UITGAVE VAN AFDELING HAARLEM - BLOEMENDAAL - ZANDVOORT

JAARGANG 16 NUMMER 1-2015

UITGAVE VAN AFDELING HAARLEM - BLOEMENDAAL - ZANDVOORT

Deze Nieuwsbrief is een uitgave van:

AFDELING HAARLEM - BLOEMENDAAL - ZANDVOORT

Redactie: Ria Smit Harry Schippers Gerda Tesselaar

Afdelingsbestuur: Zie colofon achterin deze Nieuwsbrief Grafische verzorging:

De uitgever en ANBO zijn niet verantwoordelijk voor de inhoud van de advertenties. Niets uit deze uitgave mag worden gekopieerd en/ of verspreid zonder schriftelijke toestemming van de uitgever en/of ANBO.

Kopij voor nr. 2-2015 inleveren uiterlijk 26 april 2015 Nieuw e-mailadres: [email protected] 1

Inhoudsopgave Pagina 1

Colofon redactie

2

Inhoudsopgave

3

In memoriam Truus Divendal - redactie

4

In memoriam Truus Divendal - voorzitter

5

Van de voorzitter

7

Afdelingsbestuur zoekt kandidaat leden

8

Nieuwjaarsreceptie

9/11

De geschiedenis van elk mens is anders: Wouter de Wilde

13

Loket Haarlem

14/15

Straatnamen: Jan de Braystraat

15

Bezoek ook de website

16/17

Hoe de zeecontainer de wereld veranderde...

18/19

Marjan van Beek: Moppen

21

Is uw e-mailadres gewijzigd?

21

Tijd

22

Wees kalm...

23

Telefoonnummers

24

Colofon ANBO Afdeling HaarlemBloemendaal-Zandvoort

2

In memoriam Truus Divendal Op dinsdag 28 oktober hadden wij een redactie overleg bij Truus. Zoals gewoonlijk stonden de koekjes op tafel en werd koffie/thee geschonken. Truus vertelde dat ze het heel benauwd had en dat ze ondanks verschillende onderzoeken nog niet wisten wat de oorzaak was. Maandag 10 november kregen we een mailtje van Truus, waarin ze schreef dat de oorzaak van haar benauwdheid gevonden was: "ALS", een agressieve spierziekte, en dat ze geen half jaar meer te leven had. We waren verbijsterd. Donderdag de 13e november mochten we op bezoek komen. Truus had het heel erg benauwd en hoopte het nog vol te houden tot dinsdag, zodat zij haar zoon en zijn gezin, die uit Amerika zouden overkomen, nog zou kunnen zien. Zo is het ook gegaan en op woensdag 19 november is Truus overleden. Wij, de redactie van de ANBO-nieuwsbrief, zijn heel dankbaar dat we Truus nog hebben kunnen spreken. Ikzelf heb veel van Truus geleerd. Met name op het gebied van de politiek was Truus heel duidelijk en kon dat ook heel goed uitleggen. Ze kwam ook altijd met leuke, interessante stukjes. Kortom, we zullen Truus heel erg missen. Namens de redactie Ria Smit 3

Als voorzitter wil ik persoonlijk ook even stilstaan bij het overlijden op 19 november 2014 van ons bestuurslid Truus Divendal. Ik heb Truus vijf jaar meegemaakt en leren kennen als een zeer nuchtere, strijdbare vrouw. Wij gingen samen naar bijeenkomsten om te luisteren en te discussiëren over de veranderingen binnen de Ouderenbond, de zorg, de mantelzorg en nog vele andere onderwerpen. Regelmatig heeft Truus haar zegje gedaan. Altijd op een positieve, constructieve manier. Zij was ook bezorgd over de uitwerking van de WMO in 2015. Niemand mocht tussen de wal en het schip vallen. Zij was kritisch, en terecht. Zij had een duidelijke mening. Je kon niet om haar heen. Dat is goed, want ze hield je daarmee scherp. Zij is vijf jaar bestuurslid geweest en gaf het Afdelingssecretariaat inhoud. Ze was een spil in ons bestuur. De Ouderennotitie die wij hebben aangeboden aan de wethouder Welzijn van Gemeente Haarlem Jack van der Hoek, aan alle politieke fracties en de Participatieraad, heeft zij duidelijk vorm gegeven. Daarnaast schreef zij in onze Nieuwsbrief, want schrijven kon zij als de beste. Onze bestuursvergaderingen werden altijd gehouden bij Ruud en Truus thuis. Daar werd op een ontspannen manier vergaderd en daarna, onder het genot van een glaasje, zaten wij nog uren te praten over van alles en nog wat. Dat gaan wij missen. Zij was ons dierbaar. Ik wil namens alle bestuursleden, onze 1900 leden en in het bijzonder de ANBO Truus bedanken voor haar jarenlange inzet en betrokkenheid om de afdeling zo goed mogelijk tot bloei te laten komen. De herinnering en de prettige samenwerking zal in onze gedachten blijven. Er is een grote vrouw te vroeg van ons heengegaan. Ik wens Ruud, de kinderen en de familie heel veel sterkte. Hans Riemens, voorzitter afdeling Haarlem-Bloemendaal-Zandvoort

4

Van de voorzitter Beste Anbo-leden, Wat gebeurt er nu allemaal rond de WMO Het Ministerie VWS is eind van het jaar begonnen met een publiekscampagne om huidige en toekomstige senioren en anderen te informeren over de veranderingen in de langdurige zorg. Er zijn tv- en radiospotjes, advertenties in de kranten en bladen, folders en reclamemateriaal. ANBO gaat landelijk haar leden op eigen manier en via eigen kanalen optimaal voorlichten. Er zijn inmiddels door de ANBO 20 WMO-voorlichters aangesteld, die op verzoek voorlichting gaan geven aan leden in de afdelingen in heel Nederland. De stichting Samenwerkende Ouderenbonden Haarlem organiseerde samen met de drie Ouderenbonden een bijeenkomst op 18 november samen met de Gemeente Haarlem. Daar gaf beleidsmedewerker Marjon Tijl uitleg over de laatste stand van zaken over wat de Gemeente allemaal gedaan heeft tot nu toe. Zij vertelde dat er contracten waren gesloten met Zorgaanbieders, wat de status is en wordt van de mantelzorgers, en een toelichting over de komende keukentafelgesprekken. Er waren nog vele onderwerpen die aan de beurt kwamen. Zij heeft een algemene voorlichting gegeven zodat ook onze leden uit de Gemeente Bloemendaal en Gemeente Zandvoort daarbij aanwezig konden zijn. Soms kunnen er verschillen zijn maar dat zal die betreffende Gemeente uitleggen aan hun burgers.Tegelijk werd er een gezellige informatiemarkt georganiseerd met bekende spelers in het Haarlemse Sociaal Domein. SHDH, Zorgbalans, Tandem, Platform Belangenbehartiging Mantelzorgers, BUUV, Dock Haarlem, Loket Haarlem, Alzheimer Nederland. Zij gaven de bezoekers van de bijeenkomst een heldere uitleg over hun rol en wat zij konden betekenen voor de ouderen in Haarlem. De stichting SOB Haarlem heeft samen met de drie Ouderenbonden een Ouderennotitie gemaakt met allerlei onderwerpen zoals de zorg, mantelzorg, huisvesting en vervoer. De Ouderennotitie is aangeboden aan wethouder Jack van der Hoek, alle politieke fracties van de Gemeente Haarlem en de Participatieraad. De Ouderenbonden ANBO, KBO en PCOB hebben een duidelijk geluid laten horen wat zij van deze onderwerpen vinden. Het is nu aan de politiek om daarmee hun voordeel te doen. Hans Riemens, voorzitter afdeling Haarlem-Bloemendaal-Zandvoort 5

Afdelingsbestuur zoekt kandidaat leden De afgelopen jaren bestond het afdelingsbestuur uit vijf leden. Door de groei van de afdeling in omvang en in ledental is het gewenst dat dit er zeven gaan worden. Bestaande taken kunnen beter worden verdeeld en er komt een breder draagvlak voor initiatieven en activiteiten. Met het wegvallen van secretaris Truus Divendal is de noodzaak van taakverdeling en uitbreiding actueel geworden. Meldt u zich daarom nu als kandidaat. U wordt dan eerst uitgebreid geïnformeerd over de taken van het bestuur. Wij hopen u dan op de ledenvergadering in april te mogen voordragen als lid van ons bestuur. Ruud Divendal, tel. 06-531 60 436 E-mail: [email protected]

7

Nieuwjaarsreceptie Op 6 januari 2015 werd in "De Schakel" te Haarlem de jaarlijkse nieuwjaarsreceptie gehouden. Vele Anbo-leden waren hier weer naartoe gekomen om het bestuur en elkaar het beste te wensen.

Voorzitter Hans Riemens verwelkomde de aanwezigen en vertelde o.a. over de veranderingen in de zorg en wat de Anbo hiervan vindt.

Er kon gekozen worden uit allerlei drankjes (wijn, advocaatje met slagroom, vruchtensap, frisdrank). Ook nootjes en snacks ontbraken niet.

Voor de muzikale noten zorgde accordeonist Ed Lelieveld.

Het was een gezellige middag. Gerda Tesselaar 8

De geschiedenis van elk mens is anders Wouter de Wilde is de penningmeester van de ANBO afdeling Haarlem, Bloemendaal en Zandvoort. Een belangrijke functie. Het leek me leuk eens iets over zijn leven te horen. Hij stemde toe en hier volgt zijn verhaal: “Ik ben geboren in Soerabaja en was enig kind. Mijn vader was hoofdadministrateur bij de Koninklijke Pakketvaart Maatschappij. Wij woonden in een Europees ressort. Toen het gerucht ging dat de Jappen dit ressort zouden bombarderen zijn we naar Batavia gevlucht, naar de ouders van mijn moeder. Mijn vader werd daar door de Jappen weggehaald. Moeder en ik werden later, tegen het einde van de oorlog denk ik, naar een vrouwenen kinderenkamp in Bandoeng gebracht. Vader was door beriberi zo verzwakt dat hij alleen nog met behulp van krukken kon lopen. Daardoor is hij niet naar Birma gestuurd om aan de spoorlijn te werken. Hij moest administratief werk doen en ontdekte dat moeder en ik in hetzelfde kamp zaten als waar hij tewerk was gesteld. Na de oorlog moesten wij naar Holland waar we 30 mei 1946 aankwamen. Ik weet nog dat ik, toen we door het Noordzeekanaal naar Amsterdam voeren en ik een jongen op schoenen zag lopen, erg teleurgesteld was. Ik dacht eindelijk klompen te mogen dragen. In Nederland liep toch iedereen op klompen? Mijn vader werd eerst naar “De Pyramide van Austerlitz” vervoerd voor een uitgebreid medisch onderzoek en intussen logeerden mama en ik bij oma de Wilde in Den Haag. Na enige weken werd voor mijn vader, moeder en mij een rusthuis geregeld. Dat was Pension “De Berg” aan de Rijperweg in Bloemendaal. De pensionhouder Henk en papa werden vrienden. De gezondheid van papa ging hard achteruit en ik herinner me nog goed dat papa op oudejaarsavond ’46 –’47 tegen Henk zei: “Henk als ik er niet meer ben, dan ligt daar een schone taak”. Hij wees naar mama en mij. Hij stierf in februari en in april, het jaar daarop, zijn mama en papa Henk getrouwd. Zo kreeg ik er later nog drie broers en een zusje bij. Na enige tijd kochten ze een groot huis in Santpoort-Zuid. Daar kwamen ook nog een paar broers van mama wonen, met hun gezinnen en veel familie. Kortom, ik heb daar een heel gelukkige jeugd gehad. Na de lagere school ben ik naar de Hartenlustschool gegaan, de leukste school die je je kan bedenken. 9

Ik wilde piloot worden, maar werd vanwege een lui oog afgekeurd. Toen ben ik op kosten van de KPM naar de MTS in Amsterdam gegaan en werktuigbouw gaan doen. Dat heb ik helaas niet afgemaakt. Op negentienjarige leeftijd ben ik bij de Koninklijke Luchtmacht gegaan. Heb daar zeven jaar als beroeps gewerkt. Heb wel meegevlogen maar niet als piloot. Ik was er voor de radioverbinding. Ik heb nog wel aan zweefvliegen gedaan. In 1962 zijn Truus en ik getrouwd en gingen bij moeder wonen. In 1964 kwam ik uit dienst en ging solliciteren, maar niemand zat meer op een radiomonteur te wachten. Toen kwam ik bij de PEN terecht op de tekenzaal als tracé tekenaar. Op grote plattegronden aangeven waar welke kabels lagen. Door de automatisering werd ook dat werk overbodig. Maar in die tijd ben ik wel ´s avonds naar school gegaan, heb het Atheneum-diploma gehaald en ben de automatisering ingerold. Ik heb de opleiding tot programmeur gevolgd. Tot de pré-VUT in 1995 heb ik als programmeur bij de ABN AMRO bank gewerkt. De voorzitter van deze afdeling van de ANBO heeft me gestrikt om de penningen te gaan doen. Dat doe ik nu een paar jaar. Verder ben ik een ongelooflijk fanatieke skieër samen met Truus. Ik heb gezegd dat ze me, als ik dood ben, in ski-uitrusting in een spleet moet laten zakken, maar dat doet ze niet. Verder geniet ik van de tuin met vijver en vogels. Maak vogelhuisjes en voederbakjes. Ik schijn handig te zijn. Word vaak gevraagd voor klusjes en stink er altijd in. Als er naar mij gevraagd wordt, zegt Truus altijd dat ik even ergens lampen aan het ophangen ben, dat is een familiegezegde geworden.” Tot zover het verhaal van Wouter de Wilde, met zijn zeven en zeventig jaar een echte familieman, die me vol trots de foto´s liet zien van zijn ouders en schoonouders. En van Truus en hun nageslacht, drie kinderen en acht kleinkinderen. Hij vertelde ook nog over zijn hobby, het uit elkaar halen, schoonmaken en weer in elkaar zetten van oude fototoestellen, waar hij een paar mooie exemplaren van heeft staan. Een handige man dus, die op zijn leeftijd nog goed werk doet als penningmeester voor de ANBO afdeling Haarlem, Bloemendaal en Zandvoort! Ria Smit

11

LOKET HAARLEM U wilt zo zelfstandig mogelijk mee kunnen doen aan de Haarlemse samenleving. Ook als u een beperking heeft of daarmee te maken krijgt als u ouder wordt. Soms heeft u daar hulp en ondersteuning bij nodig. Wellicht vraagt u zich af hoe u dat moet regelen. Voor vragen op dat gebied kunt u terecht bij Loket Haarlem. In Haarlem zijn 5 loketten en hieronder treft u de adressen en openingstijden aan. BOMENBUURT, Pijnboomstraat 17. Maandag en woensdag 9 tot 12 uur. DELFTWIJK, Jan Gijzenkade 305b. Maandag, dinsdag en donderdag 9 tot 12 uur. PARKWIJK, Leonard Springerlaan 1. Dinsdag en donderdag 9 tot 12 uur. ROZENPRIEEL, Voortingsplantsoen 56. Maandag t/m vrijdag 9 tot 12 uur. Woensdag 13.30 tot 15.30 uur.

Tel.

Haarlem

SCHALKWIJK, Rivieraplein 4. Maandag t/m vrijdag 9 tot 12 uur. Dinsdag en donderdag ook 's middags van 13 tot 15.30 uur.

adres loket

SLACHTHUISBUURT, Noormannenstraat 1. Woensdag 9 tot 12 uur. Alle loketten zijn ook telefonisch bereikbaar onder nummer: 023-5430990. 13

Jan de Braystraat In oktober jl. geeft Kristofer Schipper in de Kennemerboekhandel op een zondag een lezing over zijn laatste vertaling uit het Chinees: dit keer is het Confucius. Omdat ik bijna dezelfde achternaam heb als Kristofer ga ik er met een vriend heen die meer met Confucius heeft. Deze vriend pik ik op het station op en we lopen na een eerste versnapering richting de Kleverparkweg. Daarbij passeren we op de Schotersingel de Jan de Braystraat, en Jan blijkt een 17e eeuwse schilder te zijn. Hij wordt dus de volgende waar ik over wil vertellen. Hij werd in 1627 geboren als zoon van Salomon de Bray en Anna Westerbaen. Zijn vader was behalve een bekend schilder ook architect. Van hem kreeg Jan de eerste teken- en schilderlessen. Jan leefde tijdens de glorietijd van de Gouden Eeuw, maar had grote tegenslagen in zijn persoonlijke leven. Zo trouwde hij drie keer, maar al zijn partners stierven binnen enkele jaren na het huwelijk. Zowel Maria van Hees als Margaretha de Meijer binnen het eerste jaar. Victoria Magdalena Stalpert van der Wielen stierf in het kraambed bij de geboorte van hun zoon, die het overleefde. Daarnaast overleefden zijn ouders, twee zussen en twee broers de pestperiode van 1663-1664 niet! Ondanks dat Jan de Bray in een tijd leefde waarin de schilderkunst zich ontwikkelde en zich gaandeweg losmaakte van conventies, bleef Jan een Hollandse classicist, en trad zo in de voetsporen van zijn vader en andere Haarlemse schilders. Het ging hem om een perfecte weergave en om schoonheid. Voor zijn thematiek koos hij bij voorkeur GrieksRomeinse mythologische en bijbelse taferelen. Veel van zijn stukken worden gekenmerkt door een afstandelijkheid waar je je als toeschouwer niet echt bij betrokken voelt.

14

Hij maakte veel portretten en regentenstukken, waarvan een aantal in het Frans Hals Museum hangt, zoals de groepen regenten en regentessen van het Arme-Kinderhuis en van het Leprooshuis van Haarlem.

Vanaf 1667 was hij herhaaldelijk lid van het Haarlemse St. Lucasgilde, dat hij ook schilderde. Een soort statieportret van de ‘troep’, waar hij zelf de tweede van links is, met een tekenbord rustend op de rug van een gezette collega. Rechts achter heeft hij zijn broer Dirck geplaatst. Jan de Bray is net als zijn vader ook actief geweest als architect. Behalve werkzaamheden aan de Doopsgezinde Kerk in de Frankestraat te Haarlem (1682), heeft hij in 1688 samen met Nicolaes Witsen ook gewerkt aan een ontwerp voor de Amsterdamse zoetwatervoorziening. Het verhaal gaat dat hun ontwerp is afgewezen omdat er geen kostenberekening was bijgevoegd. In 1689 werd hij failliet verklaard. Hij verhuisde in 1692 naar de Lindengracht in Amsterdam waar hij zes jaar later overleed. Harry Schippers

BEZOEK OOK DE WEBSITE:

www.anbo.nl/haarlem 15

Hoe de zeecontainer de wereld veranderde...... In 1956 begon de onstuitbare opmars van de container met het lossen van de eerste 58 zeecontainers. Bijna 60 jaar later is duidelijk hoe belangrijk deze kisten zijn geweest voor de wereldeconomie. In 1956 was transport zo duur dat het niet loonde om producten aan de ene kant van de wereld te produceren en aan de andere kant ervan te verkopen. Het was Malcolm McLean, een buitenstaander, die in 1953 deze vernieuwing in de scheepvaart op gang bracht. Hij verkocht in 1953 zijn vrachtwagenbedrijf, nam een rederij over en organiseerde het eerste containertransport binnen de Verenigde Staten. De Amerikaanse zakenman was niet de uitvinder van de metalen kist, maar wel degene die de wereld van het verschepen veranderde. Hij zag niet alleen dat het handig was om de goederen in een grote doos te stoppen, maar ook dat iedere stap in de transportketen moest veranderen. En daarmee schepen, havens, kranen, trucks, treinen en de verladers zelf. Alles met één doel: kostenreductie. 16

Tot de jaren vijftig was transport een arbeidsintensieve en dure activiteit. Havens waren chaotische mierennesten van stukgoed sjouwende mannen. Met McLeans systeem raakten mensenhanden de goederen voortaan nog maar tweemaal aan: de container in en de container uit. Het duurde lang voordat deze nieuwe vorm van vervoer echt van de grond kwam. Eerst moest men de machtige havenvakbonden winnen voor de container. Jaren van stakingen en onderhandelingen volgden. Uiteindelijk kwam in 1965 een zeer ongebruikelijke arbeidsovereenkomst tot stand, met o.a. gegarandeerde inkomsten en pensioenen voor de havenarbeiders. De werkgevers waren gedwongen de kostenvoordelen van automatisering te delen met de mensen wier werk door diezelfde automatisering overbodig werd. Een ander struikelblok was de standaardisering. Het duurde tot 1965 voordat men in Den Haag tot afspraken over standaardafmetingen kwam. Containers waren vanaf dat moment 20 of 40 voet lang, 8 voet breed en 8,5 voet hoog. Oftewel 6 of 12 meter lang bij 2,4 meter breed, bij 2,6 meter hoog. Eerst toen was het mogelijk een container te verschepen uit New York, met de zekerheid dat een truck in Hongkong hem ook kan vervoeren. Rotterdam werd de belangrijkste containerhaven van Europa. Tien jaar na de première van het containertransport in de Verenigde Staten loopt het eerste containerschip Rotterdam binnen. Op 3 mei 1966 lost Sea-Lands containerschip ‘Fairland’ 226 containers, gevuld met spijkerbroeken, autobanden, katoen en elektrische apparaten. In 1980 is Rotterdam de grootste containerhaven ter wereld. Intussen hebben zes Aziatische havens Rotterdam ingehaald. Maar waar eindigt de groei van de schepen? Eerst dacht men dat het Panamakanaal de begrenzing zou zijn. Intussen varen er honderden schepen die te breed zijn voor dat kanaal. Het op-een-na grootste containerschip ter wereld, de CSCL Globe uit China, was onlangs in de haven van Rotterdam. De CSCL Globe is 400 meter lang, ruim 58 meter breed en kan 19.000 containers vervoeren. De motor van het schip is 17 meter hoog en levert maar liefst 77.000 PK. Nog opvallender: het schip wordt door slechts één schroef aangedreven. Het einde is nog niet in het zicht. Ruud Divendal 17

Moppen Persoonlijk houd ik het meeste van moppen die helemaal geen mop zijn, maar die je wel het gevoel geven dat bij zo een mop hoort, namelijk warmte en dankbaarheid naar de zegsman/zegsvrouw toe, die ons zojuist deelgenoot maakte van een volstrekt onverwachte zienswijze, plus de vrolijkheid die je voelt opwellen bij het horen van een goeie grap. Bijvoorbeeld als Philip Freriks op de televisie Maarten van Rossem bedankt: “de immer stralende juryvoorzitter Maarten van Rossem”. Dit klinkt gek, als je zojuist geconstateerd hebt dat van Rossem de hele uitzending lang niet alleen zijn afwijkende mening te kennen geeft, maar ook nog eens zijn best doet om er zo onverschillig mogelijk uit te zien. Die ongeïnteresseerdheid is nou juist het handelsmerk van Van Rossem. En dat kan je hem niet ongestraft afpakken, vind ik. Overigens zal ik voor de nieuwsgierigen onder u nu een mop ten beste geven. Het is een blindenmop en hij gaat over twee vrienden die een restaurant in willen om een hapje te gaan eten.

18

Zegt de ene tegen de andere: “We moeten eerst onze honden thuisbrengen, want hier zijn honden niet toegestaan”. Zegt de andere: “Wedden dat ik er met mijn Dobermann-Pincher wél inkom?”. Hij voegt de daad bij het woord, schuift de Dobermann-Pincher naar binnen en zet zijn donkere zonnebril op. “Dit is mijn geleidehond” verklaart hij aan de toegesnelde kelner. Natuurlijk mag hij blijven zitten. Daarna gaat de vriend naar binnen. Hij heeft ook een donkere zonnebril opgezet en wil zijn Chihuahua als zijn geleidehond opvoeren. Maar de Chihuahua oogt wel erg klein. “Een Chihuahua?” vraagt de kelner verbaast. Roept de man verontwaardigt: “Wat? Hebben ze mij een Chihuahua verkocht voor een Labrador!”.

Bij het noteren van het woord blindenmop realiseerde ik me plotseling dat ik eigenlijk het woord gehandicaptenmop moest gebruiken. Ik ben immers zelf gehandicapt! Behalve oud, ben ik ook nog eens doof en slecht ter been. Me dunkt, dat zijn drie handicaps waarmee ik voor de dag kan komen. Het zou best kunnen dat ik over deze onderwerpen moppen ga verzamelen omdat ze me ter harte gaan. Intussen wil ik u mijn favoriete gehandicaptenmop niet onthouden. Er zaten eens zeven vogels op een rijtje. Een jager kwam dichterbij en hij had wel trek in vogeltjes. Hij mikte en even later klonk het oorverdovende schot. Zes vogels vlogen op. Waarom bleef de zevende zitten? Antwoord: die was doof!!! Als dit geen goeie mop is, weet ik het niet meer. Marjan van Beek 19

Is uw e-mailadres gewijzigd? Als dit het geval is laat het dan even weten. Bij de laatste rondzending van informatie, die niet meer in de Activiteitenkalender of de Nieuwsbrief geplaatst kon worden, kwamen er weer e-mails terug omdat het e-mailadres niet meer juist was. Geef de adreswijziging a.u.b. door aan het secretariaat: [email protected].

Tijd Wat men ook doet, de tijd verstrijkt, Al doet men niets, de tijd verstrijkt, Of men verarmt, of zich verrijkt, Zich uitslooft of de zeilen strijkt, Al doet men kwaad, al doet men goed, ‘t Zij waakt of slaapt en niet vermoedt, Ja, waar men zich ook van ontdoet, Niet van de tijd, de tijd verstrijkt. Anthonie Donker

21

Wees kalm..... Wees kalm temidden van het lawaai en de haast, en bedenk, welk een vrede er in stilte kan heersen. Sta op goede voet met alle mensen, zonder jezelf geweld aan te doen. Zeg je waarheid rustig en duidelijk, en luister naar anderen: ook zij vertellen hun verhaal. Mijd luidruchtige en agressieve mensen: zij belasten de geest. Wanneer je je met anderen vergelijkt, zou je ijdel en verbitterd kunnen worden, want er zullen altijd kleinere en grotere mensen zijn dan je zelf bent. Geniet zowel van wat je hebt bereikt als van je plannen. Blijf belangstelling hebben voor je eigen werk, hoe nederig dat ook moge zijn: het is een werkelijk bezit in het veranderlijke fortuin van de tijd. Betracht voorzichtigheid bij het zakendoen, want de wereld is vol bedrog. Maar laat dit je niet verblinden voor de bestaande deugd: veel mensen streven hoge idealen na, en overal is het leven vol heldendom. Wees jezelf. Veins vooral geen genegenheid. Maar wees evenmin cynisch over de liefde, want bij alle dorheid en ontevredenheid is zij eeuwig als het gras. Volg de loop der jaren met gratie, verlang niet naar een tijd die achter je ligt. Kweek geestkracht aan om bij onverwachte tegenslag beschermd te zijn. Maar verdriet jezelf niet met spookbeelden. Vele angsten worden uit vermoeidheid en eenzaamheid geboren. Leg jezelf een gezonde discipline op, maar wees daarbij lief voor jezelf. Je bent een kind van het heelal, niet minder dan de bomen en de sterren. Je hebt het recht hier te zijn, en ook al is het je al of niet duidelijk, toch ontvouwt het heelal zich zoals het zich ontvouwt, en zo is het goed. Wat je werk en aspiraties ook mogen zijn: houd vrede met jezelf in de lawaaierige verwarring van het leven. Met al zijn klatergoud, somberheid en vervlogen dromen is dit toch nog steeds een prachtige wereld. Wees waarachtig. Streef naar geluk. Tekst gevonden in de oude St. Pauluskerk te Baltimore, gedateerd 1692. 22

Telefoonnummers Politie, brandweer, ambulance Politie (geen spoed) ANBO: van maandag t/m vrijdag □ advieslijn van 9 tot 15 uur □ Servicecenter: centr.ledenadministratie van 10 tot 16 uur OV-Taxi (Zuid Kennemerland/IJmond) (Bios-Groep)

112 0900-8844

0348-466688 0348-466690 0900-8684

Valys (ouderenvervoer door heel Nederland)

0900-9630 www.valys.nl

Kennemer Gasthuis (Locatie Noord en Zuid)

023-5453545

Bij verlies/diefstal bankpassen vanuit buitenland

0800-0313 +31302835372

ANWB Alarmcentrale: vanuit buitenland

088-2692888 +31703141414

Dokterscentrale na 17.30 uur en in het weekend

023-5453200

Sensoor Haarlem (voorh .S.O.S. tel. hulpdienst)

023-5471471

Ouderenhulplijn

0900-080100

Thuiszorgwinkel

023-8918918

Consultatiebureau voor ouderen

023-8922980

Gemeente Haarlem Publieksdienst (Raakspoort) Loket Haarlem Storingsnummer Gas en Elektriciteit

14023 023-5430990 0800-9009 23

AFDELING HAARLEM - BLOEMENDAAL - ZANDVOORT secretariaat Ruud Divendal Sint Jorisveld 44, 2023 GD Haarlem Tel.: 023-5625230 e-mail: [email protected] afdelingsbestuur Hans Riemens, voorzitter Ruud Divendal, waarnemend secretaris Wouter de Wilde, penningmeester Paula Blom, bestuurslid commissies coördinatie bezorging: Robby Schellingerhout 023-5276336 belastingservice: Ruud Divendal 06-53160436 coördinatie activiteiten: Paula Blom 023-5311553 activiteitenkalender: Han Doppenberg, e-mail: [email protected] felicitaties: Nelly van Wees 023-5332603; Peter Kemper 023-5272225 redactie Nieuwsbrief Ria Smit Harry Schippers Gerda Tesselaar e-mail redactie: [email protected] website www.anbo.nl/haarlem webmaster Evert Kieft 24