Sport Een eigen dienstvak?

INFORMATIE-BULLETIN VAN EN VOOR DE LO/SPORTORGANISATIE Van de Commandant

LO/Sport … Een eigen dienstvak? door kol Rob Zimmermann, C-LO/Sportorganisatie

V

orig jaar is het dienstvak van de Logistiek opgericht. In dat kader zijn de Geneeskundige Troepen ook onder dit dienstvak komen te vallen. Bij de registratieve herindeling van het personeel is men gestuit op een specifieke groep, namelijk de specialisten van de LO/Sportorganisatie en de KMA. Deze groep bestaat uit personeel van vele wapens of dienstvakken (met name de ‘oudere’ categorie), maar vooral uit ‘genezerikken’. Al pratend over deze categorie is het oude idee uit de kast gehaald om eens te bezien of er geen aanleiding was om deze groep onder te brengen in een herkenbaar eigen dienstvak. Met name kol Peter Rommelse heeft daar eind vorig jaar energie in gestoken. Vervolgens is het balletje aan het rollen gegaan. De Landmachtstaf (LAS/DPO) stond welwillend tegenover dit initiatief en ook de voorzitter van de traditieraad was al vrij snel op onze hand. Na enig gemasseer heeft vervolgens ook de gehele traditieraad ingestemd met het idee en is de opdracht verstrekt aan de uniformcommissie om een ontwerp te maken. Daar is men op dit moment mee bezig op basis van een ontwerp dat we zelf hebben aangeleverd (zie

1

de bijgaande tekeningen). Daarmee is de ontwerpfase dus in een vergevorderd stadium, maar de besluitvorming is nog verre van afgesloten. De (financiële) consequenties moeten in kaart gebracht worden en de formele besluitvorming in de Legerraad moet nog plaats vinden. We kunnen daar trots op zijn Op dit moment loopt ook het project DT 2000. Eind 2003 zal het KL-personeel het nieuwe uniform verstrekt krijgen. Natuurlijk een prima moment om ook het nieuwe LO/Sportembleem in te voeren. In dat kader is het totale plan aangeboden aan het COBIB, zeg maar het voorportaal van de Legerraad. Het doet me bijzonder veel deugd om te mogen melden, dat het COBIB heeft ingestemd met het LO/Sportembleem. Daarmee komt een positieve besluitvorming wel heel erg dichtbij. Voor mij is dit ook het moment om meer openheid van zaken te geven. Alhoewel dus nog niets definitief is, ziet het er erg goed uit. Hoe de afloop ook zal zijn, ik beschouw dit als een geweldige vorm van erkenning en waardering voor de LO/Sportorganisatie. Het zegt veel over de plaats die we hebben weten in te nemen in de KL. We kunnen daar gepast trots op zijn.

Zandloper

De Pen

Inhoudsopgave Jaargang 9, nummer 10, december 2002

Voorlopig wordt er nog niet gelanterfanterd

I

n de vorige Zandloper eindigde smi Ed Janssens zijn verhaal (voorlopig wordt er nog niet gelanterfanterd) met de zin: "het eerste biertje is van mij! en geef ‘De Pen’ door aan een knappe jonge dame welke een bliksemcarrière heeft gemaakt." Tot nu toe is daar geen reactie opgekomen. Misschien herkent iemand zich in deze foto?

Gedicht

LO/Sport … Een eigen dienstvak? door kol Rob Zimmermann Als niemand iets doet door ritm Piet de Boer Atleet Bram Som op functie door maj Ruben Driever Sectie Control Goes Extreme door dhr Paul Lindeboom Bericht van de Sportcommissie KL door smi Bart Haggeman Land Rover G4 Challenge door Sgt1 René van Berlo "You ‘ll never get a second chance to make a first impression" uit nieuwsbrief Sitrep Nieuwe voorzitter Zandloper door kap Sjors Röttger Van de Commandant door kol Rob Zimmermann ‘Rugzak’ gevuld door smi René de Jager Je hoeft niet te praten door aooi Arthur Vaessen Van uw Personeelsdienst door maj Jan Pasman Van uw RVE-adjudant door RVE-adjudant Ab Agterbos Wist u dat… door aooi Richard Wichhart

Als niemand iets doet door ritm Piet de Boer, Hoofd Infra LO/Sportorganisatie

Als niemand iets doet om de wanhoop te stoppen. De wanhoop van mensen verdrukt en berooid. Dan gaat onze wereld geheid naar de knoppen. Dan worden er zaden van haat uitgestrooid. Als niemand het lef heeft om bruggen te bouwen. Om eerlijk te delen en vrienden te zijn. Dan zal het vertrouwen al spoedig verflauwen. Dan groeien de kiemen van haat en venijn.

Als niemand iets doet aan de wereld vol muren. Met forten die scheiden in "wij" en in "zij". Dan zullen we dat met z’n allen bezuren. Want dan krijgt de haat de alleenheerschappij.

2

Ritm Piet de Boer

Pag 1 Pag 2 Pag 3 Pag 4 Pag 6 Pag 7

Pag 8 Pag 9 Pag 9 Pag 11 Pag 12 Pag 14 Pag 14 Pag 16

Zandloper

Interview

Atleet Bram Som op functie door maj Ruben Driever, C-LO/Sportregio Duitsland

O

nlangs hebt u in de defensiekrant kunnen lezen dat de KMS-leerling Bram Som derde is geworden op de 800 meter tijdens het Militair Wereldkampioenschap atletiek in Italië. Maar wie is nu Bram Som? Het leek mij leuk hem eens te interviewen en u te informeren over zijn prestaties, ambities en zijn leven.

Atleet Bram Som (nr.1) Het is vrijdagavond 1 november. Bram komt op visite en vertelt: "Op 20 februari 1980 ben ik geboren in Terborg. Mijn vader en later mijn moeder waren lid van atletiekvereniging Atletico ’73 te Ulft, waar ik op zeven jarige leeftijd ook lid van werd. Uiteindelijk zaten mijn ouders en zusje onder atletiek en beleefden daar veel plezier aan. Al snel werd duidelijk dat ik op veel fronten goed kon presteren. Dat bleek voor het eerst tijdens hetr Nederlands kampioenschap voor C-junioren (15 jaar) in 1995. Daar werd ik Nederlands kampioen op de 100 en 300 meter horden en op de 800 meter." Bij de statistieken lees je hoe mijn prestaties zich verder ontwikkelden. "In augustus 2000, zou ik mijn MEAO afronden, maar door een druk wedstrijdkalender, voorbereiding, deelname en mijn verblijf van zes weken in Sydney voor de Olympische Spelen, verliep dit alles niet soepel. In 2001 werd ik benaderd door maj Driever die mij vroeg of ik belangstelling had voor een topsportplaats bij de KL. Ik vond het meteen een goed idee en daarna ging het allemaal vrij snel. Via gesprekken met de toenmalige lkol Rob Zimmermann en lkol Kees Meijll (HBIMS), ben ik aangesteld bij de Landmacht." Iedereen gemotiveerd Bram is in augustus dit jaar begonnen aan zijn opleiding op de KMS. "Deze opleiding heb ik als onwijs gaaf ervaren. Ik vind het prettig werken als er discipline heerst. Bijkomende voordelen: je kast is altijd opgeruimd en je komt nooit meer te laat (ma blij). Iedereen is er gemotiveerd." De opleiding KMS duurde acht weken. Bivak en oefeningen ervaarde Bram als prettig. "Ik heb er veel gelachen. We hadden leuk kader op de KMS en kregen veel medewerking. Zo mocht ik een week naar Italië om deel te nemen aan het MWK atletiek waar ik brons won achter twee Kenyanen."

3

Afdeling Communicatie Op 7 oktober jl. kreeg Bram een functie bij de afdeling Communicatie van 11 Luchtmobiel op de Oranjekazerne te Schaarsbergen. Uiterst gunstig aangezien hij momenteel in het topsporthuis bij Papendal woont. "De afdeling communicatie staat onder leiding van maj Polderwaart en bestaat Maj Ruben Driever verder nog uit een plaats vervangend hoofd, drie redacteurs, een fotograaf en mijn persoontje. Het was een hectische start omdat ZKH Prins Claus net was overleden en veel luchtmobielers ingezet werden voor de begrafenis", aldus Bram. Kort daarna mocht hij mee op oefening. "Ik heb toen dagelijks van 08.00-22.00 uur meegedraaid met de afdeling Communicatie. We maakten iedere dag een krantje met het laatste nieuws en ik ben veel mee geweest met de fotografen." Hij geeft aan, hier veel van geleerd te hebben, met name over hoe de eenheden in elkaar zitten en wat hun taak is. "Mijn taken liggen op het gebied van de internetsite van de "Air Manoeuvre Brigade". Een samenwerkingsverband tussen 11 Luchtmobiel en de Tactische Helicopter groep. Ook intranettaken behoren tot mijn pakket." Hoogtestage Zijn weekindeling ziet er als volgt uit: van 08.30 tot en met 09.30 uur trainen, van 10.00 tot en met 15.00 uur werken, van 16.30-18.30 uur trainen. "Momenteel train ik tien keer per week, met uitzondering van de vrijdag. Dan plan ik de fysiotherapeut, diëtiste en overige afspraken. Momenteel ben ik mij aan het voorbereiden voor het komende indoorseizoen. Op 28 november a.s. neem ik deel aan de KLCrossestafette in Den Haag. In december vertrek ik voor vijf

Atleet Bram Som in actie

Zandloper weken naar Kenya voor een hoogtetraining. Ik heb daar altijd veel baat bij. Dat merk ik onder andere aan een veel lagere polsslag tijdens trainingen na de hoogtestage (met andere woorden: na vijf weken hoogtestage loop ik dezelfde duurloop op zeeniveau met een HF van 135 in plaats van 150)." Mijn doelen: WK indoor Birmingham maart 2003, Militaire Wereldspelen atletiek, WK-atletiek komende zomer op Sicilië en natuurlijk het WK-atletiek te Parijs in augustus 2003.

Hoop op een medaille Op de vraag: "wanneer wil je maximaal presteren", antwoordde Bram: "Ervaring speelt een grote rol. Bovendien is rust een belangrijke factor. Een snelle tijd is één, maar het is de kunst om regelmatig een snelle tijd te kunnen lopen. In Athene 2004 wil ik voorin zitten en in Peking 2008 hoop ik op een medaille." Bram, bedankt voor dit interview en veel succes de komende jaren!

Statistieken: Twaalf maal Nederlands jeugdkampioen. Nationale jeugdrecordhouder 400 en 800 meter indoor en 1000 meter outdoor. 1997: Goud op de Europese Jeugd Olympische Dagen (EJOD) te Portugal. 1998: Vijfde op WK junioren te Annecy. 1999: Brons op EK junioren te Riga Letland. 2000: Nederlands kampioen 800 meter indoor senioren. Nederlands kampioen 800 meter outdoor senioren. Sydney: deelname Olympische Spelen. 2001: Nederlands In- en Outdoor kampioen Halve finale 800 meter WK atletiek te Edmonton. Halve finale WK indoor 800 meter te Lissabon. Snelste tijd 800 meter gelopen tijdens Golden League Monaco: 1.43.98. 2002: Vijfde op EK atletiek te München.

Het Werk

Persoonlijke records: 200 meter 21.56 400 meter 46.87 800 meter 1.43.98 1000 meter 2.18.76 1500 meter 3.46.00 Trainer: Honore Hoedt

Sectie Control Goes Extreme door dhr Paul Lindeboom, mdw Hoofd Informatie Voorziening

I

k kom zojuist terug van mijn deelname aan het project ontwikkeling KL-Steptest onder leiding van LO/Sportinstructeur op de Korporaal van Oudheusdenkazerne en de Knoopkazerne en tevens bewegingswetenschapper sgt Richard Balk, bij TGTF. Ik ben op het stepapparaat ouderwets stuk gegaan; bij de toekomstige KL-Steptest is het overigens altijd de bedoeling om tot de bodem te gaan en ik vond het heerlijk. Als sportman weet je de zaken in het leven, die het er echt toe doen, op waarde te schatten. Alhoewel, nu ik daar dieper over nadenk, kan stuk gaan ook wel eens minder plezierig zijn. Afgelopen vrijdag (22 november) hadden wij, de voltallige sectie Control aangevuld met de eerder dit jaar uit onze gelederen vertrokken maj Arnold Hofsté, ons jaarlijkse saamhorigheidsuitje. Maj Ruud Kruizinga had op zich genomen het programma voor deze dag samen te stellen en dat zag er gevarieerd uit: 's ochtends ATB-en in de buurt van de piramide van Austerlitz (Utrechtse heuvelrug), lunchen in het restaurant van de Bernhardkazerne, 's middags naar de HCC-beurs en lasergamen, alweer eten, ‘griezelen’ met Hannibal Lecter in the Red Dragon en uiteindelijk nog wat drinken. De oplettende lezer herkent in de samenstelling van het programma het Diplan-concept, wat op dit moment in onze sectie een hot item is. Enige faam te genieten Het organisatorische deel van de ATB-ochtend komt op

4

mijn schouders terecht. Ik heb een aantal jaren geleden met mijn zwager wel een keer een zwerftocht over de Leusder Hei richting Austerlitz gefietst, maar voor de zekerheid neem ik toch contact op met de LO/Sportgroep DuMoulinkazerne. Ik hoop op minimaal een routebeschrijving maar krijg zelfs twee bereidwillige LO/Sportinstructeurs mee, te weten smi Dhr Paul Lindeboom Roel Hessing en smi Ronald Dohmen. Zodra ik dit heuglijke nieuws meedeel aan de overige leden van de sectie trekken sommigen enigszins wit weg; de beide personen blijken enige faam te genieten en er wordt gevreesd voor een slijtageslag in plaats van een lekker rustig toertochtje. De bekende broekzak Niets blijkt minder waar, Roel en Ronald maken er in de praktijk een echte les van en regelmatig wordt de tocht onderbroken voor een veiligheids- en/of techniekaanwijzing. Wisselend nemen ze kop en staart van de groep van elkaar over en tussendoor wordt er afgewisseld met herstel en verhoogde intensiteit (voor de liefhebbers). Het grootste voordeel van hun aanwezigheid is van begin af aan al gebleken: ze kennen de omgeving nagenoeg als de bekende broekzak, ondanks het aanhebben van een nauw sluitende tight. Via

Zandloper een deel van het officiële ATB-parcours van Austerlitz is een bypass gemaakt naar Driebergen. Via Doorn is het de bedoeling om weer aan te sluiten in Austerlitz, om daar de bekende piramide te gaan bedwingen. "Gapende afgrond" Voordat het zover is, wordt er op een landgoed een plaspauze gehouden waarna de sectie Control uitgedaagd wordt om Roel bij te houden op een van zijn favoriete parcoursen: een singletrack hoog gelegen langs een spoorlijn nabij de A15. Erg hobbelig, bochtig en voorzien van de voor ATB-ers broodnodige heuvels. Tussendoor is het niet de bedoeling om rechts naar beneden te kijken, want voor Hollandse begrippen bevindt zich vlak naast de single-track een "gapende afgrond" die een nadelige invloed heeft op je coördinatie en zelfvertrouwen. De single-track is tevens het begin van een drama dat zich in drie delen heeft afgespeeld. Ergens op dit parcours slaat onze collega Jozef Latumahina over de kop, gelukkig zonder kleerscheuren. Hier begint echter al duidelijk te worden dat hij, normaliter over een prima conditie beschikkend, zijn dag niet heeft. In tegenstelling tot eerdere ATB-tochten, zoals in september op de MA-sportdag, bungelt Jozef al geruime tijd achterin de groep. Op sleeptouw De weg naar Austerlitz, vervolgend rijden we op een fietspad. Waarschijnlijk veroorzaakt door de oktoberstorm, steekt hier een boomstam vanuit het naastgelegen bos over de helft van het pad. Het gevaar voor ATB-ers schuilt bij een fietspad altijd in de overgang van onverhard naar verhard. De vermoeidheid speelt hier een belangrijke rol want in een poging om vanuit de berm weer op het fietspad terug te keren komt Jozef voor de tweede keer in aanraking met de bodem, echter deze keer minder zachtzinnig, want midden op het (verharde) fietspad blesseert hij zijn rug en nek. Het vervolg laat zich raden: het kaarsje gaat steeds minder branden en uiteindelijk zelfs helemaal uit. Roel neemt het voortouw om hem nabij Austerlitz over het heuvelachtige fietspad voort te duwen. Ruud Kruizinga en ondergetekende nemen Jozef daarna ook op de vlakke gedeelten op sleeptouw. Mede door de tijdnood en door Jozefs gesteldheid laten we de piramide vooral letterlijk links liggen. Met nog zo'n zes kilometer te gaan tot Soesterberg besluit Ronald met een groep vooruit te gaan om met militair vervoer en voeding terug te komen. Hongerklap Jozef zweet inmiddels als een paard en kan de trappers nog nauwelijks rond krijgen. We vermoeden een hongerklap (ondanks dat hij 's ochtends nog heeft gegeten) en daarbij is Jozef voor de op dat moment geldende buitentemperatuur te warm aangekleed. Na een korte pauze besluiten we om langzaam door te gaan waarbij Jozef nog slechts hoeft te sturen. De toestand van Jozef wordt echter dusdanig zorgwekkend dat ook dit niet meer mogelijk is. Roel die in zulke dergelijke situaties altijd rustig blijft, heeft duidelijk vaker door hete vuren gefietst. Uiteindelijk weten we, stapvoets en soms half-struikelend, van de single-track, waar we ons op dat moment bevonden, het eindpunt te bereiken. Ronald was inmiddels al wel met militair vervoer naar ons toe gekomen, maar kon ons op dat smalle parcours helaas niet bereiken.

5

De broodnodige heuvels Anno 2002 zijn er gelukkig nog automobilisten die hun medeburgers de helpende hand toereiken. Ondanks dat Jozef er op dat moment niet uitzag, stopt er toch een aardige dame om ons naar de Dumo te brengen. Roel en Ruud verzorgen het vervoer van de fietsen. Al met al is het gelukkig goed afgelopen. Na in- en uitwendige verzorging knapt Jozef weer een beetje op en rest slechts hoofd- en nekpijn. Na de lunch moet hij het sectie-uitje verlaten vanwege een bruiloft. Polonaise Het ochtendgebeuren werpt toch zijn schaduw over de rest van het dagprogramma, want de HCC-beurs wordt door het overgrote deel van de sectie niet als leuk ervaren, alleen al vanwege het overwegend onsportieve uiterlijk van het hier aanwezige deel van de Nederlandse bevolking. Het lasergamen werd door tijdgebrek geannuleerd en de film bleek een voortborduren op het thema van Silence of the Lambs. Gelukkig bleek het witbier in de Ouwe Daen van voldoende kwaliteit om de nare smaak van de ochtend weg te spoelen. Maar hoe zou het Jozef vergaan in de polonaise? Afsluitend willen de leden van de sectie Control Roel en Ronald vanaf deze plaats nogmaals hartelijk danken voor hun goede zorgen. De piramide houden we nog wel te goed voor een volgende keer, hè Jozef.

Zandloper

Sportcommissie

Bericht van de Sportcommissie KL door smi Bart Haggeman, Sportcommissie KL

E

r blijken in het land toch wat onduidelijkheden te zijn over de verschillende kampioenschappen die door ons of door andere krijgsmachtsdelen worden georganiseerd. Daarom dit stukje om toch wat onduidelijkheden uit de wereld te helpen. Opgaven voor Koninklijke Landmacht (KL) en Nationaal Militair (NM) kampioenschappen dienen altijd via de Sportcommissie te gaan. Dit geldt ook voor individuele kampioenschappen zoals atletiek en zwemmen. Wij maken een totaallijst en geven dit door aan de sportcommissie van het krijgsmachtsdeel die de organisatie zal verzorgen. Diegenen die zich bijvoorbeeld via een trainer/coach hebben opgegeven en niet via de sportcommissie KL zullen van deelname worden uitgesloten. Inschrijfformulieren Opgaven dienen altijd te gebeuren met de juiste inschrijfformulieren. Hierdoor weet u zeker dat u alle benodigde gegevens ook doorgeeft. Indien een team mee wil doen om de BLS-cup is het belangrijk om u voor elk kampioenschap op te geven onder dezelfde teamnaam, u kunt achteraf niet meer wijzigen. Inschrijfformulieren zijn te vinden in de regeling KL-kampioenschappen Sportkalender die via de mail aan u worden verzonden. Pech De vermelding onder welke categorie iemand deelneemt is zeker belangrijk. Iedereen mag namelijk deelnemen in de Scategorie (open klasse), denk dus niet dat wij aan de hand van een registratienummer iemand automatisch indelen in

de V-categorie. Een deelnemer die na afloop van een kampioenschap bij ons komt en zegt "ik sta op de lijst als S-categorie maar ben eigenlijk V-categorie en wil dus een prijs in de V-categorie" heeft dus pech. Wij controleren wel aan de hand van het registratienummer of iemand gerechtigd is om deel te nemen aan de V1 (36+) of V2 (45+) categorie. Intranet Binnen de bezuiniging en doelmatigheid zullen we vanaf het kalenderjaar 2003 stoppen met het via de post versturen van programmaboekjes en uitslagen. Deze worden via de mail naar de sportcoördinatoren verzonden en worden ook op het intranet (Landmachtsite, sportkalender) en op het internet (www.cims.nl) gezet zodat ook de deelnemer het een en ander zelf kan opzoeken. De posters blijven wij natuurlijk verstrekken en hopelijk komen die voor de NMKampioenschappen volgend jaar ook op tijd, zodat u ze kunt verspreiden en niet rechtstreeks in het ronde archief hoeft op te slaan. Bezuiniging Wij zijn ook van plan de prijsuitreikingen te ‘versoberen’ door te stoppen met het "prijzenfestival" tijdens de NMKampioenschappen. Zoals het nu is zijn er deelnemers die meerdere prijzen uitgereikt krijgen en volgens ons moeten tijdens de NM kampioenschappen alleen de NM kampioenen gehuldigd worden en niet ook nog een keer bijvoorbeeld een KL’er die in de einduitslag twaalfde was een medaille krijgt voor de tweede landmachter. Indien de uitslag belangrijk is voor de BLS-Trofee wordt deze natuurlijk wel opgemaakt (denk aan het Survival Kampioenschap). Deze beslissing is op dit moment nog niet genomen en u hoort hier nog nader van. Klantvriendelijk Wij als sportcommissie maken natuurlijk ook fouten en blijven het waarderen als u ons daar op attent maakt, zodat we blijven leren en waar mogelijk onze fout kunnen herstellen. Natuurlijk blijven wij zo klantvriendelijk mogelijk en staan dus altijd open voor vragen of kritische opmerkingen.

Onze Sportcommissie v.l.n.r.: Smi Bart Haggeman, kap Klaas Holt en sgt1 Alphons Bais

6

Zandloper

Ingezonden

Land Rover G4 Challenge door Sgt1 René van Berlo, LO/Sportgroep KCT

M

edio oktober van dit jaar besloot ik mij in te schrijven voor een evenement waar ik als kleine jongen al van droomde: de Land Rover G4 Challenge (opvolger van de Camel Trophy). Met de beelden in mijn hoofd van volgepakte Land Rovers, vastzittend in de modder midden in de jungle, vulde ik het inschrijfformulier in. Dit was geen makkelijke opgave, want met een gemiddeld KL-veiligheidsonderzoek ben je volgens mij nog niet zoveel tijd kwijt. Mijn hemd werd bijna letterlijk van mijn lijf gevraagd; Wat is je grootste wens? Wat is je grootste angst? Noem je drie meest positieve / negatieve persoonseigenschappen enzovoort enzovoort. Een kleine twee weken later kreeg ik een brief thuis waarin stond dat ik geselecteerd was voor het Nationale Selectieweekend. Het deelnemersveld bestond uit vijftig deelnemers waarvan er aan het einde van het weekend maar twee over zouden blijven. Op zaterdag 16 november 2002 was het dan zover. Om zes uur verzamelden alle deelnemers zich bij het hoofdkantoor van Land Rover Nederland om vervolgens met de bus richting het Duitse Wülfrath te rijden; het oefenterrein van de Duitse Land Rover Experience. Onderweg was iedereen druk bezig elkaar te taxeren. Velen reden al Land Rover en meerderen hadden al vaker meegedaan aan grote evenementen. 38 afgevallen kandidaten Eenmaal aangekomen, werden we hartelijk ontvangen met een bakkie koffie. Hierna werden de groepen geformeerd. De eerste dag bestond uit allerlei testen zoals: oriënteren, mountainbiken, acht kilometer hardlopen, hindernisbaan, touwbaan, voertuig trekken, verschillende groepsopdrachten, een interview, een EHBO-test, een technische test, rijden van een trialparcours enzovoort. Aan het einde van de dag werden de deelnemers bekendgemaakt, die door mochten naar dag twee van de Nationale Selectie en ik zat erbij! De 38 afgevallen kandidaten gingen ’s avonds terug naar Beesd terwijl wij GPS-les kregen. Rond middennacht lag iedereen in zijn tentje waar we vervolgens een uurtje later weer uit mochten komen om onze GPS-les meteen toe te passen. Bij ons laatste waypoint stond een voertuig met panne. Via verschillende andere waypoints vonden we uiteindelijk alles wat nodig was om het voertuig weer te laten rijden. Champagne De volgende ochtend kregen we de opdracht om met een Land Rover Discovery, via een roadbook (en uiteraard de GPS) naar een aantal punten te rijden. De verplichte voertaal was vanaf dat moment Engels. Bij deze punten moesten we kanoën in een Canadese kano en een touwbaan nemen met de gehele groep, met het accent op samenwerking en inzet. ’s Middags werkten we samen met de Duitsers, die ook hun Nationale Selecties hadden. We deden een aantal groepsopdrachten en een aantal opdrachten met een Duitse buddy.

7

Ook moesten we een interview in het Engels geven. Aan het begin van de avond wachtte iedereen vol spanning op de uiteindelijke uitslag; "welke twee deelnemers mogen door naar de Internationale Selecties in Hereford, Engeland in januari 2003?" Even dacht ik dat ik het verkeerd verstaan had… Erik en René… ben ik die René? Champagne en op de schouders, fotografen en filmcamera’s, wat een roes! Een hele kluif De volgende ochtend sloeg de nuchterheid al weer snel toe toen om even na vijven het wekkertje ging om naar Roosendaal te rijden. De week na de selecties werden afspraken gemaakt met Land Rover Nederland om te gaan terreinrijden en om te komen tot een ideaal opwerkprogramma voor de Internationale Selecties in januari. Samen met de ALOopleiding gaat dit een hele kluif worden, maar deze kans krijg ik waarschijnlijk maar éénmaal in mijn leven, dus gaan met die banaan! Internationale Selecties Aan de Internationale Selecties doen van de zestien landen, maar twee mensen mee. Uiteindelijk blijven er maar zestien mensen over, van ieder land één persoon (en ik wil die persoon worden!) In deze (test)week zullen we verder getest worden, naar verwachting nog intensiever. De Land Rover G4 Challenge Deze wedstrijd bestaat uit vier Trajecten over 6400 kilometer met vier verschillende typen Land Rover, over vier tijdzones en met vier verschillende buddy’s. De start is in New York tot aan Quebec (Canada), het tweede traject is in Zuid Afrika, het derde traject in Australië en het vierde en laatste traject is aan de westkust van Amerika en eindigt in Las Vegas. Tijdens de wedstrijd moet de route om te rijden gevonden worden door middel van fysieke opdrachten, zoals kayakken, lopen, mountainbiken en klimmen. Deze opdrachten vinden zowel in de natuur als in steden plaats. De wedstrijd vindt plaats van eind maart tot begin mei 2003. Ik houd jullie op de hoogte!

Links: sgt1 René van Berlo

Zandloper

Het Werk

"You’ll never get a second chance to make a first impression" overgenomen uit de nieuwsbrief Sitrep, KCT te Roosendaal

V

oor het personeel van het LO/Sportbureau KCT was het duidelijk, geen twijfel mogelijk, alle symptomen wezen op "chronische twijfel". Onze planner (aooi Woord) zat niet goed in z’n vel. Het kostte ons wat moeite, sociale vaardigheden en een praatgroep, maar "de Ruud kwam uit de mouw". Twijfels aan acceptatie binnen de club over zijn bruine baret binnen het LO/Sportbureau. De mening van alle LO/Sportinstructeurs was unaniem: onmenselijk zou het zijn om iemand met deze twijfels te laten zitten en een oplossing was snel gevonden… De ultieme Elementaire Commando Opleiding (ECO) á 45 minuten.

Aooi Ruud Woord

(foto’s: elnt Berry Bodelier)

Niet te stoppen Onder strak regime van smi Wobbema en sgt Ruygrok begon de aooi Woord zijn loodzware training. Maar wat bleek, menig LO/Sportinstructeur trok wit weg en raakte heftig verontwaardigd toen Ruud een rondje veld liep (350 meter) in 1’03". Het was duidelijk, deze vent was niet te stoppen… Hulde aan deze ultieme Cursist. Bruine baret met groen randje Tokkelen, touwbaan, "Hollandia"… Niks was te veel. Na deze geweldige prestatie werd door de "C-LO/Sportbureau KCT, kap IJzelenberg" de felbegeerde bruine baret met het groene randje uitgereikt. Je past perfect in het team Beste Ruud, namens de jongens van de LO/Sport… Van harte met de prestatie en je past perfect in het team… "You’ll never get a second chance to make a first impression".

De groen bruine baret Met een slap excuus (werkbespreking) werd hij op subtiele wijze in de val gelokt… ja, ja werkbespreking… tuurlijk! …aan het gas met die vent… omhangen en volgen, voor een korte maar heftige "ECO". Problemen en twijfels worden opgelost om er doorheen te gaan en niet om er omheen te gaan…zo ook die van onze aooi Woord. ZIJN "ECO" Zonder te twijfelen speerde aooi Woord naar de kleedkamer en met een begerige blik keek hij naar ZIJN cursistentenue. Overall, hogeschoenen, rugzak en … veldpet. Eindelijk was het zover, het moment waar hij jaren op had gewacht en getraind, het moment van de waarheid… hevig geëmotioneerd kon ZIJN "ECO" van start.

8

Hulde aan deze ultieme cursist

Zandloper

Het Werk

Nieuwe voorzitter Zandloper door kap Sjors Röttger, Bureau Externe Betrekkingen & Communicatie

S

tel jij je even voor als nieuwe voorzitter van de Zandloper", was de vraag van de hoofdredacteur aooi Richard Wichhart. Dus ik aan het schrijven. Om eerlijk te zijn, niet echt mijn hobby, Mijn kwaliteit ligt in het mondeling communiceren. Volgens Richard de overtreffende trap van zijn schoonmoeder, wat ik maar beschouw als een compliment. De Zandloper heeft, na ruim één jaar, weer een voorzitter in de redactieraad omdat ik weer fulltime werk. De afgelopen twee jaar heb ik in deeltijd gewerkt in onze LO/Sportorganisatie, waardoor ik niet alle taken van mijn functie als stoff Marketing en Externe Betrekkingen heb kunnen uitvoeren. Twintig uur bij onze LO/Sportorganisatie en nog veel meer uren voor het Nederlands Handbal Verbond werken was een hele uitdaging en zeker niet eenvoudig. Na veel overwegingen heb ik voor één baan gekozen en wel de leukste. Natuurlijk was de baan van bondscoach ook een uitdaging, maar twee dingen goed doen is niet eenvoudig en breekt op den duur op. Een breed gebied Natuurlijk doe ik meer dan onze redactieraad van de Zandloper voorzitten. Samen met aooi Richard Wichhart zet ik het nieuwe Bureau Externe Betrekkingen & Communi-

Van de Commandant

catie op. Een mooie uitdaging, want dit bureau zal verantwoordelijk zijn op het gebied van Externe Betrekkingen (voorlichting, werving, PR, stage enzovoort) en Communicatie (Zandloper, intranet, redactie werkzaamheden, huisstijl enzovoort). Een breed gebied, waar jullie zeker nog over gaan horen. kap Sjors Röttger Open voor vragen en suggesties Er zullen misschien veel collega’s zijn die denken: weer zo’n ‘stafneus’. Inderdaad, maar ik ben hier niet geboren! Tot vorig jaar heb ik, met een onderbreking van twee jaar Personeelszaken op de staf, bij de LO/Sportgroepen gewerkt. Ik kom dus van de werkvloer en neem deze ervaringen als persoon en in mijn functioneren mee naar de staf. Gelukkig is er voldoende doorstroom om de behoefte van de werkvloer door te laten klinken naar de Staf. Het gaat uiteindelijk om "onze" producten die jullie aan de ‘man’ brengen. Tenslotte wil ik opmerken dat ons ‘nieuwe’ Bureau Externe Betrekkingen & Communicatie altijd open staat voor vragen en suggesties.

Van de Commandant door kol Rob Zimmermann, C-LO/Sportorganisatie

G

isteren viel Zandloper nummer 9 op de mat en morgen wil Richard al weer de kopij binnen hebben voor Zandloper nummer 10. Een korte openingszin, zonder enige diepgang. Niet meer dan een constatering. Of kunnen we er meer uithalen? Er zit een lading van "tijd" in. "Is het alweer zo ver? Verdikkeme, alweer een maand voorbij. Heb ik nu eigenlijk gepresteerd wat ik me had voorgenomen", denk ik dan (en mogelijk ook menig lezer!). En er zit misschien ook wel "tijdsdruk" in. "Jeetje, ik moet opschieten, anders haal ik de deadline niet." Zo aan het eind van het jaar (en niet alleen dan) is het goed om eens stil te staan bij dat begrip tijd. Iedereen heeft wel eens het gevoel dat hij opgejaagd wordt en dat er dingen van hem of haar worden verwacht, die net eventjes teveel zijn op dat moment. Dingen gebeuren tegenwoordig ogenschijnlijk in een razend tempo. Mensen zijn haastig en hebben het vooral druk, druk, druk… Zelfs kinderen op de basisschool vliegen van de ene activiteit naar de volgende en leven met een volgepropte agenda, zoals uit een recent onderzoek is

9

gebleken. Ook in de LO/Sportorganisatie hoor ik deze geluiden zo hier en daar opkomen. We vragen vaak (te) veel van onze mensen en soms wordt daardoor werklast omgezet in werkdruk. In werkdruk zit een belangrijke subjectieve factor, namelijk hoe beleef je nu de relatie tussen hoeveelheid werk en beschikbare tijd. De hoeveel- Kol Rob Zimmermann heid werk is daarbij vaak heel tastbaar, zoals een aantal lessen die moeten worden gegeven, een oefening die moet worden voorbereid, een stapel formulieren dat moet worden weggewerkt enzovoorts. Anders ligt het bij de beleving van tijd. Wie kent niet het gevoel van opzien tegen het draaien van een bepaalde wachtdienst, die dan ook vaak erg lang lijkt te duren. Maar ook het uitzien naar een welverdiende vakantie, die drie of vier weken later wel lijkt omgevlogen. Wij mensen hebben de tijd proberen te vangen in uren, minuten en seconden, en

Zandloper hebben daar klokken en horloges voor uit gevonden, maar we hebben zelf geen tijd meer! Tijd of Prioriteit… Aangeven van richting en het stellen van prioriteiten is belangrijk om toch wat meer vat te krijgen op de tijd, maar vooral op wat we doen in die tijd, immers: "Als je niet weet waar je heen gaat, is iedere weg goed…" Ik zal hier een aantal manieren noemen en ook proberen aan te geven hoe we daar in onze LO/Sportorganisatie mee om kunnen gaan. De eerste is prioritijd (nee, geen schrijffout), anders gezegd: de goede dingen doen. We hebben dat in onze organisatie duidelijk gemaakt door de richting vast te stellen waarheen de organisatie gaat. Daarbij mikken we op drie peilers: vakmanschap, bedrijfsvoering en professionaliteit. Dit jaar is gekozen om hier een stevige impuls aan te geven. Denk maar aan de cursussen C-LO/Sportgroep, Systematiek en GOAL, de aandacht voor de didactiek middels het AIB traject en last but not least het aanzienlijk sterkere accent vanuit de regio’s op coaching en begeleiding gericht op het primaire proces van onze organisatie. Tevens is een aanzet gegeven tot verdere professionalisering. Naar aanleiding van de werkbezoeken dit voorjaar en de discussies in de regiovergaderingen is consensus bereikt over de doelstellingen voor de komende jaren. Deze zijn in een meerjarenoverzicht geplaatst, zodat voor allen duidelijk is waar we heen gaan. Aan het einde van dit artikel wordt dit overzicht nog eens gepubliceerd. Prioriteiten stellen, heeft dus ook te maken met een goede planning. Dat doet me denken aan een paar uitspraken van Frits Oldenburger, voormalig docent aan het OCLO en voor velen de nestor van de LO/Sportorganisatie: "Aan hardlopen heb je niets, je kunt beter op tijd beginnen" . Maar in onze weerbarstige praktijk geldt ook het volgende: "Een goede planning kan dom geluk niet vervangen" . Dat brengt me op het volgende trefwoord, namelijk flexibiliteit. Tijd of Flexibiliteit… Bij flexibilitijd (weer geen schrijffout) gaat het om de juiste interpretatie en uitwerking van de doelen uit het meerjarenschema voor jouw LO/Sportgroep. Niet alle doelen zijn voor iedereen even belangrijk of moeten even ver worden uitgewerkt. Met behulp van de regio’s zal aan dit schema een nadere invulling per LO/Sportgroep worden gegeven in het eerste kwartaal van 2003. Maar flexibiliteit betekent ook, je als individu voegen in het geheel van de LO/Sportorganisatie. In onze organisatie is een sterke cultuur ontstaan die ik samenvat als "het recht op een eigen mening, altijd en overal". Op zich is dit een prima eigenschap. Dat maakt ons creatief en zorgt ook voor verantwoordelijkheidsgevoel dat weer leidt tot initiatief, zodat we ons voortdurend snel kunnen aanpassen aan de wensen van onze klanten. Er kleeft echter ook een nadeel aan, namelijk dat we ook minder geneigd zijn om ons aan te passen aan het grotere geheel, terugkomen op genomen besluiten en onze persoonlijke mening toch door willen drukken. Flexibiliteit is dus ook gewoon nakomen van afspraken die met zijn allen zijn gemaakt, ook (of juist) als je er zelf niet geheel achterstaat. Dit spaart veel negatieve energie en daarmee ook indirect veel tijd.

10

Tijd of Pro-activiteit Als laatste wil ik noemen pro-activiteit (wel een schrijfvoud, dus). De hectiek regeert in de Koninklijke Landmacht. De waan van de dag is meester van de planning, bepaalt vaak de prioriteit en doet daarmee een enorm beroep op de flexibiliteit. Brandjes blussen is daarvan het gevolg, terwijl het beter zou zijn om te werken aan brandpreventie. Met andere woorden: probeer een belangrijk deel van je energie te steken in het voorkomen van de problemen van morgen in plaats aan het oplossen van problemen van vandaag. In ieder organisatiedeel, of het nu de Staf is of een LO/Sportgroep, moet een of een paar van de medewerkers zich bezig houden met "morgen". Even terug naar 2002 Ik heb al aangegeven dat tijd een zeer relatief begrip is. We kunnen de tijd niet stil zetten, maar we kunnen wel stil staan bij het afgelopen jaar. Dan constateer ik dat er weer veel is bereikt binnen de LO/Sportorganisatie. Ondanks de (be)dreigende bezuinigingen, staat onze club sterk op de kaart van de KL. We worden overladen met complimenten, klanten zijn vol lof over onze organisatie. Zowel op de kazernes, als tijdens oefeningen en zeker ook tijdens uitzendingen is de toegevoegde waarde van onze organisatie aangetoond. Ik heb daar een heel goed gevoel over en dank dan ook iedereen voor zijn tomeloze inzet dit afgelopen jaar en reken ook het volgend jaar op ieders inzet. Maar niet alles is altijd van een leien dakje gegaan. We hebben dit jaar toch een behoorlijk aantal collega’s voor langere duur moeten missen vanwege ziekte, blessures, operaties of andere lichamelijke of mentale ongemakken. Ook in de familie omgeving zijn collega’s niet gespaard gebleven van soms ernstige gebeurtenissen. Het is dan hartverwarmend te zien en te horen hoe de mensen in onze organisatie met elkaar meeleven. Ik wens allen die op wat voor manier dan ook in de lappenmand zitten het allerbeste in het komend jaar en jullie kunnen op onze steun rekenen. Fijne feestdagen, tijd voor overdenking Zo, ik ga nu zelf proberen een beetje te onthaasten. Het kerstverlof lonkt en dat is een mooie gelegenheid om mijn "zonden" van het afgelopen jaar te overdenken. Laat ik zelf ook maar eens een keer stil staan bij 2002. Ook ik moet me realiseren dat "je vandaag wel kunt hardlopen, maar als je niet stil staat bij gisteren, struikel je morgen misschien over je eigen benen". Ik ben benieuwd wie er met me mee denkt… Tot slot wens ik iedereen heel fijne feestdagen toe en een zeer voorspoedig 2003.

Zandloper

Opstarten /.Basisanalyse

Proces is aan de gang

Onderwerp

Resultaat volgens planning

organisatiebreed: 20%

organisatiebreed: 50%

Kwaliteit personeel / DB

2002 Start in 1996 Opnieuw oppakken d.z.v. regio Oplijnen in 2002 Analyse aanwezig bij IKZ vast deel mgt.document Start in 2000 2002-Analyse per groep 6-stappen & M-M-M Loopt reeds +/- per locatie structureel oppakken Werkgroep Integratie Start 2001/2002 Bijscholingen 2002 loopt reeds per locatie Start 2002 werkgroep output zie target Start in 2002 Opzetten AIB traject

Haalbaarheidsanalyse Start L-T-V in nwe leergangen MTO: 1e trendanalyse KTO: 1ste struc. metingen OR:pilot AIB "beginners" Van AIB naar DB

MTO: doelstellingen KTO: trendanalyse OR: 1e struct. Metingen AIB "beginners" van DB naar CC

KTO: doelstellingen OR: 1e trendanalyse AIB "beginners" CC als cultuur

Organisatie personeel

competentieprofiel offn 2002

Start 2000 HBO-offn competentieprofiel Oon 2003

Offn: PE + K&V + E OON: PE + K&V + E

Start in 2002 1 dagdeel per week

Evaluatie nieuwe werkwijzering

Implementatie evaluatie

IKZ

Klanten en producten

LOFT-documenten

Samenwerking/Integratie

Vorming Mdw Klant Result

Output

Ondersteuning Regio accent primair proces

Cursus

2003

2004 Over naar zelfaudit zelfaudit controle door regio

2005 Jaarlijkse Audit/verbeterplan o.b.v. zelfauditing coaching door regio

organisatiebreed: 20% cfm plan

organisatiebreed: 50% cfm plan

organisatiebreed: 80% cfm plan

Loopt reeds +/- per locatie Haalbaarheidsanalyse inpassen in IKZ

tijdpad per lokatie nog geen tijdpad einddoel

Jaarlijkse Audit d.z.v. regio jaarlijks herijken

Selectie en plaatsing Loopbaanperspectief o.b.v. competenties

‘Rugzak’ gevuld door smi René de Jager, LO/Sportgroep Genm Kootkazerne te Garderen

O

p maandagmorgen vroeg beginnen, binnen slapen, vreemd bed, sportvereniging afzeggen, weer eens bellen met je partner, in de rij voor je eten, achter de computer maar dan niet voor internet, vrijdag om drie uur naar huis, themadag, diploma uitreiking etcetera. Waar doet je dit aan denken? Allemaal eigenschappen van een cursus! VTO-3 (september 2002) een carrièrecursus voor sergeanten-majoors. Na een hartelijk welkom door aooi Teun Vis (cursusleider) gaf kol Rob Zimmermann zijn visie en de rol hierin van de sergeant-majoor. Hierna ging men direct van start met onder andere de hoofdgebieden van de bedrijfsvoering, SMTK (LOFT-document) en het didactisch begeleiden. Dit was de rode draad in de cursus. De laatste twee onderdelen werden geëxamineerd. Gastsprekers Na veel korte pauzes met automatenkoffie brak na drie weken de stageperiode aan. In deze week was het de bedoeling, het proces van didactisch begeleiden toe te passen op een collega. Volgens afspraak was er bij die momenten ook altijd iemand aanwezig van de cursusleiding. Ook diende het LOFT-document van de door ons zelf gekozen eenheid te worden ingeleverd. In de vijfde week van de cursus moesten wij dit verdedigen of nader verklaren. De eerste drie

11

Smi René de Jager

weken werd het onderdeel bedrijfsvoering met behulp van gastsprekers en veel PowerPoint-presentaties aan de man gebracht. Toekomst Ook uit onze evaluatie van de cursus kwamen weer punten naar boven om te verbeteren en te bestendigen. Een aantal punten ter verbetering bleek reeds te zijn opgenomen in de aanstaande cursus van 2003. Hoe deze cursus er in de toekomst uit gaat zien werd ons uit de doeken gedaan door kap Ruud Dominicus. Wij hebben er dan ook alle vertrouwen in, dat onze collega’s die de VTO-3 nog moeten volgen een waardevolle en leerzame cursus tegemoet gaan. ‘Rugzak’ Kwam deze cursus als ‘mosterd na de maaltijd’ voor sergeanten-majoors die bijna vier jaar als zodanig functioneren? De algemene conclusie van de cursisten was dat het vullen van de beroemde ‘rugzak’ in meer of mindere mate opnieuw gelukt is. Deelnemers van deze cursus waren: Hans Wakelkamp, Ruud Raaijer, Jan Stijger, Frits Adelmeijer, Antony de Miranda en René de Jager.

Zandloper

Ingezonden

Je hoeft niet te praten door aooi Arthur Vaessen, HID LO/Sportorganisatie

D

e afgelopen week kreeg ik de Flex, Zandloper en de Onderofficier in de bus. Haast, druk, stress, veranderingen, reorganisatie(s), flexibel, afslanken, hogerop, rennen, groot, groter, beter, kaasschaaf, stroomlijnen, klein, kleiner, niets (meer)…! Zondagmorgen. De meeste mensen liggen nog op een oor. Buiten is het rustig en stil. Lekker, even een uurtje voor jezelf lopen, ldlzpp (lange duurloop zonder poespas. Intensiteit 2/3), in de bosrijke omgeving van Soest(dijk). Het regent zachtjes. De wind beroert de takken van bomen en struiken. Vogels zingen hun lied. Groepjes vroege wielrenners, wandelaars en joggers passeren of komen mij tegemoet. Vee graast vredig in de wei en een enkeling kijkt op en denkt... ‘High Five’ Een scootmobiel met een wapperend oranje vaantje nadert. ‘High Five, High Five’ klinkt enthousiast Eén hand gaat omhoog. De bestuurder van de scootmobiel stopt. ‘High Five’ zegt hij. Ik onderbreek mijn lopen en wij geven elkaar een ‘High Five’. Hartinfarct De bestuurder van de scootmobiel is dhr Ruud ten Klei. Voormalig sportdocent van het Griftland College te Soest, waar mijn drie kinderen op hebben gezeten. Hij heeft een aantal jaren geleden een hartinfarct gekregen en daardoor zuurstof gebrek met de nodige gevolgen. Wij maken een kort praatje en ik krijg een stencil aangereikt. De tekst is door hem gemaakt. Vervolgens gaan wij ieder in een andere richting en wordt de afstand langzamer groter. Thuis lees ik het stencil.

Aooi Arthur Vaessen

Je hoeft niet te praten Pak even mijn hand je hoeft niet te praten, door de steun van een hand ben je minder verlaten. Dan krijg je weer moed om dapper te zijn, zodat je vergeet ‘t onrecht en pijn. Dan krijg je weer moed om verder te gaan, zodat je weer vechten wil voor je bestaan. Maar ook de moed om jezelf te zien, met alle fouten en gebreken waardoor je weer vrijer kunt spreken. Om niet te oordelen, waardoor je jezelf veroordeelt en de steun van mijn hand niet waardig bent. Pak dus even mijn hand zodat je de warmte voelt stromen uit de mijne. Nee, je hoeft niet te praten, want onzichtbare draden heeft God geweven, tussen jouw hand en de mijne... Sta eens een moment stil bij... Luister en kijk ook eens goed om je heen.

Bron: Gedicht. Dhr R ten Klei, voormalig sportdocent aan het Griftland College te Soest. Herman Woesthuis, voormalig kap LO/Sportorganisatie

12

Zandloper

Uitgezonden personeel Sgt Marco Althuizen (buddy sgt Sander Flier, OK Schaarsbergen) Rnr 75.09.12.651 NL DET TASK FORCE FOX LO/SPORT MACEDONIE NAPO 75, 3509VP UTRECHT E-mail: marcoalthuizen@ hotmail.com Terug: 18 december 2002, Eindhoven

Sgt Jeroen Bink (buddy smi Frank Hoek, Den Haag (IDL) Rnr 75.04.12.218 1 (NL) NSE SFOR 13 LO/SPORT BASE BUGOJNO NAPO 81, 3509VP Utrecht E-mail: jeroenbink482@ hotmail.com Terug: mei 2003, Eindhoven

Elnt Hein van der Made (buddy kap Marien van de Eijnden, Oirschot) Rnr 70.04.26.077 1 (NL) NSE SFOR 13 LO/SPORT BASE BUGOJNO NAPO 81, 3509VP Utrecht E-mail: heinvandermade@ hotmail.com Terug: mei 2003, Eindhoven

Sgt 1 Niek van Gils (buddy smi Fred Jansen, Bussum (KPK) Rnr 70.08.22.176 1 (NL) BLMF SPTSQNDET SFOR 13 LO/SPORT BANJA LUKA NAPO 82 3509VP UTRECHT E-mail: [email protected] Terug: april 2003, Eindhoven

Sgt Jeroen Ribbers (buddy sgt Sibyl Gassner, Oirschot) Rnr 74.10.05.190 1 (NL) NSE SFOR 13 LO/SPORT BASE NOVI TRAVNIK NAPO 75, 3509VP Utrecht E-mail: jeroenribbers@ hotmail.com Terug: mei 2003, Eindhoven

Kap Theo Vonk (buddy kap Ad Derksen, Amersfoort) Rnr 53.10.18.531 1 (NL) MECHBAT SFOR 13 C-TEAM CIMIC NAPO 81 3509VP UTRECHT E-mail: [email protected] Terug: 6 mei, Eindhoven

Laat eens iets van je horen!

13

Zandloper

Personeel

Van uw Personeelsdienst door maj Jan Pasman, wnd Hfd P&O LO/Sportorganisatie

I

n-, door- en uitstroom van 01-12-2002 tot en met 31-01-2003

Uitstroom: Smi Hartman W.F. Sgt 1 Stoter J.

per: 01-01-2003 01-01-2003

Sie P&O KLu Eervol ontslag

Bevorderingen: Dhr Spijkerman R. Aooi Kaag R. Sgt Smits E.C.

per: 01-04-2002 01-05-2002 06-06-2002

Bevordering naar schaal 9 Bevordering tot elnt Bevordering tot sgt1

Ambtsjubilea: Aooi Carton T. Kol Zimmermann R. Maj Pasman J. Maj Stuut H. Maj Kaaden van de H.

per: 21-11-2002 06-12-2002 06-12-2002 06-12-2002 06-12-2002

aard: Gouden medaille (36 jaar) Jeneverkruis (30 jaar) Jeneverkruis (30 jaar) Jeneverkruis (20 jaar) Jeneverkruis (15 jaar)

Geplaatst: Dhr Garos K.

per: 01-12-2002

Personeel

Maj Jan Pasman

Als HP&O LO/Sportorganisatie

Officierskruis voor v.l.n.r.: Maj Hans van der Kaaden, maj Henk Stuut, maj Jan Pasman en kol Rob Zimmermann

Van uw RVE-adjudant door RVE-adjudant Ab Agterbos

E

nkele weken geleden zijn wij geschrokken van de opname in het ziekenhuis van maj Jan Pasman in verband met hartklachten. Na onderzoek bleek dat operatief ingrijpen niet nodig was en kon worden volstaan met het dotteren van een viertal locaties rondom het hart. Inmiddels is maj Jan Pasman weer voor halve dagen begonnen en is alweer op de fiets naar zijn werk gesignaleerd. Gelukkig gaat het ook met aooi Jack Wouters beter. Aooi Jack Wouters is verbluffend snel hersteld van zijn hartoperatie. Na een verblijf van twee weken in het ziekenhuis is hij inmiddels thuis aan het revalideren. Smi Kay Bosscha is aan zijn knie (voorste knieband) geopereerd en eveneens aan het revalideren. Bovenstaande collega’s willen jullie bij deze bedanken voor de getoonde belangstelling. Commando Rob wordt vijftig! Op 7 november jl. is elnt Rob Hellendoorn vijftig jaar geworden; een respectabele leeftijd. Je ontstijgt langzaam

14

RVE-adjudant Ab Agterbos

het niveau van harde zwoeger op de werkvloer tot een eerste luitenant met aanzien en managementkwaliteiten. De oude heer met aanzien en wijsheid, je kent ze wel. Op zijn verjaardag is Rob getrakteerd op een ontbijt bij hem thuis in Roosendaal door de LO/Sportgroep RvS en KCT. Samen met zijn gezin hebben we met z’n allen gezellig ontbeten. De dag erna had Rob verlof gepland, dat helaas niet door kon gaan omdat hij een dwingende afspraak had met ene Kees. Met wat moeite had Rob zijn verlof Aooi Rob Hellendoorn verplaatst en wachtte met enige en kees

Zandloper opgekropte emotie op de komst van Kees; hij had nog wel wat dingen met hem te bespreken! Het bleek dat Kees niet, zoals afgesproken, om negen uur aanwezig kon zijn en Robs emotionele barometer begon al behoorlijk te stijgen. Eindelijk kwam Kees, een ook wat oudere bok binnengelopen, die bij binnenkomst direct ‘alles’ liet lopen. Bij Rob vloeide de emoties ook direct weg en het ijs was gebroken, ze hebben hierna nog wat management afspraken gemaakt waarmee de LO/Sportgroep RvS nu nog zijn voordeel doet. Aooi Feike Greidanus Op 21 november werd in ‘t Harde, ruim een maand later dan gepland in verband met het overlijden van ZKH Prins Claus, de gouden medaille uitgereikt aan aooi Feike Greidanus. Dit werd gedaan onder het toeziend oog van zijn vrouw en twee kinderen door lkol Kees Meijll.

Aooi Feike Greidanus neemt medaille in ontvangst

Aooi Ton Carton Ook aooi Ton Carton mocht, uit handen van kol Rob Zimmermann, zijn gouden medaille in ontvangst nemen. Dit vond plaats in Breda in gezelschap van zijn LO/Sportinstructeurs. Smi Marc Bakker Smi Marc Bakker ontving zijn bronzen medaille. Op de LO/Sportgroep Genm Spoorkazerne te Ermelo, spelde maj Ronald Hagénus (Regiocommandant N&O NL) deze medaille op.

Aooi Ton Carton te midden van zijn collega’s

Elnt Ron Kaag Het was wachten op het Koninklijk Besluit, maar op 6 december werd aooi Ron Kaag met terugwerkende kracht bevorderd tot eerste luitenant.

Smi Marc Bakker

Elnt Ron Kaag neemt ‘sterren’ in ontvangst van lkol Nico Spreij en kol Rob Zimmermann

15

Zandloper

Het werk

Wist u dat

Colofon

door aooi Richard Wichhart

De Zandloper is een uitgave van en voor de LO/Sportorganisatie KL.

•

De mailbox van aooi Richard Wichhart gewijzigd is in: Wichhart, REM LOSPORT BDFPL;

•

De foto’s van de VTO-klas zoek zijn geraakt;

•

Hier van opzet geen sprake is;

•

Sgt Marco Althuizen op 18 december terugkeert van uitzending;

•

De KMA volgend jaar 175 jaar bestaat;

•

Er in dat jaar verschillende activiteiten plaatsvinden;

•

Door omstandigheden u nog geen evaluatie heeft gekregen over Dutch Extreme;

•

Door de redactie van de Zandloper het volgende bericht uit de Leeuwarder Courant is onderschept;

•

"De ietwat te zware, maar uitstekende voetballende man Allard Valkema speelde diep op Eelco Jansma, wiens voorzet op fantastische wijze door opponent Armand van Rijs (sgt LO/Sportinstructeur Johannes Postkazerne, red) in de kruising van zijn eigen doel gejaagd werd";

•

Iedereen wel zo’n collega wil hebben;

•

Kap Jan Maree zwart bijverdient;

•

Hij de moeders meer aandacht geeft dan de kinderen ;

•

De KMA de BLS-Trofee heeft gewonnen;

•

Zij maar vijf punten meer hadden dan Luchtmobiel;

•

Als u ons op de hoogte wilt houden van bijzonderheden op de werkvloer, u contact kunt opnemen met Ab Agterbos;

•

Lkol Kees Meijll "Fit for Action" is.

Kap Jan Maree

Redactie(raad) Voorzitter:

kap Sjors Röttger (*06-500-61484)

Hoofd-/eindredacteur:

aooi Richard Wichhart (*06-500-61213)

Redacteur:

smi Mike Becker (*06-578-62833) sgt Sibyl Gassner (*06-549-64630) smi Richard Hesterman (*06-529-3624) smi Jan Welling (*06-532-48163) smi André Wijnberger (*06-345-3320-419) dhr Chris Harts - TGTF (*06-557-66416)

Redactie-Kopijadres:

LO/Sportorganisatie KL Redactie Zandloper Bernhardkazerne MPC 53 B Postbus 3003 3800 DA Amersfoort Tel: PTT: 033-4661213 MDTN: *06-500-61213 Mobiel: 06-22412928 Mail: Wichhart, REM LOSPORT BDFPL E-mail: [email protected] E-mail: [email protected]

Kopij/brieven volgende uitgave dienen uiterlijk 17 januari 2003 bij het kopijadres te zijn.

BLS-Trofee

16

Pre-press:

PlantijnCasparie Zwolle

Druk:

PlantijnCasparie Zwolle

De inhoud van dit blad weerspiegelt niet noodzakelijk de mening van de C-LO/Sportorganisatie. De redactie behoudt zich het recht voor ingediende kopij niet of gedeeltelijk te plaatsen. De inhoud van ingezonden brieven en artikelen blijft voor rekening van de schrijver. Artikelen uit dit blad mogen overgenomen worden mits de bron wordt vermeld.

Lkol Kees Meijll