jaargang 16 nummer 2-2015
UITGAVE VAN AFDELING HAARLEM - BLOEMENDAAL - ZANDVOORT
Deze Nieuwsbrief is een uitgave van:
AFDELING HAARLEM - BLOEMENDAAL - ZANDVOORT
Redactie: Ria Smit Harry Schippers Gerda Tesselaar
Afdelingsbestuur: Zie colofon achterin deze Nieuwsbrief Grafische verzorging:
De uitgever en ANBO zijn niet verantwoordelijk voor de inhoud van de advertenties. Niets uit deze uitgave mag worden gekopieerd en/ of verspreid zonder schriftelijke toestemming van de uitgever en/of ANBO.
Kopij voor nr. 3-2015 inleveren uiterlijk 26 juli 2015 e-mailadres:
[email protected] 1
Inhoudsopgave Pagina 1
Colofon redactie
2
Inhoudsopgave
3/5
Van de voorzitter
6
Is uw e-mailadres gewijzigd?
6
Ledenvergadering
6
Bezoek ook de website
7/9
De geschiedenis van elk mens is anders: Paula Blom
10
Anbo op de markt
11/13
Even voorstellen: onze nieuwe bestuursleden
14/15
Misverstanden over de WMO
16/17
Straatnamen: Jac. van Looystraat
18/19
Thuiszorg
21
Stroomstoring
22
Gedicht: Voorjaar (Jan Campert)
23
Telefoonnummers
24
Colofon ANBO Afdeling Haarlem-Bloemendaal-Zandvoort
2
Van de voorzitter Beste Anbo-leden, Het keukentafelgesprek Het Bestuur is gevraagd door een ANBO-lid om te ondersteunen in een keukentafelgesprek. Er wordt afgesproken dat ik, als voorzitter, ga, want het is een mooie gelegenheid om eens zo'n gesprek mee te maken. Het is de bedoeling dat ik mijn ervaring deel met het Bestuur en de leden. I.v.m. de privacy wordt de naam van het betreffende ANBO-lid niet genoemd. Om mij te oriënteren wat je precies moet weten of vragen tijdens een keukentafelgesprek ben ik gaan zoeken op de landelijke site van de ANBO. Ik vond een “ANBO checklist voor het keukentafelgesprek” en een overzicht van “huishoudelijke taken”. Daarin wordt vermeld dat tijdens dit gesprek de nadruk ligt op twee punten: Uw gezondheid. Wat kunt u zelf nog? Wat kunt u niet meer? Welke ziekte of beperking heeft u? Hoe is het verloop van de ziekte of beperking? Indien nodig, wat is de prognose van de arts? Uw sociale omgeving. Heeft u mensen in de omgeving die u kunnen helpen? Denk bv aan kinderen die u kunnen verzorgen, maar ook een buurvrouw die u kan helpen met boodschappen? Zijn zij bereid u te helpen zolang u hulp nodig heeft? Mantelzorgers moeten nadenken over wat zij nodig hebben om u te ondersteunen. Het keukentafelgesprek wordt gevoerd door de Gemeente als u voor het eerst gebruik wilt maken van de WMO-zorg. De Gemeente bepaalt allereerst of u in aanmerking komt en zo ja, dan gaan ze dit gesprek met u voeren. Het keukentafelgesprek wordt gevoerd door de Zorgaanbieder als u al indicatie hebt voor thuishulp. Het betreffende ANBO-lid had al jarenlang 3 uur in de week Thuiszorg wegens een beperking, die ervoor zorgde dat ze moeilijk kon lopen en zich alleen maar met de rollator/stok en de scootmobiel kon verplaatsen. De sociale omgeving: één dochter die de hele week werkt in haar zaak, man met ambulante functie, drie kinderen. Haar schoonouders wonen buiten Haarlem en zijn ook al in de 70. Heeft dus echt geen tijd om wekelijks te ondersteunen. Broers en zussen hebben de leeftijd van eind 70 en 80 jaar. Ze woont in een seniorenflat, dus alle buren zijn ouder dan 65 jaar. Directe buren zijn in de 90 en de andere buren zijn ziek. Over welke werkzaamheden hebben wij het, die in die 3 uur gedaan werden? Ramen lappen binnen en buiten, stofzuigen, stof afnemen, bedden verschonen, badkamer, toilet, keuken en slaapkamer schoonmaken. Wij hebben nu een overzicht hoe de situatie in elkaar steekt. 3
De thuishulp van de Zorgaanbieder inventariseerde eerst of alle gegevens van de cliënt nog klopten, telefoonnummers van familie, huisarts. De huisindeling werd vastgesteld. Huiskamer, slaapkamers, keuken, toilet. Bij het gesprek met de Zorgaanbieder werd meteen duidelijk dat er niet meer dan 2 uur hulp gegeven zou worden. Dit werd meteen toegelicht. De bezuiniging van de Overheid naar de Gemeente en van de Gemeente naar de Zorgaanbieder zorgt ervoor dat minder geld ook minder hulp betekent. Alle cliënten krijgen wel hulp, maar minder. Want de thuishulp mocht geen ramen buiten meer lappen, boodschappen doen en strijken. Daarnaast zou er per activiteit bekeken worden wat de cliënt wel, niet of deels kan. Elke activiteit werd uitvoerig besproken en aan de uitkomst werd wel of geen goedkeuring verleend. Stof afnemen: stof laag en hoog door de hulp, stof op bv vensterbankhoogte doe je zelf. Stofzuigen: door de hulp. Sopwerk in de keuken: de kastjes door de hulp, de aanrecht en fornuis door jezelf. Badkamer en toilet: door de hulp, de wastafel doe je zelf. Reinigen tegels en houtwerk: door de hulp, maar slechts 1x in de zoveel tijd. Ramen lappen buiten: gebeurt niet meer. Je moet óf een mantelzorger óf een glazenwasser vragen. Bed verschonen: zelf afhalen. De hulp doet de was in de wasmachine en start een verkort wasprogramma op 40 graden. De was is klaar binnen 2 uur en de hulp gaat de zware lakens ophangen. Bed opmaken: door de hulp. De thuishulp heeft tijdens het gesprek haar checklijst ingevuld en gaat samen met de cliënt nog eens door alle punten heen of ze alles begrepen heeft. Dan wordt door de cliënt getekend op de checklijst voor akkoord en de eerstvolgende keer wordt er hulp gegeven, i.p.v. 3 uur dan 2 uur. Een kopie van de checklijst wordt in de map gestopt van de cliënt zodat de thuishulp als ze volgende keer komt kan lezen wat ze voortaan gaat doen in 2 uur. Het is en blijft de bedoeling dat de cliënt en de thuishulp samen deze verandering doormaken. Ook de thuishulp moet wennen aan de veranderde afspraken. Het ANBO-lid heeft het erg gewaardeerd dat het voorgesprek al heel veel duidelijk heeft gemaakt. Als alleenstaande, zonder hulp, een keukentafelgesprek aangaan is erg moeilijk. Je gesteund voelen, door in dit geval de Ouderenbond in te schakelen, heeft veel goed gedaan. Natuurlijk, de uitkomst om 3 uur te behouden is niet verwezenlijkt, maar de thuishulp kan je toch elke week een stuk zorg uit handen nemen, en dat is ook wat waard. Wij weten dat er bezuinigd moet worden, en dat doet pijn, maar toch ben je blij dat er thuishulp is en blijft. Het is persoonlijk een hele ervaring om dit mee te maken en het ANBO-lid was dankbaar voor het meedenken en luisteren bij het keukentafelgesprek. Hans Riemens, voorzitter afdeling Haarlem-Bloemendaal-Zandvoort 5
Is uw e-mailadres gewijzigd? Geef de wijziging a.u.b. door aan het secretariaat:
[email protected]
Ledenvergadering Op dinsdag 7 april vond de jaarlijkse ledenvergadering plaats. Helaas was de voorzitter verhinderd, Ruud Divendal opende in zijn plaats de vergadering. Besproken werd het algemene en het financiële jaaroverzicht van 2014, de begroting en het bestuursbeleid. Tevens werden drie nieuwe bestuursleden gekozen.
De vergadering werd gehouden in het Jeu de Boules centrum PUK. Na afloop werd er nagepraat of kon men deelnemen aan het jeu de boules spel. G.T.
BEZOEK OOK DE WEBSITE: www.anbo.nl/haarlem-bloemendaal-zandvoort 6
De geschiedenis van elk mens is anders Paula Blom is coördinator activiteiten van onze afdeling. Het leek me leuk om wat meer over haar te weten te komen. Even wat schuiven met afspraken en ik zat bij haar aan tafel, nee niet de keukentafel. Hier volgt haar verhaal: “Ik ben geboren in Haarlem Zuid-West. Ons gezin bestond uit vader, moeder en ikzelf. Wij hadden geen TV, de buren wel, dus ging ik daar kijken. Maar wij hadden telefoon en de buren die geen telefoon hadden kwamen bij ons bellen. Ik had een fijne jeugd. Toen ik acht jaar was gingen we verhuizen naar de Dr. Schaepmanstraat. Bleef nog een jaar op de Theo Thijssenschool, naast zwembad de Houtvaart, waar ik tussen de middag altijd ging zwemmen. Ik had twee kaarten, di do za en ma wo vr. Heerlijk vond ik dat. Daarna ging ik naar de Van Zeggelenschool. Mijn moeder overleed toen ik veertien jaar was en dat veranderde mijn leven totaal. Mijn vader kreeg een vriendin, zij had al vier kinderen en die kwamen allemaal bij ons in de driekamerflat wonen. Mijn ruimte was ineens heel beperkt. Eigenlijk zou ik naar de MULO gaan, maar ik was pas elf jaar en daarom ging ik eerst een jaar naar de VGLO, daarna toch maar naar de huishoudschool. Daar volgde ik de kostuumopleiding, dat was gemakkelijk met zoveel kinderen. Ook voor mijn stiefmoeder moest ik jurken maken, dat was heel vervelend. Ik was zo jong nog. Af en toe woonde ik een tijdje bij mijn grootouders, mijn opa was mijn voogd. Toen ik vijftien jaar was ging ik werken bij Dantuma kantoorboekhandel en drukkerij. Het was een heel andere wereld. Ongeveer een jaar heb ik daar gewerkt, een leuke tijd. Mijn volgende baan was bij Blomjous, drogist in de Doelstraat. Alle vloeibare stoffen werden aangeleverd in grote mandflessen. Onder andere ammoniak, accuzuur, brandspiritus, enz. Wij moesten dat overgieten in kleine flesjes. Maandverband moest worden ingepakt in Blomjouspapier, want daar gingen de mensen niet zomaar mee over straat lopen. Elke dag moest ik geld wegbrengen, in mijn schort, naar de bank aan de overkant. Daar moet je nu niet meer aan denken. Vervolgens ging ik in Amsterdam werken bij het hoofdkantoor van de Amsterdam-Rotterdambank als ponstypiste. Toen ik ging trouwen werd mijn vaste dienstverband opgeheven. Je mocht daar wel blijven werken, maar niet in vaste dienst. Uit boosheid heb ik toen op staande voet ontslag genomen.
7
Intussen was het eerste uitzendbureau een feit, Actie 68 en via dit uitzendbureau ging ik werken bij Loos en Co in Sloterdijk als ponstypiste. Ik werd zwanger en ben daar tot zes weken voor de bevalling blijven werken. Rob en ik zijn inmiddels 47 jaar getrouwd. Rob werkte bij de spoorwegen. We hebben twee dochters, Natasja en Marjolein. In de tijd dat zij klein waren heb ik in Amsterdam de opleiding Creatieve Handvaardigheid gevolgd, die duurde twee jaar. In het Reinaldahuis heb ik stage gelopen als bezigheidstherapeut. Om toch het Mavo-diploma te halen ben ik ook drie jaar naar de moedermavo gegaan bij het Erasmuscollege. Als vakkracht bij de dienstencentra van de gemeente ging ik lesgeven: kantklossen, naailes, zijde schilderen. Ik vond dat ik de medische onderbouwing miste en ben de MBO-opleiding Activiteitenbegeleiding gaan doen. In de vakantie ging ik als werkleiding werken in de sociale werkplaats van de Cruquiushoeve, om ervaring op te doen in het werken met mensen met een beperking. Bij verpleeghuis Bornholm ben ik activiteitenbegeleider geweest op de dagbehandeling psychogeriatrie. Een leuke afdeling, waar ik ruim tien jaar heb gewerkt en veel heb kunnen ontwikkelen voor mensen met dementie. In 2000 ben ik gaan werken in Huis ter Hagen in Driehuis. Weer als activiteitenbegeleider. Hier werkten we met veel vrijwilligers, tot ik zestig jaar was en met de OBU ben gegaan. Mijn passie is reizen en mensen. Bij Stichting Het Buitenhof in Gouda begeleid ik reizen voor mensen met een beperking. Dat doe ik ook nog bij de Baan met Rob, mijn man. Met twee grote bussen vol met mensen een week weg. Tevens val ik af en toe in bij Huis ter Hagen, "meer bewegen voor ouderen". Ik ben al heel lang lid van de ANBO en heb in de commissie ter voorbereiding van het feest t.g.v. het 65-jarig bestaan gezeten, o.a. met Ruud Divendal. Samen met Loek Bleeker, Liohra Meesters en Laura Gulickx organiseren we de donderdagmiddagactviteit voor onze leden. Nu maak ik als coördinator activiteiten deel uit van het bestuur van onze afdeling.” Tot zover het verhaal van Paula Blom (67 jaar), die me nog toevertrouwde dat Rob en zij in april met de caravan zes weken gaan trekken door Portugal. Ook houdt ze van fietsen, wandelen, lezen met een clubje en vakantie. Herkent u ook zoveel dingen die we zestig jaar geleden heel gewoon vonden? Ria Smit 9
ANBO op de markt Op donderdag 16 april j.l. werd in winkelcentrum Schalkwijk een WelZijnMarkt gehouden. Hier werd, door zowel vrijwilligers- als professionele organisaties, informatie en advies gegeven over het aanbod van wonen, welzijn, zorg, vervoer en financiën. Ook de ANBO was met een stand aanwezig en werd vertegenwoordigd door voorzitter Hans Riemens en penningmeester Wouter de Wilde. Zij hebben heel wat mensen kunnen informeren over de doelstellingen van de ANBO. G.T.
10
Even voorstellen: onze nieuwe bestuursleden Hanneke Bergisch Mijn naam is Hanneke Bergisch en ik ben 66 lentes jong. Ik heb drie dochters met aanhang en ben de trotse oma van vijf kleindochters en één kleinzoon. In het verleden heb ik voor de klas gestaan en later werkte ik als secretaresse. Op de Jeu de Boules vereniging PUK heb ik jarenlang genotuleerd en was tevens secretaris. Hiermee ben ik een jaar geleden gestopt. In de ANBO nieuwsbrief heb ik gelezen dat er kandidaten werden gezocht om het bestuur aan te vullen. De keuze om de post secretaris te bevrouwen was snel gemaakt en op dinsdagmiddag 7 april ben ik officieel gekozen. Ik heb al enige bestuursvergaderingen bijgewoond en zal de komende tijd ingewerkt worden door Ruud Divendal. Fia Eijssens Sinds begin april 2015 ben ik toegetreden als bestuurslid van de ANBO afdeling Haarlem, Bloemendaal, Zandvoort. Om gezondheidsredenen van mijn partner ben ik anderhalf jaar geleden gestopt met werken en ben toen lid geworden van de ANBO. Ik kwam er al gauw achter, o.a. door het ANBO Nieuws dat ik maandelijks in de bus krijg en mijn bezoek aan de koffiebijeenkomsten op de maandagochtenden bij restaurant Sientje, dat de ANBO in Haarlem zeer actief is. En toen ik hoorde dat er vacatures waren in het bestuur heb ik me enthousiast aangemeld. Ik ben een meedenkend lid en ga voorlopig Paula Breeuwer ondersteunen bij de activiteiten, o.a. bij de maandelijkse themabijeenkomsten.
11
Ik ben afgestudeerd als HBO Cultureel Werker en heb naast mijn werkzaamheden verschillende diploma’s gehaald op het gebied van ouderenwerk, communicatie, horeca en consumptieve technieken, zoals chocoladewerk en bonbons, klassieke taarten, brood en banket. Onlangs heb ik mijn diploma voedingsdeskundige gehaald en volg nu de cursus orthomoleculaire voeding. De laatste dertig jaar heb ik gewerkt in het ouderenwerk, waaronder als hoofd van een Dagcentrum voor Ouderen en coördinator activiteiten en vrijwilligers in een Zorgcentrum. Ik heb er zin in om me samen met mijn medebestuursleden in te zetten voor u en de ANBO en hoop u regelmatig te kunnen ontmoeten bij de diverse georganiseerde activiteiten. Karin Faase Anderhalf jaar geleden ben ik lid van de ANBO geworden om twee redenen. Ten eerste vind ik het belangrijk dat er een organisatie is die opkomt voor de belangen van ouderen. Ten tweede vind ik het fijn om bij een vereniging te horen die allerlei activiteiten organiseert voor mijn leeftijdsgroep. Ook al hoor ik nu nog bij de jonkies binnen de vereniging, ik ben net 54, over een aantal jaren zal ik het aanbod van de ANBO steeds meer kunnen gebruiken. Nu wil ik vast de contacten daarvoor opbouwen en mij inzetten waar dat mogelijk is. Dit aanbod is met open armen ontvangen want op 7 april jl. ben ik in de ALV benoemd als algemeen bestuurslid in de regio HaarlemBloemendaal-Zandvoort. Wat mijn taken worden is nog niet bekend. Ik heb een zelfstandige hulpverleningspraktijk als maatschappelijk werkster en counsellor met specialisatie ouderenzorg. Daarnaast ben ik trouwambtenaar in de gemeente Bloemendaal en sluit ik ruim twintig huwelijken per jaar. Mijn hobby’s zijn tennissen, tuinieren, korte verhalen schrijven, salsa dansen en dagjes uitgaan.
13
Misverstanden over de WMO De veranderingen in de WMO roepen nogal wat misverstanden op en het lijkt me goed om deze recht te zetten. “Als ik veel inkomen of vermogen heb, krijg ik geen maatschappelijke ondersteuning” Deze bewering is onjuist. De gemeente mag in dat geval wél een hogere bijdrage vragen, maar nooit hoger dan de bijdragen die staan in het Uitvoeringsbesluit. Die regels gelden voor alle gemeenten. De hoogte van de eigen bijdrage is dus afhankelijk van inkomen, vermogen, leeftijd en gezinssamenstelling. “Kinderen, vrienden en buren worden verplicht mee te helpen” Een verplichting is het niet. Wél wordt onderzocht of het zogenoemde sociale netwerk de client kan helpen. Als dat het geval is dan wordt daar rekening mee gehouden bij het hulpaanbod. In het gesprek met de client moet ook aan de mantelzorger gevraagd worden of hij/zij hulp nodig heeft bij de taken. “Als het geld bij de gemeente op is, krijg ik geen ondersteuning meer” Deze bewering is onjuist. De gemeente moet altijd aan haar wettelijke plicht voldoen. Dat wil zeggen: Afgesproken ondersteuningsplannen worden nagekomen. Ook als het geld op is. “Mijn gespecialiseerde dagbesteding wordt wegbezuinigd. Dat zal wel een algemene voorziening worden” Gekeken wordt welke ondersteuning het meest passend is voor de client. Gespecialiseerde dagbesteding zal blijven bestaan voor hen die echt maatwerk nodig hebben en niet zelfredzaam kunnen zijn. Daarnaast is er een categorie die voldoende ondersteuning vindt door deel te nemen aan activiteiten in een buurthuis of een andere algemene voorziening. ‘Gemeenteambtenaren hebben weinig kennis van zorg en zij gaan bepalen wat ik nodig heb” Opnieuw een misverstand! Het onderzoeken van de persoonlijke situatie hoeft niet door de gemeente zelf te gebeuren. Veelal wordt dit uitbesteed aan externen die vanwege hun beroep ervaring hebben met zorg. Als de gemeente het onderzoek zelf wil uitvoeren, dan moet de gemeente mensen daartoe opleiden. Overigens moet hierbij aangetekend worden dat persoonlijke zorg en huishoudelijke zorg twee totaal verschillende begrippen zijn. 14
“Ik moet vertrekken uit mijn verzorgingshuis en weer zelfstandig gaan wonen” Dat klopt niet. Wie in een verzorgingshuis woont houdt dat recht. Wél is het denkbaar dat mensen gaan verhuizen, omdat hun verzorgingshuis gaat sluiten. Reden kan zijn: te weinig bewoners, het gebouw te oud enz. Vanaf 2015 zijn de regels strenger geworden om in een verzorgingshuis te worden toegelaten. “De gemeente mag mijn Persoons Gebonden Budget (PGB) afpakken” Na onderzoek kan de gemeente een maatwerkvoorziening aanbieden. Dat is een voorziening die op uw situatie van toepassing is. Bijvoorbeeld een specialistische dagbesteding of een aanpassing aan uw huis. Om bij maatwerk een PGB te krijgen moet aan twee voorwaarden voldaan worden. De eerste is, dat de client of mantelzorger goed moet kunnen beheren. De tweede is dat de client of mantelzorger in staat moet zijn om met het PGB veilige en goede ondersteuning in te kopen. “Gemeenten krijgen de beschikking over mijn medische dossier” De gemeente krijgt in principe geen medische dossiers. Mochten die gegevens toch nodig zijn voor een juiste beoordeling van uw ondersteuningsbehoefte, dan zal de gemeente uw toestemming vragen om die gegevens aan te leveren. Ik hoop dat hiermee enkele misverstanden de wereld uit zijn geholpen. Gien Baltus, lid Participatieraad 15
Jac. van Looystraat De kalender zegt dat het lente is, maar buiten is het grijs, de temperatuur bijna winters. Er staat nauwelijks wind en het mottert heel fijntjes, zodat je er langzaam maar buitengewoon zeker doornat van wordt als je je er niet op kleedt. Dus toch maar de regencape uit de berging gehaald, want het werd tijd dat de Jac. van Looystraat bekeken werd. Zijn naam kwam me bekend voor. Hij hoorde tot de ‘Tachtigers’, een club schrijvers die in de tachtiger jaren van de 19e eeuw het literaire wereldje flink opschudden. Maar Jacobus was, behalve schrijver, in eerste instantie schilder, daarin was hij met name opgeleid. Van Looy werd in 1855 geboren in Haarlem. Zijn ouders stierven allebei niet lang na zijn geboorte: toen hij 3 jaar was overleed zijn moeder, en een jaar later zijn vader, die timmermanaannemer was. Samen met twee zussen werd hij in december 1860 in het Burgerweeshuis, dat ook wel ‘Gereformeerd’ werd genoemd, aan het Groot Heiligland ondergebracht. Vandaag de dag is dit het ‘Frans Halsmuseum’. Hij heeft tot zijn volwassenheid –toen 22 jaar, dus tot 1877– in dat weeshuis gewoond. Vanaf zijn twaalfde was hij overdag eerst in de leer voor letterzetter en later voor huis- en rijtuigschilder. ’s Avonds ging hij dan nog naar de Burgeravondschool, waar hij o.a. tekenles kreeg van de kunstschilder Joosten. Dit werd zijn eerste vriend en Van Looy droeg later zijn eerste prozabundel aan hem op. Later kreeg Van Looy de gelegenheid zijn talenten verder te ontwikkelen met de opleiding Middelbaar Onderwijs Tekenen en met name met de mogelijkheid om de Rijksacademie voor Beeldende Kunsten in Amsterdam te kunnen volgen. Hij ontwikkelde zich als schilder en daarnaast als dichter en prozaschrijver. Hij ging zelfs, zoals hierboven al vermeld, deel uitmaken van de spraakmakende literaire beweging van de Tachtigers, waarin mensen als Kloos, Van Deyssel, Van Eeden en Verwey een belangrijke rol speelden. 16
In het midden van de tachtiger jaren was Van Looy enkele jaren op reis in Italië (o.a. Rome, Venetië en Genua) en Spanje (o.a. Madrid). Hij voerde toen een levendige correspondentie met o.a. zijn voormalige leraar August Allebé, met wie hij inmiddels bevriend was geraakt. In 1901 had Jacobus van Looy zijn eerste grote overzichtstentoonstelling van zijn schilderwerk in het Amsterdamse ‘Arti et Amicitia’. Hij vond dat er te weinig goede besprekingen van dit werk waren verschenen en besloot vervolgens nooit meer te exposeren! Ook zijn verdere literaire werk werd maar lauwtjes ontvangen, tot in 1917 het autobiografische Jaapje verscheen, waarin Van Looy zijn jeugdjaren in het weeshuis in het Groot Heiligland beschreef. Dit werd met grote bijval ontvangen en kreeg nog een vervolg met Jaap in 1923 en in 1930 met de postume uitgave van Jacob.
Al met al heeft Jacobus van Looy in zijn tijd als een door buitengewone toewijding en ijver gedreven volksjongen indruk gemaakt. Hij maakte vele vrienden en groeide uit tot een man van de wereld. Harry Schippers 17
Thuiszorg Het laatste bezoek van de redactieleden aan de zieke Truus Divendal kenmerkte zich door de positieve houding van Truus en haar man Ruud met betrekking tot de hulp, hen geboden door de thuiszorg. "Daar moeten jullie over schrijven", kregen wij als opdracht mee. Truus is inmiddels overleden. Wat kon ik anders dan een afspraak maken met iemand van het Buurtteam, Brenda. Op mijn vraag of er voor hen veel veranderd was per 1 januari van dit jaar, begon ze te vertellen en hoefde ik niets meer te vragen. Hier volgt haar antwoord: “We hebben het voorzien en al enkele jaren geleden ingespeeld op de veranderingen. We werken met buurtteams, zelf sturend, buurtgericht met kleinere eenheden. Twaalf medewerkers, ieder verantwoordelijk voor het slagen. Maximaal vijftig cliënten krijgen de verzorging die nodig is in de vorm van verpleging, verzorging of huishoudelijke ondersteuning. De medewerkers hebben een verschillend deskundigheidsniveau. Mijn taak is o.a. uitvoering geven aan de zorg en de medewerkers ondersteunen. We zijn in oktober 2013 van start gegaan, hadden het achteraf gezien veel eerder moeten doen. We hebben veel meer zicht op de mensen. Niet onnodig lang hulp bieden, maar indien nodig zijn we in staat de gewenste zorg in te zetten. We kunnen flexibeler omgaan met personeel, waardoor we efficiënter werken. We kijken nu wat de zorgvraag is en wie wat kan doen. Wij helpen de mensen naar de juiste oplossing te sturen. We bieden geen informele zorg meer, maar wijzen bij een huisbezoek op instanties voor dagbesteding, maaltijdbezorging enzovoort. Zo is BUUV ook een goede instantie. Er ligt per 1 januari meer verantwoordelijkheid bij de gemeente via de WMO (Wet Maatschappelijke Ondersteuning). Haarlem doet het niet slecht. De media noemen meestal datgene wat niet goed gaat. Ik denk dat het steeds beter loopt. Samen met de cliënt stellen we vast wat noodzakelijk is. Er wordt huishoudelijke hulp verricht in de vertrekken waar men leeft, dus kom je niet meer boven, dan komt de hulp daar ook niet. Vroeger werd er misschien meer gedaan dan wat tot de "zorg" behoorde. Tegenwoordig kennen we de mensen en zien wat er echt nodig is. Via individuele zorg, die zich waar mogelijk richt op het vergroten van de zelfredzaamheid, proberen we onszelf, als het kan, overbodig te maken. Niemand wil afhankelijk zijn en iedereen wil zoveel mogelijk de regie in eigen handen houden. We bieden de mensen die afhankelijk zijn van professionele zorg nog wat ze nodig hebben.” 18
Tot zover het enthousiaste verhaal van Brenda. Ze had nog wel een paar uur door kunnen gaan, bekende ze. Eerlijk gezegd had ik niet zo’n hoge dunk van de hulp die nog geboden zou worden tegen de tijd dat ik daar aan toe was. Maar dankzij de tip van Truus en het gesprek met Brenda van dit Thuiszorg Buurtteam zie ik de toekomst met betrekking tot de zorg hoopvol tegemoet. Ria Smit
Als je een regenboog wil, moet je eerst de regen accepteren Je kunt de wind niet veranderen, maar wel de stand van de zeilen Als je blijft staren naar de plek waar de zon onderging, zal je hem nooit meer op zien gaan Veel is in de maneschijn van de herinnering schoner dan in het zonlicht van de werkelijkheid
19
Stroomstoring Vrijdag 27 maart stroomstoring. Op die dag stond voor ons koor de algemene ledenvergadering op de agenda. Een kwartier voor we zouden beginnen ging het licht uit. Eerst keken we nog in de stoppenkast, niets te zien. Al snel kwamen we er achter dat het een stroomstoring was in de stad. Voor ons betekende dat: geen microfoon, geen koffie, geen digitale piano. Maar we hebben het gered. De voorzitter moest wat harder praten, geen koffie maar water drinken en na de pauze tot twaalf uur zingen bij een gewone piano achter in de zaal. Allemaal stoeltjes draaien en zingen. Toen alle leden weg waren ging het licht weer aan. Ook thuis was de stroom onderbroken geweest. Toen realiseerde ik me pas echt hoe afhankelijk we zijn geworden van elektriciteit. -
Naast de stoppenkast heb ik een knijpkat liggen. Handig toch? Maar bij het uitproberen merkte ik dat ik wel wat jaartjes ouder ben geworden en dat na twee minuten mijn handen niet meer in staat zijn erg lang te knijpen. Dus een zaklantaarn is handiger, maar wel met extra batterijen.
-
Ook een radio op batterijen is slim, dan kan je in ieder geval horen wat er aan de hand is. Extra batterijen niet vergeten!
-
Ik kook gelukkig nog op gas, maar ik denk dat als je elektrisch kookt het handig is om te kijken of je op een andere manier water kan koken, al is het maar om koffie te zetten. Misschien heeft u nog wel een oliestelletje in de schuur staan.
-
Laad uw mobile telefoon vast op, altijd handig.
Toch niet zo gek zo’n storing, dan kijken we weer eens rond in huis of we er wel voldoende op voorbereid zijn. Want het komt altijd onverwacht! Ria Smit 21
Voorjaar De lente nadert en daarmee de lieve dromen; het licht blinkt op het koel en vochtig gras. Ik meen hieraan kan toch geen sterveling ontkomen, alles wordt weer gelijk het altijd was. De paarlemoeren lucht, de broze wiegel-twijgen en na de regen het geuren van de grond, de luwe voorjaarswind en het verrukte stijgen der sterren aan het doorzichtig hemelrond. Men kan zich daaromtrent bezwaarlijk meer vergissen, want het ontvanklijk hart kent zijn bestemde tijd. Het heeft een winter lang de warmte moeten missen, waarnaar het hunkert, en het weet zich thans bereid. Jan Campert (1902-1943)
22
Telefoonnummers Politie, brandweer, ambulance Politie (geen spoed) ANBO: van maandag t/m vrijdag □ advieslijn van 9 tot 15 uur □ Servicecenter: centr.ledenadministratie van 10 tot 16 uur OV-Taxi Zuid Kennemerland/IJmond (Bios-Groep)
112 0900-8844
0348-466688 0348-466690 0900-8684
Valys (ouderenvervoer door heel Nederland)
0900-9630 www.valys.nl
Dokterscentrale na 17.30 uur en in het weekend
023-5453200
Spaarne Gasthuis - locatie Noord en Zuid
023-5453545
Spaarne Gasthuis - locatie Heemstede en Hoofddorp
023-8908900
Thuiszorgwinkels Medipoint Zorgbalans
088-1020100
Consultatiebureau voor ouderen
023-8922980
Ouderenhulplijn
0900-080100
Sensoor Haarlem (voorh .S.O.S. tel. hulpdienst)
023-5471471
Gemeente Haarlem - Publieksdienst (Raakspoort) Loket Haarlem Storingsnummer Gas en Elektriciteit
14023 023-5430990 0800-9009
Bij verlies/diefstal bankpassen vanuit buitenland
0800-0313 +31302835372
ANWB Alarmcentrale: vanuit buitenland
088-2692888 +31703141414
23
AFDELING HAARLEM-BLOEMENDAAL-ZANDVOORT secretariaat Hanneke Bergisch Jacques Perklaan 54 1hg, 2024 JV Haarlem tel. 06-28287205 e-mail:
[email protected] afdelingsbestuur Hans Riemens, voorzitter Hanneke Bergisch, secretaris Ruud Divendal, 2e secretaris Wouter de Wilde, penningmeester Paula Blom, bestuurslid Fia Eijssens, bestuurslid Karin Faase, bestuurslid commissies coördinatie bezorging Nieuwsbrief en Activiteitenkalender: Robby Schellingerhout 023-5276336 ledenadministratie: Robby Schellingerhout 023-5276336 coördinatie activiteiten: Paula Blom 023-5311553 hulp bij belastingaangifte: Ruud Divendal 06-53160436 felicitatiedienst: Nelly van Wees 023-5332603 en Peter Kemper 023-5272225 activiteitenkalender: Han Doppenberg e-mail:
[email protected] redactie Nieuwsbrief Ria Smit, Harry Schippers, Gerda Tesselaar e-mail redactie:
[email protected] website www.anbo.nl/haarlem webmaster: Evert Kieft
24
