Staarbode Koninklijke Zangvereniging Mastreechter Staar
Beschermvrouwe HKH Prinses Beatrix
Jaargang 68 | Nr 1 | Januari 2015
Mastreechter Steerkes stralen in de Theresiakerk – Barneveld En Passant Stadskanaal 29 november 2014 – Educatief concert Maasmechelen Herdenking in 2014 van Franse Vluchtelingen in WO1 – “When a child is born”
Inhoudsopgave 02
Voorwoord
03
Stadskanaal 29 november 2014
05
Barneveld En Passant
06
“When a child is born”
07
Algemene ledenvergadering Woensdag 3 december 2014
09
Burlesca
09
Prommen
10
Herdenking in 2014 van Franse Vluchtelingen in WO1 Het Franse nationale monument van Nederland in Maastricht in 1926
11 12
14
Een totaal uitverkochte Sint Martinuskerk tijdens het “Groos op Hoogland concert”
17
Mastreechter Steerkes stralen in de Theresiakerk
18
Kerstconcert 2014 op niveau maar geen highlight
20
Edouard Rasquin, kleurrijk Staardirigent
21
Educatief concert Maasmechelen
22
Badhoevedorp 20 december 2014 De Maastrichter Staar in concert R.K. kerk H.H. Engelbewaarders
23
Paspoort
24
Archiefwerkzaamheden: wie was het langst lid van De Staar?
27
Steerkes
Ceciliafeest 2014 “Grandioze avond met warme sfeer van vroeger jaren”
Voorwoord Voor u ligt de eerste uitgave van 2015 met de laatste berichtgeving over 2014. Evenals vorig jaar werd de uitgave iets vertraagd om met name een verslag van het Kerstconcert op 26 december mee te kunnen nemen. Overigens was dat niet het enige Kerstconcert. Ook in Maasmechelen en Badhoevedorp was een deel van het programma aan het Kerstfeest gewijd. Daarnaast werd in december in Barneveld het nieuwe programma gepresenteerd en in Stadskanaal ook nog eens de nieuwe outfit. Ook daarover een verslag. Maar ook intern viel er nogal wat te beleven. Tijdens de Algemene Ledenvergadering op 3 december werden knopen doorgehakt en nu kan de “Staar Nieuwe Stijl” zich gaan ontplooien. Daar moet echter veel werk aan vooraf gaan. Tenslotte treft u historisch getinte bijdragen aan over de herdenking van Franse vluchtelingen tijdens de Eerste Wereldoorlog, anekdotes uit het verleden en een tweede bijdrage over dirigent Edouard Rasquin.
Volg ons via: Facebook: /mastreechstaar Twitter: /MastreechStaar
De redactie wenst u veel leesplezier.
2
Staarbode 01
Stadskanaal 29 november 2014 Tekst
Martijn Dingemans Vincent van den Bergh
Fotografie
Hoe ver moet De Staar gaan om roem te oogsten? Twee keer vier uur rijden om voor een volgepakt theater (600 bezoekers) in Stadskanaal een juweel van een concert te verzorgen? De stugge Groningers konden het zeer waarderen en dat bleek niet alleen uit het applaus maar ook uit de evaluatiegegevens die na afloop werden verzameld.
compositie. In de tweede plaats wordt na de pauze nadrukkelijker gestreefd naar een wat lichter genre dan voor de pauze en daar past zo’n luchtig giletje dan aardig bij. De eerste maal dat het nieuwe programma gepresenteerd werd was op 15 november in Barneveld. Ook toen was het publiek enthousiast maar er was ook kritiek, met name op het “zware” eerste deel van het concert. In Stadskanaal was het eerste deel enigszins aangepast. Of dit voor het publiek veel uitmaakte bleef onduidelijk. Het enthousiasme en de waardering waren er niet minder om.
Voor de Groningers hadden we bovendien een belangrijke première in petto: na de eerste helft verscheen De Staar niet in het aloude smoking tenue maar in een grijs gil etje met aanverwante stropdas. Een geheel nieuw gezicht en wellicht voor het eerst in de geschiedenis van De Staar. De Greuningers toonden zich niet verrast maar achteraf reageerden ze wel positief op de verklede Zuuderlingen. De algehele verkleedpartij tijdens de pauze kan niet los gezien worden van het streven van De Staar een wat dynamischer optreden te verzorgen. Dat gebeurt enerzijds door afwisseling van presentatie met solisten maar ook door het zingen in kleiner verband van “A une passante”, de speciaal voor De Staar door Hans Leenders geschreven
Vernieuwend is tenslotte ook dat De Staar meer eigen solisten in kon zetten. Natuurlijk was er de sopraan Yukie Hada, die de laatste tijd vaker, en met veel succes De Staar versterkt (La vergine degli Angeli). Naast haar blijft natuurlijk Ber Schellings een hoog gewaardeerde eigen solist. Maar nieuw en zeker ingrijpend zijn de bijdragen van Gerard Hartman en Fabio Verga. Beiden zijn tenor en leveren met name in de tweede helft een bijdrage. Gerard Hartman komt vooral sterk over in gedragen stukken als “Krasneej Sarafan”. De jeugdige Fabio Verga, die eerder ook de jeugd in Maasmechelen verschalkte, komt het best tot zijn recht in moderne pop-achtige bewerkingen als “Can you feel me tonight” en “I’ve got you under my skin”. Je moet er soms wat voor over hebben, maar in Groningen hoeven we in ieder geval gaan gas meer terug te nemen.
3
Verkoop Verhuur Stemmen
Revisie Transport Taxatie
SCHIMMEL - YAMAHA PETROF - CADENZA TOYAMA - WILHELM SCHIMMEL - DIGITALE PIANO’S VAN DE MERKEN: YAMAHA - ROLAND CASIO - KAWAI Keuze uit meer dan 50 occasion piano's en vleugels! Exclusief dealer van Schimmel piano's in Limburg!!!
OCCASION SCHIMMEL, STEINWAY & SONS, IBACH EN YAMAHA PIANO'S UIT VOORRAAD LEVERBAAR
Godsweerdersingel 62 t/m 70 - 6041 GM Roermond - Tel. 0475-319600 www.reijnenmuziek.nl -
[email protected]
4
Staarbode 01
Barneveld En Passant Tekst
Martijn Dingemans Vincent van den Bergh
Fotografie
Zaterdag 15 november was een belangrijke dag. Na bijna vier jaar van voorbereidingen kon De Staar een nieuw programma presenteren: “De Staar En Passant”. Helemaal nieuw was het nou ook weer niet want in de maanden voorafgaand aan 15 november werden onderdelen al uitgeprobeerd, maar in een andere combinatie en onder een nieuwe noemer, zag het programma er in elk geval heel anders uit. Aan het theater in Barneveld de eer om ons nieuwe programma te verwelkomen en in te luiden en dat werd een groot succes. Centraal in het nieuwe programma staat een compositie van de Maastrichtse componist Hans Leenders: “A une passante” op een tekst van de Franse dichter Charles Beaudelaire. De compositie is niet “klassiek” maar modern en toch melodisch en uiterst sprekend over een mooie vrouw die voorbijkomt en in het niets verdwijnt. Het werk is tekenend voor een STAAR die wil vernieuwen en niet altijd gebaande wegen wil blijven volgen.
5
"De grote vraag was natuurlijk hoe het publiek deze vernieuwing van het programma van De Staar zou beoordelen." Het hele eerste deel van het concert, waarin “A une passante” centraal stond, bestond verder vooral uit klassieke werken maar ook uit enkele bijzondere van Rossini en Bruch. Het “Choeur de chasseurs democrates” versterkte het Franse karakter van het nieuwe programma, evenals een medley van Franse chansons in het tweede deel dat over het algemeen wat “lichter” van aard was. Dat laatste kwam vooral door arrangementen (door Paul Voncken) van werken van Elton John, A. Lloyd Webber, Gershwin en een Sinatra medley. De grote vraag was natuurlijk hoe het publiek deze vernieuwing van het programma van De Staar zou beoordelen. Aan het applaus te merken erg goed, maar er werd ook achter de schermen gekeken. De Staar wil ook trachten op meer exacte wijze de mening van bezoekers te verwerven. De resultaten van het programma dat daarvoor is ontworpen logen er niet om: grote waardering en niet alleen voor het klassieke deel. Dat er aan de presentatie nog wel wat kan verbeteren wisten we al en dat gaat ook gebeuren. Maar dat De Staar zomaar gepasseerd is kunnen ze in Barneveld en in Maastricht niet zeggen. Voor beide is er iets moois nagelaten.
“When a child is born” Tekst
Louis Steens Henk Albersen
Fotografie
Als verrassing sloot het ‘de Helix kinderkoor’ met dit toepasselijk lied het Kerstconcert af. Het eerste couplet alleen, het tweede couplet van deze toegift samen met de Mastreechter Staar. Op hun gemak gesteld en nadrukkelijk gecoacht door Paul Voncken, zongen de kinderen, hun begeleidster Rita Ramaekers tussen hen in, voor eigen publiek. En waarschijnlijk voor het eerst voor een zó groot aantal toehoorders. Het daverend applaus namen zij wat onwennig en verlegen, maar toch ook trots, in ontvangst. Een mooie afsluiting van een geslaagd Kerstconcert, juist over de grens in ons buurland België. Maasmechelen, zaterdag 13 december 2014, alle stoelen van de schitterende en grote kapel van het collegegebouw van campus de Helix zijn bezet. Het programma bestaat uit voor de pauze algemene, maar wel op de Kerstsfeer afgestemde klassieke werken. Zoals het ‘Pilgerchor’ en het altijd stemmige ‘Cantique de Jean Racine’, maar ook zingt de Staar de Slavische liederen, Krasneej Sarafan en Ljubav junaka.
Na de pauze komen naast bekende, een aantal nieuw in het programma opgenomen Kerstliederen, aan de beurt, zoals het welbekende ‘Hallelujah’ van Leonard Cohen. Bij ‘Jehovah, the Lord will provide’, van Harry Belafonte, zingt onze tenor Gerard Hartman, een mooie solo. Dan volgt ‘Virgin Mary had a baby boy’, een bijna swingende ‘Traditional West Indian Carol’. En dan ook bijna traditioneel ‘The Holy City’ door koor en Bèr Schellings, de afsluiting van een mooi en sfeervol Kerstconcert. De ‘nazit’ was erg gezellig. Vele toehoorders waren gebleven en er ontstonden vele nadere kennismakingen; Belgisch en Nederlands Limburg ontmoetten elkaar. Met een glas wijn, een pintje en een chocolaatje, kwamen de tongen los, vooral die van de Staarzangers. Er werd weer eens ouderwets nagezongen. Het Mestreechts en Limburgs volkslied, enkele drinkliederen en tot slot kwamen zelfs de 12 Rovers nog voorbij. En natuurlijk onder aanvoering van de die dag jarige Bèr Schellings. En de Staar ging huiswaarts met de toezegging van de Helix directie, dit concert over 2 jaar wederom te herhalen.
6
Staarbode 01
En bij die nazit maakte ik kennis- onder het genot van een glas wijn - met Jean Mostert, een inwoner van het mooie kerkdorpje Leut in de gemeente Maasmechelen. Jean is al jaren een echte fan van de Staar en was direct bereid een bijdrage te schrijven voor de Staarbode.
“Het moet meer dan 30 jaar geleden zijn dat ik me een LP gekocht heb van de “Maastreechter Staar”. Heel regelmatig heb ik deze plaat met plezier beluisterd. Van een optreden op TV kon ik echt genieten. Zelf ben ik geen muzikant, maar ik kan echt genieten van alle soorten goede muziek, van pop tot klassiek en ook van koormuziek. Toen ik de aankondiging zag van hun optreden in de Helix in Maasmechelen heb ik niet geaarzeld en me toegangskaarten besteld. Het was een prachtige avond. Toen de zangers in een lange rij de kapel van het college binnenkwamen was dat voor mij een eerste kippenvelmoment. Het repertoire dat ze die avond brachten was zeer gevarieerd met mooie kerstliederen en geweldige solopartijen. Het enige wat ik miste waren enkele oude klassieke kerstliedjes die iedereen kan meezingen. Na het geweldige optreden hebben we dan nog wat kunnen napraten in grote trappenhal van de Helix en genieten van een glaasje samen met de koorleden, die zich verspreid hadden tussen de mensen. Regelmatig werd dan links of rechts spontaan nog een nummertje aangeheven. Kortom het was een geweldige avond, voor herhaling vatbaar. Jean Mostert, (kleine) wijnboer uit Leut.
Algemene ledenvergadering Woensdag 3 december 2014 Tekst
Martijn Dingemans
Na een jaar van overleg, brainstorming en discussies en na eerdere voorstellen kon het bestuur op 3 december een definitief plan van aanpak presenteren. Het gaat daarbij niet alleen om vernieuwing van de organisatie maar ook om verbetering van het repertoire. Het plan bestaat uit een kleine 30 besluiten die tezamen het nieuw vorm te geven beleid verwoorden. De vergadering werd bezocht door 60 leden die met grote meerderheid akkoord gingen. Het thema van de herziene aanpak is: “geen woorden maar daden”. Na eerdere pogingen tot herziening van het beleid die bleven steken in goede bedoelingen, wil het bestuur nu doorsteken en daadwerkelijk tot vernieuwingen komen. Die betreffen in feite drie zaken: een groter en breder publiek aantrekken, meer kwaliteit bieden en een bredere basis creëren voor het aantrekken van nieuwe leden. Het gaat hier te ver om alle plannen uitvoerig te beschrijven. Feit is wel dat er een nieuwe discussie is losgebarsten over wat kwaliteit is en wat van zangers verwacht mag worden. Wat dat laatste betreft wil men verder gaan dan alleen het bezoeken van repetities verplicht te stellen. Ook de kwaliteit van de zangers moet aangepakt worden evenals de vijver waarin de Staar naar zangers vist. Wil men vervolgens de kwaliteit van concerten beoordelen dan zal dat niet meer alleen een interne aangelegenheid zijn. Er zullen bredere evaluatietechnieken gehanteerd gaan worden. Aangezien de vergadering in grote meerderheid instemde met het plan van aanpak zal het komende jaar gekenmerkt worden door veranderingen, eerst vooral intern maar op den duur dient ook het publiek hier de vruchten van te plukken. Uiteindelijk gaat alles tenslotte niet om woorden maar om daden.
7
Waar u met vertrouwen... ...uw instrument koopt of huurt
verhoog • Orgels • Piano’s • Vleugels • Concertverhuur
muziek
• Digitale piano’s • Keyboards • Gitaren • Reparatie
Nijkerk • Nieuwstraat 2 Telefoon (033) 246 04 44
www.verhoogmuziek.nl
8
Column
Staarbode 01
Burlesca
Prommen Tekst
Tekst
Jan Morreau
Martijn Dingemans
Prommen staat voor: PR om mensen bijeen te rommelen.
Verstopt in een hoekje van mijn doos met herinneringen, vond ik het verhaal van Burlesca. Voor de duidelijkheid: Burlesca is een compositie voor vierstemmig mannenkoor van Henri Heydendaal. Het was alsof dit verhaal het daglicht niet kon verdragen, zo ver was het weggestopt. Nee, namen gaan we niet noemen. ’t Is ook al zo lang geleden. Het verhaal speelde zich af in een tijd dat pin-up bladen als”Piccolo” en “De Lach” erg populair waren. Vooral bij mannen, wel te verstaan. Hoe dan ook: de feiten van toen zijn inmiddels verjaard en mogen nu dus in de openbaarheid worden gebracht. De Staar concerteerde ergens in Gelderland. Nu was het een goede gewoonte om voorafgaand aan het concert een ommetje te maken en even halt te houden bij een plaatselijk café voor een glaasje nat. Een, hoogstens twee glazen, werd ons altijd voorgehouden en daar hielden wij ons dan ook keurig aan. Daarbij wisten we meteen naar welk café we na afloop van het concert wel of niet moesten gaan. In het café, ergens in Gelderland, zaten we aan de leestafel omdat deze groot genoeg was voor ons gezelschap. Bladerend in de lectuur ontdekte een van de zangers de bekende weekbladen en toonde ons een paginagrote foto van een rondborstige dame. Vol in kleur! “Zuut good oet, es veer die foto noe ‘ns mètnumme en………… Nein, dat kin-ste neet make”. Een discussie volgde en als zo vaak wint het kwade van het goede en de foto werd voorzichtig uit het weekblad gescheurd - “loer ‘ns of d’n hospes neet kiek” - en in de binnenzak gestopt. Bij de concertlocatie aangekomen werd gekeken of niemand in, of in de buurt was van de kleedkamer van de dirigent. Wetend dat de kust veilig was sloop de kwade genius naar binnen en verborg de dame in een directiepartituur die groot genoeg was voor het formaat van de foto. Met enige trots werd ons verteld dat alles geregeld was, zoals afgesproken. Met slechts de simpele woorden: “Burlesca, pagina 4”. Dit moest voldoende zijn om te weten waar we extra goed op de dirigent moesten letten. En “Burlesca” kwam. En pagina 4 kwam ook. En de dirigent? Hij vertrok geen spier. Keek even met gefronste wenkbrauwen in de richting van de bassen en constateerde daar ineens wel erg veel aandacht voor zijn directie. Meer niet. Het blad werd gewoon omgedraaid. “Veer zalle wel op euze mieter kriege” dachten we in de pauze van het concert. Maar ook: “Heer mós toch wete dat basse zoe-get noets zouwe doen”. Ja, andere zangpartijen doen misschien zoiets maar toch niet de bassen! Maar dit plezier gunde de dirigent ons niet. Hij heeft er nooit met één woord over gerept. Alle werk voor niks dus! We hebben ook nooit meer zoiets in ons hoofd gehaald want op die manier was er geen lol aan te beleven. En dat moet de dirigent hebben geweten. Overigens: de Burlesca heeft er niet onder geleden. De uitvoering “liep als een trein”. Misschien ook wel omdat zo goed op de dirigent werd gelet.
9
Wil je veel publiek bij een concert, wil je een volle zaal of kerk, vraag dan heel veel geld voor een concert, bied meteen de helft korting via Albert Heijn of de Volkskrant, geef ook een gratis CD, geef aan dat het je laatste kans is en noem je uitvoering vooral: Classical PROM Concert. Als bovendien een bekende pianist mee doet, ook al heeft die nauwelijks inbreng, het Urker Mannenkoor er niet is maar wel mee adverteert en alles georganiseerd wordt door ene Pieter Jan (Bach) Leusink en zijn zoon Martinus, dan moet het wel goed zijn. Er wordt gepromd door het hele land tot aan Eindhoven toe voor een concert dat gedeeltelijk overeenkomt met het repertoire van De Staar. Maar er is nog veel meer PROM: met 35% korting kun je naar het Requiem van Mozart, de Matthäus Passion van Bach. Het Stabat Mater van Pergolesi of de Messiah van Händel. Voor PR liefhebbers een perfect verhaal. Voor koorliefhebbers echter een slechte boodschap want voor een klein, weliswaar professioneel gezelschap als The Bach Choir & Orchestra van Leusink, moet er heel veel aangepast worden, vooral als autenticiteit moet plaats maken voor de smaak van het grote publiek. Ook De Staar staat voor dilemma’s maar zeker is dat prommen uiteindelijk leidt tot tenen krommen.
Herdenking in 2014 van Franse Vluchtelingen in WO1 Tekst
G.J.G. Verbeet Henk Albersen
Fotografie
Het was in 2014, nadat de gemeente Maastricht het door weersomstandigheden aangetaste kalkstenen monument weer waardig had opgeschoond, een juist moment om in het kader van de herdenking van de Eerste Wereldoorlog bij het Franse monument van Maastricht, een herdenking van de plechtigheid van 1926 te organiseren. Evenals in 1926 werd De Staar opnieuw uitgenodigd op woensdag 15 oktober. Naast de nationale Franse en Nederlandse volksliederen zong De Staar evenals in 1926 de compositie van Beati Mortui. Onder grote publieke belangstelling werden bloemenkransen geplaatst en toespraken gehouden. Aan de toespraak van de Franse ambassadeur Laurent Pic ontlenen wij het volgende. Tijdens de Eerste Wereldoorlog bleef het Koninkrijk der Nederlanden neutraal. Toch heeft Nederland een actieve bijdrage geleverd door veel vluchtelingen op te vangen, Belgen vooral, maar ook Fransen. Deze vluchtelingen van alle leeftijden, uit alle sociale klassen, slachtoffers van deze geweldsuitbarsting, hebben alles in hun land achtergelaten in de hoop op deze manier zichzelf en hun gezin een minimum aan veiligheid te kunnen bieden.
Het is deze solidariteit die wij op 15 oktober in Maastricht herdachten. Dankzij het bestuur van de stad Maastricht en haar bevolking hebben ongeveer 5000 Fransen aan de strijd, de vernietigingen en het leed kunnen ontsnappen. Het is een moment om ons samen te concentreren op wat essentiëel is. Enkel uitdragen wat de moeite waard is. Niets vergeten. Want, zoals Victor Hugo zei: “Nos souvenirs sont nos forces, ne laissons jamais s’effacer les souvenirs mémorable « . (Onze herinneringen zijn onze krachten. Laten wij nooit gedenkwaardige herinneringen uitwissen). Namens Frankrijk wil ik mijn oprechte erkentelijkheid uiten aan het Koninkrijk der Nederlanden, aan de stad Maastricht, aan de militaire en civiele autoriteiten, evenals aan haar bevolking die zowel vandaag, als in het verleden, met haar aanwezigheid de waarde van de plicht tot herinnering laat zien. Net als in het verleden, is vandaag onze gemeenschappelijke plicht onwrikbaar: het verdedigen van vrijheid en menselijke waardigheid, altijd en overal, zowel gisteren als vandaag. Dit zijn de waarden waaraan zowel Frankrijk als Nederland gehecht zijn, door zich te verzetten tegen onderdrukking, onderwerping , fanatisme en barbarij.
"Het is een moment om ons samen te concentreren op wat essentiëel is."
10
Staarbode 01
Het Franse nationale monument van Nederland in Maastricht in 1926 Tekst
G.J.G. Verbeet Henk Albersen
Fotografie
In 1926 herinnerde zich de Nederlandse regering het optreden van de Staar uit 1919. Aan ieder nationaal monument gaat een geschiedenis vooraf. Bij het Franse monument in Maastricht was dat niet anders. Wat waren de achtergronden? Tijdens de gehele Eerste Wereldoorlog waren de verhoudingen tussen Frankrijk en Nederland koel. Nederland werd voortdurend een pro-Duitse gezindheid verweten. De Franse houding veranderde echter toen in 1918 de geallieerden de Duitsers begonnen te overtreffen. Bekend werd dat de getroffen bevolking in Noord-Frankrijk voor de Duitse legers uit naar het noorden van België werd verjaagd en onder slechte omstandigheden, vaak ziek en hongerig, Nederland bereikte. Ze kwamen aan te voet of per buurttram. Bekend is dat met name rond Weert, Maastricht en Eindhoven, liefdevolle caritatieve hulp werd verleend aan honderden ongelukkigen, van wie een aantal het leven liet. De Franse regering kon er na de Wapenstilstand van 1918 uiteindelijk niet omheen dat Nederland, waar zo veel Franse burgers in erbarmelijke omstandigheden gearriveerd waren, bedankt moest worden voor de humanitaire hulp.
aan de hulp van Nederland en als dankbetuiging daarvoor. Luns droeg de uitvoering op aan de toen al bekende jonge Maastrichtse beeldhouwer Charles Vos. Maastricht werd gekozen als plaats van vestiging.
"Het monument bestond uit een tafel-graftombe, overdekt met de Franse vlag en bloemen." Het werd een in kalksteen uitgevoerd monument, dat werd geplaatst nabij de Jekerbrug aan de stadswal in de Pieterstraat. Het monument bestond uit een tafel-graftombe, overdekt met de Franse vlag en bloemen. Aan het vooreinde werd een vrouwenfiguur gezet. In de Franse taal werd een tekst aangebracht: “Op 23 mei 1926
Er werd een burgercomité gevormd dat met medeweten van de Franse regering, een opdracht verleende aan Huib Luns ( vader van wijlen Joseph Luns). Huib Luns was professor aan de kunstacademie te Amsterdam en hem werd gevraagd een ontwerp te leveren voor een monument ter herdenking
11
werd dit gedenkteken onthuld ter nagedachtenis aan de 454 Franse burgers die als slachtoffer van de wrede oorlog het leven lieten in het herbergzame Nederland. Zij sliepen in (ils s’endormaient) terwijl zij spraken over terugkeer naar hun vaderland”. Behalve de gebruikelijke kerkelijke en wereldlijke autoriteiten van Maastricht, waren bij de inhuldiging van het monument aanwezig Z.K.H. Prins Hendrik en de ministers Lambooy en Waszink. Het mannenkoor Mastreechter Staar (Koninklijk sinds 1899, met als beschermvrouwe H.M. de Koningin) luisterde de plechtigheid op met het gezang : Beati Mortui. Dit Franse herdenkingsmonument bevestigde de na de oorlog verbeterde verhoudingen tussen Nederland en Frankrijk.
Ceciliafeest 2014 “Grandioze avond met warme sfeer van vroeger jaren” Tekst
Frans Hermans Henk Albersen
Fotografie
Deze pluim van onze nestor en “mister Staar” Jef Gordijn staat fier en stevig gebeiteld op de hoed van de organisatie van deze editie van het Ceciliafeest. En Jef kan het weten. Hij stond samen met onder andere “feestorganisatie deskundige” Jan Morreau aan de wieg van talloze producties van de Frères tijdens de Ceciliafeesten van de Staar. Erretesop en Italiaanse verrassing De lepel in de erwtensoep blijft rechtop staan. Een bewijs dat die goed gevuld is. Het is een kunst om voor een uitgelezen gezelschap van ruim 200 personen de kritiek van de “haute cuisine” te doorstaan. En deze sop, kompleet met roggebroed en katenspek, kan dat. Eerlijk gezegd kwam de sop niet van Stay Okay zelf maar van vleeshandel Kusters uit Margraten. De tweede gang waarmee de gasten verwend werden is een Italiaanse verrassing. Nu de Staar de broekriem enkele gaatjes strakker spant komt het aanbod van de vader van eerste tenor Fabio als een geschenk uit de hemel. Als eigenaar van Da Roberto aan de Scharnerweg trakteert hij de hele Staarfamilie op een overheerlijke pasta met fuccacia. Exclusief voor de Staarbode onthult Roberto het geheim van de Pasta al Forno in ons lijfblad.
Hoog Burgemeestersgehalte Onder de gasten zijn naast onze erepresident burgemeester Hoes ook oud burgemeester Leers met echtgenote aanwezig. Er moest een nog niet ingevulde traditie worden ingehaald. Zoals in de historie van de Mastreechter Staar staat geschreven zijn alle oud burgemeesters/ere-presidenten en oud gouverneurs/bijzonder erepresidenten, na hun aftreden in hun functie benoemd tot erelid van de Staar, zo ook oud burgemeester Leers. Deze memoreerde als zijn hoogtepunt de reis met de Staar naar Londen. Dankzij de snelle treinverbinding tussen Maastricht en Londen dirigeerde hij het Maastrichtse volkslied op station Maastricht Centraal en Saint Pancras in Londen binnen een tijdsbestek van 5 1/5 uur. Een prestatie die nu niet meer mogelijk is.
12
"bij die gelegenheid ontstond de mythe dat Bèr om hem moverende redenen zou overlopen" Die Moselsänger en Bèr als eiverluiper In het voortraject naar het Ceciliafeest is Ton Vermeeren in contact gekomen met de Moselsänger uit Schin op Geul. Een gezellige club van een kleine 20 zangers die concerten zingt in binnen- en buitenland. Onze bas/ bariton Bèr is vaker gast van dit koor en bij die gelegenheid ontstond de mythe dat Bèr om hem moverende redenen zou overlopen van de Staar naar de Moselsänger uit Schin op Geul. De fantasie rond dit thema nam de vrije loop en omdat de voorbereidingstijd te kort was voor een totale Frère
Staarbode 01
productie werd gekozen voor een filmische vorm. Met dat bijltje was al eerder gehakt met de “Frères in de speultuin” 3 jaar geleden. Rolverdeling Bij normale filmproducties worden casting bureaus ingeschakeld om de bezetting rond te krijgen maar voor dit project is gekeken naar natuurlijke talenten. De rol van bestuurder/ regelaar was Ton Vermeeren op het lijf geschreven en Louis en Chris gaan als roddelende visdames door het leven. Jules past de tandartsenstoel nog als een jas en Lei van Weersch leert de basstem tot grote hoogte te brengen met de handen in de zakken. Nieuwslezer Maarten Bonnemaijers zat in zijn eigen rol en de titelrol van Bèr was hem dusdanig op het lijf geschreven dat hij met de pen in de aanslag langs de tafeltjes ging om handtekeningen uit te delen. Locaties Het voordeel van film is dat de toeschouwer meegenomen kan worden naar verschillende locaties. Filmers Vincent en Henk namen de cast mee langs de volgende locaties: café de Karkol, Vishandel De Gezonde apotheek , tandartsenpraktijk Niël, radiostudio van L1 en de repetitieruimte van de Moselsänger. De film is met enthousiasme ontvangen. De samenzang van de hele zaal met de Moselsänger was een lot uit de loterij. Al met al een grandioze avond met, om met Jefs woorden te besluiten, een warme sfeer van vroeger jaren.
Recept pasta al Forno voor 4 personen Benodigdheden bolognesesaus
Bechamelsaus
— 40 gr boter — 2 eetlepels olijfolie — 25 gr bloem — 1 ui fijn gehakt — 1 stengel bleekselderij fijngehakt — 1 wortel fijngehakt — 250 gr rundergehakt of half om half gehakt — 1 klein blikje tomatenpuree — 1 blik tomatenpulp of passata di pommodori — 1 laurierblad — peper en zout
— 25 gr boter — 250 ml melk — nootmuskaat — peper en zout
Bolognesesaus Fruit de ui, bleekselderij en wortel in de boter en olie, voeg het gehakt toe, voeg peper en zout naar smaak toe. Laat op ‘n zacht vuur ‘n paar minuten pruttelen totdat de groenten zacht worden. Voeg de tomatenpuree toe, roer om en bak even mee, voeg dan de tomatenpulp en laurierblad toe. Laat afgedekt op n zacht vuur 1 1/2 uur pruttelen. Voeg 'n beetje water toe als de saus te droog dreigt te worden.
Bechamelsaus Smelt de boter in een pan op zacht vuur, roer er de bloem door en giet dan de melk erbij, breng alles al roerend aan de kook. Voeg zout naar smaak toe en laat op zacht vuur 15 min pruttelen. Roer af en toe. Voeg peper en nootmuskaat naar smaak toe. Kook de maccheroni "al dente"/ beetgaar. Giet de pasta af. Verhit de oven op 180 graden. Vet een ovenschaal in. Vermeng de maccheroni met de Bolognesesaus en de bechamelsaus. Bedek de bodem van de ingevette ovenschaal met de helft van de maccheroni, verdeel de erwtjes, de eierpartjes, de helft van de mozzarellastukjes en de helft van de parmezaanse kaas erover, de rest van de maccheroni en tot slot verdeel de parmezaanse kaas en mozzarellastukjes er boven op. Zet de ovenschaal circa 30-40 minuten in de oven.
Buon apetito! 13
Overige benodigdheden — 350 gr maccheroni — 100 gr erwtjes (diepvries) — 2 gekookte eieren in vieren gedeeld — 50 gr parmezaanse kaas — 1 mozzarellabol in stukjes — Veel passie!
Een totaal uitverkochte Sint Martinuskerk tijdens het “Groos op Hoogland concert” Bron
Hoogland Jan van Dijk en Vincent van den Bergh
Fotografie
14
Staarbode 01
maekers Huub M.G.M. Kerse ode) arb (eindredactie Sta
Zaterdagavond 8 november jl. vond in de Sint Martinuskerk een Groos op Hoogland concert plaats. Het fanfareorkest van onze muziekvereniging Sint Caecilia gaf een concert, samen met de Koninklijke Zangvereniging Mastreechter Staar. In een totaal uitverkochte Sint Martinuskerk vond dit concert plaats. Beide groepen voerden een eigen en gedeeltelijk een gezamenlijk programma uit, waarbij ook een aantal solisten een rol speelde. Zo zagen en hoorden we tijdens dit concert: Bèr Schellings (bas-bariton), Fabio Verga (tenor), Inge Lage Venterink en Coen de Heus op trompet en doedelzakspeelster Alexandra Smit-Arriens die dit concert een extra dimensie gaven. En de bezoekers, waaronder burgemeester Bolsius, genoten hier enorm van, want er kwam regelmatig een groos applaus voorbij.
ten van het aar hebben wij geno “Als Mastreechter St euning van rst de on uitmuntende mooie concert met de chtig geluid e fanfare. Wat een pra jullie uitgebalanceerd te spreken er ze r. Paul Voncken was met uitsluitend kope kort te te ers az nder de koperbl over de percussie, zo igent dir n ee ns lge vo dirigent en s zeer doen. Paul blijft een wa r aa zoals je weet. De St nog kan het altijd beter, en st ko en ngewone catering te verrast met de buite zin de ar na s on t aard om he moeite werden gesp is nog werd t er in de bus naar hu da jpt gri be maken. Je n met me sa mooie dag die wij nagemijmerd over de ch na een to id he eid mo . Dat de ver jullie mochten beleven wa elf s pas g valt te begrijpen. Ikz uurtje rijden toesloe om 2:30 uur thuis””.
Ad van Dijk (voorzitter locatieraad Sint Martinus)
“Wat hebben jullie een gew eldige avond verzorgd voo r velen! De PR en fondswe rving vooraf, het grote spandoek, toiletvoorzieningen, vuu rpotten, tenten bij de ent ree en een feestelijke ontvan gst alsof je een schouw burg binnentreedt, de aankle ding van de prachtig uit gelichte kerk, de podiumopbouw , bloemversiering, mooi drukwerk, goede presentatie. Ech t overweldigend! Ik hoorde alléén maar com plimenten, ook van de led en van de Staar. Zij voelde n zich gastvrij en warm onthaald in een mooie accommoda tie en met goed verzorgd e catering””.
ar Johan van Middela land concert) issie Groos op Hoog mm co n va r itte orz (vo
Inmiddels hebben we mooie reacties gekregen die we u niet willen onthouden.
snijden wil ik, lijke aspecten aan te “Zonder nu inhoude dan bedanken er me evaluatie, jullie vooruitlopend op de durende de e wijze waarop wij ge voor de fantastisch hebben iding van het concert periode in de voorbere eest hebben mg tea en derlinge kracht on De n! rke we n ge mo een meer dan kunnen terugzien op er toe geleid dat wij onze evaluatie iek concert! Tijdens super geslaagd en un en passeren. lat n van het concert zullen wij alle aspecte t voor de aals geweldig bedank Lieve mensen, nogm teamgeest”.
Alexandra Arriens (doedelzakspeelster)
“Mijn vrienden hebben eno rm genoten van het pra chtige concert gisteravond. Van mijn vrienden hoorde ik de geschiedenis van Ho ogland en jullie verzet om bij Amersfoort ingelijfd te worden. Zelf heb ik ook genoten van de avond en heerlijk gespeeld. Jullie zijn een prachtige groep me t leuke, enthousiaste me nsen en ik hoop ook in de toe komst weer met jullie sam en te mogen werken.”.
15
De locatie voor feesten , partijen en bijeenkomsten Voor 10 tot 500 personen
Info via
[email protected] of 043-7501790
Stationstraat 2 6621 BP Maastricht
T : 043 321 38 38 E :
[email protected] W: www.hotel-empereur.nl 16
Staarbode 01
Mastreechter Steerkes stralen in de Theresiakerk Tekst
Ricardo Theunissen Henk Albersen
Fotografie
In de Theresiakerk beleefden 103 kinderen voor het eerst de ervaring van het samen muziek maken en het optreden voor publiek. Voordat de nieuw geleerde liedjes aan het publiek ten gehore konden worden gebracht moest er uiteraard eerst met de zangers van De Mastreechter Staar worden ingezongen en gerepeteerd.
Onder het motto ‘Jong geleerd is oud gedaan’ vond op woensdag 10 december 2014 voor de tweede maal de Mastreechter Steerkes Muziekmiddag plaats. In de weken voorafgaand aan deze middag hebben opnieuw in totaal zo’n 200 kinderen van vier Maastrichtse basisscholen onder leiding van juffrouw Marleen Everink les gehad in stemvorming, ademhalingstechniek en muziekleer.
Na een korte pauze volgde een miniconcert voor de in groten getale aanwezige ouders, grootouders en… de camera’s van TV Maastricht. Hoe een jong zangertje zich dan voelt werd bezongen in het openingswerk dat de treffende titel “Zenuwenlied” droeg. Achtereenvolgens kon het publiek verder luisteren naar het Maastrichts Volkslied en liedjes over inzingen, een oude Ford en de echo. Het hoogtepunt voor de Mastreechter Steerkes was die middag ongetwijfeld het gezamenlijk zingen van de canon Halleluja (G.F. Handel) met de “grote” Mastreechter Staar. Na de “Fliegermarsch” (gezongen door de Mastreechter Staar) werd de middag afgesloten met het samen met solist Bèr Schellings zingen van het afscheidslied “Adieu mein kleiner Gardeoffizier”. Uiteraard hoopt De Staar dat de jongens en meisjes van deze middag verder gaan in de muziek en uitwaaieren naar kinder- en jeugdkoren in de regio. Wellicht schuilt in een van die kinderen een latere Staarzanger of wie weet de opvolger van Bèr Schellings…
17
Kerstconcert 2014 op niveau maar geen highlight
Tekst
John Hoenen Vincent van den Bergh
Fotografie
Ook voor de Koninklijke Zangvereniging Mastreechter Staar zijn de drukke feestdagen rond Kerstmis en de jaarwisseling alweer achter de rug. Tijd om nog eens terug te kijken naar het traditionele, doorgaans succesrijke Kerstconcert dat jaarlijks op Tweede Kerstdag in het Theater aan het Vrijthof wordt uitgevoerd. Staardirigent Paul Voncken leidde zijn mannenkoor daar weer in een door regisseur John Ramaekers afwisselend samengesteld programma waaraan naast het koor en de solisten ook enkele vocale ensembles en een kopergroep van een plaatselijke fanfare medewerking verleenden. Gastsoliste was de Japanse sopraan Yukie Hada en de Staarpianist Michiel Ballhaus voorzag waar nodig de uitvoeringen van deskundige pianobegeleiding.
18
Staarbode 01
Het jaarlijks Kerstconcert van de Mastreechter Staar is een niet weg te denken, jaarlijkse traditie. Hoewel dit feestelijk evenement voor iedereen toegankelijk is vormt de ‘Staarfamilie’ – familie en bekenden van de koorzangers – zeker als het om feestdagen gaat - in verschillende opzichten de grote kern van het luisterend publiek. En ook de erepresidenten van de Staar geven bijna altijd acte de présence. Vandaar dat het concert, wat het programma betreft, afwisselend en liefst attractief dient te zijn, zonder overigens de kwaliteit uit het oog te verliezen. Vooral dat laatste wil de leiding van de Staar bij voorkeur niet uit het oog verliezen en die verwacht ook bij de Kerstconcerten dat die doelstelling waargemaakt wordt.
"de jeugdigheid van dat ensemble zorgde natuurlijk wel voor een positief effect bij de soms meezingende zaal" Welnu, op dit concert waren er zeker boeiende, aangename en op niveau staande muziekstukken te beluisteren. Maar de Staaruitvoeringen van voor de pauze misten wel eens de nodige overtuigingskracht. Dat kan natuurlijk gebeuren bij het uitoefenen van de kunst van de muziek en de boog kan ook niet altijd gespannen blijven. Maar de dirigent en preses Peeters waren het naderhand met mij eens dat dit Kerstconcert niet als een highlight kon worden gewaardeerd. Sommige van de door de circa honderdtien zangers tellende Staar gezongen kerstliederen kwamen op mij soms wat routineus gezongen over, hoewel ze wat inhoud betreft natuurlijk wel gemakkelijk scoorden bij de hier en daar meezingende zaal. Het liep echter niet allemaal van een leien dakje, ook niet bij de samenwerking met de Limburgse Koorschool Cantarella onder leiding van Marleen Everink. Maar de jeugdigheid van dat ensemble zorgde natuurlijk wel voor een positief effect bij de soms meezingende zaal. En de kleurig geklede Olivia du’Fell was daarbij een charmant vertelster wat ook al de feestvreugde verhoogde. Na de pauze verraste de Staar de aanwezigen in de zaal feestelijk door het zwarte ’smokingjasje’ door nieuwe, witte vesten te vervangen.
19
Ook een toegevoegd item op dit kerstconcert vormde het optreden van de Vocalgroup Odeon o.l.v. Jacqueline Nelissen. Een beetje vreemde eend in de bijt ten opzichte van dit concert en de Staar, dat wel. Maar de verzorgde samenzang van dit ‘bewegingskoor’ imponeerde doordat deze jonge zangers vrijwel constant op niveau zongen terwijl ze steeds van plaats op het podium wisselden. En dat deze keer in schril contrast met de meer (en soms te) statisch opererende Staar. Solistisch waren er goede prestaties te horen, in de eerste plaats door de gastsoliste Yukie Hada die onder meer het gemakkelijk meeslepende Ave Maria van Caccini in een bewerking van Paul Voncken op niveau vertolkte. De inbreng van Bèr schellings was als gewoonlijk zeer verdienstelijk en Staartenor Gerard Hartman toonde opnieuw overtuigend aan over een fraaie solostem te beschikken.
Edouard Rasquin, kleurrijk Staardirigent Tekst
John Hoenen
In de laatst uitgekomen vijf Staarbodes heb ik mij in het kader van mijn opdracht gewijd aan het beschrijven van dirigenten die vele jaren leiding hebben gegeven aan de Koninklijke zangvereniging Mastreechter Staar. Wie waren deze musici en wat hebben ze in muzikaal en historisch opzicht voor de inmiddels ruim honderddertigjarige mannenzangvereniging betekend? De elkaar opvolgende dirigenten Martin Koekelkoren en Hennie Ramaekers besprak ik eerder in ieder twee edities en in de vorige Staarbode wijdde ik een eerste artikel aan Edouard Rasquin, de Maastrichtse musicus die vanaf 1 april 1996 ruim zeven jaar lang de muzikale leiding van de Staar op zich heeft genomen. Over de ruim zeven jaar dat Edouard Rasquin de scepter over de Staar heeft gezwaaid is natuurlijk nog wel het een en ander te vertellen. De jaren 1996 tot 1998 waren bewogen jaren, al was het alleen maar omdat het Staargebouw in die periode geleidelijk aan werd ‘ontmanteld’ en uiteindelijk werd gesloopt. Het betekende het einde van de ‘Staarconcerten’ en daardoor werd er op verschillende plaatsen in Maastricht geconcerteerd. Waarbij vooral in ‘d’n Awwe Stiene’ moest worden gerepeteerd. Op 9 april 1998 tenslotte kwam het droevige bericht dat ouddirecteur Martin Koekelkoren was overleden. Edouard Rasquin had toen al een drukke koorpraktijk aan de Luikse opera en werd ook vaker als gastdirigent bij andere operagezelschappen en orkesten gevraagd. Medio 1998 maakte hij met de Staar een tweedaagse concertreis naar Frankfurt am Main in Duitsland. Op de tweede dag leidde een zoals altijd ‘gespannen’ Rasquin
daar in de monumentale Alte Oper met succes een optreden van de Staar ter gelegenheid van de opening van de Europese Centrale Bank en de benoeming van de bekende Wim Duisenberg tot directeur van dat instituut. Door zijn jarenlange verbintenis als chef des choeurs aan de Luikse opera en zijn andere muziekactiviteiten spreekt het bijna vanzelf dat er in ‘zijn’ Staarperiode verschillende nieuwe muziekcontacten tussen de Mastreechter Staar in de hoofdstad en die in de provincie BelgischLimburg, Luik tot stand kwamen. Onder begeleiding van Rasquin waren belangrijke uitvoeringen er het gevolg van, zoals die samen met het Orchestre Philharmonique de Liège onder leiding van Pierre Bartolomée. In Luik en Maastricht speelde het orkest onder meer de befaamde dertiende symfonie ‘Babi Jar’ van Dmitri Sjostakovitsj voor orkest, een mannenstem en mannenkoor, welke laatste rol door de Staar met succes werd ingevuld. Verder was
20
de Staar in samenwerking met het Luikse symfonieorkest in 1999 op het Festival van Vlaanderen te gast in een bijzonder excentriek klinkend werk van Feruccio Busoni. In bepaalde opzichten kan Edouard Rasquin zowel een veelzijdig als een kleurrijk musicus genoemd worden. Zoals in mijn vorig artikel al vermeld namen opera- en operettefragmenten in zijn programma’s een belangrijke plaats in naast het klassieke mannenkoorrepertoire. Gelukkig schuwde hij ook niet naast de folkloristisch geladen ‘Cantilenas Profanas’ van Jef Penders, ‘De Profundis’ van de klassiek-modernere Arvö Pärt uit te voeren. Het laatste werkje werd door de Staar met begeleiding van slagwerk in 2003 op een door het KNZV georganiseerd galaconcert in Zutphen ten doop gehouden.
Staarbode 01
Educatief concert Maasmechelen Tekst
Louis Steens Henk Albersen en Vincent van den Bergh
Fotografie
In de kapel van de campus De Helix in Maasmechelen (België) keken zo’n 300 leerlingen met volle aandacht naar het tafereel van de binnenkomst van de Mastreechter Staar. Zo’n tachtig meest oudere mannen die zingend de kapel binnenkwamen en dankzij de enorme akoestiek, deze tot boven in de koepel volledig vulden met de klanken van “Conquest of Paradise”. In het collegegebouw, uiterlijk een kopie van het Rijksmuseum in Amsterdam, ligt de grote kapel, een prachtige locatie voor een concert. Dit special educatief concert voor de leerlingen van de 4e graad was een reprise van het succesvolle concert twee jaar geleden. En hiervoor was een gevarieerd programma samengesteld met daarbij toelichtingen door dirigent Paul Voncken. En ook door solist Bèr Schellings die op de zijn bekende humoristische wijze uitleg gaf en zijn grote stembereik demonstreerde. Dat alles zorgde al snel voor een ontspannen sfeer, ook door de virtuoze manier waarop pianist Michiel Ballhaus de leerlingen meenam op een reis door de muzikale geschiedenis. De reacties van verwondering, bewondering en enthousiasme wisselden elkaar af en waren af te lezen van de gezichten van de jongens en meisjes. Bij de zo verrassende opkomst van de dronken keldermeester Bèr Schellings in “Conciosiacosachè”, wist men eerst niet wat te denken, maar even later waren er lachende gezichten. En Bèr weet als geen ander met die aandacht van het publiek om te gaan. Na de meer klassieke werken was het tijd voor de meer eigentijdse muziek en dat werd zichtbaar gewaardeerd, zeker de twee solo’s van onze jonge solist Fabio Verga. Bij zijn vertolking van “I’ve got you under my skin”, ging hij op de knieën voor een van de meisjes op de eerste rij. Die wel zeer persoonlijke aandacht was wel wat veel voor haar, de andere leerlingen daarentegen vonden het prachtig. Met het laatste applaus, een staande ovatie, bleek de waardering van het jonge publiek. De zangers van de Staar waren alweer een mooie ervaring rijker.
21
Badhoevedorp 20 december 2014 De Maastrichter Staar in concert R.K. kerk H.H. Engelbewaarders
Tekst
Martijn Dingemans Henk Albersen
Fotografie
Twee jaar geleden was De Staar ook al in Badhoevedorp. We gaven daar eerst een mini Kerstconcert in het plaatselijke verzorgingstehuis en kregen als tegenprestatie een warme maaltijd aangeboden. Daarna togen we naar de H.H. Engelbewaarders voor het grote concert. Die formule beviel zo goed ze in 2014 opnieuw werd toegepast en wederom met groot succes. In het verzorgingstehuis zat de grote zaal al bomvol nog voor we goed en wel binnen waren. Bij de kerk ging dat wat geleidelijker maar ook die was uitverkocht. Voor de gelegenheid en met het oog op het naderende Kerstfeest was het programma in tweeën gesplitst: voor de pauze een seculier deel en na de pauze kerstliederen.
De H.H. Engelbewaarders is twee jaar geleden geheel gerestaureerd, heeft een goede akoestiek en een weelderig beschilderde abdis oftewel altaar ruimte waar De Staar uitstekend in past. Voeg dat bij een goede akoestiek en de basis voor een mooi concert is gelegd. Bovendien was onze faam ons vooraf gegaan, zelf veroorzaakt, want het succes van twee jaar geleden was men nog niet vergeten. Dat gold trouwens ook voor de plaatselijke soliste Ineke Peereboom die opnieuw onze vaste sopraan mocht vervangen. Ofschoon het eerste deel de boeken zal ingaan als seculier kwamen we in deze kerk toch niet onder religieus getinte werken uit. Zoals het Ave Maria van Cacini, mede vertolkt door Ineke Peereboom en het Pilgerchor dat het in zo’n ruimte ook heel mooi doet. Het tweede deel (in nieuw tenue met gilet) bestond geheel uit kerstliederen met bijdragen van wederom Ineke Peereboom, Gerard Hartman, Fabio Verga en Bèr Schellings. Een gevarieerd programma met bekende kerstliederen maar ook met nieuwkomers als het Hallelujah van Cohen, Virgin Mary had a baby (West-Indian in een bewerking van Paul Voncken en als einde toppers als The Holy City en Cantique de Noël. Kortom een gevarieerd maar volwaardig klein Kerstconcert. De waardering was er naar: een langdurig staand applaus en een nog langduriger nazit waarin zangers en publiek nog eens na konden kaarten. Hopelijk mogen we over twee jaar weer dubbel gaan genieten in Bahoevedorp.
22
Staarbode 01
PASPOORT PASSPORT
PASSEPORT
koninklijke zangvereniging
Nationaliteit
Documentnummer
Naam
Geboorteplaats
NLD Nederlandse Henk Albersen Geboortedatum
11 JUL - 1949 Stemgroep
Bas
evt. Staarfunctie
brengt regisseur Ton Vermeeren naar de concertlocaties
Sneek
Lid sinds
2005
Nevenactiviteiten
een van de Staarfotografen Kinderen
een dochter en een zoon
Documentnummer
Naam
Echtgenoot van
Geboortedatum
Lid sinds
Guy Caelen 28 JAN - 1942
Als Fries van geboorte in 1964 verhuisd van Leeuwarden naar Maastricht. Vader Jan werd lid van de Staar, maar ik moest wachten tot ik 18 werd. Ik bleef 3 jaar het jongste Staarlid totdat ik vanwege een baan in het Westen, de Staar vaarwel moest zeggen. Ik heb mijn gehele loopbaan in het onderwijs gewerkt. De meeste jaren als directeur van diverse basisscholen, met een eenjarig uitstapje naar de universiteit. Ik 2001 keerde ik terug naar Maastricht. Bij de Staar kan ik een van mijn vele hobby’s, fotograferen, gebruiken. Daarnaast rijd ik onze regisseur naar en van elke concertlocatie.
MAS011K91
Nationaliteit
NLD Nederlandse
model 011
m astr e e c h t e r staar
Als docent Duits begonnen aan de Kath. MTS te Amsterdam, daarna teruggekeerd naar Valkenburg alwaar ik meer dan 35 jaar Duits heb gedoceerd, en legio buitenschoolse activiteiten organiseerde, van sportwedstrijden tot cultuurreizen naar o.a. Barcelona en Parijs.
MAS011A23
Rian Cremers
september 2009
Samen met Rian, mijn muze, landen bezocht als China, Argentinië, Zuid-Afrika, Australië, de Krim en steden als Rome, Berlijn, Istanbul, Buenos-Aires en Madrid.
Stemgroep
Bariton
Bestuurslid van de Seniorenraad, ’t CUP, Stichting Gène Eggen, Stichting Volksuniversiteit, Stichting Struikelstenen en het Museum Land van Valkenburg. Muzikaal: “Es junkske” in het kerkkoor, daarna in het Openluchttheater, vervolgens het Universiteitskoor en nu het vermaarde Basilicakoor Meerssen en als topper de Mastreechter Staar.
Nationaliteit
Documentnummer
Naam
Echtgenoot van
Geboortedatum
Geboorteplaats
Stemgroep
Lid sinds
Kinderen
Kleinkinderen
Nationaliteit
Documentnummer
Naam
Geboorteplaats
Geboortedatum
Lid sinds
NLD Nederlandse Danny Horembach 15 MRT - 1954 Bariton Twee
NLD Nederlandse Lucien Warnier 10 NOV - 1957 Stemgroep
Bas
Kinderen
Pascal, 23 jaar Céline, 21 jaar
Als gepensioneerd docent /onderzoeker, consultant aan de Hogeschool Zuyd en verbonden aan de Kenniskring Cultuur en Toerisme adviseer ik momenteel nog een 2 á 3 projecten per jaar in ontwikkelingslanden. Bedoelde reizen worden gecoördineerd door PUM en zijn een initiatief van VNO-NCW en Min. van Ontwikkelingssamenwerking. Verdere vrijetijdsbestedingen zijn zoal (fiets)vakanties en cultuurreizen, fietsen, tuinieren, lezen en af en toe een goed glas wijn. Daarnaast alles wat nieuwbakken opa’s zoal doen.
MAS011I76
Lily de Zwart Maastricht 2011
Een en tweede op komst
Ik ben als archivaris werkzaam in de informatievoorziening bij diverse bedrijven en overheidsinstellingen in Limburg en Noord-Brabant. In 1982 ben ik lid van de Staar geworden en in 1983 wist ik mijn vader Jules over te halen om ook lid te worden. Samen hebben we toen drie jaar lang heel wat concerten met de Staar mogen meemaken.
MAS011X00 Maastricht
1982-1986 en 1999 tot heden Nevenactiviteiten
Lid kerkkoor en bestuurslid kerkbestuur Don Boscokerk Heugemerveld
23
In 1986 heb ik de Staar verlaten en ben een gezinnetje gaan stichten. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan. In maart 1999 ben ik naar de Staar teruggekeerd, mede door een belofte die ik Jules kort voor zijn dood heb gemaakt om zijn plaats binnen ons koor in te nemen. Een belofte die ik met veel eer, liefde en passie heb ingelost.
Archiefwerkzaamheden: wie was het langst lid van De Staar? Tekst
Bert Thimister Bert Thimister
Fotografie
Het Mannenkoor “Beeker Liedertafel” te Beek (Zuid-Limburg) vierde vorig jaar het 125 jarig bestaansfeest. In het kader van dat jubileum gaf het koor op 1 november 2014 een groot Galaconcert samen met Guido Dieteren en een ensemble, samengesteld uit leden van zijn orkest en met medewerking van zijn echtgenote, Wendy Koekelkoren als sopraansoliste. Het concert vond plaats in het Asta-theater aan de Markt te Beek en was volledig uitverkocht! Van Lou Michel, bariton bij de Koninklijke Zangvereniging "Mastreechter Staar", kwam het verzoek in mei van dit jaar om op projectbasis mee te zingen en te repeteren om zo wat meer volume te geven in genoemde uitvoering. Lou Michel, die zelf in het verleden meer dan dertig jaar lang lid was van deze Beeker Liedertafel vroeg mij om samen met hem daar gehoor aan te willen geven. Derhalve zijn wij vanaf mei tot en met begin november vorig jaar elke vrijdagavond de repetities in Beek gaan volgen. Na de repetities was het gebruikelijk om nog ergens een drankje te gaan nuttigen en zo kwamen we terecht in een echt "bruin cafeetje" in Beek, genaamd: Café Frusch, een Brand's café, bestaande vanaf 1885. Daar werden aan het buffet ook liederen gezongen en zo kwamen we op zeker ogenblik in gesprek met een mevrouw uit Beek die ons vertelde dat haar opa, haar oom en zelfs haar vader in de "Staar" vroeger meegezongen hadden. Haar opa zou zelfs heel lang lid geweest zijn. Nou, dat was voor mij, als medearchivaris van de "Staar", natuurlijk aanleiding om met deze mevrouw in gesprek te gaan en te vragen naar de namen van die mannen. Dat bleken te zijn: H. Busard en zijn zoon L. Busard en ook de schoonzoon van de heer H. Busard, de heer J. Paulissen. In ons archief heb ik toen de bewuste ledenkaarten te voorschijn gehaald, waardoor ik al heel gauw diverse gegevens op tafel kreeg.
"dat was voor mij, als mede-archivaris van de "Staar", natuurlijk aanleiding om met deze mevrouw in gesprek te gaan en te vragen naar de namen van die mannen."
24
Staarbode 01
Terug naar de mevrouw in Beek, genaamd Margot Heuts -Paulissen, geboren op 29-05-1944 (dit stond op de achterzijde van de ledenkaart van haar vader!). Zij is al bijna 50 jaar getrouwd met Léon Heuts en zij zijn ook al bijna 50 jaar woonachtig in Beek (thans aan de Smedestraat nr. 12). Zij bleek totaal geen gegevens te hebben over de Staarperiode van de drie genoemde mannen. Dus voor mij een taak om e.e.a. te voorschijn te toveren. Nu heb ik zelf thuis alle vereningsbladen "Staarbode" ingebonden en wel in mijn boekenkast staan en dus ben ik begonnen met artikelen te zoeken over de genoemde heren. Van alle artikelen die ik gevonden heb in deze Staarbodes, heb ik afschriften gemaakt om aan Margot Heuts te kunnen geven. Dat waren er zeven.
De heer H. Busard (geboren op 20-07-1885) werd lid van de "Staar" op 06-06-1906 en is lid gebleven tot aan zijn dood in 1977. Hij was dus meer dan 71 jaar lang lid van onze vereniging! Hij zong mee als 2e bas. Hieruit blijkt dus dat de mededeling van Frans Hermans niet juist was, toen wij een aubade gebracht hebben op 27 april 2009 bij de heer Martini thuis, in verband met zijn 60-jarig lidmaatschap. Frans zei toen dat nog nooit eerder zoiets plaats gevonden had in de jarenlange geschiedenis van de "Staar". Het blijkt dus dat de heer Busard met zijn meer dan 70-jarig lidmaatschap iedereen ver achter zich laat!
"Frans zei toen dat nog nooit eerder zoiets plaats gevonden had in de jarenlange geschiedenis van de "Staar"." Maar nu weer terug naar mijn verhaal: de zoon, die ook 2e bas was, de heer L. Busard (geboren op 05-04-1923) is op 01-07-1945 lid geworden, maar is in april 1951 geen lid meer! Dit is gebleken uit de stukken die ik in onze "Staarbode" gelezen heb, met name de rubriek "actualiteiten" waarin telkens de jarigen van de maand opgesomd werden. Blijft over de heer J. Paulissen, geboren op 30-04-1911 en dus de vader van de hiervoor genoemde mevrouw uit Beek. De heer Paulissen was gehuwd met de dochter van de heer H. Busard: Josefien ofwel Fien Busard, tevens de zus van L. Busard (= Wiep). Hij werd lid van de "Staar" op 23-04-1945 en was nog steeds lid tijdens het 75-jarig jubieumjaar van de "Staar" in 1958. Hij was 1e tenor.
25
Ook vond ik drie oude ledenkaarten van H. Busard, een van L. Busard en natuurlijk ook een van J. Paulissen met op de achterzijde de geboortedatum van diens kinderen. Tenslotte haalde ik uit de Jubileum Staarbode van juni 1958 nog een artikel met daarin de namen van alle leden van verdienste, waaronder H.Busard en alle leden in dat jubileumjaar, dus ook haar vader, J. Paulissen. Op vrijdagavond 24 oktober j.l. zijn alle kopietjes aan mevrouw Heuts overhandigd en u zult wel begrijpen hoe gelukkig deze was met het flinke aantal kopietjes met de gegevens, welke ik in ons archief gevonden had. Bijgaand ziet U de foto van het wandbord in het genoemde café, een foto van mevrouw Heuts genomen bij de uitreiking van de kopietjes en tot slot de foto van de heer Hubeer Busard, die meer dan 71 jaren lang lid was van onze zangvereniging.
Bij koninklijke beschikking Hofleverancier
Stokstraat 41-45 | 6211 GC Maastricht | +31(0) 43 321 3000 | www.maisonlouis.nl
26
Staarbode 01
Steerkes Tekst
Martijn Dingemans Henk Albersen
Fotografie
Afgelopen jaar startte De Staar een project, onder de naam Steerkes om bij kinderen op basisscholen het plezier in zingen te bevorderen. De koorschool die daartoe werd gevormd staat onder leiding van Marleen Everink. Zij bereidt de Steerkes onder meer voor op deelname aan concerten van De Staar in de hoop daarmee het zingen in teamverband aan te moedigen en niet alleen bij henzelf. In de vorige BODE trof u al informatie daarover aan. Nu iets meer over: Marleen Everink.
27
Marleen Everink, sopraan en dirigente, zong zelf als kind vele jaren in het concertkoor Multiple Voices aan de Muziekschool Twente in Enschede. Tijdens haar studie aan de PABO volgde ze solozanglessen. Na de PABO specialiseerde Marleen zich in Speciaal Onderwijs en deed zij examen in het hoogste Staatsexamen voor zang. Daarna reisde zij een jaar en werkte ze in een weeshuis in Mexico. Terug gekomen zette Marleen haar zangstudie in 2007 voort aan het Conservatorium in Maastricht waar zij slaagde voor de bachalor studie en later het master diploma behaalde. Naast het zingen ontwikkelde zij een passie voor koordirectie en slaagde daarvoor in 2012. In april 2011 won Marleen de Music Award Maastricht en in juni 2011 was zij laureaat bij de Nederlandse Vocalisten Presentatie. Ze zingt verder regelmatig mee in grote koorwerken en werkt samen met dirigenten. Door haar veelzijdigheid in opleiding en achtergrond is Marleen al vaker gevraagd als stemcoach bij kinderkoren. Haar passie ligt naast (solistisch) zingen dan ook nog steeds bij het werken met kinderen.
– Colofon Koninklijke Zangvereniging Mastreechter Staar Opgericht in 1883 Begiftigd met - Het predicaat Koninklijk sinds 1899 - De Eremedaille voor Kunst en Wetenschap in Zilver van de Huisorde van Oranje in 1958 - De Eremedaille in Zilver van de stad Maastricht in 1983 Beschermvrouwe HKH Prinses Beatrix Buitengewoon Erepresident Theo Bovens, Commissaris van de koning in de provincie Limburg Erepresident Onno Hoes, burgemeester van Maastricht President Jan Peeters Muzikale leiding Paul Voncken, dirigent Michiel Ballhaus, 1e pianist/repetitor Lucas Blommers, zangpedagoog Secretariaat Postbus 15 6200 AA, Maastricht e-mail:
[email protected],
[email protected] website: www.mastreechterstaar.nl Repetities Muziekschool Kumulus Sint Maartenspoort 2, Maastricht Staarbode Verschijnt vier maal per jaar Redactie Martijn Dingemans Frans Hermans John Hoenen Huub Kersemaekers (eindredactie) Louis Steens Fotografie Henk Albersen Vincent van den Bergh Vormgeving Samyon Jonas Druk Drukkerij de Heeg, Maastricht Fotografie cover
"Kerstconcert" Facebook: /mastreechstaar Twitter: /MastreechStaar