te vragen... juist op het gebied van die gezondheidskundige aspecten!

n ummer

8

UW VEILIGHEID, ONZE ZORG

In deze nieuwsbrief o.a.: Operationele voorbereiding • Advisering bij evenementen • Regionale draaiboeken Influenza op orde

EVENEMENTEN ADVIES ONLINE

Keten • Opleiding Arts Spoedeisende Geneeskunde • Fotoserie oefenavond SIGMA • USAR.NL inzet in Pakistan

OPV | Bij het verlenen van vergunningen bij grootschalige evenementen komt er veel werk

Oefenen • Het verhaal van een slachtoffer

aspecten. Er moet dan niet alleen gedacht worden aan geneeskundige hulpverlening, maar

om de hoek kijken. Of het nu gaat om een Kerstmarkt of een Dance festival, voor gemeenten is het zaak om alles goed te beoordelen. Ook op het gebied van gezondheidskundige

ook aan technische hygiënezorg, zoals bijvoorbeeld sanitaire voorzieningen, drugsgebruik, watertappunten e.d.. Het bureau GHOR Zuid-Holland Zuid biedt nu gemeenten de mogelijkheid om online advies te vragen ... juist op het gebied van die gezondheidskundige aspecten! Kwalitatief en kwantitatief Het bureau GHOR ZHZ geeft advies aan de burgemeester van de betreffende gemeente. Dit advies is met name gericht op pro-actie, preventie en eventueel preparatie. Daarnaast is advisering nodig om de dagelijkse zorg en de technische hygiëne, zowel kwalitatief als kwantitatief veilig te stellen. Per publieksevenement wordt bekeken of preventief opschalen van de GHOR-keten (o.a. ambulancezorg, SIGMA, ziekenhuizen en psychosociale hulpverlening) noodzakelijk is. Dit wordt beoordeeld naar de aard van het publieksevenement, waarna geadviseerd wordt over de inzet van mensen en middelen.

Risico’s en maatregelen De adviezen stelt het bureau op aan de hand van een landelijk ontwikkelde risicoanalyse. Mede op basis van een risicoanalysemodel wordt dit gedaan door staffunctionaris OPV, Jan Scheurwater. “Ik houd hierbij ook rekening met ervaringen uit voorgaande edities van het evenement en kan zodoende ook afwijken van de uitkomsten van het risicoanalysemodel. Hierdoor kan het mogelijk zijn dat wij een hogere of lagere inzet van mensen en middelen adviseren. Tevens heeft de risicoanalyse voor wat betreft de geneeskundige hulpverlening betrekking op drie aspecten, te weten het soort evenement, de samenstelling van het publiek / deelnemers en de plaats en tijdstip van het evenement”, geeft Jan aan. “Op het moment dat de risico’s beschreven zijn, kan vastgesteld worden welke maatregelen getroffen moeten worden. Enerzijds zijn dat maatregelen voor de inzet van diverse groepen

nieuwsbrief nummer 8, 2006 Jaargang 4

hulpverleners, gericht op de daadwerkelijke verzorging en preventie van ongevallen. Anderzijds betreft het maatregelen op technisch-hygiënisch terrein. Daarbij betrek ik weer onze ketenpartners. Bepaalde te nemen maatregelen betreffen ook het werkgebied van de GGD, de ambulancedienst of de GGZ. Tot slot”, gaat Jan verder, “zijn aanvullende maatregelen aan te geven, gericht op specifieke risico’s.”

Inloggen Om het gehele proces van adviesaanvraag bij een evenement te versnellen, is het nu mogelijk om op de website van bureau GHOR ZHZ (www.ghorzhz.nl) online advies in te winnen. Bij het bureau hoeft de aanvrager eenmalig inloggegevens voor de website aan te vragen, waarna op de website het meldingsformulier te openen is. Het formulier kan online ingevuld en verstuurd worden. Het voordeel van het inwinnen van advies op deze digitale wijze is natuurlijk de snelheid. Direct na het versturen van het meldingsformulier, ontvangt Jan Scheurwater dit formulier via de email. Waarna een snelle reactie met een deskundige beoordeling geboden kan worden. Inmiddels hebben nagenoeg alle gemeenten uit de regio ZuidHolland Zuid hun inloggegevens opgevraagd en kunnen zij nu via de website het formulier downloaden. Heeft u vragen of wenst u meer informatie over advisering bij grootschalige evenementen? U kunt daarvoor contact opnemen met Jan Scheurwater, onder telefoonnummer 078-6920570 of via email [email protected].

NIEUWSBRIEF ALBERT SCHWEITZER ZIEKENHUIS START OPLEIDING ARTS SPOEDEISENDE GENEESKUNDE Keten | “Haastige spoed niet overal goed” is de titel van een rapport wat

Bouwen aan betere zorg

de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) in 2004 heeft uitgebracht. De IGZ

Na deze complete opleiding van vier jaar is de arts gespecialiseerd in Spoedeisende Geneeskunde. Een aantal kenmerken waar de arts dan aan voldoet is: specifieke deskundigheid, ervaring met acute geneeskunde (minder uitgebreid dan een specialist maar meer allround), efficiëntie in bedrijfsvoering en de arts waarborgt continuïteit van zorg. “Hiermee bereiken we dat de medische opvang kwalitatief goed is geregeld. Dit wordt de SEH van de toekomst!” Kees verwacht met deze opleiding een landelijke erkenning en dit betekent dat de Arts Spoedeisende Geneeskunde een nieuwe functie wordt. Kees geeft aan dat het ASz verder ‘bouwt’ aan de continuïteit van zorg. “In het ASz zijn wij ook bezig met de verpleegkundige zorg op de afdeling SEH. Alle verpleegkundigen zijn maximaal geschoold in eerste opvang van trauma, reanimatie en eerste opvang van brandwonden. Daarbij hebben de verpleegkundigen een scholing gekregen waarin de GHOR processen met praktijkvoorbeelden zijn behandeld.” Tevens heeft het ASz op dit moment op de twee locaties nieuwbouwprojecten lopen. “Op de locatie Zwijndrecht zijn wij gestart met het bouwen van een nieuwe SEH”, vertelt Kees trots. “Hier wordt een observatorium van vijf plekken gerealiseerd. De verwachting is dat deze afdeling in het derde kwartaal van 2006 open is. Op de locatie Dordwijk is al gestart met de bouw van het Gezondheidspark. Er komt een compleet nieuwe SEH met een observatorium van veertien bedden. Wij verwachten dat deze afdeling eind 2007, begin 2008 klaar is. Je kunt wel zeggen dat het ASz straks twee afdelingen SEH heeft die het medisch, verpleegkundig en bouwtechnisch/facilitair uitstekend voor elkaar hebben!”

geeft in dit rapport de resultaten weer van een landelijk onderzoek naar het functioneren van de afdeling Spoed Eisende Hulp (SEH) in ziekenhuizen. Een van de belangrijkste conclusies is dat ziekenhuizen op korte termijn moeten voldoen aan de norm dat op een afdeling SEH tenminste de 7x24-uurs beschikbaarheid van een arts met voldoende deskundigheid en tenminste twee jaar ziekenhuiservaring is gegarandeerd. Het Albert Schweitzer Ziekenhuis (ASz) te Dordrecht heeft daaropvolgend een concrete actie ondernomen, te weten het opstarten van een opleiding Arts Spoedeisende Geneeskunde. Aan het woord is Kees van Leeuwen, divisiemanager Interventie van het ASz.

Kwalitatief goede afdeling SEH

Theorie, stage en onderzoek

“De IGZ heeft in haar landelijk onderzoek ook gekeken naar de huisvesting, de bereikbaarheid en het niveau van voorzieningen van de afdeling SEH. Een constatering daarbij is dat op veel afdelingen SEH de eerste opvang geschiedt door jonge arts-assistenten met relatief weinig ervaring. Het uiteindelijke rapport pleit voor ziekenhuisartsen met minimaal twee jaar ziekenhuis ervaring voor de werkzaamheden op de afdeling SEH”, begint Kees zijn relaas. “Het ASz heeft daarop volgend een interne discussie gevoerd over de afdeling SEH op onze locaties te Zwijndrecht en Dordrecht. Wij hebben daarbij gekeken of de afdeling SEH in Zwijndrecht open kan blijven. Er is uiteindelijk besloten deze afdeling in Zwijndrecht open te houden, aangezien zij een belangrijke voorziening betekenen voor dat gedeelte van het verzorgingsgebied van het Albert Schweitzer ziekenhuis. De locatie Zwijndrecht wordt gepositioneerd als een versterkt basisziekenhuis met alle basale ziekenhuiszorg en enkele bijzondere functies. Deze locatie neemt een belangrijke positie in onze regio in. Locatie Dordwijk is meer een Interventiecentrum voor complexe zorg. Met de beide afdelingen SEH hebben wij binnen het ASz kwalitatief goede afdelingen. Dit aan de hand van de normen genoemd in het IGZ rapport en in lijn met andere geldende richtlijnen.”

“We hebben een Amerikaanse medisch specialist, een ”emergency physician”, bereid gevonden deze opleiding te begeleiden als opleider”, gaat Kees verder. “De Spoedeisende Geneeskunde (SG) is in Amerika, Engeland en Australië al een gevestigd specialisme. Onze opleiding gaat vier jaar duren en we starten de eerste lichting met zes arts-assistenten. In de eerste drie jaar volgen zij een algemene stage SEH en doen zij stages op alle afdelingen van het ziekenhuis. De SG-arts in opleiding bekijkt alle specialismen, gerelateerd aan spoed. Gedurende deze periode volgt de SG-arts in opleiding ook een stage bij de GHOR. Het is belangrijk dat de SG-arts bekend is met de GHOR-organisatie en de verschillende functies bij opschaling. Tijdens een grootschalig incident heeft de SG-arts namelijk een taak in het rampenplan en moet deze bekend zijn met de medische behandelcapaciteit en de gewondenspreidingsplannen in onze regio. De SG-arts heeft tijdens een grootschalig incident het uitvoeren van de triage en het coördineren van medische hulp op de afdeling SEH onder zijn verantwoordelijkheid. Een mooie taak voor de GHOR om de SG-arts daar tijdens de stage op voor te bereiden”, vult Kees aan. In het vierde jaar volgt een buitenlandse stage (ASz heeft met name voor het curriculum een samenwerkingsovereenkomst met het Academisch Ziekenhuis te Cambridge, Groot-Brittannië). Tevens heeft de SG-arts in opleiding in dit vierde jaar de opdracht een wetenschappelijk onderzoek te doen.

Samenwerking “Om de kwaliteit van medische zorg te optimaliseren zijn wij in samenwerking met het Erasmus Universitair Medisch Centrum Rotterdam en het Sint Franciscus Gasthuis (ook gehuisvest in Rotterdam) gestart met de ontwikkeling van een opleiding Arts Spoedeisende Geneeskunde. In Nederland zijn er lokale initiatieven ontplooid ter introductie van een opleiding voor SEH-artsen. Echter nog niet in de regio Zuid-Holland”, geeft Kees aan. Het ASz is nu zelfs zover dat zij in het voorjaar start met de opleiding.

Partners Dat het ASz niet stilstaat met ontwikkelen blijkt ook wel uit het feit dat er aan automatisering gedacht is. “Wat begin dit jaar gaat spelen is de introductie van het Elektronisch Patiënten Dossier (EPD) en de triage (vaststellen ernst hulpvraag), die wij digitaal gaan uitvoeren”, vertelt Kees. “Er gebeurt veel op dit moment, ook op beleidsmatig niveau. Begin maart start er een ‘Acute Zorg’ overleg op initiatief van het ErasmucMC als traumacentrum ziekenhuis met alle ketenpartners in de regio Zuidwest Nederland. Een van de ketenpartners die ook bij het overleg aanwezig is, is de GHOR Zuid-Holland Zuid. Een belangrijke partner voor ons en dan bedoel ik niet alleen met betrekking tot de opleiding Arts Spoedeisende Geneeskunde”, eindigt Kees zijn verhaal.

Column

| Redactie met zijlijn

Uit welke personen bestaat een redactie van een nieuwsbrief eigenlijk? Gezien de personele verschuivingen in 2005 bestaat deze redactie uit één persoon. Maar een goede redactie kan niet zonder hulp vanaf de zijlijn. Niet alleen wat betreft het aanleveren van teksten, informatie, inhoud en foto’s. Maar ook de hulp bij het redigeren en checken van de teksten. Via deze weg wil de redactie dan ook iedereen bedanken die heeft geholpen met het vervaardigen van deze nieuwsbrief. Bij het vaststellen van de artikelen voor deze nieuwsbrief zag de redactie toch een rode draad in de verhalen. Een soort van “ .... in beeld “ nieuwsbrief is het geworden. We nemen o.a. een lid van het AMBU-team, het Albert Schweitzer ziekenhuis, een oefenavond van de SIGMA, ..... in beeld. Om vanuit de GHOR alle partners in de witte kolom en belangstellenden te informeren, brengen wij de nieuwsbrief dit jaar ieder kwartaal uit. Tevens houden wij de website up to date met nieuws. Daar kunt u te allen tijde terecht voor het allerlaatste “tussendoor” nieuws. Als u ook eens in onze nieuwsbrief in beeld wilt komen dan bent u van harte welkom met uw verhaal. Wij wensen u veel leesplezier toe met deze, alweer achtste, nieuwsbrief!


2

UW VEILIGHEID, ONZE ZORG NEDERLANDSE HULP BIJ KATRINA Bureau | De orkaan Katrina raast met een snelheid van ongeveer 250 km/u over de stad New Orleans in de Amerikaanse staat Louisianna en laat een spoor van schade, gewonden, doden, daklozen en plunderingen achter. Dit levert situaties op die ons inlevingsvermogen te boven gaan ...... De van oorsprong Ambachtse verpleegster, Carla van den Hout (61), vertelt haar avontuur als hulpverleenster bij het Disaster Medical Assistent Team (DMAT) van San Diego tijdens deze ramp.

Het team is één van de 35 DMAT teams in Amerika en bestaat geheel uit vrijwilligers die opgeroepen worden in geval van een calamiteit. “Je kan het DMAT wel vergelijken met het SIGMA-team in Nederland, alleen hoeven wij niet aan te treden bij een oproep als je niet wilt. Maar dat doe je natuurlijk niet”, begint Carla haar verhaal. Binnen acht uur nadat Katrina aankwam bij de ‘Gulf Coast’ zat Carla al met haar team in het vliegtuig richting Houston. “In een plaatselijk hotel kregen we samen met nog vier andere teams een briefing en sliepen we voor het laatst in een normaal bed. Na een korte nacht hebben we tien uur in een konvooi gereden richting Louisianna. Overige hulpverleningsdiensten zoals het Rode Kruis, Staatsbosbeheer en het Leger des Heils kwamen we onderweg tegen”, gaat Carla verder.

New Orleans airport In de hoofdstad van Louisianna, Baton Rouge, was het eerste gewondennest gestationeerd dat werd bemand door twee DMAT teams en het Rode Kruis. Hier werden regelmatig slachtoffers ingevlogen door militaire helikopters. Aangezien het voor de helikopters vanaf plaats incident een uur vliegen was en het vliegen een hoop brandstof kostte, werd besloten dat het beter was het vliegveld van New Orleans te openen en daar de mensen op te vangen. Ook voor Carla en haar team was het noodzaak naar dat vliegveld af te reizen. Na nogmaals vier uur in de auto te hebben gereden en geslapen, kwam het team op het vliegveld van New Orleans aan. “We konden gelijk aan de slag in één van de terminals van het vliegveld. Daar hebben we drie tenten opgezet, de rest van onze spullen waren nog onderweg. Maar

3


niemand had voorzien hoeveel mensen hun weg op de een of andere manier naar het vliegveld vonden. De slachtoffers kwamen aan met bussen, ambulances of werden ingevlogen per helikopter. Op een gegeven moment stond er een rij van 13 kilometer met ambulances te wachten om mensen bij ons af te leveren”, denkt Carla terug aan haar eerste dagen in New Orleans.

Kofferbanden en douchen met 2000 man “Wij zelf sliepen de eerste twee nachten op de kofferbanden in een terminal, daar doe je niet moeilijk over. Des te blijer waren we toen er voor ons veldbedjes waren geregeld. Om en om sliepen we daar een aantal uur per nacht op. Na enkele dagen werden er gelukkig douches gebracht door Staatsbosbeheer”, lacht Carla. Acht douches voor de vrouwen en acht voor de mannen waren er beschikbaar gesteld. “We mochten maar twee minuten per persoon douchen, aangezien er nog ongeveer 2000 hulpverleners stonden te wachten om te douchen!”

Luchtbrug “In de eerste week heb ik 96 uur gewerkt en in de tweede week 78. De meeste slachtoffers die we opvingen waren mensen uit verpleeg- en bejaardenhuizen en medische instituten. Sommige hadden hun eigen medische file en medicijnen voor drie dagen bij zich, anderen kwamen aan in slechts een ziekenhuisschort en een papieren deken over zich heen ..... We vingen de mensen op in de tenten en gaven ze een plekje rond ons in de terminal. Nu konden we ook de kofferbanden gebruiken, aangezien wij daar niet meer sliepen. Na een week hadden we de meeste slachtoffers via de luchtbrug kunnen vervoeren naar andere locaties. De luchtmacht heeft alle 2680 brancard- en rolstoel slachtoffers vervoerd. Enkele commerciële luchtvaartmaatschappijen hebben ook nog een onbeperkt aantal

niet-medische slachtoffers vervoerd naar locaties in het land.”

Hulp met een lach en brutale “hulp” “Hulp krijg je soms uit onverwachte hoek”, vertelt Carla. “Na een aantal dagen stond er een groep van 40 studenten voor onze neus. Een christelijke jeugdvereniging! Zij deden werkelijk alles; maakten de vloeren schoon, gaven de oudere mensen te eten, wasten de slachtoffers en deden boodschappen. En dit alles met een lach en zonder onvertogen woord. Ze hadden zelfs ondergoed voor ons gekocht, want ook onze spullen waren op een gegeven moment op. We hadden het zeker niet gered zonder hun hulp. Helaas is het zo dat deze hulp en alle overige hulpverleners niet “gezien” worden door de media. De media en de VIPS moesten op een gegeven moment zo nodig naar ons komen kijken. Ik kan er nog steeds boos om worden”, geeft Carla aan. “Schaamteloos en soms brutaal maakten ze foto’s van huilende mensen en min of meer “blote” slachtoffers. We probeerden om dit te voorkomen, maar dat lukte niet altijd.”

9/11 Na tien dagen van keihard werken kon het team van Carla stoom afblazen en werden ze weer naar huis gebracht. “Toen ik thuis kwam heb ik eerst drie kwartier in de jaccuzi gezeten. Het heeft me een paar dagen gekost om weer de oude te worden”. Niet dat Carla een onervaren hulpverleenster is. Ze sprong onder andere ook bij bij de aanslag van 9/11. “Qua omvang was dat een veel kleinere ramp dan New Orleans. Het hele rampgebied in New York was misschien zo groot als Hendrik-Ido Ambacht, terwijl het rampgebied na de orkaan zo groot was als Groot-Brittanië.” Inmiddels is Carla weer “gewoon” aan het werk, maar zodra er weer een oproep komt, is ze zeker van de partij!

NIEUWSBRIEF

SIGMA ZUID-HOLLAND ZUID OEFENT IN WEER Keten | Woord vooraf Vrijwillig in de kou staan! Want koud was het op de oefenavond van de SIGMA van de GHOR Zuid-Holland Zuid afgelopen januari. Deze oefenavond werd gehouden op het terrein van én met de Brandweer Hendrik-Ido-Ambacht. Gezamenlijk werd er geoefend met een bekneld slachtoffer in een auto.

GNK In verband met de kou is er voor gekozen om niet de gehele GNK uit stallen, maar gebruik te maken van het materiaal uit de eerste ambulance ter plekke.

Oefendoelen De SIGMA oefende vooral met het ondersteunen van het ambulancepersoneel, zoals het slachtoffer geruststellen, de vitale functies onderzoeken, stabiliseren van het slachtoffer en helpen bij de bevrijding uit de auto. De Brandweer Hendrik-Ido-Ambacht oefent iedere week minimaal één keer met het vrijwilligerskorps. Deze manier van oefenen in samenwerking met de GHOR ZHZ is een prima manier waarbij het realiteitsgehalte hoger ligt. Het gaat om de samenwerking, want als het korps oefent dan oefenen zij niets anders dan de technische zaken, de complexiteit wordt dan niet ervaren. Met dank aan: Brandweer Hendrik-Ido-Ambacht en Gerard Maaskant voor de foto’s.

1

3

2

4

1. en 2.: Briefing van de SIGMA in de kazerne van de Brandweer Hendrik-Ido-Ambacht. Plaatsvervangend brandweercommandant Jan Maaskant geeft aan wat er precies die avond gaat gebeuren, waar op gelet moet worden en hoe de samenwerking tussen de brandweer en SIGMA zal plaatsvinden. 3.: Aankomst GNK op het achterterrein van de brandweerkazerne. In verband met de kou wordt de tent deze avond niet opgezet. 4. Arie Barendrecht neemt als ambulanceverpleegkundige van de 1e ambulance de (oefen)situatie door met de brandweer. Arie en Marc van Riezen (niet op deze foto) zijn naast instructeur van deze oefenavond, tevens beide actief binnen het AMBU-team van de GHOR Zuid-Holland Zuid. 5., 6. en 7. SIGMA en brandweer bereiden zich voor! De SIGMA checkt de toestand van het slachtoffer, verleent daar waar nodig hulp en de brandweer zorgt ervoor dat de auto stabiel komt te staan. 8. Volgens de ABC systematiek is het garanderen van een vrije ademweg erg belangrijk. Een SIGMA brengt een nekkraag aan om de nek van het slachtoffer te stabiliseren. Een SIGMA blijft ook gedurende de gehele bevrijding bij het slachtoffer in de auto om deze te ondersteunen, gerust te stellen en uit te leggen wat er wordt ondernomen om hem bevrijden.

7

5

6


4

UW VEILIGHEID, ONZE ZORG

R EN WIND

9

8

9. KOUD HE!! 10. en 11. De brandweer heeft als doel het voertuig met zo weinig mogelijk beweging open te knippen (volgens het vaste protocol Kusters). Het slachtoffer kan nu makkelijker bevrijdt worden.

10

11

12

13

14

15

16

17

12. Eindelijk ruimte! De brandweer brengt beschermmateriaal voor scherpe overgebleven delen van de auto aan en de SIGMA start met de voorbereidingen om het slachtoffer te gaan bevrijden uit het wrak.

13., 14. en 15. Het slachtoffer wordt bevrijdt. Hierbij ondersteunt de gewondenverzorger van de brandweer de SIGMA. Na de bevrijding kan het slachtoffer transport klaar worden gemaakt en vervoert de ambulance het slachtoffer naar het ziekenhuis. 16. De oefening is teneinde. Het materiaal van de ambulance wordt netjes weer opgeruimd. Klasse, hoor! 17. Als afsluiting nemen Jan Maaskant en Arie Barendrecht nog even het woord. Er volgt een kleine evaluatie en vervolgens wordt iedereen die deelgenomen heeft aan de oefening van harte bedankt.

5


NIEUWSBRIEF USAR.NL INZET IN PAKISTAN Keten | USAR.NL (Urban Search And Rescue) is de Nederlandse bijstandseenheid voor het zoeken en redden van ingesloten of bedolven slachtoffers bij rampen in binnen- en buitenland. Een USAR-team omvat vier Reddingsgroepen, een Ondersteuningsgroep, een Stafgroep en een Commandogroep. Het team is multidisciplinair samengesteld: zoeken redpersoneel, verpleegkundigen, speurhondengeleiders, ondersteunend personeel en leiding: bij elkaar circa 65 personen. De belangrijkste beroepsgroepen zijn brandweer, politie, geneeskundige hulpverlening bij ongevallen & rampen en defensie. Een aantal ambulanceverpleegkundigen uit onze regio zijn lid van USAR.NL. Zo ook Peter de Kruijter, tevens AMBU-team lid van de GHOR Zuid-Holland Zuid. “Ons team heeft de specialisatie te kunnen zoeken in grote betonnen gebouwen (flats en dergelijke). Wij zijn een zogenaamd ‘heavy team’, hiervan zijn er maar negen in de hele wereld”, vertelt Peter trots. Met het team op volle sterkte en 8 speurhonden is Peter naar Kasjmir gegaan in Pakistan na de aardbeving. Peter geeft ons hierbij een verslag van zijn ervaringen gedurende deze dagen in Pakistan.

Hartslag van 180 p/min 8 oktober 2005 8.45 uur Aardbeving in Pakistan “Ik werd zaterdagmiddag door mijn collega Leo de Leeuw gebeld met de mededeling dat het redelijk waarschijnlijk was dat we naar Pakistan zouden gaan. Ik was daar aardig rustig onder (ik had een hartslag in rust van 180 p/min)”, glimlacht Peter. 9 oktober 2005 18.00 uur Alarm USAR “Na veel heen en weer gebel en geregel thuis, ging om 18.00 uur de pieper en vertrok ik naar de brandweer kazerne in Dordrecht van waar we vertrokken naar Eindhoven. We hebben zeven uur gewacht op het vliegveld van Eindhoven eer we vertrokken. Het is nog niet klaar met uren tellen, want vervolgens hebben we negen uur gevlogen, drie uur op de bus gewacht en elf uur in een te kleine bus gereden langs afgronden, zonder vangrail en in het donker”, gaat Peter verder. “Bij aankomst in Bagh, ons inzet gebied, was het vroeg in de ochtend en nog donker. De eerste verkenning heeft in het eerste licht plaats gevonden. Pas toen werd voor ons duidelijk wat er zich in dit gebied had afgespeeld. Veel ingestorte gebouwen. Het was een flinke ravage!”

Drie dagen oude wonden “Die ochtend kwamen ook de eerste gewonden aan bij ons kamp. Wij zaten met ons team op een legerbasis waar ook een

heli landplaats was. Hier kwamen hulpgoederen binnen en konden gewonden worden afgevoerd. De gewonden werden in grote getalen binnengebracht. De familieleden die de gewonden droegen, hadden minimaal drie dagen gelopen door de bergen en de wonden die deze mensen hadden, waren dus al drie dagen oud zonder te zijn behandeld. Dit zag er heel vies uit en de geur die daar vanaf kwam maakte het allemaal niet makkelijker”, vertelt Peter met een brok in zijn keel. “De slachtoffers waren vooral kinderen en vrouwen. Vrouwen in deze cultuur zijn voornamelijk binnenshuis en zaten dus in de huizen ten tijde van de aardbeving. We hebben in drie dagen 400 tot 600 gewonden gezien, veel botbreuken en geïnfecteerde wonden. In het USAR team zitten vijf ambulance verpleegkundigen en één traumatoloog, dit was in deze situatie erg handig. De rest van het team heeft ook alle assistentie verleend waar mogelijk.”

Geen overlevenden “We zijn drie dagen aan het werk geweest in de stad en de omgeving Bagh. Van de vier reddingsteams die we bij ons hebben, zijn er elke dag drie aan de slag geweest om te zoeken naar overlevenden in een aantal scholen. Hierbij zijn helaas geen overlevenden gevonden. Doordat de honden niet aansloegen op het puin, konden wij met redelijke zekerheid zeggen dat er geen overlevenden meer in de gebouwen aanwezig waren. Dit nam wel de onzekerheid bij familieleden weg.” “Ik heb in deze dagen veel gewonden en lamgeslagen families gezien”, gaat Peter verder. “Veel mensen leefden in tenten gemaakt van lakens (leuk tegen de zon, maar niet tegen regen). Veel van de gebouwen waren dusdanig beschadigd, dat het niet veilig was om in te leven aangezien er nog redelijk wat naschokken waren. Eten was er in die dagen nog genoeg. We heb-

ben wel de eerste hagelbuien meegemaakt en het is erg schokkend als je je bedenkt dat deze mensen de hele winter in hun nietwaterdichte tenten moeten zitten.”

Terugreis “Na drie dagen (dit was de zesde dag na de aardbeving) was de search and rescue fase afgerond en werden wij verzocht te vertrekken, zodat de volgende fase kon worden opgestart. In deze volgende fase moeten de gewonden worden verzorgd en behandeld in de ziekenhuizen en dan moet ook de noodhulp op gang komen. Vanaf dat moment konden wij hier niets meer bij betekenen”, denkt Peter terug. “Nadat we elf uur in de bus, langs dezelfde afgronden als op de heenweg, gereden hadden, was het mogelijk om drie dagen bij te komen in een hotel in Islamabad voordat er een vliegtuig beschikbaar was voor de terugreis naar Nederland. Ik ben nog nooit zo blij geweest weer thuis te komen als toen.”

Mission accomplished “We hebben als team een heel voldaan gevoel. Het werd door de bevolking in Pakistan erg op prijs gesteld dat wij als Nederlanders ons hebben ingezet voor de gevolgen van een ramp in hun land. Thuis stonden bloemen van de Ambulancedienst klaar in een vaas en veel collega’s hadden met ons meegeleefd. Hieruit bleek dat deze missie voor het thuisfront ook een hele belevenis is geweest. Na een weekje bijpraten en vooral bijslapen ben ik weer lekker aan het werk gegaan”, eindigt Peter zijn verhaal. “We hebben veel ellende gezien, maar iedereen van ons team is het er over eens dat als het volgende maand weer gebeurt, we weer gaan!”


6

UW VEILIGHEID, ONZE ZORG HET VERHAAL VAN EEN SLACHTOFFER Oefenen | Waterongevallen brengen voor de hulpdiensten in de regio Zuid-Holland Zuid bijzondere problematiek met zich mee. Er is een bijzondere samenwerking vereist tussen de verschillende diensten die repressief actief zijn bij het redden en hulpverlenen aan slachtoffers en het bestrijden van de calamiteit. Des te meer reden voor de GHOR Zuid-Holland Zuid om hier op in te spelen en een oefening op het water te organiseren. Deze oefening, ‘Delta Lady’ genaamd, is een multidisciplinaire oefening voor de Gemeenschappelijke Meld Centrale, de Dordtse Reddingsbrigade, de GHOR Zuid-Holland Zuid en de Regionale Brandweer Zuid-Holland Zuid. Het beloofde een mooie reis te worden op de Zilvermeeuw 4. Ik stond op het dek en keek uit over het kalme water. Het werd al een beetje schemerig, de zon liet ver achter in de horizon zijn laatste zonnestralen over het water glimmen. Binnen in de boot klonk het gezellig, het buffet was inmiddels geopend. Mijn maag begon ook een beetje te knorren, dus ik wilde de trap afgaan om mij bij de overige passagiers te voegen ........

De organisatoren zijn tevreden over het verloop van de oefening. “Er werd hard en met verstand gewerkt”, begint Robert Herks, oefenleider namens de Dordtse Reddingsbrigade. “We wisten elkaar goed te vinden en waren efficiënt in de redding en hulpverlening aan slachtoffers. Erg leuk vond ik de deelname van Rijkswaterstaat die niet gepland was. De deelnemers aan de oefening maakten er handig gebruik van. Ik ben positief over de samenwerking met Brandweer en GHOR. Volgens mij hebben we heel goed gebruik gemaakt van elkaars capaciteiten.” Wim Visser, waarnemer namens de GHOR Zuid-Holland Zuid, is ook positief over C2000, het nieuwe communicatiesysteem waar de GHOR Zuid-Holland Zuid sinds september mee werkt. “Ondanks dat tijdens de oefening C2000 nog maar een paar dagen operationeel was in de regio Zuid-Holland Zuid konden we er, zowel in de Gemeenschappelijke Meldcentrale als ter plaatse, goed mee uit de voeten.”

7


René

Mijn been doet pijn, ik kan hem niet bewegen. Een pijnscheut giert door mijn rechterzij. Waar ben ik? Na enige seconde dringt het tot mij door. Ik sta niet meer op het dek, maar ben ook niet aan het genieten van het buffet. Het enige wat ik zie zijn mensen die rondstrompelen en om hulp roepen. Er roept zelfs iemand een naam. ‘Waar is René?’ Langzamerhand dringt het tot me door. Ik lig op de grond en kan me niet bewegen, ik schreeuw het uit van de pijn. Al vrij snel hoor ik de kapitein via de portofoon om hulp vragen. De boot blijkt in aanvaring gekomen te zijn met een binnenvaartschip. Heb ik die andere boot dan niet gezien?

Om mij heen blijven er maar mensen om René roepen. Van de kapitein verneem ik dat er door de aanvaring ook passagiers overboord zijn geslagen. Ik hoor meer motorgeronk en mensen praten. De Brandweer is door de DRB bij de plaats incident gebracht en gaan met duikers aan de slag om te zoeken naar de overboord geslagen passagiers in het water. Na enkele minuten komt er een dame bij mij kijken. Zij is een ambulanceverpleegkundige en vraagt nogmaals aan iedereen wat de klachten zijn. Ik zie nog meer ambulancepersoneel en met elkaar onderzoeken zij de slachtoffers. De passagiers zijn erg onrustig en kunnen moeilijk afwachten en blijven zitten. Het ambulancepersoneel blijft gelukkig heel rustig en stuurt de minst gewonde passagiers heel vriendelijk maar toch dringend bij elkaar in het ruim van de boot. Inmiddels is ook Rijkswaterstaat (RWS) gearriveerd. De minst gewonde passagiers worden naar de boot van RWS gebracht. De DRB heeft de meeste overboord geslagen passagiers gevonden en aan boord gebracht van de boot van RWS. Helaas is René nog steeds niet gevonden, de duikers van de brandweer zijn nog druk aan het zoeken.

Motorgeronk

Groen/gele kade

Binnen de kortste keren hoor ik motorgeronk en komen er twee mannen aan boord. Aan iedere persoon vragen zij wat de situatie is van die persoon. ‘Waar ze pijn hebben en of het enigszins gaat.’ Aan mij vragen zij hetzelfde. Ik geef aan waar ik pijn heb. Ze vertellen mij dat ze van de (Dordtse) Reddingsbrigade (DRB) zijn en dat hulp onderweg is. De twee mannen geven de gehele situatie door aan degene die achtergebleven is op de motorboot. Hij staat in contact met de Gemeenschappelijke Meldkamer (GMC) en geeft aan hen door hoeveel passagiers er gewond zijn.

Gelukkig ben ik nu aan de beurt om geholpen te worden. De ambulanceverpleegkundigen behandelen mijn been en leggen mij voorzichtig op een brancard. Zij dragen mij ook naar de boot van RWS, waar nog een aantal passagiers zitten te wachten op de reis richting de kade. Met een sneltreinvaart vliegen we over het water en komen we aan bij de kade. Ik geloof mijn ogen niet als ik zie wat daar op de kade aan de hand is. Ik zie alleen maar groen en geel. Een grote gele tent, ambulances en een hele hoop mensen in groen/gele pakken.

Heel voorzichtig wordt mijn brancard opgetild en vraagt een vriendelijke dame mij naar mijn naam, mijn klachten en hoe het met mij gaat. Al het groen en geel geeft mij een veilig gevoel. Ik ga deze nachtmerrie overleven! In de tent aangekomen, is het daar ook een drukte van jewelste. Ieder slachtoffer wordt opgevangen, daar waar nodig behandeld en alle gegevens zijn genoteerd. Ik zie mensen met SIGMA op hun helm staan, er loopt een man met OvD-G op de achterkant van zijn groen/gele jas ... allen zijn ze druk, maar heel gestructureerd bezig. Iemand houdt de coördinatie in handen, volgens mij staat er op zijn helm HGN.

René deel twee Gelukkig vallen mijn klachten wel mee en na enige behandeling mag ik proberen te zitten. Dit voelt even vreemd aan. Opeens een geschreeuw ... groen/gele jassen rennen binnen met een brancard en de persoon op de brancard wordt gereanimeerd door zowel iemand van de DRB als een ambulanceverpleegkundige. Een-en-tweeen-drie-en-vier ..... Na een tijdje, het lijkt wel een eeuwigheid, geeft iemand het sein dat de persoon weer ademt. De opluchting is bij iedereen voelbaar. Ook bij de vrouw die niet van de zijde van deze persoon is geweken. ‘René!’, roept de vrouw. Wauw ... René is toch gevonden door de duikers, dit is pas goed nieuws.

NIEUWSBRIEF REGIONALE DRAAIBOEKEN INFLUENZA OP ORDE Keten | De dreiging van een influenzapandemie is reëel. Uitbraken van aviaire influenza hebben recent aangetoond dat besmetting van de mens door aviaire virussen mogelijk is, soms met fatale gevolgen. Wanneer dit virus muteert en van mens op mens overdraagbaar is, is de kans op een wereldwijde influenzapandemie groot. Om adequaat op een pandemie te kunnen reageren heeft het bureau GHOR ZuidHolland Zuid wat betreft het samenstellen van het draaiboek voor de bestrijding van de Influenzapandemie meer tijd nodig gehad dan voorzien. Voornamelijk met betrekking tot het borgen van de afspraken met de 1e lijn (huisartsen) en 2e lijn (zorginstellingen). In de afgelopen maanden heeft het bureau GHOR ZHZ intensief overleg gevoerd met de zorginstellingen in

de regio en o.a. koepelorganisaties van de huisartsen om deze afspraken op papier te kunnen krijgen.

Going concern “Voor veel zaken zijn alle betrokken partijen afhankelijk van het landelijk beleid en de richtlijnen, die van toepassing zullen zijn bij een daadwerkelijke dreiging of uitbraak van de Influenzapandemie”, geeft Berry van Son, Staffunctionaris Beleid en

Bestuur aan. “Vele zaken zijn vanuit het landelijk beleid nog “going concern”, zoals de distributie van de antivirale middelen.” Inmiddels zijn de afspraken geborgd en voldoen deze aan de eisen die de Inspectie voor de Gezondheidszorg heeft vastgesteld. Voor de draaiboeken Aviare Influenza (vogelgriep) en Nieuw Humaan Influenza (nieuw virus) waren de draaiboeken al op orde. Nu geldt dat ook voor het draaiboek Influenzapandemie.

DUIZENDEN HITS Keten | In nieuwsbrief nummer 7. hebben wij ruim aandacht gegeven aan de nieuwe website van de GHOR Zuid-Holland Zuid. De website is in juli 2005 ingrijpend veranderd. Niet alleen het uiterlijk werd aangepast aan de huisstijl, maar ook technisch zijn er flinke veranderingen doorgevoerd. Nu een half jaar online! Een mooi moment om eens te kijken naar het gebruik van de vernieuwde website. Uit statistieken blijkt dat er flink gebruik gemaakt wordt van de website. Hieronder ziet u de meest belangrijke statistieken weergegeven.

Een gemiddeld bezoek aan de website van de GHOR ZHZ duurt 265 seconden oftewel ruim vier minuten, maar tabel 4 laat zien dat bijna 70% van de bezoekers slechts maximaal 30 seconden op de website blijft.

Tabel 1 geeft het aantal bezoekers en bezoeken weer en ook het aantal hits dat gedaan is op de pagina’s van de website. Unieke bezoekers

Aantal bezoeken

Pagina´s

Hits

Bekeken verkeer *

Unieke 5119 bezoekers

11370 Aantal bezoeken (2.22 bezoeken/bezoeker)

62186 Pagina´s (5.46 pagina´s/bezoek)

212816 Hits (18.71 hits/bezoek)

Bekeken * verkeer1: Tabel

5119

11370 (2.22 bezoeken/bezoeker) aantallen

62186 (5.46 pagina´s/bezoek)

212816 (18.71 hits/bezoek)

Pagina´s

Hits

overzicht Unieke bezoekers

Aantal bezoeken

De meeste en dinsdag naar212816 de web11370 op maandag 62186 5119bezoekers kijken Bekeken (18.71 hits/bezoek) pagina´s/bezoek) verkeer * site. Tabel 2 laat (2.22 eenbezoeken/bezoeker) verdeling zien (5.46 over de weekdagen.

Colofon

Duur bezoeken Aantal bezoeken: 11370 - Gemiddeld: 265 s

Aantal bezoeken

Procent

0s-30s

7937

69.8 %

30s-2mn

1274

11.2 %

2mn-5mn

676

5.9 %

5mn-15mn

529

4.6 %

15mn-30mn

336

2.9 %

30mn-1h

374

3.2 %

1h+

244

2.1 %

Tabel 4: Duur van de bezoeken

Eindredactie Tamara Schiedon Druk De Bondt grafimedia communicatie bv Oplage 450 exemplaren

Adresgegevens Maa Din Woe Don Vrij Zat Zon

Maa Din Woe Don Vrij Zat Zon

Tabel 2: Verdeling over de werkdagen Maa Din Woe Don Vrij Zat Zon

Als we kijken naar de verdeling van de bezoekers over de uren van de dag zien we dat de ochtend en de vroege middag duidelijk favoriet zijn, met een kleine opleving tussen 20.00 en 21.00 uur. Tabel 3 geeft hier een beeld van. 0

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23

0

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23

0

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23

Tabel 3: Verdeling over de uren van de dag

“Het bezoekers gedeelte op de website is informatief goed opgezet”, vindt Wim van der Vegt (lid van de SIGMA). “Erg duidelijk en overzichtelijk met alle linken.” Ook vindt Wim het een goede zaak dat de gebruikers moeten inloggen en dat er dan voor de desbetreffende groep functionarissen nog meer informatie is te vinden. Mocht u nog niet hebben gekeken op onze website, u bent uiteraard van harte welkom op www.ghorzhz.nl.

GHOR Zuid-Holland Zuid Ohmweg 57 h 2952 BD Alblasserdam T F E I

078 6920570 078 6932507 [email protected] www.ghorzhz.nl


8

te vragen... juist op het gebied van die gezondheidskundige aspecten!

Recommend Documents