4
. Spiegelbeeld .
januari 2012
Bewijs van leven na de dood? Over contacten met lichtwezens, graancirkelmakers, lichtbollen en buitenaardsen interview met Robbert van den Broeke (deel 1) door Janet Ossebaard
Robbert van den Broeke - wie kent hem niet? Het medium uit Hoeven, bekend van TV, ‘Godfather’ van de Nederlandse graancirkels. Dankzij de uitzendingen van Irene Moors werd Robbert een begrip, duizenden mensen gingen bij hem op bezoek voor een reading, stuk voor stuk diep onder de indruk van het waarheidsgehalte van zijn voorspellingen en observaties. Maar in 2005 ging er iets mis. Dat ene woordje: genverbrander… Wat gebeurde er nu precies op dat moment? En hoe is het momenteel met Robbert van den Broeke? Janet Ossebaard interviewde hem exclusief voor Spiegelbeeld.
J
anet: Robbert, je bent ‘terug van weggeweest’. Waarom was het zo lang stil rondom jou?
Robbert: Dat kwam door de hele hetze rondom de ‘genverbrander’. Ik ben toen zo afgemaakt en vernederd door de pers. Dat heeft er enorm ingehakt. Ik was me werkelijk van geen kwaad bewust en toen brak plotseling de hel los. Ik vond het heel moeilijk om dat een plek te geven. Janet: Je gaf tijdens een reading op tv aan dat de overleden man die ‘doorkwam’ genverbrander was van beroep. Niemand wist wat dat precies inhield, maar dat was wat jij zei. Robbert: Klopt, dat kreeg ik letterlijk zo door, dat was het woord dat ze me lieten zien. Het was het beroep van de man die in het begin van de 19e eeuw leefde. Janet: En toen gingen de sceptici zoeken op internet en kwamen met een website waarin een typefout stond: genverbrander in plaats van geneverbrander. Nu zouden we het spellen als jeneverbrander. Die ene letter e miste en dat was voor scepsis reden om jou als oplichter te ‘ontmaskeren’. Je zou alles van tevoren hebben opgezocht op internet. Doorgestoken kaart dus. Vond je het zelf ook niet erg verdacht? Robbert: Nee. Totaal niet. Ik krijg door wat ik doorkrijg; al sinds mijn geboorte sta ik in contact met de ‘andere kant’ dus voor mij is het net zo gewoon als dat wij nu een gesprek hebben, Janet. Ik stel er geen vragen bij. Ik ontvang zoals een radio een bepaalde frequentie opvangt. Maar ja, leg dat maar eens uit! Wat er tijdens
die sessie gebeurde was dat de geest van Arno (die tijdens de reading aanwezig was) mij informatie doorgaf over een vorig leven van hem en Corrie. Ik zag daarbij letterlijk het archief van hun vorige leven en waar dat te vinden was op internet. Erg bijzonder, maar voor sceptici was dit het zogenaamde bewijs dat ik op de website geweest moest zijn. Totaal belachelijk, maar goed…
Je zou alles van tevoren hebben opgezocht op internet Janet: Volgens de kwantumfysica is er zoiets als het Kwantumveld, kortweg genoemd het Veld. Dankzij de boeken van wetenschapsjournalist Lynne MacTaggert is dit begrip heel bekend geworden, dus er waren ook heel veel mensen die begrepen hoe het werkelijk zat. Volgens de Kwantumfysica bevat het Veld alle informatie uit het Universum. Alles uit het verleden, heden en toekomst. Dus ook alle dualiteit uit het verleden, heden en toekomst, en ook alles wat fout ging in het verleden. Elke typefout, werkelijk alles. Als een enorme bibliotheek. In sommige bronnen heet het Veld het Akasha-veld of de Akasha-kronieken. Niet zo vreemd dus dat je gewoon doorkrijgt wat er in het Veld zit. Dat is precies wat Sjamanen doen: ze tappen de info af uit het Veld. Wij noemen dat ‘helderziend’ maar in werkelijkheid gaan ze gewoon naar de bibliotheek van het Universum. Robbert: Klopt, dat is precies wat ik ervan heb begrepen. Ik weet niet hoe ik moet filteren wat ik doorkrijg, ik krijg gewoon door wat ik doorkrijg. Hoe kan ik weten wat goed en fout is? En is dat aan mij om te beoordelen?
januari 2012
.
Spiegelbeeld
.5
nnn
s p i r i t u a l i t e i t | i n t e r v i ew m e t R o b b e r t va n d e n B ro e k e d o o r J a n e t O s s e b a a rd |
Janet: Wat jij niet weet is dat ik tijdens mijn lezingen duizenden mensen ontmoet die altijd in jou zijn blijven geloven. Gewoon omdat heel veel mensen in hun hart altijd hebben gevoeld dat jij zuiver bent en dat de hetze niet terecht was. Steeds meer mensen leven vanuit hun hart in plaats van hun hoofd en hun eeuwige gerationaliseer. Dat is een prachtige en zeer noodzakelijke ontwikkeling. Ik merk dat ook tijdens mijn lezingen: steeds meer uitnodigingen, steeds grotere en vollere zalen. Mensen willen weten. Ze zijn de conventionele verklaringen zat. Ze voelen dat die vaak (gedeeltelijk) niet kloppen. Ik wil het graag met jou hebben over de verschillende dingen die zich rondom jou afspelen. Ik ken je nu zo’n vijftien jaar en weet een hele lijst op te sommen: - Graancirkels vormen zich rondom jou, je hebt er enkele (samen met andere getuigen) zien onstaan, je voorvoelt hun komst, je weet hoe ze eruit zien en waar ze gaan verschijnen, je bent meegenomen door de Cirkelmakers en je krijgt boodschappen door over hun betekenis voor de aarde en de mensheid; - Je hebt contact met overleden mensen en krijgt boodschappen door voor de nabestaanden; - Je fotografeert overleden mensen, lichtwezens, buitenaardsen en entiteiten uit andere dimensies; - Als ik een vorm in gedachten neem kun jij het zo uittekenen;
Het gaat je bevattingsvermogen ver te boven, en daar moet je dan wel mee om kunnen gaan - Als ik een object waar jij een sterke band mee hebt verstop in je huis, terwijl jij buiten wacht, loop je er vervolgens zo naar toe omdat je voelt waar het is; - Je hebt genezende gaven; - Je kunt dieren door middel van gedachtekracht in slaap laten vallen; - Je hebt random generators significant beïnvloed met je geest; - Je voorvoelt gebeurtenissen zoals de botsing en het neerstorten van een straaljager en een sportvliegtuigje aan de Palingstraat bij Hoeven; je zag de brokstukken in de sneeuw voordat het gebeurd was en je voorspelde het tot op de dag nauwkeurig. Ook 9-11 heb je voorvoeld: je had het toen over een vliegtuig dat zich in een hoog gebouw zou boren in augustus of september 2001. Je waarschuwde een cliënt die bij je kwam voor een reading dat haar meterkast zou ontploffen hetgeen de volgende dag inderdaad gebeurde. We hebben afgesproken om een aantal interviews hierover te doen en te verwerken tot artikelen, waarbij steeds een gave wordt gekozen en toegelicht. In dit gesprek wil ik het graag met jou hebben over je fotografie. Je fotografeert zoals gezegd overleden mensen, lichtwezens, buitenaardsen en entiteiten uit andere dimensies.
6
. Spiegelbeeld .
januari 2012
Robbert: Inderdaad. Het klinkt heel bizar misschien, maar het is inderdaad waar. Toen ik nog klein was en geen camera had geloofde niemand mij. Iedereen dacht dat ik gek was of dat ik een grote fantasie had wanneer ik praatte over de wezens die ik zag. Gelukkig kreeg ik op een gegeven moment een digitale camera en kon ik het bewijzen. Ze verschenen gewoon op mijn foto’s. Janet: Dat moet een hele schok geweest zijn voor je ouders! Robbert: Ja, dat was het ook. Maar het was ook heel openend voor ze. Want ineens bleek ik toch niet zo gek te zijn… Janet: Kun je wat voorbeelden geven van wat je zoal fotografeert? Robbert: Het varieert enorm. Engelen, eenhoorns, overledenen, maar ook lichtbollen, lichtzuilen, lichtkruizen, UFO’s, buitenaardsen… Janet: En dan heb je nu eindelijk het bewijs op foto en dan roept elke scepticus natuurlijk dat je het gefotoshopt hebt! Robbert: Tja, maar het leuke is dat er steeds getuigen bij zijn. Ik maak foto’s terwijl er mensen bij staan die zien dat ik niets heb gemanipuleerd. Zij zien direct wat er op de display van hun camera verschijnt. Janet: Ik weet het, het is mij ook overkomen. Ik moet je bekennen dat ik ook een bepaalde gereserveerdheid hield tot het mij zelf overkwam. Niet omdat ik je niet geloofde maar omdat ik er gewoon niet bij kon met mijn verstand. En dat is waarschijnlijk waar de sceptici ook mee kampen. Het gaat je bevattingsvermogen ver te boven en daar moet je dan wel mee om kunnen gaan. Het gemakkelijkste is dan ontkenning… Laten we eens gaan kijken naar een aantal van je foto’s. Zullen we beginnen met de Engel? Robbert: De Engel verscheen in de nacht van 19 op 20 september 2009. Ik was de hele avond aan het praten geweest met Roy Boschman, bij mij thuis. Om ongeveer 1.00 uur merkten we hoe laat het al was en besloot Roy om naar huis te gaan. Toen we de deur openden naar de hal voelden we allebei direct een enorm liefdevolle energie. Ik begon foto’s te maken met Roy’s camera, en na enkele foto’s waar niets bijzonders op stond begon het beeld ineens te veranderen. Er verscheen een rode gloed die in de loop van 15 foto’s veranderde in een prachtige engel. Op de 15e foto was ze helemaal gemanifesteerd, en op de foto erna was ze helemaal verdwenen. De energie was wat ik alleen kan omschrijven als Onvoorwaardelijke Liefde… Janet: Ik laat 4 van deze foto’s vaak zien tijdens mijn lezingen, zoals je weet. Iedereen is altijd diep geraakt en ontroerd. Zelfs de meest sceptische mensen voelen deze energie, deze liefde die met geen pen te beschrijven is. Ik heb het zelf meerdere malen mogen ervaren in de graancirkels. Het is een lief-
bovendien zijn camera, niet de mijne. Ik kon dus ook niet de camera van tevoren hebben gemanipuleerd. Janet: Toch zullen veel mensen hier moeite mee hebben. Roy is immers een goede vriend van je, niet geheel neutraal dus… Robbert: Dat is waar. Maar ik heb een andere engel gefotografeerd tijdens een andere gelegenheid en in het bijzijn van iemand anders. Er zijn dus meer voorbeelden. Ook met mensen die ik amper ken. Janet: Daar komen we straks op terug. Eerst even over de ‘geleende beelden’. Kun je uitleggen hoe dit volgens jou in zijn werk gaat? Robbert: Ik vermoed dat hier ook weer dat principe opgaat van het Kwantumveld. De energie die door wil komen - die zich zichtbaar wil maken – kiest een vorm uit het Veld die wij herkennen. Een Goddelijke vrouwelijke energie kiest de vorm van een engel. Het had ook een Maria afbeelding kunnen kiezen. Of, met andere woorden, het had ook een afbeelding van Maria uit het Kwantumveld kunnen gebruiken.
de die we hier op aarde vergeten zijn, zo puur, zo alomvattend… Robbert: Inderdaad, echte Engelenergie. Janet: Bert Janssen deed maanden later een zeer bijzondere ontdekking die leidde tot de uitdrukking: ‘geleende beelden’. Robbert: Ja, hij kreeg op een dag een mail van iemand die een plaatje bij haar naam had staan. Bert herkende het ogenblikkelijk: het was mijn engel!
Janet: En dan is het Internet voor ons dus net zo toegankelijk als dat het Veld voor deze hoge energieën toegankelijk is. Denk je dat zij geen vorm hebben? Robbert: Dat denk ik inderdaad. De liefdesfrequentie van deze bewustzijnsvormen is zo hoog dat ze de vorm allang zijn ontstegen. Ze zijn alleen nog maar Licht. Puur Bewustzijn. Maar aangezien ze zich niet als zodanig kenbaar kunnen maken aan ons (afgezien van de vele lichtbollen die steeds meer mensen fotograferen) kiezen ze een herkenbare gedaante. Vandaar dat ik de term ‘geleende beelden’ ben gaan gebruiken. Ze zijn geleend van de kosmos, het Kwantumveld. Janet: Je zei dat je ook een engel hebt gefotografeerd in bijzijn van iemand die je amper kende?
Janet: Dacht je toen niet: “Daar gaan we weer, iedereen zal denken dat ik het daarvandaan gefotoshopt heb”?
Robbert: Ja, dat gebeurde op 19 juni 2010. Ik was gebeld door Sandra Reemer, bekend van TV en theater. Ik had haar drie maanden eerder ontmoet toen zij een consult bij me had aangevraagd. Tijdens dat consult gebeurden al bijzondere dingen, daar zal ik straks wat over vertellen. Op 19 juni gaf ik een lezing bij Sandra thuis. Ze had me gevraagd of ik dat wilde doen voor een klein groepje vrienden van haar. Voorafgaand aan de lezing was ik al haar tuin ingegaan met haar camera, omdat de tuin een heerlijke, helende energie bevatte. Maar er verscheen niets bijzonders op de foto’s. Janet: Ik heb Sandra geïnterviewd voor dit artikel en zal haar woorden hier samenvatten over wat er vervolgens gebeurde.
Robbert: Ja, dat was wel de angst die meteen weer door me heen schoot. Maar Roy staat garant voor de authenticiteit van de foto’s, hij stond naast me en zag dat de beelden ter plekke verschenen. En het was
Sandra: Na de lezing ging Robbert weer de tuin in met mijn camera, samen met nog zes mensen. Ik bleef in de keuken, omdat ik bezig was met hapjes en drankjes. Plotseling komen de mensen die met Robbert mee
januari 2012
.
Spiegelbeeld
.7
nnn
s p i r i t u a l i t e i t | i n t e r v i ew m e t R o b b e r t va n d e n B ro e k e d o o r J a n e t O s s e b a a rd |
waren gegaan helemaal opgewonden de keuken in rennen. Ze laten me de camera zien en daar staat een engel op! Een engel in mijn tuin! Ik was zo ontzettend blij. Het is zo’n fijne tuin met prachtige energieën en entiteiten. Zo voelbaar… Robbert: Ja, zo is het inderdaad precies gegaan. Het was weer een serie, niet een enkel plaatje. En het was weer in bijzijn van meerdere ooggetuigen.
Sandra: Ik kwam voor het eerst bij Robbert voor een reading op 15 april 2010. De avond ervoor Sms’te Robbert me: “Neem je camera mee”. Ik had geen idee waarom, maar stopte de camera in mijn tas. In Hoeven zaten we buiten: Robbert, zijn ouders en ik. Plotseling gaf Robbert aan dat hij een aanwezigheid voelde doorkomen, dus we gingen meteen naar de kamer waar hij de readings geeft. Terwijl we over koetjes en kalfjes
Janet: Maar de engel was voor niemand met het blote oog zichtbaar? Ook niet voor jou? Robbert: Nee, ik voelde haar alleen. Weer die heerlijke onvoorwaardelijke liefdesenergie. Janet: Nu komen we via de engelen bij een andere categorie aan. Jij fotografeert ook overledenen. Robbert: Inderdaad. Ik heb inmiddels tientallen overledenen gefotografeerd. Sommigen zijn bekend, het zijn dan de gestorven familieleden van de nabestaanden die bij mij komen voor een reading. Tijdens het contact dat ontstaat komt de overledene door met boodschappen, en soms mag ik hen fotograferen. Janet: Toen ik Sandra Reemer interviewde vertelde zij mij ook over een gebeurtenis die heel veel indruk op haar heeft gemaakt. Ik zal het hieronder weergeven.
praatten maakte Robbert foto’s van alles en nog wat: van de ruimte, de deur, de kast. Ik snapte er niets van. Vervolgens gingen we zitten en keken we naar de foto’s. Ik moest nog lachen en maakte een opmerking over zijn hopeloze fotografie, wie maakt er nou foto’s van het meubilair? Maar toen gebeurde het! Ineens zag ik het gezicht van Jos Brink op de foto’s! Ik viel van mijn stoel van verbazing. Echt, ik kom mijn ogen gewoon niet geloven… Zoals je weet heb ik jarenlang met Jos samengewerkt en we zijn tot aan zijn dood bevriend gebleven. Hij verscheen in meerdere hoedanigheden op mijn camera: met haar, zonder haar, gezond, ziek, jong, oud, open ogen, open dicht. Hij liet zich in al zijn facetten zien. In een serie van niet minder dan 53 foto’s. Wat een schok, wat een emoties… Ik was echt totaal verbouwereerd. En toen moest de reading nog beginnen! Ook verscheen Jos over Robbert’s gezicht heen, toen Robbert zijn eigen gezicht fotografeerde.
8
. Spiegelbeeld .
januari 2012
len vanaf mijn vroege jeugd, zo lang als ik me kan herinneren. En met mij zijn er nog vele duizenden mensen die contact hebben met ‘gener zijde’. Als dat deel van je realiteit is, dan twijfel je natuurlijk nooit over leven na de dood. Maar voor mensen die dit niet ervaren zijn de foto’s wel sterk aanvullend bewijs. Maar goed, ik maak me geen illusie, degenen die echt pertinent weigeren te geloven in leven na de dood en zoiets als een ziel, zullen waarschijnlijk niet overtuigd worden door foto’s, ook al staan er honderd getuigen omheen als ik ze maak.
De energie die door wil komen - die zich zichtbaar wil maken – kiest een vorm uit het Veld dat wij herkennen
Janet: 53 foto’s. Dat is ongelofelijk. Ik denk dat dit voor veel sceptische mensen de doorslag is om in je authenticiteit te geloven. Niemand kan 53 foto’s neppen in het bijzijn van een ander en dan ook nog eens op diens camera. Robbert: Ja, dat is waar. Daar krijg je geen speld tussen. Ik was geen seconde alleen met die camera. Janet: En was hier nu ook sprake van geleende beelden? Robbert: Ja. We herkenden de meeste foto’s van een origineel beeld dat op een Belgische website te vinden is. Janet: En hoe verklaar je dat in het geval van een overleden persoon? Robbert: Ik denk dat ze een beeld kiezen waarmee ze zichzelf identificeerden in dit leven. Een foto zoals ze graag herinnerd worden. Maar, zoals in het geval van Jos was er ook aan die foto gesleuteld, zoals bijvoorbeeld geen haar meer of met dichte ogen. Janet: Ik heb inmiddels veel foto’s van overledenen gezien. Het is werkelijk bijna niet te geloven. Ik ben van de ene verbazing in de andere gevallen. Zo is er een prachtige foto van Bram Vermeulen, die je nam tijdens een reading met Shireen, zijn vrouw. Bram en Shireen waren goede vrienden van me, zij waren ook heel actief in de graancirkelwereld; ik was echt diep geraakt toen ik zijn foto zag. Zo helder, zo Bram… Is dit nou het bewijs voor leven na de dood? Robbert: Zo zie ik het wel. Voor mij zelf is er natuurlijk veel meer bewijs. Ik heb al contact met overleden zie-
Janet: Ik denk dat je daar gelijk in hebt. Maar goed, het is ook nogal wat. Als je ineens moet toegeven dat je er naast zat op zo’n fundamenteel iets als leven na de dood, dan heeft dat nogal wat gevolgen voor je wereldbeeld! Ik ben zelf ook door dat proces heen gegaan. Het zet werkelijk alles op zijn kop. Robbert: Ik heb een keer een reading gegeven voor een echtpaar dat hun zoon had verloren door zelfmoord. Hij kwam niet alleen door met boodschappen via mij, maar zijn stem stond letterlijk ook op band. We hadden de sessie opgenomen. Dat vind ik toch ook wel overtuigend bewijs. Overigens was zijn stem pas te horen bij het afspelen van de tape. Tijdens de reading zelf hadden de ouders het niet gehoord. Janet: Dat is inderdaad schokkend! En bijzonder overtuigend. Je hebt ook foto’s van onbekenden, vertelde je me. Je hebt dus geen idee wie degenen zijn die zomaar ineens op je foto’s stonden? Robbert: Klopt. Ik krijg dan vervolgens wel informatie door over wie zij waren en wanneer zij leefden, maar pas als ik me op hen afstem. Janet: Toen ik Sandra interviewde vertelde ze me over nog een gebeurtenis die wat minder prettig was. Robbert: Inderdaad. Ze belde me op een gegeven moment omdat er iets vreemds aan de hand was in haar huis. Hieronder Sandra’s verhaal: Sandra: In de lente van dit jaar was ik thuis met twee logees. Zij kwamen op een gegeven moment gillend en lachend naar me toe gerend met de mededeling dat ze voetstappen hoorden. Ik dacht dat ze me in de maling namen, dus besteedde er verder niet veel aandacht
januari 2012
.
Spiegelbeeld
.9
nnn
s p i r i t u a l i t e i t | i n t e r v i ew m e t R o b b e r t va n d e n B ro e k e d o o r J a n e t O s s e b a a rd |
aan. Maar een week later, toen ik op het punt stond om weg te gaan, zag ik dat er boven licht brandde. Ik liep naar boven om het licht uit te doen, me bedenkend dat ik toch eigenlijk zeker wist dat ik dat niet had aangedaan. Bovenaan de trap gekomen voelde ik plotseling een harde duw! Ik viel van de steile trap en bleef onderaan liggen. Er viel ook nog een zwaar schilderij bovenop me. Mijn knie werd helemaal dik maar ik kon nog wel opstaan en ben ook weggegaan naar mijn afspraak. De dagen die volgden sliep ik slecht. Tijdens het stofzuigen viel ik, omdat ik bleef haken achter een snoer terwijl ik toch heel duidelijk over de stofzuiger heenstapte. Kleine dingetjes die niet klopten… Weer viel ik op die pijnlijke knie. Dan, op een nacht, na eindelijk in slaap te zijn gevallen, word ik wakker omdat ik mannenvoetstappen hoor op de trap! Mijn hart klopt in mijn keel. Ik kijk op de wekker, het is 3.33 uur. Uiteindelijk val ik weer in slaap, maar de volgende ochtend heb ik Robbert gebeld. Ik wilde echt weten wat hier aan de hand was… Robbert kwam ogenblikkelijk de volgende dag, op 5 mei 2011. Hij voelde meteen een enorme weerstand bij de achterdeur. Ik liep met brandende salie het huis te reinigen, terwijl Robbert met mijn camera door het huis liep. Bij de trap voelde hij een sterke weerstand, dus hij ging naar boven. Ik maakte met de salie steeds kruistekens. Robbert transpireerde enorm, terwijl het gewoon 18 graden was. Plotseling ging de salie uit. Ik kreeg het niet meer aan. Robbert zei: “Dan is het over”. We gingen naar beneden en bekeken de foto’s. Ik schrok me helemaal rot! Ik keek in het gezicht van een soort gedrocht van een man!
10
. Spiegelbeeld .
januari 2012
Het leek wel of hij Draculatanden had, echt een soort duivel. Hij joeg me echt de stuipen op het lijf. Maar de foto’s die volgden waren prachtig: allereerst verscheen er een blauw kruis. Toen een wit kruis, een dubbel wit kruis en tot slot nog een zeer helder en krachtig wit kruis. Volgens Robbert was de man toen in het Licht. Prachtig toch dat dit op 5 mei gebeurde? Bevrijdingsdag, ook voor deze man! De laatste foto’s bevatten lichtbollen en –strepen; volgens Robbert was dit Engelenergie. Janet: Wat een heftige gebeurtenis. Robbert: Ja, sommige entiteiten zijn niet gelukkig, daar was deze een goed voorbeeld van. Hij wilde aandacht, dat was wel duidelijk. Janet: De lichtkruizen verschijnen regelmatig op je foto’s. Ook in graancirkels. Robbert: Ja. Lichtkruizen, -bollen, -kolommen. Deze energie, dit bewustzijn is zo hoog, zo Goddelijk, dat het puur licht is. Het is de vorm voorbij. Janet: Je hebt ook met mijn camera en in mijn bijzijn een lichtkruis gefotografeerd, maar toen we het in dit artikel wilden opnemen kreeg je door dat dit nog niet mocht. Robbert: Inderdaad. Ik weet niet waarom, maar het was nog niet de juiste tijd. Als de tijd juist is, mag ook die foto naar buiten. Janet: Er is nog een onderwerp dat onder het kopje Fotografie valt en dat ik in dit eerste artikel aan de orde wil laten komen: de dieren.
Robbert: Dieren worden door veel mensen onderschat en als ‘minder’ behandeld dan mensen. Dit klopt niet en wordt door de wezens met wie ik in contact sta als onterecht betiteld. Ik krijg heel sterk door dat er geen openlijk contact mogelijk is zolang we dieren slecht behandelen. Dieren hebben net zo’n sterk emotioneel bewustzijn als mensen en dienen als zodanig gerespecteerd en behandeld te worden. Janet: Met Pasen dit jaar fotografeerde je een hele serie dieren. Robbert: Dat klopt. Ik voelde al enkele dagen voor Pasen de liefdevolle aanwezigheid van de Heilige Franciscus van Assisi, de beschermheilige van de dieren. Op 22 april fotografeerde ik allerlei dieren en een gestalte in een bruin kleed: Franciscus van Assisi.
Janet: Tot slot wil ik stilstaan bij de twee foto’s die je nam in 2008 van een eenhoorn. Robbert: Dat gebeurde in een graancirkel bij Hoeven. Ik voelde die onvoorwaardelijke Liefde, zo mooi… Ik begon te fotograferen en op twee foto’s verscheen een eenhoorn.
Ik begon te fotograferen en op twee foto’s verscheen een eenhoorn Janet: Wat een prachtig symbool voor het overstijgen van het ego. Het meest pure wordt uitgebeeld door de eenhoorn. Iets mooiers kun je je toch niet wensen op je foto? En dan ook nog eens genomen in een graancirkel! Voor mij is dit de ultieme foto… Ik heb gezocht naar de originele afbeelding met het oog op de ‘geleende beelden’, en ik denk dat ik hem heb gevonden: het witte paard waar Gandalf op rijdt in het derde deel van the Lord of the Rings. Dit prachtige – bijna lichtgevende – paard stond volgens mij model voor de energie die zich zichtbaar wilde maken in deze graancirkel. Tot zover het eerste artikel over Robbert van den Broeke. Vanwege de enorme hoeveelheid foto’s en de lengte van de interviews zijn we genoodzaakt om deel 1 – Robbert’s bijzondere fotografie – op te knippen in twee delen. In het volgende nummer van Spiegelbeeld zal het vervolg worden gepubliceerd. Hierbij komt de focus te liggen op UFO’s, buitenaardse wezens, Lichtwezens en hun boodschap voor de mensheid. < © Alle foto’s: Robbert van den Broeke: www.robbertvandenbroeke.com
Janet Ossebaard www.circularsite.com
© tekst: Janet Ossebaard: www.circularsite.com
januari 2012
.
Spiegelbeeld
. 11
