RandKrant. Er komt schot in de eenheidspolitie Gouverneur De Witte: Mensen zijn niet alleen arm omdat ze te weinig geld hebben

APRIL 2002 Jaargang 6 nr. 4

RandKrant

M A A N D B L A D

V O O R D E B E W O N E R S VA N D E V L A A M S E R A N D

Er komt schot in de eenheidspolitie Gouverneur De Witte: ‘Mensen zijn niet alleen arm omdat ze te weinig geld hebben’

F OTO : PAT R I C K D E S P I E G E L A E R E

Formule 1 piloten willen helm uit Linkebeek

De wereld draait niet (meer) rond Wezembeek-Oppem Een compromis ‘à la belge’ heeft dus de communautaire angel uit de Wezembeekse voet gehaald. De overeenkomst die Vlaams minister van Binnenlandse Aangelegenheden Paul Van Grembergen en burgemeester François Van Hoobrouck d’Aspre bereikten, is de zoveelste illustratie dat we leven in het land van Magritte. In de annalen van het surrealisme verdient het bereikte compromis een prominente plaats. Of anders uitgedrukt: het heeft alles van een belgenmop.

2

ons land andere ijkpunten krijgen. Tot spijt van wie het benijdt, ziet het er vandaag naar uit dat inzake communautaire dossiers het wachtwoord luidt: ‘de grote federale bonzen hebben gesproken, de gewesten en ondergeschikte besturen moeten zwijgen’. Vanuit de Wetstraat en enkele hoofdkwartieren - ook van Vlaamse regeringspartijen - waren de afgelopen maanden signalen te horen dat het gedoe rond de faciliteitengemeenten geen politieke crisis waard was. ‘De wereld draait niet rond Wezembeek-Oppem’, zei premier Guy Verhofstadt afgelopen februari voor een Leuvens studentenpubliek. Hoe menens het de liberale voorman en zijn Franstalige collega Louis Michel wel was, F OTO : PAT R I C K D E S P I E G E L A E R E werd amper enkele dagen later duidelijk. De aanleiding van het communautaire brandje in WezemNadat Vlaams minister Bert Anciaux in het Vlaams Parlement beek-Oppem was de onwettig geïnde huisvuilbelasting over aankondigde dat het sturen van een bijzonder commissaris 1998. De desbetreffende aanslagen werden niet eerst aan alle naar de weerspannige faciliteitengemeente ‘heel binnenkort’ inwoners in het Nederlands gestuurd, zoals de rondzendzou gebeuren, volgde nachtelijk topberaad tussen Verhofstadt brief Peeters dat oplegt. Bovendien werden de aanslagen niet en Michel die, in overleg met hun achterban, een vergelijk verstuurd door de gemeenteontvanger, zoals de Gemeente- uitdokterden. Daags nadien ‘mocht’ Vlaams minister Van wet voorschrijft, maar door het schepencollege. De Vlaamse Grembergen het bereikte compromis aankondigen. overheid vorderde dus terecht de terugbetaling van de huisvuilbelasting aan de inwoners en dreigde zelfs met het sturen Kwade trouw van een bijzonder commissaris naar Wezembeek. Dat laatste Anderzijds illustreert het gekissebis rond Wezembeek-Oppem was er voor de Franstalige partijen te veel aan en PS-voordat de Franstalige partijen - ook die uit de federale coalitie zitter Elio di Rupo dreigde zelfs met een regeringscrisis. de rangen sluiten en geen grote woorden schuwen als ze De regeling die nu werd uitgedokterd houdt in dat alle indenken dat hun belangen in het geding zijn. Die frontvorwoners van Wezembeek een nieuwe Nederlandstalige aanslag ming steekt schril af tegen het gebrek aan animo, zoniet krijgen met daarop een nultarief, gevolgd door een tweetali- desinteresse bij de Vlaamse regeringspartijen. Het verweer ge mededeling die het waarom van deze operatie uitlegt. van die Vlaamse regeringspartijen dat ze het arrest van de Beide hoofdrolspelers menen argumenten te hebben om het Raad van State over de omzendbrief-Peeters afwachten, kan akkoord als een eerbaar compromis voor te stellen. Maar is logisch klinken maar is allerminst overtuigend of gerustde kracht van een compromis niet per definitie dat iedereen stellend. Het lijdt immers weinig twijfel dat in het zuiden zijn gezicht moet kunnen redden? Voor Van Grembergen ‘het kot te klein’ zal zijn indien het hoge rechtscollege de omhebben Van Hoobrouck en de zijnen erkend dat ze fout streden omzendbrief bekrachtigt. Een overhaaste conclusie? waren met het versturen van eentalige aanslagbiljetten. De Weinig waarschijnlijk. De geschillen rond het Vlaamse zorg burgemeester kan zich beroemen op inschikkelijkheid. Met -en tijdskrediet maken duidelijk dat de Franstaligen een anzijn uitlating dat hij het land noch dere invulling geven aan het fedezijn gemeente slachtoffer wilde ralisme. Zelfs een uitspraak van het The world doesn’t revolve laten worden van een plaatselijk Arbitragehof rond het tijdskrediet (any more) around incident dat zou kunnen leiden als gemeenschapsbevoegdheid doet Wezembeek-Oppem tot een heuse politieke crisis, meet hen niet inbinden. Een gelijkaarVan Hoobrouck zich zowaar de So a typically Belgian compromise has dige kwade trouw is te bespeuren allures van een staatsman aan. taken the sting out of the Flemish/Walin de achterpoortjes die de Franse loon Community rivalries in Wezembeek. gemeenschap heeft gezocht om via Topberaad The agreement that Flemish Interior Frankrijk Franstalige verenigingen Voor beide excellenties is de Minister Paul Van Grembergen has in de Vlaamse rand te blijven finanrealiteit echter heel wat prozaïreached with Mayor of Aspre François cieren. Trucs om arresten van het scher. Als het compromis rond Van Hoobrouck is the ultimate illustraArbitragehof, ‘s lands hoogste rechtsWezembeek-Oppem al iets heeft tion that we’re living in the land of college, te omzeilen, kunnen beaangetoond, is het zeker dat de Magritte. In the annals of Surrealism the zwaarlijk vertrouwen wekken. communautaire verhoudingen in compromise deserves an honoured Johan Cuppens place. Or, put another way, it has all the makings of a ‘Belgian joke’.

inhoud

F OTO P I E T VA N B E L L E

RandKrant Het toeval kan vreselijk tekeergaan. Net op de dag dat België afscheid neemt van de frank, lijkt dat ook ongeveer de enige zekerheid te zijn in de onverkwikkelijke dopingaffaire rond Frank Vandenbroucke: zijn wielercarrière is voorbij. Voorts resten vooral vraagtekens. (commentator Marc Mercy in De Standaard) ■ VDB heeft alles verbrod. Zeker voor zichzelf, in niet geringe mate ook voor de wielersport in het algemeen. (commentator Marc Dewinter in De Standaard) ■ C'est fini, het is voorbij. Frank zal nooit meer koersen. (vader Vandenbroucke in De Standaard) ■ Na zijn fratsen van de laatste jaren stond hij bij de meeste ploegen al op de zwarte lijst. Bij ons kreeg hij nog een kans, maar die heeft hij niet gegrepen. Ik vrees dat hij nu helemaal verbrand is. (manager Patrick Lefevere van Domo-Farm Frites in De Morgen) ■ Frank Vandenbroucke een moeilijk mannetje? Elke vedette heeft wat kuren, daar leer je mee leven. Maar wat hij nu uitspookt is een ramp voor hemzelf en heeft niets meer te maken met vedettenallures. (Jef Braeckevelt, ploegleider van Lotto-Adecco-ABX in Het Laatste Nieuws) ■ Hij blijft een fantastisch mens. (Paul De Geyter, manager van Vandenbroucke, in Het Laatste Nieuws) ■ Als sportman verdient hij geen medelijden. Wie de boel belazert moet eruit. (...) Maar het sportmilieu -en heus niet alleen de wielerwereldmoet zich durven afvragen of het ook zichzelf niet belazert. Te veel commerciële en te grote financiële belangen zijn ermee gemoeid en daarom worden aan de sportlui steeds hogere eisen gesteld, bovenmenselijke eisen zelfs. (commentator Luc Demullier in Het Nieuwsblad) ■ Ieder weldenkend mens weet toch dat er geen sprake meer is van een wielerpeloton, maar van een groep patiënten die dringend verzorgd moet worden. (lezersbrief in Het Nieuwsblad) ■ Het gaat al lang niet meer om wie het best kan fietsen, maar wel om wie het handigst is. (lezersbrief in Het Laatste Nieuws) ■ Het is mijn heilige overtuiging dat het dopinggebruik in de echte topsport bijna algemeen verspreid is. Wij, de dopingjagers, vinden maar het topje van de ijsberg. (sportdokter Georges Gillis, coördinerend arts van de Vlaamse administratie Medisch Verantwoord Sporten in De Standaard) ■ In tijden dat ze softdrugs legaliseren en er iedere dag drugsdoden vallen, moet dit niet overroepen worden. VDB heeft een probleem, niet het wielrennen. (Walter Godefroot,Telekom-manager, in De Morgen) ■ Deze affaire toont andermaal aan dat België een distributiecentrum voor doping blijft. Ja, het imago van het wielrennen wordt andermaal zwaar geschonden, maar wie dacht dat die sport helemaal clean geworden was, was naïef. (Jacques Rogge, voorzitter van het Internationaal Olympisch Comité in Het Nieuwsblad) ■ Het is naïef te denken dat doping op een dag uit de sport verdwenen zal zijn. We zijn wel op de goede weg. (wielrenner Johan Museeuw in Het Nieuwsblad) ■ Ik zie maar één echte oplossing voor de doping, maar die moet vanuit de sport zelf komen. Er moet een einde komen aan die belachelijk hoge bedragen die topsporters verdienen. (sportdokter Georges Gillis, coördinerend arts van de Vlaamse administratie Medisch Verantwoord Sporten in De Standaard) ■ Wat Merckx in jaren opbouwde voor België en het wielrennen, maakt VDB op enkele dagen kapot. (lezersbrief in Het Nieuwsblad) ■ Mijn sterkste punt is dat ik geen zwakke punten heb. (wielrenner Frank Vandenbroucke in Het Laatste Nieuws)

VA N H O R E N ZEGGEN

A p r i l 2 0 0 2 n r. 4

■

De eenheidspolitie (1)

4

Sinds 1 januari is de politiehervorming een feit. De vroegere rijkswacht en gemeentepolitie gingen op in één lokale politie. Wijkdelinquentie voorkomen, de misdaad bestrijden, het onveiligheidsgevoel aanpakken, en dat allemaal in nauw contact met de burger, staan hoog op het prioriteitenlijstje.

FiguranDten 8 Hoofdredacteur Dirk De Weert van Ring-TV koos in 1995, na een journalistieke loopbaan bij de VRT, resoluut voor het maken van regionale televisie. Hij is er rotsvast van overtuigd dat Ring-TV in de moeilijke regio Halle-Vilvoorde een leemte opvult. En ook al is de zender geen commercieel succes, verdwijnen zal hij niet.

Armoedebestrijding met respect voor taalwetgeving perfect mogelijk 12 Op de bres voor ons erfgoed (1) 22 Faciliteitengemeenten dwarsbomen Vlaamse jongerenwerking 25 Bell Racing Europe uit Linkebeek wint prijs zelfstandige ondernemer 2001 27 Voor visueel gehandicapten is de Randkrant beschikbaar op cassette. Geïnteresseerden kunnen contact opnemen met Progebraille-Helen Keller, tel. 02/466 94 40 of met de redactie.

E N VAN

O O K

N O G

ASSE TOT ZAVENTEM 6

ZONDER OMWEGEN RESTAURAND T

26 • VAN HUIZEN EN TUINEN 24

28 • GASTENBOEK 32

COLOFON Randkrant verschijnt maandelijks op 145.000 exemplaren en wordt uitgegeven door vzw ‘de Rand’. Hoofdredactie: Henry Coenjaarts Eindredactie en coördinatie: Petra Goovaerts Vormgeving: Mega.L.Una, Brussel Druk: A. De Cuyper-Robberecht, Zele R E DAC T I E A D R E S : Witherendreef 1, 3090 Jezus-Eik/Overijse tel 02-767 57 89, fax 02-767 57 86, [email protected] Verantwoordelijke uitgever: Henry Coenjaarts, Witherendreef 1, 3090 Jezus-Eik/Overijse

De eenheidspolitie DEEL 1

‘Binnenkort merk je geen verschil meer tussen de vroegere rijkswacht en gemeentepolitie’ ‘Er is nog leven buiten de politie.’ Die spreuk prijkt in vette letters tegen een kast in het kantoor van Michel Cornelis.Tijdens ons gesprek valt er van die wijsheid weinig te bespeuren. Cornelis praat honderduit over het thema dat zijn leven beheerst. Hij is arrondissementscommissaris van Vlaams-Brabant. Als lid van het POTEAM (het provinciaal ondersteuningsteam voor de politiehervorming) bepaalde hij mee hoe de lokale politie er vandaag uitziet.

4

Band met de mensen ‘De uitvoering van het Pinksterplan van juni 1990 moderniseerde het politieapparaat. De bevoegdheden en de organisatie van de verschillende diensten werden herbekeken, de politie ging op een meer wetenschappelijke manier te werk en er kwam een externe controle op het politieapparaat. De lokale samenwerking werd stelselmatig opgevoerd via interpolitiezones’, verduidelijkt Cornelis. ‘Maar meer nog dan het Pinksterplan, plaatste de verkiezingsuitslag van 24 november 1991 het veiligheidsthema op de politieke

F OTO : PA S C A L V I G N E RO N

Vertegenwoordigers van acht politieke partijen zetten in juli 1998 hun handtekening onder een stapel wetsvoorstellen die het gerecht en de politiediensten in België grondig moesten hervormen: het Octopusakkoord. Concrete aanleiding waren de tekortkomingen die de commissie-Dutroux had vastgesteld bij de werking van politie en gerecht. Volgens Michel Cornelis is die voorstelling van zaken niet helemaal correct. ‘Eigenlijk speel-

de men al veel langer met het idee om de politiediensten te hervormen. Tijdens de jaren ’80 had de overheid weinig oog voor de werking van gerecht en politie. Gevolg van die verwaarlozing was de ontsporing van het politieapparaat. Denk maar aan de terreur van de Bende van Nijvel en de aanslagen van de CCC. Uit de onderzoeken bleek dat rijkswacht en politie niet vrijuit gingen. De talrijke onderzoekscommissies die zich over die dossiers bogen, suggereerden toen al dat politie en gerecht aan een reorganisatie toe waren.’

Michel Cornelis (r)

agenda.’ Het Vlaams Blok haalde die dag in één klap 10 procent van de stemmen. Sindsdien duikt het veiligheidsthema almaar nadrukkelijker op in de verkiezingsprogramma’s van de democratische politieke partijen. En dan was er Dutroux. ‘Die affaire zorgde nog maar eens voor een deuk in het veiligheidsgevoel van de bevolking. Politie en gerecht hadden gefaald. De regering heeft

‘Om tot een geslaagd veiligheidsbeleid te komen, moeten we er ook en vooral zijn voor de mensen uit de onderlaag van de maatschappij’ toen de koe bij de hoorns gevat. De veranderingen die voordien alleen in omzendbrieven te lezen stonden, kregen in 1998 kracht van wet.’ Cornelis wijst erop dat de wetgever in 1998 duidelijk heeft gesteld dat er een ander soort politie moest komen. Community Policing is het codewoord. ‘De basis voor de nieuwe geïntegreerde politie is de optimale integratie van die politie in de gemeenschap. Samen met de lokale bevolking moet de politie de misdaad bestrijden, het onveiligheidsgevoel aanpakken en de wijkdelinquentie voorkomen. Voortdurende nauwe en persoonlijke contacten vormen daarvoor een eerste voorwaarde.’ Overlast, burenruzies, rondhangende jongeren op straat, agressie,... mensen willen een aanspreekpunt voor de problemen in hun buurt. De politieman is tegelijkertijd ook hulpverlener.’ En de politie is er voor iedereen, rijk en arm. ‘Initiatieven als inbraakpreventie zijn heel mooi, maar misschien is er elders meer nood aan politie. We mogen niet den polies van de rijke tweeverdieners worden. Wij moeten er

Nog twee zones zonder chef in de regio Halle-Vilvoorde ook en vooral zijn voor de mensen uit de onderlaag van de maatschappij. Met die mensen moeten we een vertrouwensrelatie uitbouwen. Dat is misschien wel dé belangrijkste voorwaarde voor een geslaagd veiligheidsbeleid.’

Als gevolg van Octopus smolten op 1 januari 2001 de vroegere Gerechtelijke Politie (GP) en de Bijzondere Opsporingsbrigade van de rijkswacht (BOB) samen tot één federale politie. Precies één jaar later was het de beurt aan de vroegere gemeentepolitie om met de brigades van de rijkswacht één lokale politie (ook wel eenheidspolitie genoemd) te vormen. Critici wijzen erop dat het oude cultuurverschil tussen rijkswacht en politie ook in de nieuwe structuren zal doorwerken. ‘Er is inderdaad sprake van een historisch cultuurverschil. De werkomstandigheden van beide diensten waren in het verleden erg verschillend. De gemeentepolitie was vaak actief in een kleinere werkomgeving. De korpsleden beschikten allemaal over een zekere autonomie. De rijkswacht daarentegen bestond uit één groot korps, met een veel hiërarchischer organisatie. De gemeentepolitie was lokaal bezig, terwijl de rijkswacht zowel op het lokale als op het federale niveau actief was. Gevolg: op het lokale niveau kwamen rijkswacht en politie op mekaars terrein en daar schortte het aan samenwerking. Het eigen initiatief kreeg voorrang.’ Toch is de arrondissementscommissaris ervan overtuigd dat de oude vetes de hervorming geen parten zullen spelen. ‘Vergelijk het met een fusie in de banksector. Waarschijnlijk hield men er bij de ASLK vroeger ook andere gewoonten op na dan bij de Generale Bank. Maar dat groeit eruit. We evolueren gewoon naar één politiedienst.’ Maar de nieuwe politiemacht is wel georganiseerd op federaal en op lokaal niveau. Volgens de Leuvense burgemeester Tobback schuift de federale politie nu al taken door naar de lokale. Loop je dan niet het gevaar dat de nieuwe tweedeling voor een nieuwe vete zal zorgen? ‘De hervorming is nog piepjong. Het lijkt me menselijk dat een vroegere rijkswachter die nu een functie op federaal niveau heeft, zijn denkpatroon van vroeger aanhoudt. Dat gedrag moeten we detecteren en bijsturen. Maar bekijk het

B RO N : F U S I E G E M E E N T E N ( O C - G I S V L A A N D E R E N )

Oude tweestrijd

AMOW,TARL,VIMA,... een greep uit de nieuwe namen van de politiezones van het arrondissement Halle-Vilvoorde. Op enkele uitzonderingen na heeft de regio de inplanting van de politiezones goed verteerd. De integratie van de korpsen verloopt in de praktijk vlot, al zijn er nog een aantal kinderziektes.Twee van de 15 politiezones hebben nog steeds geen chef. Dat is te wijten aan de typische taalproblematiek van de rand. De faciliteitengemeenten Wezenbeek-Oppem/Kraainem en Drogenbos/ Linkebeek/Sint-Genesius-Rode wilden hun zonechef niet aanduiden zonder eerst het advies te vragen van de minister van Binnenlandse Zaken en de Commissie voor Taaltoezicht.Verwacht wordt dat er binnenkort schot in de zaak komt. Een ander probleem is het uniform. Op termijn zullen rijkswacht en politie in dezelfde outfit patrouilleren, maar dat wordt nog even uitgesteld omdat een ontevreden kandidaat-ontwerper van het uniform een klacht indiende tegen de uitverkoren ontwerper. Ook de computersystemen zijn nog niet op elkaar afgestemd en de huisvesting moet op veel plaatsen nog worden aangepast. KB 5

probleem eens in de omgekeerde richting. Ook lokale zonechefs die vroeger veel autonomie hadden, houden de deur misschien liever op slot. Daar moet ook op toegezien worden’, signaleert Cornelis.

Gemeenten betalen het gelag De burgemeesters maken hun rekening en zien dat ze niet klopt. De tekorten in de begroting van sommige gemeenten zijn enorm. Minister van Binnenlandse Zaken Duquesne (PRL) had nochtans beloofd dat de politiehervorming de lokale overheden geen cent ging kosten. De nieuwe politie zou met federaal belastinggeld gefinancierd worden. Michel Cornelis vindt die discussie bij de haren getrokken. ‘Uiteindelijk wordt de hele hervorming met belastinggeld betaald. De burger heeft gezegd: er moet een nieuwe, beter functionerende politiemacht komen. Als de burger dan waar voor zijn geld krijgt, maakt het toch niet

uit of hij die hervorming van federale of van lokale belastingen betaalt.’ Volgens de arrondissementscommissaris knelt het schoentje elders. ‘Eigenlijk moet je gaan kijken welke gemeenten al jaren in politie investeren en welke niet. Kleinere gemeenten deden in het verleden vaak een beroep op rijkswachters en hadden een beperkte eigen politiemacht. Zij moeten nu voormalige rijkswachters in dienst nemen die in het verleden door de federale overheid werden betaald. Het gevolg is een financiële kater van formaat. Als je die problematiek doortrekt naar de beide landsdelen, stel je vast dat er altijd veel meer rijkswacht aanwezig was in het zuiden van België. Vlaanderen heeft dus jarenlang de politie in Wallonië betaald. Met de politiehervorming komt daaraan een eind. De Waalse gemeenten zullen dus hogere belastingen moeten heffen. En dat doet niemand graag.’ Kirsten Bertrand

‘On ne verra bientôt plus aucune différence entre l’ancienne gendarmerie et la police communale’ ‘Il y a une vie en dehors de la police.’ Cet aphorisme figure en toutes lettres sur une armoire du bureau de Michel Cornelis, mais ne se reflète guère, pourtant, dans notre entretien. Cornelis est intarissable sur le thème qui est visiblement toute sa vie. Il est commissaire d’arrondissement du Braban flamand. En sa qualité de membre du POTEAM (l’équipe provinciale de soutien à la réforme des polices), il a dessiné, avec d’autres, le visage de la police locale d’aujourd’hui.

VAN V I LV O O R D E

A

SSE

TOT

De stad Vilvoorde is gestart met lokaal overleg rond kinderopvang. Het stadsbestuur wil de verschillende

voorzieningen voor kinderopvang beter op elkaar afstemmen en samen met alle betrokkenen een be-

Randkrant verhuist U kon het al lezen in het januarinummer van Randkrant: sinds 1 januari 2002 wordt Randkrant uitgegeven door vzw ‘de Rand’. De vzw Informatie Vlaamse Rand, die met het oog op de uitgave van dit blad in 1996 door de toenmalige Vlaams regering in het leven werd geroepen, hield op 1 januari van dit jaar op te bestaan. Aansluitend op deze bevoegdheidsverschuiving, verhuist Randkrant nu ook

fysiek naar vzw ‘de Rand’. Vanaf 25 maart 2002 zal de redactie gehuisvest zijn in GC De Bosuil in Jezus-Eik. Ons adres wordt: Witherendreef 1, 3090 Jezus-Eik/Overijse. Ons telefoon- en faxnummer blijven behouden: tel. 02-767 57 89, fax 02-767 57 86. E-mailen kunt u vanaf 26 maart op dit adres: [email protected]

VILVOORDE

AVENTEM

ASSE

leidsplan opstellen. ‘We willen een debat op gang brengen over alle denkbare aspecten van kinderopvang’, legt Lieve O, de Vilvoordse coördinatrice van de dienst Sociaal Impulsfonds, uit. ‘Omdat vooral ouders en grootouders in de praktijk zorgen voor de opvang van kinderen, willen we die mensen heel nauw bij het lokaal overleg betrekken. Zij worden tenslotte bijna dagelijks met de zaak geconfronteerd.’ Het stadsbestuur is ook nog op zoek naar een voorzitter voor het overlegplatform rond kinderopvang. ‘Voorwaarde

is wel dat hij of zij geen rechtstreekse binding heeft met de Vilvoordse kinderopvang. De voorzitter zal hulp krijgen van een secretaris’, verduidelijkt Lieve O. Geïnteresseerden kunnen terecht bij de dienst Sociaal Impulsfonds op het nummer 02-255 45 14 of via e-mail [email protected]. TD

VLAAMS-BRABANT

Sterker op de afvalmarkt De provincie Vlaams-Brabant en de vijf Vlaams-Brabantse intercommunales die instaan voor de afvalinzameling en -verwerking (Haviland, Incovo, Interleuven, Interrand en Interza) hebben onlangs een samenwerkingsakkoord gesloten om 120.000 ton afval gezamenlijk aan te bieden op de afvalmarkt. ‘Door die samenwerking krijgen de intercommunales een sterkere positie en kunnen ze een lagere prijs bedingen voor de verwerking van het

afval’, zegt Geert Van Esch van de provinciale dienst Leefmilieu. ‘De provincie zal optreden als coördinator.’ Eén en ander is het gevolg van het feit dat het Hof van Cassatie onlangs het beroep van Vlabraver in het dossier van de verbrandingsoven van Drogenbos afwees.Vlabraver, de vennootschap waar de provincie en de intercommunales Haviland en Interleuven in zetelen, beschikt momenteel over geen van de vereiste milieuvergunningen om de oven te bouwen. Vlaams-Brabant heeft geen andere eigen verwerkingsinstallatie zodat de intercommunales met hun afval noodgedwongen naar andere provincies of naar het buitenland moeten uitwijken.

S I N T- P I E T E R S - L E E U W

Pajottersprijs voor drugspreventie De CD&V-jongeren van SintPieters-Leeuw hebben hun jaarlijkse Pajottersprijs uitgereikt aan de cel drugspreventie van de Leeuwse politie. De Pajottersprijs bekroont een persoon of vereniging die zich het voorbije jaar in Leeuw op maatschappelijk vlak bijzonder verdienstelijk maakte. ‘Voor ons is de prijs een bevestiging van het feit dat we goed werk leveren en dat de jongeren appreciëren

wat we doen’, zegt Erik Driesen van de Leeuwse drugscel. ‘Ons voornaamste doel is te voorkomen dat jongeren naar drugs grijpen, daarom werken we vooral preventief. Elk jaar trekken we met ons MEGA-project naar de Leeuwse basisscholen en leren de leerlingen uit het zesde leerjaar hoe ze zich weerbaarder kunnen opstellen tegen drugs. Ook met het jeugdhuis en de

WEMMEL

SINT-PIETERS-LEEUW

jeugddienst in de Laekelinde verloopt de samenwerking erg vlot.’ De Leeuwse politie treedt natuurlijk ook repressief op tegen drugs. ‘Er worden regelmatig controles uitgevoerd. Het grootste probleem is dat veel jongeren niet meer goed weten wat wel mag en wat niet. De nieuwe drugswetgeving maakt het ons op dat vlak niet makkelijk, maar het lukt’, aldus Erik Driesen. TD

TD


N I E U W S

U I T

D E

G E M E E N T E N


Overleg rond kinderopvang

Z

GRIMBERGEN

RandKrant V I LV O O R D E

Eén jaarmarkt, twee boeken er blijkbaar twee boeken voor nodig zijn. De stad Vilvoorde en het Syndicaat ter Bevordering van Handel en Nijverheid brachten begin maart een boek van Adelijn Calderon over de geschiedenis van de jaarmarkt uit. Het is een gedetailleerde historiek

CVG

NOORDRAND

Nog meer slapeloze nachten

G E M E E N T E N

van de vliegtuighinder voor onze rekening te nemen, maar een concentratie waarbij alles op onze nek terecht komt, kan voor ons niet. We hebben vorig jaar al gevraagd een spreiding van de nachtvluchten te behouden zolang niet alle woningen geïsoleerd zijn en de lawaaierigste vliegtuigen uit circulatie zijn genomen. Men gaat nu precies omgekeerd te werk en dat kunnen we niet aanvaarden’, aldus nog De Groef. Actie Noordrand, een drukkingsgroep met vertegenwoordigers uit Vilvoorde, Machelen, Diegem, Wemmel, Meise en Grimbergen is gestart met een handtekeningenactie om alsnog een eerlijker spreiding van de nachtvluchten over heel de rand af te dwingen. De burgemeesters van Grimbergen (Henri Maes), Meise (Roger Heyvaert), Vilvoorde (JeanLuc Dehaene) en Machelen (Jean-Pierre De Groef) steunen die eis. TD

D E

De federale, Brusselse en Vlaamse regering zijn tot een akkoord gekomen in verband met de eengemaakte geluidsnormen voor de nachtvluchten rond Zaventem. De regeringen kiezen voor een concentratie van de vluchten boven de noordrand van Brussel. Aan die concentratie wordt een isolatieprogramma gekoppeld dat voorziet in de volledige terugbetaling van de isolatie van woningen in de lawaaierigste gebieden. Het aantal nachtvluchten blijft beperkt tot 25.000 per jaar en een verhoging is enkel mogelijk als het nachtelijk lawaai afneemt. Het akkoord over nachtvluchten wordt niet overal op gejuich onthaald.Vooral de gemeentebesturen en actiecomités uit de Noordrand zijn erg ontevreden. ‘Wij zijn niet te spreken over de nieuwe maatregelen’, zegt Jean-Pierre De Groef, burgemeester van Machelen. ‘We zijn bereid in de noordrand ons deel

U I T

Jaak Ockeley

met veel beelden, originele documenten en overzichten van prijsbeesten. Het boek kost 15 euro. Stephane Libeer brengt in eigen beheer een fotoboek uit met archieffoto’s en

N I E U W S

JEANNE VAN LAAIVAATES ONGEWILD HOFLEVERANCIER Al in 1684 plande koning Karel II van Spanje een nieuwe steenweg van Brussel naar Gent, maar ten gevolge van de oorlogen van Lodewijk XIV werd de Gentse steenweg pas in de jaren 1704-1706 aangelegd. Alle verkeer vanuit Aalst, Gent en verderop in Vlaanderen naar de hoofdstad diende voortaan over Zellikberg te passeren. Daardoor verrezen er in Zellik langsheen de nieuwe baan talrijke afspanningen, o.a. De Zwaan, De Hertog van Lorreinen, In de Driekoningen en nabij het oud gemeentehuis van Zellik In de Keizerinne, tot voor enkele decennia beter bekend als de winkel van Jeanne ‘van Laaivaates’, zo genoemd omdat de familie Meysman, want zo heette Jeanne met haar familienaam, o.a. lijnwaad verkocht. Ankers in de voorgevel geven het jaar 1755 aan; dit huis zal binnenkort dus 250 jaar oud zijn. Op een ingemetselde steen naast de zandstenen voordeur staat dat I(udocus) V(an) H(umbeeck) en C(atharina) T(honnet) deze afspanning lieten bouwen. In 1808 was Frans Thiebaut er herbergier. Na hem volgden kleermaker Frans de Koster en in 1874 handelaar Jef van der Meersche. Diens kleindochter, Jeanne Meysman, hield er honderd jaar later een winkel open. Alle chauffeurs die passeerden kenden de winkel van Jeanne. Elke dag, weer of geen weer, stalde ze links en rechts van de ingangsdeur op de stoep een staal uit van wat je zoal in haar winkel kon krijgen. Er kwamen veel mensen over de vloer: Zellikenaars natuurlijk, maar ook toeristen en gendarmen van de ruiterijschool op de Kroonlaan in Brussel, die ‘holleblokken’ (klompen) kwamen kopen om in de paardenstallen te werken. Op een zondag, om precies te zijn op 23 november 1975, zo rond 2 uur in de namiddag, stapte in de winkel van Jeanne van Laaivaates een keurige heer binnen. Hij vroeg of hij eens mocht rondkijken en liet zelfs de later binnengekomen klanten voor gaan. Neen, hij zocht geen paar holleblokken, en al evenmin een kevie (kooi) voor zijn duiven, hij wilde een mand voor zijn hond. Toen hij die had betaald, maakte hij zich bekend als koning Boudewijn. Jeanne nodigde hem en koningin Fabiola uit in haar achterkeuken, waar ze samen een potje koffie dronken en een gezellige babbel hielden. Die mand zal ondertussen al wel versleten zijn en de winkel is al lang gesloten, maar de herinnering aan dat koninklijk bezoek in Zellik bij Jeanne van Laaivaates blijft!


ud nieuws

Op 22 april a.s. is er weer jaarmarkt in Vilvoorde. Ze is een van de grootste in de streek en bestaat dit jaar 150 jaar. Een historische verjaardag voor een evenement met een stevige traditie, waarvan de uitstraling de grenzen ruim overschrijdt. Zo historisch dat

eigen beelden. Hij ontdekte dat de eerste aanvraag voor een jaarmarkt al dateert van 1739. Hij belicht het belang van jaar- en weekmarkten in de streek en roept met zijn beelden vooral de sfeer op. Zijn boek kost 30 euro. Inlichtingen: Adelijn Calderon: tel. 02-251 88 41, Stephane Libeer, fax. 02-736 10 48

FIGURAN D TEN

8

Journalist worden was zijn jongensdroom en daarom ging Dirk De Weert Communicatiewetenschappen studeren aan de Vrije Universiteit Brussel. Dat was vroeger de enige universiteit waar je die richting al vanaf de kandidaturen kon volgen. DDW Toen ik twaalf was, wilde ik met alle geweld journalist worden. Om de verkeerde redenen, zo bleek achteraf. Ik had toen het waanidee dat journalisten heel de dag in bibliotheken zitten om van alles te lezen en op te zoeken, om er daarna een artikel over te schrijven. Ik heb altijd heel graag geschreven. Toen ik nog op de lagere school zat, gaf ik, samen met een paar vriendjes, al tijdschriften uit, die natuurlijk stopten met verschijnen nadat we een paar nummers hadden gemaakt.

Puur toeval DDW Dat ik op de sportdienst van de VRT belandde, was puur toeval. Ik woonde in Asse - nu nog overigens en sportjournalist Ivan Sonck woonde daar ook. Ik zag hem wel vaker en op een keer zijn we in gesprek geraakt. Aan het einde van de avond vroeg hij of ik geen zin had om ‘eens iets te proberen bij de VRT-sportdienst’. Nu deed ik zelf nogal veel aan sport in die periode, maar het was absoluut niet mijn bedoeling om sportjournalist te


‘Ik vind regionaal nieuws helemààl niet minderwaardig, anders was ik natuurlijk nooit weggegaan bij de VRTnieuwsdienst om voor een regionale zender te gaan werken’, zegt Dirk De Weert. Hij werd in 1995 hoofdredacteur van Ring-TV, momenteel een bedrijf in moeilijkheden. ‘Maar Ring-TV zal niét verdwijnen’, zegt de man uit Asse vastberaden.

Dirk De Weert

‘Ring-TV blijft bestaan’ worden. Wat als toeval begon, heeft uiteindelijk dertien jaar geduurd. Het was een hele mooie periode waar ik met plezier aan terugdenk. De sportdienst kon toen bogen op een enorm sterke redactie met figuren als Alain Coninckx, Mark Uytterhoeven, Marc Van Lombeek, Dirk Abrahams, Louis De Pelsmaeker en Ivan Sonck. We hadden twee miljoen kijkers en daar moesten we niet eens voor vechten, omdat er toch geen concurrentie was. Ik ben twee keer naar de Olympische Spelen geweest; naar Seoel in 1988 en naar Barcelona in 1992. In Seoel gaf ik rechtstreeks commentaar bij maar liefst elf verschillende sporten, waarvan ik er een paar, zoals boogschieten, nog nooit van dichtbij had meegemaakt. Dat terwijl de Engelse BBC daar één tot vijf journalisten per sporttak had rondlopen! Maar ja, het kon nu eenmaal niet anders, we wisten dat we ‘klein’ waren en avontuurlijk was het wél. Het enige ‘sportieve’ dat ik nu - sinds vier jaar - nog doe, is commentaar geven bij Formule 1 wedstrijden op Canal Plus. Ik ben altijd al gefascineerd geweest door auto’s; een of andere fout in mijn genen denk ik.

Geen moment spijt DDW In 1994 kreeg ik de kans om van de sportdienst naar de nieuwsdienst

over te stappen. Daar werd gestart met het duidingsmagazine Terzake en er was behoefte aan mensen die ervaring hadden met het maken van reportages en die had ik. Ik vond werken op de nieuwsredactie nog boeiender dan ‘de sport’; het was één groot avontuur met een klein ploegje mensen onder leiding van Dirk Sterckx en Dirk Tieleman. Ik ben blij dat ik dat heb mogen meemaken. Op het einde van dat jaar kwam plots het aanbod van Ring-TV uit de lucht vallen. Ik wist niet eens dat er plannen bestonden voor een nieuwe regionale zender. Ik dacht, ofwel zeg ik nee en zit ik tot het einde van mijn dagen bij de openbare omroep, ofwel doe ik eens wat anders. Ik was toen 39 jaar en ik had altijd al dezelfde baan gehad, zij het binnen twee verschillende diensten. Ik heb een aantal mensen op de VRT gepolst en die zeiden: ‘probeer maar, als het niet lukt mag je altijd terugkomen’. Ik heb de stap gewaagd en daar heb ik nog geen moment spijt van gehad. Het grote voordeel is wel geweest dat ik van nul kon starten. Er was niets, behalve de overeenkomst met een reclameregie en een ondersteunend bedrijf. Dat is een mooie uitgangspositie om je ideeën te verwezenlijken. Anderzijds was het zo dat we in maart 1995 klaar moesten zijn voor de eerste uitzending en dat de redactie pas begin februari werd aangeworven. Er restten dus maar drie weken om die redacteurs de meest elementaire knepen van het vak bij te brengen, want niemand van hen had ooit televisie gemaakt. Het was best wel spannend, ook omdat een paar regionale televisiezenders niet echt goed gestart waren; een gala-avond die de mist inging bijvoorbeeld, wat bij ons gelukkig nooit is gebeurd. Ik vind regionaal nieuws helemaal niet minderwaardig, anders had ik

die stap zeker niet gezet. Je bent natuurlijk met ‘kleinere’ dingen bezig, maar dat zijn vaak zaken waar mensen meer mee begaan zijn dan met wat ze op het nationale nieuws zien. Het grote probleem is wel dat je elke dag valabele onderwerpen voor het nieuws moet zien te vinden. Je kunt natuurlijk altijd wel een journaal maken, maar ons zendgebied is kennelijk wat klein om dagelijks echt leuke dingen te maken. Soms verwarren de

‘Ring-TV is een té belangrijk medium voor de Vlaamse rand. Dat kan men niet zomaar verloren laten gaan’ mensen ons ook met een ombudsdienst. Ze stappen met hun probleem eerst naar iemand van de gemeente die ze persoonlijk kennen. Lukt dat niet dan gaan ze hogerop, lukt dat ook niet dan bellen ze naar Ring-TV, want - zo redeneren ze - als het op tv is geweest, dan komt het wel in orde. Andere kijkers bellen dan weer om te melden dat hun ouders vijftig jaar getrouwd zijn en dat ze hen willen verrassen met een reportage op Ring-TV. Ja, daar dienen wij natuurlijk niet voor!’

medium. De kranten hebben wel regionale edities, maar in geen daarvan wordt Halle-Vilvoorde als één regio behandeld, waarin alle gemeentes van het arrondissement aan bod komen. Om te weten wat er in Beersel én in Overijse gebeurt, moet je al twee kranten kopen. Radio 2 covert dan weer de hele provincie Vlaams-Brabant én Brussel. Er is maar één medium dat zich specifiek op Halle-Vilvoorde richt en dat is Ring-TV. Ja, ik geloof echt dat wij een leemte opvullen. Volgens de laatste officiële cijfers kijken er dagelijks 100.000 mensen naar Ring-TV, dat is zowat 20% van alle inwoners van het zendgebied. Dat kan weinig lijken - in West-Vlaanderen en Limburg zijn er pieken tot 40% maar wij zitten in een erg moeilijk gebied. Bovendien wordt er in die tellingen geen rekening gehouden met de vele anderstaligen die in Halle-Vilvoorde wonen. Andere regionale zenders werken voor

een meer samenhangend gebied, wij voor een erg heterogeen gebied, en dat is niet alleen journalistiek moeilijker maar ook minder aantrekkelijk voor adverteerders. Vandaag wringt het overigens niet alleen bij ons, maar bij alle regionale zenders. Het verschil is dat wij problemen hebben aan de inkomstenzijde, terwijl de andere met te veel uitgaven zitten. Uit onderzoek is gebleken dat Ring-TV veruit de zuinigste regionale zender is; wij hebben de kleinste redactie met maar zeven mensen in vaste dienst en daarnaast een aantal freelancers. Door die beperkingen op het vlak van middelen en mensen ben je verplicht om snel, snel te werken. De schoonheidsfouten die daarmee gepaard gaan, proberen we te ondervangen met creativiteit. Soms lukt dat, soms lukt dat niet, en meermaals moet je gewoon fastfoodjournalistiek maken, omdat het nu eenmaal niet anders kan. Geneviève Ostyn 9

De zuinigste zender


Op 31 maart l.l. liep het exploitatiecontract tussen Roularta Media Group en Ring-TV af omdat Roularta niet langer bereid is het structurele verlies van de zender te blijven bijpassen. Om te kunnen overleven is Ring-TV aangewezen op overheidssteun. In ruil daarvoor zou de zender teletekstpagina’s ter beschikking stellen en maandelijks een informatief programma maken over het beleid van de Vlaamse regering met betrekking tot de rand. DDW We hebben nog niets op papier, maar Ring-TV zal zeker niet verdwijnen, zoveel staat vast. Ik heb daar zelf trouwens nooit aan getwijfeld. Ring-TV is een té belangrijk medium voor de Vlaamse rand, dat kan men niet zomaar verloren laten gaan. Naast Randkrant, die ook de hele rand bereikt, is er geen ander vergelijkbaar

Dirk De Weert: ‘Ring-TV is here to stay’ ‘Of course I don’t think regional news is any less important, otherwise I’d never have left the VRT news department to go and work for a regional station’, says Dirk De Weert. In 1995, after many years as a journalist for VRT’s sports & news department, he became chief editor of Ring-TV.The station has been in poor shape financially for some time now and is hoping for support from the Flemish Community. ‘Ring-TV certainly won’t be disappearing’, says the man from Asse firmly. ‘It’s far too important a medium for the Flemish Rand to say goodbye to it just like that.’

ARMOEDE IN DE RIJKSTE PROVINCIE VAN EEN RIJK LAND

3

Onlangs riep Lode De Witte, gouverneur van VlaamsBrabant, op tot een bestuur met een warm hart, een bestuur dat ook oog heeft voor de armsten. Daarbij gaat het evengoed om een alerte houding van de overheid als om centen, aldus De Witte. Een gesprek over armoede en Vlaams-Brabant.

10

Vorig jaar bent u in een toespraak voor de provincieraad uitvoerig ingegaan op armoedebestrijding. Beschikt de provincie wel over hefbomen om daar echt iets aan te doen? De Witte Het klopt dat de provincie weinig kan doen om arme mensen een hoger inkomen te bezorgen, maar armoede is niet enkel een inkomensprobleem. Mensen zijn niet alleen arm omdat ze onvoldoende geld hebben, maar ook omdat ze niet of onvoldoende gebruik maken van het onderwijssysteem, de gezondheidszorg, de culturele en andere voorzieningen. Waarom is dat zo? De Witte Omdat sommige mensen niet over de maatschappelijke kennis en vaardigheden beschikken om de bestaande mogelijkheden te benutten. Neem een gepensioneerde. Misschien kan hij met zijn pensioen net rond komen, maar als hij niet over de vaardigheden beschikt om contacten te leggen, de juiste zorg of hulp op te zoeken, kan hij of zij toch in de problemen raken. Pas afgestudeerde universitaire werklozen daarentegen hebben een zeer laag inkomen maar beschikken doorgaans wel over de vaardigheden om uit de werkloosheid te raken. Meestal ontstaat armoede uit een combinatie van financiële problemen en die uitsluitingsmechanismen. Hoe kan de provincie dan op dat tweede aspect – de uitsluitingsmechanismen – inspelen? De Witte In de provinciale campagne rond kankerpreventie hebben we ons

afgevraagd: hoe bereiken we iedereen? Bij mensen die al over borstkanker hebben gelezen, is het genoeg dat je gewoon vraagt om op consultatie te komen, maar andere mensen hebben meer nodig dan dat. We hebben dus onderzocht via welke verenigingen en lokale gezondheidsorganisaties we die groep konden bereiken. Bij het jeugdaanbod stellen we dezelfde vraag: bereiken we iedereen? Neem de deelname aan jeugdbewegingen. Er is niet alleen het financiële aspect dat voor arme gezinnen met meerdere kinderen heus wel kan doorwegen; je moet je ook afvragen of je het juiste aanbod op de juiste manier brengt. Daarom willen we dat lokale besturen en verenigingen voortaan een zogenaamde GAAV-paragraaf opnemen in hun beleidsvoornemens. GAAV staat voor Gehandicapten, Armen, Allochtonen en Vrouwen: we willen dat lokale besturen en verenigingen zich bij alles wat ze aanbieden afvragen of ze deze groepen wel bereiken. Voor de aanpak van de armoedeproblematiek leiden we daarom ervaringsdeskundigen op. Dat zijn mensen die zelf grote armoede hebben gekend of nog kennen, en die dus kunnen inschatten of een bepaald aanbod arme mensen ook daadwerkelijk bereikt en of de voorgenomen aanpak al of niet kan werken bij armen.

Proberen te overtuigen U moet dus meestal andere actoren over de streep krijgen. Hoe doet u dat? De Witte Dat is een zaak van proberen te overtuigen. We hebben trouwens niet alles zelf uitgevonden. In de toespraak geef ik concrete voorbeelden van wat er op allerlei plaatsen gebeurt. Ik verspreid dus wat er al leeft en kan niet veel meer doen dan mensen aansporen hieraan te denken. Stelt de provincie extra middelen ter beschikking om armoede aan te pakken? De Witte Andere bestuursniveaus besteden al heel wat middelen aan armoedebestrijding. Denken we maar


Gouverneur De Witte pleit voor warmhartig bestuur

aan het Sociaal Impuls Fonds (SIF) van het Vlaams Gewest. Wij brengen alvast geen nieuwe subsidiestroom op gang. Wel bieden we iedereen de hulp van onze ervaringsdeskundigen - van zodra die opgeleid zijn - aan. Armoedebeleid staat of valt met de medewerking van de andere besturen en privé actoren, zoals bijvoorbeeld jeugdbewegingen. Er is toch 200.000 euro uitgetrokken om uw visie te ondersteunen.Wat gebeurt daarmee? De Witte Een belangrijk deel gaat naar de drie jaar durende opleiding van die ervaringsdeskundigen. Een ander deel gaat naar ‘opvoedingsondersteuning’ van kansarme gezinnen. Mijn vrouw is leesouder in een lagere school; elke week helpt ze kinderen een uurtje bij het lezen. Het valt haar op hoe groot de verschillen daar al zijn en dat heeft niet alleen te maken met talent, maar ook met de mate waarin kinderen gestimuleerd worden om te lezen. Wij willen dat kinderen van arme mensen in hun gezinnen kunnen blijven en daarom willen we die gezinnen ondersteunen.

We doen wat we kunnen Huisvesting is een cruciaal probleem als het gaat over armoedebestrijding in VlaamsBrabant: deze provincie is de duurste van het land, en toch heeft ze de minste sociale woningen. Blijven sommige gemeenten hier niet ernstig in gebreke? De Witte Op dat vlak kun je als provincie toch wat sturen. In onze beleidsnota over het structuurplan hebben

we gezegd dat elke gemeente het nodige moet doen om voldoende sociale huisvesting te voorzien. We leggen daar sterk de nadruk op, maar het is geen absolute verplichting. De provincie en het Vlaams gewest bekijken de lokale structuurplannen die de gemeenten opstellen. Als daarin onvoldoende aandacht is voor sociale woningen, kunnen we die gemeenten wel terug naar af sturen. Dat kan? De Witte Dat kan! Natuurlijk stellen wij net een provinciale beleidsvisie op om te voorkomen dat je gemeenten terug naar af moet sturen. Sociale huisvesting is tegenwoordig trouwens niet meer synoniem met de grote woon-

‘Je moet mensen niet alleen objectief kansen bieden, maar hen ook het gevoel geven dat ze mee tellen. Dat is al heel wat’

Alle goede bedoelingen ten spijt, rijzen er in de praktijk vaak onoverkomelijke problemen. In Machelen zijn er bijvoorbeeld geen privé-eigenaars die hun huizen ter beschikking willen stellen van het sociaal verhuurkantoor. Ondanks haar goeie wil botst de gemeente dus op privé-eigenaars die zeer weigerachtig staan tegenover dit initiatief. Dan sta je als overheid toch nergens meer. De Witte Er zijn ook voorbeelden waar het met sociale verhuurkantoren wel lukt. Daarnaast is er de klassieke sociale woningbouw waarbij wij sociale huisvestingsmaatschappijen en intercommunales stimuleren om goedkopere woningen tot stand te brengen door de prijs van de bouwgrond te drukken en zo het verschil tussen wonen in de rand en andere plaatsen wat kleiner te maken. Voorts kunnen bur-

U moet toch toegeven dat er relatief weinig gebeurt. De Witte Wij doen wat we kunnen. Als je de provincies onderling vergelijkt, dan zie je dat Limburg en VlaamsBrabant een veel groter deel van hun budget aan sociale huisvesting besteden dan de andere drie provincies. Wij weten dus dat er een probleem is. Ik blijf sociale verhuurkantoren een goeie methodiek vinden; je hebt veel sneller een aanbod dan wanneer je zelf moet bouwen. Je werkt bovendien binnen bestaande woonkernen waardoor je een gezonde sociale mix in de buurten krijgt. In sommige gemeenten lukt dat heel aardig, in andere, waar de positie van de privéeigenaars ijzersterk is, gaat het moeilijker. Als het op die plaatsen niet lukt met de huidige aanpak, moeten we naar andere methodes zoeken.

In uw toespraak heeft u gepleit voor een bestuur met een warm hart, maar is een samenleving met een warm hart niet even belangrijk? Het voorbeeld van huiseigenaars die hun woning niet eens ter beschikking willen stellen van een sociaal verhuurkantoor spreekt toch boekdelen. De Witte Natuurlijk is dat ook belangrijk, al denk ik niet dat Vlaanderen echt een koude samenleving is. Ik vind dat je in Vlaams-Brabant nog veel inzet aantreft, waarbij tal van vrijwilligers het beste van zichzelf geven. Uiteraard heb je daarnaast een categorie van mensen die zich laat leiden door koude berekening over de eigen positie en het eigen voordeel. We mogen als overheid echter niet de illusie koesteren dat we alles kunnen regelen. Als we er zelf al in slagen om met een warm hart op te treden en mensen niet alleen objectief kansen bieden maar hen ook het gevoel kunnen geven dat ze mee tellen, dan is dat al heel wat. Dat is wat ik met mijn pleidooi wilde bereiken.

11

John Vandaele Henry Coenjaarts F OTO : PAT R I C K D E S P I E G E L A E R E

blokken van weleer. Het kan net zo goed met sociale verhuurkantoren of met kleinere projecten. Ook hier gaat het er niet alleen om dat je voldoende sociale woningen hebt, je moet er ook voor zorgen dat de armen er toegang toe krijgen.

gemeesters onder bepaalde voorwaarden leegstaande woningen in hun gemeente opeisen, maar dat is nog steeds niet zo makkelijk uitvoerbaar omdat daar in de praktijk nogal wat haken en ogen aan zitten.

ARMOEDE IN DE RIJKSTE PROVINCIE VAN EEN RIJK LAND

3

Armoedebestrijding met respect voor taalwetgeving perfect mogelijk Drogenbos vergist zich als het op basis van taalargumenten jaarlijks 173.500 euro (7 miljoen frank) aan Vlaams geld voor armoedebestrijding misloopt, vindt gouverneur De Witte.

De Witte Dit lijkt me een vrij bizarre

redenering. Armoedebestrijding verloopt in andere gemeenten toch ook niet hoofdzakelijk per brief. Ik kan echt moeilijk geloven dat dit de reden kan zijn. Ik stel daarentegen wel vast dat er in de faciliteitengemeenten een soort schroom bestaat om met de Vlaamse overheid samen te werken op een aantal voor de bevolking belangrijke gebieden, zoals armoedebestrijding, jeugdbeleid en sport. Men verschuilt zich achter de taalwetgeving die daar niet echt veel mee te maken heeft. Het zou mij toch verbazen dat er geen op-

Wij hadden ook niet de indruk dat dit hun bedoeling zou zijn. De Witte Bij een aantal faciliteitengemeenten heb ik toch het gevoel dat ze minder gebruik maken van de mogelijkheden die de Vlaamse regering biedt om een actief beleid te voeren ten behoeve van de bevolking. Men keert zich af en verkiest liever niet met Vlaanderen samen te werken. De argumenten die men in Drogenbos aanhaalt zijn nog merkwaardiger als je ze bekijkt in het kader van het tewerkstellingspact Vlaams-Brabant. We stellen daar vast dat veel mensen gewoon niet in aanmerking komen voor F OTO : PA S C A L V I G N E RO N

12

De faciliteitengemeente Drogenbos is door het Vlaams Gewest erkend als SIF-plusgemeente, en zou dientengevolge normaalgezien jaarlijks zo’n 173.500 euro moeten krijgen voor armoedebestrijding. Zoals bleek in de vorige Randkrant (jaargang 6, nr. 3) heeft dat geld Drogenbos echter niet bereikt. Volgens het gemeentebestuur omdat de taalwetgeving - meer bepaald de omzendbrief Peeters - het moeilijk maakt om op een soepele manier met kansarmen te werken. Drogenbos wilde zijn langdurig werklozen - die voor 90% Franstalig zijn - aan werk helpen en vroeg het SIF een informele regeling om aan de bepalingen van de omzendbrief Peeters te ontsnappen. Met name de verplichting om de inwoners in het Nederlands aan te schrijven, waarna de mensen in een brief in het Frans moeten te kennen geven dat ze geholpen willen worden, zou het werken onmogelijk maken. De gemeente wijt de blokkering van de SIF-gelden aan het feit dat het SIF nooit heeft gereageerd op de vraag naar zo’n informele regeling. We vroegen de gouverneur om een reactie.

lossing mogelijk is, en dat men er met creativiteit en gezond verstand niet in zou slagen zowel de taalwetgeving te respecteren als de armoede te bestrijden. Als men natuurlijk telkens probeert een of ander beleidsinitiatief als hefboom te gebruiken om op taalvlak iets te forceren, wordt het wel moeilijk. In dit geval lijkt men het SIF-fonds te willen misbruiken om de bepalingen inzake de faciliteiten uit te hollen. Dat verbaast me, want ik had helemaal niet de indruk dat de soep in Drogenbos zo heet gegeten wordt.

een job omdat ze geen Nederlands spreken. Een gemeente of een OCMW zou daar net op moeten inspelen en de gelegenheid te baat nemen om die mensen ertoe aan te zetten om Nederlands te leren. Het is toch te gek: in om het even welk land wordt algemeen erkend dat taalkennis van cruciaal belang is om aan de bak te komen. Alleen in de rand rond Brussel wil men dat blijkbaar niet inzien. Een andere reden waarom sommige randgemeenten niet echt aandringen om dat SIF-geld op te strijken, is wellicht dat men geen Brusselse armen wil aantrekken. De Witte Dat speelt ongetwijfeld mee in gemeenten als Drogenbos en Wemmel. Ik vind het persoonlijk ook logisch en beter dat mensen hun draai vinden op de plaats waar ze wonen. Op dat gebied zijn Vlaams-Brabant en Brussel objectieve bondgenoten; beiden hebben er belang bij dat de stadsvlucht stopt. Het is in het algemeen een slechte zaak als de steden leeglopen. In Antwerpen en Gent is het gelukt om de leegloop te stoppen, waarom zou dat niet in Brussel kunnen? JVD/HC

AUGUSTUS 1999

VAN 3/4 TOT 3/5

RANDUIT

13

RANDUIT MEISE

GRIMBERGEN

VILVOORDE

A

G

E

N

D

A

WEMMEL

ASSE

MACHELEN

ZAVEMTEM KRAAINEM DILBEEK

Het verleden op het spoor De aanleg van de hogesnelheidslijn was voor archeologen de ideale gelegenheid om de bodem van het tweeënvijftig kilometer lange traject doorheen Vlaams-Brabant onder de loep te nemen. In 1998 ging dit uniek grootschalig archeologisch

onderzoek van start. Veertien maanden later waren in totaal tien archeologische vindplaatsen of sites ontdekt, verspreid over acht gemeenten en stammend uit vier verschillende tijdsperiodes. De belangrijkste vondsten worden nu gepresenteerd in de boeiende tentoonstelling ‘Op het spoor van het verleden. Archeologie op de hogesnelheidslijn’.

WEZEMBEEKOPPEM

TERVUREN SINT-PIETERSLEEUW DROGENBOS OVERIJSE LINKEBEEK BEERSEL

HOEILAART

SINTGENESIUSRODE

Vilvoorde, CC Faubourg, van 13 april t.e.m. 28 april. Zaventem, Cultuurhoeve Mariadal, van 12 mei t.e.m. 26 mei. tel. 016-26 76 06 (Dienst Cultuur Provincie Vlaams-Brabant)

INTERVOICES-FESTIVAL

Subtiele versmelting van woord en muziek Bij het begin van de lente start de vzw ‘de Rand’ traditiegetrouw met het Intervoicesfestival dat nu al aan zijn derde editie toe is. In deze reeks concerten staat de menselijke stem centraal. Naast de bekende grootmeesters Schubert en Mozart, komen ook een aantal Franse componisten aan bod in een repertoire dat u zal verrassen door de subtiele versmelting van woord en muziek. Het Vlaams Radiokoor is voor het eerst te gast met een romantisch programma.

Vlaams Radio Koor

Jan Van Der Crabben en Inge Spinette Wezembeek-Oppem, CC De Kam, zondag 21 april om 11u, tel. 02-731 43 31 Jezus-Eik, CC De Bosuil, zondag 19 mei om 11u, tel. 02-657 31 79 Vlaams Radio Koor Linkebeek, GC De Moelie, vrijdag 26 april om 20u, tel. 02-380 77 51 Johan Van Den Bossche en Lieve Jansen Kraainem, GC De Lijsterbes (kasteel Jourdain), zondag 5 mei om 14u30, tel. 02-721 28 06 Sint-Genesius-Rode, GC De Boesdaalhoeve (kerk Rode), zondag 9 juni om 14u30, tel. 02-381 14 51 Anja Van England en Jef Smits Wemmel, GC De Zandloper, zondag 26 mei om 11u, tel. 02-460 73 24

Kris Vannechel ‘Tassen’

Spervuur van beloften Het tentoonstellingsparcours Spervuur laat u kennismaken met het beeldend werk van jonge, veelbelovende kunstenaars uit de provincie Vlaams-Brabant. Curator Guillaume Bijl selecteerde 16 kunstenaars die aan het begin van hun loopbaan staan. Daarnaast plaatst hij 10 kunstenaars die al naam maakten in de wereld van de hedendaagse kunst. Grimbergen, CC Strombeek, van 20 april tot 17 mei, tel. 02-263 03 43 en Overijse, CC Den Blank, van 20 april tot 2 juni, tel. 02-687 59 59

14

VAN 3/4 TOT 3/5

VRIJDAG 26 APRIL WEZEMBEEK-OPPEM

GC De Kam Beekstraat 172

02-731 43 31

Franciscus, de heilige jongleur van Assisi door de Internationale Nieuwe Scene 20.00 ZATERDAG 27 APRIL

PODIUMKUNSTEN

OVERIJSE/JEZUS-EIK

GC De Bosuil Witherendreef 1

T H E AT E R

02-657 31 79

Toreadors door Het Gevolg 20.00

WOENSDAG 10 APRIL VRIJDAG 3 MEI

DILBEEK

CC Westrand Kamerijklaan

02-466 20 30

Foto's in de storm

GRIMBERGEN

CC Strombeek Gemeenteplein

02-263 03 43

Vier Zusters door De Tijd

door Woestijn 93 20.30

20.15

ZATERDAG 13 APRIL

M U Z I E K T H E AT E R

GRIMBERGEN


02-263 03 43

GRIMBERGEN

Van de brug af gezien door De Roovers 20.15

DILBEEK

02-263 03 43

Walpurgis 20.15

02-466 20 30

Toreadors door Het Gevolg 20.30


De Helling van de Oude Wijven door Muziektheatercollectief

DONDERDAG 25 APRIL CC Westrand Kamerijklaan

VRIJDAG 12 APRIL

VRIJDAG 19 APRIL BEIGEM

Kerk (CC Strombeek)

02-263 03 43

Plekje Oorsmeer, een muziekfestijn voor iedereen vanaf 5 jaar Zin om op één namiddag allerlei muzikale nieuwtjes te ontdekken? Tijdens Plekje Oorsmeer hoor je klanken en instrumenten waarvan je het bestaan in de verste verte niet kan vermoeden: oerklanken, lichaamspercussie, gigantische buizen die worden bespeeld met pingpongpaletten, je kunt het zo gek niet bedenken. Stil zijn en blijven zitten, vergeet het maar! En voor een keertje mogen ouders, grootouders en de rest van de familie mee. Wat mag je zoal verwachten? De muzikale meccano van Ursonate, een gekke dame die nog gekker zingt; de maffe percussionisten Ishihara & Pflanzer; het zeskoppige a-capellakoor Ay! Dia Luna; De Gigantofoon, een intermezzo op een reuzengroot instrument; improvisatiemuziek op commando met Radio Ping Pong en Minoes, de nieuwe familiefilm van Vincent Bal naar het gelijknamige boek van Annie M.G. Schmidt. Plekje Oorsmeer Grimbergen, CC Strombeek, zondag 7 april vanaf 13u. Info: tel. 02-263 03 43

N I E T

T H E AT E R

RANDUIT

T E

M I S S E N

Sint Franciscus als revolutionair

Na de ontdekking van onuitgegeven teksten en een diepgaand onderzoek van het leven van de heilige Franciscus van Assisi creëerde Dario Fo een opmerkelijk portret van de meest uitzonderlijke vernieuwer van het christelijk denken. Daarbij vertelt hij het leven van Sint Franciscus niet in de officiële versie zoals de kerk ze verspreidde. Volgens Dario Fo was Franciscus van Assisi op de eerste plaats een goed van de tongriem gesneden jongleur, die met zijn vrijmoedige praat een spirituele revolutie in de hand werkte. Het retorisch talent van Franciscus van Assisi wordt met commedia dell’arte technieken dik in de verf gezet. Zijn anti-oorlogspreek, die in het woelige Bologna indertijd veel volk op de been bracht, is daar een mooi voorbeeld van. Filip Vanlunchene bewerkte de satirische preken die Dario Fo Franciscus toedicht en legt de heilige zelfs Brabantse zegswijzen in de mond. Franciscus, de heilige jongleur van Assisi Charles Cornette speelt deze monoloog - die qua stijl nog steeds voortborduurt op ‘Mistero Buffo’ - als een jongleur met klank en kleur. Franciscus, de heilige jongleur van Assisi door de Internationale Nieuwe Scene Wezembeek-Oppem, GC De Kam, vrijdag 26 april om 20u. Info: tel. 02-731 43 31 LD

De Jonge Werther door Bart Moeyaert, het vrouwenkwartet Dulce Lovanium & Jan Vermeulen (piano) 20.15

vanaf 14 jaar 20.15 ZONDAG 7 APRIL DILBEEK

DA N S


02-466 20 30

DONDERDAG 18 APRIL

Bomma en Boom door Villanella

OVERIJSE/JEZUS-EIK

en An De Donder 15.00


02-657 31 79

Ook hier ben je daar door

WOENSDAG 10 APRIL

Theater Stap 20.00

GRIMBERGEN


FAMILIEVOORSTELLING DONDERDAG 4 APRIL

02-263 03 43

De drie badhuisjes door HetPaleis - vanaf 4 jaar 15.00

GRIMBERGEN


Azen door HetPaleis

02-263 03 43

ZONDAG 21 APRIL KRAAINEM

GC De Lijsterbes

02-721 28 06

15

VAN 3/4 TOT 3/5

RANDUIT

Lijsterbessenbomenlaan 6

Kunst geveild voor het goede doel

Jamajama door Marc de Bel en Jan De Smet 15.00 ZATERDAG 27 APRIL DILBEEK

CC Westrand (CC Westrand)

02-466 20 30 Kamerijklaan

Duikboot door Toneelschap B&D

MUZIEK

15.00

HUMOR

KLASSIEK

DONDERDAG 11 APRIL

VRIJDAG 19 APRIL

DILBEEK

DILBEEK


02-466 20 30


02-466 20 30

Cia. Leandre-Claire

Fidelio: 'Opera verteld'

door Madame et Monsieur 20.30

door Octoopus, Greet en Johan Rouffaer 20.30

DINSDAG 23 APRIL

ZATERDAG 20 APRIL

BEERSEL

ZAVENTEM

CC De Meent 02-380 23 85 Gemeenteveldstraat 34

Sint-Martinuskerk Kerkplein

Crejateef Complot Zonner Complekse met Franswa Villon

Requiem van Donizetti door Omnia

20.00

DA N S O P E R A

N I E T

T E

02-720 00 53

Cantica, Chorus Erasmus en Musica Mayor 20.30

De Eglantier, een dagverblijf voor mentaal en meervoudig gehandicapte kinderen en jongeren in Leefdaal, organiseert op 27 april voor de vijfde keer een kunstveiling die ook dit jaar kadert binnen de kunsttriënnale Furament. De eerste veiling werd in 1988 georganiseerd door vrienden en vrijwilligers van de Eglantier. Met succes, want sindsdien is deze veiling een driejaarlijkse traditie geworden. Dit jaar werden meer dan honderd kunstenaars uit de rand en uit heel België bereid gevonden om een van hun werken gratis af te staan. Enkele namen: Paul Mara, Roger Somville, Edmond Dufrunfaut, Guy Vandenbranden, Sam Dillemans, Jas, Frans Minnaert, Bern Wery, Paule Nolens,Ward Lernout, J.M. Depauw, Angele Hoovelts, Franz Vlogaert, Odette de Malsche, Patrick Crombé, Herman Jonckers,Tjerrie Verhellen,... Zowel olieverf- als acrylschilderijen, aquarellen, grafiek als kleine beeldhouwwerken zullen voor het goede doel worden geveild door de bekende Antwerpse veilingmeester Mon Bernaerts. 5de kunstveiling de Eglantier Tervuren, CC Papeblok, P. Vandersandestraat 15, zaterdag 27 april. De werken kunnen bezichtigd worden van 10u tot 18u. Om 19u volgt de receptie en de veiling. Voor info over de kunstveiling: tel. 02-767 40 87 (Lionel De Mulder) Voor info over de Eglantier: tel. 02-767 47 05 (Alex Robert)

M I S S E N

Verdriet om Latijns Amerika

De Mexicaanse auteur Juan Rulfo (1918-1968) schreef naast zijn ophefmakende filmscenario’s slechts twee boeken. In de verhalenbundel ‘De vlakte in de vlammen’ lopen heel wat troosteloze hoerenkinderen rond en wachten eenzame oudjes moedeloos op de dood. De roman ‘Pedro Paramo’ handelt over een woeste tiran die het volk angst inboezemt. Muziektheatercollectief Walpurgis pakt nu uit met een dansopera waarin de aangrijpendste teksten zijn verwerkt. In ‘De Helling van de Oude Wijven’ klagen idealistische feministen over de benarde economische en politieke toestand in Latijns Amerika. Meer nog dan tegen het ‘machismo’ van de regeringsleiders en de niets ontziende maffiabazen en drugdealers, moeten ze opboksen tegen het defaitisme van de ontelbare verschoppelingen op het platteland en in de overbevolkte steden. Componist Klaas de Vries verdeelt de rollen tussen sopraan Judith Vindevogel en mezzosopraan Gerrie De Vries. Fumyo Ikeda, vroeger één van de opvallendste verschijningen bij Rosas, geeft deze zangeressen bewegingsadvies. We mogen dus een originele, expressieve lichaamstaal verwachten. De Helling van de Oude Wijven door Muziektheatercollectief Walpurgis • Grimbergen, CC Strombeek, vrijdag 12 april om 20u15. Info: tel. 02-263 03 43 LD

The 5th art auction of the Eglantier On Saturday 27the April, the Eglantier organizes its fifth art auction as part of Furament, the art triennial of Tervuren 2002. The Eglantier, a day centre for children with severe and deep mental and physical handicaps in Leefdaal has existed now for 25 years. In 1988 friends of the Eglantier organized the first art auction.Thanks to the warmhearted response of the artists approached that first auction was such a success, it has now become a three-yearly tradition. It seems that the 5the anniversary auction of the Eglantier will be as successful as the preceding ones. Once again may artists have been found willing to donate one (or more) of their works.The fact that their works will be auctioned by the famous auctioneer Mon Bernaerts can only contribute to an even greater success. The works of art (oil and acrylic paintings, water colours and sculptures) will be on view in the auction-room of the CC Papeblok on Saturday 27th April from 10 a.m. to 6 p.m. At 7 p.m. there will follow a reception and the auction. The 5 th art auction of the Eglantier. Tervuren, CC Papeblok, Saturday 27th April at 7 p.m. For more information about the art auction: 02-767 40 87 (Lionel De Mulder) For more information about the Eglantier: 02-767 47 05 (Alex Robert)

RANDUIT T E

M I S S E N

VRIJDAG 26 APRIL GRIMBERGEN

Basiliek

De slippertjes van hertog van Brunswijk

Ambrozijn en Paul Rans Wemmel, GC De Zandloper, donderdag 11 april om 20u. Info: tel. 02-460 73 24 Overijse, CC Den Blank, vrijdag 19 april om 20u30. Info: tel. 02-687 59 59 Dilbeek, CC Westrand, zaterdag 4 mei om 20u. Info: tel. 02-466 20 30 LD

DONDERDAG 25 APRIL

DONDERDAG 25 APRIL

OUDERGEM

BRUSSEL

GC Den Dam 02-663 89 50 Waversesteenweg 1747

Koninklijk Conservatorium 050-84 05 87 Regentschapstraat 30

Koen Crucke en Willy Claes

02-263 03 43 (CC Strombeek)

Voix de Femmes door Mora Vocis 20.15

Hoe lang moeten vrouwen op hun geliefde blijven wachten? Geduld is een schone, maar ouderwetse deugd. De hertogin van Brunswijk kon er nog vrede mee nemen dat ze haar man pas na zeven jaren afwezigheid weer te zien kreeg. Toen de tijd bijna verstreken was stapte ze ei-zo-na in een ander huwelijksbootje. Maar op de valreep daagde haar avontuurlijke echtgenoot dan toch aan de horizon op. Welke smoezen hij opdiste om zijn lange afwezigheid te verklaren, weten we niet met zekerheid, maar hij zou alleszins de duivel in hoogsteigen persoon hebben ontmoet. Een 19de eeuwse marktzanger heeft het verhaal van de hertog van Brunswijk opgetekend. De muziekwijsjes die erbij gespeeld werden, werden echter veel vroeger gecomponeerd. Paul Rans en Ambrozijn gebruiken deze ‘schone historieliedekens’ als kapstok voor een theatraal concert. De teksten worden gezongen in het oudNederlands of het Diets, maar als ervaren folkartiesten lichten de vertolkers vergeten zegswijzen natuurlijk toe. De uitgekiende muzikale en verAmbrozijn en Paul Rans bale rolverdeling laat de specifieke talenten van elk lid van de groep tot zijn recht komen. Zo neemt Paul Rans de heftige passages voor zijn rekening, terwijl de zachtere taferelen worden vertolkt door Ludo van Deau. Wim Claeys brengt zowel zijn diatonische accordeon als zijn doedelzak mee, Wouter Vandenabeele speelt vedel en viool, en Tom Theuns tovert wonderlijke klanken uit een resem snaarinstrumenten. Het concert eindigt in schoonheid met aandoenlijke ballades, vrolijke kinderrijmpjes en pittige dansmuziek.

14.00

VAN 3/4 TOT 3/5

Zuiders temperament door het Symfonieorkest van Vlaanderen 20.00

VRIJDAG 26 APRIL ZAVENTEM

Sint-Martinuskerk Kerkplein

Mora Vocis

02-759 83 69

Mozarts Requiem en Haydns Stabat Mater door Capella Vocale ed Intrumentale o.l.v. Mark Goossens 20.30

Walter Vandersmissen en An Lauwereins (sopraan), Axel Everaert (tenor) en Wilfried Van Den Brande (basse-chantant) 19.00 ZONDAG 5 MEI

VRIJDAG 3 MEI

KRAAINEM

OVERIJSE/JEZUS-EIK

GC De Bosuil

02-657 31 79

GC De Lijsterbes 02-721 28 06 Lijsterbessenbomenlaan 6

Witherendreef 1

Intervoices-festival

Lente in Wenen met het trio

met Lieve Jansen (mezzosopraan) en

N I E T

TONEEL

VO L K S M U Z I E K

N I E T

16

T E

M I S S E N

Duikboot duo B & D trotseert alle gevaren

In ‘Duikboot’ nodigen de Nederlandse theatermakers Loek Beumer en Peter Drost moedige toeschouwers van alle leeftijden uit op hun wankele duikboot. ‘Het is een misverstand dat we alleen kinderen het achterste van onze tong willen laten zien’, zeggen de gelegenheidskapiteins. Ze brengen een grappige toneelbewerking van de cultfilm ‘Das Boot’. De missie die ze moeten volbrengen is hoogst gevaarlijk; de vijand bestookt hen immers met diepzeebommen. Beumer en Drost dagen het publiek uit met spectaculaire effecten. Wie deze tegendraadse acteurs vorig seizoen als jolige brandweermannen aan het werk zag, kijkt ongetwijfeld uit naar deze opwindende voorstelling. ‘We gaan er stevig tegenaan en gooien alle remmen los’, zegt Beumer. ‘Hoewel de duikboot wanDuikboot kelt, kapseizen we nooit helemaal.’ Of we hem moeten geloven, weten we niet. Onlangs vertolkte hij immers nog een erg overtuigende Baron von Munchausen. Deze legendarische edelman was zo fantasierijk en welbespraakt dat hij zijn toehoorders er steeds intuinde. Duikboot door Toneelschap B&D (vanaf 8 jaar) is een gezamenlijke organisatie van CC Westrand, CC Strombeek, GC De Zandloper en de provincie Vlaams-Brabant. Dilbeek, CC Westrand, zaterdag 27 april om 15u. Info: tel. 02-466 20 30 (CC Westrand) LD

TO N E E L

N I E T

T E

RANDUIT

17

VAN 3/4 TOT 3/5

M I S S E N

Jummoo door Jummooh!

Kaasmarkt 75

Ambrozijn en Paul Rans

20.30

20.00

Hommage aan Karel Van Noppen

JONGEREN VRIJDAG 19 APRIL

In het theaterstuk ‘Toreadors’ van auteur Jean-Marie Piemme staat een wassalon symbool voor de Belgische samenleving. De uitbater van het sober wassalon krijgt onverwacht een elegant gekleed heerschap over de vloer. Er ontspint zich een verhitte discussie over witte boorden criminaliteit en de frauduleuze praktijken van ambtenaren en ‘money makers’ in de voedselindustrie. Terwijl het tweetal in een steeds heftiger woordenstrijd verwikkeld raakt, stapelt de vuile was zich op. Uiteindelijk komt aan het licht dat ze allebei amper de eindjes aan elkaar kunnen knopen. Dankzij hun openhartigheid worden ze vrienden voor het leven. En dat is toch onbetaalbaar. De première van dit hilarisch verbaal steekspel Toreadors vond plaats in een voormalige Turnhoutse vleesfabriek. Het Gevolg brengt met deze voorstelling een hommage aan de vermoorde veearts en stadsgenoot Karel Van Noppen, het meest bekende slachtoffer van de hormonenmaffia. Ignace Cornelissen regisseert Dries Smits en Erik Van Herreweghe. Walter Van den Broeck werd gevraagd voor de vertaling omdat hij gespecialiseerd is in sociale drama’s met een ironische wending. Het verhaal is trouwens even komisch en schrijnend als zijn alom geprezen ‘Groenten uit Balen’.

ZATERDAG 20 APRIL

OVERIJSE

OPWIJK

CC Den Blank Begijnhof 11

Jeugdhuis Nijdrop Marktstraat 67A

052-35 61 65

02-687 59 59

Ambrozijn en Paul Rans

Finale Rockvonk 2002

20.30

19.00 ZATERDAG 4 MEI

KLEINKUNST CHANSON DONDERDAG 18 APRIL

DILBEEK


02-466 20 30

Ambrozijn en Paul Rans 20.00

TERNAT

CC De Ploter Kerkstraat 4

02-582 44 33

SENIOREN

Frank Boeyen 20.30

DONDERDAG 18 APRIL DILBEEK

WOENSDAG 1 MEI OVERIJSE/JEZUS-EIK


02-657 31 79


02-466 20 30

Verbroederingsfeest 14.00

Duveltjeskermis door Bart Voet en Esmé bos 15.30 JAZZ DONDERDAG 18 APRIL BEERSEL

Toreadors door Het Gevolg Dilbeek, CC Westrand, donderdag 25 april om 20u30. Info: tel. 02-466 20 30 Jezus-Eik, GC De Bosuil, zaterdag 27 april om 20u. Info: tel. 02-657 31 79 LD


Jazzlabelseries: Philippe Aerts Quartet met Bert Joris, John Ruocco en Tony Levi 20.30

FILM DINSDAG 2 APRIL DILBEEK

Johan Van Den Bossche (gitaar) 14.30 • om 14.30 start een wandeling met gids door het park van kasteel Jourdain, om 16.00 start het Intervoices-concert. Aansluitend is een hapje en een drankje voorzien.

Animaux' van C. Saint-Saëns en 'Carmina Burana' van Carl Orff 20.00

DONDERDAG 2 MEI BEERSEL


HUMOR

20.30 DILBEEK

GRIMBERGEN


Sacristie Basiliek

02-263 03 43 (CC Strombeek)

Tom Beghin (pianoforte) 20.15

Sporthal Herkstraat

02-687 59 59 (CC Den Blank)

Concert met 'Carnaval des

20.30

BEERSEL

02-466 20 30

VRIJDAG 5 APRIL

Jummoo door Jummooh!

GRIMBERGEN

• ontmoeting tussen een klassiek pianist en een rock- en popzanger 20.30


Atlantis - animatiefilm van Disney 15.00 ZONDAG 7 APRIL

Rawhide (Belgische bluegrass) 20.15

BEERSEL


TERVUREN

DONDERDAG 11 APRIL

CC Papeblok 02-768 03 00 P.Vandersandestraat 15

WEMMEL

GC De Zandloper


02-263 03 43

VRIJDAG 26 APRIL

OVERIJSE

The Others

ZONDAG 7 APRIL

FOLK • VOLKSMUZIEK

ZATERDAG 4 MEI

02-466 20 30

Jean-Michel Pilc Trio

VRIJDAG 5 APRIL DONDERDAG 2 MEI


Moulin Rouge 15.00

02-460 73 24

18

VAN 3/4 TOT 3/5

MAANDAG 8 APRIL

DINSDAG 9 APRIL

GRIMBERGEN

BEERSEL


02-263 03 43

Apocalypse Now Redux 20.30


Harry Potter en de steen der wijzen 14.00 en 20.00

DINSDAG 9 APRIL DINSDAG 9 APRIL

GRIMBERGEN


02-263 03 43

Pettson en Findus 2: De Kat-O-Naut 15.00

GRIMBERGEN


02-263 03 43

Pettson en Findus 2: De Kat-O-Naut 15.00

DINSDAG 9 APRIL DINSDAG 9 APRIL

GRIMBERGEN


02-263 03 43

Italian for Beginners

GRIMBERGEN


02-263 03 43

Ocean's Eleven

20.30

20.30 DINSDAG 9 APRIL DONDERDAG 11 APRIL

DILBEEK


Ocean's Eleven 20.30

02-466 20 30

WEZEMBEEK-OPPEM


02-731 43 31

Traffic 20.00

Het Paleis voor Schone Kunsten feest Op zondag 28 april 2002 kunt u in het Paleis voor Schone Kunsten te Brussel terecht voor ‘Feest in het Paleis’, een dag waarop het publiek ondermeer kennis kan maken met het programma dat de Filharmonische Vereniging van Brussel in het komende seizoen zal aanbieden. Dit voorsmaakje van formaat start om 10 uur en loopt tot middernacht. Daartussen wordt een brede waaier aan activiteiten voorgesteld, gaande van concerten en tentoonstellingen over films en dans tot woord en theater. Ervaren gidsen tonen u alle uithoeken van het Paleis en ook aan de kinderen wordt gedacht.Voor hen zijn er workshops rond wereldmuziek, hedendaagse muziek en beeldende kunsten en voorstellingen en concerten. Een greep uit het muzikale aanbod:The Mol Percussion Orchestra, hoornist Olivier Darbellay, het Nationaal Orkest van België o.l.v. Mikko Franck en violiste Akiko Suwanai, de jazz-pianist Uri Caine, het ensemble Soledad, de cellisten Misha Maïski en Marie Hallynck, de pianisten Alan Weiss en Cédric Tiberghein, zangeres Céline Vieslet en luitist Bernard Zonderman en het blokfluitkwartet Apsara. De tentoonstellingen rond Rik Wouters en James Welling zijn uitzonderlijk geopend van 10 uur tot 22 uur. ‘Feest in het Paleis’ is een initiatief van de Filharmonische Vereniging van Brussel en RTBF-Musique 3, met de steun van het Paleis voor Schone Kunsten en de verenigingen die werkzaam zijn in het PSK. Feest in het Paleis Brussel, Paleis voor Schone Kunsten, zondag 28 april 2002, vanaf 10u, tel. 02-511 34 33 (reserveringen: 02-507 82 00)

N I E T

INTERVOICES-FESTIVAL

RANDUIT

T E

M I S S E N

Ode aan de stem

De menselijke stem is voor veel componisten het uitverkoren instrument om gevoelens zo zuiver mogelijk te verklanken. Bariton Jan Van der Crabben zingt op het inleidende aperitiefconcert van het Intervoices-festival romantische liederen van Marie Eugène Duparc. Uit ‘Le promenoir des deux amants’ blijkt hoe deze Franse componist aan manische depressie leed. Duparc staat niet toevallig samen met Gabriel Fauré en Claude Debussy geprogrammeerd; deze drie toondichters waren er immers van overtuigd dat liefde en dood een monsterverbond vormden. Inge Spinette begeleidt de liederen op de piano. Het Vlaams Radio Koor start zijn optreden met middeleeuwse teksten die door moderne Britse en Amerikaanse componisten op muziek zijn gezet. De Engelse gastdirigent Robin Gritton verdiende zijn sporen bij het Nederlandse Omroep Koor en het Rundfunkchor Berlin. Vorig seizoen kwam hij nog uitgebreid in het nieuws met zijn ‘Mors et Vita’, waarin de vergankelijkheid der dingen centraal staat. Na de première van een koorwerk, dat Kristine Desmedt in het kader van het Belfortproject schreef, is er een volledig luik gewijd aan sacrale en profane songs van Benjamin Britten. Van de New Yorkse componist Aaron Copland wordt diens sleutelwerk ‘In the beginning’ - waarin hij zinspeelt op het scheppingsverhaal - uitgevoerd. Sporen van zijn beroemde Parijse lerares Nadia Boulanger zijn in de partituur moeiteloos terug te vinden. Van Ralph Vaughan Williams wordt ‘Valiant for Truth’ ten gehore Jan Van der Crabben en Inge Spinette gebracht. Het filosofisch geïnspireerde lied ‘Forms of Emptiness’ van Jonathan Harvey besluit het optreden van het Vlaams Radio Koor. Intervoices-festival met Jan Van der Crabben en Inge Spinette Wezembeek-Oppem, GC De Kam, zondag 21 april om 11u. Info: tel. 02-731 43 31 Intervoices-festival met het Vlaams Radio Koor Linkebeek, GC De Moelie, vrijdag 26 april om 20u. Info: tel. 02-380 77 51

Het Vlaams Radio Koor en Orkest organiseren op zondag 21 april een opendeurdag in hun onlangs verworven Leuvens gebouwencomplex (Martelarenlaan 12). Er zijn openbare muziekworkshops en repetities. Deelname is gratis. ’s Avonds dirigeert Yoel Levi ‘De Vuurvogel’ van Strawinsky. Info: tel. 016-29 41 91 LD

TENTOONSTELLING

N I E T

T E

RANDUIT

19

VAN 3/4 TOT 3/5

M I S S E N

Het verleden op het spoor Binnen afzienbare tijd zullen we nagenoeg heel Europa met de hogesnelheidstrein (HST) kunnen doorkruisen. De aanleg van die hogesnelheidslijn was voor archeologen de ideale gelegenheid om de bodem van het tweeënvijftig kilometer lange traject doorheen VlaamsBrabant onder de loep te nemen. In 1998 ging dit uniek grootschalig archeologisch onderzoek van start. Veertien maanden later waren in totaal tien archeologische vindplaatsen of sites ontdekt, verspreid over acht gemeenten en stammend uit vier verschillende tijdsperiodes. De belangrijkste vondsten worden nu gepresenteerd in de boeiende tentoonstelling ‘Op het spoor van het verleden. Archeologie op de hogesnelheidslijn’ en een bijhorende boek. Tot de ‘gevonden voorwerpen’ behoren ondermeer: potten uit Landen waaruit blijkt dat fabricagestempels in aardewerk al een eeuwenoud gebruik zijn; delen van een Gallo-Romeinse villa in Hoegaarden; fragmenten van smeltkroesjes uit Gingelom; een maalsteen uit Veltem-Beisem; Romeinse dakpannen uit Bierbeek, een prehistorische site in Heverlee en aardewerkscherven uit Zaventem en Kortenberg. Allemaal vondsten die ons een blik gunnen in vroegere leef- en werkwijzen en een schat aan informatie opleveren over onze streek en zijn vroegere bewoners.

De reizende tentoonstelling ‘Op het spoor van het verleden. Archeologie op de hogesnelheidslijn’ houdt de volgende maanden halt in Vilvoorde en Zaventem. Vilvoorde, CC Faubourg, Persestraat 133, van 13 april t.e.m. 28 april. Zaventem, Cultuurhoeve Mariadal, Kouterweg 2, van 12 mei t.e.m. 26 mei. De toegang is gratis. De tentoonstelling is toegankelijk tijdens het weekend van 13u tot 18u, van dinsdag tot vrijdag worden na afspraak rondleidingen gegeven. Info: tel. 016-26 76 06 (Dienst Cultuur Provincie VlaamsBrabant), e-mail [email protected] of website www.vl-brabant.be/ophetspoor

Een Requiem zoals Donizetti het wilde Gaetano Donizetti (1797-1848) was in zijn tijd één van de meeste gesmaakte operacomponisten. Met Lucia di Lammermoor, Don Pasquale en La fille du régiment stal hij moeiteloos het hart van de schouwburgbezoekers.Van het aangrijpende Requiem dat hij opdroeg aan zijn collega Bellini, bestaat alleen een moeilijk te ontcijferen handschrift. De instrumenten worden er niet op aangeduid en verschillende maatlijnen lopen door elkaar. ‘Slechts met veel geduld en toewijding kun je de bedoelingen van de toondichter achterhalen’, zegt organisatrice Leslie Victoir. ‘Er bestaan op cd weliswaar enkele vrije interpretaties, maar die stroken niet met de oorspronkelijke partituur. Er werd door sommigen zelfs een ouverture aan toegevoegd die nooit door Donizetti bedacht kan zijn.Wij hebben de voorbije maanden het ingewikkelde handschrift grondig bestudeerd. De fouten zijn er uitgehaald, en we hopen dat het Requiem nu volledig tot zijn recht komt.’ De Zaventemse koorvereniging Omnia Cantica en Chorus Erasmus uit Anderlecht brengen van Donizetti’s Requiem nu een postume première. Het orkest Musica Mayor tekent voor de instrumentale ondersteuning, en het geheel staat onder leiding van dirigent Valeer De Vlam. De klassieke radiozender Klara zal een van de twee concerten in uitgesteld relais uitzenden. Ludo Dosogne Requiem van Donizetti Laken, Onze-Lieve-Vrouwekerk, vrijdag 19 april om 20u30. Zaventem, Sint Martinuskerk, zaterdag 20 april om 20u30. Info: tel. 02-305 04 24

DINSDAG 16 APRIL CC Strombeek Gemeenteplein

Huit Femmes 20.30

GRIMBERGEN

02-263 03 43

VRIJDAG 26 APRIL

Storytelling

WEMMEL

20.30

CC De Zandloper Kaasmarkt 75

ZONDAG 21 APRIL

02-460 73 24

No Man's Land 20.00

BEERSEL


DINSDAG 30 APRIL

The discovery of heaven

DILBEEK

20.00


DINSDAG 23 APRIL 02-466 20 30

DINSDAG 30 APRIL

Villa des Roses

GRIMBERGEN

20.30


DINSDAG 23 APRIL GRIMBERGEN


Alias 20.30

DILBEEK


02-466 20 30

02-263 03 43

02-263 03 43

The Curse of the Jade Scorpion 20.30

RANDUIT

20

VAN 3/4 TOT 3/5

Lijsterbessenbomenlaan 6

Foyertentoonstelling: Alex Huygens,

portretten en stripfiguren toegankelijk op woensdag, vrijdag en zaterdag van 14.00 tot 20.00, zondag van 10.00 tot 18.00 VAN 19 APRIL TOT 28 APRIL SINT-GENESIUS-RODE

TENTOONSTELLINGEN VAN 2 APRIL TOT 30 APRIL WEZEMBEEK-OPPEM


02-731 43 31

Kam Kiest voor Kunst: Frans Snoeck, aquarellen doorlopend toegankelijk

GC De Boesdaalhoeve 02-381 14 51 Hoevestraat 67

10 x 10 toegankelijk op zaterdag 20 april, zondag 21 april, zaterdag 27 april en zondag 28 april van 13.00 tot 19.00 VAN 19 APRIL TOT 28 APRIL LINKEBEEK

VAN 3 APRIL TOT 6 MEI WEMMEL

CC De Zandloper Kaasmarkt 75

02-460 73 24

Foto-circuit Vlaanderen: Filip Peeters alle dagen toegankelijk van 9u tot 18u

GC De Moelie Sint-Bastiaanstraat 14

02-380 77 51

Hilde Plessers: Acryl en olie toegankelijk op zaterdag 20 april, zondag 21 april, zaterdag 27 april en zondag 28 april van 14.00 tot 18.00

Hedendaagse kunst in Vlaams-Brabant Het tentoonstellingsparcours Spervuur laat u kennismaken met het beeldend werk van jonge beloftevolle kunstenaars uit de provincie Vlaams-Brabant. Curator Guillaume Bijl selecteerde 16 kunstenaars die aan het begin van hun loopbaan staan. Daarnaast plaatst hij 10 kunstenaars die al naam maakten in de wereld van de hedendaagse kunst. U ziet ondermeer werk van Wim Catrysse, Koen De Decker, Hans Op De Beeck, Philippe Vandamme en Els Vanden Meersch. Uniek aan het project is dat u op 6 locaties in Vlaams-Brabant naar Spervuur-tentoonstellingen kunt gaan kijken. Het parcours opent op 20 april met een publieksvernissage in het CC Leuven. Voor meer informatie kunt u terecht bij Vlabra’ccent, tel. 016-26 76 04, e-mail cdusoleil-brabant.be of vanaf 15 april op de website www.applaus.be De Spervuur-tentoonstellingen zijn onder andere te zien in Grimbergen, CC Strombeek, van 20 april tot 17 mei (doorlopend toegankelijk van 9u tot 22u), info: tel. 02-263 03 43 en Overijse, CC Den Blank, van 20 april tot 2 juni (toegankelijk van maandag tot vrijdag van 11u tot 21u, zaterdag van 11u tot 18u), info: tel. 02-687 59 59

150 jaar jaarmarkt alle dagen toegankelijk van 14u tot 18u

VAN 20 APRIL TOT 5 MEI VAN 3 APRIL TOT 30 APRIL

VILVOORDE

KRAAINEM

Stadhuis Grote Markt

GC De Lijsterbes

02-721 28 06

02-255 46 90 (CC Vilvoorde)

VAN 21 APRIL TOT 28 APRIL SINT-PIETERS-LEEUW

’t Huizeke van Toen Postweg 231

Overstappen gewenst tijdens ‘Het Groot Beschrijf ’ Stadsmussen zijn doorgaans avontuurlijker dan pendelaars. Zij leggen niet altijd hetzelfde traject af, maar ontdekken voortdurend schatten in verborgen steegjes. Ook de woordkunstenaars van Het Groot Beschrijf nodigen de cultuurfreak uit om de bekende paden te verlaten. ‘Overstappen!’ is dit jaar de dwingende boodschap. Niet alleen de klassieke schouwburgen en de artiestenkroegen geven de dichters en prozaschrijvers een podium. Ook in privé-woningen en metrostations zullen gevleugelde verzen weerklinken. Nederlandse auteurs gaan een confrontatie aan met hun anderstalige collega’s. Chansonniers en muzikanten verwennen de bezoeker zowel met sentimentele levensliederen als met ballades die geïnspireerd zijn op de wereldliteratuur. Jacques Brel en François Villon laten postuum hun stem oren op straathoeken en in vijf sterren restaurants. Voor de eerste maal is het Groot Beschrijf gespreid over twee dagen. Het overaanbod maakt het onmogelijk alle voorstellingen bij te wonen. Maar met de gedetailleerde programmakrant op zak komt iedereen te weten waar en wanneer er wat er naar zijn gading te beleven valt. Ludo Dosogne Zaterdag 20 en zondag 21 april. De entreebewijzen die toegang verschaffen tot alle manifestaties zijn te koop in de Hoofdstedelijke Openbare Bibliotheek op het Muntplein en in de FNAC-vestigingen. Info: tel. 02-226 04 56 en www.hetgrootbeschrijf.be

aan deze open atelierdagen in het kader van de kunsttriënnale Furament. In het Kasteel de Robiano heeft een tentoonstelling plaats met werken van Roger Somville, in de tuin van het kasteel staan beelden van Rik Poot. van 10.00 tot 18.00

02-532 24 27

Kunsttentoonstelling met werk van o.a. M. Cockx, P. Craps, C. De Cock, M. Deltour, J.Vangenechten toegankelijk op weekdagen van 16u tot 20u, op zaterdag en zondag van 11u tot 19u

TOT 20 APRIL BRUSSEL

Zedes Art Gallery Paul Lautersstraat 36

02-646 00 04

Bern Wery toegankelijk van woensdag tot vrijdag van 12u30 tot 17u, zaterdag van 14u tot 18u

VAN 27 APRIL TOT 1 MEI BEERSEL


Het gelaat van Beersel toegankelijk op 27/4 van 14u tot 21u, op 28/4 van 10u tot 19u, op 29/4 van 16u tot 20u, op 30/4 van 16u tot 20u en op 1/5 van 10u tot 18u

SPORT

4 EN 5 MEI TERVUREN

ZONDAG 14 APRIL

Verschillende locaties in Tervuren 02-769 20 81 (Dienst Toerisme Tervuren)

ZELLIK

ArTiesTenToer

CC Den Horinck 02-466 20 16 (Pros Van Nieuwenhuizen) Noorderlaan 20

• 50 Tervuurse kunstenaars nemen deel

Brabant Trophy

21

VAN 3/4 TOT 3/5 Fietsen: 110,80, 60, 35 km; wandelen: 10 km • organisatie:WTC Zellik Vertrek van 7.00 tot 10.00 DINSDAG 22 MEI LEUVEN

Universitair Sportcentrum 016-26 76 55 (Provinciale Sportdienst Vlaams-Brabant) Tervuursevest 101

Seniorensportdag Vlaams-Brabant en Brussel • inschrijven vóór 10 mei MAANDAG 15 APRIL WEZEMBEEK-OPPEM

Noorderlaan 4

Infonamiddag: toelichting bij het nieuwe systeem van de Individuele Materiële Bijstand (IMB) van het Vlaams Fonds voor de Sociale Integratie van Personen met een Handicap. • organisatie: Katholieke Vereniging Gehandicapten (KVG) 14.00

Gemeentelijk Auditorium Hoogstraat 50 02-720 30 24

Quest door Incar - totaalspektakel met muziek, dans, poëzie en lichteffecten 20.00 ZONDAG 14 APRIL WESTRODE

Kerk Westrode

02-270 08 93

VILVOORDE

Landschaps- en natuurwandeling

Openbare Bibliotheek 02-255 46 90 Grote Markt 9 (CC Vilvoorde)

• organisatie: Natuurpunt Meise vertrek 14.00 Kerk Westrode

Literair parcours: Joseph Pearce

DONDERDAG 18 APRIL

DONDERDAG 25 APRIL

20.00

TERVUREN

02-767 43 55 (Yvonne Drabs)

CURSUSSEN

02-456 97 80 (vzw de Rand)

Speakers' Corner: De rol van

TERVUREN

Lokaal Rode Kruis 'De Spiegel' Markt 7 02-759 20 42

VAN 20 TOT 28 APRIL

Cursus reanimeren

VILVOORDE

Proevertjes uit de Wereldwinkel - inschrijven voor 19 april

'3 minuten voor een leven' 19.30

Verschillende locaties in Vilvoorde 02-255 45 54

• organisatie: Oxfam Wereldwinkel Tervuren 20.00

WEZEMBEEK-OPPEM

Rusthuis O.L.Vrouw 02-759 20 42 J.B. De Keyzerstraat 35

met o.a. kermis van 20 april tot zondag 28 april, straatanimatie op 20 april vanaf 16u30, huldeconcert door harmonie Vlaams en Vrij uit Houtem op 21 april om 12u (podium Fr. Rooseveltlaan), jaarmarkt op 22 april, muzikaal vuurwerk op 27 april om 22u (W.Tyndaleparking),...

DINSDAG 16 APRIL

8, 15 EN 22 MEI, 22 EN 29 JUNI

ZONDAG 21 APRIL

HOEILAART

GRIMBERGEN/

Educatief Bosbouwcentrum Groenendaal vzw 02-657 93 64 Duboislaan 2

STROMBEEK-BEVER

02-687 51 56

'En nu... tijd voor mezelf'; Ouder zijn is ook zorgen voor jezelf lezing door Marie-Odile Broekaert, psychotherapeute 20.00

'3 minuten voor een leven' 19.30

Inheemse bomen en struiken • Inschrijven vóór 19 april

DONDERDAG 18 APRIL OVERIJSE

GC Den Blank Begijnhofplein 11

02-502 38 80 (Masereelfonds)

Hebben we een nationale feestdag nodig, en zo ja, welke? - debat met (Vlaamse) prominenten • organisatie: Masereelfonds 20.30

’t Mankement

VARIA

ZONDAG 28 APRIL TERVUREN

Sportcentrum Diependal Lindeboomstraat 02-66 33 909

Nationale Muco-wandeldag - vooraf inschrijven • organisatie: Belgische Vereniging voor Strijd tegen Mucoviscidose doorlopend vanaf 9.00

COLOFON Organisaties en verenigingen die hun activiteiten opgenomen willen zien in de volgende agenda die de periode van 4 mei tot 4 juni 2002 bestrijkt, moeten ons de nodige informatie bezorgen voor 11 april a.s. U kunt uw gegevens faxen naar 02/767 57 86 of e-mailen naar [email protected]. U kunt uw informatie ook per brief sturen naar ons redactieadres: Witherendreef 1, 3090 Jezus-Eik/Overijse, met de vermelding RandUit Agenda. Gezien het beperkte aantal beschikbare pagina’s wordt bij de aankondigingen prioriteit verleend aan de activiteiten in de Gemeenschapscentra en de culturele centra in de rand. Om voor plaatsing in aanmerking te komen worden de andere activiteiten vooral beoordeeld op hun uitstraling naar alle inwoners van de rand. Petra Goovaerts. De pictogrammen die de verschillende rubrieken aanduiden zijn van de hand van Chris Vandendriessche. VORMGEVING Mega.L.Una, Brussel DRUK A. De Cuyper-Robberecht, Zele. VERANTWOORDELIJKE UITGEVER

ZATERDAG 6 APRIL 016-29 81 09

Pachthof Stroykens Koffielokaal 02-305 04 84 (Frie Dehertog)

REDACTIE

WOENSDAG 24 APRIL ZELLIK

DUISBURG

Troostkermis 2002

Cursus reanimeren

CC Den Blank Begijnhof 11

dag naar aanleiding van het 25-jarig bestaan van de Vlaamse OCMW's - met o.a. receptie in het gemeentehuis, rondleidingen in rust- en verzorgingstehuis Ter Biest, Diepen Boomgaard, de Liermolen en de Tommenmolen, het Prinsenbos en het Biermuseum, lezingen over actuele thema's in het hedendaagse maatschappelijk werk en improvisatietheater door Wabliefteru?! • organisatie: Gemeentebestuur Grimbergen en OCMW Grimbergen 14.00

Daguitstap met 'Antwerpen Aver-

kunst in het Europa van de toekomst lezing door Gerard Mortier 20.00

OVERIJSE

'Dag van de inwoner' en '25 jaar OCMW', thema-namid-

MAANDAG 22 APRIL

VRIJDAG 26 APRIL GC De Kam Beekstraat 172

Verschillende locaties in Grimbergen en Strombeek-Bever 02-267 15 05

echts': bezoek aan de haven 'Terug naar Oosterdonck' - vooraf inschrijven • organisatie C.R.M.Tervuren

VRIJDAG 19 APRIL

VOORDRACHTEN CURSUSSEN

RANDUIT

ZAVENTEM

Henry Coenjaarts, Witherendreef 1, 3090 Jezus-Eik/Overijse. RandUit Agenda wordt gerealiseerd met de financiële steun van de provincie Vlaams-Brabant en deVlaamse minister van Jeugd, Cultuur, Brusselse aangelegenheden en Ontwikkelingssamenwerking.

OP DE BRES VOOR ONS ERFGOED

1

Verborgen mankementen knagen aan cultuurpatrimonium F OTO : PA S C A L V I G N E RO N

Door regelmatige controle en vooral door het tijdig opsporen van gebreken probeert vzw Monumentenwacht Vlaams-Brabant het verval van waardevolle gebouwen te voorkomen.Verstopte dakgoten, een lek, de aanwezigheid van klopkevers of andere onzichtbare gebreken kunnen in oude gebouwen grote, en vaak zelfs onherroepelijke schade aanrichten. ‘Voorkomen is beter dan genezen’ luidt het motto van de Monumentenwacht VlaamsBrabant, die al tien jaar waakt over de staat van ons historisch erfgoed.

22

We maken kennis met de monumentenwachters Frederik Sabbe en Tom Bogaerts van de Monumentenwacht VlaamsBrabant tijdens hun inspectie van het Trammuseum in Schepdaal, een deelgemeente van Dilbeek. Tijdens de controle van de gebouwen aan de binnen- en buitenzijde noteren ze systematisch alle gebreken. Het lijstje voor het Trammuseum is lang en onheilspellend: scheuren in de muren, verzakkingen in de vloeren,... Ze wijzen me erop dat aannemers bij renovatie- en onderhoudswerken de oude kalkmortel systematisch vervangen hebben door cementmortel. ‘Op het eerste gezicht oogt dat goed, maar gaandeweg openbaren zich de nefaste gevolgen van die ondoordachte aanpak: het vocht kan niet wegtrekken en bakstenen vertonen almaar meer barsten en scheuren.’ Frederik en Tom vertellen dat ze meestal met een ploeg van twee monumentenwachters op inspectie gaan. ‘De Monumentenwacht Vlaams-Brabant heeft specialisten in dienst die thuis zijn in de verschillende disciplines. Naast architecten zit er in het team van Vlaams-Brabant bijvoorbeeld ook een steenkapper en iemand die alles weet over glas in loodramen. We leren als team stelselmatig van elkaar bij; dat maakt onze job juist zo boeiend.’

Frederik Sabbe (l) en Tom Bogaerts staat ook geregistreerd als één lid, maar het complex omvat wel een watertoren, oude goederenloodsen, een smidse en het stationsgebouw.’

Regelmatig onderhoud spaart kosten ‘Als monumentenwachters voeren wij zelf geen onderhoudswerken of herstellingen uit, behalve als het gaat om kleine mankementen, zoals een verstopte dakgoot of een losliggende dakpan. Voor het eigenlijke onderhoud of de restauratie moet de eigenaar dus zelf een architect en een aannemer aanspreken. In ons rapport wijzen we niet alleen op dringende, onmiddellijk uit te voeren werken; we doen daarnaast ook aanbevelingen voor wat er op korte en langere termijn zou moeten gebeuren. Niet onbelangrijk daarbij is de onderhoudspremie die de Vlaamse overheid in veel gevallen verstrekt. Eigenaars kunnen onder meer een premie aanvragen voor dakschade, bestrijding van houtworm, schimmel en vochtaantasting, het herstel van deuren, ramen of poorten en het verstevigen van funderingen.’ Volgens Frederik Sabbe en Tom Bogaerts zijn de leden van vzw Monumentenwacht ervan overtuigd dat ze door regelmatig onderhoud op termijn veel kosten kunnen besparen omdat ze zo ingrijpende werken kunnen vermijden. ‘Op die manier blijft het historisch, authentiek materiaal ook veel langer behouden, en dat is natuurlijk een pluspunt. De Monumentenwacht Vlaams-Brabant wordt mede om die reden financieel gesteund door de provincie Vlaams-Brabant en het Vlaamse Gewest. Daardoor kan het lidgeld bewust laag worden gehouden: amper 37,18 euro per jaar en voor een inspectie 17,35 euro per uur. De uren die we op kantoor slijten om aan het rapport te werken, brengen we zelfs niet eens in rekening’, besluiten Frederik Sabbe en Tom Bogaerts.

De Monumentenwacht Vlaams-Brabant heeft specialisten in dienst die thuis zijn in verschillende disciplines

Van kapellen tot kastelen Zowel privé-eigenaars als openbare besturen kunnen een beroep doen op de vzw Monumentenwacht om een waardevol gebouw te laten inspecteren, en dat zelfs zonder dat het gebouw in kwestie door de Vlaamse overheid is beschermd. ‘We inspecteren pastorijen, kerken, kapellen, musea, artdéco woningen en nog tal van andere gebouwen’, zeggen Frederik Sabbe en Tom Bogaerts. ‘Bij de Monumentenwacht Vlaams-Brabant zijn momenteel 510 leden aangesloten die in totaal 790 te inspecteren gebouwen of objecten beheren. Bij grote complexen, zoals het kasteel van Gaasbeek of het Begijnhof van Diest, moeten we telkens meerdere gebouwen onder de loep nemen, vandaar het verschil in het aantal leden en het aantal te inspecteren bouwwerken. Het Trammuseum van Schepdaal, waar we nu nog mee bezig zijn,

Gerard Hautekeur Monumentenwacht Vlaams-Brabant, Mechelse Vest 90, 3000 Leuven, tel. 016-22 02 01

MEER INFORMATIE

Unieke tramstellen staan te roesten in open lucht Günter Pfeiffer, de niet bezoldigde conservator van het Trammuseum, zit in de put. Door een conflict tussen de aannemer en de opdrachtgever Stichting Vlaams Erfgoed is een groot deel van de collectie van het Trammuseum blootgesteld aan weer en wind. Hij raamt de schade op zo’n 400.000 euro, een bedrag dat nog kan oplopen. En dat terwijl het Trammuseum echte historische pareltjes in zijn collectie heeft. Het trammuseum van de Buurtspoorwegen dat in 1962 in Schepdaal zijn deuren opende, schetst de industrieel-archeologische en geschiedkundige evolutie van het buurtspoorwegverkeer in België. Schepdaal was het eerste eindpunt op de NMVB-tramlijn Brussel-Ninoofse poort. ‘In Schepdaal bevindt zich de oudste stelplaats van de Buurtspoorwegen. Ze leent zich perfect tot trammuseum of buurtspoorwegmuseum’, aldus Günter Pfeiffer, die nagenoeg al zijn vrije tijd in dit museum investeert. Technisch is hij enorm beslagen en hij verrast telkens weer door zijn uitgebreide kennis over alle voertuigen die er staan. Voor hem is het trammuseum puur een hobby, want zijn beroep is handelsingenieur. Op 7-jarige leeftijd trok hij met zijn ouders naar Zuid-Frankrijk en in 1978 verhuisden de Pfeiffers naar België. Hoewel hij van huis uit Duitstalig is, spreekt hij inmiddels vlekkeloos Nederlands.

Een gepensioneerde werkman heeft ons later ook nog de zes bronzen kronen en de vier bronzen blazoenen bezorgd die bij het koninklijke voertuig hoorden, evenals de zijden gordijnen.’ In het trammuseum prijkt ook de eerste elektrische tram van België – hij dateert van juni 1894 – waarmee nog altijd gereden kan worden. Een andere bezienswaardigheid is de ‘toastrack’ zomertram, een volledig open tram die gebruikt werd voor toeristische bestemmingen en onder meer dienst deed aan de kust en in het Pajottenland. Al even apart is een tramstel om wijndruiven te transporteren. In het museum staan ook de tramstellen waarmee tijdens de wereldtentoonstellingen van 1935 en 1958 werd gereden. Aan de buitenkant is er niets bijzonders aan te zien, maar de aankleding binnenin is heel apart, met handvaten in verguld aluminium en de zijkanten in unaliet, wat in die tijd heel modern oogde. In het trammuseum vind je ook een tram uit 1935 die op stookolie reed. Sommige van die zogenaamde mazouttrams werden uitgerust met motoren van pantservoertuigen. Het oudste voertuig in het Trammuseum dateert uit 1885; het is een platte wagen van de eerste reeks in productie. Het jongste toestel is een elektrische motorwagen van het tramnet in Charleroi. Al die unieke toestellen staan nu in de open lucht onder een plastieken hoes, maar die biedt geen afdoende bescherming tegen regen en wind’, zucht Günter Pfeiffer. ‘Ook de loodsen hebben het bijzonder zwaar te verduren.’

In Schepdaal staat onder meer de koninklijke tram van Leopold II, die zelf een echte tramfanaat was


Wanbetaling De ellende is het gevolg van een conflict tussen de aannemer die het gebouw restaureert en de opdrachtgever, de Stichting Vlaams Erfgoed. Wegens nalatige betaling staakte de aannemer eind april 2000 de restauratiewerken. Pas in november van vorig jaar is hij opnieuw aan de slag gegaan. ‘Het zal ongetwijfeld nog vele maanden duren voor het Trammuseum met zijn bibliotheek opnieuw toegankelijk zal zijn voor het publiek’, voorspelt Günter Pfeiffer. ‘Volgens mij had die man de werf niet van de ene op de andere dag in de steek mogen laten en had hij minstens de nodige voorzorgen moeten nemen om het kostbare materiaal dat hier staat afdoende te beschermen.’ Gerard Hautekeur Meer informatie:Trammuseum, Ninoofsesteenweg 955, 1703 Schepdaal/Dilbeek, tel. 02-569 16 40

Koninklijke tram ‘Schepdaal kan trots zijn op zijn collectie’, vindt Günter Pfeiffer. ‘Hier staat onder meer de koninklijke tram van Leopold II, die zelf een echte tramfanaat was. Deze unieke koninklijke tram is door een toeval in ons bezit gekomen. In 1920 werd ze omgebouwd tot een eersteklasse-rijtuig en in 1950 doorverkocht aan een particulier. Leden van onze vriendenvereniging herkenden het toestel (nummer A16/25) op de speelplaats van een school in Waarschoot.

Randkrant start met een reeks artikelen over het behoud van het cultuurpatrimonium.Vele partners spelen daarin een rol, zoals de Monumentenwacht Vlaams-Brabant. Misschien bent u zelf betrokken bij de herbestemming van een waardevol industrieel pand of een ander boeiend initiatief. Geef een seintje: [email protected]

23

F OTO ’ S : PAT R I C K D E S P I E G E L A E R E

van huizen en tuinen Een groene lappendeken van 5.500 hectaren

24

In het kader van de samenwerkingsovereenkomst wordt een stuurgroep opgericht met politieke vertegenwoordigers van de provincie en van de zes gemeenten. Bedoeling is wel dat die stuurgroep in de toekomst wordt uitgebreid met andere relevante partners zoals bijvoorbeeld natuurverenigingen en vertegenwoordigers van de landbouwsector. Binnen die stuurgroep zullen ook specifieke werkgroepen worden opgericht om concrete projecten voor te bereiden en op te volgen. Het hele project wordt gecoördineerd door de provincie die ook het nodige personeel en de werkingsmiddelen voor een permanent secretariaat levert. Bovendien voorziet de provincie jaarlijks een speciale subsidie. Dit jaar bedraagt die subsidie 50.000 euro. De gemeenten van hun kant moeten jaarlijks de nodige kredieten voorzien op hun begroting voor de uitvoering van de deelprojecten uit het meerjarenprogramma die zij voor hun rekening nemen. Verder wordt ook gehoopt op steun van het Vlaamse Gewest en van de Europese Unie.

41 deelgemeenten De structuur van de Groene Corridor beslaat ruim 5.500 hectaren, wat bijna een derde is van de totale oppervlakte van de zes deelnemende gemeenten. Per gemeente verschilt het aandeel van de Groene Corridor wel sterk: van goed 20% in Vilvoorde tot meer dan 50% in Zemst. De Groene Corridor omvat in totaal 41 vaak gemeenteoverschrijdende deelgebieden die elk op zich een lappendeken van grondgebruik en vegetaties omvatten. Goed twintig procent van de gebieden is momenteel op het

Begin februari ondertekenden de burgemeesters van Wemmel, Meise, Kapelle-op-den-Bos, Grimbergen,Vilvoorde en Zemst een samenwerkingsovereenkomst met de provincie Vlaams-Brabant over een regionaal gebiedsgericht project ‘Groene Corridor van noordwest Vlaams-Brabant’. Bedoeling van het project is om de nog bestaande groene structuren en verbindingen in deze dicht bevolkte en sterk geïndustrialiseerde regio te bewaren en verder te ontwikkelen. Op termijn zou er een aaneengesloten groene gordel of corridor moeten komen, waardoor planten en dieren optimale ontwikkelingskansen krijgen.

De Groene Corridor beslaat ruim 5.500 hectaren, wat bijna een derde is van de totale oppervlakte van de zes deelnemende gemeenten Gewestplan ingekleurd als natuurgebied of natuurontwikkelingsgebied, 8% is bosgebied en 12% parkgebied. 21% staat omschreven als landschappelijk waardevol agrarisch gebied en 30% is landbouwgebied. Iets minder dan een derde van de gebieden is momenteel akkerland, een goede 20% is grasland, een kleine 10% is park en

8% populierenaanplant. Voor de rest liggen er vijvers en moerassen, loofen naaldbossen, holle wegen en kleine landschapselementen, braakliggende terreinen,... Volgens de geactualiseerde Biologische Waarderingskaart wordt ongeveer een derde van het gebied beschouwd als biologisch waardevol tot zeer waardevol. De helft wordt getypeerd als ‘biologisch minder waardevol’. Tot de meest waardevolle gebieden behoren o.m. het Gravenbos, het Bos van Aa en het Kollintenbos, het Kattemeuterbos, de Kleine Beusbeek, de Zielbeekvallei en het Velaertbos, de Molenbeekvallei en het Leefdaalbos, het Hamervonnisbos, Amelgem en de Plantentuin van Meise, de Molenbeek en het Park Balcaen, de Maalbeekvallei en het Beverbos, de Drietoren, Nekkerbos en Potaarde, het Prinsenbos, Maalbeek, het vliegveld en het Lintbos in Grimbergen, de Tangebeekvallei en de Spaanse Linde, het Peutiebos, het Floordambos, de Kautesteenbeek en het Houtembos, Roosbroeken en het Rubenskasteel, de Zennevallei in Weerde, Hofstade en de Oude Zennevallei.

Attractiepool Het hele project sluit perfect aan bij en vertrekt van dezelfde principes als het Breugelproject van het Vlaams Gewest, zo meent Marcel Vossen, diensthoofd van Bos en Groen in Vlaams-Brabant en stuwende kracht achter het Breugelproject. Dat project wil de vele parken en domeinen van de Vlaamse Gemeenschap verbinden met de gemeentelijke en provinciale domeinen om op die manier te komen tot een permanente ecologische, culturele en toeristische attractiepool rond Brussel. Paul Geerts

Helpende hand van vzw ‘de Rand’

Faciliteitengemeenten dwarsbomen Vlaamse jongerenwerking F OTO : PA S C A L V I G N E RO N

gemeenten weigeren om een jeugdwerkbeleidsplan op te stellen, moeten de Vlaamse jongeren het zelf doen, en dat is geen eenvoudige taak. Een jeugdwerkbeleidsplan boks je niet zomaar snel in elkaar: de verschillende jeugdverenigingen moeten gedetailleerd geïnventariseerd worden, er moet een peiling gebeuren naar de noden van de jongeren in de gemeente en het jongerenbeleid moet in kaart worden gebracht. Geen eenvoudige klus dus voor jonge vrijwilligers die centen willen krijgen voor hun vereniging.’

Vertrouwd met de materie

Wim Van der Cruyssen

Voor de Vlaamse gemeentelijke jeugddiensten is de tijd aangebroken om het driejaarlijkse jeugdwerkbeleidsplan op te stellen dat vereist is om Vlaamse overheidssubsidies te krijgen voor hun jongerenwerking. Gezien geen van de zes faciliteitengemeenten over zo’n jeugddienst beschikt, moet die omvangrijke klus daar door de jongeren zelf worden geklaard. Om de zware taak enigszins te verlichten, stelde de vzw ‘de Rand’ een stafmedewerker aan die hen met raad en daad terzijde staat. Wim Van der Cruyssen, stafmedewerker Jeugd, werd al eind 1999 bij de vzw ‘de Rand’ in dienst genomen, maar hij werkt dit jaar voor het eerst actief mee aan het opstellen van de driejaarlijkse jeugdwerkbeleidsplannen in elk van de zes faciliteitengemeenten. ‘Het waren eigenlijk de jongeren zelf die het probleem hebben aangekaart’, legt Van der Cruyssen uit. ‘Omdat de gemeentebesturen van de faciliteiten-

De taak van Wim Van der Cruyssen bestaat erin de jongeren die in de faciliteitengemeenten het jeugdwerkbeleidsplan opstellen zo goed mogelijk te ondersteunen. ‘Ik woon hun vergaderingen bij en neem zoveel mogelijk administratief werk van hen over. Omdat ik goed vertrouwd ben met de materie, kunnen de jongeren met al hun vragen over het plan bij mij terecht’, zegt Van der Cruyssen, ‘maar het blijft een ondersteunende rol. Over de inhoud en de uitwerking van het plan hebben alleen zij het recht om te beslissen.’ De mate waarin een beroep gedaan wordt op de hulp van Van der Cruyssen, varieert van gemeente tot gemeente. ‘In Sint-Genesius-Rode bestaat er bijvoorbeeld een goed uitgebouwde vzw - met vertegenwoordigers van een tiental jeugdverenigingen die al heel wat ervaring opdeed bij het opstellen van het vorige jeugdwerkbeleidsplan in 1999. In gemeen-

ten als Linkebeek en Kraainem ligt de zaak anders. Daar is het aantal Nederlandstalige jeugdverenigingen kleiner en is het een kwestie van te behouden wat al of nog bestaat.’

Welkome steun Van der Cruyssen is erg tevreden over de samenwerking met de jongeren uit de verschillende gemeenten en dat is ook omgekeerd het geval. ‘Wij zijn niet echt goed vertrouwd met het opstellen van een degelijk jeugdwerkbeleidsplan’, vertelt Stefan Theunis van de officieuze jeugdraad van Kraainem. ‘De materie is op bepaalde vlakken erg ingewikkeld en daarom is het een goede zaak dat de stafmedewerker van vzw ‘de Rand’ ons concreet kan helpen. Hij woont onze vergaderingen met de verschillende jeugdverenigingen bij en neemt veel administratief werk van ons over. Dat maakt de taak toch al een stuk lichter.’ Ook voor de vzw Jeugdwerkgroep van Sint-Genesius-Rode, die vaak als ‘voorbeeld’ wordt aangehaald voor de andere faciliteitengemeenten, blijkt de ondersteuning van de vzw ‘de Rand’ zeker niet nutteloos te zijn. ‘Het opstellen van een jeugdwerkbeleidsplan hebben we intussen wel onder de knie, maar het is toch een geruststelling dat iemand met kennis van zaken de verslagen en gegevens kan controleren. Als we met een bepaalde vraag zitten, kunnen we altijd bij Wim terecht en dat is mooi meegenomen’, aldus voorzitter Rafaël Stoffels. Tina Deneyer

Les communes à facilités compliquent le travail des jeunes Flamands Pour les services communaux flamands de la jeunesse, l’heure est venue d’établir le plan trisannuel de politique de travail de la jeunesse auquel les pouvoirs publics flamands subordonnent l’octroi de subsides de fonctionnement.Aucune des six communes à facilités ne disposant d’un tel service de la jeunesse, c’est aux jeunes de ces communes qu’il incombe d’accomplir cette corvée d’envergure.Afin d’alléger quelque peu cette lourde tâche, l’asbl ‘de Rand’ a désigné un collaborateur chargé de les assister dans leur travail.

25

Z O N D E R

O M W E G E N

ZUIDWAARTS

26

Het zogenaamde ‘andere landsgedeelte’ van België, Wallonië, begint ten zuiden van Vlaanderen en Brussel en omdat ik op de taalgrens woon, begint Wallonië aan de overkant van mijn straat. Dat brengt mee dat ik er dagelijks kom, soms alleen nipt, wanneer ik door mijn straat loop of rijd, maar meestal voluit, in La Hulpe. Daar vertrekken of arriveren mijn gezin en ik in het station, zijn we trouwe klanten in enkele winkels en vaste wandelaars in het domein Solvay. Kijken we op heldere, zonnige dagen uit een bovenraam van ons huis zuidwaarts, dan zien we in de verte, voorbij La Hulpe, de leeuw van Waterloo staan. Verder reikt onze Waalse horizon niet - en het is dan nog de vraag of die leeuw ‘Waals’ is. De buurt van ons huis, onze straat, ons station is onze thuisbasis, en elk grensgebied is overgangsland. Zo komt het dat in onze waarneming Wallonië pas écht begint voorbij Waterloo en dat we pas écht in Wallonië zijn vanaf Waver. Daar, waar onze dagelijkse vertrouwdheid met Wallonië ophoudt, begint onze chronische onwetendheid erover. Wallonië, terre inconnue. Dat de Waalse Haan de tegenhanger is van de Vlaamse Leeuw, dat Marc Dutroux zijn thuisbases her en der in Wallonië had, dat Standard een Luikse voetbalploeg is, zulke dingen weet ik wel. Maar vraag me niet hoe het Waalse volkslied klinkt, waar Binche precies ligt en wie Wallonië regeren. De Waalse tegenhanger van de Vlaamse Patrick Dewael? Oei, zijn naam ontsnapt me weer. Over naar Guido Fonteyn. De doorgewinterde journalist Guido Fonteyn is een Vlaming die gespecialiseerd is in Wallonië. Hij moet lang geleden om privé- of beroepsredenen die me onbekend zijn, een band met

F OTO : R I TA DA N E E L S

Mijn jongste boek, het historische verhaal Hartenheer, speelt zich vooral af in Denemarken. En vooraleer ik dat verhaal goed en wel begin, schrijf ik er al in: ‘Wij zijn het gewend het noorden de rug toe te keren.We bouwen onze huizen met veel glas en terras aan de zonnekant en zuinige raampjes naar het noorden en we leven navenant, zuidwaarts.We dwepen met Toscane en hebben niets met Jutland, laat staan met Sleeswijk-Holstein.’ Dat klinkt hopelijk goed, maar klopt niet helemaal: wij,Vlamingen, hebben immers ook niets met Wallonië.

het andere landsgedeelte hebben gesmeed en is die band blijven cultiveren. Fonteyn verstaat Waals dialect en kan het zelfs spreken. Zijn In de Rue des Flamands is me als voorbeeldig bijgebleven: een boek over de Vlaamse ‘gastarbeiders’ in Wallonië dat pijnlijk raak over álle gastarbeiders gaat. Recent heeft Fonteyn me weer andere Waalse zaken bijgebracht. Dat als Brugge 2002 uitgezongen zal zijn, Simenon 2003 kan beginnen, zeg maar Liège 2003 - honderd jaar na de geboorte van de beroemde Liégeois, de hergeboorte van zijn stad. Dat het niet zo best gaat in Henegouwen - de crisis is er ‘dieper dan gedacht’, aldus Fonteyn. Zulke Waalse wetenswaardigheden vertelt hij in Zuiderterras, zijn wekelijkse vaste stek in De Standaard. Telkens als ik die rubriek lees (en dankzij die lectuur keer op keer meer over Wallonië weet dan ik hierboven laat uitschijnen), ben ik dubbel verontwaardigd. Ten

eerste omdat die unieke Fonteyn in De Standaard op de schopstoel zit (te oud voor de verjongingsoperaties van de krant) en ten tweede omdat de Waalse gang van zaken die hij zo intensief volgt, niet even intensief wordt gevolgd in heel Vlaanderen. De belangstelling van de Vlamingen voor de Walen reikt me dunkt niet verder dan de affaire Dutroux, zoals mijn uitzicht richting Wallonië niet verder reikt dan de leeuw van Waterloo. Dat bevestigt de zelfgenoegzaamheid waarvan de Vlamingen worden beschuldigd en de bekrompenheid waarvan ze worden verdacht. Het lijkt me bovendien dom anti-Belgisch en sociaal zeer ongezond een sluipende ziekte om te bestrijden. Ik wil er om te beginnen niet zelf aan lijden en doe er wat aan. Lectuur van de rubriek Zuiderterras en onthouden dat de rondborstige Waalse minister-president Jean-Claude Van Cauwenberghe heet, kunnen daarvoor niet volstaan.

Het is niet zo dat ik Wallonië de rug toekeer, integendeel. Ik heb er reportages over geschreven, bijvoorbeeld over Val Saint-Lambert. Ik ging met mijn kinderen net zo goed in LouvainLa-Neuve wandelen als in Domein Solvay. Ik zag de indrukwekkende luchtfoto’s van Yann Arthus-Bertrand in Le Grand Hornu. Ik was al in Namen voor een concert, en in Luik en Thuin voor research voor een vorig boek. Ik ken de dramatische oorlogsgeschiedenis van Dinant. Maar de som van al die contacten is geen stevige band met het land aan mijn overkant, wel een elementaire en soms baatzuchtige omgang onder buren. Simenon 2003 wordt Liège 2003. Maar doe mij maar een Wallonie 2003, én een tournée générale voor alle Vlamingen. Brigitte Raskin

MARTINE KINDT VAN BELL RACING EUROPE IS ZELFSTANDIGE ONDERNEMER 2001

Formule 1 piloten willen helm uit Linkebeek Vrouwen en Formule 1. Manager van een internationaal bedrijf en toegewijde moeder. Onmogelijke combinaties, zegt u? Martine Kindt van Bell Racing Europe uit Linkebeek bewijst dat het kan. Op 16 januari l.l. kreeg ze de prijs voor zelfstandige ondernemer 2001 van de regio Halle-Vilvoorde. Dat er vaart zit achter het verhaal van Bell Racing Europe is het minste dat je kunt zeggen. Het begon allemaal eind 1985. Formule Ford piloot Stefan Cohen, de man van Martine Kindt, had dringend een goede helm nodig. ‘Maar die dingen kostten toen al zo’n 750 euro’, vertelt ze. ‘Daarom ging ik in Amerika een paar stalen vragen bij Bell Helmets.’ Maar zo eenvoudig bleek het niet te gaan. Martine kwam naar huis, niet met één, maar met 103 helmen. Alleen als ze er 100 bestelde, kon ze enkele stalen krijgen. ‘En dat heb ik dan maar gedaan’, zegt ze. ‘We gokten erop dat in Europa nog andere piloten hetzelfde probleem hadden.’ En inderdaad. Het koppel nam contact op met verschillende gespecialiseerde zaken in binnen- en buitenland. ‘De helmen vlogen de deur uit. Gelukkig maar, want die bestelling was een hap uit ons budget. Om ze te kunnen betalen, moesten we zelfs onze auto verkopen.’ Martine Kindt en Stefan Cohen beslisten dan maar meteen een firmaatje voor racehelmen op te richten.

internationale reputatie. Toppiloten als Villeneuve, Schumacher, Prost en Hakinnen willen niets anders op hun hoofd dan een helm uit Linkebeek. En ook Ayrton Senna is altijd een tevreden klant geweest. In december vorig jaar is het koppel Cohen-Kindt eigenaar geworden van het merk Bell. Dat betekent dat ze hun helmen niet alleen verkopen, maar dat ze ook de volledige productie in handen hebben. ‘We bepalen alles tot en met de technische evolutie helemaal zelf’, vertelt Kindt. ‘Dit jaar nemen we er nog twee Formule 1 piloten bij. Met acht piloten waarvoor we helmen maken, zullen we alles nog beter moeten voorbereiden. Niet gemakkelijk, maar het zal ons zeker lukken.’

Vertrouwen winnen Dat niets je zomaar in de schoot wordt geworpen, beseft Martine Kindt als geen ander: ‘Als vrouw moet je in zo’n typisch mannenwereldje als dat van de Formule 1 keihard werken’, zegt ze. ‘Het kost je dubbel zoveel moeite om het vertrouwen te winnen. Je moet keer op keer bewijzen dat je je job echt aankunt en dat je prima op de hoogte bent van de technische aspecten van het vak. Maar als je eenmaal het respect van je klanten hebt verdiend, dragen ze je op handen. Ik sta hier dus mijn vrouwtje wel.’ Naast haar drukke dagtaak probeert ze voldoende tijd vrij te houden voor haar gezin en soms krijgt dat zelfs absolute voorrang. ‘Een tijdje geleden belden ze van school dat mijn zoontje van elf gevallen was. Ik ben hem meteen gaan ophalen en ermee naar de dokter gegaan. Hij had gelukkig alleen maar een paar flinke kneuzingen.’ Toch blijkt het niet altijd even eenvoudig om alle stukjes van haar leven op een evenwichtige manier in elkaar te puzzelen. ‘Zeker omdat ons bedrijf zo’n internationaal karakter heeft, is dat niet vanzelfsprekend’, legt ze uit. ‘We hebben een paar Amerikaanse klanten. Die bellen je rond acht of negen uur ’s avonds thuis, want dan is het bij hen middag. Anderen zitten in Japan, waar ze weer een andere tijdzone hebben. Als ik echt zou willen, kon ik de klok rond werken.’

‘Je moet keer op keer bewijzen dat je je job echt aankunt en ook technisch op de hoogte bent’

Grote namen ‘Sinds 1986 is ons bedrijf constant gegroeid’, vertelt Martine Kindt. ‘In het begin zaten we in een klein kantoortje in Ukkel, met daarnaast een garage voor onze stock.’ Nu is Bell Racing Europe een vennootschap met een stevige F OTO : PA S C A L V I G N E RO N

Martine Kindt

27

Ines Minten

Martine Kindt von Bell Racing Europe ist Selbständiger Unternehmer 2001 Frauen und Formel 1. Managerin eines internationalen Unternehmens und hingebungsvolle Mutter. Unmögliche Kombinationen, sagen Sie? Martine Kindt von Bell Racing Europe aus Linkebeek beweist Ihnen, dass es möglich ist. Am 16. Januar dieses Jahres bekam sie den Preis als Selbständiger Unternehmer 2001 der Region Halle-Vilvoorde.Top-Piloten wie Villeneuve, Schumacher, Prost und Häkkinen wollen nichts anderes auf ihrem Kopf haben als einen Helm aus Linkebeek. Kindt, die vor 15 Jahren mit Bell Racing Europe begann, hat sich inzwischen in der Männerwelt der Formel 1 eine starke Reputation aufgebaut. Aber sie hat natürlich sehr hart dafür arbeiten müssen.

RESTAURAN D T F OTO ’ S : PA S C A L V I G N E RO N

De geneugten van het zuiden 28

Chef-kok Evangelos Triantopoulos heeft een uitgesproken voorkeur voor de mediterrane keuken en dat kan eigenlijk ook moeilijk anders bij iemand die uit Griekenland komt en bij grootmeester Alain Ducasse in Monaco ideeën ging opdoen. Zijn restaurant in Wemmel is nogal prijzig, maar wie hier tafelt voelt zich achteraf zeker niet bekocht. Gezien de uitstekende kwaliteit van alles wat hier op het bord komt en gelet op de mooie eetzaal en de hoogst professionele bediening, is het verre van ondenkbaar dat Le Gril aux Herbes d’Evan wel eens voor een Michelinster in aanmerking zou kunnen komen. Een minpunt is misschien dat het restaurant, ook al is het ondergebracht in een villa, toch vrij klein is en er bijvoorbeeld een apart zaaltje voor het aperitief ontbreekt. Om naar het toilet te gaan moet je als bezoeker vrijwel door de keuken passeren. En tja, daarvoor is Michelin nu eenmaal overgevoelig. Soms heeft het er de schijn van dat hun inspecteurs sterren aan wc’s geven in plaats van aan de keuken... Blij verrast waren we dan weer door de ruime parkeerplaats achter de inrijpoort en door het kleurige, stralende interieur. Triantopoulos vestigde zich in 1986 in deze totaal onderkomen Wemmelse villa. Het vergde een jaar lang hard werken om het verwaarloosde pand om te bouwen tot het luisterrijke restaurant van nu.

In de schaduw van de sterren Evangelos Triantopoulos werd geboren in Ilgoumenisa, op het Griekse vasteland tegenover het eiland Korfoe. In 1960 kwam hij naar België en ging hier aan de slag in nogal uiteenlopende horecazaken. Zo denkt hij met veel plezier terug aan de zeven jaren in Gent, waar hij werkte in een alledaags Grieks restaurant. ‘Zeven jaren gewoon brochettes en moussaka, heerlijk!’ Maar hij wilde toch hoger klimmen en ging het vak bestuderen bij gerenommeerde keukenpieten als Eddie Van Maele, Joël Robuchon en Alain Ducasse. Vooral Alain Ducasse is niet de eerste de beste; hij is de eerste kok die het

Het is verre van ondenkbaar dat dit restaurant wel eens voor een Michelinster in aanmerking zou kunnen komen presteerde om twee restaurants met drie Michelinsterren te leiden, eentje in Monaco en eentje in Parijs. Daar was natuurlijk wel kritiek op (hoe kun je nu goed koken als je er zelf niet bent!), maar de kwaliteiten van Ducasse staan buiten kijf, want zijn mediterraan georiënteerde keuken is ronduit briljant.

voor het gebruik van olijfolie, volgens hem ‘de koningin van elk gerecht’. Hij haalt die niet uit zijn geboorteland, maar uit Italië omdat daar de beste olijfolie ter wereld wordt gemaakt. Op zijn hoede voor bedrog (want daarin scoort Italië helaas ook hoog) gaat hij zelf de oliën ter plaatse kopen bij familiebedrijfjes die hij nauwgezet volgt. Evangelos Triantopoulos is eveneens een wijnfanaat en zijn wijnkaart van twintig bladzijden is dan ook een echte hoogmis. De grote huizen en chateaus zijn ruim vertegenwoordigd, zodat u zich in dit restaurant elke denkbare ‘folie’ kunt veroorloven. Goedkoper kan uiteraard ook, maar veel onder de 25 euro wordt er toch niet geboden. Triantopoulos werkt in zijn keuken samen met chef-kok Yves Vuylsteke. Wie hier à la carte wil eten, heeft een ruime keuze uit tal van heerlijkheden. Maar het is voordeliger om een van de twee menu’s te nemen: een ‘Hapjesmenu’ van vijf gangen voor e 53,30 (e 79,00 incl. geselecteerde wijnen) of een ‘Ontdekkingsmenu’ van vier gangen voor e 43,30 (e 59,00 incl. wijnen). Daarnaast is er nog een ‘Zakenlunch’ voor e 24,70. De formule van de inbegrepen wijnen is in dit restaurant een aanrader; de baas geniet op dat vlak een goede reputatie en hier komen bepaald geen landwijntjes, maar wel grote wijnen in het glas. GVS

Wijnkaart als een hoogmis Evangelos Triantopoulos streeft naar dezelfde culinaire verfijning. Zo legt hij bijvoorbeeld een meer dan gemiddelde belangstelling aan de dag

Restaurant Le Gril aux Herbes d’Evan, Brusselsesteenweg 21, 1780 Wemmel, tel. 02-460 52 39. Gesloten op dinsdag, woensdag en zaterdagmiddag.

Wolvertemse dirigent ontsluiert muziek voor het grote publiek Muziekmissionaris, met dat woord dat in geen enkel woordenboek staat, kun je Walter Vergaelen uit Wolvertem het best omschrijven. Hij is niet alleen stichter en dirigent van het Heliconkoor, maar ook artistiek leider van het Diavolo ensemble. Bovendien heeft hij een onstuitbare drang om muziek toegankelijker te maken voor een groot publiek. Deze maand komen de eerste afleveringen van zijn Muziekgids uit en in september volgt het tweede deel van De Muziektaal – een naslagwerk over muziek.

zijden en twee cd’s. Aanvullend is er het partiturenboek dat nagenoeg alle partituren bevat van de muziek die op de cd’s staat. Het cursusboek met de twee cd’s leent zich uitstekend voor zelfstudie, terwijl het partiturenboek vooral bestemd is voor muziekleraars en luisteraars die de muziek met partituur willen volgen. Bij de uitgeverij Naxos verschijnt in september-oktober het tweede deel van De Muziektaal. Het behandelt de muziekinstrumenten in het orkest, de menselijke stemtypes en beschrijft de geschiedenis van de opera en de jazzmuziek. Dat tweede deel bevat net als het eerste deel een luistercursus, twee cd’s en een partiturenboek.’

begeleidend tekstboekje. De auteur vertelt daarin iets over de componist, situeert het werk in zijn tijd en analyseert het stap voor stap, zodat die gigantische composities toegankelijker worden voor het grote publiek. In de geplande afleveringen, die elk apart kunnen worden besteld, is afwisseling troef. Zowel orkestmuziek, kamermuziek, concerto’s, instrumentaal werk als muziek voor solo-instrumenten komen aan bod.’

Troetelkind

Muziek ontrafeld Dirigent Vergaelen ontpopte zich als muziekpedagoog gedurende de 22 jaar dat hij les gaf aan de gemeentelijke muziekacademie in Meise. ‘Als docent algemene muziekcultuur en algemene muzikale vorming ontdekte ik leemten in de muziekliteratuur. De uitgave van De Muziektaal was dan ook een schot in de roos. Van het eerste deel zijn al 2.000 exemplaren verkocht. Het bestaat uit een luistercursus van 100 blad-

In het verlengde van De Muziektaal werkt Walter Vergaelen aan een Muziekgids, die in een reeks afleveringen telkens één belangrijk muziekwerk grondig ontleedt. In de eerste drie afleveringen van de Muziekgids behandelen we de Symfonie nummer 1 van Gustav Mahler, het Requiem van Johannes Brahms en de symfonie in d van César Franck. Iedere aflevering bevat het integrale werk op cd en een F OTO : PA S C A L V I G N E RO N

Walter Vergaelen verwierf in de regio en daarbuiten vooral bekendheid als dirigent van het Heliconkoor dat onder de 33 koorleden een aantal semi-professionele en professionele musici telt. ‘Op een recent gemeenschappelijk concert met het Grimbergs Gregoriaans Abdijkoor was de basiliek van Grimbergen bijna te klein. Daarom organiseren we nog twee van die gemeenschappelijke optredens: in de kerk van Nieuwenrode op vrijdag 26 april en in de cultuurzaal van Meise op zondag 5 mei. Het belangrijkste werk dat we tijdens die concerten brengen, is het Requiem van John Rutter, die terecht wordt beschouwd als de grootste hedendaagse Engelse componist. Vergaelens muzikale troetelkind is het Diavolo salonensemble dat niet alleen klassieke, maar ook lichte muziek brengt, en dat vijftig keer per jaar optreedt. ‘Ons nieuwste programma heet de ‘Last dinner op de Titanic.’ Diavolo neemt je mee naar het eersteklas bovendek van de Titanic en speelt onder meer werk van Joyce en Joplin dat tijdens de fatale vaart ten gehore werd gebracht. Actrice Nicoline Dossche dist daarnaast culinaire details op over het laatste diner op de Titanic. Gerard Hautekeur

Walter Vergaelen

Voor meer informatie over de bovengenoemde publicaties of reservatie voor de concerten in Nieuwenrode op 26 april en Meise op 5 mei:Walter Vergaelen, Stationsstraat 21, 1861 Wolvertem/Meise. Tel. 02-269 98 97 of e-mail [email protected]

29

30

31

EINDE

G A S T E N B O E K

32

1994. Rwanda is het toneel van een bloedige burgeroorlog. Het conflict tussen hutu’s en tutsi’s loopt volkomen uit de hand. Op de vlucht voor de genocide vindt het gezin Ngirabakunzi-Uwimana onderdak bij kennissen in Huizingen. Ze bouwen hier een nieuw leven op en weten zich wonderwel te integreren. Moeder Béatha doet het verhaal, dat wordt aangevuld door echtgenoot Elie en kinderen Marvin, Janice en Cynthia.

over een massa goed opgeleide mensen. De keerzijde daarvan is wel dat het hier een stuk moeilijker is om je ambities waar te maken omdat er zoveel gekwalificeerde arbeidskrachten zijn. In dat verband begrijp ik niet goed waarom de overheid de goed opgeleide werklozen van hier niet de gelegenheid biedt om elders aan de slag te gaan. De Belgische staat spendeert nu veel geld aan werkloosheidsuitkeringen, terwijl Rwanda dringend behoefte heeft aan geschoolde werknemers. Iedereen zou toch winnen bij zo’n uitwisseling.

‘De familie Maerten in Huizingen was op de hoogte van onze penibele situatie in Rwanda en heeft zich over ons ontfermd. Dankzij hen zijn we heel goed ontvangen en hebben we hier een nieuw leven kunnen beginnen. De andere inwoners zijn heel vriendelijk tegen ons en daardoor hebben onze kinderen spelenderwijs Nederlands geleerd. Ik heb drie jaar les gevolgd om jullie taal te leren en kan mij nu goed redden in het Nederlands. Om hier aan de slag te kunnen, heb ik een opleiding gevolgd bij de VDAB, en zo heb ik een job gekregen in de keuken bij het bedrijf Sodexho. Vóór de oorlog uitbrak hadden we in Rwanda een winkel in melkproducten, gekoppeld aan een consultancybureau voor landbouwontwikkeling. Ik stond in de zuivelwinkel, en mijn man leidde het adviesbureau. Materieel ging het ons echt voor de wind en hadden we het beter dan hier.

Heen en weer geslingerd

Wegen van steen Door onze komst naar België hebben we een andere kijk op de wereld gekregen; we staan meer open en zien meer mogelijkheden dan voordien. Iets kunnen maken van simpele dingen, bijvoorbeeld, papier recycleren, om maar iets te noemen. Je moet er maar op komen! Of wegen bouwen met stenen. België is natuurlijk beter ontwikkeld dan Rwanda, en beschikt

Onze integratie in Huizingen is vrij vlot verlopen en we hebben een goed contact met de lokale bevolking. Op school ondervinden onze kinderen al evenmin problemen, alleen in de plaatselijke voetbalclub krijgt onze zoon

‘Omdat er hier zoveel goed geschoolde mensen zijn, is het een stuk moeilijker om je ambities waar te maken’ soms wel eens opmerkingen over zijn huidskleur. Maar zo zijn kinderen onder elkaar! Omgekeerd gebeurt precies hetzelfde; in Rwanda wijzen kinderen ‘le blanc là’ ook na. Dat stoort ons dus niet, temeer omdat we uit een land komen waar er heel wat ergere etnische problemen zijn. In België is iedereen vooral begaan met zijn of haar eigen leven. Neen, echte uitingen van racisme


In Rwanda wijzen kinderen ook naar ‘le blanc là’

Béatha Ngirabakunzi (achteraan) met twee van haar kinderen hebben we hier nog niet ervaren. Ook administratief is alles vlot verlopen; onze papieren waren relatief snel in orde. Van de gemeente kregen we bij onze aankomst onmiddellijk een verblijfsvergunning voor drie maanden. Na een procedure bij de Dienst Vreemdelingenzaken hebben we papieren gekregen voor één jaar, en in die periode hebben we dan maar meteen de Belgische nationaliteit aangevraagd. Al bij al hebben we hier niet te klagen. Alleen tijdens jullie sombere winter knaagt het wat, en mis ik de zon van mijn thuisland. Sinds we in België wonen, ben ik nog maar één keer teruggegaan naar Rwanda. Mijn man Elie gaat zo’n vier keer per jaar, want hij heeft daar nog zakelijke belangen. Omdat onze kinderen nu in Huizingen naar school gaan en omdat we hier een nieuw sociaal leven hebben opgebouwd, is het een beetje moeilijk om volledig voor België of Rwanda te kiezen. We voelen ons momenteel heen en weer geslingerd tussen twee continenten.’ Béatha Ngirabakunzi-Uwimana

In Rwanda too, children point at ‘that white man over there’ 1994. Rwanda is the scene of a bloody civil war.The conflict between the Hutus and the Tutsis is at its peak. In their flight from genocide the Ngirabakunzi-Uwimana family find shelter with acquaintances in Huizingen. ‘Materially things were going really well for us in Rwanda, and we actually had a better material life there than we have here’, says mother Béatha. ‘Thanks to the Maerten family from Huizingen we’ve been very well received here and can start a new life. Because our children are now going to school in Huizingen and because we’ve developed a social life here, it’s a bit difficult for us to opt completely for Belgium or Rwanda. At the moment we feel torn between two continents.’

RandKrant. Er komt schot in de eenheidspolitie Gouverneur De Witte: Mensen zijn niet alleen arm omdat ze te weinig geld hebben

Recommend Documents