Beste sponsoren, Zoals jullie waarschijnlijk wel mee hebben gekregen is vorige week de marathon van New York afgelast. De reden waarom deze afgelast is lijkt mij volkomen terecht! Maar het moment en de manier waarop vond ik persoonlijk erg ongepast van de heer Bloomberg. Hierdoor ontstond er een grote teleurstelling onder de 47.000 lopers die afgereisd waren naar New York. De groep van de Bas van de Goor Foundation was lichtelijk aangeslagen, maar het weerhield ons er niet van om er toch een geslaagd weekend van te maken. Zondagochtend terwijl Erben Wennemars een alternatieve marathon door Central Park liep, hebben wij als groep besloten om onze eigen route te lopen, waarbij we niet de menigte opzochten, maar juist buiten Manhattan zijn gaan lopen. Dit werd erg gewaardeerd door de bewoners van New York en zo kregen we het nog geregeld voor elkaar om de handjes op elkaar te krijgen bij de bewoners van New York. Na een ronde van +/- 32 km onder fantastische weersomstandigheden arriveerden we weer bij het hotel en werd er nog een hapje gegeten en een welverdiende borrel gedronken. Bij thuiskomst bleef het me dwars zitten dat ik nu alsnog niet mijn doel bereikt had, het lopen van een marathon met diabetes. Om dit aan mezelf te bewijzen besloot ik op zoek te gaan naar een nieuwe marathon en al vrij snel kwam ik de Crossmarathon in Steinfurt (Duitsland) op het spoor. Na wat tobben, omdat dit een veel zwaardere marathon is door heuvelachtig terrein en alles op onverharde wegen, besloot ik afgelopen zaterdag toch om mee te doen. Dus daar stond ik dan zondagochtend om tien uur aan de start van mijn eerste marathon. Mijn voorbereiding was niet optimaal, omdat ik precies een week daarvoor nog 32 km gelopen had en ik mijn eetpatroon de laatste dagen niet aangepast had. Maar ik kon dit compenseren door mijn wilskracht om een marathon uit te lopen. Enig minpuntje was dat ik tijdens de nacht van zaterdag op zondag mijn suiker continu rond de 18 had (normaal tussen de 4 en 8) en bij de start had ik deze terug kunnen brengen tot 13. De marathon was opgebouwd uit een aanloop van 3 km en daarna 3 ronden van 13 km. Na het lopen van de eerste ronde van 13 km merkte ik al snel dat dit geen New York was. Ondanks de mooie omgeving was de ambiance hier aanzienlijk minder en de regen die de dag ervoor gevallen was maakte het parcours zwaar. Helemaal omdat er een totaal hoogteverschil van 500 meter in het parcours zat. Wel was mijn suiker gezakt tot 8 en dit voelde goed aan, daarentegen was mijn hartslag tijdens de hele ronde zo’n 165 en dit was voor mij wel de bovengrens qua wat ik kan hebben bij een duurloop.
Bij het ingaan van de tweede ronde kon ik de sensor die mijn suiker meet vaarwel zeggen. Deze was door een te lage batterijspanning uitgevallen en op dat moment wist ik dat ik alles op gevoel moest doen. Geen ideale uitgangspositie, maar op dit moment is het niet anders, dus wetende dat ik op dat moment rond de 8 zit en mijn suiker daalt besluit ik na zo’n 18 km te hebben gelopen om een gelletje te nemen met veel suiker. Mijn gedacht hierbij was te zorgen dat ik mijn suiker dichter tegen de 10 probeer aan te houden dan tegen de 4. Ik had 3 van deze gelletjes mee genomen en had bedacht om er nog eentje bij 32 km te nemen en de derde te bewaren voor een eventuele te lage suiker. Het lopen van het tweede rondje gaat aanzienlijk beter dan de eerste en ik heb inmiddels een lekker looptempo te pakken, wel is mijn hartslag gestegen tot 175. Ik wijd dit aan het grote hoogteverschil en een veel zwaardere ondergrond dan waarop ik getraind heb. Na de tweede ronde heb ik de keuze om uit te stappen bij 29 km en deze op te laten schrijven als finishtijd (de wedstrijd bestond uit meerder afstanden), maar na een korte overweging weet ik dat ik hier vandaag ben gekomen voor het uitlopen van een marathon, dus ik ga door! Nadat ik 3 km in de laatste ronde zit neem ik mijn gelletje en alles begint wel zwaarder te voelen, maar ik ben nog niet kapot, ondanks mijn hartslag van inmiddels 180. Na het passeren van het 35 km bordje in een tijd van krap 03:30 zie ik hem iets verder op al staan, de man met de hamer. Nadat deze mij dwingt tot een verplichte wandeling van een seconde of 20 probeer ik toch weer een zachter looptempo op te pakken en dit gaat weer aardig. Wetende dat zo de grootste klim van het parcours komt, besluit ik bij deze klim van zo’n 100 m hoogteverschil om mijn energie niet te steken in het zo snel mogelijk oplopen van deze heuvel en wandel ik deze maar naar boven. Boven aangekomen kom ik er achter dat de man met de hamer ook zijn tweelingbroer vandaag heeft meegenomen en ik veel moeite heb om weer op gang te komen, maar gelukkig lukt dit en ik loop weer zo’n twee kilometer met relatief weinig problemen. Bij het passeren van het bordje van 39 km ben ik helemaal leeg en kom ik de laatste 3 km met horten en stoten door, tot ik de finish passeer in een tijd van 4 uur en 31 minuten. Wetende wat voor een parcours ik vandaag heb afgelegd ben ik hier erg tevreden mee. Uiteindelijk is het dus geen New York geworden, maar is het me wel gelukt ondanks mijn diabetes om een marathon uit te lopen. Dit was voor mij echt een mooie leerschool om om te leren gaan met sporten en diabetes. Ik dacht dat ik met voetbal altijd aardig uit de voeten kon met mijn diabetes, maar door de begeleiding vanuit de Bas van de Goor Foundation kwam ik er achter dat er vele manieren zijn om je suikerspiegel te sturen en te controleren. Mochten er nog vragen zijn over de Bas van de Goor Foundation, het lopen van een marathon of het omgaan met diabetes in combinatie met sporten, stuur dan gerust een mail naar
[email protected]. Nogmaals ontzettend bedankt voor jullie steun en de leuke berichten die ik de afgelopen maanden heb ontvangen. Al met al een unieke ervaring met een goed eind, zonder jullie steun had ik dit niet kunnen doen. BEDANKT!!!
Stefan Slot Vriezenveen
Het opgehaalde bedrag voor het organiseren van activiteiten.
Het startnummer voor de marathon van New York
Een foto van de groep tijdens het lopen van de 32km.
Lopen langs de skyline van New York
WE RUN 2 CHANGE DIABETES
Een aantal foto’s van het parcours in Steinfurt.
Eindelijk! de Finish!!
De beloning voor het uitlopen van de Steinhart500 Marathon.
