Simone #06. Filippini. Communicatietijger. Nina Swaep 100% Rotterdam pag 16. Tosca Niterink De Vergeetclub pag 19

mei 2014 > Uiterste verkoopdatum: 21 mei 2014 > Jaargang 19 > Vaste verkoopprijs: € 2,- (waarvan € 0,65 naar de verkoper)

#06

Simone Filippini

Communicatietijger Nina Swaep 100% Rotterdam pag 16

Tosca Niterink De Vergeetclub pag 19

Advertentie Straatnieuws #062014

De Kessler Stichting zet zich in voor mensen die sociaal kwetsbaar zijn, in het bijzonder dak- en thuislozen, die opvang en/of zorg en begeleiding nodig hebben. Ook ambulante hulp is mogelijk. De stichting beschikt over meerdere locaties in Den Haag. Al ruim honderd jaar is de Kessler Stichting een begrip in de regio. Als gespecialiseerde, professionele instelling stemmen we de hulp af op de hulpvraag, behoeften en mogelijkheden van de cliënt. We hanteren een vernieuwende werkwijze en een motiverende, activerende benadering, waarbij we de vaardigheden van de

cliënten vergroten, zodat zij beter kunnen functioneren in de huidige maatschappij. Daarnaast kijken we met belanghebbende partijen en ketenpartners continu hoe het hulpverleningsaanbod actueel kan worden gehouden en delen we onze kennis hierover actief. Wilt u meer weten over de werkwijze en het hulpverleningsaanbod van de Kessler Stichting of over de samenwerkingen, kijk dan op de website of bel het secretariaat via telefoonnummer 070 8 500 500.

kesslerstichting.nl @dakloos 070 8 500 500 (24/7 bereikbaar)

> colofon Straatnieuws wordt verkocht en mede gemaakt door dak- en thuislozen in Den Haag, Rijswijk, Rotterdam, Leidschendam-Voorburg, Westland, Delft, Gouda, Zoetermeer, Wassenaar en de Bollenstreek. De verkopers kopen de krant in voor € 1,35 en verkopen hem op straat voor € 2. Het verschil is een bijdrage in hun levensonderhoud. U herkent de Straatnieuwsverkoper aan de witte pas en het (niet verplichte) rode hesje.

Donaties Giro 7544612 t.n.v. Stichting Haags Straatnieuws, Den Haag. Oplage 7.600 Adres Redactie Straatnieuws Riviervismarkt 5, 2513 AM Den Haag

Ondersteuning en Rehabilitatie

Telefoon 070 363 1821 Email [email protected] Website www.haagsstraatnieuws.nl Advertenties en distributie 070 363 1821 Coördinator Den Haag Arjen Geut M 06 1400 7082 E [email protected] Coördinator Rotterdam Co van der Hoek M 06 3366 1165 E [email protected] Hoofdredacteur Floor de Booys Redacteur Tanya van der Spek Eindredactie Judith Eijkelenboom

Woonvoorziening

Thuisbegeleiding

Financiële begeleiding

“Straks kan ik weer zelfstandig wonen in een eigen huisje.”

“Prettig dat onze begeleider in het begin echt de tijd voor ons nam, wanneer dat nodig was.”

“Mede dankzij LIMOR heb ik mijn financiën weer op orde.”

Medewerkers aan dit nummer: Dagmar Bosma, Christiaan Donner, Eveline van Egdom, Bertus Gerssen, Henriëtte Guest, Suzanne van der Kerk, Annette van Kester, Lamelos, Caroline Ludwig, Cristina Martins, Mevrouw Ooievaar, Ilse Ouwens, Mylène Siegers, Suzanne Stam, Arno van Vught, Paul Waayers en Robbert Weijntjes.

inhoud #06

04 INTERVIEW Simone Filippini van Cordaid "Ik ben net een marktvrouw. Als ik ergens in geloof, kan ik alles verkopen. Ik weet mensen te enthousiasmeren en te binden." 04 Cordaid bestrijdt armoede in binnen- én buitenland. 06 Column Robbert Meijntjes: De Artiest ’t NIEUWS Leger des Heils kan de kleren krijgen 07 TAXI Olifantsbeen 08 TREND Babyboom in de Grote Pyr Hoe is het om op te groeien in woon- en werkgemeenschap Grote Pyr? 10 Terug naar de Stad Omgevingsgeluid STRAATTEKST De leeuw brult bezet 11 WERKPLAATS Computernerds 12 TIJDSBEELD circa 1920 15 BAGAGE van Amr Mobarak 16 REPORTAGE 100% Rotterdam Schrijfster Nina Swaep heeft de Maas door haar aderen stromen. Ze kent de leukste en hipste spots in Rotterdam. 16 19 CRYPTO Puzzel en win de hippe stadsgids 100% Rotterdam! 20 GODENSPIJS Lamspotje met voorjaarsgroenten 21 CULTUUR Tosca Niterink In haar nieuwe boek De Vergeetclub vertelt Niterink over haar dementerende moeder die nu aaibaarder is geworden. 22 UITGELICHT Agenda en Uittips Dreams Free Festival 24 KAASHELD EN POEPHOOFD De Babyboom

Jelmer en Jonne Aflevering 10 Regenjas

Laatste Jelmer en Jon ne. Vanaf volgende editie : Wim Versluis

Ontwerp en opmaak Marieke de Roo Coverfoto Arenda Oomen Druk Wegener Nieuwsdruk Gelderland Het volgende nummer verschijnt op donderdag 22 mei 2014.

Kijk voor meer informatie op www.limor.nl

Door Cristina Martins www.cristinamartins.nl

3

4

interview simone filippini

Straatnieuws #062014

‘De wereld is een platte pannenkoek’ Ze was ambassadeur in Macedonië en consul-generaal in Miami. Als algemeen directeur van Cordaid moet ze het belang van steun aan ontwikkelingslanden verkopen aan de Nederlanders. In 2015 draait de overheid de geldkraan dicht en dient Cordaid zichzelf te bedruipen. tekst Floor de Booys foto Arenda Oomen

foto Leonard Fäustle

> Haar eerste publieke optreden was bij de ramp op de Filippijnen in november vorig jaar. Het kantoor van Cordaid in Den Haag was het zenuwcentrum van waaruit de samenwerkende hulporganisaties werden gecoördineerd. De vuurdoop voor Simone Filippini. Daarna bleef het in de media vrij stil rondom haar. “Ik heb eerst rustig de tijd genomen om de organisatie en haar werkgebied goed te leren kennen. Ik ben naar projecten van ons in Afghanistan, Zimbabwe, Guatemala en Congo geweest. Heel inspirerend om te zien wat daar gebeurt. Ik vertel de mensen daar ook dat het geld van gewone Nederlanders komt, dat ze het uit hun eigen portemonnee halen om mensen te helpen die ze niet kennen in landen waar ze waarschijnlijk nog nooit zijn geweest. Die boodschap komt wel over. En dat mag ook wel, want het blijft bijzonder dat mensen dat doen.” Na de ramp op de Filippijnen gaf de Nederlander ruimhartig: ruim 36 miljoen euro. Internationaal staken we er met kop en schouders boven uit. Het donateurenbestand van Cordaid is het

StraatnieuwsSimone Filippini met een ag. verkoper in Den Ha

afgelopen jaar gegroeid. Geven hoeft overigens niet alleen maar onbaatzuchtig te zijn. Een beetje welbegrepen eigenbelang mag best meespelen, stelt Filippini pragmatisch. “De wereld is een platte pannenkoek. Als het ergens ter wereld slecht gaat, merken wij daar in Europa, Nederland op den duur ook de gevolgen van. Dus als het op meer plekken op aarde goed leefbaar is, dan is dat positief voor ons.” Toch heeft de Nederlandse overheid de 0,7% norm van het Bruto Nationaal Product (BNP) laten varen. Nadat de regering vier jaar geleden fors sneed in de ontwikkelingshulp – Cordaid ging in overheidsbijdrage terug van 120 miljoen naar 70 miljoen op jaarbasis – startte de omvorming van de organisatie tot een sociale onderneming met elf businessunits die grotendeels hun eigen financiering binnen moeten halen. Naast particuliere donateurs wordt nadrukkelijker gekeken naar meer mogelijke financiers als Wereldbank, Europese Unie en grote vermogensfondsen/filantropen.Een gigantische koerswijziging, die Simone Filippini mag afmaken. Ze heeft er zin in. Straalt één en al ondernemingslust en energie uit. “In 2015 gaat de geldkraan dicht. Op basis van nieuwe programmavoorstellen houden we mogelijk 25 miljoen euro subsidie per jaar over, maar zeker is dat niet. We zullen dus zelf de boer op moeten. Dat is helemaal niet slecht. Het maakt ons alerter, meer bewust van kansen, inventiever en nóg zuiniger. Maar je moet dat als organisatie wél bij kunnen benen. De koers is helder. We gaan ervoor.” Het donateurenbestand groeide in het afgelopen jaar van 315.000 naar 325.000 donateurs. “Het begin is er.” Noodhulp Eén ding is zeker: het is een opdracht die ‘communicatietijger’ Filippini als gegoten zit. “Ik ben net een marktvrouw. Als ik ergens in geloof, kan ik alles verkopen. Ik weet mensen te enthousiasmeren en te binden. In het

buitenland heb ik Nederland verkocht. Een prachtig product. En nu ga ik onze nieuwe aanpak in ontwikkelingslanden verkopen in Nederland. Mensen houden sinds de crisis hun hand meer op de knip. Begrijpelijk. Maar als je een goed verhaal hebt, zijn Nederlanders nog steeds gul. Je moet inzoomen op de overeenkomsten tussen mensen. Elke ouder, waar ook ter wereld, wenst dat zijn kinderen het beter of minstens even goed krijgen dan hijzelf. Dat ze

‘Ik ben een marktvrouw’

kunnen opgroeien in een veilige omgeving, met voldoende voedsel en de kans om zichzelf te ontwikkelen. Cordaid bouwt in een kwetsbare omgeving aan bloeiende gemeenschappen. Op basis van gelijkwaardigheid. Zodat de mensen op eigen benen leren staan. Care, act, share, like Cordaid, dát is ons motto.” De thema’s die de komende jaren centraal staan bij Cordaid zijn: gezondheidszorg, noodhulp, onderwijs en ondernemerschap. Met in al onze programma’s speciale aandacht voor vrouwen in fragiele omstandigheden en financiële innovaties. Wat Cordaid vrij uniek maakt in Nederland is dat het zowel in Nederland als in het buitenland actief is in armoedebestrijding. Vorig jaar kwam Cordaid landelijk in het nieuws omdat de katholieke ontwikkelingsorganisatie de armoede in Nederland actief aanpakt. Op basis van ervaringen in Afghanistan en Congo wil zij ook hier werkloze armen aan het werk helpen en uit hun sociale isolement halen. De eerste projecten beginnen in Den Haag, Breda en in de

regio Arnhem/Nijmegen, stond in de kranten te lezen. “Het leek alsof we dat voor het eerst doen, maar we zijn al jaren actief in eigen land. Steeds meer via coöperaties die ondernemersinitiatieven stimuleren, maar ook met hulp aan particulieren. We helpen mensen die een nieuwe wasmachine nodig hebben, maar niet zelf kunnen betalen. Of gezinnen die geen geld hebben om contributie voor de voetbal te betalen. Daar hoeven we geen reclame voor te maken, mensen weten ons te vinden.” De financiering van de armoedebestrijding in eigen land komt van de Bond Zonder Naam. Deze bond werd in 1939 door Pater Henri de Greeve opgericht en maakt sinds 2006 deel uit van Cordaid. “Mijn lijfspreuk ‘Verbeter de wereld, begin bij jezelf’ komt van deze bond. Elk jaar komen er nieuwe spreuken bij. Ze staan op onze website. Bijvoorbeeld: ‘Geef een mens één vis en hij eet één dag. Leer hem vissen en hij eet een leven lang’. Of: ‘Etiketten plak je op flessen, niet op mensen’. Het praktische van de tegeltjeswijsheden spreken haar aan. Simone Filippini haalt haar inspiratie liever uit het dagelijkse dan bij grote leermeesters. Ze staat bekend als een ‘vechtertje’, is niet van de wolligheid en grote concepten of abstracties. Ze wil concreet resultaten behalen in het veld. Verbeter de wereld Ze heeft ook oog voor haar eigen omgeving. Zo stapte ze onlangs op de horecaondernemers op de Grote Markt af. “Het kantoor van Cordaid zit aan de Lutherse Burgwal, midden in het centrum van Den Haag. Als wij willen bouwen aan bloeiende gemeenschappen in kwetsbare omgevingen, waarom dan niet in het centrum van de stad waar we gevestigd zijn. ‘Verbeter de wereld, begin bij jezelf’ concretiseer ik graag. Ik wilde kijken wat we konden doen aan de leefbaarheid bij ons om de hoek. Zodoende heb ik de ondernemers gevraagd mee te denken. Dat wilden ze wel.” Met de

katholieke basis van Cordaid (Cordaid: Catholic Organisation for Relief and Development Aid) is Filippini vertrouwd. Ze groeide op in een katholiek gezin van acht kinderen in Someren, Noord Brabant. “Mijn vader was huisarts. De sociale missie van de katholieke kerk was voor hem de leidraad in zijn handelen. Hij was erg betrokken bij de gemeenschap. In 1955 begon hij als huisarts, hij reed op zijn brommertje overal naartoe. Later kregen we een Kever. Mijn vader groeide op zonder zijn moeder, zij overleed toen hij zes jaar oud was. Zijn vader kon in zijn eentje niet voor het hele gezin zorgen. En mijn vader belandde op een kostschool in België. Ik denk dat hij eenzaam is geweest en zijn drang om mensen te helpen daarmee te maken heeft. Mijn moeder kwam uit Echt in Limburg en was school- en consultatiebureau arts. Zij heeft mij bijgebracht dat je als meisje je eigen bonen moet doppen en financieel onafhankelijk moet zijn. Ze heeft altijd gewerkt naast de zorg voor haar gezin.” Haar vader bracht haar bij dat je altijd medeverantwoordelijk bent voor wat er gebeurt. “Ergens deel van uit maken, je niet terugtrekken op je eigen eilandje.” Waar Filippini haar internationale oriëntatie vandaan heeft, is haar een raadsel. “Het is ons bepaald niet met de paplepel ingegoten. Mijn ouders waren erg op Nederland gefocust. Opvallend genoeg zijn al mijn zussen en broers internationaal actief.

Misschien omdat we nergens bang voor zijn gemaakt.” Armoede Veertien jaar was Simone Filippini toen ze haar eerste buitenlandse reis maakte. “Een aantal dagen naar Parijs met mijn vader en oudste zus. Daar zag ik voor het eerst van mijn leven een dakloze.” Het maakte diepe indruk op haar. Haar eerste herinneringen aan armoede gaan terug naar Helmond, waar haar opa woonde. “Als jong kind ervoer ik daar een grauwheid en armoedigheid die ik niet eerder had gevoeld. De ergste armoede die ik daarna heb gezien, was in Dhaka, Bangladesh. Die stedelijke armoede is altijd vreselijk om te zien, juist omdat mensen afhankelijk zijn van de geldeconomie en niet in hun eigen voedsel kunnen voorzien. Zo'n armoede ziet er heel anders uit dan bijvoorbeeld armoede op het platteland, zoals onder Samburunomaden in Kenia of in het Noorden van Zimbabwe, die feitelijk ook schrijnend is en sterk verbonden met milieudegradatie, maar minder wordt gezien, minder direct opvalt. Na een aantal jaren in het buitenland te hebben gewoond, viel haar bij terugkeer naar Nederland op dat we zo’n zeurderig volkje zijn geworden. “Misschien komt het doordat de crisis er toch diep heeft ingehakt bij veel mensen, maar ik mis onze trots en ondernemingsdrang. Kom op, de schouders eronder. Nederland is een geweldig land.” Gelukkig ziet ze ook

veel dingen in de samenleving waar ze blij van wordt. “Onze campagne die stille helpers in ’t zonnetje zet bijvoorbeeld. Dat zijn mensen die zich belangeloos inzetten voor anderen, voor hun wijk. Die de samenleving laten bloeien. De participatiemaatschappij is er al lang. Jammer alleen dat Rutte het gekoppeld heeft aan bezuinigingen. Daarmee is de insteek negatief geworden. Maar er gebeurt zoveel moois in wijken en buurten.” Mensen ontmoeten op basis van gelijkwaardigheid, dat is het uitgangspunt voor Filippini. Waar ook ter wereld. “Ik kan met iedereen praten.” In sommige landen staat haar vrouwzijn die gelijkheid wel eens in de weg. Filippini kleedt zich uitbundig en vrouwelijk. Toch past zij in Islamitische landen haar kledingstijl aan. “Zodat ik niet te erg opval, en het gesprek open blijft. Maar ik blijf wél mezelf.” Samen met Arabiste en vriendin Petra Stienen was Filippini een keer in Caïro om te praten over vrouwen, seksualiteit en reproductieve rechten. “Gevoelige kwesties in Egypte. We hadden ons erop voorbereid dat we op eieren moesten lopen. Tot onze verbazing begon de minister van buitenlandse zaken het gesprek met een vraag over het gebruik van condooms. Want seks voor het huwelijk mocht dan wel niet, maar hij begreep goed dat de jeugd zoveel last had van gierende hormonen, dat je vooral praktisch moest zijn.”

CV Simone Filippini59 in Nederland

19 Geboren: 9 december ag Ha n Woont: in De Functie: CEO Cordaid taal- en Opleiding: Slavische leiding tot op n ee letterkunde en r. communicatieadviseu e functies op het ers div g: Werkervarin ndse Zaken, ministerie van Buitenla n de afdeling onder meer hoofd va ssadeur in vrouwenrechten, amba generaal in Miami. Macedonië en consul-

Stille helpers Stille helpers zijn de drijvende kracht achter goede initiatieven. Ze doen hun werk stil, bijna onzichtbaar. Op 15 mei organiseert Cordaid voor hen een feestelijke bijeenkomst met verhalen en muziek in het Lucent Danstheater in Den Haag. Aanvang 20.00 uur. De toegang is gratis en iedereen is welkom. In het Atrium, stadhuis Den Haag is tot 16 mei een expo over de geschiedenis van helpen.

6

column robbert

't nieuws ligt op straat


taxi


7

> In de taxi met Arno van Vught. Verhalen van bijzondere ritten in Den Haag.

Dak- en thuislozen voetballen Rotterdamse en Haagse dak- en thuisloze voetbalteams spelen hun volgende wedstrijden op 31 mei in Rotterdam. De jaarlijkse voetbalcompetitie voor dak- en thuislozen, georganiseerd door Stichting Life Goals, is in april van start gegaan met 39 teams uit 19 steden. In de regionale voorrondes wordt de komende maanden gevoetbald om een plek in de finale van de Dutch Street Cup. Op 12 en 13 september nemen de beste teams het tegen elkaar op voor de landstitel op het Museumplein in Amsterdam. De kampioenen dingen in oktober met 63 landen mee naar de beker op de Homeless World Cup 2014 in Chili.

foto Suzanne van der Kerk

De wereld van Robbert Lees over de opmerkelijke situaties waarin schrijver Robbert Meijntjes verzeild raakt.

Ik ben sinds 2009 taxichauffeur. Tegenwoordig werk ik ’s nachts, maar eerst heb ik een tijd overdag gewerkt. Ik vervoerde voornamelijk zieke mensen, moeilijk opvoedbare kinderen en naar urine ruikende bejaarden. In korte tijd heb ik alle ziekenhuizen, serviceflats en revalidatiecentra van Den Haag leren kennen.

Den Haag krijgt De Stadsherberg. Het wordt een ontmoetingsplek voor jong en oud waar gewerkt, vergaderd en overnacht kan worden. De herberg wordt gevestigd in een van de vele leegstaande panden in het centrum van Den Haag en biedt ruimte aan horeca, kunstenaars en muzikanten. Bedenker is Tijs van der Poll, student aan de Haagse Hogeschool. Via een nieuw initiatief, Challenge Den Haag: YOUth Got the Power, won hij 10.000 euro als startkapitaal om zijn plan uit te voeren. YOUth Got the Power zoekt naar het meest ondernemende businessplan in de strijd tegen jeugdwerkloosheid. De tien indieners van uitgewerkte plannen krijgen begeleiding bij het verder ontwikkelen van hun business-concepten. Op deze manier willen de initiatiefnemers sociaal ondernemerschap stimuleren en helpen maatschappelijke uitdagingen aan te pakken.

Het Leger kan de kleren krijgen, ook de uwe?

tekst Arno van Vught illustratie Suzanne van der Kerk

Olifantsbeen > Chemokuren, beroertes, tia's, nierdialyses, bestralingen en de witte schilfers die stokoude mensen op de stoel naast me achter lieten: het heeft mijn leven maandenlang beheerst.Tot ik op een dag een man bij het Leyenburg Ziekenhuis moest ophalen. Terwijl ik hem in zijn rolstoel naar de taxi duwde, vertelde hij het slechte nieuws: hij had

foto Anne Paul Roukema / InHisImage

Ze liep ons tegemoet. Een klein kromlopend wezen in de duisternis. Onopvallend schuifelde ze voort door een menigte aan nachtgangers. We liepen door een straat vol joelende jongeren, een peloton aan strak geklede Japanners en druk bezochte terrassen. Opeens stond ze voor ons. Een magere vrouw. Met kort piekerig haar en een te grote broek. “Meneer, mevrouw, mag ik u even staande houden?” We bleven staan. Doorleefde ogen gleden langs ons heen. “Ik schrijf gedichten. Ik zie er misschien niet zo uit, maar ik verdien zo wel eerlijk mijn boterham. Zou u willen luisteren en mag ik u daarna verzoeken om een kleine bijdrage?” De stem van de vrouw klonk uitgeblust. Maar ieder woord werd zo duidelijk gearticuleerd dat ze een neerlandicus het nakijken gaf. “Ja, natuurlijk,” zeiden we. “Leuk! Wij schrijven ook.” “Oh,” stamelde ze. Ze wiebelde op haar benen en staarde naar onze voeten. “Ik ga diep voor jullie graven, ik ga mijn best voor jullie doen. Uit mijn hoofd. Ja, daar komt ’ie!” De vrouw begon. Een volle vijf minuten. Haar mond ratelde maar door, met de klemtoon op al de juiste plekken en zonder haperingen. Haar handen golfden mee met haar woorden als een zelfbegeleidende dirigent. Ze was een artiest. Maar haar ogen ontweken. Gedurende haar voordracht heeft de vrouw enkel naar onze schoenen gekeken. Ik probeerde me voor te stellen hoe haar leven moest zijn. Maar dat kon ik niet. Natuurlijk kon ik dat niet. Mijn vriendin en ik hadden net gegeten en waren nu onderweg naar de laatste bioscoopvoorstelling van de avond. Van de ene luxe naar de andere onderweg. Wat weten wij nu eigenlijk? De vrouw nam haar geld en verdween. Een naamloze artiest in de nacht.

foto Valerie Kuypers

De artiest

Den Haag krijgt Stadsherberg

‘Het been bewoog geen centimeter’ Op woensdag 16 april vond in Den Haag de officiële aftrap plaats van de nationale kledinginzamelactie van het Leger des Heils. Directeur Bert Sprokkereef verwelkomde Tweede Kamerlid Carla Dik-Faber (ChristenUnie) op het Plein,

waar zij een notitie presenteerde over textielinzameling. Veel burgers weten niet hoe ze kleding kunnen inleveren en zo verdwijnt er jaarlijks nog 135 miljoen kilo textiel bij het restafval. Het Leger des Heils wil met de campagne ‘het Leger kan de kleren krijgen!’ aandacht vragen voor

hergebruik van textiel. De actie duurt tot 20 mei. In heel Nederland staan containers en Rebox-inzameldozen waarin je kleding, textiel en schoenen kan achterlaten. Het recyclen van deze spullen betekent een grote hulp voor mensen die het hard nodig hebben én voor het milieu.

lymfeklierkanker en de dokter had zojuist verteld dat hij nog maar enkele weken te leven had. De behandeling was stopgezet en hij ging nu naar huis om op de dood te wachten. “Chauffeur, ik krijg mijn been niet naar

binnen. Kunt u me alstublieft helpen?” vroeg de man nadat hij zich op de passagiersstoel had laten zakken. Nu zag ik het pas. Zijn rechterbeen was minstens vijf keer dikker dan zijn linkerbeen. Omdat hij een wijde joggingbroek droeg, was het me nog niet opgevallen. Vocht “Dit gebeurt er met je als je lymfeklierkanker hebt”, zei hij mat. “Ze noemen het de olifantsziekte. Mijn been zit – van mijn liezen tot aan mijn tenen – vol met vocht. Maar het doet gelukkig geen pijn.” Twijfelend keek ik naar de magere man en zijn gigantische rechterbeen. Hoewel het beetpakken van opgezwollen lichaamsdelen officieel niet tot de taakomschrijving van een taxichauffeur behoort, kon ik het verzoek van de terminale patiënt natuurlijk niet weigeren. Ik pakte met mijn duim en wijsvinger zijn broekspijp en trok eraan. Het been bewoog geen centimeter. Toen ook een tweede poging mislukte, vermande ik

mezelf. Ik haalde diep adem en tilde met twee handen het been van de grond. Wat ik voelde valt met geen pen te beschrijven. Mijn vingers verdwenen in de weke kuit van de man. Vleesmassa Tot overmaat van ramp kwam het been klem te zitten, waardoor ik de vleesmassa lange tijd moest duwen, trekken en kneden om alles in de wagen te krijgen. Het was verschrikkelijk. Onderweg kon ik maar aan één ding denken: ik moet dat been straks weer uit de auto trekken! Terwijl mijn passagier hardop filosofeerde over hoe hij de laatste dagen van zijn leven zou gaan invullen, vervloekte ik mijn baan als taxichauffeur. We kwamen aan op de Laan van Meerdervoort. Ik besefte dat het uur der waarheid was aangebroken; er was geen ontkomen meer aan. Opnieuw haalde ik diep adem en pakte het olifantsbeen. Met mijn ogen dicht trok ik het met een harde ruk in één keer uit de auto. Meteen voelde ik mijn handen vochtig worden. Ik keek

geschrokken naar mijn handpalmen. Ze glinsterden in het zonlicht. Nog dezelfde avond heb ik mijn baas gebeld en hem verteld dat ik per direct nachtdiensten wilde gaan draaien. Ik heb nooit meer overdag gewerkt en geniet nog steeds elke dag van mijn baan als taxichauffeur.

8

xx xx


reportage grote pyr


9

Feitjes over de Grote Pyr Het gebouw bestaat uit 4500 vierkante meter, waarvan 1500 meter woonruimte en 3000 meter werkruimte. Er zijn 25 woonruimtes en 26 mensen met bedrijfjes. De gebruikers en bewoners huren allemaal. De huren van woningen variëren tussen de 200 en 400 euro per maand, de huur van bedrijfsruimtes ligt 30% hoger. Huurders moeten vier uur per maand bijdragen aan het onderhoud van het pand. Kiezen ze ervoor dat niet te doen, betalen ze servicekosten. Ecologisch leven staat centraal. In 2001 wilde de gemeente het pand eigenlijk afbreken, maar nadat het kraakpand de Blauwe Aanslag aan het Buitenom in 2003 definitief weg moest, kregen de krakers de Grote Pyr aangeboden als vervangende woon- en werkruimte. Het klussen werd gedaan door bewoners, ondernemers en tijdens zomerkampen door jongeren uit heel Europa. Het schoolgebouw werd in 1907 gebouwd door stadsarchitect A. Schadee, leerling van H.P. Berlage. Hij bouwde dat jaar ook de Gasfabriek. Het schoolgebouw was bestemd voor de Hoogere Burgerschool. Daarna kwam er een meisjesschool en later de MEAO. Ondanks de babyboom is er tot nu toe nog geen baby geboren ín het gebouw zelf.

Woongroep met babyboom Als kind opgroeien met allerlei gezinnen in een groot, oud schoolgebouw. Avontuurlijk? Of liever een gewoon rijtjeshuis? In het Haagse woon- en werkpand Grote Pyr vindt een babyboom plaats. tekst Tanya van der Spek foto’s Eveline van Egdom

> “Dit is de raketrally! Dit is de mortierrally!” Vier jongens tussen de acht en twaalf jaar tuimelen acrobatisch over elkaar heen op een trampoline. Het gejoel in de tuin weerkaatst tegen imposante muren van het oude woon- en werkpand Grote Pyr. In 1907 was dit gebouw, gelegen op de hoek van de Waldeck Pyrmontkade en

‘De brandoefeningen zijn het spannendst!’

de Elandstraat te Den Haag, nog de Hoogere Burgerschool. Nu wonen er zo’n zestig mensen in allerlei samenstellingen: gezinnen, alleenstaanden, studenten. Er leven 22 kinderen. Pas geleden is een jongetje geboren en over drie weken komt er een meisje bij.

Een ware babyboom! Hoe ervaren de kinderen deze woonvorm? En waarom kiezen hun ouders ervoor? Een deel van de ouders woonde hiervoor in het gesloopte kraakpand de Blauwe Aanslag. Iedere bewoner heeft in de Grote Pyr zijn eigen woning gebouwd in een ruim en hoog schoollokaal. De resultaten verrassen. Vides, podia, grenen vloeren, organische vormen uit het hout gezaagd: alles is heel sfeervol en warm. Sommige lokalen zijn compleet met keuken en badkamer. Wie dat niet heeft, deelt het met anderen op de verdieping. De wc’s bevinden zich allemaal op de gang. Ecologisch bouwen en leven staat voorop. Naast woonvertrekken bevinden zich ook ruim twintig bedrijven in de Grote Pyr, zoals Het Van Kinderen Museum en biologischvegetarisch restaurant de Hagedis. Drie zalen worden verhuurd. Je kunt er bijvoorbeeld zangles krijgen of ‘fun swing’ dansen. In de historische gangen hoor je regelmatig kinderstemmen en rennende voetjes tijdens het tikkertje,

oorlogje of verstoppertje spelen. Oncontroleerbare bende Boris (10) staat te hijgen na zijn laatste ‘crashrally’. “Ik vind het wonen hier leuk, heel anders dan in een gewoon huis. Hier heb je enorme trappen en altijd een vriendje met wie je kunt spelen.” “Dan voel je je nooit alleen!”, vult Daco (9) aan. De twee vrienden en hun broertjes Driss (8) en Jari (12) zoeken elkaar bijna dagelijks op. Raúl (6) vindt het leuk dat hij hier gewoon in de gang kan voetballen. Daco ziet nog een voordeel: “Als een dief de onderste woonlaag berooft, bellen de mensen die daar wonen de politie voordat hij aan de tweede laag kan beginnen.” Vooralsnog is dat niet nodig geweest. Al stond er in zijn jongere jaren wel een keer ’s middags een vreemde man in zijn kamer. Maar die ging zelf weer weg. Het leukste vindt Daco de brandoefeningen. “Een keer per jaar gaat het alarm af en rennen we hard. Op elke etage klopt iemand

bij alle woningen aan. We moeten eerst naar het pleintje voor het restaurant en als de brand te erg zou zijn, moeten we door naar de Elandkerk.” Soms maken de jongens luidkeels ruzie. Een vader noemt hen ‘een af en toe oncontroleerbare bende’. Ook de 16-jarige Auro, oudste broer van Daco en Jari zegt: “Ik vind het heerlijk om af en toe alleen te zijn, lekker rustig.” Er is een jongensoverschot: achttien tegen vier meisjes. De zusjes Lola (10) en Leyre (8) vinden dat jammer. Zij wonen op zolder. Leyre: “Waar ik het meest van geniet, zijn de verjaardags- en pizzafeesten in de tuin.” In de tuin staat een grote pizzaoven, gebouwd door de Italiaanse vader van Auro, Daco en Jari. “Het mooiste vind ik het uitzicht.” Ze heeft een schilderachtig uitzicht over de stad. Haar zus Lola wil verhuizen. “Eigenlijk is alles leuk hier, behalve het lopen van al die trappen. Maar ik wil graag een golden retriever, wat niet kan zolang we boven wonen. Daarom wil ik naar een gewoon huis.” Leyre: “Een vriendinnetje zei: als jul-

lie ooit verhuizen, wil ik hier wonen!” Ook een klasgenootje van Raúl was vol bewondering: “Jij woont in een kasteel!”. Een vriend van Auro was jaloers op de grote gymzaal en de enorme kelder. Tot de verbeelding spreekt ook het ouderwetse scheikundelokaal met authentieke schoolbankjes (zie foto, red.). Oudste kind Kobo (22), halfbroer van Lola en Leyre, is de oudste van de nakomelingen. Hij woont sinds twee jaar zelfstandig in de Grote Pyr. “Wonen hier is magisch. Ik kwam als 12-jarige uit de Blauwe Aanslag en ontdekte steeds weer nieuwe plekken, die tot vier jaar geleden nog een mysterie waren. Zoals een stuk op het dak van twee bij zes meter waar je in de zon kan zitten. We hebben alles, behalve een zwembad. Er is altijd iemand met wie je kan praten over je gevoelens. We vormen samen één grote bijenkorf. De nadelen? De winters zijn koud, de zomers zijn warm; het pand is niet gemaakt om in te wonen. Maar in andermans huis zou ik niet kunnen wennen, dat is me te schoon. De geluidsisolatie is niet optimaal. Ik ging als tiener los met vrienden. We draaiden harde muziek en kregen vaak ruzie. Na mijn modestudie moet ik helaas verhuizen. De kinderen hier leiden het leven dat ik vijftien jaar geleden leidde. Maar in de Blauwe Aanslag waren de ouders hippies die niet wisten wat ze deden. De huidige ouders zijn goed voorbereid op het ouderschap. De kinderen die hier opgroeien zijn open minded en staan voor elkaar klaar. Ik vind het bijzonder om ze te zien opgroeien.” Als oud-bewoonster Ilse (39) één ding mist, is het precies dat, zegt ze. Ze woonde er vier jaar en is sinds een half jaar terug naar haar geboorteprovincie Groningen. “Ik was een soort tante voor de kinderen. Eéntje kwam regelmatig tekeningen laten zien, een ander kwam knutselen of een stukje viool spelen. Het is heerlijk voor kinderen om er op te groeien.

De feestjes, het spelen op al die gangen. Maar ook daar heb je de normale groepsdynamische processen, dus er is helaas ook een pispaaltje dat buiten de boot valt.” Bij één kindje was Ilse extra betrokken: Phoebe van anderhalf, dochtertje van Eveline. “Soms kreeg ik ’s ochtends vroeg een sms van Eveline: ‘Ik ben al de hele nacht wakker, kun jij het even overnemen?’ Dan zat ik met de kleine in de keuken. Mooi hoe moeders elkaar in de Grote Pyr steunen.” Weerbaar Dat bevestigt Karin (42), moeder van Raúl: “We halen elkaars kinderen wel eens van school; als een moeder ziek is, neemt iemand anders het kind mee. Ze zitten veelal op dezelfde school.” Haar man Andrés (42): “Als we ’s avonds weggaan, zeggen we tegen de buren: hij ligt op bed. Wij pasten ook op onze buurkinderen toen ze kleiner waren.” Ankie (48), moeder van Auro, Jari en Daco: “Ik heb drie jongens en de buurvrouw ook. Dan kun je het erover hebben, dat is fijn. En je hebt hulp aan elkaar.” Terwijl ze het zegt, zit Phoebe bij het gezin aan tafel te eten terwijl Jari haar met gekke bekken aan het lachen maakt. Moeder Eveline (39): “Voor Phoebe is het een enorm geluk om hier op te groeien. De jongetjes zijn dol op hun kleine buurmeisje; ze zingen liedjes en spelen met haar. En ze zijn heel geduldig en verzorgend.” Zijn er ook nadelen? Ankie: “Soms denk ik: het is wel heel beschermd. Als we in een gewone straat zouden leven, zouden ze wat weerbaarder worden, omdat ze dan ook moeten omgaan met wie ze daar tegenkomen.” Hester (35), hoogzwanger, ziet de woongroep juist als mooie kans voor haar 2,5-jarige zoontje Bruin om in contact te komen met anderen. “Bruin woont zowel bij mijn vriend – met wie ik een lat-relatie heb – in de Grote Pyr als bij mij. Ik woon zelfstandig, dus bij mij is hij alleen met mij, maar ik merk dat hij het met al die kinderen in

de Grote Pyr heel leuk vindt.” Hester en haar vriend hadden al een latrelatie voor de kinderen kwamen, en vinden het prima zo. Waarom hebben de andere ouders gekozen voor een woongroep? Leven delen Ankie: “Het is belangrijk voor ons om ‘het leven’ te delen met anderen en om deel uit te maken van een groep: zorg dragen voor elkaar en de omgeving. Het is zo fijn dat sommige dingen spontaan kunnen gebeuren, zoals samen eten of ontbijten, koffie drinken, boodschappen doen, elkaar helpen met klusjes, zonder dat hier van te voren een afspraak voor is gemaakt.” Karin: “Andrés en ik wilden samenwonen op een nieuwe plek en niet intrekken bij elkaar. Ik woonde al jaren in een woongroep, dat vond ik prettig. Ik kende hier al een aantal mensen. Het feit dat we alles konden bouwen dat we wilden was zwaar,

maar ook een mooi avontuur. Andere overwegingen waren: veel ruimte, niet te duur, mooi sfeervol gebouw, levendigheid door de combinatie met bedrijfjes, centraal in de stad, grote gemeenschappelijke tuin, betrokkenheid bij elkaar, ecologisch wonen, veel kinderen, biologisch-vegetarisch eten. Nadeel is dat je altijd concessies doet. De besluitvorming is traag, iedereen heeft evenveel inbreng. Bedrijven en bewoners hebben soms andere belangen en dan gaat het een half jaar over één onderwerp zoals parkeren of rotzooi op de gang.” Oud-bewoner Ilse mist de Grote Pyr wel. “Daar had je al snel je eerste ‘goedemorgen’ te pakken. Nu spreek ik in de winter soms dagen niemand.” Eveline: “In de straat waar ik hiervoor woonde, leef je als kippen in hokjes op elkaar gestapeld. Je kunt bij elkaar naar binnen kijken, maar je kent elkaar niet. Heel vervreemdend. Mijn buren voelen als familie.”

10

column

straattekst


werkplaats buurtnerds


11

> Sleutelen, schaven, (bij)spijkeren. In deze rubriek bezoeken Paul Waayers en Bertus Gerssen werkplaatsen waar oude ambachten herleven.

Buurtnerds: De ‘kleermakers’ in computerland Terug naar de stad Verhalen van een ex-vinexwijkbewoonster

In de prehistorie tekenden onze voorouders op rotsen en in grotten; de moderne mens laat boodschappen achter op muren, stoeptegels en wc-deuren. Fotograaf Mylene Siegers legt de meest bijzondere stadse straatteksten vast.

In februari dit jaar opende de computerwinkel Buurtnerds op de Haagse Gedempte Burgwal zijn deuren. Op een steenworp afstand van elektronicagiganten. Dan heb je lef. Of je bent stapelmesjogge. tekst Paul Waayers foto’s Bertus Gerssen

Omgevingsgeluid Wie in het centrum van Den Haag gaat wonen, moet niet zeuren over een beetje geluidsoverlast. Wie gespitst is op elk geluidje, houdt het niet uit. Je moet je omhullen met een zekere onverschilligheid. De eerste keer dat met een donderend lawaai om zes uur ’s ochtends de glasbakken op de Grote Markt werden geleegd, zat ik rechtop in mijn bed. Nu draai ik me nog eens lekker om. Het geroezemoes van de volle terrassen vind ik inmiddels rustgevend. Ik ken het geluidsritme van mijn nieuwe habitat. Van donderdag tot en met zaterdag zit half Den Haag vlak onder mijn raam aan het bier. Van zondag tot en met dinsdag neemt gaybar De Vink het over. Gelukkig houd ik wel van hun repertoire: veel Gloria – I will survive – Gaynor en Anita – why tell me why – Meijer. Woensdag is de rustigste dag. Dan kan ik mijn eigen muziek nog eens horen. Irritant is het gedoe nadat de kroegen zijn gesloten. Afgelopen weekend, om vier uur ’s nachts, vonden een paar mannen het nodig om heel hard ‘Hoerrrrr’ te scanderen. Leuker is het als mensen uit volle borst een lied aanheffen. Tot vorige week belde ik nooit de politie. Op zomaar een dinsdagavond was opeens de maat vol. Een groepje mensen begon ’s avonds laat op een terras spontaan te jammen. Zo hard dat het leek alsof ze in mijn kamer stonden met hun trommels. Ik draaide het nummer van politie Haaglanden. Daar werd ik doorverwezen naar een speciale lijn voor omgevingsgeluid. Maar zij vonden ze dat de klacht toch meer bij de gewone politie thuishoorde. “Als de mensen in dat kebabtentje aan het trommelen waren, dan zouden wij gekomen zijn, maar ze zitten buiten zegt u, tja dan is het meer iets voor onze collega’s.” Van dit antwoord viel ik stil. Na een jaar wonen in de binnenstad wist ik dat er geluidsoverlast in soorten en maten is. Maar niet dat voor elke soort een aparte agent uitrukt.

computer die als een maatpak zit. Je zou ons ‘de kleermakers van de computers’ kunnen noemen. Maatwerk bij ons en confectiewerk bij de grotere computerzaken.”

Waar: (Antwerpsestraat) Belgisch Park, Den Haag Tijdstip: 13:28 uur Datum: 23 april 2014 Vrijmarkt op stand, onder het wakend oog van 's lands roofdier. Je kunt je plekje op geen betere manier bezet houden, toch?

Wilt u reageren op deze straattekst of andere straatteksten onder de aandacht brengen, mail [email protected].

> “Zal ik jou eens wat echt geks vertellen,” zegt eigenaar Jeroen glimlachend, “de grotere elektronicazaken sturen soms hun klanten naar ons door. Dat heeft ermee te maken dat wij én een andere klantengroep bedienen én reparaties aan computers, laptops, iPads en mobiele telefoons zelf doen en niks ter reparatie opsturen. Zeg maar ambachtelijkheid nieuwe stijl. Wat de verkoop van computers betreft: de computers van die grotere elektronicazaken zijn doorgaans samengesteld uit componenten van allerlei andere goedkope merken. Daarbij is de programmatuur een algemeen gemiddelde. Op zich is daar allemaal niks mis mee, want je betaalt ook niet zoveel. Het grote verschil met de Buurtnerds is dat wij, naast reparatiewerk, hier zelf computers samenstellen. Jij als klant hebt een aantal wensen, en wij richten jouw toekomstige computer naar jouw specifieke wensen in. Niet teveel, niet te weinig en alles in samenspraak met

‘Ik ben een ambachtsman nieuwe stijl’’ die klant binnen zijn budget. En als dat budget niet toereikend is, hebben we nog speelruimte. Zo in de geest van ‘deze toepassing is voor jouw gebruikersdoel niet echt belangrijk, dus daar kunnen we een goedkoper onderdeel inzetten, omdat die nauwelijks belast wordt. Maar die en die voorziening is voor jouw toepassing wel weer heel belangrijk, dus gaan we daar niet op beknibbelen.’ En zo krijgt de klant een

Priegelwerk Een computer, laptop, iPad, of iPhone die kapot is gegaan lijkt gedoemd tot de schroothoop. Echter niet bij de Buurtnerds. Jeroen: “Als amateur kan je soms qua zelf sleutelen aan een desktop computer nog wel uit de voeten. De kast is relatief groot, de componenten gemakkelijk bereikbaar dus een geheugenbankje vervangen is geen punt. Maar defecten oplossen wordt al een stuk moeilijker. Stel dat de computer niet aangaat, geen piepjes geeft, dus blijft zwijgen als het graf. Is het de voeding, de processor, ligt het aan het moederbord, of het geheugen? En dan komt onze ervaring om de hoek kijken. En gaat een laptop, iPhone of iPad kapot, dan wordt het een nog veel lastiger verhaal.” Tussen de opengewerkte laptops en dito mobieltjes, zitten Jeroen’s medewerkers in opperste concentratie te werken. Voor het echte priegelwerk staat een loep met verlichting op de werkbank. Voor de rest de meest uiteenlopende minuscule schroevendraaiertjes, zoals men die niet snel in de schappen van de Gamma zal aantreffen. Specialistisch spul dus. De hele sfeer doet een beetje denken aan de werkplaats van een uurwerkhersteller. Verteerde muizen Jeroen: “Ik voel me ook een ambachtsman. Ambachtsman nieuwe stijl, maar met een hoop overeenkomsten met de ambachten van vroeger. Materialenkennis is daar één van. Wij werken hier met een speciale hete lucht soldeerbout. Met een elektrische bout heb je namelijk sneller de kans dat je door een printplaat heengaat, of nabijgelegen onderdelen eveneens los soldeert. Want het is natuurlijk allemaal klein, kleiner, kleinst geworden. Dus ons vakgereedschap ‘groeide’ daarin mee. Nu zien we weer een omgekeerde tendens. De mobieltjes worden weer

groter vanwege het beeldscherm. Je gaat nu eenmaal niet een spelletje spelen of internetten op een schermpje met het formaat van een postzegel.” In de computers die ter reparatie aangeboden worden, treffen Jeroen en zijn medewerkers soms de gekste dingen aan. Van Saharazand tot kattenharen en verteerde muizen aan toe.

Jeroen: “Soms zetten mensen een computer weg, willen ‘m na een tijdje toch weer gebruiken en doet hij het niet meer. Dan maken wij ‘m open en vinden een dode muis in de ventilator. Je treft de gekste dingen aan in computers. Soms is het zo ongelooflijk, dat zelfs ik mijzelf hoor mompelen: ‘Ik ben toch niet gek?’”

12

tijdsbeeld


13


1920-1930 Café De Bruinvisch met sleepwagen, Hillelaan, Rotterdam-Zuid. Ze hebben al die tijd op zolder gelegen: de filmbeelden die notaris Gotthard Pieter Spoel uit Rotterdam maakte in de jaren 20 en 30. Een achternicht schonk ze aan het Stadsarchief Rotterdam. Ze zijn uniek omdat er nauwelijks bewegende beelden bestaan van Rotterdam voor het bombardement in 1940. Het materiaal was vastgelegd op spoelen van het zeldzame Baby Pathé 9,5 millimeter formaat. Spoel woonde met zijn gezin in de wijk Blijdorp en filmde zijn familie op verschillende locaties in de stad. Op 14 mei wordt het bombardement van 1940 herdacht. Het Stadsarchief maakt daarvoor een compilatie van de beelden. Café De Bruinvisch (er bestond ook een sleepboot met die naam) aan de Hillelaan bestaat niet meer. Het heeft vroeger ongetwijfeld veel drank geschonken aan schippers. De Hillelaan kreeg in de 16e eeuw een sluis en een sluisvliet. “Café De Bruinvisch is halverwege de jaren 90 gesloopt omdat het gebouw te oud was,” vertelt Ralph van Dijk (50), eigenaar van het 42 jaar oude biljartcafé De Pijp aan de Hillelaan 41 in Rotterdam-Zuid. “Nu staat er op die plek nieuwbouw; winkels waarboven studenten wonen.” De Bruinvisch was in haar laatste jaren volgens Van Dijk ‘een polonaisecafé’ waar vooral mensen uit Katendrecht kwamen.” Bron foto Collectie Stadsarchief Rotterdam

Advertentie

bagage amr


15

> Mensen dragen nogal wat met zich mee. In deze rubriek leren we stadsgenoten kennen aan (de inhoud van) hun tas.

De Egyptische Amr Mobarak werkt in de logistiek, als vrijwilliger coacht hij een jongen van veertien. ‘De combinatie van kennis, geloof en ervaring is mijn grootste bezit. Dat is veel meer waard dan spullen of spieren.’ tekst Caroline Ludwig foto Henriëtte Guest

Wist je dat er ieder jaar 135 miljoen kilo kleding wordt weggegooid en verbrand? Dat zijn 10.000 vrachtwagens vol! Het Leger des Heils zamelt kleding, schoenen en textiel in waarmee we mensen die het hard nodig hebben én het milieu helpen. Als je dus je kast opruimt, doneer dan je kleding aan het Leger des Heils.

Kennis, geloof & ervaring Je zit achter je laptop in de bibliotheek. Mogen we daaruit concluderen dat dit je werktas is? “Voor een sollicitatie heb ik een chiquere tas. Deze is meer voor dagelijks gebruik. Mijn laptop is het belangrijkste voorwerp in mijn rugzak. Ik gebruik hem om informatie te zoeken, het nieuws te lezen en contact te onderhouden met mijn familie. De bibliotheek is een fijne en levendige plek. Als ik me wil concentreren, bijvoorbeeld om een sollicitatiebrief te schrijven, ga ik boven in de studieruimte zitten. Ik ben begonnen met een nieuwe baan in de logistieke sector, dus brieven schrijven hoeft niet meer.” Wat heb je nog meer bij je? “Een businessboek, het tijdschrift Quest, een pen, een paraplu en opladers voor mijn computer en telefoon.”

kijk voor de dichtstbijzijnde container op www.reshare.nl of bel gratis met 0800 0322

Wat is de meest bijzondere plek waar deze tas geweest is? “Ik denk in Barcelona voor een stedentrip. Ik hou van steden. Misschien omdat ik uit een grote stad kom. Ik ben geboren in Cairo, Egypte. Vijf jaar geleden kwam ik voor de liefde naar Nederland. Ik leerde de taal, deed vrijwilligerswerk en had verschillende banen. Nee, we zijn niet meer bij elkaar. Helaas is het niet gelukt. Ik had toen terug kunnen gaan, maar dat heb ik niet gedaan. Omdat ik van dit land houd en inmiddels de liefde van mijn leven heb gevonden. Als ik hier ben, mis ik Egypte en andersom.” Je zet jouw bagage in om anderen te helpen. Hoe doe je dat? “Ik coach een jongen van veertien. Hij doet het goed op school, maar hij is verlegen en bijna al z’n vrije tijd besteedt hij aan computerspelletjes. Ik probeer andere activiteiten met hem te doen:

Naam Amr Mobarak Leeftijd 33 jaar Woont in de buurt va n het Zuider park Locatie interview Cent rale Bibliotheek, Den Haag om 10.30 uur Merk tas Nike

sporten, sociale contacten leggen, vrienden maken. Hij is van Surinaamse afkomst en mist een vader. Ik ben een vriend en grote broer voor hem. Ik zie het als een voorbereiding om later een goede vader te worden. Bovendien heeft dit land voor mij een cursus Nederlands betaald; ik vind het logisch om iets terug te doen. Eerder werkte ik als vrijwilliger met mensen met een verstandelijke beperking.” Welke last tors je met je mee? “Dat na vijf jaar mijn relatie voorbij is. Het is de schuld van ons alle twee. Ik kom uit een cultuur waar gevoel heel belangrijk is; het ging haar meer om materialistische dingen en dat botste. Nu ik een nieuwe vriendin heb, ligt die moeilijke periode gelukkig achter me.” Door welk bezit voel jij je rijk? “De combinatie van kennis, geloof en ervaring. Dat is me veel meer waard dan spullen of spieren. Het zorgt ervoor dat ik de goede weg kies en voor anderen kan zorgen. Ik ben moslim, ik denk dat we allemaal in dezelfde God geloven. Alleen noemen we hem anders. Mensen zoeken altijd naar de verschillen, dat doen we om ons te onderscheiden, maar de overeenkomsten zijn veel groter. Als ik iets moois zie, zeg ik Allah. Allah betekent zowel God als mooi. En als ik me niet goed voel of problemen heb, dan ga ik bidden. Dat geeft rust en maakt me geestelijk sterk.”

16

route 100% rotterdam


Ontdek 100% Rotterdam

17


Posse Espressobar

De Matroos en het Meisje

door (én ook voor) locals Rotterdam is natuurlijk de leukste stad van Nederland en als Hagenees valt er genoeg voor je te ontdekken. Maar ook als je Rotterdammer bent, heeft de stad nog zat verrassende plekken voor je in petto. Nina Swaep, schrijfster van de 100% Rotterdam gids, helpt je op weg. tekst Suzanne Stam foto’s Ilse Ouwens

Extra tips van Nina:

“Deze espressobar is alleen in het weekend open. Ondernemer en fotograaf Paul Posse vindt het leven te kort voor vieze koffie, vandaar dat hij deze bijzondere koffietent en fotogalerie is gestart. Elke maand hangen er andere foto’s die ook te koop zijn. In het weekend verandert het stille pleintje aan de voet van de Rijnhavenbrug in een levendige plek als de deuren van de Fenixloods openschuiven en Posse volstroomt met koffieleuten. Posse is ingericht met retro meubels en andersoortig rare spulletjes. Zo’n plekje waarvan je denkt ‘hè, wat doet dat hier’, met een lekker rauw tintje. En goede koffie natuurlijk!” capetownrotterdam.com/food/posseespressobar

Niets is zo veranderlijk als Rotterdam. En zo komen er natuurlijk steeds meer leuke tentjes bij. De laatste nieuwkomers die je niet mag missen:

Het Deliplein heeft zich ontpopt tot een gezellig eetplein. Eten wat de pot schaft, dat doe je bij de Matroos en het Meisje. Je hoeft alleen maar de gangen te kiezen en de koks doen de rest met lokale producten en inspiratie van het seizoen. “Heel goed eten, goed geprijsd en goed gepresenteerd, eten op sterniveau. Je zit tussen het Delftsblauw en de vitrages. Het personeel is zo aardig dat het net is alsof je ze persoonlijk kent, heel fris!” Delistraat 52, www.dematroosenhetmeisje.nl

Park & Scheepvaartkwartier

Chinese Boot

Volgens Nina zijn Het Park en de wijk het Scheepvaartkwartier eigenlijk heel bijzonder. “Beide liggen lager dan de dijk en zijn rond 1830 aangelegd in de voormalige Muizenpolder. Omdat er in die tijd te weinig ruimte was voor schepen om aan te leggen, is de Veerhaven aangelegd. Zo ontstond het Scheepvaartkwartier, een nouveaux riches wijk waar de nieuwe rijken zoals havenbaronnen neerstreken. De rijke baronnen lieten prachtige panden bouwen van een koninklijke stijl die uniek is in Rotterdam. Het huidige Wereldmuseum was oorspronkelijk van de Vereeniging der Koninklijke Yachtclub, voorgezeten door prins Hendrik. Vanuit de balzaal keken de prins en zijn metgezellen naar roeiwedstrijden terwijl het plebs buiten op een houten tribune zat.”

Historische Tuin Schoonoord

“Ver weg van Chinatown op de WestKruiskade ligt het Shopping Centre Oriental, in de volksmond ook wel de Chinese Boot genoemd. Hier kun je terecht voor exotische producten en serviesgoed uit verschillende Aziatische landen. Boven in de boot kun je ook slapen in het New Ocean Paradise Hotel.” Parkhaven 21, www.amazingorientel.com

“Een goed bewaard geheim dat zelfs bij weinig Rotterdammers bekend is. Een oprijlaan met een sjiek hekwerk omsluit deze groene oase in de stad. Romantische vijvers, bloemen en doorkijkjes geven je het gevoel in een Engels kostuumdrama te zijn beland. Echt een pareltje.” Kievitslaan 8, www.tuinschoonoord.nl

Boulangerie Traditionel Bakkerij Bussing

Wilhelminapier & Katendrecht We trekken verder, via de Erasmusbrug lopen we naar de Wilhelminapier. Hier zijn Hotel New York en het Fotomuseum natuurlijk een bezoekje waard. De nieuwste brug van Rotterdam is de Rijnhavenbrug: de verbinding van de Wilhelminapier met Katendrecht. Nina: “De brug wordt in de volksmond Hoerenloper genoemd, een verwijzing naar het stoute verleden van de buurt. Zeelieden genoten op Katendrecht van het verboden vrouwelijk schoon.”

Soi3 Soi3, het kleine broertje van Delibird, is sinds januari open en zit in Chinatown in het centrum van Rotterdam. Je kunt hier terecht voor lunch en diner. Eigenwijs, hip, relaxed en lekker, dat zijn de ingrediënten voor zowel het menu als het interieur van deze nieuwe Rotterdamse aanwinst. Op de kaart staan heerlijke curry’s, Thaise salades, soepen en noedels. West-Kruiskade 63a. Dertien restaurant Dertien restaurant is opgezet door het team van restaurant De Eendracht (dat de deuren heeft gesloten). Eigenzinnig eetcafé om de hoek van de Witte de Withstraat met gastronomische gerechten van hoge kwaliteit. Reserveren kan niet, gewoon wachten op een plekje! Schiedamse Vest 30, www.dertienrotterdam.nl O ja: wist je dat je de prachtige balzaal in het Wereldmuseum kunt bewonderen als er geen besloten bijeenkomsten zijn? Vraag het gewoon even bij de balie. Het Wereldmuseum is natuurlijk sowieso een bezoekje waard. Misschien leidt Nina, die ook als gids in het museum werkt, je wel rond!

Delibird Damage Playground

De Ballentent

“De Ballentent zit er al zó lang, daar moet je een keer geweest zijn. Je kunt hier allerlei cafégerechten krijgen maar het gaat natuurlijk om de gehaktbal. De enige plek in Rotterdam met nog een havenkarakter. Hier komen sjiek en niet-sjiek Rotterdam gewoon een simpel balletje prikken.” Parkkade 1, www.deballentent.nl

“Als je hier langs fietst, ruik je al van verre de lekkerste broodgeur. De deur heeft een prachtige krakeling als deurknop. Een bakkerij met goede producten van natuurlijke grondstoffen. Speltbrood, breekbrood, notenbrood maar ook brioches, muffins en scones; Bussing heeft het allemaal. Een meetingpoint voor buurtbewoners, zakenlui met hun krant en dagjesmensen.” Van Vollenhovestraat 48a, www.bakkerijbussing.nl.

Delibird van Wiland Toelen is misschien wel het beste Thaise restaurant van de stad. Delibird is pretentieloos, eerlijk, puur en vooral authentiek. Eten is in Thailand vooral een sociale gebeurtenis; randzaken, overbodige luxe en zinloze decoratie doen er niet toe en vind je dus ook niet in Delibird. “Een heerlijk zaakje met relaxte sfeer waar vanuit de open keuken de heerlijke geuren je tegemoet komen.” En je kunt er ook nog eens terecht voor take-away.” Delistraat 44A – 46C, www.delibird.nl

Damage Playground is een modewinkel, creatieve ruimte, galerie, boekhandel, platenzaak en webwinkel voor de man die de wereld als zijn speeltuin ziet. Damage gaat uit van de ruimdenker en vrijgeest. Je kunt meer dan je denkt, is het credo. “Ook een beetje voor vrouwen.” Hillelaan 29, www.damageclothing.com

App Wil je op de hoogte blijven van de leukste plekjes die je niet mag missen? De app wordt elke drie maanden geüpdatet. Download hem op www.100procenttravel. com/apps Win 100% Rotterdam, 100% op de hoogte Ontdek Rotterdam met de 100% Rotterdam gids. Verkrijgbaar bij onder andere de VVV voor € 12,95. Of win door mee te doen aan de cryptogram op pagina 19.

Advertentie

01


door Mevr. Ooievaar

DIBOND ACTIE ALLE PRINTS OP ALUMINIUM

van Deze keer een crypto gende editie vol , aar iev Oo vr. Me er terug. is Marïette Storm we

25% KORTING

2

1

19

11

zoekt sponsors! Deze bedrijven zijn onlangs al sponsor van de krant geworden. En zoals u ziet, is er nog genoeg ruimte voor het logo van uw bedrijf of organisatie.

Straatnieuws is dé straatkrant van Den Haag: een eigenzinnige, betrokken krant die wordt verkocht bij supermarkten, winkels en stations door in totaal 175 dak- of thuislozen. Zij verdienen daarmee een kleine maar welkome aanvulling op hun bescheiden inkomen. De krant wordt volledig subsidievrij gemaakt.

uw logo?

uw logo?

Wel zoekt Straatnieuws sponsors: organisaties en bedrijven die betrokken zijn bij de krant én bij wat leeft in de stad. Zij krijgen een flinke korting op advertenties en advertorials en een eervolle en dankbare vermelding op deze sponsorpagina. Daarnaast worden sponsors uitgenodigd voor de jaarlijkse Straatnieuwslunch, samen met de Haagse burgemeester

12

13

én Straatnieuws-ambassadeur Jozias van Aartsen. Interesse? Neem contact op met het campagneteam van Straatnieuws via [email protected], en uw logo kan in de volgende editie van de krant al op deze pagina staan.

14

15 6

4

16 Horizontaal 3 Feestelijke opening door WA op 13 maart j.l.(2) 4 Zelfs Herodus de Grote ging hier al winkelen (11) 8 en 5 verticaal) Nieuw klokhuis voor de Appel (8) 9 Vrouw van Lee(n) (5) 10 Niet alleen (2) 13 Marathon op de camping (4) 14 Haagse vogel (8) 17 Monumentale appeltaart in Den Haag en R'dam (5) 19 Wilde frisheid (2) 20 Hartelijk (5) 24 Tweeslachtig (2) 25 Makkie (5) 27 Grijs familielid van H14 30 en 29 verticaal Binnenkijken bij NDT (2,4,5) 31 Blij verrast (2) 33 Rotterdamse groet (4) 34 Ideale honden uitlaatplek (2,8) 36 Was ik nog vergeten (2) 38 Daar zitten Henk en Sharon (2) 40 Knutselplek (7) 41 Is Leni bij Pieterburen (4) Verticaal 1 Bloem met pretenties (6) 2 Is altijd de Sjaak (4) 5 Nieuw (4) 6 Kooptuin (8) 7 Juwelier op hoge poten (8) 10 Paradijs (4) 11 en 10 verticaal Pornoster met biografie (5,4) 12 Bot (3) 15 Krant (2) 16 en 40 horizontaal Hier was rauwe kunst, da's andere koffie (3,5,7) 18 Schamel (5) 21 Ja heb je, deze kun je krijgen 22 Tafelgenoot van Genee en Derksen (3) 23 Ho. ff in Den Haag (5) 24 Vriendin van Haagse Harry (6) 26 Dubbel lekker in december (4) 28 Chique schakelaar (6) 29 Paaps (5) 31 Haags huppeltje (5) 32 'Heer' Van Es (5) 34 Oost Indisch (4) 35 Populaire uitleenplek (4) 37 Concullega van (H32) 39 Klaar, zucht van voldaanheid (2)

3

7

5

070 - 361 61 64 · www.colourdigital.nl · [email protected] · Turfmarkt 28 · 2511 CA · Den Haag

uw logo?

18

10

INCLUSIEF PROFIEL VOOR BEVESTIGING AAN DE WAND

uw logo?

7

9

8

LEVERTIJD 5 WERKDAGEN

uw logo?

6

1

2

(ZONDER EPOXY OF PLEXIGLAS)

19

3

5

4

25% KORTING OP ALLE DIBOND PRINTS: ZOWEL WIT ALS BRUSHED

crypto 01

17

18 19

20

21

22

23 24

25

26

27

28

10

13

15

29 11

20

30

31

12

9

32

33 8

34

35

36

17

37 38 40

41 14

16

01

39

1

2

3

13

14

15

16

4

5

17

18

6

19

7

8

9

10

11

12

20

Uitgepuzzeld?

Als u bent uitgepuzzeld leest u in de gekleurde hokjes iets dat logisch is in deze tijd van het jaar Stuur uw oplossing vóór maandag 12 mei naar: Straatnieuws, Nutshuis Riviervismarkt 5, 2513 AM Den Haag of mail naar [email protected]. Straatnieuws verloot onder de winnaars het boek de stadsgids 100% Rotterdam van Nina Swaep.

De winnaar van crypto 235/215 is Henk van Leeuwen uit Den Haag. Het boek Strijken van Carry Slee wordt toegestuurd.

OPLOSSING CRYPTOVILLE 215 (herplaatsing): Drakensteyn, Lage Vuursche * * * * * * * * * * * * S * * * *

* * * S K A I * L * * V O L K * *

* * * * O * N * U * * * L * O * *

* C H I N A T O W N * J O H N * *

* A * * I * E * * * K * * * I * *

* R * A N D R E V A N D U I N * *

* N * * G * E * R * U * I * K * *

M A U R I T S H U I S * T A L K *

* V * * N * T * C * * * D * Y * *

* A L I B I * * H * * * E * K * *

* L * * E * * E T I K E T T E N *

* * * P A T E R * * I * O * S * *

* * * * T * * G * G E P O S T * *

* * * * R * E * E * V * N * A * *

* * * W I L L E M P I E * * L * *

* B * * X * I * M * E * D E L F T

* O * A * * A * A L T * A * E * *

Straatnieuws geeft adresgegevens niet door aan derden, maar gebruikt deze incidenteel voor eigen mailings.

* B O M A N S * * * * * K A N * *

* * * A * * * * * * * * * * * * *

20

kookrubriek godenspijs


cultuur tosca niterink


21

> Dominee Christiaan Donner kookt even graag als dat hij preekt, met goddelijke gerechten als resultaat.

Een scherp oog voor het absurde

Met 4 en 5 mei vlak vóór ons – of net in de rug – verbaas ik me over wat er zoal over ‘vrijheid’ gezegd wordt. Het lijkt zo vaak aan de oppervlakte te blijven, terwijl daaronder zulke diepe wortels kronkelen. tekst Christiaan Donner beeld Henriëtte Guest/Annette van Kester

Vrijheid leren, oefenen en bevechten > In het pastoraat met gevangen mensen komt het onderwerp vrijheid steeds op tafel: je zit gevangen dus je kunt niks en het leven begint pas weer als je vrij bent. Hoezo? Alsof vrijheid niet iets is wat je dagelijks beleeft en telkens onderhouden moet. Want (hier komen die wortels): vrijheid is niet een soort product van de bevrijding van onderdrukking in welke vorm ook. Ons begrip van vrijheid in de westerse cultuur heeft haar voeten stevig staan in de kern van de

nodig:

joodse en christelijke traditie. Die zegt dat ieder mens een unieke en onopgeefbare waardigheid heeft. Geen enkele gemeenschap, maatschappij, familie, staat of wat ook staat boven die ene unieke mens. Hoeveel er daar ook van zijn. Geen misdaad kan trouwens aan die waardigheid ook een einde maken. Deze waardigheid is de wortel onder de vrijheid. Het geeft aan dat woord een diepzinnige en veelzeggende betekenis. Moeilijk? Ach, ook weer in de bajes is er dan opeens iemand die zomaar

voorleeft wat ik hier bedoel. Of liever gezegd: ik heb dit van hem geleerd. Ralf (ik noem hem maar even zo) is een kaalgeschoren lange veertiger, geboren op de Antillen. Hij had een lange straf. In de wekelijkse gespreksgroep zei hij op een keer zomaar: “Ik ben hier altijd vrij.” De hele groep rolde lachend over hem heen. “Hoe lang zit jij al, man?” “Lang,” zei hij, “maar ik heb vrijheid gevonden.” Iedereen wilde weten waar hij het over had. “Nou kijk”, zei Ralf, “als ik weet dat de bewaarders de deuren

Lamspotje met voorjaarsgroenten

voor 4 personen • Dep het vlees droog en snij het in dobbelstenen. 1 pond lamslappen (liefst van bout zonder been) 1 dl vleesfond (uit potje)

• Maak aardappelen en groenten schoon en snij de worteltjes kleiner, de sperziebonen door de helft. • Doe wat zout, peper en de bloem in een plastic zak en schud door elkaar:

zout en peper uit de molen

voeg het vlees toe en schud tot de dobbelstenen aan alle kanten met

2 el bloem

bloem bedekt zijn.

2 el zonnebloemolie

• Verhit in een braad- of hapjespan de olie en de helft van de boter. Braad

40 gr boter

het vlees tot het aan alle kanten lichtbruin is. Schenk er 3 dl warm

3 dl warm water

water bij, voeg het vleesfond toe en blijf roeren tot alles kookt. Zet het

750 gr krielaardappeltjes

vuur dan wat zachter. Doe er de takjes tijm en laurierblad bij. Leg een

200 gr peultjes en/of sperzieboontjes

deksel op de pan en laat 20 min. stoven.

150 gr jonge worteltjes 6 bosuitjes 1 el fijngehakte peterselie 1 laurierblaadje 3 takjes verse tijm

gaan sluiten, ga ik vlak daarvoor naar de bewaarder toe en vraag beleefd: ‘Bewaarder, wilt u mijn deur dichtdoen?’ Zo is het mijn keuze en houd ik mijn vrijheid. Vlak voor het luchten vraag ik dan weer of ze mijn deur open willen maken.” Vrijheid is een kunst, een levenskunst, bedoelde Ralf. En zulke vrijheid is er nooit zomaar. Die moet je leren, oefenen en soms bevechten. Vooral in jezelf. Met geestkracht, humor en wijsheid.Een aanmoedigend voorjaarspotje dan maar!

In haar nieuwe boek De Vergeetclub vertelt Tosca Niterink (54) met scherp gevoel voor het absurde over haar dementerende moeder. Die woont in een groep van acht dames op leeftijd, achter een cijferslot, voor hun eigen veiligheid. tekst Tanya van der Spek foto Ruud Pos

> Het is niet eerder verschenen: een humorvol boek over de dagelijkse situaties in een woongroep van dementerende dames. “Ik kwam op het idee door de enthousiaste reacties op mijn columns hierover in Esta en later NRC Handelsblad. Zoveel mensen herkennen dit – de helft van alle mensen boven de 85 hebben een vorm van dementie.” Het beangstigt haar: “We zijn zo blij dat we allemaal honderd worden, maar ik houd mijn hart vast.” Niet alleen is ze bang om zelf te gaan dementeren, maar wie kan en wil straks die miljoenen ouderen verzorgen? “Dan zullen we boeten voor hoe we nu met onze ouders omgaan.”

‘Wil je een zuigeling? Adopteer een demente!’

• Voeg dan de aardappeltjes en nog 10 min. later de worteltjes en peultjes/sperziebonen toe. • Snijd de bosui fijn en schep die er 5 min. voor einde kooktijd doorheen. Doe de deksel niet meer op de pan. • Vis de tijm en de laurier er uit. Strooi eventueel nog wat zout en peper uit de molen eroverheen. • Verwarm de borden voor (gaat prima in de magnetron) en dien op. • Strooi er fijngehakte peterselie overheen. Geef er brood bij wat je lekker vindt: stokbrood, ciabatta of donkerbruin boerenbrood.

Niterink realiseerde zich nog eens extra, na een gesprek met een Surinaamse verpleegster die zei dat het in Suriname normaal is voor je ouders te zorgen, in wat voor een decadente maatschappij leven. “Kinderen naar de crèche, ouders in een tehuis en zelf heel druk zijn met in de file staan en achter een computer zitten. Laatst was ik op babybezoek bij een vriendin en ik dacht: nu vinden we zijn spuug en

poep schattig, maar later wil niemand zijn luier meer verschonen. Iedereen die zo graag een zuigeling wil, zou ik willen zeggen: adopteer een demente. Die vindt alles heerlijk wat een klein kind ook heerlijk vindt.”Niterink schrijft in haar boek over haar eigen schuldgevoel. Ze heeft kort gedacht om bij haar moeder in te gaan wonen. “Maar ik houd het nog geen avond uit. Iemand die steeds dezelfde vragen stelt, werkt op mijn zenuwen.” Overigens benadrukt ze dat haar moeder ‘gezegend dement’ is. Ze voert nog conversatie en is zelfs in sommige opzichten leuker geworden. “Ze heeft bepaalde reserves laten varen. Ze laat zich nu de hele dag knuffelen zonder dat ze bang is dat haar haar door de war gaat en ze kan echt genieten van lekker eten terwijl ze vroeger altijd op haar lijn lette.” In de groep zitten ook een wiskundelerares en een veearts. Een man die erbij kwam, stierf binnen drie weken. “Hij was majoor en wilde per se zijn status hoog houden. Dat gaat niet als een jong meisje jou moet wassen. En de dames zagen hem natuurlijk gewoon als morsige, oude man.” Den Haag De Vergeetclub is de opvolger van Niterink's debuut Klimmen naar kruishoogte waarin ze de voettocht beschrijft die ze maakte met haar ‘wandel- en danspartner’ Anita Janssen naar het Spaanse bedevaartsoord Santiago de Compostela. Tosca Niterink, die in

de jaren 80 en 90 samen met Arjan Ederveen furore maakte op televisie met Theo en Thea, Kreatief met Kurk en Borreltijd is een begaafd schrijfster. Met haar woordvondsten, haar scherpe gevoel voor het absurde en hilarische typeringen onttroont ze zelfs Ronald Giphart. Veel hoofdstukjes in De Vergeetclub eindigen met een uitsmijter waarbij ze gebruikmaakt van de verrassend kinderlijke wijze waarop een demente naar de wereld kan kijken. Als de vissen in de vijver zijn verdwenen, vindt één dame dat logisch. “Er zit te veel water in, ze zijn gewoon verdronken.” Niterink is gevraagd een documentaire te maken over de woongroep. Het had makkelijk gekund – partner Janssen is camerajournalist en fotograaf – maar dat wilde Niterink niet. Ze vindt schrijven magisch, omdat ze de realiteit een beetje naar haar hand kan zetten. Janssen, geboren en getogen in de Haagse Schilderswijk en onder contract bij Omroep West, vroeg Niterink laatst of ze niet in Den Haag wilde wonen. Er is tenslotte makkelijker een grote woonruimte te vinden. Tosca had geschrokken uitgeroepen: “Wat moet ik daar nou?” Koffie zetten Wat was het moment dat Tosca, haar broer en zus wisten dat het niet langer ging thuis met haar moeder? “Het tikt aan. Mijn moeder is nu 87, ze begon op haar 76ste te sukkelen. Op een gegeven

moment had ze zes jassen bij de kapper hangen. Ze viel van de fiets, ze viel in huis, was steeds haar sleutel kwijt. Tijdens een test bij de geriater moest ze koffie zetten. Er stonden een koffiezetapparaat, een waterkoker en een fluitketel. Op een gegeven moment stond de geriater met zijn sandalen in het water en had ze hem bijna geëlektrocuteerd. Vanaf dat moment mocht ze thuis haar gasfornuis niet meer gebruiken.” De dag dat haar moeder naar de woongroep moest, noemt Niterink de verschrikkelijkste uit haar leven. “Omdat ik niet meer kon slapen, heb ik in de eerste periode bij mijn moeder op de bank geslapen. Nu beseft ze het gelukkig niet meer, maar stel je voor: je moet je huis uit, bijna alles wat je dierbaar is moet weg, wat neem je dan nog mee?”

22

agenda mei

Straatnieuws

23

Straatnieuws

#062014

#062014

eerde Straatnieuws select ratis uit de agenda twee g or u. of goedkope uitjes vo Een spannende concertserie op elke eerste zondag van de maand in het Diepe. € 10,www.denieuweregentes.nl 21.00 Koninklijke Schouwburg: Het onderzoek. 'Het onderzoek' was het tweede toneelstuk van Peter Weiss. Hij schreef het naar aanleiding van de Frankfurter Processen. Voor het eerst werd er in Duitsland, in de openbaarheid en onder grote mediabelangstelling, een nauwgezet en ondraaglijk beeld werd geschetst van het dagelijks leven in de concentratiekampen. Gratis. www.nationaletoneel.nl

Den Haag do 1 mei 09.30 ProDemos - Huis voor democratie en rechtstaat: Beleef politiek Den Haag van dichtbij. ProDemos Binnenhof neemt u mee naar de Ridderzaal en de Eerste en Tweede Kamer. Variabele prijzen en bezoekmogelijkheden. € 5,- t/m € 10,www.prodemos.nl/binnenhof 13.00 Lange Voorhout Lange Vijverberg Buitenhof Frederik Hendrikplein: Koningskermis. Trouwtje trekken, grabbelen, botsauto's en nog veel meer op deze feestelijke kermis. Speciaal voor de kleintjes is er een ruime keuze aan de kleurigste attracties. www.kermisdenhaag.nl vr 2 mei 20.00 Centrale Bibliotheek Den Haag: Literatuur Late Night. Afwisselend gaan presentatoren Abdelkader Benali en Oscar Kocken in gesprek met schrijvers die zij bewonderen. De popprofessor Leo Blokhuis zal een muziekcollege geven over vrijheidsliederen. € 5,www.bibliotheekdenhaag.nl/live za 3 mei 13.00 Binnenhof: Gouden koetsjes. Maak op Koninklijke wijze kennis van Den Haag en ervaar de sfeer en ambiance vanuit een “GoudenKoets”. Een ervaren

koetsier en palfrenier, beide stijlvol gekleed, die u vertellen over de bezienswaardigheden van de route die ieder jaar door de Gouden Koets wordt gereden. Start ieder half uur bij harigkraam voor het Binnenhof. € 10,- jeugd € 5,www.stadskoetsiers.com 13.00 FAST (Free Architecture Surf Terrain): Dreams Free Festival. Een ultieme viering van vrijheid. Georganiseerd zonder budget, waarbij iedere deelnemer zijn of haar passie deelt. 2 dagen lang sporten, spelen, gezelligheid, genieten en feesten. Gratis. www.enterdreams.com 17.00 Strandtent de Fuut: Theo Jansen – Strandbeest Kunstenaar-uitvinder Theo Jansen laat één van z'n spectaculaire strandbeesten lopen over het Zuiderstrand. Jansens enorme 'beesten' zijn gebouwd van pvc-buizen en plastic flessen, en lijken echt te leven. Theo Jansen komt deze dag met zijn Strandbeesten in optocht vanaf de Electriciteitsfabriek naar het strand voor het zomerverblijf van het Strandbeest. Gratis. www.strandbeest.com

1

zo 4 mei 15.30 De Nieuwe Regentes: Music Pool. Matangi Quartet.

ma 5 mei 13.00 Malieveld: Bevrijdingsfestival Den Haag.Den Haag viert de vrijheid op het Malieveld met muziek, debat, theater, literatuur, cabaret en nog veel meer. Gratis. bevrijdingsfestivaldenhaag.nl wo 7 mei 14.30 Laaktheater: Vliegende Schotels en Koeienstaarten! Focus Nobo. (6+) Ontdek je talent en word meegenomen naar een wereld waar schotels door de lucht vliegen en de koeienstaarten je om de oren slaan! € 9,www.laaktheater.nl do 8 mei 20.00 Paard van Troje: Traumahelikopter. Onvervalste rock’n roll, obscure country, punk, grunge en garage uit het Noorden van het land. € 10,www.traumahelikopter.tumblr. com vr 9 mei 20.00 Dalton Den Haag: Dalton Bandfest. Maar liefst 9 bands met Daltonleerlingen en 4 gastartiesten (oud-leerlingen) vormen een spectaculaire line-up. € 5,www.daltonbandfest.nl za 10 mei 11.00 Grote Kerk: Fabulous Women. Fabulous Women is een trendy event speciaal voor en door Fabulous Women, die het verdienen om eens de tijd voor zichzelf te nemen. Me-time! Dat is waar

het om draait deze dag. € 5,www.fabulouswomen.nl wo 14 mei 14.30 Appeltheater: De drijvende stad. Toneelgroep De Appel. (8+) Ga mee op avontuur met Raven, Tove en vele leuke, enge en rare figuren. Allemaal op zoek naar de drijvende stad. € 7,50 www.toneelgroepdeappel.nl zo 18 mei 21.00 Literair Theater Branoul: Salon Branoul. New European Ensemble. Het New European Ensemble presenteert de Branoul Salon, waar muziek klinkt in combinatie met literatuur. Vier avonden op de derde dinsdag van de maand. Ramsey Nasr, dichter en melomaan. PWYW. www.neweuropeanensemble.com

Rotterdam do 1 mei 12.00 Villa Zebra: Toine Klaassen in MOOOVE. (7+) Toine realiseert in MOOOVE een kunstwerk dat voortdurend in beweging is doordat hij er op verschillende momenten aan werkt als ‘kunstenaar in huis’. € 7,www.villazebra.nl 20.30 Arminius: Het Geheugen van Rotterdam. Onderwater Producties. In Het Geheugen van Rotterdam wordt de tegenstelling neergezet tussen de integere motieven om de Tweede Wereldoorlog te herdenken en de exploitatie van de sentimenten rondom de oorlogsherdenking door bewoners, de politiek en de commercie. € 10,www.onderwaterproducties.nl vr 2 mei 21.00 Grounds: Fatoumata Diawara. Fatoumata Diawara (Mali) is in korte tijd uitgegroeid tot de grote stem van de nieuwe Afrikaanse muziek. Vanaf € 10,www.stadspodia.nl ma 5 mei 12.30 Park bij de Euromast: Bevrijdingsfestival ZuidHolland. Bevrijdingsdag vier je bij het Bevrijdingsfestival Zuid-

Holland in Rotterdam. Onze vrijheid wordt groots herdacht en gevierd met een divers programma van muziek, debatten en theater. Line-up o.a.: Gers Pardoel, Michael Prins, Hiphop collectief Brandwerk en de Spaanse feestband Bongo Botrako. Gratis. www.bevrijdingsfestivalzh.nl

Jett Rebel is het alter ego van Jelte Tuinstra, die al in bands als Valerius en The Souldiers speelde. Met zijn EP Venus bewijst hij echter dat het tijd is voor een solocarrière. Voor de EP zong en speelde Tuinstra zelf alles in; live wordt hij begeleid door zijn eigen band. Jett Rebel laat zich inspireren door muzikale helden als Prince, T-Rec en 10CC. € 10,www.rotown.nl

do 8 mei 14.30 LantarenVenster: Festival Cinéma Arabe. Festival Cinéma Arabe, hety podium voor Arabische film in Nederland, vindt plaats van 8 tot 11 mei in LantarenVenster. Door de ogen van de filmmakers uit een zeer diverse en dynamische regio biedt Cinéma Arabe een andere blik op het leven in de Arabische wereld: een blik van binnenuit. Variabele prijzen. www.cinemaarabe.nl

vr 16 mei 00.00 Perron: Len Faki. Zijn verplaatsing naar Berlin markeerde een belangrijk keerpunt in zijn carrière: hier begon Len Faki een onafhankelijk platform voor zijn idee van Techno. € 10,www.simplon.nl za 17 mei 12.00 Havenmuseum: Stand Out To Sea Festival. Op 17 en 18 mei gaat de tweede editie van dit culturele havenfestival van start. Dit op maar liefst twee unieke historische havenlocaties midden in het centrum van Rotterdam: Scheepshelling Koningspoort aan het water van de Oude Haven en Het Havenmuseum aan de Leuvehaven. € 1,- t/m € 3,50 www.standouttosea.com 20.30 De Gouvernestraat: Hi Ha Hondenlul – Een Voetbalopera. De tribune met de diehard fan. De plek haalt het beste en slechtste in de voetbalsupporter boven: gezang, gezwaai met vlaggen, gebrul en verscholen romantiek overgoten met een saus van bier, hotdogs en ritme. Het KIP maakte deze voorstelling in België, waarna Finse en Tjechische remakes volgden. Voor de Operadagen gaan ze lokaal aan de slag met de supporters van voetbalploeg Sparta. Vanaf € 10,-. Tot woensdag 21 mei. Op zondag om 14.00 uur www.degouvernestraat.nl

vr 9 mei 21.00 BIRD: Beat M Up Beatbattle. Beat M Up is een unieke showcase waar producers een podium krijgen om live te performen. Na een strenge selectieronde zullen zestien beatmaker/producers worden uitgenodigd om in meerdere rondes head to head te strijden. € 7,50 www.bird-rotterdam.nl za 10 mei 10.00 Trompenburg Tuinen en Arboretum: VoorjaarsPlantendag.Gezellige plantenmarkt met kwekers uit het hele land. Bijzondere bomen en struiken, bollen en knollen. De kwekers geven hun deskundige adviezen er graag gratis bij. € 6,25 www.trompenburg.nl zo 11 mei 15.00 St. Laurenskerk: Moederdagconcert. Leonore Lub is organiste van de Kerk Noordbeek en daarmee een van de vaste bespelers van het onvolprezen Arp Schnitger-orgel, vermaard om zijn prachtige authentieke klank. Trakteer uw moeder op een mooi orgelconcert met werken van onder andere de Belgsiche muzikale poëet Joseph Jongen. Gratis. www.laurenskerkrotterdam.nl wo 14 mei 21.30 Rotown: Jett Rebel.

2

wo 21 mei 12.00 Het Nieuwe Instituut: Dutch Electronic Art Festival (DEAF). De tiende editie van DEAF vindt plaats van 21 tot en met 24 mei op verschillende locaties in de stad. DEAF is een interdisciplinair en internationaal festival gericht op kunst- en mediatechnologie. Variabele prijzen. www.deaf.nl

tip 1 za 3 & zo 4 mei > Dreams Free Festival partij. Dit alles voltrekt zich onder muzikale begeleiding van verschillende DJ’s die funk, soul en hiphop draaien. Ook spelen bandjes als A Cure for Gravity en The Gypsy Liars de sterren van de hemel. Het Dreams Free Festival is een grote speeltuin voor jong en oud.

Het Dreams Free Festival, gehouden op het terrein van het F.A.S.T. Surfdorp in Scheveningen, is een ultieme viering van de vrijheid. Het festival wordt georganiseerd zonder budget: bezoekers kunnen een bijdrage doen door simpelweg een beetje van hun tijd en passie te delen. Zo krijgt iedereen er een weekend vol plezier voor terug!

Reusachtig knalrode stuiterballen, workshops graffiti en longboards maken en grote kinderen van bijna veertig op een skateboard: je kunt het zo gek niet bedenken of je vindt het op het Dreams Free Festival. De BMX-, skateboard- en surfgemeenschap zijn sterk vertegenwoordigd. Zo worden er een minirampcontest en een lowrider minibikerace georganiseerd en zijn ook Vans en Dickies van de

Den Haag staat wereldwijd bekend als internationale Stad van Vrede en Recht. Het Dreams Free Festival wil dit profiel aanvullen en benadrukken. Sport, kunst, muziek en cultuur dragen bij aan burgerschap, laten emoties en ervaringen opbloeien en verwelkomen het onbekende. Zo leren we hoe we met elkaar om moeten gaan en vergroten we de tolerantie. Tijdens het Dreams Free Festival staan de begrippen samenwerken en ontmoeten centraal. Door tijdens dit weekend de sociale cohesie en het wederzijds begrip voor elkaar te bevorderen, kunnen er nieuwe

Den Haag samenwerkingen en ontmoetingen onder mensen ontstaan. Een feestweekend met een boodschap dus. En dit onder het genot van een biertje.

Voor meer informatie: www.enterdreams.com

tip 2 wo 21 t/m zo 25 mei > Dutch Electronic Art Festival ook te zijn losgeraakt van het idee van verbetering. The Progress Trap is de valkuil die ontstaat wanneer innovatie een doel op zich wordt. Leiden innovaties nog wel tot vooruitgang of leiden ze alleen tot nieuwe technologie? Staat de fixatie op innovatie niet in de weg van zaken als meer geluk voor een groter aantal mensen, een stabieler klimaat of een hogere mate van beschaving? Of erger, is die fixatie op innovatie misschien zelfs de oorzaak van nieuwe grotere problemen op de langere termijn en innoveren we onszelf zo steeds verder de proDEAF2014 is een biënnale voor blemen in? Het programma omvat een tentoonstelling, keynotes, kunst en controverse waar de seminars, workshops, performanvooruitgang zelf ter discussie ces, een slotavond en meer. Het wordt gesteld. Het thema van DEAF2014 is The Progress Trap. Nieuwe Instituut is de hoofdlocaVooruitgang heet tegenwoordig tie en samen met V2_ hoofdpartner van DEAF2014. innovatie, maar lijkt daarmee

De hoofdtentoonstelling The Progress Trap bekijkt innovatie door een kritische lens en toont werken als 75 Watt van Revital Cohen en Tuur van Balen, The Blind Robot van Louis Phillippe Demers en Departure Boards to non-existing cities van Alicia Framis. Gerenommeerde sprekers als Alexa Clay en Ronald Wright geven lezingen rondom de thematiek The Progress Trap. In een drietal seminars wordt het thema verder uitgediept. Op donderdag staat de (on)programmeerbaarheid van de mens centraal in het seminar Unprogrammable Behaviour. Vrijdag is Drones Day: de betekenis van de enorme toename van drones voor de publieke ruimte wordt geanalyseerd. Op zaterdag is o.a. Anab Jain van Superflux te gast om met makers en onderzoekers verder te kijken dan de ‘innovatiehorizon’ van morgen. Het performanceprogramma

Rotterdam

richt zich op de verscheidenheid van audiovisuele producties waarin beeld, geluid, performance en dance op soms onnavolgbare wijze gecombineerd worden en als een Gesamtkunstwerk alle zintuigen bespelen.

Meer informatie: www.deaf.nl

Simone #06. Filippini. Communicatietijger. Nina Swaep 100% Rotterdam pag 16. Tosca Niterink De Vergeetclub pag 19

Recommend Documents