Toeristisch hardlopen – een andere kijk op hardlopen Is er toekomst voor een nieuwe beleving van hardlopen: het toeristisch hardlopen? Toeristisch hardlopen heeft eigen ‘ spelregels’, andere dan de andere veelbeoefende varianten van hardlopen: het recreatieve lopen en het wedstrijdlopen. Zie de beide blokteksten hieronder. Doe je mee om het idee verder te ontwikkelen? Dat kan door te reageren op dit blog én door mee te doen aan de LinkedIn groep Toeristisch hardlopen.
Verschil recreatieve loper – toeristische loper Terwijl ik hollend lekker om me heen kijk denk ik na over de vraag of toeristisch lopen niet gewoon hetzelfde is als recreatief lopen. Ik kom tot de conclusie dat het niet hetzelfde is. Recreatief lopen is weer anders dan wedstrijdlopen. Recreanten lopen voor vooral hun plezier. De meesten hebben geen ambitie hebben om wedstrijdatleet te worden en daarvoor veel te trainen, of missen de aanleg voor wedstrijdlopen. Toch hebben al die recreanten die meedoen aan loopjes als De Dam tot Dam loop of de Zevenheuvelenloop veel gemeen met wedstrijdlopers. Deze recreant is gefocust op: de eindtijd, de verbetering van het persoonlijk record, de ranking ten opzichte van clubgenoten enzovoorts. Anders gezegd, de hele houding van de recreant is een kopie van die van de wedstrijdatleet, alleen met andere uitkomsten. De toeristische loper heeft een ander focus: die is uit op de combi van lekker hardlopen en de omgeving verkennen. Genieten van het lopen en van een mooie wereld waar je door heen loopt. De toeristische loper is niet uit op een bepaalde tijd – maakt daar geen doel van. Toeristisch lopen is ook niet competitief. Categorie/ kenmerk Trainer nodig? Schema’s nodig? Trainingsritme nodig? PR mogelijk? Prijs winnen?
Wedstrijdlopen Ja Ja Ja
Recreatief hardlopen Beter van wel Handig Beter van wel
Toeristisch hardlopen Neen Neen Beter van wel
Ja ja
Ja Ja
Inschrijven nodig?
Ja
Ja
Kicken op?
Winnen, een pr, een mooie tijd
Winnen, een pr, een mooie tijd, lekker
Neen, of toch? Neen, niet aan de orde Ja, als je aan een georganiseerde loop deelneemt Lekker gelopen hebben, veel gezien
Specifieke attributen mee onderweg?
Zo weinig mogelijk mee, want belastend
Specifieke voorbereiding
Ja, bijv. tapering off, extra rust, krachttraining
Doet tijd ertoe?
Ja, in absolute zin
gelopen hebben Zo weinig mogelijk, afhankelijk van afstand flesjes water, koolhydraatgelletjes, repen Tevoren vroeg naar bed
Ja, in relatieve zin
hebben Rugzakje, fototoestel, lekkere proviand
Verkenning omgeving, parcours via toeristische informatie Neen, hooguit alleen als indicator van het duurvermogen
Nog een tabel: Economie van het hardlopen Wedstrijd hardlopen Welke kosten? inschrijfgeld reiskosten* KNAU-lidmaatschap wedstrijdschoenen en kleding Wat houd je in elk geval over? medaille als je wint
Recreatief hardlopen Welke kosten? inschrijfgeld reiskosten*
Toeristisch hardlopen Welke kosten?
Wat houd je in elk geval over? tastbare herinnering (soms apart op intekenen en betalen)
Wat houd je in elk geval over?
reiskosten* consumptiekosten (onderweg)
mentale herinnering
Wat neem je mee voor onderweg (15 km of meer)? Wedstrijd hardlopen
Recreatief hardlopen
Toeristisch hardlopen
sportdrankjes
sportdrankjes gelletjes repen zakdoekjes
krentenbollen, brood sportdrank geld fototoestel eventueel telefoon eventueel treinkaart droge kleding (shirt en onderbroek) zonnebrandcrème zakdoekjes
Waar laat je dit? op tafel op gewenste afstand tijdens parcours
Waar laat je dit? alles in draagriem
Waar laat je dit? alles in rugzakje
In het onderstaande loopjournaal doe ik verslag van de ontwikkeling van deze nieuwe kijk op hardlopen. Steeds voeg ik nieuwe kopij toe aan de kop van de tekst. Wil je de ontwikkeling van het ideeën dus kunnen volgen dan moet je de verschillende bijdragen van onder naar boven lezen. Quatorze Juillet 14 juli 2011 zal de geschiedenis in gaan als de dag waarop Gesink de Tour de France verliest en waarop Nederland in de ban is van stormachtig herfstweer. Vooral het westen van het land heeft hier last van. Ik woon in het westen, niet ver van de kust, maar moet begin van de middag in Noord Drenthe zijn. Daar rijd ik om half vier weg. Droog weer, wel zwaar bewolkt maar droog en niet teveel wind. Dit is mijn kans, denk ik want als ik pas ga hardlopen als ik thuis kom, moet ik weer stevige buien trotseren. En als dat niet nodig is…. Dus rijd ik naar de bossen en heide rond Dwingeloo, zet de auto op een parkeerplaats langs de provinciale weg, kleed me om en zie dat er drie wandelroutes waren, een van 5, een van 6 en een van 2,5 kilometer. Lekker loopweer, prachtige bosroutes, soms wat heuvelig, windvrij, kortom ideaal. Lekker alle drie de routes gelopen en toen de auto weer in naar huis, de regen tegemoet. Goed gegokt. Sightseeing Utrecht langs Amsterdam Rijnkanaal, 11 juli 2011 Na een hele dag met collega’s over de toekomst van ons bureau te hebben gesproken ga ik na afloop langs bij onze Rozemarijn die onlangs nar Utrecht is verhuisd. Ze woont op Kanaleneiland, vlakbij de nieuwe brug. Samen gaan we een stuk lopen, eerst de kant van Nieuwegein op en aan de overzijde weer terug. Na drie kwartier zijn we weer bij haar flat. Zij haakt af en ik ga nog een uurtje door, de andere kant op. Het doet me herinneren aan de periode dat we in Maarssenbroek woonden, toen ik vaak langs hetzelfde kanaal liep richting Breukelen en daar aan de andere zijde naar Maarssen terug en dan door naar huis. Er was toen en er was ook nu steeds wel wat te zien. Voorsterbos Vandaag weer het land in, opnieuw naar het noorden. Op de terugweg het Voorsterbos aangedaan. Dat ligt in Marknesse, bij Vollenhove en Kraggenburg, dus op de grens van NOP en Overijssel. Lekkere looproutes vanaf het informatiecentrum van Natuurmonumenten met onderweg allerlei technische inrichtingen en experimenten in het zogenoemde waterloopbos. Veel gelopen, met vandaag, 21 juni 2011, hele mooie dag De laatste tijd weer veel gelopen. Ik ben mijn aantal kilometers wat gaan opvoeren in verband met de voorbereiding op de marathon van Berlijn, eind september. Ik kom op veel plekken in het land. Maar vandaag was toch wel bijzonder. Ik moest in de buurt van Heerenveen zijn en ben toen doorgereden naar de gemeente Ooststellingwerf. In die gemeente ligt het prachtige gebied Fochteloerveen, een groot gebied van
Natuurmonumenten dat ‘scoort’ door de aanwezigheid van kraanvogels. Nou, die heb ik niet gezien maar ik heb wel genoten van dit prachtige gebied. Ik heb een stuk van een wandelroute genomen en heb daarna ‘vrije’ paadjes genomen. Was een kleine anderhalf uur onderweg, in absolute stilte! Zag een ree, een vos en een paar grote bonte spechten. Dit ga ik nog eens doen! Tweede paasdag 2011 Prachtig weer. Heel Nederland zit op de fiets of op het strand of langs de weg. En een aantal loopt de Leidse Rijn marathon – een beetje omstreden vanwege het wedstrijdbeleid. Zelf een toeristisch rondje gemaakt van Voorschoten via Stompwijk naar Zoeterwoude en via de Vlietlanden weer terug. Goed voor bijna 17 kilometer. Heerlijk door de weilanden. Zag een kievit die het opnam tegen een sperwer en deze met succes verjaagde. Tactiek: eronder vliegen en naar boven pikken in de buik. Een paar dagen het land in…. …. betekent voor mij dat ik vanuit het westen een aantal dagen in het noorden of oosten van het land moet zijn en dan de voorkeur geef aan overnachten in het midden van het land, in Flevoland, in ons vakantiehuisje waar ik altijd in kan. Vaak lange dagen maar soms toch ook met tijd tussendoor. Morgen, 20 april moet ik op tijd in noord Drenthe zijn, ben dus eind van de middag ervoor al naar Biddinghuizen gereden met onderweg een stop in Almeerder Zand en Kromslootpark waar ik op deze prachtige avond heerlijk een uur heb gehold. En een ree heb gezien en heel veel vogels heb gehoord, waaronder de nachtegaal. Zo maar wat loopjes her en der Op 25 maart 2011 weer eens een rondje gemaakt in de achtertuin van Prins Willem Alexander en Prinses Maxima, landgoed De Horsten. Loopmaatje Marieke en ik zijn er op deze druilerige zaterdag om een uur of tien. Op een mooie zaterdag is het dan al aardig bezet maar nu lijken we een van de eersten. We lopen de buitenste ronde (ongeveer 7,5 kilometer) en gaan rechtsom. Een stukje voor de mooie seringenberg (leuk voorkinderen om te beklimmen en mooie uitkijkpost!) zien we twee reeën in de wei. Ze merken ook ons op en verdwijnen het bos in waar we ze nog een keer zien. Ik zie vaak reeën, op allerlei plaatsen in het land, en het is iedere keer weer een feest. Op 24 maart 2011 was ik in hotel Van der Valk in Gilze. Mooi gelegen hotel aan de rand van een bosje in een omgeving met meer natuur binnen snel bereik. Ik had ’s middags een presentatie over goed bestuur van het onderwijs voor een groep directeuren van basisscholen die samen een federatie vormen. De bijeenkomst was om 16.30 uur voor mij afgelopen. Zij gingen aan de snack en daarna door met een ander programma onderdeel. Snel ben ik naar de auto gelopen, heb de tassen gewisseld, in de toilet me omgekleed en lekker er op uit. Zo maar wat paadjes in, bosje hier, bosje daar, op de bonnefooi. Soms stukken moeten wandelen waar geen paden waren.
Al snel een groene specht gehoord. En moest direct aan kleindochter Isabel denken die als tweejarig meisje prima het verschil weet tussen de groene specht (die lacht), de grote bonte specht (die roffelt), de kerkuil, de steenuil (het kleinste uiltje, amper groter dan een hand), de koekoek (weggevertje), de merel (de naam van haar moeder), de meeuw. Je hoort een specht maar eigenlijk hoor je en zie zo veel meer: een kinderstem en je ziet haar lieve snoetje. Dat krijg je allemaal cadeau bij toeristisch hardlopen. Dat mag vaker, nietwaar? Gevarieerde ervaringen (19 maart 2011) Na de laatste update van 9 januari volgde een gevarieerde periode. Allereerst besloot ik me in te schrijven voor de Midwintermarathon in Apeldoorn van 6 februari. De voorbereidingsperiode was natuurlijk ultra kort voor een bijna ultralange afstand, maar goed, met twee lange duurlopen (van drie uur) moet je toch ver kunnen komen. En bovendien, niet de tijd maar het plezier staat centraal bij toeristisch hardlopen. Zo heb ik ‘Apeldoorn’ dan ook gelopen en met opnieuw de ervaring dat als je je niet (teveel) aantrekt van de tijd er juist veel ruimte is om dingen te zien. Voor het eerst liep ik met een fototoestel bij me. Daarmee heb ik niet alleen gefotografeerd maar ook de laatste kilometer op film vastgelegd. Dat ging, zo bleek achteraf, een paar honderd meter goed, daarna bleef wel het geluid maar niet het beeld ‘in beeld’. Jammer, geen idee waar het aan heeft gelegen. Na Apeldoorn even rust genomen gevolgd door een vakantie in India waar ik, tegen de gewoonte van vakanties in, niet hardgelopen heb (hoewel er toeristisch heel veel te doen was!). Nu weer volop bezig met daarbij de intentie om de komende weken een gevarieerde training te volgen met een afwisseling van duurloopjes en intervalletjes om daarmee het basistempo niet helemaal te laten afglijden tot sjokken. Vandaag daaraan gevolg gegeven in de omgeving van Walibi. Binnen 5 minuten een mooi reetje gezien en verder genoten van lenteweer. Verder me goed gerealiseerd dat dit de periode is (en nog even blijft) van agressieve buizerds. Zo kwam ik vandaag over het pad waar ik al twee achtereenvolgende jaren ben aangevallen. Dat maakt me niet bang maar wel alert. Gewoon even opletten, op schaduwen en op geluiden van de schreeuwende vogels. Positieve herbeleving (9 januari 2011) De eerste twee weekenden van het nieuwe jaar in Amsterdam doorgebracht. We zitten op elf hoog en hebben kunnen genieten van een geweldig vuurwerk. Prachtig dat uitzicht over de stad, fantastisch! Vorig weekend een lange toertocht door de stad gemaakt. Met de camera gewapend alle oude plekken uit de studententijd afgehold. Foto’s gemaakt van alle plaatsen waar we in de stad gewoond hebben. Leverde een toch t op van 19kilometer loopplezier.
Dit weekend de omgeving achter het CS verkend, incl. het nieuwe Zeeburg. Daarna via Mauritskade en Stadhouderskade naar Frederiksplein, vervolgens rechtsaf de Utrechtseweg op, het centrum door, de hele Zeedijk af en daarna weer terug via Damrak, Nieuwezijds, Leidsestraat, vervolgens via Leidsegracht weer terug. Feest van herkenning. Goed voor 22 kilometer. Het wordt steeds leuker…(23 december 2010) …. Nu ik ook kan beschikken over een compacte CAMERA. Die past in de zak van mijn trainingsbroeken en als het koud is kan ik hem ook opbergen in mijn handschoen. Het is een camera die ook onder water is te gebruiken dus hij mag nat worden van zweet, regen, sneeuw. Ik heb hem al op verschillende plaatsen gebruikt zoals toen ik een rondje over de stadswallen van Elburg liep, met en uitstapje de polder in. Ook had ik hem bij me toen ik langs de A6 parkeerde bij Hajé wegrestaurant. Die heb je aan beide kanten van de weg en allebei bieden ze op hun site prachtige wandel- en fietsmogelijkheden. Ik liep daar vorige week een ronde van een kilometer of 15 en kwam toen ook langs de Oostvaardersplassen. Prachtig gebied. En zag voor het eerst een visarend. Fantastisch. Dat maakt zo’n tocht gelijk helemaal bijzonder. Nieuwe mogelijkheden voor toeristisch hardlopen (24 september 2010) Vaak ben ik voor mijn werk in het land. Dat biedt mooie mogelijkheden om ook elders hard te gaan lopen. Weg van de bekende rondes! Vaak neem ik een sporttas mee in de auto met loopkleding en een schoon shirt voor de terugweg. En een flesje water. Ben ik in een buurt die ik nog niet ken, verken ik tevoren via internet eventuele mogelijkheden. Maar vaak ook laat ik me inspireren door de omgeving. Rijd ik ergens langs en denk dan: hé, hier is het aardig om te lopen. Voorbeelden? Nou: -
Een rondje Natuurpark in Lelystad, kleine 8 kilometer en veel te zien Wandelroutes door de bossen bij Venray (omgeving Cooperbaan), gemakkelijk verschillende lengtes te combineren Rond de plas bij het ziekenhuis van Almere, pal langs de A6, Van Strand Nulde naar strand Horst langs de A 28, 5 kilometer, dus vv 10.
Zo kan ik nog veel meer mogelijkheden noemen. Duinwaterleidinggebied Amsterdam (De Zilk) (18 september 2010) Vandaag kleine drie uur door de duinen gelopen. Voor een deel de bekende paadjes, voor een deel dwars door de duinen. Het mooie van dit gebied is dat er geen verplichting is om op de paden te blijven. Zo liep ik dwars over een drooggevallen zandvlakte tussen duinen die bij veel regen vermoedelijk aardig vol zal lopen. Ook al was het aardig druk, doordat het gebied zo groot is, loop je elkaar bepaald niet voor de voeten. Veel gezien ook, zeker 20 damherten (neen, geen reeën), 3 vossen en een beestje dat echt op een bever leek. Op internet nagezocht maar niet aangetroffen dat die hier ook zitten. Merkwaardig. De Horsten (12 september 2010)
Veel in De Horsten gelopen de laatste tijd. De maximale ronde (zoveel mogelijk de buitenrand) die je kunt lopen is ongeveer 7,5 kilometer. Lekkere zachte ondergrond. Ervaringen opgedaan met toeristisch hardlopen? (17 augustus 2010) Anders dan de ‘gewone’ recreatieve loper die vaak de vaste rondes gebruikt om de progressie te meten, is de toeristische hardloper op zoek naar verrassende combinaties van lekker lopen en nieuwe dingen zien en genieten van de omgeving. Voor sommigen van jullie zal de zomervakantie al voorbij zijn. Ben benieuwd of het toeristisch hardlopen daar nog een rol in heeft gespeeld. Zelf heb ik ontdekt dat het volgen van nordic walking routes en (stukken van) mountainbike routes weer nieuwe ervaringen oplevert. Je plukt ze zo van internet, ze zijn er in het hele land. Hebben jullie nog tips? *afhankelijk van waar je gaat lopen
Cadeautje (5 juli 2010) Vanmorgen al bijtijds een half uurtje gehold over de paadjes van het Van Ommerenpark in Wassenaar. Steeds een ander bospad gepakt. Kwam op zeker moment op het pad langs kasteel Oud Wassenaar. Daar in de weide had een koe net gekalfd. Het kalf was nog nat en stond nog gammel op de pootjes. Kwartier later nog eens langs gelopen. ’t Kalf was al op zoek naar de uier van zijn moeder voor zijn eerste ontbijt in de frisse buitenlucht. Mooi cadeautje aan het begin van de dag Vinex wijk bekijken (4 juli 2010) Het was weer warm vandaag. Een rustig loopje dus maar. Met de auto naar Voorburg gegaan, en vandaar een rondje gemaakt door Leidscheveen, richting Nootdorp, Ypenburg en zo weer terug naar Voorburg. Niet te ver, niet te lang, 8 km. Toch veel nieuws gezien! Nieuwe paadjes (3 juli 2010) Als je bij Elburg de brug over gaat richting Dronten zie je aan je rechterhand een grote plas en verderop een bos, het Reve Abbertbos. Ik heb de auto bij de brug geparkeerd en ben eerst langs de plas gelopen. Aan de achterzijde belandde ik op een pad tussen het weiland en de weg. Dit pad liep vanzelf het bos in. O, wat was het er heerlijk stil. Dit soort bossen is er voor de hardlopers en voor de hondenliefhebbers, anderen kom je zelden tegen. Langs de dijk weer terug naar de auto. Mooi rondje in stikheet weer. Heeeeeel rustig gelopen dus. De mooiste loop ooit! Op 29 juni 2010 was ik voor mijn werk in de buurt en kon aan het eind van de dag mooi doorrijden naar het nabijgelegen Wolvega (Fr). Daar werd die avond de Rond de Lindeloop gehouden, met als afstanden 5 en 10 km en 10 EM. Ik tekende in op de 10 EM, een afstand die ik al lang niet meer gelopen had. Ik nam me voor om lekker toeristisch te gaan lopen en die keus was niet verkeerd. Want wat een schitterend parcours, wat een
geweldig loopgebied. We gingen na enkele inleidende kilometer langs een locale weg een smal fietspad op door een schitterend weide en watergebied. Werkelijk, een plaatje! Ik loop nu toch al zeker 30 jaar hard maar aan zo iets moois heb ik nog nooit meegedaan. Dus liep ik lekker om te genieten, om me heen te kijken en van de omgeving te genieten. Dus de 10 in 1 uur precies, conform de bedoeling. Nog 6 km te gaan en toen begon het te kriebelen. Zou ik het nog kunnen: versnellen en dat zes kilometer lang vasthouden met in de laatste kilometer nog een nieuwe versnelling? En ja hoor, het lukte uitstekend. De een na de ander haalde ik in. Een lekkere gewaarwording. En zo werd deze loop een combi van toeristisch lopen en recreatief wedstrijdlopen. Geeft niet, moet kunnen. Toch?! Wat het me wel weer opleverde is toch een nieuw belangrijk verschil: recreanten starten net als wedstrijdlopers tegelijk, na een knal van een startpistool, een kanonsschot zoals in Rotterdam, of met welk signaal dan ook. Toeristisch hardlopen kan op elk moment beginnen. Wat neem je mee voor onderweg?(27 mei 2010) Om het eigen profiel van toeristisch hardlopen nader te verduidelijken heb ik een nieuw tabelletje gemaakt rond het thema: wat neem je mee voor onderweg? Door de Wetlands van Flevoland (9mei 2010) Parallel aan de dijk langs het Veluwemeer is een strook nat land aangelegd: er gaat een ‘natuurlijke’ beek doorheen die merendeels droog staat. Hier en daar forse rietkragen maar nu nog goed te volgen. Ben vanmorgen een stuk daarlangs gelopen, dus hollend erheen, daar vooral struinend erlangs en over het fietspad langs de dijk weer terug. Zag er maar liefst drie keer een ree – steeds van dezelfde grootte, daarmee ook steeds hetzelfde exemplaar? Wie zal het zeggen. Het was in elk geval mooi om te zien. 12 km in 1 uur en 40 minuten Vervolgacties (7 mei 2010) Deze week las ik toevallig een stukje over het nut van hardlopen voor de gezondheid. In het kader van 30minutenbewegen.nl zal ik maar zeggen. En in dat stukje ging het over Tour Running en dat is precies wat ik bedoel. Op je gemakje door een grote stad hollen, intussen heel veel zien, een terrasje pakken, en verder meer weer. Ik ga ook een nieuwe tabel maken met daarin: wat neem je mee…. Morgen (8 mei 2010) ga ik mijn vertrouwde loopomgeving in Flevoland helemaal rond. Vanuit De Bremerberg over de dijk richting Harderwijk, rechtsaf richting Biddinghuizen, door het bos naar de Spijkvijver, vandaar naar de brug bij Elburg en dan terug over de dijk. Kijken hoeveel wild ik zie (ik heb het gehad dat ik twee vossen tegenkwam en drie reeën. Altijd weer leuk. Trouwens goed opletten geblazen: het is de
tijd dat de buizerds agressief het nest verdedigen. Al diverse malen ben ik op dit traject aangevallen! Nabeschouwing 8 mei 2010 Lekker gelopen. ’t Bleef gelukkig droog. Na 500 meter bijna gestapt op een jonge zwaluw (een huiszwaluw? Ik kan het nog niet goed zien) die gelukkig nog op tijd weg kon komen en in een onbeholpen vlucht de struikjes langszij wist te bereiken. Verder: de matkop, het witte kwikstaartje, de groenling en de oeverzwaluw. Op verschillende plaatsen gestopt waar ik eerder de ijsvogel zag Nu helaas geen succes. . Geen hinder van de buizerd gehad. Het Oosterhoffpad ligt er weer keurig bij na het wegrijden van de voorraden omgehakte bomen. Erg veel jonge naaktslakken op het fietspad. Lange tijd de roep van de koekoek. Achter de Boschberg zijn twee mooie bankjes geplaatst: leuke locatie voor een stop. Een heerlijke bosloop: Harderwijk 25 april 2010: de groei van een idee Vanmorgen meegedaan aan de bosloopcompetitie van AV Athlos in Harderwijk. Ik ben hier een paar keer eerder geweest, maar de laatste keer is toch al weer vier jaar terug. Dat merk ik als ik het complex op kom. Er is een prachtig, echt prachtig kantine- en kleedruimtecomplex neergezet. Een plaatje. Ik lees op een gedenkplaat dat de eerste steen is gelegd in 2006. Druk wordt het niet. De sfeer is heel gemoedelijk. Voor een knaak kan ik me inschrijven. Kort voor de start arriveert er een groep triatleten die het fietsen achter de rug hebben en nu komen meelopen. Drie rondes van 5 kilometer, geheel door het bos, geheel onverhard met hier en daar zacht zand. Ik neem me voor om er lekker van te gaan genieten. Het is een stralende zondag. Zelfs onder de bomen is het om 10.30 uur als we starten, al warm. De speaker vertelt bij de start dat de 15 kilometerlopers de eerste twee rondes binnen het uur gelopen moeten hebben willen ze ook de derde ronde mogen maken (‘normaal gesproken is dat geen punt’ voegt hij er nog aan toe. Ik denk er het mijne van). Overal hoor ik vogels (vinken, merels, koolmezen, roodborsten, winterkoninkjes, tjiftjaffen) en de naaldbomen ruiken heerlijk zoet. Op het open stuk over het witte zand dat schel verlicht wordt door zon, doet het bijna zeer aan de ogen. Na 1 kilometer kijk ik op mijn stopwatch en zie dat ik 6.01 minuut onderweg ben. Wil ik toeristisch lopen – zit toch de tijdcontrole me weer op de nek. Ik besluit ietsjes harder te gaan lopen maar zonder dat het op een wedstrijdtempo gaat lijken. Daar heb ik een eigen techniekje voor ontwikkeld: iets hoger gaan lopen, dan volgt het tempoverhoging vanzelf. Ik wil echt lekker ontspannen blijven lopen, om me heen kijken en niet het gevoel hoeven hebben dat ik het ‘voor een goeie tijd’ doe. Na 28 minuten en nog wat ga ik de tweede ronde is. Met dit tempo dus geen probleem. Na 57 minuten zit de tweede ronde erop en ik hoor de speaker zeggen dat over drie minuten het lint voor de doorloop gaat. Ben benieuwd of ik de laatste ben of niet – zo veel mensen doen er nou ook weer niet mee en de eersten voor mij in die derde ronde zitten zeker 500 meter van me af, dus mogelijk finish ik als laatste. Kijk, die gedachte
hoeft me dus niet bezig te houden – maar doet dat toch wel. Want met enig genoegen haal ik op 14 kilometer twee mensen in, met een zekere geruststelling. Ja, ja, het competitieve zit er diep in. Twee volwassen reeën: de Horsten op 24 april 2010 Vanmorgen gelijk om 9 uur naar De Horsten, de achtertuin van Pr Willem Alexander en Pr Maxima, gegaan voor de grote ronde, 8 kilometer als je het stukje aan de achteringang er ook bij trekt. Gelijk al na 500 meter twee volwassen reeën gezien. Prachtig. Het was nog fris na een koude nacht, maar het zou weldra warmer worden. Lekker gelopen. Overpeinzing op 17 april 2010: de geboorte van het idee In Barcelona heb ik het voor het eerst goed uitgeprobeerd in de marathon: toeristisch hardlopen. En het bevalt me prima. Na een langdurige blessure heb ik van de nood een deugd gemaakt: lange duurlopen zitten er, zo lijkt het, alleen nog maar in als ik afzie van snelheid. Dus niet meer in een bepaalde tijd willen lopen maar gewoon lekker gaan, rustig en niet aarzelen om de hardloopbeweging af te wisselen met stevig wandelen. Ik moet toegeven: als ik het voorheen anderen zag doen dan vond ik dat maar niks. Maar daar moet ik echt op terug komen. Je gaat er veel meer ontspannen van lopen en vooral: je hebt veel meer oog voor je omgeving. Het is even wennen want als iemand je vraagt hoe snel je was in Barcelona en je zegt: oh, ik was in dik vijf uurtjes weer terug, dan voelt dat aanvankelijk toch als 'tja'. Maar ook dat went. Vandaag, op deze werkelijk verrukkelijke dag dus lekker door Flevoland gelopen, van de brug bij Elburg naar de brug bij Kampen en weer terug. Lekker door het bos en langs de dijk. Precies een halve marathon. Het was weer genieten. Verslag van de marathon van Barcelona 7 maart 2010: de conceptie van een idee Op 7 maart liep ik de marathon van Barcelona. Daar is het idee van toeristisch hardlopen geboren. Goed, het was dus de bedoeling dat ik in verband met het herstel van mijn knie gewoon zou kijken hoe het zou gaan. Starten is leuker dan kijken ook al loop je maar een deel, vond ik. De week ervoor had ik een duurloop gedaan van 26 km in drie uur voornamelijk door het bos dus ik verwachtte dat ik er bij 25 km op de weg wel echt uit zou liggen. Tenzij het heel goed zou gaan....maar dat weet je pas onderweg. Ik liep bovendien op bijna nieuwe schoenen en durfde het risico van blaren niet aan. Daarom heb ik de hele weg gelopen met een rugzak met daarin reserveschoenen die ik na 13 km al aan heb gedaan. Het ging dus goed, maar wel rustig. zo ook al gestart, lekker helemaal achterin, in het vak van de kneuzen (mensen waarvan je bij aanvang al denkt dat ze niet de motoriek hebben waarmee je marathon uitloopt, als je begrijpt wat ik bedoel), de waaghalzen (mensen die ongetraind kijken hoe ver ze komen), de dubbele en driedubbele overgewichten (waarvan je bij aanvang al kunt vermoeden dat hun knieën er na afloop erger aan toe zijn dan de jouwe) en tot slot de exoten (drie japanners in knalroze pakjes waarvan je twijfelt of ze de boodschap willen uitstralen die jij er in kunt lezen). Kortom, in het vak van al die mensen die doen wat niemand verwacht en het toch maar gewoon proberen. 't Heeft wel wat, dat achterste vak. Er is een hoop te zien want je komt elkaar op de een of andere manier steeds tegen. Zo een man die steeds bochten afsneed door door het plantsoen te gaan, zo het overgewichtmeisje dat om de honderd meter een ander muzieknummer opzette, zo de Nederlander die zichtbaar aan het lijden was, zo de Nederlandse vader (Hendrik, aldus zijn nummerplaat) die zijn dochter begeleidde en steeds stukken terug moest lopen om haar weer moed in te spreken en daar heel vrolijk onder bleef, zo de twee zussen die in hetzelfde trainingspak gekleed gingen en overal foto's van maakten,
zo een zwarte man van 25 die al bij twee kilometer flink liep te transpireren (wat zal die die dag een vocht verloren hebben). En dan heb ik het alleen nog maar over de mensen en niet over de gebouwen en al het andere schoons dat er onderweg te zien was. De attracties langs de route, de mooie Gaudi-gevels, de parken, noem maar op. Ik heb er dus gewoon een toeristisch uitje van gemaakt met soms een stukje wandelen en dan lekker een krentenbol eten of een banaan. En ook veel aardige mensen gezien; sommigen zag ik onderweg wel vier keer (ik heb ze bij de finish kunnen bedanken voor hun support). Veel dank natuurlijk aan onze eigen supporters die trouw bleven tot de finish en daar vijf uur en een kwartier voor over hadden. Hulde vooral aan hen!
