SECTORRAPPORT GGZ 2013 FEITEN EN CIJFERS OVER EEN SECTOR IN BEWEGING

SECTORRAPPORT GGZ 2013 F EITEN EN CIJFERS OVER E E N SE CTO R I N BE WE GI N G

Sectorrapport ggz 2013 Feiten en cijfers over een sector in beweging

Amersfoort, december 2015

1

Inhoud Voorwoord.............................................................................................................................................. 4 Inleiding .................................................................................................................................................. 6 Samenvatting .......................................................................................................................................... 7 Hoofdstuk 1.

De ggz in verhouding met de (algemene) gezondheidszorg ....................................... 9

1.1

De ggz en de zorgsector .......................................................................................................... 9

1.2

Aanbieders in de ggz ............................................................................................................. 12

1.3

Nieuwe organisatie van zorg in de curatieve ggz.................................................................. 13

Hoofdstuk 2.

Patiënten in de ggz via de Zorgverzekeringswet (Zvw) ............................................. 14

2.1

Inleiding ................................................................................................................................ 14

2.2

Patiëntenstromen ................................................................................................................. 15

2.3

Demografische kenmerken ................................................................................................... 17

2.4

Verblijf................................................................................................................................... 22

2.5

Problematiek......................................................................................................................... 24

2.6

Behandelduur en beëindiging van zorg ................................................................................ 28

2.7

Hoogspecialistische ggz ........................................................................................................ 30

Hoofdstuk 3.

Afgesloten DBC’s ....................................................................................................... 33

3.1

Inleiding ................................................................................................................................ 33

3.2

Patiëntenstromen ................................................................................................................. 34

3.3

Productiewaarde verrichtingen ............................................................................................ 34

3.4

Soort contact, behandeling, dagbesteding en verrichtingen ................................................ 41

Hoofdstuk 4.

Cliënten in de AWBZ ................................................................................................. 47

4.1

Inleiding ................................................................................................................................ 47

4.2

Aantallen AWBZ cliënten naar zzp ........................................................................................ 47

4.3

Productie en omzet van zzp’s .............................................................................................. 49

4.4

Achtergrond AWBZ-‐cliënten bij de ggz-‐instellingen ............................................................ 50

Hoofdstuk 5.

De ggz in de eerste lijn .............................................................................................. 52

5.1

Aanmelding eerstelijnspsycholoog ....................................................................................... 52

5.2

Zorggebruik ........................................................................................................................... 55

5.3

Patiëntkenmerken ................................................................................................................ 57

5.4

Einde behandeling ................................................................................................................ 59

5.5

Effectmeting.......................................................................................................................... 61

Hoofdstuk 6.

Tabellen-‐/figurenboek .............................................................................................. 63 2

Bijlage 1. Hoofddiagnosegroepen DSM-‐IV-‐TR ...................................................................................... 66 Bijlage 2: Patiënten in behandeling naar leeftijdscategorie en geslacht, weergegeven per jaar ......... 68

3

Voorwoord Beste lezer, Voor u ligt het sectorrapport van GGZ Nederland over 2013. 2013 is het jaar waarin de eerste effecten merkbaar werden van de afspraken uit het Bestuurlijk Akkoord Toekomst GGZ. Samen met het ministerie van VWS, de zorgverzekeraars, de patiënten-‐ en cliëntenorganisaties en de beroepsorganisaties zette GGZ Nederland in 2012 haar handtekening onder dit akkoord. Vanuit de ambitie om de geestelijke gezondheidszorg duurzaam toegankelijk en betaalbaar te maken, en zoveel als mogelijk dicht bij de patiënt te organiseren, werkte de sector in 2013 hard aan de afbouw van het aantal bedden en de opbouw van ambulante vormen van zorg. Ook werd werk gemaakt van de beoogde verschuiving van specialistische naar eerstelijnszorg. Eén van de opmerkelijke bewegingen die dit sectorrapport zichtbaar maakt is de forse afname van het aantal patiënten dat in behandeling is bij de specialistische ggz. Tussen 2011 en 2013 daalde dit aantal met maar liefst 100.000. Voor zover deze daling een gevolg is van de ingezette veranderingen past voorzichtig optimisme. Maar er is ook reden tot zorg, of op zijn minst aanleiding voor een nauwkeuriger analyse van de cijfers. Want onduidelijk is of iedereen die zorg nodig had ook daadwerkelijk op tijd passende zorg ontving. De verhoging van het eigen risico en de tijdelijke invoering van de eigen bijdrage kunnen belemmerend hebben gewerkt op de toegang tot de zorg. En het feit dat ook de eerstelijnszorg in 2013 een afname laat zien van het aantal consulten en de duur van behandelingen, gevoegd bij de constatering dat er bij patiënten die wél in de specialistische ggz werden geholpen gemiddeld genomen sprake was van een zwaardere problematiek, versterken het vermoeden dat een grote groep mensen niet of te laat zorg ontving. Hoewel dit sectorrapport de cijfers laat zien over 2013, lijkt het gepast om zeker op dit punt de lijn door te trekken naar 2015. In het jaar dat achter ons ligt is regelmatig en door zeer veel partijen gewezen op een toename van het aantal meldingen van verwarde personen. Het verdient aanbeveling om te onderzoeken in hoeverre deze bewegingen samenhangen, en welke maatregelen moeten worden genomen om óngewenste effecten van een gewenste verandering van beleid tegen te gaan. Zodat wie zorg nodig heeft ook echt op tijd passende zorg kan ontvangen. Samenvattend laat dit sectorrapport een gemengd beeld zien. De ggz werkt hard aan de afgesproken veranderingen. En in veel opzichten met succes. Maar het rapport laat ook zien dat het nodig is om scherper zicht te krijgen op de effecten voor patiënten, professionals en zorgaanbieders van de vele transities en transformaties van de afgelopen tijd. Nodig, om patiënten ook in de toekomst kwalitatief hoogwaardige zorg te kunnen blijven bieden. Ik wens u veel leesplezier met dit Sectorrapport GGZ Nederland 2013!

4

Jacobine Geel, Voorzitter GGZ Nederland

5

Inleiding Voor u ligt het sectorrapport met de feiten en cijfers over de geestelijke gezondheidszorg (hierna: ggz) over het jaar 2013. Tot en met 2013 was de ggz opgedeeld in eerste-‐ en tweedelijnszorg, waarbij de eerstelijns zorg bedoeld was voor kortdurende psychologische hulp en tweedelijnszorg voor patiënten met zwaardere psychische klachten, mogelijk met verblijf. Vanaf 2014 is overgegaan op een nieuwe organisatie van de zorg die bestaat uit drie delen: huisartsenzorg met ggz-‐ondersteuning, generalistische basis-‐ggz en gespecialiseerde ggz (inclusief hoogspecialistische ggz). Daarnaast vallen ook langdurige zorg en forensische zorg voor een deel in de ggz. Het sectorrapport is als volgt opgebouwd: in het eerste hoofdstuk wordt beschreven hoe de ggz zich verhoudt ten opzichte van de rest van de zorg in Nederland. Hoofdstuk 2 en 3 gaan dieper in op de tweedelijns curatieve zorg, zorg die wordt verleend in het kader van de Zorgverzekeringswet. De cijfers in deze hoofdstukken zijn afkomstig uit het DBC-‐Informatiesysteem – ook wel bekend als DIS – en zijn gebaseerd op de (afgesloten) Diagnose Behandeling Combinaties (DBC’s) van de leden van GGZ Nederland. Hoofdstuk 2 gaat nader in op patiënten in de ggz (aantallen, verdeling naar leeftijd, geslacht, circuit, aandoeningen, verblijf, behandelduur en reden beëindiging van zorg) voor de kalenderjaren 2010 t/m 2013. Hoofdstuk 3 beschrijft een aantal trends van afgesloten DBC´s (soort contact, behandeling, dagbesteding en verrichtingen) voor de jaren 2010 t/m 2013. Hoofdstuk 4 heeft betrekking op de patiënten die vanuit de AWBZ behandeld worden in de langdurige zorg. Hoofdstuk 5 geeft een beeld van de eerstelijnspsychologische zorg, de situatie zoals deze in 2013 bestond. Alle cijfers, tabellen en grafieken zijn met grote zorg samengesteld door GGZ Nederland. We hebben hierbij gebruik gemaakt van zowel onze eigen bronnen als van externe bronnen. Hiermee willen wij een beeld geven van de ontwikkelingen in de ggz. Een sector die een onmisbare bijdrage levert aan een gezonde, veerkrachtige en veilige samenleving.

6

Samenvatting Er zijn grote veranderingen ingezet in de gezondheidszorg. De ambulantisering en het overhevelen van zorgtaken naar de gemeenten hebben grote impact op de ggz. Ze bepalen voor de komende jaren (2013-‐2020) de opdrachten voor de ggz-‐sector en de branchevereniging GGZ Nederland. In dat kader is het belangrijk te beschikken over de juiste cijfers als uitgangspunt voor beleidskeuzes. In dit sectorrapport zijn de meest recente volledig beschikbare cijfers, die over de jaren 2010-‐2013, te vinden. Het betreft de ontwikkelingen bij de leden van GGZ Nederland (in 2013 waren dat er 100). Deze cijfers sluiten aan op het sectorrapport van voorgaande jaren. De ggz werd in 2013 uit verschillende stromen gefinancierd, waaronder de Zorgverzekeringswet (Zvw) voor de curatieve ggz en de AWBZ voor ambulante begeleiding en langdurige zorg. Deze financieringsbronnen kennen aparte registratiesystemen en worden apart behandeld. De forensische ggz is niet meegenomen, dit loopt via het ministerie van Veiligheid en Justitie. Hieronder staan de belangrijkste bevindingen weergegeven: Ggz kosten stijgen minder dan inflatie en minder dan de rest van de algemene gezondheidszorg De uitgaven aan de zorg zijn in de periode 2011 – 2014 met 5,9% gestegen van 89,7 miljard naar 95 miljard euro. De uitgaven in de totale ggz stegen in deze periode met 3,5% van 6,3 miljard naar 6,6 miljard euro. Dat is minder dan de inflatie in die jaren en ruim binnen de kaders die door de overheid zijn vastgesteld. Voor zover er nog sprake is van groei betreft dit voornamelijk de eerste lijn en het beschermd wonen, beiden conform ingezet beleid. De ggz is verantwoordelijk voor 8% van de totale zorguitgaven. Het aantal patiënten in de curatieve ggz daalt De behandeling van patiënten in de curatieve ggz wordt gefinancierd vanuit de Zvw. Deze behandeling wordt geregistreerd aan de hand van DBC’s (Diagnose Behandeling Combinaties). Op basis van deze cijfers schetsen we een beeld van de ontwikkeling van het aantal patiënten. Zo blijkt uit de cijfers dat het aantal patiënten in de gespecialiseerde ggz in 2013 met ruim 120.000 daalde ten opzichte van 2011, een daling van 15%. Het aantal behandelingen in de gespecialiseerde ggz daalde voor dezelfde periode met 11. Deze daling is het sterkst in het circuit Verslavingszorg (19%) en Ouderen (17%) en het lichtst voor het circuit Kinderen en jeugd (3%). Het percentage patiënten in de verschillende leeftijdscategorieën is voor de periode 2011 – 2013 vrijwel gelijk en ligt rond de 20% voor patiënten van 0 t/m 17 jaar, 69% voor patiënten van 18 t/m 64 jaar en 11% voor patiënten van 65 jaar en ouder. De cijfers laten verder een duidelijk verschil van verdeling in geslacht zien: er zijn aanzienlijk meer mannen (jongens) in de circuits Kinderen en jeugd (62%), Verslavingszorg (75%) en Forensische zorg (81%). Vrouwen laten een hoger percentage zien in het circuit Volwassenen (55%) en het circuit Ouderen (63%). 7

91% van de patiënten werd in 2013 uitsluitend ambulant behandeld, bij 9% was sprake van een (korte) klinische opname. De meest voorkomende hoofddiagnoses in 2013 zijn stoornissen in de kindertijd (21%) en stemmingsstoornissen (18%). De verdeling van patiënten over de verschillende hoofddiagnoses is vrij constant over de jaren 2011 – 2013. De gemiddelde behandelduur in 2013 bedraagt 17,5 maanden. Schizofrenie en andere psychotische stoornissen hebben met 40,2 maanden de langste gemiddelde behandelduur. Het aantal behandelingen in de curatieve ggz daalt en de prijs per DBC neemt toe als gevolg van een verschuiving naar de eerste lijn; de totale kosten van de curatieve ggz dalen Het aantal afgesloten DBC’s is in 2013, ten opzichte van 2011, in een relatief constante lijn, gedaald met 12%. Het aantal afgesloten ambulante DBC’s daalde met 14% in de periode 2011 – 2013. Het aantal afgesloten klinische DBC’s bleef in de periode 2011 – 2013 gelijk. Van de afgesloten DBC’s is de waarde te berekenen aan de hand van de NZa-‐tarieven (waarde per DBC). De waarde van de afgesloten DBC’s daalde tussen 2011 – 2013 met 7%. Het aantal cliënten in de AWBZ voor beschermd wonen neemt tot 2014 nog toe, stijging zwakt af Het aantal cliënten met zzp C (beschermd wonen) is toegenomen in de periode 2011 – 2014; zzp B (behandeling met verblijf) blijft redelijk constant. De aantallen cliënten en kosten in de AWBZ laten een stijging in zowel dagen als kosten zien. De stijging is het sterkst tot en met 2012, in 2013 zwakt deze stijging licht af. Het percentage mannen bedraagt, volgens de AZR-‐registratie, ongeveer 60%. Het aantal cliënten onder de 18 jaar dat in de AZR-‐registratie is opgenomen is beperkt. Veruit de meeste cliënten (87%) zijn tussen de 18 en 65 jaar. Ggz in de eerste lijn Van de patiënten die zich in 2013 aanmeldden bij een eerstelijnspsycholoog, kwam 67% van op initiatief van de huisarts. Van de patiënten in behandeling bij de eerstelijnspsycholoog was 34% man en 66% vrouw. De gemiddelde leeftijd was 39 jaar. Meer dan de helft van de volwassen patiënten meldde zich aan met een stemmingsprobleem, waarbij 29% zich meldde in verband met een depressie en 25% in verband met een angststoornis. Als we kijken naar de kinderen die zich in 2013 bij de eerstelijnspsycholoog meldden, blijkt dat 26% zich meldde in verband met een angststoornis, 24% in verband met een gedragsstoornis en 18% vanwege een depressie. Het gemiddeld aantal consulten bedroeg 6,4 in 2013, de gemiddelde behandelduur bedroeg 130 dagen in 2013. 70% van de behandelingen werd beëindigd vanwege een afgesloten traject en/of behandeling. In 18% van de gevallen werd het contact afgebroken en in 12% van de gevallen werd de patiënt doorverwezen.

8

Hoofdstuk 1. De ggz in verhouding met de (algemene) gezondheidszorg Samenvatting Ggz kosten stijgen minder dan inflatie en minder dan de rest van de algemene gezondheidszorg De uitgaven aan de zorg zijn in de periode 2011 – 2014 met 5,9% gestegen van 89,7 miljard naar 95 miljard euro. De uitgaven in de totale ggz stegen in deze periode met 3,5% van 6,3 miljard naar 6,6 miljard euro. Dat is minder dan de inflatie in die jaren en ruim binnen de kaders die door de overheid zijn vastgesteld. Voor zover er nog sprake is van groei betreft dit voornamelijk de eerste lijn en het beschermd wonen, beiden conform ingezet beleid. De ggz is verantwoordelijk voor 8% van de totale zorguitgaven. 1.1 De ggz en de zorgsector De totale zorguitgaven (inclusief welzijn, jeugdzorg, kinderopvang (WJK)) zijn in de periode 2011 – 2014 met 5,9% gestegen van 89,7 miljard naar 95 miljard euro. De totale uitgaven voor aanbieders van geneeskundige en langdurige zorg stijgt van 76,5 naar 81,8 miljard euro (zie figuur 1-‐1). De grootste stijging vond plaats bij de ziekenhuizen en specialistenpraktijken (12,8%), gevolgd door de ouderenzorg (12,0%) en de gehandicaptenzorg (11,7%). De uitgaven in de ggz1 stegen in deze periode met 3,5% van 6,3 miljard naar 6,6 miljard euro (zie tabel 1-‐1). Figuur 1-‐1 Zorguitgaven naar sector, 2011 – 2014 (in mln euro)

1

In de berekeningen door het CBS worden voor de ggz meegenomen: psychiatrische ziekenhuizen, vrijgevestigde psychiaters, psychologen en ambulante ggz (CBS Statline, 2015).

9

90000

Overige aanbieders geneeskundige, langdurige zorg

80000

Tandartsenprakkjken

70000

Paramedische prakkjken

60000

Geestelijke gezondheidszorg

50000 40000

Huisartsenprakkjken

30000

Gehandicaptenzorg

20000 Ouderenzorg 10000 Ziekenhuizen en specialistenprakkjken

0 2011

2012

2013**

2014*

**nader voorlopig, *voorlopig Bron: Centraal Bureau voor de Statistiek, Den Haag/Heerlen 23-‐7-‐2015

Tabel 1-‐1 Trend zorguitgaven naar sector, 2011 – 2014

Ziekenhuizen en specialistenpraktijken Ouderenzorg Gehandicaptenzorg Huisartsenpraktijken Geestelijke gezondheidszorg Paramedische praktijken Tandartsenpraktijken Overige aanbieders geneeskundige, langdurige zorg Totaal

2014 25.967 17.751 14.164 9.636 6.552 2.802 2.606 2.288 81.766

Trend 11-‐14 12,8% 12,0% 11,7% 4,3% 3,5% -‐0,7% -‐2,8% -‐5,5% 6.9 %

Bron: Centraal Bureau voor de Statistiek, Den Haag/Heerlen 23-‐7-‐2015

In 2013 was de ggz verantwoordelijk voor 8% van de totale zorguitgaven (excl. WJK) (zie figuur 1-‐2). Figuur 1-‐2 Verdeling zorguitgaven naar sector, 2013

10

2013 3%

3% 3%

Ziekenhuizen en specialistenprakkjken Ouderenzorg Gehandicaptenzorg

8%

32%

Huisartsenprakkjken Geestelijke gezondheidszorg

12%

Paramedische prakkjken 17%

Tandartsenprakkjken

22%

Overige aanbieders geneeskundige, langdurige zorg

Bron: Centraal Bureau voor de Statistiek, Den Haag/Heerlen 23-‐7-‐2015 Figuur 1-‐3 geeft weer dat de uitgaven in de ggz de afgelopen jaren zijn toegenomen. De lichte daling van de Zvw in 2012 ging samen met een stijging van uitgaven in de AWBZ.

Figuur 1-‐3 Verdeling uitgaven (in miljoenen €) naar financieringsbronnen ggz, 2010 – 2013

Bron: NZA marktscan en beleidsbrief Geestelijke Gezondheidszorg 2014 deel A https://www.nza.nl/1048076/1048181/Marktscan_GGZ_2014_en_beleidsbrief_deel_A.pdf

11

1.2 Aanbieders in de ggz Binnen de curatieve ggz is sprake van meerdere soorten aanbieders die in de eerste en/of tweede lijn opereren. Tabel 1-‐2 laat een raming zien van het aantal aanbieders in de ggz in de eerste en tweede lijn. Tussen haken staat het meest recente jaartal waarvoor de cijfers beschikbaar zijn. Er waren in 2013 175 gebudgetteerde zorgaanbieders in de tweede lijn. Tabel 1-‐2 Aantal aanbieders in de ggz

Aantal (jaar) Aantal en soort aanbieders curatieve ggz 7.132 (2011) Eerstelijns psychologische zorgverlener 3.835 (2012) Eerste lijn overig (psychiaters, orthopedagogen, etc.) 219 (2012) Tweede lijn (voorheen) gebudgetteerde zorgaanbieder 175 (2013) Tweede lijn niet gebudgetteerde instellingen 179 (2011) Tweede lijn vrijgevestigde zorgaanbieder 3.295 (2011) Bron: http://www.zorgcijfers.nl/actuele-‐cijfers/geestelijke-‐gezondheidszorg/36 Instellingen die ggz aanbieden kunnen lid worden van GGZ Nederland. Figuur 1-‐4 en tabel 1-‐3 geven een overzicht van de aantallen en verschillende soorten aanbieders die lid zijn van GGZ Nederland. Daaruit blijkt dat het aantal leden in de periode 2012 – 2014 is toegenomen met 10%. Echter, in 2015 daalde het aantal leden met 12% ten opzichte van 2014. Deze daling is enerzijds te verklaren door fusies van een aantal instellingen en anderzijds door het faillissement van een aantal instellingen. Figuur 1-‐4 Leden GGZ Nederland naar type aanbieder, 2012 – 2015

120 Verslavingszorg

100

RIBW

80

Ambulante zorg

60

Kinder-‐ en jeugdpsychiatrie / Jeugdzorg

40

Forensische zorg

20

Geïntegreerde ggz-‐ instellingen

0 2012

2013

2014

2015

Bron: GGZ Nederland, 2015

Tabel 1-‐3 Leden GGZ Nederland naar type aanbieder, 2012 -‐ 2015

Leden met ggz-‐productie Geïntegreerde ggz-‐instellingen Forensische zorg

2012 2013 2014 2015 32 33 35 35 7 7 7 6 12

Kinder-‐ en jeugdpsychiatrie / Jeugdzorg Ambulante zorg RIBW Verslavingszorg TOTAAL

14 14 14 14 16 24 23 13 23 23 22 21 12 12 13 11 104 113 114 100

Bron: GGZ Nederland, 2015

1.3 Nieuwe organisatie van zorg in de curatieve ggz Sinds begin 2014 is er een nieuwe organisatie van zorg in de ggz. De ggz kan in drie onderdelen worden onderscheiden (zie ook figuur 1.5): 1. Huisartsenzorg met ggz-‐ondersteuning De huisarts heeft een cruciale rol in het signaleren, behandelen of verwijzen van mensen naar de generalistische basis-‐ggz of de gespecialiseerde ggz. De huisarts krijgt daarbij ondersteuning van de praktijkondersteuner ggz (POH-‐GGZ). Dankzij een aangepaste regeling kunnen huisartsen de inzet van de POH-‐GGZ flexibeler inrichten. Het aanbieden van eHealth of het consulteren van een specialist behoort ook tot de mogelijkheden. 2. Generalistische basis-‐ggz Sinds 2014 vormen de eerstelijns ggz en een deel van de tweedelijns ggz samen de generalistische basis-‐ggz. Hierin worden mensen met lichte tot matige, niet-‐complexe psychische problemen of mensen met stabiele chronische problematiek behandeld. In de basis-‐ggz is ruimte voor verschillende behandelcomponenten als diagnostiek, eHealth en consultatie van een specialist. 3. Gespecialiseerde en hoogspecialistische ggz De gespecialiseerde ggz richt zich op patiënten met ernstige of complexe psychische problemen. Voor een klein deel van deze patiënten biedt de gespecialiseerde ggz onvoldoende resultaat. Dit komt bijvoorbeeld doordat er sprake is van een zeldzame stoornis of een ingewikkelde combinatie van psychische en somatische problematiek. Deze patiënten kunnen terecht in de hoogspecialistische ggz. Figuur 1-‐5 Indeling ggz vanaf 1 januari 2014

Bron: http://www.zorgcijfers.nl/actuele-‐cijfers/geestelijke-‐gezondheidszorg/36

13

Hoofdstuk 2. Patiënten in de ggz via de Zorgverzekeringswet (Zvw) Samenvatting Het aantal patiënten in de curatieve ggz daalt De behandeling van patiënten in de curatieve ggz wordt gefinancierd vanuit de Zvw. Deze behandeling wordt geregistreerd aan de hand van DBC’s (Diagnose Behandeling Combinaties). Op basis van deze cijfers schetsen we een beeld van de ontwikkeling van het aantal patiënten. Zo blijkt uit de cijfers dat het aantal patiënten in de gespecialiseerde ggz in 2013 met ruim 120.000 daalde ten opzichte van 2011, een daling van 15%. Het aantal behandelingen in de gespecialiseerde ggz daalde voor dezelfde periode met 11%. Deze daling is het sterkst in het circuit Verslavingszorg (19%) en Ouderen (17%) en het lichtst voor het circuit Kinderen en jeugd (3%). Het percentage patiënten in de verschillende leeftijdscategorieën is voor de periode 2011 – 2013 vrijwel gelijk en ligt rond de 20% voor patiënten van 0 t/m 17 jaar, 69% voor patiënten van 18 t/m 64 jaar en 11% voor patiënten van 65 jaar en ouder. De cijfers laten verder een duidelijk verschil van verdeling in geslacht zien: er zijn aanzienlijk meer mannen (jongens) in de circuits Kinderen en jeugd (62%), Verslavingszorg (75%) en Forensische zorg (81%). Vrouwen laten een hoger percentage zien in het circuit Volwassenen (55%) en het circuit Ouderen (63%). 91% van de patiënten werd in 2013 uitsluitend ambulant behandeld, bij 9% was sprake van een (korte) klinische opname. De meest voorkomende hoofddiagnoses in 2013 zijn stoornissen in de kindertijd (21%) en stemmingsstoornissen (18%). De verdeling van patiënten over de verschillende hoofddiagnoses is vrij constant over de jaren 2011 – 2013. De gemiddelde behandelduur in 2013 bedraagt 17,5 maanden. Schizofrenie en andere psychotische stoornissen hebben met 40,2 maanden de langste gemiddelde behandelduur 2.1 Inleiding Dit hoofdstuk geeft een overzicht van de patiënten in de gespecialiseerde ggz voor de jaren 2011 t/m 2013: hoeveel patiënten zijn er (§2.2), wat zijn de demografische kenmerken (§2.3), worden zij ambulant of klinisch behandeld (§2.4), voor welke hoofddiagnoses worden zij behandeld (§2.5), hoe lang duurt de behandeling en hoe wordt deze beëindigd (§2.6) en de hoogspecialistische ggz (§ 2.7). De cijfers zijn, enerzijds, uitgesplitst naar de circuits in de ggz: Kinderen en jeugd, Volwassenen, Ouderen, Verslavingszorg en Forensische zorg (niet-‐strafrechtelijk). Anderzijds zijn de cijfers uitgesplitst naar leeftijdscategorieën: 0 t/m 17 jaar, 18 t/m 64 jaar en 65 jaar en ouder. De onderliggende bron voor de cijfers is het DBC-‐Informatiesysteem (DIS) welke is gebaseerd op de Diagnose-‐Behandel-‐Combinaties (DBC’s). De cijfers in dit hoofdstuk hebben daarom alleen betrekking op de zorg die is verleend in het kader van de Zorgverzekeringswet (Zvw), ofwel de gespecialiseerde ggz. Ongeveer tweederde van de ggz-‐uitgaven wordt bekostigd uit de Zvw. De data uit dit hoofdstuk zijn afkomstig van zorgaanbieders die lid zijn van GGZ Nederland. Een DBC kan op elk moment worden geopend en wordt opgenomen in het DBC Informatiesysteem zodra deze wordt afgesloten. Doordat een DBC maximaal één jaar mag openstaan, zit er veel vertraging in de rapportage over het meest recente jaar.

14

Een voorbeeld: een DBC van een patiënt die op 31 december 2014 in zorg kwam, wordt uiterlijk op 31 december 2015 afgesloten. Dat betekent dat we deze DBC (nog) niet in onze cijfers terugvinden. Het meest complete jaar betreft dus 2013. Voor dit hoofdstuk hebben we een overzicht gemaakt van de kalenderjaren 2011 t/m 2013. Met andere woorden, de cijfers over 2013 hebben betrekking op patiënten die tussen 1 januari 2013 en 31 december 2013 in zorg waren. Dat kunnen dus patiënten zijn bij wie een DBC is geopend in 2012 (en is afgesloten in 2013) of bij wie een DBC is geopend in 2013 (en is afgesloten in 2014). 2.2 Patiëntenstromen 2.2.1 Aantal patiënten en behandelingen De trend in de daling van het aantal unieke patiënten in de ggz zet zich door: voor zowel 2012 als 2013 is sprake van een sterke daling (resp. 6,8% en 8,9%) ten opzichte van het voorafgaande jaar. Voor het aantal behandelingen zien we ook een afname, echter deze daling lijkt tussen 2012 en 2013 iets minder sterk te zijn (3,9%) dan tussen 2011 en 2012 (7,7%) (figuur 2-‐1). Voorbeeld unieke patiënt en behandeling: de heer Jansen is patiënt in de ggz en wordt behandeld voor depressie (behandeltraject 1) en alcoholverslaving (behandeltraject 2). Voor beide behandeltrajecten wordt een DBC geopend, omdat er sprake is van twee soorten diagnoses. Als we kijken naar het aantal unieke patiënten, betreft het in dit geval één persoon. Doordat een persoon één of meerdere behandelingen kan krijgen, is het aantal behandelingen logischerwijs hoger dan het aantal unieke patiënten. Figuur 2-‐1 Aantal unieke patiënten en aantal behandelingen in de Zvw, 2011 – 2013

900.000 850.000 800.000 aantal behandelingen 750.000

unieke pakenten

700.000 650.000 2011

2012

2013

Tabel 2-‐1 Aantal unieke patiënten en aantal behandelingen, 2011 -‐ 2013

unieke patiënten

2011 2012 2013 819.270 763.480 695.870 15

aantal behandelingen 2.2.2 Patiënten in behandeling per circuit

866.260

799.320

768.310

Figuur 2-‐2 laat zien dat in 2013 meer dan de helft van de patiënten (57%) werd behandeld in het circuit Volwassenen. 23,3% van de patiënten werd behandeld in het circuit Kinderen en jeugd. De circuits Ouderen (9,6%), Verslavingszorg (8,0%) en Forensische zorg (2,1%) zijn kleiner van omvang. Deze verdeling is vrijwel gelijk voor de jaren 2011 en 2012. Tabel 2-‐2 laat het aantal patiënten in behandeling zien voor elk circuit. Alle circuits laten een daling zien in het aantal patiënten sinds 2011. Het circuit Kinderen en jeugd laat de minst sterke daling zien tussen 2011 en 2013 (3,3%), gevolgd door het circuit Volwassenen (12,4%) en Forensische zorg (13,1%). De circuits Ouderen en Verslavingszorg laten de sterkste dalingen zien (resp. 17,3% en 18,8%) in dezelfde periode. Figuur 2-‐2 Verdeling behandelingen naar circuit, in aantallen, 2011 -‐ 2013

100% 90% 80% 70%

forensische zorg

60%

verslavingszorg

50%

ouderen

40%

volwassenen

30%

kinderen en jeugd

20% 10% 0% 2011

2012

2013

Tabel 2-‐2 Aantal behandeling per circuit, 2011 – 2013

2011 kinderen en jeugd 184.960 volwassenen 500.000 ouderen 87.100 verslavingszorg 75.640 forensische zorg 18.560 TOTAAL 866.260 2.2.3 Doorstroming per circuit

2012 184.940 449.170 77.020 70.550 17.650 799.320

16

2013 178.860 437.910 73.980 61.430 16.130 768.310

Patiënten stromen gedurende een jaar in en uit. Tabel 2-‐3 laat het aantal patiënten per circuit zien dat aanwezig was op 1 januari 2013 (n=399.950) en het aantal nieuwe patiënten in 2013 (n=368.360). Bij elkaar opgeteld levert dit het totaal aantal patiënten op dat op enig moment in 2013 behandeld werd (n=768.310). Tabel 2-‐3 Doorstroming per circuit, 2013

Kinderen en jeugd Volwassenen Ouderen Verslavingszorg Forensische zorg TOTAAL

aanwezig op nieuw in totaal uitgeschreve stand per 31 1 januari 2013 behandeld n in 2013 december 99.590 79.270 178.860 100.270 78.600 218.820 219.090 437.910 245.310 192.600 37.770 36.210 73.980 41.820 32.160 35.230 26.190 61.420 35.740 25.690 8.540 7.600 16.140 10.170 5.970 399.950 368.360 768.310 433.310 335.020

2.3 Demografische kenmerken 2.3.1 Patiënten in behandeling naar leeftijd en geslacht Het percentage patiënten in de verschillende leeftijdscategorieën is voor de periode 2011 – 2013 vrijwel gelijk en ligt rond de 20% voor patiënten van 0 t/m 17 jaar, 69% voor patiënten van 18 t/m 64 jaar en 11% voor patiënten van 65 jaar en ouder (figuur 2-‐3). Figuur 2-‐4 laat zien dat het percentage vrouwelijke patiënten toe neemt naarmate de leeftijd stijgt. Figuur 2-‐3 Patiënten in behandeling, naar leeftijdscategorie, in procenten, 2011 -‐ 2013

100% 90% 80% 70% 60%

65 en ouder

50%

18 tm 64 jaar

40%

0 tm 17 jaar

30% 20% 10% 0% 2011

2012

2013

17

Figuur 2-‐4 Patiënten in behandeling naar leeftijdscategorie en geslacht, in procenten, 2013

100% 90% 80% 70% 60% 50%

vrouw

40%

man

30% 20% 10% 0% 0 -‐ 17

18 -‐ 64

65+

Tabel 2-‐4 Patiënten in behandeling, naar leeftijd, 2011 -‐ 2013

2011

2012

2013

0-5

9.990

9.500

8.890

6 - 11

70.870

69.540

63.870

12 - 17

87.760

89.120

87.870

168.620

168.160

160.630

18 - 23

81.390

75.310

74.340

24 - 41

251.070

225.360

215.750

42 - 64

266.590

241.950

232.870

subtotaal 18 - 64

subtotaal 0 - 17

599.050

542.620

522.960

65 - 79

60.100

54.600

53.790

80+

38.470

33.930

30.930

subtotaal 65+

98.570

88.530

84.720

866.240

799.310

768.310

TOTAAL

2.3.2 Doorstroming per leeftijdscategorie Tabel 2-‐5 Doorstroming per leeftijdscategorie, 2013

0 t/m 17 jaar 18 t/m 64 jaar 65 en ouder TOTAAL

aanwezig op 1 nieuw in 2013 totaal uitgeschreven stand per 31 januari behandeld in 2013 december 86.380 74.240 160.620 88.070 72.540 269.950 253.010 522.960 295.690 227.280 43.620 41.110 84.730 49.540 35.180 399.950 368.360 768.310 433.300 335.000 18

2.3.3 Patiënten in behandeling per circuit De tabellen 2-‐6 tot en met 2-‐10 geven een overzicht van het aantal patiënten in behandeling naar leeftijdscategorie voor de verschillende circuits. Alle circuit laten een daling zien van het aantal patiënten in behandeling. In bijlage 2 staan de tabellen met het overzicht van het aantal patiënten naar geslacht. De cijfers laten een duidelijk verschil van verdeling in geslacht zien: er is een oververtegenwoordiging van het aantal mannen (jongens) in de circuits Kinderen en jeugd (62%), Verslavingszorg (75%) en Forensische zorg (81%). Vrouwen laten een hoger percentage zien in het circuit Volwassenen (55%), en het circuit Ouderen (63%). Figuur 2-‐5 laat zien dat de verdeling van geslacht nauwelijks verschilt tussen de jaren 2011 – 2013. NB. Uit de tabellen blijkt dat volwassenen niet alleen behandeld kunnen worden in het circuit Volwassenen, maar bijvoorbeeld ook in het circuit Kinderen en jeugd. Dit wordt verklaard door het feit dat volwassenen worden mee behandeld met hun kind(eren). Hetzelfde geldt ook voor kinderen die in bijvoorbeeld het circuit Ouderen worden behandeld. Zij worden in dat geval mee behandeld met hun (groot)ouder(s). Daarnaast wordt uit tabel 2-‐6 zichtbaar dat jongeren tot en met 23 jaar vaak nog in het circuit Kinderen en Jeugd worden behandeld. Redenen hiervoor zijn de aard van de problematiek en de continuïteit van de behandeling. Figuur 2-‐5 Verdeling van geslacht in percentage mannen, per circuit, 2001 – 2013

19

90% 80% 70% 60% 50% 40%

2011 2012

30%

2013

20% 10% 0%

Tabel 2-‐6 Patiënten in behandeling in circuit Kinderen en jeugd, naar leeftijd, 2011 -‐ 2013

2011

2012

2013

0-5

9.760

9.310

8.770

6 - 11

69.800

68.790

63.220

12 - 17

78.710

80.970

80.710

158.270

159.070

152.700

18 - 23

22.290

22.070

22.740

24 - 41

2.570

2.300

2.120

42 - 64

1.820

1.480

1.290

subtotaal 0 - 17

subtotaal 18 - 64

26.680

25.850

26.150

65 - 79

20

20

20

80+

10

0

0

subtotaal 65+

30

20

20

184.980

184.940

178.870

TOTAAL

Tabel 2-‐7 Patiënten in behandeling in circuit Volwassenen, naar leeftijd, 2011 -‐2013

Circuit Volwassenen 0 -‐ 5

2011 210

2012 150

2013 110 20

6 -‐ 11 12 -‐ 17 subtotaal 0 -‐ 17 18 -‐ 23 24 -‐ 41 42 -‐ 64 subtotaal 18 -‐ 64 65 -‐ 79 80+ subtotaal 65+ totaal

1.000 3.610 4.820 49.020 212.380 215.290 476.690 15.150 3.340 18.490 500.000

640 2.860 3.650 44.300 190.160 194.080 428.540 14.000 2.990 16.990 449.180

550 2.730 3.390 43.860 184.970 189.410 418.240 13.740 2.530 16.270 437.900

Tabel 2-‐8 Patiënten in behandeling in circuit Ouderen, naar leeftijd, 2011 -‐2013

Circuit Ouderen 0 -‐ 5 6 -‐ 11 12 -‐ 17 subtotaal 0 -‐ 17 18 -‐ 23 24 -‐ 41 42 -‐ 64 subtotaal 18 -‐ 64 65 -‐ 79 80+ subtotaal 65+ totaal

2011 0 0 20 20 80 590 9.110 9.780 42.260 35.030 77.290 87.090

2012 0 0 20 20 50 430 7.730 8.210 37.930 30.870 68.800 77.030

2013 0 0 0 0 30 380 7.740 8.150 37.480 28.350 65.830 73.980

Tabel 2-‐9 Patiënten in behandeling in circuit Verslavingszorg, naar leeftijd, 2011 -‐2013

Circuit Verslavingszorg 0 -‐ 5 6 -‐ 11 12 -‐ 17 subtotaal 0 -‐ 17 18 -‐ 23 24 -‐ 41 42 -‐ 64 subtotaal 18 -‐ 64 65 -‐ 79 80+ subtotaal 65+ totaal

2011 10 50 1.780 1.840 6.570 28.860 35.820 71.250 2.490 70 2.560 75.650

2012 30 70 1.670 1.770 5.940 26.190 34.100 66.230 2.470 70 2.540 70.540

2013 10 50 1.390 1.450 5.070 22.470 30.030 57.570 2.360 60 2.420 61.440

21

Tabel 2-‐10 Patiënten in behandeling in circuit Forensisch, naar leeftijd, 2011 -‐2013

Circuit Forensisch 0 -‐ 5 6 -‐ 11 12 -‐ 17 subtotaal 0 -‐ 17 18 -‐ 23 24 -‐ 41 42 -‐ 64 subtotaal 18 -‐ 64 65 -‐ 79 80+ subtotaal 65+ totaal

2011 10 50 3.670 3.730 3.430 6.670 4.560 14.660 180 10 190 18.580

2012 0 50 3.610 3.660 2.950 6.300 4.560 13.810 180 10 190 17.660

2013 0 40 3.040 3.080 2.630 5.810 4.410 12.850 190 10 200 16.130

2.4 Verblijf 2.4.1 Patiënten in behandeling, naar verblijf Het aantal patiënten dat uitsluitend ambulant wordt behandeld laat een constante daling zien over de jaren 2011 – 2013 (tabel 2-‐11). Figuur 2-‐6 geeft weer dat er in 2013 bij 8,7% van de patiënten sprake was van een klinische opname. Hieronder vallen dus ook de patiënten die ambulant worden behandeld, maar een korte klinische opname hebben gehad. Tabel 2-‐11 Verdeling behandelingen naar verblijf, 2011-‐2013

ambulant klinisch TOTAAL (n) 2011 793.770 72.490 866.260 2012 745.410 53.900 799.320 2013 701.820 66.480 768.310

Figuur 2-‐6 Patiënten in behandeling, naar verblijf, in procenten, 2011-‐2013

22

100% 90% 80% 70% 60% 50%

klinisch

40%

ambulant

30% 20% 10% 0% 2011

2012

2013

2.4.2 Patiënten in behandeling per circuit, naar verblijf

In de circuits Kinderen en jeugd en (niet-‐strafrechtelijke) Forensische zorg wordt – meer dan in de andere circuits – uitsluitend ambulant behandeld. In het circuit Verslavingszorg is bij 19,7% van de patiënten sprake van een (korte) klinische opname tijdens hun behandeling in 2013 (figuur 2-‐7). Hieronder vallen dus ook de patiënten die ambulant worden behandeld, maar een korte klinische opname hebben gehad. Figuur 2-‐7 Patiënten in behandeling per circuit, naar verblijf, in procenten, 2013

100% 90% 80% 70% 60% 50% 40% 30% 20% 10% 0%

klinisch ambulant

Tabel 2-‐12 Patiënten in behandeling per circuit, naar verblijf, 2011

2011

Ambulant

klinisch 23

ambulant

klinisch

TOTAAL (n)

Kinderen en jeugd Volwassenen Ouderen Verslavingszorg Forensisch TOTAAL

Procenten 96,1% 3,9% 91,6% 8,4% 91,5% 8,5% 80,5% 19,5% 94,6% 5,4% 91,6% 8,4%

Absoluut 177.680 7.280 457.900 42.090 79.700 7.400 60.920 14.720 17.570 1.000 793.770 72.490

184.960 500.000 87.100 75.640 18.560 866.260


2012 Kinderen en jeugd Volwassenen Ouderen Verslavingszorg Forensisch TOTAAL

ambulant klinisch ambulant klinisch TOTAAL (n) Procenten Absoluut 97,2% 2,8% 179.660 5.270 184.930 93,1% 6,9% 418.090 31.080 449.170 92,3% 7,7% 71.070 5.940 77.010 84,7% 15,3% 59.790 10.760 70.550 95,2% 4,8% 16.800 850 17.650 93,3% 6,7% 745.410 53.900 799.310


2013 Kinderen en jeugd Volwassenen Ouderen Verslavingszorg Forensisch TOTAAL

ambulant klinisch ambulant klinisch TOTAAL (n) Procenten Absoluut 172.400 6.460 96,4% 3,6% 178.860 397.940 39.960 90,9% 9,1% 437.900 66.850 7.130 90,4% 9,6% 73.980 49.320 12.100 80,3% 19,7% 61.420 15.310 830 94,9% 5,1% 16.140 701.820 66.480 91,3% 8,7% 768.300

2.5 Problematiek In deze paragraaf wordt gesproken over verschillende stoornissen en/of diagnoses. Het betreft hoofddiagnoses, zoals geclassificeerd in de DSM-‐IV-‐TR. In bijlage 1 geven we een overzicht van de verschillende stoornissen die bij deze hoofddiagnoses behoren. We zullen daarom geen nadere uitleg over de hoofddiagnoses geven in deze paragraaf. 2.5.1 Patiënten in behandeling, naar hoofddiagnose De meest voorkomende hoofddiagnoses in 2013 (figuur 2-‐8) zijn stoornissen in de kindertijd (21,4%) en stemmingsstoornissen (18,2%). De verdeling van patiënten over de verschillende hoofddiagnoses is vrij constant over de jaren 2011 – 2013. Het aantal patiënten met de diagnose aanpassingsstoornis verdwijnt in de afgelopen drie jaar bijna volledig: van 6,2% in 2011 naar 1,6% in 2012 en 0,1% in 2013. Dit wordt mogelijk verklaard doordat aanpassingsstoornissen vanaf 2012 niet meer vanuit de Zorgverzekeringswet worden vergoed. De sterkte daling ven de diagnose Andere aandoeningen en 24

problemen is mogelijk gevolg van het rapport van Zorginstituut Nederland, waarin verklaard wordt dat deze categorie niet meer onder de verzekerde geneeskundige ggz valt. Figuur 2-‐8 Patiënten in behandeling, naar hoofddiagnose, in procenten, 2013

Aan een middel gebonden stoornissen Persoonlijkheidsstoornissen Angststoornissen Stemmingsstoornissen Stoornissen in de kinderkjd 0%

5% 10% 15% 20% 25%

Tabel 2-‐15 Patiënten in behandeling, naar hoofddiagnose, in procenten, 2011-‐2013

2011

2012

Stoornissen in de kindertijd

18,4%

21,0%

Stemmingsstoornissen

16,2%

17,9%

Angststoornissen

9,9%

11,0%

Persoonlijkheidsstoornissen

7,7%

8,6%

Aan een middel gebonden stoornissen

8,9%

9,1%

Schizofrenie en andere psychotische stoornissen

7,2%

7,8%

Delirium, dementie ,cognitieve stoornissen

4,1%

4,1%

Andere aandoeningen en problemen

8,1%

6,2%

Somatoforme stoornis

1,4%

1,6%

Stoornissen in de impulsbeheersing

1,2%

1,3%

Eetstoornissen

1,3%

1,3%

Bijkomende codes, geen diagnose

0,3%

0,3%

Seksuele stoornissen en genderidentiteitsstoornissen

0,5%

0,5%

Psychische stoornissen door somatische aandoening

0,2%

0,3%

Dissociatieve stoornissen

0,2%

0,2%

Slaapstoornissen

0,1%

0,1%

Aanpassingsstoornissen

6,2%

1,6%

Nagebootste stoornissen

0,0%

0,0%

2013 21,4% 18,2% 11,4% 9,2% 8,2% 7,7% 3,8% 1,7% 1,6% 1,4% 1,3% 0,5% 0,4% 0,3% 0,2% 0,1% 0,1% 0,0% 768.360

TOTAAL 866.300 799.030 2.5.2 Patiënten in behandeling, naar hoofddiagnose: top 5 per circuit De tabellen 2-‐16 tot en met 2-‐20 geven een overzicht van de top vijf van meest voorkomende hoofddiagnoses in de periode 2011 -‐ 2013 voor elk circuit. Omdat de top vijf per jaar kan verschillen,

25

is het jaar 2013 als basis genomen voor de top vijf. Indien van toepassing, zijn de diagnoses die vallen onder de categorie ‘anders’ en ‘andere aandoeningen en problemen’ uitgezonderd van de top vijf. Tabel 2-‐16 Patiënten in behandeling in circuit Kinderen en jeugd, naar top vijf hoofddiagnose, in procenten, 2011 -‐ 2013

Kinderen en Jeugd Stoornissen in de kindertijd Angststoornissen Stemmingsstoornissen Persoonlijkheidsstoornissen Eetstoornissen TOTAAL

2011 2012 2013 61,4% 65,1% 66,3% 7,3% 8,6% 9,9% 4,0% 5,1% 6,5% 0,9% 0,8% 1,2% 1,1% 1,1% 1,2% 184950 149.220 178.850

Tabel 2-‐17 Patiënten in behandeling in circuit Volwassenen, naar top vijf hoofddiagnose, in procenten, 2011 -‐ 2013

Volwassen Stemmingsstoornissen Angststoornissen Persoonlijkheidsstoornissen Schizofrenie en andere psychotische stoornissen Stoornissen in de kindertijd TOTAAL

2011 2012 2013 22,1% 24,6% 24,0% 13,2% 14,6% 14,5% 11,8% 13,5% 14,1% 10,8% 12,0% 11,7% 8,2% 9,4% 9,3% 500.010 449.170 437.920

Tabel 2-‐18 Patiënten in behandeling in circuit Ouderen, naar top vijf hoofddiagnose, in procenten, 2011 -‐ 2013

Ouderen Delirium, dementie ,cognitieve stoornissen Stemmingsstoornissen Schizofrenie en andere psychotische stoornissen Angststoornissen Persoonlijkheidsstoornissen TOTAAL

2011 2012 2013 34,9% 35,8% 34,0% 24,4% 28,0% 29,1% 6,9% 7,8% 7,9% 5,7% 6,9% 7,2% 3,5% 4,2% 4,4% 87.100 77.020 74.000

Tabel 2-‐19 Patiënten in behandeling in circuit Verslavingszorg, naar top vijf hoofddiagnose, in procenten, 2011 -‐ 2013

Verslavingszorg Aan een middel gebonden stoornissen Stoornissen in de impulsbeheersing Stemmingsstoornissen Schizofrenie en andere psychotische stoornissen Persoonlijkheidsstoornissen TOTAAL

2011 2012 2013 81,8% 84,3% 84,4% 3,5% 3,7% 3,9% 0,8% 0,8% 0,9% 0,9% 0,9% 0,9% 0,6% 0,7% 0,8% 75.660 70.550 61.440

Tabel 2-‐20 Patiënten in behandeling in circuit Forensische zorg, naar top vijf hoofddiagnose, in procenten, 2011 -‐ 2013

Forensische zorg

2011 26

2012

2013

Stoornissen in de kindertijd 22,8% 25,4% 27,2% Persoonlijkheidsstoornissen 12,9% 16,2% 19,8% Stoornissen in de impulsbeheersing 8,2% 10,3% 14,4% Aan een middel gebonden stoornissen 4,1% 5,2% 5,1% Angststoornissen 3,0% 3,9% 4,6% TOTAAL 18.580 17.650 16.150 2.5.3 Patiënten in behandeling, naar hoofddiagnose en verblijf De mate waarin patiënten ambulant of klinisch behandeld worden verschilt per diagnose. Patiënten met een hoofddiagnose aan een middel gebonden stoornissen (28%) en schizofrenie en andere psychotische stoornissen (25%) en worden in verhouding het vaakst klinisch behandeld. Figuur 2-‐9 Top 5 klinische behandelingen, naar hoofddiagnose, 2013

Stemmingsstoornissen Eetstoornissen Dissociakeve stoornissen Schizofrenie en andere psychoksche stoornissen Aan een middel gebonden stoornissen 0,0% 5,0% 10,0% 15,0% 20,0% 25,0% 30,0%

Tabel 2-‐21 Patiënten in behandeling, naar hoofddiagnose en verblijf, 2013

Stoornissen in de kindertijd Stemmingsstoornissen Angststoornissen Persoonlijkheidsstoornissen Aan een middel gebonden stoornissen Schizofrenie en andere psychotische stoornissen Delirium, dementie, cognitieve stoornissen Andere aandoeningen en problemen Somatoforme stoornis Stoornissen in de impulsbeheersing Eetstoornissen

ambulant klinisch TOTAAL(n) 97,1% 2,9% 164.590 89,3% 10,7% 139.580 95,2% 4,8% 87.480 90,1% 9,9% 70.940 72,0% 28,0% 63.290 75,0% 25,0% 59.270 91,2% 8,8% 29.100 97,2% 2,8% 13.360 93,3% 6,7% 12.110 94,6% 5,4% 10.510 89,2% 10,8% 9.650 27

Bijkomende codes, geen diagnose Seksuele stoornissen, genderidentiteitsstoornissen Psychische stoornissen door somatische aandoening Dissociatieve stoornissen Aanpassingsstoornissen Slaapstoornissen Nagebootste stoornissen TOTAAL

97,2% 98,3% 89,5% 84,9% 97,3% 96,6% 80,0% 90,0%

2,8% 1,7% 10,5% 15,1% 2,7% 3,4% 20,0% 10,0%

3.510 2.980 2.290 1.520 1.120 880 50 768.310

2.6 Behandelduur en beëindiging van zorg 2.6.1 Gemiddelde behandelduur, naar hoofddiagnose De gemiddelde looptijd van een zorgtraject in 2013 bedraagt 17,5 maanden. Schizofrenie en andere psychotische stoornissen hebben met 40,2 maanden de langste gemiddelde behandelduur. Figuur 2-‐10 Top 5 behandeldiagnoses met langste gemiddelde behandelduur, in maanden, 2013

Stemmingsstoornissen Stoornissen in de kinderkjd Persoonlijkheidsstoornissen Dissociakeve stoornissen Schizofrenie en andere psychoksche stoornissen 0

5 10 15 20 25 30 35 40 45

Tabel 2-‐22 Gemiddelde behandelduur in maanden, naar hoofddiagnose, 2013

behandelduur in maanden 40,1 33,0 23,1 23,0 22,1

Schizofrenie en andere psychotische stoornissen Dissociatieve stoornissen Persoonlijkheidsstoornissen Stoornissen in de kindertijd Stemmingsstoornissen 28

Aan een middel gebonden stoornissen 21,1 Angststoornissen 17,6 Eetstoornissen 17,3 Aanpassingsstoornissen 16,5 Seksuele stoornissen, genderidentiteitsstoornissen 15,6 Psychische stoornissen door somatische aandoening 14,5 Somatoforme stoornis 14,3 Delirium, dementie ,cognitieve stoornissen 13,1 Stoornissen in de impulsbeheersing 12,5 Slaapstoornissen 10,7 Nagebootste stoornissen 9,5 TOTAAL 17,5 2.6.2 Reden beëindiging DBC Het merendeel (37,8%) van de behandelingen werd in 2013 beëindigd in overleg tussen patiënt en behandelaar. 7,9% van de behandelingen werd eenzijdig door de patiënt beëindigd en 5,7% van de behandelingen eenzijdig door de behandelaar. Al deze drie redenen laten ten opzichte van de jaren ervoor een lichte daling zien. Afsluiten wegens administratieve redenen of openen van een vervolg-‐ DBC en afsluiting na alleen een pre-‐intake, intake, diagnostiek of crisisopvang laten juist een stijging zien. Figuur 2-‐11 Reden beëindiging DBC, in procenten, 2013

100% 90%

Afsluikng na alleen pre-‐ intake,intake,diagnoskek,crisisopvang

80% 70%

Afsluiten DBC administrakef of vanwege openen vervolg DBC

60% 50%

In onderling overleg beeindigd zorgtraject, pakent uitbehandeld

40% 30%

Reden voor afsluikng bij behandelaar, om inhoudelijke redenen

20% 10%

Reden voor afsluikng bij pakent, niet bij behandelaar

0% 2011

2012

2013

Tabel 2-‐23 Reden beëindiging D, in procenten, 2013

2011 2012 2013 Reden voor afsluiting bij patiënt, niet bij behandelaar 10,8% 11,3% 7,9% Reden voor afsluiting bij behandelaar, om inhoudelijke redenen 7,5% 7,2% 5,7% In onderling overleg beëindigd zorgtraject, patiënt 45,4% 44,1% 37,8% 29

uitbehandeld Afsluiten DBC administratief of vanwege openen vervolg DBC 17,1% 21,1% 24,2% Afsluiting na alleen pre-‐intake, intake, diagnostiek, crisisopvang 19,1% 16,3% 24,4% 2.6.3 Reden beëindiging DBC, per circuit Het aantal DBC’s dat in onderling overleg wordt beëindigd, verschilt tussen de circuits. Zo worden in de circuits Kinderen en jeugd en Ouderen relatief de meeste DBC’s in onderling overleg beëindigd. In de circuits Verslavingszorg en Forensische zorg worden relatief meer DBC’s eenzijdig door de patiënt beëindigd. Slechts één derde van de DBC’s wordt in deze twee circuits in onderling overleg beëindigd. Figuur 2-‐12 Reden beëindiging behandeling, per circuit, in procenten, 2013

100% 90% 80% 70% 60% 50% 40% 30% 20% 10% 0%

Afsluikng na alleen pre-‐ intake,intake,diagnoskek,crisisopva ng Afsluiten DBC administrakef of vanwege openen vervolg DBC In onderling overleg beeindigd zorgtraject, pakent uitbehandeld Reden voor afsluikng bij behandelaar, om inhoudelijke redenen Reden voor afsluikng bij pakent, niet bij behandelaar

Tabel 2-‐24 Reden beëindiging DBC, per circuit, in procenten, 2013

Kinderen en jeugd

Reden voor afsluiting bij patiënt, niet bij behandelaar Reden voor afsluiting bij behandelaar, om inhoudelijke redenen In onderling overleg beëindigd zorgtraject, patiënt uitbehandeld Afsluiten DBC administratief of vanwege openen vervolg DBC Afsluiting na alleen pre-‐intake, intake, diagnostiek, crisisopvang

Volwassenen

Verslavings-‐ zorg

Forensische zorg

4,0%

7,4%

8,2%

20,1%

17,0%

3,4%

6,0%

4,6%

10,1%

11,1%

49,8%

33,5%

41,8%

31,0%

27,6%

26,8%

22,8%

22,3%

27,5%

27,8%

15,9%

30,3%

23,0%

11,3%

16,6%

2.7 Hoogspecialistische ggz 30

Ouderen

Volgens de definitie van de Gezondheidsraad2 omvat hoogspecialistische ggz “diagnostiek en/of behandeling (zowel cure als care) van complexe problematiek, ofwel ingezet als diagnostiek en/of behandeling in de gespecialiseerde ggz niet afdoende is gebleken, ofwel ingezet na inschatting van de verwijzer dat diagnostiek en/of behandeling in de gespecialiseerde ggz niet afdoende zal zijn”. Daarnaast schrijft de Gezondheidsraad dat “kennisontwikkeling en –implementatie van groot belang zijn binnen de ggz. De hoogspecialistische ggz neemt in dit speelveld een belangrijke positie in”. Patiënten die door de hoogspecialistische ggz worden behandeld hebben vaak: • Complexe problematiek, blijkend uit o Een hoge mate van ernst en/of comorbiditeit en/of complicaties zoals wordt vastgesteld in de eerste of tweede lijn en/of o Onvoldoende respons op gespecialiseerde behandeling in de tweede lijn o Zeldzame (combinaties van) aandoeningen waarvoor de richtlijnen nog geen soelaas bieden En/of • Problemen die complexe kennis of interventies vereisen. Voor ongeveer 5% van de patiënten in de gespecialiseerde ggz geldt dat zij deze uiterst gespecialiseerde zorg nodig hebben. Hoogspecialistische ggz wordt geleverd door zowel instellingen en/of afdelingen met een TOPGGz keurmerk als door UMC’s. 2.7.1 Stichting Topklinische GGz In 2007 is de Stichting Topklinische GGz (hierna: TOPGGz) opgericht met als doel de topklinische-‐ en topreferente zorg binnen de ggz te bevorderen en te faciliteren. Dit doet zij door zich te richten op de ontwikkeling, verbetering en verspreiding van topklinische kennis en innovatie en door te streven naar een stevige verankering binnen het huidige zorgstelsel. Daarnaast heeft TOPGGz het Keurmerk TOPGGz ontwikkeld. Het Keurmerk wordt toegekend aan een afdeling en/of instelling zodra deze voldoet aan alle hoogwaardige kwaliteitscriteria. In 2015 (peildatum 1 december 2015) beschikken 39 afdelingen, verdeeld over 20 instellingen, over het Keurmerk TOPGGz. Figuur 2-‐25 geeft een overzicht van het aantal afdelingen met een Keurmerk TOPGGz naar specialisatie. Op 1 december 2014 waren er ruim 20.000 patiënten in behandeling bij een TOPGGz-‐afdeling, ofwel ongeveer 2% van de ggz-‐populatie (Stichting Topklinische GGz, 2015). Tabel 2-‐25 Overzicht afdelingen met TOPGGz Keurmerk naar specialisatie

Specialisatie ADHD ADHD en autisme Angststoornissen Autisme Bipolaire stoornissen

Aantal afdelingen met Keurmerk TOPGGz 1 1 4 4 2

2

Gezondheidsraad. 2014. Advies Hoogspecialistische geestelijke gezondheidszorg. Publicatienummer 2014/14. Den Haag: Gezondheidsraad.

31

Depressie Dwang-‐, angst-‐ en ticstoornissen Eetstoornissen Forensische psychiatrie Kinder-‐ en jeugdpsychiatrie Korsakov Neuropsychiatrie Ouderenpsychiatrie Persoonlijkheidsstoornissen Psychose en schizofrenie Psychosomatiek Psychotrauma Somatoforme stoornissen Stemmingsstoornissen Verslavingszorg TOTAAL

2 2 2 2 1 1 1 1 3 3 2 4 1 1 1 39

32

Hoofdstuk 3. Afgesloten DBC’s Samenvatting Het aantal behandelingen in de curatieve ggz daalt en de prijs per DBC neemt toe als gevolg van een verschuiving naar de eerste lijn; de totale kosten van de curatieve ggz dalen Het aantal afgesloten DBC’s is in 2013, ten opzichte van 2011, in een relatief constante lijn gedaald met 12%. Het aantal afgesloten ambulante DBC’s daalde met 14% in de periode 2011 – 2013. Het aantal afgesloten klinische DBC’s bleef in de periode 2011 – 2013 gelijk. Van de afgesloten DBC’s is de waarde te berekenen aan de hand van de NZa-‐tarieven (waarde per DBC). De waarde van de afgesloten DBC’s daalde tussen 2011 – 2013 met 7%. 3.1 Inleiding Dit hoofdstuk geeft een overzicht van de afgesloten DBC’s van de leden van GGZ Nederland in de periode 2011 – 2013. Dit kan als volgt worden geïnterpreteerd; iedere DBC heeft een startdatum en een sluitdatum. Voor dit hoofdstuk zijn de DBC’s naar het jaar van de sluitdatum ingedeeld. Voorbeeld: voor het jaar 2013 zijn alle DBC’s meegeteld die in dat jaar zijn afgesloten (A en B in figuur 3-‐1). Dat kunnen dus DBC’s zijn die in 2012 zijn geopend en in 2013 zijn afgesloten, of DBC’s die in 2013 zijn geopend en afgesloten. De aantallen zijn dus lager dan wanneer over een kalenderjaar wordt gerapporteerd (zoals in hoofdstuk 2). Anders dan in hoofdstuk 2, is in dit hoofdstuk niet herberekend naar kalenderjaren (van 1 januari t/m 31 december) waarbij cijfers nodig zijn van drie opeenvolgende jaren om een trend te kunnen bepalen binnen één kalenderjaar. In §3.2 wordt hetzelfde overzicht gegeven als in §2.2.1 om te laten zien wat het verschil is als er geen herberekening naar kalenderjaar plaatsvindt. Vervolgens wordt ingegaan op de productiewaarde van de DBC’s(§3.3 ) en het soort contact (§3.4 ). NB: Een behandeling kan uit één of meerdere DBC’s bestaan. Een patiënt kan één of meerdere behandelingen ondergaan en daarmee meerdere DBC’s doorlopen. Figuur 3-‐1 Opening en sluiting van DBC naar jaar

A: B: C:

DBC’s geopend in t-1 en gesloten in t DBC’s geopend in t en gesloten in t DBC’s geopend in t en gesloten in t+1

33

3.2 Patiëntenstromen Tabel 3-‐1 geeft een overzicht van de patiëntenstromen. Het aantal afgesloten DBC’s in 2013 is, ten opzichte van 2011, in een relatief constante lijn gedaald met 12,4%. Het aantal behandelingen (zorgtrajecten; opgebouwd uit één of meerder DBC’s) is in 2013 met 9,4% gedaald ten opzichte van 2011. Het aantal unieke patiënten is sinds 2011 met 13,4% gedaald. Deze trends komen overeen met de trends die we vonden in hoofdstuk 2. Figuur 3-‐2 Patiëntenstromen, 2011-‐2013

750.000 700.000 650.000

unieke pakenten aantal behandelingen

600.000

aantal afgesloten DBCs

550.000 500.000 2011

2012

2013

Tabel 3-‐1 Patiëntenstromen, 2011-‐2013

unieke patiënten aantal behandelingen aantal afgesloten DBC’s

2011 2012 2013 636.780 605.990 551.650 653.030 618.330 591.720 730.470 670.880 639.950

3.3 Productiewaarde verrichtingen 3.3.1 Afgesloten DBC’s, naar aantal en waarde Het aantal afgesloten DBC’s is sinds 2011 afgenomen met 12,4% (figuur 3-‐2). Het aantal afgesloten ambulante DBC’s daalde met 13,5% in de periode 2011 – 2013. Het aantal afgesloten klinische DBC’s bleef in de periode 2011 – 2013 gelijk. Van de afgesloten DBC’s is de waarde te berekenen aan de hand van de NZa-‐tarieven per DBC. De NZa-‐waarde van de afgesloten DBC’s daalde tussen 2011 – 2013 met 6,9% (figuur 3-‐3).

34

Figuur 3-‐3 Waarde afgesloten DBC’s naar verblijf, in euro's, 2011-‐2013

3.500.000.000 3.000.000.000 2.500.000.000 2.000.000.000 waarde DBCs klinisch

1.500.000.000

waarde DBCs ambulant

1.000.000.000 500.000.000 0 2011

2012

2013

Tabel 3-‐2 Waarde afgesloten DBC’s naar verblijf, 2011-‐2013

2011 2012 2013 aantal DBC’s ambulant 673.170 614.680 582.590 aantal DBC’s klinisch 57.300 56.200 57.360 totaal aantal DBC’s 730.470 670.880 639.950 totaal aantal verblijfsdagen 3.982.181 3.703.301 3.949.288 waarde DBC’s ambulant (in euro’s) 1.382.952.390 1.417.458.275 1.409.197.774 waarde DBC’s klinisch (in euro’s) 1.552.937.778 1.512.446.692 1.322.768.780 waarde DBC’s totaal (in euro’s) 2.935.890.168 2.929.904.967 2.731.966.554 3.3.2 Afgesloten DBC’s per circuit, naar aantal en waarde De tabellen 3-‐3 tot en met 3-‐7 laten de volgende trends zien per circuit: • In het circuit Kinderen en jeugd daalde het aantal afgesloten ambulante DBC’s in de periode 2009 – 2012 met 4,5%, terwijl het aantal afgesloten klinische DBC’s constant bleef. • In het circuit Volwassenen daalde het aantal afgesloten ambulante DBC’s (-‐14,9%) en bleef het aantal afgesloten klinische DBC’s gelijk in de periode 2011 – 2013. Het aantal verblijfsdagen daalde met 8,6% in 2013 ten opzichte van 2011. • In het circuit Ouderen daalde het aantal afgesloten ambulante DBC’s (-‐19,6%) en bleef het aantal afgesloten klinische DBC’s gelijk in de periode 2011 – 2013.Het aantal verblijfsdagen daalde in 2013 met 11,3% ten opzichte van 2011. • In het circuit Verslavingszorg liet het aantal afgesloten ambulante DBC’s een sterkere daling zien (-‐21,6%) dan het aantal afgesloten klinische DBC’s (-‐2,6%) in de periode 2011 – 2013. Ook hier daalde het aantal verblijfsdagen (-‐6,6%). • In het circuit Forensische zorg daalde het aantal afgesloten ambulante DBC’s (-‐9,5%) en steeg het aantal afgesloten klinische DBC’s (19,3%) in de periode 2011 – 2013. Ook hier is het 35

opvallend dat het aantal verblijfsdagen met 20,3% is gestegen in de periode 2011 – 2013, waarbij 2012 het hoogste aantal verblijfsdagen laat zien. Tabel 3-‐3 Afgesloten DBC’s in circuit Kinderen en jeugd, naar aantal en waarde, 2011 -‐ 2013

Kinderen en jeugd aantal DBC’s ambulant

2011

2012

2013

151.490

144.980

144.680

4.460

4.060

4.440

totaal aantal DBC’s

155.950

149.040

149.120

totaal aantal verblijfsdagen

595.596

475.296

*

waarde DBC’s ambulant (in euro’s)

347.272.646

352.207.356

369.070.107

waarde DBC’s klinisch (in euro’s)

216.504.210

196.611.392

169.596.130

waarde DBC’s totaal (in euro’s)

563.776.856

548.818.748

538.666.237

aantal DBC’s klinisch

*cijfer niet beschikbaar Tabel 3-‐4 Afgesloten DBC’s in circuit Volwassenen, naar aantal en waarde, 2011 -‐ 2013

Volwassenen aantal DBC’s ambulant aantal DBC’s klinisch totaal aantal DBC’s totaal aantal verblijfsdagen waarde DBC’s ambulant (in euro’s) waarde DBC’s klinisch (in euro’s) waarde DBC’s totaal (in euro’s)

2011

2012

2013

386.470 352.670 328.810 34.450 33.330 34.700 420.920 386.000 363.510 2.127.955 1.963.017 1.945.064 762.218.960 799.433.137 778.861.684 849.086.420 818.509.590 724.841.504 1.611.305.379 1.617.942.727 1.503.703.187

Tabel 3-‐5 Afgesloten DBC’s in circuit Ouderen, naar aantal en waarde, 2011 -‐ 2013

Ouderen aantal DBC’s ambulant aantal DBC’s klinisch totaal aantal DBC’s totaal aantal verblijfsdagen waarde DBC’s ambulant (in euro’s) waarde DBC’s klinisch (in euro’s) waarde DBC’s totaal (in euro’s)

2011

2012

69.640 5.870 75.510 532.120 127.001.220 192.824.594 319.825.814

2013

59.610 5.880 65.490 506.887 120.212.652 186.626.411 306.839.063

55.970 5.900 61.870 472.246 116.291.238 164.108.734 280.399.972

Tabel 3-‐6 Afgesloten DBC’s in circuit Verslavingszorg, naar aantal en waarde, 2011 -‐ 2013

Verslavingszorg aantal DBC’s ambulant aantal DBC’s klinisch totaal aantal DBC’s

2011 51.410 11.950 63.360 36

2012

2013 44.900 12.190 57.090

40.300 11.640 51.940

totaal aantal verblijfsdagen waarde DBC’s ambulant (in euro’s) waarde DBC’s klinisch (in euro’s) waarde DBC’s totaal (in euro’s)

654.804 99.486.690 267.691.784 367.178.474

658.827 99.205.116 273.554.648 372.759.764

611.315 96.535.591 235.967.345 332.502.935

Tabel 3-‐7 Afgesloten DBC’s in circuit Forensische zorg, naar aantal en waarde, 2011 -‐ 2013

Forensische zorg 2011 2012 2013 aantal DBC’s ambulant 14.160 12.530 12.820 aantal DBC’s klinisch 570 750 680 totaal aantal DBC’s 14.730 13.280 13.500 totaal aantal verblijfsdagen 71.706 99.274 86.267 waarde DBC’s ambulant (in euro’s) 46.972.875 46.400.013 48.439.154 waarde DBC’s klinisch (in euro’s) 26.830.770 37.144.652 28.255.068 waarde DBC’s totaal (in euro’s) 73.803.645 83.544.665 76.694.222 3.3.3 Afgesloten DBC’s per hoofddiagnose, naar verblijf en waarde Onderstaande tabel 3-‐8 geeft een overzicht van de afgesloten DBC’s per hoofddiagnose naar verblijf en waarde voor 2013. Tabel 3-‐8 Afgesloten DBC’s per hoofddiagnose, naar verblijf en waarde, 2013

DBC’s ambulant

Stoornissen in de kindertijd Delirium, dementie , cognitieve stoornissen Psychische stoornissen door somatische aandoening Aan een middel gebonden stoornissen Schizofrenie en andere psychotische stoornissen Stemmingsstoornissen Angststoornissen Somatoforme stoornis

klinisch

Waarde DBC’s (in euro’s) totaal

ambulant

klinisch

totaal

131.950

3.390

135.340

348.207.890

138.053.440

486.261.330

22.020

1.970

23.990

41.823.950

59.501.490

101.325.440

1.660

160

1.820

3.371.890

4.628.530

8.000.420

40.190

13.030

53.220

102.230.340

261.359.900

363.590.240

40.780

10.690

51.470

147.372.290

322.885.350

470.257.640

100.990

10.470

111.460

251.469.090

251.525.920

502.995.010

65.020

2.890

67.910

170.688.520

69.349.780

240.038.300

8.840

530

9.370

20.229.780

13.466.030

33.695.810


30

10

40

81.730

37.030

118.760


1.130

170

1.300

5.048.390

3.547.560

8.595.950

2.300

40

2.340

4.469.860

1.012.850

5.482.710

6.960

730

7.690

25.786.270

26.686.540

52.472.810

660

20

680

1.105.210

355.070

1.460.280

7.700

420

8.120

17.893.610

8.481.940

26.375.550

Seksuele stoornissen en genderidentiteitsstoornissen Eetstoornissen Slaapstoornissen Stoornissen in de impulsbeheersing Aanpassingsstoornissen Andere aandoeningen en problemen

1.130

30

1.160

1.588.180

407.180

1.995.360

14.120

380

14.500

34.752.930

10.067.350

44.820.280

37

Bijkomende codes, geen diagnose

2.600

70

2.670

3.768.530

1.317.810

5.086.340


50.840

4.770

55.610

173.373.580

118.859.570

292.233.150

anders

83.660

7.610

91.270

55.935.730

31.225.440

87.161.170

TOTAAL

582.580

57.380

639.960

1.409.197.770

1.322.768.780

2.731.966.550

3.3.4 Afgesloten DBC’s per circuit per hoofddiagnose, naar verblijf en waarde De tabellen 3-‐9 tot en met 3-‐13 geven een overzicht van de afgesloten DBC’s per hoofddiagnose naar verblijf en waarde voor de circuits. De tabellen hebben betrekking op het jaar 2013. Tabel 3-‐9 Afgesloten DBC’s in circuit Kinderen en jeugd per hoofddiagnose, naar verblijf en waarde, 2013 Kinderen en jeugd Stoornissen in de kindertijd Delirium, dementie, cognitieve stoornissen Psychische stoornissen door somatische aandoening Aan een middel gebonden stoornissen Schizofrenie en andere psychotische stoornissen Stemmingsstoornissen

DBC’s ambulant

Waarde DBC’s (in euro’s)

klinisch

totaal

ambulant

klinisch

totaal

97.650

2.040

99.690

249.402.640

97.259.220

346.661.860

60

1

61

145.290

19.760

165.050

250

4

254

611.120

146.070

757.190

500

90

590

1.336.340

2.550.550

3.886.890

620

190

810

2.402.700

8.631.240

11.033.940

7.960

570

8.530

27.012.530

18.133.320

45.145.850

13.190

420

13.610

40.849.280

15.272.660

56.121.940

910

50

960

2.748.120

1.497.340

4.245.460


3

1

4

6.960

1.310

8.270


60

10

70

287.340

305.770

593.110

130

2

132

288.830

42.390

331.220

1.490

210

1.700

6.251.990

9.996.560

16.248.550

90

4

94

226.260

27.680

253.940


900

50

950

2.619.660

964.800

3.584.460


180

0

180

299.820

0

299.820

5.570

150

5.720

17.415.890

4.439.410

21.855.300

760

10

770

1.222.890

154.670

1.377.560

Angststoornissen Somatoforme stoornis

Seksuele stoornissen en genderidentiteitsstoornissen Eetstoornissen Slaapstoornissen

Andere aandoeningen en problemen Bijkomende codes, geen diagnose Persoonlijkheidsstoornissen

1.400

210

1.610

5.777.290

7.539.000

13.316.290

anders

12.950

430

13.380

10.165.160

2.614.380

12.779.540

TOTAAL

144.673

4.442

149.115

369.070.110

169.596.130

538.666.240

Tabel 3-‐10 Afgesloten DBC’s in circuit Volwassenen per hoofddiagnose, naar verblijf en waarde, 2013 Volwassenen Stoornissen in de kindertijd Delirium, dementie, cognitieve stoornissen Psychische stoornissen door

DBC’s ambulant


klinisch

ambulant

klinisch

totaal

30.110

1.170

31.280

75.216.360

34.084.430

109.300.790

2.520

540

3.060

5.285.160

18.700.290

23.985.450

1.010

100

1.110

1.897.900

2.612.570

4.510.470

38

totaal

somatische aandoening Aan een middel gebonden stoornissen Schizofrenie en andere psychotische stoornissen Stemmingsstoornissen Angststoornissen Somatoforme stoornis

5.400

1.840

7.240

12.877.010

34.498.960

47.375.970

35.380

9.240

44.620

130.862.460

267.128.180

397.990.640

76.790

7.450

84.240

182.302.140

162.269.410

344.571.550

47.190

2.040

49.230

116.827.990

43.204.170

160.032.160

7.320

430

7.750

16.115.900

10.241.430

26.357.330


30

10

40

74.770

35.720

110.490


980

140

1.120

4.422.370

2.929.370

7.351.740

1.660

30

1.690

2.597.740

462.750

3.060.490

5.240

510

5.750

18.925.980

16.357.110

35.283.090

480

10

490

737.230

136.120

873.350

3.140

220

3.360

6.116.290

3.317.680

9.433.970

790

20

810

1.096.220

299.040

1.395.260

6.390

180

6.570

11.559.400

4.175.240

15.734.640

Seksuele stoornissen en genderidentiteitsstoornissen Eetstoornissen Slaapstoornissen Stoornissen in de impulsbeheersing Aanpassingsstoornissen Andere aandoeningen en problemen Bijkomende codes, geen diagnose

1.530

50

1.580

2.098.160

912.710

3.010.870


44.280

4.130

48.410

150.116.570

96.722.170

246.838.740

anders

58.580

6.610

65.190

39.732.030

26.754.180

66.486.210

TOTAAL

328.820

34.720

363.540

778.861.680

724.841.530

1.503.703.210

Tabel 3-‐11 Afgesloten DBC’s in circuit Ouderen per hoofddiagnose, naar verblijf en waarde, 2013 Ouderen Stoornissen in de kindertijd Delirium, dementie, cognitieve stoornissen Psychische stoornissen door somatische aandoening Aan een middel gebonden stoornissen Schizofrenie en andere psychotische stoornissen Stemmingsstoornissen Angststoornissen Somatoforme stoornis

DBC’s ambulant


klinisch

totaal

ambulant

klinisch

totaal

430

20

450

1.206.280

571.830

1.778.110

19.370

1.220

20.590

36.228.190

34.365.000

70.593.190

390

50

440

829.820

1.856.080

2.685.900

790

290

1.080

1.632.450

8.042.170

9.674.620

4.170

870

5.040

11.563.550

30.787.860

42.351.410

15.370

2.300

17.670

39.330.390

67.727.960

107.058.350

3.800

330

4.130

9.930.460

8.662.440

18.592.900

580

60

640

1.324.410

1.709.250

3.033.660


0

0

0

0

0

0


30

10

40

106.550

168.100

274.650

20

3

23

46.650

194.430

241.080

20

10

30

56.490

179.340

235.830

Seksuele stoornissen en genderidentiteitsstoornissen Eetstoornissen Slaapstoornissen

80

10

90

126.940

108.110

235.050


170

20

190

418.090

777.600

1.195.690


130

2

132

135.030

55.450

190.480

Andere aandoeningen en problemen

790

20

810

1.455.790

535.970

1.991.760

Bijkomende codes, geen diagnose Persoonlijkheidsstoornissen

190

10

200

238.850

174.430

413.280

2.380

230

2.610

7.474.010

6.763.110

14.237.120

39

anders

7.260

450

7.710

4.187.290

1.429.590

5.616.880

TOTAAL

55.970

5.905

61.875

116.291.240

164.108.720

280.399.960

Tabel 3-‐12 Afgesloten DBC’s in circuit Verslavingszorg per hoofddiagnose, naar verblijf en waarde, 2013 Verslavingszorg Stoornissen in de kindertijd

DBC’s ambulant


klinisch

totaal

ambulant

klinisch

totaal

300

80

380

834.490

2.115.710

2.950.200

60

200

260

124.080

6.141.900

6.265.980

10

0

10

11.100

0

11.100

33.020

10.670

43.690

85.036.860

211.802.780

296.839.640

280

180

460

1.220.480

5.043.990

6.264.470

370

110

480

1.059.060

2.307.690

3.366.750

270

80

350

793.510

1.717.330

2.510.840

10

0

10

4.870

0

4.870


0

0

0

0

0

0


10

10

20

19.530

89.750

109.280

20

10

30

44.540

147.250

191.790

190

10

200

521.540

153.520

675.060

4

1

5

7.910

83.170

91.080

1.690

120

1.810

3.644.050

3.124.770

6.768.820

10

0

10

13.820

0

13.820

260

20

280

512.530

756.130

1.268.660

80

4

84

101.660

71.910

173.570

Delirium, dementie, cognitieve stoornissen Psychische stoornissen door somatische aandoening Aan een middel gebonden stoornissen Schizofrenie en andere psychotische stoornissen Stemmingsstoornissen Angststoornissen Somatoforme stoornis

Seksuele stoornissen en genderidentiteitsstoornissen Eetstoornissen Slaapstoornissen Stoornissen in de impulsbeheersing Aanpassingsstoornissen Andere aandoeningen en problemen Bijkomende codes, geen diagnose Persoonlijkheidsstoornissen

290

80

370

1.266.700

2.206.330

3.473.030

anders

3.450

80

3.530

1.318.860

205.120

1.523.980

TOTAAL

40.324

11.655

51.979

96.535.590

235.967.350

332.502.940

Tabel 3-‐13 Afgesloten DBC’s in circuit Forensische zorg per hoofddiagnose, naar verblijf en waarde, 2013 Forensische zorg Stoornissen in de kindertijd Delirium, dementie, cognitieve stoornissen Psychische stoornissen door somatische aandoening Aan een middel gebonden stoornissen Schizofrenie en andere psychotische stoornissen Stemmingsstoornissen Angststoornissen Somatoforme stoornis

DBC’s ambulant


klinisch

ambulant

klinisch

totaal

3.460

70

3.530

21.548.120

4.022.250

25.570.370

10

10

20

41.230

274.530

315.760

10

1

11

21.950

13.810

35.760

490

160

650

1.347.680

4.465.440

5.813.120

340

210

550

1.323.100

11.294.090

12.617.190

500

40

540

1.764.970

1.087.540

2.852.510

570

20

590

2.287.280

493.180

2.780.460

10

2

12

36.480

18.010

54.490

40

totaal


0

0

0

0

0

0


50

10

60

212.600

54.560

267.160

470

10

480

1.492.090

166.030

1.658.120

10

0

10

30.270

0

30.270

3

0

3

6.860

0

6.860

1.800

10

1.810

5.095.520

297.090

5.392.610

20

2

22

43.300

52.690

95.990

1.110

10

1.120

3.809.320

160.610

3.969.930

Seksuele stoornissen en genderidentiteitsstoornissen Eetstoornissen Slaapstoornissen Stoornissen in de impulsbeheersing Aanpassingsstoornissen Andere aandoeningen en problemen Bijkomende codes, geen diagnose

50

2

52

106.970

4.080

111.050


2.500

120

2.620

8.739.000

5.628.970

14.367.970

anders

1.430

40

1.470

532.400

222.180

754.580

TOTAAL

12.833

717

13.550

48.439.140

28.255.060

76.694.200

3.4 Soort contact, behandeling, dagbesteding en verrichtingen 3.4.1 Soort contact De meest voorkomende contacten in 2013 zijn behandeling (82,4%), diagnostiek (9,3%) en begeleiding (5,5%) (figuur 3-‐4). 2,0% van de contacten betreft crisisopvang. Uit tabel 3-‐14 blijkt dat deze verdelingen het afgelopen jaar constant is gebleven. Tabel 3-‐14 Soort contact, 2012 -‐ 2013

Pre intake Diagnostiek Behandeling Begeleiding Verpleging Crisisopvang TOTAAL (n)

2012 128.370 2.057.480 18.788.290 1.278.000 19.720 432.060 22.703.920

2013 133.600 2.070.350 18.384.760 1.236.900 36.820 437.870 22.300.300

Figuur 3-‐4 Soort contact, in percentages, 2013

2,0%

0,6%

0,2%

2013

9,3%

5,5%

Pre intake Diagnoskek Behandeling Begeleiding

82,4%

Verpleging Crisisopvang

41

3.4.2 Soort behandeling Binnen de DBC systematiek worden verschillende soorten behandelingen geregistreerd. De behandeling die het meest voorkomt in 2013 is Communicatieve behandeling (80,7%), gevolgd door Farmacotherapie (11,5%) en Vaktherapie (7,2%). Samen vormen zij 99,4% van de geregistreerde behandelingen (figuur 3-‐5) Tabel 3-‐15 Soort behandeling, in aantal afgesloten DBC's, 2012 -‐ 2013

Communicatieve behandeling Farmacotherapie Fysische therapie Vaktherapie Fysiotherapie Ergotherapie TOTAAL (n)

2012 2013 15.078.490 14.829.810 2.105.380 2.106.310 33.820 27.680 1.446.530 1.315.960 95.900 79.010 28.170 25.990 18.788.290 18.384.760

Figuur 3-‐5 Soort behandeling, in percentage, 2013

2013 0,2%

0,4%

Communicakeve behandeling

0,1%

7,2%

Farmacotherapie

11,5%

Fysische therapie Vaktherapie 80,7%

Fysiotherapie Ergotherapie

3.4.3 Communicatieve behandeling Onder communicatieve behandeling wordt iedere vorm van behandeling verstaan waarbij communicatie op zichzelf het belangrijkste instrument is om tot vermindering van klachten of symptomen te komen. Figuur 3-‐6 laat zien dat In 2013, binnen Communicatieve behandelingen, Steunend en structurerend behandelcontact de meest voorkomende vorm is die ongeveer de helft (53,1%) van de behandelingen omvat. 22,0% van de behandelingen valt onder Follow up behandelcontact, en 42

Psychotherapie en Overige (communicatieve) behandelingen omvatten samen het laatste kwart met respectievelijk 12,6% en 12,3%. Tabel 3-‐16 Soort communicatieve behandeling, in aantal afgesloten DBC's, 2012 -‐ 2013

Follow up behandelcontact Steunend en structurerend behandelcontact Psychotherapie Overige (communicatieve) behandeling TOTAAL (n)

2012 2013 3.778.580 3.268.040 7.562.210 7.875.490 1.996.060 1.869.200 1.741.630 1.817.090 15.078.480 14.829.820

Figuur 3-‐6 Soort communicatieve behandeling, in percentages, 2013

2013 12,3%

Follow up behandelcontact 22,0% Steunend en structurerend behandelcontact

12,6%

Psychotherapie Overige (communicakeve) behandeling

53,1%

3.4.4 Psychotherapie

Psychotherapie is opgesplitst in een aantal mogelijke soorten psychotherapie. De twee meest voorkomende soorten in 2013 zijn Cognitieve gedragstherapie (37,4%) en Overige Psychotherapie (30,2%) (denk bijvoorbeeld aan vormen van psychotherapie die niet in de registratielijst worden genoemd zoals kinderpsychotherapie, familieopstellingen, milieutherapie). Tabel 3-‐17 Soort psychotherapie, in aantal afgesloten DBC's, 2012 -‐ 2013

Psychoanalyse Psychodynamische psychotherapie Gedragstherapie Cognitieve gedragstherapie Interpersoonlijke therapie Clientgerichte therapie

2012 2013 24.110 21.380 300.980 301.240 70.800 69.370 748.520 699.700 30.560 21.200 63.370 54.470 43

Systeemtherapie Overig psychotherapie TOTAAL (n)

155.180 602.530 1.996.050

137.500 564.350 1.869.210

Figuur 3-‐7 Soort psychotherapie, in percentages, 2013

2013

Psychoanalyse

1,1%

Psychodynamische psychotherapie Gedragstherapie

16,1% 30,2%

Cognikeve gedragstherapie

3,7%

Interpersoonlijke therapie Clientgerichte therapie 7,4%

Systeemtherapie

37,4%

Overig psychotherapie

2,9% 1,1%

3.4.5 Dagbesteding

In 2013 bestaat iets minder dan de helft van alle dagbestedingsactiviteiten uit Dagactiviteiten (44,2%), een derde (32,0%) bestaat uit Arbeidsmatige dagbesteding. Tabel 3-‐18 laat zien dat de verdeling in 2013 vergelijkbaar is gebleven met de verdeling in 2012. Tabel 3-‐18 Soort dagbesteding in aantal afgesloten DBC’s, 2012 -‐ 2013

Dagbesteding sociaal (ontmoeting) Dagbesteding activering (dagactiviteiten) Dagbesteding educatie Dagbesteding arbeidsmatig Dagbesteding overig TOTAAL (n)

2012 2013 65.720 76.190 434.140 418.790 50.300 73.070 279.090 303.700 74.340 75.940 903.590 947.690

44

Tabel 3-‐19 Soort dagbesteding, in procenten, 2013

2013 Dagbesteding sociaal (ontmoekng)

8,0% 8,0%

Dagbesteding ackvering (dagackviteiten) Dagbesteding educake

32,0% 44,2%

Dagbesteding arbeidsmakg

7,7%

Dagbesteding overig

De gemiddelde duur per dagbesteding ligt voor Arbeidsmatige dagbesteding het hoogst (213 minuten), gevolgd door Sociale dagbesteding (142 minuten). In de periode 2012 – 2013 daalt de gemiddelde duur voor alle soorten dagbestedingen, met uitzondering van Sociale dagbesteding die een stijging laat zien van gemiddeld 41 minuten. Tabel 3-‐20 Gemiddelde duur dagbesteding per soort, in minuten, 2012 -‐ 2013

Dagbesteding sociaal (ontmoeting) Dagbesteding activering (dagactiviteiten) Dagbesteding educatie Dagbesteding arbeidsmatig Dagbesteding overig

2012 101 153 135 220 149

45

2013 142 151 126 213 168

46 Dagbesteding overig

Dagbesteding arbeidsmakg

Dagbesteding educake

Dagbesteding ackvering (dagackviteiten)

Dagbesteding sociaal (ontmoekng)

Tabel 3-‐21 Gemiddelde duur dagbesteding per soort, in minuten, 2013

250

200

150

100

50

0

Hoofdstuk 4. Cliënten in de AWBZ Samenvatting Het aantal cliënten in de AWBZ voor beschermd wonen neemt tot 2014 nog toe, stijging zwakt af Het aantal cliënten met zzp C (beschermd wonen) is toegenomen in de periode 2011 – 2014; zzp B (behandeling met verblijf) blijft redelijk constant. De aantallen cliënten en kosten in de AWBZ laten een stijging in zowel dagen als kosten zien. De stijging is het sterkst tot en met 2012, in 2013 zwakt deze stijging licht af. Het percentage mannen bedraagt, volgens de AZR-‐registratie, ongeveer 60%. Het aantal cliënten onder de 18 jaar dat in de AZR-‐registratie is opgenomen is beperkt. Veruit de meeste cliënten (87%) zijn tussen de 18 en 65 jaar. 4.1 Inleiding De voorgaande hoofdstukken hebben betrekking op de ggz-‐zorg die gefinancierd is vanuit de Zorgverzekeringswet (Zvw), de zogenaamde curatieve zorg. Een deel van de patiënten in de ggz heeft echter te maken met ernstige en langdurige problematiek. In 2013 ging de patiënt, na een verblijf van meer dan een jaar in de Zvw, over naar de AWBZ, ofwel voortgezet verblijf. Andere cliënten uit de AWBZ hebben mogelijk niet veel behandeling nodig, maar zijn niet in staat om zelfstandig te wonen. Zij kunnen verblijven in een beschermde woonomgeving. Ook dit wordt gefinancierd vanuit de AWBZ. Extramurale hulpverlening kan worden gefinancierd uit zowel de AWBZ als de Zvw. Vanaf 2013, het jaar waarop dit hoofdstuk betrekking heeft, zijn veranderingen doorgevoerd met betrekking tot de langdurige zorg. In 2013 werd intramurale zorg in de AWBZ bekostigd via zorgzwaartepakketten (zzp’s). Er zijn voor de ggz twee soorten zorgzwaartepakketten. De zzp B-‐reeks is van toepassing op mensen die intramuraal verblijven vanwege hun behandeling. De zzp C-‐reeks is van toepassing op mensen die verblijven in een beschermde woonomgeving en waarbij behandeling niet meer op de voorgrond staat. Veel van de mensen met een zzp C worden, echter, los van hun verblijf, wel behandeld in de curatieve ggz. In 2013 is nog sprake van dertien zorgzwaartepakketten, min of meer oplopend naar zwaarte van de zorgvraag van de cliënt. Vanaf 1 januari 2013 zijn de lichte zzp’s 1 en 2 van zowel zzp B als zzp C voor de ggz voor nieuwe cliënten geëxtramuraliseerd. Dat wil zeggen dat cliënten met deze zzp’s niet meer verblijven in een instelling of RIBW, maar nog wel de ambulante zorg ontvangen, vergoed uit de AWBZ. De cliënten met een zzp 1 of 2 die reeds zorg ontvangen, behielden hun rechten. 4.2 Aantallen AWBZ cliënten naar zzp Over de omvang van ggz in de AWBZ is beperkt informatie beschikbaar. Tot 2012 waren alleen de indicaties via het CIZ beschikbaar. De indicaties geven echter beperkte informatie. Zo maken niet alle cliënten die een indicatie krijgen, gebruik van zorg of van het type zorg waarvoor ze geïndiceerd zijn. Sinds 2012 zijn registratiecijfers over aantallen cliënten in de AWBZ bijgehouden via de AWBZ-‐brede zorgregistratie (AZR). In eerste instantie is deze registratie opgezet om de wachttijden in kaart te brengen. GGZ Nederland beschikt over deze cijfers voor haar leden. De registratie van de AZR is 47

echter nog in ontwikkeling. In deze paragraaf wordt daarom gebruik gemaakt van de CIZ-‐indicaties, voor de achtergronden in paragraaf 4.4 wordt wel gebruik gemaakt van de AZR cijfers. Tabel 4-‐1 geeft de verdeling van de zzp’s op 1 januari in de afgelopen 4 jaren weer. Hieruit blijkt dat met name de zzp C verder is toegenomen en dat zzp B redelijk constant blijft. Tabel 4-‐1 Aantal cliënten in de AWBZ per jaar, naar zzp. 1GGZ B : Voortgezet verblijf met begeleiding 2GGZ B : Voortgezet verblijf met structuur en uitgebreide begeleiding 3GGZ B : Voortgezet verblijf met intensieve begeleiding 4GGZ B : Voortgezet verblijf met intensieve begeleiding en verzorging 5GGZ B : Voortgezet verblijf met intensieve begeleiding en gedragsregulering 6GGZ B : Voortgezet verblijf met intensieve begeleiding en intensieve verzorging 7GGZ B : Beveiligd voortgezet verblijf vanwege extreme gedragsproblematiek en zeer intensieve begeleiding Totaal ZZP GGZ B 1GGZ C : Beschermd wonen met begeleiding 2GGZ C : Gestructureerd beschermd wonen met uitgebreide begeleiding 3GGZ C : Beschermd wonen met intensieve begeleiding 4GGZ C : Gestructureerd beschermd wonen, intensieve begeleiding en verzorging 5GGZ C : Beschermd wonen met intensieve begeleiding en gedragsregulering 6GGZ C : Beschermd wonen met intensieve begeleiding en intensieve verzorging Totaal ZZP GGZ C Totaal ZZP Geestelijke gezondheidszorg

1-‐jan 2011 130 585 1.580 1.635 3.140 1.095 1.180 9.345 1.640 6.510 10.985 4.800 2.640 490 27.065 36.410

1-‐jan 2012 50 340 1.450 1.580 3.585 1.180

1-‐jan 2013 25 220 1.145 1.485 4.050 1.150

1-‐jan 2014 15 120 895 1.365 4.285 1.120

1.475 1.750 9.660 9.825 1.185 815 6.130 5.275 14.590 16.960 6.185 7.515 3.405 4.885 545 690 32.040 36.140 41.700 45.965

1.950 9.750 485 3.850 17.865 8.495 5.975 770 37.440 47.190

Bron: NZa, Marktscan en beleidsbrief Geestelijke Gezondheidszorg (GGZ) 2014 deel A https://www.nza.nl/1048076/1048181/Marktscan_GGZ_2014_en_beleidsbrief_deel_A.pdf

48

Figuur 4-‐1 Aantal cliënten met geldige AWBZ-‐indicatie intramurale GGZ

50000 45000 GGZ 6C

40000

GGZ 5C 35000

GGZ 4C GGZ 3C

30000

GGZ 2C GGZ 1C

25000

GGZ 7B GGZ 6B

20000

GGZ 5B 15000

GGZ 4B GGZ 3B

10000

GGZ 2B GGZ 1B

5000 0 2011

2012

2013

2014

4.3 Productie en omzet van zzp’s Voor deze alinea zijn de cijfers van de monitor Langdurige Zorg gebruikt. De cijfers zijn gebaseerd op declaraties van gerealiseerde zorg door zorginstellingen aan zorgkantoren en zijn afkomstig van Zorginstituut Nederland. Zij dekken de totale AWBZ/Wlz-‐uitgaven voor zorg in natura niet volledig omdat niet alle onderdelen van de kosten gedurende het jaar gedeclareerd worden. In tabel 4-‐2 staat een overzicht. In de grafiek is terug te zien dat er een stijging in zowel dagen als kosten plaatsvindt. De stijging is het sterkst tot en met 2012, in 2013 is deze stijging licht afgezwakt..

49

Figuur 4-‐2 Productie AWBZ ggz, in dagen en kosten in euro's, 2011 -‐ 2013

12000

€ 1.800.000 € 1.600.000

10000 Volume dagen met dagbesteding

€ 1.200.000

Volume dagen zonder dagbesteding

€ 1.000.000 6000 € 800.000 4000

Uitgave (euro's)

Volume (dagen)

8000

€ 1.400.000

€ 600.000

Volume dagen totaal ggz Uitgaven euro's met dagbesteding Uitgaven euro's zonder dagbesteding

€ 400.000

Uitgaven euro's totaal ggz

2000 € 200.000 0

€ 0 2011

2012

2013

Tabel 4-‐2 Productie AWBZ ggz, in dagen en kosten in euro's, 2011 -‐ 2013

2011

2012

Product

Uitgaven (in euro's)

Volume (dagen)

2013


Volume (dagen)


Volume (dagen)

ZZP 1GGZ-‐B

1.300

15

558

6

205

2

ZZP 2GGZ-‐B

11.894

96

6.872

51

2.906

21

ZZP 3GGZ-‐B

55.668

410

46.675

314

29.213

200

ZZP 4GGZ-‐B

79.283

510

77.583

456

69.110

410

ZZP 5GGZ-‐B

184.762

1.105

217308

1.182

227.228

1.245

ZZP 6GGZ-‐B

84.404

385

91.159

379

85.106

359

ZZP 7GGZ-‐B

128.770

432

163.228

498

172.736

535

ZZP 1GGZ-‐C

19.654

294

11.845

164

5.462

77

ZZP 2GGZ-‐C

129.557

1.285

106.580

973

60.504

562

ZZP 3GGZ-‐C

326.971

2.885

406.517

3.290

381.032

3.123

ZZP 4GGZ-‐C

191.304

1.393

248.542

1.654

285.900

1.928

ZZP 5GGZ-‐C

119.192

805

163.265

1.008

221.360

1.383

ZZP 6GGZ-‐C Totaal ZZP GGZ

25.915

140

32.152

159

38.573

194

1.358.676

9.755

1.572.283

10.133

1.579.335

10.040

Bron: MLZ, Centraal Bureau voor de Statistiek, Den Haag/Heerlen [geraadpleegd op 05-‐10-‐2015] URL http://www.monitorlangdurigezorg.nl/

4.4 Achtergrond AWBZ-‐cliënten bij de ggz-‐instellingen Op basis van de AZR gegevens (uitsluitend gebruik gemaakt van de gegevens van de leden GGZ Nederland) zijn trends in achtergrondkenmerken van de cliënten te ontdekken. Zo is bijna 60 procent 50

van de ggz-‐cliënten die vallen onder de AWBZ, volgens de gegevens van de AZR, man (zie figuur 4-‐3). Dit is een hoger percentage dan binnen de Zvw, waar iets meer dan de helft van de cliënten man is. Dit verschil wordt mogelijk verklaard doordat mannen vaker lijden aan psychische aandoeningen die samengaan met langdurige opname en behandeling, zoals schizofrenie en bipolaire stoornissen. Figuur 4-‐3 Ggz cliënten in de AWBZ, naar geslacht, in procenten, 2013

100% 90% 80% 70%

Uitsluitend klinisch

60% 50% 40%

Zowel ambulant als klinisch

30%

Uitsluitend ambulant

20% 10% 0% mannen

vrouwen

Het aantal cliënten onder de 18 jaar dat in de AZR-‐registratie is opgenomen is beperkt. De groep jonger dan 18 jaar wordt namelijk geregistreerd via Jeugdzorg en niet via de AZR. Veruit de meeste cliënten (87%) zijn tussen de 18 en 65 jaar. Onder de oudere leeftijdscategorieën ontvangen de cliënten in verhouding iets meer intramurale zorg. Figuur 4-‐4 Ggz cliënten in de AWBZ, naar leeftijdscategorie, in procenten, 2013

100% 90% 80% 70%

Uitsluitend klinisch

60% 50% 40%

Zowel ambulant als klinisch

30%

Uitsluitend ambulant

20% 10% 0% 0-‐17 jaar

18-‐64 jaar

65+

51

Hoofdstuk 5. De ggz in de eerste lijn Samenvatting Ggz in de eerste lijn Van de patiënten die zich in 2013 aanmeldden bij een eerstelijnspsycholoog, kwam 67% van op initiatief van de huisarts. Van de patiënten in behandeling bij de eerstelijnspsycholoog was 34% man en 66% vrouw. De gemiddelde leeftijd was 39 jaar. Meer dan de helft van de volwassen patiënten meldde zich aan met een stemmingsprobleem, waarbij 29% zich meldde in verband met een depressie en 25% in verband met een angststoornis. Als we kijken naar de kinderen die zich in 2013 bij de eerstelijnspsycholoog meldden, blijkt dat 26% zich meldde in verband met een angststoornis, 24% in verband met een gedragsstoornis en 18% vanwege een depressie. Het gemiddeld aantal consulten bedroeg 6,4 in 2013, de gemiddelde behandelduur bedroeg 130 dagen in 2013. 70% van de behandelingen werd beëindigd vanwege een afgesloten traject en/of behandeling. In 18% van de gevallen werd het contact afgebroken en in 12% van de gevallen werd de patiënt doorverwezen. Er is momenteel nog weinig data beschikbaar over de poh-‐ggz, dan wel de generalistische basis-‐ggz. Om toch een beeld te kunnen schetsen van de eerstelijns ggz, wordt in dit hoofdstuk gekeken naar de situatie in 2013 toen nog sprake was van eerstelijnspsychologische zorg. De data is afkomstig van de NIVEL Zorgregistraties eerste lijn en is gebaseerd op de registraties van eerstelijnspsychologen die deelnemen aan NIVEL Zorgregistraties eerste lijn. In 2013 hebben 468 eerstelijnspsychologen – werkzaam binnen 385 praktijken verspreid over het land – gegevens aangeleverd over ruim 41.000 patiënten. De data hebben betrekking op afgesloten behandelingen (Nivel 2015, te raadplegen via http://www.nivel.nl/NZR/eerstelijnspsychologen). Uit de data lijkt er sprake te zijn van een lichte verschuiving van hulpvragen van de tweedelijns GGZ naar de eerstelijnspsychologen en een stijging van de inzet van de poh-‐ggz. 5.1 Aanmelding eerstelijnspsycholoog Van de patiënten die zich in 2013 aanmeldde bij een eerstelijnspsycholoog, kwam 67% van de patiënten op initiatief van de huisarts, 27% ging op eigen initiatief en in de overige gevallen ging het vooral om aanmeldingen op initiatief van een bedrijfsmaatschappelijk werker of bedrijfsarts (2%), een collega eerstelijnspsycholoog (1%) of de school(arts) (1%) (zie figuur 5-‐1). Na een kleine toename in het percentage patiënten dat op eigen initiatief bij de eerstelijnspsycholoog kwam, is in 2013 een afname te zien (zie tabel 5-‐1).

52

Figuur 5-‐1 Initiatiefnemer aanmelding eerstelijnspsycholoog, 2013

7%

27%

Huisarts Eigen inikakef Overige 67%

Bron: Prins M, Verhaak P. Initiatief hulpvraag van cliënten van eerstelijnspsychologen. Uit: NIVEL Zorgregistraties eerste lijn [internet]. 2013 [Laatst gewijzigd op 30-‐06-‐2014; geraadpleegd op 02-‐09-‐2015]. URL: www.nivel.nl/node/3217

Tabel 5-‐1 Initiatiefnemer aanmelding eerstelijnspsycholoog, 2011 – 2013

Huisarts Eigen initiatief Bedrijfsmaatschappelijk werk/-‐arts School(arts) Algemeen maatschappelijk werk Fysiotherapeut Collega/1e lijns psycholoog 2e lijns GGZ/SGZ 3e lijns GGZ/SGZ Andere verwijzers Totaal aantal

2011 2012 2013 62,1% 62,4% 66,5% 28,8% 29,5% 26,7% 2,4% 2,1% 1,7% 1% 1,1% 0,7% 0,4% 0,3% 0,3% 0,5% 0,5% 0,3% 1,2% 1,2% 0,8% 1% 0,8% 0,9% 0,2% 0,3% 0,2% 2,3% 1,9% 1,7% 52.871 45.952 41.324

Bron: Prins M, Verhaak P. Initiatief hulpvraag van cliënten van eerstelijnspsychologen. Uit: NIVEL Zorgregistraties eerste lijn [internet]. 2013 [Laatst gewijzigd op 30-‐06-‐2014; geraadpleegd op 02-‐09-‐2015]. URL: www.nivel.nl/node/3217

In 2013 meldde meer dan de helft van de volwassen patiënten zich bij de eerstelijnspsycholoog met een stemmingsprobleem. 29% van deze groep meldde zich in verband met een depressie, 25% van deze groep meldde zich in verband met een angststoornis (zie figuur 5-‐2). Dit aantal is sinds 2011 sterk gestegen. Het aantal volwassen patiënten met een interpersoonlijk probleem en aanpassings-‐ /verwerkingsproblemen is sinds 2011 sterk gedaald (zie tabel 5-‐2).

53

Figuur 5-‐2 Top vijf aanmeldingsklacht volwassenen, 2013

35% 30% 25% 20% 15% 10% 5% 0%

29%

25% 16% 7%

7%

Bron: Prins M, Verhaak P. Belangrijkste aanmeldingsklacht van cliënten van eerstelijnspsychologen. Uit: NIVEL Zorgregistraties eerste lijn [internet]. 2013 [Laatst gewijzigd op 30-‐06-‐2014; geraadpleegd op 02-‐09-‐2015]. URL: www.nivel.nl/node/3218

Tabel 5-‐2 Belangrijkste aanmeldingsklacht volwassenen, 2011 – 2013

Stemmingsproblemen depressies Stemmingsproblemen angsten Interpersoonlijke problemen Psychosomatische klachten Aanpassings-‐/verwerkingsproblemen Werk-‐/studieproblemen Klachten/slapen/eten/seksualiteit/impuls Identiteitsproblemen Anders Verslavingsproblemen Totaal aantal:

2011 16,6% 14,5% 24,3% 4,9% 18,8% 9,9% 3% 4,3% 3,3% 0,6% 48.552

2012 22,1% 18,9% 23,8% 6,3% 9% 8,3% 3,7% 4,1% 3,3% 0,6% 41.910

2013 29,2% 25,3% 15,6% 7,4% 6,7% 4,9% 4,3% 3,3% 2,6% 0,6% 38.143


Als we kijken naar de kinderen (0 t/m 17 jaar) die zich in 2013 bij de eerstelijnspsycholoog meldden, zien we dat 26% van de kinderen zich meldde in verband met een angststoornis, 24% in verband met een gedragsstoornis en 18% in verband met een depressie (zie figuur 5-‐3). Het aantal kinderen met een stemmingsstoornis (angst en/of depressie) nam toe sinds 2011, het aantal kinderen met een aanpassings-‐/verwerkingsprobleem nam af sinds 2011 (zie tabel 5-‐3).

54

Figuur 5-‐3 Top vijf aanmeldingsklacht kinderen, 2013

30% 25%

26%

24%

20%

18%

15% 8%

10%

6%

5% 0%


Tabel 5-‐3 Belangrijkste aanmeldingsklacht kinderen, 2011 – 2013

Stemmingsproblemen angsten Gedragsproblemen Stemmingsproblemen depressies Gezinsproblemen Anders Leerproblemen Identiteitsproblemen Aanpassings-‐/verwerkingsproblemen Zindelijkheidsproblemen Tic-‐stoornissen Totaal aantal

2011 2012 2013 17,6% 22,3% 26,1% 24,3% 25,7% 23,5% 10,2% 12,7% 18,1% 9,5% 9,3% 7,5% 9% 8,3% 7,5% 10,3% 10% 6,1% 6,3% 5,7% 5,4% 11,7% 5% 5,1% 0,6% 0,6% 0,3% 0,4% 0,4% 0,3% 4.046 3.887 3.224

5.2 Zorggebruik In 2013 werd meer dan driekwart van de patiënten in de eerste lijn binnen acht consulten behandeld, ruim 90% werd binnen twaalf consulten behandeld (zie figuur 5-‐4). Het gemiddeld aantal consulten daalde de afgelopen jaren licht van 7,1 in 2011 naar 6,4 in 2013 (zie figuur 5-‐5).

55

Figuur 5-‐4 Aantal consulten patiënten eerstelijnspsycholoog, 2011 – 2013

100% 90% 80% 70% 60%

>20 consulten

50%

13-‐20 consulten

40%

9-‐12 consulten

30%

<=8 consulten

20% 10% 0% 2011

2012

2013

Bron: Prins M, Verhaak P. Aantal consulten van cliënten van eerstelijnspsychologen. Uit: NIVEL Zorgregistraties eerste lijn [internet]. 2013 [Laatst gewijzigd op 01-‐07-‐2014; geraadpleegd op 03-‐09-‐2015]. URL: www.nivel.nl/node/3230

Figuur 5-‐5 Gemiddeld aantal consulten patiënten eerstelijnspsycholoog, 2011 – 2013

7,5

7

6,5

6 2011

2012

2013

Gemiddel aantal consulten

Bron: Prins M, Verhaak P. Aantal consulten van cliënten van eerstelijnspsychologen. Uit: NIVEL Zorgregistraties eerste lijn [internet]. 2013 [Laatst gewijzigd op 01-‐07-‐2014; geraadpleegd op 03-‐09-‐2015]. URL: www.nivel.nl/node/3230

In 2013 was bij een vijfde van de patiënten de behandeling binnen dertig dagen afgerond. Bij meer dan de helft (53%) van de patiënten gebeurde dit binnen negentig dagen (zie figuur 5-‐6). Sinds 2011 is de gemiddelde behandelduur afgenomen met 17 dagen (zie figuur 5-‐7).

56

Figuur 5-‐6 Behandelduur (in dagen) eerstelijnspsycholoog, 2011 – 2013

100% 90% 80% 70% 60% 50% 40% 30% 20% 10% 0% 2011 <=30 dagen

2012 31-‐60 dagen

2013

61-‐90 dagen

91-‐120 dagen

121-‐150 dagen 151-‐180 dagen >180 dagen

Bron: Prins M, Verhaak P. Behandelduur van cliënten van eerstelijnspsychologen. Uit: NIVEL Zorgregistraties eerste lijn [internet]. 2013 [Laatst gewijzigd op 01-‐07-‐2014; geraadpleegd op 03-‐09-‐2015]. URL: www.nivel.nl/node/3231

Figuur 5-‐7 Gemiddelde behandelduur (in dagen) eerstelijnspsycholoog, 2011 – 2013

150

140

130

120 2011

2012

2013

Gem. behandelduur (in dagen)

Bron: Prins M, Verhaak P. Behandelduur van cliënten van eerstelijnspsychologen. Uit: NIVEL Zorgregistraties eerste lijn [internet]. 2013 [Laatst gewijzigd op 01-‐07-‐2014; geraadpleegd op 03-‐09-‐2015]. URL: www.nivel.nl/node/3231

5.3 Patiëntkenmerken De leeftijdsverdeling van de patiënten is de afgelopen jaren vrijwel stabiel gebleven: in 2013 was 7% 0-‐17 jaar, 87% was 18-‐64 jaar en 6% was 65 jaar of ouder (zie figuur 5-‐8). De gemiddelde leeftijd was 39 jaar. De geslachtsverdeling bleef ook gelijk: 34% was man en 66% was vrouw. 57

Figuur 5-‐8 Patiënten in behandeling eerstelijnspsycholoog naar leeftijdscategorie, 2011 – 2013

100% 90% 80% 70% 60%

65 jaar en ouder

50%

18-‐64 jaar

40%

0-‐17 jaar

30% 20% 10% 0% 2011

2012

2013

Bron: Prins M, Verhaak P. Geslacht en leeftijd van cliënten van eerstelijnspsychologen. Uit: NIVEL Zorgregistraties eerste lijn [internet]. 2013 [Laatst gewijzigd op 01-‐07-‐2014; geraadpleegd op 03-‐09-‐2015]. URL: www.nivel.nl/node/3210

Bijna driekwart van de patiënten was middelbaar en/of hoog opgeleid (72% in 2013), vergelijkbaar met de bevolkingsopbouw van de gehele Nederlandse populatie. Het aantal patiënten met een lage opleiding bedroeg 21% in 2013 en is sinds 2011 licht gedaald (zie figuur 5-‐9). Figuur 5-‐9 Patiënten in behandeling eerstelijnspsycholoog naar opleidingsniveau, 2011 – 2013

100% 90% 80% 70% 60%

Onbekend

50%

Hoog opgeleid

40%

Middelbaar opgeleid

30%

Laag opgeleid

20% 10% 0% 2011

2012

2013

Bron: Prins M, Verhaak P. Opleidingsniveau van cliënten van eerstelijnspsychologen. Uit: NIVEL Zorgregistraties eerste lijn [internet]. 2013 [Laatst gewijzigd op 01-‐07-‐2014; geraadpleegd op 03-‐09-‐2015]. URL: www.nivel.nl/node/3212

58

In 2013 had meer dan de helft van de patiënten een betaalde baan: 51% als werknemer en 8% als zelfstandige. 16% ging naar school of studeerde. Sinds 2011 is het percentage studerende patiënten licht gestegen en het percentage werkzame patiënten licht gedaald. Figuur 5-‐10 Patiënten in behandeling eerstelijnspsycholoog naar werksituatie, 2011 – 2013

100% 90%

Onbekend

80%

Anders

70%

Niet werkzaam

60%

Schoolgaand/Studerend

50%

VUT/Pensioen

40%

Ziektewet/WAO-‐WIA

30%

Werkloos/-‐zoekend

20% 10%

Zelfstandige

0%

Werknemer 2011

2012

2013

Bron: Prins M, Verhaak P. Werksituatie van cliënten van eerstelijnspsychologen. Uit: NIVEL Zorgregistraties eerste lijn [internet]. 2013 [Laatst gewijzigd op 01-‐07-‐2014; geraadpleegd op 03-‐09-‐2015]. URL: www.nivel.nl/node/3400

5.4 Einde behandeling In 2013 werd 70% van de behandelingen beëindigd vanwege een afgesloten traject en/of behandeling. In 18% van de gevallen werd het contact afgebroken en in 12% van de gevallen werd de patiënt doorverwezen (zie figuur 5-‐11). Figuur 5-‐11 Reden einde behandeling eerstelijnspsycholoog, 2013

12%

Afgesloten traject/ behandeling

18%

Contact afgebroken Pakënt doorverwezen 70%

59

Bron: Prins M, Verhaak P. Wijze beëindiging contact van cliënten van eerstelijnspsychologen. Uit: NIVEL Zorgregistraties eerste lijn [internet]. 2013 [Laatst gewijzigd op 01-‐07-‐2014; geraadpleegd op 03-‐09-‐2015]. URL: www.nivel.nl/node/3232

In 2013 brak 18% van de patiënten het contact zelf af. Bij bijna een kwart van de afgebroken contacten bleef de reden ervan onbekend, bij 19% was er sprake van financiële redenen. Vermindering van klachten (19%) en gebrek aan motivatie (14%) werden ook vaak genoemd als redenen om het contact (vroegtijdig) te verbreken. De meest opvallende trend is de toename van financiële redenen om een behandeling af te breken. Dit steeg van 9% in 2011 naar 19% in 2013 (zie figuur 5-‐12). Figuur 5-‐12 Reden afbreken contact eerstelijnspsycholoog, 2011 – 2013

100% 80% 60% 40% 20% 0% 2011

2012

2013

Klachtafname

Financiële redenen

Verhuizing

Ontevredenheid

Onvoldoende mokvake Anders

Onbekend

Bron: Prins M, Verhaak P. Reden voor afbreken contact door cliënten van eerstelijnspsychologen. Uit: NIVEL Zorgregistraties eerste lijn [internet]. 2013 [Laatst gewijzigd op 01-‐07-‐2014; geraadpleegd op 03-‐09-‐2015]. URL: www.nivel.nl/node/3234

In 2013 werd 12% van de patiënten door de eerstelijnspsycholoog doorverwezen. Twee derde van de patiënten werd doorverwezen naar de tweedelijns ggz, 10% werd terugverwezen naar de huisarts en 8% werd doorverwezen naar een collega eerstelijnspsycholoog (zie figuur 5-‐13).

60

Figuur 5-‐13 Verwijzing door eerstelijnspsycholoog, 2013

3%

1% 6%

10%

1%

3%

1%

Huisarts Bedrijfsmaatsch.werk/-‐arts Schoolarts/school

8%

Alg.maatsch.werk Fysiotherapeut Collega/eerstelijnspsych. 2e lijns GGZ/SGZ 3e lijns GGZ/SGZ

67%

Anders

Bron: Prins M, Verhaak P. Verwijzingen door eerstelijnspsychologen. Uit: NIVEL Zorgregistraties eerste lijn [internet]. 2014 [Laatst gewijzigd op 01-‐07-‐2014; geraadpleegd op 03-‐09-‐2015]. URL: www.nivel.nl/node/3919

5.5 Effectmeting De eerstelijnspsycholoog maakt aan het begin en aan het einde van een behandeling een inschatting van de mate van functioneren van de patiënt. Deze inschatting is gebaseerd op de GAF-‐score (Global Assessment of Functioning, 100-‐puntsschaal). Op basis hiervan was in 2013 het algemeen functioneren bij 80% van de patiënten (sterk)verbeterd. Bij 20% van de patiënten was het algemeen functioneren gelijk gebleven, bij slechts 1% van de patiënten was sprake van een verslechtering (zie figuur 5-‐14). Figuur 5-‐14 Verandering in GAF-‐score patiënten eerstelijnspsycholoog, 2013

1% 19%

20% verslechterd gelijk gebleven verbeterd sterk verbeterd

61%

61

Bron: Prins M, Verhaak P. Resultaat behandeling van cliënten van eerstelijnspsychologen. Uit: NIVEL Zorgregistraties eerste lijn [internet]. 2013 [Laatst gewijzigd op 02-‐07-‐2014; geraadpleegd op 03-‐09-‐2015]. URL: www.nivel.nl/node/3233

Naast het meten van de GAF-‐score, wordt tijdens de eerste, derde en laatste sessie (indien van toepassing) de Outcome Rating Scale (ORS, 40-‐puntsschaal) afgenomen bij de patiënt. Dit is een korte lijst waarop de patiënt zelf kan aangeven hoe het gaat op vier verschillende gebieden, te weten individueel welbevinden, relationeel vlak (familie en intieme vrienden), sociaal vlak (werk, opleiding en sociale contacten) en algeheel welbevinden. In 2013 werd slechts bij 33% van de patiënten een ORS-‐score gemeten tijdens de eerste en laatste sessie. Bij deze groep patiënten is gemiddeld genomen een verbetering zichtbaar van 9 punten (zie figuur 5-‐15). Figuur 5-‐15 Gemiddelde ORS-‐score patiënten eerstelijnspsycholoog, 2013

30 25 20 15 10 5 0 ORS 1e consult

ORS 3e consult Gem. score

ORS laatste consult

Bron: Prins M, Verhaak P. Resultaat behandeling van cliënten van eerstelijnspsychologen. Uit: NIVEL Zorgregistraties eerste lijn [internet]. 2013 [Laatst gewijzigd op 02-‐07-‐2014; geraadpleegd op 03-‐09-‐2015]. URL: www.nivel.nl/node/3233

62

Hoofdstuk 6. Tabellen-‐/figurenboek Figurenlijst Figuur 1-‐1 Zorguitgaven naar sector, 2011 – 2014 (in mln euro) ........................................................... 9 Figuur 1-‐2 Verdeling zorguitgaven naar sector, 2013........................................................................... 10 Figuur 1-‐3 Verdeling uitgaven (in miljoenen €) naar financieringsbronnen ggz, 2010 – 2013 ............. 11 Figuur 1-‐4 Leden GGZ Nederland naar type aanbieder, 2012 – 2015 .................................................. 12 Figuur 1-‐5 Indeling ggz vanaf 1 januari 2014 ........................................................................................ 13 Figuur 2-‐1 Aantal unieke patiënten en aantal behandelingen in de Zvw, 2011 – 2013........................ 15 Figuur 2-‐2 Verdeling behandelingen naar circuit, in aantallen, 2011 -‐ 2013 ........................................ 16 Figuur 2-‐3 Patiënten in behandeling, naar leeftijdscategorie, in procenten, 2011 -‐ 2013 ................... 17 Figuur 2-‐4 Patiënten in behandeling naar leeftijdscategorie en geslacht, in procenten, 2013 ............ 18 Figuur 2-‐5 Verdeling van geslacht in percentage mannen, per circuit, 2001 – 2013............................ 19 Figuur 2-‐6 Patiënten in behandeling, naar verblijf, in procenten, 2011-‐2013...................................... 22 Figuur 2-‐7 Patiënten in behandeling per circuit, naar verblijf, in procenten, 2013.............................. 23 Figuur 2-‐8 Patiënten in behandeling, naar hoofddiagnose, in procenten, 2013 .................................. 25 Figuur 2-‐9 Top 5 klinische behandelingen, naar hoofddiagnose, 2013 ................................................ 27 Figuur 2-‐10 Top 5 behandeldiagnoses met langste gemiddelde behandelduur, in maanden, 2013.... 28 Figuur 2-‐11 Reden beëindiging DBC, in procenten, 2013 ..................................................................... 29 Figuur 2-‐12 Reden beëindiging behandeling, per circuit, in procenten, 2013...................................... 30 Figuur 3-‐1 Opening en sluiting van DBC naar jaar ................................................................................ 33 Figuur 3-‐2 Patiëntenstromen, 2011-‐2013............................................................................................. 34 Figuur 3-‐3 Waarde afgesloten DBC’s naar verblijf, in euro's, 2011-‐2013 ............................................. 35 Figuur 3-‐4 Soort contact, in percentages, 2013.................................................................................... 41 Figuur 3-‐5 Soort behandeling, in percentage, 2013 ............................................................................. 42 Figuur 3-‐6 Soort communicatieve behandeling, in percentages, 2013 ................................................ 43 Figuur 3-‐7 Soort psychotherapie, in percentages, 2013 ....................................................................... 44 Figuur 4-‐1 Aantal cliënten met geldige AWBZ-‐indicatie intramurale GGZ ........................................... 49 Figuur 4-‐2 Productie AWBZ ggz, in dagen en kosten in euro's, 2011 -‐ 2013 ........................................ 50 Figuur 4-‐3 Ggz cliënten in de AWBZ, naar geslacht, in procenten, 2013 .............................................. 51 Figuur 4-‐4 Ggz cliënten in de AWBZ, naar leeftijdscategorie, in procenten, 2013 ............................... 51 Figuur 5-‐1 Initiatiefnemer aanmelding eerstelijnspsycholoog, 2013 ................................................... 53 Figuur 5-‐2 Top vijf aanmeldingsklacht volwassenen, 2013 .................................................................. 54 Figuur 5-‐3 Top vijf aanmeldingsklacht kinderen, 2013 ......................................................................... 55 Figuur 5-‐4 Aantal consulten patiënten eerstelijnspsycholoog, 2011 – 2013........................................ 56 Figuur 5-‐5 Gemiddeld aantal consulten patiënten eerstelijnspsycholoog, 2011 – 2013...................... 56 Figuur 5-‐6 Behandelduur (in dagen) eerstelijnspsycholoog, 2011 – 2013............................................ 57 Figuur 5-‐7 Gemiddelde behandelduur (in dagen) eerstelijnspsycholoog, 2011 – 2013 ....................... 57 Figuur 5-‐8 Patiënten in behandeling eerstelijnspsycholoog naar leeftijdscategorie, 2011 – 2013 ...... 58 Figuur 5-‐9 Patiënten in behandeling eerstelijnspsycholoog naar opleidingsniveau, 2011 – 2013 ....... 58 Figuur 5-‐10 Patiënten in behandeling eerstelijnspsycholoog naar werksituatie, 2011 – 2013 ............ 59 Figuur 5-‐11 Reden einde behandeling eerstelijnspsycholoog, 2013 .................................................... 59 Figuur 5-‐12 Reden afbreken contact eerstelijnspsycholoog, 2011 – 2013 ........................................... 60 63

Figuur 5-‐13 Verwijzing door eerstelijnspsycholoog, 2013 .................................................................... 61 Figuur 5-‐14 Verandering in GAF-‐score patiënten eerstelijnspsycholoog, 2013.................................... 61 Figuur 5-‐15 Gemiddelde ORS-‐score patiënten eerstelijnspsycholoog, 2013........................................ 62 Tabellenlijst Tabel 1-‐1 Trend zorguitgaven naar sector, 2011 – 2014 ...................................................................... 10 Tabel 1-‐2 Aantal aanbieders in de ggz .................................................................................................. 12 Tabel 1-‐3 Leden GGZ Nederland naar type aanbieder, 2012 -‐ 2015..................................................... 12 Tabel 2-‐1 Aantal unieke patiënten en aantal behandelingen, 2011 -‐ 2013 .......................................... 15 Tabel 2-‐2 Aantal behandeling per circuit, 2011 – 2013 ........................................................................ 16 Tabel 2-‐3 Doorstroming per circuit, 2013............................................................................................. 17 Tabel 2-‐4 Patiënten in behandeling, naar leeftijd, 2011 -‐ 2013............................................................ 18 Tabel 2-‐5 Doorstroming per leeftijdscategorie, 2013........................................................................... 18 Tabel 2-‐6 Patiënten in behandeling in circuit Kinderen en jeugd, naar leeftijd, 2011 -‐ 2013............... 20 Tabel 2-‐7 Patiënten in behandeling in circuit Volwassenen, naar leeftijd, 2011 -‐2013........................ 20 Tabel 2-‐8 Patiënten in behandeling in circuit Ouderen, naar leeftijd, 2011 -‐2013............................... 21 Tabel 2-‐9 Patiënten in behandeling in circuit Verslavingszorg, naar leeftijd, 2011 -‐2013.................... 21 Tabel 2-‐10 Patiënten in behandeling in circuit Forensisch, naar leeftijd, 2011 -‐2013.......................... 22 Tabel 2-‐11 Verdeling behandelingen naar verblijf, 2011-‐2013 ............................................................ 22 Tabel 2-‐12 Patiënten in behandeling per circuit, naar verblijf, 2011.................................................... 23 Tabel 2-‐13 Patiënten in behandeling per circuit, naar verblijf, 2012.................................................... 24 Tabel 2-‐14 Patiënten in behandeling per circuit, naar verblijf, 2013.................................................... 24 Tabel 2-‐15 Patiënten in behandeling, naar hoofddiagnose, in procenten, 2011-‐2013 ........................ 25 Tabel 2-‐16 Patiënten in behandeling in circuit Kinderen en jeugd, naar top vijf hoofddiagnose, in procenten, 2011 -‐ 2013 ........................................................................................................................ 26 Tabel 2-‐17 Patiënten in behandeling in circuit Volwassenen, naar top vijf hoofddiagnose, in procenten, 2011 -‐ 2013 ........................................................................................................................ 26 Tabel 2-‐18 Patiënten in behandeling in circuit Ouderen, naar top vijf hoofddiagnose, in procenten, 2011 -‐ 2013 ........................................................................................................................................... 26 Tabel 2-‐19 Patiënten in behandeling in circuit Verslavingszorg, naar top vijf hoofddiagnose, in procenten, 2011 -‐ 2013 ........................................................................................................................ 26 Tabel 2-‐20 Patiënten in behandeling in circuit Forensische zorg, naar top vijf hoofddiagnose, in procenten, 2011 -‐ 2013 ........................................................................................................................ 26 Tabel 2-‐21 Patiënten in behandeling, naar hoofddiagnose en verblijf, 2013 ....................................... 27 Tabel 2-‐22 Gemiddelde behandelduur in maanden, naar hoofddiagnose, 2013 ................................. 28 Tabel 2-‐23 Reden beëindiging D, in procenten, 2013........................................................................... 29 Tabel 2-‐24 Reden beëindiging DBC, per circuit, in procenten, 2013 .................................................... 30 Tabel 2-‐25 Overzicht afdelingen met TOPGGz Keurmerk naar specialisatie ........................................ 31 Tabel 3-‐1 Patiëntenstromen, 2011-‐2013 .............................................................................................. 34 Tabel 3-‐2 Waarde afgesloten DBC’s naar verblijf, 2011-‐2013 .............................................................. 35 Tabel 3-‐3 Afgesloten DBC’s in circuit Kinderen en jeugd, naar aantal en waarde, 2011 -‐ 2013 ........... 36 Tabel 3-‐4 Afgesloten DBC’s in circuit Volwassenen, naar aantal en waarde, 2011 -‐ 2013 ................... 36 Tabel 3-‐5 Afgesloten DBC’s in circuit Ouderen, naar aantal en waarde, 2011 -‐ 2013 .......................... 36 Tabel 3-‐6 Afgesloten DBC’s in circuit Verslavingszorg, naar aantal en waarde, 2011 -‐ 2013 ............... 36 64

Tabel 3-‐7 Afgesloten DBC’s in circuit Forensische zorg, naar aantal en waarde, 2011 -‐ 2013 ............. 37 Tabel 3-‐8 Afgesloten DBC’s per hoofddiagnose, naar verblijf en waarde, 2013................................... 37 Tabel 3-‐9 Afgesloten DBC’s in circuit Kinderen en jeugd per hoofddiagnose, naar verblijf en waarde, 2013 ...................................................................................................................................................... 38 Tabel 3-‐10 Afgesloten DBC’s in circuit Volwassenen per hoofddiagnose, naar verblijf en waarde, 2013 .............................................................................................................................................................. 38 Tabel 3-‐11 Afgesloten DBC’s in circuit Ouderen per hoofddiagnose, naar verblijf en waarde, 2013... 39 Tabel 3-‐12 Afgesloten DBC’s in circuit Verslavingszorg per hoofddiagnose, naar verblijf en waarde, 2013 ...................................................................................................................................................... 40 Tabel 3-‐13 Afgesloten DBC’s in circuit Forensische zorg per hoofddiagnose, naar verblijf en waarde, 2013 ...................................................................................................................................................... 40 Tabel 3-‐14 Soort contact, 2012 -‐ 2013.................................................................................................. 41 Tabel 3-‐15 Soort behandeling, in aantal afgesloten DBC's, 2012 -‐ 2013 .............................................. 42 Tabel 3-‐16 Soort communicatieve behandeling, in aantal afgesloten DBC's, 2012 -‐ 2013................... 43 Tabel 3-‐17 Soort psychotherapie, in aantal afgesloten DBC's, 2012 -‐ 2013 ......................................... 43 Tabel 3-‐18 Soort dagbesteding in aantal afgesloten DBC’s, 2012 -‐ 2013 ............................................. 44 Tabel 3-‐19 Soort dagbesteding, in procenten, 2013............................................................................. 45 Tabel 3-‐20 Gemiddelde duur dagbesteding per soort, in minuten, 2012 -‐ 2013 ................................. 45 Tabel 3-‐21 Gemiddelde duur dagbesteding per soort, in minuten, 2013 ............................................ 46 Tabel 4-‐1 Aantal cliënten in de AWBZ per jaar, naar zzp. .................................................................... 48 Tabel 4-‐2 Productie AWBZ ggz, in dagen en kosten in euro's, 2011 -‐ 2013.......................................... 50 Tabel 5-‐1 Initiatiefnemer aanmelding eerstelijnspsycholoog, 2011 – 2013 ......................................... 53 Tabel 5-‐2 Belangrijkste aanmeldingsklacht volwassenen, 2011 – 2013 ............................................... 54 Tabel 5-‐3 Belangrijkste aanmeldingsklacht kinderen, 2011 – 2013...................................................... 55 Tabel 0-‐1 Patiënten in behandeling, naar leeftijd en geslacht, 2011 ................................................... 68 Tabel 0-‐2 Patiënten in behandeling, naar leeftijd en geslacht, 2012 ................................................... 68 Tabel 0-‐3 Patiënten in behandeling, naar leeftijd en geslacht, 2013 ................................................... 68 Tabel 0-‐4 Patiënten in behandeling in circuit Kinderen en jeugd, naar leeftijd en geslacht, 2011....... 69 Tabel 0-‐5 Patiënten in behandeling in circuit Kinderen en jeugd, naar leeftijd en geslacht, 2012....... 69 Tabel 0-‐6 Patiënten in behandeling in circuit Kinderen en jeugd, naar leeftijd en geslacht, 2013....... 69 Tabel 0-‐7 Patiënten in behandeling in circuit Volwassenen, naar leeftijd en geslacht, 2012............... 70 Tabel 0-‐8 Patiënten in behandeling in circuit Volwassenen, naar leeftijd en geslacht, 2013............... 70 Tabel 0-‐9 Patiënten in behandeling in circuit Ouderen, naar leeftijd en geslacht, 2011...................... 71 Tabel 0-‐10 Patiënten in behandeling in circuit Ouderen, naar leeftijd en geslacht, 2012.................... 71 Tabel 0-‐11 Patiënten in behandeling in circuit Ouderen, naar leeftijd en geslacht, 2013.................... 71 Tabel 0-‐12 Patiënten in behandeling in circuit Verslavingszorg, naar leeftijd en geslacht, 2011......... 72 Tabel 0-‐13 Patiënten in behandeling in circuit Verslavingszorg, naar leeftijd en geslacht, 2012......... 72 Tabel 0-‐14 Patiënten in behandeling in circuit Verslavingszorg, naar leeftijd en geslacht, 2013......... 72 Tabel 0-‐15 Patiënten in behandeling in circuit Forensische zorg, naar leeftijd en geslacht, 2011 ....... 73 Tabel 0-‐16 Patiënten in behandeling in circuit Forensische zorg, naar leeftijd en geslacht, 2012 ....... 73 Tabel 0-‐17 Patiënten in behandeling in circuit Forensische zorg, naar leeftijd en geslacht, 2013 ....... 73

65

Bijlage 1. Hoofddiagnosegroepen DSM-‐IV-‐TR Hoofddiagnose As 1_1 Stoornissen in de kindertijd

Stoornissen

Leerstoornissen Stoornissen in de motorische vaardigheden Communicatiestoornissen Pervasieve ontwikkelingsstoornissen (o.a. autistische stoornis, stoornis van Rett, stoornis van Asperger) Aandachtstekortstoornissen en gedragsstoornissen Voedings- en eetstoornis op zuigelingenleeftijd of de vroege kinderleeftijd Tic-stoornissen (o.a. stoornis van Gilles de la Tourette) Stoornissen in de zindelijkheid Overige stoornissen op zuigelingenleeftijd, kinderleeftijd of in de adolescentie Dissociatieve stoornissen Seksuele stoornissen en genderidentiteitsstoornissen Eetstoornissen Slaapstoornissen Stoornissen in de impulsbeheersing Aanpassingsstoornissen Andere aandoeningen en problemen die een reden voor zorg kunnen zijn Bijkomende codes/ geen diagnose DC:0-3 Kinder- & Jeugdstoornissen primaire diagnosen

As 1_2 Delirium, dementie en amnestische en andere cognitieve stoornissen Delirium Dementie Amnestische stoornissen Andere cognitieve stoornissen As 1_3 Psychische stoornissen door een somatische aandoening

As 1_4 Aan een middel gebonden stoornissen

Katatone stoornis door (vermeld de somatische aandoening) Persoonlijkheidsverandering door (vermeld de somatische aandoening) Psychische stoornissen door een somatische aandoening

Aan alcohol gebonden stoornis Aan amfetamine (of een amfetamine verwant middel) gebonden stoornissen Aan cafeïne gebonden stoornissen Aan cannabis gebonden stoornissen Aan cocaïne gebonden stoornissen Aan hallucinogeen gebonden stoornissen Aan een vluchtige stof gebonden stoornissen Aan nicotine gebonden stoornissen Aan opioide gebonden stoornissen

66

Aan fencyclidine (of een fencyclidine verwant middel) gebonden stoornissen Aan sedativum, hypnoticum of anxiolyticum gebonden stoornissen Stoornissen aan verschillende middelen gebonden Stoornissen aan een ander (of onbekend) middel gebonden As 1_5 Schizofrenie en andere psychotische stoornissen

Schizofrenie Schizofreniforme stoornis Schizoaffectieve stoornis Waanstoornis Kortdurende psychotische stoornis Gedeelde psychotische stoornis Psychotische stoornis

As 1_6 Stemmingsstoornissen

Depressieve stoornissen Bipolaire stoornissen

As 1_7 Angststoornissen

Paniekstoornis zonder agorafobie Paniekstoornis met agorafobie Agorafobie zonder paniekstoornis in de voorgeschiedenis Specifieke fobie Sociale fobie Obsessieve-compulsieve stoornis Posttraumatische stress-stoornis Acute stress-stoornis Gegeneraliseerde angststoornis Angststoornis door (vermeld de somatische aandoening) Angststoornissen door een middel (verwijs naar de stoornissen aan een middel gebonden voor de middelspecifieke codenummers) Angststoornis NAO

As 1_8 Somatoforme stoornis

Somatisatiestoornis Conversiestoornis Pijnstoornis Hypochondrie Stoornis in de lichaamsbeleving Somatoforme stoornis NAO

As 1_9 Nagebootste stoornissen

Nagebootste stoornis Nagebootste stoornis NAO

67

Bijlage 2: Patiënten in behandeling naar leeftijdscategorie en geslacht, weergegeven per jaar Tabel 0-‐1 Patiënten in behandeling, naar leeftijd en geslacht, 2011

2011 0 -‐ 5 6 -‐ 11 12 -‐ 17 subtotaal 0 -‐ 17 18 -‐ 23 24 -‐ 41 42 -‐ 64 subtotaal 18 -‐ 64 65 -‐ 79 80+ subtotaal 65+ TOTAAL

man vrouw totaal 6.750 3.240 9.990 50.310 20.560 70.870 53.780 33.980 87.760 110.840 57.780 168.620 37.810 43.580 81.390 119.840 131.230 251.070 132.520 134.070 266.590 290.170 308.880 599.050 24.070 36.030 60.100 11.930 26.540 38.470 36.000 62.570 98.570 437.010 429.230 866.240

Tabel 0-‐2 Patiënten in behandeling, naar leeftijd en geslacht, 2012

2012 0 -‐ 5 6 -‐ 11 12 -‐ 17 subtotaal 0 -‐ 17 18 -‐ 23 24 -‐ 41 42 -‐ 64 subtotaal 18 -‐ 64 65 -‐ 79 80+ subtotaal 65+ TOTAAL

man vrouw totaal 6.410 3.090 9.500 49.100 20.440 69.540 54.070 35.050 89.120 109.580 58.580 168.160 35.210 40.100 75.310 108.410 116.950 225.360 123.320 118.630 241.950 266.940 275.680 542.620 22.420 32.180 54.600 10.640 23.290 33.930 33.060 55.470 88.530 409.580 389.730 799.310

Tabel 0-‐3 Patiënten in behandeling, naar leeftijd en geslacht, 2013

2013 0 -‐ 5 6 -‐ 11 12 -‐ 17 subtotaal 0 -‐ 17 18 -‐ 23

man vrouw totaal 6.030 2.860 8.890 44.800 19.070 63.870 52.470 35.400 87.870 103.300 57.330 160.630 34.740 39.600 74.340 68

24 -‐ 41 42 -‐ 64 subtotaal 18 -‐ 64 65 -‐ 79 80+ subtotaal 65+ TOTAAL

104.530 119.600 258.870 22.500 9.840 32.340 394.510

111.220 113.270 264.090 31.290 21.090 52.380 373.800

215.750 232.870 522.960 53.790 30.930 84.720 768.310

Tabel 0-‐4 Patiënten in behandeling in circuit Kinderen en jeugd, naar leeftijd en geslacht, 2011

Kinderen en jeugd 0 -‐ 5 6 -‐ 11 12 -‐ 17 subtotaal 0 -‐ 17 18 -‐ 23 24 -‐ 41 42 -‐ 64 subtotaal 18 -‐ 64 65 -‐ 79 80+ subtotaal 65+ TOTAAL

man vrouw totaal 6.630 3.130 9.760 49.610 20.190 69.800 48.400 30.310 78.710 104.640 53.630 158.270 10.820 11.470 22.290 940 1.630 2.570 790 1.030 1.820 12.550 14.130 26.680 10 10 20 0 10 10 10 20 30 117.200 67.780 184.980


Kinderen en jeugd 0 -‐ 5 6 -‐ 11 12 -‐ 17 subtotaal 0 -‐ 17 18 -‐ 23 24 -‐ 41 42 -‐ 64 subtotaal 18 -‐ 64 65 -‐ 79 80+ subtotaal 65+ TOTAAL

man vrouw totaal 6.300 3.010 9.310 48.610 20.180 68.790 49.100 31.870 80.970 104.010 55.060 159.070 10.730 11.340 22.070 880 1.420 2.300 640 840 1.480 12.250 13.600 25.850 10 10 20 0 0 0 10 10 20 116.270 68.670 184.940


Kinderen en jeugd 0 -‐ 5

man vrouw totaal 5.960 2.810 8.770 69

6 -‐ 11 12 -‐ 17 subtotaal 0 -‐ 17 18 -‐ 23 24 -‐ 41 42 -‐ 64 subtotaal 18 -‐ 64 65 -‐ 79 80+ subtotaal 65+ TOTAAL

44.370 48.170 98.500 10.950 820 550 12.320 10 0 10 110.830

18.850 32.540 54.200 11.790 1.300 740 13.830 10 0 10 68.040

63.220 80.710 152.700 22.740 2.120 1.290 26.150 20 0 20 178.870

Tabel 0-‐7 Patiënten in behandeling in circuit Volwassenen, naar leeftijd en geslacht, 2012

Volwassenen 0 -‐ 5 6 -‐ 11 12 -‐ 17 subtotaal 0 -‐ 17 18 -‐ 23 24 -‐ 41 42 -‐ 64 subtotaal 18 -‐ 64 65 -‐ 79 80+ subtotaal 65+ TOTAAL

man 80 430 1.240 1.750 17.690 81.680 90.340 189.710 6.000 1.100 7.100 198.560

vrouw 70 210 1.620 1.900 26.610 108.480 103.740 238.830 8.000 1.890 9.890 250.620

totaal 150 640 2.860 3.650 44.300 190.160 194.080 428.540 14.000 2.990 16.990 449.180

Tabel 0-‐8 Patiënten in behandeling in circuit Volwassenen, naar leeftijd en geslacht, 2013

Volwassenen 0 -‐ 5 6 -‐ 11 12 -‐ 17 subtotaal 0 -‐ 17 18 -‐ 23 24 -‐ 41 42 -‐ 64 subtotaal 18 -‐ 64 65 -‐ 79 80+ subtotaal 65+ TOTAAL

man 70 370 1.140 1.580 17.940 81.200 89.490 188.630 6.040 1.000 7.040 197.250

70

vrouw 40 180 1.590 1.810 25.920 103.770 99.920 229.610 7.700 1.530 9.230 240.650

totaal 110 550 2.730 3.390 43.860 184.970 189.410 418.240 13.740 2.530 16.270 437.900

Tabel 0-‐9 Patiënten in behandeling in circuit Ouderen, naar leeftijd en geslacht, 2011

Ouderen 0 -‐ 5 6 -‐ 11 12 -‐ 17 subtotaal 0 -‐ 17 18 -‐ 23 24 -‐ 41 42 -‐ 64 subtotaal 18 -‐ 64 65 -‐ 79 80+ subtotaal 65+ TOTAAL

man 0 0 10 10 40 280 4.000 4.320 16.020 10.680 26.700 31.030

vrouw 0 0 10 10 40 310 5.110 5.460 26.240 24.350 50.590 56.060

totaal 0 0 20 20 80 590 9.110 9.780 42.260 35.030 77.290 87.090


Ouderen 0 -‐ 5 6 -‐ 11 12 -‐ 17 subtotaal 0 -‐ 17 18 -‐ 23 24 -‐ 41 42 -‐ 64 subtotaal 18 -‐ 64 65 -‐ 79 80+ subtotaal 65+ TOTAAL

man 0 0 10 10 20 230 3.590 3.840 14.590 9.490 24.080 27.930

vrouw 0 0 10 10 30 200 4.140 4.370 23.340 21.380 44.720 49.100

totaal 0 0 20 20 50 430 7.730 8.210 37.930 30.870 68.800 77.030


Ouderen 0 -‐ 5 6 -‐ 11 12 -‐ 17 subtotaal 0 -‐ 17 18 -‐ 23 24 -‐ 41 42 -‐ 64 subtotaal 18 -‐ 64 65 -‐ 79 80+

man 0 0 0 0 10 200 3.690 3.900 14.650 8.800 71

vrouw 0 0 0 0 20 180 4.050 4.250 22.830 19.550

totaal 0 0 0 0 30 380 7.740 8.150 37.480 28.350

subtotaal 65+ TOTAAL

23.450 27.350

42.380 46.630

65.830 73.980

Tabel 0-‐12 Patiënten in behandeling in circuit Verslavingszorg, naar leeftijd en geslacht, 2011

Verslavingszorg 0 -‐ 5 6 -‐ 11 12 -‐ 17 subtotaal 0 -‐ 17 18 -‐ 23 24 -‐ 41 42 -‐ 64 subtotaal 18 -‐ 64 65 -‐ 79 80+ subtotaal 65+ TOTAAL

man 10 20 1.230 1.260 4.890 22.330 25.550 52.770 1.610 40 1.650 55.680

vrouw 0 30 550 580 1.680 6.530 10.270 18.480 880 30 910 19.970

totaal 10 50 1.780 1.840 6.570 28.860 35.820 71.250 2.490 70 2.560 75.650


Verslavingszorg 0 -‐ 5 6 -‐ 11 12 -‐ 17 subtotaal 0 -‐ 17 18 -‐ 23 24 -‐ 41 42 -‐ 64 subtotaal 18 -‐ 64 65 -‐ 79 80+ subtotaal 65+ TOTAAL

man 20 40 1.150 1.210 4.430 20.350 24.790 49.570 1.660 40 1.700 52.480

vrouw 10 30 520 560 1.510 5.840 9.310 16.660 810 30 840 18.060

totaal 30 70 1.670 1.770 5.940 26.190 34.100 66.230 2.470 70 2.540 70.540


Verslavingszorg 0 -‐ 5 6 -‐ 11 12 -‐ 17 subtotaal 0 -‐ 17 18 -‐ 23 24 -‐ 41

man 10 20 990 1.020 3.790 17.450 72

vrouw 0 30 400 430 1.280 5.020

totaal 10 50 1.390 1.450 5.070 22.470

42 -‐ 64 subtotaal 18 -‐ 64 65 -‐ 79 80+ subtotaal 65+ TOTAAL

22.070 43.310 1.620 40 1.660 45.990

7.960 14.260 740 20 760 15.450

30.030 57.570 2.360 60 2.420 61.440

Tabel 0-‐15 Patiënten in behandeling in circuit Forensische zorg, naar leeftijd en geslacht, 2011

Forensisch 0 -‐ 5 6 -‐ 11 12 -‐ 17 subtotaal 0 -‐ 17 18 -‐ 23 24 -‐ 41 42 -‐ 64 subtotaal 18 -‐ 64 65 -‐ 79 80+ subtotaal 65+ TOTAAL

man

vrouw

10 30 2.670 2.710 2.680 5.660 4.010 12.350 170 10 180 15.240

totaal

0 20 1.000 1.020 750 1.010 550 2.310 10 0 10 3.340

10 50 3.670 3.730 3.430 6.670 4.560 14.660 180 10 190 18.580


Forensisch 0 -‐ 5 6 -‐ 11 12 -‐ 17 subtotaal 0 -‐ 17 18 -‐ 23 24 -‐ 41 42 -‐ 64 subtotaal 18 -‐ 64 65 -‐ 79 80+ subtotaal 65+ TOTAAL

man

vrouw

0 30 2.580 2.610 2.340 5.270 3.960 11.570 160 10 170 14.350

totaal

0 20 1.030 1.050 610 1.030 600 2.240 20 0 20 3.310

0 50 3.610 3.660 2.950 6.300 4.560 13.810 180 10 190 17.660


Forensisch 0 -‐ 5

man 0 73

vrouw

totaal 0

0

6 -‐ 11 12 -‐ 17 subtotaal 0 -‐ 17 18 -‐ 23 24 -‐ 41 42 -‐ 64 subtotaal 18 -‐ 64 65 -‐ 79 80+ subtotaal 65+ TOTAAL

30 2.170 2.200 2.050 4.860 3.810 10.720 180 10 190 13.110

74

10 870 880 580 950 600 2.130 10 0 10 3.020

40 3.040 3.080 2.630 5.810 4.410 12.850 190 10 200 16.130

GGZ Nederland Piet Mondriaanplein 25 3812 GZ Amersfoort Postbus 830 3800 AV Amersfoort (033) 460 89 00

PUBLICATIENUMMER 2016- 404

www.ggznederland.nl

SECTORRAPPORT GGZ 2013 FEITEN EN CIJFERS OVER EEN SECTOR IN BEWEGING

Recommend Documents