Gepubliceerd op Willem-Jan van der Zanden (http://www.wjvanderzanden.nl) Home > Reisverslag Oostelijk Duitsland 2012 Deel 3
Reisverslag Oostelijk Duitsland 2012 Deel 3 [1] Door wjvanderzanden[2]op vr, 07/13/2012 - 12:39
Tags:reizen
[3]
magdeburg [4]
Woensdag 2 mei 2012 (ochtend) Op woensdag heb ik de eerste van de drie grote steden in het Oosten van Duitsland bezocht, die ik deze vakantie wilde zien. Op donderdag stond Dresden op het programma en op vrijdag Leipzig. Maagdenburg is de hoofdstad van de provincie Saksen-Anhalt en heeft rond de 230.000 inwoners.
Vanuit Berlijn is Magdeburg in ongeveer anderhalf uur te bereiken met de trein. Ook hiervoor geldt weer, dat op tijd een kaartje kopen, veel geld kan besparen. Dan is het mogelijk om al voor 38 euro op en neer naar Magdeburg te gaan vanuit Berlijn.
Na om tien voor half acht vertrokken te zijn uit Berlijn kwam in om precies 9 uur aan op het Centraal Station in het midden van Magdeburg. Dit treinstation ligt aan de rand van de oude stad van Magdeburg. Het gedeelte dat toeristisch gezien het meest interessant is en waar allerlei oude gebouwen te zien zijn.
Op de oude Markt van Magdeburg, die deze ochtend ook vol stond met marktkramen staat een beeld van de "Ruiter van Magdeburg". Het beeld dat op de markt staat is een kopie van het originele beeld, dat inmiddels in een museum in Magdeburg staat. Er wordt vanuit gegaan dat dit beeld Otto de Grote voorstelt, bij zijn aankomst in Magdeburg.
Een klein stukje verder staat een gedenkteken voor Otto von Guericke. Hij was van 1646 tot 1681 burgemeester van de stad Magdeburg en de uitvinder van de vacuumpomp. Beroemd is het geworden van zijn experiment met de Magdeburger halve bollen.
De eerste kerk, die ik deze dag in Magdeburg bezocht heb, was de Johanniskirche. Net als veel andere kerken is ook deze kerk tijdens de Tweede Wereldoorlog zwaar beschadigd. In de tijd van de DDR maar vooral daarna is de kerk volledig gerestaureerd en ziet er nu weer goed uit. Net als de andere kerken in Magdegburg gaat het hier om een protestantse kerk. Dat is aan het interieur, dat sober is, zeer goed te zien. Dit in vergelijking met de katholieke kerken, die altijd een heel uitbundig interieur hebben.
In de Johanniskerk stonden op enkele plaatsen beelden opgesteld.
Het was ook mogelijk om de toren van de Johanniskerk te beklimmen. Boven op deze toren kreeg je een prachtig uitzicht van de stad Magdeburg. Op deze manier was ook goed te zien, hoe in de tijd van de DDR allerlei flatgebouwen vrij lukraak in de stad zijn weggezet. Vanwege het mooie weer, reikte het uitzicht deze dag erg ver.
Vlak in de buurt van de Johanniskerk staat de Wallonerkirche. Dit is een van de drie historische kerken in Magdeburg, die nog echt als kerk in gebruik is. Net als de andere kerken was ook deze kerk vrij toegankelijk. Qua materiaalgebruik maakte deze kerk op mij een oudere indruk dan de Johanniskirche.
In de kerk is een groot kerkorgel aanwezig waar net op gespeeld werd, toen ik binnen was. In deze kerk was het overigens net als in de andere kerken erg rustig. Een hele verandering ten opzichte van altijd drukke Berlijn waar ik de afgelopen twee dagen allerlei dingen heb gezien.
Ook beschikte de kerk over mooie gebrandschilderde ramen. Net als in de Johanniskerk was de aankleding van binnen sober.
De Pfarrkirche St. Petri (http://www.augustinuspfarrei.de [5]) ligt weer dicht in de buurt van de Wallonerkirche. In tegenstelling tot de andere bezochte kerken is dit een katholieke kerk. Ook deze kerk is in de oorlog zwaar beschadigd en later gerestaureerd.
In de kerk waren nog enkele zaken te zien die de oorlog blijkbaar overleefd hadden. Voor een katholieke kerk vond ik de aankleding erg sober.
Woensdag 2 mei 2012 (middag) Na het bezoeken van deze laatste kerk was de ochtend inmiddels ver ten einde. Hierna ben ik teruggelopen naar het oude centrum van Magdeburg om daar op de Markt wat te eten. De rest van de dag heb ik de andere helft van het centrum van Magdeburg bezocht.
Een van de gebouwen die hier te vinden is, is de "Gruene Zitadelle" (http://www.gruene-zitadelle.de [6]) van de Oostenrijkse kunstenaar Friedrich Hundertwasser. Het is het laatste gebouw dat hij ontworpen heeft. In 2005 is dit gebouw opgeleverd. Hoewel de kleur van het gebouw van de buitenkant gezien roze is, komt de naam van het dak van dit gebouw, dat helemaal bedekt is met gras.
Hierna ben ik doorgelopen naar het Klooster "Unser Lieben Frauen". (http://www.kunstmuseummagdeburg.de [7]) Dit klooster is tegenwoordig een kunstmuseum. Het is het oudste gebouw dat nog in Magdeburg aanwezig is. In de verschillende delen van het gebouw zijn allerlei zaken op kunstgebied te zien.
In het oude gedeelte, dat echt nog de uitstraling van een kerk/klooster had, waren vooral allerlei religieuze zaken te zien. Een van de ruimtes in het oude gedeelte heeft vroeger als kerk dienst gedaan en was nog steeds zo herkenbaar.
In een nieuw, later aangebouwd gedeelte, was vooral moderne kunst te zien. Een van de kunstwerken was een installatie die bestond uit de letters DDR. In de R is het been van iemand te zien, die van plan is om weg te lopen. Hoewel er bij de kunstwerken geen uitleg stond, is dit volgens mij op te vatten als het verlangen van de burgers van de DDR naar vrijheid.
In het bovenste gedeelte van de nieuwbouw was op dat moment een overzichtstentoonsteling van het werk van Christiane Moebus. Een Duitse beeldhouwster en objectkunstenares. In totaal 31 objecten waren hier te zien. Een van de 31 objecten betrof een tweetal geprepareerde zwanen. Er waren allerlei soorten objecten te zien. Een ander object was een landkaart van de Verenigde Staten waarop postkaarten geplakt waren. De postkaarten waren geplakt op de plaats waar ze op de post gedaan waren en afgestempeld waren. De oorsprong van dit kunstwerk lag in de tijd dat de kunstenares heeft doorgebracht in de Verenigde Staten.
Het klooster beschikte ook over een kleine maar mooie binnentuin, die te zien was vanuit de verschillende ruimtes van het gebouw.
In de crypte onderin het gebouw was nog een verzameling van allerlei soorten heiligenbeelden te zien.
Hierna had ik nog precies genoeg tijd om een bezoek te brengen aan de Dom van Magdeburg. Op weg hierna kwam ik nog langs een beeld van Ludwig Engelhardt uit 1961, dat een lezende arbeider voorstelt. Engelhardt is een kunstenaar die op verschillende plaatsen in het Oosten van Duitsland socialistische kunst heeft gemaakt. De Dom van Magdeburg is een van de oudste gotische bouwwerken in Magdeburg. Tegenwoordig wordt de Dom gebruikt door de Evangelische kerk maar van oorsprong is het een katholieke kerk. De huidige kerk is tussen 1200 en 1520 gebouwd.
Ondanks dat de kerk nu in gebruik is bij de protestanten, was de Dom duidelijk uitbundiger aangekleed. Door het gebruik van vooral witte en grijze stenen kreeg het geheel wel een vrij rustige en weinig drukke uitstraling.
In het voorste deel van de kerk stond het Catharina altaar uit 1311. In de gehele kerk waren er overal zaken uit het verleden van deze kerk te zien. Alles was in goede staat.
Wat verder doorlopend kom je dan uit bij het kruisaltaar. Dit zie je als je onder de bogen in de bovenstaande foto doorloopt. Bij dit kruisaltaar staat ook de sarcofaag van Otto de Grote, die overleden is in het jaar 973.
In de kerk waren ook zaken uit modernere jaren te zien. Een voorbeeld is een kunstwerk van uit hout uit 1929 van Ernst Barlach ter nagedachtenis aan de mensen die tijdens de Eerste Wereldoorlog zijn overleden.
De Dom van Magdeburg heeft ook een binnentuin, die aan de ene kant omsloten wordt door een soort galerij en aan de andere kant door de kant zelf. Op deze dag heb ik nog een mooi schaalmodel van de Dom van Magdeburg kunnen kopen, dat nu thuis bij mij in de voorkamer staat als een aandenken aan dit bezoek.
Rond een uur of vijf had ik alles wat ik wilde zien gezien op een uitzondering na. Dit betrof het kultuurhistorische museum. Toen ik hier aankwam ging dit binnen een uur dicht. Daardoor ben ik toen bij de Dom van Magdeburg uitgekomen. 's Avonds kon ik met een rechtstreekse trein terug naar Berlijn. Rond een uur of zes ben ik met de stoptrein vertrokken richting Stendal. Dit is een reis van ongeveer een uurtje door allerlei kleine dorpjes in het Oosten van Duitsland. Deze stoptrein stopte letterlijk op elk klein station. In Stendal moest ik nog ongeveer anderhalf uur wachten op de trein naar Berlijn. Als je op tijd kaartjes koopt, zijn deze voor gereserveerde treinen altijd erg goedkoop. Ze hebben wel als nadeel dat je minder flexibel bent in reizen en echt één bepaalde trein moet hebben. Ik heb nog wat rondgelopen in de buurt van het station. Daar waren nog aanplakbiljetten te zien van de 1 mei viering die ook in Stendal heeft plaatsgevonden. Inclusief een toespraak van de plaatselijke burgemeester. Rond half negen ben ik met de
trein richting Berlijn vertrokken om daar rond tien voor half tien weer aan te komen. Gebouwd met Drupal Bron-URL: http://www.wjvanderzanden.nl/node/394?device=mobile Links [1] http://www.wjvanderzanden.nl/node/394 [2] http://www.wjvanderzanden.nl/user/1 [3] http://www.wjvanderzanden.nl/taxonomy/term/32 [4] http://www.wjvanderzanden.nl/taxonomy/term/33 [5] http://www.augustinuspfarrei.de [6] http://www.gruene-zitadelle.de/ [7] http://www.kunstmuseum-magdeburg.de/
