Stichting Shide Children’s Homes Dharan, Nepal Oostenburgerpark 82, 1018 HT Amsterdam Telefoon: 020 – 42828850 E-mail:
[email protected] Website: www.kinderhuisnepal.nl KvK: 34108366 Giro: 127313 De stichting heeft een ANBI-status
Nieuwsbrief 18
April 2013
Geachte donateur, namaste! We zijn blij dat we onze nieuwsbrief deze keer kunnen publiceren met bijdragen van onze partners in Nepal. Dit ligt in lijn met ons nieuwe beleid, waarbij we o.a. de projecten meer willen betrekken bij het rechtstreeks informeren van de donateurs. Om direct te overleggen met onze lokale partners in Nepal, maken we als Stichting gebruik van de moderne communicatiemogelijkheden die internet biedt. Hiermee hopen we nog beter te voorzien in up to date informatie. Een gedeelte van deze nieuwsbrief is hierdoor in het Engels. We informeren u over de huidige situatie in Nepal en in het bijzonder over wees- en straatkinderen en het belang van directe ondersteuning vanuit Nederland. Dhr. Shayam Bahadur Katwal, voorzitter van onze zusterorganisatie Society for Helpless Children en eindverantwoordelijke voor de verdeling en monitoring van ons budget, vertelt hier meer over. We vertellen over de noodzaak om extra aandacht te geven aan de meest kwetsbare kinderen. We vinden het van groot belang om aan de kinderen te vragen wat er goed gaat en wat er verbeterd kan worden. Ook gaan we in op een nieuw aan te stellen ‘person of trust’, een vertrouwenspersoon waar de kinderen mee kunnen praten indien nodig. In deze nieuwsbrief zijn interviews opgenomen met kinderen en met vertegenwoordigers van de kinderen uit de verschillende projecten. Zo vertelt een kind uit Duhabi Kinderhuis kort over hoe het is om wees te zijn. Tevens berichten we over het maaltijdproject, dat lokale steun ontvangt van de moeders van de kinderen. De nieuwe voorzitter van de lokale board, dhr. Keshav Battarai, komt aan het woord en onze vrijwilligster Anja Brasser vertelt over haar ervaringen in Nepal. Ook vermelden we de stand van zaken met betrekking tot de oeverbescherming bij Duhabi Kinderhuis en de oplossing die nu in zicht lijkt te komen. We staan we stil bij het overlijden van oud voorzitter Tirtha Rai van het Sarasvati Home, waarmee we 11 jaar hebben samengewerkt om het Sarasvatihuis te ontwikkelen. Verder is er een bijdrage van Dipendraschool: een kort interview met dhr. Bikash Rai, die vanaf de start van het project (begin 2006) werkzaam is als onderwijzer, gevolgd door een impressie van een kind van de school. Tot slot is er een bijdrage van onze penningmeester, dhr. Erik Zandbergen. Door (wellicht) de economische crisis, hebben we vorig jaar helaas minder inkomsten gehad. Hierdoor hebben we onze reserves moeten aanspreken. We doen daarom een dringend beroep op onze donateurs om ons werk te blijven steunen ten behoeve van de wees- en straatkinderen in Oost-Nepal. Namens het Bestuur, Henk Hooghuis, Voorzitter Stichting Shide Children’s Homes Dharan Shyam Bahadur Katwal, Voorzitter SHC, Dharan, Nepal
Newsletter Mr. Katwal I, Shayam Bahadur Katwal, the Chairman of Society for Helpless Children Dharan (SHC), would like to extend my heartiest gratitude to Mr. Henk Hooghuis (Chairman of Stichting Children's Homes Dharan), its Board members and the Dutch donors, for their outstanding and valued contribution to Saraswati Children Shelter Dharan, Dipendra Primary School Dharan and Duhabi Children Home Duhabi. All are running under the supervision of Society for Helpless Children Dharan. I would also like to take the opportunity to put forward my views regarding the same. Since the time of dawn (500 BC), Nepal has always been a sovereign state. Though it possesses ample potentialities, for example generating hydropower, it never developed as expected due to the centralization policy of the government. Even after the establishment of democracy (in 1990 AD) in the country, the situation didn’t improve: rather it went from bad to worse. Unstable governments and the Maoist insurgency (1996-2006) almost put a damper in the development of the nation. Approximately 20,000 people were killed and many more were badly injured and handicapped. Many people have disappeared ever since. Children were also badly affected and many of them lost their parents making many children orphan and helpless. Since the Constitutional Assembly (elected in 2008 AD) got dissolved (2012 AD) without drafting the constitution in its four year tenure, the possibility of a new constitution still seems uncertain. It has given birth to the speculations that Nepal is heading towards a failure state. So, the fate of the children who were badly affected also seems uncertain. It is a very tough and challenging task to attain speedy development in a backward and less conscious community without skilled manpower. However, it is indeed a matter of great happiness that the children of our children’s homes Saraswati, Duhabi and Dipendra have developed well under these difficult circumstances. In this context, the contribution of the Dutch volunteers is very important and the SHC is determined to utilize the donations for the maximum benefit of the children. Mr. Katwal explaining the support of the Dutch donors to the Children of Duhabi The government of Nepal has not taking any responsibility towards our children's homes and only granted a minimal contribution to Dipendra School. It is clear that there is also no such possibility in the near future. Under such circumstances, the condition of the children's homes and school will surely degrade rapidly without the generous contribution of the Dutch donors. Hence we hope and request you all to continue your help until the children's homes and school become self-sustainable. In the near future we need your contribution not only for the exploitation of the children's homes and school, but also to complete the construction of the school and protection and maintenance of Duhabi Home. It is my sincere concern to be transparent and honest in every cent we spend and every work we do. I strongly believe that where there is transparency, there is also honesty. I assure that we are always mindful about it and our actions will speak of our commitment. Needless to say, we will give first priority to the children’s interest. Finally, we are sure enough that our children's homes and school have been able to make remarkable progress just because of the great effort and contribution made by the
-2-
Stichting Children's Homes the Netherlands. I would like to express my heartfelt gratitude to all the Dutch volunteers and the humanitarian donors living in the Netherlands for providing us and our children skill developing training and knowledge, by coming to Dharan. I am looking forward to get such aid and guidelines from you in the days to come as well. Thank you. Mr. Shayam Bahadur Katwal, Chairman Society for Helpless Children, Dharan
Veiligheid en extra aandacht voor de meest kwetsbare kinderen De Stichting vindt de veiligheid van de kinderen het allerbelangrijkst. Met veiligheid bedoelen we dat een kind in een vertrouwde en liefdevolle omgeving moet kunnen opgroeien. Pas dan kunnen kinderen zich maximaal ontwikkelen. Voor wat de Dipendraschool betreft is de kloof tussen de thuis- en schoolsituatie vaak behoorlijk groot. Thuis zijn er dikwijls veel problemen waarmee de kinderen worden belast, zoals armoede en slechte huisvesting. Het komt ook voor dat kinderen thuis worden mishandeld als gevolg van deze omstandigheden. Door de armoede thuis moeten de kinderen in hun vrije periodes vaak werken als steenhakker of ze sprokkelen hout. Het gevolg is dat ze zich minder goed ontwikkelen op school. Wij vinden het als Stichting en als partner van SHC erg belangrijk om juist de kinderen die niet zo goed mee kunnen komen, extra aandacht te geven. Samen met SHC zijn we begonnen de medewerkers aan de hand van een checklist te wijzen op signalen die erop duiden dat er iets niet goed gaat met een kind. Als men bijvoorbeeld ziet dan een kind slecht eet, zich terugtrekt en zonder reden verdrietig of boos is, dan kan er sprake zijn van problemen in de thuissituatie. Met behulp van de checklist kunnen we de kinderen die extra aandacht nodig hebben sneller identificeren. De leerkrachten kunnen dan met de ouders praten of een huisbezoek doen. Als Stichtingsbestuur willen we dan ook graag meer ‘feedback’ van de kinderen binnen de projecten. Hoe ervaren zij hun verblijf op school en in het kinderhuis? We willen graag weten of er goed voor de kinderen wordt gezorgd door het personeel dat betaald wordt door de Stichting. Dit betekent dat er regelmatig gesprekken moeten plaatsvinden met de begeleiders en verzorgers van de kinderen over hun functioneren. Daarnaast hebben de kinderen wellicht zelf voorstellen of ideeën ter verbetering. Het bestuur van SHC stelt een 'person of trust' aan, die onafhankelijk is en waarbij de kinderen te allen tijde terecht kunnen om hun problemen te bespreken. Aangezien in Nepal weinig privacy bestaat (het is een familiecultuur, anders dan in Nederland), is het erg belangrijk dat deze vertrouwenspersoon ook daadwerkelijk onafhankelijk is. Indien een kind klachten of problemen heeft, moet het kind deze persoon ook daadwerkelijk kunnen vertrouwen. De persoon moet daarom bij voorkeur door de kinderen worden gekozen. De constructie van een vertrouwenspersoon bestaat al langere tijd bij SOS kinderdorp, met goede resultaten!
Nadruk op educatie bij kinderhuizen In zowel Duhabi Children’s Home als Saraswati Shelter, leggen de lokale besturen nog meer nadruk op het verbeteren van de schoolprestaties. De resultaten worden secuur bijgehouden door tutors (bijles leerkrachten) en worden wekelijks besproken met de kinderen. In beide kinderhuizen wordt computerles gegeven. Het Sarasvatihuis heeft vijf oude computers ter beschikking, Duhabi Home twee. Op de Dipendraschool is vooralsnog geen computereducatie. De prioriteit ligt nu vooral bij het goed managen van het
-3-
maaltijdproject en de participatie van de ouders. Daarnaast is de ommuring van het terrein van de school belangrijk: de kans bestaat dat het toegewezen terrein dat nog niet is ommuurd, anders wordt her bestemd. Safety first!
Huiswerkklas Duhabi Children’s Home
Maaltijdproject Dipendraschool Het project draait nu meer dan 1 jaar en voorziet duidelijk in een behoefte. Het schoolverzuim is enorm teruggelopen sinds de kinderen een warme maaltijd krijgen. De maaltijd wordt om twee uur 's middags verstrekt en ongeveer 60 moeders koken bij toerbeurt. Onze partnerorganisatie SHC in Dharan houdt toezicht op de kwaliteit en het budget. De Stichting Kinderen van de Wereld heeft zich het afgelopen jaar garant gesteld voor de kosten van het maaltijdproject. Het is van wezenlijk belang dat we ook dit jaar door kunnen gaan met het verstrekken van maaltijden aan de kinderen van de Dipendraschool!
Dipendrakeuken
Samen eten
Ouders Dipendraschool
Interview with Mr. Battarai, chairman of Duhabi Children's Home The interview takes place in the office of the Duhabi Children's Home. Present are Mr. Keshav Battarai, chairman of the Duhabi Children’s Home board, Mr. Raut, home-incharge and teacher Duhabi Children's Home, Mr. Anir Khatiwada, SHC manager and Mr. Henk Hooghuis, chairman of the Stichting Children’s Homes Dharan, the Netherlands. Q. Henk: Mr. Chairman, how do you see the relationship with the Dutch donor organization; do you think it is temporary or lasting? A. Mr. Battarai: First of all I want to express our gratitude for helping us to solve Nepalese problems. That people in a country so far away as the Netherlands are concerned about our orphans! To answer your question: I think we cannot sustain alone for at least 5-7 years. After that time we might be able to maintain this children’s home from our own resources. This means that we must find ways to generate enough income for the children’s homes. A possibility is to develop a vocational training centre where children from outside the home can also participate and pay fees. With support of local enterprises, income can be generated as well. Also, children in the home can be trained and mediated to find a job when they are adult. Q. Henk: How do you see the cultural differences in approaching and education of children? For example; in Nepal it is normal to beat children very frequently, whereas in
-4-
the Netherlands it is forbidden by law. A. Mr. Raut: In this home we do not beat the children. When a child is doing wrong, he or she will be isolated for a certain time. This can be 30 minutes for small children, but for bigger children I will give moral education for correction. Q. Henk: What do you mean by moral education? A. Mr. Raut: For example, I will tell the child to take example of a disabled boy who grew up in Duhabi, in a less comfortable position. He has used the opportunities we gave him, completed vocational training as a cook and now has a job, is married and has a baby! This boy has an artificial leg and is still able to maintain his family. So learn from him and benefit from the opportunities provided to you. Interview with the new chairman of the Duhabi Board, Mr. Keshav Battarai, the home in charge Mr. Raj Kuma Raut and the new board member Mr. Ramesh Thapa
Interview with Pramod, child of Duhabi Home Q. Henk: How are you? A. Pramod: I am fine sir, thank you! Q. Henk: Do you feel happy? A. Pramod: Yes! It is much better since September, when a new board was installed and uncle came (the new home-in-charge, Mr. Raut). Board members come almost daily and ask us if we are well and if our health is good. It is much more as a home now than before. The old board never came and asked us nothing. The new board seems to really care about our education and future. Under the previous home in-charge we all got sick frequently, because he bought cheap food. Now we are very satisfied. Q. Henk: Which class are you reading? A. Pramod: Class 9. Q. Henk: What profession would you like to have when you are grown up? A. Pramod: I want to study science and engineering. Q. Henk: If you have a problem, can you share that with the homemother/or Mr. Raut? A. Pramod: If they can handle it, I will tell them. Q. Henk: Would it be helpful to have a 'trust' person which you can tell everything, without being punished? A. Pramod: That would help us, because then we are not afraid to tell when something is wrong. Q. Henk: How do you like the Dutch volunteers that are coming sometimes? A. Pramod: We like them very much. They are nice and friendly and ask us about how we feel, how our life is and so on. Q. Henk: Do you need anything at the moment? A. Pramod: We don’t have enough toys to play with. Also for younger children there is not enough. We like to play chess, but the games are incomplete. Henk: Thank you for this interview Pramod!
-5-
Pramod (16); in Duhabi Home since 2005
Duhabi Children’s Home
Opstel ‘Orphan Children Life’ door Rejo Gautam Many orphan children live in Duhabi Home. Some other orphan children live in village or cities. Orphan children don’t know about their father or mother or both. Normal children have afather and a mother and they live a very happy life. There are many fathers and mothers to help and support orphan children. Orphan children are more close to one another. They live in peace and harmony. Most of the orphan children want to become a doctor or pilot. So the life of orphan children is like this. Thanks.
Verslag van vrijwilligster Anja Brasser Het is nu de tweede keer dat ik in Nepal ben en als vrijwilliger voor de Stichting Children's Homes Dharan en ik voel me veel meer op mijn gemak. Het is hier nu winter, dus ben blij dat ik een heerlijk dik vest heb. Een dak van golfplaten boven je hoofd is weinig comfortabel. Hier lopen ze even goed op blote voeten en wassen hun haar buiten met koud water. Iets dat ik weiger(de), maar inmiddels ben ik ook daar aan gewend. Ik ben nu in het weeshuis in Dharan. Er zijn sinds twee maanden twee nieuwe meisjes van 6 en 7 die niet kunnen lezen en schrijven. Ze slapen nu bij de homemother in bed, waardoor ik een eigen bed heb op hun kamer. Als ik ’s morgens om 6:00 uur mijn ogen open doe, zitten de jongste kinderen al op de grond en doen hun huiswerk. Er zijn nu 24 kinderen in het Saraswati huis in Dharan, waaronder een alleenstaande moeder met twee kleine zoontjes. Zij helpt met koken. Voor een arme vrouw alleen is het in Nepal bijna onmogelijk het hoofd boven water te houden. Ik begrijp nu overigens beter waarom moeders hun kinderen in de steek laten als ze een nieuwe man vinden. Ze zijn van hem afhankelijk en het is de vraag of die man het kind van een ander accepteert. Dit is meestal niet het geval. In het weeshuis in Duhabi werd ik weer erg hartelijk ontvangen. Ik heb daar met een goede tolk en tevens pedagoog, veel diepgaande gesprekken kunnen voeren met de kinderen. Ook heb ik af en toe met tekeningen e.d. gewerkt. Ik was wel enigszins ontdaan door de moeilijke tijd die de kinderen hebben gehad. Zo was er een homemanager die de kinderen wel eens aan hun lot overliet en werden ze niet correct behandeld. Gelukkig zijn er snel maatregelen genomen en hij is vervangen. Slaan wordt nog altijd gezien als een noodzakelijke correctie op gedrag. Ook al is het verboden volgens de Nepalese Wet en voert de Stichting een duidelijk beleid tegen slaan, het vindt nog steeds plaats. We voeren hier dan ook actief beleid tegen, onder andere d.m.v. een gedragscode voor het personeel. Ik was wederom erg onder de indruk van wat wees zijn met zich mee brengt, zoals niet je geboortedatum of je familienaam weten. Zo had ik een gesprek met Razu, bijna 18, onwetend op vele vlakken en weinig zelfvertrouwen. Alleen al de woorden vader en moeder en zijn familienaam (dat noemt men hier kaste) op een blaadje schrijven, gaf hem zichtbaar veel verlichting. Hierdoor wilde hij de blaadjes niet meer los laten. Vervolgens zag ik dat hij veel blijer was dan ervoor en ik denk en hoop dat het hem ook
-6-
meer zelfvertrouwen geeft. Ik ben blij dat het weeshuis een nieuw bestuur heeft met wortels in de samenleving van Duhabi. Ik blijf vijf dagen in Dharan en voer zo veel mogelijk gesprekken met de kinderen. Met de kleintjes ben ik aan het tekenen en kleuren. Ze genieten ontzettend van de kleurplaten met olifanten, slangen en paarden die ik heb meegenomen (die ze vervolgens uitknippen om fijn mee te spelen). Daarna ga ik nog vijf dagen naar de Dipendra school. Zoals jullie lezen, begrijp ik inmiddels veel meer van de Nepalese cultuur. Ook de hulp van Anir de officemanager heeft hier aan bijgedragen. Groet vanuit Nepal, Anja Brasser
Oeverbescherming bij Duhabi Children’s Home: oplossing in zicht! Dankzij de medewerking van Nederlandse vrijwilligers is er een oplossing voor het oprukkende meer dat het kinderhuis bedreigt. Er wordt gekozen voor een drainagesysteem. Op dit moment is nog niet duidelijk of de benodigde materialen (o.a. een Pvc-pijp) voor handen zijn. Er is ook een mogelijkheid om geulen te graven voor de afwatering. Via www.kinderhuisnepal.nl houden we u op de hoogte van de ontwikkelingen!
Tekening kind Saraswati Home
-7-
Interview with Sushma Tamang of the Saraswati Home Q. Henk: Can you please give us your brief introduction? A. Sushma: My name is Sushma Tamang. I’m 17 Years old and I have one brother, Shayam Tamang. I don’t know anything about my families and I’m in this home since I was three years old. Q. Henk: How do you take the support of the Stichting? A. Sushma: Well, I think we are the luckiest kids in this universe, because the donations from the Netherlands are supporting us for education, health, food and so on. I am sure that this kind of help and support will be continued in the future also. I think that if we have enough books in the library, we can gather extra knowledge. In other words, I'd like to say, please consider about the increasement of teenage books as well. The crucial thing is that we highly benefit from the Dutch supports. Sushma Tamang (17) Q. Henk: Good to hear that. Can you tell us about the complaint hearing system in the home? A. Sushma: Of course there is a committee involved in the complaint hearing, but this committee only hears about the demand we presented. More or less our demand is fulfilled, but we don’t have a person of trust. We have to share our views with the members (generally lady members) and, if necessary, we are unable to complain about the staffs and members to any particular person. Our board member told me that the new system will be implemented very soon. Let’s see what happens. Q. Henk: Is there any traditional punishment system or modern punishment system operating in the home? A. Sushma: Fortunately I am not punished till date. Like three or four months ago, we still had the traditional way of punishment, like beating by stick or slapping. Now you get punished by cleaning up the home if you are more than 10 years old. If you are younger than 10 years old, you have to draw or handwrite many pages. So we were always alert to behave and making no mistakes. This is slowly changing our behaviour. Q. Henk: Lastly, please tell us about the Dutch volunteers visiting the home. Are they helpful to you? A. Sushma: We are always looking forward to have the volunteers in our home. We learn a lot of them, like their way of dealing with people, showing respect to others and of course their culture. Volunteers even take us for outings and they impart their knowledge. And they always remind us about the show compassion towards others. Henk: Thank you Sushma for this interview and I hope for a better future. Thank you once again.
-8-
Mr. Tirtha Raj Rai (1935 - 2012) Late Mr. Tirtha Raj Rai was the chairman of the Saraswati Children Shelter for 11 years and lifetime member of the Society for Helpless Children, Dharan. He was honest, straightforward, energetic, dedicated and had empathy towards the children. We are very sad for his demise and we hope his soul rest in peace.
Mr. Tirtha Raj Rai, Chairman of Saraswati Home
Interview student Pawal of Dipendra Memorial Primary School Q. Anir: Can you please tell us about yourself? A. Pawal: My name is Pawal Rai. I am 11 years old and I read in class 5. I have one brother and two sisters. I am the oldest son. All together, we have 8 members in the family and I have a grandfather and grandmother. My father works as a carpenter and my mother collects firewood for selling. I don’t know about my future, but I always dreamt about being a pilot and flying a plane in the sky. Q. Anir: Can you tell us about the punishment system in the school or how often were you punished by the teachers? A. Pawal: Of course we get punished when we disobey the teachers. First they scold at us and if we still disobeyed, we got beating by stick. Fortunately this type of punishment is changing and we receive other types of punishments, like extra homework or standing in front of the class. Q. Anir: Do you like the Dutch uncle/aunt that is coming to school to help? A. Pawal: I like it. Last year a Dutch aunt taught us how to read books by saying a, b, c and clapping our hands while studying. The playing and reading together was very new for me, but I like it very much! Anir Katiwada of SHC interviewing student Pawal of the Dipendra School
Interview with Mr. Bikas Rai, Dipendra Memorial Primary School Mr. Rai has been working in the Dipendra School for the last 5 years. From the very beginning, he supports the development of the school. Q. Henk: What is the relationship between the Stichting and the school? Is the school able to run by itself if we stop our support? A. Mr. Rai: Thank you all for the great help and support providing us for so many years. Before the help of the Stichting, we were working in very poor conditions. We did not have good housing and the teaching items were lacking. We were also not able to teach the students properly, due to the open spaces and the neighbourhood. Since the support of the Stichting, everything changed. Now we can provide good meals to the kids, they are getting dressed well, we have books, stationeries and even the class rooms are much better equipped. Last but not the least, please do not stop the support; the government is not taking any actions regarding education in under developed areas like ours.
-9-
Q. Henk: What about the meal project which is supported by the Dutch donors? A. Mr. Rai: The meal project is really successful. We are able to convince the parents to send their children to school. It is very important that the attitude of the parents changed dramatically. First their attitude was negative. School was more for punishment of the children. Now they see school as something positive. Their children go to school, so they have more time to make their daily living, for example by collecting and selling firewood. Due to this, they can collect extra income and gradually improve their living conditions. So in this way the support of the Stichting is very meaningful. The meal is attracting the children to come to school and enrolment has gone up. Children are also very active after the break. Before, less than 80% of the students were left after the break. Now we have a 95% attendance after the break. The community is also helping by sending their kids to school regularly. Q. Henk: Lastly, how are the children punished if they disobey or do wrong? A. Mr. Rai: We used to beat the children with sticks, but due to the guidance and convincing of the Dutch volunteers we give them other kind of punishment. For example extra homework, like 15 pages handwriting, or they have to stand up in the bench for a whole class. These things will change only slowly, because the beating as a punishment is still a common practice in our country! Mr. Rai, teacher of the Dipendra School
Financiën Onderstaand vindt u een samenvatting van de begrotingen van 2012 en 2013 en de werkelijke kosten van 2012. Deze laatste cijfers zijn voorlopig, maar ik verwacht geen grote wijzigingen in de definitieve cijfers. De definitieve cijfers presenteer ik u zo spoedig mogelijk in het financiële jaarverslag. Samenvatting financiën (€)
Begroot 2012
Werkelijk 2012
Begroot 2013
Opbrengsten NL Kosten NL Saldo NL
24.050 975 23.075
19.326 623 18.704
21.700 675 21.025
Kosten Nepal Salarissen kantoor Overige kantoorkosten Salarissen projecten Kosten voedsel Overige kosten projecten Kosten ‘grote’ projecten Totale kosten Nepal
2.100 2.000 9.200 11.100 4.200 5.400 34.000
1.998 1.470 7.851 8.479 4.779 1.471 26.047
1.915 1.364 7.440 9.434 4.190 2.211 26.554
Onttrekking reserve Nepal Koersverschil
-4.925 0
-4.925 1.295
0 0
Saldo winst/verlies
-6.000
-1.123
-5.529
Kosten NL in % tot. kosten Tot. overhead in % tot. kosten
2,8% 14,5%
2,3% 15,3%
2,5% 14,50%
-10-
De werkelijke inkomsten in 2012 zijn helaas lager uitgevallen dan begroot. De Stichting heeft in 2012 aanzienlijk minder donaties ontvangen dan verwacht. Dit heeft mogelijk te maken met de economische crisis. De lagere inkomsten worden deels gecompenseerd, doordat de kosten lager zijn uitgevallen en een gunstige wisselkoers. De salariskosten zijn lager vanwege vacatures. Ook de uitgaven voor voedsel zijn lager uitgevallen: De kosten van het ontbijtproject van de Dipendraschool zijn lager en de kinderen hebben, vanwege een misverstand, in de eerste maanden van 2012 geen enkele dag in de week vlees gekregen. Daarnaast bleek het budget te hoog ingeschat. Volgens onze partnerorganisatie SHC komt dit door de vele stakingen van afgelopen jaar, waardoor de school gesloten was en er geen maaltijden zijn verstrekt. ‘Overige kosten’ zijn de kosten voor kleren, hygiëne, medicijnen, educatie, onderhoud en speelgoed. Vooral de kosten van hygiëne en medicijnen zijn hoger uitgevallen. Voor ‘Grote projecten’ was €5.400 begroot, onder meer voor een brug bij het Saraswati Kinderhuis (uitgevoerd voor het begrote bedrag) en voor de oeverbescherming bij Duhabi. Deze wordt pas in 2013 gedaan voor een, naar verwachting, lager bedrag dan begroot voor 2012. Ondanks dat over 2012 een verlies geleden is, is deze gelukkig lager dan begroot. Het verwachte verlies is nu ruim €1.000, onder andere omdat er in Nepal reserves waren die we hebben gebruikt. Giften zijn daarom meer dan ooit, hard nodig. Eind 2012 hadden we een vermogen van €15.000, maar dit loopt achteruit. Voor 2013 hebben we helaas een begroot verlies van €5.500. Hierdoor zit er bijvoorbeeld geen salarisverhoging in voor onze Nepalese medewerkers. We kunnen de medewerkers niets extra’s bieden, terwijl de vergoeding die ze krijgen al minimaal is. Uw betrokkenheid en financiële steun is dan ook van essentieel belang om de kinderen in Nepal een toekomst te kunnen bieden. Daarom hopen wij dat u ons ook in 2013 blijft steunen! Elke Euro is hard nodig en zeer welkom. Maximaal 3% van de donaties blijft in Nederland, 97% van uw bijdrage gaat naar de kinderen die het zo hard nodig hebben. Namens alle kinderen alvast heel hartelijk dank voor uw steun! Erik Zandbergen, Penningmeester
-11-
Colofon Stichting Shide Children’s Home Dharan Girorekening: 127313 (IBAN: PSTB0000127313) KVK nummer: 34108366 Adres: Oostenburgerpark 82, 1018 HT Amsterdam Telefoon: 020 - 4282850 Website: www.kinderhuisnepal.nl E-mail:
[email protected] Kernbestuur Voorzitter: dhr. Henk Hooghuis Penningmeester: dhr. Erik Zandbergen Bestuurslid: mw. Martine Colijn Adviseurs Dhr. Mohan Raj Adhikari Dhr. Marc Rademakers Webmaster: dhr. Hans Sleeboom Webredacteur: dhr. Thijs Plegt
-12-
