toe 10 van de PR-commissie 11 HRM

1 colofoon

•

2 INDEX

•

3 VOORWOORD • 4

van de redactie • 5 Dat daat naar Den Bosch

toe • 10

van de PR-commissie • 11 HRM Bestuurs Advies Groep • 14 Journaal • 13 Gefeliciteerd • 15 Griekse crisis, welke crisis? • 16 Groot Mannenkoor Kerstconcert • 17 Hoe goed gaat het met… • 18 het orgel ligt onder het stof

23 In gesprek 27 Op bezoek bij Uncle Sam • 34

• 20 Witte Kerst • 22 Gedicht •

met…

•

Koeken

• 36 AGENDA

Wat een geweldige dag was dat !! ’s Hertogenbosch liet zich van een voor velen verrassende kant zien. Den Bosch is mooi, dat wist ik. Natuurlijk weet je ook dat je bij een bezoek op 12 november wel eens verrast kunt worden door carnavaleske uitingen. De avond ervoor, op de elfde van de elfde, heeft de stad op zijn kop gestaan bij het Kwekfestijn, waar o.a. het carnavalslied voor 2012 werd gekozen. En we hebben het geweten. De stad was versiert, mensen liepen verkleed en her en der liepen carnavalsorkesten. Bovendien was het prachtig weer, waardoor het allemaal nog leuker en mooier werd. Bovendien zijn we in de St. Jan hartelijk welkom geheten. Alles was keurig verzorgd. Het inloopconcert verliep zoals we dat voor ogen hadden. Arjan in zijn nopjes op het grote orgel en een goede begeleiding op het koororgel. De dag werd afgesloten met een prima diner (in lopend buffet vorm) in Helvoirt. De gehele dag overziend, rest mij maar één gedachte. ‘Dit

smaakt naar meer’.

Ondertussen heeft de bestuursadviesgroep haar eerste gedachten op papier gezet en ingeleverd bij het bestuur. Het bestuur is de groep dank verschuldigd voor de ingebrachte suggesties. We gaan er zeker mee aan de slag. Daarbij zullen we de weg van geleidelijkheid bewandelen. Resoluut zaken omgooien zal alleen maar leiden tot weerstand. Bij de nieuwjaarsreceptie zal ik een toelichting geven. De kerstperiode staat weer voor de deur. Voorbereidingen zijn in volle gang. Elk jaar weer een hels karwei om alles in goede banen te leiden. Gelukkig zijn er in ons koor voldoende enthousiaste mensen die hun schouders hieronder willen zetten. Met z’n allen zullen we er weer iets moois van moeten maken. Dat zijn we verplicht aan onze achterban. We hebben de laatste jaren de lat hoog gelegd, dus adel verplicht. Ik wens u allen fijne kerstconcerten en kerstdagen toe en alvast een gezond 2012. Hartelijke groet. Henk van Merriënboer.

3

T

ijdens het uitstapje van HRM naar Den Bosch, liepen de beide redacteuren blootsvoets door het water van de Atlantische oceaan langs het strand van Playa del Ingles op Gran Canaria. Wat een drukte! Het leek wel hartje zomer op het strand van Scheveningen. Natuurlijk hadden wij ook graag meegezongen, echter deze vakantie was al besproken voordat het concert in de Sint Jan bekend werd. Volgende keer beter zullen we maar denken. Het bestuur heeft tijdens onze afwezigheid ook niet stil gezeten, want de mailbox zat aardig vol met informatie. Dus dat werd even hard werken. Ook dit keer weer de vaste rubrieken en een prachtig verslag over het inloopconcert in ’s Hertogenbosch. Met drie Kerstconcerten in het vooruitzicht doet de redactie graag een oproep aan de leden die deze concerten bezoeken. Schrijf eens iets van je ervaring op eventueel aangevuld met een paar foto’s. (Er zijn zeker familieleden die foto’s maken op deze avond) De redactie zou het ook leuk vinden als de leden iets over een andere hobby zouden vertellen, naast het zingen in HRM. Ook postzegels, muziek en andere curiositeiten verzamelen is een hobby. Rest ons nog iedereen prettige feestdagen toe te wensen en een goede start in 2012.

Het eerstvolgende nummer verschijnt op 19 januari 2012 Kopij inleveren voor 7 januari 2012

4

“Dat gaat naar Den Bosch toe!”

Z

oals het een keurig clubje van HRM-ers betaamt, stonden de reislustigen op zaterdag 12 november ruim op tijd bij “De Kern” te wachten op het vertrek naar ’s-Hertogenbosch voor een uitzonderlijk optreden in één van ’s lands bekendste basilieken: de Sint Jan in de Brabantse hoofdstad. Zelfs voor een zanguitvoering op een locatie van dit kaliber was de opkomst beslist matigjes te noemen. Temeer daar deze dag tevens in het teken van ‘een dagje uit’ stond, was een forser animo verwacht. Beide chauffeurs van “De Snelle Vliet” autobussen aarzelden nog even met het vertrek ten gunste van toch nog een eventuele aanvulling c.q. laatkomer, maar rond tien uur was ’t dan zover: de twee bussen met een totaal aantal passagiers van zo’n honderd personen zetten koers naar Brabant. In onze bus begon chauffeur Mike al gauw met een genoeglijk kabbelende voordracht van wijsheden, moppen en persoonlijke bespiegelingen, waardoor de ongedwongen sfeer al snel werd bepaald. Vrij spoedig reden we Den Bosch binnen en stapten vervolgens op het Sint Jansplein uit vlak naast de indrukwekkende en imposante kathedraal. Deze kerk heeft de afgelopen tien jaar een zeer omvangrijke en internationaal aandachttrekkende renovatie ondergaan. Het astronomische bedrag hiervoor kwam bijeen door

5

middelen uit particuliere donaties in combinatie met een aandeel overheidsgeld. We hebben het hier dan ook over een object uit de lijst van internationaal cultureel erfgoed, en dat was te zien!

Eén van de verbluffende elementen naast de algehele renovatie binnen dit gebouw, is natuurlijk het kerkorgel van een gigantische afmeting en uitvoering, waarvan de grondlegging uit 1618 (!) dateert, alsmede de prachtige beelden en schilderijen die in deze ‘sacrale’ locatie optimaal tot hun recht komen.

6

Welnu, het was pas rond half twaalf dus tijd te over voor een verkenning van de weekmarkt. Gezellig in ’t Brabantse zonnetje liepen we met z’n drieën te banjeren langs kramen en winkels in het ‘Bossche’ winkelhart. Al gauw streken we neer voor een lunchhap in één van de talloze eetcafés in de omgeving, alwaar we verscheidene andere HRM leden ontmoetten. Eén dag eerder was het carnavalsseizoen geopend - hoe hadden we ’t ook kunnen vergeten, de elfde van de elfde! -, zodat we niet verbaasd moesten zijn als ons eetcafé spontaan bestormd zou worden door luid musicerende carnavalsgroepen…… Wel, vooralsnog gebeurde er niets van dien aard en tegen een uur of één begonnen we ons zo langzamerhand weer naar de Sint Jan te begeven voor ons concert. De spits werd afgebeten door een genietmoment van orgelspel; deels geproduceerd door gloedvol musiceren van onze eigen Arjan op het 17e eeuwse indrukwekkende instrument, met een kolossaal imponerend geluid, in een vraag-en-antwoord spel met de aanvullingen van de gastorganist en koorbegeleider Peter Wildeman, die het aparte koororgel achter in de kerk bespeelde. Dit “Introïtus Fanfare voor twee orgels” bezorgde menig muziekliefhebber uit het koor en het inmiddels talrijk toegestroomde publiek, spontaan kippenvel.

7

Na dit indrukwekkende intro moest Arjan vervolgens de orgeltrap afstormen en in een nog nèt niet in loopas vervallende tred de hele kerk doorbenen om voor het aangetreden zestig man tellend HRM koor, het eerste nummer “Tebe Pojem” in te zetten. Mazzel dat we een dirigent hebben die het atletieknummer ‘duurloop’ tot zijn vrijetijdsbesteding rekent….. Het ene na het andere lied uit het voor de gelegenheid passende programma werd, ondersteund door prima orgelbegeleiding van Peter Wildeman, ten gehore gebracht, waarbij naast de voor dit soort gebeurtenissen welhaast feeërieke algemene sfeer, de geluidsgalm van deze ruimte iets heel speciaals toevoegde aan het HRM-geluid. Na het nummer “Benedictus” mocht men even ontspannen. Arjan beklom andermaal de orgeltrap en gaf een staaltje van improviseren op het hoofdorgel ten beste waar het binnengelopen publiek ovationeel voor applaudisseerde. Daarna was de beurt aan Peter Wildeman om op het koororgel te soleren. Dit ontlokte ook een spontaan en hartelijk applaus aan de koorleden. Een bijzonder geslaagd concert, met misschien als enige bemerking dat een ruimte van deze afmeting nog iets meer zangkelen vereist dan een krappe 60% van de koorleden.

Buitengekomen bleek het carnavalsfeest inmiddels vol op stoom te liggen. Overal paradeerden muziekkorpsen en optochten met carnavalesk aangeklede mensen van alle leeftijden. Dreunende grote troms, schetterend koper en spontaan meezingende mensen alom. En ik moest ’t toegeven: als gereserveerde, afstandelijke ‘boven de rivierder’ werd ik al gauw meegesleurd door de aanstekelijke

8

spontaniteit van deze ‘Oeteldonkers’. Dan weer sprong er een dame op tafel in het café en gaf feilloze interpretaties ten beste van onze carnavalscoryfeeën van vroeger zoals b.v. Nico Haak en Sugar Lee Hooper; dan weer marcheerde een voltallig ‘bloasorkest’ de kroeg binnen en produceerde verassend zuivere koperklanken in de vertolking van overbekende meeslepende melodieën. Tja, ook ik veranderde ter plekke mijn vaak te aanmatigende oordeel omtrent dit fantastische volksfeest, zonder er ooit ècht dichtbij te zijn geweest. Onze chauffeurs vingen ons op het afgesproken tijdstip op en brachten ons naar het voor het avondeten gereserveerde restaurant “Duinoord” gelegen in Helvoirt bij de Loonse en Drunense duinen. Genoeglijk aan lange tafels gezeten konden we voorts een uitgebreide keus maken uit een buffet met eersteklas gerechten. Ook de drooggezongen kelen werden weer verzacht met een drankje naar keuze. Het koorbestuur had met deze locatie recht in de roos geschoten; wat een kwaliteit en overvloed en niet te vergeten de uitermate vriendelijke bediening. Gelukkig hebben we in het bestuur een paar erudiete gastronomen zitten die dit soort gelegenheden feilloos weten te vinden! Rond zevenen werd de koers weer verlegd naar Spijkenisse waar we een beetje doezelig van het eten en de behaaglijk huiswaarts schommelende bus, precies op de afgesproken tijd arriveerden. Een bijzonder geslaagde dag met een zeer gezellige sfeer werd hiermee afgerond, met dank aan het bestuur en alle aanwezigen. Peter Stok.

9

Ondergetekende heeft zich in het recente verleden meermalen tot de HRM leden gewend met verzoeken betreffende de mediapubliciteit rond ons koor. Kijken we naar de afgelopen periode van ca. anderhalf jaar, dan zien we op dat punt een teleurstellende score op het gebied van de algehele mediarespons. Ondanks aanhoudende pogingen van PRzijde, was een bijna categorisch uitblijven van publicatie van onze ingestuurde persberichten vooralsnog het treurige resultaat. Zodanig zelfs, dat men bijna een boycotpatroon zou vermoeden jegens HRM publicaties, gelet op de vaak moeiteloze plaatsing van soortgelijke berichtgeving van anderen. Tot vreugde stemmend echter is de ledenrespons inzake deze problematiek die onlangs op gang is gekomen. Na het uitblijven van plaatsing van ons laatste ingezonden persbericht, “Dat gaat naar Den Bosch toe”, werd er een hernieuwd beraad gehouden. Als reactie op de wanhoop van met name de PRman, stelde Henk Ketting zich beschikbaar als algemeen ‘mediacoördinator’. De door PR-vervaardigde, c.q. verzamelde berichten bestemd voor publicatie, zullen voortaan door Henk aan de verscheidene media worden aangeboden. Hierbij zal het ‘persnetwerk’ van Henk’s dochter benut gaan worden, waarover zij beroepshalve beschikt. Met deze nieuwe aanpak wordt een sterke verhoging van de HRM-publiciteitsfrequentie verwacht. Voorts zijn er diverse blijken van meedenken in deze problematiek voorgevallen: met name Gijs Versluis, Koos Bouter en Cees Neuteboom hebben bruikbare ideeën en suggesties aangedragen, welke op termijn zeker tot een grotere mediabekendheid zullen gaan leiden. Mannen, allemaal bedankt namens de afdeling PR! En nu maar goed op de vermeldingen in de diverse (regio)bladen letten! Peter Stok

10

VAN DE BESTUURSTAFEL

Bestuursvergadering d.d. 11 oktober 2011:

• Kerstconcerten 2012. Dorpskerk te Spijkenisse, cq. St.Catharijnekerk te Brielle Voor het eerst zal in beide kerken de mogelijkheid geschapen worden twee plaatstarieven te hanteren. Dit i.v.m. uitbreiding van de publiekscapaciteit. In Brielle zullen de plaatstarieven bedragen: € 10,-- voor de houten banken achterin, c.q. € 17,-- voor de losse stoelen. In Spijkenisse wordt dit bepaald op: € 10.-- voor de zijbeuken v.d. kerk, c.q. € 15,-- voor plaatsen in het 'middenschip' Voorts worden bijzonderheden besproken m.b.t. de muzikale gastsolisten, t.w. Graziëlla Frerichs, resp. Liubov Belotserkovskaya, (sopranen). Aankondigingaffiches van beide concerten dienen bij voorkeur rond eind november gereed te zijn. •

Gedachten rond een peiling m.b.t. de mening over de animo tot bijwoning van HRM leden van kerkdiensten, worden nader bepaald.

• Klankbordgroep, cq. Bestuursadviescommissie. De

oorspronkelijke namenlijst heeft al twee mutaties opgeleverd. Commissievoorzitter Ger Beikes zal met name vervanging zoeken uit de 1e tenoren, alsook uit de baritongroep om zijn achttal weer compleet te krijgen.

•

Heerco Steen presenteert zijn financiële overzicht en licht vervolgens een aantal prognoses toe.

• Speciale aandacht wordt besteed aan de lijst van donateuren en adverteerders; Het belang van hun budgettaire betekenis voor het koor wordt benadrukt.

11

De leden zullen verzocht worden hun acquisitiesteentje bij te dragen. Eerstvolgende bestuursvergadering: 8 november 2011

Bestuursvergadering d.d. 8 november 2011: Melding wordt gemaakt van het nieuwe zakelijke adres van Ton Kooren; Het bedrijf Argos is verhuist van de locatie Hoogvliet naar een prachtig nieuw modern kantoorpand pàl aan de Waalhaven; het adres luidt: Argos B.V. Waalhaven Zuidzijde Postbus 59083 3008 PB Rotterdam. Staande de vergadering wordt een generale repetitie t.b.v. het Spijkenisserkerstconcert in de Dorpskerk, telefonisch geregeld met de betreffende koster. Deze generale zal plaatsvinden op 30 november 2011 van 20.30 tot 21.30 u. Vooruitkijkend naar het komende jaar zal het kerstconcert in de Dorpskerk plaatsvinden op 13 december 2012, waarvoor de reservering reeds vastligt. De uitvoeringsdatum voor in de St.Catharijnekerk 2012, volgt nog. Overleg wordt gevoerd over de algehele attributen voor beide podia, in het bijzonder ten aanzien van sfeerverlichting, opstellingen e.d. Overwogen wordt een uitbreiding aan eigen verlichtingsattributen te realiseren. Hieraan dient allereerst een volledige inventarislijst vooraf te gaan, daar eerder is gebleken dat van verscheidene verblijfslocaties gebruik wordt gemaakt. Het onderwerp ‘Publiciteit’ is op verzoek van ondergetekende aan de agenda toegevoegd. Hierover uitgebreider elders in deze “Randverschijnselen”, onder de kop: ‘Van de P.R. commissie’. Eerstvolgende bestuursvergadering: 6 december 2011. Peter Stok.

12

Bestuurs Advies Groep Wat is dat nou weer, denken jullie wellicht. Weten wij daar iets van? Eind 2009/begin 2010 kwamen de eerste gedachten op om een klankbordgroep in te stellen; een soort van denktank, bestaande uit koorleden. Tal van zaken, het koor aangaande, zouden daar besproken kunnen worden, waarna er adviezen aan het bestuur konden worden uitgebracht. Tijdens de ALV van maart 2010 heeft onze voorzitter aangekondigd hiermee van start te willen gaan. Het heeft even geduurd, maar nu is er een groep geformeerd. Van elke stem zijn er 2 vertegenwoordigers gevraagd zitting te nemen in deze groep. Ook onze voorzitter maakt eigenlijk deel uit van de groep, maar door zijn drukke werkzaamheden neemt hij niet daadwerkelijk deel aan het overleg. Het bestuur kwam met een lijstje met namen en met het verzoek aan ondergetekende om een groep samen te stellen. De groep noemt zich Bestuurs Advies Groep en bestaat nu uit de volgende personen:

bassen baritons 2e tenoren 1e tenoren

: Jan Bonnier en Henjo Scholten : Ger Beikes (vz) en Bert Bijkerk : Arie van Sintmaartensdijk (muz.cie) en Cees Neuteboom : Leo Molendijk en Martin Stolk

De B.A.G.leden kunnen , indien gewenst, de koorleden om hun mening vragen en omgekeerd kunnen koorleden ook met hun vragen bij de B.A.G. terecht. (En natuurlijk ook direct bij het Bestuur).

Ger Beikes.

13

Op:

wordt:

jaar:

2 december 5 december 9 december 15 december 22 december 23 december

Leo van Kooij Henk van Merriënboer Cor Spiering Levien Elshout Jan Hofman Leen van Campen

66 62 76 73 65 73

4 8 10 22

Wim Overgaauw Ger Buitink Henk de Klerk Jaap van Koppen

65 68 77 74

januari januari januari januari

Allemaal alvast van harte gefeliciteerd en een fijne verjaardag toegewenst.

14

Griekse crisis, welke crisis?

Het is een mooie dag in een klein Grieks plaatsje. Alle straten zijn leeg. Het zijn slechte tijden, een ieder heeft schulden en allen leven op de pof. Op deze dag rijdt een welgestelde Nederlandse toerist door het Griekse dorpje en stopt bij een klein hotelletje. Hij zegt tegen de eigenaar dat hij graag de kamers bekijken wil, om er misschien voor een nacht één te huren en legt als onderpand 100 Euro op de desk. De eigenaar geeft hem een paar sleutels. • • • • • •

Als de bezoeker de trap op is, neemt de hoteleigenaar het geld, rent naar zijn buurman de slager en betaald hem zijn schulden. De slager neemt de 100 Euro, loopt de straat uit en betaald de boer. De boer neemt het geld en rent naar de kroeg om zijn drankrekening te betalen. De kroegbaas schuift het bedrag door naar een aan de bar zittende prostituee, waar hij nog schulden had. De prostituee rent naar het hotel om daar de uitstaande rekening van 100 euro te betalen. De hotelbaas legt het geld weer op de balie. Op dat moment komt de toerist de trap weer af, neemt het geld van de balie en zegt dat de kamers hem niet aanstaan en verlaat het dorpje.

Niemand heeft iets geproduceerd en niemand heeft iets verdiend. Iedereen is zijn schulden kwijt en ziet de toekomst met optimisme tegemoet. Zo, nu weten jullie hoe het zit. Zo eenvoudig werkt het reddingspakket. Bron: de Octaaf.

15

‘Groot Mannenkoor Kerstconcert bij Kaarslicht in Groote Kerk van Maassluis op 21 december’ Op woensdagavond 21 december aanstaande zal in de Groote Kerk van Maassluis voor de tiende keer het traditionele ‘Groot Mannenkoor Kerstconcert bij Kaarslicht’ worden gehouden. Tijdens dit jaarlijks terugkerende evenement kunt U genieten van de massale koorzang van één van Nederlands grootste samengestelde mannenkoren bestaande uit leden van het ‘Hollands Christelijk Mannenkoor’ uit Berkel en Rodenrijs, het ‘Christelijk Mannenkoor Prins Alexander’ uit Rotterdam en van ‘Het Randstedelijk Mannenkoor’ uit Spijkenisse, met bij elkaar meer dan 325 zangers. Aan dit concert zullen verder muzikaal meewerken het jeugdkoor ‘Young Voices’ uit Berkel en Rodenrijs onder leiding van Rozemarijn Kalis en organist Evert van de Veen. Zij zullen garant staan voor de vertolking van de mooiste kerstmelodieën. Verder zal zeer bijzonder zijn de medewerking van de uit Rusland afkomstige balalaikaspeler Alexander Paperny. De algehele leiding is in handen van dirigent Arjan Breukhoven, met grote regelmaat te gast bij het koor- en samenzangprogramma van de Evangelische Omroep. De kaarten zijn vanaf 1 november te bestellen via [email protected] of via Arjan Breukhoven, Koldeweypad 2, 3067 SG Rotterdam of via telefoonnummer 010 – 421 18 82. Voor meer informatie: www.arjanbreukhoven.nl

16

HOE GOED GAAT HET MET DE ECONOMIE NU ER EEN CREDIETCRISIS IS? De bananenhandelaar is de pisang en de tabakshandelaar is de sigaar. De bakker verdient geen droog brood meer en de herenmode is de das omgedaan. De lampenwinkeliers zien de toekomst duister in en de scheepvaart is de wind uit de zeilen genomen. Menig timmerman heeft er het bijltje bij neergelegd terwijl de kousenfabrieken er geen gat meer in zien.. De horlogemakers zouden de tijd willen terugzetten en de confectie-industrie moet er een mouw aan passen. De tuinders heeft men knollen voor citroenen verkocht en de binnenschippers zijn aan lager wal geraakt. De chauffeurs zijn de macht over het stuur kwijt omdat de wegen aan belasting bezweken zijn. De wielrenners weten niet meer rond te komen en de badmeesters kunnen het hoofd niet meer boven water houden De bierbrouwers moeten uit een ander vaatje tappen en voor de bioscopen valt het doek. De kwekers zitten op zwart zaad, de schoorsteenvegers komen op straat te staan en de stratenmakers kunnen wel op het dak gaan zitten. De mijnbouw graaft zijn eigen graf en bij Rijnmond gaat de pijp uit. De NS is het spoor bijster, de luchtvaartmaatschappijen vliegen de lucht in, terwijl de metselaars in de put zitten en de caféhouder het zat is. De kapper zit met zijn handen in het haar, de boer is uit het veld geslagen en de helderziende schemert het voor de ogen.... Zou het helpen als de wapenindustrie inzag dat er geen schot meer in zit??? Wat een wereld !!!!!!!!

17

Tsja, een dramatische kop boven dit stukje, zul je zeggen. Het orgel heeft in Nederland jammer genoeg een stoffig imago gekregen. Toch zeggen sommigen dat het tegendeel waar is, maar vele concertorganisaties zijn al blij met 50 bezoekers in de kerk bij een concert. Ik denk dat de kop echt waar is, al zeg ik dit met droefheid in mijn hart. Maar denk eens terug zo’n 30 jaar: in de 80-er jaren van de vorige eeuw zaten de kerken nog goed vol als Feike Asma of Klaas Jan Mulder kwamen spelen. Waar toen 1.000 mensen zaten, zitten er nu geen 100 meer. Wel jammer want het orgel is een stoffig imago zeker niet waard. Ik vertel wel eens bij mijn concerten over Cesar Franck, ja wel, de componist van ons Panis Angelicus, maar natuurlijk van vele andere fraaie muziekwerken. Franck deed eens de historische uitspraak “Mon orgue c’est mon orchestre!” dat zijn orgel zijn orkest was. Hij speelde in de Saint Clothilde in Parijs op het Cavaille Coll orgel, een instrument van misschien wel de beroemdste

18

orgelbouwer ter wereld. Op een orgel zitten vele instrumenten die je ook in een orkest tegenkomt: fluiten, verschillende koperblazers, andere houtblazers. Maar je kunt een orgel ook als een orkest gebruiken, sterker nog, je kunt ook orkestwerken spelen op orgel. Luister maar eens naar mijn cd’s Scherzo en Solo. Op deze twee cd’s staat een niet alledaags repertoire. Muziekwerken voor orkest geschreven, maar ook voor gitaar of voor piano of zelfs voor zang, en dat allemaal op orgel gespeeld. En op de opgenomen orgels klink het super overtuigend! Juist leuk om muzikale grenzen op een orgel op te zoeken. Zo was het een hele bijzondere combinatie saxofoon en orgel. Orgel, een klassiek instrument, en de sax, en zeker ook de speler Patrick Curfs, die uit de jazzwereld/lichte muziek komt en die match was echt super. Zo zie je dat het orgel ook op andere manieren kan worden gebruikt dan jaren geleden alom werd gedaan. In alle bescheidenheid gezegd is mijn missie toch wel om het orgel voor sommige mensen onder het stof vandaan te halen zowel tijdens concerten als ook tijdens de kerkdiensten. Al denken mensen wel, en dan bedoel ik de ‘hokjesmensen’, dat Breukhoven alleen fratsen uithaalt op een orgel. Niets is minder waar: ook de grote werken staan op mijn programma, geen dag zonder Bach bijvoorbeeld, maar daar blijft het niet bij, het is heerlijk om die grote werken te spelen. Maar ooit vroeg een organist mij waarom ik dan die grote werken niet zo vaak op mijn concertprogramma’s zet. Voor mij geldt dat ik het heerlijk vind om te improviseren en de gekke stukken te spelen, maar net zo heerlijk om de grote werken te vertolken, maar het publiek komt meer op de ‘populaire’ programma’s af dan op de programma’s met grote orgelwerken. En de pijp moet ook roken, nietwaar? Maar spelen doe ik ze zeker elke dag. Iedere werkdag begint om 8.30 uur, hoe laat het ook mag worden de avond er voor, maar na een half uur, drie kwartier mijn post te hebben behandeld schuif ik achter de klavieren om een paar uur piano en orgel te studeren. En dat iedere dag zowat van de week. Nu is Nederland een heus Mekka als het gaat om orgels. Misschien wel het land in de wereld met de grootste verscheidenheid aan fraaie historische instrumenten. Jammer genoeg sluiten vele kerken hun deuren tegenwoordig en komen vele orgels op straat te staan, worden verkocht of gewoon gesloopt. Toch hoop ik dat door inspanning van vele organisten en commissies in ons land dat het orgel in populariteit mag winnen. De koning der instrumenten mag niet onder het stof verdwijnen!

Arjan

19

Een kerstverhaal van Godfried Bomans

E

r was eens een man die het kerstfeest grondig wilde vieren. Hij haalde een laddertje uit de schuur en spande langs het plafond de rode papieren slingers die daarvoor garant zijn. Aan de lamp hing hij een van die rode bellen, die opgevouwen weinig lijken, maar naderhand nog aardig meevallen. Toen dekte hij de tafel. Hij had hiervoor urenlang over drie winkels verdeeld in de rij gestaan, maar het zag er dan ook goed uit. Naast elk bord stak hij ten slotte een kaarsje aan, waarvan je er tien in een doos koopt, en klapte in zijn handen. Dit was het teken om binnen te komen. Zijn vrouw en kinderen, die al die tijd in de keuken elkaar met een verlegen glimlach hadden aangekeken, kwamen bedremmeld binnen. "Nee maar," zeiden ze, "dat had je niet moeten doen." Maar omdat hij het toch gedaan had gingen ze blij zitten en keken elkaar warm aan. "En nu gaan we niet alleen smullen," zei de man, " we moeten ook beseffen wat er nu eigenlijk gebeurd is." En hij las voor hoe Maria en Jozef alle herbergen afliepen, maar nergens was er plaats. Maar het kind werd ten slotte toch geboren, zij het in een stal. En toen begonnen ze te eten, want nu mocht het, al was er dan veel ellende in de wereld. "Kijk," zei de man "dat is nu Kerst vieren en zo hoort het eigenlijk." En daarin had hij gelijk. En zij verwonderden zich over de hardvochtigheid van al die herbergiers, maar het was ook tweeduizend jaar geleden moet je denken, zo iets kwam nu niet meer voor. En op dat ogenblik werd er gebeld. De man legde de banketstaaf die hij juist aan de mond bracht, verstoord weer op zijn bord.

20

"Dat is nu vervelend," zei hij, "er is ook altijd wat." Hij knoopte zijn servet los, sloeg de kruimels van zijn knie en slofte naar de voordeur. Er stond een man op de stoep met een baard en heldere, lichte ogen. Hij vroeg of hij hier ook schuilen mocht, want het sneeuwde zo. Het was namelijk een witte Kerst, dat heb ik nog vergeten te zeggen, hoe kan ik zo dom zijn. De beide mannen keken elkaar een ogenblik zwijgend aan en toen werd de een door een grote drift bevangen. "Uitgerekend op Kerstmis," zei hij, "zijn er geen andere avonden." En hij sloeg de deur hard achter zich dicht. Maar terug in de kamer kwam er een vreemd gevoel over hem en de tulband smaakte hem niet. "Ik ga nog eens even kijken," zei hij, "er is iets gebeurd, maar ik weet niet wat." Hij liep terug naar de stoep en keek in de warrelende sneeuw. Daar zag hij de man nog juist om de hoek verdwijnen, met een jonge vrouw naast zich, die zwanger was. Hij holde naar de hoek en tuurde de straat af, maar er was niemand meer te zien. Die twee leken wel in de sneeuw te zijn opgelost. Want het was, zoals gezegd, een witte Kerst. Toen hij weer in de kamer kwam zag hij bleek en er stonden tranen in zijn ogen. "Zeg maar even niets," zei hij, "die wind is wat schraal, het gaat wel weer over." En dat was ook zo, men moet zich over die dingen kunnen heen zetten. Het werd nog een heel prettig Kerstfeest, het was in jaren niet zo echt geweest. Het bleef sneeuwen, de hele nacht door en zelfs het kind werd opnieuw in een schuur geboren. * * * EINDE * *

21

Het laatste gedicht van Hugo Claus Beminde Gelovigen, Er was eens een pastoor, Een heel grote vent, Eén die kon spreken met heel veel talent! Beste gelovigen, sprak hij, Ik ben wat hees Maar vandaag wil ik u spreken Over een heel klein stukje vlees. Het is langwerpig en stijf, Volgens velen het koddigste aan het lijf. Hiermee kan de mens zo veel goeds verrichten, Helaas menigeen onder u dien ik te betichten Misbruik gemaakt te hebben van dit wonderding. Mocht men weten hoeveel bloed er is vergoten, Hoeveel rampen en ongelukken uit dit kleine stukje vlees zijn ontsproten, Ja voorwaar, zeg ik, men zou het afsnijden met een schaar. Beste gelovigen, Ik zal u zeggen wat het is, Want alleen zal je het nooit vinden, Dat kleine stukje vlees, langwerpig en stijf, Het koddigste ding van een menselijk lijf, dat is en blijft De tong van een venijnig wijf

22

Cees van Genderen is eigenaar van Kook- en Kadowinkel in Spijkenisse. 1. Vertel eens over de geschiedenis van de firma Van Genderen. In 1930 begon ‘opa’ Cees van Genderen met een zaak op de plek waar de huidige winkel zich bevindt. Alles voor de woning was er te koop: gordijnen, vloerbedekking, meubels, huishoudelijke artikelen en ook wat speelgoed. Dat was heel wat voor een dorpje als Spijkenisse destijds was.

23

Na de oorlog nam zoon Arie de zaak over , er kwam een nieuw pand op de plek van het oude, en in 1988 kwam (klein)zoon Cees in de zaak. De zaak werd verkleind en richtte zich vooral op het betere segment huishoudelijke artikelen. 2. Hebt u altijd in uw vaders voetsporen willen treden? Het was geen automatisme. Na de schooltijd is Cees eerst in andere zaken gaan werken om te kijken hoe het daar aan toe ging. Met de opgedane ervaring kwam Cees toch bij vader in de zaak. Vooralsnog runden ze samen de winkel en werd er al wat meer gespecialiseerd. Daarna nam Cees de zaak over en richtte hij zich op het duurdere segment, zich daarmee onderscheidend van bijv. Blokker en Marskramer. 3. Welke wijzigingen hebt u in de zaak aangebracht? Naast al eerder genoemde producten is de benadering van klanten erg belangrijk. De medewerkers beschouwen het als vanzelfsprekend, dat de klant op een leuke, prettige en persoonlijke manier tegemoet getreden wordt. Er wordt niet moeilijk gedaan als er iets geruild moet worden. Service bieden is belangrijk. De mond-op-mond-reclame moet dan zijn werk doen. 4. Waaruit bestaat nu in hoofdzaak de collectie? Om te beginnen zijn de producten van hoge kwaliteit; de fabrikanten worden daarop uitgezocht. Tevens wordt er goed bekeken of de fabrikant een goede en vlotte service biedt. Maar ook zijn er altijd wel speciale aanbiedingen en leuke, erg betaalbare relatiegeschenken. Het personeel bezoekt regelmatig de leveranciers, de fabrieken, om over voldoende kennis van het product te kunnen beschikken. Voor meer informatie, zie www.vgenderen.nl. 5. U zit al vele jaren in de Voorstraat. Had u niet liever een winkel in het nieuwe stadshart gehad?

24

In de loop der jaren hebben wij een goede naam opgebouwd; we zijn makkelijk te bereiken, zelfs met de auto (parkeerplaatsen vrijwel achter het pand). In de Voorstraat zitten we dus ideaal op een vertrouwd adres. 6. Wat vindt u van de ontwikkelingen in het centrum van Spijkenisse? Bent u op enigerlei wijze betrokken, bijv. via de winkeliersvereniging. Cees vindt het een goede zaak, dat Spijkenisse zich zo ontwikkeld. Het brengt veel mensen naar het centrum. In het verleden heeft Cees bestuurlijk wel veel gedaan, maar nu niet meer. Hij richt zich nu volledig op de eigen zaak. 7. Wat maakt uw winkel sterk t.o.v. vergelijkbare zaken? Om te beginnen merkt Cees op, dat hij de enige zaak in Spijkenisse is met een productaanbod, zoals hij dat heeft. Dat hij wat duurdere producten heeft, deert de mensen niet. Van het aanbod JURA espressoapparaten wordt bijv. het duurste apparaat het beste verkocht. Mensen willen toch vaak een goed product. We merken dat veel mensen steeds meer voor kwaliteit gaan, bijv. t.a.v. het koffie drinken. Met daarbij de wetenschap, dat er een goede service achter staat. Daarnaast is de persoonlijke benadering en kennis van zaken natuurlijk heel belangrijk. 8. U organiseert regelmatig demonstraties in de winkel. Is daar behoefte aan? Komen er veel mensen op af? Ook met deze demonstraties willen we ons onderscheiden. Iedere keer weer zien we er veel klanten op af komen. In de wintertijd hebben we om de twee weken een demonstratie. In november hadden we bijv. een messenslijper, Jura espressoapparaten, koken in een rookpan (vis en vlees). In december staan nog demonstraties van gietijzeren braad- en grillpannen van Le Creuset (3 dec.) en kokskeukenmessen (10 dec.) op het programma. In het voorjaar gaat het weer verder.

25

9. Als adverteerder wordt u regelmatig uitgenodigd een concert van HRM bij te wonen. Wat vindt u van ons koor? Ik heb zelf helemaal niets met koorzang, maar enkele medewerkers wel. Die gaan wel en komen enthousiast weer thuis. 10. Wat zou tot slot nog kwijt willen aan de lezers van ons clubblad Randverschijnselen? Ik wil de mensen graag wijzen op ons magazine, dat twee keer per jaar uitkomt. Tevens wil ik graag wijzen op de vijf weken met knalaanbiedingen; zie daarvoor de lokale media op heel Voorne-Putten. En natuurlijk zijn de lezers van harte uitgenodigd een bezoek aan onze winkel te brengen.

28

Op bezoek bij Uncle Sam. Deel 2

Nadat we ook Monterey, de eerste hoofdstad van Californie met een bezoek hebben vereerd, vervolgen wij onze weg richting Las Vegas. De weg zal ons door de Siërra Nevada naar Bakersfield voeren waarbij we een flinke stop hebben om Yosemite Park te bekijken. Hier vergapen we ons aan enorm hoge watervallen en snelstromende rivieren. De bergtoppen zijn indrukwekkend ruig, de bergweiden daarentegen zijn meer glooiend, de bossen zijn uitgestrekt. Kortom: de natuur is overweldigend en je komt ogen tekort om alles op je gemak te kunnen bekijken.

27

Weer in de bus dringen we nu dieper de woestijn in; een desolaat landschap ontvouwt zich voor ons, hier en daar onderbroken door armoedige optrekjes, samengesteld uit oude golfplaten, delen van gestripte stacaravans en ander onduidelijk bouwmateriaal; het is de behuizing van de indianen die hier wonen. Een toilet hebben ze niet, stromend water is ze onbekend; eens per week komt er een tankwagen die voor drinkwater zorgt. De blanke heeft de oorspronkelijke bewoners van Amerika de slechtste stukken grond toebedeeld, landbouw en veeteelt zijn op de toegewezen gebieden nauwelijks mogelijk. De begroeiing is vrij eenzijdig; wat verdord gras en hier en daar een karakteristieke Joshua tree.

In de namiddag bereiken we Bakersfield, een dromerig stadje dat de sfeer van een Amerikaans plattelandsstadje uitademt, het is er warm, de temperatuur is niet meer aangenaam. De volgende dag maken we ons op voor een bezoek aan het spookstadje Calico. Aan het einde van de 19e eeuw werden hier naar schatting 500 kleine zilvermijnen geëxploiteerd en waren er zo’n 1200 inwoners. De daling van de zilverprijs leidde ertoe dat rond de eeuwwisseling het stadje z’n populariteit snel verloor en toen ook de vraag naar borax sterk terugliep vertrokken ook de laatste inwoners met achterlating van allerhande voorwerpen en huisraad.

28



    Als we Las Vegas naderen neemt ook de verkeersdrukte toe. Grote Macks sjouwen met containers van 16 meter af en aan, de grote Amerikaanse sleeën zijn uit het verkeersbeeld verdwenen, Lexus met name maar ook andere grote SUV’s zijn er voor in de plaats gekomen. Het is in de middag als we in Las Vegas aankomen, een vette warme deken valt over je heen voor mensen een ongeschikte biotoop. Schreeuwerige reclames op de gevels van de hotels vragen je aandacht, wij verblijven in Circus Circus.

’s Avonds maken we een toer door de stad en kijken onze ogen uit; van een energiecrisis hebben ze hier nog nooit gehoord. Wat een licht wat een shows, het ene hotel pakt nog grootser uit dan het andere, bij Treasure Island zijn we getuige van een piratengevecht met schepen die werkelijk slagzij maken, we zien een fantastische lichtshow in het water bij het Bellagio. De vele trouwkapelletjes hebben over belangstelling niet te klagen. Misschien geen energiecrisis maar wel een financiële crisis, meerdere nieuwe hotels staan nog in de steigers, ze worden voorlopig niet afgebouwd, in de speelzalen van de hotels vallen de vele lege plaatsen op. Volgens onze gids was het in het verleden geen uitzondering dat mensen in de rij stonden om aan te kunnen schuiven. We wagen ook een gokje zonder te weten op welke knoppen te moeten drukken, aan welke handels of andere toeters en bellen te moeten trekken of draaien, het eindresultaat is een winst van 14 dollar !!!.

29

Die avond hebben we een uitgebreid lopend buffet, je kunt het niet bedenken of het is er: Italiaanse pasta’s, Indiase curries, Japanse sushi’s, Amerikaanse hamburgers , Mexicaanse tortilla’s, en overweldigende desserts van verse vruchten tot vele smaken overheerlijk roomijs. Dat overvloedige deelname aan dergelijke braspartijen tot obesitas kan leiden hoef ik natuurlijk niet uit te leggen. Na ’s avonds een mooie voorstelling van “The Rat Pack“ - Dean Martin, Frank Sinatra en Sammy Davis jr. - te hebben bijgewoond vleien wij ons vermoeid maar voldaan neer op onze ruim bemeten tweepersoonsledikanten voor een welverdiende nachtrust.

We verlaten Las Vegas de volgende morgen vroeg want Zion National Park en Bryce Canyon verwachten ons. Zion Canyon is een geweldige kloof, uitgeslepen door de Virgin River, het ravijn is zo’n 24 kilometer lang en 800 meter diep, het is weer overweldigend. Als we vervolgens Bryce Canyon zien kunnen we niet anders dan vaststellen dat dit het mooiste stuk natuur is wat we gezien hebben: gele, oranje en roestbruine kalk- en zandsteenformaties doemen op in ons gezichtsveld, wat een kleurenpracht. De grillige vormen van de rotsen , de zg. hoodoos, ontstaan door het voortdurend eroderen van de rotsformaties onder invloed van de afwisseling van vorst en dooi. De wandeling die we hier maken geeft ons een goede indruk van de schitterende natuur. Het park dankt zijn naam aan een van de eerste pioniers: de mormoon Ebenezer Bryce.

30

We verlaten Bryce Canyon en verplaatsen ons naar de Grand Canyon, een wonder van de natuur. De Colorado rivier heeft hier gedurende miljoenen jaren haar slijpende werk gedaan. De lengte van de canyon is ongeveer 430 kilometer en de breedte varieert van 15 tot 29 kilometer, de diepte bedraagt plm. 1600 meter. In de wanden van de canyon bouwden de Hualapai indianen al honderden jaren geleden hun onderkomens en schuilplaatsen. Een flink gedeelte van het reisgezelschap – de schrijver dezes bleef met beide voeten op de grond – maakte van de gelegenheid gebruik een helikoptervlucht over/door de canyon te maken, de reacties bij terugkomst waren buitengewoon enthousiast. De 3D film over de canyon die werd vertoond was meer dan spectaculair Het einde van onze reis nadert; we overnachten in Laughlin een stadje met tientallen casino’s en komen de volgende dag aan in Los Angeles. Van de oorspronkelijke bebouwing is op de Spaanse wijk in het oude centrum na, niet veel meer te zien. Wat dat betreft zijn Amerikanen een beetje cultuurbarbaren. Los Angeles is met zijn ruim 4 miljoen inwoners de tweede stad van Amerika en is hoofdzakelijk een laagbouwstad. Uiteraard is er hoogbouw maar niet zo indrukwekkend als in NY, dit komt door het risico op aardbevingen dat hier veel groter is. We zien de Walk of Fame, het beroemde HOLYWOOD-bord op de heuvels en maken een toer door Beverly Hills.

32

Ook hier is het weer net als in de film: dure huizen, twee auto’s op de driveway, joggende slanke mannen en vrouwen. ’s Middags doen we de beach tour en rijden langs de kust naar Santa Monica, onderweg wordt hier en daar het “optrekje” aangewezen van een bekende filmster of populaire popster. We bezoeken de beroemde pier waar het gezellig druk is en gaan vervolgens winkelen in het gezellige centrum. Voordat we terugkeren naar het hotel voor onze laatste overnachting wandelen we nog even langs het strand op de plek waar veel jonge mensen flaneren al dan niet voorzien van skateboard en bijbehorende uitrusting. De volgende dag vertrekken we vroeg naar het vliegveld en verlaten de Amerikaanse westkust om via een tussenlanding op Washington Dulles Airport in het oostelijk gedeelte van dit prachtige land weer richting Europa te vliegen. Het gaat snel, zeker als je Ierland gepasseerd bent; boven Engeland begint het toestel al te dalen om daarna op een mistig en miezerig Schiphol te landen. Dat het openbaar vervoer uitgerekend die dag in Rotterdam in staking is, kan ons plezier van deze vakantie niet bederven. Ari de Bont

33

KOKEN Sinds kort ben ik in de VUT en na het volgen van een cursus voel ik me ook erg betrokken bij het huishouden en probeer ik te helpen met koken. Ik wil dan ook wat van mijn ervaringen overbrengen en heb hierna een succesvol RECEPT “Eend met whisky” vastgelegd. Ingrediënten: Een eend van 5 kilo Twee grote flessen Schotse whisky Spekreepjes Een fles olijfolie

Bereidingswijze: De eend larderen en de binnenkant inwrijven met peper en zout De oven voorverwarmen op 180 graden Een longdrinkglas voor de helft vullen met whisky De whisky opdrinken tijdens het voorverwarmen van de oven De eend op een vuurvaste schotel leggen en een tweede glas whisky inschenken Het glas whisky opdrinken en de eend in de oven zetten Na 20 minuten de oven op 200 graden zetten en 2 glaven vubben met whisky De glaven opdlinken en de scherven van et eeiste gas oplaapen Na een haiff uui, de hoven opedoen en ddeend tesjekkn

34

Blantwonezalf in de padkamu ganaale en op de povekant van de linkerhand doen Denove opedoen naadatet eerste glaf en de sjotel vastpakke De blantwondzalf op de binnekant van de regthant djoen endeent optrape Deent nogis oprape en met nen nantdoek de bwantwondesalv van deent vege Ze hande ontvette me whisky en de tupe ssalfveeroprape Tkapotte glazzopvege endent terug in dehove dooen Deheent oprape de dove eerst opedoen De twwwiede fjes biske pedoen en overeindzette Opstjaan van de vjoer ent vetssspek ondrde kasd vege Nogis opstjaan van de vloer en tochma blijve zitte De bles op de gjondzjette Uide fles djinke wande glave sijn opof kabot Denove afzette, deooge sljuite en omvalle

Zzzzzzz…….

35

Donderdag 15 december 2011, aanvang 20.00 uur. Eigen kerstconcert in de Dorpskerk te Spijkenisse o.l.v. Arjan Breukhoven m.m.v. Hoboïste, Yta van der Zwaag; Orgel, Everhard Zwart; Sopraan, Graziëlla Frerichs. Woensdag 21 december 2011, aanvang 20.00 uur. Groot Mannenkoor Kerstconcert in de Groote Kerk te Maassluis o.l.v. Arjan Breukhoven m.m.v. Alexander Paperny (uit Rusland) balalaika; Kinder-en-jeugdkoor ‘Young Voices’ o.l.v. Rozemarijn Kalis; Orgel, Evert van Veen. Vrijdag 23 december 2011, aanvang 20.00 uur. Eigen kerstconcert in de Sint Catharijnekerk te Brielle o.l.v. Arjan Breukhoven m.m.v. Sopraan, Liubov Belotserkovskaja; organist Martin Zonnenberg. Donderdag 5 januari 2012, aanvang 19.30 uur Nieuwjaarsreceptie in de Kern.

36

°""6 /Ê °6° schilders

Schilderwerken, van advies tot een uitstekend eindresultaat Voor al uw glas- en schilderwerken krijgt u bij ons vakkundig advies. Dankzij onze ervaring en kennis van nieuwe materialen en producten kunt u vertrouwen op een uitstekend eindresultaat. Uiteraard met erkende AF-garantie.

Kies voor kwaliteit!

www.hhoogvliet.nl gevestigd te Spijkenisse, Oud-Beijerland en Hellevoetsluis

Randweg 1 ▪ 3201 VN Spijkenisse T: 0181 - 61 54 54 ▪ F: 0181 - 61 58 19

Theemsweg 9 - 3201 LT Spijkenisse - Tel. 0181-622155 - Fax 0181-626867