‘Tied veur ’n Drafke’ 58 - December
Wij hebben weer een zeer geslaagd vrijwilligersfeest gehad! Er is een leuk stukje, maar vooral veel foto’s! -1Onze fotograaf is naar de Military geweest in Boekelo, hij heeft hiervan een mooie fotoreportage gemaakt!
:
Joris
Mandy
Spot
Geschonken door:
Geschonken & Geadopteerd door:
Geschonken & Geadopteerd door:
Rotary Club Oldenzaal
Specsavers Oldenzaal
The Ten Cate Human Help Foundation
Geadopteerd door: WBO Wonen
Roos Geschonken door: Basischool de
Durk
De Paarden
Bongerd
Geschonken & Geadopteerd door: Rabobank Twente Oost
Geadopteerd door: Stille Sponsor
Pablo
Sherlock
Sidney
Geschonken door: WBO wonen
Geschonken door: Gelderman Stichting
Geschonken door: Boeskool Fonds
Geadopteerd door: Park Golf Hulsbeek
Geadopteerd door: Boeskoolfonds
Oldenzaal
Open
-2-
Geadopteerd door: Anonieme Sponsor
Voorwoord
Van de Redactie… ‘Tied veur’n Drafke’ is een uitgave van: Manege De Boerskotten en verschijnt 6 keer per jaar in Februari, April, Juni, Augustus, Oktober en December
Maar nu… December!! Het laatste nummer van 2015 alweer. We beginnen langzaam met frisse zin weer aan de 2016 nummers. Dan kom je tot de conclusie dat in april editie 60 alweer gedrukt gaat worden! En met een snelle rekensom, 60edities, om de maand is dat toch zo’n 120 maanden Tied veur’n Drafke! Is dat 10 jaar? Jeetje! Tijd voor een terugblik… maar dat is voor later. Eerst deze editie, 58:
Redactie: Jos Knaap Kyra v. Dijk, Anne Vastert, Joeri Teggeler, Ingrid Davina. Fotografie: Arthur Wiegman Paardenfotografie: Wendy Engelen – Appeltje Eitje www.wendyengelen.com Reacties, ideeën, advertenties, enz kunt u inleveren via de mail op:
[email protected] -------------------------------------Manege De Boerskotten Boerskottenlaan 35 7574 VB Oldenzaal telefoon: 0541-520423 www.manegedeboerskotten.nl
[email protected] Bank rekening nummer: NL08RABO0139127593 Openingstijden: Maandag Dinsdag Woensdag Donderdag Vrijdag Zaterdag Zondag
Hallo allemaal! Allereerst, onze excuses voor het niet organiseren van een wedstrijddag. Vorige editie maakten we iedereen enthousiast maar helaas kon het niet doorgaan. Niet alle paarden waren fit en voor zo’n grote dag moeten ze toch fit zijn, het zijn flink wat proefjes dan! Maar dit maken we zeker goed hoor.
17.00/21.30 17.00/20.30 13.30/17.45 17.00/21.30 17.00/21.30 08.30/12.45 gesloten
uur uur uur uur uur uur
facebook.com/manegedeboerskotten
Ons bestuur kijkt terug op de afgelopen tijd en vertelt hier de leuke maar ook de minder leuke dingen nog even. Laten we vooral de leuke dingen herinneren! We hebben een vrijwilligersfeest gehad en wat was het een succes! Jaimy en Emma vertellen wat ze er van vonden en zoals jullie gewend zijn, legde Arthur alles vast op beeld. Over vastleggen op beeld gesproken, Arthur ging ook naar de Military in Boekelo en heeft hier vele schitterende plaatjes geschoten! Deze wilden we jullie natuurlijk niet onthouden dus maakte hij een mooie selectie. Linda Fokkinga stelt zich voor en dit is een erg leuk stuk geworden! En Spot verteld over haar plannen met Kerst… Rest ons alleen nog maar om jullie hele fijne feestdagen te wensen en we hopen iedereen weer gezond te zien in 2016! Namens de redactie, Kyra
Inhoud: Van het bestuur Vrijwilligersfeest Even voorstellen Dagboek Military Boekelo
-4-5-8-9- 10 -
-3-
‘Van het bestuur’ Een bewogen jaar loopt op zijn eind Een van de taken van de secretaris van het bestuur van de Stichting Paardrijden voor Gehandicapten Oldenzaal, is het samenstellen van een jaarverslag. Geen al te leuke opdracht, want je moet de gegevens die je kunt en wilt gebruiken overal vandaan halen. Bovendien belooft iedereen de spullen onmiddellijk op te sturen, maar dat blijkt in de praktijk nog wel wat tegen te vallen. Dus weer een telefoontje of een mailtje. Ach, je raakt er aan gewend en het verandert toch nooit, dus leg je je erbij neer. Het is ook de reden dat ik als secretaris, het schrijven van het jaarverslag zo ver mogelijk naar achteren schuif. Maar nu is dan toch het moment aangebroken om aan de slag te gaan en heel eerlijk gezegd heb ik er aan de ene kant het nodige plezier aan beleefd en aan de andere kant herinneringen boven gehaald die ik kennelijk had weggestopt en nu weer boven tafel kwamen. Om maar met dat laatste te beginnen: in 2014 (want daar gaat het jaarverslag over) hebben we afscheid moeten nemen van twee van onze viervoeters: Lady-Anne en Heika. Vooral in het geval van Heika, die getroffen werd door een niet te genezen darmperforatie, heeft dat veel pijn en verdriet veroorzaakt bij alle betrokkenen. Inmiddels is het aantal paarden/pony’s weer op peil gebracht door, in eerste instantie, de komst van Spot die zijn plek heeft gevonden in de gelederen van de overige paarden. Inmiddels zijn de onderhandelingen begonnen over de aankoop van een nieuw paard omdat het naar uitziet dat ook Mandy (25 jaar) haar beste tijd heeft gehad. De voorkeur lijkt op dit moment uit te gaan naar een Schwarzwalder Fuchs/Noriker die, als deze Tied veur ’n Drafke verschijnt, al twee weken op proef is geweest. Het is een stevig paard met de naam Waldo die ook geschikt is als gewichtsdrager. Positief Emotionele momenten dus in 2014, maar gelukkig ook veel positiefs. Zo werd de terugloop van het aantal ruiters en amazones, waarvan al een paar jaar sprake was, tot stilstand gebracht en er is zelfs weer sprake van groei. Dat is mede te danken aan de fantastische open dag die is gehouden en die veel bezoekers heeft getrokken. Kennelijk was zo’n kennismaking nodig om nieuwe ruiters over de streep te trekken. Voorts herinnert iedereen zich ongetwijfeld de vervanging van het dak van de manege. Daar hebben we al bestuur behoorlijk tegen aan gehikt gezien het prijskaartje dat er aan hing. Gelukkig waren er echter voldoende sponsors te vinden, die zonder uitzondering royaal in de buidel hebben getast, zodat de klus kon worden geklaard zonder dat we al te veel financiële schade opliepen als stichting. Dat laat onverlet dat we, met het oog op de toekomst, nog eens gaan kijken naar de conditie van overige delen van de manege. Een verfbeurtje aan de voorkant zou bijvoorbeeld geen luxe zijn denkt het bestuur. Zo blijven we bezig, maar we kijken met vertrouwen naar de toekomst. Het jaar 2016 komt er aan en laten we van de gelegenheid gebruik maken iedereen via deze wek al een heel voorspoedig Nieuwjaar toe te wensen.
-4-
‘Vrijwilligers feest’ Wat hebben we een lol gehad Zaterdag 3 oktober hebben wij in de manege weer een feest voor onze vrijwilligers gehad. Zoals altijd hebben we heerlijk gegeten, gezellig wat gedronken en een leuke activiteit gedaan. Deze keer is de activiteit mogelijk gemaakt door Fast2Rent waarvoor onze dank! Onze vrijwilligers Emma en Jaimy vertellen: Toen we binnenkwamen zagen we in de bak een rodeostier staan, we hadden er meteen ontzettend veel zin in! De avond begon met een BBQ, er waren grote schalen vlees, veel broodjes en lekker drinken. Tijdens de BBQ konden alle vrijwilligers alvast oefenen op de stier. Dat was in het begin heel erg lastig, het duurde even voordat we de juiste techniek hadden om zo lang mogelijk te blijven zitten. Nadat iedereen genoeg gegeten had ging de wedstrijd beginnen. De vrijwilligers werden in groepjes gedeeld en de beste van elk groepje streden nog een keer tegen elkaar. Uiteindelijk heeft Yvon de wedstrijd gewonnen. Daarna ging iedereen nog gezellig nazitten en toen was het al weer klaar. Op naar de volgend keer! En omdat beelden meer zeggen dan woorden: foto’s, veeel foto’s!
-5-
-6-
-7-
‘Even voorstellen’, Linda Fokkinga Deze maand stelt Linda zich voor in de Tied veur’n Drafke. Ze heeft een leuk stukje over zichzelf gemaakt wat je hieronder kan lezen. Hallo allemaal, Ik ben door Ingrid gevraagd om een stukje te schrijven en daar zeg ik geen nee tegen. Ik ben dus Linda Fokkinga en ben 30 jaar oud. Ben geboren in Lochem en werk nu in de huishouding bij de thuiszorgorganisatie BTK Zorg in Oldenzaal. Mijn hobby’s zijn koken, creatief bezig zijn, lezen, paardrijden en muziek luisteren. Ik ben bij de manege terecht gekomen via Antoinette de Vries, die ken ik als mijn vaste cliënte bij BTK Zorg, ik maak op maandag en donderdag schoon. Bij de kennismaking zei ze dat ze paard reed bij de manege en dat was meteen een match want ik zelf jaren terug (volgens mij zo’n 20 jaar) ook paard gereden op de manege De Heksenlaak in Barchem, dit ligt in de Achterhoek. Toen kwamen al snel de paardenverhalen naar boven. Erg leuk natuurlijk en jullie kunnen nu wel raden waar elke maandag en donderdag de gesprekken over gaan. Dus vanaf die tijd, nu ongeveer 1 jaar terug, kom ik al bij jullie kijken. Het begon op de donderdag, de dag waarop Antoinette rijdt. Op donderdagavond was er geen sporten, wat ik heel veel deed dus kon ik mooi mee. Toen werd ik door Cathalie gevraagd of ik niet mee wou helpen met de lessen omdat ik Antoinette ook altijd mee hielp als er helpers tekort waren, daar heb ik toen ja op gezegd. Toen ik hoorde dat er op de maandagavond ook nog handen te kort waren en waarom zou ik niet vaker mijn steentje bijdragen? Zo kwam ik ook op de maandagavond terecht. En nu help ik twee dagen in de week. Vroeger was ik al heel erg van het dieren verzorgen. Wij zelf hadden een konijn, hond, kat en een hamster. Deze verzorgde ik altijd en gaf ze de aandacht die ze nodig hadden. Op het pleintje waar ik woonde was een buurmeisje met een verzorg shetlander genaamd Polly. Ik ging vaak met haar mee en zij ging er dan op rijden. Toen ik er een keer op had gezeten wist ik dat ik ook wou gaan paardrijden. Zo ben ik bij manage De Heksenlaak in Barchem terecht gekomen. Daar kreeg ik les van Edwin Klokman. De 5 á 6 jaar die ik daar heb paardgereden heb ik er veel ervaring met pony’s en paarden opgedaan. Via de basisschool leerde ik een vriendin kennen die een KWPN verzorgpony had, ze zat bij een ponyclub, De Barchruiters. Dat ik vond ik toen zo leuk dat ik mijn vader had gevraagd of ik misschien ook een verzorgpony mocht. De -8-
moeder van die vriendin kende nog wel iemand die een pony had staan en dat werd mijn verzorgpony, Rethoura. Ik ben toen ook bij de club gegaan en heb veel wedstrijden gereden in dressuur en springen. Bij deze verzorgpony heb ik ook de geboorte meegemaakt van haar veulen. Dit was heel indrukwekkend want ik mocht meteen de stal in om het veulen te aaien. Het veulen is later nog Gelders kampioen geworden met de veulenkeuren. Ze heet Macha en loopt er nog steeds. Mijn verzorgpony werd oud en ik ging er alleen nog heen om met haar te wandelen. Later kreeg ik te horen dat ze dood was zonder mij iets te vertellen. Ik kon dus nooit afscheid nemen. Ik mis haar nog elke dag. Ik wil iedereen op de manege hoe jullie rijden en iedereen die komt rijden een lach geeft. Ik heb veel van jullie geleerd en leer nog steeds. Voor Antoinette had ik nog nooit van de manege gehoord maar ik ben blij dat ik er nu van weet en Cathalie haar aanbod het aangenomen. Het is heerlijk om weer tussen de mooie dieren en lieve mensen te lopen. Heel veel lieve groetjes, Linda
‘Mijn Dagboek’, Spot Kerstmis kom! Kerstmis komt! Kerstmis komt! Maar eerst vieren we nog heel even Sinterklaas. Vieren jullie ook pakjesavond? Wij vieren het niet zo maar we krijgen wel eens een extra lekker worteltje, net als het paard van Sinterklaas hebben wij ook soms geluk. Pakjesavond doen we niet zo. Kerstmis vieren we dan wel, we maken altijd met alle paarden een heel groot kerstdiner wat we dan met z’n allen lekker op eten. We maken van alles, iedereen heeft wel iets wat die lekker vindt. Joris smeert wel altijd een beetje als hij aan het koken of bakken is. Maar Mandy zegt dan al snel dat het niet meer mag. Ik heb wel heel veel zin in de kerst. Helemaal als het ook nog gaat sneeuwen, weet je waarom? Het is wel een geheimpje dus niet door vertellen. We gaan dan namelijk de Kerstman helpen voor een dag. Alle pony’s van stal moeten voor de arrenslee en gaan pakketjes rondbrengen samen met de Kerstman. We moeten altijd even, voor we weggaan, de slee schoonmaken. Deze heeft het hele jaar in de opslag gestaan dus moet even vrij worden gemaakt van stof. Daarna zijn alle cadeautjes verpakt en leggen we deze in de slee. Als we dan ingespannen zijn gaan we op pad. Samen met de Kerstman gaan we de hele stad door en brengen we cadeautjes langs bij kinderen. Leuk hé? Niet doorvertellen. Heel veel plezier met Sinterklaas en Kerst dit jaar! Op een mooie witte kerst. Tot snel! Lieve groetjes van Spot.
-9-
Military Boekelo, van een koud Boekelo naar een warme Rio? Zodra de bomen verkleuren verzamelen de eventing fans voor de Military in Boekelo. De military bestaat traditioneel uit een dressuur proef (vanwege het grote aantal combinaties wordt dit in 2 dagen verreden), een cross country in het Twentse coulisse landschap en op zondag het afsluitende springconcours. De Military is de laatste kans voor eventing ruiters om de paarden te testen voor de komende Olympische Spelen in Rio. Deze combinatie reizen vanuit uit alle delen van de wereld naar Boekelo, opvallend was dat er combinaties aanwezig waren vanuit; Japan, China, Zimbabwe en Oceanië. Onze fotograaf was weer aanwezig met zijn camera’s en maakte de fotoreportage op deze pagina’s.....
- 10 -
- 11 -
- 12 -
- 13 -
‘Tied veur’n Drafke’ wordt mogelijk
gemaakt door:
Fouragehandel Kienhuis Voor al uw ruwvoeders Voor zowel particulier als rootverbruiker
- 14 -
