reizen
VILL A D'ARTE 32
reizen
Bovenwindse Eilanden
de zwarte parels van de Caribbean
In de voetsporen van piraten en koloniale veroveraars trok Cécile Dornseiffen vijf weken langs de Bovenwindse Eilanden, de meest oostelijke archipel van het Caribisch gebied. Van Grenada naar St. Vincent & de Grenadines, van St. Lucia en Martinique naar Dominica. Een verborgen parel, waar nevelige wolkenflarden opklimmen tegen tropisch regenwoud. TEKST EN FOTOGRAFIE CÉCILE DORNSEIFFEN
Grenada: Gouyave, 20.00 uur Het frituurvet spettert, koekenpannen worden op het gas geschoven. Het langgerekte vissersplaatsje maakt zich op voor Fish Friday’s Festival. Een culinaire braderie die extra inkomsten in het laatje moet brengen en elke week tweeduizend man trekt, locals en toeristen. Grenada heeft in 2004 zwaar geleden onder de tropische orkaan Ivan. Uiteindelijk bleek Ivan evenwel een impuls voor de economie. Met financiële steun en gunstige leningen is hard gewerkt aan herstel. De meeste huisjes hebben nieuwe daken; krotten zijn met de grond gelijk gemaakt. Grenada heeft in de koloniale tijd afwisselend onder Frans en Engels bestuur gestaan. Die invloeden hebben zich op hun beurt weer vermengd met de Afrikaanse gebruiken, meegebracht door de plantageslaven. Heel die woelige wereldgeschiedenis, nu gecomprimeerd in dezelfde sociaalculturele notendop, is fraai af te lezen aan de hoofdstad St. George, waar het havenfront met de hooggelegen kathedraal onmiddellijk doet denken aan Charles Dickens. Pal over de heuvel begint het oude stadsdeel, vol Franse balkonnetjes met Gingerbread houtsnijwerk. Op de dagmarkt domineren weer de Afrikaanse geuren en kleuren. Hier wordt letterlijk alles verhandeld. Van slachtkip tot plasma tv. Van de Engelsen is de allesoverheersende liefde voor cricket geërfd, met als hoogtepunt het binnenhalen van het Cricket World Cup toernooi 2007. Ook van Angelsaksische oorsprong is de bonte stoet aan kerkgenootschappen. We telden er 14, variërend van Presbyterian tot Mennonieten en Methodisten. Met als buitenbeentje de aanhangers van het Rastafarisme, te herkennen aan hun dreadlocks en kleurig gebreide petten. Militante ‘black pride’, bekend geworden door Bob Marley. Met het Britse links rijden wordt helaas wat nonchalanter omgesprongen. Vooral de taxibusjes, een onnavolgbaar systeem van openbaar vervoer, zijn een gevaar op de weg. Tel daar de te smalle wegen, overstekende
Koloniale architectuur in Gouyave, Grenada.
VILL A D'ARTE 33
1.
reizen
honden, diepe gootjes, kuilen, slechte kaarten en totaal ontbrekende bewegwijzering bij op, en de boodschap luidt: huur je eigen taxibusje. Bijvoorbeeld voor een dagexcursie langs de specerijenplantages. Want Grenada staat te boek als het Specerijeneiland. Beroemd om z’n nootmuskaat, foelie (zaadmantel van de nootmuskaat), cacao, gember, vanille, tamarinde en kaneel. Op de Dougaldston Estate worden de traditionele teelt- en verwerkingsmethodes uitgebreid uit de doeken gedaan. Het branden en pellen van de rauwe cacaobonen is te zien in de Grenada Chocolate Factory in Grenville. Net als alle andere Bovenwindse Eilanden is ook Grenada bergachtig en van vulkanische oorsprong. Op de oostkust beukt de Atlantische Oceaan. De meeste stadjes en resorts liggen in de luwte van de westkust. In de beschutte baaien is een deel van de film Pirates of the Caribbean gedraaid. Grenada heeft opvallend veel natuurschoon, dat gekoesterd wordt in het Grand Etang National Park rondom het kratermeer. Hier wonen de laatste 200 Mona apen, waarvan één exemplaar handtam is en als gastheer dienst doet bij het bezoekerscentrum. Voor wie zo verstandig is geweest naast sandaaltjes ook stevige schoenen in te pakken, wacht de verrassing van de Seven Sisters Fall. Een adembenemend mooie wandeling tussen metershoge bamboebosjes, baardmossen en hoge boomvarens. Met als beloning aan het eind een zwempartij in de draaikolk van de waterval. De wervende beschrijving van onze gids over Boiling Springs, stinkende maar heilzame zwavelpoelen, hebben we naast ons neergelegd. Hoewel het misschien wel goed was geweest tegen de spierpijn.
2.
St. Vincent: Kingstown, 04.00 uur
Al bij de eerste drums van de steelband zijn we klaar wakker. Het Nine Morning Festival begint. Een traditie op St. Vincent, die inderdaad negen dagen duurt en beoefend wordt tussen vier en acht ’s ochtends, met uitbundige gospel, eten en drinken. De avond ervoor waren we al gewaarschuwd, bij aankomst in de Cobblestone Inn. Een charmant pakhuis uit 1814, in Engels/Italiaanse stijl gedecoreerd. We kregen de mooiste suite. Naar later bleek geen bijzondere geste, want de rest van het hotel was leeg. Niemand neemt het risico op doorwaakte nachten tijdens de Nine Mornings. Wisten wij veel dat festivals in ‘de West’ aan de orde van de dag zijn. Toch is het niet altijd een en al vrolijkheid geweest. Eeuwenlang hebben de Fransen en Engelsen elkaar afgeslacht om de hegemonie over deze archipel. Reden: de lucratieve handel in specerijen en suikerriet, lees rum. St. Lucia - ‘de schone Helena van West-Indië’ - wisselde zelfs veertien keer van nationaliteit. De batterij aan forten getuigt nog van die verbeten strijd. De Engelse territoria zijn in de negentiende en twintigste eeuw geleidelijk zelfstandig geworden binnen de Commonwealth. Martinique en Guadeloupe zijn nog steeds Franse departementen en daarmee deel van de EU. Inclusief verkeersrotondes. St. Vincent is geen uitgesproken vakantieparadijs, op het voor de kust gelegen Young Island Resort na, waar de prijzen beginnen met
1. Mona monkey, Grand Etang National Park, Grenada. 2. Havenarbeiders met kleurige karretjes, Kingstown. 3. Badhuisje van Louis XVI, Soufrière, St. Lucia. 4. Vrouw met cacaovruchten, Grenada.
VILL A D'ARTE 34
3.
4.
reizen
VILL A D'ARTE 35
1.
2.
reizen
vierhonderd euro per nacht. De bevolking zucht onder armoede als gevolg van het instorten van de bananenprijzen. Deels te danken aan de EU, die uitsluitend rechte handbananen wenst. En laten ze in deze delen van de wereld nu net kromme bakbananen kweken. Dus kibbelt de regering al jarenlang over de financiering van een grotere luchthaven om meer toeristen te kunnen trekken. Maar vooralsnog is de Kentucky Fried Chicken nog steeds een van de betere restaurants in down-town Kingstown, compleet met barse uitsmijter. Direct onder St. Vincent beginnen de Grenadines en daarmee de wereldse luxe. Een snoer van tweeëndertig pareltjes, zoals deze minieilandjes ook wel worden genoemd. Naar verluidt dé plek op aarde waar de superrijken zich in anonimiteit terugtrekken. Het privé eiland Mustique is de meest exclusieve plek, met rustzoekers als Mick Jagger en Tommy Hilfiger. VIP villa’s zijn er te huur voor bedragen van duizend tot vijfduizend euro per week, inclusief huishoudster. Het is de droom van iedere zeezeiler, een tour langs de verlaten baaien van de Grenadines. Zoals het onbewoonde Tobago Cays, dat meer dan eens gebruikt is als filmlocatie. Wij namen vanuit Kingstown de ferry voor een dagtripje naar Bequia. Een lieflijk eilandje met een ontspannen flower power sfeer die dicht bij het clichébeeld van de Caribbean komt: hagelwitte stranden, zon, zee en reggae.
St. Lucia, Soufrière, 15.00 uur
Gewapend met twee rafelige handdoeken en een roestige sleutel lopen we naar het oude garnizoensbadhuisje. Gebouwd in 1784 in opdracht van de Franse koning Louis XVI, als revalidatiecentrum avant la lettre voor zijn gewonde soldaten. Dampend klettert het geneeskrachtige water in de betegelde badjes. Overal vind je warmwaterbronnen, vaak verpakt in wellness resorts. Dit antieke badhuisje staat in de botanische tuin. De iets hoger gelegen Diamond Waterfall toont alle kleuren van de regenboog, als gevolg van mineraalafzettingen. Na het badderen voelt mijn vel nog lang zijdeachtig zacht. De baai van Soufrière ligt aan de voet van de Pitons, twee bizar steile vulkaantoppen die de skyline van St. Lucia domineren. Onbetwist de mooiste inham is Marigot Bay. Met op de uiterste punt een strand vol aangeplante koningspalmen, het meest gefotografeerde plekje van het hele eiland. Maar ook rommelige vissersplaatjes als Anse La Raye zijn van een pittoreske schoonheid. Op de terugweg stoppen we bij een lokaal café, waar nog Patois gemurmeld wordt, een verbasterd Frans-Creools. En wippen langs bij de cassavebakkerij. De platte broodjes smaken zoetig en liggen als een baksteen op de maag. St. Lucia adverteert zichzelf als het ‘huwelijkseiland’. Ronkende folders tonen trouwpartijen van celebrities op verlaten
VILL A D'ARTE 36
3.
4.
5.
reizen
Bountystranden, romantische zonsondergangen achter wuivende palmen en meterslange buffetten met tropische heerlijkheden. Het huwelijksbootje is een mega industrie. Reden waarom het eilandbestuur sinds kort torenhoge boetes uitdeelt, omgerekend zo’n 1500 euro, voor het dumpen van vuil en wrakken. En het werkt. De toeristische westkant van het eiland oogt onberispelijk aangeharkt. Golfbanen worden uit de grond gestampt. Bermen zijn begroeid met exotische bloemen die hier per stuk gaan. Zelfs het excentrieke rijgedrag is aan banden gelegd, hoewel taxibusjes met namen als Spoiled Child en GhostBuster anders doen vermoeden. Wij hebben onderdak gevonden in La Panache Guesthouse. Mede-eigenaar Roger is van origine een Engelsman. Ooit leraar geweest in Mexico, blijven hangen op St. Lucia en nu als hobby bezig met een botanische inventarisatie. Maar wel in het bezit van de snelste internetverbinding die ik in vijf weken zal zien. Vanaf de veranda kijken we uit over Rodney Bay. Een nieuw aangelegd watersportgebied propvol hotels, bars, hippe watersport en een grote jachthaven. Gelardeerd met de onvermijdelijke bureautjes die duiken snorkeltochten, walvis- en dolfijn watching aanbieden. Tussen de talloze restaurants vind je ook The Edge, het enige 3-sterren restaurant in de wijde omtrek. Gerund door de Noorse chefkok Bobo Bergstrom, die kookt in een mix van Europese traditie, WestIndische smaken en onvervalste sushi. Een prachtige plek aan het waterfront waar ’s avonds de toortsen branden. Aan de muur werk van St. Lucia’s bekendste avant-garde kunstenaar Llewellyn Xavier. De volgende dag verkennen we de hoofdstad Castries. Gezegend met een kathedraal uit 1897 waarvan het golfplaten dak rust op fragiele gietijzeren pilaren, van boven tot onder beschilderd met bijbelse voorstellingen. De halfoverdekte markt biedt alles voor de culinaire toerist: specerijen, papaja’s, mango’s, kouseband, kleine sardientjes en grote tonijnen. Wie die kant-en-klaar wil proeven kan ook hier naar een van de vele visfestijnen. Gros Islet smult op vrijdag, Marigot Bay op woensdag en Dennery aan de ruige oostkust bakt op zaterdag z’n visjes bruin.
6
Martinique, Trois Îlets, 19.00 uur
De serveerster zet een fles rode wijn, entrecote en stokbrood neer. We zijn weer in Frankrijk. Martinique is chique, elegant en drukbevolkt. De Fransen zien het eiland overduidelijk als hún
1. Mineraalafzettingen in de Diamond Waterfall, St. Lucia. 2. Zeevaarderskerkje, Port Elizabeth, Bequia. 3. en 4. Rum distilleerderij en planterhuis Clement, Martinique. 5. Nootmuskaat, daaromheen foelie. 6. Kathedraal in Castries, St. Lucia.
VILL A D'ARTE 37
1.
2.
reizen
tropisch zwemparadijs ‘pour toute la famille’. Alles ademt de sfeer van de Côte d’Azur. Dorpspleintjes met platanen, een Mairie en Renaults voor de katholieke kerk. Hoewel het quimbois, een soort voodoo, nog steeds niet is uitgebannen. De Fransen hebben met zendelingendrift de eigen cultuur geïmplementeerd. Te beginnen met een straf bestuur, plus allerlei culturele voorzieningen. Zoals de beroemde bibliotheek Schoelcher in Fort-de-France, die als bouwpakket vanuit Parijs werd aangevoerd. Iets verderop staat een kopie van de Sacré Coeur. Martinique is ook het geboorteland van keizerin Josephine Bonaparte, gemalin van Napoleon. Haar roots lagen op plantage Domein de la Pagerie, nu een museumpje. Martinique heette vroeger Madinina: het bloemeneiland. En die vind je hier volop terug: hibiscus, oleander, anthuriumkwekerijen, orchideeën en natuurlijk bougainville. Van nog meer waarde was het suikerriet. Aan het eind van de negentiende eeuw waren er maar liefst eenentwintig suikerfabrieken met bijbehorende distilleerderijen. Op weg naar de oorsprong van beroemde rummerken als St. James en Trois Rivière rijden we door drie meter hoge suikerrietvelden. De distilleerderij van Clement is omgetoverd in een museum. Net als de prachtige planterswoning die gebruikt is voor politieke wereldtops. In het noorden zijn de oude slavenhuisjes van Plantation Leyritz verbouwd tot betaalbare guestrooms; de vroegere suikerraffinaderij is nu een geliefde lunchplek. Op de achtergrond lonken de in wolken gehulde toppen van de actieve vulkaan Mont Pelée. Dwars daar doorheen loopt Route de la Trace, door monniken aangelegd in de zeventiende eeuw. Een must voor wie opveert bij de gedachte aan tientallen haarspeldbochten langs gapende ravijnen, overwoekerd door druipnat groen. De oude handelsroute leidt naar de voormalige hoofdstad St. Pierre in het westen. Oudere huizen dan uit 1902 zul je er niet aantreffen. In dat jaar werd de mondaine stad met veertigduizend zielen in drie minuten weggevaagd door een gloeiende gas- en lava-uitbarsting. De bevolking was gewaarschuwd, maar wuifde dat weg. De enige overlevende bleek een gevangene, diep weggestopt in een vochtige kerker. Na het drama verplaatste het machtscentrum zich naar Fort-de-France. Nu een levendig drukke stad waar zeezeilers komen foerageren op de groente-, vis- en specerijenmarkt, gerund door struise marktvrouwen in kleurige Madras kostuums. Op het hoofd een ingenieus gevouwen doek waarvan het aantal punten de huwelijkse staat aangeeft. Eén punt vrij – twee, geen schijn van kans.
VILL A D'ARTE 38
Dominica, Champagne, 08.00 uur
Snorkelen in een glas champagne. Anders kun je het niet noemen. De plek ontleent haar naam aan een hot spot in de zeebodem, waar sierlijke gasbelletjes naar boven borrelen. Omlijst door een rif met allerlei soorten koraal, van orgelpijpen tot in de stroom wuivende takken. Mooier hebben we het nergens gezien. We hebben er wel vroeg voor moeten opstaan, om de cruiseboten vóór te zijn. Kleine eilanden als Dominica (niet te verwarren met de Dominicaanse Republiek) hebben een haat-liefde verhouding met de rederijen. In elk huis hangt de aanlegtabel. Soms meren wel drie van die drijvende flatgebouwen per dag af. Daaruit rollen dan duizenden toeristen die onmiddellijk geronseld worden voor een excursie naar de dichtstbijzijnde botanische tuin, de Rainforest Tram – een gondel door de boomtoppen – of de Trafalgar Falls. Waar vijftien te dikke Amerikanen zich in dezelfde ‘hot spring’ proberen te persen. Om na een paar uur weer aan boord te gaan voor lunch of diner. Het zijn korte termijn verdiensten, die geen enkele bijdrage leveren aan een meer duurzame vorm van toerisme. Terwijl het eiland toch zeer veel te bieden heeft. Voor natuurliefhebbers staat Dominica absoluut op nummer één. Te danken aan het feit dat er geen grote (straal)vliegtuigen kunnen landen en massatoerisme daardoor ontbreekt – op de tijdelijke invasies van de cruiseschepen na dan. Een Eldorado dus voor outdoor fanaten die een klim kunnen maken naar het stomende Boiling Lake in het Morne Trois Pitons National Park, sinds 1997 op de werelderfgoedlijst van de Unesco. Thuisland van eetbare reuzenkikkers en de zeldzame Sisserou papegaaien. Wij brengen het niet verder dan het bedwingen van de donkere Titou Gorge, zwemmend tegen de stroom op. Al deze plekken, waaronder Champagne, zijn uitgeroepen tot ecosite. Voor het betreden wordt een kleine bijdrage gevraagd. Aan water heeft Dominica geen gebrek. ’s Ochtends zonneschijn, ’s middags tropische wolkbreuken. En bij zonsondergang nevelige wolkenslierten die omhoog kruipen langs het regenwoud. Al dat water stort zich via talloze watervallen en 365 rivieren naar zee, in het
1. Bibliotheek Schoelcher, Fort-de-France, Martinique. 2. Marktkoopvrouw in madraskostuum, Martinique. 3. Gingerbread houtsnijwerk, Guadeloupe. 4. Roseau, Dominica. 5. Pointe-à-Pitre, Guadeloupe.
3.
5.
reizen
4.
VILL A D'ARTE 39
1.
4.
reizen
noorden uitmondend in het mangrovebos van Indian River. Waar je in kleurige bootjes doorheen gepunterd wordt, met links en rechts griezelige luchtwortels en groengrijze krabben. We koersen naar het indianenreservaat Carib Territory. Dominica kreeg haar naam van Columbus, op 3 november 1493. Inderdaad, een zondag. De Caribs boden fel weerstand en de Spanjaard liet het eiland verder links liggen, er was toch geen goud te vinden. Hier wonen nu de laatste drieduizend nakomelingen van die oorspronkelijke bewoners van de Caribbean. Ze hebben er een klein openluchtmuseum gebouwd en proberen te overleven met de verkoop van traditioneel vlecht- en houtsnijwerk. Dwars door de met jungle begroeide bergen, langs Emerald Pool, rijden we terug naar Roseau. Dat nog behoorlijk wat antieke huizen heeft uit de koloniale tijd, al ligt de staat van onderhoud van daklijsten en veranda’s tegen verkrotting aan. Met weemoed nemen we afscheid van Pepper’s Cottage, een kleurrijke cabin aan het strand. Met kieren en mieren, maar ook met een palmboom en privé-jacuzzi. Het tekent de Caraïben voor wie verder kijkt dan de gemanicuurde resorts. Hier zijn andere zaken relevant en wordt geleefd met de dag. Lang niet altijd uit vrije wil, maar wel met een ongekend improvisatietalent. Het onmogelijke is mogelijk; voor de hand liggende zaken om onduidelijke redenen weer onmogelijk. Via Guadeloupe – ook Frankrijk, maar waar het bijvoorbeeld niet lukt een postpakket naar Nederland te versturen – reizen we verder noordwaarts.
2.
2.
Op deze reis hebben we bewust de luxueuze resorts gemeden, maar via internet gezocht naar meer typische accommodaties. Hierbij moet rekening worden gehouden met sterk wisselende prijs/kwaliteit verhoudingen. De eilanden liggen qua grootte tussen de 300 en 750 vierkante kilometer; in een week zijn de meeste attracties bezocht. Het vervoer tussen de eilanden is goed, hoewel vertragingen meer regel dan uitzondering zijn. Liat Air vliegt met kleine propellervliegtuigjes (www.liatairline.com, booking online); daarnaast is er een netwerk van snelle ferry verbindingen (www. express-des-iles.com en www.brudey-freres.fr). De portal www. doitcaribbean.nl is een uitstekende ingang voor het hele Caribische gebied; per eiland verwijst een link weer naar de officiële Tourist Board websites.
1. Schilderachtige bootjes op Martinique. 2. Kathedraal in Castries, St. Lucia.
VILL A D'ARTE 40
Villa d’Arte Aanbieding 13-daags arrangement naar St. Lucia en Barbados op individuele basis St. Lucia Als een impressionistisch stilleven liggen de fameuze Pitons aan de zuidwestkust. De namen Gros and Petit Piton verwijzen naar St. Lucia’s historie. Grillige kustlijnen omzomen het National Rain Forest Reserve in het hart van de Pitons met de slapende vulkaan, minerale baden, ongelooflijke rijkdom aan wilde bloemen en tropische vogels. Jungletochten door het regenwoud, klimmen naar spectaculaire watervallen, kajakken, zeilen en ook duiken behoren tot de activiteiten. Het pittoreske Soufrière is een klassiek voorbeeld van de Caribische couleur locale. Ladera***** De schemering valt en de vierde wand van uw kamer in het kleinschalige hotel Ladera op St. Lucia krijgt een warme gloed. Een koele bries brengt u terug naar de werkelijkheid en doet u beseffen dat die wand feitelijk gevormd wordt door een adembenemend uitzicht op een paradijselijk landschap van bergen, tropisch groen en turkooize zee. Ladera is beroemd en uniek vanwege haar ‘open wall’ accommodaties waarbij steeds de westzijde is weggelaten. Door een ingenieus ontwerp bent u toch van privacy verzekerd. The Jalousie Plantation***** De basis van het schitterend gelegen The Jalousie Plantation op St. Lucia is het stijlvolle oorspronkelijke plantagehuis. Het historische hotel heeft een ongelooflijke fraaie ligging tussen de twee, voor St. Lucia zo typerende Pitons. Ingebed in een zee van groen met directe toegang tot het azuurblauwe water. De sfeer en service van weleer zijn nog voelbaar zoals ook de unieke begroeiing herinnert aan het verleden. Vanwege het sterk glooiende, uitgestrekte terrein minder geschikt voor mensen die slecht ter been zijn. Barbados Misschien wel het meest met Engeland verweven is het eiland Barbados, door de bevolking ook wel, liefkozend, ‘Little England’ genoemd. Slechts dertig kilometer km lang en een glimlach breed. Een unieke mix van Engelse traditie en Afrikaanse invloeden. Eeuwenoude stenen huizen en kerkjes zijn getuige van het lange koloniale verleden. Europeanen voelen zich hier thuis. De wegen zijn goed, de bevolking ontwikkeld en vriendelijk. Met name aan de Caribische westzijde vindt u dan ook, naast fraaie stranden, zeer elegante hotels met een uitermate hoog serviceniveau. Tel daarbij de gemiddelde temperatuur van 30 graden, een heerlijke bries en genoeg regen om het groen te houden en uw vakantieplaatje is compleet. The Fairmont Royal Pavilion***** The Fairmont Royal Pavilion op Barbados is een zeer sfeervol, kleinschalig hotel met een grootse ligging aan de mooiste en meest chique kant van het eiland. Geniet van rust, een prachtig strand en de voor Barbados zo typerende combinatie van Caribische ‘couleur locale’ met Engelse elegantie.
Dag 1 – woensdag - Amsterdam – St. Lucia Vertrek van Schiphol met British Airways via Londen naar St. Lucia. Na aankomst op de luchthaven van St. Lucia ontvangst door onze vertegenwoordiger en aansluitend transfer naar het unieke vijfsterren hotel Ladera. Dit hotel is uniek vanwege de ligging op circa driehonderd meter hoogte tussen de twee fameuze Pitons. In dit luxe maar informele hotel verblijft u drie nachten op basis van logies en ontbijt in een Petit Piton kamer met plunge pool. Dag 4 – zaterdag Ontbijt in het hotel. In de loop van de dag volgt de transfer naar het direct aan zee gelegen hotel The Jalousie Plantation voor uw verblijf van drie nachten in een Ocean View Villa met plunge pool. Dag 7 – dinsdag – St. Lucia – Barbados In de loop van de ochtend vertrekt u naar de luchthaven van St. George op zo’n 90 autominuten van het hotel voor de vlucht naar Barbados. Na aankomst op de luchthaven van Barbados ontvangst door onze vertegenwoordiger en aansluitend transfer naar het Fairmont Royal Pavilion hotel, een sfeervol kleinschalig vijfsterren hotel. In dit hotel verblijft u vijf nachten op basis van logies en ontbijt in een Ocean Front Deluxe kamer. Dag 12 – zondag – Barbados – Amsterdam Na het ontbijt is de dag ter vrije beschikking tot aan de transfer naar de luchthaven voor uw terugvlucht naar Amsterdam. Dag 13 – maandag Aankomst op Schiphol. Individueel 13-daags arrangement St. Lucia – Barbados geldig tussen 1 oktober en 10 december 2007. Reissom: € 3.535 per persoon bij minimale deelname van 2 personen. Bij deze prijs is inbegrepen: * Vliegreis Amsterdam - St. Lucia / Barbados – Amsterdam per lijndienst van British Airways in de economy class (boekingsklasse O); * Vliegreis St. Lucia / Barbados per lijndienst van LIAT- the Caribbean Airline in de boekingsklasse B; * Privé-transfers op de bestemmingen; * 3 overnachtingen in het Ladera hotel op St. Lucia in een Plunge Pool Petit Piton kamer op basis van logies/ontbijt; * 3 overnachtingen in The Jalousie Plantation op St. Lucia in een Ocean View Villa met Plunge Pool op basis van logies/ontbijt; * 5 overnachtingen in het Fairmont Royal Pavilion in een Ocean Front Deluxe kamer op basis van logies/ontbijt; * Luchthavenbelastingen; * Bij vertrek van Schiphol toegang tot de executive lounge. Bij deze prijs is niet inbegrepen: · Eventuele vluchttoeslagen afhankelijk van de boekingsklasse. · Calamiteitenfonds ad € 2,50 per boeking. Meer informatie? Bel Silverjet Vakanties: (055) 3575500 of kijk op www.silverjet.nl/villadarte.
