gelegen Elsenburgerbos in trok voor de staatsiefoto’s. Na een heerlijke barbecue, welke opnieuw in de openlucht plaatsvond, vierden we tot diep in de nacht een prachtig feest. U zult begrijpen dat ons jaar niet meer stuk kan. Overigens zult u dit huwelijk tevergeefs zoeken onder de familieberichten. Immers is er zo genoeg over geschreven. Alhoewel; ook Mirjam zal er in haar stuk nog iets over kwijt willen. Uiteraard kunt ook u zo prominent een feest met uw familie in de koerier laten plaatsen. Op onze website kunt u natuurlijk alles volgen. Op de onderstaande ‘print screen’ kunt u zien wat er zoal mogelijk is als u op de button ‘Stamboom’ drukt op de website ‘www.millenaar.org’. Dan krijgt u deze pagina te zien. Inmiddels bestaat onze databank uit 6654 personen; mogelijk zijn dat er op het moment dat u dit leest al weer meer. Daarnaast kunt u alle ingevoerde personen terugvinden. Kunt u een Millenaar of aanverwant niet vinden? Laat het ons weten en we gaan kijken of wij hem in de stamboom kunnen invoeren. Daaronder kunt u voor een aantal andere opties kiezen. Denk aan hoe de band is tussen u en een andere familie; of gewoon de laatste wijzigingen bekijken. Kortom genoeg te ontdekken op onze website.

pagina 4

Millenaers Koerier

Millenaers Koerier Zomer 2013 - Jaargang 22, nr. 52 Zo ook het verhaal van Adriaan Gijsbertzn Millenaar. Hij is geboren op 14 oktober 1827 in Drongelen, Noord-Brabant. Hij was de zoon van Gijsbert Willemszn Millenaar en Petronella van den Hoeven. Hij trouwde met Davina Dirksdr. Branderhorst en samen kregen ze 10 kinderen. Adriaan en Davina bewoonden vanaf hun trouwen het stamhuis ‘De oliepot’ te Drongelen. De kinderen gingen niet naar de lagere school, maar ontvingen hun onderwijs thuis van een gouvernante. Adriaan kwam om het leven toen hij op een avond vanuit Heusden in het donker terugkeerde met paard en wagen. Hij reed toen naast de oprit van een brug het water in en verdronk. Davina leefde later met haar dochter Johanna in Heusden. De mensen kenden haar daar als een frisse vrouw met een mooie Brabantse muts op. Zij gaf haar kleinkinderen als levensles mee: “probeer altijd in andere mensen het goede te ontdekken”.

Dat lijkt me een mooi motto om mee af te sluiten. Opnieuw veel leesplezier met deze koerier en graag tot de volgende editie rond kerst 2013! Uw Voorzitter, Pieter Millenaar

De Millenaers Koerier is een uitgave van de Stichting familie Millenaar. De stichting staat ingeschreven bij de Kamer van Koophandel en Fabrieken voor Gooiland te Hilversum onder nummer 41.19.33.53. Inleveren kopij: Kopij voor de volgende koerier inleveren voor: 1december 2013


Bij het secretariaat (Pieter en Ria Millenaar) kunt u al uw familiemutaties (geboorten, huwelijk, overlijden, anekdotes, foto’s enzovoort) kwijt. Dit komt dan in de stamboom (op internet: www.millenaar.org) en in het familieboek.


Henriëtte Millenaar

....

Beleef Schiphol van dichtbij .

Wat vindt u op welke bladzijde: Van de voorzitter Een voorwoord met een gouden randje

1

Van de redactie

6

Henriëtte Millenaar: uit Haarlem, geeft een kijkje achter de schermen van de KLM.

6

Familieberichten met berichten van 25 en 40 jaar huwelijken en twee maal een overlijden

16

Jean Millenaar: een Millenaar die gevonden werd via Geneanet deel 3

21

Jeugdpagina, Geluk en “kabouters”en ceremoniemeesterschap

25

pagina 6

Hoe kun je onze nationale luchthaven beter beleven, dan door de ogen van een stewardess van de Koninklijke Luchtvaart Maatschappij, de KLM. De meesten van ons kennen dit wereldje alleen vanuit hun vakantie-ervaringen of vanwege zakelijke redenen.

Millenaers Koerier

Millenaers Koerier Zomer 2013 - Jaargang 22, nr. 52 Via stewardess Henriëtte Millenaar krijgen we ook de andere kant van dit luchtvaartbedrijf te zien. Op weg naar de werkplek van Henriëtte op Schiphol, ontkom je er niet aan, te worden opgenomen in een totaal andere wereld.Personenauto’s rijden af en aan. Ze brengen mensen naar de luchthaven of ze halen ze af. Vrachtwagens voeren pallets met goederen aan, die een plaats krijgen in het vrachtruim van een vliegtuig, of ze worden geladen met pakketten die in de wijde omgeving van Schiphol worden bezorgd. De inhoud van deze pakketten worden dan gebruikt voor de verkoop of voor allerlei productiedoeleinden. Ook als je niet gaat vliegen, of geen luchtvracht hebt af te leveren, kun je met gemak op de luchthaven een hele dag de toerist uithagen. Alleen al het Promenade dek, achter de vertrekhal, is een attractie op zichzelf. Voor de bezoekers aan dit grote buitenterras, is er een Fokker 100 passagiersvliegtuig met straalmotoren op het middenplein gezet. Iedereen kan de trap oplopen om een kijkje te nemen in de cabine en in de cockpit van dit vliegtuig. Misschien heeft de grootvader van Henriette nog wel aan de bouw van dit vliegtuig mee geholpen. Opa Harry Millenaar heeft namelijk vele jaren gewerkt bij de Fokkerfabriek op Schiphol Oost.

Fokker 100


Millenaers Koerier Zomer 2013 - Jaargang 22, nr. 52 Vanaf de rand van het Promenadeterras heb je een prachtig overzicht over de vertrekkende en aankomende vliegtuigen. Op het platvorm is het een gekrioel van voertuigen en vliegtuigen. Lange combinaties van tractoren met slierten aanhangwagens spoeden zich, volgeladen met koffers, naar de voor vertrek gereedstaande vliegtuigen. Het lijkt een ingewikkeld logistiek schouwspel, maar er zit wel degelijk structuur in, want bijna alle vliegtuigen vertrekken op tijd met in hun ruim de bij de passagiers behorende koffers. Met zoveel bestemmingen en zoveel vliegtuigbewegingen is dit een organisatorisch wonder op zichzelf.

Platform Schipholcentrum KLM stewardess Henriëtte Millenaar is een radertje in deze enorme organisatie. Samen met haar duizenden collega’s zorgt zij er voor dat al die passagiers op tijd vertrekken en nergens te lang behoeven te wachten. Henriëtte vertelt in dit artikel over haar interessante baan bij de KLM. Maar eerst even een nadere kennismaking met deze sympathieke Millenaar.

pagina 8

Millenaers Koerier

Millenaers Koerier Zomer 2013 - Jaargang 22, nr. 52 Henriëtte Millenaar, het verhaal over haar jeugd en haar werk.

Henriëtte is geboren in Haarlem op 11 oktober 1984. Ze is een dochter van Jakobus Millenaar en Elisabeth Beekman. Ze heeft haar jeugd doorgebracht in een heel gezellig deel van de stad, vlakbij de randweg, in de buurt van Haarlem Hoog. Dat ze vanwege die gezellige sfeer een echte Haarlemse is geworden behoeft geen betoog, want Jet, zoals ze meestal door vrienden en familie wordt genoemd, woont nog steeds in Haarlem, en dat zal ook voorlopig niet veranderen. In Aerdenhout bezocht ze de Theo van Eeghen basisschool. Ze heeft goeie herinneringen aan deze kleine sfeervolle school, te midden van de rijke natuur in dit mooie dorp. Ze heeft daar, zoals elk kind, rekenen en taal gehad en de tafels moeten opdreunen. Voor de gymles moest ze met alle klasgenoten de straat oversteken en als een echt kind met pit heeft ze ook wel eens strafwerk moeten maken. Eindeloos waren de regels die ze moest schrijven met de tekst “Ik zal het niet meer doen en voortaan gehoorzaam zijn”. Elk jaar was er een leuk optreden van alle klassen, Henriëtte heeft daar mooie herinneringen aan overgehouden. Internet: http://www.millenaar.org

Millenaers Koerier Zomer 2013 - Jaargang 22, nr. 52 Ook de broers en zus van Jet zaten op deze basisschool. De vader van Jet, Ko Millenaar, is jaren voorzitter van het schoolbestuur geweest. Als Ko dan overdag voor bestuurlijke zaken op school moest zijn, bracht hij voor zijn kinderen altijd een lunchpakketje met verrassing mee. Als Henriette in de klas aan het werk was, dan zag ze door het raam van het lokaal al het bekende hoofd van haar vader langs komen en wist ze dat er een gezellig pakketje aan de kapstok was gehangen. Zo verwende Ko zijn kinderen op de basisschool, iets waar Henriette nog steeds met heel veel plezier aan terug denkt. Na de basisschool gaat Jet naar de Gerrit Barger Mavo in Heemstede. Elke dag fietste ze samen met haar vriendin Suzanne naar deze middelbare school. Henriëtte ging graag naar school, maar had een behoorlijke hekel aan leren en studeren. Wiskunde, economie en geschiedenis waren zeker niet haar beste vakken. De talen Duits, Engels, Spaans en in mindere mate Frans, gingen haar beter af. Het zal voor haar latere baan bij de KLM zeker van pas komen, dat ze met vreemde talen goed uit de voeten kon. Eigenlijk wilde ze na de Mavo gaan werken. Lekker geld verdienen en stoppen met haar neus in de boeken te steken. Op dat moment was er echter een open dag aan het Nederland Luchtvaart College in Hoofddorp. Verschillende mensen wisten haar over te halen daar eens naar binnen te lopen. De informatie die ze daar kreeg en de mogelijkheden die ze daar zag voor een baan in de luchtvaart, hebben er uit eindelijk toe geleid, dat Henriëtte Millenaar de vier jarige MBO opleiding aan dit instituut heeft afgerond. Met de richting dienstverlening in de luchtvaart kon ze stewardess worden, een mooi vooruitzicht. De opleiding aan dit NLC is bijzonder kompleet en nauwkeurig gericht op de banen in de burgerluchtvaart. Natuurlijk krijgen de vreemde talen in deze opleiding veel aandacht, maar ook zaken als politiek, luchtvaartcodes en dienstverlening komen ruimschoots aan de orde. Er zijn klaslokalen ingericht met incheckbalies en er is een vliegtuigcabine nagebouwd. Ook wordt er in de opleiding veel aandacht geschonken aan make-up en verzorging. In het derde jaar is er een mogelijkheid stage te lopen. Henriette gaat voor drie maanden in het Crown Plaza Hotel in Hoofddorp werken. Ze is daar voor enige tijd bezig achter de receptie en in de bediening. pagina 10 Millenaers Koerier

Millenaers Koerier Zomer 2013 - Jaargang 22, nr. 52 In het vierde jaar van de opleiding moet er gekozen worden. Gaat de examenkandidaat vliegen of gaat ze werken als grondstewardess. Henriëtte koos niet voor een stage in het buitenland, maar in de buurt van haar familie en vrienden en niet in de laatste plaats in de buurt van haar vriend Rinaldo. Omdat ze niet houdt van heel veel reizen maar wel van dienstverlening koos ze voor een baan als grondstewardess. Na de opleiding vond ze werk bij Martinair. Toen deze maatschappij werd toegevoegd aan de KLM verruilde Henriëtte haar Martinair uniform voor het helderblauwe van de KLM. Het werk op de luchthaven is gelukkig heel afwisselend. Het is niet alleen incheckwerk, maar ze voert ook controles uit bij de gate. Het zijn niet alleen KLM passagiers die ze begeleidt, maar ook passagiers van andere luchtvaartmaatschappijen. Ze moet dan ook kunnen omgaan met zowel de zakenlieden als met hele deftige passagiers. Henriëtte voelt zich als een vis in het water in deze baan. Veel mensen krijgen vaak een onrustig gevoel op Schiphol en weten dan niet altijd de juiste weg te vinden. Ook al staat het met dikke letters op de borden, dan nog vragen ze Henriëtte om hulp. Ook vanuit haar ervaring en mensenkennis schiet ze de zoekende mensen vaak te hulp. Ze kan haar gevoel voor dienstverlening daar goed in kwijt, hoewel ze moet erkennen dat er soms veel van haar geduld wordt gevraagd.

Achter de incheckbalie op Schiphol Internet: http://www.millenaar.org


Op de vraag, “wat maak je zoal mee op je werk”, schudt Henriëtte met gemak de volgende anekdotes uit haar mouw: “Toevallig zat ik vandaag in de rustruimte, toen mijn leidinggevende naar mij toe kwam. Ze zei: ik heb een leuk klusje voor je. Er was een vliegtuig, vertrekkend naar Lissabon. Hier zat een passagier aan boord die een zogenoemde elektrische sigaret aan het roken was. Dit mag niet. De gezagvoerder heeft gevraagd hier mee te stoppen. Dit wilde de man niet. Dus heeft de gezagvoerder besloten deze man niet meer mee te nemen. En zijn bagage moest gelost worden. Of ik de brug weer aan het toestel wilde zetten. Zodat de man van boord kon gaan. Er werd mij al verteld dat als deze man vervelend werd ik de marechaussee moest bellen. Deze man liep met mij mee. Nog steeds in de veronderstelling dat hij later weer gewoon kon instappen. Toen hij door kreeg dat dat niet het geval was werd hij boos en agressief. Dus ik heb inderdaad de marechaussee gebeld. Nou die waren er met 2 minuten en hebben het van mij overgenomen. Dit allemaal is best spannend. Een boze man die voor je staat te schreeuwen. Hij moest natuurlijk een nieuw ticket kopen. En toen ik dat vertelde werd hij erg agressief. De marechaussee heeft de man mee genomen. Want er wordt aangifte tegen hem gedaan. Ook heb je dit soort situaties regelmatig in de vertrekhal bij de incheckbalie. Discussies over teveel bagage waarvoor betaald moet worden. Dit kunnen soms behoorlijke bedragen zijn. De ene passagier gaat hier makkelijk mee om dan de ander. Soms schiet een passagier helemaal uit zijn slof. Dat kan best heftig zijn. Hier moet je toch wel stevig in je schoenen staan hoor. En je niet gek laten maken. Ook de afhandeling bij de gate is leuk. Daar heb je regelmatig te maken met passagiers die zich in de tijd hebben vergist. En dus te laat bij de gate aankomen. Wij mogen iemand 10 minuten voor vertrek van de vlucht afhalen. Ik communiceer dan met de collega van het platform welke koffers eraf moeten. En in welke ruimte ze zitten. Dan kan hij de bagage eraf halen. Ook daar kunnen passagiers heel raar op reageren. Dan rennen ze naar de deur om toch nog mee te kunnen gaan. pagina 12

Millenaers Koerier

Millenaers Koerier Zomer 2013 - Jaargang 22, nr. 52 Ik ben dan degene die moet vertellen dat ze een nieuw ticket moeten kopen en echt niet meer met dit vliegtuig mee kunnen. Soms gebeurt dit op een avondvlucht waardoor iemand de hele nacht op Schiphol moet doorbrengen. Omdat ze de ochtend erop pas weer mee kunnen. Dan heb je soms ook met iemand te doen omdat je het zielig vindt; maar moet je best wel hard zijn. We hebben op Schiphol ook te maken gehad met die aswolk bij IJsland geloof ik. Heel Schiphol lag plat. Er kwam geen een vlucht binnen. En er waren ook geen vertrekkende vluchten. Dit duurde zo'n 3 dagen. Ik was toen aan het werk. Alleen konden we echt heel weinig doen. Omdat niks vloog. Ik ben toen de hele dag bij de gates geweest om passagiers van water te voorzien. Die lagen daar al 3 dagen op een campingbedje te wachten totdat ze weer naar huis konden. Het was fijn om een praatje te kunnen maken. En te helpen waar je kon. Want tegenwoordig is er nog maar weinig tijd voor een leuk praatje. Of voor een stukje extra service. Het moet tegenwoordig allemaal snel”.

Schiphol, een indrukwekkende luchthaven


Millenaers Koerier Zomer 2013 - Jaargang 22, nr. 52 Er is meer in het leven behalve KLM stewardess. Als de dienst erop zit dan stapt Henriëtte in haar blauwe uniform op Schiphol op de bus om naar huis te gaan, want er is ook voor haar nog een ander bestaan naast haar baan op luchthaven Schiphol. Haar thuis is in Haarlem Noord bij haar partner Rinaldo en de twee honden, een Duitse herder genaamd Tatzio (naar een Italiaanse coureur) en een Cavalier King Charles Spaniël. Henriette heeft Rinaldo zes jaar geleden leren kennen in één van de gezellige uitgaansgelegenheden van Haarlem. Rinaldo stamt uit een echte Italiaanse ijsmakers familie. Heel veel jaren geleden begon de vader van Rinaldo een ijssalon aan de Grote Houtstraat in Haarlem onder de naam Garrone. Deze ijssalon en het heerlijke ijs dat ze daar verkopen, is een begrip in Haarlem en verre omstreken. Rinaldo werkt samen met zijn moeder en twee broers in de zaak. De vader van Rinaldo is twaalf jaar geleden overleden. Het verkoopseizoen voor Italiaans ijs loopt vanaf maart tot en met oktober. In deze maanden is de ijssalon zeven dagen per week geopend. Moeder Carrone is niet het hoofd van het familiebedrijf, maar wel het “nekkie”. En zoals het nekkie draait, draait het hoofd, als u begrijpt wat hiermee wordt bedoeld. Moeder is een harde werker en is vaak samen met Rinaldo achter in de salon te vinden bij het bereiden van al die verschillende ijssoorten. Maar ze bemoeit zich ook met de inkoop van de speciale ingrediënten voor het Italiaanse ijs. Daarnaast staat ze ook regelmatig in de ijssalon zelf, als de verkoop op z’n hoogte punt is. Want er wordt wat ijs verkocht in deze zaak ! De Grote Houtstraat in Haarlem, de belangrijkste winkelstraat van Haarlem, gecombineerd met een specialist op het gebied van ijsbereiding, is werkelijk een succesformule, en dat al zo veel jaren! Op zeer drukke dagen wordt er ook wel eens een beroep gedaan op Henriëtte om in de zaak te komen helpen. Voor Jet is dat geen probleem als ze het kan combineren met haar werk op Schiphol en haar huiselijke taken. In vroegere jaren heeft ze namelijk in de weekeinden vaak haar zakgeld verdiend bij de goed lopende patatspeciaalzaak in de stad. Daar moest ze ook behoorlijk de handen uit de mouwen steken. Het drukke bestaan in het verkoopseizoen is voor Rinaldo en Henriëtte soms een belasting, maar heeft ook zijn voordelen. Zo kan Jet er in de zomer regelmatig met vriendinnen op uit, iets wat ze heel graag doet. In de winterperiode, als de ijssalon gesloten is, gaat de hele familie op vakantie. In november vorig jaar nodigde moeder Garrone haar drie zonen en Henriëtte uit om mee op reis te gaan naar Amerika en aansluitend een cruise te maken vanuit Miami naar de Bahamas. pagina 14 Millenaers Koerier

Millenaers Koerier Zomer 2013 - Jaargang 22, nr. 52 Henriëtte vertelt met veel enthousiasme over deze bijzondere trip. Ze kan goed met haar schoonfamilie overweg en is een gemakkelijk persoon op reis. Ze laat zich lekker meenemen naar al die bijzondere plekken in Californië en eet mee in al die mooie restaurantjes die moeder Garrone weet te vinden. Natuurlijk wordt er ook met elkaar overlegd, hoe de vakantie dagen ingevuld moeten worden. Zo is de familie in San Francisco geweest en hebben ze over de Golden Gate Bridge gelopen en hebben ze Alcatraz bezocht.

Henriëtte en Rinaldo bij de Golden Gate Bridge San Francisco Internet: http://www.millenaar.org


Galico Ghost Town Californië. Ze hebben het spookstadje Calico bezocht en hebben de grootste vliegtuig basis in San Diego bekeken. In de woestijnstad Las Vegas hebben ze een gokje gewaagd en hebben ze een wandeling gemaakt over de Strip, de meest indrukwekkende straat in deze bijzondere stad. Nadat de familie, moe van het wandelen, want moeder Garonne houdt van een stevig tempo, op het vliegtuig naar Miami is gestapt, begon het meest relaxte deel van deze vier weken durende vakantie. Aan boord van een prachtig cruiseschip wordt de familie verwend in mooie restaurantjes en kon Henriëtte aan het zwembad genieten van de heerlijke Caribische zon. Zo zie je maar hoe ver je kunt komen met de verkoop van ijsjes in de Grote Houtstraat in Haarlem. Het was verrassend en openhartig zoals Henriëtte ons een blik gunde in haar wereld op Schiphol en tussen de mensen van de Italiaanse ijssalon uit Haarlem. Bedankt en we wensen je alle goeds voor de toekomst.

pagina 16

Millenaers Koerier


IJsmeester en stewardess

en….

Tekst: Henriëtte Millenaar uit Haarlem en Peter Millenaar uit Nieuw Vennep. Foto’s: Henriëtte Millenaar en Peter Millenaar Internet: http://www.millenaar.org


Hieronder volgen de aan uw secretariaat doorgegeven mutaties en wijzigingen in de stamboom van de familie Millenaar. Dit betreft familieleden die nog niet eerder dan voor de laatst verschenen koerier in de stamboom hebben gestaan. Vandaar dat de gegevens gedateerd kunnen zijn. We willen ze u toch niet onthouden.

GETROUWD... 25 jaar getrouwd Op 28 oktober Alida Hermanna Adriana Millenaar en Aaldert Hendrik e Spijkerman. Alida is de 16 in lijn van de familie Millenaar in haar tak. Hier volgt haar stamreeks: 16. Hendrikus Millenaar, geboren 25.5.1918; 17. Johannes Jacobus, 8.5.1886; 18. Hendrikus, 16.3.1842; 19. Johannes, 9.4.1801; 20. Johannes , omstreeks 1772; 21. Jan, omstreeks 1739; 22. Johannes/Jan Janszn,; tussen 1701 en 1710;

pagina 18

8. Jan Willemszn, tussen 1650 en 1655; 9. Willem Willemszn, circa 1610 – 1620; 10. Willem Willemszn; 1565 -1580; 11. Willem Adriaenszn Millenaer; 1530 – 1540; 12. Adriaen Willem Corstenszn Millenaer; 1500 – 1510 13. Willem Corstenszn, 1470 – 1480; 14. Corstiaen Franszn, 1440 – 1450; 15. Frans, 1410 – 1420.

Op 9 november Ada Millenaar en Henk e Gerritsen. Ada is de 17 in lijn van de familie Millenaar in haar tak. Hier volgt haar stamreeks: 1. Adrianus Millenaar, geboren 19.4.1930; 2. Hendrik, 30.9.1900; 3. Dammes, 10.5.1867; 4. Adrianus Dammiszn, 9,9.1832; 5. Dammis, 12.9.1808; 6. Adrianus, 1.4.1764; 7. Jan Nicolaeszn, 13.7.1727; 8. Nicolaes Janszn, 1691-1700; 9. Jan Willemszn, 1650-1655; 10. Willem Willemszn Millenaar; 1610 – 1620; 11. Willem Willemszn, 1565 -1580; 12. Willem Adriaenszn Millenaer, 1530 – 1540 13. Adriaen Willem Corstenszn; 14. Willem Corstenszn, 1470 – 1480; 15. Corstiaen Franszn, 1440 – 1450; 16. Frans, 1410 – 1420.

Millenaers Koerier

Millenaers Koerier Zomer 2013 - Jaargang 22, nr. 52 Op 18 november Arie Millenaar en Wilhelmina Johanna Alexandra Vos. Arie is van de Heesbeense tak en is e binnen die tak de 17 in lijn. Hieronder zijn stamreeks: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8.

Arie Millenaar, geboren 28.51927; Arie, 25.4.1895; Gijsbert, 9.8.1868; Arie, 8.2.1833; Klaas, 28.9.1897; Johannes , omstreeks 1772; Jan, omstreeks 1739; Johannes/Jan Janszn,; tussen 1701 en 1710; 9. Jan Willemszn, tussen 1650 en 1655; 10. Willem Willemszn, circa 1610 – 1620; 11. Willem Willemszn; 1565 -1580; 12. Willem Adriaenszn Millenaer; 1530 – 1540; 13. Adriaen Willem Corstenszn Millenaer; 1500 – 1510; 14. Willem Corstenszn; 1470 – 1480; 15. Corstiaen Franszn; 1440 – 1450; 16. Frans; 1410 – 1420.

1. Bert Millenaar, geboren 19.2.1928; 2. Adriaan, 10.11.1896; 3. Gijsbert, 3.12.1852; 4. Adriaan Gijsbertzn, 14.10.1827; 5. Gijsbert Willemszn, 21.10.1792; 6. Willem Claeszn, >03.09.1752; 7. Claes Willemszn, >1730; 8. Willem Claeszn, circa 1696; 9. Claes Willemszn, circa 1650; 10. Willem Willemszn, circa 1610 – 1620; 11. Willem Willemszn, 1565 -1580; 12. Willem Adriaenszn Millenaer; 1530 – 1540; 13. Adriaen Willem Corstenszn; 14. Willem Corstenszn, 1470 – 1480; 15. Corstiaen Franszn, 1440 – 1450; 16. Frans, 1410 – 1420. Allen van harte gefeliciteerd. Dit overzicht van huwelijksverjaardagen (zie ook de stamboom) is bijgewerkt tot en met september 2013.

o

VERLIJDEN...

40 jaar getrouwd Op 30 augustus Susan Jane Millenaar en Richard William Bell. Brabantse tak familie Millenaar. Susan is de 17e in lijn van de familie Millenaar in haar tak. Hier volgt haar stamreeks: Internet: http://www.millenaar.org

Op 20 augustus 2012 Hendrik Pieter Been. Hendrik Pieter was de zoon van Pieter Been. Deze was getrouwd met Tine van Zanden; zus van de echtgenote van onze erevoorzitter Dirk Jan Millenaar.

Millenaers Koerier Zomer 2013 - Jaargang 22, nr. 52 Op 15 februari 2013 Leny (Helena) Millenaar te Roosendaal. Leny was van de Brabantse tak. De lijn van Helena naar onze stamvader is als volgt: 1. Gijsbert Millenaar, geboren 11.8.1902; 2. Gijsbert, 3.12.1852; 3. Adriaan Gijsbertzn, 14.10.1827; 4. Gijsbert Willemszn, 21.10.1792; 5. Willem Claeszn, >03.09.1752; 6. Claes Willemszn, >1730; 7. Willem Claeszn, circa 1696; 8. Claes Willemszn, circa 1650; 9. Willem Willemszn, circa 1610 – 1620; 10. Willem Willemszn, 1565 -1580; 11. Willem Adriaenszn Millenaer; 1530 – 1540; 12. Adriaen Willem Corstenszn; 13. Willem Corstenszn, 1470 – 1480; 14. Corstiaen Franszn, 1440 – 1450; 15. Frans, 1410 – 1420.

Daar kunt u, zodra een mutatie binnenkomt en is verwerkt, direct de meest actuele stand van zaken bekijken. Deze gegevens zijn onder voorbehoud; helaas zijn niet alle persoonsgegevens aan ons doorgegeven; hetgeen u overigens kunt doen via [email protected]. U kunt het ook direct per reguliere post zenden aan de secretaris van uw familiestichting (adres op de infopagina in dit blad). Dit geldt ook voor geboorten, overlijden, verhuizingen, huwelijken, samenwonen; kortom alles wat te maken heeft met de stamboom.

Mochten de gegevens niet meer juist zijn; onze excuses daarvoor. Laat ze even aan uw secretariaat weten en het wordt onmiddellijk aangepast. De familieberichten staan, als altijd, vermeld in de stamboom op onze website: www.millenaar.org.

pagina 20

Millenaers Koerier


Jean Millenaar

....

Jean(Jan) Millenaar (derde en laatste deel) Na de volledige beschrijving van het gezin waar Jean Millenaar bij hoorde, (zie deel 1 en 2 ) volgt nu de levensloop van Jean (Jan) voor zover wij die konden achterhalen. In dit verhaal zullen wij onze Jan, Jean noemen. Jean werd op een regenachtige koude vrijdag, 7 maart 1902 te Hillegersberg (Rotterdam), geboren als Jan, jongste zoon in het gezin van Leendert Louwrens Millenaar en Trijntje Johanna Lagendijk. Slechts 4 jaar oud was Jean wanneer zijn moeder komt te overlijden. Waarschijnlijk heeft hij tijdens zijn jeugd nog korte tijd bij zijn vader gewoond. Bij het 2e huwelijk van zijn vader Leendert woonden de kinderen ergens anders, zo ook Jean. Wel heeft Jean, inmiddels 20 jaar oud, korte tijd bij zijn broer Cornelis, schoonzus Alida Planken en nichtje en neefje gewoond, in de Korte Hillestraat 11 c te Rotterdam (zie foto).



Volgens het uittreksel van het bevolkingsregister van Rotterdam werd Jean in 1923 als inwoner ingeschreven in Vledder (Drenthe) om vervolgens een jaar later te verhuizen naar Steenwijk (Overijssel). In Steenwijk woonde hij korte tijd bij de familie Prikken op de Meppelerweg. Dit was een landbouwgebied en qua werk was daar in die tijd veel te doen. Hierna is Jean met de noorderzon vertrokken, want in de Nederlandse archieven is hij niet meer te achterhalen. Vorig jaar ontdekten wij via Geneanet , een genealogische website, dat een Franse genealoog een Jean Millenaar uit Tournan-en-Brie, Seine-et-Marne, Frankrijk, op zijn stamboomsite had vermeld, met als geboorte datum: 7 maart 1902! Verder onderzoek van onze kant wees uit dat dit “onze Jan” moest zijn, waar wij geen spoor meer van konden vinden in Nederland. Helaas was de informatie die gegeven werd erg summier. Hierbij nog de aantekening dat genealogische gegevens van de laatste 50 tot 100 jaar niet vrij zijn op te vragen en wij hierbij dus afhankelijk zijn van de nog levende familieleden. Via internet hebben wij wat adressen van de Millenaars in Frankrijk kunnen vinden. Helaas kregen wij op onze, in het Frans geschreven brieven en e-mails weinig reacties. Slechts één persoon, Alain Millenaar uit Cognac, Frankrijk, was geïnteresseerd, maar na een verzoek om informatie over de familie hebben wij geen respons meer gekregen. Daardoor hebben wij het onderzoek over een andere boeg gegooid. We zijn tijdelijk lid geworden van de Franse genealogische site waar de naam Millenaar op voorkomt. Ook de Franse versie van Facebook hebben wij geraadpleegd om zoveel mogelijk over deze familie Millenaar te weten te komen. Omstreeks 1935 was Jean waarschijnlijk al in Frankrijk om te trouwen met Rose Wetzel, geboren op 9 juli 1918 in Tournan-en-Brie, een stadje onder de rook van Parijs. Zij was de jongste uit een gezin van 10 kinderen. Rose was waarschijnlijk pas 18 jaar toen ze trouwde met Jean. pagina 22

Millenaers Koerier

Millenaers Koerier Zomer 2013 - Jaargang 22, nr. 52 Het stadje had in die tijd ongeveer 2300 inwoners. Inmiddels, in 2013, is dit aantal ruim verdrievoudigd. Vanaf 1936 tot 1961 kreeg het echtpaar 5 zonen en 5 dochters. Opvallend is dat maar 1 kind vernoemd is naar een familielid van Jean, met ook de naam Jean. Alle kinderen hebben echte Franse voornamen gekregen en zijn allemaal in Tournan-en-Brie geboren. Jean en Rose hadden 3 kinderen toen de 2e Wereldoorlog uitbrak. Het vierde kind, Victor werd in 1941 geboren. Op 22 Juni 1944 om 19.00 u. werd het stadje Tournan-en-Brie getroffen door een strategisch bombardement van enkele minuten. De Amerikaanse bommenwerpers dumpten meer dan 1000 ton bommen op het gebied. De aanval kostte 57 mensen het leven en de helft van het stadje was verwoest. Wonder boven wonder waren bij de slachtoffers geen familieleden betrokken. Bij geboorte hebben de kinderen Millenaar allemaal de Franse nationaliteit gekregen. Jean, met oorspronkelijk natuurlijk de Nederlandse nationaliteit, is op zijn eigen verzoek op 22 januari 1950 genaturaliseerd. De naam Millenaar krijgt helaas geen groot vervolg. Jean kreeg 6 kleinzonen, die tot nu toe op hun beurt bijna allemaal dochters kregen en slechts 2(!) zonen. Onze Jean heeft dus, tot nu toe, maar 2 stamhouders die de naam Millenaar in Frankrijk voortzetten. De meeste kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen van Jean wonen nog steeds in Tournan-en-Brie en omgeving. Een enkeling is uit deze buurt vertrokken, o.a. naar Cognac . Om aan te geven dat de Millenaarstak in Frankrijk erg klein is, maar voor ons erg belangrijk, hebben wij het aantal geboortes in de Franse familie Millenaar in een bepaalde tijd opgezocht: 1916 – 1940: 3 geborenen, 1941 – 1965: 12 geborenen, 1966 – 1990: 14 geborenen. Allen zijn geboren in het departement Seine-et-Marne, vlakbij Parijs. Helaas zijn de namen die hierbij horen niet vrijgegeven i.v.m. de wet op de privacy. Internet: http://www.millenaar.org

Millenaers Koerier Zomer 2013 - Jaargang 22, nr. 52 Op de foto hiernaast staat het graf van Jan(Jean) Millenaar en zijn echtgenote Rose MillenaarWetzel op de begraafplaats in Tournan-enBrie. Let op de naam: Jean werd met zijn officiële doopnaam Jan op de grafsteen vermeld.

De familie verzorgt tegenwoordig nog steeds het graf, gezien de planten die op het graf staan. Op deze begraafplaats liggen ook zoon Michel en de ouders van Rose begraven. Het kerkje van de begraafplaats is bij het hier voornoemde bombardement geheel verwoest. Alle gegevens die wij tot nu toe hebben kunnen vinden over deze Franse Millenaarstak, zullen binnenkort worden vermeld op onze Millenaarssite. Indien wij in de toekomst nog wat informatie vinden, zullen wij daar zeker in een volgende koerier aandacht aan besteden. Verslag van Anke Kruithof-Damming en Ineke van der Swaluw-van Gessel pagina 24

Millenaers Koerier


Geluk. Je hebt vaak het idee dat de één er iets meer van heeft dan de ander. Er zijn altijd van die geluksvogels bij wie alles meezit. Bij spelletjes weten ze altijd precies de juiste kaart te trekken, met vakantie hebben ze altijd lekker weer en ze kiezen precies de juiste nummers bij de loterij. Maar bestaat er wel echt zoiets als geluksvogels? Heeft niet iedereen dezelfde kans op geluk? Want dat zou betekenen dat je lot ook enigszins geregeld wordt door geluk. Terwijl ik toch echt geloof dat je zelf je eigen lot kunt bepalen. Wordt je lot niet gewoon bepaald door de keuzes die je maakt, de manier waarop je in het leven staat en de familie en vriendenkring die je om je heen opbouwt? Als dit het geval is en je hiermee gelukkig bent, heb je altijd het geluk aan je zijde. Misschien redeneer ik alleen maar zo, omdat ik zelf nooit zoveel geluk heb. Ik ben een soort Donald Duck, terwijl bijvoorbeeld mijn vader en zusje meer de Guus Geluks van de familie zijn. Maar is het dan zo’n ramp dat de één met meer hobbels door het leven gaat dan de ander? In deze jeugdpagina duik ik toch wat dieper in het fenomeen ‘geluk’, om te kijken of ik mijn geluksdubbeltje kan vinden. Veel plezier! Heb je een leuk idee of wil je gewoon je reactie geven, kun je dit mailen naar [email protected]. Geluksbrengers Geluk wordt gedefinieerd als ‘voorspoed die iemand ten deel valt zonder dat hij daar invloed op heeft’ (Wikipedia, 2013). Maar waarom heeft iemand geluk? In sommige culturen of geloven wordt beweerd dat dit beïnvloed wordt door een hogere macht, terwijl anderen het meer over toeval hebben. Neem bijvoorbeeld de Romeinen. Zij hadden zelfs een godin voor het geluk: Fortuna. Er bestaan talloze ‘geluksbrengers’ die mensen bij zich dragen om het geluk op te roepen:  Talisman. Een talisman wendt positieve krachten aan en werkt zelfs op een afstand.


Millenaers Koerier Zomer 2013 - Jaargang 22, nr. 52 

Klavertje vier. Eigenlijk is men een klavertje vier als geluksbrenger gaan zien, vanwege de zeldzaamheid van de klaver. Maar ook de vorm van het kruis brengt geluk. Elk van de vier blaadjes staat voor iets anders: hoop, vertrouwen, liefde en geluk. Dus deze geluksbrenger brengt niet alleen geluk. De oorsprong van deze geluksbrenger komt naar voren in een oude legende. In deze legende betovert een tovenaar de bevolking van een dorp, waardoor ze hem verbazingwekkende dingen zien doen. Een oude vrouw plukt een klavertje vier en ziet dat de tovenaar hen bedriegt en waarschuwt de bevolking. Met een klavertjes vier kun je dus niet betoverd worden. Overigens is de kans dat je een klavertje vier vindt 0,1%. Goed doorzoeken dus!



Darumapop. In Japan wordt deze pop, gemaakt van papier-maché, gezien als een geluksbrenger. De poppen zijn vaak rood, met baard en snor naar de boeddhistische monnik Bodhidharma. De ogen zijn vaak niet ingetekend. Je tekent een oog in bij het doen van een wens. Is de wens uitgekomen? Dan mag je het andere oog intekenen.



Witte olifant. Door boeddhistische volken wordt een witte olifant als geluksbrenger gezien. Een witte olifant zou een reïncarnatie zijn van een verlichte ziel.



Zeven. Een geluksgetal. Iedereen heeft vaak zijn eigen geluksgetal, maar sommige culturen beschouwen een bepaald getal ook als geluksbrenger. In het westen is dit het getal zeven, maar ook drie wordt als geluksgetal gezien, vanwege drie-eenheid van het Christendom. Tien is bovendien het getal van perfectie en 33 het aantal jaren dat Jezus leefde. In China is vijf het geluksgetal.



Gelukskoekjes. Ooit eens bij de Chinees een gelukskoekje gegeten? Vast niet in China zelf, want daar kennen ze het eigenlijk niet. De koekjes zijn namelijk ontstaan in een Amerikaans bedrijf. Gelukskoekjes vinden wel hun oorsprong in China, aangezien in de Mongoolse overheersing Chinezen stiekem met elkaar communiceerden over een opstand door berichtjes in koeken te stoppen.

Talloze geluksbrengers, maar werkt het ook echt? Misschien als je er heel erg in gelooft, maar het is nooit bewezen. Maar kan het kwaad om rond te lopen met deze geluksbrengers? Vast niet, dus loop ik vanaf nu rond met een talisman om mijn nek, een T-shirt met zeven witte olifantjes, een klavertje vier opgespeld, een darumapop in mijn hand en gelukskoekjes in mijn mond. Laat het geluk maar komen! (bron: Wikipedia, 2013)

pagina 26

Millenaers Koerier

Millenaers Koerier Zomer 2013 - Jaargang 22, nr. 52 Ben jij bijgelovig? Niet onder een ladder doorlopen, vrezen voor zwarte katten en niet naar buiten gaan op vrijdag de 13e. Doe jij alles om ongeluk te voorkomen en alleen geluk je pad te laten passeren, of vind jij het allemaal maar onzin? Test hier hoe bijgelovig je bent! 1.

Je wilt dolgraag een bepaalde maand op vakantie naar het buitenland. Maar je kunt vanwege een aanbieding alleen maar op vrijdag de 13e vliegen. Wat doe je? a. No way dat ik de lucht in ga op vrijdag de 13 e! Wil je me dood hebben, of zo? Nee, dan ga ik wel in Nederland op vakantie, of ik ga niet. b. Tja, ik ga liever niet vliegen op vrijdag de 13 e. Dat geeft me toch een onprettig gevoel. Misschien zal ik proberen de volgende ochtend weg te gaan, maar als het niet anders kan, vertrek ik toch vrijdag de 13e. c. Wat doe ik? Ik pak m’n koffers in natuurlijk! Ik kan niet wachten om op vakantie te gaan, vrijdag de 13e of niet. Misschien is het dan juist wel lekker rustig in het vliegtuig!

2.

Je beste vriend(in) heeft gevraagd of je wilt helpen bij het verven van zijn/haar huis. Vlak voor je de ladder opgaat loopt zijn/haar zwarte kat onder de ladder door. Wat doe je? b. Ik zorg dat de kat niet nog een keer onder de ladder door kan lopen en ben extra voorzichtig bij het beklimmen van de ladder. a. Mooi dat ik die ladder niet meer op ga. Dan kan je er donder opzeggen dat ik van die ladder afval. c. Ik geef de kat op zijn donder en ga gewoon verder met mijn werk. Een kat kan mij er niet van weerhouden dat ik mijn vriend(in) help.

3.

Heb jij bepaalde rituelen die je uitvoert voordat je iets belangrijks gaat doen, zoals een sportwedstrijd ingaan, een belangrijke presentatie houden of een diploma-uitreiking? c. Nee. Ik ben aanwezig, doe mijn best en meer kan ik niet doen. a. Jazeker! Ik heb de geluksketting om die ik van mijn opa en oma heb gekregen, drink nog een glaasje appelsap voor het grote moment, want dat heeft mij in het verleden al vaker geholpen en ik loop nog drie rondjes om een tafel. Dan kan er niets meer mis gaan. b. Ik heb alleen mijn geluksarmbandje om. Deze heeft gewoon een belangrijke betekenis voor me en hij staat leuk!

4.

Vind je het vervelend als je voor een bepaalde gebeurtenis al zegt dat die gebeurtenis goed gaat? Bijvoorbeeld: als je over een week een dagje uit gaat en je zegt: ‘het lijkt erop dat we goed weer hebben volgende week’.


Millenaers Koerier Zomer 2013 - Jaargang 22, nr. 52 a. Sssst! Niet zeggen! Dan leg je er een vloek op en zal het zeker geen lekker weer worden. Nu kun je beter het dagje uit verzetten of helemaal afzeggen. Het wordt er zeker niet beter op met slecht weer. c. Wat maakt dat nou uit? Net of wij invloed hebben op het weer! Of het nu goed of slecht weer wordt, we maken er gewoon een gezellige dag van. b. Oei, dat zeg ik liever niet. Het geeft gewoon een slecht gevoel. Mocht het per ongeluk wel gezegd worden, gewoon even op hout afkloppen. Uitslag Heb jij meestal A? Jij bent heel erg bijgelovig! Zelfs bij een één slecht voorteken, sluit jij je het liefst op in je kamer en komt er pas uit als je een goed voorteken hebt gehad. Laat dit niet je leven bepalen en maak er zelf het beste van! Heb jij meestal B? Jij bent bijgelovig als het jou uitkomt. Je draagt alleen een talisman als het een speciaal cadeau is en klopt wel eens voorspellingen af op hout, maar je laat niet je leven leiden door bijgeloof. Goed zo! Heb jij meestal C? Bijgeloof? Jij weet niet eens wat dat woord betekent. Jij lacht andere mensen uit als ze schrikken bij het zien van een zwarte kat, of niet willen vliegen op vrijdag de 13 e. Laat anderen maar geloven in die onzin, jij weet wel beter. Glinstering aan het einde van de regenboog ‘Potverdorie, dat gezeur ook altijd. Die pot viel vanzelf om, daar had ik niets mee te maken! Mij verbannen, hoe durven ze!’ Fred moppert nog even door terwijl hij met zijn tas over zijn schouder door het bos klautert. Plotseling scheert er een merel over Fred heen. Fred schrikt, valt, rolt van een heuveltje en belandt in een modderplasje. Naar adem happend en volledig onder de modder staat Fred langzaam op. Het zit ook nooit eens mee. ‘Hi hi, kijk Jenny, een boos kaboutertje die onder de modder zit!’ Fred schrikt op. Mensen mogen hem helemaal niet zien. Straks mag hij helemaal niet meer terug komen! Maar het is al te laat. Het meisje dat Jenny heet slaakt een oorverdovende gil. ‘Dat bestaat niet, ik droom! Er bestaat niet zoiets als een kabouter. Kom Anne, we gaan snel naar huis.’ Jenny grijpt de hand van haar kleine zusje en wil weglopen. ‘Maar ik wil even praten met de kabouter, dat kan toch geen kwaad?’ Anne trekt haar hand los en rent naar de modderpoel, waar Fred net is geslaagd zich uit de modder te trekken. ‘Dag meneer de kabouter, hoe gaat het? Hoe heet u? Kunt u ons niet meenemen naar de pot goud aan het einde van de regenboog?’ Anne ratelt maar door, maar Fred doet net of hij haar niet hoort en droogt zich af aan een paar laaghangende bladeren. ‘Meneer de kabouter, hoort u me wel?’ vraagt Anne nieuwsgierig. Ze loopt om Fred heen en pakt hem dan voorzichtig bij de achterkant van zijn jasje en tilt hem op. Jenny staat nog steeds tien passen achter Anne en durft geen geluid te maken of dichterbij te komen.

pagina 28

Millenaers Koerier

Millenaers Koerier Zomer 2013 - Jaargang 22, nr. 52 ‘Laat me los jongedame!’ gilt Fred opeens. ‘Je kunt me niet zomaar oppakken, alleen maar omdat ik kleiner ben dan jij!’ Geschrokken laat Anne Fred los. Maar haar nieuwsgierigheid krijgt toch de overhand en ze gaat tegenover Fred zitten. ‘Wat is er met jou gebeurd meneer de kabouter? Je ziet er verdwaald uit, kunnen Jenny en ik je niet ergens mee helpen?’ Anne hoort Jenny protesterende geluiden maken, maar knikt toch bemoedigend naar de kleine kabouter. Plots barst Fred in tranen uit. ‘Het is lang geleden dat iemand zo aardig tegen me is geweest’, zegt Fred, terwijl Anne hem zijn zakdoek aanbiedt, waar Fred zich bijna helemaal in kan wikkelen. ‘Ik weet niet meer wat ik moet doen, maar jullie kunnen mij nergens mee helpen. Het gaat om kabouterzaken.’ Aangemoedigd door Anne’s troostende blik, vertelt hij toch zijn verhaal. Al vanaf de dag van zijn geboorte is Fred een buitenbeentje geweest. Hij behoort tot de familie gelukskabouters, die de pot met goud aan het einde van de regenboog bewaken. Al zijn familieleden hebben altijd geluk. Fred helaas niet. Vanaf zijn geboorte was Fred altijd betrokken bij rare valpartijen, als er mensen in de buurt waren had Fred de meeste kans om ontdekt te worden en als hij iets wilde maken, mislukte het altijd. Maar nu was hij echt de klos geweest. Bij het organiseren van een feestje mocht Fred een grote verjaardagsbal maken. Hij had hem alleen te zwaar en te onvoorspelbaar gemaakt. Tijdens het feest rolde hij van de heuvel af en rolde zo de pot met goud omver, waardoor het goud in het meer belandde. Er brak grote paniek uit onder de gelukskabouters. Nu moest al het goud weer verzameld worden, waardoor de bescherming van het goud in gevaar komt. Mensen kunnen nu zomaar ergens goud vinden. En als ze ook maar één stukje vinden, blijven ze doorgaan tot ze de rest hebben. Het familiehoofd van de gelukskabouters en vader van Fred, werd zo kwaad dat hij Fred verbannen heeft uit het dorp. Hoewel Fred’s moeder geprobeerd heeft de boel te sussen, was er geen redden meer aan. Fred moest vertrekken. ‘Nu zit ik dus hier. Ik weet niet waar ik heen moet. Kon ik maar terug en mijn familie helpen de pot weer gevuld te krijgen.’ Fred snuit zijn neus in de zakdoek van Anne, terwijl zij hem met haar vinger op zijn schouder klopt om hem te troosten. Plotseling springt Anne op ‘Ik heb de oplossing! Jenny, kunnen we onze gouddelver niet halen? Als we deze naar het meer kunnen brengen, hebben we zo het goud bij elkaar gevonden!’ ‘Anne, we kunnen toch niet zomaar…. Weet je wel wat er gebeurt als…. Het kan echt niet!’ ‘Jenny, zeur toch niet zo. Het kan wel! Fred, maak je maar geen zorgen, wij helpen je!’ Voor Fred ook maar iets kan zeggen, pakt Anne de hand van haar zus en rennen ze samen het bos uit. ‘Maar Anne, je kunt me niet helpen! Ik kan toch geen mensen meenemen naar het dorp!’ Maar Anne en Jenny zijn al uit het zicht verdwenen. Fred steekt zijn handen in zijn haar. Hij moet wachten tot ze terug zijn en ze dan tegenhouden! Als hij mensen meebrengt naar het dorp, mag hij helemaal nooit meer terug! ‘Fred? Fred?! We zijn weer terug!’ Anne en Jenny lopen de modderpoel rond. Waar is Fred nu gebleven? Ze hebben hun hond, een getrainde gouddelver, meegenomen. Dan horen ze opeens gesnurk. Goldie, de hond, snuffelt wat rond en plotseling horen de zusjes een gilletje.


Millenaers Koerier Zomer 2013 - Jaargang 22, nr. 52 ‘Eet me niet op, eet me niet op!’ Fred valt uit een struik, waar hij in slaap is gevallen. Anne en Jenny schateren het uit. ‘Goldie eet geen kabouters! Ze is vegetarisch en getraind om goud te zoeken!’ ‘Jullie kunnen echt niet met me mee naar het dorp’, zegt Fred. ‘Daar mogen geen mensen komen!’ ‘Maar als je ons niet mee laat gaan, blijven ze ook boos, omdat je niet geholpen hebt’, antwoordt Anne rustig. ‘We beloven dat we nooit meer op zoek zullen gaan naar de pot met goud of jullie dorp.’ Enigszins gerustgesteld staat Fred op en loopt voor de zusjes uit. Na ongeveer een half uur lopen, horen ze opeens een hoorn toeteren. Fred laat een kleine vloek ontsnappen en wil de zusjes wegduwen, maar het is al te laat. Van alle kanten komen kabouters aanrennen om de indringers aan te vallen. Goldie kan zich vrijmaken en rent weg. Dan komt er een grote kabouter aanlopen. ‘Het is niet waar! Ik had jou toch verbannen, Fred? Nu breng je ook nog mensen mee. Er zit niets anders meer op dan jullie allemaal gevangen te zetten.’ Fred kijkt zijn vader beschaamd aan, terwijl Fred’s vader opdracht geeft de indringers op te pakken. Fred en de zusjes stribbelen behoorlijk tegen, maar het helpt niets. Dan horen ze geblaf en komt Goldie aanrennen, met een buidel vol met goud. Ze legt dit aan de voeten van het familiehoofd van de gelukskabouters. ‘Wat is dit? Je verzamelt meer goud dan wij als kabouters samen in een week voor elkaar krijgen!’ ‘Ja vader’, roept Fred snel. ‘Ik heb hulp gehaald om het goud te verzamelen. Laat Goldie en de meiden alstublieft helpen om ons goud te verzamelen. Ze hebben beloofd niets te verklappen en ons bestaan geheim te houden!’ Fred’s vader kijkt toe, terwijl Goldie nog een keer heen en weer rent om goud te verzamelen. Met een korte knik staat hij toe dat Fred en de zusjes worden vrijgelaten. Ze gaan direct aan de slag om het goud te verzamelen en binnen een mum van tijd is de pot met goud weer vol. Onder luid gejuich wordt er een groot feest gestart, die duurt tot de avond valt. Dan is het toch echt tijd om afscheid te nemen. ‘Dag Anne, dag Jenny. Heel erg bedankt voor jullie hulp!’ Anne krijgt haar zakdoek weer terug en na een paar kleine tranen vertrekken de zusjes samen met Goldie. Anne kijkt Jenny aan en ze weten dat ze dit avontuur nooit meer zullen vergeten, maar dat ook niemand ze zal geloven. Een aantal dagen later loopt Anne de route weer naar het kabouterdorp, maar als ze er aankomt vindt ze niets. Geen kabouterdorp, geen pot met goud, geen regenboog. Terwijl ze teleurgesteld wegloopt wordt ze nagekeken door een kaboutertje in groene kleertjes, die zacht grinnikt.

pagina 30

Millenaers Koerier

Millenaers Koerier Zomer 2013 - Jaargang 22, nr. 52 Dagboek Wat een dag! Acht maanden lang heb ik me als ceremoniemeester/wedding planner voorbereid op het huwelijk van mijn zusje. 31 mei was het dan zover. Het was de hele week al slecht weer, dus we hadden ons op alles voorbereid, maar gelukkig was het weer fantastisch. Alles is gegaan zoals we het wilden. Er was een mooie ceremonie in de tuin van een herberg. De bloemetjes stonden in bloei en de zon scheen uitbundig, terwijl mijn zusje en haar verloofde elkaar het ja-woord gaven. Na een fantastische toost, met een hele mooie taart en een erg gezellige barbecue, hebben we de bruiloft nog tot in de vroege uurtjes gevierd. Ik had erop gehoopt dat de dag goed zou verlopen,

maar het was zelfs nog beter dan dat. Alles ging perfect. Het was een super mooie, gezellige, niet te vergeten dag.

Nu heb ik er een broer bij, of broeder-in-de-wet zoals ik hem altijd noem. Eigenlijk voelt het alsof hij er altijd al heeft bij gehoord. Mijn zusje en hij zijn zo’n twee-eenheid dat ik me niet kan voorstellen dat het ooit anders is geweest. Mijn kleine zusje getrouwd en samenwonend. Tja, we worden nu echt volwassen. Ik wens mijn zusje en zwager een heel mooi leven toe, romantisch en gelukkig. Ik ben ervan overtuigd dat we nog veel met elkaar zullen beleven. Wie weet word ik wel binnenkort tante…. Je weet niet wat het leven je brengt, dus we wachten het rustig af. Tot de volgende keer!



Ria Millenaar- Misset en Mirjam Millenaar Wiepkje Barendrechtlaan 12 2286 MG RIJSWIJK  +31(0)70 393 6749  [email protected] of  [email protected]

Voorzitter: Pieter Willem Millenaar Wiepkje Barendrechtlaan 12, 2286 MG RIJSWIJK  +31(0)70 393 6749  [email protected] Secretaris: vacant

Ineke van der Swaluw- van Gessel Hadrianusstraat 27 2275 VD Voorburg  +31(0)70 3902674  [email protected] Anke Kruithof- Damming Stierenweide 18 2727 HS Zoetermeer  +31(0)79 3416360  [email protected]

Ereleden (beiden in memoriam):

Penningmeester: Jos Millenaar Lingsesdijk 24, 4207 AD GORINCHEM  +31(0)183 690706  [email protected]

Dirk Jan Millenaar Chris Millenaar

Leden: Arno Millenaar Van Coothstraat 5, 5386 AD GEFFEN +31 (0)73 5341075

Eindredactie: Pieter en Ria Millenaar Wiepkje Barendrechtlaan 12 2286 MG RIJSWIJK 070 393 6749  [email protected]

Peter Millenaar en Tiny Millenaar- van der Vlugt Beurtschipper 125, 2152 LE NIEUW VENNEP  +31(0)252 68 73 08  [email protected] of  [email protected]

Lay out, opmaak en drukkerij: Tiny Millenaar- van der Vlugt Beurtschipper 125, 2152 LE NIEUW VENNEP  +31(0)252 68 73 08  [email protected]

pagina 32

Colofoon De Millenaers Koerier staat geregistreerd onder ISSN: 1574-3470

Millenaers Koerier

V an D e Voorzitter

Recommend Documents