studiejaar Het officiële verenigingsmagazine van SV Contact Dit nummer draait om de ideale samenleving. Lees meer over:

Com’ info Het officiële verenigingsmagazine van SV Contact

03

studiejaar 2 0 1 3 2 0 1 4

Utopie “Een in de fantasie geconstrueerde ideale (maatschappelijke) toestand, afgeleid van de titel van het beroemde traktaat Utopia (1516) van Thomas More. In een dergelijke toestand, waarin vaak de technische mogelijkheden zijn geëxtrapoleerd, wordt volledig recht gedaan aan de morele en rationele principes van de mens.”

Dit nummer draait om de ideale samenleving. Lees meer over: De ideale drankspelletjes Je ideale houding op een hospiteeravond

Dé conferenties voor een ideaal netwerk En maak bovendien kans op schitterende prijzen!

Welcom’info Waarde lezer, het leven is een alleraardigste uitvinding. Als het een beetje meezit, heb je zo’n tachtig jaar om naar eigen inzicht te besteden. Uiteraard ben je enigszins afhankelijk van de kansen die het leven je biedt en vallen er een behoorlijk aantal beperkingen en restricties te bedenken, maar over het algemeen worden we in staat geacht om een eigen levenspad te kiezen. Toch staat een individueel leven zelden alleen. Als ik eens lukraak om mij heen kijk, dan heb ik een leven dat soortgelijk is aan dat van velen. Mijn leven verschilt verrekte weinig van dat van de doorsnee eenentwintigjarige. Dat geldt eigenlijk voor iedereen. Hoe lekker autonoom we allemaal ook keuzes lopen te maken; aan het eind van de rit blijkt de uitkomst vaak vergelijkbaar. Met een beetje fantasie en welwillendheid kun je in deze Com’Info een levensoverzichtje herkennen, gezien vanuit het perspectief van de gemiddelde begin-twintiger. De jeugdjaren worden hierin geïllustreerd door Chantals visie op cartoons, de geteste drankspelletjes in het panel staan symbool voor de puberteit en de artikelen van Marloes en Casper ademen toekomstmuziek. Uiteraard is ook onze huidige levensfase in dit nummer zeer goed vertegenwoordigd. Jeroen en Lisanne poneren stellingen over hoe het volgens hen zou moeten op de universiteit, Marlou bezocht onze eigen Contact-rapper Léon Sloothaak en Eva geeft je tips voor het succesvol doorlopen van een hospiteeravond. Deze Com’info bevat dus zomaar wat elementen uit een gemiddelde levenswandel. We lijken allemaal in meer of mindere mate op dit gemiddelde. Het feit dat de mens een kuddedier is, wordt ruw onderstreept door het artikel van Joriaan. Toch is het over het algemeen helemaal geen ramp dat veel individuele levens lijken op die van anderen. Een volstrekt autonome levenswandel lijkt een utopie. We kunnen het nastreven, maar het zal slechts voor weinigen zijn weggelegd. Dat geeft niets. Bovenal blijft het leven een alleraardigste uitvinding. Veel leesplezier! Jasper Hoogland | Hoofdredacteur 2013-2014

2

Welcom’info

3 BEstuurspagina Door 16 Commissiepanel Drankspelletjes in de test 19 Oh com’er eens kijken Op bezoek bij Léon Sloothaak 20 Com’Mavo De grote puzzeleditie!

4 Utopia De evolutie van reality-tv 6 Conferenties & Netwerkborrels Contacten leggen doe je hier! 7 De Cartoon Generatiestrijd Kunnen de cartoons van vroeger in het nu?





12

De ict Cursus moet terug De meerwaarde van HTML

14 Het beeld van een verticaal media landschap Media-machthebbers in beeld

8 Digitale Hooivorken 18 Opleidingscolumn De heksenjacht in het Beste Daniel internettijdperk 22 De stelling 10 Hoi, mag ik hier Over het nieuwe drankbeleid komen wonen? in Nederland Hospiteren kun je leren

Com’info is samen met de website www.svcontact.nl het officiële orgaan van SV Contact, de studievereniging van Communicatie- en Informatiewetenschappen in Utrecht. Jaargang 12 - nummer 3 Verschijnt 4 keer per jaar

11 Is online onderwijs onze toekomst? De voor- en nadelen

Hoofdredacteur Jasper Hoogland Eindredactie Daphne Evertse Lay-out Cornelia Schneider

Redactie Eva Amsterdam Marloes Bakuwel Marlou van den Broek Chantal van Elden Joriaan de Gruijl José de Raad Casper Stollman Jeroen Witjes Lisanne Zwaneveld

Met speciale dank aan Léon Sloothaak Rick Dolphijn Wout Duivis Contact via [email protected] Postvakje SV Contact (KNG 20)

c ol of on

23 Com’versatie De redactiecommissie over deelnemen aan televisieprogramma´s

Artikelen

inho ud

SV Contact

Lieve Leden, Ik kan het zelf nauwelijks bevatten, maar het is toch echt zo: we zitten alweer op de helft het studiejaar 2013-2014. Eigenlijk lijkt het voor mij nog steeds de dag van gisteren dat wij werden geïnstalleerd als 13e bestuur van SV Contact. Maar het feit dat de tijd zo snel gaat is volgens mij alleen maar een heel goed teken. Tijd om eens terug te blikken op de afgelopen maanden. Het afgelopen half jaar is er al heel veel gebeurd: we hebben een aantal geweldige feesten gehad, al veel super leuke activiteiten beleefd (zowel educatief als gewoon voor de leuk) en vooral ook veel drukke borrels meegemaakt. Naast deze SV Contact activiteiten heb je als bestuurslid ook veel bijeenkomsten, borrels en feestjes van andere verenigingen. Maar alle activiteiten die we samen, als leden onder elkaar organiseren en beleven, blijven mij toch het meeste bij. Een mooi voorbeeld hiervan vond ik de karaoke-avond, die heel goed in elkaar was gezet door de activiteitencommissie. De opkomst hierbij was enorm en we hebben bovendien met z’n allen veel liedjes keihard in koor meegezongen. Dat zijn

de momenten waarop ik besef wat voor leuke groep we wel niet zijn met z’n allen en wordt mij weer goed duidelijk waarom ik voor een bestuursjaar heb gekozen. Ook op educatief gebied vind ik dat we al grote stappen hebben gemaakt met de vereniging, natuurlijk dankzij het goede werk van de educatie –en carrièrecommissie. Zo hebben we een hartstikke leuke avond gehad waarop er een aantal grote mannen op het gebied van gaming kwam praten. Tevens hebben we een interessant bedrijvenbezoek georganiseerd naar de KRO. Het was leuk om te zien hoe enthousiast iedereen na afloop van deze activiteiten was. Een spannend moment in de afgelopen maanden was voor ons als bestuur toch wel de wintersport. Dit was natuurlijk een reis die voor het eerst in de geschiedenis van de vereniging werd georganiseerd. Dankzij het harde werken van de wintersportcommissie is dit uiteindelijk een fantastische week geworden. Ik baal er nog steeds van dat ik niet mee ben geweest. Volgend jaar weer zou ik zeggen!

Naast terugblikken zou ik ook nog wel graag even vooruit willen kijken op het komende half jaar. Er komt namelijk nog zoveel moois aan! We breiden onze educatieve evenementen uit met onder andere de bedrijvendag en een heus symposium over straattaal met de enige echte Brainpower! Daarnaast ligt er nog een groot aantal super leuke activiteiten met de AC in het verschiet en heeft de FeesCie nog genoeg verrassende feesten voor jullie in petto. Natuurlijk komt ook de buitenlandse reis naar Praag eraan en gaan we weer liften! Hiermee heb ik nog lang niet alles genoemd, dus er is nog meer dan genoeg om naar uit te kijken! Laten we gewoon met z’n allen de fantastische lijn van het eerste half jaar doorzetten, maar zoals ik het nu zie, hoef ik me daar geen moment druk om te maken! Ik zou zeggen: succes met de rest van het studiejaar, maar vooral: geniet ervan! Groetjes, Wout Duivis Voorzitter 2013-2014

Utopia

en de ontwikkeling naar een ideale samenleving Door JOSÉ DE RAAD

In 1553 verscheen de eerste Nederlandse vertaling van het boek Utopia, geschreven door de Engelse humanist Thomas More. Dit boek beschreef een volgens hem “ideale samenleving”, een heilstaat die sterk deed denken aan het latere communisme. 461 jaar later gebruikte John de Mol deze naam om een nieuw televisieprogramma te maken, waarin men precies datgene zou doen wat More beschreef: een nieuwe maatschappij creëren. Uiteraard heerlijk overgoten met een sbs-sausje van dikke drama. Want drama, daar houden we wel van in de Nederlandse televisiewereld. Het concept van Utopia is zeker niet nieuw, sterker nog, het bestaat als sinds John de mol ermee kwam in 1998, met het programma Big Brother. Is het concept sindsdien sterk veranderd of zitten we eigenlijk naar een zoveelste seizoen van Big Brother te kijken? Big Brother is Watching You Het was een een revolutionair format, waarin een groep mensen in een huis werden geplaatst en met elkaar moesten zien te overleven terwijl de camera’s op hen gericht waren. Aan het einde van het seizoen maakten de deelnemers kans op een enorme smak geld, maar hiervoor moesten ze eerst de wekelijkse eliminatierondes zien te overleven. Wetenschappers maakten zich al in het begin zorgen om de psychische gevolgen die het meedoen aan een dergelijk programma zou hebben. En hoewel er daadwerkelijk gevallen zijn waarvan het bekend is dat ze na het meedoen aan Big Brother grote problemen hebben gekregen (zoals Bart, Ruud en Maurice), maakte dat voor Meneer de Mol niet 4

zoveel uit: er verschenen uiteindelijk 5 seizoenen. De Gouden Kooi In 2006 ging John nog een stapje verder en creëerde een format waar hij al sinds de ontwikkeling van Big Brother over aan het dromen was: De Gouden Kooi. Dit was eigenlijk exact hetzelfde als zijn oudere broer, alleen verbleven de deelnemers dit keer in een luxe villa. Met als hoofdprijs: de luxe villa. Maar waar de mensen in Big Brother er maar drie maanden aan moesten geloven, zaten de deelnemers van de Gouden Kooi een jaar met elkaar opgescheept. Dit zorgde voor meer ophef in de media dan ooit tevoren. De deelnemers zouden toch op zijn minst stapelgek worden? Niet alleen werden de deelnemers in De Gouden Kooi een jaar lang afgesloten van de normale wereld, het was de bedoeling dat de deelnemers elkaar niet alleen weg moesten stemmen, maar eigenlijk anderen moesten wegpesten. Op vier oktober 2006 wist het programma De Gouden Kooi zelfs kamervragen op te roepen. John de Mol was in zijn element. De kijkcijfers stegen en bleven hangen op zo’n 500.000 kijkers per dag. Op 22 mei 2008 vond de memorabele finale plaats van de Gouden Kooi. En iedereen kan zich nog herinneren wie de winnaar was: Terror Jaap, ofwel Jaap Amesz. Hij verdiende in een klap 1.351.000 euro, maar verloor dat al snel. Niet dat dat ons veel kan schelen, wij herinneren hem ons tegenwoordig vooral van het SBS 6 programma Sterren Springen, waarin hij in een miniem gouden zwembroekje op uiterst elegante wijze van de duikplank af donderde.

Utopia star circle door Thomas More

Utopia De Gouden Kooi was als programma geen lang leven beschoren. En hoewel er nog een aantal Big Brother-varianten op de televisie verschenen bleef er geen echt hangen bij het grote publiek. Dat moet frustrerend zijn geweest voor John, want in 2013 ontstond het idee om een groep mensen een jaar lang op te sluiten. Terwijl er camera’s op hen gericht waren. En... ze in een loods leefden. Het ‘unieke’ concept van Utopia werd als volgt aan het publiek gepresenteerd: “(...) Ze geven een jaar lang alles op om te werken aan een ideale samenleving. In een tijd waarin iedereen onzeker is over de economie, gefrustreerd zijn over de maatschappij waarin ze leven, en bezorgd zijn over de gevolgen van de crisis, geven wij 15 mensen de kans om vanuit het niets samen helemaal opnieuw te beginnen. Een jaar lang bepalen ze alles zelf, maken ze hun eigen keuzes, en nemen ze hun eigen beslissingen. Hoe ze dat doen is helemaal aan hen, want in Utopia bestaan geen regels en wetten. Het is een experiment waarvan de uitkomst niet vaststaat. Wordt het geluk, chaos of iets ertussenin? Want Utopia creëer je niet zomaar.” In de loods waarin ze geplaatst werden mocht niets aanwezig zijn. Alleen water- en elektriciteitsaansluitingen. Een stel koeien en kippen. De mensen die erin werden gestopt moesten allemaal van elkaar verschillen en er moest een startbedrag komen van 10.000 euro voor de mensen om een bestaan op te kunnen zetten, maar vanaf dan moesten ze het helemaal zelf uitzoeken. Nu het programma een maand op tv is kunnen we einde-

lijk een beetje kijken of de beloften waar worden gemaakt. Ja, ze zitten nog steeds in een loods en ja, ze hebben het nog steeds erg koud, maar als ik avond na avond naar het programma zit te kijken, vergeet ik dat ze eigenlijk bezig zijn hun ideale samenleving op te bouwen. Het roddelgehalte is erg hoog, het ruziegehalte nog hoger en het dramagehalte rijst zowaar de pan uit. De naar communisme neigende samenleving waarover Thomas More schrijft blijkt niet te werken in de realiteit, een paar sterke persoonlijkheden bepalen de regels in de groep. Democratisch worden de deelnemers eruit gestemd, en natuurlijk komen er een aantal nieuwelingen bij om de boel eens lekker op te schudden. Het is leuke televisie, het wordt goed gemonteerd en de persoon die de muziek kiest bij de montage verdient wat mij betreft een prijs, maar het stelt me toch teleur. Ik had gehoopt op een live-experiment van mensen die zich vanaf het prille begin heldhaftig in zouden zetten om een ideale samenleving te creëren, die samen zouden werken en de Nederlanders eens zouden laten zien hoe het nou wel moest. In plaats daarvan kijk ik iedere avond tegen roddeltantes aan die zeuren over dat ze te weinig sigaretten hebben. Het is het zoveelste seizoen van Big Brother, maar het had zoveel meer kunnen zijn. Thomas More schreef zijn boek wetende dat zijn ideaal nooit haalbaar zou zijn. Utopia kan en zal nooit bestaan. Daar ben ik het mee eens. Wij zijn mensen, we zijn niet perfect en dat zullen we ook nooit worden. Hoe vormt zich dan ooit een ideale samenleving? De diversiteit van de mens, en haar koppigheid, maken de wereld een goede plek om te wonen. Dus vanavond zet ik om half acht SBS 6 aan, wetende dat ik naar mensen kijk die in ieder geval hun best doen ons te vermaken, en ik lach lekker met ze mee. 5

Set Up

SetUp is het Utrechts podium voor iedereen die geïnteresseerd is in de fusie van technologie en cultuur. Er worden bijeenkomsten georganiseerd en workshops gegeven. Bovendien zijn er tentoonstellingen en zelfs feesten. SetUp heeft een brede doelgroep: van Facebook-fan tot mediaprofessional en van marketeer tot kunstenaar. Er worden ontmoetingen tussen ‘denkers’ en ‘doeners’ uit de creatieve en cultureel digitale sector in Utrecht georganiseerd. Zo werd er onlangs een cursus programmeren georganiseerd. Welke evenementen er op het moment van lezen aan zitten te komen, valt op de altijd actuele website te lezen. Plaats: Utrecht Website: www.setup.nl

Dutch Game Garden

Dutch Game Garden Dutch Game Garden uit Utrecht is aanjager van de Nederlandse gamesindustrie. De Developers Club, een initiatief van Dutch Game Garden, is gericht op het bevorderen van onderlinge samenwerking tussen studenten van game-opleidingen in Nederland. Er worden netwerkborrels- en lunches georganiseerd en er zijn symposia. Op 7 april wordt er in Utrecht de ‘Indievelopment 2014’ georganiseerd, waar onafhankelijke ontwikkelaars komen vertellen over hun ontwikkelingservaringen. Plaats: Utrecht Kosten: €15,- (vroegboekkorting voor studenten) Datum: 7 april Website: www.dutchgamegarden.nl

Conferentie: Converging Media

Op 29 maart 2014 wordt er een conferentie gehouden over de media-industrie. De media-industrie verkeert in zwaar weer omdat het voor de consument maar al te eenvoudig is om gratis content te verkrijgen. Start-ups en grote spelers spelen hier digitaal handig op in. De zesde editie van ‘Converging Media Conference’ biedt voorbeelden en oplossingen voor deze ‘mediarevolutie’. Tijdens de conferentie is er tijd om te netwerken, om zo aan nieuwe contacten te komen Er is een netwerkplein en lunch en borrel worden verzorgd. Ga voor het hele programma naar de website! Plaats: Amsterdam Kosten: €45,- voor studenten (excl. BTW). Er zijn een beperkt aantal plaatsen. €155,- voor niet-studenten. Datum: 25 maart 2014 Website: www.convergingmedia.eu 6

Conferenties& netwerkborrels Zo kom jij in contact met de juiste mensen Hoe vaak krijg je niet te horen dat het belangrijk is om tijdens je studie je netwerk te vergroten of dat het handig is om ook buiten je studie bezig te zijn met je vakgebied? Wanneer je bij een studentenvereniging zit, is de kans groot dat je je netwerk al aan het vergroten bent. Dit zijn echter niet altijd mensen uit de communicatie- en mediasector. Er zijn verschillende bijeenkomsten waar je wél met deze mensen in contact kunt komen. Daarom voor jullie: verschillende conferenties en organisaties die betrekking hebben op communicatie en media op een rijtje. Door MARLOES BAKUWEL

Conferentie: Nationale Dag van de Communicatie

Dit jaarlijks terugkerende congres is bedoeld voor iedereen die zich bezighoudt met of geïnteresseerd is in communicatie; van studenten tot professionals. Afgelopen jaar werd deze dag gehouden in Nijmegen. Het congres werd georganiseerd door een studievereniging bedrijfscommunicatie en een studievereniging communicatiewetenschap. Het thema was het communicatieproces rond product- en campagnelanceringen. Op dit moment is het nog niet bekend wanneer de dag wordt georganiseerd, maar het lijkt de moeite waard om er eens een kijkje te gaan nemen! Kosten: €10,- (indicatie tov 2013) Datum: nog onbekend Website: www.nationaledagvandecommunicatie.nl Wanneer je niet naar een conferentie wilt, maar wel mensen uit ons vakgebied wilt ontmoeten, dan zijn de zogenaamde ‘netwerkborrels’ iets voor jou. Zo organiseren SetUp en Dutch Game Garden verschillende borrels die meestal vrijblijvend te bezoeken zijn. Een goede manier om met mensen in contact te komen waar je later misschien nog wel heel wat aan hebt.

De Cartoongeneratiestrijd

Ik heb medelijden met de kinderen van tegenwoordig. Als ik op een brakke ochtend naar de tekenfilmkanalen zap, zijn daar Disney XD en Disney Channel in plaats van Fox Kids en Cartoon Network en is het hedendaagse Nickelodeon slechts een schim van zijn jaren ’90-zelf. De kinderen van nu zijn veroordeeld tot het kijken naar bedroevend slecht nagesynchroniseerde Amerikaanse kindersoaps en ongeïnspireerde, politiek correcte cartoons. Ja, dan hadden wij, kinderen van de jaren ’90, het toch een stuk beter. Tenminste, voor mijn gevoel is dat zo. Een hypothese die een korte en wetenschappelijk totaal onverantwoorde toetsing verdient. Door CHANTAL VAN ELDEN

The Powerpuff Girls

Courage the Cowardly Dog

Op tv: Cartoon Network 1998-2004

Op tv: Cartoon Network 1999-2002

Waar ging het ook alweer over? Professor Utonium wilde het perfecte kleine meisje creëren, maar het experiment ging mis en hij maakte per ongeluk drie kleine meisjes met superkrachten. Deze drie meisjes – Blossom, Bubbles en Buttercup – beschermen de stad Townsville tegen het kwaad.

Waar ging het ook alweer over? Courage is een nerveus roze hondje dat bij een oud echtpaar op een afgelegen boerderij woont. Hier beleeft hij allerlei griezelige avonturen.

Zou het nu nog op tv kunnen komen? Het probleem met de Powerpuff Girls is niet zozeer het excessieve geweld, waarbij stukken tanden meer dan eens door de lucht vliegen. Het probleem van de cartoon is dat het kleine meisjes zijn die de slechteriken in elkaar slaan – en er ook door geslagen worden. Zo krijgen de Puffs in aflevering 5 van het eerste seizoen een serieus pak slaag van een hele meute uit de gevangenis ontsnapte criminelen. Daarnaast is het feit dat een volwassen man het ideale kleine meisje probeerde te creëren ontegenzeggelijk dubieus – al met al waarschijnlijk te dubieus om tegenwoordig op de vaste kanalen vertoond te worden.

Shin Chan

Op tv: Fox Kids 1997-2005 Waar ging het ook alweer over? Shin Chan is een Japanse cartoonserie over een jongen genaamd Shin, die met zijn brutale gedrag chaos en crisis veroorzaakt. Dit tot wanhoop van zijn ouders, Mitsy en Harry. Zou het nu nog op tv kunnen komen? Misschien. Shin’s geflirt met volwassen vrouwen en zijn gewoonte om aan iedereen zijn billen te laten zien is eerder grappig en schattig dan verontrustend. Sommige grapjes en

Conclusie

Waren de cartoons in de jaren ’90 leuker dan die van nu? Jazeker. En ook meer dubieus, bizar, duister en soms zelf eng. Volgens de normen van vandaag de dag zijn de meeste cartoons van weleer niet geschikt voor kinderen. Onzin natuurlijk, want de cartoons van toen hebben ons helpen

Zou het nu nog op tv kunnen komen? Pas heel laat, wanneer alle kleine kindertjes op bed liggen. Courage the Cowardly Dog is namelijk pure horror. Ikzelf heb er vroeger nachtmerries van gehad. En dan in het bijzonder over aflevering 7 van seizoen 1. Hierin worden door een slenderman-achtige CGI spookachtige 3D bewegingen gemaakt in een 2D cartoon. In deze cartoon worden die-hard horrorfilmstrategieën toegepast, zoals hoofden die 180 graden draaien en door enge muziek versterkte schrikmomenten. Mensen gaan ook echt dood in de cartoon: tekenfilmfiguurtjes worden verslonden en komen niet meer terug, of worden permanent veranderd in poppen. Superleuk, maar zeker niet geschikt voor de conventionele kindertelevisie. uitingen (voornamelijk degenen die naar seks verwijzen) zijn misschien een tikje te ‘volwassen’ voor een kinderpubliek, maar uitingen die te expliciet zijn zouden anders vertaald kunnen worden. Hetzelfde geldt voor het grove taalgebruik in de cartoon. Mitsy’s gewoonte om lijfstraffen uit te delen aan Shin is echter wellicht wel te omstreden om vandaag de dag vertoond te kunnen worden. Kortom: als het taalgebruik hier en daar bijgeschaafd wordt, zou Shin Chan ook vandaag de dag op de buis kunnen zijn, maar boze berichten in de media over Mitsy’s manier van opvoeden zullen onontkoombaar zijn. Ook Shins gedrag, en dan voornamelijk zijn gebrek aan respect voor zijn moeder en vrouwen in algemeen, zal tot ophef leiden. vormen tot wie we nu zijn. Wat mij betreft is het een groot gemis dat de kinderen van tegenwoordig bijna alleen maar suikerzoete troep uit de monopolistische Disneyfabriek voorgeschoteld krijgen. Gelukkig bestaat er nog het internet, waarop de cartoons van weleer voor altijd voortleven. Uit onze ogen, maar niet uit ons hart. 7

Digitale Hooivorken

In het Wilde Westen van de Verenigde Staten was de rechtsstaat ver te zoeken. De lange arm der wet was veel te kort om alle mistanden op te lossen in de wijdverspreide doch schaars bewoonde terrotoria. Vigilantisme, voor eigen rechter spelen, werd daarom noodzakelijk populair. Burgers pakten hun wapens en deden het werk dat, volgens hen, de overheid niet kon of weigerde te doen. Veedieven, verkrachters, charlatans; zodra de sheriff het niet kon overzien, werd een boze posse gevormd en de revolver geleegd op het vermeende kwaad. Door JORIAAN DE GRUIJL

8

Vigilantisme beperkt zich niet enkel tot het Wilde Westen en bestaat al veel langer dan het woord “vigilante” in het Engelse woordenboek staat. De heksenjacht in de middeleeuwen, de Regulators in het koloniale tijdperk van Amerika, de Duitse en Italiaanse Vrijrechtshoven die door meerdere eeuwen heen populariteit genoten, zelfs steniging uit de vroege geschiedenis, allemaal zijn het voorbeelden van gevallen waar het recht uit handen van de overheid genomen wordt. Vaak heeft de overheid hierin overigens wel de rol van stoker of doet het een oogje dicht, zoals bij de heksenjachten en de posse’s in het Wilde Westen, maar hoe dan ook: vigilantisme ontstaat vooral waar de overheidsjustitie ophoudt.

Escalatie Afgelopen jaarwisseling is er een nieuwsbericht dat een katje in Amersfoort mishandeld is met vuurwerk. Katje Luna overleeft het niet en de eigenaar doet aangifte van mishandeling. Dit nieuws verspreidt zich via Twitter en Facebook al snel, waarna men zoals gewoonlijk over elkaar heen buitelt om te verkondigen hoe erg dit is. Dit wordt direct gevolgd door stemmen die stellen dat we “die eikels moeten vinden”, want “zoiets doe je als weldenkend mens niet”. Hierna, ook zoals gewoonlijk, escaleert de situatie. “Als ik de daders te pakken krijg, dan...” gevolgd door een zeer gedetailleerde beschrijving van lichamelijk letsel, aldus een vriendin van me die dierenliefhebber is, werkt in een kinderdagverblijf en altijd een lach op haar gezicht heeft. Ze post dit op Facebook, waarna een kennis van haar het nog aandikt met “allemaal dood maken, en hun familie erbij!”. Deze kennis post dit op zondagmiddag, na een post op eigen wall over een plezierig kerkbezoek eerder die dag. Deze uitingen zijn, helaas, normaal geworden. Pedofiel in het nieuws? “Castreren en zijn eigen ballen voeren!” Marokkaanse jongen die overval pleegt? “Onthoofden, die geitenneuker!” Toen in Eindhoven een man in elkaar geslagen werd en door justitie camerabeelden verspreid werden, in een poging tips te krijgen, werden die beelden gebruikt om eigenhandig de identiteit van de jongens te achterhalen. Vervolgens werden ze bedreigd, met uitspraken als “ik zal ze stuk voor stuk stoeptegel laten vreten!” en “de galg is nog te min!”. De jongens doken onder, politieonderzoek werd hierdoor bemoeilijkt en een rechtszaak werd eveneens lastig omdat Het Publiek, onwetend, bewijsmateriaal ongeldig heeft gemaakt en publieke opinie een dreigende sturingsfactor werd. Democratisering In plaats van publieke discussie om structurele problemen op te lossen, iets waar nieuwe media met de eigenschap van democratisering bij uitstek geschikt voor zijn, gebruiken we die vrijheid om te brullen over hoe mensen dood moeten. Helaas is dat nog het minste, want de hek-

“Onthoofden, die geitenneuker!” senjacht is eveneens gemoderniseerd. Het komt vaak voor dat men de jacht op de dader van een misdrijf concreet maakt, met iedere share en retweet, waarna een groeiend aantal mensen de straat op gaat om de boef te pakken. Eng is dat nieuwsmedia hier aan meewerken, door initiatieven als de PEDO Postcode Check grote aandacht te geven. Zoals je kunt verwachten kwamen de hooivorken van zolder en ging men in eigen buurt op pedojacht – in veel gevallen foutief opgegeven adressen door mensen met kwade wil – met ernstige gevolgen voor degenen wiens postcode op het scherm verscheen. Teruggaande naar de bron van dit artikel, namelijk de afschrikwekkende dingen die mensen zeggen in de digitale publieke sfeer: waar komt dit door? Vigilantisme, zowel in

daad als in woord, ontstond omdat het volk bij gebrek aan effectieve en grootschalige rechtsstaat zelf rechtertje speelde. Dat is geen geldig argument meer, we kunnen zelfs stellen dat de rechtsstaat té alomvattend geworden is. Is men alsnog ontevreden met hoe de rechtsstaat opereert? Die discussie gaat zelden over verbetering en rechtsfilosofie, meer over de herinvoering van fysieke straf en dergelijke barbaarse praktijken. Ook heeft deze nieuwe vorm van online vigilantisme een averechts effect waar vaak niet naar gekeken wordt door de aanstichters, namelijk dat het de

“Vigilantisme, zowel in daad als in woord, ontstond omdat het volk bij gebrek aan effectieve en grootschalige rechtstaat zelf rechter speelde” rechtsstaat verhinderd. In het geval van de Eindhovense geweldpleging werd de hele casus zodanig beschadigd dat de rechtsstaat zelf in moest grijpen om objectiviteit te waarborgen. Op kleinere schaal zorgen castratie-gerelateerde uitspraken ervoor dat pedoseksuelen bang zijn om hulp te vragen, waardoor het merendeel in de schaduwen blijft en zodoende een blijvend risico vormt. Barbaars Het soort uitspraken als ik hierboven beschreef zijn onderdeel geworden van de norm, want niemand lijkt ervan op te kijken en velen doen mee zonder na te denken. Misschien is dit een logisch gevolg van de individualisering en verharding van de maatschappij, want dit soort gedrag kan alleen maar bestaan in een ecologie die dat niet afkeurt. Lontjes worden inderdaad korter, mensen worden inderdaad onbeschofter, het is een cyclus die zich al jaren voordoet en waar men met totale apathie in meegaat. Toen ik die vriendin van mij aansprak op de inhoud van haar woorden, praatte ze haar woorden goed door te zeggen dat de daders het verdienen. Ik zeg regelmatig harde dingen. Bejaarden die met kleingeld betalen in de bus moeten we de zon inschieten. Mensen die te lang neuzelen bij de kassa verdienen een nekschot. De gewoonte van Brabantse huisvrouwen om midden op een fietspad af te stappen en te kleppen met een tegenligger betekent enkeltje strafkamp. Mensen die in een winkel verzaken vooronderzoek te doen en stompzinnige dingen vragen moeten onderdeel worden van gerichte rassenzuivering. Het verschil is alleen dat ik dit zeg met een lach: het is een apart gevoel voor humor, maar ik meen er geen drol van. Als iemand die dit soort grappen dagelijks maakt zegt dat het ronduit barbaars is om te stellen (of doen) dat een persoon én diens familie dood moet voor een misdaad, moet je je toch afvragen waar je mee bezig bent. Een Boeddha zei ooit: “Words have the power to both destroy and heal. When words are both true and kind, they can change our world.” Woorden zijn machtig, en als we ons taalgebruik veranderen, verandert de maatschappij met ons mee – zowel goedschiks als kwaadschiks.

9

Hoi, mag ik hier komen wonen?

Communicatie op hospiteeravonden Note: Helaas bevat dit artikel enkel voorbeelden van dingen die je vooral NIET moet doen, maar die wel echt gebeurd zijn. Uit privacyoverwegingen noem ik geen namen.

andere kandidaten. Je kunt natuurlijk papa of mama lief aankijken en ze een huis laten kopen, maar helaas zullen velen van ons toch gewoon moeten hospiteren.

Ben je klaar met het regime van paps en mams en kun je niet wachten om op kamers te gaan? Dan is het belangrijk om je goed voor te bereiden, want de kamernood in Utrecht zorgt ervoor dat huizen soms meer dan 100 mailtjes van Kamernet binnenkrijgen! En als je dan al leuk genoeg bent bevonden om langs te mogen komen, moet je het op de hospiteeravond vaak opnemen tegen een stuk of twintig

In een huis met negen huisgenoten vindt best wat doorloop plaats en hospiteeravonden zijn mij dan ook niet vreemd. Nu zien we uiteraard wel eens een echt excentriek exemplaar langskomen, maar heel vaak zorgen dezelfde factoren ervoor wat we besluiten iemand niet in huis te nemen. Omdat het eigenlijk niet zo heel moeilijk is, zetten we in dit artikel een paar do’s en dont’s op een rijtje.

1. Bij binnenkomst: algemene normen en waarden 3. Goed afsluiten: “Dus jullie bellen me vanaDo: Stel je aan iedereen even voor. Het lijkt ontzettend lo- vond?”

gisch, maar toch gaat zelfs dat al best vaak fout. Gewoon een handje geven is voldoende.

Don’t: Te laat komen. Wanneer men al midden in een voorstelrondje zit is het vervelend om dat te onderbreken. Vooral als je er geen goede reden voor hebt. Heb je die wel, dan kan een origineel verhaal natuurlijk in je voordeel werken. (Zie regel 3)

Do: Zorg dat je wordt onthouden. Op sommige hospiteera-

vonden komen namelijk wel dertig leuke blonde meisjes of jongens die economie studeren langs. Vertel dus een goed verhaal. Over hoe je mee hebt gedaan aan Lingo, maar er in de voorronde werd uitgespeeld door Bep en Ria bijvoorbeeld. Dan moet je misschien wel geluk hebben dat je bij een fervent Lingo-kijkend huis bent aangeschoven… Of neem een bijzonder voorwerp mee. Een komkommer van anderhalve meter bijvoorbeeld. Dat gebeurt.

2. Het vragenrondje: houding in de groep

Do: Wees jezelf. Zorg dat het huis merkt dat je enthousiast Don’t: Een avond te vroeg langskomen, heel dronken

bent. Stel zelf ook vragen om te laten zien dat je geïnteresseerd bent in je potentiele huisgenoten.

Don’t: Te open zijn. Weinig mensen zijn fan van de `ik-

deel-net-iets-te-veel-hoewel-ik-jullie-pas-5-minuten-ken’hospitant. De jongen bijvoorbeeld die als volgt antwoordde toen hem werd gevraagd of hij een relatie had: “Ja, nog wel… Kijk, zij weet het nog niet, maar ik ga het ergens deze week uitmaken. Ik wilde het eigenlijk vorige week al doen, maar het is er niet van gekomen.” Uiteraard willen we graag meer over je te weten komen, maar niet te veel.

Don’t: Geen mening hebben. Dat is natuurlijk sowieso al heel saai, maar tijdens een hospiteeravond zal het je al helemaal niet helpen. “Weet ik niet” is nooit het goede antwoord. “Uh, ja, Uhm, wil je het nu meteen weten?” ook niet. En “Ja… nee…ik heb eigenlijk niet echt hobby’s…” is helemaal uit den boze. 10

worden en bij een potentieel nieuwe huisgenoot in bed belanden. Gezelligheid wordt gewaardeerd, maar er zijn grenzen.

Conclusie

Eigenlijk is het heel simpel. Glimlach en wees jezelf. En vergeet niet dat de kans groot is dat je Facebook nog even grondig wordt doorgespit voordat men het aandurft je in huis toe te laten. Zorg tenslotte dat het ook voor jou goed voelt. Want vergeet niet: “Beter een chille huisgenoot, dan een verre vriend” Ofzoiets. Door EVA AMSTERDAM

Is online onderwijs onze toekomst? Velen van ons zullen ze waarschijnlijk niet eens kennen: de halflege collegezalen omdat hoorcollege op vrijdagochtend negen uur toch écht te vroeg is. Bekender zijn misschien de irritaties bij docenten omdat tweederde van de studenten te laat binnenkomt en vervolgens de rest van het college op Facebook zit. Hoorcolleges zijn uit de tijd, klinkt het dan ook steeds vaker. Ver reizen om twee uur lang in een muffe zaal te moeten luisteren naar een krakende microfoon en te kijken naar een beamer die niet werkt; dat is toch hopeloos ouderwets? Deze generatie studenten is opgegroeid in een digitaal tijdperk met computers, smartphones en nog veel meer technologische snufjes. Moet het onderwijs hier dan niet op aangepast worden? Door LISANNE ZWANEVELD

De laatste jaren wordt daar steeds meer over nagedacht. Zo zijn op sommige universiteiten hoorcolleges online terug te luisteren of zelfs live online te bekijken. Het fenomeen online educatie wordt steeds populairder, maar wat houdt het dan precies in? Hoorcolleges worden niet meer in een collegezaal met studenten gegeven, maar opgenomen en als filmpjes online gezet. Op deze manier kan de student zelf bepalen waar en wanneer hij of zij het hoorcollege bekijkt en hoeft de docent niet meer tegen ongemo-

“Op deze manier kan de student zelf bepalen waar en wanneer hij of zij het hoorcollege bekijkt” tiveerde, brakke studenten aan te kijken. Studenten hoeven nooit meer vroeg hun bed uit voor hoorcollege en hebben veel minder contacturen op de universiteit. Dat klinkt ons natuurlijk allemaal fantastisch in de oren. Waarom is dit systeem dan nog niet massaal ingevoerd? Naast voordelen zijn er ook veel nadelen aan het invoeren van online onderwijs. Door het online kijken van hoorcolleges, verdwijnt de interactie tussen docent en student. Omdat je als student niet kunt reageren op wat de docent zegt, zullen hoorcolleges een soort eenrichtingsverkeer worden, waarbij de docent informatie verschaft aan de student. Studenten zijn bang dat ze door online hoorcolleges geen vragen meer kunnen stellen aan de docent. Bovendien rijst de vraag of je nog wel gemotiveerd wordt om dat hoorcollege daadwerkelijk online te kijken? Waarschijnlijk zullen veel studenten het kijken van het college uitstellen

onder het mom van ‘dat komt morgen wel’. Van uitstel zal echter vaak afstel komen, waardoor het hoorcollege helemaal niet meer bekeken wordt. . Verder zal het voor eerstejaarsstudenten langer duren om nieuwe vrienden te maken, omdat je elkaar door het geringe aantal contacturen niet vaak ziet op de universiteit. Draagt online educatie dan wel bij aan de kwaliteit van het hoger onderwijs, of zou het vooral lekker zijn voor de luie student? Ik betwijfel of het alleen aanbieden van online hoorcolleges, zonder de mogelijkheid om het hoorcollege op de universiteit te volgen, wel een goede vernieuwing is. Een veelgehoorde optie in de media is om de online hoorcolleges als aanvulling op of ter afwisseling van de “gewone” hoorcolleges te gebruiken. Je zou dan bijvoorbeeld de ene week online hoorcollege kunnen geven om het hoorcollege een week later op de universiteit te laten plaatsvinden. Een nadeel hiervan is wel dat dit voor veel verwarring kan zorgen bij de studenten. Het lijkt dus allemaal nog niet echt ideaal. Aan online onderwijs zitten (nog) veel nadelen verbonden, maar dat is net zo goed het geval bij hoorcolleges in een collegezaal. Het is maar net waar je als universiteit voor kiest en welke argumenten je het zwaarst vindt wegen. Maar totdat dé ultieme oplossing gevonden wordt, die motiverend werkt voor studenten en bijdraagt aan de kwaliteit van het hoger onderwijs, ben ik bang dat we nog gewoon vastzitten aan de benauwde collegezalen, met krakende microfoontjes en kapotte beamers. We zullen dus nog wel even gewoon vroeg ons bed uit moeten om op tijd in de collegezaal te zitten… 11

De ICT-cursus moet terug! Eén van de oudste vragen met betrekking tot CIW is “maar wat kan je er dan mee worden”. In mijn eerste jaar CIW weidde Vincent Crone zelfs een heel college aan wat de gemiddelde ex-CIW’er in vredesnaam doet met zijn leven. Het is dan ook geen gemakkelijk vraagstuk. Er wordt in het werkveld namelijk meer verwacht dan een parate kennis over McLuhan, Williams en Ted Nelson. Een zekere praktische kennis is ook nodig en laat dat nou net hetgeen zijn waarop veel CIW’ers niet geschoold zijn. Dat was echter niet altijd zo. Toen ik aan de studie begon, hadden we een waanzinnige ICT-cursus, maar die is op mysterieuze wijze verdwenen. Daarom pleit ik vandaag voor het terugbrengen van deze cursus. Voor onze toekomst! Door JEROEN WITJES Om dit betoog te beginnen zou ik graag een blik in het verleden werpen. In het derde blok van mijn eerste jaar hadden we een derde verplicht vak, iets wat toen nog een unicum was binnen onze studie. Dit derde vak was een ICT-cursus waarin we de pure basis leerden van Word (ha!), Photoshop en HTML & CSS. Het ging niet heel diep en was vrij gemakkelijk te halen, maar toch leerden we daar enkele ba-

sisvaardigheden die in de toekomst mogelijk erg handig konden zijn. Het betrof kennis waar je tot op de dag van vandaag iets aan hebt, al is het al-

leen maar om een afbeelding mee te bewerken voor een leuke CIW-meme of om een website te maken voor je favoriete kat.

“In 2011 bleek uit een onderzoek van Taskforce eSkills dat in 2015 een enorm tekort aan ICT-vaardigheden onder werknemers verwacht wordt”

De universiteit leek echter maar weinig meerwaarde te zien in de cursus. Voor het vak waren geen studiepunten te behalen en toen de herkansers te horen kregen dat ze deze niet meer hoefden te maken, was het

duidelijk dat het snel gedaan zou zijn met de cursus. Niemand wist waarom het besluit was genomen, maar die vijf mensen die het tentamen niet hadden gehaald waren er wel erg blij mee. Ik vind het persoonlijk absurd dat een enorm handig vak als dit zo weinig aandacht kreeg. Uit een korte zoektocht naar ICT-vaardigheden blijkt dat ik niet de enige ben die er zo mee zit. In 2011 bleek uit een onderzoek van Taskforce eSkills dat in 2015 een enorm tekort aan ICT-vaardigheden onder werknemers verwacht wordt. Dit tekort probeert de overheid nu enorm tegen te gaan. Waarom luistert de Universiteit Utrecht er dan ook niet naar? Het is toch bizar dat een studie als CIW pretendeert mediawetenschappers op te leiden, maar er vervolgens niets aan doet om een dergelijk tekort tegen te gaan. Een mediawetenschapper moet meer zijn dan iemand die hoopt de toekomst van nieuwe media te voorspellen aan de hand van oude theorieën. Er lopen op deze wereld al veel te veel wannabeMcLuhans rond. Nee, een moderne mediawetenschapper dient deze kennis toe te kunnen passen. Hiervoor zijn praktische vaardigheden nodig. Eerder dit jaar volgde ik het vak Practicum Nieuwe Media en hierbij kwam dit belang heel duidelijk naar

voren. Bij deze cursus moest ik met een groep een website maken en deze in een pitch presenteren voor professionals, in de hoop als beste groepje uit de verf te komen. Toen een niet nader te noemen CIW’er een betoog begon te houden over McLuhan werd hij weggelachen door de professionals. Toen mijn groepje echter een goede, functionele website presenteerde met mascotte, werden wij uitgeroepen tot de winnaars van de competitie. Had-

“Er lopen op deze wereld al veel te veel wannabeMcLuhans rond” den wij de beste ideeën van alle groepen of de best geschreven artikelen? Hell no. Wat wij hadden was een leuk idee dat het beste was uitgewerkt met onze kennis van fotobewerking (mascotte) en websitebuilding. Ook wanneer voor jou geen toekomst is weggelegd als mediawetenschapper, is enige ICT-kennis geen overbodige luxe. Zo is het tegenwoordig steeds belangrijker om een zekere aanwezigheid te hebben op het internet. Bij het eerder genoemde college over “wat na CIW?” werd aangehaald dat veel afgestudeerden proberen om aan de bak te gaan als freelance communi-

catie-expert. Hiervoor is het natuurlijk belangrijk om een goede indruk achter te laten door bijvoorbeeld een leuke website. Uit een onderzoek uit 2006 bleek dat de gemiddelde mens binnen 50 milliseconden al heeft bepaald of ze je website er leuk uit vinden zien. Het oordeel over je site wordt bovendien omgezet in een mening over jou of je bedrijf. Natuurlijk kun je iemand inhuren om een website te bouwen, maar je bespaart een hoop geld als je dit zelf doet. Een bijkomend voordeel is dat je in zo’n geval eventuele problemen ook zelf kunt oplossen. Praktische kennis van ICT is dus verdomde handig om te hebben in je leven! Dergelijke informatie zou je verplicht moeten leren op een studie als CIW. Laten we dus lobbyen voor een terugkeer van de ICT-cursus! Breid het uit, skip de Word-onderdelen en zorg dat de CIW-studenten goed beslagen ten ijs komen. Voorkom dat de voorspelling van de Taskforce eSkills uitkomt en zorg ervoor dat de toekomstige mediawetenschapper niet alleen weet wie welke theorie over het internet heeft bedacht, maar ook hoe een website wordt gebouwd. Misschien dat we dan eindelijk ook een iets beter antwoord kunnen geven op de vraag “Maar wat kun je er eigenlijk ermee worden?”. 13

Van Playboy tot Piet Paulusma: Het beeld van een verticaal medialandschap Op 8 januari 2014 wordt bij het grote publiek bekend dat Nederlands grootste film- en televisieproductiemaatschappij Eyeworks mogelijk verkocht wordt aan het nóg veel grotere en machtigere Time Warner. Het bedrag dat hier mee gemoeid is? Een slordige 200 miljoen euro. Dit zou betekenen dat wederom een productiemaatschappij in handen zou vallen van één van de zes grootste mediabedrijven. Deze spelers hebben al vrijwel alles opgekocht binnen de mediawereld. Voor dit artikel ben ik gaan uitzoeken hoe het zit met de macht binnen de mediawereld en hoe het opkopen van Eyeworks alleen maar bijdraagt aan het vormen van een steeds verticaler wordend medialandschap. Door CASPER STOLLMAN 14

Comcast NBC, Universal Pictures, Focus Features

Viacom MTV, Nickelodeon, Paramount Picture

Newscorp Fox, Wall Street Journal, New York Post

Time Warner CNN, HBO, Time CBS CBS, Showtime, Smithsonean Channel

Disney ABC, ESPN, Pixar Laten we, voordat we ons gaan richten op de grote(re) jongens, ons eerst eens focussen op Eyeworks. Deze productiemaatschappij zag in 2001 het levenslicht. Sinds die tijd is het bedrijf enorm gegroeid en inmiddels zendt het vele televisieformats uit in ruim 50 landen. Eyeworks is overigens opgericht door Reinout Oerlemans, misschien beter bekend als Arnie Alberts uit GTST. Met programma’s als Sterren dansen op het ijs, De nationale IQ test en Oh Oh Cherso scoort Eyeworks bijzonder goed. De programma’s van de producent leiden soms tot de nodige controverse, zoals bijvoorbeeld bleek bij het na de eerste aflevering al gestaakte 24 uur: tussen leven en dood. Voor deze medische reality-serie werden zonder medeweten van de patiënten beelden geschoten op de spoedeisende hulp van het VU Medisch Centrum. Dit leidde tot een storm aan negatieve publiciteit en een flink aantal rechtzaken. Ondanks de kritiek loopt Eyeworks uitstekend, getuige de omzet van ruim 200 miljoen en de winst van tussen de 10 en 15 miljoen de afgelopen jaren. Maar waarom staat het bedrijf van ome Reinout dan al sinds 2011 in de etalage? Toentertijd heeft Oerlemans de bekende zakenbankiers Goldman Sachs al ingehuurd om te peilen wat zijn bedrijf waard zou zijn. Ook toen heeft Time Warner al eens interesse getoond, maar ketste de verkoop af. Nu, een kleine 3 jaar later, hapt Time

Warner dan voor de tweede keer. Time Warner is één van de zes giganten die vanaf 2011 meer dan 90% van de Amerikaanse mediabedrijven in handen heeft. Wanneer we de frag-

“Time Warner is één van de zes giganten die vanaf 2011 meer dan 90% van de Amerikaanse mediabedrijven in handen heeft.” mentatie binnen de media wereldwijd bekijken, dan is 90% van de bedrijven in handen van een negental firma’s. Het is dus wel duidelijk dat we naar een verticaler medialandschap toegaan. De vraag is echter of de kijker zich dit voldoende beseft. Vrijwel alles wat hij of zij aan kranten in handen heeft of op de schermen bekijkt, wordt in feite bepaald door slechts negen spelers. Om de vorm van dit medialandschap te concretiseren, zal ik een voorbeeld geven. Ik stel me zo voor dat ik door de supermarkt banjer en door nostalgische gevoelens wordt overvallen. Hierom koop ik naast mijn ontbijt en een kratje pils een keer de Donald Duck. Nadat ik gelezen heb hoe Oom Dagobert op magische wijze weer eens niets breekt tijdens het baantjes trekken door zijn geldzwembad, ga ik opzoeken wie eigenlijk de uitgever is van de Donald Duck. Het antwoord hierop is Sanoma Media BV (Nederland). Dit mediabedrijf, wat afstamt van het Finse mediaconcern Sanoma, blijkt enorm veel tijdschrift-

en uit te geven. Sanoma heeft in 2001 voor 1.25 miljard euro de tijdschriftendivisie van VNU overgenomen. Het is wezenlijk onvoorstelbaar dat een tijdschriftendivisie op zichzelf al zulk soort bedragen waard is! VNU is op haar beurt dan weer onderdeel van The Nielsen Company en grappig genoeg is dit bedrijf nog niet eens een van de negen grootste spelers. Dit doet de vraag rijzen hoe ver de macht van deze negen bedrijven dan wel niet reikt. Wanneer we alleen al kijken naar Sanoma Media BV (Nederland), dan zien we dat dit bedrijf binnen onze landsgrenzen al behoorlijk dominant is. Zo is deze tijdschriftenmagnaat ook de eigenaar van het bekende nu.nl is en heeft het een meerderheidsaandeel in SBS Broadcasting. De Nederlandse afdeling van een internationaal bedrijf heeft dus bij ons al heel wat vingers in de pap. Tot het volgende nummer van de Com’Info zou ik slap kunnen lullen over wie wat precies bezit binnen de mediawereld. Mijn doel is dan ook niet om jullie te overtuigen van een bepaald standpunt, of in actie te laten komen tegen de gevestigde orde. Ik wil jullie slechts laten nadenken over de machtsverdeling binnen de mediawereld. Onthoud deze dingen dus, ook al geniet je nog zo tijdens het doorbladeren van die Playboy op het toilet, of ben je nog zo benieuwd naar wat Piet Paulusma te melden heeft over het barbecueweer van de komende dagen. 15

Commissiepanel

Drankspelletjes Door JASPER HOOGLAND

Tijdens de tienerjaren van de redactieleden was de gezegende leeftijd van 16 jaar nog voldoende om alcoholische versnaperingen aan te schaffen. Vanaf de 16e verjaardag werden de zaterdagavonden veelvuldig ingeruimd voor het fanatiek spelen van drankspelletjes, waarna er ingedronken en wel geswingd kon worden in de plaatselijke dorpsdancing. Drankspelletjes waren voor velen een stapsteen naar adolescentie en zodoende verdwenen zij na het 18e levensjaar vaak spoedig naar de achtergrond.

Sinds de jaarwisseling is het voor scholieren onder de 18 verboden om alcohol te nuttigen. Nu de leeftijd waarop het legitiem is om alcohol te nuttigen is opgeschroefd, is het waarschijnlijk dat het ook langer sociaal aanvaardbaar is om drankspelletjes te spelen. De redactie van de Com’info is nooit te beroerd om een knap staaltje onderzoeksjournalistiek te leveren en dook in de wereld van de drankspellen. Wat zijn de knallers en welke kun je het beste laten schieten? We zochten het voor je uit!

The Circle of Death

Stef Stuntpiloot

Op internet kun je een keur aan websites bezoeken met veelbetekenende namen als zuipspellen.nl en Biernet. Op laatstgenoemde stond in de categorie fun het spel met de veelbelovende titel The Circle of Death. Bij dit spel dienen alle kaarten uit een kaartspel in een cirkel rond een glas alcoholhoudende drank te worden gelegd. Bij elke kaart hoort een specifieke opdracht, die vaak niet veel meer behelst dan het drinken of uitdelen van een aantal shotjes. Het spel eindigt wanneer iemand de cirkel doorbreekt. Degene die dit op zijn geweten heeft, moet het glas in de cirkel atten.

Uiteraard mocht de moeder aller drankspellen niet ontbreken en daarom bracht Marlou Stef Stuntpiloot mee. Bij dit spel dien je de kippen van je tegenstanders van het dak van de schuur te spelen. Om dit te bewerkstelligen dien je met een wip Stef zo aan te sturen dat deze op de kippen van de anderen landt. Degene die als eerst zonder kippen zit, moet drinken.

Oordeel Dit spel bleek bij de redactie niet direct een shot in de roos. Of dit te maken had met de beslissing van spelleidster Chantal om een groot aantal regels te skippen, is een raadsel. Feit is wel dat dit spel volgens velen niet thuishoorde in de categorie Fun op Biernet. Eva vond The Circle maar ‘een grimmig spelletje’ terwijl Jeroen louter kon uitkijken naar het doorbreken van de cirkel. Na afloop trok Daphne de conclusie dat er niemand was overleden en dat was maar goed ook. De avond was nog jong!

Opgedane kennis

Op YouTube staat een spetterende, muzikale ode aan de Turkse lekkernij Lahmacun. 16

CIJFER:

4

Oordeel Opgedeeld in 4 teams ging de redactie gretig van start bij dit spel. Mede door toedoen van de vingerkwaliteiten van ondergetekende en het Call of Duty-effect van José leidde dit tot enkele bloedstollende matches. Stef Stuntpiloot werd goed ontvangen, al dient daarbij de kanttekening gemaakt te worden dat er volgens Casper nog niet genoeg gedronken was. Namens onze fashionista Marloes nog speciale complimenten voor het pakje van de speelse piloot. Waarvan akte!

Opgedane kennis Marlou is de geknipte vrouw om goedkoop kokosbocht aan de man te brengen.

CIJFER:

7

Mango

The Black Box

Bij Mango is het verboden om je tanden te laten zien. De eerste speler begint met de pakkende zinsnede ‘Hallo, ik ben een Mango.’. De tweede speler reageert hier op door zich ook als een stuk fruit voor te stellen, bijvoorbeeld ‘Hallo, ik ben een kiwi.’ Dit levert volgens Chantal hilarische taferelen op, omdat de spelers de zinnen dus uitspreken met hun lippen om hun tanden gebogen. De eerste die moet lachen, dient te drinken en ligt uit het spel.

Bij The Black Box leer je een hoop over het imago dat jij hebt bij je medespelers. Degene die aan de beurt is poneert een stelling, waarna eenieder de ogen sluit en naar de persoon wijst op wie de stelling volgens hem het meest van toepassing is. Te denken valt hierbij aan stellingen als ‘Wie trouwt het snelst?’ of ‘Wie wordt het succesvolst?’

Oordeel Ondanks Chantals aanstekelijke enthousiasme wilde dit spel niet echt aarden bij de redactie. Marlou weigerde een cijfer te geven, Daphne vond het moeilijk en Marloes idioot. Jeroen vergeleek het spel met een Nicolas Cage film en José met een dikke man die van de trap valt. Het raden van de betekenis van de twee laatstgenoemde metaforen levert misschien wel een leuker spel op dan Mango zelf. Snel door! Opgedane kennis Op een eerste date dien je als vrouw vooral sushi te gaan eten met wijd open mond, omdat dit een opwindende werking heeft.

CIJFER:

3.5

Krokodil met Kiespijn Ook Daphne had voor de spelletjesavond diep in de kast gegraven en kwam met Krokodil met Kiespijn op de proppen. Deze hit uit mijn jeugdjaren leent zich ook prima voor een drankvariant. Bij dit spel moet je om beurten een tand van een krokodil indrukken. Degene bij wie de krokodil zijn mond sluit moet drinken. Oordeel Voor dit spel moesten we allemaal een tandje bijzetten. Voor Chantal was dit echter niet genoeg. Zij oordeelde dat dit spel een stuk minder spannend was dan bijvoorbeeld Stef Stuntpiloot, door de passieve rol die je als speler hebt. De macht ligt bij de krokodil en niet bij jou. Na deze dodelijke constatering werd het spel al vlug aan de kant geschoven.

Opgedane kennis

José heeft het nog nooit met een krokodil gedaan.

CIJFER:

6

Conclusie Drankspelletjes zijn van alle tijden en van alle leeftijden. Bovendien vormen deze spelletjes een prima fundering om tot diep in de nacht het Koningslied te zingen of om een stevig potje te zwaardvechten met siersabels. Uiteraard zijn dit puur hypothetische voorbeelden. Hiernaast de top 3 van deze test:

Oordeel Dit spel valt het best te omschrijven als Ranking the Stars zonder The Stars. Volgens Eva worden de verhoudingen tijdens het spelen flink op scherp gezet en José vond sommige antwoorden behoorlijk confronterend. Zo kon zij zich niet vinden in de voorspelling dat zij later louter zou teren op de zak van haar rijke partner. Voor Marlou pakte dit spel gunstiger uit; haar werd een toekomst als succesvol zakenvrouw toegedicht.

Opgedane kennis

Om ondoorgrondelijke redenen verwachtten de Redactieleden Jeroen Witjes het eerst op een poster in de Hitkrant.

CIJFER:

7.5

‘Ik heb nog nooit..’ Bij dit spel worden telkens stellingen geponeerd, die beginnen met de frase ‘ik heb nog nooit..’. Vermits jij het gestelde wel gedaan hebt, dien je te atten. Wanneer een openbaring danig opzienbarend is, kunnen je medespelers drinken op je verhaal. Je bent dan verplicht om de context van hetgeen je zojuist bekend hebt uit de doeken te doen. Oordeel Naar hartenlust werd dit spel door de redactie gespeeld. Uit privacyoverwegingen is het helaas onmogelijk om enkele ontboezemingen hier publiek te maken, maar zinnen als ‘Ik wil het weten tot op de cupmaat.’ en ‘Dat is als een frikadel in een gang.’ waren niet van de lucht. Pret voor tien!

Opgedane kennis

Eva bleek bij dit spel te beschikken over een groots moreel kompas. Zij zou prima functioneren als Rijdende Rechter.

CIJFER:

8.5

1. ‘Ik heb nog nooit.’ Het ultieme spel om je medespelers beter te leren kennen. 2. The Black Box Confronterend spel dat je kennis laat maken met je eigen imago. 3. Stef Stunpiloot Kinderlijk eenvoudig spel, dat uitstekend kan fungeren als opmaat naar een vrolijke avond. 17

Opleidingscolumn Elk nummer schrijven de opleidingscoördinatoren van CIW elkaar een brief over de huidige staat van de opleiding en alles wat daarmee samenhangt. Ditmaal is het de beurt aan Rick Dolphijn.

Beste Daniel,

was gericht aan jou én aan je De vorige column die ik hier schreef, urlijk van groot belang geweest voorganger, Tom Koole. Tom is natu . (we moeten nog een keer voor CIW en zal niet worden vergeten dbeeld bij de ingang van rondgaan met de pet voor dat grote stan alweer een half jaar aan Trans 10!). Maar ondertussen is hij ook g met tal van herzieningen. het werk in Groningen en zijn wij bezi

etten het vormgeven van de verdiepingspakk Natuurlijk zijn we veel tijd kwijt aan gen ijvin schr usbe curs CIW completeren. De die volgend jaar de nieuwe opzet van de dat en zorg r voo r en nu moeten we er voor het komend studiejaar zijn klaa es ievaardigheden in alle mogelijke rout stud de en (methodologische) leerlijnen enten stud alle dat en zorg t er uiteindelijk voor duidelijk uiteengezet worden. Dit moe dwerkstuk beginnen. goed voorbereid aan hun bachelor-ein de opleiding zijn wanneer ook de tweede fase van Ik denk dat we heel tevreden mogen ten de eerste den -stu CIW dat Tot nu toe was het zo straks een duidelijke structuur heeft. daarna veel en elen and bew duidelijk pad moesten anderhalf jaar van hun studie een heel eid, vrijh deze van en rdel iding. Ondanks de voo vrijheid kregen in de rest van de ople endien Bov ren. erva d wer ’ ‘CIW iding niet meer als ople de van eind het dat toe er dit de leid niet louter aan wonderlijke pakketten samen. Dit lag stelden sommige studenten de meest e studenten mig som dat zijn e problemen kon het zo isch chn terte roos r doo n; ente stud de het verplichte “maar wat vakken erbij deden” om aan tegen het afronden van de opleiding door persoonkeuzes waren maar zelden ingegeven aantal studiepunten te komen. Deze studenten en e keuzes. Dit was niet “de schuld” van lijke interesse of door programmatisch roosters niet weten hoe complex het maken van al helemaal niet van roostering (je wilt van de et opz de ral voo toch e universiteit). Het was is voor een instituut zo groot als onz isbeurt opfr een aan enzegg ig nu maar eens eenvoud bacheleropleidingen die –laten we het toe was. ussen iding CIW tot voor kort nog vooral curs Laten we niet vergeten dat de BA ople erlands. Ned en en app nsch wete -, Film- en Televisie “leende” bij de BA opleidingen Theater iding vorm te rwerken om het tweede deel van de ople Hierdoor was het voor ons flink doo aan besteed, Tom Koole en mijzelf al veel aandacht geven. Voorgaande jaren is hier door aan. vol dan r onze handen nog mee maar ook dit jaar hebben jij en ik hier uitstekende en dat komt in grote mate door onze Toch ziet het er wel veelbelovend uit ele cursusvidu indi van en nam e discussies over de samenwerking op dit gebied. Van lang n dan wij – tot rden nou eenmaal anders interpretere sen – omdat studenten sommige woo vier bulletpoints n’ die de kern van onze opleiding in het bedenken van de nieuwe ‘baniere d met elkaar a overleg. We worden het vrijwel altij moeten samenvatten; alles gaat in prim eens.

le. Die zal igen met jouw voorganger Tom Koo En dan wil ik toch… deze column eind ouw in egeb emi acad het in 5 precies zijn oratie namelijk op 6 mei aanstaande om 16.1 met een en zull We en. aard leerstoel CIW zal aanv Groningen houden waarmee hij zijn Je hebt in iel. Dan t, ben bij er jij en ik hoop dat ook grote groep Utrechters aanwezig zijn weten natuvoor de Utrechtse opleiding CIW. We korte tijd veel belangrijk werk verricht anter is dan CIW in Groningen. urlijk allemaal dat die net iets interess

Rick

18

Oh Com’er eens kijken: Léon Sloothaak

Door Marlou van der Broek

Bekend van: Open Podium en de toneelcommissie Komt uit: Zwolle Status: Singel Geïnteresseerd in: Vrouwen Favoriete bezigheid: Rappen Ditmaal zijn we voor de ‘Oh Com’er eens kijken’ langsgegaan bij een CIW’er die menig hart al heeft gestolen toen hij schitterde op het Open Podium van SV Contact. Binnen de vereniging zijn we namelijk in het bezit van een echte – bijna professionele – rapper. Dit kunnen we natuurlijk niet zomaar aan ons voorbij laten gaan en dus vertrok ik op een woensdagmiddag richting het mooie Zuilen om een bezoekje te brengen aan Léon Sloothaak.

Samen met twee andere vrienden richtte Léon vijf jaar geleden zijn eigen rapgroep op, genaamd ‘De Alliantie’. Jong en onbezonnen (maar volgens Léon minder mooi) begonnen ze met kleine optredens in Zwolle. Vanaf toen ging de Alliantie als een speer; zo stonden ze onder andere in het voorprogramma van “The Opposites” en mochten ze optreden voor een kleine 2.000 man tijdens het bevrijdingsfestival in Zwolle.

“Na een heftig huisfeestje kan de deur van de wc niet meer worden dichtgedaan”

“Léon is sinds een paar weken ook beroemd rapper op YouTube”

Vlak na binnenkomst wordt mij een rondleiding aangeboden in een ogenschijnlijk gezellig studentenhuis. Wat mij meteen opvalt, is dat de woonkamer voorzien is van maar liefst drie kerstbomen in verschillende vormen en maten. “We hebben besloten om er dit jaar maar vroeg mee te beginnen”, verklaart Léon. Na de woonkamer te hebben gezien, mocht ik mijn ogen ook de kost geven in de keuken, de tuin, het balkon en zelfs de wc. In dit kleinste kamertje kan na een heftig huisfeestje de deur niet meer dicht, maar dat mag de pret niet drukken. Léon eindigde deze rondleiding eindigde in zijn eigen ‘kingsize bedroom’.

Het zal velen van jullie daarnaast niet zijn ontgaan: Léon is sinds een paar weken ook beroemd rapper op YouTube. De Alliantie heeft onlangs een eigen videoclip opgenomen die te zien is op dit kanaal. Even voelde ik me vereerd: ik mocht voordat de clip uitkwam als één van de eersten de clip bewonderen. Als ik vraag waar zijn nummers allemaal over gaan, antwoordt hij: “Eigenlijk alles behalve gevoelige dingen en emoties. Ik schrijf gewoon over luchtige en jeugdige zaken. Het belangrijkste vind ik dat ik mensen met mijn nummers kan amuseren”. Om terug te komen op zijn zwarte professionele microfoon: deze gebruikt Léon wanneer hij inspiratie heeft. Hij neemt er zang mee op en plakt er vervolgens een voor-geproduceerde beat onder.

Voordat Léon in deze kamer terecht kwam, woonde hij letterlijk een paar deuren verder in een ander studentenhuis in Zuilen. Hij had het daar niet naar zijn zin en besloot na een jaar opnieuw te hospiteren. Leons gouden tip voor als je gaat hospiteren: “Laat weten dat je al in Utrecht woont!”. De huidige kamer van Léon is ongeveer tien vierkante meter en kenmerkt zich vooral door de kleur zwart. Er staat onder andere een zwarte kledingkast die bestaat uit twee IKEA-bakken, een zwart bureau, een zwart bed, en een – hoe kan het ook anders – zwarte professionele microfoon. Dit laatste maakt mij nieuwsgierig naar het verhaal achter zijn beginnende rapcarrière. Léon schrijft en rapt namelijk sinds een paar jaar zijn eigen liedjes.

Een brandende vraag die mij ten slotte nog rest: wat kunnen we binnenkort van onze rapper binnen SV Contact verwachten? Léon geeft mij hierop een samenvatting van zijn verwachte toekomstperspectief: “Allereerst wil ik natuurlijk mijn diploma halen. Daarnaast hoop ik met rappen veel geld te verdienen en groupies te krijgen. Waarschijnlijk settel ik me dan een paar jaar later, neem ik een hond en raak ik in een sleur. Ik zal vervolgens aan de drugs gaan en hierover schrijven”. Een bijzonder vooruitzicht, dunkt me. Wie weet krijgen we dan uiteindelijk toch een gevoelig en emotioneel nummer te horen van Léon Sloothaak. 19

Welkom bij de grote puzzel editie van de Com’Mavo.

de oplossingen. Mail je antwoorden voor 1 april naar [email protected] en maak kans op een schitterende, naar eigen inzicht te besteden waardebon van modehuis Zalando, ter waarde van 20 euro. Daarnaast zal de winnaar in het volgende nummer gehuldigd worden in deze rubriek. Genoeg redenen om extra goed je best te doen. Wij weten dat je dit kunt!

Al vaker kon je je in deze rubriek uitleven op diverse puzzels. Puzzelen is een feestelijk tijdverdrijf voor jong en oud en zodoende vind je op deze twee pagina’s weer wat heerlijke exemplaren. Om jullie allemaal te motiveren goed je best te doen, vallen er deze keer PRIJZEN (!!!) te verdienen met

Kusjesdoei, je mavo-vriendjes.

Genderblend Welke SV Contacters hebben hun geslacht laten veranderen?

20

1

2

3

4

5

6

7

8

9

De meest leerzame pagina van de Com’Info! Hier vind je roddels, flauwe grappen en andere intelligente inhoud! COntactwoordraadsel Vul de antwoorden op de juiste plaats in. De gemarkeerde letters vormen samen de oplossing van dit raadsel. Horizontaal 1. Adviesorgaan van de redactie 5. Op verzoek uit den bozen op ALVs 6. Heus klaar met CIW 7. Contacts’ feestelijke kerkbewaarder 9. De Rapgroep van Léon Sloothaak Verticaal 2. Geboortegrond van de Contactvoorzitter 3. Feestlocatie tegen wil en dank 4. Toch geen familie van Ludo 8. Studentdier met weinig seks

COM’MAVO Puzzel 2

6

4

8

3

1

5

9

Oplossing

7

_______ Horizontaal 1. Adviesorgaan van de redactie 5. Op verzoek uit den bozen op ALVs 6. Heus klaar met CIW 7. Contacts feestelijke kerkbewaarder 9. De Rapgroep van Lon Sloothaak

Verticaal 2. Geboortegrond van de Contactvoorzitter 3. Feestlocatie tegen wil en dank 4. Toch geen familie van Ludo 8. Studentdier met weinig seks

Deze puzzel is gemaakt op www.onderwijsmaakjesamen.nl/kruiswoordpuzzel

21

DE STELLING Het feit dat ik me moet legitimeren voor de aanschaf van drank en sigaretten tot mijn 25e is een prima maatregel. Het zal velen van ons vast en zeker recentelijk zijn overkomen: bij de aanschaf van wat alcoholische versnaperingen of een pakje sigaretten vraagt een jonge maar gretige caissière om je legitimatie. Ondanks het feit dat je inmiddels (flink) in de twintig bent, is het kassameisje wettelijk verplicht je te vragen om je te identificeren. Voel jij je op zo’n moment beledigd? Vind jij het nuttig dat je tot je 25ste verplicht bent om je te legitimeren? Of vind je het juist een compliment dat je kennelijk nog voor 18 door kan? Daan zegt: Als je gewoon je legitimatie bij je hebt (wat inderdaad verplicht is) en iemand vraagt ernaar om er zeker van te zijn dat je oud genoeg bent om het mee te krijgen, ook al heb je een babyface of jeugdpuistjes of wat dan ook, dan laat je toch gewoon je ID zien? Klaar. Ik heb nog eerder medelijden met de caissières die erom moeten vragen dan met de mensen die ernaar gevraag wordt! Ik snap echt niet dat hier überhaupt discussie over kan bestaan. Vera zegt: Ik vind het goed dat het kopen van drank/tabak omhoog is gegaan naar 18, maar legitimeren t/m 25 vind ik belachelijk.. Als gerespecteerd caissière kan ik je vertellen dat het verschil tussen iemand van 21 en 29 soms erg lastig te zien is.. laat staan als je zelf net 16 bent. Het zou beter zijn om legitimeren t/m 21 te houden, want ook al vraag je dan iemand van 25.. die ziet er dan gewoon écht jong uit en zal dat beslist wel van zichzelf weten. Melanie zegt: Het is een belachelijke regel. De wet is dat je 18 moet zijn wil je alcohol of tabak kopen. De grens tot 25 is getrokken om als er twijfel is dat er gevraagd mag worden om je ID. Het probleem dat je dan krijgt is dat men niet meer kijkt of je 18 bent of jonger maar of je 25 bent of jonger. Dat is alleen de wet niet. Ik voel me niet beledigd als ze het vragen maar het idee dat ik geen alcohol meekrijg als 23 jarige omdat ik geen id bij me heb, vind ik onzin. Laat staan als ik met iemand jonger ben dan 18. Als je achter de kassa zit, heb je nu dus ook een maatschappelijke functie? Léon zegt: Ja, prima maatregel. En als de kassameneer of mevrouw het niet vraagt raakt die haar baan kwijt. En de pijn van de belediging drink ik wel weg daarna. Ingmar zegt: Is me nog niet overkomen (laat niet voor niets wat gezichtsbeharing staan). Ik vind het een BELACHELIJKE maatregel, die slechts door subjectiviteit van degene achter de kassa gecontroleerd wordt. De maatregel is bovendien discriminerend ten opzichte van leeftijd en uiterlijk.

Rob zegt: Ingmar, wat een nonsens dat het discriminerend zou zijn. Ze rekken de leeftijd juist op zodat er gewoon minder twijfel komt of iemand wel of niet 18 is. Verder over die medeshopper die zijn of haar legitimatie bij had.. Dit is in Nederland verplicht dus ieder die hem niet bij heeft is sowieso in overtreding. Jonna zegt: Als je zegt 26 te zijn, maar er wordt nog steeds naar je ID gevraagd, moet je m toch laten zien, omdat het meisje (of de jongen) achter de kassa twijfelt. Zeg je dan 26 te zijn en weiger je je ID te laten zien, mag er geen alcohol of tabak meegegeven worden. Dat is wat je te horen krijgt als je zelf 2 jaar caissière bent geweest. En zo’n grote moeite lijkt mij het laten zien van je ID niet! Karlijn zegt: Ik word standaard gevraagd om een ID dus ben de schaamte voorbij haha. Vind het wel terecht dat men het moet laten zien, want gek genoeg vindt dat lieve meisje achter de kassa het ook altijd gênant om er naar te vragen...

22

Com’versatie Voor veel programma’s zijn kandidaten enorm belangrijk.Deze weinig spannende stelling is even clichématig als waar. Producenten kunnen met extreem spannende spellen of met zeer dramatische plotwendingen op de proppen komen, maar uiteindelijk maken de grillen en karaktertrekken van de kandidaten uit of een show het bekijken waard is. Daarom aan jullie de vraag; bij welk programma zou jij wel kandidaat willen zijn? Schuilt in jou een heuse Snooky, ben jij een ultieme Mol of zou je juist shinen bij het vooroorlogse Lucky Letters? Ik heb het al vaker gezegd: doe mij maar een Battle Royale. En dan niet zo mietig met “eliminatiespelletjes”, de enige eliminatie is finale eliminatie en dán is ‘t pas echt spannend. Bonus: irritante BN’ers omleggen, hoppa! Joriaan Tja... naast het feit dat er natuurlijk een hoofdrol in “probleemwijken” voor mij is weggelegd, zou ik het ook erg goed doen als de winnaar van programma’s als miljoenenjacht, en lingo natuurlijk. José De show waar ik graag aan mee zou doen heeft alles: spanning, talent, humor en een charismatische presentator. Helaas bestaat die show al een tijdje niet meer, maar anders had ik mij direct opgegeven. Ik heb het natuurlijk over de Mini Playbackshow. Jeroen Als dertienjarig brugklassertje was ik natuurlijk hopeloos verliefd op Jim van Idols 1. Ervan overtuigd dat ook ik beschikte over een gouden keeltje verkondigde ik aan eenieder die wilde luisteren dat ik over twee jaar, bij het bereiken van de minimumleeftijd, me ook in het Idols-avontuur zou storten. Inmiddels heb ik echter mijn stem op band gehoord... Beter van niet. Daphne Doe mij naar een spelshow waar lekker veel geld mee te verdienen valt. Deal or No Deal ofzo. Bermuda, hier kom ik! Daarnaast lijkt een dagje Jordie Shore me ook hilarisch. Lekker pullin’ and gettin’ cock-eyed met de zonnebanken-nepwimpers-dames en zonnebank-en-steroïden-heren uit Geordie. Chantal Ergens achter in een donker hoekje in mijn kamer ligt nog een bucket list verstopt met dingen die ik altijd al heb willen doen. In een programma als ‘Try Before You Die’ zou ik eindelijk eens een keer mijn grenzen kunnen opzoeken en al mijn punten kunnen afwerken. In dit programma kan ik dan eindelijk eens een keer streaken, in een tank rijden en een wassenbeeld in Madame Tussauds nadoen. Marlou Sowieso Wie Is De Mol! En dan natuurlijk óf als mol, óf als winnaar uit de bus komen. Lijkt me heerlijk, lekker iedereen en alles dwarsbomen. Of er natuurlijk met al het geld uit de pot vandoor gaan, gne gne. Helaas, op moment van schrijven moet ik het doen met plek 101.427 in de WIDM app… Lisanne Wil er hier dan niemand de ware liefde vinden!? Ik namelijk wel, en daarom zou ik het fantastisch vinden om deel te nemen aan Take Me Out. Dé show waarbij ik soepeltjes binnen zou wandelen op Wrecking Ball, om vervolgens binnen 10 seconden te worden afgewezen door Neerlands schoonste deernes. Ja, dat zie ik wel werken! Casper Ik graag het avontuur aangaan door een brief te schrijven naar één van de boeren van Boer Zoekt Vrouw. Romantisch naar een zonsondergang kijken en schaapjes tellen.’t Is alleen dat is helemaal niet van die boerderijlucht en al helemaal niet van vroeg opstaan hou. Maar ach, dat hoeft boer Frank niet te weten. Marlous Eigenlijk brengt Casper me wel op ideeën. De liefde vinden wil natuurlijk iedereen! De kans lopen om afgewezen te worden dan weer niet… Dus ga ik voor The bachelorette. Lijkt helemaal top, 25 mannen die voor je strijden. En laten we eerlijk zijn, tijdens de casting laten ze natuurlijk alleen de knappe exemplaren door. Kom maar op. Eva

zo iets ←←

Takeshi’s Castle. Waarschijnlijk iets minder bekend, maar in Oostenrijk ooit op TV ontdekt in mijn jeugdjaren. Deze Japanse game show is hilarisch. Het doel is het kasteel van Takeshi te veroveren in verschillende rondes van (heel gekke) challenges. Ga toch ff op YouTube zelf kijken:) De groep van rond 150 deelnemers wordt snel kleiner en bijna altijd wint Takeshi. Ik echter zie me natuurlijk wel als winnaar in het kasteel staan. Cornelia

23